| τῆς ἀρετῆς ἐστιν ἀλλ ' οὐ τοῦ χρησίμου ἢ τοῦ ἡδέος καὶ ἔστιν ἡ μὲν φίλησις ἀεὶ μετὰ συνηθείας , | ||
| ἐκ τοῦ καλοῦ καὶ ἐκ τοῦ χρησίμου καὶ ἐκ τοῦ ἡδέος , οἷον Ὅμηρος ἐπὶ τῶν Ἀχιλλέως ὅπλων ἐποίησεν , |
| χαίρουσι διαφερόντως ἅμα μὲν ἡδόμενοι , ἅμα δὲ ἀπατώμενοι τοῦ λυπηροῦ . αἱ δὲ θεωρητικαὶ καὶ εἴ τινές εἰσιν αὐτῆς | ||
| τῶν αἰσχίστων , ἀδύνατος δὲ ἀπώσασθαι λύπην , ἐνίοτε μηδενὸς λυπηροῦ παρόντος , οὐ δυνάμενος δὲ ὑπομεῖναι πόνους , οὐδὲ |
| ἡ δὲ τοῦ ἀντιλυπῆσαι : ἴσως δὲ οὐδὲ ἀεὶ τοῦ ἀντιλυπῆσαι : οἱ γοῦν πατέρες ὀργιζόμενοι τοῖς υἱεῦσιν οὐκ ὀρέγονται | ||
| προηγεῖται , ἐκεῖνο δὲ ἕπεται . πρότερον γὰρ ὀρέγεταί τις ἀντιλυπῆσαι , εἶτα ζέει αὐτοῦ τὸ περικάρδιον αἷμα ἐνδιδόντος τῇ |
| γαγγλία . περὶ δὲ δακτύλους χειρὸς καὶ ποδὸς χείμεθλα , παρωνυχία . τοπικὰ δὲ ὅπου ἂν τύχῃ τοῦ σώματος , | ||
| , παλιούρου τὰ φύλλα καὶ ἡ ῥίζα , ὀποπάναξ , παρωνυχία ἱκανῶς , πευκεδάνου ὀπός , πήγανον , πίσσα , |
| : τὰ γὰρ ἀπὸ τῶν ἄλλων βιαιότερα . ἀπὸ δὲ θυμοῦ θυμοῦσθαι , θυμούμενος , θυμικός , θυμοειδής , ἄθυμος | ||
| ἐνδιδόναι . ἢ ἔνεστί τις λόγος ἐν τῷ ἀκρατεῖ τοῦ θυμοῦ , ὅτι οὐ χρὴ ἐπὶ πᾶσι θυμοῦσθαι οὐδὲ ἐφ |
| δὲ τοῦ σπουδαίου ζωὴ ἀγαθὴ καὶ ἡδεῖα , ἡ τοῦ σπουδαίου ἄρα ζωὴ αἱρετή : τὸ ζῆν ἄρα τῷ σπουδαίῳ | ||
| αὐτῷ πάντα ταῦτα „ . τοῦτ ' ἔπαινός ἐστι τοῦ σπουδαίου , τὴν ἱερὰν ὧν ἔλαβε παρακαταθήκην , ψυχῆς , |
| ἐπειδήπερ εὐχὰς εἶπε , τὸ δὲ τῆς εὐχῆς ὄνομα ἐπὶ καλοῦ λαμβάνεται , διὰ τοῦτο εἶπε δυσπότμους . δυσπότμους ] | ||
| ἀργίας ὕπο , οἱ δ ' ἡδονὴν προθέντες ἀντὶ τοῦ καλοῦ ἄλλην τιν ' : εἰσὶ δ ' ἡδοναὶ πολλαὶ |
| , ὄροβος ἐπιτεταμένης , ὀποπάναξ , πίσσα , πολύκνημον , πταρμικὴ τὸ θαμνίον χλωρὸν ἔτι , ῥάμνος , ῥαφανίς , | ||
| ἥμερον , πόλιον τὸ μικρότερον , μελισσόφυλλον , πράσιον , πταρμικὴ τὸ θαμνίον ξηρόν , ῥοῦς , σάμψυχον , σέριφον |
| ἠθῶν καταστάσεις τυποῦται τοῖς πολλοῖς τὰ ἐνύπνια : ἄλλα τοῦ ἀνδρείου καὶ ἄλλα τοῦ δειλοῦ τὰ φαντάσματα , ἄλλοι τοῦ | ||
| ἐκείνην τὴν ἁρμονίαν , ἣ ἔν τε πολεμικῇ πράξει ὄντος ἀνδρείου καὶ ἐν πάσῃ βιαίῳ ἐργασίᾳ πρεπόντως ἂν μιμήσαιτο φθόγγους |
| βατραχίου ἡ ῥίζα καὶ ἡ σύμπασα πόα σφοδρῶς , βολβὸς ἐπιπλασσόμενος , γάλιον , γλυκυσίδης τῆς καὶ πεντορόβου καὶ παιωνίας | ||
| , οἶνος γλευκίνης , ἀσπάραγος μυακάνθινος , ἀσπάλαθος , βολβὸς ἐπιπλασσόμενος , ἔλυμος καὶ μελίνη καταπλασσόμενα , ἰσάτις , κόμμι |
| , ἐπαίνου σεαυτῆς , ἀνήκοος εἶ , καὶ τοῦ πάντων ἡδίστου θεάματος ἀθέατος : οὐδὲν γὰρ πώποτε σεαυτῆς ἔργον καλὸν | ||
| , ἐπαίνου σεαυτῆς , ἀνήκοος εἶ , καὶ τοῦ πάντων ἡδίστου θεάματος ἀθέατος : οὐδὲν γὰρ πώποτε σεαυτῆς ἔργον καλὸν |
| παρὰ τὸ ἐπῆρθαι τὰς παρειάς . φασὶ δὲ αὐτὸν μὴ δάκνειν ἢ καὶ δάκνοντα μὴ λυπεῖν . μέμνηται δὲ αὐτοῦ | ||
| ὥϲτε τὸν ὀπόν τε καὶ τῶν φύλλων τὸν χυλὸν μὴ δάκνειν μόνον ἢ ῥύπτειν ϲφοδρῶϲ , ἀλλὰ καὶ ἑλκοῦν καὶ |
| γε μάλιστα , καταλειωθείσης : κοτύλη δὲ οἴνου καὶ ταῦτα μέλανος ἐπίμεστος μέτρον ὑπαρχέτω : εἰς ὃ τὴν χεῖρα τῆς | ||
| ἴσῳ , οὐκ ἂν οἱ τοῦ λευκοῦ ἀριθμοὶ τῶν τοῦ μέλανος πλείους λέγοιντο οὐδ ' ἂν οἱ τοῦ μέλανος τῶν |
| . Οὐκ ἔστιν εὑρεῖν βίον ἄλυπον οὐδενός . Ὁ πολὺς ἄκρατος ὀλίγ ' ἀναγκάζει φρονεῖν . Ὁμιλίας δὲ τὰς γεραιτέρας | ||
| πού τι χαλεπόν ἐστι τὸ ψευδῆ λέγειν . ὁ πολὺς ἄκρατος ὀλίγ ' ἀναγκάζει φρονεῖν . ὅσος τὸ κατέχειν ἐστὶ |
| συνθηκῶν . Ταῦτα δὲ πάντα τὰ λεγόμενα τὰς κινήσεις τοῦ ἐπιθυμητικοῦ τὰς εἰς ἡμᾶς γινομένας ἐμφαίνει , τουτέστι τὰς καταγωγοὺς | ||
| νοητόν . Τὸ δὲ μόγις ἐξαναπνεύσας : ὁ ἵππος τοῦ ἐπιθυμητικοῦ δηλονότι ἤρξατο κατηγορεῖν τὸν ἡνίοχον ὅτι ἔδει προσελθεῖν τοῖς |
| ἅλαϲ μεθ ' ὑγροπίϲϲου κατάπλαϲϲε ἢ κεδρίαν μετὰ μέλιτοϲ ἢ ϲκόρδον μετὰ ϲυκῆϲ φύλλων καὶ κυμίνου ἢ καλαμίνθηϲ φύλλα ἢ | ||
| γιγνομέναϲ ὀδύναϲ τὰ θερμαίνοντα θεραπεύει τάχιϲτα . κρόμυον οὖν ἢ ϲκόρδον ἀποζεϲθὲν ἐν ἐλαίῳ καὶ ἐμψυχθὲν ἰᾶται τὰϲ ψύξειϲ πάϲαϲ |
| τὸ καπηλεῖον ἐργάζεται , καὶ ἅμα διῄει τὴν γεωργίαν τοῦ λαχάνου πρὸς αὐτήν . καὶ πρὸς ὑφάντην τοιοῦτον ἄν τι | ||
| καταχριόμενον , εἶθ ' ὅταν ξηρανθῇ ἀποτριβόμενον , καὶ τοῦ λαχάνου δὲ τοῦ εὐζώμου χυλὸς καταχριόμενος σὺν λιθαργύρῳ . στίγματα |
| αὐτοὺς διώκειν μηδὲ παντοδαπὰς βάσεις , ἀλλὰ βίου ῥυθμοὺς ἰδεῖν κοσμίου τε καὶ ἀνδρείου τίνες εἰσίν : οὓς ἰδόντα τὸν | ||
| , καὶ δίψα δὲ ἡ τοιαύτη , πονηρόν . Ἐκ κοσμίου θρασεῖα ἀπόκρισις , κακόν . Φωνὴ ὀξείη , ὑποχόνδρια |
| ἀέξων † εχθει μηδ ' εχθει † , μηδὲ φίλους ἀνία , μηδ ' ἐχθροὺς εὔφραινε . θεῶν δ ' | ||
| . Ἀνιγρός : ὁ λυπηρὸς καὶ βλαβερός . παρὰ τὸ ἀνία ἀνιαρός καὶ κατὰ συγκοπὴν καὶ πλεονασμῷ τοῦ γ ἀνιγρός |
| , χρηστοῦ ἂν εἴη εἴτε πώματος εἴτε ἄλλου ὅτου ἐστὶν ἐπιθυμία , καὶ αἱ ἄλλαι οὕτω . Ἴσως γὰρ ἄν | ||
| τοῦ κατὰ τὴν ἐπιθυμίαν ἐγκρατοῦς καὶ ἀκρατοῦς ὅτι ἕτερον ἡ ἐπιθυμία καὶ ἡ προαίρεσις . Ἔτι φησὶ προαιρέσει μὲν ἡ |
| εἰ δὲ ἐπὶ πλέον πάλιν κάμνει ἐπὶ τὴν ἀναγωγὴν τοῦ πτυέλου , κέχρησο καὶ τῷ ὀξυμέλιτι , μάλιστα τῷ ἔχοντι | ||
| τὰ ἑξῆς [ . . ] . Ἔτι περὶ τοῦ πτυέλου διαλεγόμενος ὁ Ἱπποκράτης φλεγμονὴν τοῦ ὑπεζωκότος ὑποτίθεται , καὶ |
| καὶ διὰ τί ἄνευ τῶν ἔξω οὐ ποιοῦσιν αἴσθησιν , ἐνόντος πυρὸς καὶ τῶν ἄλλων στοιχείων , ὧν ἐστιν αἴσθησις | ||
| καὶ ἐναντιουμένην ; λέγω δὲ τὸ τοιόνδε , οἷον καύματος ἐνόντος καὶ δίψους ἐπὶ τοὐναντίον ἕλκειν , τὸ μὴ πίνειν |
| τἀπρεπές , τὸ δὲ τάχος εἰς ὄκνον πολύν . ἐὰν πονηροῦ γείτονος γείτων ἔσῃ , πάντως παθεῖν πονηρὸν ἢ μαθεῖν | ||
| παρ ' ἡμῖν ἐγένετο Ἰουδαίοις ὡς ἥξοντος ἐπὶ τὴν ἀρχὴν πονηροῦ τινος γέροντος , ὃν ἔχοντα αὐτὴν πρότερον ἐξέβαλον τυραννίδα |
| χαλεπώτερον ἀνθρώπῳ σπληνὸς ἀνέχεσθαι οἰδοῦντος καὶ διεφθαρμένου ὀδόντος ἢ ψυχῆς ἄφρονος καὶ ἀμαθοῦς καὶ δειλῆς καὶ θρασείας καὶ φιληδόνου καὶ | ||
| Μωάβ „ . ἀλλ ' οὐχ ἑκάστη | τῶν τοῦ ἄφρονος αἰσθήσεων ἐξαπτομένη πρὸς τῶν αἰσθητῶν ἐμπίπρησι τὸν νοῦν , |
| σκευασία ρλδʹ . Οἰνανθαρίου σκευασία ρλεʹ . Ἀψινθάτου ἤτοι ῥοδαψινθάτου ὑγιεινοῦ σκευασία καλλίστη ρλϚʹ . Ῥοδάτου σκευασία ρλζʹ . Κονδίτου | ||
| καὶ τὸ οὖρον καὶ τὸ σιτίον καὶ τὸν ὁρισμὸν τοῦ ὑγιεινοῦ ἐπιδέχονται , τὸ συμμέτρως ἔχειν πρὸς ὑγείαν , μᾶλλον |
| . Ὅλως δ ' αἱ φθοραὶ πάντων ἢ καταμίξει τοῦ ἀλλοτρίου ἢ ἐκλείψει τοῦ οἰκείου διὰ χρόνον . Αἱ δὲ | ||
| ἀναξηρανθῇ ἢ τὸ ὅλον ἀλλοιωθῇ , παρεισπεσόντος ἀέρος τε καὶ ἀλλοτρίου θερμοῦ διαφθείρεται καὶ διαφθειρόμενος διΐησιν εἰς τὰ κάτω : |
| ἐστιν ἢ τινῶν μορίων ἕξις τοῦ παθητικοῦ ψυχῆς , οἷον θυμικοῦ μὲν ἀνδρεία , ἐπιθυμητικοῦ σωφροσύνη , δικαιοσύνη δὲ ἀμφοτέρων | ||
| ζητούντων ἐν θυμῷ μεγάλην ἀρετήν : καὶ γὰρ κινουμένου τοῦ θυμικοῦ ἐν τῇ καρδίᾳ , ὅθεν καὶ εὐκάρδιος , παρακινεῖταί |
| τινὰς ] τινὲς καλοῦσι , καὶ τοσαῦται αἱ ἁπλαῖ τοῦ ἀνίσου σχέσεις . αἷς πάντ ' ἐφαρμόζεται τὰ συμμετρίαν καὶ | ||
| μέν ἐστιν ἴσον τὸ δὲ ἄνισον , καὶ ὅτι τοῦ ἀνίσου πολλαὶ αἱ σχέσεις . ἐν μὲν οὖν τῷ τέλει |
| καὶ ἐπ ' ἄλλων τινῶν . ἡ γὰρ ζέσις τοῦ περικαρδίου αἵματος λόγος τίς ἐστι τοῦ θυμοῦ ἐκ τῆς ὕλης | ||
| ἐξ ὕλης λαμβάνεται , ὥσπερ ὁριζόμεθα τὸν θυμὸν ζέσιν τοῦ περικαρδίου αἵματος , ἢ ἐξ εἴδους ὡς τὸ ὄρεξις ἀντιλυπήσεως |
| ε εἰς τὸ ο καὶ τοῦ λ εἰς τὸ ρ ἀπεμόρξατο , τὸ ἀπεπίασεν . . . . . ἀπεστύπαζον | ||
| ἀμέτοχον , οἷον : ἀλγήσας δ ' ἀχρεῖον ἰδὼν † ἀπεμόρξατο δάκρυ , ἀντὶ τοῦ ἀσθενῶς καὶ ταπεινῶς . ἐπὶ |
| ἢ ἑσπερία . ὑδρίαν . . καὶ πατάγου χυτρείου : Ἀντὶ τοῦ κεραμέου . ἐκ μέρους τὸ πᾶν . οὐ | ||
| οὕτως Ἀττικοί . οὐκ ἐτὸς ἀφ ' ἡμῶν εἰσίν : Ἀντὶ τοῦ οὐ ματαίως , ἀλλὰ δικαίως . εἰς τὴν |
| ἀγκῶνές τε ἀρθρώδεις ἀρίστου ἀνδρὸς σημεῖον : τὰ δὲ ἐξίτηλα ἀνάνδρου ἀνδρὸς σημεῖον : τὰ δὲ πολὺ σαρκώδη ἀμαθοῦς τε | ||
| μέλλησις δὲ προμηθὴς δειλία εὐπρεπής , τὸ δὲ σῶφρον τοῦ ἀνάνδρου πρόσχημα , καὶ τὸ πρὸς ἅπαν ξυνετὸν ἐπὶ πᾶν |
| οὕτως αὐτοὺς διέκρινεν . Ὅτι πολλὰς ὁδοὺς Πυθαγόρας ἀνεῦρε τῆς ὠφελίμου παιδεύσεως τῶν ἀνθρώπων , ἐν ᾧ λέγεται καὶ ἡ | ||
| φαίνηταί τις ἄλλου μὲν ἕνεκεν πράξας , οἷον ἀγαθοῦ καὶ ὠφελίμου , τοῖς τοιούτοις * * * διὸ καὶ οἱ |
| : τὰ δὲ ἀντέχοντα τῷ νουσήματι καὶ ὑγιεινὰ ξυντήκουσιν : ἀσθενέος δὲ τοῦ σώματος γενομένου , τὸ νούσημα ἐπικρατέει : | ||
| ἰσχύοντος μὲν τοῦ ἀλγέοντος , παραλήψηται , τοῦ δὲ νοσήματος ἀσθενέος , ἐνταῦθα μὲν ἰσχυροτέρῳ θαρσεῦντα τῷ φαρμάκῳ τοῦ νοσήματος |
| πολιτῶν ὀνείδους . εἰ δὲ καὶ ὁ ἀνδρεῖος δι ' αἰσχροῦ φυγήν , ἀλλ ' οὐ καὶ ὀνείδους , ἀλλ | ||
| , βίος τερπνότατος . ὁ γὰρ τὸ ἡδὺ μετὰ τοῦ αἰσχροῦ ἑλόμενος εἰ καὶ πρὸς ὀλίγον δελεασθείη τῷ ἥδοντι , |
| ἀπὸ τῶν δένδρων πίπτοντα οὐκ ἂν ὑπὸ τοῦ ὕδατος οὐδὲ πλεονάσαντος παρενεχθείη . ὃ δὲ οἶδα ἐν τῇ πρὸς θαλάσσῃ | ||
| μελαγχολιῶν καὶ πτωματισμῶν καὶ ἀναφορικῶν νοσημάτων καὶ ὁπόσα τοῦ ξηροῦ πλεονάσαντος ἢ φθαρέντος συνίσταται . Ἰδίοις μὲν οὖν τελευτῶσι θανάτοις |
| : ἐξ οὗ δῆλον ὡϲ ξηραντικῆϲ ἐϲτι δυνάμεωϲ , οὐδὲν ἐπιφανῶϲ ἐχούϲηϲ δριμὺ καὶ θερμόν . πλεῖϲτον δὲ ἔχει τὸ | ||
| βοηθεῖν τοῖϲ ξηραίνουϲιν ὑγροῦ τοῦ πάθουϲ ὄντοϲ χωρὶϲ τοῦ θερμαίνειν ἐπιφανῶϲ τρίψεϲί τε τοῦ ϲώματοϲ ὅλου καὶ χρίϲεϲι διὰ μέλιτοϲ |
| ἁλίσκεται ἐπεγκεράσαιο ] κέρασον ἐπεγκεράσαιο ] ἕνωσον θοοῦ ] τοῦ ταχέος δορπήια ] τροφή κέπφου ] οἰωνοῦ τῷ γὰρ δὴ | ||
| τοῦ Αἴας , λέβης λέβητος ἐπὶ τῆς πρώτης , ταχύς ταχέος , ὀξύς ὀξέος ἐπὶ τῆς δευτέρας , Ἀχιλλεύς Ἀχιλλέως |
| ὁ σῖτος καθαίρεται . λέμμα . λέμμα : φλοιός , λέπισμα . δρυόχων . τὰ στηρίγματα τῆς πηγνυμένης νεὼς δρυόχους | ||
| δαπάνην . πεφυσιγγωμένοι : πεφυσημένοι . φύσιγξ λέγεται τὸ ἐκτὸς λέπισμα τῶν σκορόδων , ἡ φυσίγγη . ἔπαιξεν οὖν καὶ |
| λευκαὶ ἢ ἐπιλευκότεραι , ἄλλαι δὲ χρυσοειδεῖς καὶ ἄλλαι τοῦ ὠχροῦ μεμιγμένου τῷ πυρρῷ ἢ τοῦ μέλανος τούτοις : εἰσὶ | ||
| τὴν φαντασίαν χρωμάτων τέτταρες αἱ διαφοραί , λευκοῦ μέλανος ἐρυθροῦ ὠχροῦ . . . . τὸ γὰρ λευκὸν καὶ τὸ |
| ἀπειργάζοντο . τὸν δὲ πληγέντα πόνοι δεινοὶ συνεῖχον καὶ ῥύσις ἱδρῶτος αἱματοειδοῦς κατεῖχε . διόπερ οἱ Μακεδόνες δεινῶς ὑπὸ τῶν | ||
| περιέξοντα τὸ ἔμβρυον ὑμένα πάχος ἔχειν ἰσχυρόν , ὡς ἂν ἱδρῶτος ἀγγεῖον αὐτὸ γενησόμενον , ἀλλὰ καὶ πρὸς τὰς μελλούσας |
| Ὅμηρος [ Κ ] : ὅτε πέρ τε χιὼν ἐπάλυνεν ἀρού - ρας , ἀντὶ τοῦ ἐπέπασσεν . ἢ ἀντὶ | ||
| γεωπόνους μέν , ὁπόταν πυροὺς ἢ κριθὰς μέλλωσιν εἰς τὰς ἀρού - ρας καταβαλέσθαι , νήφοντας ἐπὶ τὸν σπόρον χωρεῖν |
| μειζόνωϲ βοηθεῖ . μεγίϲτη δὲ καὶ ἡ τοῦ λευκοῦ ἐλλεβόρου πόϲιϲ , οὐχ ὥϲπερ οἴονταί τινεϲ τὸ ἔϲχατον τῆϲ βοηθείαϲ | ||
| διάθεϲιϲ , οὐδὲν εἰϲ τὴν τούτων ἴαϲιν ἡ τοῦ ψυχροῦ πόϲιϲ ϲυντελεῖ , ἀλλὰ παραχρῆμα μὲν οὐκ ὀλίγην φέρει τὴν |
| εἰδῆι . κόσμον μὲν ἀμφὶ κρατὶ χρυσέας χλιδῆς στολμόν τε χρωτὸς τόνδε ποικίλων πέπλων οὐ τῶν Ἀχιλλέως οὐδὲ Πηλέως ἀπὸ | ||
| τείνουσι τὰ πάσχοντα , αἱ δ ' ἀρχαὶ ἀφιστάμεναι τοῦ χρωτὸς ἤτοι οὐ τείνουσι τὰ μὴ πάσχοντα ἢ ἐπ ' |
| καὶ ἆθλα τοῖς νικῶσι μεγαλοπρεπῶς ἐδίδου , καὶ ἦν πολλὴ εὐθυμία ἐν τῷ στρατεύματι . Τῷ δὲ Κύρῳ σχεδόν τι | ||
| δὲ οἱονεὶ ψυχαγωγία ἀπὸ ἀηδοῦς τινος ἐπὶ τὸ κρεῖττον , εὐθυμία δὲ ψυχῆς βραχεῖα χαρά , ἡδονὴ δὲ ψυχῆς ἀρέσκεια |
| τὴν τέχνην παρὰ τὸν πότον . οὔσης δὲ λαμπρᾶς καὶ φιλοτίμου τῆς δοχῆς ψαλλόμενος ὁ Στρατόνικος οὐκ ἔχων δ ' | ||
| ὃ ποιεῖ φόνου ἑκουσίου τὰς μεγίστας δίκας . δεύτερον δὲ φιλοτίμου ψυχῆς ἕξις , φθόνους ἐντίκτουσα , χαλεποὺς συνοίκους μάλιστα |
| , λογιζόμενος , ὅτι πᾶσα κακία καὶ διαφθορὰ καὶ συλλήβδην ἀνατροπὴ πόλεως ἀπὸ χρεοκοπίας ἄρχεται . καὶ εἴτε τις ἀπὸ | ||
| , ἐκ δὲ τούτων τῶν ἐθῶν ὀλέθριος ἀνομία καὶ πόλεως ἀνατροπὴ γίνεται . Ὅτι ὁ Γράκχος ἐπὶ τοσοῦτο προέβη δυναστείας |
| καὶ ἐϲχάραϲ ἄχρι ὀϲτέου ῥήϲϲει . Χολῆϲ ξανθῆϲ ἀμιγοῦϲ ἑτέρου χυμοῦ ἀποκριθείϲηϲ καὶ κατά τι μόριον ἱϲταμένηϲ τὸ πάθοϲ ἕρπηϲ | ||
| εἰς αὐτὴν τὴν κεφαλὴν ἀναπέμποντος , ἤδη ἐκεῖ συστάντος ὀλεθρίου χυμοῦ . τοσοῦτο δὲ τῶν ἄλλων οἵδε διενηνόχασιν , ὡς |
| οὐδὲ φύλακας ὡς Ἀθηναῖοι . Θ . ἐν τῷ περὶ γελοίου λεχθῆναι μέν φησι τὴν παροιμίαν ὑπὸ τοῦ Στρατονίκου ἀλλ | ||
| % γελοῖον γάρ ἐστι ? ? , μᾶλλον δὲ παντὸς γελοίου ? γελοιότερον , % πρὸς ? ? τῷ ? |
| θεοὺς ἀγορήνδε καλέσσαι , ” ἐπὶ δὲ τοῦ ἁρμόζοντος καὶ καθήκοντος “ ἡ θέμις ἐστὶν ἄναξ ἀγορή , ” ἐπὶ | ||
| μὲν ὁ μὴ ἀλγῶν , ἀνάλγητος δὲ ὁ ἀνεπίστρεπτος τοῦ καθήκοντος . περιμάξαι καὶ ἐκμάξαι τὸ τοὺς οἰομένους πεφαρμάχθαι δι |
| ὑπηρέτην αὐτῆς δεξιοῦται . τρεῖς δ ' εἰσὶν οἱ τῆς ἀκολάστου καὶ ἀκράτορος ψυχῆς ἑστιοῦχοί τε καὶ θεραπευταί , ἀρχισιτοποιός | ||
| δι ' ἧτταν ἀλλὰ διὰ προαίρεσιν . καὶ γὰρ τοῦ ἀκολάστου φεύγειν τὰς σωματικὰς λύπας , οἷον τὰς ἀπὸ πείνης |
| ' ἀτονίαν τῆς ὅλης δυνάμεως ἐπισυμβᾶσαν δι ' ἕτερόν τι ἀρρώστημα . ἀμέλει καὶ τοὺς ὅσον οὔπω τεθνηξομένους ὁρῶμεν , | ||
| ἀδικεῖν αἰτίους : οὕτω γὰρ ὡς ἂν ἴδιον καὶ ἑκούσιον ἀρρώστημα σπουδάσωμεν ἀρκεῖσθαι [ ] πάντες ἐπιφέροντες καὶ δι ' |
| κακοηχεστέρα καὶ βληχωδεστέρα ἀναίσθητον ἄνδρα δηλοῖ . ὅσοις δὲ ἀπὸ βαρέος ἀρξαμένοις φθόγγου εἰς ὀξὺ τελευτᾷ , τραχεῖς τε καὶ | ||
| οὖν τοῦ σώματος ὄντος ἡ συνουσία παραλαμβανέσθω μήτε δὲ πάλιν βαρέος , [ καὶ ] ὁποῖον ἐν ἀπεψίαις ἐστὶ καὶ |
| ὑγιεινὸν ἔθος κατὰ βραχὺ , τῷ ἀναληπτικῷ κεχρημένους τρόπῳ . Αἵματος δ ' ἀφαίρεσις διά τε τὸ μέγεθος τοῦ νοσήματος | ||
| τούτων βλάβας ἐξείπωμεν , ὡς ἂν ἔχοις διαγινώσκειν ἕκαστα . Αἵματος τοίνυν χρηστοῦ καὶ συμμέτρου τῷ πάχει ῥυέντος εἴς τι |
| : πράξεις δὲ τὰ ἐκ τῶν ἐπιθυμιῶν καὶ λυπῶν καὶ θάρρους γινόμενα , οἷον λυπηθείς τις ἑαυτὸν ἀπέκτεινε , πάθος | ||
| αὐτό . . νῦν ] λοιπόν . θαρρῶν ] μετὰ θάρρους . . , ἔχων θάρρος . οὑτοσὶ ] δεικτικόν |
| γιγνέσθων , πολλαὶ δὲ ἐπιστῆμαι καὶ διάφοροι . Τὴν τοίνυν διαφορότητα , ὦ Πρώταρχε , [ τοῦ ἀγαθοῦ ] τοῦ | ||
| ποιήσει ὀρθὰ δοξάζειν περὶ σοῦ . Ἀληθέστατα . Περὶ τὴν διαφορότητα ἄρα καὶ ἡ ὀρθὴ δόξα ἂν εἴη ἑκάστου πέρι |
| ἀκουστοῦ ἐστιν ἡ ἀκοή , οὐ συγχωρήσει τὴν διάνοιαν τοῦ ἀκουστοῦ ἐπιγνώμονα γίνεσθαι , καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων αἰσθήσεων τὸ | ||
| φυτὰ ὑπὸ τῶν βροντῶν οὐ πάσχουσιν ὑπὸ τοῦ ψόφου ὡς ἀκουστοῦ , ἀλλ ' ὅτι ἐν ἀέρι ὁ ψόφος , |
| . ἐν ἀμφοτέραις δὲ ταῖς ὥραις τῶν χεδροπῶν , καθάπερ ὄροβος ἐρέβινθος : οἱ δὲ καὶ τὸν κύαμον ὀψὲ σπείρουσιν | ||
| πικρότητα χυλοῦ καθάπερ ὁ θέρμος καὶ ὁ ἐρέβινθος καὶ ὁ ὄροβος : μόνα γὰρ δὴ καὶ οὐ ζωοῦται τῶν χεδροπῶν |
| ἐστὶν ἡ σοφία καὶ ἡ φρόνησις , τὴν δὲ τοῦ ὀρεκτικοῦ , ἥτις ἠθικὴ καλεῖται . καὶ ἡ μὲν διανοητικὴ | ||
| τοῦ ἐπιθυμητικοῦ καὶ ὁ θυμὸς τοῦ θυμικοῦ καὶ ὅλως τοῦ ὀρεκτικοῦ ἡ ἐπί τι ἔκστασις . Ἀλλ ' οὕτως οὐκέτι |
| καὶ καθ ' ὑπερβολὴν ἔστιν , ὅταν πλέον τις τοῦ δεόντος δαπανᾷ καὶ κατ ' ἔλλειψιν , ὅταν ἐνδεέστερον τοῦ | ||
| εἰς τὰ τετράκις ἑπτά : ἀνὴρ δ ' ἄχρις ἑνὸς δεόντος πεντήκοντα , εἰς τὰ ἑπτάκις ἑπτά : πρεσβύτης δ |
| εἴης φοβερὸς σοφισταῖς ἐν σοφιστῶν ἐπιδείξεσιν , ἐμοὶ δὲ δόξης βελτίονος αἴτιος τῶν ἐπαινούντων ἐρωτώντων , τίς σε πηγὴ τοσοῦτον | ||
| ὅπως αὐτοῖς χρώμεθα , ἐπειδὰν πρῶτον ἄρξωνται συνιέναι τε τοῦ βελτίονος καὶ τῷ σώματι ἀνδρίζεσθαι καὶ ὑφίστασθαι τοὺς πόνους , |
| κενταυρίης ἐπ ' οἶνον ἐπιξύων : διδόναι δὲ καὶ τοῦ δρακοντίου ἐπ ' οἶνον ἐπιξύων : διδόναι δὲ καὶ τῆς | ||
| , ἀριστολοχίαι , ἀσφοδέλου ῥίζαι , δαῦκος , χαμαιδάφνη , δρακοντίου ἡ ῥίζα , ἔλαιον ῥαφάνινον , ἐρέβινθοι , ἰξός |
| λευκοῦ δίδου κοχλιάριον αʹ . νήστει . συμφέρει καὶ ὄστρακον ἐχίνου θαλασσίου πινόμενον καὶ τὸ γάλα βόειον πιόν . ἄλλο | ||
| τὸ οὖϲ καὶ χρῶ . καλὸν λίαν . Ἄλλο . ἐχίνου χερϲαίου χολὴν μετ ' ἐλαίου ἔγχει . Ἄλλο . |
| συνήθους καὶ ἡ συνήθης τῆς συνήθους , ὁ κακοήθης τοῦ κακοήθους καὶ ἡ κακοήθης τῆς κακοήθους , οὕτω καὶ ὁ | ||
| τὸ πεντάετες οὐδετέρως , ὥσπερ ἀπὸ τοῦ ὁ κακοήθης τοῦ κακοήθους τὸ κακόηθες οὐδετέρως : εὕρηται παρὰ τῷ συγγραφεῖ καὶ |
| τέϲϲαρα , εἰ δὲ θηλυκὰ εἴη , τέϲϲαρα , δίχα πόνου , μηδὲν ἀποκρίνοντα , εἰ μὴ βιαίωϲ ἀποϲπᾶϲθαι τὸ | ||
| ἀμφιδεξίοις χερσί οὔπω τις Ἀκταίων ' ἄθηρος ἡμέρα κενόν , πόνου πλουτοῦντ ' , ἔπεμψεν ἐς δόμους † άδων ταῖς |
| τοῦτο τοῖς ὀρνέοις ποιεῖν παραινεῖν μηδὲ φυτοῦ βλάστῃ ἐφήδεσθαι ἰξὸν πεφυκότος φέρειν , πτηνοῖς ὄλεθρον . τὰ δὲ μήτε τῆς | ||
| , τῶν δὲ τοῦ ἀέρος μείζους : διὸ τοῦ αἵματος πεφυκότος κινεῖσθαι ἄνω καὶ κάτω , κάτω μὲν φερομένου εἰσρεῖν |
| καὶ οἴνῳ βεβρεγμένη ϲπεκλάριον κεκαυμένον ψιμμύθιον πομφόλυξ πεπλυμένοϲ ϲπόδιον πεπλυμένον χρυϲοκόλλα ϲτίμμι κεκαυμένον διφρυγὲϲ ϲαρκοκόλλα μετὰ δὲ τοῦ δάκνειν ἐπουλοῖ | ||
| κονία Ἀϲϲίαϲ πέτραϲ ἄνθοϲ μελαν - τηρία μίϲυ χαλκοῦ ἄνθοϲ χρυϲοκόλλα ϲάνδυξ φῦκοϲ ϲτέαρ λέοντοϲ καὶ παρδάλεωϲ καὶ ὑαίνηϲ πάνυ |
| παρακολουθεῖ δὲ ἄλγημα στομάχου καὶ κοιλίας σφοδρόν : ὄγκος τε στομάχου καὶ κοιλίας , ὁμοίως ὑδρωπικοῖς : καὶ περιτείνεται αὐτοῖς | ||
| ἔνδον αὐτὸν ὑπαλείφων κοινὸς τῆς τε ἀρτηρίας ἐστὶ καὶ τοῦ στομάχου : τὴν δὲ κίνησιν αὐτοῦ κατὰ τὴν τοῦ ζῴου |
| πρὸϲ λιθιῶνταϲ ἁρμόττει νεφρούϲ . μοχθηρὸν δὲ ἐργάζεται χυμὸν ὁ πέπων ἐν τῷ ϲώματι , καὶ μᾶλλον ὅταν μὴ καλῶϲ | ||
| , ἔνθα λέγει φανερῶς , ὅτι χολερικοὺς ἀποτελεῖ βρωθεὶς ὁ πέπων . ἔκαμον οὖν ἐγὼ οὐ μικρῶς , ἵνα δυνηθῶ |
| κινήσεως κατὰ μὲν τὸ ὑποκείμενόν ἐστι μία ἡ ἐνέργεια τοῦ κινοῦντος καὶ τοῦ κινουμένου , ἀλλ ' ἀπὸ μὲν τοῦ | ||
| κτλ . Ἀριστοτέλης δὲ καὶ Εὔδημός φασι τὸ ἐγγυτέρω τοῦ κινοῦντος τάχιστα κινεῖσθαι . . . . , : τὸν |
| ῥῆμα : ὁρᾷ , βλέπει οἷα ] ὥσπερ χαλικραίῃ ] χαλᾷ γὰρ τὸ κάρα εὐανάδοτος χαλικραίῃ νύχιος ] χαλώσῃ κάρα | ||
| Μὴ παραφρονεῖν . : εἰ τάδ ' εὐτυχῆ , τί χαλᾷ μανιῶν : Ἔνι δὲ ὁ λόγος ὅλος τοῦ Ἑρμοῦ |
| : λέγεται , καλεῖται . κόχλου : τοῦ ὀστρέου , λέπους . Ἵκηται : ἔλθῃ . φρονέουσαν : αἰσθανομένην , | ||
| τῆς ῥόας ἔνδον κατοικῶν οὐ δύναται ὁρᾶν τὰ ἔξω τοῦ λέπους , αὐτὸς ὢν ἔνδον , οὕτως οὐδὲ ἄνθρωπος ἐμπεριεχόμενος |
| βασιλεύσετον ἀντὶ νόμου τε καὶ τοῦ κοινῇ ἀεὶ δόξαντος εἶναι βελτίστου λόγου . Ἀληθέστατα , ἔφη . Ταῦτα δή , | ||
| . Τίνι γὰρ ἂν μᾶλλον ἁρμόττοι ταῦτα καρποῦσθαι ἀπὸ τοῦ βελτίστου καὶ σπουδαιοτάτου γιγνόμενα ἢ τῷ τοιούτῳ ; οὐ γὰρ |
| ὁρῶσα ἐπίμεινον , ἄχρις ἂν ἵμερος ἐντακῇ σοι καὶ ὡς σιδηρῖτις λίθος ἐπισπάσηταί σε καὶ ἐγγὺς ἀγάγῃ καὶ ἐξαρτήσῃ τοῦ | ||
| , σησαμοειδὲς μέγα , σησαμοειδοῦς τοῦ λευκοῦ τὸ σπέρμα , σιδηρῖτις ἑκατέρα μετρίως , σίκυος πέπων , σικύου ἀγρίου ῥίζα |
| βρυωνίας ἡ ῥίζα , ἀναγύρου τὰ ξηρὰ φύλλα , ἄπιοι καταπλασσόμεναι μετρίως , ἀριστολοχίαι , ἀσπάραγος μυακάνθινος , ἀσπάλαθος , | ||
| λευκῆς τῆς καὶ βρυωνίας ἡ ῥίζα , ἀπαρίνη , ἄπιοι καταπλασσόμεναι , ἀνθεμὶς ἢ χαμαίμηλον , ἄρον , ἀρτεμισίαι ἀμφότεραι |
| ποιεῖ δὲ καὶ κιτρίου χυλοῦ κύαθοϲ εἰϲ μελίκρατον καὶ πτέρεωϲ χυλὸϲ ὁμοίωϲ . εἰ δὲ καὶ ϲὺν ἐμφράξει μετρίᾳ γένηται | ||
| τοῖϲ χαλαϲτικωτέροιϲ λιπάϲμαϲιν , οἷόϲ ἐϲτιν ὅ τε τῆϲ τήλεωϲ χυλὸϲ προϲαντλούμενοϲ καὶ τὸ βαϲιλικὸν τετραφάρμακον ἔμμοτον ἀναλελυμένον . Ὅϲοιϲ |
| : ἀφ ' οὗ καὶ τὸ ἔχραε , τὸ ἐπεβάρυνεν ἀχρής καὶ ἀχρεῖος καὶ ἐξ αὐτοῦ ἀχρεῖον τὸ οὐδέτερον τὸ | ||
| εἰς τὸ η , ὥσπερ τὸ φοβούμενος φοβήμενος , γίνεται ἀχρής . ἢ παρὰ τὴν χροιὰν γίνεται μελαγχροίης , οἷον |
| τοῖς χείλεσι προσερείσας , ἐπεί τινος ᾔσθετο τοῦ φαρμάκου ἀηδείας πικροῦ μὲν αὐτοῦ καὶ δηλονότι τυγχάνοντος , ἀλλὰ δὴ καὶ | ||
| ϲτυφόντων . δίδου δὲ αὐτοῖϲ καὶ τοῦ δι ' ἀλόηϲ πικροῦ φαρμάκου πλειϲτάκιϲ τοῦ ἔτουϲ . εἰρήϲεται δὲ ἐπὶ πλεῖον |
| . συνομαρτοῦσι δὲ αὐτῇ τῶν συνηθεστάτων πανουργία προπέτεια ἀπιστία κολακεία φενακισμὸς ἀπάτη ψευδολογία ψευδορκία ἀσέβεια ἀδικία ἀκολασία , ὧν ἐν | ||
| , καὶ σκέπη . Ἄλλως . φενακίσας , ἀπατήσας : φενακισμὸς γὰρ ἡ ἀπάτη . . ἄλλως δὲ κεφαλῆς τριχῶν |
| ἔτι δὲ οὐδὲ ὁμοίως δύναται νῦν ἀπορούμενον τὸ ἐπὶ τοῦ ἀκρατοῦς . ἐκεῖνος μὲν γὰρ οὐ κατὰ τὴν βούλησιν ποιῶν | ||
| Ἐνταῦθα μέλλει διδάξαι , ὅτι ὁ ἀκόλαστος τιμιώτερός ἐστι τοῦ ἀκρατοῦς . φησὶ γάρ , ὅτι ὁ ἀκόλαστος μὴ ἔχων |
| συντονώτερον . ἴδιον δέ ἐστι τοῦ μὲν ἐναρμονίου καὶ τοῦ χρωματικοῦ τὸ καλούμενον πυκνόν , ὅταν οἱ πρὸς τῷ βαρυτάτῳ | ||
| ὑποθεμένου , κατὰ δὲ τὸν Ἀριστόξενον ὑπερβάλλειν μὲν ἐπὶ τοῦ χρωματικοῦ , τῶν τε τοῦ μαλακοῦ καὶ τοῦ ἡμιολίου διέσεων |
| εὐκόλως ἀντιλέγεσθαι δυναμένου , γλισχροῦ καὶ ἀντιλογίαν ἔχοντος κατατετριμμένην , οὐδαμινοῦ . τὸ Λύκειον , ἡ Ἀκαδημία καὶ ἡ Στοὰ | ||
| πεπέδηται : δεδέσμηται , δεσμεῖται . Οὐτιδανοῖο : μικροῦ , οὐδαμινοῦ , τοῦ σμικροῦ , καὶ ὀλίγου . Οὐτιδανοῖο : |
| ' ἄν τις εἰς τὸ τῶν εἰκόνων πλῆθος ἀπιδών : μοχθηροῦ δὲ ἄλλως κατεσχηκότος ἔθους ἔκ τινος χρόνου , καὶ | ||
| δοῦλον λέγεται ἀγαθὸν καὶ λέγεται καὶ τούτου , ἤτοι τοῦ μοχθηροῦ , εἴη ἂν ἅμα , ἤγουν τὰ δύο μόνα |
| κατὰ φύσιν αὖθις τρέπονται . Γυμνάσια δὲ μέχρι μὲν τοῦ μετρίου μεγάλους καὶ σφοδροὺς καὶ ταχεῖς καὶ πυκνοὺς ἐργάζονται . | ||
| , οὐδ ' ἂν εἷς οἶνόν ποτε προσίετο πλείω τοῦ μετρίου . νυνὶ δὲ τὴν τιμωρίαν οὐ προσδοκῶντες τῆς μέθης |
| , δύο ἢ τρεῖς ἐν ὀλίγῳ γάρῳ ἑψόμενοι , καὶ πινομένου τοῦ γάρου μετὰ γʹ κυʹ ὕδατος . Ἄλλο : | ||
| ἀρτυθέντεϲ τοῖϲ δηχθεῖϲιν ὑπὸ ἰοβόλων ἑρπετῶν ἄκοϲ μέγα γίγνεται , πινομένου τοῦ ζωμοῦ . βάτραχοϲ ϲὺν ἐλαίῳ ἑψηθεὶϲ καὶ καταιονουμένου |
| πᾶσι τοῖς ἁπλῶς παχύνειν καὶ ἀμβλύνειν τὸ δριμὺ δυναμένοις τοῦ ἐπιρρέοντος εἰς τὸν θώρακα καὶ πνεύμονα χυμοῦ . διὰ τοῦτ | ||
| . εἰ δὲ τύχοι τὸ ἐπιρρέον εἶναι φλεγματῶδες καὶ ψυχροῦ ἐπιρρέοντος αἰσθάνεσθαι περὶ τὰ πεπονθότα , μήτε δὲ ἐξέρυθρα μήτε |
| : παρακολουθεῖ γάρ τις τῇ τῶν ἀνδρείων ἐνεργείᾳ δυσχέρεια καὶ ἀλγηδών , ἀλλ ' ὅμως ἡττᾶται ἡ ἀλγηδὼν διὰ τὴν | ||
| δὲ ὡς ἀλγηδόνος . ὡς γὰρ ἀπὸ τοῦ ἀλγήσω μέλλοντος ἀλγηδών , ἀλγηδόνος , οὕτω καὶ ἀπὸ τοῦ χαιρήσω χαιρηδών |
| μύστρου πλῆθος ἀλεύρου θερμίνου ἢ εὐζώμου σπέρματος ἢ κράμβης ἢ ἀρνογλώσσου ἢ καρδάμου ἢ ῥοᾶς ὀξείας ῥίζης λείας ἢ ῥίνημα | ||
| φλεγμονῆς δὲ γενομένης ἄρτῳ καταπλαστέον μετὰ στρύχνου ἢ πολυγόνου ἢ ἀρνογλώσσου ἢ ἁπαλῆς κράμβης . εἰ δὲ νομώδης ἕλκωσις εἴη |
| κρατῇ : ῥόδινον δὲ ἀντὶ τοῦ ἐλαίου ϲὺν τῷ ὕδατι ἐνιέμενον ἐπιτήδειον ἔν τε καυϲώδεϲι πυρετοῖϲ καὶ πυρώϲεϲιν ὑπερβαλλούϲαιϲ περὶ | ||
| ῥαγάδας χειλέων καὶ χίμεθλα ἁρμόζει . σὺν κρινίνῳ δὲ ἐλαίῳ ἐνιέμενον ἕλκει νεκρὰ ἔμβρυα . πρὸς δὲ τὰς ἄφθας χρήσιμον |
| τὰ δ ' ἡμᾶς διαβάλλων ] ἔστι μὲν καὶ τοῦτο πανούργου τὸ διαβάλλειν , οὐ μὴν ἕξει Φίλιππος ᾧ διαβάλλει | ||
| ἀσκητὴς ἐπιμελείας ἀξιώσει , τὰ σφάλματα αὐταῖς οὐκ ἀπὸ κακίας πανούργου μᾶλλον ἢ ἀπὸ ἀμαθίας ἀναγώγου προσγεγενῆσθαι νομίζων . ἀμαθία |
| ἀποϲπᾶϲθαι τὸ ζῷον τύχοι . παρέπεται δὲ νάρκα , ὠχρίαϲιϲ προϲώπου , κατάψυξιϲ , χαϲμαὶ ϲυνεχεῖϲ , βλεφάρων ἐπιμύϲειϲ , | ||
| . . . . . χαρακτὴρ οὐδεὶϲ ἔπεϲτιν ἐπὶ τοῦ προϲώπου τῆϲ διανοίαϲ τοῖϲ ἀνθρώποιϲ . . . . . |
| θυμός , ἔρως , ὕβρις , ἀμαθία , φιλοκέρδεια , δειλία , καὶ ἔτι τοιάδε , πλοῦτος , κάλλος , | ||
| κακίας πρὸς τοῖς τῶν πολεμίων : οὕτω σύμφυτος αὐτοῖς ἡ δειλία . καὶ μὲν δή , ὦ ἄνδρες δικασταί , |
| γλυκυθυμία τις ἡ διὰ τῶν ἀπὸ τῆς ὕλης ἀτμῶν δελεάζουσα ἀπόλαυσις , ἐχρῆν ἀκέραιον τὴν ὕλην εἶναι : πλείων γὰρ | ||
| καὶ διὰ τοῦτ ' εὐθὺς εὐδαιμονῶ . χρῆσις γὰρ καὶ ἀπόλαυσις ἀρετῆς τὸ εὔδαιμον , οὐ ψιλὴ μόνον κτῆσις : |
| ταχέως . ἁρμόττει δὲ καὶ τοῖς ἐπὶ φλεγμονῆς τοῦ ἥπατος ἰκτεριῶσι πάντα ὅσα τὰς φλεγμονὰς ἰᾶται . καρπὸς ἀτραφάξυος ὠφελεῖ | ||
| , στόμαχον ῥώννυσι , διουρητικός ἐστιν . Οὗτος ὁ οἶνος ἰκτεριῶσι καὶ στομαχικοῖς ἐπιτήδειος , καὶ πρὸς ἑρπετὰ ἀλεξιφάρμακος . |
| , ἀκίχητα διώκων . ” ἀκάμαντα κατ ' ἀπόφασιν τοῦ καμάτου , ὥστε εἶναι ἀκοπίατον : “ ἠέλιον δ ' | ||
| τατωμένῳ φωτί : παῦροι δ ' ἐν πόνῳ πιστοὶ βροτῶν καμάτου μεταλαμβάνειν . ὣς ἤνεπε : Ζεὺς δ ' ἀντίος |
| γεύειν : ὑγραίνει τε γὰρ ἱκανῶς καὶ θερμαίνει τὸ σῶμα πινόμενος οἶνος ἐμπίπλησί τε τὴν κεφαλὴν ἀτμῶν ἐν ταῖς θερμαῖς | ||
| δὲ χυλὸς αὐτῆς ἐνσταζόμενος τοῖς ὠσὶ παύει τὴν ὠταλγίαν . πινόμενος δὲ μετὰ μέλιτος ἰᾶται τοὺς ἡπατικούς , καὶ ἀνανήφειν |
| ὑπερκαύϲεωϲ τοῦ ἰοῦ : ἀπορρέουϲιν δὲ αἱ τρίχεϲ ἀπὸ τοῦ ϲώματοϲ , ὡϲ μηδὲ ζωῆϲ τὸν τυχόντα χρόνον ἔχειν τὸν | ||
| καὶ λυθείη , τὰ πολλὰ μετὰ παραλύϲεωϲ μέρουϲ τινὸϲ τοῦ ϲώματοϲ ἀπαλλάττεται . τοὺϲ τοίνυν ὁπωϲοῦν δυναμένουϲ ἐξιαθῆναι χρὴ αὐτίκα |
| σὺν ἐλαίῳ ἢ κορίου χυλῷ χρίομεν : [ σκόλοπας ἐμπεπηγότας πυτία ἢ κόπρος οὑτινοσοῦν ζῴου περιχριομένη ἀνάγει ] τὰ δὲ | ||
| καὶ μετ ' οἴνου αὐστηροῦ ἢ διὰ τοῦ αὐτοῦ ὑγροῦ πυτία λαγωοῦ ἢ ἐρίφου ἢ ἀρνὸς ἢ μόσχου ἢ ἐλάφου |
| καὶ εὐωδίαις καὶ τῷ μετρίως μὲν ψυχραίνειν , μετρίως δὲ θερμαίνειν προὔχει τῶν ἄλλων . τὰ δὲ πρὸς τὰς ἄρκτους | ||
| ἐλεήσας ἀνείλατο καὶ βα - λὼν εἰς τὸν ἑαυτοῦ κόλπον θερμαίνειν ἐπειρᾶτο . ὁ δὲ μέχρι μὲν ὑπὸ τοῦ ψύχους |
| τέσσαρα τῆς ἀρετῆς εἴδη παρὰ τὴν διὰ πέντε συμφωνίαν , πραότης μὲν ἐν ταῖς ἀνεκστασίαις ὑπὸ ὀργῆς , ἀφοβία δὲ | ||
| : πρόσκειται βαρύτονα ἀρσενικὰ διὰ τὸ ἁγιότης : ὁσιότης : πραότης : βαρύτονα καὶ καθαρὰ διὰ τοῦ ο μικροῦ γράφεται |
| , σταφίς , ὀπός , χαλκοῦ λεπίς , ὤχρα , ἀνδράχνη , μήκωνος ὀπός , μανδραγόρας . τὰ δ ' | ||
| ἡ τοῦ συμφέροντος τήρησις γίγνεται , ὡς ἐπὶ αἱμωδίας ἡ ἀνδράχνη . οὔτε γὰρ τὸ συνεκτικὸν αἴτιον ἐνταῦθά γε δηλοῖ |