αὐτοῖς πρέπον , οὐ μὴν κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον ἑκάτερα σχηματιζόμενα . ὃν δὲ λόγον ἔχει τούτων ἕκαστον , ἐγὼ | ||
δι ' ἑρμηνέως ἀλλ ' ἐν τῷ ὑψώματι τοῦ ἀέρος σχηματιζόμενα καὶ ἄρθρωσιν ἔχοντα λογικήν , τὰ δ ' ἄλλα |
φθεγματικὸν στίχων ἰαμβικῶν τριμέτρων γʹ , ἑξῆς δὲ κατὰ σχέσιν στροφὰς καὶ ἀντιστροφὰς γʹ ὧν τῆς μὲν πρώτης στροφῆς τὰ | ||
οὐκέτι τὰς ἀκτῖνας εἰς τὴν γῆν ἀφίησιν . πλοκάμους ] στροφὰς καὶ περιελιγμούς : λέγει δὲ τὰς νεφέλας . πρημαινούσας |
πρόνοιαν , μαινάδα ὁ Πλάτων ἐκάλεσε διὰ τὸ εἰς πολλὰ μορφοῦσθαι καθάπερ καὶ πόρνην . ποτὲ μὲν γὰρ εἰς βόειον | ||
εἰς τὸ εἶναι τὰ σύμπαντα καὶ ἀχθῆναι καὶ γενέσθαι καὶ μορφοῦσθαι κελεύσαντος : ᾧ καὶ κράτος νέμειν δεῖ αὐτῷ τῷ |
τὸν οἰκεῖον ἐπιγνῶναι θεὸν καὶ κατὰ τὴν οἰκειότητα αὐτοῦ τὰς ἐκλογὰς ποιεῖσθαι . Ὃ λέγει οὖν τοῦτο ἔστιν : ἡ | ||
* ἐάν τ ' ἐκδήλους καὶ σαφεῖς τοῖς ἀκροωμένοις τὰς ἐκλογὰς ἔχῃ τὸ μίμημα . Τῆς μὲν οὖν Ὁμηρικῆς ποιήσεως |
ἔχοντα . κίνναβος γὰρ τὸ εἴδωλον , πρὸς ὃ οἱ πλάσται καὶ οἱ ζωγράφοι βλέποντες διατίθενται πλάττοντες καὶ γράφοντες . | ||
σπηλαίῳ διαιτώμενον ἓξ κεφαλὰς ἔχον καὶ δυοκαίδεκα χεῖρας : οἱ πλάσται δὲ ἐπὶ μᾶλλον κομψεύονται ἐν τῷ ἔργῳ . ποιοῦσι |
τὰ μετοχικὰ ὅταν περιττοσυλλάβως κλίνωνται τὰς αὐτὰς ἔχουσιν ὀρθὰς καὶ κλητικάς , οἷον ὁ τύψας τοῦ τύψαντος ὦ τύψας , | ||
ὅτι οἱ ἔχοντες ἔθος Ἀττικοὶ ποιεῖν τὰς αὐτὰς ὀρθὰς καὶ κλητικάς , οἷον ὁ Αἴας ὦ Αἴας , ὁ Θόας |
πρεσβεῖα τὴν γένεσιν ἑαυτῇ , τὰ δὲ δεύτερα τῷ ἀγενήτῳ προσνέμειν : ἥδε ἐστὶ ἡ ἐπίληπτος διαίρεσις , ἀταξίαν τινὰ | ||
καὶ τὸν ποιητὴν αὐτὸν τῷ τὸν μὲν ἀργέστην τῷ νότῳ προσνέμειν ” ἀργεστᾶο Νότοιο , ” τὸν δὲ ζέφυρον τῷ |
καρπὸν δ ' ἐοικότα τερμίνθῳ τῷ μέλανι , ὑποπόρφυρον , βοτρυοειδῆ , πολύχυλον , οἰνώδη . τὸ δ ' ἕτερον | ||
τοῖς παρακειμένοις θάμνοις ἐπιλαμβανομένη ταῖς ἕλιξι . καρπὸν δὲ ἔχει βοτρυοειδῆ πυρρόν , ᾧ ψιλοῦνται τὰ δέρματα . Ἡ δὲ |
περὶ ταῦτα βραδυ - τής : ὡς τά γε πρότερα πτηνὰς ἑωρῶμέν σου τὰς Χάριτας , νῦν δέ μοι δοκοῦσιν | ||
„ , τήν τε θείαν καὶ τὴν ἀνθρωπίνην σοφίαν , πτηνὰς μὲν ἀμφοτέρας καὶ ἄνω πηδᾶν μεμελετηκυίας , διαφερούσας δ |
πρὶν ἄν τις τόγε : τοῦτο λέγει ὅτι δεῖ τὸν συγγράφοντα ἐπιστήμην ἔχειν τῶν πραγμάτων , καὶ ὅσα ἄλλα ἤδη | ||
' ὅπως εἴπωσιν . ὅλως δὲ , νομιστέον τὸν ἱστορίαν συγγράφοντα Φειδίᾳ χρῆναι ἢ Πραξιτέλει ἐοικέναι ἢ Ἀλκαμένει ἤ τῳ |
κάτω κατὰ τὸ ὑλικόν , ὡς καὶ ὁ Πλάτων λέγει συνέδησεν ὁ θεὸς τὰς κορυφὰς τῶν πραγμάτων ἄνω τε καὶ | ||
ἄγκυρα ἐκπίπτουσα τῆς Σιδονίας ἐς τὴν Ῥοδίαν ἐπάγη τε καὶ συνέδησεν ἄμφω πρὸς ἀλλήλας , ὅθεν ἦν ὁ ἀγὼν ἀτρεμούντων |
καὶ τὰ Λύδια καὶ ἔτι τὰ τῶν Μυσῶν δυσδιάκριτα εἶναι παραπίπτοντα εἰς ἄλληλα : εἰς δὲ τὴν σύγχυσιν ταύτην οὐ | ||
παρὰ τὰν ΑΕ δύνανται τὰ παρὰ τὰν ἴσαν τᾷ Ν παραπίπτοντα πλάτος ἔχοντα , ἃς αὐταὶ ἀπολαμβάνοντι ἀπὸ τᾶς ΔΖ |
ἀντέχῃ πρὸς τὰς νεωλκίας , ταῖς δὲ ὁλκάσι πευκίνην : ὑποτιθέασι δ ' ἔτι καὶ δρυΐνην ἐπὰν νεωλκῶσι , ταῖς | ||
ἡλίου , ὅθεν καὶ ὑπὸ τὸν θρόνον τοῦ Ὥρου λέοντας ὑποτιθέασι , δεικνύντες τὸ πρὸς τὸν θεὸν τοῦ ζῴου σύμβολον |
δέ , καὶ ὅσα ἄλλα τῶν τοιούτων προσδιοριζόμεθα πρὸς τὰς σοφιστικὰς ἐνοχλήσεις ” . εἰ δὲ τῆς καταφάσεως εἰπούσης ἄνθρωπος | ||
πρὸς ἄλλο λέγοιτο , καὶ ὁποῖα τοιαῦτα ἀσφαλιζόμεθα διὰ τὰς σοφιστικὰς ἐνοχλήσεις . Εἰ τὸ λευκὸν ἓν [ τι ] |
; ἀλλ ' ἀναγκαίως ἔχει ἢ λωποδυτεῖν τὰς νύκτας ἢ τοιχωρυχεῖν , ἢ τῶν ποιούντων ταῦτα κοινωνεῖν τισιν , ἢ | ||
καὶ κάκιον , καὶ κλέπτειν γε ἅμα καὶ ἀνδραποδίζεσθαι καὶ τοιχωρυχεῖν καὶ συλλήβδην ὁτιοῦν ἀδικεῖν καὶ ἐμὲ καὶ τὰ ἐμὰ |
πότερον ὄρνις : ὁ μῦθος δὲ λέγει τὸν Ἄργον εἰς ταῶνα μεταβεβλῆσθαι . διὰ τοῦτό φησι , πότερον ὄρνις εἶ | ||
τῷ ταῶνι : τὸν Ξενοφῶντα , τὸν Ποσειδῶνα , τὸν ταῶνα : ὦ Ξενοφῶν , ὦ Πόσειδον , ὦ ταῶν |
τρίενόν τε χρήσιμον καὶ καταυλήσεως βραχείας δεῖσθαι καὶ κατασπάσματα τὰς γλώττας ἴσχειν : τοῦτο δὲ ἀναγκαῖον τοῖς μετὰ πλάσματος αὐλοῦσι | ||
με σκάπτειν κελεύεις ; πρὸς ταῦτα σὺ λέξον Ὁμήρου ἐμοὶ γλώττας , τί καλοῦσι * * κόρυμβα ; τί καλοῦς |
ἐπίῤῥημα , πόθεν γίνεται ; ὁ μὲν Ἀπολλόδωρος δύο λέγει παραγωγὰς , ὁ δὲ Ἡρωδιανὸς μίαν . . . . | ||
ἦν ταῦτά γε πάντα τῆς τοῦ λόγου δυνάμεως παρευρέσεις καὶ παραγωγὰς ἐξευπορεῖν ῥᾳδίως δυναμένης καὶ τῷ πιθανῷ εἰκότι ἐκκρούειν οἵας |
οὐκ οἶδ ' εἴ τίς τι κατιδεῖν ἐν τούτοις δύναται παιανικὸν ἰδίωμα , σαφῶς ὁμολογοῦντος τοῦ πεποιηκότος τετελευτηκέναι τὸν Ἑρμείαν | ||
ἠελίου χήρωσεν αὐγάς . οὐκ ἔχει δ ' οὐδὲ τὸ παιανικὸν ἐπίρρημα , καθάπερ ὁ εἰς Λύσανδρον τὸν Σπαρτιάτην γραφεὶς |
καὶ μὴν καὶ τὸ πρῶτον καὶ μόνον αὐτὸν τὴν τοιαύτην ὑποστήσασθαι πραγματείαν , πρὸς τούτοις δὲ καὶ ὁ χαρακτὴρ ἤγουν | ||
ἀποτελοῦνται , δευτέραν ταύτην διαφορὰν τῆς καθόλου κινήσεως ἀναγκαῖον ἦν ὑποστήσασθαι τὴν περὶ πόλους τοῦ κατειλημμένου λοξοῦ κύκλου καὶ εἰς |
λεπταὶ ῥήσιες Ἡσιόδου μουσοπνόων στομάτων . Ὡς δὲ ποιητὴς τὰς Μούσας καλεῖ ἵνα δόξῃ τὸ ποίημα εἶναι Μουσῶν . Ὁ | ||
ἢ καὶ εἰς τὸν ἔπειτα χρόνον ἔσονται τὴν περὶ τὰς Μούσας παιδείαν τε καὶ παιδιάν , οἰόμεθα ἐξέσεσθαι τοῖς ποιητικοῖς |
τε αὐτὸ καὶ ἀποκρύπτει φθόνῳ τοῦ τοσούτων τινα ἀπολαῦσαι . ἴυγγας δὲ ἐρωτικὰς τῷ πώλῳ συντίκτουσα ἵππος οἶδε : ταῦτά | ||
καὶ ἀποθανεῖν ὑπὸ τῆς νόσου . καίτοι πολλὰς ἂν ηὐξάμην ἴυγγας ὑπὲρ τῆς ἐκείνου ψυχῆς γενέσθαι μοι , καί , |
δὲ ἀντίφασις τοῦ αὐτοῦ καὶ ἑνὸς καὶ τἄλλα ἃ δὴ προσδιοριζόμεθα , ἣν καὶ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγὴν ἐν ἑτέροις ἐλέγομεν | ||
προσέθηκε μὴ ὁμωνύμως δέ , καὶ ὅσα ἄλλα τῶν τοιούτων προσδιοριζόμεθα πρὸς τὰς σοφιστικὰς ἐνοχλήσεις : οὐ γὰρ ἀντιφάσκει πρὸς |
ὑπογράφουσιν , ὧν τὴν μὲν γένεσιν ἀλληλοτυπίαις καὶ ἐπιπλοκαῖς ἀτόμων ἀνατιθέασι , τὴν δὲ φθορὰν ἀντικοπαῖς καὶ προσράξεσι τῶν γεγονότων | ||
ἔχοντες ὕλας , ἐν αἷς διαθήσονται τὴν εὐσέβειαν , αὑτοὺς ἀνατιθέασι καὶ καθιεροῦσιν , ἄλεκτον ἐπιδεικνύμενοι ὁσιότητα καὶ ὑπερβολήν τινα |
ὀργάνοις : καὶ γὰρ ἐν ταύτῃ καὶ μέλος ἔχουσιν αἱ λέξεις καὶ ῥυθμοὺς καὶ μεταβολὴν καὶ πρέπον : ὥςτε καὶ | ||
γοῦν καὶ ποιηταὶ καὶ συγγραφεῖς , φιλόσοφοί τε καὶ ῥήτορες λέξεις πάνυ καλὰς καὶ πρεπούσας τοῖς ὑποκειμένοις ἐκλέξαντες ἐπιμελῶς , |
μὲν τὰς Θρᾴττας καὶ Ἀθερίνην τὴν αὐλητρίδα καὶ Σηπίαν τὴν Θύρσου καὶ τοὺς Τριγλίας καὶ Εὐκλείδην τὸν ἄρξαντα καὶ Ἀναγυρουντόθεν | ||
γʹʹ λζʹ ∠ ʹʹιβʹʹ Τάρραι πόλις λʹ γʹʹ λζʹ γʹʹ Θύρσου ποταμοῦ ἐκβολαί λʹ ∠ ʹʹ λζʹ Ϛʹ Οὐσελλὶς πόλις |
πάντα , τὸν Ἀπόλλωνα τὸν Διδυμῆ λέγω , τὸν καὶ θεμιστεύοντα καὶ μουσηγέτην . Οὗ δὴ σχεδὸν μάλιστα καὶ πεπεισμένος | ||
ἴδον Διὸς ” ἀγλαὸν υἱόν , χρύσεον σκῆπτρον ἔχοντα , θεμιστεύοντα „ νέκυσσι . ” καὶ οἱ μετὰ ταῦτα δὲ |
ἄλλα ὑπὸ βαρβάρου καὶ ἄφρονος ἀλαζονείας κατά τε μορφὰς καὶ φωνὰς ἐν ἀπειλαῖς πολεμίων σπαθᾶται , τίνα παρέχειν πέφυκε τοῖς | ||
βατταρίζειν καὶ τραυλίζειν καὶ ψελλίζειν . εὐφυέστατοι γάρ ἐσμεν τὰς φωνὰς ταῖς ὁμοίαις φωναῖς κατονομάζειν διὰ τὸ ὁμογενές : ᾗ |
κακὰ καὶ ἄφρονα δίκαια εἶναι , ὥστε ταῦτα πάλιν μὴ ἐπιμέμφεσθαι ἀμέτρως γεγονέναι . ἐπέστειλας δέ μοι πῶς ἀνεχωρήσατε πάντες | ||
ὧν ἔχρῃζον , ἢ κατ ' ἄλλας χρείας ἢ λογισμοὺς ἐπιμέμφεσθαι πρεσβυτέρῳ νεώτερον ὄντα . “ Καὶ τάδε μὲν ἀρκέσει |
φλεγματώδεις , δυσκίνητόν τε καὶ δύσπνουν γίνεται τὸ βρέφος καὶ ἀνόρεκτον , ἄχρουν καὶ λῆμας ἔχον παχείας καὶ μύξας ὁμοίως | ||
κατὰ τὴν γαϲτέρα ῥευμάτων ἐπὶ θερμαῖϲ διαθέϲεϲι γιγνομένων καὶ τοῖϲ ἀνόρεκτον ἔχουϲι τὸ ϲτόμα τῆϲ κοιλίαϲ διὰ θερμότητα καὶ τοῖϲ |
ἤδη γὰρ ἂν φθάνοι ἢ γίγνεται : δεῖται μέντοι ὡς συμβεβηκυίας ἄλλης φύσεως ἄλλῃ φύσει , εἰ καὶ μὴ καθ | ||
πυρετῶν καλεῖ τὰς ὑπὲρ τῆς ὕλης , λέγω δὴ τὰς συμβεβηκυίας ἐπὶ τῇ οὐσίᾳ , τοῦτ ' ἐστιν ἐπὶ χυμοῖς |
μὲν πρῶτον δυσὶν ἀρεταῖς ἀποδώσομεν δικαιοσύνην τε καὶ σωφροσύνην ἅμα τάττοντες ὡς τοῦ τῆς ψυχῆς ἐπιθυμητικοῦ κόσμον οὔσας , τὸ | ||
καὶ νομοθέτας μετὰ τῶν νομοφυλάκων , ὅσον ἂν ἡμεῖς ἐκλείπωμεν τάττοντες : ἀναγκαῖον δέ , ὅπερ εἴπομεν , περὶ τὰ |
, κἂν μήπω βάλλῃ μηδὲ τοξεύῃ , τοῦτο κατὰ τὴν ὀνομαστικήν : κατὰ δὲ τὴν γενικὴν ὧν οὖν ἐκεῖνος μὲν | ||
Σωκράτους : διὸ καὶ οἱ γραμματικοὶ ὀρθῶς ποιοῦντες καλοῦσιν αὐτὴν ὀνομαστικήν . καὶ ταῦτα μὲν περὶ τοῦ τὴν εὐθεῖαν ὄνομα |
. Αὕτη ἡ λέξις ὅτι μὲν οὐκ ἔχει λείας οὐδὲ συνεζευγμένας ἀκριβῶς τὰς ἁρμονίας , οὐδὲ ἔστιν εὐεπὴς καὶ μαλακή | ||
ὁ πεμπταῖος ἀπὸ τῶν ἔμπροσθεν , τέσσαρας ῥίζας κατὰ δύο συνεζευγμένας ὡς πρὸς ἑκάτερον τῶν γειτόνων ὀδόντων , ἄκρας ἀποκεκαμμένας |
φίλος , τοὐναντίον ἐχθρόν . οὐ γὰρ τὰ ῥήματα τὰς οἰκειότητας ἔφη βεβαιοῦν , μάλα σεμνῶς ὀνομάζων , ἀλλὰ τὸ | ||
: κατὰ δὴ τὰς τοιαύτας τῶν μελῶν πρὸς τοὺς θεοὺς οἰκειότητας παρουσία τε αὐτῶν γίγνεται , ὥστε μετέχειν αὐτῶν εὐθὺς |
διαιρέσει τῶν κεφαλαίων , ἥτις νῦν ἐστι , μετὰ τὰς δικαιολογικὰς αὐτὴν τάττει : καὶ ἄμφω καλῶς . ἐκεῖ μὲν | ||
, ὡς ἑξῆς ἐροῦμεν , οἷον τὸ δίκαιον κατὰ τὰς δικαιολογικὰς , τὸ νόμιμον κατὰ τὰς νομικὰς , ἀναγκαῖον ἦν |
ὡς ἔθος τῶν θεῶν ποιησαμένη : ἀπροόπτως δὲ ἰδοῦσα τὰς Ἐριννύας κύκλωι τοῦ Ὀρέστου καθευδούσας πάντα μηνύει τοῖς θεαταῖς , | ||
καὶ τὸν πίθηκον οὖν καλλίαν προσηγόρευσαν : οὕτω καὶ τὰς Ἐριννύας Εὐμενίδας λέγουσιν . Κανθάρου μελάντερος : ἐπὶ τῶν καθ |
τὸ μηδὲν ἄγαν καὶ γνῶθι σαυτόν , ἢ διὰ τὰς ὑπογραφάς : αὗται γὰρ οὐ δηλοῦσι τὴν φύσιν τοῦ ὑποκειμένου | ||
τι καὶ οὕτως ὑπάρχει . ἔστι δὲ ἀπορῆσαι πρὸς τὰς ὑπογραφάς , καὶ πρὸς μὲν τὰς πρώτας δύο ὑπογραφὰς κοινὴν |
ἐπεὶ τοίνυν δέδεικται ὅτι ἐπὶ τοῦ ἐνδεχομένου κατὰ τὰς ἐνδεχομένας ἀντιστροφὰς αἱ μερικαὶ πρὸς ἑαυτὰς μόνας ἀντιστρέφουσιν , οὐκέτι δὲ | ||
† ἀλλ ' ἄγε Πέρσαι : πληρώσας τὰς στροφὰς καὶ ἀντιστροφὰς ἐπάγει ἐν ἐκθέσει σύστημα συμβουλευτικὸν κατὰ περικοπὴν ἀνομοιομερές , |
συλλαβῇ . τὸ θʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον , ὅ ἐστιν Ἀλκμανικόν . τὸ ιʹ τροχαικὴ περίοδος ἀπὸ ἰάμβου . τὸ | ||
δύο : Εὐβοϊκόν , Κορίνθιον , Ἰβύκειον , Χαλκιδικόν , Ἀλκμανικόν , Κλαζομένιον , Κολοφώνιον , Σικελικόν , Νησιωτικόν , |
ἐκ ῥόδων . καὶ τὸ εἶδος ὁποῖον ζητῶ , ὦ Κύνουλκε . καὶ μή μοι εἴπῃς ὅτι δεῖ τοὺς ἁδροὺς | ||
καλὸς ὁ καιρός , Χαιρεφῶν . σὺ δὲ γαστρίζου , Κύνουλκε : καὶ μετὰ ταῦτα ἡμῖν εἰπὲ διὰ τί Κρατῖνος |
προσεῖπεν : Ὦ κάκιστον θηρίον , διὰ τὸ ὄναρ τὸ ψευδὲς τοῦ πατρός μου , ὃ αὐτὸς ἑώρακεν ἐν ὕπνοις | ||
τὸ ὡς ἀληθὲς ἀγαθὸν τοῦ πρακτικοῦ ἀγαθοῦ καὶ τὸ ὡς ψευδὲς κακὸν τοῦ πρακτικοῦ κακοῦ , ὡς ἐκεῖ μὲν τὸ |
, καὶ ὁ καλλίων τοῦ καλλίονος , ἔχουσι δὲ τὰς αἰτιατικὰς βελτίω καὶ καλλίω , οὕτω καὶ τὸ ἀλγίω αἰτιατική | ||
δυσὶν αἰτιατικαῖς , λέγω δὴ τὴν ἑαυτόν , πάντως δύο αἰτιατικὰς σημαίνει : αὐτὸς γὰρ αὑτὸν ἔπαισεν . Κἀκεῖνο δὲ |
ἑπτάσημον , σπανίως δὲ καὶ συζυγίαν [ καὶ ] τὴν ἰσόχρονον αὐτῷ : ἄρχεται δ ' ἀπὸ διμέτρου καὶ πρόεισιν | ||
ἔχειν . τὸ δὴ δακτυλικὸν ἐπιδέχεται δάκτυλον , σπονδεῖον ὡς ἰσόχρονον , προκελευσματικὸν δὲ οὐδαμῶς . ἄρχεται δὲ ἀπὸ διμέτρου |
. βίᾳ χαλινῶν δ ' , ἀναύδῳ μένει , κρόκου βαφὰς [ δ ' ] ἐς πέδον χέουσα , ἔβαλλ | ||
δὲ τὸ πηκτόν : τὸ δ ' ἑφθὸν πρὸς μὲν βαφὰς καὶ μελάσματα ἐπιτηδειότερον δοκεῖ τῶν ἄλλων εἶναι , πρὸς |
τὸ δὲ δεύτερον βιβλίον λόγου ἀποτομῆς ἔχει τόπους ιδʹ , πτώσεις δὲ ξγʹ , διορισμοὺς δὲ τοὺς ἐκ τοῦ πρώτου | ||
τὸ παιδεῖον . κοινὸν δέ ἐστιν ὃ τὰς μὲν [ πτώσεις ] ? [ ] ἔχει ? ? ? [ |
φέρουσι τὴν Ὀρέστειαν αἱ διδασκαλίαι , Ἀγαμέμνονα , Χοηφόρους , Εὐμενίδας , Πρωτέα σατυρικόν . Ἀρίσταρχος καὶ Ἀπολλώνιος τριλογίαν λέγουσι | ||
συγγενεῖ φόνῳ , δηλονότι ἃς κατευτελίζεις καὶ οὐ θέλεις καλεῖσθαι Εὐμενίδας λέγων εὐπαίδευτα δ ' ἀποτρέπου λέγειν , ἤτοι ἀπόφευγε |
ἐκεῖθεν μέχρις ἡλίου . . . . . Θαλῆς τοίνυν κέκληκε τὴν ψυχὴν ἀκίνητον [ . ἀεικίνητον ] φύσιν . | ||
σὺ δ ' ἐμοὶ γίνου ἀληθοσύνης . Ἤδη γάρ με κέκληκε θαλάσσιος οἴκαδε νεκρός , τεθνηκὼς ζωιῶι φθεγγόμενος στόματι . |
μηδενὶ προσῆν ἄλλῳ , ὡς μόνος ἔχειν εὐκαιρούσας καὶ σχολαζούσας ἀκοὰς αὐτοκράτορος τῶν ἔξω διαφειμένας θορύβων εἰς ἀκρόασιν ὧν μάλιστα | ||
. ἐλθούσης δὲ αὐτῆς ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ ὠσφραίνετο τὰς ἀκοὰς αὐτοῦ καὶ τὰς ῥῖνας . ὁ δὲ τὰς ἀναπνοὰς |
καὶ καρδιώσσειν καὶ ἀσιτεῖν , οὐ χεῖρον καὶ πρὸς ταῦτα ὑποθήκας γράψαι . περίπατοι , σιτία μήτε ἄγαν στρυφνὰ μήτε | ||
κρέα . θαυμάζειν δ ' ἐστὶν ἄξιον τοῦ τὰς καλὰς ὑποθήκας παραδιδόντος ἡμῖν Ἀρχεστράτου , ὡς Ἐπικούρῳ τῷ σοφῷ τῆς |
δὴ καὶ τἆλλα ᾗ ἂν ἕκαστα ἴοι κατὰ τὰς αὐτῶν ὁμοιότητας τῆς μελέτης ; Δῆλον δή , ἔφη : πῶς | ||
ἐρείδουσιν ] ἑδραιοῦνται κωμῳδοῦντες . τὰς εἰκοῦς ] ⌈ τὰς ὁμοιότητας , ⌈ τοὺς τύπους . ἐγχέλεων ] δρᾶμα οὕτω |
τῇ εὐθείᾳ : οὐδὲ γὰρ λέγομεν ὦ τιμῆς καὶ ὦ φθογγῆς , ἀλλ ' ὦ τιμῆν καὶ ὦ φθογγῆν , | ||
τινα λίμνην , ἥτις ἀπ ' αὐτοῦ Τορρηβία ἐκλήθη , φθογγῆς Νυμφῶν ἀκούσας , ἃς καὶ Μούσας Λυδοὶ καλοῦσι , |
Μηριόνου , καὶ Ἀττικοὶ συναιροῦντες τὴν Δημοσθένεος γενικὴν Δημοσθένους φασὶν ἰσοσυλλάβως : ἐπειδὴ δὲ πᾶσα εὐθεῖα εἰς ς λήγουσα , | ||
τὰ ἐντελῆ αὐτῶν ἰσοσυλλάβως κλίνονται , οὕτω καὶ τὰ συνῃρημένα ἰσοσυλλάβως κλίνονται . Καλῶς δὲ εἴρηται , ὅτι τὰ συνῃρημένα |
Ἐν σάμῳ κομητᾶς . ἔνιοι Πυθαγόραν τὸν σοφὸν φασὶ τὴν πυκτικὴν ἀσκῆσαι καὶ ἀπ ' αὐτοῦ τὴν παροιμίαν λέγεσθαι , | ||
δὲ ἐνδείκνυται τὴν περιουσίαν τῶν θαυμάτων . φθέγξαι δὲ καὶ πυκτικὴν αὐτὸν καὶ παγκράτιον νενικηκέναι ἐν Ἐπιδαύρῳ καὶ διπλῆς ἀρετῆς |
Νεάνθης οἱ τὰ κατὰ τὸν ἄνδρα ἀναγράψαντες σιϚʹ ἔτεσι τὰς μετεμψυχώσεις τὰς αὐτῷ συμβεβηκυίας ἔφασαν γεγονέναι . μετὰ τοσαῦτα γοῦν | ||
Νεάνθης οἱ τὰ κατὰ τὸν ἄνδρα ἀναγράψαντες σιϚʹ ἔτεσι τὰς μετεμψυχώσεις τὰς αὐτῷ συμβεβηκυίας ἔφασαν γεγονέναι . μετὰ τοσαῦτα γοῦν |
μῆκος τὰ σύμπαντα , καὶ πρὸς τῇ θαλάττῃ κύκλους ἑτέρους ἀντιστρόφους τῶν περὶ τὴν πόλιν . ἀλλὰ τοὺς δήμους πάρεστι | ||
πτυχαῖς , ταῖς ποιήσεσιν : ἐπεὶ διαιρεῖται εἰς στροφὰς καὶ ἀντιστρόφους καὶ ἐπῳδάς . ἄλλως : ὕμνων πτυχαῖς : τοῖς |
εἰς τὰς λατομίας ἐνεβλήθη : ἐν αἷς ποιῶν τὸν Κύκλωπα συνέθηκε τὸν μῦθον εἰς τὸ περὶ αὑτὸν γενόμενον πάθος , | ||
δρακόντων πλείους ἦσαν κεφαλαὶ αἱ συρίξασαι : ὧν κατὰ μίμησιν συνέθηκε . τινὲς δὲ πολυκέφαλον , φασὶν , εἶπεν , |
πέψεως οἵ τε χυμοὶ ἀπεπτηθέντες καὶ τὰ πνεύματα σύστασιν ἰδίαν ἀπειληφότα φανείη . Ἀλλ ' ὁ μὲν περὶ ὠμότητος καὶ | ||
ὧδέ πη καταπαύσωμεν ἱκανῶς ἐν πᾶσι τοῖς ῥηθεῖσι τὰς ἐξευρημένας ἀπειληφότα διαγνώσεις . Ἐπὶ δὲ τὸν ἑξῆς μετίωμεν λόγον , |
πρὸς ἕκαστα χρήσιμος . Ὀνόμασι δὲ ἄλλοι ἄλλοις προσαγορεύουσι : κοινότατον δέ πως ὁ δόναξ , ὃν καὶ λοχμωδέστατόν γέ | ||
ἥρωας τοῦτο : διό φαμεν ἰδίως τεθεικέναι τὸν Πίνδαρον . κοινότατον δέ ἐστιν ὅτι ἀποπλεῖν μέλλοντες ἀνέλκουσι τὰς ἀγκύρας καὶ |
ἦσαν ἐϋτρεφέες δασύμαλλοι , καλοί τε μεγάλοι τε , ἰοδνεφὲς εἶρος ἔχοντες : τοὺς ἀκέων συνέεργον ἐϋστρεφέεσσι λύγοισι , τῇς | ||
νήματος ἀσκητοῖο βεβυσμένον : αὐτὰρ ἐν αὐτῷ ἠλακάτη τετάνυστο ἰοδνεφὲς εἶρος ἔχουσα . ἔοικε δὲ καὶ αὐτὴ τὴν ἑαυτῆς καλλιτεχνίαν |
τῶν τόπων ἀέρα διέρχεσθαι : κατὰ δὲ τὰς τῶν ὑπάτων ἐκφωνήσεις τε καὶ μελῳδίας τόν τε τράχηλον , ὡς οἷόν | ||
ὄρους , ἀλλ ' ἵνα γένωνται δύο συλλαβαὶ καὶ δύο ἐκφωνήσεις , σιωπὴν ἀνάγκη γενέσθαι μέσον αὐτῶν τὴν διαιροῦσαν αὐτάς |
τοιοῦτον . ἔστι δὲ πυκνὸν καὶ τὸ τὴν δευτέραν μόνην ἀντισπαστικὴν ἔχον , ᾧ μέτρῳ ἔγραψεν ᾄσματα καὶ Σαπφὼ ἐπὶ | ||
Τῶν δὲ τριμέτρων τὸ μὲν καταληκτικὸν τὸ μόνην τὴν πρώτην ἀντισπαστικὴν ἔχον , τὰς δὲ ἑξῆς ἄλλας ἰαμβικὰς Φαλαίκειον καλεῖται |
λόγῳ καὶ τὸ τῇδε ἄγωμεν . Δέδεικται ἄρα ὅτι παρὰ δοτικὰς αἱ τοιαῦται ἐπιρρηματικαὶ προφοραί : εἰ δὲ παρὰ δοτικάς | ||
ι λήγοντα τρίτα τῶν πληθυντικῶν καὶ τὰς εἰς ι ληγούσας δοτικὰς τῶν πληθυντικῶν ἄνευ τοῦ ν γράφουσιν εἴτε συμφώνου εἴτε |
οὕτως : σταφύλῃ ἐπὶ νῶτον † ἔχουσα † , σταφύλη βαρυτονητέον ὡς Νιόβη : οὐ γάρ ἐστιν ὅμοιον τῷ συκῆ | ||
ὁ Εὐριπίδης , ἄληθες ὦ παῖ τῆς θαλασσίας θεοῦ . βαρυτονητέον δὲ τὸ ἄληθες . 〚 ἀρουραίας δὲ , διότι |
. ἐπεὶ τοίνυν δέδεικται ὅτι ἐπὶ τοῦ ἐνδεχομένου κατὰ τὰς ἐνδεχομένας ἀντιστροφὰς αἱ μερικαὶ πρὸς ἑαυτὰς μόνας ἀντιστρέφουσιν , οὐκέτι | ||
ἔδει οὖν διὰ τοῦτο , Ἀριστότελες , μὴ παραλαβεῖν τὰς ἐνδεχομένας ἀντιστροφάς . τὸ πεφυκὸς εἶναι δύναται καὶ μὴ εἶναι |
αὐτὸν ἐκ τῶν ἔμπροσθεν βλάπτεσθαι , τὸ δὲ πλινθίον μήτε χοινικίδας μήτε ὑποχοινικίδας μήτε κατακλεῖδας ἐπικειμένας ἔχον [ βλάπτεσθαι ] | ||
χοινικίδες ἐπὶ τῶν περιτρήτων ἐπιτείνουσαι τὸν τόνον . ἡμεῖς δὲ χοινικίδας οὐκ ἐπιτίθεμεν , ποιήσομεν δὲ ὑψηλότερον τὸ πλινθίον τῷ |
πέρυσιν καταπροὔδοτε : ⌈ ὅτι Γ πέρυσι διδάξας τὰς πρώτας Νεφέλας ἡττήθη . Γ περιττὴ δὲ ἡ κατά . Γ | ||
οὖς διαλέγεσθαι : ἐπὶ τοῦ ἀναισθήτου καὶ μὴ ἐπαΐοντος . Νεφέλας ξαίνειν : ἐπὶ ματαίου καὶ ἀδυνάτου . Νοῶ τὸν |
ὅτε τὴν μὲν αʹ ἔχει ἀντισπαστικήν , τὰς δὲ λοιπὰς ἰαμβικάς . ἐνταῦθα δὲ ἀντιπαθής ἐστιν ἡ μῖξις αὐτοῦ . | ||
μὲν καὶ καθαρόν , συντίθεται δὲ καὶ ἐπίμικτον πρὸς τὰς ἰαμβικάς : ὡς ἐπίπαν δέ , ὅτε καταληκτικόν ἐστιν , |
τὸν πρόσφορον αὐτῆς τρόπον τῆς κεκρυμμένης ἐν τοῖς συμβόλοις μυσταγωγίας προφέρουσιν . Ἄκουε δὴ οὖν καὶ σὺ κατὰ τὸν τῶν | ||
τὴν ἰδέαν καὶ τοὺς καθ ' ἕκαστα . οὕτω γὰρ προφέρουσιν : ὅταν , φασίν , ἄνθρωπον περιπατεῖν λέγομεν , |
. καλεῖται δὲ Σαπφικὸν ἢ Ἱππωνάκτειον : εὕρημα γάρ ἐστι Σαπφοῦς , ὁ δὲ Ἱππώναξ πολλάκις ἐχρήσατο . ἔστι δ | ||
παρήλλαξα . φιλίου . τοῦ τὰ περὶ φιλίας ἐπισκοποῦντος . Σαπφοῦς . . . Ἀνακρέοντος . Σαπφὼ λυρικὴ ποιήτρια , |
φοινικῷ ὑποπόρφυρα πρὸς τὰ τῆς λυχνίδος , φύλλα μικρά , ὑπομήκη ὥσπερ πηγάνου , καρπὸς πυροῖς ὅμοιος , ῥίζα μικρά | ||
σεραπιάδα ἔνιοι ἐκάλεσαν : τὰ δὲ φύλλα ἔοικε πράσῳ , ὑπομήκη , πλατύτερα δὲ καὶ λιπαρά : καυλὸς σπιθαμῆς : |
χάριν τῶν πλευρῶν . ἀπηρτικότες καὶ τὰς περὶ τὸν θώρακα ἐπιδέσεις καὶ τὰς ἑξῆς λέγωμεν . Κεφ . ρζʹ . | ||
τοῖς θέναρσιν , ὡς τὰς [ ] ἐν χερσίν . ἐπιδέσεις ἐν τούτῳ τῷ σχήματι καὶ ἀναλήψεις καὶ θέσεις . |
' αὐτῶι διὰ τὴν συγγένειαν , ἐξ Ἡροῦς γεγονώς , ἀνεψιᾶς Ἀριστοτέλους . . . . [ . . . | ||
Τίμαιον : ἐκ γὰρ τῆς Ἀναξιλάου θυγατρὸς καὶ τῆς Θήρωνος ἀνεψιᾶς οὐκ ἐπαιδοποίησεν ὁ Ἱέρων , προγαμήσας ταύτην . ὅθεν |
εὐθεῖα , εἰ καὶ μὴ τὸν αὐτὸν , διὰ τὸν κανόνα τοῦ τόνου : Αἴας Αἶαν , Ἀχιλλεύς Ἀχιλλεῦ . | ||
. τοῦτο δ ' ἀνελόντα Σῖμον τὸν ἁρμονικὸν καὶ τὸν κανόνα σφετερισάμενον ἐξενεγκεῖν ὡς ἴδιον . εἶναι μὲν οὖν ἑπτὰ |
ἕτεραί τινες τῶν τεχνῶν περὶ ταῦτα πραγματεύονται : τῷ δὲ μουσικῷ σχεδόν ἐστιν ἀρχῆς ἔχουσα τάξιν ἡ τῆς αἰσθήσεως ἀκρίβεια | ||
ὑπάρχουσι τὰ αὐτά , οἷον τὸ λευκῷ εἶναι καὶ τὸ μουσικῷ : διὸ ἄλλος ὁρισμὸς λευκοῦ καὶ ἄλλος μουσικοῦ : |
δὲ Ἀρέστορος τὰ ἔπη λέγει , ἃ δὴ Ἕλληνες καλοῦσιν Ἠοίας μεγάλας : ἀπὸ ταύτης οὖν γεγονέναι καὶ τὸ ὄνομα | ||
εἶναι . μαρτυρεῖ δὲ καὶ ὁ τὰ ἔπη τὰς μεγάλας Ἠοίας ποιήσας : Φύλας δ ' ὤπυιεν κούρην κλειτοῦ Ἰολάου |
αὐτὸν δεῖ γράφειν α β , οὐδὲ ὅταν γράφῃ Κλέωνα ἐπισκοπεῖται , τί πρότερον ἢ δεύτερον τῶν στοιχείων αὐτῷ γραπτέον | ||
δοκιμάζει , ὁπόσην δὲ μὴ αὐτὸς ἐφορᾷ , πέμπων πιστοὺς ἐπισκοπεῖται . καὶ οὓς μὲν ἂν αἰσθάνηται τῶν ἀρχόντων συνοικουμένην |
διάτονον ἔντραχυ καὶ ὑπάγροικον . ἀλλὰ δὴ πάλιν τὸ μὲν ἁρμονικὸν μέλος τῶν μελῳδουμένων ἀδιαίρετόν ἐστι , τὸ δὲ διάτονον | ||
τέλειος γὰρ ὁ κηʹ . τῇ δὲ εʹ κατὰ τὸν ἁρμονικὸν ἀποδειχθέντα τὸν λεʹ καὶ ἡ κατὰ ἰσχὺν πᾶσα ἐπίδοσις |
φεύγουσι , τὸ δ ' αὖ ἀρκούσας ἀποδεδωκόσι πρὸς διάγνωσιν μεθόδους , ὥστε καὶ ῥᾷον ἂν δόξειεν τὸ πολὺ τοῦ | ||
φυλακήν , ἐσπούδασα τήν τε φύσιν τοῦ βοηθήματος καὶ τὰς μεθόδους κατ ' ἐμὴν δύναμιν ἀναγράψαι . τίς δ ' |
, καὶ τρίτον ὅθεν ἀσφαλῶς εἴη ἀποκρίνασθαι ἐκκλίνοντας τὰς σοφιστικὰς ἐνοχλήσεις : τοῦτο δ ' ἂν εἴη καὶ λύσις ὀρθῶς | ||
συλλογισμοῖς προσβάλλωσιν , καὶ οἱ σοφιστικοὶ παραλαμβάνονται , ἵνα τὰς ἐνοχλήσεις καὶ τὰς ἀπάτας τῶν σοφιστῶν ἐκφυγόντες ἀνεμποδίστως τοῖς ἀποδεικτικοῖς |
τοιαῦθ ' ὑπὸ τῶν γρᾳδίων προσαγορευόμενος , μισθὸν λαμβάνων τούτων ἔνθρυπτα καὶ στρεπτοὺς καὶ νεήλατα , ἐφ ' οἷς τίς | ||
εἴδη ἄμης ἀμητίσκος , πυραμοῦς , σησαμοῦς , ἔγχυτος , ἔνθρυπτα , στρεπτοί , νεήλατα , κοτυλίσκος , φθοῖς καὶ |
οὔτ ' ἂν τῷ ἀνθρώπῳ συμπλέκῃς τὸν ἄμουσον ἄνθρωπον γίνεσθαι μουσικόν , ὁ ἄμουσος ἄνθρωπος ὑπομένει : λέγω δὲ τὸ | ||
οἷον τὸ δίκαιον μουσικὸν εἶναί φαμεν , καὶ τὸν ἄνθρωπον μουσικόν , τὴν κατὰ φύσιν κατηγορίαν , καὶ τὸν μουσικὸν |
, καὶ μηδὲν ἀκούειν , ἀμαυροῦσθαι τὴν ὅρασιν , δεδέσθαι σιαγόνας ἢ τρέμειν ἢ παρεῖσθαι , πόνος τῶν ὀδόντων ἀθροῦς | ||
ἐκκύψας ἀρνειὸς αὐτὸν ἔλεγε πολλὰ βλασφήμως . κἀκεῖνος εἶπε τὰς σιαγόνας πρίων : “ ὁ τόπος μ ' ἐλοιδόρησε , |
, Τρόμης Τρόμητος . Εἰς ης εἶπε διὰ τὰς ἄλλας καταλήξεις , οἷον διὰ τὸ Θόας : ἰδοὺ γὰρ τοῦτο | ||
ἀφαιρῶν ἀπὸ τοῦ κβ , ὁσάκις δυνατόν , εἰς μονάδα καταλήξεις : διὰ τοῦτο πρῶτοι καὶ ἀσύνθετοι πρὸς ἀλλήλους εἰσὶ |
καὶ ὁ εἰς Κρατερὸν τὸν Μακεδόνα γραφείς , ὃν ἐτεκτήνατο Ἀλεξῖνος ὁ διαλεκτικός , φησὶν Ἕρμιππος ὁ Καλλιμάχειος ἐν τῷ | ||
καὶ ὁ εἰς Κρατερὸν τὸν Μακεδόνα γραφείς , ὃν ἐτεκτήνατο Ἀλεξῖνος ὁ διαλεκτικός , φησὶν Ἕρμιππος ὁ Καλλιμάχειος ἐν τῷ |
κατανάλωσεν ἑταίραν οὖσαν : καὶ ἀποθανούσῃ πολυτάλαντον μνημεῖον κατεσκεύασεν : ἐκφέρων τε αὐτὴν ἐπὶ τὰς ταφάς , ὥς φησι Ποσειδώνιος | ||
σχήματος τούτου . Μεθ ' ὧν κεράστης ἕτερος τοὺς πλοκάμους ἐκφέρων ἔνθεν κἀκεῖθεν γύροθεν δίκην οὗτος κεράτων . Ἄλλος δὲ |
: * * ζμικρὸν καὶ μικρόν : οἱ Ἀττικοί , μικκὸν δὲ Ἴωνες . ζμινύη : ἀξινάριον Ἀριστοφάνης Ὁλκάσιν : | ||
ὡς τὸ καθόλου συμβεβακός : τὸ γὰρ αὐτὸ μέγα καὶ μικκὸν γενόμενον κατὰ τὰν ποσότητα τᾶς φύσιος οὐκ ἐξίσταται : |
αὐτὸν ἐπαινέσας [ τὸν Ξενοφάνην ] , ὡς καὶ τοὺς Σίλλους αὐτῶι ἀναθεῖναι , ἐποίησεν [ ] αὐτὸν ὀδυρόμενον καὶ | ||
τινα πρὸς τοὺς κατ ' αὐτὸν φιλοσόφους καὶ ποιητὰς μικροψυχίαν Σίλλους ἀτόπους συνθεῖναι κατὰ πάντων φιλοσόφων καὶ ποιητῶν : ἀλλὰ |
ἃς ὁ Λυκοῦργος σεῦε κατ ' ἠγάθεον Νυσήϊον ἡδύλη , κορδύλη : ὅθεν καὶ τὸ σταφύλη βαρυτονητέον . οἱ οὖν | ||
, μὴ ὀξυτονούμενα ἀλλὰ βαρυτονούμενον τὸ στοιχεῖον ἔχοντα , οἷον κορδύλη , Δαμύλη , Φαισύληδοκεῖ ⌊ ⌋ δ ' αὕτη |
αὐτῶν ἡ Δώριος , ὅστις δὲ ὁ ποιήσας ἦν τὰ ᾄσματα , οὐ λέγουσιν . ἔστι δὲ καὶ ἑστιατόριον Ἠλείοις | ||
Ἀγησιχόρων ] Τῶν τοὺς χοροὺς ἀγόντων : πρὸς γὰρ τὰ ᾄσματα καὶ οἱ χοροὶ ἄγονται . Ἀμβολὰς ] Ἤγουν ᾄσματος |
, τὴν φωνὴν δι ' ὧν καταδέχονται , τὰς δὲ ὁράσεις Ἡλιάδας κούρας κέκληκε , δώματα μὲν Νυκτὸς ἀπολιπούσας διὰ | ||
. τοῦ δ ' αὖ νοῦ αἱ νοήσεις ἐνέργειαι , ὁράσεις οὖσαι νοητῶν , ὡς τοῦ ὁρατικοῦ ἐνέργεια ὁρᾶν τὰ |
ἄλλα κατὰ πλῆθος ἀθρόα , διανενεμημένα εἴς τινα σχήματα καὶ μορφάς . ὁ μὲν δὴ λαμπρότατος ἵππος καὶ ποικιλώτατος αὐτῷ | ||
καὶ μία μὲν οὖσα τῷ ἀριθμῷ , μυρίας δὲ μεταμπισχομένη μορφάς , χεομένη καὶ πιλουμένη καὶ παντοίως σχηματιζομένη τε καὶ |
μᾶλλον . ἐπεὶ δὲ τὸ μὲν ἐν ἀρχῇ τοῦ λόγου ἀναδεξάμενον τὸν ἤ ἢ τὸν ἤτοι ἀναμφίλεκτόν ἐστιν ἢ διαζευκτικὸν | ||
κελεύων , ὅσα ἔτι ὤφειλον αὑτῷ Πελοποννήσιοι δόντα ἢ αὐτὸν ἀναδεξάμενον ἀποδώσειν παραλαβεῖν ἢ περιμεῖναι τὴν πρᾶξιν αὐτῶν . ὁ |
νάρκη ἡ ἡδίστη , χοῖρος , σῖμος , φάγρος , ὀξύρυγχος , σίλουρος , εἴ γε τί , φησί , | ||
καὶ ποτάμιος . οὗτος δέ , φησί , καλεῖται καὶ ὀξύρυγχος . κορακῖνος δ ' ὁ ἐκ τοῦ Νείλου : |
: [ Τᾶς καλλιδίφρου Ἀθαναίας ] Οὐ μόνον γὰρ παρθένοι ὕφαινον , ὥς φησιν Ἀπολλόδωρος ἐν τῇ Περὶ θεῶν αὐλῆς | ||
ταὶ δὲ παρ ' αὐτάν αἴγειροι πτελέαι τε ἐύσκιον ἄλσος ὕφαινον χλωροῖσιν πετάλοισι κατηρεφέες κομόωσαι . κοὔπω τὰν μεσάταν ὁδὸν |
: ἔστι διαλέκτου : παρὰ τὸ ῥόδον πλεονασμῷ τοῦ β βρόδον , ὥσπερ ῥυτῆρες βρυτῆρες καὶ ῥίζα βρίσδα κατὰ διάλυσιν | ||
. πεφύκασι γὰρ πλεονάζειν τὸ β . Σαπφώ , ῥόδον βρόδον . Ῥύμη ῥέω ἔστι ῥῆμα , καὶ τροπῇ τοῦ |
βέλτιστε , φιλοσοφοῖς τῷ λόγῳ διττὰς ἐπ ' ἀνθρώποις ἐρώτων ἀγωγάς , τὴν μὲν θαλαττίου τινὸς ἔρωτος παράφορόν τε καὶ | ||
αὐτῶν ὠφεληθῇς , τιμὰς γονέων , ἐπιμέλειαν γυναικός , παίδων ἀγωγάς , χρήσεις ἀμέμπτους οἰκετῶν , ἐπιτροπὴν οἰκίας , πόλεως |
' αὐτοῦ τοῦ Πλάτωνος ἀπέσχετο , ἀλλὰ καλέσας αὐτὸν φορτικῶς Σάθωνα τὸν ταύτην ἔχοντα τὴν ἐπιγραφὴν διάλογον ἐξέδωκεν . Ἡγήσανδρος | ||
; καὶ διδάσκοντος ὅτι περιτρέπεται , ἔγραψε διάλογον κατὰ Πλάτωνος Σάθωνα ἐπιγράψας : ἐξ οὗ διετέλουν ἀλλοτρίως ἔχοντες πρὸς ἀλλήλους |
οὐδὲ Ἰνδῶν τινα ἔξω τῆς οἰκηίης σταλῆναι ἐπὶ πολέμῳ διὰ δικαιότητα . . . : Μεγασθένης δέ φησιν , τὰς | ||
παῖδες ἀκούοντες ἐκεῖ πρόσθεν τὰς δίκας δικαίως δικαζομένας ἐδόκουν μανθάνειν δικαιότητα , καὶ τοῦτο παντάπασιν ἀνέστραπται : σαφῶς γὰρ ὁρῶσι |
, τὴν ᾠδὴν καὶ στροφὴν , τὸ ἐπίρρημα , τὴν ἀντῳδὴν καὶ τὸ ἀντεπίρρημα . ἔστι γοῦν ἡ ᾠδὴ καὶ | ||
ἔχει σχέσιν πρὸς ἄλληλα : ἡ γὰρ ᾠδὴ ἔχει τὴν ἀντῳδὴν ὁμοίαν ἑαυτῇ κατά τε τὰ κῶλα καὶ τὰ μέτρα |
καὶ τῶν οὐδετέρων τὰς πληθυντικὰς εὐθείας τὰς εἰς τὸ η ληγούσας , ὡς τὸ στήθεα , βέλεα , καὶ τὰς | ||
: πρόσκειται ἑνικῆς , ἐπειδὴ ἔχομεν εὐθείας πληθυντικὰς εἰς ες ληγούσας , οἷον οἱ Αἴαντες , οἱ Θόαντες , οἱ |