| ὕδατος πηγὴν . . . . μήτ ' οἴνινον ὄξος συμμίξῃς , ἀλλ ' αὐτὸ μόνον κατάχευον ἔλαιον αὐχμηρόν τε | ||
| , μήθ ' ὕδατος πηγὴν ἱερὴν μήτ ' οἴνινον ὄξος συμμίξῃς , ἀλλ ' αὐτὸ μόνον κατάχευον ἔλαιον αὐχμηρόν τε |
| γὰρ ἀκριβῶς γίνεται τακερόν , οὐδ ' ἂν ἐπὶ πλεῖστον ἕψῃς . ἀφαιρεθεῖσα δ ' ἡ φακὴ τοῦ λέμματος τὸ | ||
| αὐτοῦ . ὅσσα δ ' ἂν ἐν λοπάδος κοίλοις πλευρώμασιν ἕψῃς , μήθ ' ὕδατος πηγὴν ἱερὴν μήτ ' οἴνινον |
| μεταλαμβάνει , τῇ τοῦ ὅλου δυνάμει μεταλαμβάνειν αὐτοῦ πάσχοντος μηδὲν μήτ ' οὖν ἄλλο τι μήτε μεμερισμένου . Τῷ μὲν | ||
| λεχθεῖσι . καὶ τὸ μὲν πρῶτον ἀδηλοτέρας ἐποιεῖτο τὰς ἐπιβουλὰς μήτ ' ἴσον παρέχων καὶ κοινὸν ἀκροατὴν ἑαυτὸν τοῖς τὰς |
| κοὐκ ἂν προδοῦναί μ ' . ἀλλὰ μήτε μοι χοὰς μήθ ' αἷμ ' ἐάσητ ' εἰς ἐμὸν στάξαι τάφον | ||
| πόλεως , ἧς ἐγὼ οὔτ ' ἂν τοὔνομα εἴποιμι , μήθ ' αἱ συμφοραὶ παραπλήσιοι γένοιντο αὐτῆς μηδενὶ τῶν Ἑλλήνων |
| τὸ ἕβδομον ἔτος , ἐλεύθερον μεθίεσο τὸν ἐλεύθερον φύσει μηδὲν ἐνδοιάσας , ἀλλ ' , ὦ γενναῖε , καὶ γεγηθὼς | ||
| ἰδεῖν ἅπασι , πάλαι ἄν , εὖ ἴσθι , μηδὲν ἐνδοιάσας αὐτὸς ᾔειν ἐς αὐτὴν καὶ ἐπολιτευόμην ἂν ἐκ πολλοῦ |
| ταῦτ ' ἀεί . μήτε ποδάνιπτρον θύραζ ' ἐκχεῖτε μήτε λούτριον . κἀπὸ τῆς Διειτρέφους τραπέζης οἴμοι κακοδαίμων τῆς τόθ | ||
| Ἀριστοφάνης ἐν Ἥρωσιν μήτ ' ἀπόνιπτρον θύραζ ' ἐκχεῖτε μηδὲ λούτριον . ἡ δὲ νέα κωμωιδία καὶ λουτῆρας λέγει . |
| ἐπὶ τὴν ἐπιστολήν : ” Ἐπίκουρος Μενοικεῖ χαίρειν . “ Μήτε νέος τις ὢν μελλέτω φιλοσοφεῖν , μήτε γέρων ὑπάρχων | ||
| καὶ τὸν φρονήσεως βίον ἰδόντες χωρίς . Πῶς εἶπες ; Μήτε ἐν τῷ τῆς ἡδονῆς ἐνέστω φρόνησις μήτ ' ἐν |
| ἐν τοῖς περὶ κριτηρίου . εἰ οὖν μήτε τὸ ψεῦδος μήτε τὸ ἀληθὲς διδάσκεται , παρὰ δὲ ταῦτα διδακτὸν οὐδέν | ||
| ἐπαινέω . ὦ σχέτλιε , ὃς τοιάδε ἔτλης , οἷα μήτε σὲ παθέειν μήτ ' ἐμὲ ἰδέσθαι ὤφελεν : οὐ |
| , οὕτω καὶ τὰ πράγματα αὐτοῦ μαρανθῆναι , ἀλλ ' ἀειθαλὴς αὐτοῦ μένοι ὁ βίος μηδέποτε φθίνων μηδὲ φυλλορροῶν . | ||
| φθείρεται , οὕτω καὶ πράγματα τούτῳ μαρανθῇ , ἀλλ ' ἀειθαλὴς αὐτῷ διαμένοι ὁ βίος , μήποτε φθίνων μηδὲ φυλλορροῶν |
| γυναικὸς χάριν : μήτε σὺ τόνδ ' ἀγαθός περ ἐὼν ἀποαίρεο κουρεῦ , μήτε σὺ Πηλείδη . Ὅτι δὲ ἦν | ||
| . . . μήτε σὺ τόνδ ' ἀγαθός περ ἐὼν ἀποαίρεο κουρήν : ὅτι ἀρχαικῶς τὸν δ ' ἀφαιροῦ , |
| ' ἔτι μυρίοις εἰσὶν ἐλπίδες : αἱ μὲν τελευτῶσιν ἐν ὄλβωι βροτοῖς , αἱ δ ' ἀπέβασαν : τὸ δὲ | ||
| τὰν Πηνειοῦ σεμνὰν χώραν , κρηπῖδ ' Οὐλύμπου καλλίσταν , ὄλβωι βρίθειν φάμαν ἤκους ' εὐθαλεῖ τ ' εὐκαρπείαι : |
| τὰς ἀρχὰς καὶ ἐκ θεῶν γεγονέναι , καὶ τὰ μὴ γευσάμενα τοῦ νέκταρος καὶ τῆς ἀμβροσίας φασὶ θνητὰ γενέσθαι , | ||
| ἐκείνων τὰ ὄντα εἶναι καὶ γεγονέναι , φασὶν ὅτι τὰ γευσάμενα τῆς ἀμβροσίας καὶ τοῦ νέκταρος ἀίδιά τε ὑπάρχουσι καὶ |
| εἶ . ἐν τῷ βαλανείῳ μήτε πῦρ ταῖς ἐσχάραις ἐνὸν κεκλεισμένον τε τἀλειπτήριον . ὥστ ' ἐξελὼν ἐκ τοῦ λυχνούχου | ||
| δὲ καὶ τοὺς τὸ Βυζάντιον πολιορκήσοντας : ἔμενε γὰρ ἔτι κεκλεισμένον , τῶν στρατηγῶν τοῦ Νίγρου ἐκεῖσε καταφυγόντων . ὅπερ |
| ἐπειδὴ κακὴ μέν ἐστιν ἡ ψυχὴ συμπεφυρμένη τῷ σώματι καὶ ὁμοπαθὴς γινομένη αὐτῷ καὶ πάντα συνδοξάζουσα , εἴη ἂν ἀγαθὴ | ||
| ὃ τὼ παῖδε τοῦ Ἄκτορος ἡνιόχουν , σύμπνους μᾶλλον καὶ ὁμοπαθὴς ἡ Ῥωμαίων ἀρχή . οὐ γὰρ ὁ μὲν κεντεῖ |
| γὰρ ἄν ποτε πρώταισιν ὑμῖν ἀντέκυρς ' ὁδοιπορῶν , νήφων ἀοίνοις , κἀπὶ σεμνὸν ἑζόμην βάθρον τόδ ' ἀσκέπαρνον . | ||
| καὶ τὸν σοφίας μὴ ἐπιθολοῦν κρατῆρα , ὃς ἐν ταῖς ἀοίνοις ψυχαῖς ἕστηκεν , οὐδὲ χλαῖνα θάλψει αὐτόν , οὐδὲ |
| προνοίᾳ . πρῶτον μὲν οὖν τῆς οἰκοφθορίας ταῖς πόλεσιν ἐδόκει αὐχμῷ ἡ γῆ κακωθεῖσα ἄρξαι , ἡνίκα οὔτ ' ἐπὶ | ||
| τὴν ῥῖνα , καὶ οὔλη δὲ ἡ κόμη καὶ ξὺν αὐχμῷ . Φιλοκτήτης δὲ ὁ Ποίαντος ἐστράτευσε μὲν ὀψὲ τῶν |
| ' ἀπὸ τοῦ βελτίστου τὰ συμφέροντα ἐρῶ . θαυμάσῃ δὲ μηθείς , εἰ πρότερόν τε πολλάκις καὶ ἡνίκα ὕπατος ἦν | ||
| δείκνυσιν , ὅτι οὗ μήτε μέγεθος μήτε πάχος μήτε ὄγκος μηθείς ἐστιν , οὐδ ' ἂν εἴη τοῦτο . εἰ |
| χάριν : μήτε σὺ τόνδ ' ἀγαθός περ ἐὼν ἀποαίρεο κουρεῦ , μήτε σὺ Πηλείδη . Ὅτι δὲ ἦν τις | ||
| : μήτε σὺ τόνδ ' ἀγαθός περ ἐὼν ἀποαίρεο , κουρεῦ , μήτε σύ , Πηλείδη . ὅτι λοφνία ἡ |
| † ἄτη ' κιχήσατο . θυμέ , θύμ ' , ἀμηχάνοισι κήδεσιν κυκώμενε , † ἀναδευ δυσμενῶν † δ ' | ||
| ἡμεῖς ὄντες ἐν τάφοις τότε τοῖς τἀμὰ παρβαίνουσι νῦν ὁρκώματα ἀμηχάνοισι † πράξομεν δυσπραξίαις , ὁδοὺς ἀθύμους καὶ παρόρνιθας πόρους |
| νόμος ἐστὶν αὐταῖς ἐπὶ τοῖς ἰδίοις τε καὶ ἀναγκαίοις ποιεῖν κήδεσιν , ἀποθέμεναι χρυσόν τε καὶ πορφύραν καὶ τὸν ἄλλον | ||
| καὶ σέθεν εἵνεκ ' , ἐπεί μοι ὀρώρεται ἔνδοθι θυμὸς κήδεσιν . ἀλλ ' ἄγε νῦν ξυνίει ἔπος , ὅττι |
| ἔστιν ᾗσι διάπυα γίνεται τὰ ἐπιμήνια χρονίσαντα , ἐπὴν γένηται δίμηνα ἢ τρίμηνα : τοῦτο δὲ μάλιστα γίνεται , ἢν | ||
| . Χρῶ δὲ καθαρτικῷ θαυμασίῳ καὶ τῷ προγραφέντι πρὸς τὰς δίμηνα καὶ τρίμηνα φθειρούσας καὶ μὴ συλλαμβανούσας , τῷ διὰ |
| , ὅς τε μένει κολοσυρτὸν ἐπερχόμενον πολὺν ἀνδρῶν χώρῳ ἐν οἰοπόλῳ , φρίσσει δέ τε νῶτον ὕπερθεν : ὀφθαλμὼ δ | ||
| πυρός , τό τε καίεται ὑψόθ ' ὄρεσφι σταθμῷ ἐν οἰοπόλῳ : τοὺς δ ' οὐκ ἐθέλοντας ἄελλαι πόντον ἐπ |
| μηδὲν ὦ κἂν μηδὲν ἕρπω , τήν γε δράσασαν τάδε χειρώσομαι κἀκ τῶνδε : προσμόλοι μόνον , ἵν ' ἐκδιδαχθῇ | ||
| ἐκεῖνον οὐ δυνήσομαι ἀδικῶν , τὰ δ ' ἄλλα ῥᾳδίως χειρώσομαι . Ὑπερήφανόν που γίγνεθ ' ἡ λίαν τρυφή , |
| ' οἷς πράττει . μήτε δ ' οἰκέτης ἢ συγγενὴς εἰσιέτω , πρὸς ὃν ἔσχε ποτὲ λύπην ἢ ὀργήν : | ||
| πάνυ ταράττεσθαι φανερὸν αἴτιον γίνεται . μήτε δ ' αὐτὸ εἰσιέτω τὸ τῶν φίλων πλῆθος : οἱ γὰρ πολλοὶ θορύβου |
| πέλαγος οὕτως ἐστὶ ταπεινὸν , ὥστε μήτε πλεῖον δυεῖν ὀργυιῶν ἀναμετρεῖσθαι , καὶ χλωρὸν πάντοθεν , οὐ τῇ φύσει τῶν | ||
| γεωμετρία . τοῦτ ' οὖν τί ἐστι χρήσιμον ; γῆν ἀναμετρεῖσθαι . πότερα τὴν κληρουχικήν ; οὔκ , ἀλλὰ τὴν |
| ἠξίου παρὰ τὸ Ὁμηρικόν : τί με σπεύδοντα καὶ αὐτὸν ὀτρύνεις ; . . μεθεστηκότων ] ἤτοι μεταστάντων τοῦ εἰπεῖν | ||
| ὀρθὸν οὖς ἵστησιν , ὡσαύτως δὲ σὺ ἡμᾶς τ ' ὀτρύνεις καὐτὸς ἐν πρώτοις ἕπῃ . Τοιγὰρ τὰ μὲν δόξαντα |
| πράξεις ἐν ταῖς αὐτῶν τῶν φαντασιῶν ἐπιβολαῖς ῥυθμίζειν , ὅπως μηδ ' ἐν τοῖς τυχοῦσιν ἐπιλανθανώμεθα τῆς πρὸς τὴν καλὴν | ||
| ἣν ἔρεισμα τῆς Ἑλλάδος πόλιν ᾔδομεν , ταύτην ἀνατρέψωμεν , μηδ ' ὑποσπάσωμεν , μηδ ' ἐκκόψωμεν τῆς Ἑλλάδος τοῖν |
| Ὕβριος υἱόν , δεινὸν μαιμώοντα , δοκεῦντ ' ἅμα πάντα πίεσθαι . Χαλκὸς γὰρ χαλκῷ συμμίξεται , αἵματι δ ' | ||
| ἀφεὶς ἐπὶ τὸν πρὸ τῆς πόλεως τρέχοι ταὐτοῦ μέλλων ὕδατος πίεσθαι . καὶ γὰρ οὗτος ἃ ἂν λάβοι παρ ' |
| παρὰ φύσιν , δεῖ ἑτέραν εἶναι φύσιν τὴν μεταβάλλουσαν τοῦ Κόσμου τὴν φύσιν : ὅπερ οὐ φαίνεται . Ἔτι , | ||
| Δαίμονες τῶν ἁμαρτημάτων καθαίρουσι . Περὶ μὲν οὖν Θεῶν καὶ Κόσμου καὶ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων τοῖς μήτε διὰ φιλοσοφίας ἀχθῆναι |
| ἔγωγε παρὰ τούτοις μηδὲ εὐεργέτας ἀδικεῖσθαι . τίς γὰρ παρὰ Καυνίοις γέγονε γενναῖος ἀνήρ ; ἢ τίς πώποτε ἐκείνους ἀγαθόν | ||
| δὲ βαλανείου ἐσχάρα καὶ ἀλειπτήριον : φησὶ γοῦν Ἄλεξις ἐν Καυνίοις ἐν τῷ βαλανείῳ μήτε πῦρ ταῖς ἐσχάραις ἐνὸν καὶ |
| καὶ ἀλώπεκες εὖτ ' ἂν ἔχωνται , εὐθὺς ἄνω σπεύδουσιν ὑποφθαδόν , αἶψα δὲ μέσσην ὁρμιὴν ὑπ ' ὀδοῦσι διέτμαγον | ||
| : πρὸς τὴν ὁρμιάν . φθάνουσι : γράφεται σπεύδουσιν . ὑποφθαδόν : προληπτικῶς , συντόμως , προλαβοῦσαι , προφθάνουσαι . |
| ἐγγώνιος ὥσπερ ἐπὶ χειρός . οὐδὲ γὰρ ἡ αὐτὴ θέλει κατάθεσις εἶναι : ἐπὶ γὰρ τοῦ πο - δὸς κατὰ | ||
| ὁμολογεῖς : ἡ γὰρ τῶν ἑτέρων ἀναίρεσις τυγχάνει τῶν λειπομένων κατάθεσις : νῦν δὲ ἁμαρτάνων καὶ σαυτὸν ἕτοιμον τῷ πένητι |
| ʹ γʹ δʹ ὁ ἐν τῷ ἀριστερῷ ἀκρόποδι λαμπρὸς κοινὸς Ὕδατος . . . . . Ταύρου ιθ ∠ ʹ | ||
| ἤγουν τῇ τοῦ Διὸς γνώμῃ καὶ βουλῇ καὶ χρησμῷ . Ὕδατος σθένος ] * Τὸν ὄμβρον λέγει : ἐπὶ γὰρ |
| : ὁ μὲν οὖν ἕτερος πληρωσάμενος μήτε ἐποχετεύοι μηδέ τι φροντίζοι , ἀλλ ' ἕνεκα τούτων ἡσυχίαν ἔχοι : τῷ | ||
| ὁ μὲν οὖν ἕτερος πληρωσάμενος μήτ ' ἐποχετεύοι μήτε τι φροντίζοι , ἀλλ ' ἕνεκα τούτων ἡσυχίαν ἔχοι : τῷ |
| δὲ ἔθος χρυσίδας καὶ ἀργυρίδας λέγειν . ὀξυρεπεῖ δόλῳ : ὀξυτάτῃ ἐπιμελείᾳ καὶ τέχνῃ . δόλῳ , παλαίσματι δολίῳ . | ||
| νοῦς : τοὺς δὲ ἄνδρας τοὺς ἀνταγωνιστὰς αὐτοῦ τέχνῃ νικήσας ὀξυτάτῃ , [ αὐτὸς ] μὴ πεσὼν μήτε ὑποστὰς πτῶμα |
| δ ' ἡδὺ τὸ σῦκον . Φήσεις γ ' ὅταν ἐσθίῃς οἶνόν τε πίῃς πολύν . Ὑμήν , Ὑμέναι ' | ||
| λαμπρύνει τὰς ἐκκρίτους , Πλὴν ὠμὸν αὐτὸ μήτ ' ἀφέψων ἐσθίῃς . Ἰντύβιον φακῆν τε πυκνῶς ἐσθίων , Ἀναφρόδιτον τὴν |
| ἐκφύεσθαι διὰ πολλῆς ἐπαρδόμενα τῆς ἰκμάδος . συνεχὴς οὖν οὖσα ἐπιρρέουσά τε ἐξωθεῖ τὰ πρότερα . καὶ τὸ μὲν ὑπερίσχον | ||
| ἐκφύεσθαι διὰ πολλῆς ἐπαρδόμενα τῆς ἰκμάδος . συνεχὴς οὖν οὖσα ἐπιρρέουσά τε ἐξωθεῖ τὰ πρότερα . καὶ τὸ μὲν ὑπερίσχον |
| ζῷα , τὸ αὐτὸ μὴ παραποδισθὲν ζῳογονεῖται ἐκ σπέρματος . Μήτ ' οὖν φιλόσοφός τις ὡς ἀμύητος τῶν ἄνω μήτ | ||
| καλόν ; ἐν τίνι τοῦτ ' ἔβλαστ ' ἀνθρώπων ; Μήτ ' εἴην ἔντιμος τούτοις , μήτ ' , εἴ |
| , Πηλειδἤθελε ὅτι ἐγκλιτέον τὴν ἀνάγωσιν , ἵν ' ᾖ ἔθελε . . ἔσπετε νῦν μοι μοῦσαι Ὀλύμπια δώματ ' | ||
| ἀγαθὴ κάρτα καὶ πολύτιμος ἦν πρὸς ἄνδρα φοιτέουσα , οὐκ ἔθελε δὲ λαβεῖν ἐν γαστρί , ἵνα μὴ ἀτιμοτέρη τοῖς |
| τῆς σελήνης θεασάμενος αὐτὴν ὀμόσει ἐπ ' αὐτῆς μὴ φαγεῖν σέριν , μήτε ἵππεια κρέα , ἐν ταῖς λʹ ἡμέραις | ||
| ' ἐλαίου καὶ γάρου βραχέος καὶ ἐλαχίστου ὄξους , καὶ σέριν ἑφθὴν καὶ κιχώριον καὶ σταφυλῖνον πάνυ καθηψημένον μετ ' |
| ἐᾷ . Τίς ἄρα νέατος ἐς πότε λή - ξει πολυπλάγκτων ἐτέων ἀριθμός , τὰν ἄπαυστον αἰὲν ἐμοὶ δορυσσοήτων μόχθων | ||
| ὀλίγον ζώεσκον ἐπὶ χρόνον οὐδ ' ἐπὶ δηρὸν ἀγρύπνων ἀπόναντο πολυπλάγκτων ὑμεναίων . ἀλλ ' ὅτε παχνήεντος ἐπήλυθε χείματος ὥρη |
| ἠδὲ κατὰ ζωὴν φαγέειν μενοεικέα πολλήν : ἀλλ ' Ὀδυσεὺς κατέρυκε καὶ ἔσχεθεν ἱεμένους περ . τοῦ νῦν οἶκον ἄτιμον | ||
| ἐπεί ῥ ' ἥβης ἐρικυδέος ἵκετο μέτρον , αὐτοῦ μιν κατέρυκε , δίδου δ ' ὅ γε θυγατέρα ἥν : |
| διὰ τῶν ἄνω μερῶν ἐπιτελούμενα . Τὴν μέντοι διὰ τῆς ἐδωδῆς τοῦ ἄρτου ῥῶσιν τοῦ στομάχου κοινὴν ἐκτιθέμεθα ἐπὶ παντὸς | ||
| . Πημαίνουσιν : βλάπτουσιν . Ὑπό : διά . σαρκὸς ἐδωδῆς : σαρκικῆς τροφῆς . Φόνου : αἵματος . λάπτουσιν |
| εὐφημίαι . φελλοὶ ] ἐκεῖνοι γὰρ ἐπιπλέοντες σημαίνουσι τὴν ἐν βυθῶι σαγήνην : οὕτω καὶ ἡμεῖς ζῶντες σὲ τὸν θανόντα | ||
| ἐν οὐρανῶι ἐστι καὶ ἐν γαίηι πολυκάρπωι ἐν πόντου τε βυθῶι , σεμνὴ Βάκχοιο πάρεδρε , τερπομένη θαλίαισι , γαμοστόλε |
| εἰσιοῦσαν καὶ εἰσλάμπουσαν : οἷον σκοτεινὸν νέφος ἡλίου βολαὶ φωτίσασαι λάμπειν ποιοῦσι χρυσοειδῆ ὄψιν διδοῦσαι , οὕτω τοι καὶ ψυχὴ | ||
| σῶμα καὶ τὸ πῦρ : αὕτη δέ ἐστι τὸ δύνασθαι λάμπειν τε καὶ φωτίζειν τὸν παρακείμενον ἀέρα ἢ τὸ σῶμα |
| δ ' ἄκρῃ οὐρῇ ἔτι σκαίρεσκεν , ἀπὸ κρατὸς δὲ κελαινήν ἄχρις ἐπ ' ἄκνηστιν κεῖτ ' ἄπνοος : ἐν | ||
| ' , ὅπως ἐκείνη , τὸ λεληθότως σύνοφρυν βλεφάρων ἴτυν κελαινήν . τὸ δὲ βλέμμα νῦν ἀληθῶς ἀπὸ τοῦ πυρὸς |
| αὐτὸ ἐν πυρί , καὶ ἀνέβαινεν ὁ καπνὸς ὡσεὶ ἀτμὶς καμίνου : καὶ ἐξέστη πᾶς ὁ λαὸς σφόδρα ” , | ||
| κεραμῆες : δεῦρ ' ἄγ ' Ἀθηναίη καὶ ὑπείρεχε χεῖρα καμίνου , εὖ δὲ μελανθεῖεν κότυλοι καὶ πάντα μάλευρα , |
| ἀλλ ' ἔτ ' ἐκεῖνον βάρβιτον οὐδὲ θανὼν εὔνασεν εἰν Ἀίδῃ . Οὗτος ὁ τοῦ Κείοιο Σιμωνίδου ἐστὶ σαωτήρ , | ||
| ἔτ ' ἀσκίπων , Κινησία , Ἑρμόλα υἱέ , ἐκτίσων Ἀίδῃ χρεῖος ὀφειλόμενον γήρᾳ ἔτ ' ἄρτια πάντα φέρων : |
| λείπεται , πῶς οὐχ ἑτοιμότερος τὸ τελευτᾶν τοῦ ζῆν ἀφανῶς ἀνταλλάττεσθαι ; τῷ μὲν οὖν ἐπαινεῖν βουλομένῳ τὸν νόμον καὶ | ||
| καὶ μήτε κομᾶν , ὡς γοῦν ἔχεις , τρίβωνά τε ἀνταλλάττεσθαι τουτουὶ τοῦ λίνου καὶ τὸ ὑπόδημα παραιτεῖσθαι τοῦτο : |
| οἵους ἄνδρας ἀπώλεσας μάχεσθ ' ἀγαθούς γε καὶ εὐπατρίδας , ὁποτ ' ἔδειξαν οἵων πατέρων ἔσαν . Ἐπὶ πυγὴν τρέχει | ||
| ὕπερ φορέοιτ ' ἀνέμοιο . Καί ποτε καὶ κέπφοι , ὁποτ ' εὔδιοι ποτέωνται , ἀντία μελλόντων ἀνέμων εἰληδὰ φέρονται |
| Φρυγίαν ξέναν Ταντάλου Σιπύλῳ πρὸς ἄκρῳ , τὰν κισσὸς ὡς ἀτενὴς πετραία βλάστα δάμασεν , καί νιν ὄμβρῳ τακομέναν , | ||
| πλάττειν μύθοις ἐπὶ τῷ κατέχειν τὸν υἱόν . Ὡς δὲ ἀτενὴς ἦν καὶ κατὰ πάντων ὤμνυε θεῶν καὶ ἐδίδου βασανίζειν |
| καὶ αὐτῆς τῆς ἀληθείας ὁρᾶται τὰ θεάματα , ἀκριβῶς τε διαλάμπει καὶ διηρθρωμένα λαμπρῶς ἐκφαίνεται : τὰ δὲ τῶν ἀρχαγγέλων | ||
| ἄλλων διαφέρομεν ζῴων , ἐν μόνῳ δὴ τούτῳ τῷ βίῳ διαλάμπει , ᾧ οὐκ ἦν τι τυχὸν καὶ οὐ μεγάλην |
| γὰρ ἅμ ' ἀνθρώποισι θεοὶ τελέουσιν ἅπαντα , ἀλλ ' ἐσθλῷ κακὸν ἄγχι παρίσταται ἔκ τινος αἴσης : ὣς Νιρῆι | ||
| σὺν ληίδι πολλῇ ἀκαμάτης ἔχε χειρὸς ἀέθλιον , ἀλλά μιν ἐσθλῷ ὕστερον Αἰακίδῃ δῶρον πόρεν , ὁππότ ' ἄρ ' |
| ὡς μετὰ πάντων εὐδαιμονοίην . ” ἀλλ ' ἐγὼ οὐ πιθόμην “ ὑπ ' ἀνοίας καὶ νεότητος τότε , πρὸ | ||
| πάντες λαχάνοις ἐπὶ χεῖρας ἴαλλον , ἀλλ ' ἐγὼ οὐ πιθόμην , ἀλλ ' ἤσθιον εἴδατα πάντα , βολβοὺς ἀσπάραγόν |
| σημείωσαι , ὑπερβατὸν δέ ἐστι κατὰ παρένθεσιν , ὅ ἐστιν ἐπεμβολή . ἢ ἐγὼ πάσχειν ] τὸ ἢ ἀντὶ τοῦ | ||
| Διοσκορείου ἐνταῦθα ἐγίνοντο οἱ ὅρκοι : μέχρι μὲν δὴ τούτου ἐπεμβολή τις γέγονεν ἡ τοῦ εἴ τις ὑμῶν εἰς Φερὰς |
| θλίβων . μικρὸν δ ' ἐπισχὼν εἶτ ' ἔσωθεν ἐκκύψας ψαύειν ἔμελλεν ἰσχάδος Καμειραίης : ἕτερος δ ' ἐπῆλθεν ἄλλο | ||
| ἄγουσιν ἔνδον παρ ' ἐμὲ καὶ προσιέναι τε ἐκέλευον καὶ ψαύειν ἐμοῦ . εἶτα τὸ τελευταῖον τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἐνστάσης |
| μεγάλῳ συσχεθέντες , ἀφέντες αὐτοὺς ἀνεχώρουν : οἱ δὲ ὀλίγον βαδίσαντες , ἀποβάντες τῶν ἵππων ἐν ὀχυρῷ χωρίῳ ἐσκήνουν : | ||
| πουλὺ μείζω , ὅσοι ἂν διὰ χιόνος ἢ ἄλλης ψύξιος βαδίσαντες ῥιγώσωσι διαφερόντως πόδας , ἢ χεῖρας , ἢ κεφαλὴν |
| οὐδέποτε δυνάμενον γενέσθαι , ὅ ἐστι γενικώτατον ὡς λευκότατον καὶ μελάντατον . ὁμοίως ἔστι καὶ εἶδος , ὃ μόνον εἶδος | ||
| τῶν τριχῶν , ῥυσὸς τὸ δέρμα καὶ διακεκαυμένος ἐς τὸ μελάντατον οἷοί εἰσιν οἱ θαλαττουργοὶ γέροντες : μᾶλλον δὲ Χάρωνα |
| ' ἐνέμοντο πόλεος . καὶ νῦν εἰς ' ἀγαθοί , Πολυπαΐδη : οἱ δὲ πρὶν ἐσθλοί νῦν δειλοί . τίς | ||
| γὰρ ἀνεκτόν ἀθανάτους κρύψαι χρεῖος ὀφειλόμενον . Ὄρνιθος φωνήν , Πολυπαΐδη , ὀξὺ βοώσης ἤκους ' , ἥτε βροτοῖς ' |
| γενέσεως καὶ σπέρματος οὐσίαν νομίζοντες : Τυφῶνα δὲ πᾶν τὸ αὐχμηρὸν καὶ πυρῶδες καὶ ξηραντικὸν ὅλως καὶ πολέμιον τῇ ὑγρότητι | ||
| τῷ ξηρανθῆναι τοὺς μῦς περαιτέρω τοῦ προσήκοντος , ὥστε ἀποδύντων αὐχμηρὸν καὶ προσεσταλμένον φαίνεσθαι τὸ σῶμα καὶ πρὸς τὰς κινήσεις |
| ἄγει . τοῖς δ ' ἀτελέστοις τῶν τοῦδε πόνων μήτε συνείην χωρίς τ ' ἀγρίων ναίοιμι τρόπων . τὸ δ | ||
| ἀποφράς ; ἐγὼ μὲν οὔτε ἤκουσα πώποτε οὔτ ' ἂν συνείην ποτὲ ὅ τι καὶ λέγει . ταῦθ ' ὁ |
| δεδοξάσθω μὲν ἐοικότα τοῖς ἐτύμοισι . ὁππόσα δὴ θνητοῖσι πεφήνασιν εἰσοράασθαι , καὶ μὲν ἐνὶ σπεάτεσσί τεοις καταλείβεται ὕδωρ . | ||
| ἐγένοντο νεώτεροι ἢ πάρος ἦσαν καὶ πολὺ καλλίονες καὶ μείζονες εἰσοράασθαι . ἔγνωσαν δέ με κεῖνοι , ἔφυν τ ' |
| φέρειν τὴν προῖχ ' , ἵνα εἰ τἀργύριον καλόν ἐστι δοκιμαστὴς ἴδῃ , ὃ πέντε μῆνας ἔνδον οὐ γενήσεται , | ||
| φέρειν τὴν προῖχ ' , ἵνα εἰ τἀργύριον καλόν ἐστι δοκιμαστὴς ἴδῃ , ὃ πέντε μῆνας ἔνδον οὐ γενήσεται , |
| δ ' ἄρ ' ὦκα θεῶν ἐρικυδέι βουλῇ ἔρνος ὅπως ἐριθηλὲς ἀέξετο , καί οἱ ἔγωγε γήθεον εἰσορόων ἠμὲν δέμας | ||
| εἴ ποθι κεῖνο πελάσσῃ . εἰ γάρ τίς κ ' ἐριθηλὲς ἀεξόμενον φυτὸν ὥραις , θαλλοῖς τ ' εὐφυέεσσι καὶ |
| ἐνδυμάτων . ποῖ δὴ οὖν βαδιστέον ; χαλεπῶς γὰρ καὶ λάβρως ἐπαιγίζων ὁ βορρᾶς δίεισί μου τῶν πλευρῶν ὥσπερ βέλος | ||
| ' ἄν τις καὶ τῷ μὴ πάνυ δοκοῦντι ἰσχυρῷ καθαίροντι λάβρως , ὅπου καὶ βρῶμα καὶ πόμα καὶ ἄκουσμα καὶ |
| κεκινημένοι . ὦκα : ταχέως . Πίμπλαται : γέμει . ἀγρευτῆρι : ἁλιεῖ . εὔθηρον : καλήν . ἀμοιβήν : | ||
| οἰδαίνουσα καὶ ἄσχετον ἀσθμαίνουσα ὑψός ' ἀναπλώσῃ καὶ ὑπ ' ἀγρευτῆρι γένηται . ὡς δ ' ὅτε τις πλείου πειρώμενος |
| σιδήρῳ [ ] νειὸν [ ἐπεσπέρχοντο ] ? ? μεταλλεύοντες ἀρούρης , μαστίζων δ ' ἑκάτερθε συνωρίδος ἰσχία ταύρων γηπόνος | ||
| θεοῖς ἐθέλοιμι μάχεσθαι . εἰ δέ τίς ἐσσι βροτῶν οἳ ἀρούρης καρπὸν ἔδουσιν , ἆσσον ἴθ ' ὥς κεν θᾶσσον |
| τὴν πρᾶξιν , ἐν πυρὶ τὸν Παρμενίδου λόγον ὥσπερ χρυσὸν ἀκήρατον καὶ δόκιμον παρέσχε καὶ ἀπέδειξεν ἔργοις , ὅτι τὸ | ||
| ὁπόσον ἀνθρώπειον εἶχε παρὰ τῆς μητρὸς καὶ καθαρόν τε καὶ ἀκήρατον φέρων τὸ θεῖον ἀνέπτατο ἐς τοὺς θεοὺς διευκρινηθὲν ὑπὸ |
| τὸ ἁλμυρὸν ἐνεργείᾳ μὲν ξηρόν , δυνάμει δὲ ὑγρόν : τηκτόν τε γὰρ αὐτὸ καὶ τῆς γλώττης συντηκτικόν . οἱ | ||
| τὸ ἁλμυρὸν ἐνεργείᾳ μὲν ξηρόν , δυνάμει δὲ ὑγρόν : τηκτόν τε γὰρ αὐτὸ καὶ τῆς γλώττης συντηκτικόν . οἱ |
| θεωρεῖν , ἑστιᾶσθαι , κοτταβίζειν , συβαριάζειν , ἰοῦ ἰοῦ κεκραγέναι . Εἰ γὰρ ἐκγένοιτ ' ἰδεῖν ταύτην με τὴν | ||
| καὶ οἱ ἄλλοι μετεβάλλοντο , ὡς ἅπαντας ὁμοθυμαδὸν μιᾷ φωνῇ κεκραγέναι , κτείνειν τὸν κοινὸν λυμεῶνα , τὸν ἀφ ' |
| ἀεθλεύωσι μέγαν πόνον ἐξανύοντες , εὐχόμενοι μακάρεσσιν ἁλὸς μεδέουσι βαθείης ἀρῶνται κήτειον ἀλεξῆσαί σφισι πῆμα , μήτε τιν ' ἀντιάσαι | ||
| Ἀττικῆς ὑμᾶς σύριγγος γεύσωμεν ] ; καὶ μὴν οὕτω τινὲς ἀρῶνται τῇ Πιερίᾳ γνήσιοι γείτονες χαίρων οὖν φέρω τοὐπίταγμα , |
| γὰρ διὰ τοῦ γ μόγις , παρὰ τὸν μόγον . ἐπαύρεσθαι : ἐὰν μὲν παροξυτόνως , ἔσται συντελικὸς ἀντὶ τοῦ | ||
| γὰρ διὰ τοῦ γ μόγις , παρὰ τὸν μόγον . ἐπαύρεσθαι : ἐὰν μὲν παροξυτόνως , ἔσται συντελικὸς ἀντὶ τοῦ |
| ' ὁπόσα τολύπευσε σὺν αὐτῷ καὶ πάθεν ἄλγεα ἀνδρῶν τε πτολέμους ἀλεγεινά τε κύματα πείρων : τῶν μιμνησκόμενος θαλερὸν κατὰ | ||
| ὁπόσα τολύπευσε σὺν αὐτῷ καὶ πάθεν ἄλγεα , ἀνδρῶν τε πτολέμους ἀλεγεινά τε κύματα πείρων . τῶν μιμνησκόμενος θαλερὸν κατὰ |
| ἐδηδοκότων , ὅπως καὶ τοῦτον καταπίοιεν . τοῦτό σε πρῶτον κινείτω : χρηστὸς ἁνὴρ καὶ τῶν γένει σεμνυνομένων καὶ τῶν | ||
| βλάβη , ἔχθρα . φερέτω ] νικάτω . φερέτω ] κινείτω . φερέτω ] παρακινείτω . κακοῦἔρωτος ] τοῦ ἀντιτάξασθαι |
| μεγάροισιν ἀρῆς ἀλκτῆρα λιπέσθαι : ἡ διπλῇ ὅτι ἀντιπέφρακε τὸν γνωτὸν τῷ κασιγνήτῳ σαφῶς : ἐστὶ γὰρ ἀδελφός . . | ||
| δηρὸν ἄτιτος ἔῃ . τῷ καί κέ τις εὔχεται ἀνήρ γνωτὸν ἐνὶ μεγάροισιν ἀρῆς ἀλκτῆρα λιπέσθαι : ἡ διπλῇ ὅτι |
| φρίκῃ γελᾷ ἄψοφον ἔχειν στόμα ἀνίερος τύχη ἄψυχον ἄνδρα λαμβάνειν συνέμπορον δημεχθής δισχιδὴς ὁδός δυσμάραντον κακόν δυσπρόσωπα ὄμματα δυσήλιον θέρος | ||
| θαλάττης κρατοῦντος μήτε τὸν ἰχθὺν τὸν ξιφίαν τῇδε τῇ ἴλῃ συνέμπορον ἀφικέσθαι μήτε μὴν δελφῖνα . ὁ γοῦν γενναῖος ξιφίας |
| κούφοις , Τιτὰν δὲ κύκνῳ πυρόεντι βολᾷ σύμμαχος ἐφάνη : γίγνετο μὲν ὑγρόν πάλι ποταμὸς ὕδωρ : ἔπεσεν ὁ βούτας | ||
| μαίνηται βαθέης ἐν τάρφεσιν ὕλης : ἀφλοισμὸς δὲ περὶ στόμα γίγνετο , τὼ δέ οἱ ὄσσε λαμπέσθην βλοσυρῇσιν ὑπ ' |
| οὑμὸς ἶνις τάλας , τεκόμενος δ ' ἔκανε φόνιον αἷμα τλάς . τί φήις ; τί δράσας ; μαινομένωι πιτύλωι | ||
| ἰὼ ἰώ , δεινὰ δείν ' ἐγὼ τλάς . τί τλάς , τί τλάς ; οὐχ ὁρᾶι Δίκα κακοὺς οὐδ |
| ἐξάγειν ἑαυτὸν διὰ πυρὸς νήσαντα πυράν , ὑπαλειψάμενον δὲ καὶ καθίσαντα ἐπὶ τὴν πυρὰν ὑφάψαι κελεύειν , ἀκίνητον δὲ καίεσθαι | ||
| . . , καὶ προμεμαλαγμένης τῆς γαστρός . χρὴ δὲ καθίσαντα τὸν ἄνθρωπον καὶ σκεπάσαντα ὅλον ἱματίοις , κελεῦσαι μὲν |
| ἐστιν ἀνθρώπου φρενῶν ὅπου τὸ τέρπον καὶ τὸ πημαῖνον † φύει † : δακρυρροεῖ γοῦν καὶ τὰ καὶ τὰ τυγχάνων | ||
| ἀέντων εἴαρος ἀρχομένου , ὅτε δένδρεα μακρὰ καὶ ὕλη φύλλα φύει , ἢ ὡς ὅτ ' ἐν ἀζαλέῃς ξυλόχοισι πῦρ |
| , μάλα δ ' αἵματος ἄσαι Ἄρηα δίου Ἀλεξάνδροιο μετὰ φθιμένοισι πεσόντος : οὐ γάρ τι ζήλοιο πέλει στυγερώτερον ἄλλο | ||
| καὶ τοῖς φθιμένοισι κατέχειν . θ ὁπόσην ] εἰκός . φθιμένοισι ] τοῖς νεκροῖς . Ξ φθιμένοισι ] τοῖς ἀποθανοῦσι |
| ῥίπτασκεν τεταγὼν ἀπὸ βηλοῦ , ὄφρ ' ἂν ἵκηται γῆν ὀλιγηπελέων [ ] . λεπτῆισι δὲ ὀθόνηισιν ἐχεύατο κύκλοπα κούρην | ||
| ὁ δ ' ἄρ ' ἄπνευστος καὶ ἄναυδος κεῖτ ' ὀλιγηπελέων , κάματος δέ μιν αἰνὸς ἵκανεν . ἀλλ ' |
| ὑπὸ τοῦ ἀέρος . τὸ δὲ μέσον οἷον καθαρὸν καὶ εἰλικρινές . διὸ καὶ ταύτῃ μὲν [ οὐ ] διορᾶται | ||
| , οἰόμεθα , εἴ τῳ γένοιτο αὐτὸ τὸ καλὸν ἰδεῖν εἰλικρινές , καθαρόν , ἄμεικτον , ἀλλὰ μὴ ἀνάπλεων σαρκῶν |
| διεὶς , ἔπειτα λαβὼν σάρκα ποταινίην , προσθεῖναι , καὶ καταπλάσαι τοῖσι φύλλοισι , καὶ ἐχέτω τὴν νύκτα : ἕωθεν | ||
| , ἑψεῖν ἕως ἂν οἷόν περ σταῖς γένηται : ἔπειτα καταπλάσαι , ἢν θερμοτέρῳ δύνηται ἀνέχεσθαι , τὴν νείαιραν γαστέρα |
| αἰσχρὸν παρεόντα καὶ ὠκυπόδων ἐπιβάντα ἵππων μὴ πόλεμον δακρυόεντ ' ἐσιδεῖν . Οἴ μοι ἀναλκίης : ἀπὸ μὲν Κήρινθος ὄλωλεν | ||
| κακόν . Πάντων μὲν μὴ φῦναι ἐπιχθονίοισιν ἄριστον μηδ ' ἐσιδεῖν αὐγὰς ὀξέος ἠελίου , φύντα δ ' ὅπως ὤκιστα |
| τὸ ὑγιεινὸν καὶ τὸ δίκαιον , ἀλλ ' ἐπιστήμην μόνον γιγνώσκῃ ἅτε τούτου μόνον ἔχων ἐπιστήμην , ὅτι μέν τι | ||
| , εἰκὸς αὐτὸν τἆλλα ῥᾳδιουργεῖν : ὃς δ ' ἂν γιγνώσκῃ ὅτι ἂν μὴ καλὸς κἀγαθὸς ᾖ , οὐ καθέξει |
| κατὰ τὴν ἀρχὴν τοῦ πόρου μετρίως ἀποτιθεὶς εἰς τὸ βάθος ἀπορρεῖν ἐπίτρεπε . καὶ μετὰ τοῦτο πάλιν αὖθις καὶ αὖθις | ||
| ὕδατος καταπλασσομένη ἢ λωτοῦ ῥίζα ὁμοίως . Πρὸς τὸ μὴ ἀπορρεῖν τρίχας , ὃ ἐπαινεῖ ὁ Γαληνός : λάδανον ἀποβρέχων |
| προσήκουσαν ἑταίρῳ ἑστίασιν . τὰ μὲν οὖν τῶν ἄλλων ποιητῶν ἀπεδέχετο μετρίως , τὸν δὲ Καλλίμαχον εἰς χεῖρας λαβών , | ||
| τῇ ἀρχαίᾳ ἀγαλματοποιίᾳ προσκείσθω . ” Παρατυγχάνων δὲ τοῖς δρωμένοις ἀπεδέχετο [ τῶν ] Ἠλείων , ὡς ἐπεμελοῦντό τε αὐτῶν |
| εἰς ω , ῥιγοῦν ῥιγῶν . 〚 τόδε μὲν οὐκ ἀέκουσα : Ἡ δʹ περίοδος κώλων ἐστὶ παιωνικῶν μεμιγμένων κρητικοῖς | ||
| : πάντως δέ μοι ῥιγῶν δοκεῖς . Τόδε μὲν οὐκ ἀέκουσα φίλα Μοῦσα δῶρον δέχεται : τὺ δὲ τεᾷ φρενὶ |
| συνεστρέφοντο . Ἀφώριστο δὲ αὐτῷ τριώβολον τῆς ἡμέρας . Λυδῶν καρύκας : παροιμία : Μήτε μοι Λυδῶν καρύκας , μήτε | ||
| τοῦ ἡδυπαθεῖς . καὶ τὸ περιφερόμενον ” μήτε μοι Λυδῶν καρύκας “ μήτε μαστίγων ψόφους , ” τρυφηλοὺς αὐτοὺς παριστάνει |
| δ ' ἀμαλδύνειν σκορπήϊα κέντρα δύνασθαι καὶ Περσηϊάδαο μένος μέγα κουραλίοιο ἠδὲ παλαμναίην ἀνεμώλιον ἀσπίδα θεῖναι . Τοῦδε δέ μοι | ||
| ὄλβον ἀκήρατον αἶα κομίζει : πάντη γὰρ λίθος ἐστὶν ἐρυθροῦ κουραλίοιο , πάντη δ ' αὖ πέτρῃσιν ὕπο φλέβες ὠδίνουσι |
| ἡ δὲ τοιάδε , μήτε χρημάτων πλῆθος ἐν τιμῇ σέβειν ἀνάνδρων , ἤτοι ἀνδρῶν ἐκεῖσε μὴ παρόντων , μήτε τοῖς | ||
| ποιεῖσθαί τινα ὃς τὸν ὑπερμαχοῦντα οὐκ ἔχειτοῦτο γάρ ἐστι τὸ ἀνάνδρων , μήτε τοῖς ἀχρημάτοις ἤτοι τοῖς πένησι λάμπειν φῶς |
| ' ἔστι πάλιν ἕτερον αἴτιον : διὰ τί δὲ χειμεριώτερος φθίνων ὁ μήν ; διότι ἐκλείπει . δύο τοίνυν προβλήματα | ||
| ὁ Νεῖλος μᾶλλον ῥεῖ τοῦ μηνὸς φθίνοντος ; διότι χειμεριώτερος φθίνων ὁ μήν : τοῦτο τὸ προσεχὲς μέσον τοῦ τὸν |
| τά τε ἐσθῆτος ἐχόμενα εἶχον , ταῦτα κατηρείκοντο καὶ οἰμωγῇ ἀφθόνῳ διεχρέωντο . Μετὰ δὲ ταῦτα ὡς ἐσφακέλισέ τε τὸ | ||
| μὲν δὴ καὶ ἑτέραις , οἶμαι , νήσοις συμβεβηκὸς ἐν ἀφθόνῳ τῇ κύκλῳ θαλάττῃ κεῖσθαι , καὶ Κρήτην Ὅμηρος σεμνύνων |
| ἵνα διὰ τῆς κινήσεως ταύτης διαπνέεται τὸ ὕδωρ καὶ μὴ ἀφανίζηται . Χρήσιμον δὲ ἔστι καὶ τὸ ὄξος ἐν τοῖς | ||
| σώζονται , ἢν μὴ παλινδρομέῃ τὰ ἐρυθήματα : ἢν δὲ ἀφανίζηται , μήτε φύματος συστραφέντος ἔξω , μήτε πύου ἀναχρεμπτομένου |
| Διὸς λέγεται , καὶ εὕδειν ἐκεῖ ὁ Πόρος οἷς ἐπληρώθη βεβαρημένος . Ζωῆς δὲ φανείσης καὶ οὔσης ἀεὶ ἐν τοῖς | ||
| νέκταρος οἶνος γὰρ οὔπω ἦνεἰς τὸν τοῦ Διὸς κῆπον εἰσελθὼν βεβαρημένος ηὗδεν . ἡ οὖν Πενία ἐπιβουλεύουσα διὰ τὴν αὑτῆς |
| ἄλλως . ὁ κόρος βαρύς ἐστιν ὁ ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων ἀντιάσαι καὶ συναντῆσαι , τουτέστιν ἀντίος γενηθεὶς ὁ κόρος τῶν | ||
| : φησὶ γάρ , ἑκόντι τοίνυν πρέπει νόῳ τὸν εὐεργέτην ἀντιάσαι . . . . . . αὐτουργόν τινα τὸν |
| μετ ' ὄμμασιν οἷσιν ἴδωμαι : κεῖνο γὰρ οἴκτιστον καὶ κύντατον , ὁππότε πάτρην δυσμενέων παλάμῃσιν ἐρειπομένην τις ἴδηται . | ||
| κάρη πεφρικὸς ἀείρει . τῆς ἤτοι μῆκος μέν , ὃ κύντατον ἔτρεφεν αἶα , ὀργυιῇ μετρητόν : ἀτὰρ περιφαίνεται εὖρος |
| δὲ μέγα φλεγέθει καὶ ὀρίνεται ἄγριον ἦτορ , εἰσόκε μιν χηλῇσιν ἐπαΐξας δολιχῇσιν κάραβος αὐχενίοιο λάβῃ μέσσοιο τένοντος : ἴσχει | ||
| καὶ τοὺς μὲν γενύεσσι διέσχισε , τοὺς δὲ πόδεσσι καὶ χηλῇσιν ὄλεσσε , ῥέει δ ' ἐπὶ γαῖαν ἀτέρμων ἰχὼρ |
| σιτίοισιν ὡς πλεῖστον χρόνον ξυμφέρει , καὶ τοῖσι δριμέσι καὶ ἁλμυροῖσι καὶ λιπαροῖσι καὶ γλυκέσι σιτίοισι καὶ πόμασι χρέεσθαι . | ||
| λύσῃς : σιτίοισι δὲ ὀλιγίστοισι χρεέσθω , μήτε δριμέσι μήτε ἁλμυροῖσι : καὶ θυμιήσθω τὸ αἰδοῖον τοῖσι κακώδεσι : κἀπειδὰν |
| κακοῖς ἐκοινώνησεν οὐκ ἐπαινέσω , τέκνοις ὄνειδος οὕνεχ ' ἡδονῆς λιπεῖν ] : τὸ δυστυχὲς γὰρ ηὑγένει ' ἀμύνεται τῆς | ||
| , τοῦ θανεῖν δ ' ἀπειρίᾳ πᾶς τις φοβεῖται φῶς λιπεῖν τόδ ' ἡλίου . σὺ δ ' , ὦ |