ἀεθλεύωσι μέγαν πόνον ἐξανύοντες , εὐχόμενοι μακάρεσσιν ἁλὸς μεδέουσι βαθείης ἀρῶνται κήτειον ἀλεξῆσαί σφισι πῆμα , μήτε τιν ' ἀντιάσαι | ||
Ἀττικῆς ὑμᾶς σύριγγος γεύσωμεν ] ; καὶ μὴν οὕτω τινὲς ἀρῶνται τῇ Πιερίᾳ γνήσιοι γείτονες χαίρων οὖν φέρω τοὐπίταγμα , |
ἐπὶ τὴν ἐπιστολήν : ” Ἐπίκουρος Μενοικεῖ χαίρειν . “ Μήτε νέος τις ὢν μελλέτω φιλοσοφεῖν , μήτε γέρων ὑπάρχων | ||
καὶ τὸν φρονήσεως βίον ἰδόντες χωρίς . Πῶς εἶπες ; Μήτε ἐν τῷ τῆς ἡδονῆς ἐνέστω φρόνησις μήτ ' ἐν |
φρίκῃ γελᾷ ἄψοφον ἔχειν στόμα ἀνίερος τύχη ἄψυχον ἄνδρα λαμβάνειν συνέμπορον δημεχθής δισχιδὴς ὁδός δυσμάραντον κακόν δυσπρόσωπα ὄμματα δυσήλιον θέρος | ||
θαλάττης κρατοῦντος μήτε τὸν ἰχθὺν τὸν ξιφίαν τῇδε τῇ ἴλῃ συνέμπορον ἀφικέσθαι μήτε μὴν δελφῖνα . ὁ γοῦν γενναῖος ξιφίας |
εἶ . ἐν τῷ βαλανείῳ μήτε πῦρ ταῖς ἐσχάραις ἐνὸν κεκλεισμένον τε τἀλειπτήριον . ὥστ ' ἐξελὼν ἐκ τοῦ λυχνούχου | ||
δὲ καὶ τοὺς τὸ Βυζάντιον πολιορκήσοντας : ἔμενε γὰρ ἔτι κεκλεισμένον , τῶν στρατηγῶν τοῦ Νίγρου ἐκεῖσε καταφυγόντων . ὅπερ |
ἔγωγε παρὰ τούτοις μηδὲ εὐεργέτας ἀδικεῖσθαι . τίς γὰρ παρὰ Καυνίοις γέγονε γενναῖος ἀνήρ ; ἢ τίς πώποτε ἐκείνους ἀγαθόν | ||
δὲ βαλανείου ἐσχάρα καὶ ἀλειπτήριον : φησὶ γοῦν Ἄλεξις ἐν Καυνίοις ἐν τῷ βαλανείῳ μήτε πῦρ ταῖς ἐσχάραις ἐνὸν καὶ |
μεταλαμβάνει , τῇ τοῦ ὅλου δυνάμει μεταλαμβάνειν αὐτοῦ πάσχοντος μηδὲν μήτ ' οὖν ἄλλο τι μήτε μεμερισμένου . Τῷ μὲν | ||
λεχθεῖσι . καὶ τὸ μὲν πρῶτον ἀδηλοτέρας ἐποιεῖτο τὰς ἐπιβουλὰς μήτ ' ἴσον παρέχων καὶ κοινὸν ἀκροατὴν ἑαυτὸν τοῖς τὰς |
πο - λύν . Οἱ στίχοι Λάωνος : Βοιωτὸν ἄνδρα στέργε , τὴν Βοιωτίαν μὴ φεῦγ ' : ὁ μὲν | ||
* * γὰρ ἀποτρέπεται ὡς ἔχει τὸ μήτε προπετῆ γέλωτα στέργε , σαφὲς ὡς οὐκ ἔστιν οὐσιῶδες . δεύτερον δὲ |
κοὐκ ἂν προδοῦναί μ ' . ἀλλὰ μήτε μοι χοὰς μήθ ' αἷμ ' ἐάσητ ' εἰς ἐμὸν στάξαι τάφον | ||
πόλεως , ἧς ἐγὼ οὔτ ' ἂν τοὔνομα εἴποιμι , μήθ ' αἱ συμφοραὶ παραπλήσιοι γένοιντο αὐτῆς μηδενὶ τῶν Ἑλλήνων |
, ὅπερ δηλοῖ τὸ τὸν ὄρρον φρίττειν . Αἰσχύλος : ἔλα δίωκε μή τι μαλκίων ποδί . . Ἱστορ . | ||
ἀνελκέμεν : σύρειν . Μετά : εἰς . δέξατο : ἔλα , ἔβαλεν . Ἐλήλαται : κρέμαται , ἐκκρέμαται . |
γυνὴ πόρνη , ἡ δὲ λαθοῦσα σώφρων . τέλειος οὖν γενάμενος ἐπανῆλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πατρίδα , τὴν τοῦ κυνὸς | ||
οὖν ἀπὸ θεῶν λήψεσθαι χρηστὰς ἐλπίδας . ” Περιχαρὴς δὲ γενάμενος καὶ πάλιν ἀνελόμενος τὴν δίκελλαν ἤρξατο σκάπτειν . ὁ |
ἐν τοῖς περὶ κριτηρίου . εἰ οὖν μήτε τὸ ψεῦδος μήτε τὸ ἀληθὲς διδάσκεται , παρὰ δὲ ταῦτα διδακτὸν οὐδέν | ||
ἐπαινέω . ὦ σχέτλιε , ὃς τοιάδε ἔτλης , οἷα μήτε σὲ παθέειν μήτ ' ἐμὲ ἰδέσθαι ὤφελεν : οὐ |
] ωσαγ ? [ [ ] πινε [ [ ] θελ [ [ ] ! έσθ ! [ [ ] | ||
ἀπε [ τ ' ἄστυ , παντοφώνοις δ ' ὀργάνοις θελ [ ἄλλος παρ ' ἄλλον σὺν γέλωι γῆρυν προ |
, ἀσφαλές , τάχα καὶ ἀστραβές , ὡς τὸ ἐναντίον ἄσκοπον , ἄστοχον , ἀτυχές δυστυχές , διημαρτημένον , ἐσφαλμένον | ||
μηδέ ς ' ἔθος πολύπερον ὁδὸν κατὰ τήνδε βιάσθω νωμᾶν ἄσκοπον ὄμμα καὶ ἠχήεσσαν ἀκουὴν καὶ γλῶσσαν , κρῖναι δὲ |
. . . ἐξ ἀπίης γαίης : ἡ διπλῆ ὅτι ἀπίαν τὴν πολὺ ἀφεστῶ - σαν , οὐχ ὡς οἱ | ||
φασιν : Ὅμηρος δ ' Ἀπιδόνας μὲν οὐ λέγει , ἀπίαν δὲ τὴν πόρρω μᾶλλον . ὅτι δ ' Ἄργος |
Ῥώμην ὃς ἔπεμψεν ἐμὲν βασιλείαν ἀθρῆσαι καὶ βασίλισσαν ἰδεῖν χρυσόστολον χρυσοπέδιλον : λαὸν δ ' εἶδον ἐκεῖ λαμπρὰν σφραγεῖδαν ἔχοντα | ||
δμηθεῖσα Κρόνῳ τέκε φαίδιμα τέκνα , Ἱστίην Δήμητρα καὶ Ἥρην χρυσοπέδιλον , ἴφθιμόν τ ' Ἀίδην , ὃς ὑπὸ χθονὶ |
λείπεται , πῶς οὐχ ἑτοιμότερος τὸ τελευτᾶν τοῦ ζῆν ἀφανῶς ἀνταλλάττεσθαι ; τῷ μὲν οὖν ἐπαινεῖν βουλομένῳ τὸν νόμον καὶ | ||
καὶ μήτε κομᾶν , ὡς γοῦν ἔχεις , τρίβωνά τε ἀνταλλάττεσθαι τουτουὶ τοῦ λίνου καὶ τὸ ὑπόδημα παραιτεῖσθαι τοῦτο : |
Ἑλλάδα παραγινομένης τὴν Μακεδονικήν : λεία τε γάρ ἐστι καὶ ἀστραβὴς καὶ ἔχουσα θυῖον . δευτέραν δὲ τὴν Ποντικήν , | ||
τὴν οἰκίαν . ἄμαχον ἀστραβῆ κίονα : μεταφορικῶς εἶπεν . ἀστραβὴς δὲ λέγεται ὁ ἰσχυρὸς καὶ μὴ ῥᾳδίως συστρεφόμενος . |
τὸ μὴ μνησικακεῖν πρὸς ἀλλήλους ἔνορκον ἡμῖν καταστησάντων , ὅθεν σοφωτάτην ἅπαντες τὴν πόλιν ἡγήσαντο εἶναι , κἀνταῦθα ἀναφύντος τοῦ | ||
. δίκης ] κατηγορίας , κρίσεως . , τιμωρίας . σοφωτάτην ] φρονιμωτάτην , λίαν σοφήν . ὁμολογεῖν ] συνομολογεῖν |
περισσῷ . . . . , Ι , . . ἐγκλιτέον , ἐγκεκλιμένως ἀναγνωστέον Α , ἐγκλιτέον τὴν ἀνάγνωσιν Λ | ||
τὴν τάξιν τῶν ἑξῆς τὸ ἀντίσιγμα . . ὅτι οὐκ ἐγκλιτέον τὸν δέ σύνδεσμον , ὡς ἄν τις εἴποι ὑφ |
τραχήλωι περικεχύσθαι . . . . : σηκὸν δέ μοι τεύξουσι Δαυνίων ἄκροι / Σάλπης παρ ' ὄχθαις . . | ||
' ἑὴν ἐς πατρὸς ἀνωγέτω ἀπονέεσθαι : οἱ δὲ γάμον τεύξουσι . † ) ἡδέως τῷ σχήματι ἐχρήσατο : εἰπὼν |
ἀγριότητα πιστοῦνται τῶν ἠθῶν , οἵτινες οὔ φασιν ὁμοτράπεζον ἢ ὁμωρόφιον ἕξειν τὸν δεῖνα ἢ τὸν δεῖνα ἢ πάλιν τῷ | ||
Προδόντες . Παραδύεσθαι . Τὸ λάθρα ὑπεισιέναι . Μηθ ' ὁμωρόφιον μηθ ' ὁμόσπονδον γεγενημένον . Ὁμωρόφιος : ὁ ὑπὸ |
Σώπατρος λέγων φησί : δισσαῖς γὰρ ἐν μέσαισιν ἰχθύων φοραῖς ἧσται , τὸν Αἴτνης ἐς μέσον λεύσσων σκοπόν . καὶ | ||
ἐντὸς ὀξάλμην ἔχων . δισσαῖς γὰρ ἐν μέσαισιν ἰχθύων φοραῖς ἧσται , τὸν Αἴτνης ἐς μέσον λεύσσων σκοπόν . βαυκαλὶς |
πάντα τοῦ κόρου παίγνια . κόρον γεννᾷ ἡ συνήθεια . φεύγωμεν τὸν κόρον , ὦ παῖδες : τοξεύει πολλάκις δι | ||
' ἄγεθ ' ὡς ἂν ἐγὼ εἴπω πειθώμεθα πάντες : φεύγωμεν σὺν νηυσὶ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν : οὐ γὰρ |
οἱ Πλαταιεῖς μένειν τὴν εἰρήνην σφίσιν ἔφασαν , ὅτι τὴν Καδμείαν Λακεδαιμονίοις κατασχοῦσιν οὔτε βουλεύματος οὔτε ἔργου μετεσχήκεσαν : Θηβαῖοι | ||
τὸ Ἀόνιον καλούμενον πεδίον , ὃ διατείνει [ εἰς τὴν Καδμείαν ] ἀπὸ τοῦ Ὑπάτου ὄρους . Τὸ δ ' |
τὸ γὰρ αἰχμὴ σύνθετον οἱ παλαιοὶ ἔφασαν ἐκ τοῦ αἷμα χεῖν : παρ ' αὐτὸ δὲ καὶ τὸ αἰχμάζω αἰχμήτης | ||
, παρὰ τὸ ἀρύειν καὶ βάλλειν . ΓΘ κατασπένδειν : χεῖν . χεῖσθαι δὲ λέγεται οὐ μόνον τὰ ὑγρά , |
, οἷον : ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ : παρὰ τὸ † ἄγην , ὃ σημαίνει τὴν ἔκπληξιν , γίνεται ἄγην , | ||
τὼς μὲν ἁμὼς ἄνδρας ἁμὲς πείσομες παντᾶ δικαίως ἄδολον εἰράναν ἄγην : τὸν τῶν Ἀσαναίων γα μὰν ῥυἅχετον πᾶ κά |
τὴν πόλιν . οἱ δὲ οἰκεῖοι αὐτοῦ ἔζευξαν ἅμαξαν καὶ ὀνάρια εἰπόντες : ” ἔλαυνε μόνον καὶ αὐτά σε ἐνελθόντα | ||
χειμῶνος δὲ καὶ σκότους γενομένου ἐν μέσῳ τῆς ὁδοῦ τὰ ὀνάρια ἐπλανήθησαν καὶ ἀπῆλθον ἐπί τινα τόπον κρημνώδη . ὁ |
. τὸ γὰρ μειράκιον ὡς ἔγνω , ῥῖψαν θοἰμάτιον , φεῦγον ᾤχετο , οὗτοι δὲ αὐτὸν ἐπεδίωκον , ἐγὼ δὲ | ||
μετὰ φαντασίας ἢ ὀρέξεως : οὐθὲν γὰρ μὴ ὀρεγόμενον ἢ φεῦγον κινεῖται , ἀλλ ' ἢ βίᾳ μεταβὰν ἔσται , |
παρθένοι , φίλαι , πῶς ἂν ἀπέλθοιμι καὶ τὸν Σκύθην λάθοιμι ; Κλύεις , ὦ προσᾴδουσα τἄμ ' ἐν ἄντροις | ||
Νοσσίδι χρῆσαι τῆι μὴ δοκέωμέζον μὲν ἢ δίκη γρύζω , λάθοιμι δ ' , Ἀδρήστειαχιλίων εὔντων ἔνα οὐκ ἂν ὄστις |
θ ' Ἱκετάονά τ ' ὄζον Ἄρηος Οὐκαλέγων τε καὶ Ἀντήνωρ πεπνυμένω ἄμφω ἥατο δημογέροντες ἐπὶ Σκαιῇσι πύλῃσι , γήραϊ | ||
. . . . ἀγήνωρ : ἐκ τοῦ ἄγαν εὐήνωρ Ἀντήνωρ ἀγήνωρ : τὸ δὲ Νικάνωρ κατὰ τροπὴν γέγονε Βοιωτικὴν |
, ἀλλ ' ἐπιπειθεῖς γενόμενοι τῷ ὀρθῷ λόγῳ φεύγοιμεν τὴν λυγρὰν ἔριν τῇ ἀγαθῇ ἔριδι , οὐ φιλονεικοῦντες ἀπειθεῖν τῷ | ||
φῶ τόδ ' εἶναι ? ; πότερ ' ἀγρεύομεν [ λυγρὰν φάλαιναν ἢ ζύγαιναν ἢ κιρράν ? [ τινα ; |
κλύδωνα . ἡ θάλασσα γὰρ τῷ βυθῷ φυσωμένη καὶ τὴν ἐκδρομὴν πρὸς τὴν χέρσον ἐρευγομένη , τῷ διαφράγματι τοῦ τῇδε | ||
δόξειαν καὶ μὴ ἁπλῆν ἀλλ ' ὡς ἔνι ποικίλην τὴν ἐκδρομὴν ποιεῖσθαι . σημείοις δὲ διακεκριμένοι ἐπελαύνουσιν , οὐ τοῖς |
ἔμπαλιν αὐερύουσα ῥόον φυσήτορι πορθμῶι ἀτμὸν ἀνυψώσασα καὶ ἁρπακτῆρι βελέμνωι ἑλκομένην πύκνωσε χύσιν βητάρμονι πυρσῶι καὶ νεφέλην ἤειρε πεπηγότι χεύματι | ||
οὔρεος Ἠμωδοῖο ὀρνύμενοι προρέουσιν ἐπὶ Γαγγήτιδα χώρην , πρὸς νότον ἑλκομένην παρὰ τέρματα Κωλίδος αἴης . ἡ δ ' ἤτοι |
καὶ ἀκόσμως γελώντων . Γέλως Μεγαρικός : ἐπὶ τῶν ἀώρως θρυπτομένων : ἤκμαζε γὰρ ἡ Μεγαρικὴ κωμῳδία ἐπὶ χρόνον . | ||
αὐτοῦ εὐτέλειαν εἰς γάμον συνελθεῖν , καὶ μήτε γάμων τῶν θρυπτομένων καὶ τρυφώντων τῷ πλούτῳ ἐπιθυμῆσαι τὸν ὄντα χερνήταν , |
κινήσεως λέγοντες φανερῶς καὶ ἐπὶ τούτων ἐροῦμεν , καθαρὰν καὶ ἀρίδηλον τὴν περὶ τούτων θεωρίαν παραδιδόντες ὡς καὶ τὴν περὶ | ||
, ἀλλ ' ἵνα τῇ κινήσει τὴν ὄψιν ἐκκαλῇ πρὸς ἀρίδηλον θέαν : ὁράσεως γὰρ ἐπαγωγὸν κίνησις ἐξερεθίζουσα καὶ ἀνεγείρουσα |
γῆν κατελθοῦσαν αὐτὸν σχήσειν . σκήψασαν ] ἐπελθοῦσαν . θ σκήψασαν ] ἐμπεσοῦσαν . ἐμποδὼν ] ὡς ὁδῷ ἔπι οἰκία | ||
μὴ θέλοντός φησιν , οὐδὲ τὴν Διὸς † Ἔριν πέδοι σκήψασαν ἐμποδὼν σχεθεῖν τὰς δ ' ἀστραπάς τε καὶ κεραυνίους |
ἐπερρώσαντο ἄνακτος κρατὸς ἀπ ' ἀθανάτοιο : μέγαν δ ' ἐλέλιξεν Ὄλυμπον , καὶ οὐδὲν ῥῆμα αὐτοῦ παλινάγρετον οὐδ ' | ||
Ζεὺς νεμέσησεν ἀπ ' αἰθέρος , ἀμφὶ δὲ γαῖαν Ἀργείων ἐλέλιξεν ὑπαὶ ποσί , σὺν δ ' ἐτίναξεν ἠέρα πᾶσαν |
μεθόδου , δι ' ἧς ἂν ἀπαλλάξωμαι τῶν χρεῶν . ἀτραπὸν ] ὁδόν , ⌈ ὃ κοινῶς μονοπάτιον λέγεται . | ||
δ ' ἐκήρυξα γένει τῷ ἀθανάτωι : ἐκλογὴν ἐξελεξάμην καὶ ἀτραπὸν τὴν ἐπὶ τὸ ὕψος ὑπέδειξα τοῖς ἀνιοῦσι κατὰ τὴν |
γυναικὸς χάριν : μήτε σὺ τόνδ ' ἀγαθός περ ἐὼν ἀποαίρεο κουρεῦ , μήτε σὺ Πηλείδη . Ὅτι δὲ ἦν | ||
. . . μήτε σὺ τόνδ ' ἀγαθός περ ἐὼν ἀποαίρεο κουρήν : ὅτι ἀρχαικῶς τὸν δ ' ἀφαιροῦ , |
πέπον , μέτρον γὰρ ἔχεις γλυκεροῖο ποτοῖο , στεῖχε παρὰ μνηστὴν ἄλοχον , κοίμιζε δ ' ἑταίρους : δείδια γὰρ | ||
ἱμείρουσα μετ ' ἀλλοδαποῖσιν ἐόντος ἀνδράσιν , ᾧ κέν μιν μνηστὴν κομέωσι τοκῆες τῷ ἴκελος προπόλοιο κατὰ στίβον ἤιεν ἥρως |
: ὑποδύεται , καὶ ὑπέρχεται . Ἔγνω : ἐνόησεν . αἰπύν : χαλεπόν . ἀπειρεσίοις : ἀπείροις , ἐν πολλοῖς | ||
” ἀντὶ τοῦ πολλαί . ἄθυμοι κεκακωμένοι τὴν ψυχήν . αἰπύν ὑψηλὸν κυρίως . σημαίνει δέ ποτε καὶ τὸν μέγαν |
καὶ Χάρις υἱὸν Ἁγησίλα . Ὦ Θρασύβουλ ' , ἐρατᾶν ὄχημ ' ἀοιδᾶν τοῦτό τοι πέμπω μεταδόρπιον . ἐν ξυνῷ | ||
ἀπειρηκὸς σῶμ ' ἀναπαύσω . ἒ ἔ : ὦ στυγνὸν ὄχημ ' ἵππειον , ἐμῆς βόσκημα χερός , διά μ |
ἀρείω ἴσχαν ' , ἐπεὶ πάτρην μοι ἅλις Πελίαο ἕκητι ναιετάειν : μοῦνόν με θεοὶ λύσειαν ἀέθλων . εἰ δ | ||
ἰαύειν . Οὐ μέντοι τό γε θαῦμα Δίκην ἀπάτερθε θαλάσσης ναιετάειν : οὐ γάρ τι πάλαι πρέσβειρα θεάων οὐδὲ μετὰ |
Ἑλικώνιαι παρθένοι στάν , ἐπὶ θρῆνόν τε πολύφαμον ἔχεαν . ἔδοξ ' ἦρα καὶ ἀθανάτοις , ἐσλόν γε φῶτα καὶ | ||
ξένῳ πατήρ με τῷδ ' ἔδωκεν εὐνέτιν . * * ἔδοξ ' ὄρους κατ ' ἄκρα Σιναίου θρόνον μέγαν τιν |
ὁρίοις τυχών . ὁ Κρόνος ἐν τόπῳ Ἄρεως νωθεῖς , μελλητάς , ἐν ἰδίαις καὶ ἐν δημοσίαις πράξεσιν ἀτόνους . | ||
δὲ ἐξικέσθαι ἀντὶ τοῦ ἀρκεῖν . πιστεῦσαι : θαρρῆσαι . μελλητάς : ἀναβεβλημένους . ἀποδημηταί : ὑπερόριοι τῆς οἰκείας πατρίδος |
πνεύμασι Ζεφύρου , τὰν πολυόρνιθον ἐπ ' αἶαν , λευκὰν ἀκτάν , Ἀχιλῆος , δρόμους καλλισταδίους , ἄξεινον κατὰ πόντον | ||
ἀλλά μ ' ὁ παγκοίτας Ἅιδας ζῶσαν ἄγει τὰν Ἀχέροντος ἀκτάν , οὔθ ' ὑμεναίων ἔγκληρον , οὔτ ' ἐπὶ |
τὼ πόδε σκύτεσιν χαρακώσαντες , καὶ χρυσὸν οἱ μὲν τοῖς αὐχέσιν , οἱ δὲ ταῖς κεφαλαῖς , οἱ δὲ τοῖς | ||
' ἄρα Τυδείδης καὶ Δηριμαχείης ἄμφω κρᾶτ ' ἀπέκοψε σὺν αὐχέσιν ἄχρις ἐπ ' ὤμοις ἄορι λευγαλέῳ : ταὶ δ |
νυ καὶ ὑμῖν οἴκοι ἔνεστι γόος , ὅτι μ ' ἤλθετε κηδήσοντες ; ἦ ὀνόσασθ ' ὅτι μοι Κρονίδης Ζεὺς | ||
τοῦ : διότι δὴ ἐπὶ τὸ κατ ' ἀλλήλων μονομαχεῖον ἤλθετε : ἄθλιοι : διότι εἰς ἐνθύμησιν μονομαχίας ἤλθετε : |
ἔπρεπε μαρναμένοισι Τρωσὶν ἐρισθενέεσσι , κίεν δ ' ἅμ ' ἀπείρονι λαῷ ἐς Τροίην , νήπιος : οὐδ ' ἄρ | ||
ἀκαμάτοις τείως μὲν ἐπισταδὸν ᾐωρεῖτο , ὕστερον αὖτ ' ἀμενηνὸς ἀπείρονι κάππεσε δούπῳ . Κεῖνο μὲν οὖν Κρήτῃ ἐνὶ δὴ |
ἄρα ἐστὶ πασῶν τῶν τομῶν καὶ τεταγμένως ἐπ ' αὐτὴν κατηγμέναι αἱ ΑΒ , ΔΕ . ἤχθω δὴ ἀπὸ τοῦ | ||
τὴν ΑΓ ἤχθωσαν αἱ ΒΕ , ΚΝ : τεταγμένως ἄρα κατηγμέναι εἰσί . καὶ ἐπεὶ ὅμοιόν ἐστι τὸ ΒΕΖ τρίγωνον |
. δαπάνην ἄκαιρον μηδαμῶς προσίεσο , γαστρὸς δὲ πειρῶ πᾶσαν ἡνίαν κρατεῖν : μόνη γὰρ ὧν πέπονθεν οὐκ ἔχει χάριν | ||
καὶ ὁ χαριζόμενος τούτοις οὐδὲν ἄλλο ἢ ὅλην ἐφίησι τὴν ἡνίαν αὐτοῖς : ὥστε βέλτιόν ἐστι τὸ τῷ πένητι καὶ |
ἀοσσητήρ τε κασίγνητός τε τέτυκται , οὐδ ' ἂν ἐγὼ Κόλχοισιν ὑπείξαιμι πτολεμίζων ἀντιβίην , ὅτε μή με διὲξ εἰῶσι | ||
δὲ δὴ Μινύαισι τοίην ἀνενείκατο φωνήν : Εἰ μὲν δὴ Κόλχοισιν ἀρηιφάτοισιν ἐσάντα μαρναμένοις ἐπιθεῖσθον , ἀποφθίσειν μένος ἀνδρῶν ἔλπεσθ |
† . κτῆσιν δὲ ἀπ ' οὐδενὸς ἂν οὕτω καλὴν κτήσαιντο ὥσπερ ἀφ ' οὗ ἂν προτελέσωσιν εἰς τὴν ἀφορμήν | ||
ὡς ἀφ ' ὑμῶν εἰσιν εἴποιεν ἢ τὴν ἴσην ὑμῖν κτήσαιντο δύναμιν , αἱ δὲ κύκλῳ περιέρχονται ζητοῦσαι τρόπον τινὰ |
πᾶσαν , ἵνα δὴ μὴ ζητέοιεν σιτία , τὴν δὲ ἑτέρην σιτέεσθαι παυομένους τῶν παιγνιέων . Τοιούτῳ τρόπῳ διάγειν ἐπ | ||
, ἥσθην τε κάρτα καὶ ξενίην ὑπισχνεομένου σέο καὶ τὴν ἑτέρην διαίτην . Ἔλθοιμεν δ ' ἂν αἰσίῃ τύχῃ , |
σαίνουσα καὶ ὑποθέλγουσα κατὰ τὴν ἀρχὴν ἐμβιβάζει τὸν ἄνθρωπον εἰς παγίδα , ἤτοι εἰσάγει αὐτὸν εἰς κίνδυνον . διὸ οὐκ | ||
σαίνουσα καὶ καταθέλγουσα κατὰ τὴν ἀρχὴν ἐμβιβάζει τὸν ἄνθρωπον εἰς παγίδα , ἤτοι εἰσάγει εἰς κίνδυνον . διὸ οὐκ ἔστιν |
. [ ] ε ? ! [ [ ] ! ειτ [ [ ] ! νθ ? [ . . | ||
ς [ ] ! ! ! α . [ ] ειτ [ ] [ ] ! θηρ [ ] [ |
τὸ ἑταίρους πολλάκις . . . . πόντον ἐπ ' ἀτρύγετον δερκέσκετο δάκρυα λείβων . * ) [ ὁ ἀστερίσκος | ||
εἴ μιν κεῖνος ἐποτρύνει καὶ ἀνώγει , πόντον ἐπ ' ἀτρύγετον . πέμψω δέ μιν οὔ πῃ ἐγώ γε : |
ἄμφαινε κυδαίνων πόλιν . φεῦγε γὰρ Ἀμφιαρῆ ποτε θˈρασυμήδεα καὶ δεινὰν στάσιν πατˈρίων οἴκων ἀπό τ ' Ἄργεος : ἀρχοὶ | ||
περσέπολιν κλήιζω πολεμαδόκον ἁγνάν παῖδα Διὸς μεγάλου δαμάσιππον Παλλάδα περσέπολιν δεινὰν θεὸν ἐγρεκύδοιμον αἵ τε ποταναῖς ὁμώνυμοι πελειάσιν αἰθέρι κεῖσθε |
τοῖς τοιούτοις ἀλλήλους . ἐσπούδαζον δὲ δοκεῖν εὐδαίμονες εἶναι καὶ μακαριστοί . οὐ μὴν περί γε τὴν τοῦ βίου τελευτὴν | ||
περισπούδαστος ὁ μὴ ἀσφαλὴς , οὔτ ' αὖ τὸ ἐναντίον μακαριστοί εἰσιν οἱ πένητες , ἔχοντες μὲν ἰσχὺν τὴν αὐτῶν |
, μᾶλλον βουληθέντες ἐν τῇ αὑτῶν ἀποθνῄσκειν ἢ ζῆν τὴν ἀλλοτρίαν οἰκοῦντες , συμμάχους μὲν ὅρκους καὶ συνθήκας ἔχοντες , | ||
, τοὺς εἰς τὴν σφετέραν ἐμβαλεῖν ἀξιώσαντας , εἰς τὴν ἀλλοτρίαν ἀπαν - τήσαντες , τρόπαιον δὲ στήσαντες καλλίστου μὲν |
ἔσαν Ταλαοῦ παῖδες , βιασθέντες λύᾳ . κρέσσων δὲ καππαύει δίκαν τὰν πρόσθεν ἀνήρ . ἀνδροδάμαντ ' Ἐριφύλαν , ὅρκιον | ||
μοι . ὤιμωξα κἀγὼ πρὸς τέκνων χειρουμένης . νέμει τοι δίκαν θεός , ὅταν τύχηι . σχέτλια μὲν ἔπαθες , |
σε , φησίν , ” ἔθος πολύπειρον ὁδὸν κάτα τήνδε βιάσθω νωμᾶν ἄσκοπον ὄμμα καὶ ἠχήεσσαν ἀκουὴν καὶ γλῶσσαν , | ||
εἶργε νόημα μηδέ ς ' ἔθος πολύπειρον ὁδὸν κατὰ τήνδε βιάσθω , νωμᾶν ἄσκοπον ὄμμα καὶ ἠχήεσσαν ἀκουήν καὶ γλῶσσαν |
, ἢ τὸ μὲν οἴκους νοήσεις διὰ τοὺς ἐν τῶι οἴκωι θεράποντας καὶ θεραπαινίδας : εἰκὸς γὰρ ἦν θρηνεῖν κἀκείνους | ||
ἐκ δίκης ὀρώρηκεν , ποδὸς κρέμαιτ ' ἐκεῖνος ἐν γναφέως οἴκωι . κάλ ' ὖμιν , ὦ γυναῖκες , ἐντελέως |
' ἀσκοῦσιν . . . καὶ μὴν Στίλπων ' εἰσεῖδον χαλέπ ' ἄλγε ' ἔχοντα ἐν Μεγάροις , ὅθι φασὶ | ||
παρῳδῆσαι εἰς αὐτὸν οὕτω : καὶ μὴν Στίλπων ' εἰσεῖδον χαλέπ ' ἄλγε ' ἔχοντα ἐν Μεγάροις , ὅθι φασὶ |
τὰ παρ ' ὑμῖν πάντα ὁρῶ : τό τε γὰρ ἰσοτιμίαν ἅπασιν εἶναι καὶ μηδένα τοῦ πλησίον διαφέρειν , ὑπερήδιστον | ||
μυθικῶν μὲν ἀλογοῦσι πλασμάτων , περιέχονται δὲ ἀκραιφνοῦς ἀληθείας . ἰσοτιμίαν γοῦν ἅπασιν ἐπηλύταις διδοὺς καὶ χαρισάμενος ὅσα καὶ τοῖς |
υἱέας ἐγρήσσοντες : αὐτὸς δ ' ἐν μέσσοισι παρ ' ἐσχάρῃ ἧσθ ' ὁ γεραιός , πείρατα ναυτιλίης ἐνέπων ἄνυσίν | ||
τῷ ἡ μὲν ἐπ ' ἐσχάρῃ ἀντὶ τοῦ παρ ' ἐσχάρῃ . . . . . Ἰλίου ἱρῆς : ἡ |
, καὶ πρὸς ἄντρ ' εἰπὼν ἕνα πύθοιντ ' ἂν ἀστοὶ πάντες ἃ κρύπτειν χρεών . ἐμοὶ γὰρ εἴη πτωχός | ||
συγγόνου μέτα θανῆι πάλιν μολοῦσα δεσποτῶν χέρας . ὦ πάντες ἀστοὶ τῆσδε βαρβάρου χθονός , οὐκ εἶα πώλοις ἐμβαλόντες ἡνίας |
τόνδ ' ἀγαθός περ ἐὼν ἀποαίρεο κουρεῦ , μήτε σὺ Πηλείδη . Ὅτι δὲ ἦν τις περὶ αὐτοὺς δόξα παρὰ | ||
περ ἐών , ἀποαίρεο , κουρεῦ , μήτε σύ , Πηλείδη . βάλλον δ ' ἀλλήλους χαλκήρεσιν ἐγχείῃσιν μήτε σὺ |
ἄκραι πολλῶν θανόντων σώμαθ ' ἕξουσιν νεκρῶν . ἀλλ ' ἕρπ ' Ὄλυμπον καὶ κεραυνίους βολὰς λαβοῦσα πατρὸς ἐκ χερῶν | ||
δὲ τοῦ βίου δίκαια διατηρῶν κρίσει . Νῦν δ ' ἕρπ ' ἀπ ' οἴκων τῶνδε : τὴν γυναῖκα γάρ |
νούσους ἰήσεται : εἰ δέ κε κρείσσων χρειὼ ἀναγκαίη σε βιήσεται αἰνὰ παθόντα ἀργαλέου ὑδέροιο , τότ ' αὖ κακότητα | ||
πρὸς Ἤλιδος ἱπποβότοιο : τῶν οὔ τίς μ ' ἀέκοντα βιήσεται , αἴ κ ' ἐθέλωμι καὶ καθάπαξ ξείνῳ δόμεναι |
ἀφ ' ὁδοῦ διζήσιος εἶργε νόημα μηδέ ς ' ἔθος πολύπειρον ὁδὸν κατὰ τήνδε βιάσθω , νωμᾶν ἄσκοπον ὄμμα καὶ | ||
οὐκέτι εἰμὶ ἐγὼ σημειολύτης οὐδὲ ὀρνεοσκόπος , οἰκέτην δὲ ἔχω πολύπειρον καὶ οὗτος ὑμῖν τὸ σημεῖον διαλύσει . καὶ ἐὰν |
' ” υἱὸν Πριάμοιο νόθον βάλε Δημοκόωντα , ὅς οἱ Ἀβυδόθεν „ ἦλθε παρ ' ἵππων ὠκειάων . ” ἐν | ||
ἀλλ ' υἱὸν Πριάμοιο νόθον βάλε Δημοκόωντα , ὅς οἱ Ἀβυδόθεν ἦλθε , παρ ' ἵππων ὠκειάων : ἡ διπλῆ |
εὐμενέοντες ἐπ ' εὐφήμοισι λόγοισι , βουκόλωι εὐάντητοι ἀεὶ κεχαρηότι θυμῶι . Παλλὰς μουνογενής , μεγάλου Διὸς ἔκγονε σεμνή , | ||
? ] [ ] τελεῖν , φρονέειν δ ' ἐπαρηρότα θυμῶι . ” [ ] ε καὶ ἴαχε ? λαὸς |
! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ερ ? ! ! ! ! ! ! ! ! | ||
[ ] ! ! αυταιϲ [ ξα ? [ ] ερ ? ! [ ! ! ] ! ? ! |
Πηνελόπεια : “ κῆρυξ , τίπτε δέ σε πρόεσαν μνηστῆρες ἀγαυοί ; ἦ εἰπέμεναι δμῳῇσιν Ὀδυσσῆος θείοιο ἔργων παύσασθαι , | ||
καὶ παρωνύμως Βριαρεύς , ὡς πομπός πομπεύς , καὶ πομπῆες ἀγαυοί : καὶ ἀπὸ τοῦ Βριαρεύς Ἀττικῶς γενικὴ Βριαρέως : |
τοὺς Ἀθηναίους μὴ ἐξ αὐτοῦ ὁρμώμενοί ποτε σφίσι μείζονι παρασκευῇ ἐπέλθωσιν , οἱ δὲ Λοκροὶ κατὰ ἔχθος τὸ Ῥηγίνων , | ||
δηλονότι . διὰ φόβου εἰσί : φοβοῦνται Καρχηδόνιοι μὴ αὐτοῖς ἐπέλθωσιν Ἀθηναῖοι τάδε : τὰ καθ ' ἡμᾶς . ἐν |
† ἄτη ' κιχήσατο . θυμέ , θύμ ' , ἀμηχάνοισι κήδεσιν κυκώμενε , † ἀναδευ δυσμενῶν † δ ' | ||
ἡμεῖς ὄντες ἐν τάφοις τότε τοῖς τἀμὰ παρβαίνουσι νῦν ὁρκώματα ἀμηχάνοισι † πράξομεν δυσπραξίαις , ὁδοὺς ἀθύμους καὶ παρόρνιθας πόρους |
τῷ πλήθει παραπλησίαν , καὶ μετὰ τὴν τοῦ πολέμου κατάλυσιν κατάξειν τοὺς βουλομένους εἰς τὰς πατρίδας . τῶν δὲ Σικανῶν | ||
κώμας τοὺς ἀνθρώπους διῴκισε . Μαντινέας δὲ ἐκ τῶν κωμῶν κατάξειν ἐς τὴν πατρίδα ἔμελλον Θηβαῖοι μετὰ τὸ ἔργον τὸ |
' ἀπὸ πλατέος πτυόφιν μεγάλην κατ ' ἀλωὴν θρῴσκωσιν κύαμοι μελανόχροες ἢ ἐρέβινθοι πνοιῇ ὕπο λιγυρῇ καὶ λικμητῆρος ἐρωῇ , | ||
εἰ καί ποθ ' ἕλοιεν ἐϋστρέπτοισι βρόχοισιν ἵππαγρον δολίοισι λόχοις μελανόχροες Ἰνδοί , οὔτε βορὴν ἐθέλει μετὰ χείλεσιν αἶψα πάσασθαι |
: ἀμφὶ γὰρ αἶαν κείνην ἀμφοτέρωθεν ἐρηρέδαται δύο πέτραι , αἴτ ' ἄμφω συνίασι δονεύμεναι , εὖτέ τις ἀρχὴ γίνεται | ||
, τοῖς ἐμὸν ἐρχομένοισι παρ ' ἠρίον εἴπατε χαίρειν , αἴτ ' ἀστοὶ τελέθωντ ' αἴθ ' ἑτεροπτόλιες : χὤτι |
' οὐδὲν λογισθῆναι , εἰς εἱρκτὴν αὐτὸν ἀπαχθῆναι κελεύει . ἀπαγόμενος τοίνυν ὁ Αἴσωπος ἔκραξεν : „ ὁρᾷς , ὦ | ||
ἠλέησαν , ἀλλ ' εἷλκον αὐτὸν μετ ' ὀργῆς . ἀπαγόμενος δὲ ὁ Αἴσωπος ἔφη “ ἀκούσατε , ὦ Δελφοί |
εἶτ ' ἐπεὶ τέλος ἔδοξ ' ἔχειν , πέμψασα τὴν θεραπαινίδα τὸ μισθάριον ἔχουσαν ἐκέλευ ' ἀποφέρειν θοἰμάτιον . ὁ | ||
Πλαγγόνα διακονίας ἐρωτικῆς . ἄδικον δὲ ποιοῦμεν εἰ τὴν μὲν θεραπαινίδα τετιμήκαμεν , οὐκ ἀποδώσομεν δὲ τὴν χάριν τῇ Ἀφροδίτῃ |
πολιορκητὴς Δημήτριος . καί ποτε ὁ μὲν τείχει προσέφερέ τινα μηχανήν , ἡ δ ' ἦν ἀπειθής τε καὶ ἐπαχθής | ||
ταύτης ἀξίῳ , τὰς παρ ' ἀνθρώπων φεύγων αἰτίας , μηχανήν τινα μηχανᾶται τῆς ἐπιθυμίας ἀδικωτέραν καὶ ἣν ᾤετο ῥᾳδίως |
τοὺς θεοὺς πάντας καὶ πάσας , ὅσοι τὴν χώ - ραν ἔχουσι τὴν Ἀττικήν , καὶ τὸν Ἀπόλλω τὸν Πύθιον | ||
. . . [ ] σιν ? [ [ ] ραν ? [ [ ] ος : ᾱ [ [ |
μάλιστα ἐν Διδύμοις καὶ Ἰχθύσι διὰ τὸ ταῦτα τὰ ζῴδια τετμῆσθαι ἀπ ' ἀλλήλωνἐὰν οὖν οὕτως ἔχοντες οἱ κακοποιοὶ ὡς | ||
μάλιστα ἐν Διδύμοις καὶ Ἰχθύσι διὰ τὸ ταῦτα τὰ ζῴδια τετμῆσθαι ἀπ ' ἀλλήλωνἐὰν οὖν οὕτως ἔχοντες οἱ κακοποιοὶ ὡς |
ἀπειρέσιοι , καλέουσι δὲ μητέρα Πόντου : ἐκ τῆς γὰρ Πόντοιο τὸ μυρίον ἕλκεται ὕδωρ ὀρθὸν Κιμμερίου διὰ Βοσπόρου , | ||
πελάγους . Αἱμονίῃ : τῇ Θεσσαλίᾳ . Κόλχων , οἳ Πόντοιο : τῶν Κόλχων οἱ μετὰ Ἀψύρτου ὄντες κατῴκησαν ἐν |
παρ ' Ὁμήρῳ οὐδέ τιν ' ἄλλην μύθου ποιήσασθαι ἐπισχεσίην ἐδύνασθε . τοῦ δ ' ἐφέξειν ] κωλύσειν τοῦ δικάζειν | ||
εἴχετε καινὰς ἐν αἷς ἐβοηθήσατε ; ἀλλ ' οὐκ ἂν ἐδύνασθε . ἄλλα πόλλ ' ἔχοι τις ἂν εἰπεῖν ἃ |
ἐπὶ ἐλέφαντι μιγῆναι , ἀλλὰ καὶ σεμνὸν δοκέει τῇσι γυναιξὶν ἀξίην τὸ κάλλος φανῆναι ἐλέφαντος . γαμέουσι δὲ οὔτε τι | ||
δὲ καὶ συμμισγόμενα , τά τε ἄλλα ὅσα γε καὶ ἀξίην λόγου ὠφελείην ἔχει . Ὅσα ὑγιαίνουσι ξύμφορα , ταῦτα |
Τότ ' ἄσμενοί μ ' ὡς εἶδον ἐκ πολλοῦ σάλου εὕδοντ ' ἐπ ' ἀκτῆς ἐν κατηρεφεῖ πέτρῳ , ῥάκη | ||
μήτ ' ἀέκοντα μένειν κατέρυκε παρ ' ἡμῖν μήθ ' εὕδοντ ' ἐπέγειρε , Σιμωνίδη „ . οὐ γὰρ ἐπ |
οὐδ ' ἀπίθησέ ἱν , ἀλλ ' ἥρως ἐπ ' ἀκταῖσιν θορών , χειρί οἱ χεῖρ ' ἀντερείσαις δέξατο βώλακα | ||
γῆν Μενέλεως Τροίας ἄπο , λιμένα δὲ Ναυπλίειον ἐκπληρῶν πλάτηι ἀκταῖσιν ὁρμεῖ , δαρὸν ἐκ Τροίας χρόνον ἄλαισι πλαγχθείς : |
πολύανδρον δάμαλιν ἁρπάσας σὺ ὁ λύκος ἤτοι ἅρπαξ δυοῖν πελειαῖν ὀρφανὴν καὶ ἔρημον οὖσαν τῆς γονῆς τῶν βʹ περιστερῶν ἤτοι | ||
οὐκ ἀναγκαία , ὡς ἐν τοῖς τοιούτοις ζητήμασιν : ἐπίτροπος ὀρφανὴν βιασάμενος κρίνεται μὲν κακῆς ἐπιτροπῆς , ἀξιοῖ δὲ δοῦναι |
ἀυτᾶς , οὕνεκεν ἐν πολέμῳ κείνα θεὸς ἔντυεν αὐτοῦ θυμὸν αἰχματὰν ἀμύνειν λοιγὸν Ἐνυαλίου . παῦροι δὲ βουλεῦσαι φόνου παρποδίου | ||
σάμασιν ἁγησιχόρων ὁπόταν προοιμίων ἀμβολὰς τεύχῃς ἐλελιζομένα . καὶ τὸν αἰχματὰν κεραυνὸν σβεννύεις αἰενάου πυρός . εὕδει δ ' ἀνὰ |
, ὡς οὐκέτι τῆς γῆς μενούσης , ἐφ ' ἧς ὤμοσαν . Βρέννος , Γαλατῶν βασιλεὺς , πεῖσαι βουλόμενος αὐτοὺς | ||
ἐκέλευσαν τὰ μέγιστα τέλη ἐν ἑκάστῃ πόλει ὁρκῶσαι . καὶ ὤμοσαν πάντες πλὴν Ἠλείων . Ἐξ ὧν δὴ καὶ οἱ |
' ἐννεσίῃσι φέρειν μακάρων ἐπὶ γαῖαν . Τοὔνεκα καὶ στυγερῇ βεβολημένοι ἦτορ ἀνίῃ μίμνον πὰρ νήεσσιν ἑὸν κατὰ θυμὸν ἄνακτα | ||
ἀναζείεσκε διοιγομένοιο κλύδωνος . Οἳ δ ' ἄρ ' ἀμηχανίῃ βεβολημένοι οὔτ ' ἐπ ' ἐρετμῷ χεῖρα βαλεῖν ἐδύναντο τεθηπότες |
? ? ] αν ? ? ! ! ! ] τηρ ] τε νοϲ δὲ εὔλυτ ? [ αθεὲ αἰνότατε | ||
[ φερωτ [ τοϲτερ ? [ βαϲταζ [ βαϲταζω [ τηρ ϲεβ [ έ - ταξεν λ [ μη πλη |
χρυσάμπυκας ἔντυεν ἵππους Ἥρη πρέσβα θεὰ θυγάτηρ μεγάλοιο Κρόνοιο : Ἥβη δ ' ἀμφ ' ὀχέεσσι θοῶς βάλε καμπύλα κύκλα | ||
ὧν εὐφρανθῆναι σημαίνει . Ὀσφύος τὸ μέσον κέρδος σημαίνει . Ἥβη πάλλουσα ἀγαθὰ παρά τινος σημαίνει . Βουβὼν εὐώνυμος πορισμὸν |
Ἐὰν πίνητε οἶνον ἐν εὐφροσύνῃ μετὰ φόβου Θεοῦ αἰδούμενοι , ζήσεσθε . Ἐὰν γὰρ πίνητε μὴ αἰδούμενοι , καὶ ἀποστῇ | ||
καὶ ἀπολέσαι , καὶ τηρεῖτε τὰς ἐντολὰς ταύτας , καὶ ζήσεσθε τῷ θεῷ . λέγω αὐτῷ : Κύριε , νῦν |
τετυμμένα Πληθ . οἱ τετυμμένοι , αἱ τετυμμέναι , τὰ τετυμμένα Ἀορίϲτου αʹ Ἑν . ὁ τυφθείϲ , ἡ τυφθεῖϲα | ||
παρηγορέων φίλον υἱέα μηδενὶ εἴκειν ἐν πολέμῳ , καὶ στέρνα τετυμμένα δείκνυε παιδὶ ταρφέα σήματ ' ἔχοντα παλαιῆς δηιοτῆτος . |
Θεοδώραν μετὰ τὸν τοῦ πατρὸς μόρον τῷ τοῦ Διογένους υἱῷ Κωνσταντίνῳ , τοῦ πατρὸς ἤδη τὰ Ῥωμαίων σκῆπτρα διέπειν λαχόντος | ||
πρέσβεις . οἱ δ ' ἐπανήκοντες ἀπαγγέλλουσι πάντα τῷ βασιλεῖ Κωνσταντίνῳ καὶ τοῖς ἐν τέλει Ῥωμαίων , τά τε ἄλλα |
, οὐδ ' ἔτ ' ἔφη εἰσωπὸς ἐλεύσεσθαι καλέουσιν . Οἵην χρύσειοι πατέρες γενεὴν ἐλίποντο χειροτέρην : ὑμεῖς δὲ κακώτερα | ||
ἀνάγκης λείπηται , μηδ ' ὅστις ὑπόβρυχα νήχεται ἰχθύς . Οἵην μὲν φιλότητα μετ ' ἀλλήλοισι ῥύονται καὶ πόθον ὀξυβελῆ |
πονηρὸς ὤν τε χρηστὸς εἶναί φησί τις , ἐγκωμιάζων τοῦτον ἀπέλαβον χάριν . γλαύκου βεβρωκὼς τέμαχος ἑφθὸν τήμερον αὔριον ἕωλον | ||
διεφθάρησαν , τὰ δὲ πολιτεύματα τὴν ἐκ τῆς αὐτονομίας παρρησίαν ἀπέλαβον καὶ συνεμάχουν τοῖς περὶ τὸν Πολυπέρχοντα . μόνων δὲ |