| γυναικὸς χάριν : μήτε σὺ τόνδ ' ἀγαθός περ ἐὼν ἀποαίρεο κουρεῦ , μήτε σὺ Πηλείδη . Ὅτι δὲ ἦν | ||
| . . . μήτε σὺ τόνδ ' ἀγαθός περ ἐὼν ἀποαίρεο κουρήν : ὅτι ἀρχαικῶς τὸν δ ' ἀφαιροῦ , |
| χάριν : μήτε σὺ τόνδ ' ἀγαθός περ ἐὼν ἀποαίρεο κουρεῦ , μήτε σὺ Πηλείδη . Ὅτι δὲ ἦν τις | ||
| : μήτε σὺ τόνδ ' ἀγαθός περ ἐὼν ἀποαίρεο , κουρεῦ , μήτε σύ , Πηλείδη . ὅτι λοφνία ἡ |
| ἐπὶ τὴν ἐπιστολήν : ” Ἐπίκουρος Μενοικεῖ χαίρειν . “ Μήτε νέος τις ὢν μελλέτω φιλοσοφεῖν , μήτε γέρων ὑπάρχων | ||
| καὶ τὸν φρονήσεως βίον ἰδόντες χωρίς . Πῶς εἶπες ; Μήτε ἐν τῷ τῆς ἡδονῆς ἐνέστω φρόνησις μήτ ' ἐν |
| τόνδ ' ἀγαθός περ ἐὼν ἀποαίρεο κουρεῦ , μήτε σὺ Πηλείδη . Ὅτι δὲ ἦν τις περὶ αὐτοὺς δόξα παρὰ | ||
| περ ἐών , ἀποαίρεο , κουρεῦ , μήτε σύ , Πηλείδη . βάλλον δ ' ἀλλήλους χαλκήρεσιν ἐγχείῃσιν μήτε σὺ |
| μεταλαμβάνει , τῇ τοῦ ὅλου δυνάμει μεταλαμβάνειν αὐτοῦ πάσχοντος μηδὲν μήτ ' οὖν ἄλλο τι μήτε μεμερισμένου . Τῷ μὲν | ||
| λεχθεῖσι . καὶ τὸ μὲν πρῶτον ἀδηλοτέρας ἐποιεῖτο τὰς ἐπιβουλὰς μήτ ' ἴσον παρέχων καὶ κοινὸν ἀκροατὴν ἑαυτὸν τοῖς τὰς |
| ἄγει . τοῖς δ ' ἀτελέστοις τῶν τοῦδε πόνων μήτε συνείην χωρίς τ ' ἀγρίων ναίοιμι τρόπων . τὸ δ | ||
| ἀποφράς ; ἐγὼ μὲν οὔτε ἤκουσα πώποτε οὔτ ' ἂν συνείην ποτὲ ὅ τι καὶ λέγει . ταῦθ ' ὁ |
| ἀνδράσι συνῆψε ταύτας , τὴν μὲν κηπωρῷ , θατέραν δὲ κεραμεῖ . ἐλθοῦσα τοίνυν ποτὲ πρὸς τὴν τῷ κηπωρῷ γεγαμημένην | ||
| : ἀγαθὴ δ ' ἔρις ἥδε βροτοῖσιν . καὶ κεραμεὺς κεραμεῖ κοτέει καὶ τέκτονι τέκτων , καὶ πτωχὸς πτωχῷ φθονέει |
| ἔγωγε παρὰ τούτοις μηδὲ εὐεργέτας ἀδικεῖσθαι . τίς γὰρ παρὰ Καυνίοις γέγονε γενναῖος ἀνήρ ; ἢ τίς πώποτε ἐκείνους ἀγαθόν | ||
| δὲ βαλανείου ἐσχάρα καὶ ἀλειπτήριον : φησὶ γοῦν Ἄλεξις ἐν Καυνίοις ἐν τῷ βαλανείῳ μήτε πῦρ ταῖς ἐσχάραις ἐνὸν καὶ |
| † ἄτη ' κιχήσατο . θυμέ , θύμ ' , ἀμηχάνοισι κήδεσιν κυκώμενε , † ἀναδευ δυσμενῶν † δ ' | ||
| ἡμεῖς ὄντες ἐν τάφοις τότε τοῖς τἀμὰ παρβαίνουσι νῦν ὁρκώματα ἀμηχάνοισι † πράξομεν δυσπραξίαις , ὁδοὺς ἀθύμους καὶ παρόρνιθας πόρους |
| ἔστιν ᾗσι διάπυα γίνεται τὰ ἐπιμήνια χρονίσαντα , ἐπὴν γένηται δίμηνα ἢ τρίμηνα : τοῦτο δὲ μάλιστα γίνεται , ἢν | ||
| . Χρῶ δὲ καθαρτικῷ θαυμασίῳ καὶ τῷ προγραφέντι πρὸς τὰς δίμηνα καὶ τρίμηνα φθειρούσας καὶ μὴ συλλαμβανούσας , τῷ διὰ |
| συνεστρέφοντο . Ἀφώριστο δὲ αὐτῷ τριώβολον τῆς ἡμέρας . Λυδῶν καρύκας : παροιμία : Μήτε μοι Λυδῶν καρύκας , μήτε | ||
| τοῦ ἡδυπαθεῖς . καὶ τὸ περιφερόμενον ” μήτε μοι Λυδῶν καρύκας “ μήτε μαστίγων ψόφους , ” τρυφηλοὺς αὐτοὺς παριστάνει |
| πο - λύν . Οἱ στίχοι Λάωνος : Βοιωτὸν ἄνδρα στέργε , τὴν Βοιωτίαν μὴ φεῦγ ' : ὁ μὲν | ||
| * * γὰρ ἀποτρέπεται ὡς ἔχει τὸ μήτε προπετῆ γέλωτα στέργε , σαφὲς ὡς οὐκ ἔστιν οὐσιῶδες . δεύτερον δὲ |
| τοῖς ἑξῆς : μὴ ἔστω ἡ Σελήνη συνάπτουσα τῷ Κρόνῳ στηρίζοντι μήτε τετράγωνος . λέγει γὰρ ὅτι ἐὰν καὶ τριγωνίζῃ | ||
| ἢ τυφλοὶ τίκτονται . καὶ ἐὰν ἡ Σελήνη ἀστέρι κακοποιῷ στηρίζοντι συνάψῃ , ὀλιγοχρόνια τὰ τικτόμενα ποιεῖ . Ἰστέον δὲ |
| ἐν τοῖς περὶ κριτηρίου . εἰ οὖν μήτε τὸ ψεῦδος μήτε τὸ ἀληθὲς διδάσκεται , παρὰ δὲ ταῦτα διδακτὸν οὐδέν | ||
| ἐπαινέω . ὦ σχέτλιε , ὃς τοιάδε ἔτλης , οἷα μήτε σὲ παθέειν μήτ ' ἐμὲ ἰδέσθαι ὤφελεν : οὐ |
| κοὐκ ἂν προδοῦναί μ ' . ἀλλὰ μήτε μοι χοὰς μήθ ' αἷμ ' ἐάσητ ' εἰς ἐμὸν στάξαι τάφον | ||
| πόλεως , ἧς ἐγὼ οὔτ ' ἂν τοὔνομα εἴποιμι , μήθ ' αἱ συμφοραὶ παραπλήσιοι γένοιντο αὐτῆς μηδενὶ τῶν Ἑλλήνων |
| τρισνέατον . Κρατῖνος : * * * . νικῴη , νικῷ νώ , νῷν μονοσύλλαβα . . . ξῆναι χρὴ | ||
| τοιούτων καὶ ἑτέρων ἀγωνιστῶν μυρίων ἐλθόντων ἔχομεν εἰπεῖν τίς ἂν νικῷ δικαίως ; Ἄτοπον ἤρου : τίς γὰρ ἂν ἀποκρίνοιτό |
| οὐ ποιῶ σε τῆς ἐμῆς ὁδοῦ μήποτε κρωσσοὺς μήτ ' οἰνηροὺς μήθ ' ὑδατηροὺς λείπειν ἀφνεοῖσι δόμοισι ξυμφορά ὄξους σπανίζειν | ||
| ἢ ἄλλο τι ὧν εἰώθασι ποιέειν : ἐπάνω δὲ τοὺς οἰνηροὺς σπλῆνας ἢ εἴρια ῥυπαρὰ ἐπιδέουσιν , ἢ ἄλλο τι |
| ” Ἐπίκουρος Μενοικεῖ χαίρειν . “ Μήτε νέος τις ὢν μελλέτω φιλοσοφεῖν , μήτε γέρων ὑπάρχων κοπιάτω φιλοσοφῶν : οὔτε | ||
| . καὶ μὴ ἀναβαλώμεθα μηδ ' ὁ μέλλων αὐτὸ λύσειν μελλέτω . θαυμαστὸν δὲ οὐδὲν ἄνθρωπον ἐπείγεσθαι χρόνον οὕτω δὴ |
| Διὸς λέγεται , καὶ εὕδειν ἐκεῖ ὁ Πόρος οἷς ἐπληρώθη βεβαρημένος . Ζωῆς δὲ φανείσης καὶ οὔσης ἀεὶ ἐν τοῖς | ||
| νέκταρος οἶνος γὰρ οὔπω ἦνεἰς τὸν τοῦ Διὸς κῆπον εἰσελθὼν βεβαρημένος ηὗδεν . ἡ οὖν Πενία ἐπιβουλεύουσα διὰ τὴν αὑτῆς |
| εἶ . ἐν τῷ βαλανείῳ μήτε πῦρ ταῖς ἐσχάραις ἐνὸν κεκλεισμένον τε τἀλειπτήριον . ὥστ ' ἐξελὼν ἐκ τοῦ λυχνούχου | ||
| δὲ καὶ τοὺς τὸ Βυζάντιον πολιορκήσοντας : ἔμενε γὰρ ἔτι κεκλεισμένον , τῶν στρατηγῶν τοῦ Νίγρου ἐκεῖσε καταφυγόντων . ὅπερ |
| ταῦτ ' ἀεί . μήτε ποδάνιπτρον θύραζ ' ἐκχεῖτε μήτε λούτριον . κἀπὸ τῆς Διειτρέφους τραπέζης οἴμοι κακοδαίμων τῆς τόθ | ||
| Ἀριστοφάνης ἐν Ἥρωσιν μήτ ' ἀπόνιπτρον θύραζ ' ἐκχεῖτε μηδὲ λούτριον . ἡ δὲ νέα κωμωιδία καὶ λουτῆρας λέγει . |
| ἐχρῆτο δ ' αὐτῇ πρόϲ τε ϲυνάγχαϲ ἀναμιγνὺϲ τοῖϲ ἄλλωϲ ἁρμόττουϲι πρὸϲ τὸ πάθοϲ φαρμάκοιϲ . ἐπὶ δὲ δυϲεντερικῶν τῷ | ||
| τὸ ὑδατῶδεϲ , καὶ διὰ τοῦτο πρὸϲ τὰϲ ζεούϲαϲ φλεγμονὰϲ ἁρμόττουϲι . τοῦ δὲ χερϲαίου ὁ καρπὸϲ τοὺϲ ἐν νεφροῖϲ |
| δ ' αὐχέσιν τεύχη φέρονται κενά , βορᾶς κεχρημένοι , κρωσσούς θ ' ὑδρηλούς . ὦ ταλαίπωροι ξένοι : τίνες | ||
| Κρατίνῳ οὐδ ' ὀξύβαφον οἰνηρὸν ἐπικεκτήσεται . καὶ Αἰσχύλος μήποτε κρωσσούς μήτ ' οἰνηροὺς μήθ ' ὑδατηρούς λιπεῖν ἀφνεοῖσι δόμοισιν |
| δὴ οὖν ὑμῖν τῆσδε τῆς ὁρμῆς , εἰ μήτε ἑαυτοῖς ἐπιβούλως καὶ ἐς τὸν ἄρχοντα ἐναντίως πράσσετε , καὶ εἴσω | ||
| ἐντὸς τοῦ ἱματίου . ἀπόλοιο δῆτ ' ὦ Πλάτων οὕτως ἐπιβούλως ψυχαῖς ἀφελέσι τὸν λόγον προενεγκών . πότερον οὖν κτλ |
| νόμος ἐστὶν αὐταῖς ἐπὶ τοῖς ἰδίοις τε καὶ ἀναγκαίοις ποιεῖν κήδεσιν , ἀποθέμεναι χρυσόν τε καὶ πορφύραν καὶ τὸν ἄλλον | ||
| καὶ σέθεν εἵνεκ ' , ἐπεί μοι ὀρώρεται ἔνδοθι θυμὸς κήδεσιν . ἀλλ ' ἄγε νῦν ξυνίει ἔπος , ὅττι |
| ' ἔχων εἰς ἐλπίδ ' ἄγει . τοῖς δ ' ἀτελέστοις τῶν τοῦδε πόνων μήτε συνείην χωρίς τ ' ἀγρίων | ||
| ἐπὶ τοῖς ἀγάλμασι καὶ ξοάνοις καὶ συνόλως ἀφιδρύμασι τελεταῖς τε ἀτελέστοις καὶ μυστηρίοις ἀνοργιάστοις ἀνήνυτον πλάνην ἀπωσαμένοις . Δεύτερον δέ |
| πρὸς τοὺς θεούς . ὡς δὲ καὶ ἐν τῷ κοινῷ ἀπέδοξε μηκέτι χρῆσθαι τοῖς ἱεροῖς χρήμασι , ταχὺ δὴ οἱ | ||
| σημήναντες ἀπέπλεον ὀπίσω . Οἱ δὲ Ἕλληνες , ἐπείτε σφι ἀπέδοξε μήτ ' ἐπιδιώκειν ἔτι προσωτέρω τῶν βαρβάρων τὰς νέας |
| ἡ δὲ τοιάδε , μήτε χρημάτων πλῆθος ἐν τιμῇ σέβειν ἀνάνδρων , ἤτοι ἀνδρῶν ἐκεῖσε μὴ παρόντων , μήτε τοῖς | ||
| ποιεῖσθαί τινα ὃς τὸν ὑπερμαχοῦντα οὐκ ἔχειτοῦτο γάρ ἐστι τὸ ἀνάνδρων , μήτε τοῖς ἀχρημάτοις ἤτοι τοῖς πένησι λάμπειν φῶς |
| γυνὴ πόρνη , ἡ δὲ λαθοῦσα σώφρων . τέλειος οὖν γενάμενος ἐπανῆλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πατρίδα , τὴν τοῦ κυνὸς | ||
| οὖν ἀπὸ θεῶν λήψεσθαι χρηστὰς ἐλπίδας . ” Περιχαρὴς δὲ γενάμενος καὶ πάλιν ἀνελόμενος τὴν δίκελλαν ἤρξατο σκάπτειν . ὁ |
| καὶ Τίμων φησὶ περὶ αὐτοῦ : Πρωταγόρης τ ' ἐπίμεικτος ἐριζέμεναι εὖ εἰδώς [ . . ] . οὗτος καὶ | ||
| ἀμφίνοον λεσχῆνα μετὰ πρώτοισιν ἀνέγνων . Πρωταγόρης τ ' ἐπίμεικτος ἐριζέμεναι εὖ εἰδώς ὦ γέρον , ὦ Πύρρων , πῶς |
| βίου τοῦ ἐκτῆς γεωργίας κορεσθεὶς , ΟΦΕΛΛΟΙΣ , ἀντὶ τοῦ ὄφελλε καὶ αὖξε τὴν ἔριν . Οὐ προτρέπων δὲ τοῦτον | ||
| Πέρση , σὺ δ ' ἄκουε δίκης μηδ ' ὕβριν ὄφελλε : ὕβρις γάρ τε κακὴ δειλῷ βροτῷ , οὐδὲ |
| , μήτε εἰς τὰ ἀριστερὰ , ἀλλ ' ὡς βέλος ὕπαγον ὀρθῶς , ἄπελθε ἐν τῇ δυνάμει τοῦ θεοῦ , | ||
| ἄρ ' ἐκτὸς ἄμαξαν ἐΰτροχον ἡμιονείην ὅπλεον ἡμιόνους θ ' ὕπαγον ζεῦξάν θ ' ὑπ ' ἀπήνῃ : κούρη δ |
| αὐτὰρ Ἀχαιοὶ ἕστασαν ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ ἕνα θυμὸν ἔχοντες φραχθέντες σάκεσιν χαλκήρεσιν : ἀμφὶ δ ' ἄρά σφι λαμπρῇσιν κορύθεσσι Κρονίων | ||
| μαχέσασθαι ἐναντίον : ἀλλ ' ἄγε θᾶσσον γευσόμεθ ' ἀλλήλων χαλκήρεσιν ἐγχείῃσιν . Ἦ ῥα καὶ ἐν δεινῷ σάκει ἤλασεν |
| , ὡς Ἀριστοφάνης ἐν Ἥρωσιν μήτ ' ἀπόνιπτρον θύραζ ' ἐκχεῖτε μηδὲ λούτριον . ἡ δὲ νέα κωμωιδία καὶ λουτῆρας | ||
| ἂν καταπέσῃ τῆς τραπέζης ἐντός . Μήτε ποδάνιπτρον θύραζ ' ἐκχεῖτε μήτε λούτριον . Κἀπὸ τῆς Διϊτρέφους τραπέζης . Οὐκ |
| ; βάκηλος εἶ . ἐν τῷ βαλανείῳ μήτε πῦρ ταῖς ἐσχάραις ἐνὸν κεκλεισμένον τε τἀλειπτήριον . ὥστ ' ἐξελὼν ἐκ | ||
| Γαλεοί γε πάντων μάντεων σοφώτατοι . Λεπάσιν , ἐχίνοις , ἐσχάραις , βελόναις τε τοῖς κτεσίν τε . Κῆρυξ Θαλάσσης |
| , καὶ ὁ Ἀρχίλοχος : αὐτὸς ἐξάρχων πρὸς αὐλὸν Λέσβιον παιήονα . καλεῖ δὲ Στησίχορος μὲν τὴν Μοῦσαν ἀρχεσίμολπον , | ||
| : οἱ δὲ πανημέριοι μολπῇ θεὸν ἱλάσκοντο , καλὸν ἀείδοντες παιήονα , κοῦροι Ἀχαιῶν , μέλποντες Ἑκάεργον : ὁ δὲ |
| βʹ : ὀχυρώματα . καὶ στηρίγματα . ἔρρε βʹ : φθείρου . ἢ ἐπὶ κακῷ ἔρχου . ἐρύσαι βʹ : | ||
| ταράσσειν : τάραξον * ἀπόερσον : ῥῖψον ἄφελε ἀπόρριψον , φθείρου διάφθειρε * ἐνιτέτροφεν : ἔγκειται ἔνεστι τεθραμμένον ἐν ταῖς |
| καὶ λάπαθος βοτάνη κενωτικὴ , ἢ καὶ ἀλάπαθος λέγεται . Ἧς ἡ ῥίζα τὸ λεγόμενον ῥέων . . ΧΕΙΡΟΔΙΚΑΙ . | ||
| αὐτὴν εἶναι ; ἆρ ' οὐχὶ ἡνιοχικήν ; Ναί . Ἧς δὲ δὴ νῦν τυγχάνεις ἐπιθυμῶν , πότερον ἀνώνυμός τίς |
| : ἔνθεν περιβλήμασι χρῆσθαι τοῖς προσισταμένοις . ιεʹ . Ὕπνος ἑδραῖος , ὀρθῷ νυσταγμός . Θαυμαστὸς ὁ λόγος . οὐκ | ||
| , ἀδίκαστος ἀδέκαστος , γέγονε βέ - βαιος , ὁ ἑδραῖος καὶ βεβηκὼς πρὸς ἀντιδιαστολὴν τῶν ἀστηρίκτων . γράφεται δὲ |
| ἀμαθὴς σοφός , δίκαιος ἄδικος φέρε καθίζωμ ' ἐνθαδί . ἐωθώς ἰσόχρυσον ξύστρα τῆς παιδοτριβίας σιλλοῦν Σκιάποδες συμπατριώτης Καὶ ταῦτ | ||
| ἑορταί . ἑψιᾶται : γελᾷ , παίζει , διαλέγεται . ἐωθώς : χωρὶς τοῦ ι Ἄρχιππος καὶ Ἀραρὼς ἔωθας καὶ |
| : καὶ Ἄρτεμις καὶ νύμφη : Καλλίμαχος : ἑλλόφονον Βριτόμαρτιν ἐΰσκοπον . τῆς δὲ θεοῦ Βριτομάρτιδος * * * : | ||
| ' ἐλεαίρεσκον μάκαρες θεοὶ εἰσορόωντες , κλέψαι δ ' ὀτρύνεσκον ἐΰσκοπον Ἀργειφόντην . ἔνθ ' ἄλλοις μὲν πᾶσιν ἑήνδανεν , |
| καὶ στέφεσιν κύδηναν , ἀγακληεῖς τ ' ἐνὶ λαοῖς ἐξαίτοις γεράεσσιν ἀέθλων εἵνεκ ' ἔθηκαν . εἰ δ ' ἔτι | ||
| ναέτας στενάχουσα πεσόντας , μηναμένους ὑπὲρ αἶσαν ἐπ ' Ἀλφειοῦ γεράεσσιν . Σαυνῖται δ ' ἐπὶ τοῖσι μέσην χθόνα ναιετάουσι |
| , ὅστις εἶ , μὴ πρὸς χάριν ἄκου ' , ἀφαιροῦ δὲ κολάκων παρρησίαν . . . Ζήνων δὲ ἔφη | ||
| ἔπειτα θύρσον τόνδε παράδος ἐκ χεροῖν . αὐτός μ ' ἀφαιροῦ : τόνδε Διονύσωι φορῶ . εἱρκταῖσί τ ' ἔνδον |
| ἐξ ὀλοῆς , μετὰ δ ' Αἴθικον ᾤχετο δῖον θύων ἐγχείῃσιν , ὃ δ ' εἰς ἑτάρους ἀλέεινε . Τοὺς | ||
| ἀταλαὶ νεοπενθέα θυμὸν ἔχουσαι , πολλοὶ δ ' οὐτάμενοι χαλκήρεσιν ἐγχείῃσιν , ἄνδρες ἀρηΐφατοι , βεβροτωμένα τεύχε ' ἔχοντες : |
| οὐχ ὅσος ἦν ἐκεῖνος , ἀλλ ' ὅσος αὐτὸς πέφυκε γράψειεν , οὐ φαίης ἄν , οἶμαι , τὴν τέχνην | ||
| καὶ τοῦτο ἔλεγες ὅτι ὑμνήσω σε μετὰ τῶν ὁμηλίκων : γράψειεν ἄν σε : εἰώθασιν ἐν τοῖς τάφοις τῶν ἀποθνῃσκόντων |
| δόμεναι θυμαλγέα λώβην . κούρην δ ' οὐ γαμέω Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο , οὐδ ' εἰ χρυσείῃ Ἀφροδίτῃ κάλλος ἐρίζοι , | ||
| : δαιτὸς μὲν ἐΐσης οὐκ ἐπιδευεῖς ἠμὲν ἐνὶ κλισίῃ Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο ἠδὲ καὶ ἐνθάδε νῦν , πάρα γὰρ μενοεικέα πολλὰ |
| Ἀλήιον πεδίον . τὸ ἐθνικὸν Πανιεύς , καὶ τὸ θηλυκὸν Πανιάς . ἔστι δὲ καὶ Πάνιον σπήλαιον Παλαιστίνης , ἀφ | ||
| . . . . . ξζ δʹ λγ Ϛʹ Καισάρεια Πανιάς . . . . . . . ξζ γοʹ |
| στραφεὶς [ ] καὶ ἰδὼν Ἡλιόδωρον εἶπεν : Ἡλιόδωρε , ἀπαγομένου μου οὐδὲν λαλεῖς ; Ἡλιόδωρος εἶπεν : καὶ τίνι | ||
| ἐπὶ τῆς ἐσχάτης τοῦ χρόνου ῥοπῆς δρομαῖος ἦλθε τοῦ Δάμωνος ἀπαγομένου πρὸς τὴν ἀνάγκην . θαυμαστῆς δὲ τῆς φιλίας φανείσης |
| ἵλεως ἐγένετο αὐτοῖς . Σὺ δέ , Ἑρμᾶ , μηκέτι μνησικακήσῃς τοῖς τέκνοις σου , μηδὲ τὴν ἀδελφήν σου ἐάσῃς | ||
| δημαγωγήσαντος . φησὶ δὲ Ἑρμῆς , ὦ Καρίων , μὴ μνησικακήσῃς ἐμὲ ἕνεκεν τῶν ὄπισθεν : ὡς οὐδὲ οἱ μετὰ |
| ἕκαστον οἰόμενον δεῖν κυβερνᾶν , μήτε μαθόντα πώποτε τὴν τέχνην μέτε ἔχοντα ἀποδεῖξαι διδάσκαλον ἑαυτοῦ μηδὲ χρόνον ἐν ᾧ ἐμάνθανεν | ||
| . Ἄριστον δὲ ὕδωρ τὸ ταχέως ψυχόμενον καὶ θερμαινόμενον , μέτε κατ ' ὀσμὴν μήτε κατὰ γεῦσιν ὑπεμφαῖνόν τινα ποιότητα |
| ἐντιθέμεναι ἀκίνητον φυλάξωσι τὸν ἄξονα . ἐγὼ δέ , ἐπείπερ διαπίπτουσιν αἱ περόναι , τῆς ἱστορημένης εὐχρηστίας χάριν κόρακας ἐφήλωσα | ||
| ἀναστρέφονται , ᾗ δὲ σωμα - τικὰς ὑποτίθενται ταύτας , διαπίπτουσιν . ὡς γὰρ τῶν αἰσθητῶν σωμάτων προηγεῖται τὰ νοητὰ |
| γεγηρακότας τοὺς γονεῖς τροφεῖν . Ἄπληστος πίθος : ἐπὶ τῶν γαστριμάργων . Ἄνθρωπος ἀνθρώπου δαιμόνιον : ἐπὶ τῶν ἀπροσδοκήτως ὑπ | ||
| μανίαν τῶν ἀνδρῶν κατηγοροῦσιν . προπήδησις ὀφθαλμῶν αἱματωδῶν οἰνοφλύγων καὶ γαστριμάργων ἀνδρῶν σημεῖον . εἰ δὲ γλαυκοί εἰσιν οὗτοι , |
| μεγάλως ἐκτύπησε βροντήσας , καὶ κατέβαλεν ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ δρόσους αἱματηρὰς , σημεῖον τιθεὶς τοῦ πολέμου τῷ ἰδίῳ παιδὶ Ἡρακλεῖ | ||
| οὐδ ' αἴτιος ὢν βασιλεῦσιν . ἅδ ' ἐγὼ χέρας αἱματηρὰς βρόχοισι κεκληιμένα πέμπομαι κατὰ γαίας . μᾶτερ μᾶτερ , |
| . ὃ δὲ Τρῶας μὲν ἅπαντας αἰθούσης ἀπέεργεν ἔπεσς ' αἰσχροῖσιν ἐνίσσων : ἔρρετε λωβητῆρες ἐλεγχέες : οὔ νυ καὶ | ||
| δεῖ [ . , ] . . μεταμέλεια ἐπ ' αἰσχροῖσιν ἔργμασι βίου σωτηρίη . . ἀληθόμυθον χρὴ εἶναι , |
| ὤικηκας , σὺν καὶ Κορωνὶς ἤ ς ' ἔτικτε κὠπόλλων χαίροιεν , ἦς τε χειρὶ δεξιῆι ψαύεις Υγίεια , κὦνπερ | ||
| τροφῇ χαίροιεν . εἰ δὲ καὶ ὕδατι καταβρέχοις καὶ τούτῳ χαίροιεν , οὐ κακόν . καμούσῃ δὲ ἐμβάλλειν ἢ ὕδωρ |
| τοῦ Ἰσοκράτους μαθητοῦ , καὶ τοῖς λόγοις ἐχρῆτο Ζωΐλου τοῦ Ἀμφιπολίτου , σοφιστεύοντος ἐν Ἀθήναις , καὶ Πολυκράτους καὶ Ἀλκιδάμαντος | ||
| μελέτω αὐτῷ μήτε Φίλιππος ἐκκεκομμένος τὸν ὀφθαλμὸν ὑπὸ Ἀστέρος τοῦ Ἀμφιπολίτου τοῦ τοξότου ἐν Ὀλύνθῳ , ἀλλὰ τοιοῦτος οἷος ἦν |
| κέλομαι τὸν ποιμένα . τὶν δέ , Κομᾶτα , δωρεῖται Μόρσων τὰν ἀμνίδα : καὶ τὺ δὲ θύσας ταῖς Νύμφαις | ||
| μέλλει λέξαι καὶ ἴσως ἂν ἐκ τῆς ἀηδίας καὶ ὁ Μόρσων ἡμιθνὴς γενήσεται ἢ καὶ τέλος θάνῃ . ἢ ζῶντ |
| . Τὸν δ ' οὐ ταρβήσας προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ : Πηλεΐδη μὴ δὴ ἐπέεσσί με νηπύτιον ὣς ἔλπεο δειδίξεσθαι , | ||
| ' ἐπέεσσι . τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε Ποσειδάων ἐνοσίχθων : Πηλεΐδη μήτ ' ἄρ τι λίην τρέε μήτέ τι τάρβει |
| καὶ μετρίως διεθέμην , ὡς μήτε ὑπέρφρων μήτ ' αὖ κατεπτηχὼς δόξαι , νεώτερα δὲ οὐδ ' ἐπὶ Νέρωνα ἐνεθυμήθην | ||
| ὁ ἐκ τοῦ πονεῖν καὶ ἐργάζεσθαι ζῶν , πτωχὸς δὲ κατεπτηχὼς καὶ προσαιτῶν . ἦλθε δ ' ἐπὶ πτωχὸς πανδήμιος |
| τῷ Μισγόλᾳ . Οὐκ ἀγνοῶ δ ' ὅτι ἀπομεῖται καὶ ἐπιορκήσει . Διὰ τί οὖν αὐτὸν καλῶ ἐπὶ τὴν μαρτυρίαν | ||
| ] οὐκ ὀφείλει ὁ ἀδικῶν ὅρκωι φεύγειν τὴν κατηγορίαν : ἐπιορκήσει γάρ . ἐπαξίων ] ἀξίων οὖσαν γονέων . ψόγον |
| θεῶν αἰτεῖν ἔκλυσιν ἀθανάτων . Κύρνε , θεοὺς αἰδοῦ καὶ δείδιθι : τοῦτο γὰρ ἄνδρα εἴργει μήθ ' ἕρδειν μήτε | ||
| Ἐκ τῶν Θεόγνιδος ἐλεγείων : Κύρνε , θεοὺς αἰδοῦ καὶ δείδιθι : τοῦτο γὰρ ἄνδρα εἴργει μήτε παθεῖν μήτε λέγειν |
| Λέβεδον καταλαβόμενος τόπον τινὰ Ἄρτιν : Κολοφῶνα δ ' Ἀνδραίμων Πύλιος , ὥς φησι καὶ Μίμνερμος ἐν Ναννοῖ : Πριήνην | ||
| πόλις ἐν Μεσσήνῃ . ἐκαλεῖτο δὲ Κορυφάσιον . τὸ ἐθνικὸν Πύλιος καὶ Πυλαῖος . λέγεται καὶ θηλυκῶς καὶ ἀρσενικῶς . |
| θῆλυ δὲ καὶ ζῶον κατέχῃ Κυλλήνιος Ἑρμῆς , πάσχους ' αἴσχεα πολλὰ γυναικῶν ἔργα τελοῦντες : δηθάκι καὶ σπορίμης αἰδοῦς | ||
| Ἀθάνα ὄργανα ἔῤῥιψεν ἱερᾶς ἀπὸ χειρὸς εἶπέ τε : ἔῤῥετε αἴσχεα , σώματι λύμα , ἐμὲ δ ' ἐγὼ κακότατι |
| διεὶς , ἔπειτα λαβὼν σάρκα ποταινίην , προσθεῖναι , καὶ καταπλάσαι τοῖσι φύλλοισι , καὶ ἐχέτω τὴν νύκτα : ἕωθεν | ||
| , ἑψεῖν ἕως ἂν οἷόν περ σταῖς γένηται : ἔπειτα καταπλάσαι , ἢν θερμοτέρῳ δύνηται ἀνέχεσθαι , τὴν νείαιραν γαστέρα |
| κατασχήσει . Ὦ Πέλοπος ἁ πρόσθεν πολύπονος ἱππεία , ὡς ἔμολες αἰανὴς τᾷδε γᾷ . Εὖτε γὰρ ὁ ποντισθεὶς Μυρτίλος | ||
| πάλλων δέρας [ ] ἐνθέοις [ σὺν οἴστροις - ] ἔμολες μυχοὺς [ Ἐλευσῖνος ] ἀν ' [ ἀνθεμώδεις ] |
| ἀγλαὸς υἱός , αἶψα δὲ Τυδεΐδην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : Τυδεΐδη Διόμηδες ἐμῷ κεχαρισμένε θυμῷ , ἄνδρ ' ὁρόω κρατερὼ | ||
| ἱπποδάμοιο . τοῖσι δ ' ἀνιστάμενος μετεφώνεεν ἱππότα Νέστωρ : Τυδεΐδη περὶ μὲν πολέμῳ ἔνι καρτερός ἐσσι , καὶ βουλῇ |
| ἔτεκεν [ λέχει κόρα μιγεῖς ' Ὠκεανοῦ Μελία σέο , Πύθιε ? [ . τῷ ] Κάδˈμου στρατὸν ἂν Ζεάθου | ||
| ὀνόμασι τοῦ θεοῦ οὕτως : ἀλλ ' ὦ Σμίνθιε καὶ Πύθιε , ἀπὸ σοῦ γὰρ ἀρξάμενος ὁ λόγος εἰς σὲ |
| , Μόρσων , ἐν χάριτι κρίνῃς , μήτ ' ὦν τύγα τοῦτον ὀνάσῃς . ναί , ποτὶ τᾶν Νυμφᾶν , | ||
| , ἐγὼ μὲν ἀλαθέα πάντ ' ἀγορεύω κοὐδὲν καυχέομαι : τύγα μὰν φιλοκέρτομος ἐσσί . εἶα λέγ ' , εἴ |
| θηλυκῶν ζῳδίων αἱ πρῶται βʹ ἥμισυ θηλυκαί , αἱ ἑξῆς ἀρρενικαί , αἱ δὲ ἑξῆς θηλυκαί . τοῖς οὖν συνοδικοῖς | ||
| τῶν μὲν ἀρρενικῶν ζῳδίων αἱ πρῶται βʹ ἥμισυ μοῖραι ἔσονται ἀρρενικαί , αἱ δὲ ἑξῆς βʹ ἥμισυ θηλυκαί : τῶν |
| τρυφὴν ἐς τὸν πρέποντα καιρὸν ἀναθέσθαι . ταῦτ ' ἐγὼ προστάσσω καὶ ὁ νόμος , καὶ τοῖς μὲν εὐπειθῶς ἔχουσιν | ||
| ἴσασιν ὅπως γράφουσιν . † ἀπὸ τοῦ ἐπιτέλλω , τὸ προστάσσω , γίνεται ἡ ἐπιστολὴ πλεονασμῷ τοῦ σ , ἤγουν |
| ἅμ ' Ἀτρείδῃσιν ὑπὲρ πολέμοιο φέρωμαι . Καὶ σὺ μὲν ἔκτοσθε στῆσας νέας : αὐτὰρ ἔγωγε αὐτὸν ἀεικίσσας πληγῇς ὑπὸ | ||
| προπάροιθεν . μηδὲ σὺ δηθύνειν , μή τίς ς ' ἔκτοσθε νοήσας ἢ βάλῃ ἢ ἐλάσῃ : τὰ δέ σε |
| δὲ πάντες ἔμιμνον ἀναινόμενοι τὸν ἄεθλον , εἰ μή σφεας ἐνένιπεν ἀγαυοῦ Νηλέος υἱός : Ὦ φίλοι , οὔ τι | ||
| τοῦ δ ' ἤκουσε περίφρων Πηνελόπεια , ἀμφίπολον δ ' ἐνένιπεν ἔπος τ ' ἔφατ ' ἔκ τ ' ὀνόμαζε |
| . . γίνεται ἡ αἰτιατικὴ ζών , καὶ κατὰ σύνθεσιν ἀείζων , ὡς Αἰσχύλος Γλαύκωι Ποντίωι : ὁ τὴν ἀείζων | ||
| δ ' ἐστὶ τοῦ θυμοῦ τροφή . ἐν βροτοῖς αὐδώμενος ἀείζων πένθος ἀντίον δορὸς ὀρνύμενος Ἀχιλλέως μισῶ παρ ' ἐχθρῶν |
| . τὸν μὲν Καυκασίη νύμφη τέκεν Ἀστερόδεια , πρίν περ κουριδίην θέσθαι Εἰδυῖαν ἄκοιτιν , Τηθύος Ὠκεανοῦ τε πανοπλοτάτην γεγαυῖαν | ||
| πάντ ' ἐθέλει δόμεναι καὶ οἴκοθεν ἄλλ ' ἐπιθεῖναι : κουριδίην δ ' ἄλοχον Μενελάου κυδαλίμοιο οὔ φησιν δώσειν : |
| νόμων δηλοῖ . Φαρμακῶν δ ' ἐστὶν ὁ ὑπὸ φαρμάκων βεβλαμμένος , ὣς καὶ Θ . ἐν πέμπτῳ καὶ δεκάτῳ | ||
| δερκομένῳ τίνες ἐσθλά , τίνες κακὰ τεκμαίρουσιν , Ἠέλιος φαυλοῖσι βεβλαμμένος , Ἀφρογενής τε Ζηνὸς ἐπεσσυμένου ἢ καὶ παρεόντος ἅμ |
| Λυκαόνιος : Σαλαμίνιος : Ἐλευσίνιος : τὸ κλονίος καὶ τὸ μονιὸς τὴν γραφὴν τὴν αὐτὴν φυλάξαντα τὸν τόνον ἤμειψεν : | ||
| ' ἑνὶ προσκαθῇ , μόνον ἄφρων ἔσει , ὁ γὰρ μονιὸς ἔρως μαίνεσθαι ποιεῖ . Γίνωσχ ' ὅτι θυμὸν ἀνίκητον |
| παρθένοι , φίλαι , πῶς ἂν ἀπέλθοιμι καὶ τὸν Σκύθην λάθοιμι ; Κλύεις , ὦ προσᾴδουσα τἄμ ' ἐν ἄντροις | ||
| Νοσσίδι χρῆσαι τῆι μὴ δοκέωμέζον μὲν ἢ δίκη γρύζω , λάθοιμι δ ' , Ἀδρήστειαχιλίων εὔντων ἔνα οὐκ ἂν ὄστις |
| σπάρους , χρυσάφια , κωβιούς , καὶ ὅσα τοιαῦτα . Ἀπέχεσθαι δὲ λαβρακίων , κεφάλων , γυλαρίων , ἀστακῶν , | ||
| κοκκόδαφνα . Οἶνον παλαιόν , λεπτόν , εὐώδη πίνειν . Ἀπέχεσθαι δὲ πασῶν τῶν ὑγροτέρων τροφῶν , καὶ λαμβάνειν τὸ |
| τὸ δὲ δεύτερον παρῆκεν ὡς διὰ τῶν ἄκρων εἰσφερόμενον . Μηδὲ κατὰ τοῦ Α ἕτερον . πάλιν τὸ πρῶτον σχῆμα | ||
| Ὅλῳ καὶ παντί , ἔφη , διαφέρει τὸ φείδεσθαι . Μηδὲ Ἕλληνα ἄρα δοῦλον ἐκτῆσθαι μήτε αὐτούς , τοῖς τε |
| Μέμφιδος ἄρχων μέγας Ἀρσάμης , τάς τ ' ὠγυγίους Θήβας ἐφέπων Ἀριόμαρδος , καὶ ἑλειοβάται ναῶν ἐρέται δεινοὶ πλῆθός τ | ||
| ] * τὰς παλαιάς : λέγει δὲ τὰς ἑκατονταπύλους . ἐφέπων ] * ἐπιτηρῶν , διεξάγων . ἑλειοβάται ] * |
| οἷον παιών παιῶνος , πλειών πλειῶνος , αἰών αἰῶνος , λυμεών λυμεῶνος , ἀπατεών ἀπατεῶνος , Καρνειών Καρνειῶνος , Ἐλεών | ||
| * ὁ λυμεὼν ὁ Ὀδυσσεύς , τῶν Τρώων δὲ ὁ λυμεών . * ἑκουσίαν σμώδιγγα : διὰ τοῦτο ἔμεινεν ἀστένακτος |
| καὶ οὗτοι αἰνῶς χρᾶσθαι φεύγουσι , μήτε τέων ἄλλων , Ἑλληνικοῖσι δὲ καὶ ἥκιστα , ὡς διέδεξαν Ἀναχάρσι τε καὶ | ||
| ἐς μέσον . . . μετὰ δὲ ὥς οἱ ἐπέτρεψε Ἑλληνικοῖσι ἰήμασι χρεώμενος καὶ ἤπια μετὰ τὰ ἰσχυρὰ προσάγων ὕπνου |
| σοὶ μὲν μέμφεσθαι τῷ φίλῳ , τὸν δὲ οὐ φίλον ἐπαι - νεῖν τὸν ἄρχοντα . καὶ γὰρ εἰ ἡ | ||
| πάντες οἱ καὶ προσκυνοῦντες καὶ τῶν λεγομένων καὶ πραττομένων ἕκαστα ἐπαι - νοῦντες ἢ φόβῳ ἢ ἐλπίσι ταῦτα ἔδρων , |
| δὲ μάλιστα ἐπιόντες ἀπαιδευσίᾳ ὀργῆς πλεῖστον ἐκφερόμενοι ὠμῶς καὶ ἀπαραιτήτως ἐπέλθοιεν . ξυνταραχθέντος τε τοῦ βίου ἐς τὸν καιρὸν τοῦτον | ||
| σκηνοποιησάμενος ὁ Μαξιμῖνος , τάφρου τῷ στρατῷ περιβληθείσης μή τινες ἐπέλθοιεν , ἔμεινεν ἐπὶ τῇ καθ ' ἑαυτὸν ὄχθῃ , |
| , οἶμαι , χρηστότητος εἵνεκα . εἶτ ' ἐλευθέραν ἀφῆκε βαπτίσας ἐρρωμένως . τὸ τέλος ἅπασίν ἐστι τοῖς πτωχοῖσι νύξ | ||
| κρινομένοις τὰ παραδείγματα . οἷον ὁ διαῤῥήξας τὸ σκάφος ἢ βαπτίσας τοῖς κύμασιν , εἶτα λέγει κρινόμενος , μήτε κυβερνῆσαι |
| τετυμμένα Πληθ . οἱ τετυμμένοι , αἱ τετυμμέναι , τὰ τετυμμένα Ἀορίϲτου αʹ Ἑν . ὁ τυφθείϲ , ἡ τυφθεῖϲα | ||
| παρηγορέων φίλον υἱέα μηδενὶ εἴκειν ἐν πολέμῳ , καὶ στέρνα τετυμμένα δείκνυε παιδὶ ταρφέα σήματ ' ἔχοντα παλαιῆς δηιοτῆτος . |
| σιτίοισιν ὡς πλεῖστον χρόνον ξυμφέρει , καὶ τοῖσι δριμέσι καὶ ἁλμυροῖσι καὶ λιπαροῖσι καὶ γλυκέσι σιτίοισι καὶ πόμασι χρέεσθαι . | ||
| λύσῃς : σιτίοισι δὲ ὀλιγίστοισι χρεέσθω , μήτε δριμέσι μήτε ἁλμυροῖσι : καὶ θυμιήσθω τὸ αἰδοῖον τοῖσι κακώδεσι : κἀπειδὰν |
| δ ' ἄρα πτωχοὺς κακοείμονας ἠγερέθοντο . τοῖσιν δ ' Ἀντίνοος μετέφη , Εὐπείθεος υἱός : “ κέκλυτέ μευ , | ||
| , ὃ θαρσαλέως ἀγόρευε . τὸν δ ' αὖτ ' Ἀντίνοος προσέφη , Εὐπείθεος υἱός : “ Τηλέμαχ ' , |
| . Ἀκτὶς ἀελίου , τὸ κάλ - λιστον ἑπταπύλῳ φανὲν Θήβᾳ τῶν πρότερον φάος , ἐφάνθης ποτ ' , ὦ | ||
| [ ! ] ? [ ] ! ι οἷά ποτε Θήβᾳ [ ] τε καὶ ἁνίκα [ ] ναύλοχοι [ |
| Ἐνυὼ δερκομένη πολέμοιο κακὸν τέλος : ὑψόθι δ ' Ἥρη τέρπετ ' , Ἀθηναίη δ ' ἐπεγήθεεν . Οἳ δὲ | ||
| , πάντ ' ἔλεγ ' : ἡ δ ' ἄρα τέρπετ ' ἀκούους ' , οὐδέ οἱ ὕπνος πῖπτεν ἐπὶ |
| ἕστηκεν : ἕλκων γὰρ τὸ ξίφος , στήθεσσιν λασίοισι διάνδιχα μερμήριξεν . Ἡνίκα δ ' ἡ ὀργὴ πέπειρα γίνεται , | ||
| τοῖς προσώποις . . ὣς φάτο , Τυδείδης δὲ διάνδιχα μερμήριξεν , ἵππους τε στρέψαι καὶ ἐναντίβιον μαχέσασθαι : ἡ |
| βαρυτόνου γίνεται ἀλίτης ὄνομα καὶ ἐξ αὐτοῦ ἀλιτήρ , ὡς ἀρότης ἀροτήρ , καὶ ἐκ τοῦ ἀλιτήρ ἀλιτῆρος γίνεται ἀλιτήριος | ||
| μέρη ἐχέτλη τὸ κατόπιν ξύλον ὀρθόν , οὗ ἔχεται ὁ ἀρότης : αὐτὸ δὲ τὸ κοῖλον αὐτοῦ , καθ ' |
| [ ] αμοισι ? πόσις καλ [ [ ] τωι δωκ ? ! ! ! ! ! [ [ ] | ||
| [ ] αμοισι ? πόσις καλ [ [ ] τωι δωκ ? ! ! ! ! ! [ [ ] |
| πτωχικοῦ βακτηρίου . Τουτὶ λαβὼν ἄπελθε λαΐνων σταθμῶν . Ὦ θύμ ' , ὁρᾷς γὰρ ὡς ἀπωθοῦμαι δόμων , πολλῶν | ||
| ὁρᾶν τινὰ δύνασθαι τὰ ἔνδον ὥσπερ ἀπὸ τῶν κιγκλίδων . θύμ ' ] θυμέ . γραμμὴ δ ' αὑτηΐ : |
| τῆς ἐντὸς θαλάσσης ἔτι ἔλειπεν . ἀνεζεύγνυ : ἀνέστρεφεν . Ἀππιανός : ὃ δὲ μετὰ πολλῆς λείας ἀνεζεύγνυ . . | ||
| . . πιθανούς . πρόσριζα : σὺν ταῖς ῥίζαις . Ἀππιανός : τὰ δένδρα ἔκοπτε πρόσριζα , τοῦ μὴ πάλιν |
| καὶ θρυπτομένη . θνησείδιον : μᾶλλον ῥητέον ἢ κενέβριον . ἰσῆλιξ : καινότερον τοῦ ἡλικιώτης . ἰδιάζειν : ἴδιον πρᾶγμα | ||
| ὁμόσιτος , ὁμοτράπεζος , ὁμόσπονδος , ὁμωρόφιος , ὁμῆλιξ , ἰσῆλιξ . καὶ ἐχρῆτό μοι , καὶ ἐχρώμην αὐτῷ : |
| ' ἱεροῖσιν , ὄφρα μὴ ἀμπλακίης αἰσχρὸν ὄνειδος ἔχω . Μηδένα πω κακότητι βιάζεο : τῶι δὲ δικαίωι τῆς εὐεργεσίης | ||
| σε νικάτω κέρδος , ὅ τ ' αἰσχρὸν ἔηι . Μηδένα τῶνδ ' ἀέκοντα μένειν κατέρυκε παρ ' ἡμῖν , |
| . καὶ πῶς Ἀχιλεὺς λέκτρων ἀπλακὼν οὐ μέγα φυσῶν θυμὸν ἐπαρεῖ σοὶ σῆι τ ' ἀλόχωι ; τόδε καὶ δεινόν | ||
| φύλακας ὡς ἀρίστους εἶναι παύσει αὐτούς , κακουργεῖν τε μὴ ἐπαρεῖ περὶ τοὺς ἄλλους πολίτας . Καὶ ἀληθῶς γε φήσει |
| ' οἰμωγμάτων τιμηθῆναι αὐτόν . ὀξυμόλποις ] ὀξυτάτοις θρήνοις . ὀξυμόλποις ] ὀξυφώνοις . ὀξυμόλποις ] λιγυροῖς . ὀξυμόλποις ] | ||
| μήτε διὰ θυσιῶν μήτε δι ' οἰμωγμάτων τιμηθῆναι αὐτόν . ὀξυμόλποις ] ὀξυτάτοις θρήνοις . ὀξυμόλποις ] ὀξυφώνοις . ὀξυμόλποις |
| τῶνδ ' ἀμφὶ κρηπῖδας δόμων θυοδόκων φρούρημ ' ἔχουσαι δεσπότιν φυλάσσετε , ἐκλέλοιπ ' ἤδη τὸν ἱερὸν τρίποδα καὶ χρηστήριον | ||
| σφεας φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : οὕτω νῦν φίλα τέκνα φυλάσσετε : μηδέ τιν ' ὕπνος αἱρείτω , μὴ χάρμα |
| ἰδίων κακῶν θρασύτητα γεννᾶι . ἀνοήμονες ῥυσμοῦνται τοῖς τῆς τύχης κέρδεσιν , οἱ δὲ τῶν τοιῶνδε δαήμονες τοῖς τῆς σοφίης | ||
| τε καὶ καθεῖλεν : ἔοικε γὰρ τὰ θαλάσσια τοῖς ἐμπορικοῖς κέρδεσιν , ἃ καὶ τὴν αὔξησιν ἔχει καὶ τὴν ἀπώλειαν |