| κωμωιδοποιὸς ἐν τοῖς Ἰάμβοις φησίν : εἰς τὸ Κυλικράνων βαδίζων σπληνόπεδον ἀφικόμην : εἶδον οὖν τὴν Ἡράκλειαν καὶ μάλ ' | ||
| , οὓς χλευάζων Ἕρμιππός φησιν : εἰς τὸ Κυλικράνων βαδίζων σπληνόπεδον ἀφικόμην : εἶδον οὖν τὴν Ἡράκλειαν καὶ μάλ ' |
| ἀλλ ' ἄσκαφον ματεύων , κυλικηγορήσων ἔρχομαι , οὐ τῶν Κυλικράνων εἷς ὑπάρχων , οὓς χλευάζων Ἕρμιππος ὁ κωμῳδιοποιὸς ἐν | ||
| εἷς ὤν , οὓς χλευάζων Ἕρμιππός φησιν : εἰς τὸ Κυλικράνων βαδίζων σπληνόπεδον ἀφικόμην : εἶδον οὖν τὴν Ἡράκλειαν καὶ |
| δὲ θύοντι Τηλεμάχῳ , δεῖται αὐτοῦ σῶσαι αὐτὸν εἰς τὴν Ἰθάκην . Εἰπόντα δὲ αὐτὸν τὰ περὶ τοῦ πατρὸς ἀληθῆ | ||
| . πολλὰ δὲ γουνούμην νεκύων ἀμενηνὰ κάρηνα , ἐλθὼν εἰς Ἰθάκην στεῖραν βοῦν , ἥ τις ἀρίστη , ῥέξειν ἐν |
| καὶ οὐ δίδομεν , ὡς ὁ Κοθωκίδης φησὶ ῥήτωρ Δημοσθένην χλευάζων , ὃς Φιλίππου Ἀθηναίοις Ἁλόννησον διδόντος συνεβούλευε μὴ λαμβάνειν | ||
| εἰς τοὺς εὐανθεῖς κόλπους λειμώνων ἐγκρούων κἀπισκώπτων καὶ παίζων καὶ χλευάζων . Ἠρίστηται δ ' ἐξαρκούντως . Ἀλλ ' ἔμβα |
| ἄν . ὅτε γὰρ κατ ' ἀρχὰς εἰς Συρακούσας ἐγὼ ἀφικόμην , σχεδὸν ἔτη τετταράκοντα γεγονώς , Δίων εἶχε τὴν | ||
| τὸ μειράκιον , ἵνα μὴ τούτῳ μαχοίμην , ἐπειδὴ δὲ ἀφικόμην πάλιν , ἦγον αὐτὸν ἐπὶ τὴν οἰκίαν τὴν Σίμωνος |
| . . . . τ . ναιετάω δ ' Ἰθάκην εὐδείελον : ἐν δ ' ὄρος αὐτῇ . † ) | ||
| ἄλλως : εἰ δὲ μὴ ταχὺ λίποι , ἔλπομαι πρὸς εὐδείελον ἐλθὼν Κρόνιον καὶ ἐπίκουρον εὑρὼν λόγων ὁδὸν , ἔτι |
| καὶ κοινῶς ἅπαντας Τρῶας τοὺς συμπολεμήσαντας αὐτοῖς , ὥσπερ καὶ Δαναοὺς καὶ Ἀχαιοὺς τοὺς ἐναντίους : ἀλλ ' οὐ δήπου | ||
| σφῶι μὲν αὖθι , σὺ καὶ κρατερὸς Λυκομήδης , ἑσταότες Δαναοὺς ὀτρύνετον ἶφι μάχεσθαι : αὖταρ ἐγὼ κεῖς ' εἶμι |
| γὰρ ἀλλάξασα λεχρία πάλιν χωρεῖ τρέμουσα κῶλα καὶ μόλις φθάνει θρόνοισιν ἐμπεσοῦσα μὴ χαμαὶ πεσεῖν . καί τις γεραιὰ προσπόλων | ||
| ? [ ! ! ] ! [ ἵζω Διὸς ? θρόνοισιν [ ! ! ! ] ϊσμένη ? ? : |
| . ” ἐμφαίνει γὰρ τὴν Λυρνησσὸν λέγων „ πόλιν θείοιο Μύνητος , „ ὡς ἂν δυναστευομένην ὑπ ' αὐτοῦ , | ||
| λέγεται κατακλυσμὸν γενέσθαι . οὗτος γήμας ἐκ Λακεδαίμονος Πεδιάδα τὴν Μύνητος ἐγέννησε Κρανάην καὶ Κραναίχμην καὶ Ἀτθίδα , ἧς ἀποθανούσης |
| τάφον ἐπιγράψαι τὸ συγγραφὲν μὲν ὑπ ' ἐκείνου βαρβαρικῶς , μεθερμηνευθὲν δὲ ὕστερον ὑπό τινος Ἕλληνος : εὖ εἰδὼς ὅτι | ||
| ἐκεῖνοι κατέλιπον : Νεοκωμῖται γὰρ ἐκλήθησαν ἅπαντες , τοῦτο δὲ μεθερμηνευθὲν Νοβουμκῶμουμ λέγεται . ἐγγὺς δὲ τοῦ χωρίου τούτου λίμνη |
| πολλὴν ὁσίαν τοῦ πράγματος ἐπὶ τὴν χύτραν τὴν τῆς ἀθάρης ἀνίσταμαι . Ταλάντατ ' ἀνδρῶν , οὐκ ἐδεδοίκεις τὸν θεόν | ||
| διὰ σὲ καὶ σφόδρ ' ἄκρατον , μοὶ δοκῶ : ἀνίσταμαι γοῦν τέτταρας κεφαλὰς ἔχων . κωμῳδοῦνται δὲ ὡς μέθυσοι |
| εἶναι δοκεῖ . ἀλλὰ θεραπείᾳ τοὺς πόνους αὐτῷ συγκαλύψωμεν . Χθὲς παιδαγωγὸς ἦν ὁ σήμερον ὑπὸ παιδὸς ἀγόμενος , καὶ | ||
| χρώμενοι τῷ τολμήματι ἰσόρροπον τῇ πράξει τὴν τιμωρίαν ἐκτίσουσιν . Χθὲς Καρίωνος περὶ τὸ φρέαρ ἀσχολουμένου εἰσέφρησα εἰς τοὐπτάνιον : |
| ' ἕδη μολόντες αἰτίζωσι κοιράνου γύας , ἐσθλῆς ἀρούρης πῖαρ ἔγκληρον χθονός . τοὺς δ ' εἰς ἐρεμνὸν ζῶντας ὠμησταὶ | ||
| , οὕτως ὢν ἀμίαντος : παρθένον : καθαρὰν ἁγνήν : ἔγκληρον εὐνήν : πρὸς τοῖς οἴκοις λαβὼν καὶ τὴν εὔπορόν |
| . . . . . ἀλλ ' οἶσθ ' ὃ δρᾶσον ] ἀλλ ' οἶσθ ' ὃ δράσεις . Γ | ||
| δεσπότης : ἐτάγη , ἐχειροτονήθη : τὰ καλὰ τῶν ἀντιγράφων δρᾶσον ἔχει : οἶδας οὖν τί δρᾶσαι ὀφείλεις : μὴ |
| ! ] ! οὖν τοῦ ἰσχυροτάτου ? ? [ ] ἐπόησεν ? [ ] εἶναι ὡσπερεὶ ? [ ] ? | ||
| καὶ Λάμαχος ἥρως : ὅθεν ἡμὴ φρὴν ἀπομαξαμένη πολλὰς ἀρετὰς ἐπόησεν , Πατρόκλων , Τεύκρων θυμολεόντων , ἵν ' ἐπαίροιμ |
| , ἐπειδὴ ἐν τῇ ἐντελείᾳ βαρύνονται , οἷον Ἡρακλέης Σοφοκλέης Περικλέης , καὶ λοιπὸν συναιρούμενα περισπῶνται , οἷον Ἡρακλῆς Σοφοκλῆς | ||
| : καὶ πάλιν ἐν ἄλλοις [ Εὔπολις ὁ ποιητής ] Περικλέης οὑλύμπιος ἤστραπτεν , ἐβρόντα , συνεκύκα τὴν Ἑλλάδα . |
| . οὔκουν τοῦτο κρεῖσσον ἢ μένειν ; ἀλλὰ δῆτ ' ἔλθω ; θανὼν γοῦν ὧδε κάλλιον θανῆι . εὖ λέγεις | ||
| δόρυ δὲ πρὸς τεῖχος ἐρείσας αὐτὸς ἰὼν Ἀχιλῆος ἀμύμονος ἀντίος ἔλθω καί οἱ ὑπόσχωμαι Ἑλένην καὶ κτήμαθ ' ἅμ ' |
| , ἐξιοῦσα δὲ τοῦ θαλάμου πρὸς γυναῖκα συγγενῆ τε καὶ φίλην ἡ μὲν ἤμελλεν αὐτῇ τὸ συμβὰν διηγεῖσθαι , ἡ | ||
| ἐθέλουσι λέγειν αὐτόν , ἐπεὶ καὶ γῆν καὶ θάλατταν ἔχει φίλην , τῶν πρώτων ἐμοὶ δοκεῖν θεμένων τὸ ὄνομα αἰνιξαμένων |
| λέγων τῷ λέγοντι πῶς ἂν ἀντιλέγοι ; Καὶ ὁ μὲν Κτήσιππος ἐσίγησεν : ἐγὼ δὲ θαυμάσας τὸν λόγον , Πῶς | ||
| αὐτοῦ διήκουσαν Σωκράτους , Κριτόβουλος , Ἑρμογένης , Ἐπιγένης , Κτήσιππος . ὁ δ ' οὖν Κρίτων διαλόγους γέγραφεν ἐν |
| καθάπτοιντο λέγοντες ὅτι ἐν τοῖς μάλιστα Ἀθηναίων ἐγὼ αὐτοῖς ὡμολογηκὼς τυγχάνω ταύτην τὴν ὁμολογίαν . φαῖεν γὰρ ἂν ὅτι “ | ||
| εὖ ποιῆσαι καὶ αὐτὸν μηδὲν βλαβῆναι . προξενῶν μὲν γὰρ τυγχάνω τῶν Ἡρακλεωτῶν , βούλοιο δ ' ἄν , ὡς |
| ὡς ] ? ἦλθον [ πρὸς Ὀλυμπιάδα ] [ καὶ ἔστην αὐτῆς ἐγγύς ] ? , ἀπο ? [ . | ||
| συντάξει ἐστὶ παθητικός : ὡς γὰρ ἐστάθην ὑπὸ σοῦ οὕτως ἔστην ὑπὸ σοῦ . Ἑνικά . Ἐθηκάμην , ἐθήκω , |
| ” Τρίτον πρὸς τοῖς χιλίοις . “ ” Εἶτα ποῖ μεταστήσῃ ; “ ” Ἐς Βάκτρα καὶ τὴν ἐκεῖ γῆν | ||
| αὐτοῦ μιμησάμενος , ἐκ τοῦ ψεύδους εἰς τὸν ἀληθῆ λόγον μεταστήσῃ . Οἶμαι μὲν φανερὰν εἶναι διὰ παντὸς τοῦ χρόνου |
| . Εὖτε πάρος μεγάλοιο κατ ' Ἐγκελάδοιο δαΐφρων Παλλὰς ἀειραμένη Σικελὴν ἐπικάββαλε νῆσον ἥ ῥ ' ἔτι καίεται αἰὲν ὑπ | ||
| δὲ Διὸς φιλέοντι καὶ ἄλλους θυγατέρες , τοῖς πᾶσι μέλοι Σικελὴν Ἀρέθοισαν ὑμνεῖν σὺν λαοῖσι καὶ αἰχμητὴν Ἱέρωνα . ὦ |
| ὦ Λύκει ' Ἄπολλον , ἄγχιστος γὰρ εἶ , ἱκέτις ἀφῖγμαι τοῖσδε σὺν κατεύγμασιν , ὅπως λύσιν τιν ' ἡμὶν | ||
| τε συντέμνειν λόγους . Ἐγὼ δὲ καινῇ ξυμφορᾷ πεπληγμένος ἱκέτης ἀφῖγμαι πρὸς σέ . Τοῦ χρείαν ἔχων ; Μέλλουσί μ |
| κατὰ τοῦ χρόνου : μακαριζομένῳ δὲ αὐτῷ καὶ προσκυνοῦντι τὴν Τύχην ἧκέ τις ἀγγέλλων πόλεμον . καὶ αὐτίκα παρῆν ὁ | ||
| . εἰ δ ' ἦν ὑπακούσας καὶ δεξάμενος προσιοῦσαν τὴν Τύχην , λέγων ἂν ηὐδοκίμει καὶ ηὐπόρει , σχολὴν δὲ |
| δρόμημα τῆς Σελήνης ἐστὶ μοιρῶν ιβʹ ∠ ʹ ιεʹ . εἰσέρχομαι εἰς τὸ σελίδιον τῆς τρίτης ὥρας , ἔνθα παράκειται | ||
| , φράσον πρώτιστα ταῖς ὀρχηστρίσιν ταῖς ἔνδον οὔσαις αὐτὸς ὅτι εἰσέρχομαι . Ὁ παῖς , ἀκολούθει δεῦρο τὰ σκεύη φέρων |
| ταῖσδ ' Ἐλευθεραῖς Αἰθέρα καὶ Γαῖαν πάντων γενέτειραν ἀείδω κακῶν κατάρχεις τήνδε μοῦσαν εἰσάγων κοὔτ ' ἂν δίκης βουλαῖσι προσθεῖ | ||
| „ . ἄττιν , οὐχ Ἄττιδα . Δημοσθένης : ” κατάρχεις τοῖς Σάβοις : Ἄττις Ὕις , Ἄττις ” . |
| καὶ καῦμα ἡ θερινὴ θερμασία . Παρὰ τὸ λάβ : λὰβ δὲ τὸ διὰ μέσου τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς | ||
| καὶ καῦμα ἡ θερινὴ θερμασία . Παρὰ τὸ λάβ : λὰβ δὲ τὸ διὰ μέσου τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς |
| . Ἀλλ ' εἰ , τὸ λεγόμενον , κατόπιν ὑμᾶς ἀγείρομεν ἑορτῆς , οἶδεν ὁ ποιητὴς καὶ ἄριστον ἄνδρα λοῖσθον | ||
| ἐρύσσομεν εἰς ἅλα δῖαν , ἐς δ ' ἐρέτας ἐπιτηδὲς ἀγείρομεν , ἐς δ ' ἑκατόμβην θείομεν , ἂν δ |
| , εἰ Μιλησίους πρόσθοιντο συμμάχους : τὸν δὲ ἀποκρίνασθαι , Πάλαι ποτ ' ἦσαν ἄλκιμοι Μιλήσιοι . Οὗτος δὲ ὁ | ||
| , βλακικόν γε ἡμῶν τὸ πάθος . Τὸ ποῖον ; Πάλαι , ὦ μακάριε , φαίνεται πρὸ ποδῶν ἡμῖν ἐξ |
| παράγραφος καὶ ἐπὶ τῶι τέλει κορωνὶς εἰσιόντος τοῦ χοροῦ . ἥκω ] ἦλθον . σεβίζων ] τιμῶν . Κλυταιμήστρα ] | ||
| : Ὅμηρος : ἐπὶ ξυροῦ ἵσταται ἀκμῆς : παρὰ τὸ ἥκω γίνεται ῥηματικὸν ὄνομα ἠκή , ὃ σημαίνει τὴν ὀξύτητα |
| ] οὗτος Ἀθηναίων στρατηγός . ὡρικὴν ὑληφόρον : ἀντὶ τοῦ ὡραίαν καὶ ἀκμαίαν . ὥρα γὰρ ἡ ἀκμή . καὶ | ||
| μὲν αἰσχρὰν γήμῃς , ἕξεις ποινήν : ἐὰν δ ' ὡραίαν , ἕξεις κοινήν . . Τὸ γῆρας ἔλεγεν ὅρμον |
| ὁ δὲ νοῦς πέπαικται εἰς τραγῳδίαν : ὁ γὰρ χαρακτὴρ τραγικὸς , ὡς ἐν Ὀρέστῃ [ ] ἀναβοάσομαι πατρὶ Ταντάλῳ | ||
| Σωτίων τε καὶ Ἀγαθοσθένης οἱ φιλόσοφοι , καὶ Εὐριπίδης ὁ τραγικὸς οὑτωσὶ λέγων : ἃν ὑγραίνει καλλιστεύων ὁ ξανθὰν χαίταν |
| τῶν παραλίωνκαὶ δεῖν ἀπροφασίστως ἐν τούτῳ καὶ ἀμᾶσθαι καὶ ἀροτριᾶν ἁπαξάπαντας τοὺς γεωργούς . οὗτός τοι πεδίων : καὶ τοῖς | ||
| χρόνῳ : κᾆθ ' ὡς ἐκεῖνος κατέδομαι καὶ τοὺς λίθους ἁπαξάπαντας , οὐ γὰρ οὖν τὴν γῆν μόνην . διαφέρει |
| Ἑρμῆ : ἄμεινον γὰρ ὡρίσθαι καὶ ἀπραγμονέστερον . Ἄγκυραν ἐντειλαμένῳ ἐκόμισα πέντε δραχμῶν . Πολλοῦ λέγεις . Νὴ τὸν Ἀϊδωνέα | ||
| πλουτῶν ἐτύγχανον . τῇ μητρὶ δὲ οὐδὲ κεφαλίδα μίαν σκορόδου ἐκόμισα πώποτε . ἡδέως δ ' ἂν ἔμαθον ἅτινά σοι |
| πλείστους ὅσους ποταμοὺς ἐκβάλλοντας εἰς τὴν θάλατταν . ἐγὼ δὲ συνεθέμην μόνην τὴν θάλατταν ἐκπιεῖν , οὐ μὴν καὶ τοὺς | ||
| καὶ τῆς κατ ' ἐμὲ δυνάμεως ἁπλοϊκώτερον ὡς οἷόν τε συνεθέμην τὸν λόγον , καὶ τοῖς ἀσφαλεστέροις ἴσως συνοίσοντα . |
| ποῦ ποτε στήσηι πρὸ πύργων ; ὡς τί μ ' ἱστορεῖς τόδε ; ἀντιτάξομαι κτενῶν σε . κἀμὲ τοῦδ ' | ||
| πεύσῃ ] μαθήσῃ ἄν : ἐνταῦθα γὰρ τὸ ἂν σύναπτε ἱστορεῖς ] ἐρωτᾷς Ἱστορῶ τὸ ἐρωτῶ , ὡς ἐνταῦθα : |
| δὲ συνέβη λέγεσθαι καὶ φρατρίαν , ἐπειδή τινες εἰς ἑτέραν πάτραν ἐδίδοσαν θυγατέρας ἑαυτῶν . οὐ γὰρ ἔτι τῶν πατριωτικῶν | ||
| ' αἰὲν ὠδίνουσα συμφορᾶς βάρος δακρυρροεῖ δύστηνος , ἐξ ὅτου πάτραν διήνεμον λέλοιπεν . Ἡ δέ τοι τύχη κακὴ μὲν |
| λογίζομαι τἀληθές , εἰς ἀνδρὸς φύσιν σκοπῶν δίαιτάν θ ' ἥντιν ' ἡμερεύεται . Ὅστις δ ' ὁμιλῶν ἥδεται κακοῖς | ||
| ὧν ὁ ποιητὴς μέμνηται , οὐδεὶς ἂν εἰπεῖν οὐδ ' ἥντιν ' οὖν ἔχοι : ἀλλ ' οὕτως αὐτὰ καλῶς |
| . τὸ ποῖον ; οὔτοι χρὴ λίαν ταρβεῖν ὄχλον . Κάλχας ἐρεῖ μαντεύματ ' Ἀργείων στρατῶι . οὔκ , ἢν | ||
| , εἶτα Ἡράκλειον , εἶτα ? Σῖρις , ἔνθα τις Κάλχας , οὐχ ὁ Θέστορος , ἀλλ ' ὁμώνυμος αὐτῷ |
| δ ? [ ἐξῆγε ] ? ? κα ? [ τοιάνδ ? ? ' οτ [ ἣν ὁ ξένο [ | ||
| : εἰ γὰρ μὴ ἔχει ὅλως καθόλου ἀποφατικήν , οὐδὲ τοιάνδ ' ἀπόφασιν ἕξει . Οὐ μόνον ὅτι ἐνδέχεται μὴ |
| ; ! [ ἔοικεν ? ἤδη κ [ ἄγ ' εἷα ? δὴ πᾶς ? ! ! [ ῥινηλατῶν ὀσμ | ||
| , . ! υ ! ! ! [ ἄγ ' εἷα νυν ? [ μυχῷ σκ [ παν ? ? |
| πομπεύειν ἀντὶ τοῦ κατηγορεῖν εἵλετο . οὐ μὴν οὐδ ' ἐνταῦθ ' ἔλαττον ἔχων δίκαιός ἐστιν ἀπελθεῖν . ἤδη δ | ||
| σύναγκες συνάπτεται τῇ ἐννοίᾳ . εἰπὼν γὰρ ἀνωτάτω τὸ “ ἐνταῦθ ' ἐγὼ τὰ λῷστα βουλεύων ” τὴν μὲν σύνταξιν |
| εἰς ἐμὲ τὴν αἰτίαν ἔχειν , ὃς οὐκ ἐπὶ τούτοις εἰσήνεγκα τὸν νόμον . καὶ ὅλως ἐπὶ πάντων ἁρμόσει τῶν | ||
| , καὶ τετρακόσια τάλαντα μετὰ τὸν θρίαμβον εἰς τὸ ταμιεῖον εἰσήνεγκα . ἔπειτ ' ἐκείνων τῶν δορικτήτων ἐξόν μοι λαβεῖν |
| καὶ οἱ Ἀκαρνᾶνες : εἰπὼν γάρ „ αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς ἦγε Κεφαλλῆνας , οἵ ῥ ' Ἰθάκην εἶχον ” καὶ Νήριτον | ||
| ] ἐξ Ἤλιδος ἀφιγμένοι . . . αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς ἦγε Κεφαλλῆνας μεγαθύμους . οὔτ ' οὖν Δουλίχιον ἡ Κεφαλληνία καθ |
| ἀδικίαν , ὡς καὶ Ὅμηρος ἱστορεῖ λέγων : ὅς ποτε δεῦρ ' ἐλθὼν ἕνεχ ' ἵππων Λαομέδοντος : τὸ δὲ | ||
| τῶν ἐπῶν , ἐν οἷς ταῦτά φησιν : ὅς ποτε δεῦρ ' ἐλθὼν ἕνεχ ' ἵππων Λαομέδοντος ἓξ οἴῃς σὺν |
| περὶ ὁτέων γράφεις , καὶ ἢν κελεύῃς , παρὰ σὲ ἀφίξομαι ἐς Σῦρον . ἦ γὰρ ἂν οὐ φρενήρεες εἴημεν | ||
| ' αἰσχυνῶ γε Κρησίους δόμους οὐδ ' ἐς πρόσωπον Θησέως ἀφίξομαι αἰσχροῖς ἐπ ' ἔργοις οὕνεκα ψυχῆς μιᾶς . μέλλεις |
| οὐκ ἄκλητος , ἀλλ ' ὑπάγγελος : νέαν φάτιν δὲ πεύθομαι λέγειν τινὰς ξένους μολόντας οὐδαμῶς ἐφίμερον , μόρον γ | ||
| ὑμᾶς ἀποδέχομαι , ὡς ἴστε αὐτοί , ὅτι δαμοτικώτατα . πεύθομαι ὡς πέρυτι ἐγένετο ὑμῶν ἁλία παρὰ τὸν Λυδὸν ἐς |
| ' Ἰδαίων ὀρέων ταχέεσσι πόδεσσι , κεῖθεν δ ' ἐς Λυρνησσὸν ὑπέκφυγες : αὐτὰρ ἐγὼ τὴν πέρσα μεθορμηθείς . . | ||
| . „ τοῦ δὲ Μύνητος τὴν Λυρνησσόν : ἐπειδὴ ” Λυρνησσὸν διαπορθήσας καὶ τείχεα „ Θήβης ” τόν τε Μύνητα |
| ! ! ! , ἔργον ] δὲ τὸν πόλεμον [ Ὁμηρικῶς ] [ , ] ἔνθα κεν οὐκέτι [ ἔργον | ||
| ὅτι τὰ Εὐριπίδου ἰαμβεῖα ἐπύλλια λέγονται . Γ ἄλλως : Ὁμηρικῶς . ὁ γὰρ ποιητὴς διώρισε τὰς ψυχὰς πρὸς τὰ |
| πεντάκις τῆς ἡμέρας τότ ' , ἀλλὰ νῦν : οὐδὲ χλανίδ ' εἶχον , ἀλλὰ νῦν : οὐδὲ μύρον εἶχον | ||
| τῶν ἀδολεσχῶν εἷς γέ τις . τί οὖν ποῐῶμεν ; χλανίδ ' ἐχρῆν λευκὴν λαβεῖν : εἶτ ' Ἰσθμιακὰ λαβόντες |
| ἀμύμονα ἔργ ' εἰδυίας , Ἕξ , ἀτὰρ ἑβδομάτην Βρισηίδα καλλιπάρῃον . ἔστι δὲ ἐκτὸς ἡ Βρισηίς . . . | ||
| δ ' ἑκατόμβην θείομεν , ἂν δ ' αὐτὴν Χρυσηΐδα καλλιπάρῃον βήσομεν : εἷς δέ τις ἀρχὸς ἀνὴρ βουληφόρος ἔστω |
| : τῶι δὲ δικαίωι τῆς εὐεργεσίης οὐδὲν ἀρειότερον . Ἄγγελος ἄφθογγος πόλεμον πολύδακρυν ἐγείρει , Κύρν ' , ἀπὸ τηλαυγέος | ||
| : δηρὸν γὰρ ἔνερθεν γῆς ὀλέσας ψυχὴν κείσομαι ὥστε λίθος ἄφθογγος , λείψω δ ' ἐρατὸν φάος ἠελίοιο : ἔμπης |
| μύρον εἶχον : ἀλλὰ νῦν . καὶ βάψομαι , καὶ παρατιλοῦμαι νὴ Δία καὶ γενήσομαι Κτήσιππος , οὐκ ἄνθρωπος ἐν | ||
| οὐδὲ μύρον εἶχον , ἀλλὰ νῦν : καὶ βάψομαι καὶ παρατιλοῦμαι νὴ Δία καὶ γενήσομαι Κτήσιππος , οὐκ ἄνθρωπος , |
| . Οὐ δῆτ ' , ἀλλ ' ἐγώ . Ὦ Δῆμε , καλήν γ ' ἔχεις ἀρχήν , ὅτε πάντες | ||
| ' , ἐξηπάτα κοσκυλματίοις ἄκροισι , τοιαυτὶ λέγων : Ὦ Δῆμε , λοῦσαι πρῶτον ἐκδικάσας μίαν , ἐνθοῦ , ῥόφησον |
| ἤλπιζεν ἐκδώσειν ποτέ . εἴφ ' , ὡς ἀκούσας σῶι κασιγνήτωι λέγω . ἐν τοῖσδ ' ἐκείνου τηλορὸς ναίω δόμοις | ||
| τότ ' ἀσπίδων ἐγνώρισα , σπονδὰς ὅτ ' ἦλθον σῶι κασιγνήτωι φέρων : ἃ προσδεδορκὼς οἶδα τοὺς ὡπλισμένους . ] |
| ' ἐν δόμοις ἔμεινεν Ἠλέκτρα πατρός , ταύτην ἐπειδὴ θαλερὸς εἶχ ' ἥβης χρόνος μνηστῆρες ἤιτουν Ἑλλάδος πρῶτοι χθονός . | ||
| τίς ἐστιν . . . . οὗτος οὖν πυγὴν μεγάλην εἶχ ' , ὦ Χαριάδη , καὶ καλήν . τοῦτον |
| κοὔ σε γιγνώσκω τορῶς . ποῦ τιν ' ἀνάκτων Τρώων εὕρω ; ποῦ δῆθ ' Ἕκτωρ τὸν ὑπασπίδιον κοῖτον ἰαύει | ||
| ὑπὸ πύργον ἐν πολέμῳ σῴζεσθαι : ἄλλως : ἐὰν μὲν εὕρω ἐχυρὰν καταφυγήν , σιωπῇ μετέρχομαι φαρμάκοις τὸν φόνον : |
| , νῦν καλλίνικοι τῶν ἐμῶν ἐχθρῶν , φίλαι , γενησόμεσθα κἀς ὁδὸν βεβήκαμεν , νῦν ἐλπὶς ἐχθροὺς τοὺς ἐμοὺς τείσειν | ||
| γὰρ κακοῖσι πλείον ' οἶκτον ἐμβαλῶ . ἦ μὲν τύραννος κἀς τύρανν ' ἐγημάμην , κἀνταῦθ ' ἀριστεύοντ ' ἐγεινάμην |
| δ ' αὔτως Εὔμαιος ἐπεύξατο πᾶσι θεοῖσι νοστῆσαι Ὀδυσῆα πολύφρονα ὅνδε δόμονδε . αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ τῶν γε νόον νημερτέ | ||
| νῆσον ἐρήμην κάλλιπεν : τὴν δ ' ἐθέλων ἐθέλουσαν ἀνήγαγεν ὅνδε δόμονδε . ” χωρὶς δὲ τούτων ὁ Ἐρατοσθένης ἑαυτῷ |
| , Πελασγιώτας δ ' ὠνομασμένους τὸ πρὶν Δαναοὺς καλεῖσθαι νόμον ἔθηκ ' ἀν ' Ἑλλάδα . , : οἱ μὲν | ||
| Εὐριπίδην ” Πελασγιώτας ὠνομασμένους τὸ πρὶν Δαναοὺς „ καλεῖσθαι νόμον ἔθηκ ' ἀν ' Ἑλλάδα . „ ἔστι δὲ καὶ |
| τὸ δὲ ὑποτακτικὸν διὰ τοῦ ω μεγάλου . Ἔδομαι , κατέδομαι , οὐ βρώσομαι . Ἄγαγε , ἀγαγών , ὡς | ||
| δεινὴ γλῶσσα Βρεττία παρῆν . Ἐπὶ τῷ ταρίχει τὸν γέλωτα κατέδομαι . Οὕτω γὰρ ἡμῖν ἡ πόλις μάλιστα σῶς ἂν |
| γαλήνης ναυτίλοισιν εἰσορᾶν . θᾶσσον ἤ μ ' ἐχρῆν προβαίνων ἱκόμην δι ' ἄστεως , σύλλογον πόλεως ἀκούσας ὄντ ' | ||
| δέδρυφα δρύφος . . . . ἀφίκου : ἥκω ἵκομαι ἱκόμην ἵκου καὶ ἀφίκου . ἔστι δὲ τὸ ἱκόμην δεύτερος |
| ὥσπερ τοίνυν φῂς ἐκεῖνα ἀκούειν λεγόντων εἰς Περικλέα , οὕτως ἀντάκουε καὶ τῶν τἀληθῆ περὶ ἐκείνου λεγόντων καὶ οἷς οὐδεὶς | ||
| ἀπὸ νηῶν μικρῶν πρὸς μεγάλας . Εἰπὼν ἃ θέλεις , ἀντάκουε ἃ μὴ θέλεις : ἐπὶ τῶν ἀκουόντων κακὰ , |
| οὐ γάρ ἐστιν ἄλλων τοιαύτη σοφία τῶν νῦν ἀνθρώπων . Κἀγὼ εἶπον : Τί γελᾷς , ὦ Κλεινία , ἐπὶ | ||
| σκορπίον , ἐκταραχθέντα ἀναπηδῆσαι , εἶτα γνόντα τὸ γεγενημένον , Κἀγὼ σὲ , φησὶν , ἐκφοβήσω , βασιλεῦ : δός |
| ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος . + ἤγουν ὦ Ἐτέοκλες καὶ Πολύνεικες . εὐφήμως εἶπε τὸ ἐπανθήσαντες : ἔδει γὰρ εἰπεῖν | ||
| . φιλικῶς γὰρ διέκειτο πρὸς αὐτόν . . παισθεὶς ] Πολύνεικες . . σὺ δ ' ἔθανες ] φησὶ πάλιν |
| . . . ἀφίκου : ἥκω ἵκομαι ἱκόμην ἵκου καὶ ἀφίκου . ἔστι δὲ τὸ ἱκόμην δεύτερος ἀόριστος : ἥκω | ||
| ὦ θεοῖς ἐχθρά , σὺ δεῦρ ' ὕδωρ ἔχους ' ἀφίκου ; Τί δ ' αὖ σὺ πῦρ , ὦ |
| προσέοικε τἀγαθά . ταῦτα μὲν οὖν ὡς οἷόν τε ἦν ἐμιμησάμην , ἅτε οὐκ ἔχων ὀνομάσαι . συνεχῶς δὲ ἀστράπτοντα | ||
| ' ἑκάστην εὐχόμενος , τοιαύτην ὑπόθεσιν γράφω , σὲ ζηλῶν ἐμιμησάμην τοὺς πολεμίους κατὰ τοῦ γένους , καὶ πρᾶξιν ἀνήκεστον |
| ' οὐ τοῖς πράγμασι καὶ τοῖς πολιτεύμασιν γιγνωσκομένους . καὶ βοᾷς ῥητὰ καὶ ἄρρητ ' ὀνομάζων , ὥσπερ ἐξ ἁμάξης | ||
| καὶ ὁμόγραφα ἔχει τοῖς ὁριστικοῖς τὰ ὑποτακτικά , οἷον βοῶ βοᾷς βοᾷ , χρυσῶ χρυσοῖς χρυσοῖ , ἐὰν βοῶ ἐὰν |
| ἡμετέρῳ βασιλῆι θεοῖσι φίλῳ Θεοπόμπῳ , ὃν διὰ Μεσσήνην εἵλομεν εὐρύχορον . ὁ τοίνυν Ἀριστομένης δόξῃ γε ἐμῇ γέγονεν ἐπὶ | ||
| ἡμετέρωι βασιλῆι θεοῖσι φίλωι Θεοπόμπωι / ὃν διὰ Μεσσήνην εἵλομεν εὐρύχορον . ὁ τοίνυν Ἀριστομένης δόξηι γε ἐμῆι γέγονεν ἐπὶ |
| Νεοπτόλεμος ἑκόντα ἐς Τροίαν ἤγαγον ἱκετεύσαντες ὑπὲρ τοῦ Ἑλληνικοῦ καὶ ἀναγνόντες αὐτῷ τὸν ὑπὲρ τῶν τόξων χρησμόν , ἐκ Λέσβου | ||
| κακῶς κρίνειν τιμωρίας . οἱ μὲν οὖν κατηγοροῦντες τὴν ἐπιστολὴν ἀναγνόντες τὴν πεμφθεῖσαν ὑπὸ τοῦ Ὀρόντου , ταύτην ἱκανὴν ἔφασαν |
| ἐς πατρίδα γαῖαν . Ἀτρεΐδης δ ' ἐβόησεν ἰδὲ ζώννυσθαι ἄνωγεν Ἀργείους : ἐν δ ' αὐτὸς ἐδύσετο νώροπα χαλκόν | ||
| κε κακὸς ὣς νόσφιν ἀλυσκάζω πολέμοιο : οὐδέ με θυμὸς ἄνωγεν , ἐπεὶ μάθον ἔμμεναι ἐσθλὸς αἰεὶ καὶ πρώτοισι μετὰ |
| τε πολλοῖς καὶ καλοῖς κἀγαθοῖς ταὐτὰ μαρτυροῦσι πιστεύητε μᾶλλον . Ξενοκλῆς τοίνυν Βήσαζε μὲν ἰὼν εἰς τὸ ἐργαστήριον τὸ ἡμέτερον | ||
| Θ Ξενοκλῆς καὶ Ξενότιμος : καὶ ὁ μὲν χορευτής , Ξενοκλῆς δὲ τραγῳδίας ποιητής . Θ τῶν Καρκίνου τις Θ |
| βασιλεύουσα τῶν Ἀθηνῶν . δεῦρ ' ἀφίκου : ἐλθὲ καὶ παραγενοῦ : ἐπικαλεῖται δὲ τὴν θεὸν μετὰ τῆς Νίκης εὐμενῆ | ||
| οὖν ἄγοντός μου σχολὴν ὧν οἳ πλεῖστοι ἕνεκεν ἀσχολοῦνται , παραγενοῦ πρός με , εἴ τινά μου χρείαν ἔχεις . |
| ἔστι μὲν καὶ αὐτὸς τῶν εἰς ηρ , ὑπάρχει δὲ βαρύτονος , κλίνεται δὲ Πίερος μὴ φυλάττων τὸ Η καὶ | ||
| μεγάλου γράφεται , καὶ διὰ τοῦ ντ κλίνεται : καὶ βαρύτονος μὲν οὖσα ἢ ὀξύτονος , τρέπει τὸ ω : |
| φαεσφόρωι Κύκλωπος ὄψει καὶ συναυανῶ κόρας . ἰοὺ ἰού : γέγηθα μαινόμεσθα τοῖς εὑρήμασιν . κἄπειτα καὶ σὲ καὶ φίλους | ||
| μ ' ἔστ ' ἀναγκαίως ἔχον . Ἥδομαι γὰρ καὶ γέγηθα καὶ πέπορδα καὶ γελῶ μᾶλλον ἢ τὸ γῆρας ἐκδὺς |
| γεγονὸς βλέπων . λῶστον παρὰ τὸ λῶ τὸ θέλω . νημερτὴς ἀπὸ τοῦ νη στερητικοῦ μορίου καὶ τοῦ ἁμαρτάνω ὁ | ||
| ἀμφιβεβήκῃ , τῆμος ἄρ ' ἐξ ἁλὸς εἶσι γέρων ἅλιος νημερτὴς πνοιῇ ὕπο ζεφύροιο , μελαίνῃ φρικὶ καλυφθείς , ἐκ |
| ἐκεῖνοι μὲν οὖν ἐάσθωσαν : οὐδὲ γὰρ εἴ τινα Σοφοκλῆς τραγῳδεῖ περὶ τῆς Ὠρειθυίας λέγων ὡς ἀναρπαγεῖσα ὑπὸ Βορέου κομισθείη | ||
| εὐεργεσίας : εὔκολα : † χώρει σὺ καὶ κόμιζε : τραγῳδεῖ ὁ Ἐτεοκλῆς : δεῖ νοεῖν , ὅτι τοῦ χοροῦ |
| μὲν ὅτ ' ἦν μεθ ' ἡμῶν , φίλα δὲ θανοῦς ' ἔτ ' ἔσται , γενναιοτάταν δὲ πασᾶν ἐζεύξω | ||
| εἶτά σοι τάχα ὄρνις γένοιτ ' ἂν τοῖσι μέλλουσιν γάμοις θανοῦς ' ἐμὴ παῖς , ὅ σε φυλάξασθαι χρεών . |
| ἔγχος ἑλὼν καὶ φάσγανον ὀξὺ καρπαλίμως παρὰ νηὸς ἀνήϊον ἐς περιωπήν , εἴ πως ἔργα ἴδοιμι βροτῶν ἐνοπήν τε πυθοίμην | ||
| δέ : τὸ ἀπάτῃ εὐπρεπεῖ οὕτω πολλὴν περιωπήν : σημείωσαι περιωπήν ʃ περιωπή , ἡ φροντίς . ʃ ἀντὶ τοῦ |
| μὴ μετ ' ὀξυρεγμίας . Ἀλλ ' ἔχουσα γαστέρα μεστὴν βοάκων ἀπεβάδιζον οἴκαδε . Καὶ τῶν πλατυλόγχων διβολίαν ἀκοντίων . | ||
| τοῦ κορήματος καθέζομαι χαμαί . ἀλλ ' ἔχουσα γαστέρα μεστὴν βοάκων ἀπεβάδιζον οἰκάδε . καὶ τῶν πλατυλόγχων διβολίαν ἀκοντίων καὶ |
| ταυτὶ πάλιν : ἐγὼ δὲ δοίδυκ ' εἰσιὼν ποήσομαι . Νῦν , τοῦτ ' ἐκεῖν ' , ἥκει τὸ Δάτιδος | ||
| ὁμαλὴ παρὰ πάντα τὸν χρόνον [ . . ] . Νῦν περὶ τῶν οὔρων διαλαμβάνει . τὸ δὲ οὖρον , |
| , οὐδέν εἰμ ' ἔτι . Σὺ μὲν τὰ σαυτῆς πρᾶσς ' : ἐμοὶ δὲ σύ , ξένε , τἀληθὲς | ||
| τίς ἐστί μοι ; θαυμάσηις μηδέν . τὰ τῆς θεοῦ πρᾶσς ' ἐπὶ σχολῆς καλῶς . εἰ γὰρ ὡς θέλω |
| „ οἵ τ ' ἔχον Οἰχαλίην , ” πόλιν Εὐρύτου Οἰχαλιῆος . ” τίς οὖν ἔστιν ἐξ ἧς ὁρμηθέντα αἱ | ||
| Θρήικα παῦσαν ἀοιδῆς , Οἰχαλίηθεν ἰόντα παρ ' Εὐρύτου ” Οἰχαλιῆος . ” Πύλος μὲν οὖν ἔστι περὶ ἧς ἡ |
| ἐκπρολιπόντες ἔβαν : ὤιχετο μὲν Πίστις , μεγάλη θεός , ὤιχετο δ ' ἀνδρῶν Σωφροσύνη , Χάριτές τ ' , | ||
| οὓς μαντευσάμενος παρέταξε πόληι Λυκοῦργος ” . Ὣς ὃ μὲν ὤιχετο ἐπὶ Σπάρτην : ἐμὲ δ ' ὦρσε νόημα ἀγγεῖλαι |
| ἡμέρᾳ ἐνίκησαν . ἔπειτα δὲ ἄλλαι δύο χάρμαι , ἤγουν χαραὶ νίκης , ἀντὶ τοῦ νῖκαι , ἐγένοντο τῷ Ἐφαρμόστῳ | ||
| Ἰσθμῷ ἄλλαι δύο νῖκαι ἐγένοντο Ἐφαρμόστῳ ἑξῆς . χάρμαι νῦν χαραὶ καὶ ἡδοναί : καθ ' Ὅμηρον δὲ αἱ μάχαι |
| ταῦτα πάντα συντριαινῶν ἀπολέσω . Βούλει τήνδε σοι πλεκτὴν καθῶ κἄπειτ ' ἀνελκύσω σε δεῦρο ; Λαβὼν οὖν τὸν σκύλακα | ||
| Τί δρῶ ; ἀφιεμένην τὴν λαμπάδ ' ἐντεῦθεν θεῶ , κἄπειτ ' ἐπειδὰν φῶσιν οἱ θεώμενοι εἷνται , τόθ ' |
| εἰς βοῦν μετημείφθη οἶδεν , οὔτε τὸ πῶς ἐφονεύθη ὁ Ἄργος , ὡς γυνή . : ἀπεστέρησεν ] Καὶ γὰρ | ||
| δὲ ὁ τραγικός φησι σὺν Αἰγυπτίοις τὸν Αἴγυπτον ἥκειν εἰς Ἄργος . λέγεται δέ τις ἐν Ἄργει Πρὼν , ὅπου |
| γεγονόσι τὸν πατέρα . Εἶεν : ἀλλὰ τί μᾶλλον ἡ Χρυσηὶς ταῦτα ἐλογίζετο ἃ σὺ λέγεις ἢ ὁ Χρύσης καθ | ||
| , ὅτε ὁ λύχνος πρὸ τῶν στεφανωμάτων ἥπτετο . καὶ Χρυσηὶς μὲν ἀπελθοῦσα ἐς Τεγέαν τὴν Ἀθηνᾶν τὴν Ἀλέαν ἱκέτευεν |
| ἐοῦσαν , σώετε : δὴ γάρ που μάλ ' , ὀίομαι , εἶσιν ἐρύξων Αἰήτης ὁμάδῳ πόντονδ ' ἴμεν ἐκ | ||
| οἳ ναίουσι μελάμβροτον Αἰθιόπειαν . Ἤδη γάρ ῥα καὶ αὐτὸν ὀίομαι ἀγχόθι γαίης ἔμμεναι ἡμετέρης , ἐπεὶ ἦ νύ οἱ |
| οἰκίδιον τῆς οἰκίας πλέον ἢ στάδιον . ἀνέβην ἵππον καὶ ᾠχόμην , καὶ προσεκύνησα , καὶ οὐκ ἔφθην ἐπανελθὼν , | ||
| καὶ οἷς τεκέεσσιν ἕκαστος . 〛 ἐπερωτῶν πρὸς τὸν Ἀπόλλωνα ᾠχόμην , τὸν ἐμὸν , φησὶ , βίον νομίζων ἐκτετοξεῦσθαι |
| εἰμι τὴν χώραν τὴν ὑμετέραν οὔτ ' ἐν τῇ ἀγορᾷ φαίνομαί τινι ὀχληρός : οὐ γάρ εἰμι ῥήτωρ : οὐδὲ | ||
| παῖς μου εἶπεν , ἐπείσθης ἄν : ἐγὼ δὲ οὐ φαίνομαί σοι ἀξιοπιστότερος εἶναι ; Δύσκολος σκάλαν καταβαίνων σφαλεὶς κατέπεσε |
| πρῶτος αὐτῶν καταμαθὼν τῆς λοπάδος , ἀνεπήδησε κἄφευγεν κύκλῳ τὴν λοπάδ ' ἔχων , ἄλλοι δ ' ἐδίωκον κατὰ πόδας | ||
| . κάκκαβον λέγω . σὺ δ ' ἴσως ἂν εἴποις λοπάδ ' . ἐμοὶ δὲ τοὔνομα οἴει διαφέρειν , εἴτε |
| ἄνδρα , ὅτι οὐδὲν αὐτῶι ἐμέλησεν ὅπως πιθανὸς ἔσται ὁ Ὀδυσσεὺς οὐ γιγνωσκόμενος ὑπὸ τοῦ Φιλοκτήτου . ἔχοι δ ' | ||
| Ὀδυσσέα , ὁ δὲ χρόνος πάντας τοὺς καλούς . εἶτα Ὀδυσσεὺς μὲν ἀναλήψεται καὶ σάρκας καὶ κόμην καὶ χρῶμα : |
| φάτο γὰρ τίσεσθαι ἀλείτην : ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει ἀλείτας , τὰς ἁμαρτίας ἐκλαμβάνων . κρεῖττον δὲ | ||
| , τόξων εὖ εἰδώς : ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει τῶν αὖ ἡγεμόνευε Φιλοκτήτης ἀγὸς ἀνδρῶν , ὁ |
| Ἡρακλείδην τὸν ἐπὶ τῶν στρατιωτῶν τεταγμένον ὑπὸ τοῦ τυράννου . καταπλεύσας δ ' εἰς τὴν Κόρινθον τοὺς μὲν Κορινθίους ἠξίου | ||
| ὁτὲ δὲ μετὰ δύο τριήρων [ ] εἰς Ἀμφίπολιν | καταπλεύσας καὶ παρ ' ἐκείνων [ ] ἑτέρας τέτταρας [ |
| : καὶ Ὅμηρος : τοῦ δ ' αὐτοῦ λυκάβαντος ἐλεύσεται ἐνθαδ ' Ὀδυσσεύς . λυκάβας ὁ χρόνος διὰ τοὺς δώδεκα | ||
| : καὶ Ὅμηρος : τοῦ δ ' αὐτοῦ λυκάβαντος ἐλεύσεται ἐνθαδ ' Ὀδυσσεύς . λυκάβας ὁ χρόνος διὰ τοὺς δώδεκα |
| γ ' ὁ Χάρων οὑτοσί . Χαῖρ ' , ὦ Χάρων , χαῖρ ' , ὦ Χάρων , χαῖρ ' | ||
| Λυδίαν ἐν τοῖς πλησίον Ἐφέσου τε καὶ Μαγνησίας τόποις . Χάρων δέ φησι καὶ τὴν Λαμψακηνῶν χώραν πρότερον Βεβρυκίαν καλεῖσθαι |
| ὁ υἱὸς Φαραώ : ὄψομαι τὸν πατέρα μου , διότι πορεύομαι τρυγῆσαι τὴν ἄμπελόν μου τὴν νεόφυτον . Καὶ εἶπον | ||
| : ἐξ οὗ τὸ εἰμὶ , καὶ τὸ ἔω τὸ πορεύομαι , ἐξ οὗ τὸ εἶμαι τὸ προπερισπώμενον , καὶ |
| τι , πρᾶγμά [ ] τι τοιοῦτον ἀγγελῶν [ ] ἐλήλυθα , κατὰ τὴν [ ] Ἰωνίαν πάλαι γεγενημένον [ | ||
| . Ἐπὶ πείρᾳ δοὺς τριάκονθ ' ἡμέρας . Ὄρνεις φέρων ἐλήλυθα . Ὄρνιθας ἀποστέλλει . Βουληφόρως τὴν ἡμετέραν , ὦ |
| ' ἔδει : νῦν δ ' οὐκ ἔχεις : κενὸν εὕρηκα τὸ φάρμακον πρὸς τὸ κενόν : οἰήθητι δ ' | ||
| ἄλλα τὰ ὁμο - γενῆ τούτοις ἁπλῶς ὑπὸ οὐδενὸς νενοημένα εὕρηκα . πάντα δὲ τὰ λεχθέντα , ὅσοις οὐκ ἐντέτευχα |