| ! ] ! οὖν τοῦ ἰσχυροτάτου ? ? [ ] ἐπόησεν ? [ ] εἶναι ὡσπερεὶ ? [ ] ? | ||
| καὶ Λάμαχος ἥρως : ὅθεν ἡμὴ φρὴν ἀπομαξαμένη πολλὰς ἀρετὰς ἐπόησεν , Πατρόκλων , Τεύκρων θυμολεόντων , ἵν ' ἐπαίροιμ |
| ἕδρης καὶ γεράων πάντων : γενεῆι δ ' ἀτάλαντον πρέσβυν ὁμήλικα πατρὸς ἴσαις τιμαῖσι γέραιρε . Γαστρὸς ὀφειλόμενον δασμὸν παρέχειν | ||
| ἄρ ' αὐτὸν Μέμνων ὀβριμόθυμος ἐπεσσύμενον προσέειπεν αἰδεσθεὶς ἀνὰ θυμὸν ὁμήλικα πατρὸς ἑοῖο : Ὦ γέρον , οὔ μοι ἔοικε |
| νον ζώνην αρ ? ? [ ] [ ! ] ιου ? ἔχουσαν καν ? [ ! ! ! ! | ||
| [ ] δη ? [ ! ] [ ] ! ιου ? ? ? . . . . . . |
| . ” ἐμφαίνει γὰρ τὴν Λυρνησσὸν λέγων „ πόλιν θείοιο Μύνητος , „ ὡς ἂν δυναστευομένην ὑπ ' αὐτοῦ , | ||
| λέγεται κατακλυσμὸν γενέσθαι . οὗτος γήμας ἐκ Λακεδαίμονος Πεδιάδα τὴν Μύνητος ἐγέννησε Κρανάην καὶ Κραναίχμην καὶ Ἀτθίδα , ἧς ἀποθανούσης |
| δὲ αἰσθανομένη ἡ πόλις φιλοσοφίας ὅτι ἀτιμάζοι τὴν συνουσίαν καὶ αἰσχύνοιτο ὡς ἐπίψογον , συνελθοῦσα , ὅ τε δῆμος καὶ | ||
| οὗτος τὴν φρόνησιν . ἐρωτᾷ δὲ Σωκράτης Ἀπολλόδωρον εἰ οὐκ αἰσχύνοιτο σοφιστὴν ἐθέλων παρέχειν ἑαυτὸν εἰς τοὺς Ἕλληνας . καὶ |
| βελτίους ποιοῦντα ἴθι εἰπὲ καὶ μήνυσον αὐτοῖς τίς ἐστιν . Ὁρᾷς , ὦ Μέλητε , ὅτι σιγᾷς καὶ οὐκ ἔχεις | ||
| ; Δῆλον δή , ὦ Σώκρατες , ὅτι διπλασία . Ὁρᾷς , ὦ Μένων , ὡς ἐγὼ τοῦτον οὐδὲν διδάσκω |
| κλίνην , ἐγὼ γὰρ ὑμᾶς τῶν ἐπὶ τῇ κόρῃ δακρύων παύσω . „ καὶ ἅμα ἤρετο , ὅ τι ὄνομα | ||
| δ ' ἐμὴ ἐμόν . ἐγὼ οὖν τὸ μὲν ἐμὸν παύσω ἐξ ἅπαντος , ἐπ ' ἐμοὶ γάρ ἐστιν : |
| ἀποσείειν αὐτόθεν . Νικόστρατος ἐν Πατριώταις : ὁ κάπηλος γὰρ οὑκ τῶν γειτόνων ἄν τ ' οἶνον ἄν τε φανὸν | ||
| γὰρ οὐκ ἐπίϲταμαι [ οὐ παύϲει ῥαίνων ἡμᾶϲ [ , οὑκ πρώιραϲ ; εἰώθαϲι λέγειν [ : ὁ ἐκ πρώιραϲ |
| ἡ βαρεῖα καὶ ἡ ὀξεῖα εἰς ὀξεῖαν συνέρχονται , οἷον ζωός ζώς , Νηρηΐς Νηρῄς , ἑσταώς ἑστώς , βεβαώς | ||
| δὲ βαρεῖα καὶ ἡ ὀξεῖα εἰς ὀξεῖαν συνέρχονται , οἷον ζωός ζώς , ἑσταώς ἑστώς , Κισσηΐς Κισσῄς , Βρισηΐς |
| , ἐμπίδος * ἀήθεα : ἀσυνήθη κακοήθη μὴ συνήθη * δέγμενος : δεχόμενος λαβών δεδεγμένος , διωκόμενος * ἔνθα : | ||
| κατασκευάζων , πᾶσαν εὐφροσύνην καὶ ἡδονὴν αὐτοῖς ἐξέτεινεν . Ἰάσων δέγμενος : οὐχ ὡς πάντας ὑποδεδεγμένου τοῦ Ἰάσονος τοὺς περὶ |
| Ἀρετὴν ἐπαίνει . Κακοὺς μίσει . Τὸν κρατοῦντα τίμα . Δοκίμαζε φίλους . Ὅμοιος σαυτῷ γίνου . Ἐπαγγέλλου μηδενί . | ||
| , ἄχρις ἂν τὸ θεῖον ἀναχωρήσῃ ἐκ τῆς ὑδραργύρου . Δοκίμαζε δὲ τὴν ὑδράργυρον οὕτως . Λαβὼν αὐτὴν , βαλὼν |
| εἰσορᾶις ἥκοντα σόν . σύ τ ' αὖ πρόσωπον πρὸς κασίγνητον στρέφε , Πολύνεικες : ἐς γὰρ ταὐτὸν ὄμμασιν βλέπων | ||
| ' ἐπόρουσε Κόωνι ἔχων ἀνεμοτρεφὲς ἔγχος . ἤτοι ὃ Ἰφιδάμαντα κασίγνητον καὶ ὄπατρον ἕλκε ποδὸς μεμαώς , καὶ ἀΰτει πάντας |
| πνεύματος εὔπτερον αὔραν ἀμφιπλέκων καλάμοις . ἄλλος δ ' ἄλλαν κλαγγὰν ἱεὶς κερατόφωνον ἐρέθιζε μάγαδιν πενταρράβδωι χορδᾶν ἀρθμῶι χέρα καμψιδίαυλον | ||
| φησιν αὐτὴν εἶναι διὰ τούτων : ἄλλος δ ' ἄλλαν κλαγγὰν ἱεὶς κερατόφωνον ἐρέθιζε μάγαδιν , [ ἐν ] πενταρράβδῳ |
| θεσπέσιον ζυγὸν αἰόλος ἤγαγεν Ἶρις ἅρματος αἰὲν ἐόντος ὅ οἱ κάμεν ἄμβροτος Αἰὼν χερσὶν ὑπ ' ἀκαμάτοισιν ἀτειρέος ἐξ ἀδάμαντος | ||
| μεγάλοιο Διὸς κρατερόφρονα κούρην . Ὣς φάτο κερδοσύνῃσι καὶ οὐ κάμεν ἄλγεσι θυμόν : ἀνδρὸς γὰρ κρατεροῖο κακὴν ὑποτλῆναι ἀνάγκην |
| τῆς Ἴσιδος ἐκφανεῖν ἢ τὸ ἐν Ἀβύδῳ ἀπόρρητον δείξειν ἢ στήσειν τὴν βάριν ἢ τὰ μέλη τοῦ Ὀσίριδος διασκεδάσειν τῷ | ||
| τὸ δὲ μολυβοῦν ἐσχάτως βάρβαρον . ” Φορμίων τρεῖς ἔφη στήσειν τρίποδας , ἔπειτ ' ἔθηκεν ἕνα μολύβδινον ” Κρατῖνος |
| ἀθανάτ ' Ἀφρόδιτα πρόκειται : θάτερον δέ ἀλλὰ τυίδ ' ἔλθ ' αἴ ποτα κἀτέρωτα : ὥστ ' εἶναι τὸν | ||
| οἱ ἱπποτροφοῦντες καταναλίσκοντες αὐτῶν τὴν οὐσίαν . ΓΘ δεῦρ ' ἔλθ ' ] ἐνταῦθα σύναπτε τὸ “ πρὸς τὸ παρεστώς |
| Ἕκτωρ δὲ φροῦδος Θρῆικα κοιμήσων στρατόν . σύ τοί με πείθεις , σοῖς δὲ πιστεύων λόγοις τάξιν φυλάξων εἶμ ' | ||
| γὰρ . . . ἀναγκάζεις . ταῖς ἀποδεικτικαῖς πίστεσιν οὐ πείθεις . οὐσίας . οἱ ἐν τοῖς δικαστηρίοις τὰ χρήματα |
| ! ! ! ! ! ! ! ! ! ] ντες αὐ - τοὺς | [ ! ! ! ! | ||
| . . . ] ν ! ! ! [ ] ντες [ ] ωι [ . . . . . |
| γραφικὸν ἁμάρτημά ἐστιν ἢ ἴσως ὁ ῥήτωρ συναρπάζει , ἵνα δοκῆι πλείω τὴν ἀφορμὴν ἔχειν ἡ πόλις εἰς τὸν πρὸς | ||
| ] τέλειον . τὸ τοιοῦτο ? [ ] οὖν ἐὰν δοκῆι ἐκτιτρώσκειν ? [ - ] , παρασκευάζουσι [ - |
| εἰς τὰ προστασσόμενα ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων . πολιτείας μετέλαβεν : ἐπολιτογραφήθη . ἑκάτεροι : οἵ τε Ἀθηναῖοι καὶ οἱ Λακεδαιμόνιοι | ||
| Φοίνικες , εὐγενέστατοι τῶν ἀπὸ Κάδμου καὶ Ἀγήνορος . . ἐπολιτογραφήθη δὲ ἐν Μιλήτωι , ὅτε ἦλθε σὺν Νείλεωι ἐκπεσόντι |
| . . . . ἃς ὁ ποιητής φησι νήσους τε Καλυδνάς . εἰ μὴ ἄρ ' ὠκέα Ἶρις : ἄλλοι | ||
| εἰσιν . Ὅμηρος : καὶ Κῶν Εὐρυπύλοιο πόλιν νήσους τε Καλυδνάς . πορθμεῖ : ἴσως διαπορθμεύοντι ἐξ Αἰτωλίας εἰς Πελοπόννησον |
| ὦ παῖ , τὰς τύχας ἐκ τῶν πόνων θηρᾶν : ὁρᾶις γὰρ πατέρα σὸν τιμώμενον . πατρὸς δ ' ἀνάγκη | ||
| ' ἐπιφέρει : τὰ δυσχερῆ γὰρ καὶ τὰ λυπήσοντά σε ὁρᾶις ἐν αὐτῶι , τὰ δ ' ἀγάθ ' οὐκ |
| . εἰ δὲ κατ ' ὀρθὴν τάσιν φαίημεν ὅτι σὲ ἐτίμησα , δῆλον ὅτι ὡς οὐ διὰ τὸν σύνδεσμον , | ||
| τὸ Ἀριστείδου γένος ἦν Ἀθήνησιν , εἴθε τὸ Σωκράτους : ἐτίμησα ἂν τούτους ὡς Ἡρακλείδας , ὡς Περσείδας , ὡς |
| δ ' αὔτως Εὔμαιος ἐπεύξατο πᾶσι θεοῖσι νοστῆσαι Ὀδυσῆα πολύφρονα ὅνδε δόμονδε . αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ τῶν γε νόον νημερτέ | ||
| νῆσον ἐρήμην κάλλιπεν : τὴν δ ' ἐθέλων ἐθέλουσαν ἀνήγαγεν ὅνδε δόμονδε . ” χωρὶς δὲ τούτων ὁ Ἐρατοσθένης ἑαυτῷ |
| καὶ ! ! [ ] ! ! ! ! ! εισιν ἀλλ ? ! ! ! ! ! ! ! | ||
| νυν ? [ οιδα οτι πολλοι . . . ] εισιν οι μααρτυρησαντες ? ? [ και . . . |
| δύνῃ μόνος φέρειν καὶ μὴ ' πίδηλον τὴν τύχην πολλοῖς ποῇς . ἄνθρωπος ἀτυχῶν σῴζεθ ' ὑπὸ τῆς ἐλπίδος . | ||
| τὸ σῶμ ' ἔχειν . Οὐκοῦν κελητίζεις , ὅταν Φαίδραν ποῇς ; Ἀνδρεῖα δ ' ἢν ποῇ τις , ἐν |
| ὑβρίζει : τοῦτο δὲ ἐποίουν οἱ κωμικοὶ ποιηταί . παρθένοι ὀμβροφόροι : ἡ ἀντῳδὴ . . . τῇ ᾠδῇ δεκαέξ | ||
| ἐστὶν ιδʹ ὁμοίων κατὰ πάντα τοῖς τῆς ἄνωθεν ᾠδῆς . ὀμβροφόροι ] αἱ φέρουσαι τὸν ὄμβρον . ἢ τὸν βρόχον |
| τᾶν ὀίων ἕπεται σκοπός : ἃ δὲ βαΰσδει εἰς ἅλα δερκομένα , τὰ δέ νιν καλὰ κύματα φαίνει ἅσυχα καχλάζοντος | ||
| τυγχάνῃ δεικτική . τὸ ἑξῆς : τὰν κύνα βάλλειεἰς ἅλα δερκομένα , ὥστε τὰ λοιπὰ διὰ μέσου . τᾶν ὀΐων |
| κόρυμβα καταπλήσσουσιν ἐχέτλης . ἀλλ ' ὅταν αἰγυπιὸς γαμψώνυχος ἀκρίδα μάρψῃ , δὴ τότε λοίσθιον ὀμβροφόροι κλάγξουσι κορῶναι . νίκη | ||
| ' ὁπόταν ] αὕτη ἐστὶν ἡ ἀρχὴ τοῦ χρησμοῦ . μάρψῃ ] λάβῃ . βυρσαίετος ] τὸν Κλέωνα λέγει . |
| ! ? ! ! ! [ × – ˘ ] ωα ! ! καὶ τρίτου ? [ × – ἀνοίξας | ||
| ? ? ? [ ] ! ! ! [ ] ωα [ ! ! ] ! [ ! ! ! |
| ἐπ ' ἀμφιρύτην . Σῆμα καταφθιμένοιο Μεγακλέος εὖτ ' ἂν ἴδωμαι , οἰκτείρω σε , τάλαν Καλλία , οἷ ' | ||
| . ἀλλ ' ἄγε δὴ τὰ χρήματ ' ἀριθμήσω καὶ ἴδωμαι , μή τί μοι οἴχωνται κοίλης ἐπὶ νηὸς ἄγοντες |
| αὐτοκασίγνητος Ἑκάβης , υἱὸς δὲ Δύμαντος . μάτρωος δ ' ἐκάλεσσέ μιν : ὁ Λοκρὸς τὸν Ὀποῦντα . ἦν δὲ | ||
| καὶ Διὸς , ἐπίκλησιν δὲ Λοκροῦ . μάτρωος δ ' ἐκάλεσσέ μιν ἰσώνυμον ἔμμεν : ἡσθεὶς οὖν ἐκάλεσεν αὐτὸν τοῦ |
| ἤδη μοι προειρημένοις κύνας γενέσθαι φιλοδεσπότους Ξανθίππου τοῦ Ἀρί - φρονος . μετοικιζομένων γὰρ τῶν Ἀθηναίων ἐς τὰς ναῦς , | ||
| φαινω ? [ ] [ ! ! ! ] ! φρονος λ ? [ ] [ ! ! ! ! |
| , αὐτὰρ ὅ γ ' υἷας ἄμαξαν ἐΰτροχον ἡμιονείην ὁπλίσαι ἠνώγει , πείρινθα δὲ δῆσαι ἐπ ' αὐτῆς . αὐτὸς | ||
| . ἀνωγῶ οὖν , ὁ παρατατικὸς ἠνώγουν , τὸ τρίτον ἠνώγει , ὁ μέλλων ἀνωγήσω , ὁ ἀόριστος ἠνώγησα , |
| ὑμῶν ἀποθανεῖν . καταρῶμαι οὖν ὑμῶν τὴν πατρίδα καὶ θεοὺς μαρτύρομαι , οἳ ἐπακούσουσί μου ἀδίκως ἀπολλυμένου καὶ ἐκδικήσουσί με | ||
| τέκνα τοῦ θαλασσίου θεοῦ νόσῳ βιασθεὶς ἢ φίλων ἀχηνίᾳ ; μαρτύρομαι δὲ Ζηνὸς ἑρκείου . . ἐς Οἰδίπου δὲ παῖδε |
| μὲν βασιλῆα καὶ ἔξοχον ἄνδρα κιχείη , τὸν δ ' ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρητύσασκε παραστάς . πρὸς τὴν τάξιν τῶν ἑξῆς | ||
| ? ? τρομευμένους ? ? [ = ] , [ ἀγανοῖς ' ἔπεσσι ] πάντα θάρσυνεν ? ? λεώ ? |
| ὑποκεῖσθαι τῇ Κῷ φασιν . Ἡ δὲ Κάρπαθος , ἣν Κράπαθον εἶπεν ὁ ποιητής , ὑψηλή ἐστι , κύκλον ἔχουσα | ||
| ταύτην Ὅμηρος εἴρηκεν Κάρπαθόν τε Κάσον τε . ἄλλοι δὲ Κράπαθον αὐτὴν καλοῦσιν . Τάλως : ὄνομα κύριον . ἐπιωγήν |
| ἐς ποίαν προβαίνων ; τοῦτο πάντ ' ἔχω μαθών . οὖτος ἦλθ ' , ὁ τὰς ἀρίστας θυγατέρας σπείρας πατήρ | ||
| ὀ γλαυκός ὀ Μυρταλίνης τῆς Κυλαιθίδος γείτων , ἀλλ ' οὖτος οὐδ ' ἂν πλῆκτρον ἐς λύρην ράψαι : ὀ |
| μύρα . καὶ Σιμωνίδης : κἠλειφόμην μύροισι καὶ θυώμασι καὶ βακκάρι . Ἀριστοφάνης δ ' ἐν Θεσμοφοριαζούσαις : ὦ Ζεῦ | ||
| ] θύρην ἐπάκτωσα [ ] ! τὸ πῦρ κατακρύψας [ βακκάρι ⌋ ? δὲ τὰς ῥῖνας [ ἤλειφον † ἔστι |
| Ἠπειρώτῃ ἦν ἐλέφας , ὅσπερ οὖν τὸν ἑαυτοῦ πωλευτὴν οὕτως ἠγάπησεν , ὡς ἀποθανόντος ἐν Ἄργει τοῦ Πύρρου , ἐκπεσόντος | ||
| Ἠπειρώτῃ ἦν ἐλέφας , ὅσπερ οὖν τὸν ἑαυτοῦ πωλευτὴν οὕτως ἠγάπησεν , ὥστε ἀποθανόντος ἐν Ἄργει τοῦ Πύρρου , ἐκπεσόντος |
| θνάσκουσα Βιστάλᾳ τᾷ ἑαυτᾶς θυγατρὶ τὰν αὐτὰν ἐπιτολὰν ἐπέτειλεν . ἁμὲς δὲ ἄνδρες ἐόντες καὶ Πυθαγόρα φοιτηταὶ οὐ γνησίως αὐτῷ | ||
| , αὐγάσδεο . ὁ δὲ τρίτος ὁ τῶν παίδων : ἁμὲς δέ γ ' ἐσσόμεσθα πολλῶι κάρρονες . ἐλθεῖν ἥρω |
| ἔνθ ' ἄλλοι μὲν πάντες ἀκὴν ἔσαν υἷες Ἀχαιῶν , Ἄντικλος δὲ σέ γ ' οἶος ἀμείψασθαι ἐπέεσσιν ἤθελεν : | ||
| ἔνθ ' ἄλλοι μὲν πάντες ἀκὴν ἔσαν υἷες Ἀχαιῶν , Ἄντικλος δὲ σέ γ ' οἶος ἀμείψασθαι ἐπέεσσιν ἤθελεν : |
| , καὶ ἐν ῥήμασιν ἑτερόκλιτα , ἔσθω ἔφαγον , φέρω οἴσω . Εἰ αἱ σύνθετοι τῶν λέξεων διηνεκὲς ἔχουσι τὸ | ||
| οὗ φέρεται ἡ ναῦς . οἴω , τὸ φέρω , οἴσω * * * . . . , : ὀρρωδῶ |
| ἀλλ ' ἄσκαφον ματεύων , κυλικηγορήσων ἔρχομαι , οὐ τῶν Κυλικράνων εἷς ὑπάρχων , οὓς χλευάζων Ἕρμιππος ὁ κωμῳδιοποιὸς ἐν | ||
| εἷς ὤν , οὓς χλευάζων Ἕρμιππός φησιν : εἰς τὸ Κυλικράνων βαδίζων σπληνόπεδον ἀφικόμην : εἶδον οὖν τὴν Ἡράκλειαν καὶ |
| , . Σ σκανδαλήθρα : καὶ σκάνδαλα λέγουσιν σκανδαλήθρ ' ἱστὰς ἐπῶν . Ἀριστοφάνης καὶ Κρατῖνος . . , . | ||
| οἶκον οὗ τὰ συσσίτια , καὶ παρὰ τὴν θύραν ἔνδον ἱστὰς ἔλεγεν : ἀπὸ τῆς θύρας ταύτης λόγος οὐκ ἐξέρχεται |
| νῦν τοῦτο φίλον μακάρεσσι θεοῖσι , νοστῆσαι Ὀδυσῆα πολύφρονα ὅνδε δόμονδε , Ἑρμείαν μὲν ἔπειτα , διάκτορον Ἀργεϊφόντην , νῆσον | ||
| μὲν ἔπειτ ' ἀπονιψάμενοι χεῖράς τε πόδας τε εἰς Ὀδυσῆα δόμονδε κίον , τετέλεστο δὲ ἔργον . αὐτὰρ ὅ γε |
| ἴτω , ἴτω , ὅπως μηκέτ ' ἆμαρ ἄλλ ' εἰσίδω . Μέλλοντα ταῦτα . Τῶν προκειμένων τι χρὴ πράσσειν | ||
| δόμοις με καρδίαν ἕξειν δοκεῖς ; ὅταν θρόνους τῆσδ ' εἰσίδω πάντας κενούς , κενοὺς δὲ παρθενῶνας , ἐπὶ δὲ |
| ; ! [ ἔοικεν ? ἤδη κ [ ἄγ ' εἷα ? δὴ πᾶς ? ! ! [ ῥινηλατῶν ὀσμ | ||
| , . ! υ ! ! ! [ ἄγ ' εἷα νυν ? [ μυχῷ σκ [ παν ? ? |
| , ὃν ἑταῖρον : ὁ δ ' ἐν πυρὶ βάλλε θυηλάς . λέγει δὲ θυηλὰς τὰς ἀπαρχὰς τῶν τεθυμένων ἱερείων | ||
| ⌊ ! ! ! ! ενεπ ? ⌋ ] σαιο θυηλάς [ ] μο ! [ ⌊ γεγωνήσωσι ? ⌋ |
| οἱ Ἀμαθούσιοι : καὶ Ἀλκμὰν δέ : ‚ Κύπρον ἱμερτὰν λιποῖσα καὶ Πάφον περιρρύταν . ‚ καὶ Αἰσχύλος : Κύπρου | ||
| καὶ οἱ Ἀμαθούσιοι : καὶ Ἀλκμὰν δέ „ Κύπρον ἱμερτὰν λιποῖσα καὶ Πάφον περιρρύταν ” ” καὶ Αἰσχύλος „ Κύπρου |
| , ποῖ ποῖ ποῖ πέτει ; Μέν ' ἥσυχος , ἔχ ' ἀτρέμας αὐτοῦ : στῆθ ' : ἐπίσχες τοῦ | ||
| ἆ ] ἐπιτιμητικὸν ῥῆμα . ἐπίρρημα ἐπιτιμητικόν πόνηρε ] ἄθλιε ἔχ ' ἥσυχος ] “ ἔσο ” ἀττικόν , ὥσπερ |
| ἀνάβαινε μᾶζα . τὴν χύτραν χρῆν ἐξερᾶν τὰ τεῦτλα . ἰχθύ , βάδιζ ' . ἀλλ ' οὐδέπω ' πὶ | ||
| ⚓ ] . Πομπίλε , ναύταισιν πέμπων πλόον εὔπλοον , ἰχθύ , πομπεύσαις πρύμναθεν ἐμὰν ἁδεῖαν ἑταίραν . Ἐξ ἀταλᾶν |
| τι μὲν λῷστον , τόδε νικῴη ˘˘μέλπουσί – τ ' ἀηδόνιον κλαγγὴν ἀγηλατῶν αἱμόφυρτα δαίμων ἀνηλέητος ἀφ ' οὗ δ | ||
| χελιδὼν ἐπὶ βάρβαρον ἑζομένη πέταλον : τρύζει δ ' ἐπίκλαυτον ἀηδόνιον νόμον , ὡς ἀπολεῖται , κἂν ἴσαι γένωνται . |
| ἐθελήσειας ; Οὐδαμῶς . Βούλει δῆτα ἐγώ σοι τρόπον τινὰ διακρίνω ; Πάνυ μὲν οὖν . Εἰ μὲν τοίνυν οἱ | ||
| „ ἐπειδὰν γένηται αὐτοῖς ἀντιλογία καὶ ἔλθωσι πρὸς μέ , διακρίνω ἕκαστον καὶ συμβιβάζω τὰ προστάγματα τοῦ θεοῦ καὶ τὸν |
| ἔφασκεν , εἰ πολλὰ εἴη . εἶπον οὖν ὅτι τάλαντον ἀργυ - ρίου ἕτοιμος εἴην δοῦναι : ὁ δ ' | ||
| ? [ αὐτίκα : καὶ φα [ καί νύ μοι ἀργυ ? [ πρηῢς απη ! [ μηδ ' ογεκο |
| ' Ἀλκμήνην ἴδον , Ἀμφιτρύωνος ἄκοιτιν , ἥ ῥ ' Ἡρακλῆα θρασυμέμνονα θυμολέοντα γείνατ ' ἐν ἀγκοίνῃσι Διὸς μεγάλοιο μιγεῖσα | ||
| Σεμέλης οὐδ ' Ἀλκμήνης ἐνὶ Θήβῃ , ἥ ῥ ' Ἡρακλῆα κρατερόφρονα γείνατο παῖδα : ἣ δὲ Διώνυσον Σεμέλη τέκε |
| ἦλθες δεῦρο πῶς τίνι στόλωι ; [ ] ναῦται κώπαις Ναύπλιον εἰς λιμένα ξενικὸν πόρον ἄγαγόν με δουλοσύνας τ ' | ||
| ἀλλ ' ἐχῖνος ἓν μέγα . ὅθεν τὸν Παλαμήδους πατέρα Ναύπλιον διὰ τὸ πανοῦργον ἐχῖνον καλεῖ . Παλαμήδης γὰρ συστρατεύσας |
| διὰ τὸ ἄνω κεῖσθαι : καὶ Ὅμηρος : καὶ ἄγκη ποιήεντα . ἄγκεα καὶ ποταμοί : γλυκύτης τὸ σχῆμα , | ||
| κρατεροῖο λέοντος νεβροὺς κοιμήσασα νεηγενέας γαλαθηνοὺς κνημοὺς ἐξερέῃσι καὶ ἄγκεα ποιήεντα βοσκομένη , ὁ δ ' ἔπειτα ἑὴν εἰσήλυθεν εὐνήν |
| ὅπως ἂν ἔχοιμεν ὀϊζύος ἀτρεκὲς ἄλκαρ . Γηθόσυνοι δέχνυσθε βροτοίπινυτοῖσιν ἐνίσπω , οἷς ἀγαθὴ κραδίη καὶ πείθεται ἀθανάτοισι : νηπυτίοισι | ||
| ποιεῖ : τέκω , τίκτω : ἔπω , ἴσπω , ἐνίσπω : βλάβω βλάπτω : ἐπεισόδῳ τοῦ τ , καὶ |
| μέσφα τό γ ' ἐχθές , οὔτ ' ἐγὼ αὖ τήνῳ . ἀλλ ' ἦνθέ μοι ἅ τε Φιλίστας μάτηρ | ||
| ἔρανται . Ὥρατος δ ' ὁ τὰ πάντα φιλαίτατος ἀνέρι τήνῳ παιδὸς ὑπὸ σπλάγχνοισιν ἔχει πόθον . οἶδεν Ἄριστις , |
| ποιμένα λαῶν . ὧδε δέ οἱ φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι βῆναι ἐπ ' Ἀτρεΐδην . οἳ δ ' ἀλλήλους ἐνάριζον | ||
| . ἀλήμεναι : ἀθροισθῆναι καὶ συστραφῆναι : ὥσπερ παρὰ τὸ βῆναι γίνεται βήμεναι , οὕτως καὶ παρὰ τὸ ἀλῆναι ἀλήμεναι |
| : οὐδέ τις ἡμέων κείνῳ ἐσάντα μολὼν ἔτ ' ἐσέδρακεν ἠριγένειαν . Νῦν δ ' ὀίω φεύξεσθαι Ἀχαιῶν ὄβριμα τέκνα | ||
| ἄγουσα : οἳ δ ' ἄρα δαῖτ ' ἐπάσαντο καὶ ἠριγένειαν ἔμιμνον , βαιὸν ἀποβρίξαντες ἀραιοῖσιν βλεφάροισιν : αἰνῶς γὰρ |
| ἐς πατρίδα γαῖαν . Ἀτρεΐδης δ ' ἐβόησεν ἰδὲ ζώννυσθαι ἄνωγεν Ἀργείους : ἐν δ ' αὐτὸς ἐδύσετο νώροπα χαλκόν | ||
| κε κακὸς ὣς νόσφιν ἀλυσκάζω πολέμοιο : οὐδέ με θυμὸς ἄνωγεν , ἐπεὶ μάθον ἔμμεναι ἐσθλὸς αἰεὶ καὶ πρώτοισι μετὰ |
| προσκυνουν ? ? ? [ ] [ ] καμπτουσιν ? αυτω τον [ ] [ ] την του σιτου τιμην | ||
| , ὅτι ἡ ἐγγώνιος , ἥντινα καὶ ὁ πάσχων † αυτω φύσεως † ἐπίσταται . ἀλλὰ ἐπειδὴ οὐκ ἔνι μὴ |
| ἦν ἐνταῦθα τὸ ὀΐω . ἦν γὰρ “ ἀλλ ' ἔμπας ὀΐω . ” διὸ καὶ ἐξεβλήθη παρ ' ἐμοῦ | ||
| οὗ ' κράτησα τῶν Ἀχιλλείων ὅπλων : ἀλλ ' αὐτὸν ἔμπας ὄντ ' ἐγὼ τοιόνδ ' ἐμοὶ οὐκ ἀντατιμάσαιμ ' |
| παθητικὴ χοόμενος , χούμενος καὶ δωρικῶς χώμενος , ὡς Μοῦσα Μῶσα , καὶ πλεονασμῷ τοῦ ο χωόμενος : ἢ παρὰ | ||
| Μνασάλκεος τὸ σᾶμα τῶ Πλαταιΐδα τῶ ' λεγῃοποιῶ : ἁ Μῶσα δ ' αὐτῶ τᾶς Σιμωνίδα πλάτας ἧς ἀποσπάραγμα κενά |
| . Οὐ δῆτ ' , ἀλλ ' ἐγώ . Ὦ Δῆμε , καλήν γ ' ἔχεις ἀρχήν , ὅτε πάντες | ||
| ' , ἐξηπάτα κοσκυλματίοις ἄκροισι , τοιαυτὶ λέγων : Ὦ Δῆμε , λοῦσαι πρῶτον ἐκδικάσας μίαν , ἐνθοῦ , ῥόφησον |
| ἔχοντες . Περίψημα ἡμῶν ἐγένου : ἤτοι κάθαρμα : ἢ ἀπολύ - τρωσις . οὕτως ἐπέλεγον τῷ κατ ' ἐνιαυτὸν | ||
| ἔχοντες . Περίψημα ἡμῶν ἐγένου : ἤτοι κάθαρμα : ἢ ἀπολύ - τρωσις . οὕτως ἐπέλεγον τῷ κατ ' ἐνιαυτὸν |
| ἀγαθὸν περὶ ἧι πατρίδι μαρνάμενον : τὴν δ ' αὐτοῦ προλιπόντα πόλιν καὶ πίονας ἀγροὺς πτωχεύειν πάντων ἔστ ' ἀνιηρότατον | ||
| πάλαι βεβηκότων Σιδώνιον ἄστυ λιποῦσα καὶ δροσερὰν Ἄραδον καὶ Σιδῶνος προλιπόντα ναόν – ˘ωτητι – ] ? δεείλην πλείονες ? |
| καὶ ἔξοχον ἄνδρα κιχείη , τὸν δ ' ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρητύσασκε παραστάς . πρὸς τὴν τάξιν τῶν ἑξῆς τὸ ἀντίσιγμα | ||
| βασιλῆα καὶ ἔξοχον ἄνδρα κιχείη τὸν δ ' ἀγανοῖς ἐπέεσσιν ἐρητύσασκε παραστάς : δαιμόνι ' οὔ σε ἔοικε κακὸν ὣς |
| [ – ˘˘ – – ] καδέων ἀνάπαυσιν [ – ˘⚔ ] Ἐμοὶ μὲν οὖν ἀσφαλέστατον ἁ προ [ ] | ||
| ] ! υ τίς ἐστί ; τίς καταισχύνει ? [ ˘⚔ ; [ ] θεν οὐκ οἶδ ' : οὖσα |
| , δεινολεχὴς Μήδεια Κυτηιάσιν μίγα κούραις . Οὐδέ τις ἐνδοτέρω κείνην ὁδὸν εἰσεπέρησεν ἐνδάπιος , ξεῖνός τε βροτῶν ὑπὲρ οὐδὸν | ||
| οὐκ ἀπολοῦμαι τῆς σῆς Ἑλένης οὕνεκα . Σπάρτην ἔλαχες , κείνην κόσμει : τὰς δὲ Μυκήνας ἡμεῖς ἰδίαι . πριστοῖσι |
| αὐτοῖς τὰ ἔπεα τάδε ἃ καλέεται Κάμινος : εἰ μὲν δώσετε μισθὸν ἀείσω ὦ κεραμῆες : δεῦρ ' ἄγ ' | ||
| εὖ καὶ κακῶς ποιεῖν . ἢν οὖν σωφρονῆτε , τούτῳ δώσετε ὅ τι ἄγετε : καὶ ἄμεινον ὑμῖν διακείσεται ἢ |
| μενέαινε κῦδος ἀρέσθαι . ἢ ἐθυμοῦτο . . πρῶτα μὲν ὄτρυνον Λυκίων ἡγήτορας ἄνδρας πάντῃ ἐποιχόμενος , Σαρπηδόνος ἀμφιμάχεσθαι : | ||
| προγόνοις τὸν ποικίλον καὶ πολύφθογγον ὕμνον διαπλέκων καὶ συντιθείς . ὄτρυνον νῦν ἑταίρους , Αἰνέα : ἀποστρέφει τὸν λόγον πρὸς |
| κωμωιδοποιὸς ἐν τοῖς Ἰάμβοις φησίν : εἰς τὸ Κυλικράνων βαδίζων σπληνόπεδον ἀφικόμην : εἶδον οὖν τὴν Ἡράκλειαν καὶ μάλ ' | ||
| , οὓς χλευάζων Ἕρμιππός φησιν : εἰς τὸ Κυλικράνων βαδίζων σπληνόπεδον ἀφικόμην : εἶδον οὖν τὴν Ἡράκλειαν καὶ μάλ ' |
| ψυχὴν ἔχοντα ] ἃς πῶς ποτ ' , ὦ δέσποινα ποντία Κύπρι , βινεῖν δύνανται , τῶν Δρακοντείων νόμων ὁπόταν | ||
| οὐ γάρ τις αὐτὸν οὔτε πυρφόρος θεοῦ κεραυνὸς ἐξέπραξεν οὔτε ποντία θύελλα κινηθεῖσα τῷ τότ ' ἐν χρόνῳ , ἀλλ |
| . Ἡ . γοῦν κακίζων φαίνεται τὴν γένεσιν , ἐπειδὰν φῆι : γενόμενοι ζώειν ἐθέλουσι μόρους τ ' ἔχειν , | ||
| ἐρησόμεθα , τίς ἂν εἴη ἡ Σάμη , ὅταν οὕτω φῆι : Δουλίχιόν τε Σάμην τ ' ἠδ ' ὑλήεντα |
| καὶ σύμπαντός γε τοῦ περὶ τὸν Ὅμηρον χοροῦ , ὃν ἐδέξω μὲν νέος ὤν , ὡς εἰκὸς τὸν τηλικοῦτον , | ||
| ἰχθύες ἀκολούθως ἐποίησε καὶ Ἀρχίλοχος : πολλὰς δὲ τυφλὰς ἐγχέλυας ἐδέξω . οἱ δ ' Ἀττικοί , καθὼς Τρύφων φησί |
| καὶ καῦμα ἡ θερινὴ θερμασία . Παρὰ τὸ λάβ : λὰβ δὲ τὸ διὰ μέσου τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς | ||
| καὶ καῦμα ἡ θερινὴ θερμασία . Παρὰ τὸ λάβ : λὰβ δὲ τὸ διὰ μέσου τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς |
| δ ' ἐμὸς παῖς , καὶ πατὴρ παρίσταται Δαρεῖος οἰκτίρων σφε : τὸν δ ' ὅπως ὁρᾷ Ξέρξης , πέπλους | ||
| πιθοῦ . οὐκ ἔστι . καὶ πρός γ ' ἐξελῶ σφε τῆσδε γῆς , δυοῖν δὲ μοίραιν θατέραι πεπλήξεται : |
| ' ἱκέσιον σέβων Προῖτόν τε τιμῶν , ὅς μ ' ἐδέξατ ' εἰς δόμους λιπόντα γαῖαν Σισύφου φόνον τ ' | ||
| [ χρὴ γὰρ στρατεύειν ? μ ' ει [ [ ἐδέξατ ] ? ' οὖν ἑκοῦσα ? δυ [ [ |
| ὤϊκται κἀνεῖτ ' ὀ παστός . οὐκ ὀρῆις , φίλη Κυννοῖ ; οἶ ' ἔργα κεῖ ' νῆν : ταῦτ | ||
| ζοὴν θεῖναι . τὸν Βατάλης γὰρ τοῦτον οὐκ ὀρῆις , Κυννοῖ , ὄκως βέβηκεν ? ? ? ? ? ? |
| καὶ οὐχ ὥσπερ ἐγγύθεν ἐφεστηκὼς πάντα ἐφορᾷς καὶ πάντ ' ἐπακούεις , καὶ σχεδὸν αὐτήκοος εἶ καὶ αὐτόπτης τῶν ὑφ | ||
| . καὶ Ὅμηρος Ἠέλιοςὃς πάντ ' ἐφορᾶις καὶ πάντ ' ἐπακούεις ζῶιον εἰπὼν ἔδειξε τὸν ἥλιον . τί οὖν λέγομεν |
| τῆς Αἰγίνης πεφυτευκέναι τὸν Αἰακόν . ὁ δὲ νοῦς : ἔφυσε δὲ ὁ Ζεὺς τὸν Αἰακὸν , ὦ Ἡράκλεις , | ||
| μὲν ἐνὶ σπεάτεσσί τεοις καταλείβεται ὕδωρ . εἰ μὴ χλωρὸν ἔφυσε θεὸς μέλι , πολλὸν ἔφασκον γλύσσονα σῦκα πέλεσθαι . |
| κοὔ σε γιγνώσκω τορῶς . ποῦ τιν ' ἀνάκτων Τρώων εὕρω ; ποῦ δῆθ ' Ἕκτωρ τὸν ὑπασπίδιον κοῖτον ἰαύει | ||
| ὑπὸ πύργον ἐν πολέμῳ σῴζεσθαι : ἄλλως : ἐὰν μὲν εὕρω ἐχυρὰν καταφυγήν , σιωπῇ μετέρχομαι φαρμάκοις τὸν φόνον : |
| δοκῶν φορμὸν πλέκειν [ ] . ἀμφί μοι αὖτιϲ [ ἄνακτ ' ] . εἶτα μονῳδεῖν ἐκ Μηδείαϲ καὶ τἀξ | ||
| μὲν ἦν πάροιθεν ἐσχάρας Διὸς καθάρσι ' οἴκων , γῆς ἄνακτ ' ἐπεὶ κτανὼν ἐξέβαλε τῶνδε δωμάτων Ἡρακλέης : χορὸς |
| ἔχειν τὸν χρησμόν : Μύσκελλε βραχύνωτε , παρὲκ θεὸν ἄλλα ματεύων οὔδ ' ἅλα θηρεύσεις : δῶρον δ ' ὅ | ||
| τὸν δὲ ἀντειπεῖν : Μύσκελλε βραχύνωτε , πάρεκ θεὸν ἄλλο ματεύων , κλάσματα θηρεύεις : δῶρον δ ' ὅ , |
| θοῦρον Ἄρηα . Ἥρη δ ' Ἀπόλλωνα καλέσσατο δώματος ἐκτὸς Ἶρίν θ ' , ἥ τε θεοῖσι μετάγγελος ἀθανάτοισι , | ||
| τινά . ἐπὶ τῷ τέλει κορωνίς . 〛 πρὸς τὴν Ἶρίν φησι καταλαβὼν αὐτήν . . πλοῖον ἢ κυνῆ : |
| εἶναι . Νῦν δ ' ἴομεν ποτὶ κοῖτον , ἐπεὶ χατέοντι μάχεσθαι βέλτερον ὑπνώειν ἢ ἐπὶ πλέον εἰλαπινάζειν . Ὣς | ||
| τοῖσδ ' ἐπέεσσιν : “ Οὐκ ἂν δὴ ξείνῳ τλαίης χατέοντι καὶ αὐτῷ ἢ δόλον ἤ τινα μῆτιν ἐπιφράσσασθαι ἀέθλου |
| . καί μοι τοῦτ ' ἀγόρευσον ἐτήτυμον , ὄφρ ' ἐῢ εἰδῶ , ἠὲ νέον μεθέπεις , ἦ καὶ πατρώϊός | ||
| , / ἶν ' ἀπέλεθρον ἔχοντε , ὁ μὲν τόξων ἐῢ εἰδώς ” ἀντὶ τοῦ τὸν μέν . Τῶν δὲ |
| καὶ ἀμφισβητησίμω δεῦρο ἰόντων ἀγωνιουμένω τὰ νῦν τῷ λόγῳ . Πότερος τοίνυν πρότερος ἡμῖν τοῖς δικασταῖς τὰ αὑτοῦ δίεισιν ; | ||
| ἀγαθόν , βραδυτὴς δὲ κακόν ; Ἀλλὰ τί μέλλει ; Πότερος οὖν ἀμείνων δρομεύς , ὁ ἑκὼν βραδέως θέων ἢ |
| δὴ δόρποιο ποτοῦ θ ' ἅλις ἔπλετο θυμός χερσὶν ἐπικροτέοντες ὁμόκλεον , ὄφρ ' ἂν ἔγωγε δηρίσω Χείρωνι διωλύγιον κιθαρίζων | ||
| ἄγεσθαι ἵεντ ' ἀπροφάτως , ἠὲ στονόεσσαν ἀυτήν νωμήσειν χαλεπῇσιν ὁμόκλεον ἀτροπίῃσιν αὖθί τε καὶ μετέπειτα σὺν Αἰήταο † κελεύθῳ |
| μύθοισιν ὅσοις βαρὺ πένθος ὑπείκει , καί περ ἔτ ' ἀχνυμένην . Ἣ δ ' οὐ λάθεθ ' οἷο δρόμοιο | ||
| πένθεσι λευγαλέοισι καὶ ἄλγεσι θυμὸν ἀχεύειν . Τῶ σε καὶ ἀχνυμένην μεθέτω γόος υἱέος ἐσθλοῦ : καὶ γάρ οἱ κλέος |
| κῶας χρύσεον ᾐώρητο χαλαζαίῃ ἐπὶ φηγῷ . Ἀγκαῖος δ ' ἤνωγε παραιφάμενος ἐπέεσσι λαίφεά τε στέλλειν , καὶ ἐπίκριον αὖθι | ||
| ἐν δὲ θέμεν κύνεόν τε νόον καὶ ἐπίκλοπον ἦθος Ἑρμείην ἤνωγε , διάκτορον Ἀργεϊφόντην . Ὣς ἔφαθ ' , οἳ |
| νομίζοι , ἕτερα δὲ καινὰ δαιμόνια εἰσφέροι καὶ τοὺς νέους διαφθείροι , παρελθόντα εἰπεῖν : Ἀλλ ' ἐγώ , ὦ | ||
| καὶ πῶλον καὶ ἵππον ὠνούμενος , ἥκιστα δ ' ἂν διαφθείροι χρώμενος , μάλιστα δ ' ἂν ἵππον ἀποδεικνύοι , |
| προσέοικε τἀγαθά . ταῦτα μὲν οὖν ὡς οἷόν τε ἦν ἐμιμησάμην , ἅτε οὐκ ἔχων ὀνομάσαι . συνεχῶς δὲ ἀστράπτοντα | ||
| ' ἑκάστην εὐχόμενος , τοιαύτην ὑπόθεσιν γράφω , σὲ ζηλῶν ἐμιμησάμην τοὺς πολεμίους κατὰ τοῦ γένους , καὶ πρᾶξιν ἀνήκεστον |
| δ ' ἐμέ : ἀνύειν ἐκπληροῦν : παρελθὼν τοὺς Δελφοὺς φεῦγε : ποῖ με χρὴ πάτερ μολεῖν : ἐκ τῶν | ||
| , αὐτὸς σημανεῖ : σὺ δ ' ἐκλιπὼν γῆν τήνδε φεῦγε , πρίν σε παῖδα Πρωτέως ἰδεῖν , ὃς ἄρχει |
| φαίνεται δὲ τετελευτηκὼς ἐκ τούτων . παίζων οὖν ὁ Ἀριστοφάνης Ἀοῖον αὐτόν φησιν ἀστέρα κληθῆναι . περιβόητος δὲ ἐγένετο . | ||
| μελῶν ποιητής . ἐποίησε δὲ ὠιδήν , ἧς ἡ ἀρχὴ Ἀοῖον ἀεροφοίταν ἀστέρα μείνωμεν ἀελίου λευκῆι πτέρυγι πρόδρομον . φαίνεται |
| καὶ κοινῶς ἅπαντας Τρῶας τοὺς συμπολεμήσαντας αὐτοῖς , ὥσπερ καὶ Δαναοὺς καὶ Ἀχαιοὺς τοὺς ἐναντίους : ἀλλ ' οὐ δήπου | ||
| σφῶι μὲν αὖθι , σὺ καὶ κρατερὸς Λυκομήδης , ἑσταότες Δαναοὺς ὀτρύνετον ἶφι μάχεσθαι : αὖταρ ἐγὼ κεῖς ' εἶμι |
| ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ερ ? ! ! ! ! ! ! ! ! | ||
| [ ] ! ! αυταιϲ [ ξα ? [ ] ερ ? ! [ ! ! ] ! ? ! |
| Θεοκλέους τοῦ Χαλκιδέως ναῦς , ἣν Δωριεῖς χωρὶς τοῦ υ νᾶν φασιν , ἢ ὅτι τῆς Αἴτνης κατατεθείσης τὰ ἄνω | ||
| Νᾶν , ὃ δηλοῖ τὸν ἄρτον : καὶ γὰρ πέραι νᾶν τὸν ἄρτον λέγουσιν : διὸ καὶ ἱνιν ἐν τῷ |