. Ἀρχίλοχος μέντοι κοινότερον ἔφη ὡς ἆρ ' ἀλώπηξ καἰετὸς ξυνωνίην . Καί πού τινες τὸν ἤ τὸν αὐτὸν ἐξεδέξαντο | ||
αἶνός τις ἀνθρώπων ὅδε , ὡς ἆρ ' ἀλώπηξ κἀετὸς ξυνωνίην ἔθεντο , καὶ τὰ ἑξῆς . καὶ πάλιν ὅταν |
ἀποίκους , ὡς λέγετε , φήσει τις ἢ μᾶλλον ἐκείνων Ἀραδίων ; καὶ πότερον Ἕλληνας ἢ Φοινίκων τοὺς ἀσελγεστάτους ; | ||
ἐλέῳ συγγενείας καὶ θεῶν εὐσεβείᾳ μεταθήσειν τὴν πᾶσαν ὀργὴν τῶν Ἀραδίων . οἱ δὲ κατὰ τὰς δεδομένας ἐντολὰς ἐκβάντες τῆς |
, ὥσπερ τὸ Φρυγίος ? ? ? [ καὶ ] Φλογίος ? ? ? ? ? . τρίτην ? ? | ||
μακάρων . Φόρεον δέ μιν ἐς μόθον ἵπποι Αἴθων καὶ Φλογίος , Κόναβος δ ' ἐπὶ τοῖσι Φόβος τε , |
ἀρχιερέα τὸ τελευταῖον ἔρχομαι δηλώσων , ὅτι καὶ προφήτης γέγονε δοκιμώτατος . οὐκ ἀγνοῶ μὲν οὖν , ὡς πάντ ' | ||
ὑπαισθέσθαι τὸ μέλλον καὶ προφυλάξασθαι στρατηγῆσαί τε κατ ' ἐχθρῶν δοκιμώτατος , εὐθὺς γράμμασι βασιλικοῖς ἐξ Ὀδρυσῶν μετεπέμπετο . Πρὸ |
ἀλθαίνεσκεν ἀκμαίαν πατρός , ὀθνεῖα γατομοῦντος Αἴθωνος πτερά . Ὁ Φρὺξ δ ' , ἀδελφὸν αἷμα τιμωρούμενος , πάλιν τιθηνὸν | ||
, ὡς ἐπιθαλάμιον . τούτου γὰρ , φασὶν , ὁ Φρὺξ ὑπομιμνησκόμενος στε - νάζει τὸν Ἑλένης γάμον καὶ ὑμέναιον |
τάφους αὐτῶν . Δηλοῖ δὲ καὶ Ἀπολλόδωρος ἐν τῷ περὶ Θεῶν . . . . . : Πολλὰ κἀγαθὰ Κᾶρες | ||
ἐκ τοῦ Ἀράξεω ποταμοῦ παραγίνονται : γαλακτοπόται δέ εἰσι . Θεῶν δὲ μοῦνον ἥλιον σέβονται , τῷ θύουσι ἵππους . |
ῥήμασιν . ἡ κερδαλῆ δὲ ἀλώπηξ ἑτέρα τίς ἐστι παρὰ Ἀρχιλόχῳ ; τὸν δὲ τοῦ Γλαύκου χρησμὸν οὐκ οἴει πρότερον | ||
τοὺς ἐκ Πάρου : λέγει δὲ οὕτως ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Ἀρχιλόχῳ : ὦ τὴν εὐτυχῆ ναίων Πάρον , ὄλβιε πρέσβυ |
Ἡσίοδος κιθάραν ἐπὶ τοῖς γόνασιν ἔχων , οὐδέν τι οἰκεῖον Ἡσιόδῳ φόρημα : δῆλα γὰρ δὴ καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν | ||
. . . . καὶ Ζήνων δὲ τὸ παρ ' Ἡσιόδῳ χάος ὕδωρ εἶναί φησιν , οὗ συνιζάνοντος ἰλὺν γίνεσθαι |
ἢ ὁ ἄποθεν τοῦ αἰνεῖσθαι , ὅ ἐστιν ἐπαινεῖσθαι : αἶνος γὰρ ὁ ἔπαινος . ἢ ὁ μὴ ἡνίαις εἴκων | ||
καλὸν εἴ τι ποναθῇ . Ἁγησία , τὶν δ ' αἶνος ἑτοῖμος , ὃν ἐνδίκας ἀπὸ γˈλώσσας Ἄδραστος μάντιν Οἰκλείδαν |
πάντα γινόμενος δι ' ἀκαθαρσίαν , ὁ παρ ' αὐτοῖς ἐξοχώτατος θεός , καὶ πάντας τοὺς ἄλλους θεοὺς ἀνέλκων εἰς | ||
κυναγοῦ δ ' ἄλλος Ἀταλάντης γόνος παῖς Παρθενοπαῖος , εἶδος ἐξοχώτατος , Ἀρκὰς μὲν ἦν , ἐλθὼν δ ' ἐπ |
τάττεται . Ταῦτα καὶ , Σικελικὴ τράπεζα : καὶ , Συβαριτικὸς βίος . Ἀγορὰ Κερκώπων : ἐπὶ τῶν πονηρῶν καὶ | ||
παράκειται δὲ αὐτῇ λόγος αἶνος Αἰσώπειος , Καρικὸς αἶνος , Συβαριτικὸς λόγος , Κύπριος , Λιβυκὸς αἶνος , Μαισωνικὴ παροιμία |
οὕτως γὰρ εἴωθε λέγειν : ἄσβεστος δ ' ἄρ ' ἐνῶρτο γέλως . τὸ δὲ σβεστή ἀνέμφατον . καὶ τὸ | ||
τὰ τοιαῦτα ἀποδεξόμεθα περὶ θεῶν ἄσβεστος δ ' ἄρ ' ἐνῶρτο γέλως μακάρεσσι θεοῖσιν , ὡς ἴδον Ἥφαιστον διὰ δώματα |
δὲ λέγεται κρέα . Αἱ παρὰ Τρύφωνι εὐθεῖαι δόρ καὶ δοῦρ , ἀφ ' οὗ δορός καὶ δουρός , κακίζονται | ||
δὴ κλισίην Πηληϊάδεω ἀφίκοντο ὑψηλήν , τὴν Μυρμιδόνες ποίησαν ἄνακτι δοῦρ ' ἐλάτης κέρσαντες : ἀτὰρ καθύπερθεν ἔρεψαν λαχνήεντ ' |
ὑπὸ τοῦ λογιστικοῦ τῆς ψυχῆς μέρους , ἀναδιφᾷ τε καὶ ἐπεξεργάζεται , νῦν μὲν ὧν τοὺς τύπους παρέλαβεν ἀπὸ τῆς | ||
περιπεσών . Διὰ τί δὲ οὕτως ἐγένετο τὰ περὶ αὐτὸν ἐπεξεργάζεται οὕτως . γέγονε μὲν γάρ , φησίν , αὐτοκράτωρ |
δίχα ἰδίας βλάβης τὰς κατὰ τῶν ἐχθρῶν ἐπελεύσεις ποιεῖσθαι καὶ ἀρχαῖος που διδάσκει λόγος , ὅπερ καὶ οἱ συνετοὶ τῶν | ||
ἕξεται πᾶς ὁ σεμνὸς ἅμα καὶ σαφὴς καὶ σύντομος καὶ ἀρχαῖος λόγος ἐσόμενος . ὅπως δὲ ἕκαστον τούτων κἀν τοῖς |
οἱ πολλοὶ τὰς Μούσας αἰτεῖν . καίτοι Σωκράτης ὁ Ἀθηναῖος ποιητικὸς μὲν οὐκ ἦν , ἐδεήθη δὲ τῶν Μουσῶν παρεῖναί | ||
χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἐσφήκωντο . Ὁ δὲ τρόπος ἐστὶ ποιητικὸς πράξεως ἢ παθήματος ἢ σχέσεώς τινος , καθ ' |
αὐτόν , ὅπερ ἴδιον ὁρισμοῦ . ὥστ ' οὐδὲ ἡ Ἰλιὰς ὁρισμός , εἰ καὶ ὁ λόγος εἷς ἐστιν , | ||
, καὶ ὁ ἕτερος . ὥστε δὴ οὐ μόνον ἡ Ἰλιὰς ἅπασιν ὁρισμὸς ἂν εἴη , ἀλλὰ καὶ ἡ Ὀδύσσεια |
καὶ ἐπιθετικά , ὡς λύκος , τὰ δὲ φρόνιμα καὶ κακοῦργα , ὡς ἀλώπηξ , τὰ δὲ συνανθρωπευόμενα καὶ ἀσπαστικά | ||
: οἱ δὲ συστέλλουσι . 〛 κόβαλα : Ἀντὶ τοῦ κακοῦργα καὶ ἀνελεύθερα . καὶ μὴν ἀτεχνῶς γε : Ἀντὶ |
: πέπαυσο βάλλων . οἶσθα γὰρ ὡς ὁπποῖόν κ ' εἴπῃσθα . ἐμὲ δὲ εἴ τις λέγοι κακῶς , μὴ | ||
ἐρύσατο καὶ ἐσάωσεν , ὄφρα γνῷς κατὰ θυμόν , ἀτὰρ εἴπῃσθα καὶ ἄλλῳ , ὡς κακοεργίης εὐεργεσίη μέγ ' ἀμείνων |
τὸ συνεστηκὸς ἐξ ἀμφοῖν . καὶ ἔστι κόσμος ὁ ἰδίως ποιὸς τῆς τῶν ὅλων οὐσίας ἤ , ὥς φησι Ποσειδώνιος | ||
τῆς Παρθένου αἱ ἐν τῷ χορῷ ἀκόλουθοι . ΚΡΙΜΝΙΤΗΣ πλακοῦς ποιὸς διὰ κρίμνων γινόμενος , ὡς Ἰατροκλῆς ἐν τῷ περὶ |
ὁ πλοῦτός ἐστιν , ὥς φησι Θ . , καὶ ἄζηλος ἀληθῶς , εἰ Καλλίας πλουσιώτατος Ἀθηναίων καὶ Ἰσμηνίας εὐπορώτατος | ||
ἡμῖν ὥστε κἀμφανῆ μαθεῖν ; Πάρεστι δῆτα καὶ μάλ ' ἄζηλος θέα . Ἦ πολλὰ χαίρειν μ ' εἶπας οὐκ |
τετράφθαι τὴν Ἥραν . καὶ Καλλίμαχος μέμνηται . ὁ δὲ Ταρραῖος οὕτως : Παρθενία δὲ ἡ Σάμος ἀπὸ Παρθενίας τῆς | ||
κἀκεῖ τὸν βίον ἐτελεύτησεν : γίγας δὲ ἦν . οὕτως Ταρραῖος . τυτθὸν ὑπ ' ἐκ Φρυγίης : τὴν οὖσαν |
δὲ τοῦ αἴνου : ὅτι ὁ μὲν αἶνος ἐστὶ λόγος μυθικός , ἐκφερόμενος ἀπὸ ἀλόγων ζῴων ἢ φυτῶν πρὸς ἀνθρώπων | ||
κατ ' ἄλλους εἰς ἔλαφον . ταῦτα δὲ πάντα λῆρος μυθικός ἐστι , τὸ δ ' ἀληθὲς οὕτως * ἔχει |
περὶ τὰς θυσίας αὐλητῶν ἦν ὁ Χαῖρις . ὁ Χαῖρις αὐλητὴς ἐπὶ ταῖς θυσίαις . ἦν δὲ καὶ ἕτερος κιθαρῳδός | ||
. περὶ δὲ τοῦ τήνελλα Ἐρατοσθένης φησὶν ὅτι ὅτε ὁ αὐλητὴς ἢ ὁ κιθαριστὴς μὴ παρῆν , ὁ ἔξαρχος αὐτὸ |
δὲ τοὺς ἐπιζητοῦντας τὴν αἰτίαν ἔλεγεν πραύνομαι . καὶ ὁ Ὁμηρικὸς δὲ Ἀχιλλεὺς τῇ κιθάρᾳ κατεπραύνετο , ἣν αὐτῷ ἐκ | ||
Θέτις μὴ βουλομένη γαμηθῆναι θνητῷ : μετεβάλλετο οὖν ὥσπερ ὁ Ὁμηρικὸς Πρωτεύς . οὔτε οὖν τὸ πῦρ , εἰς ὃ |
, : Κλειτόδημος δὲ ὁπόσοι τὰ Ἀθηναίων ἐπιχώρια ἔγραψαν ὁ ἀρχαιότατος , οὗτος ἐν τῷ λόγῳ φησὶ τῷ Ἀττικῷ , | ||
. ἐν δὲ τῷ Ἑλικῶνι καὶ ἄλλοι τρίποδες κεῖνται καὶ ἀρχαιότατος , ὃν ἐν Χαλκίδι λαβεῖν τῇ ἐπ ' Εὐρίπῳ |
: ἄλλο ἄκοπον τὸ τοῦ γλουτοῦ , ὡς Φιλόξενος ὁ γραμματικός . κηροῦ λίτρας βʹ . ἀμμωνιακοῦ θυμιάματος λίτραν αʹ | ||
παρωνύμως μὲν ὡς ἀπὸ τῆς ποιότητος ποιοὶ ἀπὸ τῆς γραμματικῆς γραμματικός , ἀπὸ τῆς ἰατρικῆς ἰατρός , ὁμωνύμως δὲ δὲ |
ἀπὸ φρονήσεως γίνεται . Καὶ μὴν καὶ ἡ φρόνησις μετὰ ἀνδρίας ὑφίσταται : ἐπιστήμη γάρ ἐστιν ἀγαθῶν : οὐδεὶς δὲ | ||
προσέτι δὲ καὶ Ῥωμαίοις , μεγίστην ἀπόδειξιν παρεχόμενα ἀρετῆς καὶ ἀνδρίας τῶν ἐπιφανεστάτων ἀνδρῶν ἀρχή τε κατελύθη μεγίστη δὴ καὶ |
: καὶ γὰρ Ἡσίοδον οὕτω λέγειν ἔστι τις Ἑλλοπίη , πολυλήιος ἤδ ' εὐλείμων : / ἔνθα δὲ Δωδώνη τις | ||
' αἰὲν ἐπασσύτερος φέρεν οὖρος . Αὐτίκα δ ' ἠερίη πολυλήιος αἶα Πελασγῶν δύετο , Πηλιάδας δὲ παρεξήμειβον ἐρίπνας , |
, ἧκε δ ' ἀγγέλλων τις ὡς τοὺς πρυτάνεις ὡς Ἐλάτεια κατείληπται . καὶ μετὰ ταῦθ ' οἱ μὲν εὐθὺς | ||
ὀλυμπιάδος ὃν καί φησι πρῶτον ὠνομάσθαι τύραννον . . . Ἐλάτεια : Δημοσθένης ὑπὲρ Κτησιφῶντος . πόλις δὲ ἦν μεγίστη |
βραχυκαταληκτεῖ : πλὴν τοῦ αὔρα , καὶ Φαίδρα παρ ' Εὐριπίδῃ [ . ] Φαίδρα : τὸ γὰρ τῆσδ ' | ||
γὰρ ἐμπειρία δηλοῖ καὶ τὴν πολυπειρίαν , ὡς παρ ' Εὐριπίδῃ : ἀλλ ' ἡ ἐμπειρία ἔχει τι λέξαι τῶν |
καὶ ὑγροί . Μέλανος διὰ βένθεα : Μέλας πόντος οὕτω λεγόμενος , ὡς ἱστορεῖ Εὔδοξος ἐν δʹ Γῆς περιόδου : | ||
, μέγα καὶ ὑπὲρ μέτρον . Κάλλιχθυς : ὁ ἱερὸς λεγόμενος , ἱερὸς ἰχθύς . ἰαίνεται : εὐφραίνεται . Ὄρκυνος |
, ὅσον τὸ συνηρεφὲς τῆς τῶν φύλλων κόμης ἀνέῳξεν ὁ γραφεύς . ὅλον ἐτείχιζε τὸν λειμῶνα περιβολή : εἴσω δὲ | ||
ἐν αἰσχρῶι θέμενος αἰδέσθητί με , οἴκτιρον ἡμᾶς , ὡς γραφεύς τ ' ἀποσταθεὶς ἰδοῦ με κἀνάθρησον οἷ ' ἔχω |
' ἱκάνω , ἀντὶ τοῦ ἱκετεύω . . . . αἰδοιέστατον : ἰστέον , ὅτι οἷον : ἐγὼ γένος μέν | ||
ἐγὼ γένος μέν εἰμι Κρὴς ἀρχέστατον ” , καὶ τὸ αἰδοιέστατον καὶ ἀφθονέστατον ποιητικά ἐστι κατ ' ἔθος Ἰώνων γενόμενα |
κράτος ἔχοντος . καὶ τοῖς μὲν οὐρανίοις δαίμοσι τὰ περισσὰ ἀπονέμει : ὅ τε γὰρ Νέστωρ τῷ Ποσειδῶνι θύει ἐννεάκις | ||
τύχην . εἰ δὲ πρὸς τὴν ἀξίαν ἑκάστῳ τὰ προσήκοντα ἀπονέμει ὁ ἐπιτροπεύων ἡμῶν θεὸς καὶ τοῦ μὲν εἶναι τοιούσδε |
καὶ δουλεύουσαι . Πῶς τις ἄνευ θανάτου σε φύγοι , βίε ; μυρία γάρ σευ λυγρά , καὶ οὔτε φυγεῖν | ||
ἆθλα . ” Πῶς τις ἄνευ θανάτου σε φύγοι , βίε ; μυρία γάρ σευ λυγρά : καὶ οὔτε φυγεῖν |
. Εἰκοστὴ Θάσος . . . Σκύλαξ : Καρυανδεύς : μαθηματικὸς καὶ μουσικός . Περίπλουν τῶν ἐκτὸς τῶν Ἡρακλέους στηλῶν | ||
παραγενόμενον αὐτόν , ἔφη : Οὐδὲν αὐτοῦ ἀχρωμότερον . Ἀφυὴς μαθηματικὸς μοιρολογῶν τινα ἔφη : Οὐκ ἦν σοι κατὰ γένος |
αὐτίκα δ ' ἠθείοισιν ἀναπτύσσων φάτο μῦθον ἔστι δέ τις Νέμεσις μεγάλη θεός , ἣ τάδε πάντα πρὸς μακάρων ἔλαχεν | ||
ἐν δευτέρῳ Κρητικῶν : ἵνα μὴ θεοὺς ὀμνύωσιν . Ῥαμνουσία Νέμεσις : ἐν Ῥαμνοῦντι Νεμέσεως ἵδρυται ἄγαλμα δεκάπηχυ , ὁλόλιθον |
ἐκείνων μὲν πταιστὸν τὸ καθόλου καὶ ποτὲ ἄλλως ἔχον ἤπερ κατείληπται , ἐπὶ δὲ τούτων ἀεὶ τὸ αὐτό . ὥστε | ||
ἧκε δ ' ἀγγέλλων τις ὡς τοὺς πρυτάνεις ὡς Ἐλάτεια κατείληπται . καὶ τοῖς φιλοσόφοις δὲ ἐπιμελὲς ἦν συνάγουσι τοὺς |
ὅτι ἤδη πρότερον γένοιτο ἐν γῇ ἐν ἄλλῳ σώματι , Εὔφορβος δὲ εἶναι ὁ Τρὼς τότε . Ἐπίστευον δὲ ὧδε | ||
, καί τις κατὰ τὸν Δημόκριτον λοιδορεῖταί σοι . Πυθαγόρας Εὔφορβος γεγονέναι φησὶ καὶ τοῦ Φερεκύδους δόγματος κληρονόμος ἐστίν : |
. ” δυσχερῶς δὲ τοῦ Τίτου τὸν κύνα ἀκούσαντος ” Ὁμήρῳ μέντοι „ ἔφη „ νέος ὢν ὁ Τηλέμαχος καὶ | ||
δὴ πολὺς ὅμιλος , οὓς ἰδιώτας οἱ σοφοὶ καλοῦσιν , Ὁμήρῳ τε καὶ Ἡσιόδῳ καὶ τοῖς ἄλλοις μυθοποιοῖς περὶ τούτων |
γὰρ Ἑρμῆν μάτην πρὸς αὐτὸν ταῦτα κομπάζειν . . λίαν εἰρημένος ] μετ ' ἐπάρσεως λεγόμενος . . ἀληθὴς καὶ | ||
παρὰ Διονυσίου βοηθείας ἔλεγεν ὅτι ἐξήκοι αὐτῷ ὁ χρόνος ὃς εἰρημένος ἦν παραμένειν . καὶ ἅμα ταῦτ ' ἔλεγε καὶ |
ὁ κατηγορῶν , ἀλλὰ μὴ σπερμολόγος περίτριμμα ἀγορᾶς ‚ [ ἀρουραῖος Οἰνόμαος , παράσημος ῥήτωρ ] . τούτων ἕκαστον κῶλόν | ||
διαστολή τις εἴη , ἢ σύνθετον ὑπάρχοι : Ἀθηναῖος Εἰρηναῖος ἀρουραῖος . τὸ ἐρυσίχαιος προπαροξύνεται . τὸ δὲ Ἀθήναιος κύριον |
. εἰθύφαλλος : αἰδοῖον καὶ ὁ πρόχειρος εἰς συνουσίαν καὶ ᾠδὴ ὑπόκενος . Εἰλείθυιαι : αἱ ἐπὶ τῶν τικτουσῶν θεαί | ||
τοῖς ἐπινίκοις τοῖς ὑπὸ Πινδάρου γεγραμμένοις εἰς τοὺς Ὀλυμπιονίκας πρώτη ᾠδὴ ἐπῳδική ἐστι τριαδικὴ περικοπῶν δʹ . καὶ ἔστιν ἡ |
ἐυπλόκαμος Δημήτηρ , ὧι θυμῶι εἴξασα , μίγη ] οὗτος Κρὴς τὸ γένος , Κατρέος καὶ Φρονίας υἱός . ὡς | ||
αἰεί ] . . . . ἦλθεν Ἀθήναζε καὶ ἄλλος Κρὴς ἀνὴρ ὄνομα Ἐ . : οὐδὲ οὗτος ἔσχεν εἰπεῖν |
ὡς Ἀλ . Κορνήλιος ἐν τῷ Περὶ τῶν παρ ' Ἀλκμᾶνι ποτικῶς εἰρημένων . Ἄσσος . . . Ἀλέξανδρος δ | ||
παρ ' Ἀπολλοφάνει ἐν Δαλίδι . αἱ δὲ παρ ' Ἀλκμᾶνι θριδακίσκαι λεγόμεναι αἱ αὐταί εἰσι ταῖς Ἀττικαῖς θριδακίναις . |
τι τοῖοι ἀμυνέμεναι καὶ ἐφ ' ἑνὸς τοῦ Πατρόκλου , ἡμέτερος θεράπων : τοιοῦτον οὖν καὶ τὸ ἁμόνπρὸς . οἷς | ||
, ὅτε ἐπὶ δείξεως λαμβάνεται , ἐμὸς εἶ φίλος , ἡμέτερος ὑπάρχεις οἰκέτης , Χρὴ ἄρα καλεῖν , καθάπερ καὶ |
παρὰ τοῖς Φοίνιξιν . καὶ Ὀγκαῖαι πύλαι . μέμνηται καὶ Ἀντίμαχος καὶ Ῥιανός . Φοῖνιξ δὲ ἄνωθεν ὁ Κάδμος . | ||
καὶ Ἀπολλώνιος . Ἡσίοδος δὲ καὶ Πίνδαρος ἐν Πυθιονίκαις καὶ Ἀντίμαχος ἐν Λύδηι διὰ τοῦ Ὠκεανοῦ φασιν ἐλθεῖν αὐτοὺς εἰς |
οἱ ἄγχι ἠΰτ ' ἐπεγγελόωσα παρίσταται : ὧδέ κε φαίης μυθεῖσθαι μύραιναν ἀπηνέα κερτομέουσαν : τί πτώσσεις δολομῆτα ; τίν | ||
δὲ δημότας ἄνδρας / εὐθείην ῥήτραις ἀνταπαμειβομένους ] : / μυθεῖσθαι δὲ τὰ καλὰ καὶ ἔρδειν πάντα δίκαια / μήδε |
τὸ ἁρμόζον καὶ ὁ νόμος . κυβιστῶσι . κυβιστὴρ ὁ ὀρχηστὴς καὶ κυβιστῶσι τὸ ὀρχοῦνται . ἀσκωλιάζοντες . ἀσκωλιάζοντες κυρίως | ||
πηγὰς ἀνοίξας τὰς πάλαι κεκρυμμένας . Καὶ δὴ καταίθει γαῖαν ὀρχηστὴς Ἄρης , στρόμβῳ τὸν αἱματηρὸν ἐξάρχων νόμον . ἅπασα |
: ἡ γὰρ μετὰ τῶν εἰρημένων διορισμῶν ἀληθὴς ἂν εἴη δεικνυμένη . ἃ εἰπὼν ἐπιφέρει Ὃ λέγει τοῦτό ἐστιν , | ||
τοῦ Νείλου πρόσοικος . τοιαῦτα ἤκουσας καὶ τριήρης τις ἦν δεικνυμένη μὲν Διονυσίοις , ὑμνουμένη δ ' ἐν τοῖς Κατάπλοις |
πολλὰ διέφθαρται : ὁπότε καὶ τὰ Τύανα τὰ ἐν τοῖς Καππαδόκαις Θόανα λέγουσιν ὅτι ὠνομάζετο ἐπὶ Θόαντι τῷ βασιλεῖ τῶν | ||
καὶ τετράρχας , Γαλλογραικῶν μέν , οἳ νῦν εἰσι Γαλάται Καππαδόκαις ὅμοροι , Δηιόταρον καὶ ἑτέρους , Παφλαγονίας δὲ Ἄτταλον |
Ἀχαιοί . “ ὅτι δὲ καὶ Ἑρμῶν στοά τις ἐλέγετο δεδήλωκε καὶ Ἀντιφῶν ἐν τῷ πρὸς Νικοκλέα . ὅτι δὲ | ||
καὶ πόσους πήχεις ἀπέχοντα ἀκολουθεῖν δεῖ τὸν ἐραστὴν τῷ ἐρωμένῳ δεδήλωκε , καὶ τοῖς ἐλευθέροις τὸ ἐπιτήδευμα τετήρηκε , δοῦλον |
, ἐν δὲ τῷ μεταξὺ τόπος ἐστὶ καλούμενος Ῥηγισουίλλα : ἱστόρηται δὲ γενέσθαι τοῦτο βασίλειον Μάλεω τοῦ Πελασγοῦ , ὅν | ||
, τὰ δὲ ἐργάσασθαι , ὁποία τις καὶ ἡ Μήδεια ἱστόρηται καὶ ἡ Ἀγαμήδη καὶ ἡ θρυλουμένη Κροκοδίκη : καὶ |
. Ἀνάγυρον κινεῖς : ἐπὶ τῶν προξενούντων ἑαυτοῖς κακά : Ἀνάγυρος γάρ τις ἥρως ἐκάκου τοὺς γείτονας . Ἀεί με | ||
πονοῦντες γεωργοὶ οὐδὲν κομίζονται . Ἀνάγυρον κινεῖν : ἔστιν ὁ Ἀνάγυρος δῆμος Ἀττικὸς , ἔνθα δυσῶδες φυτὸν φύεται , οὕτω |
, ὅτι οἱ ἀρχαῖοι ἀγωνιζόμενοι πολλάκις οὐκ εἶπον προοίμια , συντάσσοντες δὲ μετὰ προοιμίων ἐβουλήθησαν συντάξαι : μάρτυς τοῦ λόγου | ||
ὁ ἐμὸς πλοῦτος ἁρπαγή καὶ ἐγένετο τοῦ δεῖνος ἁρπαγή , συντάσσοντες καὶ πρὸς γενικὴν καὶ πρὸς δοτικὴν τὸ γίνεται , |
τὰς ποικίλας ἐπιδέσεις . αὐτὸς γοῦν ἐν τῷ κατ ' ἰητρεῖον βιβλίῳ περὶ ἐπιδέσεως διαλεγόμενος καὶ εἰπὼν τίς ἂν εἴη | ||
πλείστοισιν : τὰ δ ' ἄλλα , ὁκόσα κατ ' ἰητρεῖον , ἀνόσως διῆγον . Πρωῒ δὲ τοῦ θέρεος ἀρξαμένου |
φησὶν Ὅμηρος εἶναι : Σπλάγχνα δ ' ἄρ ' ἀμπείραντες ὑπείρεχον Ἡφαίστοιο : μεταληπτικῶς ὑπὸ τοῦ Ἡφαίστου τὰ σπλάγχνα φησὶν | ||
ἐπὶ δὲ τοῦ πυρός “ σπλάγχνα δ ' ἂρ ἀμπείραντες ὑπείρεχον Ἡφαίστοιο : ” ὁ δὲ τρόπος μετωνυμία . ἤφυσε |
. κωμικὴ δὲ ἐσθὴς ἐξωμίς : ἔστι δὲ χιτὼν λευκὸς ἄσημος , κατὰ τὴν ἀριστερὰν πλευρὰν ῥαφὴν οὐκ ἔχων , | ||
ποι , ὁμολογῶ φονεὺς εἶναι . Ἡ δὲ νὺξ οὐκ ἄσημος : τοῖς γὰρ Διπολίοις ὁ ἀνὴρ ἀπέθανε . Περὶ |
τὸ μὴ ὂν ἕν : οὐ γὰρ ἂν τὸ ἓν ἐλέγετο οὐδ ' ἂν τοῦ ἑνὸς ἕτερα , οὐδ ' | ||
τὴν Λῆμνον τῶν ἐμαυτοῦ τινα ἰσηλίκων , οὗ τῇ μητρὶ ἐλέγετο τις ἐπιφοιτᾶν σάτυρος , ὡς εἰκὸς ἦν τῇ ἱστορίᾳ |
διὰ τὸ Αἴολος , Αἰολία ἡ χώρα καὶ τὸ ἐθνικὸν Αἰολεύς . Ἡρωδιανὸς δέ φησιν , ὅτι τοῖς συνοικισταῖς συνεχῶς | ||
, καὶ Αἰολήιος . δύναται δὲ τοῦτο καὶ ἀπὸ τοῦ Αἰολεύς εἶναι , ὅθεν καὶ τὸ Αἰόλειον , ὥστε γενικὸν |
γε διέφυγον , ἀλλ ' οἱ μὲν . . . Ὀρφεὺς δ ' ὁ μάλιστα τούτων τῶν λόγων ἁψάμενος διασπασθεὶς | ||
ὡς Μοῦσαι τὸν ἀοιδὸν ὃ μὴ Πίμπλειαν ἀείσῃ ἔχθουσι καὶ Ὀρφεὺς νῦν δ ' ἄγε μοι κούρη Πιμπλείας ἔννεπε Μοῦσα |
' Ἱερωνύμου : οὗτος ὁ Ἱερώνυμος μελῶν ἐστι ποιητὴς καὶ τραγῳδοποιὸς ἀνώμαλος καὶ ἀνοικονόμητος , διὰ τὸ ἄγαν ἐμπαθεῖς γράφειν | ||
τραγῳδὸς λέγεται ὁ χορευτὴς καὶ ὑποκριτής , κωμῳδοποιὸς δὲ καὶ τραγῳδοποιὸς οἱ ποιηταί . ἐνίοτε δὲ συγχέουσι τὴν διαφοράν . |
τῶν Ἑλλήνων : ὁ λόγος : εἰώθασιν οἱ βάρβαροι τὸν αἴλινον ἐν ἀρχῇ θρήνου λέγειν οἰκείως τῇ ἑαυτῶν βαρβάρῳ φωνῇ | ||
ἰωάν , ἢ ναὸς ἄξενον αὐγάζων ὅρμον : προβοᾷ γὰρ αἴλινον . Ἰὼ ξένοι , τίνες ποτ ' ἐς γῆν |
καὶ τὸ τρίτον ὁμοίως , καὶ τὸ πρῶτον παρά τινος λέγεται : σαφὲς δὲ γενέσθω τὸ λεγόμενον παραδείγματι : τύπτω | ||
ἁμῇ γέ πῃ . ὁπωσδήποτε , καθ ' ὁτιοῦν , λέγεται δὲ καὶ ἁμωσγέπως , καὶ † ἁμόθεν , καὶ |
καὶ Θάσιος ἐκ μεγάλων κυλίκων ἐπιδέξια , ὁ δ ' Ἀττικὸς ἐκ μικρῶν ἐπιδέξια , ὁ δὲ Θετταλικὸς ἐκπώματα προπίνει | ||
ἀπὸ τοῦ † ἀλάλημι ὁ παθητικὸς παρακείμενος ἤλαμαι καὶ ὁ Ἀττικὸς ἀλήλαμαι , ἔνθεν τὸ ἀληλαμένοι περὶ κύκλον , καὶ |
καθ ' ἑαυτούς . Εἰ μέν τις ἀνὴρ τῶν ἀρχαίων κωμῳδοδιδάσκαλος ἡμᾶς ἠνάγκαζεν λέξοντας ἔπη πρὸς τὸ θέατρον παραβῆναι , | ||
καὶ Μένανδρος αὐτὸ βαρβαρικὸν οἴεται , ἀλλ ' Ἀριστοφάνης ὁ κωμῳδοδιδάσκαλος τὰ τοιαῦτα πιστότερος αὐτοῦ , εἰπὼν ἐν Αἰολοσίκωνι κοιτὼν |
προσῳδίαν ἐστίν , ὅστις ἐν μὲν τοῖς διαλεκτικοῖς λόγοις τοῖς ἀγράφως ἐν ταῖς ὁμιλίαις ἐκφερομένοις οὐ ῥᾳδίως γίνεται , ἐν | ||
γλῶτταν ἔλθῃ , τοῦτο μὴ διακρίνας γράφει . οὐ γὰρ ἀγράφως τι ἔλεγεν , ἀλλὰ πάνυ ἐσκεμμένως , ὡς ἐν |
ζῴδιά εἰσιν ταῦτα . . . . ἅτινα καὶ οὕτως ῥωμαϊκῶς ὀνομάζονται Κριὸς , Ταῦρος , Δίδυμος . Ὀνομάζεται δὲ | ||
χαριστήρια τῷ Ἀχιλλεῖ ἀνάκειται , καὶ ἐπιγράμματα , τὰ μὲν ῥωμαϊκῶς , τὰ δὲ ἑλληνικῶς πεποιημένα ἐν ἄλλῳ καὶ ἄλλῳ |
γινώσκομεν , ὅτι ἀπὸ ἐνυπνίων ἀΐσσει καὶ φοβέεται : ὁκόταν ἔννοος γένηται , ἀφηγεῖται τὰ ἐνύπνια , ὁκοῖα καὶ τῷ | ||
πνεῦμα ἀθρόον . Ὁκόταν δὲ παύσηται παραφρονέων , εὐθὺς παραχρῆμα ἔννοος γίνεται , καὶ ἢν ἐρωτῇ τις αὐτὸν , ὀρθῶς |
ὥστε διαφέρειν τὸ ἀνωτάτω τοῦ ἀνώτατα , ᾗ τὸ μὲν ὀνοματικόν ἐστιν ἐπίρρημα , τὸ δὲ ἐπιρρηματικόν . Καὶ τὸ | ||
ἂν βεβήκοι , εἰ πρῶτον μὲν εἰς ὄνομα καταλήγοι ἢ ὀνοματικόν τι μὴ ἔλαττον ὂν τριῶν συλλαβῶν , οἷον εἰς |
δὲ τὰς ἄλλας ἀρετάς , ἴσα θεοῖς παρὰ τοῖς Κροτωνιάταις ἐτιμᾶτο . Ὅτι Πυθαγόρας φιλοσοφίαν , ἀλλ ' οὐ σοφίαν | ||
ταῦτα πάντα ὡς ἀληθῆ λέγοι ὁ Ἀθηναῖος Τιμαγόρας , καὶ ἐτιμᾶτο δεύτερος μετὰ τὸν Πελοπίδαν . ἐκ δὲ τούτου ἐρωτώμενος |
ἀντὶ τοῦ φροντίζων Ξενοφῶν . νεώς τὴν εὐθεῖαν ἑνικῶς καὶ ὀξυτόνως Ἀττικοί , ναός Ἕλληνες . νώ δυϊκῶς Ἀττικοί , | ||
ἀπέχει σταδίων ὀκτώ , ὥς φησιν Ἀριστοτέλης . τινὲς ἐλαιὸν ὀξυτόνως ἐκδεχόμενοι τὸν ἐξ ἀγριελαίας στέφανον οὕτως καλοῦσι . ἔλαιον |
ὁ Ἀλέξανδρος . ὁ δὲ μέγας φιλόσοφος βαθύτερον καὶ ἀκριβέστερον ἐξηγούμενος λέγει ὅτι τὸ ἢ προστιθεμένου ἢ διαιρουμένου τοῦ εἶναι | ||
παροιμίᾳ παρὰ τοὺς χρόνους . Δήμων [ . ] γοῦν ἐξηγούμενος [ περὶ ] αὐτήν φησιν [ ὡς ] ὕστερον |
μὲν , τίνος τέ ἐστιν ὁ πίναξ ἠπείρου , καὶ πόσος , καὶ ποίας περιέχει χώρας , καὶ τίνα λόγον | ||
' ἄν τις , ἡλίκα δέδωκεν , εἰ λογίσαιτο , πόσος ἂν ἦν αὐτῷ λόγος ἐπιθέντι τὴν ὀφειλομένην δίκην , |
Ἕλληνες . ἀνακραγεῖν Ἀττικοί , ἀναφωνῆσαι Ἕλληνες . ἀπάτη ἡ πλάνη παρ ' Ἀττικοῖς , ἀπάτη ἡ τέρψις παρ ' | ||
ἐκχεῖται τὸ ὕδωρ καὶ ὁ ἀὴρ ἀντεισέρχεται , κἀντεῦθεν ἡ πλάνη : ἐπεὶ γὰρ σῶμα πᾶν μετὰ διαστήματος , μεταφέρουσι |
πληθυντικαὶ ] καὶ ἐκτὸς ? [ ἑνικαί , ἡμέτερος , ὑμέτερος , σφέτερος ] [ ] ς ? ἡμετέρα , | ||
ἔσσεται : ὣς οὐ τοῦτον ἐγώ ποτε μῦθον ἐνίψω . ὑμέτερος δ ' εἰ μὲν θυμὸς νεμεσίζεται αὐτῶν , ἔξιτέ |
περὶ τῆς Αἰγίνης ἁ μὲν πολλάκις Αἰακιδᾶν . καὶ Εὐριπίδης Εὔβοι ' Ἀθήναις ἐστὶ γείτων πόλις . ἀντὶ τοῦ “ | ||
πόλιν ὠνόμασεν ὁ ῥήτωρ . καὶ Εὐριπίδης τὴν Εὔβοιαν : Εὔβοι ' Ἀθήναις ἐστί τις γείτων πόλις . Ἀριστοφάνης δὲ |
. . . . ἄϊδι : Σέλευκός φησιν ἀπὸ τῆς Ἄϊς εὐθείας : ἀλλὰ τὰ εἰς δος , Πάριδος Πάριος | ||
αἰθάλην . Ἄϊδι τῷ Ἅιδῃ , ἀπ ' εὐθείας τῆς Ἄϊς ὡς Πάρις , “ πολλὰς δ ' ἰφθίμους ψυχὰς |
μοι πάντες ὀμόσσατε καρτερὸν ὅρκον , μή τις ἐπ ' Ἴρῳ ἦρα φέρων ἐμὲ χειρὶ βαρείῃ πλήξῃ ἀτασθάλλων , τούτῳ | ||
' ἀποδειλιῶντα εἰσάγων τάδε εἴρηκεν : Ὡς ἂρ ἔφαν : Ἴρῳ δὲ κακῶς ὠρίνετο θυμός : Ἀλλὰ καὶ ὣς μνηστῆρες |
δίκας φεύγοντες ἐν Λήμνων † Ἴμβρον ἐσκήπτοντο . Ἴμβριος ἢ Λήμνιος : οἱ τὰς δίκας ἀποφεύγοντες Ἀθήνησιν ἐσκήπτοντο ἐν Ἴμβρῳ | ||
καθά φησιν Ἀριστοτέλης ἐν τρίτῳ Περὶ ποιητικῆς , ἐφιλονείκει Ἀντίλοχος Λήμνιος καὶ Ἀντιφῶν ὁ τερατοσκόπος , ὡς Πυθαγόρᾳ Κύλων Κροτωνιάτης |
δὲ καὶ λόγον αὐτὸν ὀνομάζουσιν , ἐπεὶ καὶ ὁ Αἴσωπος λογοποιὸς λέγεται : μύθων γὰρ πλάστης ὁ Αἴσωπος . Ὅσα | ||
ὡς καὶ τὸν πυθόμενον , εἴτ ' Αἴσωπός ἐστιν ὁ λογοποιὸς εἴτε ἄλλος τις , πῶς ἂν πλουτήσαιμι Διὸς καὶ |
αὐτὴν τιθεμένην , χωρὶς τῶν προοιμίων . σεμνὸς ] τὸ σεμνός διττῶς λέγεται , καὶ ἐπὶ τοῦ ὑπερηφάνου καὶ ἐπὶ | ||
: καὶ γὰρ ἐκ τοῦ ἐναντίου σώφρων μὲν λόγος ὁ σεμνός , ὁ δὲ τὸ ἐκπρεπὲς κάλλος ἐπιτηδεύων ἐπίβουλος . |
εὐθείᾳ καὶ τῇ γενικῇ τὸ παρώνυμον , Μοψοπία Μοψοπιεύς Ἐρετριεύς Φωκαιεύς Θεσπιεύς „ . τὸ δὲ ἀγυιάτης ὡς Κορώνεια Κορωνειάτης | ||
τῇ γενικῇ τὸ παρώνυμον , Μοψοπία Μοψοπιεύς , Ἐρετριεύς , Φωκαιεύς , Θεσπιεύς . . . , : Τρύφων ἐν |
καὶ τοῦτο γλαφυρόν , ὦ Λυκῖνε , καὶ ἐπέραστον : ὁμώνυμος γάρ ἐστιν τῇ τοῦ Ἀβραδάτα ἐκείνῃ τῇ καλῇ : | ||
Ὀπωρινοῖο κυνὸς εἶπεν ὁ ποιητὴς , ὅτι ὁ κύων ἐστὶν ὁμώνυμος φωνὴ , οἷον ὅτι ἔνι κύων χερσαῖος , κύων |
καὶ τὴν ὀνομασίαν ἔσχεν ἡ πόλις . . . Βοῦς Κύπριος : κοπροφάγος , εἰκαῖος , ἀκάθαρτος . Σημαίνει δὲ | ||
τῶν πλουσίων καὶ ὑβριστῶν . Τοιοῦτοι γὰρ οἱ Κολοφώνιοι . Κύπριος βοῦς : ἐπὶ τῶν κοπροφάγων καὶ εἰκαίων . Κάμηλος |
ὑπεχώρει , καίτοι ἀνὴρ ὢν ἀνδρεῖος , ὡς ἐν πολλοῖς δέδειχεν . Οἱ βάρβαροι δὲ ἀδείας δραξάμενοι ἐκύκλουν ἀδεῶς τοὺς | ||
ἐπ ' ἐκεῖνο ὃ καταλέλειπται , καὶ ὅτι μὴ καλῶς δέδειχεν ἰσχυριῇ ἀπαντῶν κατὰ τὸν προειρημένον περὶ τῶν ὁμωνύμων διορισμόν |
καὶ πεισθεὶς ἀληθῆ τὴν προσαγγελίαν εἶναι , πρὸς μὲν τοὺς Σιδωνίους εἰς τέτταρας μῆνας ἀνοχὰς ἐποιήσατο , τὰς δὲ χειρωθείσας | ||
τοὺς παρ ' ἡμῖν φασιν , εἴτ ' αὐτοὺς τοὺς Σιδωνίους : ἀλλὰ μᾶλλον περὶ τῶν Ἐρεμβῶν ἡ ζήτησις , |
, οἷον πάλαισιν τοῦ παλαῖσαι καὶ ὄρχησιν τοῦ ὀρχήσασθαι καὶ αὔλησιν τοῦ αὐλῆσαι καὶ ᾆσιν τοῦ ᾆσαι , καὶ τοίνυν | ||
Γλαῦκον τὸν Καρύστιον ἡγούμενοι διαφέρειν εὐεξίᾳ ; ἀλλὰ εἰς μὲν αὔλησιν καὶ κιθαρῳδίαν καὶ τὸ περιεῖναι παλαίοντα ἢ πυκτεύοντα τῶν |
τάραχον ἔλεγον . Σκύτη βλέπει : μέμνηται αὐτῆς Εὔπολις ἐν Χρυσῷ γένει . Φησὶ γὰρ : Ἀτεχνῶς μὲν οὖν , | ||
, ἔστι δὲ πολλάκις παρὰ τοῖς ἀρχαίοις κωμικοῖς : Εὔπολις Χρυσῷ γένει , Ἀριστοφάνης Τελμησεῦσιν . Σιτηρέσιον : τὸ διδόμενόν |
, ὥσπερ ἄλλοι τε καὶ Ἀρίσταρχος ὀβελίζων τοὺς στίχους καὶ Πραξιφάνης ὁ τοῦ Θεοφράστου μαθητής , μηδὲ τοῦτο ἀγνοῶμεν . | ||
ἐπιξενωθέντος τοῦ Ἰσοκράτους . Περὶ ποιημάτων ε . . : Πραξιφάνης [ ] δ ' ἕτερα μέν τινα λέγει περὶ |
ιγʹ . τὸ ἐθνικὸν Ἀνδειρηνός καὶ Ἀνδειρηνή . οὕτω γὰρ ἐκαλεῖτο ἡ μήτηρ τῶν θεῶν ἐκεῖ . ἔστι καὶ Ἄνδειρα | ||
ἀλλ ' ὁ ] Σοφοκλῆς ἡδύς : διὸ καὶ μέλιττα ἐκαλεῖτο . ἔπαιξεν ⌈ οὖν Γ , ὡσεὶ εἶπεν : |
θηλυκῷ ἐκφωνεῖται καὶ ἀρσενικῷ παραλαμβάνεται , ὡς τὸ στρουθός ἀετός χήν γαλῆ . σχήματα τῶν ὀνομάτων ἐστὶν δύο , ἁπλοῦν | ||
. οἷς ἦν μέγιστος ὅρκος ἅπαντι λόγῳ κύων , ἔπειτα χήν , θεοὺς δ ' ἐσίγων . ἄγε δὴ πρὸς |
παροιμία ἡ ἀπὸ κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν . Οὗτος γὰρ σοφιστὴς ὢν ἐπηγγείλατο διδάσκειν τὸν μαθητὴν οὕτως ὥστε τὴν πρώτην | ||
: σοφιστικὸς δὲ καὶ δημοκοπικὸς ταύτῃ διαφέρουσιν ὅτι ὁ μὲν σοφιστὴς διδάσκαλος βούλεται εἶναι νόμων καὶ ἀρετῆς , ὁ δὲ |
Οὐκοῦν τῶν μανθανόντων οἱ διδάσκαλοι διδάσκαλοί εἰσιν , ὥσπερ ὁ κιθαριστὴς καὶ ὁ γραμματιστὴς διδάσκαλοι δήπου ἦσαν σοῦ καὶ τῶν | ||
φησιν οὕτω : περὶ αὐτῷ εἶχε κιθαριστὰς καὶ κιθαρῳδούς . κιθαριστὴς μέν ἐστιν ὁ μόνον ψάλλων , κιθαρῳδὸς δὲ ὁ |
Νεμεακὴν εἰς αὐτοὺς ᾠδὴν , ἧς ἡ ἀρχή : Οὐκ ἀνδριαντοποιός εἰμ ' ὥστ ' ἐλινύσοντα : ἥτις ἦν καὶ | ||
, τρίτος Στρατονικεὺς σοφιστής , Κὰρ τὸ ἀνέκαθεν : τέταρτος ἀνδριαντοποιός , πέμπτος καὶ ἕκτος ζωγράφοι : μέμνηται δ ' |
σωτηρίας τῆς πολιτείας ἐχομένοις συντελῶν καὶ ἔστιν ἀνήρ τε καὶ πολίτης ἀγαθὸς ὁ αὐτός : μοχθηρᾶς δὲ πολιτείας ὁ τὴν | ||
ὑφορᾶται τῶν ἀστειοτέρων τὰ σκώμματα πάντων ἀσχολουμένων τοῖς ὁρωμένοις . πολίτης γὰρ ξένον παραλαβὼν ὅ τι θέας ἄξιον ὑποδείκνυσι . |
, Ϙʹ , ἐν ᾧ τὸ ἕκτον κλίμα . Ὁ πεντεκαιδέκατος ὁ καὶ διὰ Βορυσθένους , ἀπέχων μοίρας μὲν μηʹ | ||
ὁ μὲν πρῶτος ὁ δὲ δεύτερος τέθειται καὶ ὁ μὲν πεντεκαιδέκατος ὁ δὲ ἑκκαιδέκατος ἢ ἁπλῶς ὡς ἔτυχε καὶ δίχα |
γίγνεται , ἐν δὲ τῇ παντελεῖ ἐπιστροφῇ ὁ πέτρινος δὴ ὀνομαζόμενος τῇ Κελτῶν φωνῇ , ὅς ἐστι πάντων χαλεπώτατος . | ||
πληρώσεως . Θαλῆς μὲν οὖν , εἷς τῶν ἑπτὰ σοφῶν ὀνομαζόμενος , φησὶ τοὺς ἐτησίας ἀντιπνέοντας ταῖς ἐκβολαῖς τοῦ ποταμοῦ |
, μὴ δυνηθέντος τοῦ βασιλέως τούτους εὑρεῖν , ἐνταῦθα ὁ μουσικὸς εἶπεν : ὦ βασιλεῦ , τρεῖς μόνους ἀλύπους μὴ | ||
ὑπόστασιν καὶ ὕπαρξιν ἔχει . ὁ γὰρ Κορίσκος καὶ ὁ μουσικὸς Κορίσκος ταὐτὰ μέν εἰσι τῷ ὑποκειμένῳ , τῷ δὲ |
ὁδοιπορίαν συνάψαντες μάχην καὶ πολλοὺς ἀποβαλόντες ἀπεχώρησαν . ὁ δὲ Δίων λαμπρᾷ μάχῃ νικήσας οὐδὲν ἐμνησικάκησε τοῖς Συρακοσίοις : ἀποστειλάντων | ||
οἱ τοιοῦτοι , ” εἰ περιπατεῖ Δίων , κινεῖται ἄρα Δίων . “ περαντικοὶ δέ εἰσιν εἰδικῶς οἱ συνάγοντες μὴ |