δὲ λέγεται κρέα . Αἱ παρὰ Τρύφωνι εὐθεῖαι δόρ καὶ δοῦρ , ἀφ ' οὗ δορός καὶ δουρός , κακίζονται | ||
δὴ κλισίην Πηληϊάδεω ἀφίκοντο ὑψηλήν , τὴν Μυρμιδόνες ποίησαν ἄνακτι δοῦρ ' ἐλάτης κέρσαντες : ἀτὰρ καθύπερθεν ἔρεψαν λαχνήεντ ' |
ὃς ἐκαίνυτο φῦλ ' ἀνθρώπων νῆα κυβερνῆσαι , ὁπότε σπέρχοιεν ἄελλαι . ὣς ὁ μὲν ἔνθα κατέσχετ ' , ἐπειγόμενός | ||
θοῶς οἰήια νωμᾶν : πάντα γὰρ ἄλλυδις ἄλλα κακαὶ διέχευον ἄελλαι . Οὐδέ τις ἐλπωρὴ βιότου πέλεν , οὕνεκ ' |
. [ Λπ ] ? τῶν ἀλγηδόνων ? ? αἱ ἄκραι χρονίζειν ? ? ? ? [ ] οὐ δύνανται | ||
οὐρῇ . Κείνη που κεφαλὴ τῇ νίσσεται , ἧχί περ ἄκραι μίσγονται δύσιές τε καὶ ἀντολαὶ ἀλλήλῃσιν . Τῇ δ |
ἐπήρατος ἱπποβότοιο . οὐ γάρ τις νήσων ἱππήλατος οὐδ ' εὐλείμων , αἵ θ ' ἁλὶ κεκλίαται : Ἰθάκη δέ | ||
ὕπνος . . . ἔστι τις Ἑλλοπίη πολυλήϊος ἠδ ' εὐλείμων ἀφνειὴ μήλοισι καὶ εἰλιπόδεσσι βόεσσιν : ἐν δ ' |
ἀποίκους , ὡς λέγετε , φήσει τις ἢ μᾶλλον ἐκείνων Ἀραδίων ; καὶ πότερον Ἕλληνας ἢ Φοινίκων τοὺς ἀσελγεστάτους ; | ||
ἐλέῳ συγγενείας καὶ θεῶν εὐσεβείᾳ μεταθήσειν τὴν πᾶσαν ὀργὴν τῶν Ἀραδίων . οἱ δὲ κατὰ τὰς δεδομένας ἐντολὰς ἐκβάντες τῆς |
εἰσὶν ἐν ὄσσοις μικραί , ἐπεὶ σάρκες τε καὶ ὀστέα ἐμπεφύασιν , ἀσθενέες δ ' ἰδέειν Δία τὸν πάντων μεδέοντα | ||
θάμβος δέ τοι ἔσσετ ' ἰδόντι . Ἀμφοτέροις ἀκτῖνες ἐτήτυμοι ἐμπεφύασιν , ὀρθαί , λαμπετόωσαι : ἰδεῖν γε μὲν οἷον |
τε , τά τε ζώει τε καὶ ἕρπει , εὐνάζων ἤμειψεν ὑπὸ χρυσέαις πτερύγεσσιν . Ἷξε δ ' ὑπὸ στυφελῶν | ||
εἰ μετανάστασιν ἐζήτει τὴν ἀπ ' αὐτῶν , τὸν ἐναντίον ἤμειψεν ἂν χῶρον : ἔδει γὰρ αὐτὸ πάντως καθ ' |
τοξοδάμας ἐσθλὸς Ἰμαῖος Φαρανδάκης θ ' , ἵππων τ ' ἐλατὴρ Σοσθάνης . ἄλλους δ ' ὁ μέγας καὶ πολυθρέμμων | ||
. ἐλατῆρες γὰρ καὶ οἱ τὰς κώπας ἐλαύνοντες , καὶ ἐλατὴρ εἶδος πέμματος . ἐντερόνειαν : τὰ ἐγκοίλια , τὰ |
: ὅλας τὰς πέμπτας . * μέσσῃ δ ' ἑβδομάτῃ Δημήτερος , ἕως τοῦ θαλαμήια δοῦρα | νήιά τε : | ||
παυσαμένων περὶ τὴν Ἀττικὴν ἔκτισαν πόλιν καὶ ἱδρύσαντο ἱερὸν Ἀχαιᾶς Δημήτερος , . , . , + , . Ἀχαιϊνέα |
ἰσχυρῶς , καὶ τὰς ἀνάνδρους τῶν γυναικῶν παραφυλάττει : τὸν ταὼν μὲν οὖν ὡραῖον ὄντα καὶ καταθύουσι καὶ σιτοῦνται οἱ | ||
ἐφαρμόζει τὸ βασιλεύειν , πρὸς ἀλλήλους ἐβουλεύοντο . ὁ δὲ ταὼν ἔφη τοῖς λοιποῖς ὡς „ ἔμοιγε προσήκει ἡ βασιλεία |
ὀνομάτων : ἐμεῖο γὰρ καὶ ἐμεῦ , οὐχ ὡς ἡ Ἀτρείδεω καὶ ἡ Ἀτρείδαο ἢ καλοῖο . . Καθὼς πρόκειται | ||
εὐθείας Ἀσίου ἡ γενικὴ γίνεται , Ἰωνικῶς Ἀσίεω , ὡς Ἀτρείδεω , καὶ κατὰ κρᾶσιν Ἀσίω . ἢ κατὰ συγκοπήν |
τόπου τινὸς πρὸ τῆς πόλεως , ὃν τοὺς μὲν ἀνθρώπους Βατίειαν ὀνο - μάζειν , τοὺς δὲ θεοὺς Σῆμα Μυρίνης | ||
, τὸν ἐρινεόν , τὸν τοῦ Αἰσυήτου τάφον , τὴν Βατίειαν , τὸ τοῦ Ἴλου σῆμα . οἱ δὲ ποταμοὶ |
ἔγχεϊ ὀξυόεντι , καί κέ τοι ἀντὶ γάμοιο πατὴρ τάφον ἀμφεπονεῖτο ἐνθάδε . τῶ μή τίς μοι ἀεικείας ἐνὶ οἴκῳ | ||
. ἢ ὄνομα κύριον . Μοῦσα ἦν ἡ Ξενέα . ἀμφεπονεῖτο : γράφεται ἀμφεπολεῖτο , ἤγουν ψηλαφῶσα τὸν Δάφνιν . |
ἐπὶ ἐνεστῶτος , ὁπότε μὴ ἀπὸ μέλλοντος εἰς ἐνεστῶτα μετήχθη ποιητικῶς , περισπᾶται : ἰσῶ νοσῶ μασῶ . Τὰ εἰς | ||
Ῥόδον καὶ Ἀτάβυριν , καὶ ἔτι Λακεδαίμονα καὶ Ταΰγετον : ποιητικῶς δὲ τοὐναντίον . ἐν μέντοι τῷ „ ναιετάω δ |
ὑπὸ τούτου αἰνιττόμενος ἑτέρωθί που λέγει : Τὸ δ ' ηὖτε κῦμα τῶν προτέρων ὄνω στείχει , παρέξει δ ' | ||
ἡνῶσθαι . Ἀλλὰ κἀκεῖνο ἐπιλυθήσεται , τί δήποτε τὸ μὲν ηὖτε καὶ ἠΰτε λέγεται ἐν τρισὶ συλλαβαῖς , ἠΰτε περ |
θηλυκῶς τὴν Ἴλιον . . κεχόλωτο δαϊκταμένων αἰζηῶν : ἡ διπλῆ ὅτι λείπει ἡ περί πρόθεσις . . . . | ||
φυγή . . αἴ κε φέβωμαι πληθὺν ταρβήσας : ἡ διπλῆ ὅτι ἔξωθεν ἡ εἴς πρόθεσις , εἰς πληθύν . |
. φασί . ταχυτάτῳ . ἀεὶ περιφερόμενον . Αὕτη ἡ αἰτιατικὴ τὸ εὐεργέταν πρὸς τὸ ἐποιχομένους συντάσσεται οὕτως . ἐπὶ | ||
φέρεται : ἐμαυτὸς τύπτω : διὰ τοῦ τύπτω ἡ ἐμέ αἰτιατικὴ δηλωθήσεται . ἀλλ ' ἐκεῖνο πάλιν ἀνακύψει , ὡς |
Ἡ . γάρ φησι περὶ αὐτῶν : νύμφαι Χαρίτεσσιν ὁμοῖαι Φαισύλη ἠδὲ Κορωνὶς ἐυστέφανός τε Κλέεια Φαιώ θ ' ἱμερόεσσα | ||
ὑπὲρ δύο συλλαβὰς βαρυτονεῖται , οἷον κορδύλη , Δαμύλη , Φαισύλη δοκεῖ δὲ αὕτη μία τῶν τιθηνησαμένων τὸν Διόνυσον , |
Ὃν τρόπον ἐπὶ τῶν ἀριθμῶν ἡ μετὰ τὸν δυϊκὸν αὔξησις πληθυντικὴ καλεῖται , Αἴας γὰρ καὶ Αἴαντε καὶ Αἴαντες , | ||
ὦ βήματε . Πληθ . Τὰ βήματα : πᾶσα εὐθεῖα πληθυντικὴ τῶν οὐδετέρων εἰς α λήγει : εἰ δέ που |
. ταὶ ] ? δο ? ! [ ! ] Νυμφάων καλλιπλοκάμων [ ] [ ] ? συνοπηδοὶ ? ? | ||
ζ ] : ὥς τέ με κουράων ἀμφήλυθε θῆλυς ἀυτὴ Νυμφάων , αἳ ἔχους ' ὀρέων αἰπεινὰ κάρηνα : ἄλλως |
τῶν ἱστορικῶν , ιβ ἱσταμένου , ὡς δὲ ὁ τὴν Μικρὰν Ἰλιάδα , η φθίνοντος . διορίζει γὰρ αὐτὸς τὴν | ||
, πληθυούσης σελήνης : νὺξ μὲν ἔην φησὶν ὁ τὴν Μικρὰν Ἰλιάδα πεποιηκώς , μεσάτα , λαμπρὰ δ ' ἐπέτελλε |
δὲ καὶ τὸ φοινικοῦν καὶ ἐρυθρὸν ἐν αὐτῷ καὶ οἷον μιλτῶδες , ἀλλὰ καὶ χαλκῷ τὸ χρῶμα πολλάκις ἔοικεν , | ||
τὸν Κνίδιον πηγὴν ἱστορεῖν ἐκδιδοῦσαν εἰς τὴν θάλατταν ἐρευθὲς καὶ μιλτῶδες ὕδωρ . Ἀγαθαρχίδην δὲ τὸν ἐκείνου πολίτην παρά τινος |
εσιν ὀπφθαλμοῖσιν [ τετακγμένοι ] ? μύσσται [ ] σοφὸν κικλήσκουσιν μαντικὸν ] ὄντα προφήτην [ [ ] λαροισιν ? | ||
τοὔνομα θηρσὶ κατηγορέει , φορέουσι . Τοὺς δ ' ἄρα κικλήσκουσιν ἐνὶ ξυλόχοισιν ἰόρκους : κἀκείνοις ἐλάφοιο δέμας , ῥινὸν |
παριαῦον . ἀνεκοιμῶντο σὺν ταῖς αἰχμαλώτοις . λέγονται δὲ καὶ ληίτιδες αἱ αὐταὶ παρὰ τῷ αὐτῷ ποιητῇ , οἷον : | ||
ἔν τε δόμοισιν ἔν τε χοροῖς καὶ εἰλαπίνῃσι μέλοντο . ληίτιδες σημαίνει δὲ λαφυραγωγοὶ πολεμικαί . Ληιβοτείρης : ὄνομα ἐπίθετον |
? [ να ? ? [ καὶ μα ? [ Ἠλέκτρη [ γείναθ ' [ ὑποδμηθεῖσα κελαινεφέϊ Κρονίωνι Δάρδανον [ | ||
περ ἐοῦσαι ἐπόψιαι ὀφθαλμοῖσιν Ἁλκυόνη Μερόπη τε Κελαινώ τ ' Ἠλέκτρη τε καὶ Στερόπη καὶ Τηϋγέτη καὶ ποτνία Μαῖα . |
τοῖς ἀνθρώποις ὄνομα : καὶ τὸν ποταμὸν εἰπὼν ὅτι οὐ Σκάμανδρος ἀλλὰ Ξάνθος ὀνομάζοιτο παρ ' αὐτοῖς , οὕτως ἤδη | ||
κυδρός . καὶ Ὅμηρος : ἧχι ῥοὰς Σιμόεις συμβάλλετον ἠδὲ Σκάμανδρος . οἱ δὲ περὶ τὸν Εὔρυτον , Ἀντιανείρας τῆς |
ὅπλα ἐκάλεσεν ὁμοίως ἡμῖν νῦν . . παρ ' Οὐλύμπου νιφόεντος . : Ν . τέκνον ἐμόν , τοῦτον μὲν | ||
μόνη , οὐδέ τις ἄλλος ἀθανάτων , οἳ ἔχουσι κάρη νιφόεντος Ὀλύμπου , καὶ Διὸς ὄμμα τέλειον : ἐπεί γ |
Ἴακχος καὶ Σάραπις καὶ Ἶσις καὶ Ἄνουβις καὶ Ἁρποκράτης καὶ Ἑκάτη ἡ χθονία καὶ Ἐριννύες καὶ Δαίμονες οἱ περὶ τούτους | ||
Ἀγχομενὸς γενοῦ γενναιότατα Βοιώτιος ἐξ ὀρχουμένου . χθονία θ ' Ἑκάτη σπείρας ὄφεων ἐλελιζομένη . τί καλεῖς τὴν Ἔμπουσαν ; |
εἰς δα παρακείμενα τοῖς εἰς δον ὀξύνεται , τά τε ὁμοφωνοῦντα ὀνομαστικῇ πληθυντικῇ οὐδετέρᾳ , καὶ ὥς τινα τῶν εἰς | ||
. τὸ Τευκρός ὡς τριγενὲς ὠξύνθη . εὑρίσκεται καὶ πόλεσιν ὁμοφωνοῦντα τὰ τῶν κτιστῶν ὀνόματα : Καμικός καὶ ὁ κτιστὴς |
' Ὅμηρον σύναρθρον ἴσον τῷ τοῦ σοῦ σοῖο : “ μνήσαιο πατρὸς θεοῖς ἐπιείκελ ' Ἀχιλλεῦ . ” σέλας πυρός | ||
ὀνομάζει τὰ τῆς γῆς ἔντερα : καὶ δὲ σύ γε μνήσαιο δελείατος ὅττι παρ ' ἄκρας δήεις αἰγιαλοῖο γεωλόφους : |
. . . . . ] ιαιθ [ ] ! οπο [ . . . . . . [ ] | ||
[ εει [ ! ! ] [ βο ? [ οπο [ πρφ [ ! ] ? [ μισθον ? |
λέγων ἅμα καὶ ταῦτα πολλαχοῦ : ” αὐτὴ δὲ χθαμαλὴ πανυπερτάτη εἰν ἁλὶ κεῖται „ πρὸς ζόφον : αἱ δέ | ||
τε Σάμη τε καὶ ὑλήεσσα Ζάκυνθος . αὐτὴ δὲ χθαμαλὴ πανυπερτάτη εἰν ἁλὶ κεῖται πρὸς ζόφον , αἱ δέ τ |
κυκλῶσιν . Ἄδην : κόρον . ἴσχωσι : λάβωσιν . λοέτρων : καθαρσίων . Ἀχνύμενοι : λυπούμενοι . Ἀμείβει : | ||
κυκλῶσιν . Ἄδην : κόρον . ἴσχωσι : λάβωσιν . λοέτρων : καθαρσίων . Ἀχνύμενοι : λυπούμενοι . Ἀμείβει : |
: ἐπέκεινα Σαγγαρίου ὅμοροι Παφλαγόνων Μαριανδυνοί , ἔνθα πόλις Ἡράκλεια πεπόλισται , ὅπου Κιμμέριοι πόαν φαγόντες ἀκόνιτον ἐδυστύχησαν : ἦν | ||
Μαριανδυνῶν ὁμόρων βαρβάρων καταδραμόντες τὴν χώραν . ἡ δὲ Ἡράκλεια πεπόλισται μὲν ἐπὶ Εὐξείνῳ πόντῳ , ἀπῳκίσθη δὲ ἐκ Μεγάρων |
ἄλλος ἔχει καλῶς γε δὴ τὰ ἀνθρώπεια . οὐ γὰρ Κωκυτὸς οὐδὲ Ἀχέρων τοῦτόν γε εἰλήφασιν , οὐδὲ θήκη κρύψει | ||
τὸ ἑξῆς , ἔνθα μὲν εἰς Ἀχέροντα Πυριφλεγέθων τε καὶ Κωκυτὸς ῥέουσι : τὸ δὲ σχῆμα καλεῖται προδιεζευγμένον , ὅταν |
ἣ δακρυόεσσα φύγεν , λίπε δ ' αὐτόθι τόξα . Λητὼ δὲ προσέειπε διάκτορος Ἀργειφόντης : Λητοῖ ἐγὼ δέ τοι | ||
παρέξει τὴν χρείαν αὐτῷ ἀναφανεῖσα καὶ μηκέτι πλέουσα ; Τὴν Λητὼ ἐπ ' αὐτῆς δεῖ ἀποκυῆσαι : ἤδη δὲ πονήρως |
θαλάσσης . τῇς δ ' ἐπὶ Κομμαγεηνὸν ἕδος Συρίης τε πόληες θινὸς ἔπι στρεπτῆς περιμήκεες : ἀμφὶ γὰρ ὁλκὸς ἐς | ||
. τοῖς δ ' ἐπὶ Πισιδέων λιπαρὸν πέδον , ἧχι πόληες Τελμησσὸς Λύρβη τε καὶ ἣν ἐπολίσσατο λαὸς πρίν ποτ |
ἀπαντῶσι τὴν ναῦν φυλάξουσαι ἐκ τῶν πετρῶν , αἵτινες καλοῦνται Πλαγκταί . ἀντιόωσι δὲ ἀντὶ τοῦ ἔρχονται . ῥυσόμεναι : | ||
ἀπαντῶσι τὴν ναῦν φυλάξουσαι ἐκ τῶν πετρῶν , αἵτινες καλοῦνται Πλαγκταί . ἀντιόωσι δὲ ἀντὶ τοῦ ἔρχονται . ῥυσόμεναι : |
καὶ Ἑλένη καὶ γάμον ἐδαίσαντο σφῶν Ποσειδῶν τε αὐτὸς καὶ Ἀμφιτρίτη Νηρηίδες τε ξύμπασαι καὶ ὁπόσοι ποταμοὶ καὶ δαίμονες ἔρχονται | ||
: ὦ γεραιά , ὡς τὸ [ ε ] κλυτὸς Ἀμφιτρίτη : λείπει ἡ διά : ἤκουσά του λέγοντος : |
Μάκαρς : ὁ μακάριος . Δᾶερ : ὁ ἀνδράδελφος . Ἀλκμάν : ὄνομα κύριον . Παιάν : εἶδος ᾠδῆς , | ||
: τὴν γὰρ αὐτὴν ἔχουσιν ὀρθὴν καὶ κλητικήν , οἷον Ἀλκμάν ὦ Ἀλκμάν , Φαίαξ ὦ Φαίαξ , μάκαρ ὦ |
οὕνεχ ' οὗ ποτ ' ἠμέλησε παιδὸς ἀποδίδωσί μοι . αἵδε δ ' εὐωποὶ πύλαι μοι καὶ θεοῦ χρηστήρια , | ||
κγ ∠ ʹ . Μαρμαρικῆς μὲν οὖν εἰσι κῶμαι μεσόγειοι αἵδε : Λευκόη . . . . . . . |
ς ποιεῖ τὴν εὐθεῖαν τῶν πληθυντικῶν , χάριτε χάριτες , νᾶε νᾶες , ἔρωτε ἔρωτες . τῶν Αἰάντων : πᾶσα | ||
ς ποιεῖ τὴν εὐθεῖαν τῶν πληθυντικῶν , χάριτε χάριτες , νᾶε νᾶες , ἔρωτε ἔρωτες . τῶν Αἰάντων : πᾶσα |
καὶ τὸ ὅλον ψόφος ἀπετελέσθη , ἰαφετός τις ὢν , Κοῖος δὲ κτλ . Φυσώ τε Φθιμένη τε , καὶ | ||
δὲ Πέρσου γυνὴ Ἀστερία παῖς ἦν Κοίου καὶ Φοίβης ὁ Κοῖος δὲ καὶ ἡ Φοίβη Οὐρανοῦ παῖδες . Βριμὼ ἡ |
οὖν ἔστιν ἐξ ἧς ὁρμηθέντα αἱ Μοῦσαι κατὰ Δώριον „ ἀντόμεναι Θάμυριν ” τὸν Θρήικα παῦσαν ἀοιδῆς ; „ εἰ | ||
, ἦμος ὅτ ' ἐκ πατρὸς κεφαλῆς θόρε παμφαίνουσα , ἀντόμεναι Τρίτωνος ἐφ ' ὕδασι χυτλώσαντο . ἔνδιον ἦμαρ ἔην |
ἐκεῖνον τὸν στίχον τὸν ἐν τῷ καταλόγῳ ὑπὸ τινῶν γραφόμενον στῆσε δ ' ἄγων ἵν ' Ἀθηναίων ἵσταντο φάλαγγες : | ||
ἔστησα ψιλοῦται : ἐφ ' οὗ μὲν γὰρ ἀφαίρεσις , στῆσε δ ' ἐν Ἀμνισῷ , καὶ λεκτόν , ἐφ |
. ] ἡ μὲν ἔφη γελόωσα , χάρις δ ' ἀπελάμπετο πολλή [ , ] [ εἰς ] ἔριν ὀρνυμένη | ||
: δοιὰς δὲ πύλας ὤιξεν ὀνείρων , τὴν μὲν ἀληθείηςκεράων ἀπελάμπετο κόσμος ἔνθεν ἀναθρῴσκουσι θεῶν νημερτέες ὀμφαί , τὴν δὲ |
κλίνοντες . πᾶσα γὰρ γενικὴ ὀνόματος εἰς φωνῆεν λήγουσα καὶ περιττοσυλλαβοῦσα τῆς ἰδίας εὐθείας ἢ ἐκτείνει τὴν παραλήγουσαν καὶ συστέλλει | ||
οὐ λήγει γὰρ εἰς φωνῆεν αὕτη ἡ γενική . πρόσκειται περιττοσυλλαβοῦσα διὰ τὸ ἄνθρωπος ἀνθρώπου , Χρύσης Χρύσου : ἐπὶ |
] , δρᾶν ἕτοιμος ὢν ἥκω ? , στρατός τε Μυρμιδών ? [ ] , καὶ πλεύσομαι [ τὰ [ | ||
τῇ γενικῇ , οἷον Σαρπηδών Σαρπηδόνος , Μακεδών Μακεδόνος , Μυρμιδών Μυρμιδόνος , ὡς τὸ Φ ἀνὴρ πολλοῖσιν ἀνάσσων Μυρμιδόνεσσι |
. ‚ τῇ δὲ λαγών ἡ διὰ τοῦ ω παραπλησίως προσαγορευομένη λαγῴ παρ ' Εὐπόλιδι ἐν Κόλαξιν ἵνα πάρα μὲν | ||
ἀστέρων παραδοῦναι ἐνεργείας καὶ διαθέσεις . Πρώτη βοτάνη ἡλίου ἡ προσαγορευομένη ἡλιοτρόπιον : εἰσὶ δὲ πλείονα εἴδη ἡλιοτροπίων , ἀλλὰ |
ἀνδρείου καὶ ἰσχυροῦ τύχοις . Παροιμία δέ ἐστιν ἐντεῦθεν : Θείας τῆς Ὠκεανοῦ θυγατρὸς ἐγένοντο παῖδες δύο : οὗτοι τοὺς | ||
τῆς ψυχῆς θείας ἔστι πάντῃ πάντως καὶ μακρᾶς διηγήσεως . Θείας μὲν ἐπειδὴ περὶ τῶν οὕτω μεγάλων πραγμάτων οἱ ἐνθουσιῶντες |
Αἰγοκερῆϊ μεσσόθεν ἠερόεις . Καὶ τὰ μὲν οὖν βορέω καὶ ἀλήσιος ἠελίοιο μεσσηγὺς κέχυται : τὰ δὲ νειόθι τέλλεται ἄλλα | ||
πὰρ δύο πεπτηῶτα . Καὶ τὰ μὲν οὖν βορέω καὶ ἀλήσιος ἠελίοιο μεσσηγὺς κέχυται : τὰ δὲ νειόθι τέλλεται ἄλλα |
. . . . ἄϊδι : Σέλευκός φησιν ἀπὸ τῆς Ἄϊς εὐθείας : ἀλλὰ τὰ εἰς δος , Πάριδος Πάριος | ||
αἰθάλην . Ἄϊδι τῷ Ἅιδῃ , ἀπ ' εὐθείας τῆς Ἄϊς ὡς Πάρις , “ πολλὰς δ ' ἰφθίμους ψυχὰς |
[ αὐλῶπις ] : ἐν δ ' ἑτέρωθι ἥδ ' ἱερὴ Σικίμων καταφαίνεται , ἱερὸν ἄστυ , νέρθεν ὑπὸ ῥίζῃ | ||
ἄγει . αἰϲθήϲιοϲ δὲ καὶ κεφαλῆϲ καὶ νεύρων καθαρτήριον ἡ ἱερὴ τὸ φάρμακον . ἀμφὶ μὲν ὦν κενώϲιοϲ παντοίηϲ τῆϲ |
ἀντομένοισιν ὁδουροῖς ἄιδα προσμάξηται ἐπὶ ζαμενὲς κοτέουσα . τῆς ἤτοι πίσυρες κοῖλοι ὑπένερθεν ὀδόντες ἀγκύλοι ἐν γναθμοῖς δολιχήρεες ἐρρίζωνται ἰοδόκοι | ||
λέγει . ἐπαινεῖ δὲ καὶ τὸ διαυγὲς αὐτοῦ : κρῆναι πίσυρες ῥέον ὕδατι λευκῷ . τὸ δὲ δὴ κοῦφον καὶ |
ἐν χθονὶ Σέλγη . κεῖθεν δ ' εἰς αὐγὰς σκολιὸν περιτέλλεται οἶμον πολλὸν ἔσω βεβαυῖα περίδρομος ἀμφιτρίτη , γείτων Εὐξείνοιο | ||
δ ' ἄλλοθεν ἄλλα παρακλίνουσα μέτωπα εἴρει , ὁποσταίη μηνὸς περιτέλλεται ἠώς . Ἐν γὰρ τούτοις σαφῶς φησιν ἐκ τῶν |
ἀνδρείᾳ , ὡς καὶ Ὅμηρός φησι : τοὺς δὴ μηκίστους θρέψε ζείδωρος ἄρουρα καὶ πολὺ καλλίους μετά γε κλυτὸν Ὠρίωνα | ||
' Ἀδˈράστοιο Λυγκεῖ τε φˈρενῶν καρπὸν εὐθείᾳ συνάρμοξεν δίκᾳ : θρέψε δ ' αἰχμὰν Ἀμφιτρύωνος . ὁ δ ' ὄλβῳ |
καὶ ὑπερησπάζοντο τὴν τοιαύτην κρᾶσιν : καὶ ἐκαλεῖτο ὁ οἶνος Μυρίνης . μέμνηται δὲ αὐτοῦ Φιλιππίδης ὁ τῆς κωμῳδίας ποιητής | ||
Βατίειαν ” κικλήσκουσιν , ἀθάνατοι δέ τε σῆμα πολυσκάρθμοιο „ Μυρίνης . ” Σκώπτεται δὲ καὶ ὁ Ἔφορος , διότι |
καὶ τὰ ὅμοια . τὸ δὲ Κρότων καὶ Κραννών καὶ Κολοφών πόλεών ἐστιν ὁμώνυμα . ὁ δὲ λόγος τῶν ὡς | ||
κατὰ τὴν Ἀσίαν Ἰωνία ἡ δωδεκάπολις , ὧν πρώτη ἡ Κολοφών . τοὺς Ἴωνας λέγει τοὺς διανειμαμένους τὴν Ἀσίαν καὶ |
ὡς δ ' ὅτ ' ἀπ ' Αἰθιόπων τε καὶ Αἰγύπτοιο ῥοάων ὑψιπετὴς γεράνων χορὸς ἔρχεται ἠεροφώνων , Ἄτλαντος νιφόεντα | ||
' Ὁμήρου διιπετέα φάσκοντος τὸν Νεῖλον ἂψ δ ' εἰς Αἰγύπτοιο διιπετέος ποταμοῖο . . εἰσὶ δέ τινες , οἵ |
. καὶ τὸ πέλαγος οὕτως Αἰγαῖον πέλαγος λέγεται , καὶ ἀρσενικῶς Αἰγαῖος πόντος . ἔστι καὶ Αἰγαῖον πεδίον συνάπτον τῇ | ||
Τάρας , πόλις Ἰταλίας καὶ ποταμὸς ὁμώνυμος παρὰ θάλασσαν . ἀρσενικῶς δὲ κατ ' ἀναλογίαν : οὐδὲν γὰρ εἰς ρας |
καὶ ἀργύρου κατέλαμπον , ὅσον μήκιστόν ἐστιν ἀνύσαι , τοσοῦτον ἐπέχουσαι . εἰ δ ' ἐπιθυμήσειε σκιᾶς , δένδρον ἦν | ||
ἀντὶ τοῦ ἀπέρχεσθε , καὶ πικρὰς ὠδῖνας ἔχουσαι ἀντὶ τοῦ ἐπέχουσαι , καὶ τὸ οἵ σφιν γείτονες ἦσαν ἀντὶ τοῦ |
παροιτέρη : ἔμπροσθεν . ἀμφιλαφής : ἀμφοτέρωθεν πρόσορμον ἔχουσα . πορθμοῖο παροιτέρη Ἰονίοιο : [ καὶ ] τὸ Ἰόνιον πέλαγος | ||
δ ' Ἰονίοιο παρὰ στόμα καὶ κελάδοντος Τυρσηνοῦ πόντοιο μέση πορθμοῖο διαρρὼξ εἰλεῖται , λάβροισιν ὑπ ' ἄσθμασι Τυφάωνος μαινομένη |
* . Ἄθως : † Ἥρη δὲ νισομένοισιν Ἄθω ἀνέτειλε κολώνη : ἀκρωτήριον Θρᾴκης . Σοφοκλῆς : † Ἄθω † | ||
παλαιαὶ ὁμολογοῦνται ἐπώνυμοι αὐτῶν : ἐν δὲ τῷ Ἰλιακῷ πεδίῳ κολώνη τις ἔστιν ” ἣν ἤτοι ἄνδρες „ Βατίειαν κικλήσκουσιν |
λέγομεν τὸ πεφυκὸς ἐπιδέχεσθαι πτώσεις : καὶ γὰρ ἡ εὐθεῖα πτῶσις μὲν οὐκ ἔστι , κλίνεται δὲ εἰς πτώσεις , | ||
νῆα μέλαιναν . * ) [ ἡ διπλῆ ὅτι ἤλλακται πτῶσις σὲ ἀπηύρα νῆα ἀντὶ τοῦ σοῦ ] ὁμοίως τῷ |
οὔ πῃ δύναμαι ἰδέειν : πάντῃ δέ μοι ὄσσε Τρωϊκὸν ἂμ πεδίον παπταίνετον εἰσορόωντι : ἦε τὸν ἡνίοχον φύγον ἡνία | ||
τεθαλότας : αἱ δ ' ἀνάριθμοι μήλων χιλιάδες βοτάνᾳ διαπιανθεῖσαι ἂμ πεδίον βληχῷντο , βόες δ ' ἀγεληδὸν ἐς αὖλιν |
δ ' ἄγε τοι ῥίζας ἐρέω ὀφίεσσιν ἀρωγούς . ἔνθα δύω ἐχίεια πιφαύσκεο : τῆς δὲ τὸ μέν που ἀγχούσῃ | ||
πρήσαντες , ὅπῃ πάρος αὐτοὶ ἴαυον . Τοῖσι δὲ κοιρανέοντε δύω κρατερόφρονε φῶτε σήμαινον , Νέστωρ τε καὶ αἰχμητὴς Ἀγαμέμνων |
ἀλαὸς τοὺς ὦπας . καὶ νυκταλωπιῶν : ὁ νυστάζων . νύμφαι : σκώληκες οἱ ἐν τοῖς τῶν μελισσῶν κυττάροις , | ||
ἐν ταύταις λοῦσαι τεχθέντα Ἑρμῆν αἱ περὶ τὸ ὄρος λέγονται νύμφαι , καὶ ἐπὶ τούτῳ τὰς πηγὰς ἱερὰς Ἑρμοῦ νομίζουσιν |
λαμπροί , βλέφαρα ἐκπεπετασμένα παχέα , παχύπους , παχύρρινος , ἀντίον ὁρῶν , ἄνω τείνων ἑαυτόν , πυρρὸς τὴν χροιάν | ||
, ἀλλ ' οὔ τι πρήσσει : θαμέες γὰρ ἄκοντες ἀντίον ἀΐσσουσι θρασειάων ἀπὸ χειρῶν , καιόμεναί τε δεταί , |
ὅταν περάσῃς τὸν Τάναϊν , ἕστ ' ἂν εἰς τὰς Φόρκυνος θυγατέρας καὶ εἰς τὰς Γοργόνας ἀφίξῃ , ἐπιφέρει τοῦτο | ||
εἰπὼν ὅταν περάσῃς τὸν Τάναϊν ἔστ ' ἂν εἰς τὰς Φόρκυνος θυγατέρας καὶ ἐς τὰς Γοργόνας ἀφίξῃ , ἐπιφέρει τοῦτο |
διορίζοντα τὰ δύο ἡμισφαίρια : φησὶ γάρ : ἧιχί περΜίσγονται δύσιές τε καὶ ἀντολαὶ ἠελίοιο . τὸν δὲ ὁρίζοντα καὶ | ||
κείνη που κεφαλὴ τῆι νίσσεται , ἧιχί περ ἄκραι μίσγονται δύσιές τε καὶ ἀντολαὶ ἠελίοιο . τὸν γὰρ ὁρίζοντα μεταξὺ |
βάλ ' ὑπὸ κληῗδα μέσην : διὰ δ ' ἀμπερὲς ἄκρη αἰχμὴ χαλκείη παρὰ νείατον ὦμον ἀνέσχε : δούπησεν δὲ | ||
τραπεζίῳ εἶδος ὁμοίη , ἀρξαμένη πρώτιστα Γαδειρόθεν , ἧχί περ ἄκρη ἐς μυχὸν ὀξυνθεῖσα τιταίνεται Ὠκεανοῖο : οὖρον δ ' |
ἁρπαλέην : τροφὴν ἄσμενον . ἁρπαλέην : ἁρπακτικήν . ἄλλα κέλευθα : ἄλλαι ὁδοί . Κευθμῶνες : κρυπτῆρες τόποι . | ||
Καδαυάδη . ἀλλὰ γὰρ εἰς Ἀχέροντα τὸν οὐ φατὸν ἶσα κέλευθα , ὡς αἶνος ἀνδρῶν , πάντοθεν μετρεύμενα . σῆμα |
' ἐλεαίρει . ἦ μένει εἰς ὅ κε δὴ νῆες θοαὶ ἄγχι θαλάσσης Ἀργείων ἀέκητι πυρὸς δηΐοιο θέρωνται , αὐτοί | ||
περάτων ἐάγησαν ἐπισπέρχοντος ἀήτεω , τῶν δὲ διὰ ξύλα πάντα θοαὶ σκεδάσαντο θύελλαι : αἳ δὲ καὶ ἐς μέγα βένθος |
τῷ πάντα περιφραδέως ἐμέμικτο , Δήμητρος μὲν πρῶτα φερέσβιος ἀλφίτου ἀκτή , αἷμα δ ' ἐπὶ ταύροιο , θαλάσσης θ | ||
δ ' αἶψα ταμόντες , ὅθ ' ἀκροτάτη πρόεχ ' ἀκτή , θάπτομεν ἀχνύμενοι , θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέοντες . |
τ ' αὐτοῦ στρέφεται καί τ ' Ὠρίωνα δοκεύει , οἴη δ ' ἄμμορός ἐστι λοετρῶν Ὠκεανοῖο . Ἐν δὲ | ||
δουλεύων . Σύννομος : συνήθης . δάμαρ : νύμφη . οἴη : μία . Ἄλοχοι : σύζυγοι . Κεκριμέναι : |
ἡμιτελῆ παρέθηκα , σοφίης ὄρχαμ ' ὦσχε , Ὀππιανὲ θρυλούμενε κλυτῆς εἵνεκ ' ἀοιδῆς , ἀλλ ' ἀνύσας θηησάμην σέο | ||
καὶ περισπάσαι τὸ κλυτᾶς , ἵν ' ᾖ : τῆς κλυτῆς ναυτιλίας ἐσχάτας μάρτυρας τὰς στήλας ἔθηκεν . αἱ δὲ |
εἰς Ἀΐδεω ἰέναι δόμον εὐρώεντα . ἔνθα μὲν εἰς Ἀχέροντα Πυριφλεγέθων τε ῥέουσι Κώκυτός θ ' , ὃς δὴ Στυγὸς | ||
] . φανερὸν δὲ πόθεν καὶ ὁ Κωκυτὸς καὶ ὁ Πυριφλεγέθων τὴν κλῆ - σιν ἔσχον , πάλαι καιόντων τοὺς |
Ἀνθρώπων ἀπάνευθε κύει λιγύφωνος ἀηδών . Νῆσοι δ ' ἑξείης Σποράδες περὶ παμφαίνουσιν , Οἷον ὅτ ' ἀνεφέλοιο δι ' | ||
καὶ ἄπωθεν τῶν ἀνθρώπων γεννᾷ ἢ νεοττεύει . Αἱ δὲ Σποράδες νῆσοι ἐφεξῆς μετὰ τὰς Κυκλάδας πανταχοῦ ἐν τῷ πόντῳ |
πάλλε βεβαμμένον : ἄλλο δὲ τείνων ὀμβροτόκον κούφιζε μετάρσιον , ἧιχι φανέντες Ὄμβροι παῖδες ἔασι , περίπλοκον ἅμμα βαλόντες , | ||
πολυσπερέων δαΐδων ἀμάρυγμα τινάσσων κῶνος ἀερσιπότητος ἐλαύνεται ὀξέϊ παλμῶι , ἧιχι φαεινομένων σελάων πολυαύχενος ὁρμὴ εἰς δέκα τεμνομένη θωρήσσεται : |
, τὸ αὐτὸ τοῖς ῥήμασιν ἀναδέχεσθαι . . Αἱ γοῦν πλάγιαι πτώσεις ἀποστᾶσαι τῆς συνόδου τῶν ῥημάτων , τουτέστιν τὸ | ||
τοῦ ὑποθήματος οὐ διὰ πάσης πέφρακται , ἀλλά εἰσιν αἱ πλάγιαι τοῦ σιδήρου ζῶναι ὥσπερ ἐν κλίμακι οἱ ἀναβασμοί : |
παρακολουθεῖ , ὡς πρόκειται ἐπὶ τοῦ χαμᾶθεν , τηλόθεν , ἀγχόθεν : τὸ γὰρ ἐκεῖθεν οὐ τῇδε ἔχει . Τὰ | ||
νῆα θοήν : Παιὰν δ ' ἄρ ' ἑκηβόλος † ἀγχόθεν αἰέν , † Δήλου ἀπὸ κραναῆς ἧκεν βέλος , |
τὰ τῆς διαθέσεως ἐγένετο , πότε ; πηνίκα ; οἷς ἀνθυπάγεται πάλιν ἐχθές , πρώην , πάλαιἢ : τόπον ἐν | ||
λαμβάνονται , καὶ τὰ ἄρθρα δὲ ἀναφορὰν δηλοῖτὰ . ἄρθρα ἀνθυπάγεται ταῖς ἀντωνυμίαις , προτακτικὰ μέν : ὁ γὰρ ἦλθε |
καὶ ἐκκεκλιμένου τὴν κλίσιν εἰπεῖν , τουτέστιν ἐν ποίᾳ γωνίᾳ κέκλιται τὸ ἐπίπεδον πρὸς τὸ παράλληλον τῷ ὁρίζοντι . ιʹ | ||
, ἡ δὲ ὑπὸ τῶν λνθʹ γωνία ἡ κλίσις ἣν κέκλιται ὁ γδʹ κύκλος πρὸς τὸν αβγδʹ κύκλον : οἱ |
[ νεκρὸν ἰδοῦσα ] ἀχνυμένη , πᾶσαι δὲ γόῳ πλήμυρον ἀγυιαί [ ] [ , ] τοῖον ἐπεὶ σίγησε λιγὺ | ||
πάντα ὅλως ἦν ἐγώ , μεσταὶ δὲ Διὸς πᾶσαι μὲν ἀγυιαί , πᾶσαι δ ' ἀνθρώπων ἀγοραί : καὶ ἡ |
] [ ⚔´ – ] ! λος εἶπε Φέρητος [ υἷι : ] Θνατὸν εὖντα χρὴ διδύμους ἀέξειν γνώμας , | ||
. Ι . α . δ . ὅ οἱ φόνος υἷι τέτυκται . * ) ὅτι φόνος τῷ υἱῷ αὐτῆς |
μέλπετε τὸν Διόνυσον βαρυβρόμων ὑπὸ τυμπάνων , εὔια τὸν εὔιον ἀγαλλόμεναι θεὸν ἐν Φρυγίαισι βοαῖς ἐνοπαῖσί τε , λωτὸς ὅταν | ||
πεντήκοντα κόραι περὶ κύμασι βακχεύουσαι , Τριτώνων ἐπ ' ὄχοισιν ἀγαλλόμεναι περὶ νῶτα θηροτύποις μορφαῖς , ὧν βόσκει σώματα πόντος |
χολωσάμεναι πηρὸν θέσαν , αὐτὰρ ἀοιδὴν θεσπεσίην ἀφέλοντο καὶ ἐκλέλαθον κιθαριστύν . περὶ δὲ Ὀρφέως τοῦ τρίτου μαθητοῦ τὰ κατὰ | ||
τοιαῦτα ] . . . : πόθεν τὸ „ ἐκλέλαθον κιθαριστύν „ ; ἐκ τοῦ λήθω τὸ λανθάνω : καὶ |
ταμεσίχροα βαλλομένοισιν : οὐ μὰν οὐδ ' Ἀχιλεὺς Θέτιδος πάϊς ἠϋκόμοιο μάρναται , ἀλλ ' ἐπὶ νηυσὶ χόλον θυμαλγέα πέσσει | ||
εὗρε μάχης ἐπ ' ἀριστερὰ δακρυοέσσης δῖον Ἀλέξανδρον Ἑλένης πόσιν ἠϋκόμοιο θαρσύνονθ ' ἑτάρους καὶ ἐποτρύνοντα μάχεσθαι , ἀγχοῦ δ |
ὄγκῳ : οἰδήματι * ἄρσενι : ἀντὶ τοῦ ἄρσενος * δολιχή : μακρά * πυγόνος : πήχεως πήχυος * πύξου | ||
δὲ θηλυτέρης μὲν ἐπιστρογγύλλεται ὄγκῳ , ἄρσενι δ ' αὖ δολιχή τε καὶ ἂμ πυγόνος βάθος ἴσχει , πύξου δὲ |
, καὶ Κυπάρισσος ἀπὸ τῶν κυπαρίσσων : Ὅμηρος : καὶ Κυπαρισσήεντα καὶ Ἀμφιγένειαν ἔναιον , . , . * . | ||
Θρύον , Ἀλφειοῖο ” πόρον , καὶ ἐύκτιτον Αἶπυ καὶ Κυπαρισσήεντα „ καὶ Ἀμφιγένειαν ἔναιον καὶ Πτελεὸν καὶ Ἕλος καὶ |
οὖν τὸν ἐξ ἀρχῆς στίχον Ἀρτέμιδος κλεῖτε κράτος ἔξοχον ἐννέα κοῦραι πολλαπλασιασθέντα δι ' ἀλλήλων δύνασθαι μυριάδων πλῆθος τρισκαιδεκαπλῶν ρϘϚʹ | ||
ἔνδοθι κῦμα . Ἔνθα δ ' ἐφεζόμεναι λιγυρὴν ὄπα γηρύουσι κοῦραι , ἀνοστήτους δὲ βροτῶν θέλγουσιν ἀκουᾷ . Δὴ τότε |
. καὶ ἐπεὶ ταῖς μὲν πρὸ δύο ὡρῶν τῆς μεσημβρίας παράκειται Λέοντος ἀρχῇ παραλλάξεως μήκους # κδ , πρὸς δὲ | ||
μέσον ἄρα τὸ ΖΛ . καὶ παρὰ ῥητὴν τὴν ΓΔ παράκειται πλάτος ποιοῦν τὴν ΖΜ : ῥητὴ ἄρα ἐστὶν ἡ |
οἷς ἐγκλινομένη προπερισπᾶται , αἰ γὰρ ἇμιν τούτων μέλοι : ὀξυνομένη τε ἁμὶν δ ' ὑπαυλήσει μέλος , Ἀλκμάν . | ||
ἀλλ ' ἐπὶ μόνων τῶν φύσει μακρῶν . Πᾶσα λέξις ὀξυνομένη ἐν τῇ συνθέσει τρέπει τὴν ὀξεῖαν εἰς βαρεῖαν , |
χαρίεν . Λέγει ὁ τεχνικός , ὅτι διχῶς λέγεται ἡ κλητική , οἷον ὦ χαρίει καὶ ὦ χαρίεν : ἰστέον | ||
: τῶν οὐδετέρων ἡ αὐτή ἐστιν ὀρθὴ καὶ αἰτιατικὴ καὶ κλητική . Δυϊκά . Τὼ βήματε , τοῖν βημάτοιν , |
βοῆς : φωνῆς . Ἀλόχοις : κοίταις . Λεχέων : κοιτῶν . ἐντύνεσθαι : ποιεῖν , φυλάσσειν . Ἀσσυρίους : | ||
τὴν ἔνδοξον χεῖρα αὐτῇ ἐπενεγκεῖν ἆρα , καὶ ἐκ τῶν κοιτῶν ἡδεῖαν βοτάνην ἀποκεῖραι ; ἀντὶ τοῦ διαπαρθενεῦσαι αὐτήν . |
τοῦ Διὸς , ὅπποτέ μιν ξυνδῆσαι Ὀλύμπιοι ἤθελον ἄλλοι , Ἥρη τ ' ἠδὲ Ποσειδάων καὶ Παλλὰς Ἀθήνη . φαίνεται | ||
. ] . . . Ζεύς ἐστι τὸ πῦρ , Ἥρη δὲ φερέσβιος ἡ γῆ ἡ φέρουσα τοὺς πρὸς τὸν |
' Ἑπτάπορός τε Κάρησός τε Ῥοδίος τε Γρήνικός τε καὶ Αἴσηπος δῖός τε Σκάμανδρος καὶ Σιμόεις , ὅθι πολλὰ βοάγρια | ||
ἐξ οὗ ὅ τε Σκάμανδρος ῥεῖ καὶ ὁ Γράνικος καὶ Αἴσηπος κτλ . § . . . . , : |
παχείῃ : Τρωγλοδύτης δ ' ὡς εἶδεν ἐπ ' ὄχθῃσιν ποταμοῖο , σκάζων ἐκ πολέμου ἀνεχάζετο , τείρετο δ ' | ||
. κεῖθι δ ' ἂν ἀθρήσειας ὑπειράλιον πτολίεθρον Ἄσπενδον , ποταμοῖο παρὰ ῥόον Εὐρυμέδοντος , ἔνθα συοκτονίῃσι Διωναίην ἱλάονται . |
γὰρ οὐκ ἐθέλειν ἐς τὸν οἶκον αὐτὴν ἄγεσθαι . καὶ Θάμυριν μὲν Ὀδρύσην τε καὶ Θρᾷκα ἐπὶ τούτῳ καλοῦσιν : | ||
περὶ αὐτῶν φησι τὸν τρόπον τοῦτον : “ τὸν μὲν Θάμυριν περὶ τὸ εἶδός φασι θαυμαστόν , τῶν δὲ ὀφθαλμῶν |
ὅθεν Ὅμηρος περὶ τῆς Ἀρτέμιδός φησι „ τερπομένη κάπροισι καὶ ὠκείῃς ἐλάφοισι ” , καὶ οὐ λέουσι . τὸ ἐθνικὸν | ||
ἢ κατὰ Τηΰγετον περιμήκετον ἢ Ἐρύμανθον , τερπομένη κάπροισι καὶ ὠκείῃς ' ἐλάφοισι : τῇ δέ θ ' ἅμα Νύμφαι |
ἀναγκασθῇ στομῶσαι , τάχιστα μὲν ὑγιὲς γίνεται , ἤν τις πέρην διακαύσῃ : εἰδέναι μέντοι χρὴ σαφῶς , ὅτι κυλλὸν | ||
ἐκπίπτει : ἔπειτα οὕτως ἀφελκυσάμενον τὸ δέρμα διακαῦσαι ἐς τὸ πέρην . Σιδηρίοισι δὲ χρὴ ταῦτα καίειν , μὴ παχέσι |