Ἑβραίων Ἰησοῦ ιαβα ιαη ἀβραωθ αια θωθ ελε ελω αηω εου ιιιβαεχ αβαρμας ϊαβαραου αβελβελ λωνα αβρα μαροια βρακιιων πυριφανῆ | ||
ηου ΔΥ α # Μο ξ , ἐλάσσων δὲ τοῦ εου ΔΥ α # Μο ξ ἔστω ΔΥ α # |
μου , τοῦ δὲ γράμμασιν εὐφραίνειν οὐκ οἶδ ' ὅπως ἀπέστης . ἀλλά , πρὸς θεῶν , οἵ σε ἡμῖν | ||
χερῶν , πόλει παρόν σοι στέφανον εὐκλείας λαβεῖν , δείσας ἀπέστης , καὶ συὸς μὲν ἀγρίου ἀγῶνος ἥψω φαῦλον ἀθλήσας |
; ὡς πρόσβασιν τῶνδ ' ὀρθίαν οἴκων ἔχει ῥυσῶι γέροντι τῶιδε προσβῆναι ποδί . ὅμως δὲ πρός γε τοὺς φίλους | ||
καιρὸν ἔσθ ' ὅπου τιμᾶι θεός . λέγεται δὲ καὶ τῶιδε ἀντίος λόγος , ὡς ἄλλο τὸ δίκαιον καὶ τὸ |
: τὸ κατεαγός . ἡ πρώτη ὀξεῖα . καὶ τοῦτο τραγικώτερον τὸ ὄνομα . , . . , . ἀγανόν | ||
γῆρας . τὸ ἀλλόκοτον δὲ τῆς φύσεως διὰ τῶν ἐναντίων τραγικώτερον διασύρει . ἐλῶσι ] ἐλάσωσιν . βουκολούμενος ] περιέπων |
Πραξιφάνης φησίν , ἀντὶ μυγμῶν παρελαμβάνοντο οἱ τοιοῦτοι σύνδεσμοι καὶ στεναγμῶν , † ὥσπερ τὸ αἲ αἲ καὶ τὸ φεῦ | ||
. ἢ δειξάτωσαν ἐν τῇ βουλῇ τοῦ βασιλέως πίθον καὶ στεναγμῶν καὶ δακρύων , ὥσπερ ἐγὼ ἂν ἐπιδείξαιμι ζωῆς καὶ |
[ ἀνθρώπου , πῶς ὁ βίος ] [ ἡμεῖν ἡδὺς γείνεται ; “ ] , [ ἀποκρινοῦμαι ὅτι ] [ | ||
ἀγαθῷ μνήμη , ὅμως τὸ ποιητικὸν τῆς # ἡδονῆς αὖθις γείνεται . τὰς οὖν ? διαφορὰς ταύτας τεμεῖν ὑμεῖς μὴ |
' ἑαυτῶν πλανώμενοί φησιν : εἰ δὲ μεθύω καὶ χιόνα πίνω καὶ μύρον ἐπίσταμ ' ὅτι κράτιστον Αἴγυπτος ποιεῖ . | ||
Ι ἐκτεταμένῳ βαρύνεται , εἰ μὴ προκατάρχοιτο ὄνομα : κρίνω πίνω κλίνω σίνω . τὸ δὲ ῥινῶ παρὰ τὴν ῥίνην |
ἀγάγῃ τῶν καταπονουμένων τὰ τέκνα . Ἡσίοδος ἐν Ἔργοις καὶ Ἡμέραις , . . . . Ἀλιτῶ : ἔστι δὲ | ||
ἀορίστου . τὸν Ἡσίοδον ὅτι κτλ . ἐν Ἔργοις καὶ Ἡμέραις νήπιοι οὐδ ' ἴσασιν ὅσῳ πλέον ἥμισυ παντός . |
. ἦν γὰρ πεῖραν εἰληφὼς ὅτι τὰ τοῖς ὅπλοις ἀδύνατα χειρωθῆναι τῷ χρυσῷ ῥᾴδιόν ἐστι καταπολεμῆσαι . ἐγκατασκευάζων οὖν ἐν | ||
ποιεῦντας οὐ τολμᾷς τείσασθαι , οὕτω δή τι ἐόντας εὐπετέας χειρωθῆναι ; Ἀλλ ' εἴ τοι σύ σφεας καταρρώδηκας , |
Κριὸν τυθῆναι τοῖς θεοῖς καὶ τοῦ σώματος ἐκδαρέντος προσηλωθῆναι τῶι νεῶι τὸ δέρμα κατὰ τὸ νόμιμον . μετὰ δὲ ταῦτα | ||
δὲ τὸ περὶ τούτων ἀνάθημα κείμενον ἐν τῶι περὶ Τορώνην νεῶι , καθάπερ φησὶν Ἔφορος , τὴν ἐπιγραφὴν ἔχον ταύτην |
ς ἐμῆς ταύτης μέλει [ ] εἴπηι φλήναφον . [ δέσποιν ] ' Ἀθηνᾶ , σῶιζέ με [ ἀκριβῶς ] | ||
ν ἡλίκη ει [ ] λομαι ? εἶναι [ ] δέσποιν ' οἰκίας . ὦ Ἡράκλεις [ ] Σιμίας ἀπίωμεν |
ἤλευθα καὶ Ἀττικῶς ἐλήλυθα κατὰ τὸ ἤρεικα ἐρήρικα ὅ ἐστιν ἔσχισα , ἤλειφα ἀλήλιφα . ἐπεὶ δὲ ἔθος Βοιώτιον προστιθέναι | ||
. ἀττικῶς τὸ ” οὐκ ἔσχων “ ἀντὶ τοῦ ” ἔσχισα “ , ἀπὸ τοῦ σχάω σχῶ , ἐξ οὗ |
; παύσεθ ' οὗτος ἀπομανεὶς ὅταν λογισμὸν ὧν ποεῖ νυνὶ λάβηι . παρατενεῖς , γύναι . βαδίζω νῦν ἐκείνωι προσβαλῶν | ||
φησὶν ἐκδώσειν ἐκείνην , ἡνίκ ' ἂν ὁμότροπον αὑτῶι νυμφίον λάβηι . λέγεις οὐδέποτε . μὴ δὴ πράγματ ' , |
πατρικίοις μὴ τελεῖν . Ἀντίοχος ὁ Πραιπόσιτος : οὗτος διαβληθεὶς Θεοδοσίῳ τῷ μικρῷ καθῃρέθη τῆς τιμῆς καὶ δημοσιευθεὶς ἐν τοῖς | ||
γὰρ ἀεὶ φυσικῶς πρὸς τὸ μέσον , καθὰ καὶ τῷ Θεοδοσίῳ ἀποδέδεικται ἐν τοῖς Σφαιρικοῖς : οὕτω δὴ καὶ ἐπὶ |
κακῶν . ἐν ἔργωι . . . πιπάλλων ] σὺν ἔργωι πάλλων : ὅ ἐστι μὴ μόνον φέρων ἀλλὰ καὶ | ||
ὥστε τῶν ἀποκρινομένων μὴ εἰδέναι τὸ πλῆθος μήτε λόγωι μήτε ἔργωι . ἐπεὶ ὅτι τῶι εἴδει πεπερασμένα ὤιετο , δηλοῖ |
Ἐρινύς ἄμμι πολυκλαύτους δεῦρ ' ἤγαγε κεῖθεν ἀνίας . φθείσθω ἀεθλεύων , εἴ οἱ κατὰ νειὸν ὀλέσθαι μοῖρα πέλει : | ||
τι πόλει χάρμα γένοιτ ' ἐπὶ τῶι , εἴ τις ἀεθλεύων νικῶι Πίσαο παρ ' ὄχθας : οὐ γὰρ πιαίνει |
γὰρ Αἰσχύλος πολλάκις τὴν λέξιν οὕτως ἔχουσαν τίθησιν , ὅταν λέγηι σπίδιον μῆκος ὁδοῦ , καὶ ὁ Ἀντίμαχος οὐδὲ σπιδόθεν | ||
οὐχὶ οὐθὲν ] ? τοδὶ προσμετρεῖς [ ] ἐπειδάν τις λέγηι ? ? , τὴν τοῦ ἡλίου κίνησιν παραθεωρῶν ? |
ἐν δ ' εὐεργέταις τὸ λοιπὸν ἤδη καὶ φίλοις ἐμοῖς ἔσηι . τί φήις ; φρονεῖς μὲν ὀρθὰ κοὐ μαίνηι | ||
, Συβαρῖτα , πανευδαίμων σὺ μὲν αἰεί / ἐν θαλίηισιν ἔσηι , τιμῶν γένος αἰὲν ἐόντων . / εὖτ ' |
. , . . . Ἀπὸ πεντόζοιο : Ἡσίοδος ἐν Ἔργοις καὶ ἡμέραις : μηδ ' ἀπὸ πεντόζοιο * * | ||
ἀλήθειν κριθάς . . . . ἀλεξιάρη : Ἡσίοδος ἐν Ἔργοις καὶ Ἡμέραις : νειὸν δὲ σπείρειν ἔτι κουφίζουσαν ἄρουραν |
δέ μιν στονόεντι κατ ' εὐρέος ἤλασεν ὤμου δεξιτεροῦ , σύτο δ ' αἷμα πολυσθενέος περ ἐόντος . Ἀλλ ' | ||
ἀρετῆς τοῦ ἵππου τοῦ Φερενίκου : ὅτε αὐτὸς ὁ Φερένικος σύτο , ἤγουν ἐσεύετο , ἔτρεχε , πλησίον τοῦ Ἀλφειοῦ |
συγγράμματος λέγει ὧδε : ” οὐ μὰ τὸν ἀέρα τὸν ἀναπνέω , οὐ μὰ τὸ ὕδωρ τὸ πίνω , οὔ | ||
συγγράμματος λέγει ὧδε : οὐ μὰ τὸν ἀέρα , τὸν ἀναπνέω , οὐ μὰ τὸ ὕδωρ , τὸ πίνω , |
πωλοῦσιν ἡμῖν πάντα τἀγάθ ' οἱ θεοί . καὶ ἐν ἄλλωι δὲ τόπωι φησίν : ὦ πονηρέ , μὴ τὰ | ||
- ] [ ] . ταῦτα γὰρ [ ] ἐν ἄλλωι τρόπωι [ τὴν ] λεπτομέρειαν ἔχοντα [ ] ἤπερ |
„ κύριος τῷ Ἀαρὼν λέγων : οἶνον καὶ σίκερα οὐ πίεσθε σὺ καὶ οἱ υἱοί σου μετὰ σέ , ἡνίκα | ||
μὴ πίνετε , τῷ δὲ γνώμην ἀποφαινομένῳ τὸ „ οὐ πίεσθε „ . καὶ γάρ ἐστιν ἀμήχανον τὸ μέθης καὶ |
Ὠκεανοῦ , φαρμακίς . δεδοικυῖα δὲ μὴ πρὸς τῶν ταύρων διαφθαρῇ , κρύφα τοῦ πατρὸς συνεργήσειν αὐτῷ πρὸς τὴν κατάζευξιν | ||
, ἴντυβοι , μαλάχη , κολοκύντη ἑφθή , ὅταν μὴ διαφθαρῇ . οἱ γλυκεῖς οἶνοι τῶν αὐστηρῶν πέττονται μᾶλλον : |
τῶν πτερύγων οἰωνὸν ] τὸν γῦπα ᾧ ἐπωχεῖτο γνώμῃ ] θελήματι ἐμῷ στομίων ] χαλινῶν ἄτερ ] χωρίς εὐθύνων ] | ||
, ὃ ζητῶ , βουλῇ τῇ σῇ ἀναπέπαυμαι . εἶδον θελήματι τῷ σῷ τὴν εὐλογίαν ταύτην λεγομένην . Ὦ πάτερ |
ὣς ἄρα καὶ κείνη σφέτερον γένος εἰναλίη θὴρ ἐς πόντον προφέρει καὶ δείκνυται ἔργα θαλάσσης . Δαίμονες , οὐκ ἄρα | ||
ἁμαρτήματα ποιεῖ , περὶ ὧν ἐπισκεψόμεθα , ἃ δὲ Ἵππαρχος προφέρει αὐτῷ , οὐ πάνυ . σκοπῶμεν δ ' ἃ |
: ὁ γὰρ οὕτως διαλεγόμενος ἐπιδεικνυμένῳ ἔοικεν μᾶλλον , οὐ λαλοῦντι . Καὶ λύσεις † ἰσχναὶ ὁποῖαι οὐ πρέπουσιν ἐπιστολαῖς | ||
ὁ δὲ γνωμολογῶν καὶ προτρεπόμενος οὐ δι ' ἐπιστολῆς ἔτι λαλοῦντι ἔοικεν , ἀλλὰ μηχανῆς . Ἀριστοτέλης μέντοι καὶ ἀποδείξεσί |
ἱερὸν Ἀφροδίτης ἱδρύσατο ἐπὶ τῷ Ἱππολύτου ἔρωτι ὡς καὶ Εὐριπίδης Ἱππολύτῳ δ ' ἐπιθεάν . ἡ δὲ Ἀφροδίτη καθά φησι | ||
, ὡς καὶ Εὐριπίδης ποιεῖ τὴν Φαίδραν ἐν τῷ Καλυπτομένῳ Ἱππολύτῳ . παρ ' ἣν δὲ αἰτίαν τοῦτο ἔπραττον , |
κάμνων [ ου ] πυ [ ! ! ! ] μηι ? : πάρεργον τοῦτο ? ? ? [ ! | ||
πλάσται [ ] τοῦτον [ ! ! ! ! ] μηι . οἱ δὲ Κερκυραῖοι ταῦτ [ ' ἀκούσαντες ] |
γὰρ ἀλεξιφάρμακον εἶναι πρὸς τὰς διοσημείας . Τὰ δὲ ὠὰ φυλάξεις χειμῶνος μὲν ἐν ἀχύροις , θέρους δέ , ἐν | ||
καρποὺς ἢ τὰ δένδρα ἢ τὰς ἀμπέλους , ἀβλαβῆ πάντα φυλάξεις . Ἐπίγραψον ἐν τῷ ἀρότρῳ φρυήλ , καὶ ἐν |
ἔχων † † η οἰκέτην θέσκε † κάρηαρ φὴ γέρον οἶσον ἀκαχύνω . ἀκαχυνέμεν ἄργειτε τερέντερον Τίπτε , μόθων ἄτλητος | ||
οἴστη , μαλλός : οἰσυπηρόν : οἰσύδρα , ὑδροχέα : οἶσον , σχοινίον : οἰστρεῖον ὁρᾶν : οἶστρος : οἶστρα |
σύ : πῶς γάρ ; ᾗ γε μηδὲ πρὸς θεοὺς ἔξεστ ' ἀκλαύτῳ τῆσδ ' ἀποστῆναι στέγης : ἄλλ ' | ||
† ἀπωλόμην παλίμπους τύχη ἐν γῆς φίλης ὄχθοισι κρυφθῆναι καλόν ἔξεστ ' ἐρωτᾶν πότνιά ς ' ἢ σιγὴν ἔχω ; |
. : κίρκωσον ] Ἀντὶ τοῦ κρίκωσον . ἐρρωμένως νῦν θεῖνε : Τοῦ Ἡφαίστου εἰπόντος ὅτι καλῶς ἤδη πέπρακται τὸ | ||
] ἰσχυροτάτῃ δυνάμει . . ῥαιστῆρι ] ἐν σφύρᾳ . θεῖνε ] τύπτε . πασσάλευε ] προσήλου . . προσκάρφου |
: Τί , ὦ Ἰσχόμαχε , οὐ μάλα εἰωθὼς σχολάζειν κάθησαι ; ἐπεὶ τά γε πλεῖστα ἢ πράττοντά τι ὁρῶ | ||
ᾤου . τί οὖν οὐκ ἐγκαλεῖς σεαυτῷ , ἀλλὰ κλαίων κάθησαι ὡς τὰ κοράσια ; ἀλλ ' ἐκεῖνός μοι φαγεῖν |
ἀπὸ τότε οὖσα παῦσον σου κάματον ἐν σώματι : μηκέτι κάμνε ὡς ἐπιζητεῖν τίς οὐρανὸς ἢ πόθεν ὕδωρ . εἰ | ||
, εἴπερ τι φιλεῖς ἀκοὰν ἁδεῖαν αἰεὶ κλύειν , μὴ κάμνε λίαν δαπάναις : ἐξίει δ ' ὥσπερ κυβερνάτας ἀνήρ |
ἀλλ ' ἵνα μὴ πολλὰ τοιαῦτα λέγων πόρρω τοῦ καιροῦ γένωμαι , παρεὶς ἅπαν τὸ μέσον καὶ προσχρησάμενος καὶ πρὸς | ||
ἀγωνίων θεῶν , λευκοστεφεῖς ἔχουσα νεοδρέπτους κλάδους ; ὡς μὴ γένωμαι δμωὶς Αἰγύπτου γένει . πότερα κατ ' ἔχθραν , |
φαίνεσθαι δὲ ἐλάττονα τοῦ χειμῶνος διὰ τὸ ἐν τούτωι τῶι καιρῶι πλησίον ἰόντα τὸν ἥλιον τῆς Αἰγύπτου ἐξατμίζειν τὰ νάματα | ||
σοφός , ὃς τάδ ' ἔλεξε : μηδὲν ἄγαν : καιρῶι πάντα πρόσεστι καλά . . . [ ] Κ |
ποτὲ Ἀγαμέμνονος παῖ , νῦν ἐκεῖν ' ἔξεστί σοι παρόντι λεύσσειν ὧν πρόθυμος ἦσθ ' ἀεί . Τὸ γὰρ παλαιὸν | ||
τὸν βάρβαρον ἐξολέσειεν . οὐ γὰρ ἔτ ' ἀθανάταν φλόγα λεύσσειν ἐστὶν ἐμοὶ φίλον , ὡς ἐκρεμάσθην λαιμότμητ ' ἄχη |
τε καὶ ἀφορμίοντι . μέμνασο δὲ καὶ τῆνο ὅτι περὶ πολλῶ ἐποιήσω τὰν ἄφιξιν αὐτῶ καὶ ἀγάπης ἐκ τήνω τῶ | ||
τε καὶ ἀφορμίοντι . μέμνασο δὲ καὶ τῆνο ὅτι περὶ πολλῶ ἐποιήσω τὰν ἄφιξιν αὐτῶ καὶ ἀγάπης ἐκ τήνω τῶ |
ὁδὸν πολυπαίπαλος ἀνήρ , ἦ τε παλιμποίνοισιν ὅγ ' ἐγκύρσειε δίκῃσιν . εἰ δὲ πέλοι Τιτηνὶς ἐν ἄστρασιν ἠερίοισι Σκορπίου | ||
δέ νυ λαοὶ πάντες ἐς αὐτὸν ὁρῶσι διακρίνοντα θέμιστας ἰθείῃσι δίκῃσιν : ὁ δ ' ἀσφαλέως ἀγορεύων αἶψά τι καὶ |
' ἑλέτω σε καὶ ὕπνος : ἀνίη καὶ τὸ φυλάσσειν πάννυχον ἐγρήσσοντα , κακῶν δ ' ὑποδύσεαι ἤδη . ” | ||
πενίηι . Ἐν δ ' ἥβηι πάρα μὲν ξὺν ὁμήλικι πάννυχον εὕδειν , ἱμερτῶν ἔργων ἐξ ἔρον ἱέμενον : ἔστι |
εὐμενῶς προμνῶμαι καί , σὺν θεῶι εἰπεῖν , πάνυ ἱκανῶς τοπάζω οἷς ἂν συγγενόμενοι ὄναιντο : ὧν πολλοὺς μὲν δὴ | ||
λόγος , ἢ ἐξ ἀνέμου συλλεγομένη κόπρος καὶ φρυγανώδης . τοπάζω . ὑπονοῶ , εἰκάζω . προδίδασκε . περιττεύει ἡ |
καὶ φόνου συνεργάτιν λαβὼν τά γ ' εἴσω τειχέων σαφῶς μάθω . νῦν οὖν ἔξω τρίβου τοῦδ ' ἴχνος ἀλλαξώμεθα | ||
τινές φασιν εἶναι τοῦ δαγκάνω , ἐπάγει ὡς τὸ δάκω μάθω λάχω ἅδω φύγω καὶ ὅσα τοιαῦτα ὑποτακτικὰ τρισὶ γράμμασι |
τῶι δὲ ἄλλα . καὶ σοφίαν καὶ σοφὸν ἄνδρα πολλοῦ δέω τὸ μὴ φάναι εἶναι , ἀλλ ' αὐτὸν τοῦτον | ||
ἀρετῆς ἁπάσης ἐρασταί τε καὶ ἀσκηταὶ πάντες εἰσίν , ὀλίγου δέω φάναι , πένητες , ἀφανεῖς , ἄδοξοι , ταπεινοί |
μὲν ἥλιον καὶ τὸ λοιπὸν πλῆθος τῶν ἄστρων ἐναποληφθῆναι τῆι πάσηι δίνηι : τὸ δὲ ἰλυῶδες καὶ θολερὸν μετὰ τῆς | ||
[ ἄμβροτος ] ἠώς [ ] λαδι ? ? ? πάσηι [ ] σεχωρουν [ ] υοντες ? [ ] |
“ φράσον μοι . ἀπαρτὶ δὴ τοῦ προλαβεῖν ” . συνωνυμεῖ δὲ ἡ λέξις : ἔσθ ' ὅτε καὶ χρονικὸν | ||
ἄριστον , δόρπον δὲ τὸ ἑσπερινόν . μήποτε δὲ καὶ συνωνυμεῖ τὸ ἄριστον τῷ δείπνῳ . ἐπὶ γὰρ τῆς πρωινῆς |
ὤφθη ; ἀνθίστασαι [ ] ? γὰρ ἡμῶν τῶι [ νόμωι ] καὶ ? καταλύεις [ καὶ καταργεῖς ] ἡμῶν | ||
ὑπερτάτως . ὡς πολιῶι νόμωι ] ὁ Ζεὺς τῶι ἀρχαίωι νόμωι τὸ ἴσον τηρεῖ . ἐφόρους ] βασιλεῖς . βοάν |
: αἷμα μητρῷον χαμαὶ δυσαγκόμιστον , παπαῖ : τὸ διερὸν πέδοι χύμενον οἴχεται . ἀλλ ' ἀντιδοῦναι δεῖ ς ' | ||
ἔρριψ ' ἐμαυτὴν τῆσδ ' ἀπὸ στύφλου πέτρας , ὅπως πέδοι σκήψασα τῶν πάντων πόνων ἀπηλλάγην ; κρεῖσσον γὰρ εἰσάπαξ |
καὶ δὴ καὶ νῦν εὖ οἶδ ' ὅτι οὐκ ἐμοὶ χαλεπαίνεις , γιγνώσκεις γὰρ τοὺς αἰτίους , ἀλλὰ ἐκείνοις . | ||
ἔχει ἀκολουθῆσαι ἢ τῷ φαινομένῳ ; οὐδενί . τί οὖν χαλεπαίνεις αὐτῇ , ὅτι πεπλάνηται ἡ ταλαίπωρος περὶ τῶν μεγίστων |
μὴ γὰρ ἦν τόδ ' , οὐκ ἂν ἦμεν ἐν φάει . αἰνῶ δ ' ὃς ἡμῖν βίοτον ἐκ πεφυρμένου | ||
ἄνδρες θήν τινες ἀκκιζόμενοι νεκρὸν ἵππον στυγέοισι λόγῳ κείμενον ἐν φάει , κρυφᾷ δέ σκολιαῖς γένυσσιν ἀνδέροντι πόδας ἠδὲ κεφαλάν |
ἴστε μετ ' ὀλίγον χρόνον , ἀναβεβίωκα : περιπατῶ , λαλῶ φρονῶν , τὴν τηλικούτων καὶ τοιούτων ηλιον νυντοντον εὑρών | ||
ἁρμόζου τύχην . ὄνος βαδίζεις εἰς ἄχυρα τραγημάτων . Κροίσῳ λαλῶ σοι καὶ Μίδᾳ καὶ Ταντάλῳ . σαυτὴν ἐπαινεῖς ὥσπερ |
ἐστι μεγίστη . τῆς δὲ πρὸς ἀντολίην ὀρέων ἄπο παιπαλοέντων λυπρὸν ὀρεσκῴων παραφαίνεται οὖδας Ἐρέμβων , οἳ βίον ἐν πέτρῃσι | ||
τε ὅλῳ σώματι καὶ τῇ ὑστέρᾳ . καθάπερ γὰρ οὐδὲ λυπρὸν χωρίον τελειοῖ σπέρματα καὶ φυτά , τῇ δὲ παρ |
μέγα στενάξας , ἐκεῖνος συνάχθεσθαι ἀμφοτέροις ἔφη , τῷ μὲν θανόντι , ὅτι ὑπὸ τἀδελφοῦ πάθοι ταῦτα , ἐκείνῳ δ | ||
θ ' ὑπένερθεν δαίμονες , οἳ † μηδ ' ὧδε θανόντι περ εὐμενέοιεν , ὡς οὔ τις θεόθεν χόλος ἔσσεται |
, ὅπως τὸ στάσιμον ᾄσῃ . * : πεδοῖ δὲ βᾶσαι : βούλεται στῆσαι τὸν χορόν , ὅπως τὸ στάσιμον | ||
δέσποιναν εἴργους ' ἀγχόνης κάμνω , φίλαι : ὑμεῖς δὲ βᾶσαι τῶνδε δωμάτων ἔσω θανάτου νιν ἐκλύσασθε : τῶν γὰρ |
εἴδωλα τῶν θεῶν παρακαλοῦσα καὶ δυσωποῦσα αὐτοὺς ἢ ἄλλο τι πράξω ; ἐπειδὴ τὸ πότερα δύο τινῶν ἔμφασιν ἔχειφαμὲν γὰρ | ||
παθητικοῦ παρακειμένου βαρύνονται : ποιήσω ποίησις , γνώσω γνῶσις , πράξω πρᾶξις , πέφανσαι φάνσις , μεμίανσαι μίανσις . τὸ |
ἐκματτομένη τὸ παράδειγμα . ζῆλος δέ ἐστιν ἐνέργεια ψυχῆς πρὸς θαῦμα τοῦ δοκοῦντος εἶναι καλοῦ κινουμένη . τῆς μὲν δυνάμεως | ||
θεοὶ ἠδ ' ἄνθρωποι , κόσμῳ ἀγαλλομένην γλαυκώπιδος Ὀβριμοπάτρης : θαῦμα δ ' ἔχ ' ἀθανάτους τε θεοὺς θνητούς τ |
παῖς ὑπασπιστοῦ σέθεν . κακόν τι κεύθεις καὶ στέγεις ὑπὸ σκότωι . οὐκ ἄν γε λέξαιμ ' ἐπ ' ἀγαθοῖσί | ||
σθένος . εἶἑν : κομίζειν τοῦδε σῶμ ' ἔσω χρεὼν σκότωι τε δοῦναι , δμῶες , ὡς , ὅταν μόληι |
ἠγάπησαν τὸ ἐλευθέραν ἀφεῖσθαι . Φίλιππος , ὁπότε τῶν Ἰλλυριῶν κρα - τήσας μείζω δύναμιν ἐκτήσατο , τηνικαῦτα πάλιν Ἀμφίπολιν | ||
εἰς τσων ! ! ! ! ! ! ! χώραν κρα ! ! ! ! ! ! ! ! ! |
, σωτηρίαν τῷ | φρονοῦντι τῶν ἐν ἡμῖν ἀπεργαζομένη : κινδυνεῦον γὰρ αὐτὸ πολλάκις ὑπὸ τῆς τῶν παθῶν φορᾶς κατακλύζεσθαι | ||
, ἀπολύσει τὸν ἄνδρα τῆς αἰτίας αἰδούμενος μὲν αὐτὸ τὸ κινδυνεῦον σῶμα , οὗ πολλὰ καὶ καλὰ ἔργα ἔχει μεμνῆσθαι |
Πανδίονος εἴπῃς , ἰδιῶτις κἀκείνη καὶ ἄτεχνος , εἰ καὶ πολυηχέα τὴν φωνὴν ἀφίησιν . Ὀρφεὺς δὲ καὶ Ἀμφίων , | ||
, σπεύσειας , ἀοιδοπόλῳ δ ' ἐπαρήγοις ἑπτάτονον χείρεσσι λύρην πολυηχέα κρούων , τὴν αὐτὸς τὰ πρῶτα κάμες παρὰ ποσσὶ |
μέτρα ῥέος ] ῥεῦμα παρειὰν ] ἐμοῦ νοτίοις ] ὑγραῖς ἔτεγξα ] ἔβρεξα παγαῖς ] ῥεύμασι δακρύων ἀμέγαρτα ] ἀφθόνητα | ||
παρθενικῶν . λειβομένα ῥέος ] στάζουσα ῥεῦμα . . νοτίοις ἔτεγξα πηγαῖς ] ὑγροῖς ἔβρεξα ῥεύμασι δακρύων . . ἀμέγαρτα |
ἄρα ἀποδώσει εἴτε καὶ οὔ , τεῖχος λάινον ἐν τῶι Ἰλίωι ἐπ ' ἀκροτάτωι τῶν κολωνῶν τειχίσαι , ὅτι νῦν | ||
; ὡς Ἑλληνικῶς ἀνήρεθ ' ἡμᾶς τούς τ ' ἐν Ἰλίωι πόνους νόστον τ ' Ἀχαιῶν τόν τ ' ἐν |
, ὥστε τὸ γλυκὺς ἀγκών [ παροιμιωδῶς ] μοχθηρίαν τόπου ὑποδηλοῖ . γνῶθι σαυτόν : ἀπόφθεγμα Χείλωνος . τάττεται δὲ | ||
βιβλίων εἴρηται , καὶ τὰς νύκτας ἐπαίρεσθαι λαμπτῆρας ἀντιπεφραγμένους : ὑποδηλοῖ δὲ τὸν ἐκ κέρατος φανόν . . . : |
τ ' ὀνόμαζε : “ πάντως , θαρσαλέη , κύον ἀδδεές , οὔ τί με λήθεις ἕρδουσα μέγα ἔργον , | ||
οἷς εἴρηκας ἢ κἀπ ' ὀλίγον σου πεφροντικέναι , κύον ἀδδεές ; ἀλλ ' ἐπεὶ διδάσκειν μέ τι ἐπαγγέλλῃ , |
ἐσθλῆς ἔργα χρηστὰ γίγνεται . ἐχθροῖς ἀπιστῶν οὔποτ ' ἂν πάθοις βλάβην . ζῆλος γυναικὸς πάντα πυρπολεῖ δόμον . θεῷ | ||
ἢ [ ἐὰν ] ἀπάγξῃ . οὐδ ' εἴ τι πάθοις : τὸ λεγόμενον ἐν τῇ συνηθείᾳ : οὐδ ' |
, καὶ τότ ' ἐγὼν Ὀδυσῆα προσηύδων ἐγγὺς ἐόντα ἀγκῶνι νύξας : ὁ δ ' ἄρ ' ἐμμαπέως ὑπάκουσε : | ||
: εἶθ ' ὑπομιμνάσκων τῶ τρώματος ἠρέμα νύξα , καὶ νύξας ἐχάλαξα , καὶ οὐ φεύγοντος ἔτεινα . ἤνυσα δ |
[ , ἡ δὲ ] γῆ ? πλωτή : [ ⚓˘ – περιφέρουσι ] τήνδε [ τὴν ] ῥῆσιν : | ||
ἀφνειὸς ἡ Κόρινθος ! ! ! ! ἕκητι Συλοσῶντος εὐρυχωρίη ⚓˘ – δῶρα καὶ θεοὺς παρήπαφεν . σοφῶς ὁ βοῦς |
κακοῖς ἐκοινώνησεν οὐκ ἐπαινέσω , τέκνοις ὄνειδος οὕνεχ ' ἡδονῆς λιπεῖν ] : τὸ δυστυχὲς γὰρ ηὑγένει ' ἀμύνεται τῆς | ||
, τοῦ θανεῖν δ ' ἀπειρίᾳ πᾶς τις φοβεῖται φῶς λιπεῖν τόδ ' ἡλίου . σὺ δ ' , ὦ |
δρᾶι φράσον . πάντ ' οἶδ ' , ἐρεῖ τε συγγόνωι παρόντα σε . θνήισκοιμεν ἄν : λαθεῖν γὰρ οὐχ | ||
ὧδ ' ἔχειν . σοὶ μὲν τάδ ' αὐδῶ , συγγόνωι δ ' ἐμῆι λέγω : πλεῖ ξὺν πόσει σῶι |
εὐτολμοτάτοις φανήσεσθαι ἔμελλε . Τοῖς δὲ σωφρονεστάτοις οὐκ ἀσφαλὲς τὸ κινδύνευμα εἶναι ἐφαίνετο , ἀνδράσιν ἀγαθοῖς τὰ πολέμιά τε καὶ | ||
πλῆθος εἰς τὸν Δᾶμιν ἀπέβλεπε , συνεὶς δὲ ἐγὼ τὸ κινδύνευμα τὴν νύκτα ἐκέλευσα περιχυθεῖσαν διαλῦσαι τὴν συνουσίαν . ἀπῆλθον |
: ἐθέλει δὲ γᾶρυν ἐκ στηθέων χέων αἰνεῖν Ἱέρωνα . Βαθὺν δ ' αἰθέρα ξουθαῖσι τάμνων ὑψοῦ πτερύγεσσι ταχείαις αἰετὸς | ||
, ἴδε πατρίδα πολυκτέανον Ὑπὸ στερεῷ πυρὶ πλαγαῖς τε σιδάρου Βαθὺν εἰς ὀχετὸν ἄτας ἵζοισαν ἑὰν πόλιν . Νεῖσθαι κατ |
: ὁ γὰρ θεὸς οἶδε δικάζειν . Ἡρακλέα δεκάμηνον ἐόντα ποχ ' ἁ Μιδεᾶτις Ἀλκμήνα καὶ νυκτὶ νεώτερον Ἰφικλῆα , | ||
κατεφρύγετο τῆνον ἔρωτα . χἀμῖν τοῦτο δι ' ὠτὸς ἔγεντό ποχ ' ἁσυχᾷ οὕτως : οὐ μὰν ἐξήταξα , μάταν |
ἵνα πˈρότεροι ᾤκησαν , ὧν παλαίφατον ἀγοράν οὐκ ἐλεγχέεσσιν Ἀριστοκλείδας τεάν ἐμίανε κατ ' αἶσαν ἐν περισθενεῖ μαλαχθείς παγκρατίου στόλῳ | ||
. τί ῥέξεις ; προδώσεις , παλαίχθων Ἄρης , τὰν τεάν ; ὦ χρυσοπήληξ δαῖμον , ἔπιδ ' ἔπιδε πόλιν |
πρὶν οὐ μάθεν στενάζει . Τὸ καλὸν φύσει μαθοῦσα , μάθε καὶ πόθεν τὸ κρεῖσσον . Τὸ ῥόδον πάλιν προλάμπει | ||
ὦν ἐπιμνησθέντα ὀργῇ λέγειν πρὸς τὸν Πρηξάσπεα : Σύ νυν μάθε [ αὐτὸς ] εἰ λέγουσι Πέρσαι ἀληθέα εἴτε αὐτοὶ |
πρυτάνεις γὰρ οὑτοιὶ μεσημβρινοί . Οὐκ ἠγόρευον ; τοῦτ ' ἐκεῖν ' οὑγὼ ' λεγον : εἰς τὴν προεδρίαν πᾶς | ||
καὶ μηδὲ δι ' ἓν τῶν ἄλλων , δι ' ἐκεῖν ' ὑπομεῖναι τοὺς λόγους ἀμφοτέρων , ἵν ' ἐὰν |
μὲν ἀληθείας τότε , ἀναμιμνήσκεται δὲ ἐνθάδε ἐκείνων : καὶ θαρσεῖ μὲν τότε , σφάλλεται δὲ νῦν . Ἡ δὲ | ||
ἀργύριον ἦι , πάντα θεῖ κἠλαύνεται . ὅ τοι κακὸς θαρσεῖ μάλ ' αὐτόθεν [ ἔπειτα φεύγει ] . γυναικάνδρεσσι |
, ἰὼ δαῖμον . Θρῴσκει δ ' αὖ , θρῴσκει δειλαία διολοῦς ' ἡμᾶς ἀποτίβατος ἀγρία νόσος . Ὦ Παλλὰς | ||
ἔτεκες , ὦ κυανεᾶν λιποῦσα Συμπληγάδων πετρᾶν ἀξενωτάταν ἐσβολάν . δειλαία , τί σοι φρενοβαρὴς χόλος προσπίτνει καὶ ζαμενὴς φόνου |
ἕτερον πολυμοχθότερον πολυπλαγκτότερόν τε θνατῶν . τί γὰρ πέπλοισιν ἄθλιον κρύπτει κάρα ; αἰδόμενος τὸ σὸν ὄμμα καὶ φιλίαν ὁμόφυλον | ||
θέλεις γνῶναι πῶς ἔπλευσα , γίνωσκε ὅτι θεομανεῖ πότμῳ . κρύπτει δὲ τὴν μοιχείαν καὶ ὑπὸ δαίμονός τινος βίᾳ ἦχθαι |
ἄφθαρτος , ταμιεύεις καὶ θησαυρίζεις , ὦ διάνοια , ἐν σαυτῇ , ἀλλ ' οὐκ εἰς μέσον προφέρεις , ἵν | ||
; Οὐδ ' ὡς σὺ τῆς δούλης τεκούσης ἄρρεν εἶτα σαυτῇ τοῦθ ' ὑπεβάλου , τὸ σὸν δὲ θυγάτριον παρῆκας |
αὐτῆς ἀνάψαι . ἔπαιξέ τις πρὸς τὴν Κυνίσκαν : οὐ φθεγξῇ , οὐ λαλήσεις . λύκον εἶδες , ὡς σοφὸς | ||
, σιγώσης αὐτῆς ἔπαιξέ τις εἰς αὐτὴν εἰπών : οὐ φθεγξῇ ; λύκον εἶδες . τοῦτο ἀμφιβόλως εἴρηται , ἢ |
τἀληθές , οὐχί ς ' εὐφρανῶ : εἰ δ ' εὐφρανῶ τί σε , οὐχὶ τἀληθὲς φράσω , φησὶν Ἀγάθων | ||
τἀληθές , οὐχί ς ' εὐφρανῶ : εἰ δ ' εὐφρανῶ τί ς ' , οὐχὶ τἀληθὲς φράσω . ἀλλὰ |
ὀλόμαν , ὀλόμαν ἀποχηρωθεὶς τᾶς λοχευομένας ἐκ τοῦ γὰρ ἐσορᾶν γίγνετ ' ἀνθρώποις ἐρᾶν οἶνος καὶ φρονέοντας ἐς ἀφροσύνας ἀναβάλλει | ||
ἰδέηϲ : ἀλλὰ καὶ αἰνότατοι καὶ οἴκτιϲτοι , ἔνθα μάλιϲτα γίγνετ ' Ἄρηϲ ἀλεγεινὸϲ ὀϊζυροῖϲι βροτοῖϲι . τάμνειν ὦν αὐτίκα |
. Τὰ ἐκ τρίποδος : ἐπὶ τῶν ἀληθῶς λεγομένων . Τίκτει τοι κόρος ὕβριν ὅταν κακῷ ἀνδρὶ παρείη : ἐπὶ | ||
, ἐπὶ τὰ ἑξῆς τρέψομαι . Σόλωνος δὲ ποιήσαντος : Τίκτει γὰρ κόρος ὕβριν , ὅταν πολὺς ὄλβος ἕπηται , |
εἰπεῖν . τινὲς στίζουσιν εἰς τὸ οὔπω , ἵν ' ἦι : οὔπω ἐλπὶς οἴχεται δόμων : ταῦτα δὲ καὶ | ||
δισσὰς δέ μοι ἔχει φυλάξεις : ἢν μὲν ὠμόφρων τις ἦι , κρύψας ἐμαυτὸν εἶμι πρὸς ναυάγια : ἢν δ |
πλείονες ἐγένοντο Εὐρύβατοι καθὰ * * ἠδ ' ὅσσα προτέροισιν ἀείδεται Εὐρυβάτοισιν , πάντες δὲ πανοῦργοι ἀπέβησαν . ἦν δὲ | ||
σὺν δὲ τίν καὶ παῖς ὁ Θεαρίωνος ἀρετᾷ κριθείς εὔδοξος ἀείδεται Σωγένης μετὰ πενταέθˈλοις . πόλιν γὰρ φιλόμολπον οἰκεῖ δορικτύπων |
γὰρ εἰς τὸν κύκνον ἰδεῖν καλόν , τὸ δὲ τῷ κολοιῷ δοῦναι χώραν οὐ καλόν , ἀλλ ' ἀτεχνῶς τὸ | ||
ὁδοῦ καθηγεμόσιν ὀρνέοις , ὁ μὲν κορώνῃ , ὁ δὲ κολοιῷ . ὀνομάζονται δὲ ὁ μὲν Πεισθέταιρος , ὁ δὲ |
, ψυχρὸν τούτῳ δίδου τὸ ὀξύμελι , χειμῶνοϲ δὲ ὄντοϲ ἅπαϲι θερμόν . ἐναντιώτατα δὲ τούτοιϲ ἐϲτὶ τὰ βαλανεῖα καὶ | ||
λεπτομερέϲτερον καὶ διὰ τοῦτο καὶ διαφορητικώτερον : ὑπάρχει δὲ τοῦτο ἅπαϲι τοῖϲ χρονίζουϲιν , ὅϲα γε μὴ φθάνῃ ϲαπῆναι . |
' ὦ πίθηκε τὴν πυγὴν ἔχων . οὐκέθ ' ὁμῶς θάλλεις ἁπαλὸν χρόα : κάρφεται γὰρ ἤδη ὄγμοις , κακοῦ | ||
κέχρηται , συζεύξας αὐτὸ δακτυλικῷ τετραμέτρῳ οὕτως οὐκέθ ' ὁμῶς θάλλεις ἁπαλὸν χρόα : κάρφεται γὰρ ἤδη . οἱ δὲ |
καὶ οὐ πιθανὰ δόξει λέγειν , καὶ οὐχ ἥκιστα ἐν τῆιδε τῆι Μεσσηνίαι συγγραφῆι : πεποίηκε γὰρ ὡς ἀποκτείνειε Θεόπομπον | ||
μοι μέλει ἄκουσον : ὅταν ἄνωθεν ὄμβρον ἐκχέηι , ἐν τῆιδε πέτραι στέγν ' ἔχων σκηνώματα , ἢ μόσχον ὀπτὸν |
. Ὁποῖα γὰρ ἂν ᾖ ταῦτα καὶ τὰ σπέρματα οὕτως ἐκτελεῖται ὃ καὶ ἡ παροιμία καλῶς “ ἔτος φέρει οὔτι | ||
τὰ τελούμενα ἐν τῇ ἡμέρᾳ καθ ' ἣν ὁ γάμος ἐκτελεῖται , ἢ τὰ δῶρα τὰ διδόμενα ἐν γάμῳ . |
: παραινέσαι δὲ σφῷν τι βούλομαι σοφόν : ὅταν φακῆν ἕψητε , μὴ ' πιχεῖν μύρον . καὶ ὁ Σώπατρος | ||
. Παραινέσαι δὲ σφῶν τι βούλομαι σοφόν : ὅταν φακῆν ἕψητε , μὴ ' πιχεῖν μύρον . Εἶθ ' ἥλιος |
Χῖος ἐν † τῶι κατωτικῶι † δούμωι . Ἑρμῆ , φίλ ' Ἑρμῆ , Μαιαδεῦ , Κυλλήνιε , ἐπεύχομαί τοι | ||
τινὸς αὐτῶν λάβηται . ἡ δ ' ἔξεχ ' ὦ φίλ ' ἥλιε παιδιὰ κρότον ἔχει τῶν παίδων σὺν τῷ |
γῆν . παρὰ τὸ ΛΑ ἐπιτατικόν . ὡς ἀπὸ τοῦ χαίρω χάρεια καὶ ἀνθῶ ἄνθεια καὶ κρατῶ κράτεια , οὕτως | ||
εἶναι χωρὶς δακρύων . φιλαγαθὴς ] φιλογέλως . γήθω τὸ χαίρω . . δακρυχέων ] κινητικὸς δακρύων . ἃ ] |
εἴη τὴν ἀσθένειαν ὁμολογεῖν . Κλημάτιος γὰρ ὡς οὐ ψεύδομαι πείσει . ἴσθι τοίνυν ὡς οὔτε τὰ ἐμαυτοῦ βελτίω πεποίηκα | ||
βρονταῖς ταραττέτω πάντα . οὐδὲν γὰρ ἀπὸ τούτων κάμψει καὶ πείσει ἵνα εἴπω πρὸς τίνος ἀπόκειται τὸν Δία ἐκβληθῆναι τῆς |
ἔχειν , εὑρήσεις . λιπαρόν ] ἀγωνιστικόν , φανερόν , στερρὸν ἢ ἔντιμον . οἱ γὰρ ἀθληταὶ ἐν ἀγῶσιν ἀεὶ | ||
, ἐπειδὴ ἱστάμενοι ἐπῇδον , διὰ τούτου τὸ ἔμμονον καὶ στερρὸν τῆς γῆς παριστῶντες . Οὐ χρὴ γράφειν ὦ κρονίδαι |
κοινός : κοινός : . . . ἢ παρὰ τὸ γῶ , τὸ δέχομαι , γίνεται γοινὸς καὶ κοινός , | ||
. . γῆ , , : γῆ : παρὰ τὸ γῶ , τὸ χωρῶ : ἡ πάντα χωροῦσα . τοῦτο |
ἀπέβη . Ἤδη γὰρ ὁ γεγηρακώς , τῷ πάθει νεανικῶς ἀνταγωνιζόμενος , ἀντὶ τοῦ παιδὸς καλλίω φήμην ἐκτήσατο καὶ ζῇ | ||
ῥηθήσεται . ταῦτα μὲν ὁ τούτων μῦθος : ὁ δὲ ἀνταγωνιζόμενος αὐτοῖς λόγος πρῶτον μὲν ἐπιχειρήσει ταῦτα δεῖξαι μὴ γένη |
εἰπεῖν ὑπὸ τοῦ ἀκράτου τὴν γλῶτταν πεπεδημένη , μὴ γέλωτα ὄφλω ἐν τῷ δικαστηρίῳ . “ μόλις δὲ καὶ ἕστηκεν | ||
ἀκριβῶς εἰπεῖν ἀποκρινόμενος , μὴ ἐξελεγχθεὶς τὸ δεύτερον αὖθις γέλωτα ὄφλω . οἶσθα γὰρ δήπου σαφῶς , καὶ σμικρόν που |
δ ' ἀίοντος ὑπὸ φρεσὶ τέρπετο θυμός , καί ἑ καθαπτόμενος γεραρῷ προσεφώνεε μύθῳ : Ὦ Μέμνον , τὸ μὲν | ||
τοιούτου τύχωσί τινος , ἀπειλοῦσι μὴ μαχέσεσθαι , διὰ τούτων καθαπτόμενος ὁμοῦ τῶν τε Ἀθηναίων καὶ τῶν στρατηγῶν : τῶν |
βουλὴ καὶ ὁ δῆμος , ὅταν ἴδῃ τινὰ θρασυνόμενον , κέκραγεν ” ἐπίβαλε ” . Ἐπιδήμιος ἄρχων , ὁ δήμου | ||
οὐ φθέγγεται μὲν ἐν τῷ βυθῷ , ἀλλ ' ἄνω κέκραγεν . ἁπλούστερον δὲ εἶπεν . τὴν πηδητικήν . . |
μιγῆναι τῇ θυγατρὶ Πελοπίᾳ καὶ τὸν ἐξ αὐτῆς γενόμενον δεινὰ κατεργάσεσθαι τοὺς Ἀτρείδας : ἐπειδὴ κακῆς πράξεως ὑπεμνήσθη , διὰ | ||
βασιλέα Δαρεῖον ἐξηπατηκώς : ὃς Σαρδὼ νῆσον τὴν μεγίστην ὑποδεξάμενος κατεργάσεσθαι ὑπέδυνε τῶν Ἰώνων τὴν ἡγεμονίην τοῦ πρὸς Δαρεῖον πολέμου |