| ὡς δὲ οἱ ἀκριβέστεροι λέγουσι διὰ τὸ φευκτέον εἶναι ἐν δακτυλικῷ μέτρῳ τὸ παράλληλον τῶν τριῶν βραχειῶν . . . | ||
| : κοινὴ γὰρ συλλαβὴ τὰ τέλη τῶν λέξεων ἐν τῷ δακτυλικῷ λελόγισται . Τὸ ζʹ προσοδιακὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐξ Ἰωνικοῦ |
| ἐν τῷ δακτυλικῷ ἦν τι λογαοιδικόν , οὕτω κἀν τοῖς ἀναπαιστικοῖς τὸ εἰς βακχεῖον περαιούμενον , οὗ ἐστιν ἐπισημότατον τὸ | ||
| κοινὰς ταύτας συλλαβὰς οἱ ἰαμβογράφοι ποιηταὶ ἐν μόνοις δακτυλικοῖς καὶ ἀναπαιστικοῖς στίχοις , ἐν ἰαμβικοῖς δὲ οὐδαμῶς . λέγω δὲ |
| ὁ πολίτης Δαυσαρηνός ὡς Αὐαρηνός Ἀδαρηνός . Δάφνη , προάστειον ἐπισημότατον τῆς ἕω Ἀντιοχείας μητροπόλεως . τὸ ἐθνικὸν Δαφνίτης , | ||
| κἀν τοῖς ἀναπαιστικοῖς τὸ εἰς βακχεῖον περαιούμενον , οὗ ἐστιν ἐπισημότατον τὸ μετὰ τέσσαρας πόδας αὐτὸν ἔχον τὸν βακχεῖον : |
| εὑρίσκεται , οἷον ὁ αὐτός ωὐτός , Ε εὖτέ μιν ωὐτὸς ἀνήρ , ἐμέο αὐτοῦ ἐμεωυτοῦ καὶ κατὰ κρᾶσιν τοῦ | ||
| ἐπισείῳ τρίχες πολλαὶ καὶ ἐν τῷ σώματι παντί εἰσιν : ωὐτὸς λόγος περὶ τουτέου : ὅπου τυγχάνει τοῦ σώματος τὸ |
| ἀναπαίστους , τὰς τοῦ δευτέρου ἀναπαίστου δύο βραχείας προσθεὶς τῷ σπονδείῳ ποιήσεις ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος , τὸν δ ' ἑξῆς | ||
| οὐράνιον τόδ ' ὁρῶμαι , ἐποίησε δέ τινα στίχον καὶ σπονδείῳ τῷ παραλήγοντι κεχρημένον ὡς ἂν μᾶλλον τοῖς πηδαλίοις ἡ |
| ἴσοι χαμαί ” . ἕπεται δὲ τοῖς δυσὶ κώλοις στίχος τροχαϊκὸς ὅδε “ ἀντὶ ποίας αἰτίας ” καὶ ἐν εἰσθέσει | ||
| κατὰ γὰρ μονοποδίαν μετρεῖται , ὡς εἴρηται : ὁ τρίτος τροχαϊκὸς τετράμετρος καταληκτικός : τὸ τέταρτον ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον : |
| γὰρ αὐτῷ Φύλαρχον : ὢ τοῦ μάρτυρος ὡς ἔοικε τῷ ἐπαγομένῳ , ὃς οὐδὲ Θουκυδίδου λέγοντος ἤκουσε ” καθὸ δεῖ | ||
| ἐπέσχεν τὴν ἐλπίδα . Δοκοῦσι δὲ καὶ ἑκάτεροι μὴ τῷ ἐπαγομένῳ προσχεῖν τὸν νοῦν ἐπάγεται γὰρ ὅτι τῇ βουλῇ τοῦ |
| καλεῖται καὶ αὐτὸ ἀρχιλόχειον : καὶ τούτῳ γὰρ οὗτος ἐν ἐπῳδοῖς ἐχρήσατο , ὡς Ἡφαιστίων φησί , τετράμετρον δὲ εἴρηται | ||
| ιαʹ . Ἑξῆς κορωνίς , εἶτα παράγραφος ἐν πάσαις ταῖς ἐπῳδοῖς : ἐν δὲ τῷ τέλει τοῦ ᾄσματος ἀστερίσκος . |
| τὸ ὁμηρικὸν δεῦρο νῦν ἢ τρίποδος περιδώμεθα . εἰ μὴ τετράμετρον : πρὸς τὸ “ τετράμετρον ” ἀπήντησεν . τὸ | ||
| γʹ καὶ συλλαβήν , ὡς εἴρηται : τὸ δʹ δακτυλικὸν τετράμετρον ἀκατάληκτον , ὃ καλεῖται καὶ αὐτὸ ἀρχιλόχειον : καὶ |
| κεφαλαῖς τῶν Διδύμων , πρὸς μεσημβρίαν δὲ τῆς νοτίου διεῖχεν τριτημορίῳ σελήνης ἔλασσον ἢ διπλάσιον , οὗ αἱ κεφαλαὶ διεστήκασιν | ||
| εἰς τὰ τῆς ὅλης ἐπισκοτήσεως ἐπιβάλλει , τῷ δὲ ἐφεξῆς τριτημορίῳ τὸ τρίτον , τῷ δὲ λοιπῷ τὸ ἕκτον : |
| : τὸ ιδʹ ” ἀλλ ' ἀποσεισάμεναι νέφος ὄμβριον “ δακτυλικὸς τετράμετρος : [ τὸ ιεʹ ] ” ἀθανάταις ἰδέαις | ||
| δίμετρον : τὸ ζʹ ⌋ ” τηλεφανεῖς σκοπιὰς ἀφορώμεθα “ δακτυλικὸς τετράμετρος : τὸ ηʹ ” καρπούς τ ' ἀρδομέναν |
| τὰ κῶλα ἀναπαιστικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα βʹ : τὸ βʹ δὲ προκελευσματικὸν ἔχει τὸν γʹ πόδα . ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος | ||
| δὲ καὶ δακτυλικὸν δοκεῖ πενθημιμε - ρές . Τὸ ιγʹ προκελευσματικὸν δίμετρον καταληκτικόν . ἐχρήσατο δὲ προκελευσματικῷ ἐνταῦθα , ὃς |
| στίχῳ : τὸ δ ' αὐτὸ διάστημα ἐν τῷ κάτω στίχῳ εἰς ιεʹ ὥρας τοῦ τελείου ὅρου : ἔστι δὲ | ||
| στίχου μονάδος ὑπερέχει δυάδι : καὶ ἔστιν ἐν τῷ δευτέρῳ στίχῳ μεταξὺ τῶν γ καὶ τῆς μονάδος ὁ β . |
| ἀλλὰ καὶ τοῖς ὑπαλλήλοις γένεσιν : ὡς γὰρ ἁρμόζει τῷ γενικωτάτῳ ὁ ὅρος ὁ λέγων τὸ κατὰ πλειόνων καὶ διαφερόντων | ||
| εἴποις ἂν δεξιώτατον βιαζόμενος τὴν συνήθειαν , καὶ ἀναλογεῖ τῷ γενικωτάτῳ , ὁ δὲ ἀριστερός , ὃν εἴποις ἂν ἀριστερώτατον |
| αʹ ἀτελὴς καὶ δοκεῖ βακχεῖος ἴτ ' ἐγκονεῖ : ] διίαμβος - τε σπεύδεθ ' ὡς : ] ἐπίτριτος γʹ | ||
| ⌈ καὶ ἑξασύλλαβος , καὶ ἀντίσπαστος καὶ ἐπίτριτος πεντασύλλαβος καὶ διίαμβος καὶ διτρόχαιος καὶ ἰωνικὸς καὶ παίων ⌈ , ὥσπερ |
| , στερεωτάτῃ ὑπαρχούσῃ καὶ ἑδραιοτάτῃ : τῷ δὲ σχήματι τῷ δωδεκαέδρῳ πρὸς τὸ πᾶν κατεχρήσατο . Πάντων δὲ τούτων ἀρχικωτέρα | ||
| ἐξ ὁποίων ἓξ τετραγώνων ὁ κύβος συνίσταται : τῷ δὲ δωδεκαέδρῳ εἰς τὸ πᾶν ὁ θεὸς κατεχρήσατο , διότι ζῴδιά |
| γινομένων . διὰ τοῦτο καὶ ἀπὸ ἰάμβου ἄρχονται ἐν τῷ ἀναπαιστικῷ , ὥσπερ Ἀρχίλοχος ἐν τῷ Ἐρασμονίδη Χαρίλαε , ὡς | ||
| κατὰ συνεκφώνησιν ἴαμβον ἔχει τὸν πρῶτον πόδα . Τῷ δὲ ἀναπαιστικῷ ὑποστέλλοιτο ἂν καὶ τὸ προκελευματικὸν ὑπ ' ἐνίων καλούμενον |
| κατὰ τὸν ἀνακλώμενον χαρακτῆρα πολὺ παρὰ τῷ Ἀνακρέοντί ἐστι παρὰ δηῦτε Πυθόμανδρον κατέδυν ἔρωτα φεύγων : τῷ δὲ καθαρῷ ἑφθημιμερεῖ | ||
| δίμετρα , οἷον τὰ Ἀνακρεόντεια ὅλα ᾄσματα γέγραπται ἐρῶ τε δηῦτε κοὐκ ἐρῶ καὶ μαίνομαι κοὐ μαίνομαι : τρίμετρα δὲ |
| πάσας ἅμα τῷ πλήκτρῳ τὰς χορδὰς ἐπιτρέχοντες ἐν ῥυθμῷ μὲν ἀναπαίστῳ , μετ ' ὀξέος δὲ τόνου τὸν θεὸν ᾄδουσιν | ||
| συνεχῶς ὥσπερ καὶ ἐν τῷ ἰαμβικῷ τῷ ἐπὶ τῆς ἀρτίου ἀναπαίστῳ : ἑκάτερον γὰρ ἄλογον : οὔτε γὰρ ἐν τῷ |
| προκόψασαν ἢ προκοψάσῃ : συνεχῶς δὲ οὗτος κέχρηται τῷ τοιούτῳ σχηματισμῷ : ἐλθόντα γάρ νιν : ἐν τῇ Ἀττικῇ ἔτι | ||
| τὸν Σωκράτην ἐπ ' αὐτοῦ τε καὶ ἐν τῷ ἰδίῳ σχηματισμῷ ἐν ᾧπερ εἰωθότως ἤλεγχεν ἑκάστῳ προσομιλῶν . Τοιαύτη μέν |
| ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΛΟΓΟΥ Αʹ . Περὶ ἐφόδων ἀδοκήτων . Βʹ . Περὶ νυκτερινῶν ἐφόδων . Γʹ . Πῶς δεῖ | ||
| . Περὶ ἐνέδρας καὶ ἀπάτης κατ ' ἐχθρῶν δυνατωτέρων . Βʹ . Περὶ Σκυθικῆς ἐνέδρας . Γʹ . Περὶ τῆς |
| ἐν ὀκτὼ τούτοις φησὶ θεωρεῖσθαι , ἐννοίᾳ λέξει μεθόδῳ σχήματι κώλῳ συνθήκῃ ἀναπαύσει ῥυθμῷ . [ , ] διαιρήσει τοίνυν | ||
| τινά , καὶ προηγεῖται τοῦ ὀνόματος ἅπαξ ἐν τῷ αὐτῷ κώλῳ , καὶ ἕπεται ἀεί . ἕπεται μέν , ὡς |
| : τὸ ιʹ ” καὶ πόντον κελάδοντα βαρύβρομον “ ὅμοιος τετράμετρος : τὸ ιαʹ ” ὄμμα γὰρ αἰθέρος “ δακτυλικὸν | ||
| κῶλα δίμετρα ἀκατάληκτα , τελευταῖον δέ ἐστιν ἐν ἐκθέσει στίχος τετράμετρος καταληκτικὸς τροχαϊκός . Γ ἅττ ' ἂν οὖν λέγῃς |
| τινάς . ὕλῃ δέ , καθὸ ἡ μὲν νέα τῷ ἰαμβικῷ μέτρῳ ἐπὶ πλεῖστον χρῆται , σπανίως δὲ καὶ ἑτέροις | ||
| δὲ τῇ δευτέρᾳ περιόδῳ χοριαμβικόν : ἔστι δὲ συγγενὲς τῷ ἰαμβικῷ . τὸ τρίτον χοριαμβικόν . ἑφθημιμερὲς τὸ τέταρτον . |
| ὁ ἀσφόδελος γίνεται : αὐτὸς δέ τι ὁ Τρύφων προκρίνει ὁμοτόνως τῷ φυτῷ καὶ τὸν τόπον ἐκφέρειν : πολλάκις γάρ | ||
| Μίνῳ συγγενής , ἀφ ' οὗ ἡ πόλις ἡ Παραισός ὁμοτόνως τῷ οἰκιστῇ „ . Παραίτακα , πόλις Μηδική . |
| ᾗ κατεκομίσθη τὸ Ἀλεξάνδρου σῶμα , Πολύκλειτος δὲ ἐπὶ τῷ λυχνίῳ τῷ κατασκευασθέντι τῷ Πέρσῃ , Ἱέρων δὲ ὁ Συρακούσιος | ||
| , ὧν ὁ μὲν ἕτερος τοιοῦτος : ἵστασαν ξύλον τι λυχνίῳ παραπλήσιον ἐν μέσῳ Γ τοῦ συμποσίου , καὶ ἀπ |
| : ὧν ὁ μέν ἐστιν ἐκ δύο συλλαβῶν μακρῶν , σπονδεῖος καλούμενος , ὁ δὲ ἐκ τριῶν , μιᾶς μὲν | ||
| ἤτοι τὸ κόμμα ιζʹ : δισύλλαβοι μὲν τρεῖς οἵδε : σπονδεῖος ἐκ δύο μακρῶν , τετράχρονος , οἷον ἥρως : |
| λβ καὶ τοῦτο δι ' ὅλου : ἐν δὲ περισσαῖς ἐκθέσεσιν ἶσον τὸ ἅπαξ ξδ τῷ δὶς λβ καὶ τοῦτο | ||
| διὰ τετάρτης ἀπαντᾶν ἡμέρας , ὡς ἐν ταῖς αὐτῶν ἀνάλογον ἐκθέσεσιν εἰς τὰς τετάρτας πάντως οἱ κύβοι ἀποτελοῦνται χώρας : |
| ἀπὸ μονάδος πρῶτος τέλειός ἐστιν ἰσούμενος τοῖς ἑαυτοῦ μέρεσι καὶ συμπληρούμενος ἐξ αὐτῶν , ἡμίσους μὲν τριάδος , τρίτου δὲ | ||
| οὕτως ἐκ τούτου κἀκείνων ὁ τοῦ προκειμένου γένους ὁρισμὸς εὑρεθήσεται συμπληρούμενος . οἷον εἰ γραμμὴ εἴη τὸ γένος τὸ εἰς |
| τὸ ἰαμβικὸν μέτρον καὶ ἄριστά γε εἰδέναι τί ἐστι τὸ ἰαμβικόν , οὕτως ἔχει καὶ ἐπὶ τῶν μελῳδουμένωνοὐ γὰρ ἀναγκαῖόν | ||
| . Καὶ ἀπορήσεις ἐντεῦθεν , πῶς ἐπεὶ καὶ τὸ Δημοσθένης ἰαμβικόν ἐστιν ὄνομα , ἅτε τὴν παραλήγουσαν βραχεῖαν ἔχων , |
| μὴ ἐξισταμένη δὲ τῆς ἑαυτῆς φύσεως μηδ ' ἐν τῷ πολλαπλασιασμῷ : ἔτι , εἰ μὴ καὶ ἐντελεχείᾳ , ἀλλὰ | ||
| ἀποκατάστασις σφαῖραν γράφει . καὶ ἀριθμοὶ δὴ οἱ ἐν τῷ πολλαπλασιασμῷ ἐφ ' ἑαυτοὺς καταλήγοντες κυκλικοί τε καλοῦνται καὶ σφαιροειδεῖς |
| ἐγὼ καὶ ἀρείοσιν ἠέπερ ὑμῖν ἀνδράσιν ὡμίλησα . καὶ ἑξῆς ἀπαριθμεῖ πολλούς τινας , ὡς αὖ κἀκείνους παραπλησίους ἀλλήλοις ὄντας | ||
| δὲ ὁ σοφιστὴς ἐν τῷ περὶ τόπων μονοβίβλῳ τούτους τε ἀπαριθμεῖ τοὺς τόπους καὶ ἄλλους ἀμφὶ τοὺς εἴκοσι , δι |
| ἔϲτι δὲ ὁ κύαθοϲ κοτύληϲ τὸ Ϛʹʹ . Ἡ κοτύλη μέτρῳ μὲν ἔχει κυάθουϲ Ϛʹ , ϲταθμῷ δὲ ⋖ ξʹ | ||
| ἄγει σταθμῷ # β . ὅτι δὲ τὸ ὀξύβαφον ἐν μέτρῳ κατὰ σταθμὸν ἔχει γρα . ιβ , ὅ ἐστι |
| ἀπὸ βραχέως ἀρχόμενα ἐν τῷ παρακειμένῳ χρονικῶς μεγεθύνονται ἐν τῷ ὑπερσυντελικῷ . Ὥστε συστολὴν ἔχει τὸ ὀρώρει διὰ τὴν τοῦ | ||
| τοῦ ε τὸ ω , τοῦτο τηρεῖ καὶ ἐν τῷ ὑπερσυντελικῷ : ἑώρακα , ἑωράκειν : ἑώρτακα , ἑωρτάκειν : |
| , καὶ ἐν ὑπερθέσει τοῦ υ γίνεται γουνός , δόρυ δόρυος καὶ ὁμοίως δουρός : τὸ γόνυ καὶ τὸ δόρυ | ||
| , καὶ οὕτως οὐδὲν ἀντίκειται : εἰ γὰρ ἀπὸ τοῦ δόρυος δουρός καὶ ἀπὸ τοῦ γόνυος γουνός καθ ' ὑπέρθεσιν |
| ἰῶτα ἢ εἶ ἢ ἦτα μεταστρέφουσιν , ἀντὶ δὲ τοῦ δέλτα ζῆτα , ὡς δὴ μεγαλοπρεπέστερα ὄντα . Πῶς δή | ||
| τὸ γάμμα κινητικὸν ὂν αὐτοῦ , καὶ τῷ γάμμα τὸ δέλτα , καὶ μέχρι τοῦ ω . τοίνυν καὶ ἐπὶ |
| : τὸ δὲ φρήν ἐπειδὴ μόνον ἐν τοῖς εἰς ην μονοσυλλάβοις μόνου θηλυκοῦ γένους ἐστίν , τούτου χάριν ἔτρεψε τὸ | ||
| προσλαμβάνοντα τὸ ο , ὡς ἂν τῶν τόνων ἐν τοῖς μονοσυλλάβοις κατηναγκασμένων , γενόμενα δισύλλαβα δέχεται καὶ τὴν προοφειλομένην τάσιν |
| τοῦτο Ὅμηρος ὡς συλλαβῆς ἔχον τάξιν ζεύγνυσιν αὐτῷ τῆς συγκαταθέσεως ἐπιρρήματι , ὁπότε τις κατόμνυσιν , οἷον “ ναὶ μὰ | ||
| κοινοῦ γεγονὸς τοῦ ἄναος ἢ ἄνιος , ἐπιθετικῶς παραλαμβανόμενον παράκειται ἐπιρρήματι , σαφὲς ὅτι οὐκ εἰς ω περατούμενον , εἰς |
| κριτικοὶ καὶ δεικτικοί . Φολκός . παρὰ τὸ τὰ φάη παρέλκεσθαι , ὃ ἐστὶν ἐν τῇ συνηθείᾳ στραβὸς λεγόμενος . | ||
| διώκοντας εἰς τὸ μὴ ἐκφυγεῖν διεφθείροντο οἱ πολλοί , ὥστε παρέλκεσθαι τὸ ὥστε : ἢ τὸ ἄρθρον πλεονάσει τὸ τοῦ |
| καὶ τοῦ ἐπὶ ιεʹ πρὸς τὸ λεῖμμα λόγος ὁ τῶν σνθʹ πρὸς τὰ σνϚʹ , ὁ δὲ αὐτός ἐστι πάλιν | ||
| μετάδοσις δίδοται ἡμῖν : Θεὺθ γὰρ καλεῖ τὸν Ἑρμῆν . σνθʹ Τοῦτον δὲ πρῶτον ἀριθμόν τε Τὸ μὲν λεγόμενον τοῦτο |
| ἦν κάτωθεν ὑποδιαπεπηγότα : ἦν δὲ καὶ διαπήγμασι πρὸς αὑτὰ συνειλημμένα τὰ κανόνια , καθάπερ οἱ τρίποδες ἐν τοῖς ὑποτρίποσιν | ||
| αἴτια , οὐκ ἂν εἶεν τῆς περὶ τοῦ ποιεῖν ἐνεργείας συνειλημμένα , τὸ δὲ τέλος καὶ τὸ παράδειγμα οὐκ ὄντα |
| , ἐκ δύο χοριάμβων καὶ συλλαβῆς , εἰ δὲ βούλει ἀναπαιστικὸν ἑφθημιμερές : τὸ βʹ ἰωνικὸν ἀπ ' ἐλάττονος δίμετρον | ||
| ἀπ ' ἐλάττονος δίμετρα ἀκατάληκτα καθαρά : τὸ δὲ γʹ ἀναπαιστικὸν ἑφθημιμερές . ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος καὶ διπλαῖ . |
| καὶ ἀμφοτέρων διαφέρει : τῷ μὲν γὰρ ἀρτιά - κις ἀρτίῳ κοινωνεῖ , καθὸ καὶ οὗτος πλείους διαιρέσεις ἐπιδέχεται , | ||
| : τοῦτον γὰρ κωλύειν τὴν εἰς ἴσα διαίρεσιν προστιθέμενον τῷ ἀρτίῳ . φέρουσι δὲ καὶ ἄλλο σημεῖον τοῦ πέρατος μὲν |
| [ ] ! σαρ ? ! [ [ ] ! ξι [ [ ] ! υστ ? [ [ ] | ||
| χενα [ ] ! νυ ? ? [ ] ! ξι δὲ [ εὐθύς ] ? τι ὅτι χ [ |
| ἄνευ ἀντιδιαστολῆς αὐτὰ τὰ η . συμβέβηκε δὲ πάσαις ταῖς ἐκθέσεσι συντεθειμέναις σωρηδὸν ἴσαις εἶναι τῷ μετ ' αὐτὰς παρὰ | ||
| ὃ καὶ παρατελευταῖον ὀνομάζεται : ἔθος γάρ ἐστιν ἐν ταῖς ἐκθέσεσι τῶν μελῶν ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον τὸ παρατελευταῖον κῶλον |
| πύρεθρον καὶ εὐφόρβιον . ἐντιθέναι δὲ τούτων τι δεῖ τῷ τρήματι , καί ποτε καὶ τοῖς ναρκωτικοῖς ἐπὶ τῶν ἀγρυπνούντων | ||
| ἵνα ἡ ῥίζα μὴ ἐξέλκηται , ἀλλ ' ἐν τῷ τρήματι οὖσα στρέφηται : ἡ δὲ περόνη κατὰ τὸ τῆς |
| ἀεὶ κούφιζε τὸ γʹʹ : λοιπὰ υπʹ : ὧν τὸ ρϘβʹʹ γίνεται βʹ : καὶ τὰ λοιπὰ εἰς ηʹʹ γίνονται | ||
| ἐπὶ τὰ ιβʹ τοῦ πάχους γίνονται ͵γωμʹ : ὧν τὸ ρϘβʹʹ γίνεται κʹ : τοσούτων ποδῶν στερεῶν τὸ ξύλον . |
| παραλήγοιτο ἔχουσα τὸ ρ , τρέπει αὐτὸ ἐν τῷ παθητικῷ παρακειμένῳ εἰς α , ὡς ἐν τῷ τέτραμμαι τέθραμμαι . | ||
| ΕΖ , ΒΓ , ΕΒ . ἔχομεν δὲ ἐν τῷ παρακειμένῳ τῷ λϚʹ θεωρήματι , ὅτι πασῶν τῶν διὰ τοῦ |
| Βουβώνιος ὤφειλεν , ἀλλ ' ἔτι Βουβωνεύς . . . βουγάϊος : εἴρηται ἀπὸ τοῦ βου , ὅπερ ἀπὸ τοῦ | ||
| ξύλα ἔχων , καὶ ἐρι καὶ νη καὶ βου , βουγάϊος ὁ μέγα γαυριῶν , καὶ ἀρι καὶ δα , |
| δ ' ἐν ὀφθαλμοῖς ἑλκῶν , τὸ μὲν ἐν τῷ κερατοειδεῖ κοῖλον καὶ στενὸν καὶ καθαρὸν ἕλκος , βόθριον ἐπονομάζεται | ||
| , ὅταν χρονίσαν τὸ σταφύλωμα ὑποσκληρυνθῇ καὶ περιουλώσῃ ἐν τῷ κερατοειδεῖ κατὰ πάντα ἐοικὼς ἥλου κεφαλῇ . Περὶ μυδριάσεως . |
| , τοῦ γʹ πάλιν χοριάμβου . Τὸ δʹ ἐγκωμιολογικὸν ἤτοι διπενθημιμερὲς ἐκ δακτυλικοῦ καὶ ἰαμβικοῦ πενθημιμεροῦς . Τὸ εʹ τροχαϊκὸν | ||
| παράγραφος . Ἡ ἐπῳδὸς κώλων ιʹ . Τὸ αʹ ἐγκωμιολογικὸν διπενθημιμερὲς ἐκ δακτυλικοῦ καὶ ἰαμβικοῦ πενθημιμερῶν . Τὸ βʹ δακτυλικὸν |
| , καὶ τούτοις σπανίως . Πόδες τοίνυν ἐμπίπτουσιν εἰς τὸ κῶλον ἤτοι τὸ κόμμα ιζʹ : δισύλλαβοι μὲν τρεῖς οἵδε | ||
| πλησίον ὑπάρχοντα . , ὄντα . τὸν πρωκτὸν ] τὸν κῶλον . . ἠχεῖν ] ᾄδειν , βοᾶν , φωνὴν |
| ἀρχούσης . τὸ Ϛʹ ἰωνικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ ζʹ λογαοιδικὸν ἐξ ἀναπαίστων καὶ ἰάμβου καὶ συλλαβῆς . τὸ ηʹ | ||
| Γλυκώνειον . τὸ βʹ ἰωνικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ γʹ λογαοιδικὸν Ἀλκαϊκόν . τὸ δʹ δίμετρον δακτυλικόν . τὸ εʹ |
| ἐπιτήδειον . τὸ δ ' αὐτὸ συμβήσεται κἂν ἡ βραχεῖα προτεθῇ τῶν μακρῶν : καὶ γὰρ οὗτος ὁ ῥυθμὸς ἀξίωμα | ||
| ἐν ὀλίγῳ : ἑλέσθαι δ ' , ὅταν περὶ πραγμάτων προτεθῇ σκοπεῖν , οὐκέθ ' ὁμοίως εὔπορον , ἀλλὰ δεῖ |
| ἐπὶ τῷ τέλει διπλῆ ἔξω νενευκυῖα . ὡσαύτως καὶ τὸ ἀντεπίρρημα . ὑφ ' ὃ ἡ ἔξω διπλῆ . ἀντεπίρρημα | ||
| τῇ στροφῇ . ὡμοίωται δὲ καὶ τὸ ἐπίρρημα καὶ τὸ ἀντεπίρρημα . ἀμφί μοι αὖτε : μιμεῖται τῶν διθυραμβοποιῶν καὶ |
| ὑμῶν πεποίηκα : μελλόντων γὰρ Ἀθηναίων στρατεύειν ἐφ ' ὑμᾶς ἔστησα τῷ ψηφίσματι τὴν ὀργήν . ὁ δὲ ἐναντίος ἐκ | ||
| , πρὶν τὰς παρὰ τοῦ λύκου δίκας εἰσπράξασθαι . Πάγην ἔστησα ἐπὶ τὰς μιαρὰς ἀλώπεκας κρεᾴδιον τῆς σκανδάλης ἀπαρτήσας . |
| . νεοχμόν : νεώτατον . ὡς καὶ Ἀλκμὰν ἐν αʹ Μελῶν . ξυντεκμαίρεσθαι : συσσημειοῦσθαι . τέκμαρ γὰρ καὶ τεκμήριον | ||
| λύγῳ τινὲς στεφανοῦνται ; φησὶν γὰρ ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν Μελῶν : Μεγίστης δ ' ὁ φιλόφρων δέκα δὴ μῆνες |
| κατὰ γὰρ τοῦ αὐτοῦ πράγματος τὰ αὐτὰ σημαινόμενα τέθειται . Περίφρασις δ ' ἐστὶν ὅταν τῆς ἁπλῆς καὶ εὐθείας γινομένης | ||
| Ἰάσονα δηλ . Δράκοντος δ ' εἴχετο λαβροτάταν γενύων ] Περίφρασις ἀντὶ τοῦ ὑπὸ φοβερωτάτου δράκοντος ἐφυλάττετο . Εἴχετο ] |
| ἢ ζ ἐπίβαλλε φοίνικας πατητοὺς καὶ ἅμα λεάνας δὸς ἐν ζύθῳ πίνειν προλούσας τὴν γυναῖκα , λέγω δὲ νῆστιν , | ||
| οἶνον ὃν δὴ καλοῦσι Λιβυκόν , ᾧ δὴ καὶ τῷ ζύθῳ τὸ πολὺ φῦλον χρῆται τῶν Ἀλεξανδρέων : σκώπτονται δὲ |
| ὀνομάζεται . Τί ἐστιν οὐραγὸς καὶ στίχος καὶ δεκανία καὶ ἐνωμοτία καὶ ἐνωμοτάρχης . Τί ἐστι διμοιρία καὶ διμοιρίτης καὶ | ||
| καὶ ὁ ἡγεμὼν ἡμιλοχίτης καὶ διμοιρίτης , καὶ τὸ τέταρτον ἐνωμοτία καὶ ἐνωμοτάρχης ὁ ἡγούμενος . Ὁ δὲ ἡγούμενος ὠνόμασται |
| καὶ ἑκατὸν εἶναι [ . κόσμους ] συντεταγμένους κατὰ σχῆμα τριγωνοειδές , οὗ πλευρὰν ἑκάστην ἑξήκοντα κόσμους ἔχειν . τριῶν | ||
| ἀλλὰ τρεῖς καὶ ὀγδοήκοντα καὶ ἑκατὸν εἶναι συντεταγμένους κατὰ σχῆμα τριγωνοειδές , οὗ πλευρὰν ἑκάστην ἑξήκοντα κόσμους ἔχειν : τριῶν |
| καὶ ὁ σοφώτατος Φιλόχορος τὰ αὐτὰ συνεγράψατο , ἐν ἧι ἐκθέσει εἶπε περὶ τοῦ αὐτοῦ Διονύσου ἔστιν ἰδεῖν τὴν ταφὴν | ||
| ἀναπαιστικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα καὶ καταληκτικὰ καὶ μονόμετρα ιεʹ . ἐν ἐκθέσει δὲ στίχοι τροχαϊκοὶ τετράμετροι καταληκτικοὶ δʹ , ὅμοιοι τοῖς |
| σύμπτωμα τοῦ φλεβώδους γένους ὑπάρχει : ὅταν δὲ καὶ ταχέως διεξέρχηται , ὁ καλούμενος διαβήτης γίνεται . ἀλλὰ τοῦτο μὲν | ||
| ὃς ἂν τὰς τοῦ ἑνὸς ἀρετὰς καὶ μόνου θεοῦ καλῶς διεξέρχηται , δέκα δὲ χρυσῶν τὰ ἐγχειρήματα : πράξεις γὰρ |
| τὸ Σ δυνάμει καὶ τελευταῖον . Εἰ τοίνυν πέφυκεν ὑπάρχειν ληκτικὸν ὀνόματος τὸ Σ , ἐνεργείᾳ μὲν ὡς Αἴας , | ||
| δὲ Ψ ἐκ τοῦ ΠΣ : οὐδέν ἐστι τὸ κωλῦον ληκτικὸν εἶναι ὀνομάτων τό τε Ξ καὶ τὸ Ψ . |
| σφυγμός ἐστιν ἀρτηριῶν διάστασις καὶ συστολή : Βακχεῖος δὲ ὁ Ἡροφίλειος σφυγμὸν εἶπεν εἶναι διαστολὴν καὶ συστολὴν ἐν πάσαις ταῖς | ||
| , βάρος μὴ ἔχοντα δυστοκίαν ἐργάζονται . ” ὁ δὲ Ἡροφίλειος Δημήτριος ἀντιδιαστέλλεται τοῖς ῥηθεῖσι λέγων τὰ αἴτια τῆς δυστοκίας |
| ἔχοντας καὶ κινδύνους : τοῦ δέλτα ψῆφον φέρομεν , τοῦ ζῆτα καὶ τοῦ κάππα , μὲ τούτου καὶ τὸ τέταρτον | ||
| τοῦ φεῖ καὶ τοῦ ψεῖ καὶ τοῦ σῖγμα καὶ τοῦ ζῆτα , ὅτι πνευματώδη τὰ γράμματα , πάντα τὰ τοιαῦτα |
| ' ἑτέρων συζυγιῶν ἀναπεπληρῶσθαι , πῶς οὐχὶ γέλοιον τοσαύτας φωνὰς συζύγως κατὰ τύχην σεσιγῆσθαι ; τούτου οὖν ἐν μηδενὶ μέρει | ||
| ὧν ἐστὶ καὶ ὁ Ἅβρων , θέμα ἐστίν , ὃ συζύγως οἱ αὐτοί φασι τῇ μὲν ἐγών τὴν ἱών , |
| , πρὶν παθεῖν , διδαχθῆναι , πηλίκον ἐστὶν ἡσυχία . Ϛγʹ . Νουμηνίῳ . Οὐ θρηνητέον οἵων φίλων ἐστερήθημεν , | ||
| γʹʹ , τῶν αὐτῶν ἔσται καὶ ἡ μὲν ΒΖ ὑποτείνουσα Ϛγʹ δεκάτου , ἡ δὲ ὑπὸ ΒΖΕ γωνία τοιούτων ρνʹ |
| τροχαϊκὴν ἀλλὰ ἰαμβικὴν καὶ μὴ ἐν τῇ αʹ χώρᾳ τὸν σπονδεῖον ἀλλ ' ἐν τῇ βʹ . Τὸ ιϚʹ ἐπιωνικὸν | ||
| πυρριχίου : τρέπει δὲ πολλάκις ἐν τῇ πρώτῃ διποδίᾳ τὸν σπονδεῖον εἰς ἴαμβον κατὰ πᾶν μέγεθος μέτρου . πρόεισι δ |
| ἀμώμου , ναρδοϲτάχυοϲ , κόϲτου , καρυοφύλλου , καϲϲίαϲ , καϲάμου ἀνὰ # γ , οἴνου τὸ ἀρκοῦν . γʹ | ||
| : κατεψυγμένοιϲ δὲ τὰ δι ' ὀποβαλϲάμου , φύλλου , καϲάμου , πεπέρεωϲ : θώρακι δὲ ἐν μὲν αἵματοϲ ἀναγωγαῖϲ |
| τομή ἐστι κυλίνδρου , οἵα καὶ ἐν τῷ πρὸ τούτου θεωρήματι . ἡ ΝΗΕΡ ἄρα τομὴ οὔτε κύκλος οὔτε εὐθύγραμμόν | ||
| τὰς ἀποδείξεις ποιοῦνται , ὡς γεωμετρία ἀποδείκνυσιν ἐν τῷ πρώτῳ θεωρήματι καὶ δευτέρῳ καὶ τοῖς ἐφεξῆς , ἢ ἀναγκαιότερον , |
| τε τῶν χμʹ καὶ ὁ τῶν χμηʹ καὶ ὁ τῶν χλʹ . ὡς ἔχουσιν αἱ καταγραφαί . Ὅτι δὲ οὐ | ||
| στάδια ͵ατʹ : Κῶ περίμετρος στάδια φνʹ : Σάμου στάδια χλʹ . Ἰκαρία δὲ ἐστὶ μακρὰ , τραχεῖα , μῆκος |
| ἐν τοῖς ἀφορισμοῖς προσέθηκε καὶ τὸ ξυμφέρει , ἐνταῦθα δὲ παρέλειψεν , ὡς ὁμολογούμενον αὐτὸ λαβών . εἰ γὰρ εὐφόρως | ||
| δὲ τοῦ ἀλόγου καὶ τοῦ θνητοῦ τῶν ἀλόγων ζῴων . παρέλειψεν ὁ Πορφύριος τὸ ἄλογον καὶ τὸ ἀθάνατον ὡς ἀμφιβαλλόμενον |
| τὸ χοριαμβικὸν συντίθεται μὲν καὶ καθαρόν , συντίθεται δὲ καὶ ἐπίμικτον πρὸς τὰς ἰαμβικάς : ὡς ἐπίπαν δέ , ὅτε | ||
| ὁμιλίας : οὕτω δ ' ἂν καὶ τὸ δαιμόνων γένος ἐπίμικτον νοεῖται καὶ θεοῖς τε καὶ ἀνθρώποις . Τοῦτο γάρ |
| ἂν ἐξέλθῃς τὸν καταβασμόν . ὁ δὲ καταβασμὸς ὄρος ἐστὶν ὁρίζον καὶ διαχωρίζον Λιβύην καὶ Αἴγυπτον , ὅπου εἰς τὸν | ||
| καὶ ταύτης ἡ μονάς : πανταχοῦ γὰρ τὸ περατοῦν καὶ ὁρίζον τοῦ περατουμένου μᾶλλον οὐσίωται , καὶ ὃ συναναιρεῖ μὲν |
| τοὺς ἀριθμούς , τοῦτο καὶ αὐτὴ ταῖς μεθ ' ἑαυτὴν δεκάσι καὶ ἑκατοντάσι καὶ χιλιάσι γιγνομένη : διὸ καὶ “ | ||
| : μοῖραν ἀφαιρέων τὰν πράταν μονάδων οὖσαν τεττόρων ποτὶ ὀκτὼ δεκάσι καὶ τρισὶν ἑκατοντάσι . ταύτας δὲ τάν τε διπλασίαν |
| , καὶ ὡς Ἰακώτερον μὲν τὸ ἔον , τὸ δὲ ἦον κοινόν , ὅθεν τὸ ἦες καὶ ἦε . τὸ | ||
| τὸ δὲ ἐών ἤγουν ὑπάρχων κοινῶς μὲν δοκεῖ ἀπὸ τοῦ ἦον δευτέρου ἀορίστου γενέσθαι , διὸ καὶ ἀναλόγως ὀξυτονεῖσθαι ] |
| τεθειμένον , ἀλλὰ καὶ τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ : μόνον γὰρ μεσημβρινώτερον ὁμολογεῖται τῶν στομάτων εἶναι τοῦ ποταμοῦ παρά τε τῶν | ||
| τὸ Σούνιον ἀκρωτηριάζει ὁμοίως τῇ Λακωνικῇ , οὐ πολὺ ἧττον μεσημβρινώτερον ὂν τῶν Μαλεῶν καὶ κόλπον ἀπολαμβάνον ἀξιόλογον . καὶ |
| μηροὺς τούτῳ ἀνέθεσαν , ἔστι δὲ οἶκος τοῦ Διὸς καὶ τριγωνίζεται τῷ τε Λέοντι καὶ τῷ Κριῷ καθὰ δὴ καὶ | ||
| , ἐν καλῷ τόπῳ ἕστηκεν ἰδιοθρονῶν καὶ ὑπὸ τῆς Ἀφροδίτης τριγωνίζεται , τοῦ Ἄρεως ἀποστρόφου ὄντος , βίον καλὸν ἕξει |
| σταδίους , καὶ δοκεῖ τῆς αὐτῆς παραλίας μέχρι τῆς Ἰνδικῆς ἀρκτικώτερον εἶναι σημεῖον καὶ περίπλουν ἔχειν ἀπὸ τῆς Ἰνδικῆς δυνατὸν | ||
| κατὰ θέσιν νεʹ γʹʹ μϚʹ ∠ ʹʹδʹʹ καὶ τὸ μὲν ἀρκτικώτερον τὸ ἐκ τούτου τοῦ μερισμοῦ ἐκβάλλει εἰς τὸν Πόντον |
| στίχος ὁ εἷςῬουβὴν „ Συμεὼν Λευί : ” καὶ ὁ στίχος ” φησίν „ ὁ δεύτερος ἄνθραξ καὶ σάπφειρος „ | ||
| ὀξεῖαν φωνὴν ἀφιεῖσι διὰ τὸν πόνον . Ἔπος λέγεται πᾶς στίχος ἰαμβικὸς καὶ τροχαϊκὸς καὶ ἀναπαιστικὸς καὶ δακτυλικὸς καὶ οἱῳδήποτε |
| εἰ μὴ κικίννους ἀξίους λίτραιν δυοῖν . σὺν δὲ τῇ λίτρᾳ καὶ ἄλλα ὠνόμασε νομισμάτων ὀνόματα Ἐπίχαρμος ἐν Ἁρπαγαῖς ὥσπερ | ||
| γὰρ ια καὶ ιγ # τοῦ ἐλαίου μίξειϲ τότε τῇ λίτρᾳ τοῦ κηροῦ . Ἐν ταῖϲ ἑψήϲεϲι τῶν φαρμάκων ἡ |
| ' οὗ ἀλύσσω , ὡς ὀρύσσω : καὶ ὥσπερ ὀρύσσω ὀρυκτός , οὕτως ἀλύσσω ἀλυκτός , καὶ ὡς ἄτακτος ἀτακτῶ | ||
| δὲ λεγομένου σκώληκος δισσὸν εἶδος ὑπάρχει : ὁ μὲν γὰρ ὀρυκτός ἐστιν , ὁ δὲ σκευάζεται οὕτως : εἰς θυείαν |
| χθὲς καὶ πρώην ἀνελεῖν τῷ νῦν διαχρήσασθαι : εἶτα τῷ πηλίκῳ , ὅτι οὐδέν ἐστι τὸ χρόνον ὀλίγον καὶ μίαν | ||
| αὐτῶν τῆς Ἐλευσῖνος ἐκκαλύπτουσαι μύησιν . ΠΗΛΙΚΟΤΗΣ . εἶτα τῷ πηλίκῳ : κατασκευάσεις δὲ θετικῶς αὐτῷ , ὅτι καλὸν ἡ |
| τὰ οἰκία τεθῇ χύδην , δι ' ὃ καὶ τὸ ἐπίμετρον ποιεῖ : τὸν γὰρ ἀτμὸν τὸν ἀνιόντα λεπτὸν ὄντα | ||
| καὶ ὁ λόγος ὁ τρώσας ἰάσεται . ἔχων δ ' ἐπίμετρον : ὑπὲρ τὸ μέτρον , τῷ ἐπιμετρηθέντι περίσσευμα . |
| μετρικὸν ἀπὸ βραχείας ἀρχόμενον καὶ μακρᾶς : ὁμοίως τῷ Λάχητι κλινοῦμεν καὶ τὴν παραδοθεῖσαν ἡμῖν ἀπ ' ἐκείνου ἔφοδον καὶ | ||
| ἐπειδὴ σπονδειακά εἰσιν πρὸς τὸν Χρύσην ἀπευθυνοῦμεν καὶ ὁμοίως ἐκείνῳ κλινοῦμεν . Τὸ δὲ Καλλικράτης καὶ τὸ Ἀριστοκράτης καὶ τὸ |
| ψάμμου , ἐλαίου καὶ ὕδατος καὶ τῶν λοιπῶν ὅσα τοῦ κέεσθαί ἐστι ξηρὰ ὄντα καὶ εἴ τι ὑγρᾶς γνωρίζομεν φύσεως | ||
| ψάμμου , ἐλαίου καὶ ὕδατος καὶ τῶν λοιπῶν ὅσα τοῦ κέεσθαί ἐστι ξηρὰ ὄντα καὶ εἴ τι ὑγρᾶς γνωρίζομεν φύσεως |
| διὰ πασῶν ἐν τῷ προκειμένῳ συστήματι , καλουμένῳ δ ' ἀμεταβόλῳ , διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν περιέχουσιν ἥ τε παραμέση | ||
| περιεχόμενα τῶν ὑπὸ διαφώνων . σύμφωνα δέ ἐστιν ἐν τῷ ἀμεταβόλῳ συστήματι ἕξ : ἐλάχιστον μὲν τὸ διὰ τεσσάρων , |
| κἀπὶ φροντίδων βίον οὕτω δικαίως ζῶσιν αἰσχύνης ἄτερ . ζεύγλας παρασάγγης πίμπρη , κάταιθε σάρκας , ἐμπλήσθητί μου πίνων κελαινὸν | ||
| λέγουσιν . . . . : Ὀροσάγγης καὶ σαγγάνδης καὶ παρασάγγης καὶ ἄγγαρος διαφέρει : ὀροσάγγαι μὲν οἱ σωματοφύλακες , |
| ἀκαύστους , οὐγγίας ιηʹ , καὶ μαγνησίαν , ἤγουν κεκαυμένους κροκοὺς , Ϛγ δʹ κο κʹ : καὶ ζύγιν , | ||
| ἀκαύστους , οὐγγίας ιηʹ , καὶ μαγνησίαν , ἤγουν κεκαυμένους κροκοὺς , Ϛγ δʹ κο κʹ : καὶ ζύγιν , |
| ἰάχων : ἐνεστῶτος γάρ ἐστι καὶ παρατατικοῦ . οὐ μέντοι περισπασθήσεται , ὡς οἴεται Τυραννίων . διδάσκει τὰ κινήματα : | ||
| παραστατικόν , τουτῶ θάμεθα , Σώφρων . τὸ δὲ αὐτῶ περισπασθήσεται , ὅτι καὶ τὸ αὐτός ὀξύνεται . Τὴν ἑαυτοῦ |
| τοῦ ζωδιακοῦ κατὰ κορυφὴν ὄντος ἀεὶ τῷ ἐν τῇ γῇ ζωδιακῷ , τούτου δ ' οὐκ ἐκβαίνοντος ἔξω τῆς Αἰθιόπων | ||
| τὸ γένος ἐχόντων : ὑπὲρ ἧστινος Ταπροβάνης ἄνωθεν ἐν τῷ ζωδιακῷ τοῦ οὐρανοῦ κύκλῳ ὁ διάπυρος καρκίνος ἀναστρέφεται , ὡς |
| μάλιστα περὶ τὴν ιθʹ μοῖραν , οἶκον δὲ Ἄρεως , τριγωνιζόμενον δὲ σὺν τῷ Λέοντι καὶ τῷ Τοξότῃ : τὸ | ||
| τοῦ Διὸς περὶ ιεʹ μοῖραν μάλιστα , οἶκος Σελήνης , τριγωνιζόμενον δὲ σὺν τῷ Σκορπίῳ καὶ τοῖς Ἰχθύσιν : ἔστι |
| ὡς τὸ “ ὁ δὲ δοῦλός σου ἠδολέσχει ἐν τοῖς δικαιώμασί σου ” , τὸ παίζειν , ὡς τὸ “ | ||
| τῷ περὶ τῆς πρεσβείας . Ἀριστοτέλης δ ' ἐν τοῖς δικαιώμασί φησιν οὕτως “ ἔπειτα Δρυμὸν ἕνα Ἀττικὸν καὶ ἕτερον |
| . ἐμπυικοὶ καλοῦνται , οἷϲ ἂν ἀπόϲτημα γενόμενον ἐν τῷ ὑπεζωκότι τὰϲ πλευρὰϲ ἔνδοθεν ὑμένι ἢ ἐν ἑτέρῳ τινὶ τῶν | ||
| ἴσως ἀπορήσει τις ὅτι καὶ πόθεν ἡ χολὴ ἐν τῷ ὑπεζωκότι ; καὶ λέγομεν ὅτι ἢ ἀπὸ τῶν παρακειμένων μορίων |
| ἐκ πλειόνων μέν εἰσιν ἁπλῶν λόγων ἡνωμένων δὲ ὑπὸ τοῦ συναπτικοῦ προσαγορευομένου συνδέσμου , οἷον εἰ ἡμέρα ἐστίν , ἥλιος | ||
| ἐν οἷς συμπλέκει λόγους , ἔχων δὲ καὶ τὴν τοῦ συναπτικοῦ , ἐν οἷς ἀκολουθίας ἐστὶ παραστατικός , οὐκ ἀπὸ |
| ὡς ὁ Ἄτταλος ὑποδεικνύει , ἐν πᾶσί γε δὴ τοῖς ἀντιγράφοις οὕτως αὐτοῦ γραφομένου . Ὁ δὲ Εὔδοξος ἀγνοεῖ περί | ||
| καὶ χερρόνησος ὁμώνυμος τούτῳ : παρὰ Θουκυδίδῃ δὲ ἔν τισιν ἀντιγράφοις Μεθώνη φέρεται ὁμωνύμως τῇ Μακεδονικῇ , ἐν ᾗ Φίλιππος |
| καλεομένου καὶ Κοινύρων , ἀντίον δὲ Σαμοθρηίκης , ὄρος μέγα ἀνεστραμμένον ἐν τῇ ζητήσι . Τοῦτο μέν νύν ἐστι τοιοῦτο | ||
| τρίτη ὑπερβολαίων : υ κάτω νεῦον καὶ ἡμίαλφα ⋏ ἀριστερὸν ἀνεστραμμένον # ὑπερβολαίων διάτονος : μῦ καὶ πῖ καθειλκυ - |
| Ὠρίωνος , οὐ τῇ φύσει ἑτέρων παρὰ τὰ ἕτερα γράμματα προκρινομένων , τῶν δὲ καιρῶν τοῦτο ποιεῖν ἀναγκαζόντων , οὕτω | ||
| Ὠρίωνος , οὐ τῇ φύσει ἑτέρων παρὰ τὰ ἕτερα γράμματα προκρινομένων , τῶν δὲ καιρῶν τοῦτο ποιεῖν ἀναγκαζόντων , οὕτω |
| κατὰ τέτταρα ἥμισυ καὶ δϲʹʹ καὶ κα , τὸ δὲ τονιαῖον χρῶμα κατὰ Ϛ καὶ Ϛ καὶ ιη , τὸ | ||
| , πλείω δ ' οὔ : ὁ γὰρ τὸ τέταρτον τονιαῖον ὁρίζων φθόγγος οὔτε τῷ τετάρτῳ διὰ τεσσάρων οὔτε τῷ |
| θύεται . . γράφε “ τέμνεται ” πραγμάτων ] δυσχερειῶν ψαιστὸν ] ἄρτον ἐλαίῳ βεβρεγμένον . ἔστι δὲ πέμμα ἢ | ||
| . Ἄλλως . εἶδος πλακοῦντος ἐξ ἀλφίτων γενομένου . . ψαιστὸν : Ἔστιν ἄλευρον ἐλαίῳ δεδευμένον . ἔστι δὲ τὸ |