| ἴσοι χαμαί ” . ἕπεται δὲ τοῖς δυσὶ κώλοις στίχος τροχαϊκὸς ὅδε “ ἀντὶ ποίας αἰτίας ” καὶ ἐν εἰσθέσει | ||
| κατὰ γὰρ μονοποδίαν μετρεῖται , ὡς εἴρηται : ὁ τρίτος τροχαϊκὸς τετράμετρος καταληκτικός : τὸ τέταρτον ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον : |
| τέλους τῆς ἐπῳδοῦ τὰ σημεῖα , ὡς εἴρηται . ἰαμβικὸς τρίμετρος . τάδ ' αὐτόδηλα : αὐτὰ δὲ ταῦτα φανερά | ||
| , τὸ βʹ δίμετρον ἀκατάληκτον , τὸ γʹ ἰαμβικὸς στίχος τρίμετρος ἀκατάληκτος . Ἄπολλον ] ἀντιστροφὴ ἔχουσα κῶλα γʹ ὅμοια |
| οὐ μόνον τοῦτο , ἀλλὰ καὶ ἣν προέθετο διάνοιαν τῶν στίχων ἀποδοῦναι μηδὲ ταύτην σαφῶς , ἀλλ ' ἀσυνέτως ἐξενηνοχέναι | ||
| οἱ πρὸς τῷ ἀπογείῳ στίχοι μείζονας ἔχουσιν τὰς ὑπεροχὰς τῶν στίχων τῶν περὶ τοὺς μέσους δρόμους καὶ κατὰ μοίρας Ϛ |
| : τὸ ιʹ ” καὶ πόντον κελάδοντα βαρύβρομον “ ὅμοιος τετράμετρος : τὸ ιαʹ ” ὄμμα γὰρ αἰθέρος “ δακτυλικὸν | ||
| κῶλα δίμετρα ἀκατάληκτα , τελευταῖον δέ ἐστιν ἐν ἐκθέσει στίχος τετράμετρος καταληκτικὸς τροχαϊκός . Γ ἅττ ' ἂν οὖν λέγῃς |
| , ἐκ δύο χοριάμβων καὶ συλλαβῆς , εἰ δὲ βούλει ἀναπαιστικὸν ἑφθημιμερές : τὸ βʹ ἰωνικὸν ἀπ ' ἐλάττονος δίμετρον | ||
| ἀπ ' ἐλάττονος δίμετρα ἀκατάληκτα καθαρά : τὸ δὲ γʹ ἀναπαιστικὸν ἑφθημιμερές . ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος καὶ διπλαῖ . |
| τὸ ἰαμβικὸν μέτρον καὶ ἄριστά γε εἰδέναι τί ἐστι τὸ ἰαμβικόν , οὕτως ἔχει καὶ ἐπὶ τῶν μελῳδουμένωνοὐ γὰρ ἀναγκαῖόν | ||
| . Καὶ ἀπορήσεις ἐντεῦθεν , πῶς ἐπεὶ καὶ τὸ Δημοσθένης ἰαμβικόν ἐστιν ὄνομα , ἅτε τὴν παραλήγουσαν βραχεῖαν ἔχων , |
| καὶ φίλων , ἑξῆς δ ' ὁ περὶ ξενιτειῶν , τελευταῖος δὲ ὁ περὶ τῆς τοῦ θανάτου ποιότητος , τῇ | ||
| περιόδου ἀμοιβαίας ἐκ στίχων ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων εἴκοσι . ὧν τελευταῖος καὶ Μανόδωρε λαμβάνετε τὰ στρώματα . ἐν εἰσθέσει δὲ |
| ἓν τὸ παρατέλευτον , καὶ ἐν ἐκθέσει στίχος τροχαϊκὸς τετράμετρος καταληκτικός . Γ ἀλλ ' ἀναμνησθέντες : ἡ ἔκθεσις αὕτη | ||
| ἐστὶ τὸ ἔθιμον , 〚 διπλῆ 〛 δίστιχος ἀνάπαιστος τετράμετρος καταληκτικός : ὑφ ' ὃ διπλῆ καὶ ἑξῆς στίχοι ὁμοίως |
| ἐπὶ τῇ εὐχῇ πρὸς τοὺς θεατάς . τὸ ἐπίρρημα στίχων τετραμέτρων καταληκτικῶν καὶ ἀκαταλήκτων κʹ , ὧν τελευταῖος ἐπὶ τὸ | ||
| ὑμῶν ὦ θεαταί : τὸ ἐπίρρημα ἐκ στίχων ἐστὶ τροχαϊκῶν τετραμέτρων καταληκτικῶν κʹ , ὧν τελευταῖος : μηδὲν ἀττικοῦ καλεῖσθαι |
| ἑφθημιμερῆ ζʹ † : . , † : . , μονόμετρον † : . , † : . , ἰαμβικὸν | ||
| . τὸ Ϛʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον καταληκτικόν . τὸ ζʹ ἰωνικὸν μονόμετρον καταληκτικὸν δύο συλλαβῶν . τὸ ηʹ δακτυλικὸν τετράμετρον παρὰ |
| τὸ ὁμηρικὸν δεῦρο νῦν ἢ τρίποδος περιδώμεθα . εἰ μὴ τετράμετρον : πρὸς τὸ “ τετράμετρον ” ἀπήντησεν . τὸ | ||
| γʹ καὶ συλλαβήν , ὡς εἴρηται : τὸ δʹ δακτυλικὸν τετράμετρον ἀκατάληκτον , ὃ καλεῖται καὶ αὐτὸ ἀρχιλόχειον : καὶ |
| : αἱ ἑξῆς αὗται συστηματικαὶ περίοδοι στίχων εἰσὶν ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων Ϙθʹ , ὧν τελευταῖος “ σταθμοῖς ἐν οἰκείοισι κάμψειεν | ||
| . . ἐπεισόδιον καὶ εἴσθεσις ἑτέρας διπλῆς στίχων ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων παʹ , ὧν τελευταῖος ἀλλ ' ἐπανάμεινόν μ ' |
| αὕτη ἀμοιβαία τοῦ ὕμνου εἴσθεσις ἐκ στίχων ἐστὶν ἀναπαιστικῶν τετραμέτρων καταληκτικῶν ιβʹ , ὧν τελευταῖος ἐπακούσατε δεξάμεναι θυσίαν καὶ τοῖς | ||
| δὲ παραβάσεως τὸ μὲν κομμάτιόν ἐστι στίχων δύο ἀναπαίστων τετραμέτρων καταληκτικῶν , αὐτὴ δὲ ἡ παράβασις ἐξ ὁμοίων στίχων τριάκοντα |
| οἶμαί γε τῶν νεωτέρων τὰς καρδίας ” στίχος τρίμετρος ἰαμβικὸς ἀκατάληκτος : τὸ βʹ “ πηδᾶν ὅ τι λέξει ” | ||
| δʹ κῶλα . μεθ ' ὃ ἐν εἰσθέσει ἰαμβικὸς τρίμετρος ἀκατάληκτος . τῆς βʹ περιόδου κῶλα Ϛʹ , ὧν ὁ |
| † ἥκω δολιχῆς : σύστημα ἕτερον κατὰ περικοπὴν κώλων ὁμοίων ἀναπαιστικῶν ιδʹ , ὧν τὸ θʹ μονόμετρον , τὰ λοιπὰ | ||
| ὃ καλεῖται παροιμιακόν : τούτῳ γὰρ ἐν ταῖς ἀποθέσεσι τῶν ἀναπαιστικῶν χρῶνται . τὸ ζʹ ἰαμβικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ |
| . τὰ δὲ λοιπὰ δίμετρα ἀκατάληκτα : τὸ μέντοι δέκατον δίμετρόν ἐστι καταληκτικὸν ἤτοι ἑφθημιμερές , ὃ καλεῖται παροιμιακόν , | ||
| δίμετρον καταληκτικόν : ] τὰς καταλήξεις ἔχον χορίαμβον καὶ μολοσσὸν δίμετρόν ἐστι καταληκτικόν . ἡ μετάληψις τῆς Σύριγγος οὕτως ἔχει |
| , ὂπ , ὠὸπ , ὂπ : Εἴσθεσις μέλους χοροῦ μονοστροφική : ἧς προτίθεται τὸ τοιοῦτον κῶλον δακτυλικὸν ὂν δίμετρον | ||
| . Μίδᾳ αὐλητῇ Ἀκραγαντίνῳ . Ἡ δωδεκάτη ᾠδὴ καὶ τελευταία μονοστροφική ἐστιν ἐκ κώλων ιδʹ . τὸ αʹ περίοδος δωδεκάσημος |
| χοροῦ προῳδικὴ , διὰ τὸ προτίθεσθαι τῆς κορωνίδος , ἐκ κώλων τροχαϊκῶν ἐπιμεμιγμένων χορείοις καὶ ἰάμβοις ηʹ . ὧν τὰ | ||
| ] λέγω . Αὐλίδος ] τῆς Εὐρίπου . στροφὴ ἑτέρα κώλων ιβʹ . μολοῦσαι ] ἐρχόμεναι . κακόσχολοι ] ἐπὶ |
| στροφὴ καὶ ἀντίστροφος κώλων δέκα . τὸ αʹ ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον , ὡς τὸ τίς σὰς παρήειρε φρένας . τὸ | ||
| ] διὰ τὸ δριμύ . ἰοὺ ἰού ] ἰαμβικὸν μονόμετρον ἀκατάληκτον . ἰοὺ ἰού : ἔκθεσις κορωνίδος ἐκ στίχων ἰαμβικῶν |
| ιβʹ . ἡμέτερον : + ἰὼ ἰώ : σύστημα ἕτερον ἀμοιβαῖον κατὰ περικοπὴν ἐν ἐκθέσει κώλων ιβʹ , ὧν τὸ | ||
| . τοῦθ ' ἕτερον αὖ μεῖζον : διπλῆ καὶ μέλος ἀμοιβαῖον , οὗ ἡ ἀρχὴ ” τοῦθ ' ἕτερον αὖ |
| ὦ βαθυζώνων : σύστημα ἕτερον ἐπιφθεγματικὸν ὀνομαζόμενον ἐν ἐκθέσει στίχων τροχαικῶν τετραμέτρων καταληκτικῶν δʹ : ὧν τελευταῖος καὶ πάσης τῆς | ||
| † ἀλλ ' ἐπεὶ : σύστημα κατὰ περικοπὴν ἀνομοιομερὲς στίχων τροχαικῶν τετραμέτρων καταληκτικῶν γʹ . ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος . |
| τὸν ρκʹ , τὸν ρκβʹ κώλου τμήματα δʹ , ἃ μονόμετρά ἐστι βραχυκατάληκτα . μετὰ δὲ τὸν ρκδʹ ἕτερα βʹ | ||
| ἰώ , ἢ τὸ φεῦ φεῦ ἰώ : ταῦτα γὰρ μονόμετρά ἐστιν ἀκατάληκτα διὰ τὸ ἀπηρτισμένους ἔχειν τοὺς πόδας καὶ |
| τις ὑμῶν ὦ θεαταί : τὸ ἐπίρρημα ἐκ στίχων ἐστὶ τροχαϊκῶν τετραμέτρων καταληκτικῶν κʹ , ὧν τελευταῖος : μηδὲν ἀττικοῦ | ||
| ἀντεπίρρημα ὅμοιον κατὰ πάντα τῷ ἐπιρρήματι , ἐκ στίχων κʹ τροχαϊκῶν τε - τραμέτρων καταληκτικῶν συγκείμενον , ὧν ὁ τελευταῖος |
| ἢ δακτυλικὸν ὃ καλεῖται Φαλαίκειον . τὸ βʹ τροχαϊκὸν δίμετρον καταληκτικόν , ἤτοι ἑφθημιμερὲς Εὐριπίδειον . τὸ γʹ ἰαμβικὸν ἑφθημιμερές | ||
| ἀκατάληκτον μετρούμενον ὡς οἱ ἡρωϊκοί , τὸ δεύτερον δὲ ἑξάμετρον καταληκτικόν , τὸ τρίτον πεντάμετρον ἀκατάληκτον , τὸ τέταρτον πεντάμετρον |
| δίμετρον ἀκατάληκτον παίωνα ἔχον ἀντὶ ἰωνικοῦ : τὸ δʹ δακτυλικὸν πενθημιμερές : τὸ αὐτὸ δὲ καὶ χοριαμβικὸν δύναται εἶναι δίμετρον | ||
| τῆς ἀμφήκης . λάμπων πρόβολος ἐμός ] τὸ ηʹ ἀναπαιστικὸν πενθημιμερές . πρόβολος ] τεῖχος , ἀσφαλὴς προστάτης . πρόβολος |
| ἀκατάληκτοι εʹ . ἑξῆς δὲ πάλιν ἐν ἐκθέσει ἕτεροι ὅμοιοι στίχοι ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι μʹ . ἐν ἐκθέσει δὲ τούτων | ||
| τοῦ Διὸς τοῦ οὐρανίου . Διὰ μέσου οὗτοι οἱ δύο στίχοι : τὸ ἑξῆς δὲ πρὸς τὸ λαοὶ συνάπτεται . |
| : ὧν ὁ μέν ἐστιν ἐκ δύο συλλαβῶν μακρῶν , σπονδεῖος καλούμενος , ὁ δὲ ἐκ τριῶν , μιᾶς μὲν | ||
| ἤτοι τὸ κόμμα ιζʹ : δισύλλαβοι μὲν τρεῖς οἵδε : σπονδεῖος ἐκ δύο μακρῶν , τετράχρονος , οἷον ἥρως : |
| τί δῆτα ; πότερον : σύστημα κατὰ περικοπὴν ἀνομοιομερὲς στίχων ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων ηʹ . ἐν ἐκθέσει δὲ κῶλα βʹ | ||
| ἦν . μὴ εὐρύπρωκτος ] συνίζησις . τελευταῖος τῶν τετραμέτρων ἰαμβικῶν . . . ἰαμβικοὶ τρίμετροι τέσσαρες . ἢν δ |
| ῥήματι : πᾶσα γὰρ λέξις ῥηματικὴ ἢ ἁπλῆ ἐστι καὶ ἀσύνθετος ἤγουν μονόλεξος , ἢ σύνθετος καὶ δίλεξος , ἢ | ||
| ἀλλ ' ἐπισωρεύσεις τὸν ἑξῆς , ἐὰν δὲ πρῶτος καὶ ἀσύνθετος , τῷ ἐσχάτῳ εἰς τὴν σύνθεσιν παραληφθέντι πολλαπλασιάσεις αὐτὸν |
| αʹ ἀτελὴς καὶ δοκεῖ βακχεῖος ἴτ ' ἐγκονεῖ : ] διίαμβος - τε σπεύδεθ ' ὡς : ] ἐπίτριτος γʹ | ||
| ⌈ καὶ ἑξασύλλαβος , καὶ ἀντίσπαστος καὶ ἐπίτριτος πεντασύλλαβος καὶ διίαμβος καὶ διτρόχαιος καὶ ἰωνικὸς καὶ παίων ⌈ , ὥσπερ |
| δίμετρα ἀκατάληκτα ἃ καλεῖται κρητικὰ δίρρυθμα . τὸ δὲ δʹ τροχαϊκὸν ἑφθημιμερὲς ὃ καλεῖται Εὐριπίδειον ἢ ληκύθιον , ὁ εʹ | ||
| ἑξῆς δʹ ἰαμβικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα , τὸ δὲ εʹ , τροχαϊκὸν ἑφθημιμερές . ὁ κζʹ ἰαμβικὸς στίχος τρίμετρος ἀκατάληκτος . |
| στίχος ὁ εἷςῬουβὴν „ Συμεὼν Λευί : ” καὶ ὁ στίχος ” φησίν „ ὁ δεύτερος ἄνθραξ καὶ σάπφειρος „ | ||
| ὀξεῖαν φωνὴν ἀφιεῖσι διὰ τὸν πόνον . Ἔπος λέγεται πᾶς στίχος ἰαμβικὸς καὶ τροχαϊκὸς καὶ ἀναπαιστικὸς καὶ δακτυλικὸς καὶ οἱῳδήποτε |
| κωμῳδίας συνήθειαν . ἐξετέθη δὲ ἡ διπλῆ κώλων οὖσα ἀναπαιστικῶν μονομέτρων , διμέτρων καὶ τριμέτρων οβʹ , ὧν τὸ πρῶτον | ||
| τὰ δὲ λοιπὰ ἀκατάληκτα , πλὴν τῶν ηʹ καὶ ιγʹ μονομέτρων . ἐφ ' ἑκάστης περιόδου τέλει καὶ συστήματος παράγραφος |
| “ . σὸν ἔργον , ὦ πρεσβύτα : διπλῆ καὶ εἴσθεσις εἰς ἐπῳδικὴν τριάδα ἢ τετράδα , ἧς αἱ μὲν | ||
| . εἰ γάρ μοι γένοιτ ' ἰδεῖν : κορωνὶς καὶ εἴσθεσις χοροῦ μονοστροφικὴ στίχων καὶ κώλων ιεʹ , ὧν ὁ |
| ἀκατάληκτον . τὸ δʹ δακτυλικὸν ἑφθημιμερές . τὸ εʹ ἴαμβος δίμετρος ὑπερκατάληκτος . τὸ Ϛʹ πενθημιμερὲς δακτυλικόν . τὸ ζʹ | ||
| τρίτῳ : ὁ ἕκτος τρίμετρος ἀκατάληκτος : ὁ δὲ ἕβδομος δίμετρος καταληκτικός : ὡς ἐκεῖνα τοῦ Ἀνακρέοντος ὁ μὲν θέλων |
| δίμετρον καταληκτικὸν ἐκ διτροχαίου καὶ παλιμβακχείου , καὶ ἔστιν [ ἑφθημιμερὲς ] φερεκράτειον : τὸ βʹ “ δι ' ἡμᾶς | ||
| τὸ Ϙʹ “ πρᾶγμ ' , ὃ τοῦτον ποιήσει ” ἑφθημιμερὲς [ ἐξ ] ἐπιτρίτου βʹ – ˘ – – |
| κατὰ τὸ ἰαμβικόν . τὸ δὲ δʹ ὅμοιον τοῖς πρώτοις χοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον , τὸ εʹ χοριαμβικὸν καθαρόν , τὸ | ||
| βραχυκατάληκτον . τὸ δʹ ἰαμβικὸν δίμετρον καταληκτικόν . τὸ εʹ χοριαμβικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ Ϛʹ ἀναπαιστικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον . |
| ” : τὸ δυοκαιδέκατον ἀντισπαστικὸν δίμετρον καταληκτικόν , τὸ καλούμενον φερεκράτειον , ἑφθημιμερὲς ἐξ ἐπιτρίτου τετάρτου καὶ βακχείου , ὡς | ||
| φερεκρατείου . συνῆπται δὲ τῇ λέξει καὶ μόνον διακέκριται τὸ φερεκράτειον . παράγραφοι δὲ ἁπλαῖ μὲν πέντε , ἡ δὲ |
| τὸ πρῶτον ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον , ἔχον τὸν πρῶτον πόδα ἀνάπαιστον , τὸν δὲ δεύτερον τρίβραχυν . ἑξῆς δύο καὶ | ||
| ' ἐκφωνῶν * ἠιόνες * : τὸ γὰρ ἰαμβικὸν καὶ ἀνάπαιστον δέχεται πόδα , οἷός ἐστιν οὗτος , καὶ δάκτυλον |
| ἐπὶ τῷ τέλει διπλῆ ἔξω νενευκυῖα . ὡσαύτως καὶ τὸ ἀντεπίρρημα . ὑφ ' ὃ ἡ ἔξω διπλῆ . ἀντεπίρρημα | ||
| τῇ στροφῇ . ὡμοίωται δὲ καὶ τὸ ἐπίρρημα καὶ τὸ ἀντεπίρρημα . ἀμφί μοι αὖτε : μιμεῖται τῶν διθυραμβοποιῶν καὶ |
| ἁπασῶν τελευταίας συλλαβὰς εἰς μακρὰν ποιήσει τις , ὁ Ἱππώνακτος ἴαμβος ἔσται . ὅτι ἐν τῷ βυρσηναίων καλουμένῳ χορῷ ἕκαστον | ||
| ἔχειν αἱμάτων ἄγος ἐπαίροντα . στροφὴ ἑτέρα κώλων εʹ . ἴαμβος . μάντι ] ὦ . αὐτὸς ἑαυτὸν καλέσας ἐπὶ |
| αἱ ἑξῆς αὗται συστηματικαὶ καὶ ἀμοιβαῖαι περίοδοι στίχων εἰσὶν ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων οηʹ , ὧν τελευταῖος ” αἴσχιστον εἶναί φημι | ||
| κώλων ἐστὶν ἀντισπαστικῶν διμέτρων βραχυκαταλήκτων καὶ πενθημιμερῶν καὶ μονομέτρων καὶ τριμέτρων ιαʹ . ἐμὲ παθεῖν ] ἡ μεσῳδικὴ αὕτη ἀντιστροφὴ |
| νεʹ . ἡμέτερον : + τὸν ἕβδομον δή : αἱ μονοστροφικαὶ αὗται καὶ συστηματικαὶ περίοδοι στίχων εἰσὶν ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων | ||
| ἀκατάληκτοι νηʹ . + ἕκτον λέγοιμ ' ἄν : αἱ μονοστροφικαὶ αὗται καὶ συστηματικαὶ περίοδοι στίχων εἰσὶν ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων |
| Ϛʹ . + ὅ τοι κατόπτης : σύστημα κατὰ περικοπὴν ἀνομοιομερὲς στίχων ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων Ϛʹ εἰς δύο περιόδους διῃρημένον | ||
| + ἀλλὰ γόων , ὦ φίλαι : σύστημα κατὰ περικοπὴν ἀνομοιομερὲς στίχων Ϛʹ , ὧν οἱ μὲν πέντε στίχοι ἰαμβικοὶ |
| , καὶ ἀντισπαστικὰ πενθημιμερῆ καὶ ἑφθημιμερῆ καὶ ἡμιόλια καὶ δίμετρα ἀκατάληκτα καὶ τρίμετρα βραχυκατάληκτα , ὧν τελευταῖον “ μνήστορες ἐστέ | ||
| τῷ αʹ : τὸ ιʹ καὶ τὸ ιαʹ τροχαϊκὰ δίμετρα ἀκατάληκτα : τὸ ιβʹ καὶ ιγʹ , τὸ τῆς γυναικὸς |
| καὶ ὁ σοφώτατος Φιλόχορος τὰ αὐτὰ συνεγράψατο , ἐν ἧι ἐκθέσει εἶπε περὶ τοῦ αὐτοῦ Διονύσου ἔστιν ἰδεῖν τὴν ταφὴν | ||
| ἀναπαιστικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα καὶ καταληκτικὰ καὶ μονόμετρα ιεʹ . ἐν ἐκθέσει δὲ στίχοι τροχαϊκοὶ τετράμετροι καταληκτικοὶ δʹ , ὅμοιοι τοῖς |
| καὶ πρέπον ἥρωσιν , ἡ κωμῳδία δὲ συνέσταλται εἰς τὸ τρίμετρον ἡ νέα . Τὰ πολλὰ οὖν κώλοις † τριμέτροις | ||
| , ὅ ἐστι Φερεκράτειον παρὰ συλλαβήν . τὸ ζʹ ἐπιωνικὸν τρίμετρον καταληκτικόν . ἡ αʹ συζυγία ἰωνική : ἡ βʹ |
| ] νέα γὰρ ἦν . κῶλα ιβʹ . τὰ πρῶτα ἰαμβικὴ βάσις , τὰ δὲ δεύτερα τροχαϊκὰ ἑφθημιμερῆ . + | ||
| ξένων βέλτιστε : διπλῆ καὶ ἄλλη περίοδος τοῦ χοροῦ , ἰαμβικὴ καὶ αὕτη , ἐκ τριῶν μὲν διμέτρων ἀκαταλήκτων καὶ |
| τὸ δὲ βʹ παίων πρῶτος . τὸ δὲ δʹ ἤτοι δακτυλικὸν διπλοῦν ἢ τροχαϊκὸν πενθημιμερὲς εἴη ἄν . τὸ εʹ | ||
| αʹ τῆς στροφῆς . τὸ ζʹ ἐγκωμιολογικόν . τὸ ηʹ δακτυλικὸν πενθημιμερές . τὸ θʹ Στησιχόρειον ὁμοίως τῷ θʹ τῆς |
| καὶ πᾶσιν ὑμῖν πρῶτος μὲν ὑποβάκχειός ἐστι πούς , εἶτα βακχεῖος , εἰ δὲ βούλεταί τις , δάκτυλος : εἶτα | ||
| θεοῖς εὔχομαι πᾶσι καὶ πάσαις . ἄρχει δὲ τοῦ κώλου βακχεῖος ῥυθμός , ἔπειθ ' ἕπεται σπονδεῖος , εἶτ ' |
| εἴσθεσις διπλῆς μερικῆς δύο περιόδων . οἱ δὲ στίχοι εἰσὶν ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι λαʹ , ὧν τελευταῖος ὕμνον δ ' | ||
| κορωνὶς ἑτέρα εἰσιόντων αὖθις τῶν ὑποκριτῶν : οἱ δὲ στίχοι ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι κγʹ , ὧν προτίθεται κῶλον ἰαμβικὸν μονόμετρον |
| ἐκ πολέμου . καὶ τὸ ἅμα κόνει γινόμενον . βροτός βʹ : ἄνθρωπος . καὶ φθαρτός . βωμός βʹ : | ||
| ἑψήματος . . . . . . . ξεστ . βʹ ἀγαρικοῦ . . . . . . . οὐγ |
| , ὃ καὶ ἀνεπιτήδειόν ἐστι πρὸς μελοποιίαν : τὸ δὲ κρητικὸν ἐπιτήδειον , δέχεται δὲ καὶ λύσεις τὰς εἰς τοὺς | ||
| κρητικὴν ἐν οἴνῳ ἑψεῖν , καὶ κλύζειν : ἢ κισσὸν κρητικὸν ἐν ὕδατι , ταὐτὸ δρᾷ . Ἢ ἐχέτρωσιν καὶ |
| , ἐκ κώλων τροχαϊκῶν ἐπιμεμιγμένων χορείοις καὶ ἰάμβοις καὶ ἀναπαίστοις διμέτρων ὀκτωκαίδεκα : ὧν τὰ μὲν αʹ , βʹ , | ||
| τοῦ μακροῦ καὶ τῆς ἐκθέσεως τούτου παράγραφος . κώλων δέκα διμέτρων πλὴν τοῦ τελευταίου καταληκτικῶν . ἐπὶ πᾶσι παράγραφος . |
| τε τῶν χμʹ καὶ ὁ τῶν χμηʹ καὶ ὁ τῶν χλʹ . ὡς ἔχουσιν αἱ καταγραφαί . Ὅτι δὲ οὐ | ||
| στάδια ͵ατʹ : Κῶ περίμετρος στάδια φνʹ : Σάμου στάδια χλʹ . Ἰκαρία δὲ ἐστὶ μακρὰ , τραχεῖα , μῆκος |
| ιβʹ . τὸ αʹ τὸ βτερον καὶ τὸ γʹ ἰαμβικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα , ἃ καλεῖται Ἀνακρεόντεια ὡς κατακόρως τούτοις τοῦ | ||
| τροχαϊκὴ βάσις : τὰ ιβʹ ιγʹ χοριαμβικὰ εἰς βακχεῖον περαιούμενα δίμετρα : τὸ ιεʹ ἀναπαιστικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον : τὰ ιζʹ |
| , παραβατικώτεραι δὲ πρὸς τοὺς κριτάς , στίχοι τροχαϊκοὶ τετράμετροι καταληκτικοί . τοὺς κριτὰς ἃ κερδανοῦσιν : αἰτιατικὴ ἀντὶ εὐθείας | ||
| λαβόντας εἰς ἀγρόν , οἱ δὲ ἑξῆς ιηʹ τροχαϊκοὶ τετράμετροι καταληκτικοί , ὧν τελευταῖος καὶ τριαινοῦν τῇ δικέλλῃ διὰ χρόνου |
| λόγος πρὸς τὸν χορόν . . 〚 χωρεῖτε νῦν : Εἴσθεσις ἑτέρου μέλους προῳδικὴ διαιρεθέντος αὖθις τοῦ χοροῦ , καὶ | ||
| ἐκφυγεῖν πως τὸ παρὸν κακόν . [ ἰὼ ἰώ : Εἴσθεσις χοροῦ ἑτέρα ἀντίστροφος τῆς ἤδη ῥηθείσης στροφῆς , ἐκ |
| εἰς μονάδα καὶ δυάδα καὶ τριάδα καὶ τετράδα καὶ τὸν θʹ καὶ ηʹ καὶ κζʹ ἀριθμόν , ὧν ἐφεξῆς μὲν | ||
| , τὸ ηʹ περὶ ἀγοραίου ἢ πανηγύρεώς τινος , τὸ θʹ περὶ προσόδων ἢ κόσμου καὶ δικαίου τινὸς πράγματος ἢ |
| ἰαμβικὰς ἢ εἰς ὄνομα κύριον καταληγούσας , σπανικὸν δὲ εἰς τροχαῖον : οὗτος γὰρ ὁ ποὺς εἰς κατάληξιν κόμματος ἢ | ||
| ψύχων . Τὸ τροχαϊκὸν κατὰ μὲν τὰς περιττὰς χώρας δέχεται τροχαῖον , τρίβραχυν καὶ δάκτυλον , κατὰ δὲ τὰς ἀρτίους |
| φεῦ , ὦ μεγάλαυχοι ] διπλῆ ἐν ἐκθέσει τοῦ δράματος ἀμοιβαίας τὰς περιόδους ἔχουσα . τὰ δὲ κῶλά εἰσιν ἀναπαιστικὰ | ||
| . Γ ※ παῖε παῖε τὸν πανοῦργον : εἴσθεσις διπλῆς ἀμοιβαίας ἑτέρων ὑποκριτῶν εἰσιόντων . οἱ δὲ στίχοι εἰσὶ τροχαϊκοὶ |
| τῇ τε πόλει καὶ πᾶσιν ὑμῖν ‚ . πρῶτον μὲν ὑποβάκχειός ἐστι πούς : εἶτα παλιμβάκχειος , εἰ δὲ βούλεταί | ||
| ἐγὼ διατελῶ τῇ τε πόλει καὶ πᾶσιν ὑμῖν πρῶτος μὲν ὑποβάκχειός ἐστι πούς , εἶτα βακχεῖος , εἰ δὲ βούλεταί |
| . εἰσὶ δὲ τὰ μὲν δίμετρα , τὰ δὲ τρίμετρα καταληκτικὰ καὶ βραχυκατάληκτα καὶ ἀκατάληκτα . νῦν δ ' ὤρθωσας | ||
| ] ἐπὶ δακτυλικοῦ Μῶς ' ἄγε Καλλιόπα θύγατερ Διός , καταληκτικὰ δέ , ὅσα μεμειωμένον ἔχει τὸν τελευταῖον πόδα , |
| εἰς τὸν ἴσον , ἡ δὲ ἐκ πέντε εἰς τὸν ἡμιόλιον : αἱ δὲ τὴν ὀρθὴν περιέχουσαι δηλοῦσι τὸν ἐπίτριτον | ||
| λϚ . ὁ γὰρ λϚ πρὸς τὸν κδ ἔχει λόγον ἡμιόλιον , καὶ ὁ κδ πρὸς ιϚ ἔχει λόγον ἡμιόλιον |
| . τὼ μηρῶ λαβών ] διπλῆ καὶ ἔκθεσις εἰς ἰάμβους τριμέτρους ἀκαταλήκτους κδʹ . ταυτὶ δέδραται : κορωνὶς εἰσιόντων ἑτέρων | ||
| ' ἄνδρα τῶν αὐτοῦ : διπλῆ καὶ ἔκθεσις εἰς ἰάμβους τριμέτρους ἀκαταλήκτους μϚʹ ἕως τοῦ ὅτι ἐκάλεσας εὐηθικῶς τὴν κάρδοπον |
| ἐν ἐκθέσει ἐστὶ τὸ ἔθιμον , 〚 διπλῆ 〛 δίστιχος ἀνάπαιστος τετράμετρος καταληκτικός : ὑφ ' ὃ διπλῆ καὶ ἑξῆς | ||
| μόνον βακχεῖος ἐν τῷ διμέτρῳ χοριαμβικῷ κώλῳ , ἀλλὰ καὶ ἀνάπαιστος , πλὴν ἴστωσαν ὡς ἐπειδὴ οὐ μόνον θεμιτὸς εὕρηται |
| ταυτὶ μόνον θεωρεῖται σύμφωνα πρὸ τοῦ τελείου συστήματος : τὸ ἐπίτριτον τὸ ἡμιόλιον τὸ διπλάσιον . ἐπεὶ τοίνυν τὸ σύστημα | ||
| δὲ ΘΜ ἡμιολίαν καὶ πάλιν τῆς ΔΖ τὴν μὲν ΘΜ ἐπίτριτον , τὴν δὲ ΗΚ ἡμιολίαν καὶ ἔτι τὴν ΗΚ |
| μεταξὺ τῶν Ρ Θ , πάντες δὲ οἱ μείζους τοῦ πενταπλασίου ποιοῦσι τὸ σημεῖον τῆς τομῆς μεταξὺ τῶν Ρ Τ | ||
| τοῦ εἰκοσαέδρου καθέτου τὸ δυνάμει δωδεκαπλάσιον μεῖζόν ἐστιν τοῦ δυνάμει πενταπλασίου τῆς πλευρᾶς τοῦ εἰκοσαέδρου . Ἐκκείσθω κύκλος ὁ ΑΒΓ |
| ἦλθον . ἱκόμαν ] παρεγενόμην . οἱ ἑξῆς στίχοι ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι μεʹ . μὴ νῦν ἐὰν θνῄσκοντας : ὁ | ||
| ὅτι ἑτέρως εἰσίασιν οἱ ὑποκριταί . οἱ δὲ στίχοι ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι παʹ . . . χρόνον . ἐπὶ τῷ |
| ἀγορανόμοι ἔτεσιν υξγʹ , ὧν τὰ ὀνόματα καταλέγειν πολὺ καὶ περισσὸν ἡγούμεθα . εἰ γάρ τις βούλεται μαθεῖν , ἐκ | ||
| δὲ καὶ ἀλληγορικῶς . εἰ μὲν οὖν παραυτίκα ἀποβαίνει , περισσὸν αὐτὰ κρίνειν : εἰ δὲ μή , ἐφάρμοζε ἑκάστῳ |
| διάμετρον τῇ δὲ διαμέτρῳ δύο πλευράς , ἔσται ζʹ καὶ εʹ , καὶ γίνεται τὸ ἀπὸ τῆς διαμέτρου μονάδι ἔλαττον | ||
| . τὸ δʹ ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος δίμετρον ἀκατάληκτον . τὸ εʹ προσοδιακὸν δίμετρον ἀπὸ χοριάμβου καὶ ἰωνικοῦ ἀπ ' ἐλάσσονος |
| , καί εἰσι πάλιν ἀρτιάκις ἄρτιοι . γένεσις δὲ τοῦ ἀρτιάκις ἀρτίου . περὶ τῆς γενέσεως τοῦ ἀρτιάκις ἀρτίου λέγει | ||
| ἓξ ἀριθμὸν ἔλεγον κρίσιν , ὃς καὶ ἔστιν ἀρτιοπέριττος . ἀρτιάκις γὰρ ἄρτιός ἐστιν ἀριθμὸς ὁ ἀναλυόμενος μέχρι μονάδος αὐτῆς |
| καταληκτικόν : τὸ Ϙʹ δίμετρον ἐξ ἀμφιμάκρου , βακχείου , ἰάμβου καὶ ἀμφιμάκρου : τὸ ζʹ ἀναπαιστικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον : | ||
| , τῶν ἑξῆς χοριάμβου γινομένων . διὰ τοῦτο καὶ ἀπὸ ἰάμβου ἄρχονται ἐν τῷ ἀναπαιστικῷ , ὥσπερ Ἀρχίλοχος ἐν τῷ |
| , καὶ τούτοις σπανίως . Πόδες τοίνυν ἐμπίπτουσιν εἰς τὸ κῶλον ἤτοι τὸ κόμμα ιζʹ : δισύλλαβοι μὲν τρεῖς οἵδε | ||
| πλησίον ὑπάρχοντα . , ὄντα . τὸν πρωκτὸν ] τὸν κῶλον . . ἠχεῖν ] ᾄδειν , βοᾶν , φωνὴν |
| ὅσα πρὸς τῷ τελείῳ προσέλαβε μέρος ποδός , οἷον ἐπὶ ἰαμβικοῦ εἶμ ' ὧτε πυσσάκω λυθεῖσα : τοῦτο μὲν οὖν | ||
| μιᾶς λειπούσης συλλαβῆς . τὸ γὰρ ἐγκωμιολογικὸν ἐκ δακτυλικοῦ καὶ ἰαμβικοῦ πενθημιμερῶν σύγκειται . Τὸ εʹ ὅμοιον τῷ βʹ , |
| τὰ πέρατα ἐπέχει μοίρας ιδʹ γοʹʹ μβʹ ∠ ʹʹ καὶ ιϚʹ μγʹ καὶ ἡ Ἰδουβέδα , ἧς τὰ πέρατα ἐπέχει | ||
| χώρᾳ τὸν σπονδεῖον ἀλλ ' ἐν τῇ βʹ . Τὸ ιϚʹ ἐπιωνικὸν καθαρὸν δίμετρον ἀκατάληκτον , καθαρὰν ἰαμβικὴν ἔχον τὴν |
| ἑτέρα εἰσιόντων τῶν ὑποκριτῶν . οἱ δὲ στίχοι ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι ρλβʹ . ὧν τελευταῖος μελοποιὸν ὄντα καὶ ποιοῦντα ταῦτ | ||
| : κορωνὶς ἑτέρα ὁμοία : οἱ δὲ στίχοι ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι μγʹ , ὧν προτίθενται κῶλα δύο : τὸ πρῶτον |
| εἰσθέσει μονόμετρον ἰαμβικόν , μεθ ' ὃ ἔκθεσις εἰς στίχους ἰαμβικοὺς ἀκαταλήκτους τριμέτρους παʹ . Γ ἀλλ ' οὐ σχολή | ||
| διπλῆν τίθεσθαι . ἔχει δὲ τοὺς πρώτους μὲν γʹ στίχους ἰαμβικοὺς τριμέτρους ἀκαταλήκτους , τὰ δὲ ἑξῆς κῶλά εἰσιν ἀντισπαστικὰ |
| σκεύη λαβόντας εἰς ἀγρόν , οἱ δὲ ἑξῆς ιηʹ τροχαϊκοὶ τετράμετροι καταληκτικοί , ὧν τελευταῖος καὶ τριαινοῦν τῇ δικέλλῃ διὰ | ||
| ὅμοιον . ἑξῆς δὲ τούτων ἐν ἐκθέσει στίχοι βʹ ἰαμβικοὶ τετράμετροι καταληκτικοὶ ὅμοιοι τοῖς ἑξῆς . ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι παράγραφος |
| ” πρῶτον ἑστιᾶσαι “ τροχαϊκὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον , ὃ καλεῖται ἰθυφαλικόν . μάκαρ ὦ Στρεψίαδες : ἔκθεσις τῆς διπλῆς περιοδικὴ | ||
| ἐν βροτοῖσιν ἕξων ” τροχαϊκὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον , ὃ καλεῖται ἰθυφαλικόν : ⌊ οἱ παλαιοὶ δέ φασι τοῦτο φερεκράτειον ἀτελές |
| ἐν τῇ συζυγίᾳ ποδῶν τρισύλλαβος ᾖ , οἷον ἐπ ' ἀναπαιστικοῦ ἅδ ' Ἄρτεμις , ὦ κόραι : τοῦτο γὰρ | ||
| καταληκτικοί . ὁ τρίτος ἀσυνάρτητος ἐξ ἀναπαιστικῶν πενθημιμερῶν : ἐξ ἀναπαιστικοῦ πενθημιμεροῦς αἰολικοῦ διὰ τὸ ἔχειν τὸν πρῶτον πόδα ἴαμβον |
| τροχαϊκοὶ καταληκτικοὶ τετράμετροι , εἶτα ἐν εἰσθέσει κῶλα γʹ παιωνικὰ δίρρυθμα . Γ καὶ τὸν ἄνδρα πυνθάνου : ἀντὶ τοῦ | ||
| στροφῆς ὅμοιοι τῷ πρώτῳ . τὰ δ ' ἄλλα παιωνικὰ δίρρυθμα . ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι παράγραφος . ἐπὶ δὲ τῷ |
| ὧν πρῶτον ” βοάσομαί γ ' ἄρα τὰν ὑπέρτονον “ χοριαμβικὸς τρίμετρος καταληκτικὸς ἐκ διιάμβου , διτροχαίου καὶ δακτύλου : | ||
| τροχαίου : τὸ ιʹ ” λυσανίας πατρῴων μεγάλων κακῶν “ χοριαμβικὸς τετράμετρος καταληκτικὸς ἐκ χοριάμβου – ˘˘ – , ἀντισπάστου |
| ποιῆσαι πρίν με τὰς πληγὰς λαβεῖν . ὁ ξʹ μέντοι ἰαμβικὸς ἑφθημιμερής . εἶτα κῶλον ἀντισπαστικὸν ἐξ ἐπιτρίτου πρώτου ἡμιόλιον | ||
| τοῦ τέλους τῆς ἐπῳδοῦ τὰ σημεῖα , ὡς εἴρηται . ἰαμβικὸς τρίμετρος . τάδ ' αὐτόδηλα : αὐτὰ δὲ ταῦτα |
| κατὰ τὸ γʹ , ἄστρον τι τῶν ἀπλανῶν ἀνατελλέτω τὸ δʹ : τοῦ ἄρα δʹ ἄστρου ἐστὶν ἡ ἑσπερία ἀληθινὴ | ||
| , τουτέστιν τοῦ Ε [ τοῦ δοθέντος ] χωρίου . δʹ . Ἐὰν ᾖ τρίγωνον τὸ ΑΒΓ , καὶ διαχθῇ |
| Στησιχόρειον τῷ Πινδαρικῷ ἰδιώματι : ὁ γὰρ τελευταῖος ἀντὶ τροχαίου ἴαμβον ἔχει . τὸ δʹ ἀναπαιστικὸν μονόμετρον ἀκατάληκτον . τὸ | ||
| τῶν αὐτῶν σύνταξις . τὸ μὲν οὖν ἰαμβικὸν μέτρον εἰς ἴαμβον ἢ πυρρίχιον καταλήγει πάντως , εἰ μὴ χωλεύοι : |
| , τοῦ δὲ Δ ἐπόγδοος ὁ Ε , τοῦ Ε ἐπόγδοος ὁ Ζ , τοῦ Ζ ἐπόγδοος ὁ Η : | ||
| δυνατοῦ δεῖξαι τὸ προκείμενον , ὅς ἐστι μονάδων ͵αφλϚʹ , ἐπόγδοος μὲν αὐτοῦ γίνεται ὁ τῶν ͵αψκηʹ , τούτου δὲ |
| πέμπτα πενθημιμερῆ . τὰ δεύτερα καὶ τέταρτα καὶ ἕκτα ἀναπαιστικὰ ἑφθημιμερῆ . τὰ δ ' ἕβδομα τροχαϊκὰ ἑφθημιμερῆ Εὐριπίδεια . | ||
| δὲ ζʹ ἑφθημιμερές . πάρεστι δ ' εἰπεῖν ] ὅμοια ἑφθημιμερῆ εʹ . ὁμόσποροι δῆτα ] ἀντισπαστικοὶ θʹ ἡμιόλιοι . |
| πέντε τὸν ἀριθμὸν , ὧν ἡ μὲν δυτικωτέρα καλεῖται Αἰβοῦδα ιεʹ ξβʹ ἡ δ ' ἐφεξῆς αὐτῆς πρὸς ἀνατολὰς ὁμοίως | ||
| ἀπολῶ σε κακῶς ” μονόμετρον ἐκ δύο ἀναπαίστων : τὸ ιεʹ “ εἰπέ , τί ποιῶν ” μονόμετρον ἐξ ἀναπαίστου |
| κἀνάρμοστος ” δίμετρον ἐκ δακτύλου , σπονδείου , ἰάμβου καὶ σπονδείου : τὸ κζʹ “ καταπύγων εἶ κἀναίσχυντος ” δίμετρον | ||
| : τὸ ξθʹ ἐξ ἀναπαίστου , σπονδείου , δακτύλου καὶ σπονδείου : τὸ οʹ ἐκ βʹ ἀναπαίστων καὶ βʹ σπονδείων |
| τρίτην χώραν τῆς μὲν ᾠδῆς ἀμφιβράχεος , τῆς δ ' ἀντῳδῆς κρητικοῦ κειμένου . τὸ τέταρτον χοριαμβικὸν , τοῦ δευτέρου | ||
| ἐπίρρημα “ λέγει , τὸ δ ' ἕκτον ἔσχε κλῆσιν ἀντῳδῆς φέρειν , ἀντιστροφῆς ἅμα τε σὺν αὐτῇ λέγω . |
| ὡς δὲ οἱ ἀκριβέστεροι λέγουσι διὰ τὸ φευκτέον εἶναι ἐν δακτυλικῷ μέτρῳ τὸ παράλληλον τῶν τριῶν βραχειῶν . . . | ||
| : κοινὴ γὰρ συλλαβὴ τὰ τέλη τῶν λέξεων ἐν τῷ δακτυλικῷ λελόγισται . Τὸ ζʹ προσοδιακὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐξ Ἰωνικοῦ |
| σελιδίου , γίνεται # νϚ ιζ . πάλιν τὰ τοῦ ηʹ σελιδίου ἑξηκοστῶν μγ κδ ἐπὶ τὰ τοῦ ἕκτου σελιδίου | ||
| δʹ Ϛʹ , Ϛʹ καὶ Ϛʹ ιβʹ , ιβʹ καὶ ηʹ κʹ , κʹ καὶ ιʹ λʹ : ὥστε εἶεν |
| τὸ ηʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ θʹ ἀντισπαστικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ ιʹ ἀντισπαστικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον : ἰδίως δὲ | ||
| τὸ βʹ τροχαϊκὸν μονόμετρον ὑπερκατάληκτον . τὸ γʹ Ἰωνικὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον . τὸ δʹ χοριαμβικὸν δίμετρον ὑπερκατάληκτον . τὸ εʹ |
| ΒΓ τοῦ ΔΖ ἡμιόλιος , ὁ δὲ ΔΖ τοῦ Θ ἐπίτριτος : φημὶ τὸν ΒΓ τοῦ Θ διπλάσιον εἶναι . | ||
| τὸ τρίτον αὐτοῦ , ἤγουν τὸ Γ . Ὁ Η ἐπίτριτος τοῦ Ϛʹ . Περιέχει γὰρ ὅλον τὸν Ϛʹ , |
| ἀπόλωλεν τὸν πατέρ ' αὐτοῦ δήσας ” τρίμετρον καταληκτικὸν ἐξ ἀναπαίστου , σπονδείου , ἀναπαίστου καὶ βʹ σπονδείων : τὸ | ||
| εἴη ἂν καὶ ἰαμβικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον , τοῦ τρίτου ποδὸς ἀναπαίστου . τὸ εʹ ὅμοιον τρίμετρον βραχυκατάληκτον , ἐκ διϊάμβου |
| ἐπιδείκνυε τὸν ζυγὸν ἢ τὸν μέδιμνον . ἢ μέχρι τίνος μετρήσεις τὴν σποδόν ; οὐ ταῦτά σε ἀποδεικνύειν δεῖ , | ||
| , ἑξῆς δὲ στροφὴν μονόστροφον κώλων κβʹ , ἃ καὶ μετρήσεις τοῖς προτέροις ἑπόμενος . ἐν οἷς εἰσι καὶ ἰαμβικοὶ |
| “ ὅμοιον τῷ βʹ . ἐν ἐκθέσει δὲ στίχοι δύο ἀναπαιστικοὶ τετράμετροι καταληκτικοί : ἔθος γάρ ἐστι μετὰ τὴν περίοδον | ||
| εἶναι “ . κατὰ τὴν πρώτην ᾠδὴν ἐκεῖ μέν εἰσιν ἀναπαιστικοὶ μθʹ , ἐνταῦθα δὲ ἰαμβικοὶ μθʹ μετὰ τὴν ἀντίστροφον |
| : τὸ εʹ ἰαμβικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον καθαρόν : τὸ Ϛʹ τροχαικὸν ἑφθημιμερὲς Εὐριπίδειον τὸν αʹ ἔχον πόδα χορεῖον : τὸ | ||
| δακτυλικὸν πενθημιμερές : τὸ βʹ ἀναπαιστικὸν πενθημιμερές : τὸ τρίτον τροχαικὸν ἑφθημιμερὲς Εὐριπίδειον : τὸ δʹ ὅμοιον τῷ αʹ : |
| τροχαϊκὴν ἀλλὰ ἰαμβικὴν καὶ μὴ ἐν τῇ αʹ χώρᾳ τὸν σπονδεῖον ἀλλ ' ἐν τῇ βʹ . Τὸ ιϚʹ ἐπιωνικὸν | ||
| πυρριχίου : τρέπει δὲ πολλάκις ἐν τῇ πρώτῃ διποδίᾳ τὸν σπονδεῖον εἰς ἴαμβον κατὰ πᾶν μέγεθος μέτρου . πρόεισι δ |
| . τῆς . . . καταπυγοσύνης ] τῆς μαλακίας . ἀντιστροφή . πρὸς τὸν δίκαιον ταῦτα . καλλίπυργον ] ὑψηλοτάτην | ||
| μοι ] ἰαμβικοὶ στίχοι τρεῖς . ἔστι θεοῖς ] ἑτέρα ἀντιστροφή . τὰ δὲ κῶλα ἀντισπαστικὰ ὅμοια τοῖς τῆς στροφῆς |