| κατὰ γὰρ τοῦ αὐτοῦ πράγματος τὰ αὐτὰ σημαινόμενα τέθειται . Περίφρασις δ ' ἐστὶν ὅταν τῆς ἁπλῆς καὶ εὐθείας γινομένης | ||
| Ἰάσονα δηλ . Δράκοντος δ ' εἴχετο λαβροτάταν γενύων ] Περίφρασις ἀντὶ τοῦ ὑπὸ φοβερωτάτου δράκοντος ἐφυλάττετο . Εἴχετο ] |
| ' οὖν οὐ κατὰ τὴν λέξιν : οὐδεμία μὲν γὰρ λέξις αὐτὴ καθ ' ἑαυτὴν ἔχει περιβολήν , τῇ δὲ | ||
| οὐκ ἔστιν ἄνθρωπος καὶ τὸ μέρος τῆς λέξεως οὐκ ἔστι λέξις , οὕτω τὸ μέρος τῆς τοῦ ἑνὸς ἰδέας οὐκ |
| ἀντονομασία , λέξις δι ' ἐπιθέτων ἢ συσσήμων ὄνομα ἴδιον σημαίνουσα , ὡς ἐν τούτῳ : Πηλεΐδης δ ' ἐξαῦτις | ||
| λέγειν οἱ ποιηταὶ ἔχουσι , ταῦτ ' ἐν τῷ γράμματι σημαίνουσα . καὶ τί χρὴ λέγειν περὶ τῶν ἀριζήλως εἰρημένων |
| φάσις , προσλήψει τοῦ ρ γίνεται φράζω , ὅθεν ἡ φράσις . ἄλλως δὲ μεταληφθὲν Μακεδόνων , φησί , διαλέκτῳ | ||
| ἀπέρχῃ , οὐκ ἀπέρχῃ . ἀλλ ' ὡμολογημένως λείπεται ἡ φράσις τοῦ ἤ . . . . . . . |
| καί φαμεν , ὅτι τὸ διαφόρως χρῆσθαι τῇ ποικιλίᾳ τῶν λέξεων ποικίλον καὶ τὸ κάλλος τοῦ λόγου ποιεῖ . τὰ | ||
| ταῖς τότε γινομέναις νίκαις . . Πρωταίνιον ] ἐκ δύο λέξεων ταυτοσημάντων συνετέθη τὸ πρωταίνιον , ἐκ τοῦ πρῶτος καὶ |
| βάξω , ἀφαιρέσει τοῦ ω βάξ , ὡς ἄλκω ἄλξω ἄλξ , καὶ ἐν διπλασιασμῷ βάβαξ . πολλὰ δὲ παρὰ | ||
| , χρίπτω χρίμπτω , πίπλημι πίμπλημι . . . . ἄλξ : ἡ δύναμις : ἀπὸ τῶν εἰς κη θηλυκῶν |
| ἃ δὴ καὶ πλάσματα καλοῦσιν , ἁδροῦ , μέσου καὶ ἰσχνοῦ , καὶ ἁδροῦ μὲν ὄντος , ὃ καὶ τῇ | ||
| τουτέστι : φθονηθησόμενος μὲν , δυνάμενος δὲ διαδῦναι παντὸς τοῦ ἰσχνοῦ . ἐὰν γάρ τις ἀκριβῶς ἐξετάζῃ , ὁ ἔρως |
| , τοῦ γʹ πάλιν χοριάμβου . Τὸ δʹ ἐγκωμιολογικὸν ἤτοι διπενθημιμερὲς ἐκ δακτυλικοῦ καὶ ἰαμβικοῦ πενθημιμεροῦς . Τὸ εʹ τροχαϊκὸν | ||
| παράγραφος . Ἡ ἐπῳδὸς κώλων ιʹ . Τὸ αʹ ἐγκωμιολογικὸν διπενθημιμερὲς ἐκ δακτυλικοῦ καὶ ἰαμβικοῦ πενθημιμερῶν . Τὸ βʹ δακτυλικὸν |
| καὶ ] κλίνεται ἰπός : [ ἐκ τούτου ] γίνεται ἰάπτω , ἐξ οὗ ῥηματικὸν ὄνομα ἰάπτους καὶ κατὰ στέρησιν | ||
| , ἐκ γὰρ τοῦ ἵπτω τὸ βλάπτω οὐ μόνον τὸ ἰάπτω γίνεται , ἀλλὰ καὶ ἵπτος ἡ παγὶς τῶν μυῶν |
| λέγομεν τὸ πεφυκὸς ἐπιδέχεσθαι πτώσεις : καὶ γὰρ ἡ εὐθεῖα πτῶσις μὲν οὐκ ἔστι , κλίνεται δὲ εἰς πτώσεις , | ||
| νῆα μέλαιναν . * ) [ ἡ διπλῆ ὅτι ἤλλακται πτῶσις σὲ ἀπηύρα νῆα ἀντὶ τοῦ σοῦ ] ὁμοίως τῷ |
| ἧττον ἐπιστάμενος χρᾷς , ἔπειτα περιορᾷς διαμαρτάνοντα . Ἀλλ ' ἀμφίβολος ἡ στενύγρη , ὅπως νικήσαντι μὲν αἴτιος εἶναι δοκῇς | ||
| παρὰ πρόθεσιν παροξύνονται : λιθοβόλος . τὸ δὲ πρόβολος καὶ ἀμφίβολος ἀπὸ προθέσεων . Τὰ παρὰ τὸ ” πολῶ ” |
| ἔταν , ἀγνοῶν ὡς ἄρα τοῦ ἔτης ἡ κλητική ἐστιν ἔτα , καὶ Δωρικῶς ἔταν . μεταστήσῃ . γρ . | ||
| ὁ φίλος , τοῦ ἔτου : ἡ κλητικὴ “ ὦ ἔτα ” καὶ κατὰ συγκοπὴν καὶ πλεονασμῷ τοῦ ν “ |
| δηλοῖ ἐάν τε καὶ παρέλκῃ , τοῦ αὐτοῦ τόνου ἐστὶ παραστατικά . εἴπερ οὖν παρέλκεται ὁ οὖν σύνδεσμος μετὰ τῆς | ||
| ἀντωνυμιῶν ᾠκείωται τοῖς κτητικοῖς ὀνόμασι , καθὸ ἀμφότερα δύο τρίτων παραστατικά , τοῦ τε κτήτορος καὶ τοῦ κτήματος , οὐδὲν |
| ἐστι σωματικόν : δεῖ προσθεῖναι τῷ κανόνι , ὁπότε ἡ πρωτότυπος φωνὴ τοῦ ὀνόματος φυλάττει τὸ ω , ἐὰν γὰρ | ||
| συλλαβῶν : ἔπειτα οὐδὲ λέξις ἑλληνικὴ θεματική , ἁπλῆ , πρωτότυπος θέλει ὑπερβαίνειν τὴν τρισυλλαβίαν . Ἑλληνική δὲ εἴπομεν διὰ |
| . Ἀλλά , φήσει τις , πῶς τοῦ ἑνὸς ἐγκειμένου ἔμφασις δευτέρου πληθυντικοῦ γίνεται ; πρόσκειται ὅτι τάξεως ὀνόματά ἐστινἄλλως | ||
| οὐκ ἀδίκημα μόνον τούτῳ πεπρᾶχθαι δοκεῖ . Κατὰ δὲ σχῆμα ἔμφασις γίνεται , ὅταν τις δεικτικοῖς χρῆται , οἷον οὗτος |
| ) ὅτι τῇ αὐτῇ λέξει παραλλήλως οὐκ ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ σημαινομένου κέχρηται . . . . . . παραλλήλως . | ||
| οὐκ ἐρῶ , εἴπερ ἐπ ' ἄλλου καὶ ἄλλου λαμβάνοιτο σημαινομένου . τοῦτό τε οὖν παραφυλακτέον τὸ μηδέτερον τῶν ὅρων |
| οὖν εὐκτὸς εὐκτέος ὥστε διὰ τῆς αι διφθόγγου γραφόμενον , ἀδιάγνωστον ἁμάρτημα : τὸ ἐτὸς ὀξύτονον ποιῆσαν τὸ ἐτεὸς ὀξύτονον | ||
| δὲ τῆς λίμνης τύπον συμφυῆ τῆι χέρσωι καὶ κατὰ πᾶν ἀδιάγνωστον : διὸ καὶ πολλοὶ τῶν ἀγνοούντων τὴν ἰδιότητα τοῦ |
| γοῦν καὶ ἡ μή ἀπαγόρευσις , συνταττομένη τῷ οὖν καὶ δηλοῦσα ἀπαγόρευσιν , οὐδὲν ἐξαλλάσσει τοῦ τόνου . φαμὲν γὰρ | ||
| διὰ τοῦ θι παραγωγή , τὴν ἐν τόπῳ σχέσιν ἁπάντοτε δηλοῦσα , πάλιν τῆς αὐτῆς τάσεως συνούσης , γραφῆς τε |
| δὲ τοιαύτη τῶν ἐνεργειῶν ποικιλία καὶ τῶν πολλῶν ὑλικῶν δυνάμεων σύνθεσις οὐχ ὅπως θείας δημιουργίας τῷ παντὶ κεχώρισται , ἀλλὰ | ||
| καὶ ἐπὶ τοῦ ἀριθμοῦ ἕξει , εἴπερ ἐστὶν ὁ ἀριθμὸς σύνθεσις μονάδων , ὥσπερ λέγουσί τινες : οὕτως γὰρ ἔσται |
| δὲ Λακεδαιμονίων , καὶ πάλιν Ἀθηναίων διαφέρουσα μὲν ἡ παλαιὰ ἐξηλλαγμένη δὲ ἡ νῦν , καὶ οὐχ ἡ αὐτὴ μὲν | ||
| οὐκ ἐχόντων ἄλλοθεν δύ - ναμιν . ἡ μὲν οὖν ἐξηλλαγμένη καὶ περιττὴ καὶ ἐγκατάσκευος καὶ τοῖς ἐπιθέτοις κόσμοις ἅπασι |
| . τοῦ μὲν γὰρ προτέρου ὕπαρξιν διασαφεῖ , τοῦ δὲ ἐπιφερομένου ἀναίρεσιν , βούλομαι πλουτεῖν ἢ πένεσθαι , βούλομαι φιλολογεῖν | ||
| ψιλὸν λήγουσι καὶ ἐν ταῖς δοτικαῖς τῶν πληθυντικῶν καὶ συμφώνου ἐπιφερομένου ἐνίοτε προστιθέασι τὸ ν διὰ τὴν τοῦ μέτρου ἀνάγκην |
| Περὶ ἐνδόξων ἀνδρῶν ἰατρῶν καὶ ὁ Σωρανὸς ἐν ταῖς τῶν Ἰατρῶν διαδοχαῖς ὅτι καὶ ὀξυτόνως λέγεται , κυρτὸς ὡς φοξός | ||
| σεμνηθέντων ἐνδόξων ἀνδρῶν ἰατρῶν καὶ ὁ Σωρανὸς ἐν ταῖς τῶν Ἰατρῶν Διαδοχαῖς φασιν , ὅτι καὶ ὀξυτόνως εἴρηται κυρτὸς ὡς |
| εἶναι ἐνδέχεται , τῷ τε ὁρισμῷ συμπληρωτικὸν τοῦ εἶναι τὸ δηλωτικὸν εἴθ ' ὡς γένος εἴθ ' ὡς διαφορά . | ||
| εἰπεῖν ὅταν μὴ προστεθῇ τι : τοῦτο γὰρ αὐτόθεν ἐστὶ δηλωτικὸν τοῦ ὅτι τὰ μετὰ προσθήκης ἀλλήλων λεγόμενα ὀνόματά τε |
| σφίν ἀντωνυμίαν † : αὕτη γὰρ οὐδεμιᾶς πτώσεως ἢ δοτικῆς δηλωτική . καὶ Ὅμηρος ” Ζεύς με πατὴρ προέηκε τεῒν | ||
| βουλεύσεται . Ἤδη δὲ καὶ τοῦ ἀναγκαίου ἡ γνώμη μαντικῇ δηλωτική . Πῶς καὶ τίνα τρόπον ἑκατέρα ; Αὐχμοὺς μέν |
| ! ] ! ! ? ! ? ! [ ] Ἀναστροφὴ δέ ἐστι λέξις ἣν χρὴ προηγεῖσθαι τῆς σημαινομένης διανοίας | ||
| τόπον μὲν τὸν ἔμπροσθεν , ἐπιφάνειαν δὲ τὴν δεξιάν . Ἀναστροφὴ δέ ἐστιν ἀποκατάστασις τῆς ἐπιστροφῆς εἰς ὃν προκατεῖχε τὸ |
| στωμυλίας καὶ τῆς περὶ γλῶτταν καὶ τὰ φωνητήρια ὄργανα εὐπραγίας περιποιοῦσα . τοιούτου κατασκευασθέντος οἴκου παρὰ τῷ θνητῷ γένει , | ||
| ἱστορίαν μεταδιώκουσα , γεωμετρία δὲ τὴν κατ ' ἀναλογίαν ἰσότητα περιποιοῦσα , τὸ δὲ ἐν ἡμῖν ἄρρυθμον καὶ ἄμετρον καὶ |
| , πολυμερές τε καὶ ἀμερές . περὶ μὲν οὖν τοῦ πολυμεροῦς εἴρηται : τὸ δὲ ἀμερὲς αὐτῆς καὶ ἁπλοῦν τάσις | ||
| αλ [ ] ˈ ἐπιλε [ Τῆς περὶ μέλους ἐπιστήμης πολυμεροῦς οὔσης καὶ διῃρημένης εἰς πλείους ἰδέας μίαν τινὰ αὐτῶν |
| ἐν παντὶ γὰρ πράγματι ὁ σπουδαῖος κρίνει ἕκαστα ὀρθῶς καὶ κανών ἐστι τῆς ἑκάστου φύσεως : καθ ' ἑκάστην γὰρ | ||
| κείσθω τοίνυν ἡμῖν τὸ εὐκρατότατον σῶμα τῆς τῶν φαρμάκων δυνάμεως κανών , καὶ τὸ μὲν ὁμοίαν τῇ τούτου κράσει θερμασίαν |
| ὄφελος ἡ τῶν νοημάτων βεβαία κατάληψις , εἰ μὴ προσγένοιτο διαστολὴ τούτων καὶ διαίρεσις εἴς τε αἵρεσιν ὧν χρὴ καὶ | ||
| ἔλαιον . μὴ κλέψῃς , μὴ καταγνωσθῇς . Προεπίζευξις δὲ διαστολὴ δύο προσώπων ἐν παραβολῇ μέσου τοῦ περὶ αὐτῶν λόγου |
| τοῦ ἴσου γένηται ἡ μάχη . ἔστι δὲ καὶ ἀλλαγὴν πτώσεως νοῆσαι , ἀντὶ τοῦ αὐχένος ὄπισθεν . . , | ||
| ἐπακολουθοῦν αὐταῖς ἰδίωμα . . καὶ καθόλου πᾶσα ἀντωνυμία ὀρθῆς πτώσεως ἐγκλιτικῆς συντάξεως ἀπαράδεκτός ἐστιν , οὐ μόνον τῆς χρήσεως |
| ἐπιτήδειον . τὸ δ ' αὐτὸ συμβήσεται κἂν ἡ βραχεῖα προτεθῇ τῶν μακρῶν : καὶ γὰρ οὗτος ὁ ῥυθμὸς ἀξίωμα | ||
| ἐν ὀλίγῳ : ἑλέσθαι δ ' , ὅταν περὶ πραγμάτων προτεθῇ σκοπεῖν , οὐκέθ ' ὁμοίως εὔπορον , ἀλλὰ δεῖ |
| ἐν τῷ φόβῳ . Ὁμαρτεῖν . συγκοπῇ ἐκ τοῦ ἅμα ἐπιῤῥήματος , καὶ τοῦ ἄργω βαρυτόνου ῥήματος . Ὁμηρεῦσαι . | ||
| μὲν περὶ μετοχῆς καὶ ἄρθρου καὶ ἀντωνυμίας καὶ προθέσεως καὶ ἐπιῤῥήματος καὶ συνδέσμου ἐφθέγξατο καὶ ταῦτα κατ ' ἐπιτομὴν καὶ |
| καὶ οὕτως πλατυνοῦμεν τὴν ἐργασίαν . Διαφέρει δὲ ἡ ἐνταῦθα πανηγυρικὴ διαίρεσις τῆς τοῦ ἐγκωμίου διαιρέσεως , ὅτι ἐν ἐκείνῳ | ||
| ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους τολμῶντες ἐπιφωνηματικώτερον , ἔσται καὶ οὕτως πανηγυρικὴ ἡ βάσις δι ' ὃν ἀναγκαζόμεναι δυστυχοῦσιν ἀπαιδίαν αἱ |
| δικανικοῦ εἴδους : πανηγυρικοῦ δὲ ἡ ἰδέα , τουτέστιν ἡ ἐξαγγελία καὶ ἡ ποιὰ φράσις . Διαφέρει δὲ εἴδους ἡ | ||
| συμπεπλεγμέ - νων δυσχερὴς μὲν ἡ ἀκριβὴς διάγνωσις καὶ ἡ ἐξαγγελία ὀνομάτων ἠμοίρησεν οἰκείων . Ἔνθεν τοι τῶν μὲν ἁπλῶν |
| τὸ ὄνομα τοῦ στοιχείου δασύνεται , ὅτι παρὰ ἀρχαίοις ὁ τύπος τοῦ Η ἐν τύπῳ δασείας ἔκειτο , ὥσπερ καὶ | ||
| , διὰ τοῦ Η . Ὁ γὰρ διὰ τοῦ ΗΝΟΣ τύπος τὴν ὀξεῖαν ποθεῖ . Καὶ οἱ μὲν ἁπλῆν παρὰ |
| τῶν ἄλλων ἀρχόντων παράπτωμα ἢ ἀστοχία γένηται , ἔστιν ἐλπὶς σύντομος ἐπανορθώσεως : εἰ δὲ ὁ πρῶτος τοῦ στρατοῦ πταίσει | ||
| ἐπιστολὴν γράφει . φιλοφρόνησις γάρ τις βούλεται εἶναι ἡ ἐπιστολὴ σύντομος , καὶ περὶ ἁπλοῦ πράγματος ἔκθεσις καὶ ἐν ὀνόμασιν |
| τῇ ἀπαγγελίᾳ τοιοῦτον εἶναι προσήκει . ἐνίοτε δὲ ἡ μὲν ἔννοια ἀφελής ἐστιν , ἡ δὲ ἀπαγγελία πολιτική , ὡς | ||
| πολεμεῖν ἐξιόντας ἢ παντάπασιν ἀπεγνωκότας δουλεύειν . ἐντεῦθεν ἐμοί τις ἔννοια γέγονε πεῖσαι τοὺς ὑβρικότας , ὡς ἔνεστι τέχνῃ τινὶ |
| παρεμφάσεως πρὸς Στησαγόραν βʹ , Περὶ τῶν προσηγορικῶν βʹ . Λογικοῦ τόπου περὶ τὰς λέξεις καὶ τὸν κατ ' αὐτὰς | ||
| πρὸς Ἀρισταγόραν αʹ , Συνημμένων πιθανῶν πρὸς Διοσκουρίδην δʹ . Λογικοῦ τόπου τοῦ περὶ τὰ πράγματα Σύνταξις πρώτη Περὶ ἀξιωμάτων |
| . Ὄνυχας μήτε ὑπερέχειν , μήτε ἐλλείπειν : δακτύλων κορυφῇσι χρῆσις : ἀσκέειν , δακτύλοισι μὲν ἄκροις , τὰ πλεῖστα | ||
| . ἀρχαιοτέρα δ ' ἦν καὶ τῶν Τρωικῶν ἡ τούτων χρῆσις . Τάνταλος γοῦν οὐδὲ θανὼν ἀπαλλάττεται τῆς τούτων ἐπιθυμίας |
| τῆς κατασκευῆς ἔλεγον τῇ γυναικὶ ὅτι πάνυ ἂν ἡμῶν εἴη βλακικόν , εἰ οἱ μὲν ἐν τοῖς πλοίοις καὶ μικροῖς | ||
| ὡς μηδὲ κύνα αὐτῷ χρῆσθαι . Πολιτείας δʹ : „ βλακικόν τε ἡμῶν τὸ πάθος „ . ὡς εἰ λέγοι |
| τὴν θεόν . . . . βρόδον : ἔστι † διάλεκτος : παρὰ τὸ ῥόδον πλεονασμῷ τοῦ β βρόδον . | ||
| τις , τῇ Ἀττικῇ διαλέκτῳ χρῆται . ἡ δὲ κοινὴ διάλεκτος μόνου τοῦ βούλει , καὶ ὄψει , καὶ οἴει |
| δοτικῆς φύσει μακρά ἐστιν , ἡ δὲ παραλήγουσα τῶν ἄλλων πτώσεων θέσει μακρά ἐστι , τὸ δὲ φύσει μακρὸν μεῖζόν | ||
| οὖν τῆς αἰτιατικῆς ἀναμφισβήτητόν ἐστιν , ἐπὶ δὲ τῶν ἄλλων πτώσεων φανερόν , ὅτι προσθέσει ἄρθρων οὐκέτι ἀμφίβολος γίνεται ἡ |
| ὅπερ προέκειτο δεῖξαι . Ἵνα δὲ πάλιν καὶ διὰ τῆς κανονικῆς ἐκθέσεως μεθοδεύωμεν τὴν ἐξ ἑτοίμου διάκρισιν τῶν κατὰ μέρος | ||
| κλίσεις . τὸ δὲ πέντε καὶ ἕξ οὐκ ἔχεται ἀρχῆς κανονικῆς : ποῖον γὰρ πληθυντικὸν εἰς εξ λήγει ; ποῖον |
| τὸ ἅλες , τὸ σημαῖνον τὸ † ἀρθροῦν , γίνεται ἁλίζω : ἔνθεν τὸ αὐλίζω : ἀπὸ οὖν τοῦ ἁλίζω | ||
| ἀπὸ τοῦ ἅλες , τὸ σημαῖνον τὸ ἀθροῦν , γίνεται ἁλίζω , ὅθεν τὸ αὐλίζω εἰς ρ καὶ τροπῇ τοῦ |
| οὐ λέγεται . καὶ ἀρετὴν μὲν καὶ κακίαν ἡ αὐτὴ μεταβαλλομένη δέχεται , οὖσαν τὴν μὲν ἁρμονίαν καὶ συμφωνίαν τῶν | ||
| , οὔτε γινομένη οὔτε φθειρομένη , οὔτε τρεπομένη , οὔτε μεταβαλλομένη , ἀεὶ δὲ κατὰ τὰ αὐτὰ καὶ ὡσαύτως ἔχουσα |
| Κροῖσος γὰρ ἐκέκτητο υἱὸν ἄφωνον . Τὸν τρέχοντα ἐρέθιζε : πρόδηλος : καὶ οὕτω δεῖ τοὺς φρονίμους . Τὸ ἀρνίον | ||
| τῶν δριμέων φαρμάκων , τὰ κολλύρια δῆλα ὧν ἡ χρῆσις πρόδηλος καὶ τοῖς τὴν πεῖραν πρεσβεύουσιν : ἐκ γὰρ τοῦ |
| κατέλειψεν , ὃν προσεθήκαμεν λόγον , ὡς ὄντως διέζευκται ἡ ἀντωνυμία , ἐκ τοῦ ἀντιδιαζευχθέντος λόγου , εἴγε ἐπιφέρεται ἢ | ||
| ῥώννυται διὰ τὴν ἐπιφορὰν τοῦ τέ . ἡ δὲ οἱ ἀντωνυμία περισπωμένη ἐν τῷ οἷ αὐτῷ θάνατον , οὐκ ἐφύλαξε |
| γίνεται . Τόνος δὲ λέγεται τετραχῶς : καὶ γὰρ ὡς φθόγγος καὶ ὡς διάστημα καὶ ὡς τόπος φωνῆς καὶ ὡς | ||
| τἀναντία συνισταμένῃ : ὅτε γὰρ τῷ διὰ τεσσάρων τινὸς βαρύτερος φθόγγος τῷ διὰ πέντε τοῦ ὁμοφώνου αὐτῷ κατὰ τὸ βαρύτερον |
| εἰδέναι χρὴ ὅτι τὰ σχήματα τῶν διαιρέσεων διδασκόμεθα ἐκ τῆς ἐπιβλέψεως τῆς πρόσθεν πρὸς τὸ ἀσφαλὲς καὶ τὸ εὔμορφον : | ||
| διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς δεικνύμενον δι ' ἧς πεποιήμεθα ἐπιβλέψεως δείκνυται καὶ διὰ τῶν αὐτῶν ὅρων , δι ' |
| καὶ τροπῇ τοῦ υ εἰς ι , ἐκ δὲ τῆς δοιὸς γίνεται δοιὴ καὶ δοιαὶ , καὶ λέγεται : ἐν | ||
| τοῦ δέω τὸ δεσμεύω δοὸς , καὶ πλεονασμῷ τοῦ ι δοιὸς , ἡ γενικὴ δοιοῦ , ἡ εὐθεῖα τῶν δυϊκῶν |
| : ἔστι γὰρ τοῦτο ἐν ἀνθρώποις . Τοῦτο δὲ καὶ Κόμανος ὁ ἀρχιοινοχόος τοῦ βασιλέως προὔτεινε . Φησὶν οὖν Ἀρίσταρχος | ||
| : ἔστι γὰρ τοῦτο ἐν ἀνθρώποις . Τοῦτο δὲ καὶ Κόμανος ὁ ἀρχιοινοχόος τοῦ βασιλέως προὔτεινε . Φησὶν οὖν Ἀρίσταρχος |
| ἢ ἐκ πλειόνων συλλαβῶν εἰς [ διπλασιασμὸν , ἤτοι ] δισυλλαβίαν μεταστῇ : πιστός ξυστός [ μαστός ] μεστός κεστός | ||
| πρῶτον ἰαμβικὸν ἑφθημιμερές , τὸ δὲ δεύτερον δακτυλικὸν τρίπουν εἰς δισυλλαβίαν , . . . . τὸ δὲ τέταρτον τροχαϊκὸν |
| ἐπὶ δὲ πλευρῶν καὶ στέρνου τὸ εἶδος τῆς διαιρέσεως ἐπικάρσιον ἐπιτηδευέσθω : ταύτῃ γὰρ καὶ αἱ πλευραὶ πεφύκασιν : ὁμοίως | ||
| ὀσμῆς καὶ μὴ διεξιόντος τοῦ πταρμοῦ , ἀνάπαυσις τοῦ τραχήλου ἐπιτηδευέσθω καὶ συνεχὴς τῶν δριμειῶν ὀσμῶν πεῖρα καὶ ἄνεσις τῆς |
| διαλεκτική , τοῦ αἰσθητοῦ τὸ μὲν πίστις , τὸ δὲ εἰκασία , ἅ εἰσι δʹ . ἄλλοι τὰ ὅλα διακοσμηθῆναί | ||
| τῶν πρώτων ἐσφάλη . φαντασίας δ ' ἀληθοῦς δεύτερά ἐστιν εἰκασία καὶ στοχασμὸς καὶ ὅσα εἰς τὴν τῶν εὐλόγων καὶ |
| οὗ ὑπερθετικὸν τὸ ἐγγύτατα : καὶ ἔτι παρὰ τὸ ἀνώτερος ἐπίρρημά τι τὸ ἀνώτερον , οὗ ὑπερθετικὸν τὸ ἀνώτατα : | ||
| , πάνυ τιμίων . τὸ γὰρ “ ἐρι - ” ἐπίρρημά ἐστιν ἐπιτάσεως , ὡς τὸ “ ἐρίηρες ” καὶ |
| εἰς μακρὰς πάσας εἰ κατέληγεν , ὅ ἐστι τοῦ βεβηκότος ῥυθμοῦ . οὐ μὴν ἀλλ ' εἴτε βεβηκὼς εἴτε μὴ | ||
| τοῦ λόγου πάθος ἐνδίδωσι τοῖς ἀκούουσι , τὸ δὲ τοῦ ῥυθμοῦ , ὡς ἐνίοτε προειδότας τὰς ὀφειλομένας καταλήξεις αὐτοὺς ὑποκρούειν |
| κατηκολουθήσαμεν . περὶ δὲ οἰκήσεων πάλιν καὶ τῶν ἐνοικούντων καὶ ὀνομάτων γέγονε πολλὴ ταραχὴ καὶ περὶ ἀντιχθόνων καὶ ἀντιπόδων . | ||
| νέον ἐρχομενάων , καὶ ἄλλα πάμπολλα , συνυπάρχοντα οὐδετέρᾳ θέσει ὀνομάτων . ἦν γὰρ παρὰ τὸ ὄνομα τὸ πέδον ἀρσενικὸν |
| κατὰ βρέγματος ἐπὶ ἰνίον , εἶτα μετωπιαία . Κεφ . κστʹ . Ἡ μεσότης τῷ ἰνίῳ ἐντιθέσθω τὰ εἰλήματα , | ||
| πρὶν ἀλείψασθαι . ἐπὶ ἡμέρας κʹ . ἀφανίζονται . [ κστʹ . Πρὸς τὸ κοιλίαν , ἢ ὑποχόνδριον , ἢ |
| τῶν εἰς δον ληγόντων ἐπιρρημάτων τοπικόν ἐστι , ποιότητος δὲ παραστατικόν . ἀπειρότερον οὖν ἀναστρέφοντες περὶ τῶν τοιούτων σημασιῶν καὶ | ||
| ὡς παρ ' αὐτῷ οὐ τοπικόν ἐστι , ποιότητος δὲ παραστατικόν , καὶ ἰσοδυναμοῦν τῷ οὕτως : περὶ οὗ ἐξ |
| λέξει σημαίνειν , οἷον τὸ ὑγιαίνειν ὁμοίως τῷ σχήματι τῆς λέξεως λέγεται τῷ τέμνειν καὶ οἰκοδομεῖν : καίτοι τὸ μὲν | ||
| καὶ ἄρτι ἀναμιμνήσκομαι . ταῦτα ἐκ τῶν Διδύμου περὶ διεφθορυίας λέξεως . . ἀπηρτισμένως , τελείως . Θ . . |
| καταφάλαρα καπφάλαρα , καταχεῦσαι κακχεῦσαι : ἂν δὲ ἡ κατά πρόθεσις συγκοπὴν ὑπομένῃ , ἐπάγοιτο δὲ δύο σύμφωνα καὶ ἔνι | ||
| τοῦ ῥητοῦ σαφηνείας εἰωθότων , καὶ λέγωμεν τίς τε ἡ πρόθεσις τοῦ Περὶ ἑρμηνείας καὶ τίνα ἔχει τάξιν πρὸς τὰ |
| οὐδετέρων συντεθέντα βαρύτονα : εὐμήκης εὔμηκες , κακοήθης κακόηθες , μεγακήτης μεγάκητες . καὶ τὰ παρὰ τὸ ΗΚΗΣ : τανυήκης | ||
| ἐν τῇ παραληγούσῃ τὸ η ἐπιφερομένου ἀφώνου , οἷον κῆτος μεγακήτης , ἦθος κακοήθης , μῆκος ἐπιμήκης : ταῦτα γὰρ |
| ὡς τὰ ἄλλα τῶν ὀρνέων , καὶ μάλιστα τὰ μὴ πτητικά . ὁ δὲ Δίδυμος οὕτω : καταλλήλως εἶχεν , | ||
| ἔστι τοῖς ὄρνισι τοιαύτη διαφορά : τὰ βραχέα καὶ μὴ πτητικά , ὡς ἀτταγήν , πέρδιξ , ἀλεκτρυών , φασιανός |
| , αὐτός τε προταθεὶς πέσῃ ὕπτιος , ἠέ τις ἄλλος πέφνῃ μιν νεπόδων πυμάτης ἔμφορτον ἐδωδῆς . σῆμα δέ τοι | ||
| , γλαυκιόων δ ' ἰθὺς φέρεται μένει , ἤν τινα πέφνῃ ἀνδρῶν , ἢ αὐτὸς φθίεται πρώτῳ ἐν ὁμίλῳ : |
| τῆς μὲν γὰρ καταγραφείσης τὸ ποσὸν εἰς τὴν πρότασιν οὐ παραλαμβάνεται , τῶν δὲ καθόλου μέμνηται καὶ ἐκ τῶν καθόλου | ||
| εἰ καὶ ἀποπατήϲειε . τούτων γὰρ προγεγενημένων ἀκινδύνωϲ ἡ ἀνάτριψιϲ παραλαμβάνεται . ἀνατρίβειν δὲ χρὴ ἐλαίῳ γλυκεῖ μηδόλωϲ ἐφαπτόμενον τῆϲ |
| ἀνδρῶν δ ' ὅτῳ χρὴ τὸν κακὸν διειδέναι , οὐδεὶς χαρακτὴρ ἐμπέφυκε σώματι . ᾧ δὴ καὶ μείζων ἡ τοῦ | ||
| ὁ ψιλός , εἰ τύχοι , τοῦ α ι υ χαρακτὴρ ἐμφανιστικός ἐστι τῆς διχρόνου φύσεως , ἢ τὸ [ |
| αὐτῷ ἐστι τὸ τετράμετρον καταληκτικὸν εἰς συλλαβήν , τὸ καλούμενον Ἀριστοφάνειον ὅτ ' ἐγὼ τὰ δίκαια λέγων ἤνθουν καὶ σωφροσύνη | ||
| ἀπονέστερον „ . Σέλευκος δὲ παρ ' Ὁμήρῳ φησὶ τὴν Ἀριστοφάνειον γραφὴν ἔχειν ” Ἀτρείδη κύδιστε φιλοκτεανέστατε πάντων ” . |
| ἰάχων : ἐνεστῶτος γάρ ἐστι καὶ παρατατικοῦ . οὐ μέντοι περισπασθήσεται , ὡς οἴεται Τυραννίων . διδάσκει τὰ κινήματα : | ||
| παραστατικόν , τουτῶ θάμεθα , Σώφρων . τὸ δὲ αὐτῶ περισπασθήσεται , ὅτι καὶ τὸ αὐτός ὀξύνεται . Τὴν ἑαυτοῦ |
| ὡς δὲ οἱ ἀκριβέστεροι λέγουσι διὰ τὸ φευκτέον εἶναι ἐν δακτυλικῷ μέτρῳ τὸ παράλληλον τῶν τριῶν βραχειῶν . . . | ||
| : κοινὴ γὰρ συλλαβὴ τὰ τέλη τῶν λέξεων ἐν τῷ δακτυλικῷ λελόγισται . Τὸ ζʹ προσοδιακὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐξ Ἰωνικοῦ |
| ἀπὸ τοῦ μεῖναι Μενέσται καλούμενοι ὕστερον Πενέσται μετωνομάσθησαν παραφθαρέντος τοῦ χαρακτῆρος . περὶ ὄνου σκιᾶς : παροιμία ἐπὶ τῶν ἐνδιατριβόντων | ||
| . οὐ γὰρ μόνον συνᾴδει τὸ καὶ τῷ σχήματι τοῦ χαρακτῆρος εἶναι τὸ εʹ τὸ ἥμισυ τοῦ θʹ , ἀλλὰ |
| τῆς δριμύτητος , καὶ μάλιστα μιγνύντων ἡμῶν τῶν τὰς δήξεις ἀμβλυνόντων . ἐν δὲ τῷ καιρῷ τῶν φλεγμονῶν καταπλάσματά τε | ||
| διαφορήσας χοιραδώδη σκληρότητα . μίγνυται δ ' αὐτοῖς τι τῶν ἀμβλυνόντων τὸ σφοδρὸν τῆς δυνάμεως . ὄνων ὄνυχας κεκαυμένους ἐλαίῳ |
| περὶ τούτου μοι ἔστιν ἅπασα ἡ σπουδή . ιαʹ . Σύγκρισις δέ ἐστι προσώπων ἢ πραγμάτων ἐξέτασις : προσώπων μὲν | ||
| τυγχάνεις ὤν „ . οὕτω γὰρ οἱ ἀρχαῖοι ἐχρήσαντο . Σύγκρισις : Πλούταρχος ἐπέγραψε σύγγραμμά τι τῶν αὑτοῦ ” Σύγκρισις |
| μείζων ἐστίν . ἀμβλεῖα ἄρα ἡ ὑπὸ ΛΚΜ γωνία . Ἐπίπεδον ἐπιφανείας διαφέρει , ὅτι τὸ μὲν ἐπίπεδον ἐπὶ τοῦ | ||
| ἀγομένων πρὸς τῷ αὐτῷ σημείῳ ἐν ἑκατέρῳ τῶν ἐπιπέδων . Ἐπίπεδον πρὸς ἐπίπεδον ὁμοίως κεκλίσθαι λέγεται καὶ ἕτερον πρὸς ἕτερον |
| ἐπεὶ καὶ ἡ τοῦ κτητικοῦ ἔλλειψις εὔλογος , εἴγε πᾶσα παράγωγος ἀντωνυμία ἀπὸ ὀρθοτονουμένης πρωτοτύπου σχηματίζεται , ὡς ἐν τοῖς | ||
| δίκη ἣν οἱ θεοὶ δικάζουσιν . . ΤΥΝΗ . Δωρικὴ παράγωγος ἀντωνυμία : οὗτοι γὰρ τὸ τύνη , ἀντὶ τοῦ |
| ' ἀνάγωγα , κατὰ τοὺς Ἀττικοὺς ἐκείνους ἅλας ἐπικείμενα , διασυρμός τε ἐπιδέξιος καὶ πολὺ τὸ κωμικὸν ἔχων καὶ μετὰ | ||
| : τὸ μὲν γὰρ προηγούμενον ἔργον εἶναι δοκοῦν , ὁ διασυρμός , πάρεργον ἦν αὐτῷ , τὸ δὲ φαινόμενον πάρεργον |
| Ῥόδιαι Ῥοδίων : συμβεβάρυνται τῷ ἀρσενικῷ , ἐπεὶ καὶ μία φωνὴ ἐπ ' ἀμφοῖν : ὁμοίως δούλων φίλων : ταχεῖαι | ||
| περὶ χορδὰς καὶ μέρος πως τῆς τέχνης ἡ ᾠδή , φωνὴ αἰσθητή , εἰ μὴ ἄρα ἐνεργείας ταύτας τις , |
| . τὸ δὲ κλάδος κλάδου κλάδῳ καὶ κατὰ μεταπλασμὸν κλαδί καταβιβάζει διὰ τὴν δισυλλαβίαν , καθ ' ὁμοιότητα τῷ μηνί | ||
| Τὰ σείοντα κεφαλὴν καὶ τὰ ἠχώδεα αἱμοῤῥαγέει , ἢ γυναικεῖα καταβιβάζει , ἄλλως τε καὶ ἢν κατὰ ῥάχιν καῦμα παρακολουθήσῃ |
| τὰς δύο βραχείας ἴσον τι ἔχει . κατὰ δάκτυλον δὲ ῥυθμός ἐστιν ὁ ἐν ἴσῳ λόγῳ . ὁ δὲ ἐνόπλιος | ||
| πρῶτος , εἶπεν , ἐκληρώθην . ἀντὶ τοῦ ἐξιέναι . ῥυθμός ἐστι Κρητικός . γαλῆ εἶδος ἰχθύος . ἀπὸ τῶν |
| περὶ τὰ βιωτικά . ΠΟΝΩΝ δὲ τὸ ΠΟ κοινή ἐστι συλλαβή . Ὑπὸ γὰρ τοῦ ν ἀμεταβόλου ἐκτείνεται . . | ||
| : ἐν μὲν γὰρ τῷ προτέρῳ μακρά ἐστιν ἡ τελευταία συλλαβή , ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ βραχεῖα . Πᾶν μέτρον |
| λέγουσι θέσθαι , καὶ τὰ ἑξῆς . καὶ ἔστιν αἶνος ἐξηπλωμένη παροιμία : παροιμία δὲ τὴν ἀπὸ κεφαλαίου ἐπὶ τὸ | ||
| ἀπὸ ἀλόγων ζῴων ἢ φυτῶν πρὸς ἀνθρώπων παραίνεσιν καί ἐστιν ἐξηπλωμένη παροιμία μετὰ διηγήσεως ἀπαρτίζουσα τὸ νοούμενον : παροιμία δὲ |
| τε ἢ ῥώμης δεόμενα . ἥ γε μὴν ἐν αὐτοῖς διάφορος ποσότης τὰ μέτρια τῶν κατεργαζομένων χυμῶν παρίστησι . Παχέος | ||
| πάντων δὲ ἤτοι οὐδὲν κνηθομένων προΐεται , ἤ τις ὑγρότης διάφορος τῷ τε χρώματι καὶ τῇ συστάσει , ἀφ ' |
| Ἀθηναίοις ἐκ τοῦ Πόντου σῖτος , ὧδε ἤκμασεν : ” κέκλεισται τὸ στόμα τοῦ Πόντου νόμῳ καὶ τὰς Ἀθηναίων τροφὰς | ||
| δ ' ἔμφυτον θερμὸν , τὸ ἐν τῇ καρδίᾳ , κέκλεισται μὲν ὑπὸ τῶν τεσσάρων χυμῶν , συνίσταται δὲ ἐν |
| ἀγωνιζομένων χρώμενος ἔπραξε τόδε τι : σαφὴς δὲ καὶ ἡ διήγησις ἔσται τῇ λέξει ἢ τῇ τάξει ἢ ἀμφοῖν . | ||
| ] ὧν εἶπον πρότερον ἴχνος ] τὸ τέλος . ἑτέρα διήγησις . Κάνωβος ἦν κυβερνήτης τῶν νεῶν Μενελάου , ὃν |
| δὲ πλάσις τῶν πραγμάτων ἐνήλλαξε , καὶ τὸ μὲν ἐποίησεν ἐσχηματισμένον , τὸ δὲ ἀπ ' εὐθείας : καὶ ἀφέντες | ||
| ἀξιοῖ , ὁμοίως μὲν ἡ στάσις ἡ αὐτὴ μένει : ἐσχηματισμένον δὲ γίνεται τὸ ζήτημα : οὕτως οὖν ἡ τῶν |
| Οἱ δὲ μειρακιώδεις σχηματισμοὶ τῶν ἀντιθέτων τε καὶ παρομοιώσεων καὶ παρισώσεων , ἐν οἷς οἱ περὶ τὸν Γοργίαν μάλιστα ἐπλεόνασαν | ||
| ἑρμηνεύσομεν διὰ τῆς προτέρας μεθόδου . Περὶ δὲ ἀντιθέτων καὶ παρισώσεων καὶ ὁμοιοτήτων λέγωμεν ἤδη : δεησόμεθα γὰρ καὶ τούτων |
| . Τὰ διὰ τοῦ ωλη ὀξύτονα ὑπὲρ δύο συλλαβὰς ἀπὸ ῥημάτων γινόμενα διὰ τοῦ ω μεγάλου γράφονται : οἷον , | ||
| ἁγίῳ ἀνδρὶ ἐν λόγοις ἐκολάκευσέ με , μετὰ δόλου διὰ ῥημάτων ἐπαινοῦσα τὴν σωφροσύνην μου ἐνώπιον τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς , |
| καὶ ἀληθέστερον ὑπάρχει : ὁ μὲν γὰρ ἀκούσας δύσπιστον καὶ ἀμφίβολον τὴν χρῆσιν ἔχει , ὁ δὲ πεπονθὼς παρεὶς πολλὰ | ||
| τοῦ , [ ἔχει ] ἡδεῖαν ἀνάπαυσιν . ἄλλως : ἀμφίβολον πότερον ὁ νικῶν τὰ Ὀλύμπια εἰς τὸν μετὰ ταῦτα |
| καὶ πηλικότητος ἔτι τε τόπου καὶ χρόνου καὶ τῶν ὁμοίων ζητητικὸν ὑπάρχον ὡς μαθηματικὸν ἂν ἀφορίσειε τῆς τοιαύτης οὐσίας μεταξὺ | ||
| οἷον δοκῶν συνεῖναι τοῖς λεγομένοις , καὶ τὸ πρόθυμον καὶ ζητητικὸν τῆς σῆς φιλομαθοῦς ἀκοῆς , ἣν ἐξ ἀρχῆς παραθέσθαι |
| εἰπεῖν οὕτως ἀλλάξαντα τὴν λέξιν : καὶ πᾶν γὰρ ζῶον πολύσαρκον καὶ βραδυκίνητον ὑπάρχον τὸ σῶμα , ἐκεῖνο καὶ ἀργὸν | ||
| ἐπ ' ἀμφοῖν εὑρίσκεται , οἷον τὸ ἰσχνὸν καὶ τὸ πολύσαρκον . ἐπὶ γὰρ τῶν ἰσχνῶν ὑψηλότεροι ὑποπίπτουσι τῇ ἁφῇ |
| ἔνδιον : μεσημβρινόν . καὶ ἐσάχρι : περιττὸς ὁ καὶ σύνδεσμος . Σιντηίδα : ἐπιθετικῶς Σιντηὶς ἡ Λῆμνος : Τυρσηνοὶ | ||
| τῇ σαρκὶ μετέωρα , ἀλλὰ πρὸς τοῖς ὀστέοισι προστεταμένα , σύνδεσμος ἔς τι τῶν ἄρθρων , καὶ αὐτὰ τὰ ἄρθρα |
| ἱερὸν ἱδρυσάμενος ἀνακεῖον αὐτὸ προσηγόρευσαν : ἐὰν οὖν κλίνωμεν ἄναξ ἄνακος ἔμελλε συνεμπίπτειν ἡ γενικὴ αὕτη τῆς ἄναξ εὐθείας τῇ | ||
| α . * . . Ἀναγκάζω : ἀπὸ τοῦ ἄναξ ἄνακος , ἐξ οὗ τὸ ἄνακτος , γέγονεν ἀνάκη καὶ |
| οἱ παρεφθαρμένοι καὶ μεμυκότες ἑπτὰ στάχυες . ἥξει μὲν οὖν ἑπταετία προτέρα πολλὴν καὶ ἄφθονον ἔχουσα εὐκαρπίαν , πλημμύραις μὲν | ||
| κατὰ τὴν τῶν ὀνειράτων σύγκρισιν ἐνέστη προτέρα τῆς εὐθηνίας ἡ ἑπταετία , τὸ πέμπτον | τῶν καρπῶν ἀνὰ πᾶν ἔτος |
| σοι τὸν ἀπὸ τοῦ Ἄθω παραθήσω κομιζόμενον καὶ τῷ ἐκείνου στοίχει χρώματι , πλὴν οὐχὶ τοῖς φαινομένοις ἔν τε κνίκῳ | ||
| σκευήν : ἀνάλαβε . διάστηθι . ἀνάλαβε τὸ δόρυ . στοίχει , ζύγει , παρόρα ἐπὶ τὸν ἡγούμενον . ὁ |
| , τὸ δὲ τὸν Ἀπόλλωνα δηλοῖ . Ἔστι καὶ ἡ ἀντίφρασις , λέξις τὸ ἐναντίον διὰ τοῦ ἐναντίου ἢ τοῦ | ||
| ἔκφρασις δ ' ἡ κατὰ λεπτὸν ἀφήγησίς τινων πραγμάτων , ἀντίφρασις ἡ ἐναντία φράσις , ὡς τὸ εἰπεῖν τὸ γλυκὺ |
| . . . + Ἀΐλιον : κακοΐλιον : οὐ γὰρ πλεονασμός , . Ἄϊστος : ὁ ἄδηλος καὶ ἄγνωστος [ | ||
| τοῦτο δὲ μόνον , τὸ δὲ αἴτιον τοῦ τόνου ὁ πλεονασμός : ἀλλ ' ἢ ὀξύνονται , ὡς ἐπὶ τοῦ |
| πτῶσις , ὥστε κατὰ σύνταξιν καὶ κατὰ φωνὴν ἀμφιβάλλεσθαι , καθότι καὶ παντὶ πτωτικῷ γενομένῳ κατὰ γενικὴν τὸ τοιοῦτο παράκειται | ||
| τοῖς δὲ οὐ προσάγει τὸ οἰκεῖον . Καὶ ἅμα ἕκαστος καθότι ἐστίν , οὐ μέντοι καθὸ μή ἐστι , ποιεῖται |
| μὲν γὰρ εἰς τὰ πλάγια παρεγκλίσει τοῦ καταλλήλου μηροῦ γίνεται τάσις καὶ πόνος καὶ νάρκη , ποτὲ δὲ καὶ ἀτροφία | ||
| γενικῶν ἐν τῷ περὶ πτώσεων εἴρηται . Προσῳδία ἐστὶ ποιὰ τάσις ἐγγραμμάτου φωνῆς ὑγιοῦς κατὰ τὸ ἀπαγγελτικὸν τῆς λέξεως ἐκφερομένης |
| τοῦ ὀρθοτονουμένου οὐκ ἔτυχεν , τουτέστιν ἡ ἐγκεκλιμένη ἀντωνυμία οὐδέποτε προτακτική , οὐδὲ ἐκείνη ὑποτακτικὴ δεόντως παραληφθήσεται , ὅπου γε | ||
| τοῦ ὀρθοτονουμένου οὐκ ἔτυχεν , τουτέστιν ἡ ἐγκεκλιμένη ἀντωνυμία οὐδέποτε προτακτική , οὐδὲ ἐκείνη ὑποτακτικὴ δεόντως παραληφθήσεται , ὅπου γε |
| δ ' ἐς νῆσον : ἀπὸ τοῦ αἲ αἴ θρηνητικοῦ ἐπιρρήματος : † λέγεται δὲ τῆς Κίρκης τὴν νῆσον πλησίον | ||
| χθών παράκειται τῇ εὐθείᾳ κατὰ λόγον τὸν τῆς προθέσεως , ἐπιρρήματος δὲ τοῦ πέριξ : ἢ καθ ' ὑπερβατόν ἐστι |
| ἱερὰ καθημένων Γ * [ τὰ ἱερὰ καθιεμένων ] ⌈ μετενηνεγμένη : τῇ γὰρ Ἑστίᾳ ⌈ πρώτῃ τὰς ἀπαρχὰς ἔθος | ||
| δ ' ἀνῶρτο γέλως μακάρεσσι θεοῖσι . Κατάχρησίς ἐστι λέξις μετενηνεγμένη ἀπὸ τοῦ πρώτου κατονομασθέντος κυρίως τε καὶ ἐτύμως ἐφ |
| . ἡνίκα μέντοι οὐ κατηγορεῖ ὀνόματος , τοῦ δὲ συντασσομένου ῥήματος , ὡς ἐν τῷ ταχὺ περιπατεῖ τὸ μειράκιον , | ||
| τάσιν ἀπαιτεῖ , εἴτε ἀπὸ τοῦ βιβῶ βιβάθω γενομένου τοῦ ῥήματος , περιπλεονάσαντος τοῦ σ , ὥς φησι Φιλόξενος , |