γοῦν καὶ ἡ μή ἀπαγόρευσις , συνταττομένη τῷ οὖν καὶ δηλοῦσα ἀπαγόρευσιν , οὐδὲν ἐξαλλάσσει τοῦ τόνου . φαμὲν γὰρ | ||
διὰ τοῦ θι παραγωγή , τὴν ἐν τόπῳ σχέσιν ἁπάντοτε δηλοῦσα , πάλιν τῆς αὐτῆς τάσεως συνούσης , γραφῆς τε |
' οὖν οὐ κατὰ τὴν λέξιν : οὐδεμία μὲν γὰρ λέξις αὐτὴ καθ ' ἑαυτὴν ἔχει περιβολήν , τῇ δὲ | ||
οὐκ ἔστιν ἄνθρωπος καὶ τὸ μέρος τῆς λέξεως οὐκ ἔστι λέξις , οὕτω τὸ μέρος τῆς τοῦ ἑνὸς ἰδέας οὐκ |
ἀντονομασία , λέξις δι ' ἐπιθέτων ἢ συσσήμων ὄνομα ἴδιον σημαίνουσα , ὡς ἐν τούτῳ : Πηλεΐδης δ ' ἐξαῦτις | ||
λέγειν οἱ ποιηταὶ ἔχουσι , ταῦτ ' ἐν τῷ γράμματι σημαίνουσα . καὶ τί χρὴ λέγειν περὶ τῶν ἀριζήλως εἰρημένων |
τοῦ ὀρθοτονουμένου οὐκ ἔτυχεν , τουτέστιν ἡ ἐγκεκλιμένη ἀντωνυμία οὐδέποτε προτακτική , οὐδὲ ἐκείνη ὑποτακτικὴ δεόντως παραληφθήσεται , ὅπου γε | ||
τοῦ ὀρθοτονουμένου οὐκ ἔτυχεν , τουτέστιν ἡ ἐγκεκλιμένη ἀντωνυμία οὐδέποτε προτακτική , οὐδὲ ἐκείνη ὑποτακτικὴ δεόντως παραληφθήσεται , ὅπου γε |
μὲν γὰρ εἰς τὰ πλάγια παρεγκλίσει τοῦ καταλλήλου μηροῦ γίνεται τάσις καὶ πόνος καὶ νάρκη , ποτὲ δὲ καὶ ἀτροφία | ||
γενικῶν ἐν τῷ περὶ πτώσεων εἴρηται . Προσῳδία ἐστὶ ποιὰ τάσις ἐγγραμμάτου φωνῆς ὑγιοῦς κατὰ τὸ ἀπαγγελτικὸν τῆς λέξεως ἐκφερομένης |
περὶ τὰ βιωτικά . ΠΟΝΩΝ δὲ τὸ ΠΟ κοινή ἐστι συλλαβή . Ὑπὸ γὰρ τοῦ ν ἀμεταβόλου ἐκτείνεται . . | ||
: ἐν μὲν γὰρ τῷ προτέρῳ μακρά ἐστιν ἡ τελευταία συλλαβή , ἐν δὲ τῷ δευτέρῳ βραχεῖα . Πᾶν μέτρον |
συνίστασθαι αὐτὴν εἰ μὴ ὑποταγείη τοῖς προκειμένοις συνδέσμοις , εἴρηται ὑποτακτική . . Ὅτι δὲ καὶ ἐπ ' ἄλλων μερῶν | ||
ὅμως μέλλοντος ἔχουσιν . Διατί ἡ ἔγκλισις ἡ ὑποτακτικὴ καλεῖται ὑποτακτική ; Καὶ λέγομεν , ὅτι ἐπειδὴ προτάσσονται τοῦ ῥήματος |
γενικῆς συνοίχεται καὶ τὰ τῆς ἐπικρατήσεως . Ἔστιν οὖν ἡ προκειμένη συζυγία τῶν ῥημάτων τοιαύτη . κτῆμα τῶν βασιλέων οἱ | ||
ὄν : ὅθεν καὶ περὶ τὴν τούτου θεωρίαν ἐστὶν ἡ προκειμένη ἐπιστήμη , πρώτη τε οὖσα πασῶν ἐπιστημῶν καὶ κυριωτάτη |
εἰς τὸν ἀριθμὸν τῶν ἀφώνων πάντων [ δὲ ] τῶν φωνηέντων προτάσσεται , οὐδενὶ ὑποτάσσεται εἰ μὴ συμφώνοις , ὡς | ||
: καὶ ὥσπερ ἀπὸ τοῦ ἁρμοστός ὁρμαστός κατὰ μετάθεσιν τῶν φωνηέντων , ἐκ δὲ τοῦ ὁρμαστός γίνεται ὁρμαθός κατὰ ἀποβολὴν |
τοῖς τοιούτοις τροπὴ τοῦ ε εἰς ο , καὶ αὖθις ἔκτασις τοῦ ο εἰς ω : νέμω , νωμῶ : | ||
ἐστιν αὕτη καὶ οἷον γένεσίς τις ἀπὸ λόγου σπερματικοῦ καὶ ἔκτασις , τετευχυῖα παρὰ τὸ τοιοῦτον τῆς ὀνομασίας , παρ |
οὐκέτι διὰ τὸ καθολικόν , ὁ γὰρ κζ ἥμισυ οὐκέτι ἐπιδέχεται : ὁ δὲ ιϚ τέταρτος ὢν διπλάσιος τεσσάρων ἡγήσεται | ||
καὶ τῶν πραγμάτων ἔστι διαφορά . καὶ ἰσχυροτάτην μὲν ἐξέτασιν ἐπιδέχεται ταῦτα , ἐφ ' οἷς τις αὐτὸς ὡς ποιήσας |
φίλην αὐτῷ συντομίαν συνόψει συντομωτάτῃ περιβάλωμεν : σύνοψις γὰρ καὶ συντομία φίλαι τῷ Ἀριστοτέλει , Πυθαγορείῳ κατ ' ἀλήθειαν γεγονότι | ||
ἐντελῆ συναγόμενόν τε ἐκ τῶν κατὰ μέρος , ἵνα μὴ συντομία μόνον , ἀλλὰ καὶ σαφήνεια τοῖς ἐντευξομένοις ὑπάρχῃ . |
δὲ τοιαύτη τῶν ἐνεργειῶν ποικιλία καὶ τῶν πολλῶν ὑλικῶν δυνάμεων σύνθεσις οὐχ ὅπως θείας δημιουργίας τῷ παντὶ κεχώρισται , ἀλλὰ | ||
καὶ ἐπὶ τοῦ ἀριθμοῦ ἕξει , εἴπερ ἐστὶν ὁ ἀριθμὸς σύνθεσις μονάδων , ὥσπερ λέγουσί τινες : οὕτως γὰρ ἔσται |
τῆς μετοχῆς , ὁ τυραννοκτονήσας τιμάσθω . ἡ γὰρ ὁριστικὴ ἔγκλισις ἐπὶ ἐνεστῶσι καὶ παρῳχημένοις ἀναφορικωτέραν τὴν σύνταξιν ποιεῖται , | ||
ἀνῄρηται τὸ ὀξυτονούμενον , ἄτοπος , φησί , καὶ ἡ ἔγκλισις . . . , : ἰστέον δὲ ὡς δυνατὸν |
τὴν θεόν . . . . βρόδον : ἔστι † διάλεκτος : παρὰ τὸ ῥόδον πλεονασμῷ τοῦ β βρόδον . | ||
τις , τῇ Ἀττικῇ διαλέκτῳ χρῆται . ἡ δὲ κοινὴ διάλεκτος μόνου τοῦ βούλει , καὶ ὄψει , καὶ οἴει |
φάσις , προσλήψει τοῦ ρ γίνεται φράζω , ὅθεν ἡ φράσις . ἄλλως δὲ μεταληφθὲν Μακεδόνων , φησί , διαλέκτῳ | ||
ἀπέρχῃ , οὐκ ἀπέρχῃ . ἀλλ ' ὡμολογημένως λείπεται ἡ φράσις τοῦ ἤ . . . . . . . |
. . . + Ἀΐλιον : κακοΐλιον : οὐ γὰρ πλεονασμός , . Ἄϊστος : ὁ ἄδηλος καὶ ἄγνωστος [ | ||
τοῦτο δὲ μόνον , τὸ δὲ αἴτιον τοῦ τόνου ὁ πλεονασμός : ἀλλ ' ἢ ὀξύνονται , ὡς ἐπὶ τοῦ |
τὸ ἀκήν . ἐστὶ καὶ ἀναδιπλασιασμὸς ἀκωκὴν , ὡς ἄγω ἀγωγή . Ἀμέγαρτον , ποτὲ μὲν δηλοῖ τὸ εὐτελὲς καὶ | ||
τὴν ἀκήν ἐστι , καὶ ἀναδιπλασιασμῷ ἀκωκή , ὡς ἄγω ἀγωγή . . . . . . ἀκωκή , , |
τὰς δύο βραχείας ἴσον τι ἔχει . κατὰ δάκτυλον δὲ ῥυθμός ἐστιν ὁ ἐν ἴσῳ λόγῳ . ὁ δὲ ἐνόπλιος | ||
πρῶτος , εἶπεν , ἐκληρώθην . ἀντὶ τοῦ ἐξιέναι . ῥυθμός ἐστι Κρητικός . γαλῆ εἶδος ἰχθύος . ἀπὸ τῶν |
δυνήσεται ; μέτα : ἀντὶ τοῦ σύν . ἔστι δὲ ἀναστροφὴ Ἰωνική . γριπεύς : ὁ ἁλιεύς , καὶ γρῖπος | ||
Ἀναστρέψαντι ἄρα . , ] διὰ τοῦ ὅρου τοῦ εου ἀναστροφὴ λόγου ἐστὶ λῆψις τοῦ ἡγουμένου πρὸς τὴν ὑπεροχήν , |
δὲ τοῦτο , ἀλλὰ πεπερασμένον , οὕτω τοίνυν κἀνθάδε ἡ συναίρεσις τοῦ πλάτους , εἰς ἐλάχιστον πλάτος καταληγούσης τῆς διανοίας | ||
ἀλλοίωσις ἐγένετο τῶν φωνηέντων , δηλονότι κρᾶσίς ἐστιν καὶ οὐ συναίρεσις . Καὶ ἄξιόν ἐστι ζητῆσαι , εἰ ἄρα ἐν |
, ἔκπληξις , φρίκη , τρόμος , πτοία πτόησις , συστολή , θόρυβος , ταραχή . καὶ τὰ ῥήματα φοβοῦμαι | ||
ἐπιθυμία , ἡδονή . αʹ Λύπη μὲν οὖν ἐστιν ἄλογος συστολή : ἢ δόξα πρόσφατος κακοῦ παρουσίας , ἐφ ' |
λέγομεν τὸ πεφυκὸς ἐπιδέχεσθαι πτώσεις : καὶ γὰρ ἡ εὐθεῖα πτῶσις μὲν οὐκ ἔστι , κλίνεται δὲ εἰς πτώσεις , | ||
νῆα μέλαιναν . * ) [ ἡ διπλῆ ὅτι ἤλλακται πτῶσις σὲ ἀπηύρα νῆα ἀντὶ τοῦ σοῦ ] ὁμοίως τῷ |
τῆς θερμασίας , ἢ αὐτὸ παρ ' ἐκείνων λαμβάνει . Πᾶσα μὲν γὰρ ἡ λεπτομερὴς οὐσία ῥᾷον ἀναλλοιοῦται τῆς παχυμεροῦς | ||
: κιχάνω : σεσημείωται διὰ μακροῦ τοῦ α ἐκφερόμενα . Πᾶσα μετοχὴ εἰς ων λήγουσα , ὀξύτονος , ἢ βαρύτονος |
τὴν τέχνην μὴ ἐνεργοῦντος ; ἡ γὰρ ἄνευ πράξεως θεωρία ψιλὴ πρὸς οὐδὲν ὄφελος τοῖς ἐπιστήμοσιν : οὐ γὰρ ὁ | ||
τὴν πρὸς τἀγαθὸν ὁμοίωσιν . καίτοι οὕτως οὐ μόνον γνῶσις ψιλὴ τῶν μαθημάτων παρεδίδοτο , ἀλλὰ καὶ ζωὴ προσήκουσα αὐτοῖς |
τῆϲ τῇ τήν ὦ . Ἀντωνυμία ἐϲτὶ λέξιϲ ἀντὶ ὀνόματοϲ παραλαμβανομένη , προϲώπων ὡριϲμένων δηλωτική . Παρέπεται δὲ τῇ ἀντωνυμίᾳ | ||
. Θεραπεία δὲ καὶ τούτων κοινὴ ἡ ἐπὶ παντὸς ῥευματισμοῦ παραλαμβανομένη . Πρῶτον μὲν οὖν ἐπὶ ἡσυχίας καὶ ὀλιγοσιτίας καὶ |
, κατὰ ῥήματοϲ λεγόμενον ἢ ἐπιλεγόμενον ῥήματι . Τῶν δὲ ἐπιρρημάτων τὰ μέν ἐϲτιν ἁπλᾶ , τὰ δὲ ϲύνθετα : | ||
τὴν ευ ἐβάρυναν τὸ ἐπίρρημα . [ Τὰ τοπικὰ τῶν ἐπιρρημάτων τρεῖς ἔχει διαστάσεις , τὴν ἐν τόπῳ , τὴν |
πυρετοί ; Πῶς ἔχομεν τοῦ γνῶναι : αὕτη γὰρ ἡ ποιότης , οὐκ ἀφῇ , ἀλλὰ γεύσει κρίνεται , ὥςπερ | ||
στοχασμὸν , ἡ δὲ ἰδιότης τὸν ὅρον , ἡ δὲ ποιότης τὰς λοιπὰς στάσεις : ἐν γὰρ τῷ στοχασμῷ αὐτὸ |
οἷον : θεός , βαρεῖα , οἷον : Πὰν , περισπωμένη , οἷον : πῦρ ῀ , μακρὰ , οἷον | ||
ὀξύβαριν ; περίσπασιν ; δίτονον ; σύμπλεκτον ; κεκλασμένην ; περισπωμένη . . , : περὶ πρώτων δὲ τῶν βαρβάρων |
Τρύφων φησίν , ὡς ἔστι λεῖον λείου , ἐξ οὗ παραγωγὴ διὰ τοῦ διον λείδιον διὰ διφθόγγου , ὡς γραφείδιον | ||
τοῦ ὀρθοῦ καὶ προσήκοντος τίθησιν . ἔστι δὲ αὕτη ἡ παραγωγὴ ἔξω φρενῶν : * * παρασύρει . οἱ Ῥόδιοι |
μανιάσιν λυσσήμασιν : ταῖς μανιώδεσι λύσσαις . σχῆμα δέ ἐστι περίφρασις : μανιάσιν λυσσήμασιν : ὡς τὸ φοίνικι λίνῳ , | ||
δὲ διὰ πλειόνων λέξεων τὸ σημαινόμενον ἀποδίδωσιν , ὃ καλεῖται περίφρασις , ὡς ὅταν λέγῃ υἷας Ἀχαιῶν τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ |
ἀπὸ τοῦ σκυλεύειν . Ἔστι δὲ καὶ ἄλλος τρόπος ἡ μετωνυμία , λέξις ἐπ ' ἄλλου μὲν κυρίως κειμένη , | ||
μεταφορά , κατάχρησις , ἀλληγορία , αἴνιγμα , μετάληψις , μετωνυμία , συνεκδοχή , ὀνοματοποιΐα , περίφρασις , ἀναστροφή , |
ὡς γὰρ ἡ διπλῆ πρὸς τὴν ὅλην , οὕτως ἡ ἁπλῆ πρὸς τὴν ἡμίσειαν τῆς ὅλης . ἔστω γὰρ λόγου | ||
ψυχῇ ὡς φάρμακα ὀφείλει τὴν φύσιν τῆς ψυχῆς διερευνᾶν πότερον ἁπλῆ ἢ σύνθετος , καὶ εἰ σύνθετος , ἐκ ποίων |
οἷς ἐγκλινομένη προπερισπᾶται , αἰ γὰρ ἇμιν τούτων μέλοι : ὀξυνομένη τε ἁμὶν δ ' ὑπαυλήσει μέλος , Ἀλκμάν . | ||
ἀλλ ' ἐπὶ μόνων τῶν φύσει μακρῶν . Πᾶσα λέξις ὀξυνομένη ἐν τῇ συνθέσει τρέπει τὴν ὀξεῖαν εἰς βαρεῖαν , |
περ οἶος ἴτω Τελαμώνιος ἄλκιμος Αἴας . . Μετὰ μέντοι προσηγορικῶν καὶ τῶν προειρημένων ῥημάτων σύνταξις ἀρθρικὴ γίνεται , τίς | ||
Ἡρωδιανὸς ἐν τῷ μονοβίβλῳ τῷ Περὶ κυρίων καὶ ἐπιθέτων καὶ προσηγορικῶν [ . ] λέγει εἶναι τὰς πρῶτον πορνευσάσας θυγατέρας |
καὶ τὸ σημαινόμενον , ὥστε σύμβολα εἰκότως τὰ κατὰ συνθήκην σημαίνοντα τῶν σημαινομένων . κατὰ δὲ τὴν λέξιν καὶ τὸ | ||
, αἱ δὲ πρὸς τούτοις καὶ τρόπον ἔχουσι προσκείμενον τὸν σημαίνοντα ὅπως ὑπάρχει τὸ κατηγορούμενον τῷ ὑποκειμένῳ , οἷον τὸ |
δὲ τὸν τόπον , ὃς καὶ Ζυγὸς πρὸς τὰ λοιπὰ προάγεται Σκορπίῳ : ὡς εἴρηται γὰρ ἄνωθεν , ἔχει ἀνὰ | ||
' ἐστὶ πάντων ἀγρυπνία λαλίστατον ; ἐμὲ γοῦν ἀναστήσασα δευρὶ προάγεται λαλεῖν ἀπ ' ἀρχῆς πάντα τὸν ἐμαυτοῦ βίον . |
εἰ τὰ μὲν κινεῖται τὰ δὲ ἠρεμεῖ , πάλιν τοῦτο τριχῶς ἂν συμβαίνοι : ἢ γὰρ τὰ μὲν κινούμενα ἀεὶ | ||
, μάτην , φανερῶς , ἐξ ἐναντίας , διχῶς , τριχῶς , τετραχῶς , πολλαχῶς , φανερῶς , προπετῶς ἄλλως |
κατὰ μέγεθος , ἤτοι ὡς τά τε σύμφωνα καὶ ὁ τόνος ἢ ὡς τὰ τούτοις σύμμετρα , τὸ δὲ κατὰ | ||
. δεύτερον τὸ ὑπὸ μεσοπύκνων περιεχόμενον , οὗ δεύτερος ὁ τόνος ἐπὶ τὸ ὀξύ : ἔστι δὲ ἀπὸ παρυπάτης ὑπάτων |
, τίς νομιμωτέρα αἴτησις , τίς δικαιοτέρα . Ἡ μέντοι ἀμφιβολία καὶ ἀπ ' αὐτοῦ τοῦ ὀνόματός ἐστι φανερά : | ||
μὴ ἓν ἀλλὰ πλείονα σημαίνῃ , ἔστι καὶ παρὰ προσῳδίαν ἀμφιβολία , ὡς ἐφ ' οὗ παρέθετο τῆς ἑταίρας ὑποδείγματος |
τῆς μὲν γὰρ καταγραφείσης τὸ ποσὸν εἰς τὴν πρότασιν οὐ παραλαμβάνεται , τῶν δὲ καθόλου μέμνηται καὶ ἐκ τῶν καθόλου | ||
εἰ καὶ ἀποπατήϲειε . τούτων γὰρ προγεγενημένων ἀκινδύνωϲ ἡ ἀνάτριψιϲ παραλαμβάνεται . ἀνατρίβειν δὲ χρὴ ἐλαίῳ γλυκεῖ μηδόλωϲ ἐφαπτόμενον τῆϲ |
τοῦτο λέγοντες , ὅτι οὐχ ἡ ἀμφισβήτησίς ἐστιν αὐτῷ ἐνταῦθα καθολική : εἰ γὰρ προέκειτο τῷ Δημοσθένει ζητεῖν , πότερον | ||
' αὐτὸν ἀργοῦντα ] διττὴ ἡ ἐξήγησις : ἢ γὰρ καθολική ἐστιν οὕτως οὐκ ἔνι δ ' αὖ , ἵν |
τὴν παροιμίαν . ὁ μέντοι Πλάτων ἐν Νόμοις τὴν τελευταίαν περισπᾷ . ἢ ἔπαιξε πρὸς τὸ ὑπ ' αὐτοῦ εἰρημένον | ||
περὶ ὀργὴν σεσοβημένην τὴν διάνοιαν , ἀλλ ' εἴπερ , περισπᾷ . ὅ τε Πυθαγόρας τὸ μὲν πρῶτον μάταιος ἦν |
μουσικῆς , τὰ πολλὰ γὰρ τῶν κατὰ τὴν τελεστικὴν μαντικὴν ὑπαγορεύει : καὶ πάλιν αὖ ἡ μαντικὴ τῆς τελεστικῆς προσδεῖται | ||
. εἰ μὲν γὰρ αἱματικὸν εἶναι τὸν χυμὸν ἡ διάγνωσις ὑπαγορεύει σοι τὸν ποιήσαντα τὴν φλεγμονὴν , ἐπὶ τὴν φλεβοτομίαν |
δὲ καὶ τοῦτο παρένταξις , δι ' ὅτι ἀνομοίων ἐστὶ παρένθεσις , οἷον ψιλῶν παρ ' ὁπλίτας : τὴν γοῦν | ||
εἰσὶν ὀκτώ , ὄνομα ἀντωνυμία ῥῆμα μετοχὴ ἐπίρρημα πρόθεσις σύνδεσμος παρένθεσις : τισὶν δὲ δοκεῖ καὶ προσηγορία . , . |
ἔστι τῆς τοπικῆς παραγωγῆς , σαφὲς ἐντεῦθεν . τὰ τοπικὰ παραχθέντα μετὰ τοῦ σημαινομένου καὶ τρίτην ἀπὸ τέλους ἔχει τὴν | ||
ἕτερος κανών ἐστιν ὁ λέγων , ὅτι τὰ εἰς θι παραχθέντα προστακτικὰ κατ ' ἀρχὴν οὐ συντίθενται πλὴν τῶν προθέσεων |
ἀκήν , . , . , . Ἀκή : ἡ ὀξύτης : παρὰ τὸ ἥκω γίνεται ἠκή , ὃ σημαίνει | ||
ἑπτὰ τῆς κατὰ τὸ λογιστικὸν ἀρετῆς εἴδη γένοιτ ' ἂν ὀξύτης μὲν ἡ περὶ τὸ εὐκίνητον , εὐφυΐα δὲ ἡ |
τοῦ κλυτάν , μακροτέρα δ ' ἐστὶ τῆς βραχείας ἐξ ἀφώνου τε καὶ ἡμιφώνου καὶ φωνήεντος συνεστῶσα . τὸ δὲ | ||
τίς ἐγγυᾶσθαι τὰ μέλλοντ ' ἔσεσθαι ; σοῦ δ ' ἀφώνου κατ ' ἐκείνους τοὺς χρόνους ἐν ταῖς ἐκκλησίαις καθημένου |
κατέλειψεν , ὃν προσεθήκαμεν λόγον , ὡς ὄντως διέζευκται ἡ ἀντωνυμία , ἐκ τοῦ ἀντιδιαζευχθέντος λόγου , εἴγε ἐπιφέρεται ἢ | ||
ῥώννυται διὰ τὴν ἐπιφορὰν τοῦ τέ . ἡ δὲ οἱ ἀντωνυμία περισπωμένη ἐν τῷ οἷ αὐτῷ θάνατον , οὐκ ἐφύλαξε |
διδείσκω : καὶ ἐπεὶ πρὸ τοῦ σκ ἐν ἁπλῇ καὶ ἀκινήτῳ λέξει ἡ ει δίφθογγος οὐκ ἔστιν , ὑπέρθεσις γίνεται | ||
' ἐνέργειαν ἡ ἐπιστήμη , ἀλλ ' οὖν ἐν τῷ ἀκινήτῳ αἰτίῳ ἦν ἡ τῶν πραγμάτων ἐπιστήμη καὶ πρὸ τοῦ |
χαλεπὸν εἶναι καὶ ἐλέφαντι ἐνεγκεῖν : καὶ ἄνωθεν ἡ κατάβασις ὀξεῖα ἦν : ὁ δὲ καὶ ἐνταῦθα ἔπαιεν . εἰ | ||
ὀφείλει εἶναι , οὐ περισπωμένη γίνεσθαι : ἄτοπον γάρ . ὀξεῖα τοίνυν ὀφείλει τίθεσθαι καὶ ἐνταῦθα ἐπὶ τῷ δείν ' |
, τὸ δὲ τὸν Ἀπόλλωνα δηλοῖ . Ἔστι καὶ ἡ ἀντίφρασις , λέξις τὸ ἐναντίον διὰ τοῦ ἐναντίου ἢ τοῦ | ||
ἔκφρασις δ ' ἡ κατὰ λεπτὸν ἀφήγησίς τινων πραγμάτων , ἀντίφρασις ἡ ἐναντία φράσις , ὡς τὸ εἰπεῖν τὸ γλυκὺ |
ἐν παντὶ γὰρ πράγματι ὁ σπουδαῖος κρίνει ἕκαστα ὀρθῶς καὶ κανών ἐστι τῆς ἑκάστου φύσεως : καθ ' ἑκάστην γὰρ | ||
κείσθω τοίνυν ἡμῖν τὸ εὐκρατότατον σῶμα τῆς τῶν φαρμάκων δυνάμεως κανών , καὶ τὸ μὲν ὁμοίαν τῇ τούτου κράσει θερμασίαν |
τοῦ Ἑρμοῦ ἡ τῶν ἐκ τῆς λοξώσεως κατὰ πλάτος παρόδων παράθεσις , τῶν μέντοι παρ ' αὐτὴν μόνην τὴν λόξωσιν | ||
πρώτην θέσιν ἐπαγγελλομένη τῶν προσώπων , ἡ δὲ τῶν ἄρθρων παράθεσις ἐν δευτέρᾳ τάξει παραλαμβάνεται ὑποταγέντων ταῖς ἀντωνυμίαις , ἐγὼ |
αἵματος , ἤγουν τὸ λεπτὸν καὶ ἄποιον . ἡ δὲ σύνταξις οὕτως , τὸν πελιδνὸν οὐρόν , ἤτοι τὸ πλαδάον | ||
, λέγω ἐπὶ τοῦ Πλάτων διαλέγεται , μεθήσει ἡ ῥηματικὴ σύνταξις τὸ προτακτικὸν αὐτῆς στοιχεῖον κατὰ σύνθεσιν , λέγω τὸ |
οὐδέν ἐστι μέρος εἰς ὃ μὴ κάτεισιν , οὕτως ἡ τραχύτης αὕτη καὶ τὸ μικροῦ δεῖν ἅπαντας ἀλλήλων ἀπεστράφθαι διαπεφοίτηκε | ||
ἐστι σεμνότης δεῖξαι καὶ ὅπως γίνεται , ὁποῖόν τί ἐστι τραχύτης ἢ ἀφέλεια καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων εἴδη . |
προήκει ἡ γένυς , καὶ εὐθεῖά ἐστι καὶ αὐξά - νεται κατ ' ὀλίγον ἐς μῆκός τε καὶ πάχος , | ||
τὸ τῶν ἐρίδων γένος , ἀλλὰ δύο . Λαμβά - νεται δὲ ἑαυτοῦ , ἐπειδὴ ἐν τῇ Θεογονίᾳ μίαν γέννησιν |
κατὰ γὰρ πᾶσαν πτῶσιν τῆς κτητικῆς παραγωγῆς ἐγκειμένη σύνεστιν ἡ κτητικὴ σύνταξις , ἐμόςἐμοῦἐμῷἐμόν , ἈριστάρχειοςἈρισταρχείουἈρισταρχείῳ . καὶ ἐν μὲν | ||
: ὀρθοτονουμένη γὰρ ἡ ἑνικὴ περισπᾶται , ἥ γε μὴν κτητικὴ ὀξύνεται . σαφὲς δ ' ὅτι καὶ ἐγκλιθεῖσαι αἱ |
ἕνεκα τίθεμεν . γράμμα σύμφωνον ἡμίφωνον ὑγρὸν καὶ προτάσσεται καὶ ὑποτάσσεται , ὡς τό . ὁμοίως συμφώνοις ὑποτάσσεται , ὡς | ||
κέκληται ὑποτακτική , καθότι , ὡς εἶπον , ἀεὶ συνδέσμοις ὑποτάσσεται . Σημαίνει δὲ πράγματα ἢ γινόμενα , ἅ ἐστιν |
ζωοῦντος . διὸ καὶ ἀποροῦσί τινες ὅτι εἰ ἡ δικαιοσύνη ἁρμονία ἐστὶ τῶν ἄλλων καὶ ἕπεται αὐταῖς , πῶς συναριθμεῖται | ||
τὸ εὐάρμοστον καὶ ἀνάρμοστον ὡσαύτως , εἴπερ ῥυθμός γε καὶ ἁρμονία λόγῳ , ὥσπερ ἄρτι ἐλέγετο , ἀλλὰ μὴ λόγος |
Ῥόδιαι Ῥοδίων : συμβεβάρυνται τῷ ἀρσενικῷ , ἐπεὶ καὶ μία φωνὴ ἐπ ' ἀμφοῖν : ὁμοίως δούλων φίλων : ταχεῖαι | ||
περὶ χορδὰς καὶ μέρος πως τῆς τέχνης ἡ ᾠδή , φωνὴ αἰσθητή , εἰ μὴ ἄρα ἐνεργείας ταύτας τις , |
, πλὴν εἰ μὴ τὰ κατὰ τὴν καρδίαν ἀντιπράττοι , δασύτης τῶν καθ ' ὑποχόνδριά τε καὶ γαστέρα : ψυχροτέρου | ||
τὸ ἀπόστημα . Περὶ δασύτητος καὶ τραχύτητος . Ἡ δὲ δασύτης καὶ τραχύτης περὶ τὰ ἐντὸς τῶν βλεφάρων συνίστανται . |
δοτικῆς φύσει μακρά ἐστιν , ἡ δὲ παραλήγουσα τῶν ἄλλων πτώσεων θέσει μακρά ἐστι , τὸ δὲ φύσει μακρὸν μεῖζόν | ||
οὖν τῆς αἰτιατικῆς ἀναμφισβήτητόν ἐστιν , ἐπὶ δὲ τῶν ἄλλων πτώσεων φανερόν , ὅτι προσθέσει ἄρθρων οὐκέτι ἀμφίβολος γίνεται ἡ |
τὸ ἐν κακίᾳ εἰρημένον παρατρέψει . τοιοῦτον οὖν πάλιν τι παρακολουθήσει καὶ ἐπὶ τῆς προκειμένης τηρήσεως : ἀμφιβαλλομένων γάρ τινων | ||
ἢ τἆργον , δῆλον ὡς καὶ ἐπὶ τοῦ προκειμένου ταὐτὸν παρακολουθήσει , καὶ ἡ ἀπολογία περιίσταται εἰς σολοικισμόνἄμεινον . οὖν |
γίνεται . Τόνος δὲ λέγεται τετραχῶς : καὶ γὰρ ὡς φθόγγος καὶ ὡς διάστημα καὶ ὡς τόπος φωνῆς καὶ ὡς | ||
τἀναντία συνισταμένῃ : ὅτε γὰρ τῷ διὰ τεσσάρων τινὸς βαρύτερος φθόγγος τῷ διὰ πέντε τοῦ ὁμοφώνου αὐτῷ κατὰ τὸ βαρύτερον |
: τὸ γὰρ ἐκεῖθεν οὐ τῇδε ἔχει . Τὰ εἰς θεν λήγοντα ἐπιρρήματα παραλήγεται φωνήεντι , ᾧ καὶ τὸ τέλος | ||
ἀμφοτέρως , ἀμφοτέρωθεν : ἑκατέρως , ἑκατέρωθεν . Τὰ εἰς θεν ἐπιῤῥήματα , μὴ ὄντα ἀπὸ τῶν εἰς ω ληγόντων |
καί φαμεν , ὅτι τὸ διαφόρως χρῆσθαι τῇ ποικιλίᾳ τῶν λέξεων ποικίλον καὶ τὸ κάλλος τοῦ λόγου ποιεῖ . τὰ | ||
ταῖς τότε γινομέναις νίκαις . . Πρωταίνιον ] ἐκ δύο λέξεων ταυτοσημάντων συνετέθη τὸ πρωταίνιον , ἐκ τοῦ πρῶτος καὶ |
[ ] [ ἡ ] ἑκάστης ? ? ? ? ποσότης ? [ ] [ : ] α β γ | ||
ἀλοιφὴν παραλαμβάνειν , ἐφ ' ὧν ἤδη κένωσις ἐγένετο καὶ ποσότης οὐκ ἐνοχλεῖ τῷ παντὶ σώματι , ἀλλὰ ξηρότης καὶ |
ἐς τὴν παρεξειρεσίαν καὶ ἀπέβαλε τὴν ἀσπίδα . † Καὶ ἀναδίπλωσις δέ που εἰργάσατο μέγεθος , ὡς Ἡρόδοτος δράκοντες δέ | ||
τινὸς λόγου , ἢ πλειόνων λέξεων ἐπαναλαμβανομένων , ὃ καὶ ἀναδίπλωσις καλεῖται , οἷόν ἐστι τοῦ δ ' ἐγὼ ἀντίος |
γίνεται διὰ τὸν ξανθοχολικὸν χυμόν . κολάζεται μὲν τούτου ἡ σφοδρότης διὰ τὴν τοῦ φλέγματος ἐπιμιξίαν . ἔστι δ ' | ||
μέν τινα αἱ τρεῖς ἀρεταὶ τοῦ λόγου , ἥ τε σφοδρότης καὶ ἡ ἔμφασις καὶ ἡ τραχύτης , εἰ καὶ |
εἰσήγαγεν εἰς τὰ ὄντα καὶ ταύτῃ τὸ οὐσιῶδες μὴ ὂν παρεπόμενον ἔδειξεν , ὡς ἐν τῷ Σοφιστῇ διὰ πολλῶν ἐπιχειρημάτων | ||
τοῦ σφυγμοῦ τῶν πυρεσσόντων . καὶ αὐτὸς δὲ Ἐρασίστρατος ἀεὶ παρεπόμενον οἴεται τῷ πυρετῷ . . . τυγχάνειν , κἂν |
βάθει μᾶλλον . τῶν δὲ ἀμφημερινῶν οὐδὲ ῥῖγοϲ ὡϲ ἐπίπαν προηγεῖται , ἀλλὰ μόνον περιψύχονται . ἔϲτι δὲ ἐν τοῖϲ | ||
ὅτι μία μὲν ἡ οὐσία πολλὰ δὲ τὰ συμβεβηκότα , προηγεῖται δὲ τὸ ἓν τῶν πολλῶν , ἢ ὅτι φύσει |
” καὶ τὰ ἑξῆς . ὁ δὲ Σωκράτης νῦν , συμφωνῶν ἑαυτῷ ἐν τῇ Πολιτείᾳ , πραότερον ἐπιρραπίζει τὸν τοῦ | ||
ἐπικρατήσεως πολυμερῶς λαμβανόμενος . ἔστι δ ' ὁ μάλιστά τε συμφωνῶν ἡμῖν καὶ ἄλλως ἐχόμενος φύσεως τρόπος τοιοῦτος . ἤρτηται |
μετάληψις διπλῆ ἐμπεσεῖται . καὶ ὁ μὲν ἀποκήρυκτος πρὸς τὴν τοπικὴν καταδρομὴν παραγραφικῶς χρήσεται αὐτῇ . ἐρεῖ γὰρ ὡς εἰ | ||
τοῦ τρόπου καὶ τοῦ χαρακτῆρος ἀρχαϊκὸς ὢν καὶ περιτρέχων τὴν τοπικὴν Δήλου καὶ † Λέρου ἱστορίαν . . . . |
κατὰ τὸν μέγαν δάκτυλον . ὑπὸ τούτων τῶν τριῶν καρπὸς ἐκτείνεται , κατὰ μὲν τὸν μικρὸν δάκτυλον ἐγκλινομένης ὡς ἐπὶ | ||
καὶ τὸν πῆχυν καὶ τὸ ἐχόμενον τῶν ἡνιῶν , καὶ ἐκτείνεται δὲ καὶ συγκάμπτεται : πρὸς δὲ τούτοις καὶ τὸ |
κρᾶσις καὶ συναίρεσις , σύνθετα δὲ ἔκθλιψις καὶ κρᾶσις , ἔκθλιψις καὶ συναίρεσις , κρᾶσις καὶ συναίρεσις , ἔκθλιψις καὶ | ||
ἔκθλιψις καὶ συναίρεσις , κρᾶσις καὶ συναίρεσις , καὶ [ ἔκθλιψις ] κρᾶσις καὶ συναίρεσις . ἁπλᾶ μὲν ἔκθλιψις ὡς |
γυμνὸς διὰ τὰς τῶν κοντάτων ὁρμάς : ἡ κατὰ χεῖρας συμπλοκὴ ἤτοι μάχη , διὰ τὸ ἀχρείους ἐκ τοῦ ἐγγὺς | ||
Φανερὸν οὖν ὅτι οὔτε δόξα μετ ' αἰσθήσεως , οὔτε συμπλοκὴ δόξης καὶ αἰσθήσεως ἡ φαντασία : λέγει γὰρ Πλάτων |
̈ . . γένος δέ ἐστι πλειόνων καὶ ἀναφαιρέτων ἐννοημάτων σύλληψις , οἷον „ ζῷον „ : τοῦτο γὰρ περιείληφε | ||
τῆς μήτρας ἐπὶ μόνων τούτων ἐστίν , οἷον κάθαρσις , σύλληψις , ἀπότεξις * * * * * * * |
χιτώνἙκτορείου χιτῶνος , ἐμὸς φίλοςἐμοῦ φίλου πρόδηλός ἐστιν ἡ ἑξῆς ἀκολουθία . τοιοῦτόν ἐστι τὸ πατὴρ δ ' ἐμὸς αὐτίκ | ||
; ἡ τοῦ ἑξῆς ὁδήγησις , τουτέστιν ἡ τοῦ νοήματος ἀκολουθία . Τί ἔστι κατὰ τοὺς ἐνυπάρχοντας ποιητικοὺς τρόπους ; |
χερουβὶμ τὸν θεὸν ὑπὲρ ἀνθρώπων . ἕκτῃ ἀγγέλων παράστασις καὶ διάκρισις πάσης κτίσεως . ὥρα ζʹ * ἐν ᾗ αἰνοῦσιν | ||
καὶ τὸ ἐκ ταύτης ὠφελούμενον . μόνη γὰρ ἡ τούτων διάκρισις προθυμίαν εἰς ἀρετῆς ἄσκησιν ἂν παράσχοι καὶ πρὸς τὴν |
πολλὰς καὶ διαφόρους ἔχουσα δυνάμεις , καὶ ἡ τῶν συλλαβῶν πλοκὴ παντοδαπῶς σχηματιζομένη . τοιαύτην δὲ ἤδη δύναμιν ἐχόντων τῶν | ||
, ὅτε διὰ τῶν ἑξῆς φθόγγων ποιούμεθα τὴν μελῳδίαν , πλοκὴ δέ , ὅτε διὰ τῶν καθ ' ὑπέρβασιν λαμβανομένων |
ἃ μὲν ἐναρμόνια , ἃ δὲ χρωματικά , ἃ δὲ διατονικά , καὶ ἃ μὲν ῥητά , ἃ δὲ ἄλογα | ||
γένος , καθ ' ἣν ἃ μέν ἐστι τῶν διαστημάτων διατονικά , ἃ δὲ χρωματικά , ἃ δὲ ἐναρμόνια . |
πενία ξενία . Τὰ διὰ τοῦ ΙΑ παρὰ μελλόντων γενόμενα παροξύνεται : ὀρέξω ἀνορεξία πέψω ἀπεψία προδώσω προδοσία . Τὰ | ||
: Μύσκελλος Μάρκελλος Κύριλλος Σόφιλλος δόριλλος . τὸ δὲ ὀπτίλλος παροξύνεται . καὶ τὸ νεογιλλός ἔχει θηλυκόν . Τὰ διὰ |
ὅπου μεταβολὴ καὶ ἔκβασις τοῦ ὑποκειμένου αἰτία δὲ γενέσεως ὅπου ταὐτότης καὶ ὑπόστασις τοῦ ὑποκειμένου , φανερὸν ὅτι περὶ μὲν | ||
τεχνίτης καὶ ταύτην θηρᾷ διὰ μεθόδου τεχνικῆς . ἔστι δὲ ταὐτότης μέν , ὅταν πρὸς κοινώνυμον γίνηται ἡ σύγκρισις , |
. Ἀλλά , φήσει τις , πῶς τοῦ ἑνὸς ἐγκειμένου ἔμφασις δευτέρου πληθυντικοῦ γίνεται ; πρόσκειται ὅτι τάξεως ὀνόματά ἐστινἄλλως | ||
οὐκ ἀδίκημα μόνον τούτῳ πεπρᾶχθαι δοκεῖ . Κατὰ δὲ σχῆμα ἔμφασις γίνεται , ὅταν τις δεικτικοῖς χρῆται , οἷον οὗτος |
τοῖς ἑαυτῆς χρήσεται εἰς ἑαυτήν : ταύτης γὰρ εὕρημα ἡ ὁριστικὴ καὶ ἡ διαιρετική . Δέδεικται γοῦν διὰ τριῶν αἰτιῶν | ||
τὸν ὑπὸ Ξενοκράτους ἀποδοθέντα ὁρισμὸν τῆς φρονήσεως λέγοντος φρόνησίς ἐστιν ὁριστικὴ καὶ θεωρητικὴ τῶν ὄντων κτλ . Γράφει δὲ καὶ |
ἐπιστήμη τὸν ψυχικὸν οἶκον ἅπαντα διακοσμεῖ , γραμματικὴ μὲν ποιητικὴν ἐρευνῶσα καὶ παλαιῶν πράξεων ἱστορίαν μεταδιώκουσα , γεωμετρία δὲ τὴν | ||
δακτύλους , ἀλλ ' οὐκ ἐσθίουσιν αὐτούς . Ἡ μύραινα ἐρευνῶσα τροφὴν περιπολεύει κατὰ τὰ κύματα , ἰδοῦσα δὲ τὸν |
ω : Κόδων Κόδωνος ὄνομα κύριον : τούτου ἡ ἀρχούση βραχεῖα πρὸς ἀντιδιαστολὴν τοῦ ἑτέρου : Κύνδων Κύνδωνος , ὄνομα | ||
ἔσται δὲ τοῦτο φανερὸν ἐπὶ τῶν παραδειγμάτων . Ὁμολογεῖται δὴ βραχεῖα εἶναι συλλαβή , ἣν ποιεῖ φωνῆεν γράμμα βραχὺ τὸ |
προσώπῳ , λέγω ἐπὶ τοῦ Πλάτων διαλέγεται , μεθήσει ἡ ῥηματικὴ σύνταξις τὸ προτακτικὸν αὐτῆς στοιχεῖον κατὰ σύνθεσιν , λέγω | ||
οὕτω γεγραμμένων σκόπει μοι ἐντεῦθεν , ὁσάκις προβάληταί σοι λέξις ῥηματικὴ καὶ ἐρωτήσει σέ [ τις ] ποίας συζυγίας ἐστὶν |
γάρ ἐστι κατὰ φύσιν ἀμφότερα : καὶ γὰρ ἀρετὴ λόγου σαφήνεια : κεράσας δὲ τὸν ἀγῶνα τοῖς ἀγωνικοῖς καὶ ἀνθηροῖς | ||
εὐγλωττία , εὐφωνία , ἀφθονία , βραχυλογία , συντομία , σαφήνεια , σφοδρότης , ἰσχύς , δύναμις , βία , |
περὶ ῥητορικῆς . καὶ λέγομεν , ὅτι δικαίως τῶν ἄλλων προτέτακται τοῦτο , εἴ γε καὶ εἰσαγωγή ἐστι πρὸς ἅπασαν | ||
, . . Καλλίστρατός φησιν ὡς ὑπό τινος ὁ στίχος προτέτακται ἀγνοοῦντος τὸ Ὁμηρικὸν ἔθος , ὡς θέλει ἄρχεσθαι ἀπὸ |
λοιπὰ ἡμίφωνα μικτὸν λαμβάνει τὸν ψόφον ἐξ ἑνὸς μὲν τῶν ἡμιφώνων τοῦ σ , τριῶν δὲ ἀφώνων τοῦ τε δ | ||
ἐν τοῖς τοσούτοις ὀνόμασι καὶ ῥήμασι καὶ τοῖς ἄλλοις μορίοις ἡμιφώνων τε καὶ ἀφώνων γραμμάτων συμπλοκὰς τῶν μὴ πεφυκότων ἀλλήλοις |
καὶ πρωτοτύπου . τὴν γὰρ ἀπαράδεκτον τοῦ ἄρθρου οἴεται ἐκ πρωτοτύπου συντεθεῖσθαι , ἐμαυτοῦ ἀκούω , σαυτοῦ φείδῃ , τὴν | ||
παιδὶ Ἀχιλλεῖ . ἢ ἀντὶ τοῦ Πηλέως , πατρωνυμικὸν ἀντὶ πρωτοτύπου : γράφεται παῖ : † ἀντὶ τοῦ πῶς πῶς |
τοῦτο ἀπὸ κοινοῦ οὐκ ἔστι δὲ ἀπὸ κοινοῦ , ἀλλὰ συνεκδοχή : τὸ γὰρ ἀπὸ κοινοῦ σχῆμα ἐν τῷ πρώτῳ | ||
καὶ μελαινῶν . γνώμης : ἀντὶ ψήφου . ὁ τρόπος συνεκδοχή , ἀπὸ τοῦ προηγουμένου τὸ ἀκόλουθον . τὸν γὰρ |
τριβόμενα : τὰ μὲν γὰρ ἐκφαίνει τὸ οἰκεῖον τὰ δὲ προσλαμβάνει τὸ ἀλλότριον . Ὁ δὲ λιβανωτὸς καὶ ἡ σμύρνα | ||
ἱερογραμματέως τινὲς ἐπιγράφουσιν . Ἡ δὲ Ἐπιγόνου ἰδίως καλουμένη , προσλαμβάνει καὶ δρακοντίου ῥίζης ξηρᾶς δραχμὰς ὀκτώ : κἀγώ , |
, . . α . . Ἄμφις : τοῦτο οὐ συγκοπή , ἀλλὰ μετασχηματισμός : ἀπὸ γὰρ τοῦ Ἀμφιάραος Ἄμφις | ||
ἀναστῆσαι , ἐπᾶραι . Ἀμπετάσαι : ἀνοῖξαι , ἀναπετάσαι , συγκοπή . βλεφάρων : ἀπὸ τῶν : βλέφαρον παρὰ τὸ |
: εἰ ἀπεβλήθη οὖν τὸ ο καὶ ἐφυλάχθη ἡ υι δίφθογγος , εὑρίσκετο μετὰ τὴν υι δίφθογγον σύμφωνον ἐπιφερόμενον τὸ | ||
, ἐπειδὴ καὶ τοῦτο ἥμισυ ἔχει χρόνου , ἀναπληροῦται ἡ δίφθογγος καὶ τελεία μακρὰ γίνεται καὶ καταβιβάζει τὸν τόνον , |
ὁπωσοῦν ; Καὶ τίς ἡ νόησις καὶ τῆς διανοίας ἡ ἐπιβολή ; Ἢ ἀοριστία : εἰ γὰρ τῷ ὁμοίῳ τὸ | ||
ἐπιζήμιον , τίμημα προστίμημα ἐπιτίμημα καὶ ὡς Ἀντιφῶν ἐπιτίμιον , ἐπιβολή , εὔθυνα , ὄφλημα , καταδίκη , κατάγνωσις . |
ὡς ὅτε δῖον Ἐρευθαλίωνα κατέκταν „ . ἡ μέντοι κοινὴ ἀνάγνωσις ἡ κατὰ συστολὴν ἀφορμὴν ἔσχε τὴν τῆς ἀποκοπῆς ὁμοίως | ||
περὶ τοὺς λόγους ὁρμῆς , εἴ σοι τοὺς πόνους ἐπιστολῆς ἀνάγνωσις ἐπεκούφισε ; τοὺς μὲν γὰρ ἄλλους ἐπὶ τοῖς μήκεσι |
ἡ δὲ αἴσθησις ἀμυδρά , ἡ δὲ ὅλου τοῦ σώματος σύγκρισις εὔσηπτος , ἡ δὲ ψυχὴ ῥόμβος , ἡ δὲ | ||
τι πέπρακται τοῖς ἀντιδίκοις ἁμάρτημα , ἐπάξομεν , ἡ δὲ σύγκρισις μόνην ἁπλῶς τῶν κατορθωμάτων τὴν ὑπεροχὴν ζητεῖν ἐπαγγέλλεται . |
σύνθετον καὶ σημαντικόν : ὁριζόμενος γάρ φησι λόγος ἐστὶ φωνὴ σημαντική , ἧς τῶν μερῶν τι σημαντικόν ἐστι κεχωρισμένον . | ||
θεράπαιναν προαγορεύει . ἀποδημεῖν δὲ κωλύει ἀποκλεισμοῦ καὶ κατοχῆς οὖσα σημαντική : οὐ γὰρ ἐπὶ τῷ ἀνοίγεσθαι ἀλλ ' ἐπὶ |