| τοῦτο Ὅμηρος ὡς συλλαβῆς ἔχον τάξιν ζεύγνυσιν αὐτῷ τῆς συγκαταθέσεως ἐπιρρήματι , ὁπότε τις κατόμνυσιν , οἷον “ ναὶ μὰ | ||
| κοινοῦ γεγονὸς τοῦ ἄναος ἢ ἄνιος , ἐπιθετικῶς παραλαμβανόμενον παράκειται ἐπιρρήματι , σαφὲς ὅτι οὐκ εἰς ω περατούμενον , εἰς |
| ἁπασῶν τελευταίας συλλαβὰς εἰς μακρὰν ποιήσει τις , ὁ Ἱππώνακτος ἴαμβος ἔσται . ὅτι ἐν τῷ βυρσηναίων καλουμένῳ χορῷ ἕκαστον | ||
| ἔχειν αἱμάτων ἄγος ἐπαίροντα . στροφὴ ἑτέρα κώλων εʹ . ἴαμβος . μάντι ] ὦ . αὐτὸς ἑαυτὸν καλέσας ἐπὶ |
| οὐδὲ γὰρ ὁτιοῦν ἐρεῖ πρὸς ἀπολογίαν : ἔοικε δὲ τῷ μονομερεῖ : διενήνοχε δὲ αὐτοῦ , ὅτι ἐν ἐκείνῳ μὲν | ||
| εἰκότως δὲ ταῦτα δευτέραν ἔχει τάξιν : κοινωνεῖ γὰρ τῷ μονομερεῖ τούτῳ : καὶ λόγους οὐκ ἔχει : καὶ ὅτι |
| ἐκ προηγησαμένης τινὸς φλεγμονῆς ἐνίοτε γιγνομένη , ποτὲ δὲ καὶ τοπικὸν ἕλκος ὑπερσαρκῶσαν οὕτως ὠνομάσθη ἀπὸ τῆς παρεπομένης δυσκινησίας καὶ | ||
| εὐθείας φερομένων . Τῆμος ἐπὶ ζέφυρον ] Τῆμος δύναται καὶ τοπικὸν καὶ χρονικὸν , νῦν δὲ ἀντὶ τοῦ τοπικοῦ . |
| Τὸ ηʹ ὅμοιον τῷ αʹ τῆς στροφῆς . Τὸ θʹ Στησιχόρειον ἐξ ἐπιτρίτων Στησιχόρου εὑρόντος αὐτό : δεύτεροι δὲ οἱ | ||
| συλλαβῇ τοῦ Ἀρχιλοχείου ἢ τοῦ Ἐρασμονίδη Χαρίλαε . τὸ ιαʹ Στησιχόρειον . Γέγραφε τὴν ᾠδὴν Ἡροδότῳ τῷ Θηβαίῳ , τινὲς |
| , εἰ μὴ τὸ λέγεσθαι ἢ ὑπάρχειν ἤ τι τούτοις ἰσοδυναμοῦν , Δίων λέγομαι , Θέων ὑπάρχω . ἡ δ | ||
| ἀντὶ τοῦ Ἀσίας . ὁππότε : Ἀττικόν ἐστι παρῳχημένου χρόνου ἰσοδυναμοῦν τῷ ὅτε : ὁππότε μιν ξυνδῆσαι Ὀλύμπιοι ἤθελον . |
| γραμμᾶν καὶ χωρίων . τὸ μὲν γὰρ τετράγωνον ὁρίζει καὶ συντάσσει , τὸ δ ' ἑτερόμακες ὥσπερ ὕλα ὑποκειμένα ὁρίζεται | ||
| ᾔνοικτο ” . ἡ δὲ συνήθεια καὶ τὸ ἐνεργητικὸν εὐθείᾳ συντάσσει ⌈ ⌉ „ ἀνέῳγεν ἡ θύρα „ , τῶν |
| τὸ ἰαμβικὸν μέτρον καὶ ἄριστά γε εἰδέναι τί ἐστι τὸ ἰαμβικόν , οὕτως ἔχει καὶ ἐπὶ τῶν μελῳδουμένωνοὐ γὰρ ἀναγκαῖόν | ||
| . Καὶ ἀπορήσεις ἐντεῦθεν , πῶς ἐπεὶ καὶ τὸ Δημοσθένης ἰαμβικόν ἐστιν ὄνομα , ἅτε τὴν παραλήγουσαν βραχεῖαν ἔχων , |
| καὶ οὐκ ἐκ παντὶ ποσῷ : οὐ γὰρ ἐν τῷ διωρισμένῳ , ἀλλ ' ἐν τῷ συνεχεῖ , καὶ ἐν | ||
| διωρισμένον εἶδος τοῦ ποσοῦ , δεύτερον δὲ τὸ ἀντικείμενον τῷ διωρισμένῳ , ὅ ἐστι συνεχές , τοῦτ ' ἔστι γραμμή |
| , ἣ πεποίηκεν αὐτὸ ἄσημον ἐπισυνάπτουσα τῷ τρίτῳ κώλῳ , πεντάμετρον ἐλεγειακὸν ἔσται συντετελεσμένον τουτί : μήτ ' ἰδίας ἔχθρας | ||
| ἡρωϊκοί , τὸ δεύτερον δὲ ἑξάμετρον καταληκτικόν , τὸ τρίτον πεντάμετρον ἀκατάληκτον , τὸ τέταρτον πεντάμετρον καταληκτικόν , τὸ πέμπτον |
| ἕνεκα τίθεμεν . γράμμα σύμφωνον ἡμίφωνον ὑγρὸν καὶ προτάσσεται καὶ ὑποτάσσεται , ὡς τό . ὁμοίως συμφώνοις ὑποτάσσεται , ὡς | ||
| κέκληται ὑποτακτική , καθότι , ὡς εἶπον , ἀεὶ συνδέσμοις ὑποτάσσεται . Σημαίνει δὲ πράγματα ἢ γινόμενα , ἅ ἐστιν |
| ἀκατάληκτον . τὸ δʹ δακτυλικὸν ἑφθημιμερές . τὸ εʹ ἴαμβος δίμετρος ὑπερκατάληκτος . τὸ Ϛʹ πενθημιμερὲς δακτυλικόν . τὸ ζʹ | ||
| τρίτῳ : ὁ ἕκτος τρίμετρος ἀκατάληκτος : ὁ δὲ ἕβδομος δίμετρος καταληκτικός : ὡς ἐκεῖνα τοῦ Ἀνακρέοντος ὁ μὲν θέλων |
| Ἐφύρη : ἐὰν δὲ ὑποτάττηται ὀξυτόνῳ λέξει ἢ περισπωμένῃ ἢ τροχαίῳ μὴ παροξυτόνῳ ἀλλὰ προπερισπωμένῳ , τηνικαῦτα ἐγκλίνεται , οἷον | ||
| . περιττεύοντος μιᾷ συλλαβῇ καὶ ἰθυφαλλικοῦ μεμειωμένου τοῦ ἰθυφαλλικοῦ ἑνὶ τροχαίῳ . τὸ ζʹ τροχαϊκὸν δίμετρον ἀκατάληκτον . τὸ ηʹ |
| , ἐθνικόν , ἐρωτηματικόν , ἀόριϲτον , ἀναφορικόν ὃ καὶ ὁμοιωματικὸν καὶ δεικτικὸν καὶ ἀνταποδοτικὸν καλεῖται , περιληπτικόν , ἐπιμεριζόμενον | ||
| ὁποῖοϲ ὁπόϲοϲ ὁπηλίκοϲ . Ἀναφορικὸν δέ ἐϲτιν , ὃ καὶ ὁμοιωματικὸν καὶ δεικτικὸν καὶ ἀνταποδοτικὸν καλεῖται , τὸ ὁμοίωϲιν ϲημαῖνον |
| Ἀχαιῶν : καὶ σαφὲς ὅτι ἡ ἔλλειψις τοῦ ὀνόματος τῷ ἄρθρῳ παραδώσει τὰ τῆς συντάξεως , καὶ οὐκ ἄλλο τι | ||
| καὶ περιμάχητον τὴν φύσιν κατέστησεν . ἀντίκειται γὰρ καὶ ἄρθρον ἄρθρῳ καὶ σύνδεσμος συνδέσμῳ , ὅμοια ὁμοίοις , καὶ τἄλλα |
| , πρόδηλον ἔσται καὶ τὸ εἶναι θεόν , συγκαταλαμβανόμενον τῷ ἀποδεικνύντι αὐτὸ προδήλῳ ὄντι . οὔκ ἐστι δὲ πρόδηλον , | ||
| ἐστι καθεστηκυῖα καὶ ἠθική , διηγουμένῳ δὲ πιθανὴ κἀπερίεργος , ἀποδεικνύντι δὲ στρογγύλη καὶ πυκνή , αὔξοντι δὲ καὶ παθαινομένῳ |
| ἡμίφωνον ὑγρὸν καὶ προτάσσεται φωνηέντων ἐν συλλαβῇ καὶ ὑποτάσσεται : προτάσσεται , ὁπότε καὶ τὰ τούτοις ὅμοια γράφομεν : ὑποτάσσεται | ||
| θηλυκὸν καὶ οὐδέτερον : καὶ ἀρσενικὸν μὲν οὖν ἐστιν οὗ προτάσσεται κατ ' εὐθεῖαν καὶ ἑνικὴν πτῶσιν ἄρθρον τὸ ὁ |
| οὔτε τῶν ἔπειτα ἐν τοῖς ἀρσενικοῖς καὶ θηλυκοῖς ὀνόμασι τῷ ἑνικῷ ἀντὶ πληθυντικοῦ ἐχρήσατο ὥσπερ οὗτος . ἡμεῖς δὲ εἰ | ||
| ἢ συνήθειαν , ἀλλὰ τοῦτο πεποίηκεν ὁ Ἀριστοτέλης καὶ πληθυντικὸν ἑνικῷ συνέταξεν , ἐπειδὴ καὶ τὰ ὁμώνυμα πολλὰ πράγματα ὄντα |
| ἐρωτηματικόν : κὶς ὁ σκώληξ : λὶς ὁ λέων : Ἲς ὁ ποταμὸς , ἐπὶ γὰρ τῆς ἰσχύος δικατάληκτον : | ||
| ἀφίκετο εἰς τὴν Ποσειδωνίαν ὁ Ἡρακλῆς : ἔστι δὲ ποταμὸς Ἲς καλούμενος μέγας . . . : Κυλίστανος , πόλις |
| κατὰ τὴν ἑαυτοῦ φύσιν ἰδιότροπον ὁμοιότατόν ἐστι καὶ συγγενέστατον τῷ παράγοντι καὶ οἷον αὐτὸ κατὰ τὸ τρίτον μέτρον , ὡς | ||
| μένον γε ἐν τῷ προεληλυθὸς εἶναι : πλασιαίτερον ἄρα τῷ παράγοντι γίγνεται τὸ ἐπιστρέφον ἐν αὐτῷ τοῦ προεληλυθότος , προσλαμβάνει |
| πεπληγυῖα : ἡ διπλῆ , ὅτι ἀντὶ τοῦ πλήσσουσα τῷ παθητικῷ . . . . . τὴν δ ' ἀπαμειβόμενος | ||
| ἡ φιλία ἔν τε τῷ λόγον ἔχοντι καὶ ἐν τῷ παθητικῷ , ἀφ ' ἧς βούλονται τἀγαθὰ τοῖς φίλοις αὐτῶν |
| ἐστι τῷ ‚ ἑαυτοὺς τρώσητε ‚ , ὥσπερ καὶ τὸ Πινδαρικὸν οἱ περὶ Τρύφωνα ἐσημειοῦντο ἐπί τε τοῦ Ὤτου καὶ | ||
| ἀκα - τάληκτον ἐξ Ἰωνικοῦ καὶ χοριάμβου . Τὸ ζʹ Πινδαρικὸν ἐκ Σαπφικοῦ ἑνδεκασύλλαβον , ἤτοι τρίμετρον καταληκτικόν . σύγκειται |
| ἐπὶ τὸ πολὺ μὴ ἐκβαίνῃ : παρυφίσταται δὲ τούτῳ τῷ ἐνδεχομένῳ τύχη καὶ αὐτόματον . ἡ μὲν οὖν τύχη θεωρεῖται | ||
| συμβεβηκὸς ἐν τῇ οὐσίᾳ ἔχει τὸ εἶναι καὶ ἐν τῷ ἐνδεχομένῳ τὸ ὑπάρχον , ἀλλ ' οὐκ ἐν ἑαυτοῖς ; |
| ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους : ἐπειδὴ μὴ ἐμπέπτωκε τὸ ὁριστικόν : πρὸς ἃ ὁ φεύγων τῇ διανοίᾳ χρήσεται , | ||
| πατρίδα τοῖς πολεμίοις ὑποχείριον ποιῆσαι . Ἐπειδὴ μὴ ἐμπέπτωκε τὸ ὁριστικόν . Γνωστέον τοῦτο , ὅτι ὅταν μὴ ἐμπέσῃ τὸ |
| ἰαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον τοῦ δευτέρου ποδὸς χορείου . τὸ εʹ παιωνικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ παίωνος δʹ καὶ κρητικοῦ : τὸ | ||
| : ζʹ ηʹ θʹ ἐν μὲν τῇ βʹ περικοπῇ ἐστι παιωνικὸν τρίρρυθμόν τε καὶ δίρρυθμα δύο , . . . |
| . . τὰς χοίνικας καὶ τὰς πέδας : Ἐν τῷ εἰδικῷ καὶ τὸ γενικὸν ἐπήγαγεν : αἱ γὰρ χοίνικες πέδαι | ||
| τῆς ἀληθείας ἔφυ , ἄνδρα δὲ τὸν ἄνθρωπον , τῷ εἰδικῷ καταχρώμενος ἀντὶ τοῦ γένους : εἶδος γὰρ ἀνθρώπου καθέστηκεν |
| τινάς . ὕλῃ δέ , καθὸ ἡ μὲν νέα τῷ ἰαμβικῷ μέτρῳ ἐπὶ πλεῖστον χρῆται , σπανίως δὲ καὶ ἑτέροις | ||
| δὲ τῇ δευτέρᾳ περιόδῳ χοριαμβικόν : ἔστι δὲ συγγενὲς τῷ ἰαμβικῷ . τὸ τρίτον χοριαμβικόν . ἑφθημιμερὲς τὸ τέταρτον . |
| ζʹ ἐξ ἀντισπάστου καὶ τροχαϊκῆς κατακλεῖδος . τὸ ηʹ ἐκ χοριαμβικοῦ εἰς ἀντισπαστικόν . τὸ θʹ ἐξ ἰωνικῆς βάσεως καὶ | ||
| , ἢ περίοδος . τὸ δʹ προσοδικὸν ἀπὸ ἰωνικοῦ καὶ χοριαμβικοῦ . τὸ εʹ τὸ αὐτὸ τῷ γʹ . τὸ |
| λαοῖς . ὁ γὰρ Στησίχορος οὕτως εἴρηκεν ἐν τῷ προκειμένῳ ᾄσματι τοῖς Ἄθλοις : θρῴσκων μὲν γὰρ Ἀμφιάραος , ἄκοντι | ||
| ταῦτα ὁπόσα τοῦ ὀνείρατος ἤκουσεν ᾄδοντος . ἐν τούτῳ τῷ ᾄσματι ἄλλαι τε ἐς τὸν Ἅιδην εἰσὶν ἐπικλήσεις καὶ ὁ |
| παραλήγοιτο ἔχουσα τὸ ρ , τρέπει αὐτὸ ἐν τῷ παθητικῷ παρακειμένῳ εἰς α , ὡς ἐν τῷ τέτραμμαι τέθραμμαι . | ||
| ΕΖ , ΒΓ , ΕΒ . ἔχομεν δὲ ἐν τῷ παρακειμένῳ τῷ λϚʹ θεωρήματι , ὅτι πασῶν τῶν διὰ τοῦ |
| Ὁ δὲ κύαθοϲ ἔχει # βʹ ʂ . Ἡ δὲ χήμη , ὅπερ ἐϲτὶ κυάθου τέταρτον , ἄγει ⋖ εʹ | ||
| παραλήγεται : οἷον , μνήμη : φήμη : κνήμη : χήμη : τούτοις ἀκόλουθον καὶ τὸ τιμὴ ὀξυνόμενον τὸ προσηγορικόν |
| τοῦ ἐπείγητον συνεσταλμένως . : ἡ διπλῆ ὅτι τῷ ἐπείγετον ὁριστικῷ ἀντὶ ὑποτακτικοῦ τοῦ ἐπείγητον . . , . . | ||
| τὰ ἐγκλήματα καὶ εἰς τοὺς ἔξωθεν ἐμφαινομένους , τῷ δὲ ὁριστικῷ , ἡνίκα τὴν διήγησιν ὁρίζεται λέγων διήγησιν εἶναι παντὸς |
| , ; , . . . Ἀλείπτης : ἀπὸ τοῦ ἀλείφω ἤλειπται ἀλείπτης διὰ τῆς ει διφθόγγου : ὅσα γὰρ | ||
| ἄλειμμα : εἰ δὲ , ἁπλοῦν γάρ ἐστιν ἀπὸ τοῦ ἀλείφω ἄλειφαρ καὶ ἄλειφα ὡς ἀπὸ τοῦ δέλω δέλεαρ . |
| δίμετρα ἀκατάληκτα ἃ καλεῖται κρητικὰ δίρρυθμα . τὸ δὲ δʹ τροχαϊκὸν ἑφθημιμερὲς ὃ καλεῖται Εὐριπίδειον ἢ ληκύθιον , ὁ εʹ | ||
| ἑξῆς δʹ ἰαμβικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα , τὸ δὲ εʹ , τροχαϊκὸν ἑφθημιμερές . ὁ κζʹ ἰαμβικὸς στίχος τρίμετρος ἀκατάληκτος . |
| στρατὸν ἥσυχος , ἀλλ ' ἀναχωρεῖν . εἶτ ' ἐστὶν ἀκροτελεύτιον ἔτι τοί ποτε κἀντίος ἔσσῃ . καὶ ἔγωγ ' | ||
| , καὶ παρ ' Εὐριπίδῃ ἠκροθινιαζόμην , καὶ ἀκροφύσιον καὶ ἀκροτελεύτιον παρὰ Θουκυδίδῃ , καὶ ὅσα ἄλλα ἐκ τῶν ἄκρων |
| ᾔδεσαν ὡς ἑκάστῳ τὰ πρόσφορα τεχνάζεσθαι καὶ . . . τέθειται . τοὺς τρεῖς δὲ καιροὺς θεὶς τὸ φθινόπωρον παρέλιπεν | ||
| μὲν ἐφ ' οὗ ἐπιθύουσι , παρ ' Ὁμήρῳ δὲ τέθειται καὶ ἐπὶ τῆς βάσεως , ἀπὸ τοῦ βεβηκέναι . |
| ὥσπερ ἄνθρωπον Ἰνδιστί , ἂν δὲ Ἑλληνιστὶ μάθηι , καὶ Ἑλληνιστί . περὶ τῆς κρήνης τῆς πληρουμένης ἀν ' ἔτος | ||
| κἂν μακρῷ τῷ ι χρῆται κἂν βραχεῖ , ὀξύνεται , Ἑλληνιστί , ἀμογητί , πανοικί . πῶς οὖν βαρύνεται τὸ |
| τῆς ὅλης γῆς ἐστι : τοῦτο μὲν γὰρ οἰκεῖον τῷ γεωγράφῳ , τὸ δὲ καὶ περὶ ὅλης ἀκριβολογεῖσθαι τῆς γῆς | ||
| καὶ διὰ τοῦ π Ἀπαρνίς , ὡς παρὰ Ἀρτεμιδώρῳ τῷ γεωγράφῳ . τὸ ἐθνικὸν Ἀβαρναῖος καὶ θηλυκὸν Ἀβαρναίη . [ |
| εἶμι ] , καὶ εἴω , ἀφ ' οὗ ” ἐγκίκρα [ , ὡς εἴω ” . καὶ δίω ι | ||
| εἴω διὰ τῆς ει διφθόγγου , ὡς παρὰ Σώφρονι : ἐγκίκρα ὡς εἴω , τουτέστι κέρασον , ἵνα πορευθῶ . |
| τῷ γιγνωσκομένῳ . Εἰ δὲ ὥσπερ ἡ γνῶσις ἐν τῷ γιγνωσκομένῳ ἐστίν , οἷον φανότης αὐτοῦ οὖσα , οὕτω λέγοι | ||
| γιγνώσκοντι , δῆλον ὅτι τὸ ζῶν , τὸ δὲ τῷ γιγνωσκομένῳ ἐκείνη ἡ ζωή , ἣν τὸ ζῶν ζῇ , |
| τὸν Τάναϊν , ὅνπερ τῆς Εὐρώπης καὶ τῆς Ἀσίας ὅριον ὑπεθέμεθα . ἔστι δὲ ταῦτα τρόπον τινὰ χερρονησίζοντα : περιέχεται | ||
| τὸ Ω τῆς Δ αὐτῷ κινήσεως παρούσης , ἣν ἀδιαίρετον ὑπεθέμεθα ; ἀμήχανον γὰρ ἐπὶ τοῦ ἀμεροῦς πρότερον εἶναι τὸ |
| Ἀττικοὺς καὶ Κυπρίους πλεονάζει τὸ τ καὶ γίνεται ἀνύτω καὶ ἀρύτω . οὕτω γὰρ καὶ ἐπὶ τῶν ὀνομάτων πλεονάζουσι τὸ | ||
| ἀρύταινα ] . . . : πόθεν τὸ ἀνύτω καὶ ἀρύτω [ δι ' ἑνὸς τ ] ; ἐκ τοῦ |
| . . ἀπρίξ : ἀπρίξ : . . . ἔστι πρίζω πρίσω καὶ Δωρικῶς πρίξω καὶ ἐξ αὐτοῦ ἐπίρρημα ἀπρίξ | ||
| κνίζω κνίσω καὶ κνίσσα , ὡς στῶ στίζω , πρῶ πρίζω : τὸ δὲ κνῶ σημαίνει τὸ ξύω καὶ λεπτύνω |
| . . . . ἀκράαντον : ἀτελείωτον , ἀπλήρωτον : κραίνω γὰρ τὸ ἐπιτελῶ , κρανῶ ὁ μέλλων , κέκρακα | ||
| παρὰ τὸ κρατῶ κράτωρ καὶ αὐτοκράτωρ . ἢ παρὰ τὸ κραίνω , τὸ τελειῶ , κράτωρ καὶ ἐν συνθέσει αὐτοκράτωρ |
| καὶ ἑνικῷ καὶ ὀνοματικῷ προσαρμοττόμενον σῴζει τὴν ἀκολουθίαν οὔτε τῷ πληθυντικῷ καὶ οὐδετέρῳ καὶ κατὰ τὴν αἰτιατικὴν ἐσχηματισμένῳ πτῶσιν . | ||
| ' ὄπιν . [ σημείωσαι , ] ὅτι τῷ δαπάναι πληθυντικῷ ἐπέζευξεν ἑνικὸν τὸ ἔκνιζεν : Ἐν γυιοδάμαις . ἢ |
| , πλεονασμῷ τοῦ ο κρούω , ὡς ὄρω ὀρύω καὶ ὀρούω . . . , : κρωσσόν : παρὰ τὸ | ||
| , πλεονασμῷ τοῦ ο , κρούω , ὡς ὄρω ὀρύω ὀρούω . Κλύω . παρὰ τὸ κλῶ τὸ φωνῶ , |
| αὐλῳδῷ . Δίδοται δὲ ὁ στέφανος τῷ ἱλαρῳδῷ καὶ τῷ αὐλῳδῷ , οὐ τῷ ψάλτῃ , οὐδὲ τῷ αὐλητῇ . | ||
| δ ' αὐτῷ ἄρρην ἢ θήλεια , ὡς καὶ τῷ αὐλῳδῷ . Δίδοται δὲ ὁ στέφανος τῷ ἱλαρῳδῷ καὶ τῷ |
| γὰρ μετὰ ταλαιπωρίας γίγνεται ᾔδει : η γραπτέον ἐστίν , Ἀττικώτερον τουτὶ νόει κερδαλέον : ἐπωφελές . ἀνθρώπων νόμος : | ||
| πρόθεσις ὁλοκληροτέρα καὶ τὸ ἔσωΤὸ . ἄρα πόρρω ἐκτέταται ὡς Ἀττικώτερον , καθὸ καὶ τὸ προπέρυσι πρωπέρυσίν φασι , καὶ |
| εἶναι λέγῃ τῷ ὀνόματι : πάνυ δὲ οὕτως ἔοικε τῷ ἀντονομάζοντι : ὅπη δὲ διαφέρει , θέντες τὸ παράδειγμα ὡς | ||
| κωλύει καὶ ἐν τῷ κατὰ σύλληψιν τὸν αὐτὸν τρόπον τῷ ἀντονομάζοντι μεθοδεῦσαι , καὶ ἐκβαλεῖν μὲν τὸ παρὰ τοῦ φεύγοντος |
| ἀπόθεστος . . . . ἀπορρώξ : ῥήσσω , τὸ σχίζω , ὁ μέλλων ῥήξω , ἀποβολῇ τοῦ ω ῥήξ | ||
| ἐρυκόμενος : κωλυόμενος , κυκλούμενος , τεμνόμενος : ἐρείκω τὸ σχίζω καὶ κόπτω διὰ διφθόγγου : ἀνεφάνη γὰρ τὸ ε |
| , ἐκ δύο χοριάμβων καὶ συλλαβῆς , εἰ δὲ βούλει ἀναπαιστικὸν ἑφθημιμερές : τὸ βʹ ἰωνικὸν ἀπ ' ἐλάττονος δίμετρον | ||
| ἀπ ' ἐλάττονος δίμετρα ἀκατάληκτα καθαρά : τὸ δὲ γʹ ἀναπαιστικὸν ἑφθημιμερές . ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος καὶ διπλαῖ . |
| ἢ παρὰ τὸ λυσσῶ περισπώμενον ἐντελὲς λυσσάω , ὡς ἐλῶ ἐλάω , λυσσάοντες , καὶ ἐν ὑπερθέσει τοῦ α ἀλύσσοντες | ||
| λεγομένη μαρμάρῳ καὶ κονίᾳ . . ΗΛΗΛΑΝΤΟ . Κανόνισον : ἐλάω , ἐλῶ , τὸ ἐλαύνω : ὁ μέλλων ἐλάσω |
| μὴ ᾖ ἐν ὕμνῳ . ἐκεῖ γὰρ δασύνεται . ὡς ἐφυμνίῳ δὲ κέχρηται τῷ ἰήκοπον οὐ πελάθεις . ] ὅσιον | ||
| διμέτρων ἀκαταλήκτων , πλὴν τοῦ κώλου , ᾧ κέχρηνται ὡς ἐφυμνίῳ ὁμοίου τῷ πρώτῳ τοῦ μέλους αὐτῶν ἐπὶ τῷ τέλει |
| παιδίον , ὁ αὐτὸς καὶ χρηστοῦ τρόπου παιδίον ἐγέννησε . Πρόδηλον γὰρ , ὅτι ἡ γέννησις μόνη τῶν παιδίων εἰς | ||
| εἴη περὶ τοῦ ἡνῶσθαι τὰς προθέσεις τοῖς ῥήμασιν . . Πρόδηλον ὡς καὶ αἱ συνοῦσαι μετοχαὶ μεταλαμβανόμεναι ἀπὸ τῶν ῥημάτων |
| ἢ γὰρ τῷ κατὰ φύσιν πλησιάζει ἢ τῷ πάντῃ ἀφεστηκὸς ἀνομοίῳ . καὶ ἐφ ' ὅσον μὲν τῷ κατὰ φύσιν | ||
| τὸ γὰρ ὅμοιον πρὸς τὸ ὅμοιον παραλαμβάνεται , ἀνόμοιος δὲ ἀνομοίῳ οὐδέποτε φίλος . οὗτοι δὲ οἱ λόγοι ὀλίγους παντελῶς |
| , δύο δὲ ἀποφάσεις κοινωνούσας μὲν κατὰ τὸ συμπλέκειν τῷ κατηγορουμένῳ τὸν οὐ πᾶς προσδιορισμὸν διαφερούσας δὲ κατὰ τοὺς συντεταγμένους | ||
| κατηγορούμενον εἰλημμένον , καὶ ὅταν μετὰ προσθήκης τινὸς ἐπικατηγορουμένου τῷ κατηγορουμένῳ συντεταγμένου , ὡς ἐδείξαμεν ἐν τοῖς τὸ ἐπαναδιπλούμενον προσκατηγορούμενον |
| , οὗ λύσις ἐστὶν ὁ ἀνάπαιστος , οὔτε ἐν τῷ τροχαϊκῷ ἐπὶ τῆς περιττῆς τὸν δάκτυλον , ἐφ ' ἧς | ||
| οὕτως οὖν καὶ τὸ ἰωνικὸν ἀπὸ μείζονος συγγενές ἐστι τῷ τροχαϊκῷ κατὰ μετάθεσιν : τοῦ γὰρ ἰωνικοῦ ἀπὸ μείζονος ἐκ |
| , οὐ δυνάμενον ἐν ἀρχῇ παραλαμβάνεσθαι , τό γε μὴν προτακτικόν , ἠθισμένον κατ ' ἀρχὰς λόγων παραλαμβάνεσθαι , οὐκ | ||
| τοῦ ω μεγάλου γράφονται , εἴτε ὑποτακτικὸν εἴη , εἴτε προτακτικόν : καὶ ἐπὶ μὲν τῆς δοτικῆς τῶν ἑνικῶν ἔχουσι |
| ὁμοίη . ὠμολίνοις κόμη βρύους ' , ἀτιμίας πλέως . Ἐρασμονίδη Βάθιππε τῶν ἀωρολείων . ὃς οὐκ ἔδωκ ' αἰτοῦντι | ||
| ἰαμβοποιὸν Ἀρχίλοχον . Κρατῖνος δὲ ὅταν λέγῃ ἐν τοῖς Ἀρχιλόχοις Ἐρασμονίδη Βάθιππε τῶν ἀωρολείων , τοῦτο τὸ μέτρον ἀγνοεῖ ὅτι |
| , ζήϲεται : ἐὰν δὲ μή , οὔ : τοῦτο ἀπαράβατον . ἐκ δὲ τοῦ ξγ Θεοδώρου κυνοδηκτικὴ Κράτητοϲ , | ||
| δύναμιν εὐσύλληπτον . ἐὰν οὖν βούλῃ εὐσύλληπτον ποιῆσαι μέγιστον καὶ ἀπαράβατον , ποίει οὕτως : σατυρίου σπέρματος οὐγ . δʹ |
| . , ὁ τροχαῖος τροχαλὸν ποιεῖ τὸν λόγον , διὸ τροχαῖος καλεῖται ὁ τῶν τρεχόντων ῥυθμός , ὥς φησιν Λογγῖνος | ||
| ποὺς ἁπλοῦς . τὸ βʹ προσοδιακὸν τρίμετρον ἀκατάληκτον : αʹ τροχαῖος τοῦ αʹ ποδὸς λελυμένου : εἶτα ἰωνικὸς ἀπὸ μείζονος |
| ὅθεν ἡ ἀρύταινα , πλεονασμῷ δὲ τοῦ σ καὶ ὁ ἀρύστιχος ] . . . , : ὁ δὲ πτόλεμος | ||
| ᾧ δὲ δεῖ ἀρύεσθαι τὸν οἶνον , ἔστιν ἀρυστὴρ καὶ ἀρύστιχος καὶ κύαθος καὶ οἰνοχόη καὶ οἰνήρυσις καὶ ἔφηβος καὶ |
| δακτυλικαί τε οὖσαι καὶ ἀναπαιστικαὶ παιωνικαί τε καὶ ἔστιν ὅτε ἰαμβικαὶ σπονδειακαί τε καὶ μᾶλλον : διὸ καὶ αἱ ἐξ | ||
| δακτυλικαί τε * καὶ ἀναπαιστικαὶ καὶ παιωνικαί ἐστι ὅτε καὶ ἰαμβικαὶ σπονδιακαὶ δὲ μᾶλλον . ‚ Κῶλον τοίνυν ἐστὶ μόριον |
| ἐν ὀκτὼ τούτοις φησὶ θεωρεῖσθαι , ἐννοίᾳ λέξει μεθόδῳ σχήματι κώλῳ συνθήκῃ ἀναπαύσει ῥυθμῷ . [ , ] διαιρήσει τοίνυν | ||
| τινά , καὶ προηγεῖται τοῦ ὀνόματος ἅπαξ ἐν τῷ αὐτῷ κώλῳ , καὶ ἕπεται ἀεί . ἕπεται μέν , ὡς |
| ὄντι καὶ ἐνεστηκότι χρόνῳ . ἀλλ ' οὐδὲ ἐν τῷ ἐνεστῶτι . ὁ γὰρ ἐνεστὼς χρόνος ἴσως μὲν καὶ ἀνύπαρκτός | ||
| τὸ ἔμελλον οὐ συντάττουσιν οἱ Ἀθηναῖοι , ἀλλ ' ἤτοι ἐνεστῶτι , οἷον ” ἔμελλον γράφειν ” , ἢ μέλλοντι |
| σημαίνει γὰρ τὸ ὑποδεδέσθαι τὸ ὡπλίσθαι καὶ ἄλλα τοιαῦτα . Σκοπός ἐστιν ἐνταῦθα τῷ Ἀριστοτέλει διδάξαι ἡμᾶς περὶ τῶν φωνῶν | ||
| τὸν ὡρισμένον καιρόν : καὶ ὁ πένης ἑαυτὸν προςαγγέλλει . Σκοπός ἐστι τῷ πένητι λῦσαι τὴν δωρεάν : καὶ γὰρ |
| . ἔστι δὲ τὸ ἁρμοῖ τοπικὸν κυρίως , ἐνταῦθα δὲ χρονικόν : καὶ γὰρ πρὸ ὀλίγου τὰ αὐτὰ κακὰ ἔλεγε | ||
| δεινὸν κακοῦ παρόντος ἀρρωδεῖν βροτόν . . τὸ μὲν ἄρτι χρονικόν ἐστιν ἐπίρρημα , τὸ δὲ ἀρτίως ἐπὶ τοῦ ἀπηρτισμένου |
| τὰ ἐφ ' ἑκάτερα μονάδι λειπόμενα τάττουσιν , ὥσπερ τὸ θικλμν ζυγόν , ὥστε τὸ θ μήτε τῷ α μήτε | ||
| ξοπρσ , τῷ δὲ παρ ' ἕν , οἷον τῷ θικλμν , καὶ τὸ ψωϚ τῷ μὲν τυφχ οὐ στοιχήσει |
| , φύσεως δὲ ἐπιμελοῦς , πείρας δέ τινος βραχυτάτης , ῥᾳ - δίως ἂν συμπερανθείη κἀκ τῶν ῥηθέντων καὶ τὰ | ||
| , φύσεως δὲ ἐπιμελοῦς , πείρας δέ τινος βραχυτάτης , ῥᾳ - δίως ἂν συμπερανθείη κἀκ τῶν ῥηθέντων καὶ τὰ |
| ἐπὶ τὴν γαστέρα συρρέουσαν : τὸ τηνικαῦτα γὰρ συνεκκρίνονται τῷ περιττώματι καὶ ἐξυγραίνουσιν αὐτό . ξηρὸν δὲ γίνεται τὸ διαχώρημα | ||
| σπέρμα πεσὸν εἰς τὰς ὑστέρας μίγνυται τῷ καθαρωτάτῳ τῆς θηλείας περιττώματι . οὐ γὰρ πᾶσα ἡ αἱματικὴ τῆς θη - |
| οὐσίας , ἐκείνη δὲ διαλυτική . ἄλλως τε εἰ τῷ διαιρετικῷ ἐναντιοῦται , οὗτινος ὁ ὁριστικὸς χωρὶς οὐ δύναται ὁρίσαι | ||
| χρῆται ὁ Ἀφθόνιος ἐν τῷ παρόντι συγγράμματι , τῷ μὲν διαιρετικῷ , ἡνίκα διαιρεῖ τῶν προγυμνασμάτων ἕκαστον λέγων ὅτι τοῦ |
| ἔϲτι δὲ ὁ κύαθοϲ κοτύληϲ τὸ Ϛʹʹ . Ἡ κοτύλη μέτρῳ μὲν ἔχει κυάθουϲ Ϛʹ , ϲταθμῷ δὲ ⋖ ξʹ | ||
| ἄγει σταθμῷ # β . ὅτι δὲ τὸ ὀξύβαφον ἐν μέτρῳ κατὰ σταθμὸν ἔχει γρα . ιβ , ὅ ἐστι |
| τί ἦν εἶναι , ὅπερ δὴ καὶ ἅμα ἐστὶ τῷ αἰτιατῷ , ὡς εἶναι κατὰ τὸν χρόνον ὁμόγονα ἀλλήλοις τὸ | ||
| χωρὶς τοῦ μηδὲ εὐαγὲς εἶναι οἴεσθαι τὸ αἴτιον ἐν τῷ αἰτιατῷ περιέχεσθαι [ τῷ ] μηδὲ τὰ δένδρα τοὺς ἐτησίους |
| ἀντίκειται ἡ οὐκ ἐνδέχεται μηδενί , ἡ δὲ ἐνδέχεται μηδενί ἰσοδυναμεῖ τῇ ἐνδέχεται παντί , ἡ δὲ ἐνδέχεται παντί οὐκ | ||
| οὐ διὰ τὸ δεικτικόν , ἀλλ ' ὅτι τὸ ἀπροσδιόριστον ἰσοδυναμεῖ τῷ μερικῷ . Δεύτερον κοινὸν τῶν τριῶν σχημάτων . |
| ἐπιφορά . δοθέντος ἄρα τοῦ εἶναι ἀπόδειξιν ἀληθοῦς ἐν τῷ διεζευγμένῳ , ἀκολουθήσει ἡ τοῦ λόγου ἐπιφορά . ὁ δὲ | ||
| ἀναποδείκτου . ἤτοι γὰρ πρόδηλόν ἐστιν , ὅτι ἐν τῷ διεζευγμένῳ τὸ μὲν ἀληθές ἐστι τὸ δὲ ψεῦδος μετὰ μάχης |
| ὡς εἴ τις πλουτῶν λέγει , ἐγὼ δέ εἰμι πάντων πενέστατος , καὶ ὁ πάντας καταπαλαίων λέγει ὑπὸ πάντων πίπτειν | ||
| τῷ Κορινθίῳ καὶ Χαριξένῳ τῷ Σικυωνίῳ φίλοις ἐκέχρητο εὐπόροις οὖσι πενέστατος αὐτὸς ὤν : ἐπεὶ δὲ ἀπέθνησκε , διαθήκας ἀπέλιπε |
| ἐκεῖνα . θ λέγοιτ ' ] λέγετε . Ξ ὧν ἄνη τις : ἀνύσιμα καὶ τελεσθῆναι δυνάμενα . ἄνυτις ] | ||
| ὀξύνεται . Τὰ διὰ τοῦ ΑΝΗ δισύλλαβα μονογενῆ βαρύνεται : ἄνη πλάνη Κάνη Σάνη . Τὰ διὰ τοῦ ΑΝΗ μονογενῆ |
| δίμετρον ἀκατάληκτον παίωνα ἔχον ἀντὶ ἰωνικοῦ : τὸ δʹ δακτυλικὸν πενθημιμερές : τὸ αὐτὸ δὲ καὶ χοριαμβικὸν δύναται εἶναι δίμετρον | ||
| τῆς ἀμφήκης . λάμπων πρόβολος ἐμός ] τὸ ηʹ ἀναπαιστικὸν πενθημιμερές . πρόβολος ] τεῖχος , ἀσφαλὴς προστάτης . πρόβολος |
| χρωματικὸν δὲ τὸ τῇ χρωματικῇ , ἐναρμόνιον δὲ τὸ τῇ ἐναρμονίῳ . κοινὸν δὲ τὸ ἐκ τῶν ἑστώτων συγκείμενον , | ||
| χρωματικοῦ μείζονα καταλαμβάνομεν τοῦ ἐπὶ κζʹ καὶ τὸν ἐν τῷ ἐναρμονίῳ πάλιν ἑπόμενον τῶν ἐν τοῖς ἄλλοις γένεσιν ὁμοίων ἐλάττονα |
| συλλαβῇ , οἷον τῷ Χρύσῃ , τῷ σοφῷ , τῷ κοχλίᾳ . Ἐν οἷς σὺν θεῷ καὶ ἡ πρᾶξις . | ||
| ἔλυσεν ἑαυτὸν εἰπὼν συνήθης γεγονυῖα τῇ κοινῇ διαλέκτῳ . Τῷ κοχλίᾳ : πᾶσα γενικὴ ἰσοσυλλάβως καὶ ἑξῆς . Φυλακτέον τὸ |
| ἀναπαίστων : τὸ ιεʹ ἐκ δακτύλου καὶ σπονδείου : τὸ ιϘʹ ἐκ δύο ἀναπαίστων : τὸ ιζʹ ἐκ δακτύλου , | ||
| ” ἄιε σοῦ πατρός “ ὅμοιον τῷ ιβʹ : τὸ ιϘʹ ” ὅδ ' ἐκεῖνος ἀνήρ “ ἀναπαιστικὸν δίμετρον : |
| ἡ δὲ γυνὴ μεθύση , καὶ μεθύστρια παρὰ Θεοπόμπῳ τῷ κωμικῷ : ὁ γὰρ μέθυσος ἐπὶ ἀνδρῶν Μενάνδρῳ δεδόσθω . | ||
| τῶν ἀθλητῶν ἐν Ὀλυμπίᾳ τοὺς στεφάνους . 〚 τῷ δὲ κωμικῷ , φασὶν , ἥρμοττεν ἐκφαυλίζοντι τὸ πρᾶγμα λέγειν , |
| ” ἐπὶ τῆς ἀρετῆς ” , ἐπειδὴ ἐπὶ γυναικὸς παρὰ Φιλοξένῳ οὐ λέγεται ἀνδρεία γυνή , ἀλλὰ μᾶλλον ἀνδρικὴ γυνή | ||
| αὐτῷ τὴν τρῖγλαν τὴν παρακειμένην αὐτῷ . συνεμέθυε δὲ τῷ Φιλοξένῳ ἡδέως ὁ Διονύσιος . ἐπεὶ δὲ τὴν ἐρωμένην Γαλάτειαν |
| τι ἢ ὕλη ἔσται τὸ ὑποκείμενον , πολύτροπον δὲ καὶ πολυειδές : ὥστε οὐδ ' ἂν ἔτι πανδεχὲς γένοιτο ἐμπόδιον | ||
| ' ἐπιμένειν δύνανται τῆς βλαστήσεως γινομένης ἐκεῖσε : ὅλως δὲ πολυειδές τι τὸ τῶν συκῶν ἐστιν : αἱ μὲν γὰρ |
| θάνατον πῶς ἂν ἐπεβούλευσεν , ὅς γε ἀκουσίως ἐπάταξεν ; Οἰκεῖον δὲ [ καὶ ] τὸ ἁμάρτημα τῷ ἄρξαντι μᾶλλον | ||
| ῥήματος ἐφ ' ἕτερον τέλος τραπῇ οἰκεῖον τῷ τρεπομένῳ . Οἰκεῖον δέ ἐστιν , ᾧ δηλονότι ἡ αὐτὴ πτῶσις τοῦ |
| τί οὐσίαν φησίν , ἐπιφέρει ἢ τὸ τί ἐστι . παραδιαζευκτικὸς γὰρ ὁ ἤ σύνδεσμος ἐνταῦθα : οὐ γὰρ ὡς | ||
| φιλεῖ ] εἴωθε . φιλεῖ ] ἀγαπᾷ . ἢ ] παραδιαζευκτικὸς ἀντὶ τοῦ καί : καὶ λέγειν τὰ καίρια . |
| : ἦν γὰρ καὶ ὁ κύριος Σκορπίῳ [ Ἑρμῆς ] σημαίνοντι τὸ μόριον καὶ Ἥλιος Τοξότῃ τοὺς περὶ βουβῶνα τόπους | ||
| σημήνῃ τὸ ἀνακλητικὸν ὡς τῷ Σωκράτει , πείθεσθαι δεῖ τῷ σημαίνοντι ὡς στρατηγῷ . Τί οὖν ; λέγειν δεῖ ταῦτα |
| μέν , ὡς ἐπὶ τοῦ ἀπὸ ἕθεν ἧκε χαμᾶζε , ἐγκλίνεται δέ , ὡς ἐπὶ τοῦ ἐπεὶ οὔ ἑθέν ἐστι | ||
| ὁ παγκρατὴς σθένει Ζεύς , ἀλλ ' ὑπείκει καὶ θέλων ἐγκλίνεται . αὐτός τι νῦν δρῶν εἶτα δαίμονας κάλει : |
| ὅσον ἐκεῖ τοῦ Πανὸς ὄνομα . Εἰπὲ δέ μοι , γεγάμηκας , ὦ Πάν , ἤδη ; τοῦτο γάρ , | ||
| Τίμωνα ὠνόμακα . Πῶς , ὦ Δημέα , ὃς οὐδὲ γεγάμηκας , ὅσα γε καὶ ἡμᾶς εἰδέναι ; Ἀλλὰ γαμῶ |
| , ὁ δὲ καίεται μετ ' εὐωδίαϲ ὡϲ λίβανοϲ . Μαλαβάθρου φύλλον καλόν ἐϲτι τὸ πρόϲφατον καὶ ὑπόλευκον ἐν τῷ | ||
| μετ ' εὐωδίας . καίεται δ ' ὡς λιβανωτός . Μαλαβάθρου φύλλον καλόν ἐστι τὸ πρόσφατον καὶ ὑπόλευκον ἐν τῷ |
| , ὡς Ἡρωδιανός . τὸ ἐθνικὸν Τρώς , ὁμόφωνον τῷ κτιστῇ , ὡς Ἀχαιός Δαναός Σικελός . τὸ θηλυκὸν Τρωίς | ||
| καλουμένης Μακετίας ” . ] τὸ ἐθνικὸν Μακεδών ὁμοφώνως τῷ κτιστῇ , κοινὸν τῷ γένει , καὶ Μακεδονίς θηλυκῶς , |
| ἐννέα , καὶ ἡ ἐπῳδὸς κώλων ἐννέα . τὸ αʹ ἐγκωμιολογικὸν δίμετρον καταληκτικόν . τὸ βʹ προσοδιακὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ | ||
| ἡ στροφὴ καὶ ἀντίστροφος κώλων ὀκτώ . τὸ αʹ Πινδαρικὸν ἐγκωμιολογικὸν , τὴν τελευταίαν συλλαβὴν μεταθὲν εἰς τὴν πρώτην . |
| πάλιν τῷ καʹ τοῦ δευτέρου τῶν σφαιρικῶν [ τῷ προτέρῳ λήμματι ] . νηʹ . Ἔστω διὰ τῶν πόλων τῆς | ||
| ἀλλ ' οὕτως ἔκφρων ἦν , καὶ ὅλως πρὸς τῷ λήμματι καὶ τῷ δωροδοκήματι , ὥστε οὐδὲν ὑπολογισάμενος ἐπρέσβευσεν : |
| τί οὐ κατηγόρεις ; ἠρκέσθη γὰρ τῷ ἀπὸ τοῦ χρόνου ἐπιχειρήματι νικῆσαι τὴν ὑποφορὰν νῦν οὖν κατηγορεῖς , δέον ὅτε | ||
| ἀνασκευὴν δυσεπιχειρητότερα , καὶ ὅτι , ὡς ἐν τῷ δευτέρῳ ἐπιχειρήματι , τὰ μὲν μερικὰ διχῶς κατασκευάζεται , τὰ δὲ |
| πτέρναν „ τῇ μὲν φωνῇ βαρβαρισμός ἐστι , τῷ δὲ σημαινομένῳ κατόρθωμα : τῷ γὰρ ὄφει λέγεται περὶ τῆς γυναικός | ||
| τούτοις διάστασις , καθ ' ἣν οἱ μὲν περὶ τῷ σημαινομένῳ τὸ ἀληθές τε καὶ ψεῦδος ὑπεστήσαντο , οἱ δὲ |
| ' αὐτοῦ δεδηγμένων . ] Τὸν περὶ τῶν λυσσοδήκτων λόγον προετάξαμεν τῶν ἄλλων , ἐπεὶ καὶ τὸ ζῶον πολύ τε | ||
| καὶ ἔϲτιν ὅδε . ] τὸν περὶ τῶν λυϲϲοδήκτων λόγον προετάξαμεν τῶν ἄλλων , ἐπειδὴ καὶ τὸ ζῷον πολύ τε |
| διενήνοχε : κοινωνεῖ μὲν γὰρ καὶ τῷ μονομερεῖ καὶ τῷ ἰσάζοντι , τῷ μὲν μονομερεῖ κατὰ τὸ μὴ ἐξεταζομένους ἔχειν | ||
| ἰσάζοντος διενήνοχεν , κοινωνεῖ γὰρ καὶ αὐτὸ τῷ μονομερεῖ καὶ ἰσάζοντι : τῷ μὲν μονομερεῖ κατὰ τὸ μὴ ἐξεταζομένους ἔχειν |
| δισύλλαβος ὀξύνεσθαι θέλει , φωτί , θητί , παντί . μεταπλασμὸς δέ ἐστιν ἀπὸ τοῦ τὸ λιτὸν τοῦ λιτοῦ τῷ | ||
| , καὶ παρὰ Σοφοκλεῖ ἐν Ποιμέσιν . ἔστι δὲ ἢ μεταπλασμὸς ἢ τῆς Γραίξ εὐθείας κλίσις ἐστίν . εἰσὶ δὲ |
| ὡς ἔστιν ἄρα καὶ ἐπὶ ζωῆς τὸ μὲν ἀναλογοῦν τῷ γιγνώσκοντι , δῆλον ὅτι τὸ ζῶν , τὸ δὲ τῷ | ||
| ἀγνοοῦμεν : καὶ γὰρ ἡ γνῶσις τοῦ γνωστοῦ ἐν τῷ γιγνώσκοντι , οὐκ ἐν τῷ γιγνωσκομένῳ . Εἰ δὲ ὥσπερ |
| καὶ τοῦ ἐπὶ ιεʹ πρὸς τὸ λεῖμμα λόγος ὁ τῶν σνθʹ πρὸς τὰ σνϚʹ , ὁ δὲ αὐτός ἐστι πάλιν | ||
| μετάδοσις δίδοται ἡμῖν : Θεὺθ γὰρ καλεῖ τὸν Ἑρμῆν . σνθʹ Τοῦτον δὲ πρῶτον ἀριθμόν τε Τὸ μὲν λεγόμενον τοῦτο |
| Ἱπποθωντίδος , ὥς φησι Διόδωρος . Ἐρυθραῖοι : Δημοσθένης ἐν Φιλιππικῷ ηʹ . πόλις ἐν Ἰωνίᾳ Ἐρυθρὰ , μία τῶν | ||
| εἰσάξειν , εἰσδέξεσθαι : Ἀ . καὶ Δημοσθένης ἐν ηʹ Φιλιππικῷ . . ἔμβραχυ ἀντὶ τοῦ ἁπλῶς καὶ ἐν κεφαλαίῳ |