| ἐφαίνετο ὁ Ἀρίστωνος , ὁπόσα ἀδικήματα μεγέθει καὶ τολμήματί ἐστιν ὑπερηρκότα , οὐ τῶν ἐπιτυχόντων εἶναι ταῦτα ἀνθρώπων , ψυχῆς | ||
| παρὰ τῷ Ἐρυμάνθῳ θηράσειεν ὗν μεγέθει καὶ ἀλκῇ τοὺς ἄλλους ὑπερηρκότα . Κυμαῖοι δὲ οἱ ἐν Ὀπικοῖς συὸς ὀδόντας ἀνακειμένους |
| σοφία ἕξις ἐπαινετή , ἡ ἐπαινετὴ ἕξις ἀρετή , ἡ σοφία ἄρα ἀρετή . ὡσαύτως δὲ καὶ ἡ σύνεσις καὶ | ||
| οὖν ἐστι συμφέρον ῥώμη κάλλος ὑγίεια , ψυχῇ δὲ ἀνδρεία σοφία δικαιοσύνη : τὰ δὲ ἐπίκτητα φίλοι χρήματα κτήματα : |
| οὐδὲ Κρῆτας καὶ Λακεδαιμονίους αὐλὸν καὶ ῥυθμὸν ἀντὶ σάλπιγγος εἰκῇ νομιστέον εἰσαγαγεῖν , οὐδὲ τοὺς πρώτους Ἀρκάδας εἰς τὴν ὅλην | ||
| ὁ μουσικὸς ἐν Νόμῳ παιδευτικῷ . φησὶ γοῦν διαφορὰν τήνδε νομιστέον αἰδοῦς καὶ αἰσχύνης , ὅτι ἡ μὲν αἰδὼς πρὸς |
| , λεγέσθω ταύτῃ : τὰ δὲ τῶν νέων ἡμῖν καὶ σοφῶν αἰτιαθήτω ὅπῃ κακῶν αἴτια . τόδε οὖν οἱ τῶν | ||
| πάντα καί , ὡς ἔφη τις τῶν παρ ' ὑμῖν σοφῶν , κενὸν οὐδὲν οὐδ ' ὅσον ἀθέρα καὶ τρίχα |
| μέγιστα δὲ τῶν κακῶν αἱ κακίαι ὥσπερ τῶν ἀγαθῶν αἱ ἀρεταί . τελείας δὲ εἶπεν οἱονεὶ μετὰ παρανόμου ἢ τῆς | ||
| καλὸν καὶ τί ἀνδρεία τε καὶ δικαιοσύνη καὶ αἱ ἄλλαι ἀρεταί . ἀνθρώπινα γοῦν αὐτὰ ἀγαθὰ ἐκάλει , τὰ δ |
| τοὺς δημοσίους ὑπομνήματα , ὧν καὶ αὐτὸς ποιεῖται μνήμην , διαφερόντως δὲ τῶν ἄλλων τὸ περὶ ἰδεῶν αὐτοῦ σύνταγμα θαυμάζειν | ||
| τε καὶ τὰ τοιαῦτα σύμπαντα , εἰς ἓν δὲ οὐδὲν διαφερόντως τετιμημένον ἔχοντες φράζειν εἰς ὃ τἆλλ ' αὐτοῖς δεῖ |
| δὲ αὐτῶν τούς γε πλείους : οἷα δὲ ἔχοντα δύναμιν ἰσόθεον ἀγαπᾶσθαι καὶ προσκυνεῖσθαι ὑπὸ τῶν δεομένων : οὕτω δὲ | ||
| εἰσερχομένους ἐπί τινας χρόνους καὶ θεῶν χορείας καὶ μυστήρια κατοπτεύσαντας ἰσόθεον δόξαν ἐπαναιρουμένους ἀποτίθεσθαι μὲν τὰς πολλὰς τῶν αἱρέσεων καὶ |
| Πολιτείας δευτέρῳ . Ἰδέα ἡ μορφή . καὶ ἀπὸ τούτου ἰδέαι αἱ ὁδοὶ καὶ οἱ τρόποι . καὶ παρὰ Πλάτωνι | ||
| εἴπερ μή εἰσιν αἱ ἰδέαι ἀριθμοί : ἄμφω [ αἱ ἰδέαι καὶ οἱ ἀριθμοὶ ] γὰρ πρῶτα καὶ προσεχῶς ἐκ |
| ὑπὸ Ἑλλήνων καλουμένους ἀνέθεσαν οἱ Ἀργεῖοι : κεῖνται γὰρ δὴ εἰκόνες καὶ τούτων , Σθένελος καὶ Ἀλκμαίων , κατὰ ἡλικίαν | ||
| τὸ ῥῆμα πεποιηκυῖα τῷ πράγματι : αἱ γὰρ τῶν γραφέων εἰκόνες εἰκάζειν ἐποίησαν καὶ περὶ τῶν ἄλλων λέγεσθαι . εἰ |
| μὴ προϋπαρχόντων . οὐ γὰρ πάντα ἦν εὑρημένα . . τέχναι : Ἐπιστῆμαι . σοφίσματα : Ὑπὸ σοφίας μηχανήματα . | ||
| σώματα αὔξει βαδίζων , ἀλλὰ καὶ τὰ πράγματα . ὅσαι τέχναι γεγόνασι , ταύτας , ὦ Λάχης , πάσας ἐδίδαξεν |
| οὖν ὅτι οὐ δύναται γνῶναι αὐτό . ἄρα οὖν ἡ φιλοσοφία γνῶσις τῶν ὄντων εἶναι οὐ δύναται , ὅπου τὰ | ||
| δόξαν θηρᾶται , ἀλλὰ τῇ αὑτοῦ ἀρετῇ . διόπερ ἐπεὶ φιλοσοφία εἰς ἑαυτὸν ἀνηρτῆσθαι ποιεῖ τῷ ἀγαθῷ πάντα , παθῶν |
| πρῶτον μὲν γὰρ Δίφιλος εἰς Βοΐδαν τὸν φιλόσοφον ὁλόκληρον συνέταξε ποίημα , δι ' οὗ καὶ εἰς δουλείαν ἐρυπαίνετο ὁ | ||
| ἱερὸν θάλος ” . τὸ μὲν οὖν ἀπροοιμίαστον φέρεσθαι τὸ ποίημα παντελῶς ἐστιν ἀπρεπὲς καὶ ἀνάξιον τῆς τοῦ ποιητοῦ ἀρετῆς |
| τὰ μὲν παρὰ τῆς φύσεως τοιαῦτα , πολλὰ τῶν ὄντων ἀφελόντι . τῶν δ ' αὖ τῆς τέχνης τί χρὴ | ||
| Οὐκοῦν τοῦτό γε ἕξιν νοῦ σημαίνει , τὸ μὲν ταῦ ἀφελόντι , ἐμβαλόντι δὲ οὖ μεταξὺ τοῦ χεῖ καὶ τοῦ |
| ὑπεροχὴν τοῦ πλήθους τῶν ἡμερῶν αὐτὸς εἶπεν καὶ ὅτι τὰ ὀκτάμηνα ἄγονα . καὶ εἰκότως : τῶν μὲν γὰρ ἑπταμήνων | ||
| ἑπτάμηνα ὄντα καὶ δεκάμηνα γόνιμα εἶναι : τὰ δ ' ὀκτάμηνα διὰ τὸ ἀσύνδετον τοῦ κόσμου φθείρεσθαι . Καθ ' |
| . ἔλυμος τὴν μὲν ὕλην πύξινος , τὸ δ ' εὕρημα Φρυγῶν : κέρας δ ' ἑκατέρῳ τῶν αὐλῶν ἀνανεῦον | ||
| ἡ τέχνη ἅπτεται . καὶ βουλομένῳ μὲν σοφίζεσθαι θεῶν τὸ εὕρημα διά τε τὰ ἐν γῇ εἴδη , ὁπόσα τοὺς |
| ἀνάλογον ἑκάστης τῶν καταβαινουσῶν ψυχῶν εἰς τὸ σωματισθῆναι καὶ τὸ πλάσμα [ ἐνεργῆ καὶ ] γένηται , καὶ ταῖς μὲν | ||
| ἀλήθειαν , διὰ δὲ τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἀνομίας εἰς μύθου πλάσμα καταχωρισθεῖσα . μετὰ δὲ Ψαμμήτιχον ὕστερον τέτταρσι γενεαῖς Ἀπρίης |
| καὶ τὴν αὐτοκινησίαν καὶ τὴν ἀθανασίαν , ἀνάλογον εἴληπται ἡ ἰδέα τῆς ψυχῆς , ἥτις ἐστὶν ἡ μία δύναμις τῆς | ||
| οὐκ ἀνυπόστατα ὑπάρχουσι . καθ ' ἕκαστον οὖν εἶδός ἐστιν ἰδέα , καὶ παρὰ τὰς οὐσίας τῶν φυσικῶν πραγμάτων ἐστὶ |
| καὶ τὸ τρίτον ὁμοίως , καὶ τὸ πρῶτον παρά τινος λέγεται : σαφὲς δὲ γενέσθω τὸ λεγόμενον παραδείγματι : τύπτω | ||
| ἁμῇ γέ πῃ . ὁπωσδήποτε , καθ ' ὁτιοῦν , λέγεται δὲ καὶ ἁμωσγέπως , καὶ † ἁμόθεν , καὶ |
| τῶν μερῶν ἰδίᾳ γυμναζόμεθα . Καὶ φέρε πρῶτον τί ἐστι ῥητορικὴ μάθωμεν . τὴν γὰρ ῥητορικὴν ἄλλοι μὲν ἄλλως ὡρίσαντο | ||
| ἐπ ' ἴσης καὶ ποιεῖ τὴν διαλεκτικήν . Ἡ τοίνυν ῥητορικὴ διαιρεῖται εἰς εἴδη τρία , εἰς τὸ συμβουλευτικόν , |
| θάτερον πρὸς θάτερον , καί , εἰ βούλει , ὡς ἀρετὴ πρὸς δικαιοσύνην καὶ κακία πρὸς ἀδικίαν . Εἰ τοίνυν | ||
| μᾶλλον ἂν χρῆσθαι θέλῃς , τοσῷδε μείζων αὔξεται τελουμένη . ἀρετὴ μέγιστον τῶν ἐν ἀνθρώποις καλόν . τὸ μὴ εἰδέναι |
| μυρίαι εἰσί . Ἄλλως τε οὐδὲ ἐννέα μόνον εἰσὶν αἱ μυθικαὶ λεγόμεναι Μοῦσαι , καθὼς σύ τε καὶ ἕτεροι τοῦτο | ||
| ἡμᾶς ποιῆσαι γλυκύτητα . οὐκοῦν ἔννοιαι μὲν γλυκύτητος αἵ τε μυθικαὶ καὶ αἱ ταύταις ὅμοιαι καί τινες ἕτεραι , περὶ |
| ταῦτα περὶ τὰς σημείωσαι ἀρχὰς ἀρετή , κτῆσις ἀρκοῦσα , φρόνησις τὸ γὰρ τῆς εὐνοίας κοινόν ὧν τὰ μὲν δύο | ||
| , σοφία μὲν [ γὰρ ] πρὸς θεραπείαν θεοῦ , φρόνησις δὲ πρὸς ἀνθρωπίνου βίου διοίκησιν . ἄχρι μὲν οὖν |
| τε τὴν παρὰ τοὺς πόνους ἀσκεῖν καὶ μηδὲν ὑπολαμβάνειν χρῆμα τιμιώτερον ἀρετῆς οὐ λόγων διδαχῇ παραγίνεσθαι τοῖς πολιτικοῖς πλήθεσι πέφυκεν | ||
| Πλάτωνι . καὶ τὸ Οὐδέν ἐστι πρεσβύτερον ἀντὶ τοῦ οὐδὲν τιμιώτερον . Πρόβασις . ἡ τῶν βοσκημάτων κτῆσις . Προβολή |
| ἑτέρας πασῶν ἀνωτέρας , ὑφ ' ἥν εἰσιν αἱ πᾶσαι ἐπιστῆμαι . οὕτω γὰρ ἔσται δυνατὸν αὐταῖς κεχρῆσθαι ταῖς ἐφεξῆς | ||
| εἰς ἐνέργειαν : πᾶσαι γὰρ καὶ αἱ ἄλλαι τέχναι καὶ ἐπιστῆμαι οὕτω γεγόνασι , δυνάμει μὲν οὖσαι πρότερον , ὕστερον |
| ! εὐκλείας θεοῦ : [ ] δονδε ! ! ? τιμία . . . [ ] ειν [ [ ] | ||
| . πρέσβειρα θεάων : ἡ παλαιοτάτη τῶν ἀρετῶν , ἡ τιμία , δίκη , ἔντιμος δικαιοσύνη . Μετά : ἐν |
| . τοῦ λαμβάνειν γὰρ πάντες ἡσσῶνται βροτοί . οὐκ ἔστιν ἐπιτήδευμα χρησιμώτερον τῆς πραότητος . εἴθ ' ὤφελεν τὸ κάλλος | ||
| ἡμῖν , ἐάν πως ἡμεῖς ἐκείνῳ ἐνδειξώμεθα ὅτι οὐδέν ἐστιν ἐπιτήδευμα ἴδιον γυναικὶ πρὸς διοίκησιν πόλεως ; Πάνυ γε . |
| πάντα τὰ τοιαῦτα προῃρούμην πολιτεύματα , ἀφ ' ὧν ἅμα δόξαι καὶ τιμαὶ καὶ δυνάμεις συνέβαινον τῇ πόλει : βάσκανον | ||
| ὑπὸ τουτουῒ τοῦ Μαρσύου πολλάκις δὴ οὕτω διετέθην ὥστε μοι δόξαι μὴ βιωτὸν εἶναι ἔχοντι ὡς ἔχω . καὶ ταῦτα |
| ἀμφοτέρων ἐλαττώματα ἐκπέφευγε : πειράσῃ δὲ ἀποδεικνύναι καὶ ὅτι πολλαῖς ἔοικε πόλεσιν . ἐκ τούτων καὶ περὶ ταῦτα ἡ μέθοδος | ||
| οὐ πανταχοῦ δὲ τοῦτο συμβαίνει ταῖς συκαῖς , ἀλλ ' ἔοικε καὶ τὰ νοσήματα γίνεσθαι κατὰ τοὺς τόπους , ὥσπερ |
| εἰς ὑπομονὴν καὶ μνήμην ἄγει τὰς τῶν ἐπαινουμένων πράξεις : κεχώρισται δὲ τῶν ἐγκωμίων καὶ τῶν προσῳδιῶν , καὶ παιάνων | ||
| γνώμη λόγος ἐστὶ μόνον . τὸ δὲ ἀπομνημόνευμα δυσὶ τοῖσδε κεχώρισται τῆς χρείας : ἡ μὲν γὰρ σύντομος , τὸ |
| παισὶ καὶ οἱ παραβάται τοῖς ἡνιόχοις . καὶ ἁπάντων θεῶν εὐεργεσίαι Διός εἰσιν ἔργον , καὶ πάντες ἀνθρώπων ἐπιμελοῦνται , | ||
| τῆς οἰκίας ἧς ὑπάρχουσι πολλαὶ καὶ μεγάλαι πρὸς τὸν δῆμον εὐεργεσίαι . οὐ μόνον δὲ ταῦθ ' ὑπῆρχεν αὐτῷ , |
| οὐ γὰρ ἀφώριστο τοῦτ ' εἶναι τὸ φιλοσοφεῖν , ἀλλὰ παιδεία τις ἦν , ἧς τούτοις οὐδ ' ὁτιοῦν μέτεστιν | ||
| ' αὐτῶν καὶ ἦθος ἐκδεχόμεθα , ἐφ ' ὧν κυρίως παιδεία καὶ τιθασσεία καὶ ἀγριότης λέγεται , κατὰ μεταφορὰν δὲ |
| δύο , ἁλῶν ὁλκαὶ τρεῖς , ἐλαίου κοτύλης τέταρτον : παραπλέκουσι δέ τινες καὶ ὠὰ δύο . τοῖς δὲ τοὺς | ||
| σπέρματος δὲ καὶ ψυχῆς ὅμοια λέγεται καὶ ἄλλα πλείω : παραπλέκουσι δὲ καὶ μύθους , ὥσπερ καὶ Πλάτων περί τε |
| ἀγάλματα δὲ ἀντὶ τῶν ἀρχαίων Κόρην καὶ Δήμητρα λίθου τοῦ Πεντελῆσιν Ἀθηναῖος ἀνέθηκεν Ἡρώδης . ἐν τῷ γυμνασίῳ τῷ ἐν | ||
| Ἡρώδης ᾠκοδόμησε , καί οἱ τὸ πολὺ τῆς λιθοτομίας τῆς Πεντελῆσιν ἐς τὴν οἰκοδομὴν ἀνηλώθη . ἔστι δὲ ὁδὸς ἀπὸ |
| πᾶσι γνώριμος ἰχθύς . ἐκ δὲ τούτου σκευάζεται ὑγρὸν κολλύριον θειότατον ποιοῦν πρὸς ἀμβλυωπίας πάσας , ὥστε ἐν τρισὶν ἡμέραις | ||
| Ἄγασθαι μὲν οὖν καὶ τοῖς ἄλλοις τοῦ νόμου προσήκει τὸν θειότατον αὐτοκράτορα , μάλιστα δὲ οἷς οὐκ ἐφίησι μόνον τὴν |
| , οὐκ ὄντ ' ἐν ἑαυτοῦ : πολλὰ δ ' ἐξεργάζεται ἀνόητ ' ἄκρατος καὶ νεότης , ὅταν λάβηι τὸν | ||
| δέει τῶν τραυμάτων . τοῦτο δὲ ἡμῖν δύο τὰ ὠφελιμώτατα ἐξεργάζεται ἐν αὐτοῖς , θυμοειδεῖς τε παρασκευάζον εἰς τοὺς κινδύνους |
| ἰδίας τινὸς ὕλης οὔτε ψυχῇ κινούμενοι ὥσπερ ἡμεῖς , ἀλλὰ ἐνέργειαί εἰσι τῶν τριάκοντα ἓξ τούτων θεῶν . ἔτι δὲ | ||
| καὶ ἀπαριθμεῖται ταῦτα λέγων ὅτι τῶν ὄντων τὰ μὲν μόνον ἐνέργειαί εἰσιν , ὡς αἱ θεῖαι οὐσίαι , τὰ δὲ |
| δὲ τοῦ σπουδαίου ζωὴ ἀγαθὴ καὶ ἡδεῖα , ἡ τοῦ σπουδαίου ἄρα ζωὴ αἱρετή : τὸ ζῆν ἄρα τῷ σπουδαίῳ | ||
| αὐτῷ πάντα ταῦτα „ . τοῦτ ' ἔπαινός ἐστι τοῦ σπουδαίου , τὴν ἱερὰν ὧν ἔλαβε παρακαταθήκην , ψυχῆς , |
| ἐπιστήμονας καὶ σοφοὺς οὐ συνάγεται τὸ εἶναι ταὐτὸν ? ? ἐπιστή - μην καὶ σοφίαν ? ? ὥσπερ οὐδ ' | ||
| αἴτιαι : ὥστε καὶ ἡ αἴσθησις τῆς ἀποδείξεως καὶ τῆς ἐπιστή - μης αἰτία , τὸ δὲ αἴτιον κρεῖττον τοῦ |
| μονῳδίαι καὶ οἱ ῥυθμοὶ τῶν χορῶν καὶ ἡ τῶν ἠθῶν μίμησις , ὧν ἀνάγκη τὰ πλείω χρηστὰ φαίνεσθαι , μεταβάλλει | ||
| μιμεῖσθαι πράξεις ἐν τραγῳδίᾳ ἢ νῦν γενομένας ὅτε καὶ ἡ μίμησις αὐτῶν γίνεται . δεῖ οὖν ταύτην τὴν διαφορὰν περὶ |
| , ἑκούσιοί εἰσιν αἱ ἀρεταί , διὰ ταῦτα καὶ αἱ κακίαι ἑκούσιοι ἂν εἶεν . καὶ γὰρ τῶν κακῶν συναίτιοι | ||
| , καὶ τοῦτο ὑπομιμνήσκει . ὑπερβολαὶ γὰρ καὶ ἐλλείψεις αἱ κακίαι τῷ τὰς μὲν ἐλλείπειν , τὰς δὲ ὑπερβάλλειν ἔν |
| τῷ βυθῷ θεμέλιοι πολλοὶ καὶ ναοὶ καὶ πλῆθος ἀνδριάντων : φασὶ δὲ οἱ ἐπιχώριοι πόλιν ποτὲ οὖσαν καταποθῆναι . τὸ | ||
| τῷ λόγῳ ” ἄρθητε “ εἰπών , οἱονεὶ ἐπάρθητε . φασὶ γὰρ τὰς νεφέλας εἰς ὕψος αἴρεσθαι κατ ' ὀλίγον |
| καὶ λύσιν τῆς τυραννίδος , εἰς ἐπίδειξιν δὲ τῆς τοῦ Δημιουργοῦ δυνάμεως καὶ δικαιοσύνης καὶ πραότητος καὶ φιλανθρωπίας . Οἶδε | ||
| ' ὅμως οὐ διετάραξε τοὺς σοφούς : εἰ δὲ τοῦ Δημιουργοῦ προῆλθε τὸ κήρυγμα καὶ ἡ ἀθάνατος ψυχὴ μεμνημένη τὸ |
| θάτερον σκέλος τῶν ἀντιδιῃρημένων καὶ ποιοῦσα τὸν ἄνθρωπον ζῷον λογικὸν θνητὸν νοῦ καὶ ἐπιστήμης δεκτικόν . καὶ λέγομεν ὅτι διὰ | ||
| υἱός , τὸν δὲ Κάστορα μετὰ ταῦτα ὁ Τυνδάρεως σπέρμα θνητὸν ὄντα τῇ σῇ μητρὶ συνελθὼν ἔσπειρεν . ἀλλ ' |
| μαντικῇ , ὥς φασιν , ἀξιοῦσι δὲ σοφαὶ ὀνομάζεσθαι καὶ σοφώτεραι ἢ οἱ ἀτεχνῶς μάντεις : τοῦτό μοι καὶ ὑμεῖς | ||
| ἐννοοῦμαι φαῦλος οὖσα , κἀν βροτοῖς αἱ δεύτεραί πως φροντίδες σοφώτεραι . οὐ γὰρ περισσὸν οὐδὲν οὐδ ' ἔξω λόγου |
| δὲ τοῖος . ιεʹ Πῇ δὴ οὖν θνητόν τε καὶ ἀθάνατον Εἰπὼν περὶ τῆς οὐσίας τῆς ψυχῆς ἐν τῷ περὶ | ||
| ἐπ ' αὐτοῦ τὸ ὅτι ἐστίν , ἤγουν ἐὰν τὸ ἀθάνατον ὑπάρχῃ τῇ ψυχῇ . γινώσκομεν δὲ τὸ τί ἐστιν |
| λύπας τῷ χρόνῳ τίκτειν φιλεῖ ἅπαντ ' ἐν ἀνθρώποισι γηράσκειν ἔφυ καὶ πρὸς τελευτὴν ἔρχεται τακτοῦ χρόνου , πλὴν ὡς | ||
| πᾶν διελήλυθεν , ἀὴρ δὲ δεύτερον , ὡς λεπτότητι δεύτερον ἔφυ , καὶ τὰ ἄλλα ταύτῃ καὶ τὰ ἑξῆς ; |
| : διαμένουσι δὲ ἀστασίαστοι δι ' ἑνὸς ἢ δευτέρου δικαίου συνοικοῦντος , οὗ ἡ ἀρετὴ τὰς πολιτικὰς νόσους ἰᾶται , | ||
| ' ὧν ἐπάγεται χρημάτων ἐπαιρομένη τὰ πολλὰ κρατεῖν ἀξιώσει τοῦ συνοικοῦντος , ἡ δὲ χρηστὴν ἐμοὶ θεραπαίνης τάξιν πληρώσει τὸ |
| ἧττον διαμαρτύρεται Τὸ δὲ φυᾷ κράτιστον ἅπαν . πολλοὶ δὲ διδακταῖς ἀνθρώπων ἀρεταῖς κλέος ὤρουσαν αἱρεῖσθαι , σφόδρ ' ἀκολούθως | ||
| καὶ μὴ ἐκ φύσεως ἔχοντες τὴν ἀρετήν . πολλοὶ δὲ διδακταῖς : πολλοὶ δὲ δόξαν ἑαυτοῖς ἠθέλησαν περιποιῆσαι ἀπὸ διδακτῶν |
| γε τὸν ἐνδοξότατον καὶ πλουσιώτατον , βασιλέα μὲν τῶν Ἑλλήνων ξυμπάντων , μεγίστην δὲ ἔχοντα δύναμιν ἐν τοῖς τότε ἀνθρώποις | ||
| , εἰ θέμις εἰπεῖν , ἀτεχνῶς περιχορευόντων ἀεί , τούτων ξυμπάντων μηδεμίαν αἴσθησιν μηδὲ ὑποψίαν λαβεῖν [ μάλιστα δὲ ] |
| δι ' αὑτὰ αἱρετά , οἷον αἵ τε ἀρεταὶ καὶ τιμαί : ἰατρεία δὲ καὶ ὅσα τοιαῦτα ἀγαθὰ δι ' | ||
| . ὡσαύτως τοίνυν οὐδὲ αἱ ὑπουργίαι αἱ ὑπὸ τῶν φοβουμένων τιμαί εἰσι . πῶς γὰρ ἂν φαίημεν ἢ τοὺς βίᾳ |
| τὸν γὰρ πρακτικὸν τοῦ θεωρητικοῦ βίου , προάγωνά τινα ἀγῶνος τελειοτέρου , καλὸν πρότερον διαθλῆσαι . οὕτως τὴν ὄκνου καὶ | ||
| ἀρκοῦνται τῷ ναὶ καὶ τῷ οὔ μόνον μαιευτικαί ἀπὸ τοῦ τελειοτέρου ἀπορητικαί ἀπὸ τοῦ ἀτελεστέρου ἀγωνιστικαί ἀπὸ τοῦ ἴσου◄ ἰστέον |
| περιόδους πεπερασμένας ὁ κόσμος διοικῆται . Ὁ λόγος καὶ ἡ λογικὴ τέχνη δυνάμεις εἰσὶν ἑαυταῖς ἀρκούμεναι καὶ τοῖς καθ ' | ||
| ἀλλήλων οὐσίαι , τρόπον δὲ ἄλλον συνιοῦσαι , καθάπερ ἡ λογικὴ ψυχὴ καὶ τὸ ζῷον ἢ τὸ ὀστρέϊνον ζῷον καὶ |
| δικαίως τοὺς ἀνθρώπους βιοῦν , καὶ τοῦτό φησιν ὁ ποιητὴς ἐναργέστατα οὐ γὰρ σχέτλια ἔργα θεοὶ μάκαρες φιλέουσιν , ἀλλὰ | ||
| ἄγονα ; . . § : δίχα δὲ τῶν εἰρημένων ἐναργέστατα παριστᾶσι τὴν τελεσφόρον δύναμιν ἑβδομάδος καὶ αἱ ἐκ βρέφους |
| τῶν οἰκητόρων ἔναγχος αἱρεθεὶς ἀστυνόμος λυσιτελὲς ὁμοῦ καὶ τερπνὸν ἐξεῦρε δημιούργημα καὶ δέδωκε τοῖς ἐνοικοῦσιν ἐρίζειν πρὸς τὰς ἀγαλλομένας ὕδασι | ||
| ἁπάντων , ἵνα τῷ ὄντι λογικῆς φύσεως ἐπάξιον τελεσθῇ τὸ δημιούργημα , ἐπειδὴ κακῶν δημιουργῶν ὑπαίτια ἐξ ἀνάγκης τὰ ἔργα |
| ἐπιδέδειξαι τοῖς δοθεῖσι παρὰ τῶν νόμων συνάψας , ἃ μὴ νενόμισται : καὶ τὴν ὡς σὺ φῂς ἐξουσίαν ἀνῄρηκας : | ||
| πρὸς δόξαν πολιτεύονται καὶ τὸ κάλλος παρ ' αὐτοῖς τιμιώτατον νενόμισται . διόπερ ἐκ νηπίου παρ ' αὐτοῖς τὰ βρέφη |
| μέν , ἡ δὲ εὐσεβής , δαιμονία τίς ἐστι καὶ θεία : καὶ ἡ τοιαύτη καὶ μετὰ τὸ ἀπαλλαγῆναι τοῦ | ||
| πιεζόμενος ἀπεδρύπτετο . ἦν δ ' , ὡς ἔοικε , θεία τις ὄψις , ἣν τὸ μὲν ζῷον ἐπιφοιτῶσαν ἐκ |
| τὸ ὄνομα καὶ ὁ λόγος καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ ἐπιστήμη τοῦ ὄντος , ἀφαιρεῖ καὶ ταύτην . Εἰ δὲ | ||
| τὸ σχῆμα οὔτε τοὔνομα οὔθ ' ὁ ὁρισμὸς οὔτ ' ἐπιστήμη γνῶσίς ἐστιν αὐτοῦ , ἀλλὰ θέαν δεῖ τοῦ πράγματος |
| ἑαυτοῦ θεῶν ἔχεσθαι αὐτόν : ἡ γὰρ ἀληθὴς πατρὶς τῶν ψυχῶν ὁ νοητός ἐστι κόσμος : οὐκ ἐκ τῶν οὖν | ||
| τοίνυν καὶ τὰ γενόμενα ζῷα οὐ ψυχαὶ μόνον , ἀλλὰ ψυχῶν ἐλαττώσεις , οἷον ἐξίτηλον ἤδη προιόντων . Ὁ γὰρ |
| . . . . . . . . . ] λέγονται ? μὴ πολὺ | διαφερούσαις κατὰ τὰς ἀρθρώσεις χρῆσθαι | ||
| δὲ τοὺς Φρύγας καὶ Ἀρριανὸς ἱστορεῖ , λέγων καὶ ὅτι λέγονται Φρύγες παλαιότατοι ἀνθρώπων γενέσθαι καὶ ὅτι μαίνονται τῆι Ῥέαι |
| ἱερὰ διαφέρει . ὅσια μὲν γὰρ τὰ ἰδιωτικά , ὧν ἐφίεταί τις [ ] καὶ ἔξεστι προσάψασθαι , ἱερὰ δὲ | ||
| ἐν εἰδόσι διηγεῖσθαι ὡς χαλεπόν ἐστι πόλεμος : οὔτε γὰρ ἐφίεταί τις αὐτοῦ δι ' ἄγνοιαν οὔτε ἀποτρέπεται διὰ φόβον |
| οὐ στεγανόν , ὡς τετρημένος εἴη πίθος διὰ τὴν ἀπληστίαν ἀπεικάσας . τοὐναντίον δὴ οὗτος τοῖς πολλοῖς ἀνθρώποις ἐνδείκνυται , | ||
| στεγανόν , ὡς τετρημένος εἴη πίθος , διὰ τὴν ἀπληστίαν ἀπεικάσας . τοὐναντίον δὴ οὗτος σοί , ὦ Καλλίκλεις , |
| καθαρῷ δὲ σώ - ματι πάντων ἐσθημάτων , ὁπόσα θνησειδίων ξύγκειται , γλῶττάν τε ὡς πρῶτος ἀνθρώπων ξυνέσχε βοῦν ἐπ | ||
| αὐγὴν ἐκδιδοὺς ἐοικυῖαν ἀκτῖνι . τὸ δὲ ἕδος αὐτὸ μαργαρίτιδος ξύγκειται ξυμβολικὸν τρόπον , ᾧ βάρβαροι πάντες ἐς τὰ ἱερὰ |
| γὰρ τῇδε τὰ φλέβια , ϲμικραὶ δὲ αἱ ἀρτηρίαι . ἰδέῃ δὲ τὸ αἷμα οὐ κάρτα μέλαν , ὑπόξανθον , | ||
| ; ἢν ὦν πολύαιμοι καὶ ἐπίφλεβοι ἔωϲι , ἐπὶ πάϲῃ ἰδέῃ ἀναγωγῆϲ τάμνειν φλέβα : ἤν τε γὰρ ἐκ ῥήξιοϲ |
| τῆς δύσεως καὶ ἀνατολῆς καὶ τροπῆς καὶ ἐκλείψεως καὶ ὅσα συγγενῆ τούτοις μηθὲν ἔτι πρὸς τὸ μακάριον τῆς γνώσεως συντείνειν | ||
| ἐπιστήμην , σύνεσιν , τέχνην καὶ πάντα αὖ τὰ τούτων συγγενῆ , ἃ κτᾶσθαι δεῖν ἀλλ ' οὐχὶ ἐκεῖνα . |
| , πυτίας λαγωοῦ ⋖ δ . κόπτεται τὸ φάρμακον καὶ μαλάσσεται ἰρίνου μύρου ὑποστάθμῃ . Ῥόδων ξηρῶν ⋖ δ , | ||
| ὅσον μὲν οὖν ἐστι νέον αὐτοῦ καὶ ὑγρὸν καὶ κοπτόμενον μαλάσσεται ῥᾳδίως , ἐπιτήδειον εἰς ὅσαπερ καὶ τὸ Σκυθικόν : |
| νόμοι πολλοὶ καὶ ἤθη τινὰ περὶ τὸν ἀγῶνα τοῖς Ἠλείοις ἐξεύρηνται . οἷς πρὸ πάντων τοὺς ἀγωνιζομένους προςῆκον πείθεσθαι . | ||
| , χρεία τῆς τοσαύτης ἐπικουρίας , πρὸς δὲ τὸ μέτριον ἐξεύρηνται πλείους θῆραι : καὶ δὴ καὶ γαλᾶς ἀγρίας ἃς |
| τάφους κυλινδουμένη , περὶ ἃ δὴ καὶ ὤφθη ἄττα ψυχῶν σκιοειδῆ φαντάσματα , οἷα παρέχονται αἱ τοιαῦται ψυχαὶ εἴδωλα , | ||
| ἐξουσιαστικὰ δ ' ἀμφότερα ὁρᾶται : τὰ δὲ τῶν ψυχῶν σκιοειδῆ καταφαίνεται . Ὡσαύτως τοίνυν καὶ ἐπὶ τοῦ φωτός . |
| Σωκράτης καὶ Πλάτων ἅμα καὶ Ἀλκιβιάδης , οὐκέτι ἔσται πᾶν δεκτικὸν ἐπιστήμης . τὸ οὖν πάσης οὐκ ἔστιν ἐνταῦθα τοῦ | ||
| οὐ κακῶς . οὐ γὰρ φωτὸς μόνου ἀλλὰ καὶ σκότους δεκτικὸν ὡς εἴρηται . ἔπειτα δὲ καὶ ἡ γῆ κέχρωσται |
| ἀνύτειν ] ἐπείγεσθαι εἰς ὄλεθρον . σπεύδειν ἦ μὴν ] ὄντως μεταπέμψεσθον ] μετακαλέσεσθε . μετακαλέσασθε ἀνακλάειν ] συντρίβειν μακρὰ | ||
| ἄρα ἡμῖν πῃ παρεικάθῃ τὸ μὴ ὂν λέγουσιν ὡς ἔστιν ὄντως μὴ ὂν ἀθῴοις ἀπαλλάττειν . Οὐκοῦν χρή . Μέγιστα |
| καὶ ὅτι τῶν μὲν ἄλλων , ἐφ ' οἷς εἰσιν ἀνθρώπιναι σπουδαί , πλούτου καὶ ἀρχῆς καὶ δυναστείας , πολλάκις | ||
| ξύμμετροι ἀνθρώπῳ : ἀλλὰ διακεκρίσθαι γὰρ τοῖς ἀνθρώποις ὅσαι τε ἀνθρώπιναι τιμαὶ καὶ ὅσαι θεῖαι πολλοῖς μὲν καὶ ἄλλοις , |
| εἰ δὲ πίπτουσι μὲν ὅτι γεγόνασιν ἄνθρωποι , πεσὼν δὲ χηρεύει μὲν σύνοικον , ὀρφανὸν δὲ παρασκευάζει τὸν ἐξ αὐτοῦ | ||
| ὡς ἔτυχε : κἂν ἀποθάνῃ τὸ ἕτερον , τὸ λοιπὸν χηρεύει . ἐπεὶ δὲ ἡ γλαῦξ ἐστιν αὐτῇ πολέμιον , |
| οὕτω ἐγὼν οὔ πω ἴδον ὀφθαλμοῖσιν , οὐδ ' οὕτω γεραρόν : βασιλῆϊ γὰρ ἀνδρὶ ἔοικε . Τὸν δ ' | ||
| νόσοις : καὶ τὸ εὔκρατον τοῦ ἤθους καὶ μειλίχιον καὶ γεραρόν : καὶ τὸ οὐ σχετλίως κατεργαστικὸν τῶν προκειμένων : |
| κακῶν τῶν ἀνθρωπείων ἀπηλλαγμένῃ , ὥσπερ δὲ λέγεται κατὰ τῶν μεμυημένων , ὡς ἀληθῶς τὸν λοιπὸν χρόνον μετὰ θεῶν διάγουσα | ||
| εἰς δικαστήριόν με ἄγετε . οὐκοῦν ἤν τινα καὶ τῶν μεμυημένων ἰδὼν ἐξαγορεύοντα ταῖν θεαῖν τὰ ἀπόρρητα καὶ ἐξορχούμενον ἀγανακτήσω |
| καὶ ψυχαῖς : ἐκεῖ γὰρ τὰ ἁπλούστερα τῶν συνθέτων ἐστὶν ὑποστατικά . τὰ δὲ ὕλης δεόμενα καὶ ἐν ἄλλοις ἑδραζόμενα | ||
| καὶ ὑποστατικὰ ἀλλήλων : τὸ γὰρ λογικὸν καὶ τὸ ἀθάνατον ὑποστατικά ἐστι τοῦ θνητοῦ καὶ τοῦ ἀλόγου : ὁ γὰρ |
| πυκνώσει σκληρύνεται . παρὸ ἡ μεταβλητικὴ κίνησις οὐχ ἑτέρα κατὰ γένος ἐστὶ τῆς μεταβατικῆς κινήσεως . διόπερ ἡμεῖς πρὸς ταύτην | ||
| θ ' ὕφασμα προσφωνῶν τόδε ἀλγῶ μὲν ἔργα καὶ πάθος γένος τε πᾶν , ἄζηλα νίκης τῆσδ ' ἔχων μιάσματα |
| καὶ χαλκευτική , ἢ κατὰ τὸ τέρψιν ποιοῦν , ὡς ζωγραφία , ἢ καὶ κατ ' ἄμφω , ὡς μουσική | ||
| ἔργον γράφειν , καὶ τὸ ἐπίρρημα γραφικῶς . ἀλλὰ καὶ ζωγραφία καὶ ζωγράφος καὶ ζωγραφεῖν καὶ ζῷα ποιεῖν : ἐρεῖς |
| ὕστερον δὲ μετὰ τὴν συμφορὰν τῶν μηδικῶν ἐπὶ τιμῇ τῶν κατοιχομένων ἔπλεκον τὸν στέφανον ἐν χλωρῷ σελίνῳ . διαφέρει δὲ | ||
| παρὰ Βιθυνοῖς τελοῦνται τὰ νεκύσια , καλεῖν ὀνομαστὶ τὰς τῶν κατοιχομένων ψυχὰς ὅσοι τελευτᾶν ἔτυχον ὑπερόριοι καὶ κατακαλεῖν αὐτοὺς ἐς |
| τιμῶν καὶ μνήμης ἀενάου . τὸν μὲν οὖν Κρόνον ὄντα πρεσβύτατον βασιλέα γενέσθαι , καὶ τοὺς καθ ' ἑαυτὸν ἀνθρώπους | ||
| γλώσσας ἀπεραντολόγους . φέρεται δὲ καὶ ἀποφθέγματα αὐτοῦ τάδε : πρεσβύτατον τῶν ὄντων θεός : ἀγένητον γάρ . κάλλιστον κόσμος |
| ὦ φίλη δέσποιν ' , ἐπεί σε μανθάνω θνητὴν φρονοῦσαν θνητὰ κοὐκ ἀγνώμονα , πᾶν σοι φράσω τἀληθὲς οὐδὲ κρύψομαι | ||
| . τὰ μὲν γὰρ κρείττω μόνιμα μόνως , τὰ δὲ θνητὰ πάντῃ μεταβλητά . ἡ δὲ μερικὴ ψυχή , ὡς |
| : . . . τοῦ μὲν οὖν περιττοῦ γένεσιν οὔ φασιν , ὡς δῆλον ὅτι τοῦ ἀρτίου οὔσης γενέσεως . | ||
| τίθενται ταῦτα , οὐ μὴν τούτων χάριν τὰ γινόμενα γίνεσθαί φασιν , ἀλλὰ αὐτὰ ταῦτα ποιητικὰ ἀγαθὰ αὐτοῖς ἐστι . |
| οὐ μόνον ἐπὶ τοῖς ἐγγυτάτω γένους τὸν κλῆρον Ἀπολλόδωρος οὐ καταλέλοιπε , πολλὰ καὶ δεινὰ ὑπὸ τούτων ἀδικηθείς , ἀλλὰ | ||
| ἐπεὶ ὁ Αἴγων ἀπιὼν εἰς τὴν Ὀλυμπίαν ἐμοὶ δῶρον αὐτὴν καταλέλοιπε : δυνατὸς γάρ εἰμι μελῳδεῖν . ποτὶ Πῖσαν : |
| δ ' εἰπεῖν οὐδὲν οὕτω Ῥωμαῖοι φυλάττουσιν οὔθ ' ὅσιον κτῆμα οὔθ ' ἱερὸν ὡς τὰ Σιβύλλεια θέσφατα . χρῶνται | ||
| μὲν τοῦ λόγου συνίσταται : οἷόν τε γὰρ τό τινος κτῆμα προσφωνεῖν , ὡς ἔστιν ἐπινοῆσαι καὶ ἐπὶ τῶν κτητικῶν |
| φασιν ἀπὸ Τιθορέας νύμφης , οἷαι τὸ ἀρχαῖον λόγῳ τῷ ποιητῶν ἐφύοντο ἀπό τε ἄλλων δένδρων καὶ μάλιστα ἀπὸ τῶν | ||
| παρὰ τῆς θαλάττης ἀνασπῶσα : ἡ γραφὴ δὲ τὰ τῶν ποιητῶν ἐπαινοῦσα καὶ μῦθον τῇ νήσῳ ἐπιγράφει , γίγαντα μὲν |
| οὖν αἱ Μοῦσαι ἀξιοῦσι μαθεῖν τὴν αἰτίαν , διότι οὐ μετέχει χορείας τῆς ἐν Ἑλικῶνι μετὰ Μουσῶν , ἰδίᾳ δὲ | ||
| τῶν πρὸς Παμφυλίαν , τοῦ δὲ κοινοῦ τῶν Λυκίων οὐ μετέχει , καθ ' αὑτὴν δὲ συνέστηκεν . Ὁ μὲν |
| λόγοις . πῶς δὲ συγγενής ἐστιν , ἐροῦμεν ἑξῆς . ἑρμηνεύεται δὲ καὶ οὕτως : οὕτω δὲ ἅτε πατρῷον : | ||
| ἣ αἰτία τῆς τῶν ζῴων διαμονῆς ἐστι : Βάλλα δὲ ἑρμηνεύεται κατάποσις : ἐκ ταύτης οὖν γίνεται ὁ Δάν , |
| ταῦτα γνώμη ἐστὶ τοιαύτη : λυγρὰ γὰρ συνοπαδὸς ἔρις βλάπτουσα λέληθε σύμφυτος , ἣν οὐ δεῖ προάγειν , εἴκοντα δὲ | ||
| ὥστε τὸ „ λήγουσα ” ἐπὶ τὴν ζώνην ἀναφέρεσθαι . λέληθε μέντοι γε αὐτὸν τὸ βούλημα τοῦ ποιητοῦ καὶ ἐν |
| ἀγαθὸς εἶναι , καίτοι γε οὐκ ἧν , ἀλλ ' ἐπέκρυπτεν αὐτὸν ἡ τοῦ βασιλέως ἀρετή . Μόνος τοίνυν ἔμεινεν | ||
| . τούτων γὰρ οὐδὲν εἴχομεν ἀναγράφειν , ὅτι τὸ μὲν ἐπέκρυπτεν ἴσως Αἰδέσιος αὐτὸς διὰ τοὺς χρόνους , τὰ δὲ |
| τὸν ἥλιον φάσεων καὶ κρύψεων πραγματείας , προδιαληφθῆναι δ ' ὀφειλουσῶν καὶ ἐνταῦθα τῶν πλατικῶν ἑκάστου διαστάσεων , ἐπειδὴ καὶ | ||
| , τῶν δὲ ἐπὶ μέρους κατὰ τὸ τῶν γενέσεων ἴδιον ὀφειλουσῶν λαμβάνεσθαι τὰς μὲν κατὰ τὸ προυποτιθέμενον πάλιν καὶ ὁλοσχερέστερον |
| ἡ δὲ πρεσβῦτις ἀντὶ τῆς Ἀρτέμιδος τὸν Δία φησὶν αὐτὴν ἐπιμαρτύρασθαι . Ἀπολλόδωρος μὲν οὖν φησιν ὁ Ταρσεὺς τῆς ἀμφιβολίας | ||
| , μηκύνοιμεν ἂν δῆλα παντὶ λέγοντες . τόδε μὴν ἄξιον ἐπιμαρτύρασθαι , ὅτι καὶ τῶν παλαιῶν οἱ τὰ ὀνόματα τιθέμενοι |
| τοῦ τελευτήσαντος , καὶ ὅτι ἡ μὲν δύ ' ἔχειν ἀξιοῖ κλήρους , ἐγὼ δὲ τοῦτον μόνον εἰς ὅν περ | ||
| , φησι , παθὼν ἔχειν αὐτόν . οὐ μέντοι γε ἀξιοῖ ἑαυτὸν θεοῖς συγκρίνειν ἀθανάτοις θνητὸν ὄντα . ἐνδειξάμενος δὲ |
| μετὰ τροπὰς χειμερινάς , μέχρι γὰρ τούτου αὐξάνειν ὁ κάλαμος πεπίστευται . λέγουσι δὲ τοὺς ὑπὲρ καπνὸν τεθέντας καλάμους , | ||
| τῷ πινομένῳ , παραπλησίως δὲ καὶ ἡ τῶν στρουθοκαμήλων ποιεῖν πεπίστευται : δίδου δὲ καὶ τὸ τοῦ λαπάθου σπέρμα λεῖον |
| δὲ ὑπὸ τουτωνὶ τῶν πιθήκων , οὓς τὸ παιδίον θεράποντας ἡγεῖται . λαγωὸς δὲ οὑτοσὶ χθὲς οἶμαι εἰσῳκισμένος ξυνέχεται μὲν | ||
| τῶν ἐν ἡμῖν μέρους , πάντων δ ' ἅπαξ ἁπλῶς ἡγεῖται , διήκει τε ἐπὶ πᾶσαν τὴν ἐφ ' ἡμῖν |
| ἀντὶ τοῦ ἀγχόνηι . ἀρτάναι ] ἀγχόναι . ἔοικεν ] ἔοικεν ὡς κύων εὔρις ἀναζητεῖν εἰ γέγονεν ἐνθάδε παλαιὸς φόνος | ||
| τῆς ζωῆς καὶ ἡ νοότης ἐπὶ νοῦ ; ἢ μᾶλλον ἔοικεν εἶναί τι μέσον στοιχείου τε καὶ τοῦ συνθέτου παντὸς |
| [ τοὺς δὲ κλεπτικούς ] , [ ἢ καὶ ὑπὸ θνητῶν ] παιομένους [ δόρατι ] , πρὸς τῷ [ | ||
| πολλάκις ἤδη φανέντος πελαγίοις ἐν ἀγκάλαις , ὃν καὶ τὰ θνητῶν φασιν ἀγγέλλειν πάθη . γλαῦκον λέγεις ; ἔγνωκας . |
| λοιπόν . . ἐπαινεῖς ] θαυμάζεις λίαν , εἶναι . σοφώτατόν ] λέγεις . ὢ ] φεῦ . . τί | ||
| καὶ τὸ νοῆσαι , ὅτι δεῖ κατὰ καιρὸν σιωπῆσαι , σοφώτατόν ἐστι πρᾶγμα . εἰ δ ' ὄλβον ἢ χειρῶν |
| σήμερον δύο παίδων βασιλικῶν καὶ ὡραίων καὶ νεανίδων δύο , γένους μὲν τοῦ πρώτου , εἴδους δὲ τοῦ ἀπαραμίλλου καὶ | ||
| τῆς τε γὰρ ἀποδείξεως γένος ὁ συλλογισμός , τοῦ δὲ γένους μὴ ὄντος οὐδὲ τὸ εἶδός ἐστιν , ὥστε μὴ |
| φυσικῆς γενέσεως , τὸ δὲ πῦρ , ὡς εἴρηται , γεννητικὸν μὲν αὑτοῦ , φθαρτικὸν δὲ ὡς ἐπὶ πᾶν τῶν | ||
| αὐτό φασι καταφέρεσθαι οἱ περὶ τὸν Σφαῖρον , πάντων γοῦν γεννητικὸν εἶναι τῶν τοῦ σώματος μερῶν . τὸ δὲ τῆς |
| ἐπειδὴ αἱ τέχναι ὀλίγα μὲν γινώσκουσαι πολλὰ δὲ ἀγνοοῦσαι μᾶλλον ἄγνοιαί εἰσιν ἤπερ γνώσεις , ἡ δὲ φιλοσοφία ὡς πάντα | ||
| μέν τι γινώσκουσι , πολλὰ δὲ ἀγνοοῦσι , καὶ μᾶλλον ἄγνοιαί εἰσιν ἤπερ γνώσεις : ἡ δὲ φιλοσοφία μᾶλλον γνῶσις |
| θυμικὸν καὶ τὸ ἐπιθυμητικόν , ἡνιοχῶνται καθάπερ ἵπποι ὑπὸ τοῦ λογικοῦ , τότε γίνεται δικαιοσύνη : δίκαιον γὰρ τὸ μὲν | ||
| τὴν πρώτην ἑβδομάδα . ἔστι δ ' ἐννόημα φάντασμα διανοίας λογικοῦ ζῴου : τὸ γὰρ φάντασμα , ἐπειδὰν λογικῇ προσπίπτῃ |
| ᾐτιῶντο . Ἐπίστασθε δὲ , ὦ ἄνδρες , ὅτι αἱ ἀνάγκαι αὗται ἰσχυρόταται καὶ μέγισταί εἰσι τῶν ἐν ἀνθρώποις , | ||
| εἰς τοῦτό γε ἤδη κατέστησε τὰ πράγματα ἡμᾶς καὶ αἱ ἀνάγκαι τοῦ μὴ δικαίως βιοῦν , ὥστε μηδὲν παρὰ τοῦτο |
| μετὰ τοῦ εἴδους καὶ τὸ ποσὸν ὥρισται : ἄλλο γὰρ ἀνθρώπου καὶ ἄλλο ὄρνιθος καὶ ὄρνιθος τοιουτουί . Θαυμαστότερον τὸ | ||
| βιότου ἐν τούτῳ πολλάκις εὑρίσκουσι . τέλος γὰρ τῆς τοῦ ἀνθρώπου ζωῆς ὁ θάνατος . . κόναβος ] κτύπος ἐστί |