| συνθανεῖν ἂν ἤθελον . ἄκραντ ' ὀδύρηι ταῖσδέ τ ' ἐξάγεις δάκρυ . δοκῶ μέν , αὐταί γ ' εἰσὶν | ||
| ὅτι ἐκ τοῦ αὐτοῦ στόματος τὸ θερμὸν καὶ τὸ ψυχρὸν ἐξάγεις . „ ὁ μῦθος δηλοῖ , ὅτι δεῖ φεύγειν |
| , ἀφύην , ἑψητόν . Ναστὸς τὸ μέγεθος τηλικοῦτος , δέσποτα , λευκός : τὸ πάχος γὰρ ὑπερέκυπτε τοῦ κανοῦ | ||
| . Ἡράκλεις καὶ κέντρ ' ἔχουσιν . οὐχ ὁρᾶις ὦ δέσποτα ; οἷς γ ' ἀπώλεσαν Φίλιππον ἐν δίκηι τὸν |
| ἄτακτος , οἷος εἶναι εἰκὼν ἀκολάστου δήμου . Ἀλλ ' ἀντίθες καὶ τούτῳ ἄνδρα , ἀγαθόν , ἡγεμόνα ἀκριβῆ , | ||
| . οὔκουν μεταστρέψας σεαυτὸν ἁλὶ πάσεις ἀλείφων ; ἀλλ ' ἀντίθες τοι : ἐγὼ γὰρ αὐτὰ πάμπαλιν τὰ θερμὰ λουτρὰ |
| τὸ γεννηθὲν εὐθέως , παιδίον δὲ τὸ τρεφόμενον ὑπὸ τῆς τιθηνοῦ , παιδάριον δὲ τὸ ἤδη περιπατοῦν καὶ τῆς λέξεως | ||
| τὸ γεννηθὲν εὐθέως , παιδίον δὲ τὸ τρεφόμενον ὑπὸ τῆς τιθηνοῦ , παιδάριον δὲ τὸ ἤδη περιπατοῦν καὶ τῆς λέξεως |
| ' ἑκάστην ὄρεξιν , τῆς δὲ σοφίας μόνον θεωρούσης καὶ λεγούσης , πραττούσης δὲ μηδέν . ἐλέγετο γὰρ ἐξ ἀρχῆς | ||
| καὶ τὸ εἰωθὸς ἔπος , ὡς μετὰ ταῦτα ἐπυθόμην , λεγούσης , λαβέ μου , Σκάμανδρε , τὴν παρθενίαν , |
| φέρεται οὗτος ὁ ἴαμβος : οὐδὲ μηνυτὴν χρόνον : οὐδὲ περιμενεῖς ὀλίγον χρόνον , ἵνα μάθῃς τὸ ἀσφαλές , ἀλλ | ||
| εἶχον ” ἀφίημί σε ” εἶπε „ τῶν ἐγκλημάτων , περιμενεῖς δέ , ἔστ ' ἂν ἰδίᾳ ξυγγενώμεθα . „ |
| , καὶ τὸ μειράκιον οὐκ ἐξετρέπετο , βοῶντος ἐμοῦ καὶ κεκραγότος : Ἕλκε τὸν ἵππον , μετένεγκε τὰς ἡνίας : | ||
| οἷς περὶ τῆς ἀκολουθίας τῶν ἐξ ἀορίστου ὑποκειμένου προτάσεων διορίζεται κεκραγότος ὅτι τῇ καθόλου ἁπλῇ ἀποφάσει τὸ αὐτὸ σημαίνει ἡ |
| : “ καί κ ' ἀλαός τοι , ξεῖνε , διακρίνειε τὸ σῆμα ἀμφαφόων , ἐπεὶ οὔ τι μεμιγμένον ἐστὶν | ||
| ἀπάτην συμπεραίνει τἀνθρώπῳ : καὶ σχολῇ γ ' ἄν τις διακρίνειε τὰς ἀπάτας περιουσίᾳ συνέσεως . Καθά φασι καὶ τὸν |
| ἕως ἔτι κάρτος ἀέξεται , οὔ τιν ' ἐάσω ἐχθρὸν ἐμῆς κεφαλῆς , ἀλλ ' Ἄιδι πάντας ἰάψω , οὕνεκ | ||
| καὶ ξύλλογοι γυναικοπληθεῖς : οὐ γὰρ ἐξανέξομαι λεύσσων δάμαρτος τῆς ἐμῆς ὁμήλικας . ἐρεῖ δέ μ ' ὅστις ἐχθρὸς ὢν |
| Καλῇ , χρυσείῃ ὑπὲρ ἀργυρέοιο λέβητος : ἐπὶ δὲ τῆς λεκάνης : . . . . . . . . | ||
| πεντέλιθα ἐν ταῖς Ἀριστοφάνους Λημνίαις : πεντελίθοισί θ ' ὁμοῦ λεκάνης παραθραύμασιν . γυναικῶν δὲ μᾶλλον ἡ παιδιά , ὥσπερ |
| ἡμῖν προφητεύσας ἄνεσιν ἐκήρυξε τῇ χώρᾳ δι ' ἑξαετίας γεωπόνους ἐπισχών . ἀλλὰ γὰρ οὐχ ἕνεκα ὧν εἶπον αὐτὸ μόνον | ||
| , φρονῶν δὲ οὐ παύσομαι . ” καὶ μικρὸν ὅσον ἐπισχών τινι τῶν πρὸς ταῖς ἐπιστολαῖς ὑπέβαλε τὰς πρὸς Πετρώνιον |
| ἡμῖν συνήθους ὑποτακτικοῦ . οὗ ἄρθρον , καὶ τρίτον πρόσωπον συνάρθρου , ἀναλογούσης τῆς ἐμοῦ καὶ σοῦ : τὸ γὰρ | ||
| , εὔηθες καὶ τὸ διὰ τῆς παραθέσεως τοῦ ἄρθρου ἐκδέξασθαι συνάρθρου σύνθεσιν . οὐ γὰρ δή γε τὰ παρατιθέμενα ἄρθρα |
| ἤγουν αὐτὸς ἐνταῦθα πρὸς ἡμᾶς τῇδε ὃς πόλει ἠλιθείης ἐλθὲ ἀκουόμενος ἀναφανδὸν , ὅπου ἡμῖν παρακελεύων ἔρχεσθαι ἐν Μέμφει : | ||
| νῦν ὁ ἀπόγονος Γραῦς . ἐρρέθη . ὁ γὰρ λόγος ἀκουόμενος περὶ τοῦ Γρᾶ καλλίων . τὰ δὲ περὶ τῆς |
| , ἀνάγκη καὶ τὴν κύστιν τὠυτὸ πάσχειν : ὁκόταν γὰρ θερμανθῇ μᾶλλον τῆς φύσιος , ἐφλέγμηνεν αὐτέης ὁ στόμαχος : | ||
| φλοιὸν ἕψει ἐπὶ μαλακῆς τέφρας , ἔστ ' ἂν καλῶς θερμανθῇ . τοῦτο διδόναι πίνειν οἷς τε ἄγειν οὐκ ἰσχυρῶς |
| ἄνθρωπον συκοφάντην καὶ θρασὺν Ἀριστογείτονος μιαρώτερον ἐπιτιθέμενον Στρατηγίῳ τῷ σοφιστῇ παῦσον ἢ πείθων ἢ ἀναγκάζων . ἰσχύεις δὲ ἀμφότερα : | ||
| λόγοι εἰς ἔριν καταντῶσιν : ἐγὼ δὲ ποιήσω τοῦτο . παῦσον πολλά μοι λέγειν : περαίνει γὰρ καὶ τελειοῖ τὸν |
| ἀπεκρίνατο : „ οἶδα , ὡς πολλάκις ἐμοῦ ἕνεκεν ἀργὸς διετέλεσας : καὶ δοκεῖς κατενεγκεῖν με τῆς πέτρας καὶ σεαυτῷ | ||
| εἰ ταῦτα πειθοίμην . ἀλλὰ τί οὐκ ἐκεῖνον τὸν λόγον διετέλεσας , ὡς τὰ δοκοῦντα οὐκ ἔστιν χρήματα , χρυσίον |
| : πρῶτον μὲν γάρ φησιν αὐτῷ : ” καὶ νῦν ἐπικατάρατος σὺ ἀπὸ τῆς γῆς ” , δηλῶν πρῶτον ὅτι | ||
| ἣν χρή σε ἀνὰ κράτος ἀπείργειν : διὰ τοῦτο ” ἐπικατάρατος ” οὐχὶ σύ , ἀλλ ' „ ἡ γῆ |
| νομίσασα δέ , ὡς , εἰ πλείους τῇ ὄρνιθι κριθὰς παραβάλλοι , δὶς τέξεται τῆς ἡμέρας , τοῦτο πεποίηκεν . | ||
| σὺν τῇ θερμασίᾳ . εἰ δέ τις ἐπιπλέον εἰς αὐτὰ παραβάλλοι δελεαζόμενος τῆς ἐν αὐτοῖς ἀνωδυνίας ἐκλύει τὰς δυνάμεις τοῦ |
| κέκλημαι : . . . Ἑλλήνων οἰκήματα : ἀντὶ τοῦ κληθήσομαι : δούλα λιποῦς ' Ἀσίαν : καταλιποῦσα τὴν Ἀσίαν | ||
| τῶν Ἑλλήνων : ἐγὼ δ ' ἐν ξένῃ γῇ δούλη κληθήσομαι λιποῦσα τὴν Ἀσίαν δούλην , θεράπαιναν , τῆς Εὐρώπης |
| πολλαπλασίων πρωτίστου εἴδους . πάλιν δὲ ἐξ ἄλλης ἀρχῆς τὸ γεννηθὲν τοῦτο τοῦ πολλαπλασίου πρώτιστον εἶδος μετὰ τοῦ πρώτου τῶν | ||
| καὶ προβεβηκὼς διαφέρει . Βρέ - φος μέν ἐστι τὸ γεννηθὲν εὐθύς , παιδίον δὲ τὸ τρεφόμενον ὑπὸ τῆς τιθηνῆς |
| . , . * . Ἀδρανής : δραίνω , τὸ πράττω , δρανῶ ἔδρανον δρανής , καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ | ||
| γάρ , ὥστε ὁρᾶν ἐξέσται αὐτῇ ὅ τι ἂν ἐγὼ πράττω . Ὥρα ἄν , ἔφη , συσκευάζεσθαι ὑμῖν εἴη |
| δὲ ὅπως τὰ παρόντα βελτίω γενήσεται συμβουλεῦσαι , τοῦτ ' ἔμφρονος ὡς ἀληθῶς συμβούλου : ὅπερ οἱ ἄλλοι εὖ οἶδ | ||
| ἐπὶ τοῦτο λαμβάνουσα τὰς ὁρμάς : οἷς πολλῆς πάνυ καὶ ἔμφρονος δεῖ τῆς πρώτης ἐπιστάσεώς τε καὶ ἀγωγῆς , εἰ |
| καταλαβόντες , πήραν ἔχοντα λάχανά τ ' ἄγρια δροσερά , κραιπαλῶντα ἡγούμενον τοῖς προβατίοις , εἰκῇ δὲ καταδαρθόντα που μέγαν | ||
| δροσερὰ : Τρυφερά . κραιπαλῶντα : Μεθύοντα . . καὶ κραιπαλῶντα : Ἀντὶ τοῦ ἐκ μέθης ἀτακτοῦντα , μεθύοντα , |
| φέρω : κεῖται γὰρ παρὰ τοῖς ποσὶ τῆς Ὑγιείας , ἀρτίως γε θείσης Τύχης ταύτης , ἐπειδὴ τάχιστα ἀνεῴχθη τὸ | ||
| , καὶ τὴν μαρτυρίαν ἀνάγνωθι . Ὁ μὲν τοίνυν ἐπιδακρύσας ἀρτίως ἐνταυθοῖ Δημοσθένης μνησθεὶς Κερσοβλέπτου , φαίνεται τῆς συμμαχίας ἐκκλῄων |
| ἐπαιρόμενον καὶ διὰ πρᾶγμα οὐδενὸς ἄξιον ἔξω τοῦ φρονεῖν , συστείλας ἐπὶ βραχὺ καὶ ἀφελὼν μικρόν τι τῆς ἀνοίας , | ||
| δημιουργίας ἔμπειρος : ἀλλ ' ὅ γε Πυθαγό - ρας συστείλας πάντων τὸ ὄνομα ἐπὶ τὴν τοῦ ὄντος . ἐπιστήμην |
| ὁ δὲ νοῦς : δεινῶς γὰρ διὰ στόματος τοῦ Ἄργους ἀναβοᾷ σύ : ἄλλως : διὰ τοῦ στόματος , ὡς | ||
| διὰ στόμα καὶ Εὐριπίδης δεινὸν γάρ : Ἄργει τ ' ἀναβοᾷ διὰ στόμα . ἡμέτερα . † τοὶδ ' ἄρα |
| παρείας . μιαρέ ] μεμιασμένε . Ὀρέστα , ἀναιδές . φήμ ' ] ναὶ . λέγω . . ὁμολογοῦνθ ' | ||
| , πρὸς τῇ τῶν εἰδῶν σοφίᾳ τῇ καλῇ ταύτῃ , φήμ ' ἐγώ , καίπερ γέρων ὤν , προσδεῖν σοφίας |
| ὄμβροι μεγάλων λίθων : οἱ δὲ θερμῶς μαχόμενοι τούτων οὐδὲν ἐπέγνων . τέλος τοσοῦτο πέπτωκε πλῆθος ἀνδρῶν Ῥωμαίων ὡς τὸν | ||
| παρῳχημένων καὶ μελλόντων ἐχρημάτιζον , ἀλλ ' ἃς αὐτὸς ἀκριβέστερον ἐπέγνων καὶ αἷς παρέτυχον , ἐκείνας ἀναγκαῖον ἡγησάμην προτάξαι . |
| ποιήσεις δὲ καὶ τὴν ἀνθρωπείαν μὴ εἶναι δυσώδη : τὸ παιδίον , οὗ μέλλεις τὴν κόπρον λαμβάνειν , πρὸ τριῶν | ||
| ἀπότρεχε τέκνον καὶ σήμανον Λάμεχ τῷ υἱῷ σου ὅτι τὸ παιδίον τοῦτο τὸ γεννηθὲν τέκνον αὐτοῦ ἐστιν δικαίως καὶ οὐ |
| ἔπασχε διηκρίβωσεν Ἔρωτα , ἐξ ἰδίης ἕλκων ἀρχέτυπον κραδίης , Φρύνῃ μισθὸν ἐμεῖο διδοὺς ἐμέ . ἐκλογήν τε αὐτῇ τῶν | ||
| , ὥς φησιν Ἕρμιππος . ὁ δὲ Ὑπερείδης συναγορεύων τῇ Φρύνῃ , ὡς οὐδὲν ἤνυε λέγων ἐπίδοξοί τε ἦσαν οἱ |
| γε ἅπασι κατέστη ὡς ἡ Ῥωμαίων βασιλεία , τρυφὴν μὲν ἀρνουμένη , πόλεμον δὲ αἱρουμένη , οὐδὲν ἀφίησι τῆς γῆς | ||
| ἐκ κακῶν † , ἄναξ , φρόντισον εὖ καλύψαι . ἀρνουμένη μὲν οὐκέτ ' ἂν πίθοιμί σε , πάντως γὰρ |
| ' ἐκθρέψαντες : οὐδὲ πρὸς τάφοις ἔσθ ' ὅστις αὐτῶν αἶμα γῆι δωρήσεται . [ ἦ τοῦδ ' ἐπαίνου τὸ | ||
| ὁ πότμος . ἐξέθυς ' ὁ Φοῖβος ἡμᾶς μέλεον ἀπόφονον αἶμα δοὺς πατροφόνου ματρός . δίκαι μέν . καλῶς δ |
| σκανᾶς : σκηνὴ λέγεται , παρόσον ἐν ταῖς πανηγύρεσι σκηνὰς ἐποίου οἱ πωλοῦντες . χὡμός : ἡ Γοργὼ ἐπὶ τοῖς | ||
| σκανᾶς : σκηνὴ λέγεται , παρόσον ἐν ταῖς πανηγύρεσι σκηνὰς ἐποίου οἱ πωλοῦντες . χὡμός : ἡ Γοργὼ ἐπὶ τοῖς |
| παιδάριον δὲ τὸ ἤδη περιπατοῦν καὶ τῆς λέξεως ἀντεχόμενον , παιδίσκος δὲ ὁ ἐν τῇ ἐχομένῃ ἡλικίᾳ , παῖς δὲ | ||
| παιδάριον δὲ τὸ ἤδη περιπατοῦν καὶ τῆς λέξεως ἀντεχόμενον , παιδίσκος δὲ ὁ ἐν τῇ ἐχομένῃ ἡλικίᾳ , παῖς δὲ |
| , εὐτυχὴς δ ' ὁ τῆς Ἀσίας βασιλεὺς ἑτέρων ἡγεμόνων λαβόμενος : τῇ μὲν γὰρ τούτων στερηθείσῃ δουλεία περιέστηκε , | ||
| αὐτὴν τρόπῳ τοιῷδε : περιταμὼν κύκλῳ περὶ τὰ ὦτα καὶ λαβόμενος τῆς κεφαλῆς ἐκσείει , μετὰ δὲ σαρκίσας βοὸς πλευρῇ |
| γῆς ἀπελήλυθε ; φυλάττεται παρὰ τίσιν ; οὐ γὰρ δὴ κἀγὼ καθάπερ ἐκεῖνος ἐν ὑποψίαις εἰμί , ὡς ἀπιστεῖσθαι . | ||
| ἀλλὰ πρὸς τὰς τῶν πραγμάτων φύσεις καὶ μεταπτώσεις . οὕτω κἀγὼ καθάπερ τι φοβερὸν θηρίον κεχαρισμένοις λόγοις τιθασεύσας τὸν Ἀλέξανδρον |
| ἀπὸ σαυτοῦ ἐμὲ καὶ τὸν Πειραιᾶ καὶ τὸν [ ] ἀγρίδιον καὶ τὴν Μουνυχίαν καὶ πάντα κατ ' ὀλίγον ὅπως | ||
| ἑώρα πολεμοῦντά τινα τῶν ἀγρογειτόνων πένητα καὶ βιαζόμενον ἑαυτῶι τὸ ἀγρίδιον πωλῆσαι , μέχρι μέν τινος ἐπιπλήττειν , τῆς δ |
| ἔχοντα , καὶ ἀίδια καὶ γινόμενα . Εὖ γε ὦ Ἐμπεδόκλεις , ἕπομαί σοι καὶ μέχρι τῶν κρατήρων τοῦ πυρός | ||
| αὐτὴν ἔτι πολὺ πρότερον ἀποτετμήσθω . Σοὶ δὲ τί , Ἐμπεδόκλεις , δοκεῖ ; Εἰς τοὺς κρατῆρας ἐμπεσεῖν αὐτόν , |
| ἡδόμεσθ ' ἀγῶνι δυστυχεῖ δόμοις δισσῶν ἀδελφῶν μόρον ἀκούοντες σέθεν οἴμοι τὸ πᾶν δῆτ ' ἐσφάλημεν ἐλπίδων ται μέγα τείσασθε | ||
| τοῦ ἀπό τινος ἐσθίειν , ὡς Ἕρμιππος ἐν Στρατιώταις : οἴμοι τάλας , δάκνει , δάκνει , ἀπεσθίει μου τὴν |
| πεπωκότων , οἶμαι , καὶ μικρῶν ὄντων τῶν παροξυνόντων , εἰπούσης τι καὶ δακρυσάσης ἐκείνης περιρρήξας τὸν χιτωνίσκον ὁ οἰκέτης | ||
| παιδοτρίβην μνᾶν δοὺς οἴει αἰεὶ φοιτήσειν ; Φρύνης δὲ πικρότερον εἰπούσης αὐτῇ εἰ δὲ λίθον , ἔφη , εἶχες , |
| οὐρητικοῖς ὑποκαθαίρειν τὴν κύστιν , ἀλλὰ πρᾳότερον : κίνδυνος γὰρ ἑλκῶσαι τοῖς ἰσχυροτέροις , ὃ παντός ἐστι κάκιον . Ἀγαθὰ | ||
| πόδα πολλοῦ ὄντος ἀνέμου : ἀντὶ τοῦ τραυματίσαι : † ἑλκῶσαι : ἀντὶ τοῦ ἕλκους καὶ τραυμάτων πληρῶσαι τὸν σὸν |
| καὶ τοῦδε τἀνδρὸς ἡψάμην θυραῖος ὤν , πᾶσαν ξυνάψας μηχανὴν δυσβουλίας . οὕτω καλὸν δὴ καὶ τὸ κατθανεῖν ἐμοί , | ||
| κραίνων ] τελῶν . θ δυσβουλίας ] παρακοάς . θ δυσβουλίας ] κακοβουλίας . δυσβουλίας ] δυσβούλευτα γὰρ ἐποίησεν ὁ |
| οἰκείων ἀδικημάτων ἐλεγχόμενοι , κολάσαι μᾶλλον ἡμᾶς ἢ παρεῖναι : παρεὶς μὲν γὰρ οὐκέτι τοῦ ἵλεω δούλους ἑαυτοῦ , γενέσεως | ||
| καὶ τὰς ἄλλας τὰς τοιαύτας κομψείας ἐῴης ἂν χαίρειν , παρεὶς ἀποκρίνασθαι τοῖς σεαυτοῦ σοφωτέροις : σὺ δὲ δεδιὼς ἄν |
| καὶ συνεξετάζεσθαί σοι ἕτοιμος ἐπὶ τῆς δίκης . Ἀλλὰ ἐκεῖνο ἀνιαρόν , ὦ Πολύστρατε , ὅτι μὴ ἐκείνης παρούσης ποιήσομαι | ||
| αἰσχυνόμενοι θυλήμασι κρύπτετε πολλοῖς ; Νὴ τὴν Δήμητρ ' , ἀνιαρόν γ ' ἦν τὸ κακῶς ᾄδοντος ἀκούειν : βουλοίμην |
| περὶ τῆς ἡδονῆς τοιαῦτα εἴρηκεν : τὰς γὰρ ἡδονὰς ὅταν προδῶσιν ἄνδρες , οὐ τίθημ ' ἐγὼ ζῆν τοῦτον , | ||
| καὶ περισσότερον : δείσας οὖν μὴ σφᾶς παρὰ τὸ ἔργον προδῶσιν , ἀποχώρησιν παρεῖχεν ἀπὸ στρατοπέδου τοῖς ἐθέλουσιν οἴκαδε : |
| , ] αὕτη . τόδ ' ] κατὰ . * λυποῦμαι . τύπτε σεαυτὸν εἰς ἐμὴν χάριν . * βρέχομαι | ||
| τι ἡ Ἄλκηστις ἀπέθανεν ; εἶτά φησιν ὁ Ἄδμητος ὅτι λυποῦμαι καὶ δι ' ἐκείνην , μέλλουσαν τελευτᾶν . εἶτα |
| Οὐδεὶς ὑμῶν διὰ τὰς ἐμὰς ἡδονὰς κάκιον οἰκεῖ , οὐδὲ ἐστέρηται τῆς πατρίδος κατηγόρου τυχὼν ὅτ ' ἦσαν αἱ διαψηφίσεις | ||
| καὶ γνώσεσθε δὲ αὐτίκα , ὡς οὐδὲ τῆς οἴκοθεν κινήσεως ἐστέρηται τὸ εἰς θεωρίαν προκείμενον ἄγαλμα , ἀλλὰ καὶ ὁμοῦ |
| πρὸς οἷς ἱκέτευεν , ἔρχεται τρέμων , ἐγὼ δὲ οὐδὲν ὠφελῶ καὶ ταῦτα πολλοὺς ἐκ δεσμῶν λελυκὼς καὶ δόξης οὔσης | ||
| . . . Ἄλφω καὶ ἀλφῶ διαφέρει . ἄλφω τὸ ὠφελῶ , ἀλφῶ δὲ τὸ εὑρίσκω . Ἄβαξ καὶ ἀβάκιον |
| αὐτῷ καταβήσεσθαι καὶ θεὸν ἐξ οὐρανοῦ ἀντεραστήν . καλέσας τοίνυν Φωκᾶν διηρεύνα “ τίνες εἰσὶν οἱ νεανίσκοι καὶ πόθεν ; | ||
| οὖν νέφος ἔσχατον ἀνεκάλυψε τῆς ψυχῆς Διονύσιος , καὶ περιπτυξάμενος Φωκᾶν “ σὺ ” φησὶν “ εὐεργέτης ἐμός , σὺ |
| μετὰ πείρας οἷόν τε μόνης , εὖ τοι γινωσκέτω μὴ δεήσεσθαι μαντικῆς . οὐδεὶς γὰρ ἡμῶν , κατὰ τοὺς ποιητάς | ||
| δεδωκώς . Διδούς μοι τὴν ἐπιστολὴν Μίκκαλος πολλῶν μὲν ᾤετο δεήσεσθαι πόνων , εἰ μέλλοι με τοῦ γεγραφότος ἀναμνήσειν : |
| Κρέον ; οὔπω λελήσμεθ ' : ἀλλὰ σύλλεξαι σθένος καὶ πνεῦμ ' ἄθροισον , αἶπος ἐκβαλὼν ὁδοῦ . κόπωι παρεῖμαι | ||
| : ἀλλὰ κἀκείνοισι ταῦτ ' ἐναντία . Οὐκ ἔστι λῃσταῖς πνεῦμ ' ἐναντιούμενον , ὅταν παρῇ κλέψαι τε χἀρπάσαι βίᾳ |
| ἐλεει - νὸν ἐπέστη καὶ πρὸς τὴν δέσποιναν ἀπέβλεψε . πυνθανομένης δ ' ἐκείνης , τί παθὼν οὐκ ἄγει τὸ | ||
| προσάξω ὑμῖν εἰς θυσίαν . „ τῆς δὲ γυναικὸς αὐτοῦ πυνθανομένης : ” πόθεν σοι ταῦτα , ἐὰν συμβῇ ὑγιᾶναί |
| δεύτερον δ ' ἐπὶ τῶν παρθένων ἐχρῆν ἀντικόπτειν τι τῇ μηλώσει : νυνὶ δὲ μέχρι βάθους ἄπεισιν ἡ μήλη . | ||
| τοῦ νεύρου συντελουμένη χείρων καὶ δυσεργεστέρα , ἔν τε τῇ μηλώσει ψαυόμενον τὸ νεῦρον αἴσθησιν δριμυτέραν καὶ ὀξυτέραν παρέχεται : |
| δυσὶν ὀρθαῖς ἴσαι εἰσίν , ἀλλὰ καὶ αἱ ὑπὸ ΒΑΓ ΓΑΗ γωνίαι δυσὶν ὀρθαῖς , ἴση ἄρα ἐστὶν ἡ ὑπὸ | ||
| ὀρθαῖς ἴσαι εἰσίν , ἀλλὰ καὶ αἱ ὑπὸ ΒΑΓ , ΓΑΗ γωνίαι δυσὶν ὀρθαῖς , ἴση ἄρα ἐστὶν ἡ ὑπὸ |
| τῷ Ἄργει διάγειν καὶ ζῆν , ἔνθα οὐκ ἂν ἀπαρρησίαστος διετέλεσα οὐδὲ κάτω βλέπων καὶ κρύπτων ἐμαυτοῦ τὸ ἐλεύθερον . | ||
| ἐπὶ τοῖς προτέροις ἔργοις τιμὰς καὶ χάριτας ἀφανίσαι . καὶ διετέλεσα πάντα τὸν μεταξὺ χρόνον στρατευόμενος καὶ ταλαιπωρῶν καὶ οὐδένα |
| ' οὖν , ἔφη , ἐπίστω , ὅτι νῦν τε ἄπειμι ὡς ἂν δύνωμαι τάχιστα ἐκ τῆς σῆς χώρας , | ||
| ” Συνέθεντο ταῦτα , καὶ ὁ μὲν Χαιρέας πέμψας “ ἄπειμι ” φησὶν “ εἰς ἀγρόν : ” ὁ δὲ |
| τοῦ βαλανείου ἀπὸ τοῦ Σιρμίου αἰχμάλωτος ἀχθείς , μισθὸν τοῦ εὑρέματος ἐλευθερίαν λήψεσθαι προσδοκῶν ἔλαθε μείζονι πόνῳ περιπεσὼν τῆς παρὰ | ||
| βασιλέως εἶναι τὸ χρυσίον λέγει “ λαβὼν τὸ ἥμισυ τοῦ εὑρέματος ἡσύχαζε . ” Αἴσωπος ἔφη “ οὐχὶ σύ μοι |
| ἧς ἧκον πρεσβείας πρὸς ὑμᾶς , τὴν μὲν πρεσβείαν οὐκ ἐξωμοσάμην , ἀλλ ' ὑπεσχόμην πρεσβεύσειν , ἐὰν ὦ δυνατός | ||
| ἐπὶ γὰρ τὴν τρίτην πρεσβείαν δίς με χειροτονησάντων ὑμῶν δὶς ἐξωμοσάμην . καὶ παρὰ ταύτην τὴν ἀποδημίαν πάντα τἀναντί ' |
| ἐξεθισμὸς μεγάλας ἔχει τὰς διαφοράς : διόπερ ἐξίστησι τῆς ἰδίας καταπαύσεως τοὺς μὴ ἐκ προσαγωγῆς καὶ δι ' ἑτέρας πάλιν | ||
| τῇ Ἀσενὲθ κρυφῇ , καὶ ἑώρα Λευὶς τὸν τόπον τῆς καταπαύσεως αὐτῆς ἐν τοῖς ὑψίστοις . Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ |
| οὐδ ' ἐνταῦθα τὸ γεννώμενον , ἀλλ ' ἔλαττον ὂν εἴδωλον εἶναι αὐτοῦ , ἀόριστον μὲν ὡσαύτως , ὁριζόμενον δὲ | ||
| μεμνῆσθαι , καὶ μηδέποτε ἐκβαλεῖν ἂν ἐκ τῆς ψυχῆς τὸ εἴδωλον , ὥσπερ ἐν κατόπτρῳ τοῖς λόγοις ἐμβλέποντας . καὶ |
| αὐτῇ μιγῆναι , τῆς δὲ ἀποστρεφομένης καὶ τὴν παρθενίαν μᾶλλον αἱρουμένης ἔν τινι τόπῳ τῆς Ἀττικῆς κρύπτεσθαι , ὃν λέγουσι | ||
| σώζεται ἡ ὑπογραφὴ ζῷον γελαστικόν , ἐπὶ δὲ τοῦ ὁρισμοῦ αἱρουμένης μιᾶς φωνῆς οὐκέτι σώζεται ὁ ὁρισμός . [ καὶ |
| ὅ τι ἂν ἅπαντες οὗτοι γνῶσι πράττειν με δεῖν , ποιήσω . καὶ πρὸς μὲν σὲ ταῦθ ' ἱκανά : | ||
| διὰ πλατείας . . . οὐράνιον . . παιδιάν βάψας ποιήσω μέλαν . ἀκούεις ὡς στένει ; Ἀστυάναξ γέγονα . |
| τε τὸ πρόδηλον εἶναι ὡς εἰς βάθος ὠλίσθησε κακοῦ τῇ ἑταιρίᾳ ὁ τοῦ τρισαριστέως υἱός : καὶ τὸ ἑκοντὶ εἰς | ||
| ἐπίψογον , ἐὰν δὲ θηλείας ᾖ τὸ θέμα ἔσται ἐν ἑταιρίᾳ καὶ πολυκοινίᾳ καὶ μεγάλῳ ἀνδρὶ συγκοιμηθεῖσα φιληθήσεται καὶ ἔσται |
| ἐνεργητικόν , ἐξ οὗ γίνεται τὸ ἀπτώς ἀπτῶτος : πάλιν τέτρωμαι ἀτρώς ἀτρῶτος : ἰδοὺ ταῦτα πάντα μίαν συλλαβὴν ἐφύλαξαν | ||
| , θαρσήσας εἶπον : “ Οἴμοι , φιλτάτη , πάλιν τέτρωμαι χαλεπώτερον : ἐπὶ γὰρ τὴν καρδίαν κατέρρευσε τὸ τραῦμα |
| γέγονεν ἀρετῆς ἡ τοιαύτη πενία . ἰδού , πάλιν ἐκείνους οἰκτείρεις τοὺς ἄνδρας καὶ πρόσωπον ἐμφαίνεις συναχθομένου κατὰ νοῦν ἐκ | ||
| ὑπ ' αἰδοῦς καταδεδυκὼς στένεις ὡς τὸ εἰκὸς καὶ σεαυτὸν οἰκτείρεις καὶ αἰτιᾷ τὴν Τύχην οὐδὲ ὀλίγα σοι τῶν χαρίτων |
| μὲν ἐραστῇ φιλητόν ἐστι τὸ εἶδος , τῇ δ ' ἐρωμένῃ τὰ χρήματα : ἐν οἷς παγχάλεπόν ἐστι τὴν κατ | ||
| πάλιν προσθήσοντές τι παραλειφθὲν τοῖς εἰρημένοις καὶ μεστὸς οὐδεὶς γέγονεν ἐρωμένῃ λαλῶν . μόλις γοῦν ἀναστρέφουσιν οἴκαδε πολλάκις ἑαυτοὺς ἐπιπλήττοντες |
| ἤχθη κατὰ πρόσωπον τοῦ τυράννου . ὁ δὲ τὴν μορφὴν ἀλλοιώσας , ἐμβριθέστερόν τε μᾶλλον ἢ πρότερον εἶχε πρὸς αὐτὸν | ||
| καὶ οὔτ ' ἐσθῆτα ἀλλάξας οὔτε τὸ τῆς ὄψεως γαῦρον ἀλλοιώσας οὔτε φρονήματός τι ὑφέμενος , ὡς εἶδεν ὀρθὴν καὶ |
| νικήσαντα δέ , εἰ μὲν ἐχθρὸς εἶ τῆς πατρίδος , κἀμὲ ἡγεῖσθαι πολέμιον , ἃ ἔδοξα συνοίσειν αὐτῇ , βουληθέντα | ||
| Παναίτιος : ὅς ῥ ' ἐτέλεσσε καὶ ψυχὴν θνητήν , κἀμὲ νόθον † τελέσαι . Θεωρίαν ἀπάξειν . θεωρίαν ἀπάξειν |
| τοῦτο ἀνεβόησα , ὡς θᾶττον ἂν ἀποθάνοιμι ἢ περιΐδω Λευκίππης φίλημα ἀλλοτριούμενον . “ Οὗ τί γάρ , ” ἔφην | ||
| Ἰνδῶν κρατήσας τὴν κεφαλὴν τοῦ πρεσβευτοῦ Ῥωμαίων , δεδωκὼς εἰρήνης φίλημα , ἀπέλυσεν ἐν πολλῇ θεραπείᾳ . Κατέπεμψε γὰρ καὶ |
| οὐ τὴν πατρῴαν οὐσίαν τὰ δὲ ἐκ δικαίων αὐτῷ ποριζόμενα σπαθᾷ . καὶ ψαλλόμενος καὶ καταυλούμενος ἥδεται , καὶ τὴν | ||
| ὁ τρόπος . μειράκιον ἐρῶν πάλιν τὰ πατρῷα βρύκει καὶ σπαθᾷ , πορεύομαι . ἀπὸ συμβολῶν συνάγοντα νὴ Δί ' |
| πάντα ἀνάγεις , ὅτι οὐδ ' ὁ τὴν ῥῖνά σοι ἀπολλύων ἔσται βεβλαμμένος . Ναί , φησίν , κεκολόβωται γὰρ | ||
| τὴν μεγάλην . ψυκτῆρά τις προὔπινεν αὖ , τοὺς ἀθλίους ἀπολλύων . ἑκοῦσα δ ' ἁδελφὴ ποιήσει τοῦτό σοι ἀντάλλαγον |
| Ἀλαλκομενηΐου τραφεῖσα Βοιωτοῦ . . . . ἀλαλύκτημαι : τὸ ἀδημονῶ καὶ πεπλάνημαι : καὶ οἱ μὲν παρακείμενον , οἱ | ||
| πρᾶγμα καὶ τίς ἡ νόσος αὕτη , καθ ' ἃ ἀδημονῶ καὶ ἠπόρημαι . παρὰ τὴν ἄλην : ἡ δ |
| γὰρ πεπονθέναι ὠφελοῦς ' ὑμᾶς ἅπαντας οὐ λόγοις ἀλλ ' ἐμφανῶς : πρῶτα μὲν τοῦ μηνὸς εἰς δᾷδ ' οὐκ | ||
| τῇ δὲ τρίτῃ λύσας , εὑ - ρήσεις τὰς χοιράδας ἐμφανῶς συνεστραμμένας καὶ τὸν πέριξ τόπον λελεπισμένον . ταύτας οὖν |
| οὐκ ἀπαξιῶν παρὰ σοῦ ἀκοῦσαι βλέμμα τε αὐτοῦ πρὸς σὲ φαιδρότητι μεμιγμένον τὰς [ παρὰ ] μικρὸν ὕστερον ἐπιξενώσεις αἰνίττεται | ||
| - να , τῷ σχήματι καὶ τῷ νεύματι καὶ τῇ φαιδρότητι τὴν χαρὰν ἐμφανίζοντι , ἣν ἐπὶ τοῖς λόγοις εἶχεν |
| ! ! ! ! ! ! ] τικῶς ? ἡ Σινωνὶς ὑπεξέρχεται καὶ δραμοῦσα ? ? ? ? διὰ τῆς | ||
| ! ! ! ! ] ὁρᾷς , ὅτι τῆς ψυχῆς Σινωνὶς οὐ φείδεται : ἔχεις ? μενδειγματι ? ? ? |
| πρὸς Δημόκριτον ἔοικεν εἰρῆσθαι . ἐκεῖνος γὰρ κἂν ἐν τῇ κοσμοποιίᾳ ἐδόκει τῇ τύχῃ κεχρῆσθαι , ἀλλ ' ἐν τοῖς | ||
| ἀδιαφόρων λόγῳ . Τῆς δὲ δημιουργικῆς φασιν δυνάμεως ἐπιχειρησάσης τῇ κοσμοποιίᾳ ἀποκεκρίσθαι τῆς ὕλης τὸ μεῖναν ἐπὶ τῆς ἰδίας ἀρετῆς |
| τοὺς παρόντας , ὡς μηδὲ κατασχόντας αὑτῶν τινὰς ἐς οἰμωγὴν ἀναβοῆσαι . ὃ μὲν οὖν νυκτός τε καὶ ἡμέρας ἐπιβιώσας | ||
| ἀγῶνος ἀσκεῖν ἐπὶ τὸ βοᾶν τὴν φωνὴν καὶ τὸ ἄλλως ἀναβοῆσαι . ἀνθρωποειδὲς θηρίον , ὕδατι συζῶν : ἐπὶ τοῦ |
| δίκαιον ἀποδιδόναι τοῖς συνιεῖσιν αὐτοῦ τῆς διανοίας . τί τούτου ποιοῦμαι τεκμήριον ; μόνος σπουδάσας περὶ αὐτὴν ἐξ ἁπάντων ἀδελφῶν | ||
| ἐνθένδε ἀκόντων Ἀθηναίων ἐμὲ ἀπιέναι : ὡς ἐγὼ περὶ πολλοῦ ποιοῦμαι πείσας σε ταῦτα πράττειν , ἀλλὰ μὴ ἄκοντος . |
| . Πλεύσας γὰρ οἴκοθεν ἐκ τῆς Καρίας εὐθὺ τῆς Ἑλλάδος ἐσκοπεῖτο πρὸς ἑαυτὸν ὅπως ἂν τάχιστα καὶ ἀπραγμονέστατα ἐπίσημος καὶ | ||
| ἐκέλευσε τὰ ὅπλα , αὐτὸς δὲ διαβὰς σὺν τοῖς λοχαγοῖς ἐσκοπεῖτο πότερον εἴη κρεῖττον ἀπαγαγεῖν καὶ τοὺς διαβεβηκότας ἢ καὶ |
| . Ὅδ ' ἐστὶν ἁνὴρ ὃν λέγεις . Τί οὖν ποιῶ ; Ἀπόδυσον αὐτόν : οὐδὲν ὑγιὲς γὰρ λέγει . | ||
| δ : λαμβάνω μίαν πλευρὰν τοῦ κζ τὴν τριάδα καὶ ποιῶ τρὶς δ , γίνονται ιβ : ἰδοὺ ὁ ιβ |
| , δυναμένους μὲν παῦσαι , περιο - ρῶντας δὲ τοῦ παῦσαι τὴν ἐξουσίαν τῶν πονηρῶν . . ΠΟΛΛΑΚΙ . Αἰολικόν | ||
| , οὓς ἐπιπέμπεις , ἐκ κίστῃ που κατασήμηναι , καὶ παῦσαι φαρμακοπωλῶν : ὥσπερ που καὶ Θεόπομπος ἐν Ἀλθαίᾳ τὴν |
| δὴ τούτων ἁπάντων συλλογίσασθαι δεῖ , ὅτι ἔστι τὸ ἐνύπνιον φάντασμα ἐν ὕπνῳ κατεχομένου τοῦ κυρίου καὶ ἐπικρίνοντος . ὥστε | ||
| φάντασμα ταύτης χρόνος νοεῖται , ἔσται ὁ χρόνος τοῦ χρόνου φάντασμα : ὅπερ ἦν ἀπεμφαῖνον . τοίνυν οὐ λεκτέον τὸ |
| , πρὸς τῶν θεῶν , ὃ φέρει μετὰ σοῦ τὸ παιδάριον τουτί ; φράσον . Καὶ τοῦτ ' ἀναθήσων ἔρχομαι | ||
| οἱ πολέμιοι διαθεῖεν . πρὸς δὲ τούτοις μεθ ' ἡμέραν παιδάριον ἀστὸν εἰσπέμψαντες διὰ τὸ γείτονες εἶναι καὶ ὅμορον τὸ |
| μετὰ τὴν τῆς γυναικὸς τελευτήν , ὡς εἴθιστο προσιούσης καὶ βουλομένης ὑπὸ στρατείας ἥκοντα θεραπεύειν , οὔτε πιεῖν ἐκδεδιψηκὼς ὑπέμεινεν | ||
| δὲ μὴ δυναμένου ὑπὸ ἀσθενείας : περὶ δὲ Φαίδρας ἀσιτεῖν βουλομένης εἰς θάνατον τὸ σύνολον αὐτὴν μὴ δέχεσθαι εἰς τὸ |
| Σμικρίνη . λέγεις δὲ τί ; ἁδελφόςὦ Ζεῦ , πῶς φράσω ; σχεδόν τι σου τέθνηκεν . ὁ λαλῶν ἀρτίως | ||
| συντυχίαν πόθ ' ἥξει ] ἐλεύσεται , ἵνα αὐτῷ ἀπαλλαγὴν φράσω † πάντ ' ἐκκάλυψον : αἱ συστηματικαὶ αὗται περίοδοι |
| τούτῳ τὸ αἷμα τῆς πληγῆς ἐκμάξας τῷ δακόντι κυνὶ φαγεῖν ἐπίδος . „ κἀκεῖνος γελάσας ἔφη : ” ἀλλ ' | ||
| πριαμένη , ” φησίν “ ὦ γύναι , φάρμακον , ἐπίδος , καὶ ἐλευθέρωσον . ” ἡ δὲ καὶ ἐπρίατο |
| εἰς ἔρευναν ἐξευρεῖν γονάς ; ἔχω γὰρ οὐδέν , ὦ γύναι , τεκμήριον . τάλαινά ς ' ἡ τεκοῦς ' | ||
| αὐτῷ . ἀλλ ' ἔρχευ , λέκτρονδ ' ἴομεν , γύναι , ὄφρα καὶ ἤδη ὕπνῳ ὕπο γλυκερῷ ταρπώμεθα κοιμηθέντες |
| , μηκέτ ' αἰτιῶ θεόν , ἤδη δὲ τῇ σαυτοῦ ζυγομάχει μαλακίᾳ . οὐδείς μ ' ἀρέσκει περιπατῶν ἔξω θεὸς | ||
| , μηκέτ ' αἰτιῶ θεόν , ἤδη δὲ τῇ σαυτοῦ ζυγομάχει μαλακίᾳ . οὐθείς μ ' ἀρέσκει περιπατῶν ἔξω θεὸς |
| παρούσης πημονῆς ἀπαλλαγῶ ] τούτου τοῦ δεσμοῦ ἐλευθερωθῶ . . πέπονθας ἀεικὲς πῆμα ] ὁ χορὸς ἀκούσας τῶν τοῦ Προμηθέως | ||
| . Ἀριστοφάνης Ἱππεῦσιν : ὅπερ γὰρ οἱ τὰς ἐγχέλεις θηρώμενοι πέπονθας . καὶ δευτέραις Νεφέλαις : τὰς εἰκοῦς τῶν ἐγχέλεων |
| τὸ καὶ σκοπῶ , ὑφ ' οὗ δὴ τὸ μέτρον ἐπισκοτούμενον ἠφάνισται ; τὸ δ ' ἐπὶ τούτῳ παραλαμβανόμενον κῶλον | ||
| κἀν ταύταις τὸ εὔδαιμον , τῇ μοχθηρίᾳ τῶν τυχῶν μὴ ἐπισκοτούμενον . Εἰ οὕτως ἔχει , φησίν , ὁ περὶ |
| δὲ ἐκ τούτων φοβερόν τις ἡγεῖται Νέρωνα καὶ διὰ τοῦτο ἀποπηδᾷ φιλοσοφίας οὐκ ἀσφαλὲς αὑτῷ νομίζων τὸ ἀπὸ θυμοῦ τι | ||
| ὁ Πρωτεσίλεως ἐπαινεῖ τοῦ Ὁμήρου , ὅτι λόγον ὑποθέμενος Τρωικὸν ἀποπηδᾷ τοῦ λόγου μετὰ τὸν Ἕκτορα , καθάπερ σπεύδων ἐπὶ |
| εὐκόλως τὰ δρώμεναἐτύγχανον γὰρ παρὰ τὰ τείχη σκηνώσαντεςἐνταῦθα τῆς θυγατρὸς ἀποκαλύψας τὸ πρόσωπον καὶ πείσας τῇ θέᾳ τὸν τύραννον μηδαμῶς | ||
| καὶ τὰς χεῖρας ἄκρας εἴποι : ” Ἴθι δή μοι ἀποκαλύψας καὶ τὰ στήθη καὶ τὸ μετάφρενον ἐπίδειξον , ἵνα |
| ἐς ἐμὲ προσιόντα καὶ φησὶ , χαῖρε , ξένε . Κᾀγὼ , πολλά γε καὶ σὺ , Δημόκριτε , ἀνδρῶν | ||
| : καὶ γὰρ ἡμεῖς ὅ τι δυναίμεθα συνεργοῖμεν ἄν . Κᾀγὼ , τὸ μὲν κατ ' ἀλήθειαν , ἔφην , |
| ἀγγέλου . Ἄκουε νῦν , φησί , τὴν ἐνέργειαν τῆς ὀξυχολίας , πῶς πονηρά ἐστι , καὶ πῶς τοὺς δούλους | ||
| Ἤθελον , φημί , κύριε , γνῶναι τὴν ἐνέργειαν τῆς ὀξυχολίας , ἵνα φυλάξωμαι ἀπ ' αὐτῆς . Καὶ μήν |
| τιθέασιν , ἐν Αἰγύπτῳ δὲ δωδεκάκις . τεκοῦσα γὰρ τῇ ἐχομένῃ ἡμέρᾳ συλλαμβάνει . λέγει δ ' Ἀριστοτέλης καὶ ὅτι | ||
| , τῇ μὲν προτέρᾳ πένταθλος καὶ ἱππικὸς , τῇ δὲ ἐχομένῃ γυμνικός : ἢ δεύτερον ἆμαρ τὸ μετὰ τὴν θυσίαν |
| αὐτῆς καὶ τῆς ἀποφάσεως ἀρχομένης , οἷον Πιττακοῦ τοῦ Μιτυληναίου ἐρωτηθέντος εἰ λανθάνει τις τοὺς θεοὺς φαῦλόν τι ποιῶν , | ||
| εὐθέως γοῦν , ἵνα ἑνὸς ἢ δευτέρου μνησθῶμεν παραδείγματος , ἐρωτηθέντος [ ἰατρῷ ] τοιούτου σοφίσματος κατὰ τὰς νόσους ἐν |
| ὥσπερ λεχὼ , κατὰ τὰ εἰρημένα . Ὅταν δὲ τῇ τικτούσῃ γυναικὶ πλάγιον παραπέσῃ τὸ ἔμβρυον , γίνεται δὲ ὁκόταν | ||
| : † αὐτῷ , δηλονότι ἔφη . . Ταύτῃ μὲν τικτούσῃ ὁ Ἀπόλλων ὁ χρυσῆν ἔχων κόμην παρέστησεν Ἐλευθώ τε |
| τέχνης τῆς ἐφ ' ἅπασι , τούτων δὲ πόρρω ἴσως τοὐμόν . οὐ γὰρ ἂν παρέντες αὐτὰ ἐκεῖνα ἐπῄνουν μόνον | ||
| σοὶ γὰρ ἔξεστιν εἰς τὴν πατρίδα ἐπανελθεῖν : κῆδος δὲ τοὐμόν : τὸ διὰ τοῦ γάμου : μὴ γαμηθείσης γὰρ |
| τοιαῦτα : εἶθ ' ὅτι ἦλθον εἰς τὸν ἀγῶνα , παρεγενόμην προθύμως , ἀπεγραψάμην : εἶτα ἐν τῷ μεταξὺ ἐβάσκηνεν | ||
| : οὐκ εἰς τόδ ' ἦλθον : οὐκ ἐπὶ τοῦτο παρεγενόμην : νομίζω : κίνδυνον : ἠνύσθαι : σκυθρωπὸν ὄμμα |
| , καὶ ἐν ῥήμασιν ἑτερόκλιτα , ἔσθω ἔφαγον , φέρω οἴσω . Εἰ αἱ σύνθετοι τῶν λέξεων διηνεκὲς ἔχουσι τὸ | ||
| οὗ φέρεται ἡ ναῦς . οἴω , τὸ φέρω , οἴσω * * * . . . , : ὀρρωδῶ |
| τῆς τε θείας δίκης , ἥτις ἰατρικὴ γίγνεται πάσης περικοσμίου πονηρίας , καὶ τῆς ἀνθρωπικῆς ἰατρείας , ἣ περὶ μόνην | ||
| σοφώτερος : ἐπὶ τῶν πονηρῶν καὶ κακοήθων . Κακοὶ τῆς πονηρίας πίνουσι τὴν ὁμίχλην : ἐπὶ τῶν καταξίως τιμωρουμένων . |