| οὐρητικοῖς ὑποκαθαίρειν τὴν κύστιν , ἀλλὰ πρᾳότερον : κίνδυνος γὰρ ἑλκῶσαι τοῖς ἰσχυροτέροις , ὃ παντός ἐστι κάκιον . Ἀγαθὰ | ||
| πόδα πολλοῦ ὄντος ἀνέμου : ἀντὶ τοῦ τραυματίσαι : † ἑλκῶσαι : ἀντὶ τοῦ ἕλκους καὶ τραυμάτων πληρῶσαι τὸν σὸν |
| ἐς τὸ μέσον ἀναστᾶσαν ὀρχήσασθαι αὐτοῦ διακωλύοντος καὶ μετὰ ταῦτα φιλῆσαι Λαμπρίαν τὸν ἑταῖρον αὐτοῦ , καὶ ἐπεὶ ἐχαλέπηνέ σοι | ||
| ' Ἔρως ἔχ ' αὐτό φησιν . Χαλεπὸν τὸ μὴ φιλῆσαι , χαλεπὸν δὲ καὶ φιλῆσαι : χαλεπώτερον δὲ πάντων |
| κατ ' οἶκον ] μὴ λέγῃς τὸ ἅμερον ἀντὶ τοῦ πράως ὥσπερ τινὲς συνάπτοντες πρὸς τὸ νεῦσον : ἔχει γὰρ | ||
| , ὡς ἤδη εἴρηται , τὸ δὲ τὰς δαιμονίας τύχας πράως φέρειν καὶ ἰᾶσθαι δύνασθαι τοῦ μὴ συγγεννᾶσθαι τῷ σώματι |
| α γίνῃ βιοπράτης τελείως β οὐκ ἀγοράζεις ὃ ἐνθυμεῖσαι γ εὑρίσκεις πωλῆσαι μετὰ κέρδους δ προγράφεται τὰ σὰ καὶ ἄλλα | ||
| καὶ οὐκ ἄν τινα εὕροις χωρὶς τούτων : εἰ δὲ εὑρίσκεις παρὰ πολλοῖς ἀνθρώποις τὸ εὖ φρονεῖν καὶ δικαιοπραγεῖν , |
| ὀλίγον πάνυ . ἔπειτα ἐπιθέντα εἰς τὸ πῦρ ἕψειν χρὴ πρᾴως , ὅπως μὴ ἐκφλογωθεῖσα καυθῇ . μιχθέντος δὲ τοῦ | ||
| μὴ λέγω τοῦ πρὸς ὑμᾶς , ὡς οὐκέτι ἀμφιβόλως οὐδὲ πρᾴως ἐροῦσι καὶ λοιδορήσονται , φανερῶς δὲ καὶ ἄντικρυς , |
| εἶδος ποιεῖ ἡ φύσις καὶ οὗτος αὐτῆς ἐστὶν σκοπός , ἐνθεῖναι τὸ εἶδος , πῶς οὐκ ὤφειλε καὶ αὐτὸς τὸ | ||
| : ταῦτα δὲ ποιέειν χρὴ πρότερον ἢ ψυχθῆναι , καὶ ἐνθεῖναι εἴσω παρηγορικῶς : εἶτα ἐκτείνειν τὰ σκέλεα καὶ ἐπαλλάξαι |
| ἐστιν ἐπὶ τοσοῦτον , ὥστε αὔξεσθαι τὰ παιδία ταχύτερον κράμβην ἐσθίοντα . καὶ βωλίτας δὲ φαύλους εἴ τις φάγοι , | ||
| Συμεὼν καὶ Γὰδ ἀνέλωσιν αὐτόν . Καὶ ὁρῶντες κἀμὲ μὴ ἐσθίοντα , ἔθεντό με τηρεῖν αὐτὸν , ἕως οὗ ἐπράθη |
| γάρ , ὥσπερ ἡ παροιμία , πόνος μονωθεὶς οὐκέτ ' ἀλγύνει βροτούς . πέλας δὲ ταύτης δεινὸς ἵδρυται Κράγος ἔνθηρος | ||
| τὸν τυγχάνοντα . ἀλγύνει ] εὑρεθείς τινι ἀλγύνει ἐκεῖνον . ἀλγύνει ] λυπεῖ . θ ἀλγύνει ] λυπεῖ ἕτερον . |
| , δυναμένους μὲν παῦσαι , περιο - ρῶντας δὲ τοῦ παῦσαι τὴν ἐξουσίαν τῶν πονηρῶν . . ΠΟΛΛΑΚΙ . Αἰολικόν | ||
| , οὓς ἐπιπέμπεις , ἐκ κίστῃ που κατασήμηναι , καὶ παῦσαι φαρμακοπωλῶν : ὥσπερ που καὶ Θεόπομπος ἐν Ἀλθαίᾳ τὴν |
| ὅσον χηραμίδα , ταῦτα ἐν οἴνῳ δίδου πίνειν . Ἐπιμήνια κατασπᾷ . Πευκέδανον καὶ πάνακες καὶ γλυκυσίδης ῥίζαν ἐν οἴνῳ | ||
| χαῦνον καὶ τὸν ὄγκον εἰσάγει , ὑψοῖ τὸ μικρὸν καὶ κατασπᾷ τὸ πλέον , Δίωνα τὸν τέττιγα , τὴν σοφὴν |
| καὶ ἐνδεεῖ . τῇ δὲ δυνάμει : ἐγὼ μὲν τοῦτον νοσοῦντα ἐθεράπευσα , οὗτος δ ' ἐμοὶ μεγίστων κακῶν αἴτιος | ||
| ποδοῖν αὐτοῦ , ἀπολογησάμενος τὰ συνήθη ταῦτα , ὡς ἀγνοήσαιμι νοσοῦντα καὶ ὡς ἐπεὶ ἔμαθον δρομαῖος ἔλθοιμι , ἐκαθεζόμην πλησίον |
| οὐ σμικρὰ καὶ ἥδε τοῦ κατὰ τὸν ἄμνιον ὑγροῦ : κουφίζει γὰρ καὶ ἀνέχει καθάπερ ἐννῆχον ἑαυτῷ τὸ κυούμε - | ||
| διὰ τριῶν ἡμερῶν : ἄγει γὰρ ῥύπον πολὺν καὶ ἱκανῶς κουφίζει . ποιεῖ δὲ τοῦτο πρὸς τὰς ὑπερσαρκώσεις . Ἄλλο |
| τὸ κρανίον , τούς τε αὖ φίλους εὖ ποιεῖν ἐπιχέαντα κοιμωμένοις αὐτοῖς τὸ χρυσίον . καὶ μὴν εἴ τις ὑπερόπτης | ||
| καὶ φωνῆς ἤκουον ἐκ τῶν οὐρανῶν λεγούσης : Ἐκήρυξας τοῖς κοιμωμένοις ; Καὶ ὑπακοὴ ἠκούετο ἀπὸ τοῦ σταυροῦ ὅτι ναί |
| Ἐπὶ ὀδόντος σφακελισμῷ πυρετὸς ἐπιγενόμενος σφοδρὸς , καὶ παραφροσύνη , θανάσιμον : ἢν δὲ σώζωνται , ἕλκεα ἐκπυήσει , καὶ | ||
| , σμικρὴν τὴν ὑποχώρησιν σημαίνει . Σπασμὸς ἐξ ἐλλεβόρου , θανάσιμον . Ἐπὶ τρώματι σπασμὸς ἐπιγενόμενος , θανάσιμον . Αἵματος |
| , ἕως ἂν τεσσαρεσκαίδεκα ἡμέραι γένωνται : ἔπειτα κλυζέσθω χλιαρῇσι πυρίῃσιν : ἄμεινον δὲ θερμῷ , ὡς ἐξ ἡλίου , | ||
| χρόνον ὁκόσον ἂν δοκέῃ καιρὸς εἶναι : καὶ πυριῇν βληχρῇσι πυρίῃσιν , ἀνακαθίζοντα ὑψόθι , ἢν δοκέῃ ἑκάστοτε καιρὸς εἶναι |
| χεροῖν τεθράμμεθα : ὁρᾶις δὲ κἀμὲ τὴν ἐμὴν ὥραν γάμου διδοῦσαν , ἀντὶ τῶνδε κατθανουμένην . ὑμεῖς τ ' , | ||
| τῆι Κολχίδι διαλέκτωι κατευχήν τινα μακρὰν διερχομένην ἐγχρονίζειν , ἀναστροφὴν διδοῦσαν τοῖς μέλλουσι ποιεῖσθαι τὴν ἐπίθεσιν . διὸ καὶ τοὺς |
| τὴν τοῦ παντὸς σώματος κένωσιν τὴν ὑστέραν χρὴ κενοῦν τοῖς φλεγμαγωγοῖς ὁμοίως πεσσοῖς τοῖς διὰ κολοκυνθίδος σκευαζομένοις , οἵτινες ἀναγραφήσονται | ||
| τὸ τῆς μελαίνης χολῆς κενωτικὸν φάρμακον δίδομεν : ἐπιληψίαν δὲ φλεγμαγωγοῖς καθαίρομεν , ἐξ ὧν δῆλον ὡς ἡ κατάστασις τῆς |
| ὅπου φωνὴν ] ἀκούσῃ δηλονότι του ] τινός ὄψει ] θεάσῃ Σταθεύειν φασὶν Ἀττικοὶ τὸ κατὰ μικρὸν κᾴεσθαι , ἀπὸ | ||
| διάξεις , ναὶ ὄψει . τοῦτο δηλονότι , ὥστε πολλοὺς θεάσῃ βουλομένους ἢ καὶ βουλευομένους ἀεὶ καθῆσθαι κτλ . . |
| αὐτὸν συρίττοντα τὸν Πᾶνα . Ὁ δὲ ἀκούσας ἀναπηδᾷ καὶ διώκει κατὰ τῶν ὀρῶν , οὐκ ἐρῶν τυχεῖν ἀλλ ' | ||
| ] στρουθίων . ὡς ] καθὰ περιστερά . ὡς ] διώκει ὁ ἀετὸς δῆλον . δράκοντα ] ὄφιν . δύσχιμον |
| διηγεῖτο δὴ μετὰ ταῦτα προθύμως καὶ ἡδέως , βουλόμενος αὐτὸν παραμυθήσασθαι , καθάπερ αἱ τίτθαι τὰ παιδία , ἐπειδὰν αὐτοῖς | ||
| τὸν τοῦ θεοῦ χρησμόν , ὡς οἷόν τε ἦν , παραμυθήσασθαι ἀπαλλαγέντες χρόνῳ τινὶ Ἐφέσου . Παρεσκευάζετο δὴ πάντα αὐτοῖς |
| : διὸ καὶ τὸν Ἐρυθραῖον ἐπῄνεσα θαυμάσαντα , πῶς ἔνιοι προπετέστερον τῶν Ἡροφιλείων ἀκριβείας τὰ πρῶτα ἔδοσαν τῇ περὶ ἐκκρίσεων | ||
| καὶ ἁρπάζειν λαβόντες ἐξουσίαν , οὐκέτι διακρίνοντες τίνες ἦσαν οἱ προπετέστερον φθεγξάμενοι , ἀφειδῶς τοὺς ἐντυγχά - νοντας ἀπάγοντες ἀνῄρουν |
| κατὰ κράτος ἀπεγνωκὼς ἐκπόρθησιν εἰς χρόνιον καταβαίνοι πολιορκίαν οἰόμενος λιμῷ πιέσας τὴν πόλιν αἱρήσειν , ἅ τινα ἂν ἐπὶ τῆς | ||
| κεφαλὴν καθαιρέσθω , καὶ κατάξας τὸν αὐχένα ὡς μάλιστα , πιέσας πλεῖστον χρόνον . Ἐπανιεὶς δὲ διδόναι ἐν μέλιτι βάπτων |
| χρονίσωσιν αἱ μῆτραι πρὸς τῷ ἥπατι καὶ τοῖσιν ὑποχονδρίοισιν , ἀποπνίγεται ἡ γυνή . Ἔστι δ ' ὅτε , ἐπὴν | ||
| , κᾆτα οὔρησεν αὐτοῦ ἐς τὸ στόμα : ὃ δὲ ἀποπνίγεται , τοῦ πνεύματος ἔνδον ἐκ τῆς συνειλήσεως κατεσχημένου καὶ |
| ἐμπιμπλαμένων τε καὶ ὀχευόντων , ἀλλὰ χαλεπαίνει καὶ ἀγανακτεῖ καὶ ὀργίζεται τοῖς ἀπολαύουσι καὶ ἕτοιμα ἐπιπηδᾶν καὶ δάκνειν καὶ κυρίττειν | ||
| καίτοι λίαν αὐτῆς σωφρονούσης : καὶ ἀναιρεῖται Ὀρόνδης , καὶ ὀργίζεται ἡ μήτηρ τῶι βασιλεῖ . ὅτι Παρύσατις φαρμάκωι διαφθείρει |
| ὁ Πλοῦτος , φημὶ εἶναι ὁδόν , ἥντινα ἰών τις παύσει ταῦτα ” . τέλειον δὲ εἴη , εἰ καὶ | ||
| [ ] [ ] [ ] δαν : ὕβριος ὑψινόου παύσει δίκας θνατοῖσι κραίνων : οἵαν τινὰ δύσλοφον ὠμηστᾷ λέοντι |
| ὁ δὲ νοῦς : ὑπὸ τῆς λεπτῆς ἐκείνης διὰ τὴν σκότωσιν καταφορᾶς ἔκειτο ἄφωνος . κώματι δὲ ὕπνῳ , ἐκλύσει | ||
| πινόμενον ξηρόν , λάθρα , πᾶσαν ἐπιληψίαν καὶ μανίαν καὶ σκότωσιν καὶ πᾶν πάθος ἰᾶται . ὁμοίως καὶ τὸ ἧπαρ |
| δυνήσεται λέγουσι Δήμητρός ποτ ' ἄρρητον κόρην Πλούτωνα κρυφίοις ἁρπάσαι βουλεύμασιν δῦναί τε γαίας εἰς μελαμφαεῖς μυχούς : πόθῳ δὲ | ||
| ! ! ! ! ! ] σσέ νιν ὑπάτοισιν ? βουλεύμασιν : Ὀλυμπόθεν ] ? δέ οἱ χρυσόρραπιν ὦρσεν Ἑρμᾶν |
| ὅπου ὑπάγεις Ϛ λήψῃ ὀφώνιον , ἄρτι δὲ οὔ ζ ἀπολήψῃ τὴν παρακαταθήκην η ἐὰν γήμῃς τὴν φίλην , βλαβήσῃ | ||
| θ ζῇ ὁ ἀπόδημος καὶ ἔρχεται ι τὸ ἀργύριον βραδὺ ἀπολήψῃ α οὐκ ἀγοράζεις ἄρτι χωρίον β παραμένει ὁ πάλληξ |
| ταῖς γενέσεσι συμπαθείας . Δοκοῦσι γὰρ οἱ κατὰ διάμετρον γεννώμενοι συμπάσχειν ἀλλήλοις καὶ , ὡς ἂν εἴποι τις , ἀντικεῖσθαι | ||
| ὀδύνης : βραδυνούσης δὲ τῆς ἐπιμελείας , τῷ πρωτοπαθήσαντι τόπῳ συμπάσχειν εἴωθεν ὁ περικράνιος ὑμήν : οἰδήσαντος δ ' αὐτοῦ |
| χαλκοῦ εὐσύνοπτός οἱ οὐκ ἔστι , καὶ διὰ ταῦτά τοι περιχανὼν καὶ λάβρως σπῶν τοῦ προειρημένου σιτίου καταπίνει τὸν δόλον | ||
| γένος , συμπαίζουσαν τῷ βασιλεῖ , νομίσας πολεμίαν , ἐσπάσατο περιχανὼν τὸν δεξιὸν τὸν ὦμον καὶ ταύτης σάρκας καὶ ὀστᾶ |
| ἀναβαινόντων εἶναι . γραῦν δ ' αὐτοῦ μόνην σὺν παιδίῳ κατακειμένην , ἐπειδὴ ᾔσθετο , σιγᾶν ἀναγκάσαντες τὰς θύρας τῶν | ||
| δὲ ἄλλο σῶμα πᾶν ἔνδον κρυπτόμενον , ὡς ἂν αὐτὴν κατακειμένην εὖ μάλα συρράψαντες ῥίψωμεν ἔξω ἄμφω ταῦτα τοῖς γυψί |
| . Πλῆθος συστεῖλαι καὶ σαρκῶν καὶ αἵματος , ἄπεπτα σιτία πέψαι , πληρότητα κενῶσαι , ῥεύματα ξηρᾶναι , μάλιστα τὰ | ||
| , καὶ ἔχυσε μὲν αὐτὴν , οὐ κατεκράτησε δὲ τοῦ πέψαι , καὶ ἐκείνη πλεονάσασα ἔσβεσε τὴν θερμασίαν . ἐντεῦθεν |
| κρατεῖ καὶ ἀγρυπνία : ἀλλ ' οὐ πρώτως διὰ τὴν ἀγρυπνίαν τὸ βοήθημα , ἀλλὰ διὰ τὴν ξηρότητα . τοπικὰς | ||
| ὀλίγου δεῖν ἀπολέϲαντα καὶ τὸν λογιϲμὸν βλαβέντα διὰ φιλοπονίαν καὶ ἀγρυπνίαν διὰ μαθημάτων , ἕτερον δὲ ἀμπελουργὸν ἐπὶ τοῖϲ κατὰ |
| τοῦ τοιοῦδε πέρι ; Τίνος δή ; Τοῦ ὑπολαμβάνειν παρὰ σεαυτῷ τὸν μὲν ἀμείνω ἄνδρα , τὸν δὲ χείρω : | ||
| Ὁ δὲ [ ἕτερος ] ἀπεφήνατο : Καθὼς οὐ βούλει σεαυτῷ τὰ κακὰ παρεῖναι , μέτοχος δὲ τῶν ἀγαθῶν ὑπάρχειν |
| δ ' ἐκεῖ σοι ζῶντί τ ' ἦ τῶι σῶι πόσει : καὶ νῦν φέρουσά σοι νέους ἥκω λόγους , | ||
| τοῦ φαρμάκου . διὰ ταῦτα μὲν οὖν ἐπὶ τοῦ καθαρτικοῦ πόσει κελεύει τῆς πτισάνης ἐπιρροφεῖν : ἀρξαμένης δὲ γίνεσθαι τῆς |
| τὸν Θεὸν λέγειν τοὺς κακοὺς ἀποστρέφεσθαι καὶ τὸν ἥλιον τοῖς ἐστερημένοις τῶν ὄψεων κρύπτεσθαι . Ἐκ δὲ τούτων καὶ ἡ | ||
| κυκωμένη , πῶς ἄν ποτε ἐπιλάβοιτο ἀλυπίας , συνοῦσα ἀγαθοῖς ἐστερημένοις ; Ἐγὼ καὶ θαλάττῃ διὰ τοῦτο ἀπιστῶ , κἂν |
| λέπια ἐσθίειν τηγάνου , ὀλίγα δὲ καρυκεύειν , καὶ μὴ ἀπλήστως . ἐκ δὲ τῶν ὀσπρίων παντοίων ἀπέχεσθαι τῶν ξηρῶν | ||
| Διὸς αἰτήσασθαι ὅτου ἐπιθυμεῖ . τὸν δὲ πρὸς τὰς ἀπολαύσεις ἀπλήστως διακείμενον ὑπὲρ αὐτῶν τε τούτων μνείαν ποιήσασθαι καὶ τοῦ |
| δέ οἱ δολόεντα φιλόφρονα χεῦεν ὄνειρα ἀζαλέῳ γήρᾳ † κατανθιδῶν κήδῃ εὖ μὲν ἐνὶ πρύμνῃ οἰήϊον , εὖ δὲ κεραίην | ||
| Μή , πρὸς θεῶν , εἴπερ τι τοῦ σαυτοῦ βίου κήδῃ , ματεύσῃς τοῦθ ' : ἅλις νοσοῦς ' ἐγώ |
| , ” ζῷα , ὑμεῖς τοῖς λοιποῖς ἔρια εἰς ἐσθῆτας παρέχετε , ἐμοῦ δὲ τρέφοντος ὑμᾶς καὶ τὸ ἱμάτιον ἀφείλεσθε | ||
| ' ἀξιῶν ὑμᾶς , ὥσπερ τούτοις ἑτοίμως καὶ συνεχῶς αὑτοὺς παρέχετε , οὕτω καὶ λόγου χρηστοῦ ποτε ἀκοῦσαι καὶ τὴν |
| συστελλόμενον . τοῦτο λειώσας καὶ ἐπιθέμενος τοῖς ποδαγρικοῖς τὸν πόνον παύει . ἀλείψας δὲ αὐτὸν ἐν ῥάκει καθαρῷ καὶ ψύξας | ||
| χωρίῳ ἀσῶδες ἐνταῦθα χρωμένοισι τὸ θερμὸν , τὸ δὲ ψυχρὸν παύει : διὰ τοῦτ ' ἄρα ποτῷ ψυχρῷ ἥδεται , |
| . ὅθεν ἐγὼ τὸ ἐμὸν παιδίον καὶ πολλὰ τῶν ἄλλων ἀλείμμασιν ἀρκεῖσθαι τὰ πολλὰ ποιῶ , καὶ χωρεῖ μοι τὸ | ||
| καὶ ἀλείφειν τοὺς τόπους τοῖς δι ' ἀδάρκης καὶ εὐφορβίου ἀλείμμασιν . εἶτα πάλιν ἄλλης ἀρχῆς ἀπὸ καθάρσεως γινομένης , |
| , ὁμοῦ τῆς ἐπιστασίας αὐτῶν μετείληχε καὶ τὴν κοινωνίαν ἡμῖν προξενεῖ πρὸς αὐτοὺς ἀδιαίρετον . Ἔνια μὲν οὖν τῶν τοιούτων | ||
| τοῦ εὐδόξου εἰ τύχοι , ὅτι δόξαν πολλὴν τὸ πραχθὲν προξενεῖ τῇ πόλει ἢ ἀδοξίαν καὶ ὕβριν : ἀπὸ τοῦ |
| ἀνακρούων : ἀνασείων . γενύεσσι : στόμασιν . Ἀσχαλόωντα : λυπούμενον . ἀσπαίροντα : ψυχοῤῥαγοῦντα . Ἐνίπαπε : ἐνέπληξεν , | ||
| καὶ συνεχοῦς ἡμέραις τε καὶ νυξίν , ὁρῶν ἐπὶ τούτοις λυπούμενον βασιλέα ” μὴ λυποῦ “ φησίν , ” ὦ |
| . Σπονδὴ σπονδή . Ἔγχει δὴ κἀμοὶ καὶ σπλάγχνων μοῖραν ὄρεξον . Ἀλλ ' οὔπω τοῦτ ' ἐστὶ φίλον μακάρεσσι | ||
| βουλόμενοι τὸ καρτερικὸν τῆς ψυχῆς ἐνδείξασθαι ἔλεγον ὦ Ζεῦ , ὄρεξον ἡμῖν περιστάσεις . ἐν οἷς σὺν θεῷ ἡ πρᾶξις |
| τῷ ἀποκρότῳ καὶ σκληρῷ τοῦ χωρίου ἐγγύς που τοῦ τείχους προσενεγκεῖν ὥστε καὶ παίειν αὐτὸ μετὰ βίας σφοδρᾶς καὶ ῥύμης | ||
| μανίας τὸν ἄνθρωπον : ἐπεὶ δὲ καὶ λόγους ἐτόλμησέ μοι προσενεγκεῖν , ἐγὼ μὲν ἀφεῖσα αὐτὸν ἔτι δακρύοντα καὶ προκυλινδούμενον |
| καταφρονῶν οὐ πάνυ ἄχθεται ἀδικούμενος καὶ ζημιούμενος . μᾶλλον γὰρ ἄχθεται εἴ τι προσῆκον ἀναλῶσαι οὐκ ἀνάλωσεν ἢ εἴ τι | ||
| οὐχ ὑποπίνεις ; οὐχ ὑπολύσεις σαυτόν ; ὁ δ ' ἄχθεται αὐτὸς ὁ θύων τῷ κατακωλύοντι καὶ εὐθὺς ἔλεξ ' |
| γενήσῃ δεκάπρωτός ποτε α σωθήσῃ τῆς ἀσθενείας σου β οὐ σοφιστεύσεις . ἄλλο τι πρᾶττε γ εὑρήσεις τὸ ἀπολόμενον ταχέως | ||
| ἐργαστήριον ἄρτι ε σωθήσῃ τῆς ἀσθενείας : ἀνεκλήθης γάρ Ϛ σοφιστεύσεις ἐν τῇ πατρίδι σου ζ οὐχ εὑρήσεις τὸ ἀπολόμενον |
| οἱ πυρὶ λαμπετόωντι ἔικτον , ὀρθὰς δ ' ἐν λοφιῇ φρίσσει τρίχας ἀμφί τε δειρήν : τῷ ἴκελος Διὸς υἱὸς | ||
| ξηρὰ κόπτεσθαι οὐδὲν λυπεῖται , τριβόμενα δὲ σὺν τῷ ὑγρῷ φρίσσει καὶ οὔτε ἀνίησι τὰς δυνάμεις οὔτε ἀνακιρνᾶται ἀλλήλοις . |
| περὶ ἄγμων , καὶ μάλιστα εἰ παραληφθείη οὐκ ἀπὸ τοῦ ὑγιαίνοντος τόπου ἐπὶ τὰ νοσοῦντα , τότε γὰρ ἐπισύρεται , | ||
| ἐκόσμησαν , παρὰ δὲ τῶν πολλῶν εὐπείθειαν . καὶ οἰητέον ὑγιαίνοντος ζῴου μηδὲν διαφέρειν τὴν μεγάλην βουλήν , ἐν ᾧ |
| τῶν σκύμνων , ὃς ὑπ ' ὀδύνης ἐπειγόμενος καὶ πλεῖστον ἀλγῶν εἰς τὸν βυθὸν καταδύεται τῶν ναυτῶν ἐνδιδόντων καί τινος | ||
| ὅσου περ ἦν τὸ σωθῆναι . καὶ δὴ καὶ ὀδόντας ἀλγῶν ποτε ἔτυχον καὶ οὔτε διᾶραι τὸ στόμα οἷός τ |
| ἡ καρδία καὶ ὁ πνεύμων συνταριχευθέντα τὰ αὐτὰ ἰῶνται . Ἔντερα τοῦ αὐτοῦ ἐχίνου καὶ ῥίζαν μαλάχης καὶ φλοιὸν ἰτέας | ||
| πιεῖν . [ Πρὸς πάντα τὰ ἐντὸς ἀλγήματα . ] Ἔντερα ἀλγοῦντι εἴ τις τοὺς πόδας νίψῃ , δὸς πιεῖν |
| θέαν . πῶς οὖν οἴσεις γιγνόμενον , ὃ γεγραμμένον οὐ καρτερεῖ ; ἆρ ' οὖν ἐπάνιμεν ἐκείνῳ τὸ γύναιον καταλείψαντες | ||
| ἕκαστος οἴεται θᾶττον λαβεῖν , τούτου τὴν μέλλησιν εἰκότως οὐ καρτερεῖ . πλὴν ἀφίημι ταῦτα λέγειν ἑτέρῳ μὴ φέρειν ἐπιθυμίαν |
| οὐδέν , εἰ σπᾶταί τε ἐπιληπτικῶς καὶ τὰ ἄλλα κακῶς ἀπαλλάττει . τῶν μέντοι μικρῶν ὑπὲρ τοὺς νηπίους οὐδενὶ νομίζω | ||
| . Ἄλλο σύγχρισμα ποδαγρικοῖς ἀρθριτικοῖς τὸ διὰ τῶν ἁλῶν . ἀπαλλάττει τῆς ὅλης διαθέσεως . Ἁλῶν ῥυπαρῶν τοῦτ ' ἔστιν |
| καὶ τημελούμενος ἡμῶν . ἄγ ' , ὦ δειλαία , βιάζου καὶ σὺ καὶ ὤθει , ὥστε σε εἰσελθεῖν . | ||
| κορέσκοις ] πλήρωσον ἔμετον ] ἐξέραμα βιάοιο ] ἀνάγκασον , βιάζου βύβλου ] παπύρου στρεπτόν ] στρεβλόν ἐπιγνάμψαιο ] ἐπίκαμψον |
| ἔστιν ὁ σκοπὸς τοῦ λόγου τοιοῦτος , ὅτι ὡς ὁ ὑγιαίνων ἢ εὐεκτῶν οὐκ ἂν δεηθῇ εἰδέναι ἰατρικὴν πρὸς τὸ | ||
| ὀλίγον ἔμπροσθεν . οὕτως ἀποκρινῇ ; Τίς γὰρ ἀποκρινόμενος ἄλλως ὑγιαίνων ἄν ποτε φανείη ; Σχεδὸν οὐδ ' ὁστισοῦν : |
| ἐκεῖνον , ἵνα ὁ δηχθεὶς ὑφ ' ἡδονῆς ἰδὼν σωφροσύνην ζήσῃ τὸν ἀληθῆ βίον . τοιοῦτον ὄφιν εὔχεται ὁ Ἰακὼβ | ||
| “ ὦ Σεκοῦνδε , τί σιωπῶν ἀποθνῄσκεις ; λάλησον καὶ ζήσῃ , χάρισαι σεαυτῷ ζωὴν διὰ τοῦ λόγου . καὶ |
| παροξυσμῶν μηδεμίαν ἡμέραν τελείαν διδούσης ἀνάπαυσιν τῇ δυνάμει , κίνδυνον ἀπειλεῖ φθορᾶς . καθ ' ἑκάστην γὰρ ὁ τοιοῦτος εἰσβάλλων | ||
| ἐδόκει Λυδοῖς κήρυξ ἐν μέσῳ βοῶν : βασιλεὺς Κῦρος ὑμῖν ἀπειλεῖ περιβάλλειν ἄτολμον σχῆμα καὶ ψιλῶσαι τῶν Ἄρεος ἔργων , |
| , μὴ προσενέγκῃς τὸ τί : αὐτὸ γὰρ τοῦτό σε ἐμποδίζει πρὸς τὴν ἐκείνου γνῶσιν , ὅτι οἴει τι ἀκούσεσθαι | ||
| συμμέτρῳ . καὶ οὕτω κείμενα ἕκαστα κατενόησα ὡς οὔτε ἄλληλα ἐμποδίζει οὔτε μαστευτοῦ δεῖται οὔτε ἀσυσκεύαστά ἐστιν οὔτε δυσλύτως ἔχει |
| δίψυχος ἀνήρ , ἐὰν μὴ μετανοήσῃ , δυσκόλως σωθήσεται . καθάρισον οὖν τὴν καρδίαν σου ἀπὸ τῆς διψυχίας , ἔνδυσαι | ||
| λαβὼν κασσιτέρου μέρος αʹ , καὶ ὑδραργύρου μέρη βʹ , καθάρισον τὸν κασσίτερον : οὕτως χωνεύσας αὐτὸν χύσον εἰς ὕδωρ |
| , ἔτι δραστικώτερον καὶ ξηραίνειν δυνάμενον καὶ ἀποκρούειν ἐπὶ πλέον ἐργάσῃ τὸν οἶνον . Τοὺς αἰγίλωπας εὐθὺς κατ ' ἀρχὰς | ||
| πονηροῦ πράγματος , ζήσῃ τῷ θεῷ : ταῦτα δὲ ἐὰν ἐργάσῃ , μεγάλην νηστείαν τελεῖς καὶ δεκτὴν τῷ κυρίῳ . |
| ταῖϲ χρωμέναιϲ γυναιξὶ γίγνεται , ποτὲ μὲν εἰϲ ἐπιληψίαν ἢ ἀποπληξίαν ἢ καταφορὰν ἢ κάρον ἐμπιπτούϲαιϲ , ἔϲτι δὲ ὅτε | ||
| ἁλείας . ἐσθιόμενον δὲ τὸ στρουθίον ὀπτὸν σὺν τοῖς πτεροῖς ἀποπληξίαν καὶ μανίαν ἰᾶται . ἐν οἴκῳ δὲ κείμενον μάχας |
| δὲ συνεχῶς καταπονούμεναι ἔγνωσαν δεῖν τὸν ἐπὶ τῆς οἰκίας ἀλέκτορα ἀποπνῖξαι : ἐκεῖνον γὰρ ᾤοντο τῶν κακῶν αἴτιον εἶναι νύκτωρ | ||
| τιν ' ἀστραπή , φέρειν τιν ' ἄρας ἄνεμος , ἀποπνῖξαι βρόχος , θύρας μοχλεύειν σεισμὸς , εἰσπηδᾶν ἀκρίς , |
| γόης ὤν . ἐμοὶ δ ' οὖν ἢν τοῦτο ἅπαξ παράσχῃς , ὄψει τὰ Σίμωνος πάντα ἐν βραχεῖ δεῦρο μετενηνεγμένα | ||
| πρὸς αὐτήν : “ Ἀλλ ' ὅπως μοι τῆς φυγῆς παράσχῃς τὴν ἀσφάλειαν καὶ τἆλλα ὡς ὑπέσχου περὶ Λευκίππης . |
| διεφθαρμένον , ἢ συστὰν ἐπὶ πλεῖον τίκτει πάθος ἢ νόσον δυσίατον , συνδιαφθείρουσαν καὶ τὴν κατὰ φύσιν τροφὴν ἢ καὶ | ||
| ' ἐν δόμοισι τοῖσδε μήδεται κακόν , ἄφερτον φίλοισιν , δυσίατον : ἀλκὰ δ ' ἑκὰς ἀποστατεῖ . τούτων ἄιδρίς |
| χαλδαΐσας μακρόν τινα χρόνον , ὥσπερ ἐκ βαθέος ὕπνου | διοίξας τὸ τῆς ψυχῆς ὄμμα καὶ καθαρὰν αὐγὴν ἀντὶ σκότους | ||
| δεῖ φθέγξασθαι , σὺ τὸ στόμα ἀπερραμμένον ἐξέλυσας , σὺ διοίξας ἐπὶ πλέον ἤρθρωσας , σὺ τὰ λεκτέα συνεβίβασας εἰπεῖν |
| ἐᾷ . εἰ δέ τις τολμήσειε τοῦτο , ταχέως λαβόμενος καταδαπανᾷ τοῦτον * . . . λέγων τὸν λόγον . | ||
| τοῖα : οὕτως νεμέθων δέ , ἤγουν νέμων , κατατρώγων καταδαπανᾷ καὶ δαμάζει . * νεμέθων : νεμόμενος * ἀχλύς |
| γίνεται , οἶνον δὲ τὸν παλαιότατον σπουδάζομεν : ὁ μὲν δάκνει γάρ , ὁ δ ' ἱλαροὺς ἡμᾶς ποιεῖ . | ||
| τοῦ χυμοῦ , καὶ ἀρξάμενον φέρεσθαι ἐπὶ τὰ ἔξω , δάκνει καὶ ποιεῖ τὸ ῥῖγος . τοῦτό ἐστι τὸ λεγόμενον |
| ἀναβλέψω , εἰ δὲ ἐπιμείνω τῇ ἀρρωστίᾳ , ἵνα μηδὲν παρέξω αὐτῷ . νῦν οὖν αὐτὸς φάσκει , ὅτι ἐθεραπεύθην | ||
| θαυμάσομαι , θρύψω καὶ θρύψομαι , ἀκούσω καὶ ἀκούσομαι , παρέξω καὶ παρασχήσομαι , ὡς παρ ' Ἀριστείδῃ , ἑνὸς |
| εἰς δον περατουμένοις , καναχηδόν καναχηδά , αὐτοσχεδόν αὐτοσχεδά , χανδόν χανδά : τῷ μέντοι μίγδα οὐ παράκειται ὁ τοιοῦτος | ||
| κριδόν καὶ διακριδόν , φαίνω φανδόν καὶ ἀναφανδόν , χαίνω χανδόν . μένει δὲ τὸ ν ἐπὶ τοῦ χανδόν καὶ |
| . Τοῖσι σώμασι τοῖσιν ὑγρὰς τὰς σάρκας ἔχουσι δεῖ λιμὸν ἐμποιέειν : λιμὸς γὰρ ξηραίνει τὰ σώματα . Ἢν ὑπὸ | ||
| . ἀτὰρ καὶ ἐν τῷ παντὶ βίῳ χρὴ ὀξυθυμίην ἀόργητον ἐμποιέειν . τροφαὶ πᾶϲαι παχέεϲι ὀϲπρίοιϲι κακόν : ϲιτώδεεϲ δέ |
| καὶ ὁ θύμος ἐπιτήδεια , τὰ μὲν ἡδύσματα εἶναι τοῖς σιτίοις , τὰ δ ' ἑψήσασαν ἐν ὕδατι πίνειν . | ||
| ταύτην ἐκ τῆς πολυτελείας γίνεσθαι . πολλοὺς δὲ ἔπειθεν ἀπύροις σιτίοις χρῆσθαι καὶ ὑδροποσίαις πάντα τὸν βίον ἕνεκεν τοῦ τἀγαθὰ |
| καὶ καταστήσας ἐπὶ πάντων Ἀρχίαν τὸν Κορίνθιον ἀρχιτέκτονα παρεκάλεσε προθύμως ἐπιλαβέσθαι τῆς κατασκευῆς , προσκαρτερῶν καὶ αὐτὸς τὰς ἡμέρας . | ||
| αὐταῖς ἐπιτρέποντες τῷ θηραθέντι , ἄνδρας ἱκανῶς μιμούμενοι σπεύδοντας ὄρους ἐπιλαβέσθαι κορυφῆς , τοῦτό τε ἐν νυκτὶ καὶ σκότῳ φιλονικοῦντας |
| τρίς , καὶ μύροις ἀλείφεται . αἰεὶ δὲ χαίτην ἐκτενισμένην φορεῖ βαθεῖαν , ἀνθέμοισιν ἐσκιασμένην . καλὸν μὲν οὖν θέημα | ||
| ἵνα θεωρῶς ' οἱ παρόντες τὸ στόμ ' ὡς κομψὸν φορεῖ . ἂν δὲ μὴ χαίρῃ γελῶσα , διατελεῖ τὴν |
| παραμενεῖς πρεσβύτερος ἕως θανάτου α οὐκ ἀνοίξεις ἐργαστήριον β οὐ σωθήσῃ ἀσθενῶν γ σοφιστεύσεις ἐξαπίνης καὶ δοξασθήσῃ δ εὑρήσεις τὸ | ||
| δέ ἐστιν ὁ φόβος ὃν δεῖ σε φοβηθῆναι , καὶ σωθήσῃ . τὸν δὲ διάβολον μὴ φοβηθῇς : φοβούμενος γὰρ |
| τι καὶ ὑπώπτευον ἤδη ὡς οὐ σφόδρα καθεστηκότος πατρὸς ἀδίκως ὀργίζεσθαι καὶ ἐγκλήματα ψευδῆ καθ ' υἱοῦ συντιθέναι : καὶ | ||
| ' οὐχ ἱστάνειν . ὀξυθυμεῖσθαι , οὐχὶ ὀξυθυμεῖν λέγουσι τὸ ὀργίζεσθαι ἀκραχόλως . ὁρκίζειν καὶ ὁρκοῦν : ἑκατέρως . ὁρκωτάς |
| λόγος πρὸς τοὺς ἐπὶ τοῖς ἰδίοις ἀγαθοῖς λυπουμένους . κάμηλος ἀναγκαζομένη ὑπὸ τοῦ ἰδίου δεσπότου ὀρχεῖσθαι εἶπεν : „ ἀλλ | ||
| ἀναγκάζοντος πάλιν εἶπεν εἴποιμι ἂν ἢ φάγοιμι . τέλος οὖν ἀναγκαζομένη δυοῖν θάτερον πρᾶξαι , ἢ φαγεῖν ἢ εἰπεῖν , |
| πειραθῆναι , οὐ μεῖον ἢ καὶ Ἀχιλλέα δοκῶ ἂν ἑλέσθαι προαποθανεῖν Πατρόκλου μᾶλλον ἢ τοῦ θανάτου αὐτῷ τιμωρὸν γενέσθαι . | ||
| , τὰς κόμας σπαράξασα τοιούτων ἤρξατο βοῶν “ ἐγὼ μὲν προαποθανεῖν ἢ συναποθανεῖν ηὐξάμην σοι , Χαιρέα : πάντως δέ |
| ἐπιτήδεια , κἄν ποτε αὖθις συμμίξῃ , ἑτοίμως περιθάλπεται καὶ διανίσταται καὶ ἡδέως συνέπεται καὶ πρὸς ἀθανασίαν ἀνέδραμε . Καὶ | ||
| λιπαίνει τοῖς ἰδίοις ὀργίοις ἀκοιμήτως ἔχει πρὸς τὰ θεῖα καὶ διανίσταται πρὸς τὴν θέαν τῶν θέας ἀξίων . Τοῦτο δὲ |
| οὐ μὴν φίλους γε , κἄτι μᾶλλον ἢ φίλους , κρύπτειν δίκαιον σάς , πάτερ , δυσπραξίας . ὦ πόλλ | ||
| γεγενημένος , ἀλλά με δεῖ μαγγανεύειν ἐπ ' αὐτὰς καὶ κρύπτειν ἐμαυτόν : αἱ δὲ τὸν μὲν ταῦρον ἢ κύκνον |
| εἰπε ! ! ! ! ! ! ! ! ! δεηθείη τοῦ βαλανείου ! ! ! ! ! ! ! | ||
| φύσει φράζει , προνοουμένη τι τῶν ἀνθρωπίνων , εἴ ποτε δεηθείη βοηθείας τινός , ὁρῶσα τοῦτον ὄντ ' ἀναγκαῖον μόνον |
| νομίζοντες , οἱ δὲ νεωτέρων ἀδικημάτων οὐκ ἔχοντες παραδείγματα , ἀφόρητον ἡγοῦνται τὴν συμφοράν , τῷ μὴ τῶν ὁμοίων εὐπορεῖν | ||
| καὶ τὰ κτήνη καὶ τοὺς ὄρνιθας κτείνει . ἄφερτον ] ἀφόρητον . Ἰδαία ] ἡ ἐν Ἴδηι γινόμενον . ἡμέτερον |
| ἐν πάσῃ τῇ ζωῇ μου , ὅτι καλὸν Θεῷ καὶ εὐάρεστον ἡ ἀλήθεια μετὰ δικαιοπραγίας : καὶ ὅτι πονηρὸν τὸ | ||
| χρῆσθαι τὰ πάντα ἀρίστῳκαλὸν γὰρ κἀγαθὸν ἐξ ἀνάγκης ᾔδει τὸν εὐάρεστον θεῷ , λαβόμενος τῆς τούτου δεξιᾶς καὶ παραγαγὼν αὐτὸν |
| τερπόμενον βάτραχον χαλκῶι μορφώσας τις ὁδοιπόρος εὖχος ἔθηκεν καύματος ἐχθροτάτην δίψαν ἀκεσσάμενος . πλαζομένωι γὰρ ἔδειξεν ὕδωρ εὔκαιρον ἀείσας κοιλάδος | ||
| , εἰπὲ οὕτως : ἐμὲ δὲ ἀκειόμενον καὶ θεραπεύοντα τὴν δίψαν τῶν ᾠδῶν ἀπαιτεῖ τις χρέος ἐγεῖραι πάλιν τὴν δόξαν |
| ὁθούνεκ ' αὐτὸς αὐτὸν οὔτε νῦν καλὰ δρᾷς οὔτε πρόσθεν εἰργάσω βίᾳ φίλων , ὀργῇ χάριν δοὺς ἥ ς ' | ||
| ἐξάρχουσα θρήνων τοῖς νεκροῖς : φερώνυμος : πολλὰ γὰρ νείκεα εἰργάσω : σὰ δ ' ἔρις οὐκ ἔρις : ἡ |
| γενομένου τοῦ ὀργανικοῦ σώματος , κἂν μυρία ἐπὶ μυρίοις τις καθιεὶς φράττῃ τὸ στόμα καὶ τὰς ῥῖνας καὶ τὰς ἄλλας | ||
| τοῦ βάθους τοῦ κοιλώματος τῆς γαστρός ἐμματέων : τοὺς δακτύλους καθιεὶς διὰ τοῦ στόματος εἰς τὸν φάρυγγα : ἐμματεῖν γάρ |
| ] πορνείας . ⌈ ἀναπλήσει / [ καταπλήσει ] ] πληρώσει . . . ὦ καλλίπυργον : κομμάτιον πρὸ τῆς | ||
| ἀλλ ' ἢ θανὼν τροφεῖα : ἀλλ ' ἢ θανὼν πληρώσει καὶ ἀποδώσει τὰ τροφεῖα τῇ χθονί , ἤγουν ἀποδώσει |
| μετὰ τοῦ ζημιῶσαί τινα τῶν ἐχθρῶν καὶ τιμωρήσασθαι : ἐγὼ κασίγνητ ' : τοῦτο αὐτὸ , φησὶ , τὸ τινὰ | ||
| διὰ στόμα πτηνοῖσι μύθοις ἀδαπάνως τέρψαι φρένα . ἐγώ , κασίγνητ ' , αὐτὸ τοῦτ ' ἔχειν δοκῶ , σωτηρίαν |
| εἶναι δὲ αὐτῷ καὶ χρυσοῦ ἕλικας περὶ τοῖς εἴτ ' ὀδοῦσιν εἴτε κέρασι καὶ γράμματα ἐπ ' αὐτῶν Ἑλληνικὰ λέγοντα | ||
| ἀνεμώλιον αὔτως ἐγχρίμπτει , στερεοῖσι δ ' ἐτώσια μαίνετ ' ὀδοῦσιν : οἱ δὲ πάλιν γενύεσσιν ἀπηνέος ὡς ἀπὸ πέτρης |
| δὲ ἀπὸ τῆς σαυτοῦ πικρίας καὶ ὅσα ταῖς ἐπαράτοις καὶ ἰοβόλοις ψυχαῖς γεννᾶν ἔθος βλαβερὰ καὶ ἐπιζήμια ἀντιδιδοὺς καὶ ἀντιπέμπων | ||
| : τοῦ ἐχίνου . θύων : ὁρμῶν . Ἰοτόκοισι : ἰοβόλοις , τοῖς τίκτουσι τὸν ἰὸν , τοῖς γεννῶσι τὸν |
| τοῖς πρώην ἡ τύχη , καθ ' ἕνα τῶν ἀγώνων προσφέρουσα , νῦν τι καινότερον ἐτεχνάσατο καθ ' ἡμῶν , | ||
| κατεῖχε γὰρ αὐτὸν ἐπὶ τῆς ὑπατικῆς ἐξουσίας ἡ βουλὴ πολλὰς προσφέρουσα δεήσεις , ἐπεὶ τὸ τρίτον οἱ δήμαρχοι διεπράξαντο μὴ |
| ἐπιτεύξῃ γραμμάτων ὧν χρῄζεις Ϛ οὐχ ἕξεις χρόνον ζωῆς ζ ἀνοίξεις ἐργαστήριον ἐξαπίνης η σωθήσῃ ἀσθενῶν . μὴ ἀγωνία θ | ||
| ποτε κοινοῦ τῇ γυναικὶ χρήσιμον . Μὴ γάμει γυναῖκα κοὐκ ἀνοίξεις τάφον . Μεγάλη τυραννὶς ἀνδρὶ τελοῦσα καὶ γυνή . |
| ἐκ τοῦ ποδὸς ἑλκύσας . „ τοῦ δὲ λύκου τοῖς ὀδοῦσι τὸν σκόλοπα ἐξελκύσαντος ὁ ὄνος κουφισθεὶς τῆς τοῦ ποδὸς | ||
| ἀέξετο πυθομένοιο ἰοῦ ἄπο , στυφελοῖσι τόν οἱ ἐνομόρξατ ' ὀδοῦσι λυγρὸς ὕδρος , τόν φασιν ἀναλθέα τε στυγερόν τε |
| φυγαδευθήσῃ . μὴ φοβοῦ . μακροθύμησον Ϛ γενήσῃ βιοπράγος καὶ κτήσῃ πολλὰ ἀγαθά ζ ἀγοράσεις ὃ ἐνθυμῇ καὶ μεταπωλήσεις αὐτό | ||
| πωλῆσαι καλῶς ζ προγράφεται τὰ σά , ἀλλ ' οὐδὲν κτήσῃ η οὐ κερδαίνεις ἀπὸ τοῦ πράγματος θ ζῇ ὁ |
| τὰ δὲ εὐκολώτατα ἀποκρίνει . ἴδοι δ ' ἄν τις νοσοῦσαν ἶβιν σπανιώτατα . πανταχοῦ δὲ καθιεῖσα ἶβις τὸ ῥάμφος | ||
| ὥσπερ τὰ σιτία : ἰατρεύει γὰρ τὴν φύσιν τοῦ πεινῶντος νοσοῦσαν τοῦτο τὸ μέρος , καὶ εἰσάγει τὸ ἐλλεῖπον , |
| πρώτῳ χρόνῳ , κἂν ἅλλεσθαι συμβῇ ποτε τὴν γυναῖκα καὶ καταπεσεῖν ὀλισθοῦσαν , ἤ πως ἄλλως σφοδρότερον ἢ κατὰ ψυχὴν | ||
| , οὐδὲ θέμις ἐστὶν εἰς ἀλόγου ζῴου σῶμα ψυχὴν ἀνθρωπίνην καταπεσεῖν . θεοῦ γὰρ νόμος οὗτος , φυλάσσειν ψυχὴν ἀνθρωπίνην |
| ὁρῶν προσβλέψῃ δριμύ , καὶ ἐκείνη κατὰ τὴν ἑαυτῆς φύσιν ἰταμὸν ἀντιβλέψῃ , καί τι καὶ φύσημα ἐμπνεύσῃ ἑαυτῇ μὲν | ||
| ταῖς λέξεσιν δὲ ἑτέραις ἐχρήσατο , % ὡς τὸ λείαν ἰταμὸν αὐτῆς ἐκφευξούμενος . % ἔφησε γὰρ μὴ εἰδέναι % |
| νικήσεις γάρ ζ οὐχ ἕξεις ἐλπίδα πίστεως τὸ σύνολον η ἐπιτεύξῃ τῆς ἐπικλήσεως ταχέως θ κατασταθήσῃ κληρικὸς βραδέως ι οὐ | ||
| ληγούσης πάντως σελήνης : ἐν ἄλλῳ γὰρ ποιῶν καιρῷ οὐκ ἐπιτεύξῃ . Κόρης παρθένου τὸ πρῶτον ἐκ τῶν καταμηνίων ῥάκος |
| ' ἀποψήσει Γ : διὰ ποίου μέρους τὸν πρωκτὸν ἀπομάξασθαι δυνήσῃ ; Γ διὰ τῆς θαλαμιᾶς Γ : διὰ τῆς | ||
| φιλόσοφος οὐκ ἔστιν . μεγάλην σοφίαν νόμιζε δι ' ἧς δυνήσῃ φέρειν ἀγνοούντων ἀπαιδευσίαν . αἰσχρὸν ἡγοῦ λόγον ἔχων διὰ |
| εἰκόνα τὴν Χαιρέου καὶ καταφιλοῦσα “ ἀληθῶς ἀπόλωλά σοι , Χαιρέα ” φησί , “ τοσούτῳ διαζευχθεῖσα πελάγει . καὶ | ||
| ἀλύοντι “ κἀμοὶ ” φησὶν “ υἱὸς ἦν , ὦ Χαιρέα , σὸς ἡλικιώτης , πάνυ σε θαυμάζων καὶ φιλῶν |
| ζ μετὰ χρόνου εὐτυχήσεις καὶ γηράσεις η ἀνοίξεις ἐργαστήριον καὶ πλουτήσεις θ οὐ σωθήσῃ τῆς ἀρρωστίας σου ι οὐ σοφιστεύσεις | ||
| . ἀλλ ' ἀπελθὼν δὸς αὐτὸν τῷ ἀρχιερεῖ καὶ σφόδρα πλουτήσεις . τοῦ δὲ ἀπερχομένου , ἄγγελος κυρίου εἶπε πρὸς |
| ? ? [ θέρμαινέ θ ' ἡμῖν καὶ θύη ] πέττειν ? ? ? ? τινὰ [ κέλευ ' , | ||
| στόμαχον , ὥστε καὶ θερμαινομένοις αὐτοῖς ἐκεῖνον συνθερμαίνεσθαι , καὶ πέττειν τὴν προσε - νεγκαμένην τροφὴν , καὶ ταχέως ἀποπέμπειν |