| μὲν ἐραστῇ φιλητόν ἐστι τὸ εἶδος , τῇ δ ' ἐρωμένῃ τὰ χρήματα : ἐν οἷς παγχάλεπόν ἐστι τὴν κατ | ||
| πάλιν προσθήσοντές τι παραλειφθὲν τοῖς εἰρημένοις καὶ μεστὸς οὐδεὶς γέγονεν ἐρωμένῃ λαλῶν . μόλις γοῦν ἀναστρέφουσιν οἴκαδε πολλάκις ἑαυτοὺς ἐπιπλήττοντες |
| ἡ δὲ φθάνει προαισθομένη καὶ προσπίπτει πρὸς τὸ στῆθος τῇ κόρῃ : πρὸς τὰ γόνατα γὰρ καταβαίνειν βιαζομένην ἡ παρθένος | ||
| χθόνα , τουτέστιν εἰς τὴν Μαιναλίαν χθόνα . Μαινάλου δὲ κόρῃ τῇ ἀπὸ Μαινάλου ὄρους Ἀρκαδίας . ὡς φιλοκύνηγος δὲ |
| φανείη κατὰ λόγον , ὅσον ἂν ἕκαστον κλαπῇ ἐν τῇ θέᾳ : ὅταν δὲ πάντα ὀφθῇ , ἀκριβῶς μετρηθέντα ὅσα | ||
| τούτων ἀνάπαλιν τῶν ἐκεῖ προχείρων . Ἐπειδή φαμεν τὸν ἐν θέᾳ τοῦ νοητοῦ κόσμου γεγενημένον καὶ τὸ τοῦ ἀληθινοῦ νοῦ |
| παιδίσκην ἣν ἔχει . δοῦναι δὲ καὶ Θαλῇ πρὸς τῇ παιδίσκῃ ἣν ἔχει , τῇ ὠνηθείσῃ , χιλίας δραχμὰς καὶ | ||
| . ἐπεὶ γὰρ ἔγνω τὸν ἑαυτῆς ἄνδρα προσκείμενον τῇ Ἰωνικῇ παιδίσκῃ τῇ τὰς σφαίρας ἀναρριπτούσῃ καὶ τὰς λαμπάδας περιδινούσῃ , |
| , αὐτὸ δὲ τὸ ἐγρηγορέναι δοκεῖν νυκτὸς κατακεκλιμένον ἐν τῇ κοίτῃ φροντίδας ὑπερβαλλούσας τινὰς τοῖς εὐποροῦσι προαγορεύει , πένησι δὲ | ||
| διῄρηκα . ἔτι κἀκεῖνο . οὔτε πλέοντα οὔτε ἐν τῇ κοίτῃ κατακείμενον οὔτε ἐπὶ γῆς ὕπτιον ἢ πρηνῆ ὑπὸ κεραυνοῦ |
| καὶ τέλος οὕτω διελύθη . Γίνεται δὲ χειμὼν Δάφνιδι καὶ Χλόῃ τοῦ πολέμου πικρότερος : ἐξαίφνης γὰρ περιπεσοῦσα πολλὴ χιὼν | ||
| Νύμφαι καὶ Πὰν κατέδραμεν εἰς τὸ πεδίον καὶ περιπλακεὶς τῇ Χλόῃ [ καὶ ] λιποθυμήσας κατέπεσε . Μόλις δὲ ἔμβιος |
| κόρδαχ ' εἵλκυσεν : οὐδὲ πρεσβύτης ὁ λέγων τἄπη τῇ βακτηρίᾳ τύπτει τὸν παρόντ ' , ἀφανίζων πονηρὰ σκώμματα : | ||
| ἀμέλει σε , ἢν μόνον ἡμέρα γένηται , συντρίβων τῇ βακτηρίᾳ : νῦν δέ μοι πράγματα παρέξεις μεταπηδῶν ἐν τῷ |
| νῦν καταβοῶσιν ὡς τρὶς πλεύσαντος εἰς Σικελίαν ἐπὶ χρήμασι καὶ τραπέζῃ ; Κηφισιδώρους δὲ καὶ Εὐβουλίδας καὶ Τιμαίους καὶ Δικαιάρχους | ||
| μέλλοντι ἐς μάχην καὶ ὡπλισμένῳ τῶν ἱερείων τὰ σπλάγχνα ἐπὶ τραπέζῃ προκεῖσθαι , τὴν δέ οἱ θυγατέρα ἐπιφανῆναι μέλαιναν ἐσθῆτα |
| ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ . εἶπεν δὲ Ἀδὰμ τῇ Εὔᾳ : ἀναστάντες πορευθῶμεν καὶ ἴδωμεν τί ἐστιν τὸ γεγονὸς | ||
| ἐν καμάτοις τυγχάνεις καὶ πόνοις . εἶπεν δὲ Ἀδὰμ τῇ Εὔᾳ : ἀνάστα καὶ πορεύου μετὰ τοῦ υἱοῦ ἡμῶν Σὴθ |
| θήραν . καὶ ἔστι τὸ μάθημα : πράωι λαγῶι καὶ ἀλώπεκι τιθασῶι κρέας προσαρτῶσι , καὶ μεθιᾶσι θεῖν , καὶ | ||
| φησὶν αὐτὸν λέοντι θηρεύοντι ἐοικέναι , κατὰ δὲ τὴν μῆτιν ἀλώπεκι , ἥτις ἀνακλινομένη ὑπτία πρὸς τὸ ἑτοίμως ἀμύνεσθαι , |
| , μέλαιναν ἐσθῆτα περιβαλομένη καὶ ξιφίδιόν τι κρύπτουσα ὑπὸ τῇ στολῇ , οὔτε προσαγορεύουσα κατὰ τὰς συναντήσεις οὐδένα τῶν ἀσπαζομένων | ||
| σχῆμα τὸ βασιλικὸν εὐωχεῖσθαι καὶ τοὺς ὑπηκόους οἰκέτας ὁμοίᾳ περιβάλλειν στολῇ , μηδὲν τῷ βασιλεῖ πλέον ἀπονέμοντας , ἐπεὶ οὕτως |
| τῆς κεφαλῆς βαλλομένη . Καὶ τὰς χελώνας δὲ τῇ τε ἄγρᾳ λυμαινομένας καὶ αὐτοὺς βλαπτούσας τοὺς ἁλιέας ἑλεῖν ῥᾴδιον , | ||
| λείαν ἀπῆγεν ἐπὶ τὸ νεόκτιστον φρούριον , χαίρων ἐπὶ τῇ ἄγρᾳ κατ ' ἀμφότερα , τῆς τ ' οὐ διὰ |
| τὴν οἰκίαν τοῦ Ἀντιφίλου , καὶ τὰ φώρια ἐξέφερον ὑπὸ κλίνῃ τινὶ ἐν σκοτεινῷ κείμενα . ὅ τε οὖν Σύρος | ||
| παρὰ τῇ γυναικί , οἱ δ ' ὕστερον ἐν τῇ κλίνῃ γυμνὸν ἑστηκότα . ἐγὼ δ ' , ὦ ἄνδρες |
| περὶ Οἰνοπίδην καὶ Ἀναξαγόραν ἕτερος , ἐν τῇ πρὸς Σωκράτην ὁμιλίᾳ διαλεγόμενος περὶ φιλοσοφίας , ᾧ , φησὶν , ὁ | ||
| ἀκούειν , ὅθεν δῆλον ὅτι ἔστι καὶ ἐν ταύτῃ τῇ ὁμιλίᾳ καὶ ὑπερβολὴ καὶ ἔλλειψις καὶ μεσότης . ἡ μὲν |
| καὶ ψόθου τὸ ξίφος ἐκάμπτετο οὐδαμῇ ἐνδιδόντος τοῦ χρωτὸς τῇ σφαγῇ , × – ˘ τόξον ὥς τις ἐντείνων ˘ | ||
| δὲ τὴν ἀναίρεσίν φησι διὰ τὰ σκιρτήματα ἃ ἐν τῇ σφαγῇ ποιοῦσιν οἱ ὄνοι . κνώδαλα δὲ κυρίως μὲν τὰ |
| ὁ τὸ σεμνὸν ἱμάτιον περι - θέμενος μέλλων ἐπιχειρεῖν τῇ δεσποίνῃ ; ὅταν οὖν οἱ τοιοῦτοι πλησιάζειν ἐπιχειρῶσι φιλοσοφίᾳ , | ||
| καὶ ἐπιτάγματα ἐπιτάττει , οἷς ἐξ ἀνάγκης ὑπηρετοῦμεν ὡς οἰκέται δεσποίνῃ : ἀπόλειψίν τε ὅταν ἐθέλῃ πρὸς τὸν ἄρχοντα χρηματίσασα |
| μὲν ἐπιτεταμένη γίνεται ἡ ὀδύνη , τῇ ἀνίᾳ καὶ τῇ δήξει τῇ ἀπὸ τοῦ πύου , ἰχώρων τινῶν δριμέων καὶ | ||
| οἱ οἴνῳ χρώμενοι τὰ ἀπὸ καρδίας λαλοῦσιν . Ἐν ψύλλας δήξει θεὸν ἐπικαλεῖται : ὅτι οὐ δεῖ ἐπ ' ἐλαχίστων |
| ] ἀρήγειν ἀπὸ κοινοῦ . γῇ τε μητρὶ , φιλτάτῃ τροφῷ ] βροτῶν : τουτέστι τῇ μητρὶ τῇ φιλτάτῃ τῶν | ||
| ἐμὰς μόρον τ ' ἐμὸν γέροντι πατρὶ τῇ τε δυστήνῳ τροφῷ . Ἦ που τάλαινα , τήνδ ' ὅταν κλύῃ |
| νουπαχράτων , ὧν ἡ ἀρχὴ λαμβάνεται ἐν τῇ τοῦ ἔτους εἰσόδῳ . λαμβάνεται δὲ ἀπὸ τῶν τριῶν , ἤγουν ἀπὸ | ||
| βοήν τινα ἐμὴν ἐπὶ τῇ ' κείνου πρὸς τὸν Ἑρμογένην εἰσόδῳ . τὸν δὲ ἐμὸν οἶσθα σὺ περὶ ταῦτα τρόπον |
| ἔπασχε διηκρίβωσεν Ἔρωτα , ἐξ ἰδίης ἕλκων ἀρχέτυπον κραδίης , Φρύνῃ μισθὸν ἐμεῖο διδοὺς ἐμέ . ἐκλογήν τε αὐτῇ τῶν | ||
| , ὥς φησιν Ἕρμιππος . ὁ δὲ Ὑπερείδης συναγορεύων τῇ Φρύνῃ , ὡς οὐδὲν ἤνυε λέγων ἐπίδοξοί τε ἦσαν οἱ |
| καὶ τὴν εὐσέβειαν τῶν φερόντων ἀγάμενος ἀνατίθησιν ἐν τῇ καθιερωμένῃ σκηνῇ τῆς εὐχαριστίας τῶν ἀνδρῶν ὑπόμνημα . παγκάλη δὲ ἡ | ||
| , τὰ δ ' ἐν τῷ βίῳ τοῖς ἐν τῇ σκηνῇ . εἰ δὴ ταῦτα οὕτως ἔχει , συλλογιστέον καὶ |
| ἀλλ ' ἄπιθί γε , ὦ γύναι : φράζε τῇ τεκούσῃ ὅτι μικροῦ βασιλέα τέτοκε . ” καὶ τοῦτο δηλώσας | ||
| μὲν ὁ πρεσβύτερος , τούτῳ δὲ ἡ τεκοῦσα , τῇ τεκούσῃ δὲ ἐγώ , καὶ τὸ δὴ τούτων ἀφορητότερον ἐμοί |
| γιγνομένων παίδων καὶ χρημάτων καὶ διαφθειρομένων καὶ μάλιστα πείθεται τῇ παροιμίᾳ : οὔτε γὰρ χαίρων οὔτε λυπούμενος ἄγαν φανήσεται διὰ | ||
| εἰς θυσίαν ταύτην τῷ βωμῷ προσήγαγεν . Ἐχρήσαντο γοῦν τῇ παροιμίᾳ οἱ Ἀθηναῖοι ἐπὶ τῶν παραπαιόντων . Ἐμοὶ μελήσει ταῦτα |
| , ἔτυχε γὰρ πίνων , ὁπόσον ἔτι λοιπὸν ἐν τῇ κύλικι , περὶ ἥμισυ σχεδόν , κατεσκέδασεν αὐτοῖν . ἀπέλαυσε | ||
| τύχην ἀγαθὴν ἐκείνου ἔτι διατρίβων περὶ τὸν χῶρον ἐμπίπτει τῇ κύλικι , καὶ ἐκταράττει αὐτήν , καὶ ἐκχεῖ τὸ ποτόν |
| πλησίον ἥδετο , καὶ κνυζωμένου παρέβλεπε , καὶ καθεύδοντος τῇ προβοσκίδι τὰς μυίας ἀπεσόβει καλάμου κλαδὶ τοῦ παραβαλλομένου ἐς τροφήν | ||
| δὲ εἶδον καὶ γράμματα γράφοντα ἐπὶ πίνακος Ῥωμαῖα ἀστραβῶς τῇ προβοσκίδι καὶ ἀτρέπτως : πλὴν ἐπέκειτο ἡ χεὶρ τοῦ διδάξαντος |
| . ὡς εἰκὸς δὲ καὶ [ δίκη ] Φρύνῃ τῇ ἑταίρᾳ ἀσεβεῖν κρινομένῃ συνεξετάσθη . αὐτὸς γὰρ τοῦτο ἐν ἀρχῇ | ||
| καὶ γυναικὶ ἰδούσῃ ἑταιρικῷ χρήσασθαι βίῳ : ἔοικε γὰρ καὶ ἑταίρᾳ ἡ θάλασσα διὰ τὸ προσβάλλειν ἡδείας μὲν τὰς πρώτας |
| τῆς ἡμετέρας φιλίας ἐπιθυμοῦντας , ἐὰν ὑπομείνητε καὶ τῇ τούτων φιλονεικίᾳ πρὸς τὴν τῆς ἡγεμονίας κατασκευὴν ἐθελήσητε ἀποχρήσασθαι . οὐ | ||
| τῷ Πολυνείκει τῷ ἐπωνύμῳ . πάνυ γὰρ τὸ ἐπώνυμον τῇ φιλονεικίᾳ συμφωνεῖ . ἐτυμολογεῖται γὰρ τὸ ὄνομα ἀπὸ τοῦ πολὺ |
| καὶ λυπηθήσεται ἐπ ' αὐτῇ καὶ ἀποδημήσει καὶ ἐν τῇ ἀποδημίᾳ αὐτοῦ κόπον ὑποστήσεται . Εἶτα ἐπιμερίζει ὁ Ζεὺς ἐν | ||
| ἐκαπήλευσεν . Ἔφη δὲ Νικόλαος ὁμοίαν εἶναι τὴν ὅλην παιδείαν ἀποδημίᾳ . Ὡς γὰρ ἐν ταύτῃ προσσυμβαίνει τοῖς ἀποδημοῦσι καὶ |
| φροντιζόντων αὐτῶν : ὡς ὁ ἐν Ἀριστοφάνει νεὸς μεμήνυκε τῇ γραΐ : ἤτοι πάλαι ποτέ μοι ἄκοντι χρησίμη ὑπῆρχες διὰ | ||
| : ὄνου γὰρ τὰ σῦκα αὐτῷ φαγόντος , εἰπόντα τῇ γραΐ , ” δίδου νυν ἄκρατον ἐπιρροφῆσαι τῷ ὄνῳ , |
| Τρωΐλῳ : ἔγημεν ὡς ἔγημεν ἀφθόγγους γάμους , τῇ παντομόρφῳ Θέτιδι συμπλακείς ποτε . καὶ ἐν Ἀχιλλέως ἐρασταῖς : τίς | ||
| καὶ ἄνευ βλάβης , μίμησαι τὸν Δία τὸν διδόντα τῇ Θέτιδι τὴν χάριν . καίτοι τὴν μὲν χάριν ἐκείνην ἤδη |
| τῶν ἐν τῇ Θρᾴκῃ , δεξάμενος δὲ καὶ τὸν Ξέρξην οἰκίᾳ τε καὶ δώροις τὴν ξυνουσίαν τῶν μάγων τῷ παιδὶ | ||
| εἶεν δ ' ἂν οἱ χῶροι τρεῖς , ὡς ἐν οἰκίᾳ σοβαρᾷ . καὶ τὸν μὲν ἀποφαίνουσιν ἀνδρῶνα εἶναι , |
| Περσεῖ : ζητῶν δὲ τὴν λαβὴν τοῦ ξίφους περιέτυχε τῇ πηγῇ τεκμήρατο ] κατεσκεύασε τεκμήρατο ] ἐτελείωσεν , ἐσημείωσεν ἐνθρύψειας | ||
| ἑσπέρας ἔλαμπεν . ὁ δὲ νοῦς παρὰ δὲ τῇ Κασταλίᾳ πηγῇ τῇ τῶν χορευτῶν χάριτι ἐπὶ τῇ νίκῃ μέχρις ἑσπέρας |
| πολλῶν , ὡς ὁ λόγος λέγει , ἐξ ἐκείνου τῇ βοτάνῃ τοὔνομα ἐτέθη . . Ἄγε δὴ μετὰ τῶν λεχθέντων | ||
| Κλάγξασα μὲν οὖν ἥδε ἀποσείεται τὸ θηρίον , προσδραμοῦσα δὲ βοτάνῃ , μασᾶται τῶν φύλλων τῆς βοτάνης καὶ διασῴζεται . |
| ἄγετ ' , ὦ Σπάρτας εὐάνδρου κοῦροι πατέρων πολιητᾶν , λαιᾷ μὲν ἴτυν προβάλεσθε , δόρυ δ ' εὐτόλμως πάλλοντες | ||
| παταγοῦντος . , . . Στρεπτός ὁ δὲ λαβόμενος τῇ λαιᾷ τοῦ στρεπτοῦ , ὃν δὴ χρυσοῦν ἔφερεν ἀμφὶ τῇ |
| εἴχετο [ ] ν : ἐν δὲ [ τῆι ] ἀμίδι [ ] ἐξελεῖν δ ' ἀμήχανον [ καί ] | ||
| πρὸς ποδῶν , ἔπειτα πρόσθες , καὶ θέρμαινε ἢ ἐν ἀμίδι ἢ ἄλλῳ τινὶ , ἕως ἂν κατατακῇ : ἢν |
| καὶ ἴσως ἐξ οὐρανοῦ . χρὴ γὰρ οἴεσθαι καὶ τῇ Τύχῃ κεῖσθαι ἐν οὐρανῷ θρόνον , εἰ καὶ μὴ ἐν | ||
| τῇ πόλει ὑπεράνω τοῦ ποταμοῦ , εὐθέως ποιήσας αὐτῇ τῇ Τύχῃ θυσίαν . Καὶ ἀπελθὼν κατέστρεψε τὴν Ἀντιγονίαν πόλιν πᾶσαν |
| δῆθεν ἐλέους ἐχόμενον καθ ' ἑαυτὸν βουλευσάμενος , τάχα τῇ μανίᾳ τῆς φιλαργυρίας εἰς τοῦτο συνελαθείς , οὐχὶ δὲ συμπαθείᾳ | ||
| ἀπολωλεκότες ἄλλον ζητεῖν , οὐδέ γε παῖς αὑτοῦ ἔξω ἐν μανίᾳ γεγενημένος εἰδήσει τὸν πατέρα : ὁ δὲ μαθὼν ἑαυτὸν |
| Ἀπόλλων : οὐκέτι ὑπομενῶ τὸ ἐμὸν σπέρμα ἰδεῖν συναπολλύμενον τῇ Κορωνίδι . βάματι δ ' ἐν πρώτῳ : ἐὰν μὲν | ||
| αὐτόν φησι τὸν Ἀπόλλωνα παρὰ τοῦ νοῦ πυθόμενον ἐπιπέμψαι τῇ Κορωνίδι τὴν Ἄρτεμιν . Τὸν δὲ περὶ τὸν κόρακα μῦθόν |
| μνᾶς καὶ Δημοφῶντι τὰ δύο τάλαντα , οὔπω μέλλοντι τῇ ἀδελφῇ τῇ ἐμῇ συνοικήσειν , καρποῦσθαι δοῦναι . ταῦτα δὴ | ||
| . Καὶ ὡς ἔλαβεν εἴκοσι μνᾶς ὁ Μενεκλῆς ἐπὶ τῇ ἀδελφῇ προῖκα , τὴν μαρτυρίαν ταύτην πρῶτον βούλομαι παρασχέσθαι . |
| δηλαδὴ πνέοντος , ἐκ τούτων λαβὼν τῶν ἰχθύων ἐπίθες τῇ πυρᾷ , τόν τε ἰχῶρα καὶ ἄρνεια κρέα λεπτὰ μίξας | ||
| καὶ σήπει καὶ πίμπρασθαι ποιεῖ , καὶ βοῶσιν ὥσπερ ἐν πυρᾷ κείμενοι . τὸ δὲ μάλιστα κατα - πονοῦν καὶ |
| τὸ πάθος ὅμοιον ὂν , καὶ ὅταν τὴν θάλαττάν τις ῥάβδῳ τύπτῃ : φαίνεται γὰρ τὸ ὕδωρ ἀποστίλβον τῆς νυκτός | ||
| ἄν τίς μιν ἀνήρ ” . . . . . ῥάβδῳ πεπληγυῖα . ὅτι παθητικῶς πεπληγυῖα ἀντὶ τοῦ πλήσσουσα . |
| μετὰ σκληρίας φλεγμονὰς καὶ τῇ ἐν τῷ πρὸ τούτου λόγῳ γεγραμμένῃ ἐν τοῖς διαφορητικοῖς καὶ τοῖς ἐπισπαστικοῖς ἐπιγραφομένῃ διονυσιὰς , | ||
| ὁ Φυλακίδας . λανθάνει δὲ αὐτούς : ἐν γὰρ τῇ γεγραμμένῃ Μίδᾳ ᾠδῇ ὡς οἰκείῳ αὐτῷ ἱστορεῖ , ὅτι καὶ |
| μῖσος ἀπεργάζεται , μεταδιδόναι δὲ καὶ λόγων μᾶλλον ἐνίοτε τῇ ἐρώσῃ καί πως ὑποφαίνειν αὑτὸν καὶ ἐρῶντα . ἐκ μὲν | ||
| δὲ τοῦ δοκεῖν πως ἀντιφιλεῖν καὶ παρέχειν ἐλπίδα μίξεως τῇ ἐρώσῃ αὔξησις μᾶλλον τοῦ πόθου . τοιοῦτον δή τινα καὶ |
| πρῶτον μὲν περὶ τὴν Οἴτην διατρίβων ἦλθεν εἰς Αἰτωλίαν Ἀρτέμιδος μήνιδι , ὅτι οὐκ ' ἔθυσεν αὐτῇ ὁ Οἰνεὺς . | ||
| . ἄξια δῶρα δίδωσι μεταλλήξαντι χόλοιο : ὅτι ἀντιφράζει τῇ μήνιδι τὸν χόλον . . . . εἰ δὲ σὺ |
| . ὁ δὲ ὕπατος καταπλαγεὶς τόν τε φόνον ἐδήλωσε τῇ συγκλήτῳ καὶ τὴν κατ ' αὐτῶν ἐπίθεσιν . Ὅτι μετὰ | ||
| ἐμαυτῷ ἐμπόδιος οὐ γίνομαι . ἀπηγγέλη αὐτῷ ὅτι κρίνῃ ἐν συγκλήτῳ . Ἀγαθῇ τύχῃ . ἀλλὰ ἦλθεν ἡ πέμπτη : |
| οἱ Κρῆτες τὴν πατρίδα μητρίδα λέγουσι . φιλτάτῃ ] τῇ θρεψαμένῃ . τροφῷ ] γράφεται βροτῶν , τουτέστι τῇ μητρὶ | ||
| ὡς ἀφόρητον πάθος γονεῦσι παιδὸς τελευτή , εἶτα πάντα τῇ θρεψαμένῃ παραβαλὼν εὗρεν ἐλάττω τῆς πόλεως τὰ τῆς κόρης πλεονεκτήματα |
| ἄχθομαι μὲν οὖν , ὦ ἄνδρες δικασταί , ἐπὶ τῇ μητρυιᾷ χαλεπῶς ἐχούσῃ καὶ ἐπὶ τῷ πατρὶ δι ' ἐκείνην | ||
| υἱῶν Ἡρακλείδην : τὸν γὰρ Ἀρχάγαθον εὐλαβεῖτο μήποτε συνὼν τῇ μητρυιᾷ καὶ φύσει τολμηρὸς ὢν ἐπιβουλὴν κατ ' αὐτοῦ συστήσῃ |
| ἐν τῷ κατὰ Μέδοντος καὶ κατὰ τῶν μὴ προσηκόντως τῇ ἐπικλήρῳ συνοικούντων γίνεσθαι τὰς εἰσαγγελίας λέγει . χίλιοι δὲ κατὰ | ||
| μύθου παρεσημειωσάμεθα , οἷον καὶ παρὰ Μενάνδρῳ ἐν τῇ χρηστῇ ἐπικλήρῳ , ἆρ ' ἐστὶ πάντων ἀγρυπνία λαλίστατον ; εἶτα |
| : ἤτοι γὰρ ἓν νόημα λαβόντες καὶ τοῦτο ἐργαζόμενοι τῇ ἑρμηνείᾳ πλείοσι κώλοις , ὡς ἔφην , διαρκοῦμεν τὸ ἓν | ||
| τῆς διατριβῆς καὶ τοῦ ἀγῶνος ἄλλῃ χρῶνται πρὸς τοὺς πέλας ἑρμηνείᾳ . εἶτα καὶ ὡς ἔφην , προσκοπὴν ἐμποιεῖ τὸ |
| , ἢ τοὺς ἀλκυόνων παῖδας ἔτ ' ἀπτερύγους , τῇ νύμφῃ ἀθύρματα . δάκρυ δ ' ἐκείνου καὶ Σειρὴν γείτων | ||
| γὰρ αὖτε τά τ ' ἄλλα περ ἄγγελός ἐσσι : νύμφῃ ἐϋπλοκάμῳ εἰπεῖν νημερτέα βουλήν , νόστον Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος , |
| ἐστάλη εἰς τὸν ἀγρὸν τὸν ἀμπελῶνα ἐργάσασθαι , ἀνεσπακὼς δὲ δικέλλῃ προρρίζους τὰς ἀμπέλους ἁπάσας νωτοφορήσας τε αὐτὰς εἰς τὸ | ||
| Καὶ μὴν ἐλεγεῖά γε ᾄσῃ μάλα περιπαθῶς ὑπὸ ταύτῃ τῇ δικέλλῃ . Τί τοῦτο ; παίεις , ὦ Τίμων ; |
| τῷ σωφρόνως ; Ἔφη . Οὐκοῦν τὰ μὲν ἀφρόνως πραττόμενα ἀφροσύνῃ πράττεται , τὰ δὲ σωφρόνως σωφροσύνῃ ; Ὡμολόγει . | ||
| μόνον ἐναντίον εἶναι , πλείοσιν δὲ μή , τῇ δὲ ἀφροσύνῃ ἑνὶ ὄντι σοφία ἐναντία καὶ σωφροσύνη αὖ φαίνεται : |
| γυναιξὶν ἀπειλῶν ἀπο - καταστήσειν τε ἐν Λέρνῃ καὶ τῇ Ἀμυμώνῃ τῇ γενομένῃ ἐκ τῆς τοῦ Ποσειδῶνος τριαίνης ἐπαγγελλόμενος αὐτὰς | ||
| οὖν Τριαίνᾳ ἐπεξηγήσατο διὰ τοῦ Ποσειδωνίοις Ἀμυμωνίοις : ἄλλως : Ἀμυμώνῃ τῇ ἡρωίνῃ μέλλων Ποσειδῶν συγγίνεσθαι ὀρθὴν ἔπηξε τὴν τρίαιναν |
| κολάσεσι . εἶτα τῶν φρενῶν ἐξέπλευσε , καὶ μανεὶς ἑαυτὸν μαχαίρᾳ κατεχόρδησε . λογισμὸς δὲ αὐτὸν ἐκεῖνος κατέσπερχεν , ἀνθρώπους | ||
| : ἵνα κρεῶν νιν ὕπερ μάχας ἔλασεν ἀντιτυχόντ ' ἀνὴρ μαχαίρᾳ . βάρυνθεν δὲ περισσὰ Δελφοὶ ξεναγέται . ἀλλὰ τὸ |
| κϚʹ . Ἀσχέτῳ γέλωτι μὴ ἔχεσθαι . κζʹ . Παρὰ θυσίᾳ μὴ ὀνυχίζου . κηʹ . Δεξιὰν μὴ παντὶ ῥᾳδίως | ||
| πολεμάρχῳ . τί δὲ καὶ θήσει πρὸς θεῶν ὄνομα τῇ θυσίᾳ , ἣν αὔριον θύσειν φῄς ; πότερον χαριστήρια , |
| δ ἐν ὀξυκράτῳ σὺν Γρ . α καστορίου ἐν τῇ ἐμβάσει τοῦ λουτροῦ προμασησαμένων αὐτῶν ἰσχάδας καὶ ἀποπτυσάντων ἢ ἀμμωνιακοῦ | ||
| προείρηται : ὁ δὲ τῶν φύλλων τῆς ῥαφάνου χυλὸς πινόμενος ἐμβάσει μάλιστα δυσουριῶσιν ἀπὸ ψύξεως , ὀνίνησι μεγάλως , διὰ |
| τῆς μανίης , στέρησις τοῦ ὀφθαλμοῦ γίνεται . Ὁκόσοι τῇ γλώσσῃ παφλάζουσι τῶν χειλέων μὴ κρατέοντες , ἐὰν ταῦτα παύσηται | ||
| μικρὸν ἔχουσα τὸν στάχυν , πικρὸς τῇ γεύσει καὶ τῇ γλώσσῃ ἀναξηραντικός , ἐπιμένων τῇ εὐωδίᾳ . διαπιπράσκεται δὲ καὶ |
| πολυφαγίαν ἐκωμῳδεῖτο , ὡς τὸ Βοιωτόν . Εὔβουλος γοῦν ἐν Ἀντιόπῃ φησί : πώνειν μὲν ἁμὲς καὶ φαγεῖν μάλ ' | ||
| Ὑσιαὶ τῆς Βοιωτίας πόλις , ἧς μνημονεύει καὶ Εὐριπίδης ἐν Ἀντιόπῃ . Φ Φαλάγγια : Ὑπερείδης ἐν τῷ κατ ' |
| , ἐκδαπανῶσα μὲν τῇ θερμότητι τὴν ὑγρὰν σάρκα , τῇ στύψει δὲ συνάγουσα καὶ πιλοῦσα τὴν οὐσίαν . Χαλκῖτις μεμιγμένας | ||
| δ ' ἐστὶ τὸ λευκότερον . μύρτα ψύχει μὲν ἅμα στύψει , ἔχει δέ τι καὶ δριμύτητος . στρύχνος δραστήριον |
| ἰσχὺν μήτε πρὸς ὠκύτητα εὖ πεφυκότι , κιθάρᾳ δὲ καὶ ᾠδῇ ῥᾳδίως κρατήσειν ἐπείσθη ὑπὸ καταράτων ἀνθρώπων οὓς εἶχε περὶ | ||
| ἐκτροπὰς ἔχων . ἵν ' οὖν ἔχῃ μῆκος περιποιῆσαι τῇ ᾠδῇ , ἐπὶ τὴν κοινότητα τῶν ἐπαίνων τῆς πατρίδος αὐτοῦ |
| δ ' ἐγὼ γυναικὸς εἰς οἶνον γράφω . Ἀξιόνικος : γυναικὶ δὴ πίστευε μὴ πίνειν ὕδωρ . καὶ ὅλα δὲ | ||
| τοῦ οἴνου , ἔπειτα λήγειν , ὡσαύτως δὲ καὶ τῇ γυναικὶ ἡ θέρμη ἐξαΐσσει πρὸς τὴν γονὴν τοῦ ἀνδρὸς , |
| ἐν τοῖς δράμασιν , ἐξήγαγεν αὐτὸ τὸ δόγμα ἐν τῇ Μελανίππῃ τῇ σοφῇ . ἡ γοῦν ἀρχὴ τοῦ λόγου αὐτῷ | ||
| δοκεῖ τισι ποιεῖν τὸν λόγον . Εὐριπίδης δέ φησιν ἐν Μελανίππῃ Ἵππην εἶναι τὴν τοῦ Χείρωνος θυγατέρα , ὑπ ' |
| ἦν αὕτη καὶ ἦμεν ὅλοι : τοῦ ὅλου οὖν τῇ ἐπιθυμίᾳ καὶ διώξει ἔρως ὄνομα . καὶ πρὸ τοῦ , | ||
| ἐπιθυμίαι οὐδ ' ὅλως πράττει αὐτὰς οὐδ ' ἀκολουθεῖ τῇ ἐπιθυμίᾳ οἰομένῃ τὰς ἡδονὰς ἀγαθὸν εἶναι διὰ τὸν λόγον , |
| ὧν αὐτῷ φιλοφρονουμένη ἐκόμισεν . ὃς δὲ ἐπιτηδείου ἀνδρὸς χαριζόμενος γαμετῇ ἤσθιεν ἐπὶ τοῦ ἵππου ἥμενος , τῶν παρεπομένων τὸν | ||
| συνῆν δὲ Ἀντιγόνῳ τῷ Μακεδονίας βασιλεῖ καὶ Φίλᾳ τῇ τούτου γαμετῇ , συνήκμασε δὲ Ἀλεξάνδρῳ τῷ Αἰτωλῷ καὶ Καλλιμάχῳ καὶ |
| τιθέασιν , ἐν Αἰγύπτῳ δὲ δωδεκάκις . τεκοῦσα γὰρ τῇ ἐχομένῃ ἡμέρᾳ συλλαμβάνει . λέγει δ ' Ἀριστοτέλης καὶ ὅτι | ||
| , τῇ μὲν προτέρᾳ πένταθλος καὶ ἱππικὸς , τῇ δὲ ἐχομένῃ γυμνικός : ἢ δεύτερον ἆμαρ τὸ μετὰ τὴν θυσίαν |
| Καὶ πρῶτον μὲν αὐτὰ ταῦτα σκοπεῖτε , ὅτι οὐ τῇ ἐμῇ προνοίᾳ μᾶλλον ἐγίγνετο ἢ τύχῃ . Οὔτε γὰρ πείσας | ||
| γενήσομαι παίζων ἔμπροσθεν τοῦ δεσπότου μου . εὐφρανθήσεται γὰρ τῇ ἐμῇ παιδιᾷ καθάπερ καὶ τῇ τοῦ κυνός : τὸ γὰρ |
| δὲ τὴν γλῶτταν δίδου κατέχειν μέλι παϲτελλωθέν , ἐν τῇ ἑψήϲει ἐμπεπαϲμένων αὐτῷ ὑϲϲώπου καὶ καλαμίνθηϲ λειοτάτων . χρῶ δὲ | ||
| μέλιτοϲ δὲ # η καὶ ὕδατοϲ ὀμβρίου ἀποτριτωθέντοϲ ἐν τῇ ἑψήϲει # ιβ . ἕψομεν δὲ πρῶτον βαλόντεϲ τοὺϲ λϚ |
| μαινομένη , ἀσθμαίνουσα , ἐπαιρουμένη , γαυρουμένη . γάμῳ : συνουσίᾳ : γάμος παρὰ τὸ δαμῶ τὸ δαμάζω : δάμος | ||
| δὲ καὶ Σωκράτης τὴν τῶν πολλῶν ἐκφαυλίζειν κρίσιν ἐν τῇ συνουσίᾳ τῇ πρὸς Κρίτωνα , ὅτε ἀφίκετο ὁ Κρίτων ἐς |
| διδῷς τἀργύριον , ὥστε τοῦ Διὸς τὴν δύναμιν , ἢν λυπῇ τι , καταλύσεις μόνος . Τί λέγεις ; δι | ||
| , περιέστειλεν οἰκείως : ὅρα εἰς ταῦθ ' , ὅταν λυπῇ τι τῶν καθ ' ἡμέραν . οὕτω γὰρ οἴσεις |
| σύμβουλοι γενόμενοι . Τοῦτο τὸ γράμμα λαβοῦσα καὶ κατασημηναμένη δίδωσι θεραπαίνῃ τινὶ ἑαυτῆς βαρβάρῳ , εἰποῦσα Ἁβροκόμῃ κομίζειν : ὁ | ||
| ὁ Διόνυσος , καὶ μὴ συγχωρῶν αὐτὸν εἰσελθεῖν ἅμα τῇ θεραπαίνῃ τῆς Περσεφόνης . περιττὸν δὲ τὸ ἔχων . 〚 |
| . Ἕρπυλλος ὁ μέν τίς ἐστι κηπευτός , σαμψουχίζων τῇ ὀσμῇ καὶ στεφανωτικός . ὠνόμασται δ ' ἀπὸ τοῦ ἕρπειν | ||
| καὶ ἐμπόρφυρος , παχεῖα , ζίγιρ καλουμένη , ῥοδίζουσα τῇ ὀσμῇ , μάλιστα πρὸς τὴν ἰατρικὴν τέχνην εὔθετος , δευτερεύει |
| ἐϋξέστῃς σανίδεσσιν , αὐτοῦ δ ' ὠκὺ βέλος καλῇ προσέκλινε κορώνῃ , ἂψ δ ' αὖτις κατ ' ἄρ ' | ||
| Φοίνικα τὸν Κολοφώνιον ἰαμβοποιὸν μνημονεύοντά τινων ἀνδρῶν ὡς ἀγειρόντων τῇ κορώνῃ , καὶ λέγοντα ταῦτα : ἐσθλοί , κορώνῃ χεῖρα |
| καὶ εὐετηρίαν ἔχων καὶ τὰ ὅλα ἄρδων καὶ μάλιστα ἐν ἱερᾷ ἑβδόμῃ , ἣν σάββατον καλεῖ . τότε γὰρ τὴν | ||
| ἀπὸ πατρῶν καὶ ἀρρωστήσει ψυχρὰς ἀρρωστίας : ἴσως δὲ καὶ ἱερᾷ νόσῳ περιπεσεῖται καὶ πόνοις καὶ μόχθοις δεινοπαθήσει . εἰ |
| . οὐ μὴν ἀπεῖπέ γε ἡ Θρυαλλίς , ἀλλὰ τῇ ἀκολασίᾳ παρευδοκίμησεν αὐτήν : οὐ γὰρ διὰ παραπετασμάτων ἐγώ φησίν | ||
| τὸν τρόπον ἐκοινώνουν , ταὐτὸ ἂν ἦν ἡ ἀκρασία τῇ ἀκολασίᾳ , ἀλλὰ διαφέρει ἡ ἀκρασία τῆς ἀκολασίας ἐν τῷ |
| τὸ μὴ καλῶς γενόμενον οὔποτε ἐπαινέσομεν οὐδὲ ἄνοιμοι παῖδες καλὸν μητρὶ λόχευμα : . . λόχευμα . τὸ γέννημα * | ||
| ἐκείνην δῶρα δέξασθαι τάδε . ἴθ ' ὡς τάχιστα : μητρὶ δ ' ὧν ἐρᾶι τυχεῖν εὐάγγελοι γένοισθε πράξαντες καλῶς |
| . . ] Κατὰ ἐρώτησιν . : ἐπιγλωσσᾷ ] Τῇ γλώττῃ κατηγορεῖς : ἐποιωνίζῃ κατὰ τοῦ Διὸς ἃ βούλει γενέσθαι | ||
| ἡλικίαν , ὁ τὰς Ἀθήνας , ὁ τὴν Ἑλλάδα τῇ γλώττῃ φυλάττων , ὁ πρὸς τὸ Φιλίππου χρυσίον πόλεμον ἀκήρυκτον |
| ἐν Ἰφιγενείᾳ : νόει πρὸς ἀνδρί , σῶμα πουλύπους ὅπως πέτρᾳ , τραπέσθαι γνησίου φρονήματος . καὶ ὁ Θέογνις : | ||
| ἄγγος οὐ μελισσοῦσθαι πρέπει νόει πρὸς ἀνδρὶ χρῶμα πουλύπους ὅπως πέτρᾳ τραπέσθαι γνησίου φρονήματος τίκτει γὰρ οὐδὲν ἐσθλὸν εἰκαία σχολή |
| μοι εἴργεσθαι τῶν νομίμων ὑπὸ τούτων οὓς ἑώρων μοι τῇ προτεραίᾳ συνόντας καὶ διαλεγομένους . Σκέψασθε δὲ καί μοι μνήσθητε | ||
| γνωρίμων ὡς ἐγένετο κατὰ τὸ παιδισκεῖον , εἰς ὃ τῇ προτεραίᾳ παρεληλυθὼς ὤφειλε χαλκοῦς , ἔχων τότε κατὰ τύχην ἐκτείνας |
| δέ τις καὶ Σαννυρίωνα τοιοῦτον γενέσθαι , ὃς ἐν τῇ ληκύθῳ τὴν κλίμακα ἐζήτει . καὶ Κόροιβον δὲ καὶ Μελιτίδην | ||
| ὄλπῃ : σκιόψυκτα δὲ ὄντα καὶ ξηρὰ θρύπτε αὐτὰ ἐν ληκύθῳ καὶ οὕτως ἀλείφου , ὅτε χρεία καλέσει . * |
| τῇ δὲ ὑστεραίᾳ μετακομισθῆναι ἐς τὴν οἰκίαν τὴν πρὸς τῇ κολυμβήθρᾳ καὶ θῦσαι μὲν τὰ τεταγμένα , ἔχοντα δὲ πονήρως | ||
| γυμνασίοις χρηστέον καὶ βαλανείοις θερμοτέροις : ἐν δὲ τῇ ψυχρᾷ κολυμβήθρᾳ διατριβὴ μὴ πολυχρόνιος γινέσθω , μηδὲ αὐτὸ τὸ ὕδωρ |
| τὸ ἧπαρ . θεραπεύεται δὲ φλεβοτομίᾳ ἐν ἀρχῇ καὶ ψυχροῦ δόσει ἐν ἀκμῇ , ἢ πόμασιν ἐμψύχουσιν , ἢ ἐπιθέσεσιν | ||
| τοῦ εὖ πάσχειν , δι ' οὗ πιστοῦται τὸ ἐν δόσει ἢ λήψει τὴν ἐλευθεριότητα εἶναι . καὶ ῥᾷον δὲ |
| ὑπογραφεύς , ὃς παρὰ τοῦ Πριάμου ἐπιταγεὶς ἤκουε τῶν τῇ Κασάνδρᾳ λεγομένων : θυγάτηρ γὰρ Πριάμου ἡ Κασάνδρα . μαντευομένην | ||
| μονωδῶς καὶ μονοπροσώπως τῷ Πριάμῳ κατὰ λεπτὸν τὸ λαληθὲν τῇ Κασάνδρᾳ * πᾶν * ἀφηγεῖται λέγων αὐτῷ : λέξω σοι |
| ἤθη ἐκμάσσεται αὕτη ἡ ποίησις , τερπνῶς πάνυ τοὺς τῇ ἀγροικίᾳ σκυθρωποὺς κατὰ τὸν βίον χαρακτηρίζουσα : ἐκπέφευγε δὲ τὸ | ||
| ἀήρ . ⌈ δυσφορεῖ δὲ Σωκράτης ἐπὶ τῇ τοῦ Στρεψιάδου ἀγροικίᾳ : οὐχ εὑρίσκει γὰρ τοῦτο μεμνημένον τῶν μαθημάτων . |
| ἐσθλοί , κορώνῃ χεῖρα πρόσδοτε κριθέων τῇ παιδὶ τἀπόλλωνος ἢ λέκος πυρῶν ἢ ἄρτον ἢ ἤμαιθον ἢ ὅ τι τις | ||
| . στάζουσιν ὥσπερ ἐκτροπήϊον σάκκος . κἄλειφα ῥόδινον ἡδὺ καὶ λέκος πυροῦ . πρὸς τὴν μαρίλην τὰς φοῗδας θερμαίνων οὐ |
| ἐνδεὲς ἐλλείψει ἐνδεές : ἀλλ ' εἰ μὲν τοῦ ἀγαθοῦ ἀπουσίᾳ ἐνδεῖ τὸ ἀγαθόν , οὐκ ἦν ἀγαθόν , ὁπότε | ||
| καὶ ὁ κρατῶν περιέσται , τί ἄλλο ἢ τῇ αὐτῇ ἀπουσίᾳ τοῖς μὲν οὐκ ἠμύνατε σωθῆναι , τοὺς δὲ οὐκ |
| καὶ Πλάτωνος συναγαγών φησιν ὅτι μεταβάλλεται μέρος τοῦ ἀέρος τῇ εὐωδίᾳ : ἡ γὰρ εὐωδία μείνασα ἐν τῷ μήλῳ γεννᾷ | ||
| γὰρ ἡ τοῦ ἀρίστου κρᾶσίς ἐστι περὶ τὴν ἐν τῇ εὐωδίᾳ ἰδιότητα : εὑρίσκεται γὰρ μετὰ τοῦ ἀρίστου καὶ ἰδιάζοντος |
| ἀλλὰ καὶ ] ἀμαθῆ καὶ ὑώδη . καὶ Νικοχάρης ἐν Γαλατείᾳ τί δῆτ ' ἀπαιδευτότερος εἶ Φιλωνίδου τοῦ Μελιτέως ; | ||
| εὔπορος καὶ ὡς μέγας τῷ σώματι καὶ ἠλίθιος . Νικοχάρης Γαλατείᾳ : τί δῆτ ' ἀπαιδευτότερος εἶ Φιλωνίδου τοῦ Μελιτέως |
| . Ὁ αὐτὸς ἐρωτηθεὶς δι ' ἣν αἰτίαν ἐν τῇ στοᾷ ἐσθίει εἶπεν ὅτι ” καὶ τοὺς κυβερνήτας ὁρῶ καὶ | ||
| ἀλλὰ καὶ τοῖς περιπατοῦσί που , Λάχης , ἐν τῇ στοᾷ , καὶ τοῖς μένουσιν ἔνδον ἐν ταῖς οἰκίαις . |
| ἀναίθεται τῇ Ξανθίππῃ ὀδυρομένῃ ὅτι ἀπέθνησκεν , ἡ δὲ τῇ θυγατρί : οὐ γὰρ θέμις ἐν μουσοπόλων οἰκίᾳ θρῆνον εἶναι | ||
| στίν , οὐκ ἐμοὶ μόνῳ , υἱῷ πολὺ μᾶλλον , θυγατρί . πρᾶγμ ' ἄμαχον λέγεις . } εὖ οἶδα |
| ἑρπετὸν ἐκδιώξει . εἰ δέ τις σκορπίον αὐτὸν εἰς ἔλαιον ἑψήσει , καὶ τοῦ πληγέντος ὑπὸ σκορπίου ἀλείψει τὸν τόπον | ||
| ὑῶν προσφερέσθωσαν καὶ τῶν πετραίων ἰχθύων προσεπιβαλλομένου ὄξους ἐν τῇ ἑψήσει . τῶν δὲ ὀσπρίων προσφερέσθωσαν ἄλικα καὶ χῖδρον πάνυ |
| , πάλιν ἐπανεχώρουν , καὶ ὁ Τήμενος ἐλθὼν ἀπεμέμφετο τῇ ἀποτυχίᾳ : καὶ ἤκουσεν ὅτι ποινὴν ἀνεμάξατο τοῦ θείου ἀγγέλου | ||
| σώματος οἰδαίνουσι . καὶ τίνι λόγῳ ταῦτα οἰδαίνουσιν ; ἐπεὶ ἀποτυχίᾳ ἐστὶ τῆς ἐξαιματώσεως , λεπτὸν καὶ ὑδαρές ἐστι τὸ |
| θέλους ' ἄκοντι κοινώνει κακῶν , ψυχή , θανόντι ζῶσα συγγόνῳ φρενί . τούτου δὲ σάρκας . . . . | ||
| Πολυνείκει . ζῶσαφρενί ] διεγειρομένη ὑπὸ τῆς ἀδελφικῆς φρενός . συγγόνῳ ] ἀδελφικῇ . θ φρενί ] + γνώμῃ . |
| ἱκανῶς ἔχειν , τὴν δὲ οἷον τοῖς φαρμάκοις καὶ τῇ συγκράσει τῶν χρωμάτων ἐνάργειαν οὐκ ἀπειληφέναι πω . γραφῆς δὲ | ||
| ; Οὐδαμῶς . ἀλλ ' εἴ τινος ἔτι προσδεῖ τῇ συγκράσει ταύτῃ , λέγετε σὺ καὶ Φίληβος . ἐμοὶ μὲν |
| ἀλόγου μερίδος προσῆψε : προνοῶν δὲ μὴ τῇ δεῦρο πολλῇ διατριβῇ τῶν μὲν ἐκεῖθι καλῶν τελέως ἐπιλάθοιτο , τῇ δὲ | ||
| περιωπὴν ἀνελεύσομαι , πρὶν ἢ τῇ πολλῇ περὶ τὰ ἔξω διατριβῇ ἀναγκασθῶ κατελθεῖν ἐμαυτοῦ ἀπὸ νοῦ εἰς λογισμοὺς καὶ τὸ |
| : καὶ φησίν : Ὠ ΜΟΥΣΑΙ , αἱ δοξάζουσαι τῇ δωρεᾷ τῶν ὑμετέρων ᾠδῶν οὓς ἂν ἐθέλητε δηλονότι , αἱ | ||
| ἐκείνους , ὦ Ζεῦ , πέμπε με τοὺς ἡσθησομένους τῇ δωρεᾷ , τοὺς περιέψοντας , οἷς τίμιος ἐγὼ καὶ περιπόθητος |
| Πλαταιαῖς Ἑλλήνων τοὺς Πέρσας νενικηκότων . οἱ δὲ Ἴωνες τῇ ἀγγελίᾳ θαρρήσαντες θαρσαλεώτερον ἐπέθεντο τοῖς Ἕλλησι καὶ τῆς μάχης ἐκράτησαν | ||
| . ὁ δὲ καμὼν προτέρᾳ πάθᾳ νῦν ἀρείονος ἐνέχεται ὄρνιχος ἀγγελίᾳ Ἄδραστος ἥρως : τὸ δὲ οἴκοθεν ἀντία πράξει . |
| ἔργον ἐργασάμεναι οὐδ ' ἐλάττονος ἄξιον εὐφημίας τῶν ἐν τῇ σῇ πόλει τρεφομένων γυναικῶν , ἃς σὺ κελεύεις μετὰ τῶν | ||
| ὕπνῳ , ὥστε δόξει ἐμὲ ὁρέων σὲ εἶναι , τῇ σῇ ἐσθῆτι τεκμαιρόμενον . Εἰ δὲ ἐμὲ μὲν ἐν οὐδενὶ |
| βιωφελεστάτης ἀνδρείας καταλιπών . τὸν αὐτὸν μὲν τρόπον κἂν τῇ βασιλίδι τῶν ἀρετῶν , εὐσεβείᾳ , προσθῇ τις ὁτιοῦν μικρὸν | ||
| μὲν οὗτοι : ἡ δὲ τοῦ κουροπαλάτου μήτηρ ἐν τῇ βασιλίδι τῶν πόλεων διατρίβουσα , ἐπεὶ περὶ τῆς νόσου τοῦ |
| τὸ πρότερον . . ΑΥΤΑΡ ΕΠΕΙ ΔΟΛΟΝ . Ἐπεὶ δὲ νεύσει τῆς Εἱμαρμένης ἀπηρτίσθησαν αἱ τέχναι : τὴν γὰρ Εἱμαρμένην | ||
| ' ὁρίζει τᾷ ποτὶ τὸ μέσον καὶ ἀπὸ τῶ μέσω νεύσει . κάτω δὲ καὶ μέσον ταὐτόν φαντι : τὸ |
| Κάδμον λέγουσιν ὅτῳ πιστάτοῦ δράκοντος , ὃν ἀπέκτεινεν ἐπὶ τῇ κρήνῃ , τοὺς ὀδόντας σπείραντα , ἄνδρας δὲ ἀπὸ τῶν | ||
| νάμασι τὴν ἡδονήν . τοιγαροῦν ἤσκησέ τε εὐθὺς τὸν τόπον κρήνῃ τε καὶ τοῖς ἄλλοις , οἷς ἐνῆν ἐν τοσούτῳ |
| πυκνὴν ὑπόξανθον καὶ εὔθρυπτον ἡπατίζουϲαν ῥαδίωϲ ὑγραινομένην εὐώδη ἐπιτεταμένην τῇ πικρίᾳ , τὴν δὲ μέλαιναν καὶ πάνυ ϲκληρὰν ἀπεκλέγου . | ||
| τὴν ἀλήθειαν , τῇ κακίᾳ δὲ τὴν ἀρετήν , τῇ πικρίᾳ δὲ τὴν χρηστότητα , καὶ ὅπερ αὖ καὶ δίκαιον |