τοῦ βαλανείου ἀπὸ τοῦ Σιρμίου αἰχμάλωτος ἀχθείς , μισθὸν τοῦ εὑρέματος ἐλευθερίαν λήψεσθαι προσδοκῶν ἔλαθε μείζονι πόνῳ περιπεσὼν τῆς παρὰ | ||
βασιλέως εἶναι τὸ χρυσίον λέγει “ λαβὼν τὸ ἥμισυ τοῦ εὑρέματος ἡσύχαζε . ” Αἴσωπος ἔφη “ οὐχὶ σύ μοι |
τελεῖν ἢ πρόσθεν , καὶ ποιοῦντες τοῦτο τὸν διπλάσιον τοῦ εἰκότος χρόνον πολιορκούμενοι διήρκεσαν . καὶ τόλμα δὲ ἀτολμίας ἔσθ | ||
: Ἀρτέμιδι δὲ οὐκ ἔστιν ὅπως ἂν μετά γε τοῦ εἰκότος λόγου μετείη τοιούτου σχήματος . περιέχεται δὲ ἡ Φιγαλία |
πυρί . κτεῖν ' : ὡς κτανών γε τῶνδέ μοι δώσεις δίκην . [ ἔσται τάδ ' . ἆ ἆ | ||
τε κακῶς καὶ ἐὼν ὄλεθρος , ἀλλὰ μᾶλλον ὅκως λόγον δώσεις τῶν μετεχείρισας χρημάτων . Ταῦτα εἶπε ἐὼν ἐν τοῖσι |
τοσαύτην δέ μου ποιουμένου πρόνοιαν τῆς ὑμετέρας πόλεως , καὶ διδόντος αὐτῇ τὴν νῆσον , οἱ ῥήτορες λαμβάνειν μὲν οὐκ | ||
τοῦ ἀδικουμένου ἀθλιώτερον εἶναι καὶ τὸν μὴ διδόντα δίκην τοῦ διδόντος ; οὐ ταῦτ ' ἦν τὰ ὑπ ' ἐμοῦ |
τὴν ἑτέραν , ἣν Παγίδα ἐπικαλοῦσιν ; Ἐκείνην , καὶ ἑάλωκα ὁ κακοδαίμων καὶ συνείλημμαι πρὸς αὐτῆς . Οὐκοῦν δι | ||
καὶ σφοδρὸς Ἔρως : δεινὸν μὲν ὁμολογεῖν , ἀληθῶς δὲ ἑάλωκα . ” ταῦτα ἅμα λέγων ἐνεπλήσθη δακρύων , ὥστε |
καρτερήσω , τούτου μὲν ἅπαντες καταγνώσονται : ἐμὲ δὲ τῆς ἀνεξικακίας θαυμάσουσι : καὶ ὅτι οὐχ ἅπαξ , οὐ δεύτερον | ||
τὰ πλοῖα ὑπουργίας , ἐγὼ δὲ ἐκεῖνον σφόδρα ἐμεμψάμην τῆς ἀνεξικακίας , πειθόμενον ἐπιστολῶν μοι τῶν καθ ' ὑμῶν , |
Ἡρακλέους μὲν γὰρ Ἀποτροπαίου ἐστί , ξυνεργὸν δ ' αὐτὸν εἱλόμην , ἐπειδὴ σοφός τε καὶ ἀνδρεῖος ὢν ἐκάθηρέ ποτε | ||
τοῖς εὐνοοῦσι τῇ πόλει παραπλησίας ἑκάστοτε τιμῆς ἀπολαύων οὐδαμῶς ἂν εἱλόμην τήν τε πρὸς ὑμᾶς ὑπερθεῖναι πίστιν , καὶ τῶν |
εἴρηται γὰρ τοῦτο τὸ ὄνομα καὶ ἐπὶ τοῦ μετρίου καὶ ἐπιεικοῦς , καὶ ἐπὶ τοῦ πανούργου . ἐπὶ δὲ τοῦ | ||
ἐγὼ βουλοίμην ἄν , ἡνίκα ἂν φαίνηται , τυγχάνειν τινὸς ἐπιεικοῦς ῥήματος , ὃ τῇ μὲν σῇ πρέπει φύσει , |
πρὸς οἷς ἱκέτευεν , ἔρχεται τρέμων , ἐγὼ δὲ οὐδὲν ὠφελῶ καὶ ταῦτα πολλοὺς ἐκ δεσμῶν λελυκὼς καὶ δόξης οὔσης | ||
. . . Ἄλφω καὶ ἀλφῶ διαφέρει . ἄλφω τὸ ὠφελῶ , ἀλφῶ δὲ τὸ εὑρίσκω . Ἄβαξ καὶ ἀβάκιον |
ἀλλ ' ἵνα μὴ πολλὰ τοιαῦτα λέγων πόρρω τοῦ καιροῦ γένωμαι , παρεὶς ἅπαν τὸ μέσον καὶ προσχρησάμενος καὶ πρὸς | ||
ἀγωνίων θεῶν , λευκοστεφεῖς ἔχουσα νεοδρέπτους κλάδους ; ὡς μὴ γένωμαι δμωὶς Αἰγύπτου γένει . πότερα κατ ' ἔχθραν , |
πολιτῶν ὀνείδους . εἰ δὲ καὶ ὁ ἀνδρεῖος δι ' αἰσχροῦ φυγήν , ἀλλ ' οὐ καὶ ὀνείδους , ἀλλ | ||
, βίος τερπνότατος . ὁ γὰρ τὸ ἡδὺ μετὰ τοῦ αἰσχροῦ ἑλόμενος εἰ καὶ πρὸς ὀλίγον δελεασθείη τῷ ἥδοντι , |
] οἱ κάματοι τῶν καμάτων . , αἱ αὐξήσεις τοῦ χρέους . με ] εἰς ἐμέ . φλαῦρον ] ἀπρεπές | ||
ὕστερον τοῦ Πασίου . μναῖ ] ὀφείλω τῷ Ἀμυνίᾳ , χρέους ἐπῆλθον ἢ ὀφείλονται , χρεωστοῦνται . δίφρος καλεῖται τὸ |
ταῦτα μὲν ἱκανά : προϲέρχεται δὲ αὐτοῖϲ ἥ τε τοῦ νοϲοῦντοϲ ἡλικία τε καὶ φύϲιϲ βεβαιοῦϲα τὴν ἐλπίδα καὶ προϲέτι | ||
Πρόγνωϲιϲ νοϲήματοϲ δι ' ἐκκρίϲεωϲ λυομένου . τὴν τοίνυν τοῦ νοϲοῦντοϲ ἐπίϲκεψαι φύϲιν εἴτε πικρόχολόϲ ἐϲτιν εἴτε φλεγματώδηϲ εἴτε μελαγχολική |
ὀδύρομαι , τὰ δ ' ἐν ποσὶν οὐκ ἐξικμάζω καὶ λογίζομαι κακά ; ] ἥτις σφαγὰς μὲν Ἕκτορος τροχηλάτους κατεῖδον | ||
, οἰκοδεσποτεῖν δὲ Ἑρμῆν καὶ εἶναι Παρθένῳ μοίρᾳ ιγʹ . λογίζομαι τὸ διάστημα τὸ ἀπ ' αὐτοῦ ἕως τῆς ὡροσκοπούσης |
οὐδὲ τῶν παρόντων ἕτερα νενόμικε προὐργιαίτερα : εἰ γὰρ τοῦ κατεπείγοντος ἅπαντες ἀμελήσομεν , ἄλλο τι θέμενοι τῶν ἐν χερσὶ | ||
δ ' ἐπὶ ἐνδεχομένου . καὶ διὰ τοῦτο μόνου τοῦ κατεπείγοντος ἐμνημόνευσεν . Ἐν τῷ οἰκείῳ σχήματι , εἰ καὶ |
” τοιῶνδε μὲν δὴ τῶν τετράδων οὐσῶν καὶ ὧδε ἀγυμνάστων ἀπαιδεύτου γυμναστοῦ μέτρια πάθη : τὸ γὰρ τοιοῦδε ἀθλητοῦ ἁμαρτεῖν | ||
παιδιὰ τῆς τοῦ ἀνδραποδώδους καὶ ἡ τοῦ πεπαιδευμένου τῆς τοῦ ἀπαιδεύτου . παράδειγμα δ ' ἑκατέρας τίθεται τάς τε παλαιὰς |
ἐστιν ἢ καλῶς ἔχειν ἢ μηδὲν εἶναι καὶ στερηθῆναι πάτρας φίλου τ ' ἀδελφοῦ φιλτάτης τε συγγόνου . καὶ πρῶτα | ||
ὡς δὲ ἐκεῖνος ἀπῆρε , τὴν ὀροφὴν ἐποιούμην ἀντὶ τοῦ φίλου . πρὸς ἣν ἀναβλέπων κείμενος ἐπὶ τῆς κλίνης νῦν |
παρρησίαν ἑκάστῳ τῶν συμβουλευόντων . ἐγὼ δ ' οὐδεπώποθ ' ἡγησάμην χαλεπὸν τὸ διδάξαι τὰ βέλτισθ ' ὑμᾶς , ἀλλὰ | ||
καὶ πεμφθέντος οὐδενὸς ὧν προσεδόκησα , γράφειν εὐθὺς ἐγκλήματα πικρὸν ἡγησάμην : παρακαλῶ δὲ ἔτι , σπεῦσον ἢ πάντως ἔλπισον |
τὰ ἔργα ἐκεῖνος ἂν εἴποι , ἤγουν ὁ πεπειραμένος , περαίτερον , ἀντὶ τοῦ περαιτέρω , ἤγουν ἐπὶ πλέον τῶν | ||
γὰρ ἀπειράτων φρένες . κεῖνα δὲ κεῖνος ἂν εἴποι ἔργα περαίτερον ἄλλων , τίς τρόπος ἄνδρα προβάσει ἐξ ἱερῶν ἀέθλων |
τοῖς δαίμοσι διαλεκτικοὺς τρεῖς τῶν παρεγγεγραμμένων . καὶ μὴν φιλοσοφεῖν φιλολογεῖν τ ' ἀκηκοὼς ὑμᾶς ἐπιμελῶς καρτερεῖν θ ' αἱρουμένους | ||
ἢ χρή , ὡς εἰ καὶ λέγοιμεν οὐ λείπει τὸ φιλολογεῖν . καὶ διὰ τῆς τοιαύτης συντάξεως ἄρα δέδεικται ὅτι |
θρασύτερον ἐπὶ τὸν ἀγῶνα ὥρμησαν Ἀλβανοὶ Ῥωμαίων καταφρονήσαντες καὶ μιᾷ κρῖναι μάχῃ τὰ ὅλα διέγνωσαν , οὐθὲν ἂν τὸ κωλῦον | ||
οὐκ ἂν ἔκρινόν σε ; , διὰ τὸ ἀλόγως ἂν κρῖναι δόξαι οὕτω σχηματίσεις εἰ τόδε ἐποίεις , οὐκ ἂν |
ᾤμην δὲ ὅτι δεῖ προσεῖναι τῷ δώρῳ κάλλιον αὐτοῦ τοῦ δώρου , γράμματα σά . ὡς δὲ τὰ μὲν ἀνδράποδα | ||
εὖ ἐποίησας καὶ χάρις διπλὴ τῶν τε λόγων καὶ τοῦ δώρου : καί σε ἐπὶ δεῖπνον καλέομεν . Ὁ μὲν |
ἐάσατέ με σὺν αὐτῇ : μόνος ἐγὼ περιπτυξάμενος αὐτῇ δεσμὸς ἔσομαι : μαινέσθω κατ ' ἐμοῦ . τί γάρ με | ||
τοὺς ἀδικοῦντας δεῖ τοῖς ἴσοις ἀμύνεσθαι καὶ προσθέντες ὅτι ὄφελος ἔσομαι πολλοῖς ἀνθρώποις σωθείς , ἀποθανὼν δ ' οὐδενί , |
: σφῷν δὲ ὁπότερος βούλεται , ταὐτὸν τοῦτο τέχνῃ πράττων ἐπιδειξάτω ἡμῖν . εἰ δὲ μὴ τοῦτο βούλεσθον , ὅθεν | ||
; Εἰ δὲ περὶ χρημάτων ἐστὶν ὁ λόγος αὐτῷ , ἐπιδειξάτω ὑμῖν ὁποῖον χωρίον ἢ συνοικίαν ἢ οἰκίαν κατέλιπεν ἐκεῖνος |
ἐμοῦ ἐπάκουσον . καὶ πῶς τὸ ἰδών ἐστι δευτέρου ἀορίστου μετοχικοῦ καὶ παρεληλυθότος καιροῦ , τὸ δὲ ἀκούων ἐστὶν ἐνεστῶτος | ||
πάλιν ἑτέρας ἐννοίας ἐστί , λέγω τὸ δεῖν , ἐκ μετοχικοῦ τοῦ δέον συνῃρημένον Ἀττικώτερον , καθὸ καὶ τὸ πλέον |
, καὶ μάλιστα ὁπόταν ἐνορῴῃ τις ἐντεῦθεν ἔσεσθαί τινα ταῖς ἀξιώσεσι λυσιτέλειαν , ἀμέλει καὶ ἔδοξέ μοι τουτὶ τὸ βιβλίον | ||
ἐντίμοις , καὶ τέλος πατριάρχην καθίστησι καὶ ἀρχιερέα Χριστιανοῖς πολλαῖς ἀξιώσεσι καὶ ἀνάγκαις , χαρισάμενος αὐτῷ σὺν πολλοῖς ἄλλοις καὶ |
χρήματα αἰτεῖσθαι , μὰ τοὺς θεούς , ἀλλ ' ἐμαυτὸν ἐνδεέστερον εὑρίσκω ἢ δεῖ χρηστότητι παιδὸς ὑπηρετεῖν . εἴη μέντοι | ||
τοιούτους . . . αἰνίττεται , οὐδ ' ἐκείνων τοσοῦτον ἐνδεέστερον ἐχόντων πρὸς τοὺς λόγους . . . . : |
, ἐνταῦθα δὲ ἄρνησιν τοῦ ἐπιφερομένου , ἀντεισαγωγὴν δὲ ἐλάττονος ἀδικήματος : διὰ τοῦτο γὰρ καὶ τῆς τοῦ ἀντονομάζοντος τετύχηκε | ||
μοιχεύσας τύχοι , ἅμα τῷ ἀδικήματι καὶ τοὔνομα μεταλαμβάνει τοῦ ἀδικήματος . ὥσπερ γὰρ ὁ ἀγαθὸς φαῦλα ποιῶν διὰ τοῦτο |
πονηρὸν τῆς γνώμης , δεδώκασιν ἀφορμὴν τοῦ λέγειν ἄλλοις ὅτι δυσχερέστερόν ἐστι τὸ φυλάξαι ἤπερ κτήσασθαι : ὅπερ οὐκ ἔστιν | ||
, ὥσπερ Σωκράτης , μὴ δυσφοροῦντα μηδὲ δυσκολαίνοντα ; ἢ δυσχερέστερόν τι κρίνειν τὴν ἄλλου τελευτὴν τῆς ἑαυτοῦ ; ἢ |
δίκαιον ἀποδιδόναι τοῖς συνιεῖσιν αὐτοῦ τῆς διανοίας . τί τούτου ποιοῦμαι τεκμήριον ; μόνος σπουδάσας περὶ αὐτὴν ἐξ ἁπάντων ἀδελφῶν | ||
ἐνθένδε ἀκόντων Ἀθηναίων ἐμὲ ἀπιέναι : ὡς ἐγὼ περὶ πολλοῦ ποιοῦμαι πείσας σε ταῦτα πράττειν , ἀλλὰ μὴ ἄκοντος . |
' ἰσχάδων ὁρμαθόν . Ἆρα προὐφείλω τι χρηστὸν τῇ πόλει παραινέσαι ; Εἰ δ ' ἐγὼ γυνὴ πέφυκα , τοῦτο | ||
, περιαγωγάς , νοήματα ἐννοήματα , ἐνθυμήματα . συμβουλεῦσαι , παραινέσαι , ὑφηγήσασθαι εἰσηγήσασθαι , διδάξαι , πεῖσαι , γνώμην |
ἄδοξον , μέρη τοῦ συμφέροντος , εἰ δὲ βούλει τοῦ ἀσυμφόρου : καίτοι τί γένοιτ ' ἂν νεώτερον ἢ Μακεδὼν | ||
δὲ ὠφελίμου , ἀπὸ τοῦ τοῖς ἐχθροῖς ἡδέος ἡμῖν δὲ ἀσυμφόρου , ἀπὸ τοῦ σφόδρα δεῖν ἐκείνων ἀντέχεσθαι ὑπὲρ ὧν |
πλείω προσθεῖναι , τῆς ἑξῆς περὶ τοῦ ἐσομένου λέξεως ὑπαρχούσης σαφοῦς . Περὶ ἀκολουθήσεως τῶν ὅρων παραδιδοὺς ἐπειδήπερ προλαβὼν ἔλεγεν | ||
γε τοῦτο πρακτέον ἐν ἐκείνοις τε τοῖς καιροῖς , ὁπότε σαφοῦς ἐνδείας αἰσθάνονται . καὶ ὅσοις τε ἀνθρώποις οἷόν τέ |
λαός : διὰ τὸ θορυβῶδες : λὰξ παρὰ τὸ λήγω λήξω , λάξ : διὰ τὸ τῶ λήγοντι μέρει τοῦ | ||
, ὡς σὺ κελεύεις . Τρῶας δ ' οὐ πρὶν λήξω ὑπερφιάλους ἐναρίζων , πρὶν ἔλσαι κατὰ ἄστυ καὶ Ἕκτορι |
ἐπεστάτει , Λύσιλλ ' ἐγραμμάτευεν , εἶπε Σωστράτη : ἐκκλησίαν ποεῖν ἕωθεν τῇ μέσῃ τῶν Θεσμοφορίων , ᾗ μάλισθ ' | ||
οἱ παθόντες ἕσταμεν . Τί δῆτ ' ἀμαυρῷ φωτὶ προστάσσεις ποεῖν ; Ὁδοῦ κατάρχειν τῆς ἐκεῖ , πομπὸν δέ με |
μοιχείας : ὅτι βασανιζόμεναι αἱ θεράπαιναι εἰρήκασιν φαρμακείαν μὲν μὴ συνειδέναι τῇ μητρὶ τῆς κόρης , μοιχείαν δὲ πρὸς τὸν | ||
οὐ τὸ τῆς δυνάμεως μόνον προσέσται , ἀλλὰ καὶ τὸ συνειδέναι πολλάκις αὑτοῖς κεκρατηκόσιν , οἱ δὲ ἐπανορθώσασθαι τὸ πρόσθεν |
μέν σοι δοῦναι δίκην , ἐμὲ δὲ γέρας εὑρέσθαι . αἰτῶ δή σε τὸν πατέρα σῴζειν δι ' ἐμὲ ἢ | ||
μήπω τετελεσμένον , ἀτέλεστον δὲ τὸ μὴ δυνάμενον τελεσθῆναι . αἰτῶ καὶ αἰτοῦμαι διαφέρει . τὸ μὲν γὰρ αἰτῶ ἐπὶ |
ἐθελήσῃ τις αὐτῷ ἐκβῆναι ἐκ τοῦ ” Τί ἐγὼ σὲ ἀδικῶ ἢ σὺ ἐμέ “ ; εἰς σκέψιν αὐτῆς δικαιοσύνης | ||
εἶπε καθ ' ὑπόθεσιν : † ἄλλως : ἀλλ ' ἀδικῶ , φὴς , εἰς ἐπικουρίαν παρακαλῶν . οὐκοῦν καὶ |
οὖν διὰ τὴν τῆς χολῆς ἀπουσίαν ἡ χρεία τοῦδε τοῦ βοηθήματος , μονοειδὲς αὐτὸ τὸ κατάλληλον : ἀλλ ' ἐπειδὴ | ||
μὴ * * * μέχρι ἐδάφους ἐγγισάτω ἀλλά τινος ὑπὸ βοηθήματος κατὰ μικρὸν καταβαινέτω . καὶ οὕτως ἡ τάσις καὶ |
κομιᾶτον ζ οὐκ ἀποκαθίστασαι εἰς τὸν τόπον σου η ἑτέρῳ συναλλάξας βλάπτῃ θ ἔχεις ὠφέλειαν ἀπὸ τοῦ φίλου ι οὐ | ||
α οὐ λαμβάνεις κομιᾶτον β ἀποκαθίστασαι εἰς τὸν τόπον γ συναλλάξας ἑτέρῳ κερδήσεις δ ἕξεις ὠφέλειαν ἀπὸ τοῦ φίλου ε |
ἵνα μὴ ἐναγὴς γένωμαι , μηδὲ ὑπεύθυνος τιμωρίᾳ , μηδὲ χρήσωμαι κακοδοξίᾳ : δυνάμει : οὐκ ἂν ἠδυνήθην αὐτὸν ἀποκτεῖναι | ||
ὅτι πολὺ μεῖζον ἂν ἀχθοίμην , ὥστε οὐκ ἔχω ὅτι χρήσωμαι τούτῳ τῷ ἀνθρώπῳ . Καὶ ὑπὸ μὲν δὴ τῶν |
ἀκοσμίας ἐρασταὶ τῆς ἀνωτάτω ; διὰ ταῦτα εἰς τὴν τοῦ συμβούλου τάξιν ὁ Ἀπελλῆς παρῆλθεν , ἵνα βουλεύσηται Γάιος μεθ | ||
δὲ ἀπ ' ἐν - αντίας ὁ Σωκρατικὸς ἔλεγε τὸ συμβούλου δεῖσθαι χεῖρον εἶναι τοῦ προσαιτεῖν . ὁ δὲ Ἡσίοδος |
ἐστι τὸ τελευταῖον νόημα τῆς καταστάσεως , ἔνθεν τὸ ὄνομα προβάλλῃ τῆς κρίσεως : οἷον ἂν μέρος τοῦ μελετωμένου τυγχάνῃ | ||
τοῦ φεύγοντος ἰσχυρά : φήσει γὰρ , τί μοι χρόνους προβάλλῃ καὶ διὰ τοῦτο ἀξιοῖς ἀποφεύγειν : ἐξ ὧν ἔπραξας |
διπλασιασθεῖσα γὰρ ξηρότης ὑπό τε τῆς κράσεως τῆς φυσικῆς τοῦ κάμνοντος καὶ τῆς τοῦ πυρετοῦ δυσκρασίας , καταβάλλει τὴν δύναμιν | ||
ἔλθοι : δεῖ δὲ πρὸ παντὸς τὴν δύναμιν ἐφορᾶν τοῦ κάμνοντος , εἰ οἵα τέ ἐστιν ὑπενεγκεῖν τὸν τῆς θεραπείας |
Λυκούργου καὶ τόδε ἀγασθῆναι , τὸ κατεργάσασθαι ἐν τῇ πόλει αἱρετώτερον εἶναι τὸν καλὸν θάνατον ἀντὶ τοῦ αἰσχροῦ βίου : | ||
τοῖς ἄλλοις καὶ τὰ ὀφλήματα οὐκ ἐκτετικώς . διόπερ ὁρῶν αἱρετώτερον αὐτῷ τὸν πόλεμον ὄντα τῆς εἰρήνης εὐλόγως τοὺς Φωκεῖς |
δῆμος , ἅμα τ ' ἐκείνῳ ἡμάρτηται καὶ τοῖς ἀνδράσι τοὔνειδος λέλυται . αὐτὸ γὰρ τοῦτό φαμεν δήπουθεν ἁμαρτεῖν Ἀθηναίους | ||
' ἐπακτοῦ καὐτὸς ὢν νοθαγενής . καὶ τοῦτ ' ἔχων τοὔνειδος ἀσθενὴς μένων † μηδὲν καὶ οὐδὲν ὢν † κεκλήσομαι |
] [ ] ευσεν Ιωσηφ : μνησθεις του [ ] Ιακωβ ? [ ] θεις ? ? ? βασιλευς ? | ||
] [ ? αμαρτιαις ] ? ταις σαις ο θς Ιακωβ ? [ ? ] [ ] και οπερ ου̇ |
τε σώματος λαβεῖν : κακοῦ γὰρ τοῦτ ' ἔτ ' ἄλγιον κακόν . κἀν τῶιδ ' ἀγὼν μέγιστος , ἢ | ||
τεύχεσι θωρηχθέντες στησόμεθ ' ἂμ πύργους : τῷ δ ' ἄλγιον , αἴ κ ' ἐθέλῃσιν ἐλθὼν ἐκ νηῶν περὶ |
σε σπουδαίως ἔχοντα μαθεῖν , [ ὀργανῶσαι τὴν μέθοδον ] ἐπειράθην , ἀρξάμενος ἀφ ' ὧν συνέστηκε τὰ πράγματα θεμελίων | ||
ἀκριβεστέραν ἀνάγνωσιν τοῦ βιβλίου οἶμαι κἀνταῦθα χρῄζειν τινὰ σαφηνείας , ἐπειράθην καὶ τούτοις διὰ συντόμων ὡς οἷόν τε ἦν ἐπεξελθεῖν |
περὶ ὧν φεύγει πρὸς ὑμᾶς οὖσαν ἀπολογίαν , οὐκ ἂν ἐποιούμην περὶ αὐτῆς μνείαν οὐδεμίαν . νῦν δ ' οἶδα | ||
πρὶν μαθεῖν χαλεπὸς ἦν ἅπαντι τῷ φανέντι . καὶ δεινὸν ἐποιούμην Ὀλύμπιον μὲν δι ' ἐμὲ τετυχηκέναι ἔργου , πεδηθῆναι |
ἀγαπητοῦ αὐτοῦ ἀποκτεῖναι αὐτόν , καὶ ὁ ἁμαρτωλὸς ἀπὸ τοῦ ἐντίμου , οὔτε ἀπὸ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ : ἐξ ὄρθρων | ||
Μωϋσέως , καὶ διὰ τοῦτο μὴ συγχωρεῖσθαι αὐτῷ τυχεῖν τῆς ἐντίμου ταφῆς . . . . . . . ναὶ |
φαίνοιτο , σκοπεῖσθαι χρὴ καὶ ἀναμιμνῄσκεσθαι , πότερα πλείω τοῦ προσήκοντος ἐπόνησεν ἢ ὀξυτέραις ἐχρήσατο ταῖς κινήσεσιν ἢ περὶ τὴν | ||
ἐν τάξεσιν ὑπὸ πρεσβυτέροις νέοι καθέζονται , μετὰ κόσμου τοῦ προσήκοντος ἔχοντες ἀκροατικῶς . εἶθ ' εἷς μέν τις τὰς |
ἀληθεύειν . οὕτως οὖν καὶ ἐνταῦθα τὸ νομίζω ἀντὶ τοῦ κρίνω καὶ πιστεύω . ἄλλως : ὅτι τὸ νομίζω καὶ | ||
, ὅ ἐστι δοκιμασίαν , ἥν , φησίν , ἐγὼ κρίνω Τιμάρχῳ . Ἄλλως . τοῦτό φησιν , ὅτι ὁ |
παρείας . μιαρέ ] μεμιασμένε . Ὀρέστα , ἀναιδές . φήμ ' ] ναὶ . λέγω . . ὁμολογοῦνθ ' | ||
, πρὸς τῇ τῶν εἰδῶν σοφίᾳ τῇ καλῇ ταύτῃ , φήμ ' ἐγώ , καίπερ γέρων ὤν , προσδεῖν σοφίας |
ἑταίρων ὕστερον θοινάσομαι . καλόν γε τὸ γέρας τῶι ξένωι δίδως , Κύκλωψ . οὗτος , τί δρᾶις ; τὸν | ||
ἢ κέγχρον ἢ ἄλητον ἢ χόνδρον : τούτων ὁκόσα μὲν δίδως ἐς διαχώρησιν , λεπτὰ διδόναι καὶ διεφθότερα , καὶ |
κατὰ τὴν οὐσίαν τυγχάνεις ὢν διαγνῶναι ποθῶν οὐδένα τούτου τοῦ μαθήματος ὑφηγητὴν ἐν οὐδενὶ τῶν τοῦ παντὸς μερῶν ἀνευρίσκω . | ||
πρὸς καιρὸν μανθάνεται , πρὶν ἐντὸς τῆς ψυχῆς ἑκάστῳ που μαθήματος ἐπιστήμην γεγονέναι . οὕτω δὴ πάντα τὰ περὶ ταῦτα |
τὸ παλαιόν φασίν : νέον δὲ τὸ νῦν ἐπιλαβὸν τοῦ εἰσεληλυθότος , ὃ διὰ τοῦ νέα δηλοῦσι . κατὰ γὰρ | ||
καὶ παροξυνθέντας ὑφ ' ἡμῶν ἐπὶ τὴν τοῦ νῦν ⌈ εἰσεληλυθότος ⌉ τὴν κρίσιν τιμωρίαν ἐλθεῖν . οὐκ αὐτόπται ἐστὲ |
μοιχὸς ἦν ἐκποδὼν , ἦλθον ἐπὶ τοὺς νόμους καὶ γραφὴν πεποίημαι τὸ γενόμενον . ὁ δὲ παρελθὼν καὶ διὰ τοῦτο | ||
γεγέλασμαι , μακρᾶς δὲ οὐ προστίθεται τὸ ς , πεποίηκα πεποίημαι , νενόηκα νενόημαι : ὅτε μέντοι ἐστὶν ἀπὸ βαρυτόνων |
Ἵνα δὲ φυτεύσω ταῖς σαῖς ἀκοαῖς , κράτιστε καὶ μέγιστε αὐτοκράτορ , ἃ δίχα πάσης κηλίδος ἀναγέγραπται , ἐξέταζε τὸν | ||
ζῆθι καὶ τοῦ αὐτοκράτορ . Ὅταν δὲ προσθεὶς εἴπω ζῆθι αὐτοκράτορ πάντοτε , ἀπὸ τριῶν λέξεων τὸν λόγον ἐποιησάμην : |
ἀμφότεροι τῶν ἑαυτοῖς προσηκόντων ὑπομιμνήσκονται , καὶ διὰ τούτου τοῦ τρόπου ἡ μεγίστη καὶ συμφορωτάτη διόρθωσις γίνεται τῶν ἠθῶν . | ||
λῆρος πάντα δοκεῖ εἶναι πρὸς τὸ ἀργύριον ἔχειν ἐκ παντὸς τρόπου : ἐγὼ δέ , ὦ Σεύθη , οὐδὲν νομίζω |
ἐξεῖναι ὁσάκις ἂν θέλῃς ἀποκηρύττειν , καὶ κατά γε τοῦ εὐεργέτου προσέτι τὴν ἐξουσίαν ταύτην συγχωρήσωμεν , οὐχ ἁπλῶς , | ||
τὸ γὰρ μὴ παρ ' ἀνθρώπων ἀλλὰ παρὰ τοῦ πάντων εὐεργέτου δοκεῖν λαμβάνειν ἀδυσώπητον ἔχει δωρεάν . Τοσούτων οὖν προκειμένων |
ἐνεστῶτος [ ] γὰρ φήτ ἀργήλιος ἀπὸ τοῦ φη [ χρῄζω ] σὺν τῷ ι ἐπὶ τοῦ δεομένου [ ] | ||
' ἔρωμαι : δέδοικα δὲ μὴ , ὅπως ἔρωμαι ἃ χρῄζω , [ καὶ ] δάκω σοῦ τὴν φρένα : |
: παραινῶ μέντοι σκοπεῖν καὶ λογίζεσθαι πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς ὅτι τἀργύριον μέν ἐστι τοῦθ ' , ὑπὲρ οὗ βουλεύεσθε , | ||
ῥυπῶν : τὸ γὰρ ὑποληφθὲν τῦφον εἶναι πᾶν ἔφη . τἀργύριον εἶναι , μειράκιόν , σοι φαίνεται οὐ τῶν ἀναγκαίων |
εἰκότως : μὴ γὰρ καλῶς κρίνας ' ἐμαυτῆς τὸν ἴδιον βλάψω βίον . ταῦτ ' ἔστιν : ὥστε μή με | ||
ἀποθάνω νῦν , οὐ μόνον οὐκ ὠφελήσω , ἀλλὰ καὶ βλάψω τοῖς πράγμασι μᾶλλον φοβερώτερον καταστήσας τὸ βῆμα τοῖς βουλομένοις |
παρῄνει καὶ τὴν γῆν διένεμε , καὶ δωρεὰς αἰτεῖν τοῖς ἀξίοις ἐπέτρεπε καὶ τῶν οὐκ ἀξίων ἐνίοις ἐδίδου παρὰ γνώμην | ||
τοῖς αἰτοῦσι τροφῶν καὶ τὰς ἑστιάσεις παρέχομεν καὶ οὐ τοῖς ἀξίοις . ιγʹ . ἴσως ἂν κτλ . κοινῇ εἰ |
ἡμᾶς προστάτας σκεψάμενοι ἐπέδωκαν ὑμῖν ἑαυτοὺς , Λακεδαιμονίοις δὲ τὸ φθονεῖν παρεσκεύασαν : εἶτα ἔπαγε , ὅτι ἡμεῖς μὲν οὖν | ||
οὖν ἐλεύθερος ἔσῃ οὔτε αὐτάρκης οὔτε ἀπαθής : ἀνάγκη γὰρ φθονεῖν , ζηλοτυπεῖν , ὑφορᾶσθαι τοὺς ἀφελέσθαι ἐκεῖνα δυναμένους , |
οὕτως αὐτοὺς διέκρινεν . Ὅτι πολλὰς ὁδοὺς Πυθαγόρας ἀνεῦρε τῆς ὠφελίμου παιδεύσεως τῶν ἀνθρώπων , ἐν ᾧ λέγεται καὶ ἡ | ||
φαίνηταί τις ἄλλου μὲν ἕνεκεν πράξας , οἷον ἀγαθοῦ καὶ ὠφελίμου , τοῖς τοιούτοις * * * διὸ καὶ οἱ |
διαμάρτοιμι καὶ διαπέσοιμι πανταχοῦ , εἰ μή σε ἐξ ἀνθρώπων ποιήσαιμι . ΓΘ ἀπολέσαιμ ' ] οἷον ποιήσαιμι διαμαρτεῖν τῆς | ||
σε ἐξ ἀνθρώπων ποιήσαιμι . ΓΘ ἀπολέσαιμ ' ] οἷον ποιήσαιμι διαμαρτεῖν τῆς ἐλπίδος : ἤγουν εἰ μὴ ἀπολώλεκα τὸ |
τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἐστὶ τὰ σημεῖα τοῦ ἐγκλήματος : εἶτα βουλήσει καὶ δυνάμει : σκοπός ἐστιν τῇ | ||
τῷ στοχασμῷ τὸ πεπραγμένον οὐκ ἔστιν ἔγκλημα , ἀλλὰ σημεῖον ἐγκλήματος : οὐκ ἠδύνατο οὖν προβολὴ εἶναι μὴ ὑπάρχον ἔγκλημα |
λόγον ἐρεῖς : ὅτι διὰ τοῦτο τοίνυν καὶ αὐτὸς ἀποθανεῖν ἐπιθυμῶ , ἵνα μὴ ἔργον γένωμαι πατρός : ἐν ᾧ | ||
Ἡ ΛΥσις κατὰ συνδρομὴν , ὅτι διὰ τοῦτο μάλιστα θανάτου ἐπιθυμῶ , ὅτι ἀπάτῃ ζημιωθεὶς μετὰ τὴν πεῖραν ἔγνων τὴν |
μὲν γὰρ ἐκείνοις ἐπιτιμᾶν ὀργὴν ἐργάζεται , τὸ δὲ σαυτῷ ἐπιπλῆξαι καὶ λέγειν ἐν τῷ λέγειν ἡμαρτηκέναι συγγνώμης ποιήσει τυχεῖν | ||
εὔπορόν ἐστιν , γνῶναι δ ' ἰδόνθ ' ἕτερον καὶ ἐπιπλῆξαι ῥᾴδιον . ἀλλὰ τί τούτων ἐμοὶ πρὸς σέ , |
Ἀρτεμισίῳ τόλμης καὶ τῆς Ἀθηναίων παρουσίας καὶ νικῶντος ἤδη τοῦ δρασμοῦ , διεκώλυσαν αὐτοὶ καὶ κατηνάγκασαν ὥσπερ παῖδας ἄκοντας ὑποστῆναι | ||
τῆς νυκτός , ἀνάπαυσιν μὲν οὐδεμίαν λαμ - βάνοντες , δρασμοῦ δὲ παντὸς φιλοτίμως εἰργόμενοι : φυλακαὶ γὰρ ἐκ στρατιωτῶν |
τιμῆς τε καὶ δωρεᾶς ἄξιον νομίσατε , “ δεσπότην οὕτω δημοτικοῦ κτήματος οὐκ ἂν ἠμείψασθε ; οὐκ ἂν ἐν τοῖς | ||
δεκαδαρχίας ἐπιτροπευθῆναι . μάλιστα δ ' αὐτῶν ἐπῃνεῖτο ἡ τοῦ δημοτικοῦ πρόνοια καὶ πρὸς ἅπαν τὸ βίαιον ὑπὲρ τῶν ἀσθενεστέρων |
ἕως ἔτι κάρτος ἀέξεται , οὔ τιν ' ἐάσω ἐχθρὸν ἐμῆς κεφαλῆς , ἀλλ ' Ἄιδι πάντας ἰάψω , οὕνεκ | ||
καὶ ξύλλογοι γυναικοπληθεῖς : οὐ γὰρ ἐξανέξομαι λεύσσων δάμαρτος τῆς ἐμῆς ὁμήλικας . ἐρεῖ δέ μ ' ὅστις ἐχθρὸς ὢν |
θεοῦ τῶν λόγων προϊσταμένου , ἐργάσασθαι καὶ ἀρκτέον ἤδη τοῦ ἔργου , τὸν σκοπὸν τοῦ βιβλίου πρὸ πάντων τάξαντας . | ||
πρόσω βεβιωκὼς ἑβδομήκοντα ἐτῶν , ὅμως ἠπείγετο μετασχεῖν Λυκόρτᾳ τοῦ ἔργου : ἱππέας δὲ καὶ πελταστὰς ἦγεν ὅσον ἑξήκοντα . |
καὶ καθ ' ὑπερβολὴν ἔστιν , ὅταν πλέον τις τοῦ δεόντος δαπανᾷ καὶ κατ ' ἔλλειψιν , ὅταν ἐνδεέστερον τοῦ | ||
εἰς τὰ τετράκις ἑπτά : ἀνὴρ δ ' ἄχρις ἑνὸς δεόντος πεντήκοντα , εἰς τὰ ἑπτάκις ἑπτά : πρεσβύτης δ |
〚 ! ! ! ! 〛 ὑπάρχουσαν : τὸ γὰρ προπετὲς [ ] τῆς ἀρνήσεως ἡ μεταμέλεια ! ! ! | ||
ἐγὼ μὲν ὢν μειράκιον : τοῦτό φησιν , ἵνα τὸ προπετὲς τῆς ῥήσεως ἐπὶ τὴν ἡλικίαν ἀνενέγκῃ καὶ ἐπὶ τὸ |
χρόνῳ προσφωνοῦμεν τὸ γράψον , τοιοῦτόν τι φάσκοντες , μὴ ἐμμένειν τῇ παρατάσει , ἀνύσαι δὲ τὸ γράφειν . . | ||
ἐγκρατεῖ μὴ ἡττωμένῳ τῶν παρὰ τὸν λόγον ἐπιθυμιῶν διὰ τὸ ἐμμένειν τῷ λόγῳ παράκεινται ὁ μὲν ἀκρατής , ἡττώμενος μὲν |
ἐγίνετο καὶ ἡ ἀσθένεια καὶ ἡ ἄση : καὶ τοῦ καθάρματος ἦσαν πέντε κοτύλαι . Ἔστη δὲ ἡ κοιλίη , | ||
ἀπώλετ ' ἂν παροινουμένη : καὶ γὰρ ἡ παροινία τοῦ καθάρματος τουτουὶ δεινή . καὶ περὶ ταύτης τῆς ἀνθρώπου καὶ |
φέρω : κεῖται γὰρ παρὰ τοῖς ποσὶ τῆς Ὑγιείας , ἀρτίως γε θείσης Τύχης ταύτης , ἐπειδὴ τάχιστα ἀνεῴχθη τὸ | ||
, καὶ τὴν μαρτυρίαν ἀνάγνωθι . Ὁ μὲν τοίνυν ἐπιδακρύσας ἀρτίως ἐνταυθοῖ Δημοσθένης μνησθεὶς Κερσοβλέπτου , φαίνεται τῆς συμμαχίας ἐκκλῄων |
λόγον κατὰ τὴν ἀρχὴν τῆς πρώτης ὑποβολῆς τῶν πραγμάτων μὴ ἀπηρτισμένου τοῦ νοήματος , πολλάκις φησὶν ἐθαύμασα τίσι ποτὲ λόγοις | ||
ἐστι χρονικὸν ἐπίρρημα , τὸ δ ' ἀρτίως ἐπὶ τοῦ ἀπηρτισμένου ἔργου τελείως . ὥστε ἁμαρτάνει Σαπφὼ λέγουσα ἀρτίως μὲν |
λόγῳ , ϲύμμετρον ἀποχεῖν τοῦ αἵματοϲ , ὅϲον τοῖϲ παροῦϲι μέτριον . ἡ δ ' ὅλη τῆϲ διαίτηϲ κατάϲταϲιϲ οὐ | ||
; πόθεν ; τὸ γὰρ τῆς αἰτήσεως εὔλογον ἅμα καὶ μέτριον ἐπεστόμισεν ἄν σε τῶν φόβων ἐπικειμένων , εἰ καὶ |
' ὄγκου καὶ ἄση καὶ νωθρότης καὶ ὕπνος πλείων τοῦ συνήθους καὶ παλμοὶ τοῦ σώματος φλεβῶν τε ἔντασις καὶ ἄτακτοι | ||
τὸν νοῦν , ἔφη , κινηθῆναι τὴν πρώτην ἀπὸ τοῦ συνήθους καὶ κοινοῦ , κινηθέντα δὲ καὶ ὑπερφρονήσαντα θεῷ συγγενέσθαι |
ἢ ὅλως ἄφρονα ἢ φαῦλον καταδαπανᾷ [ βίον ] , ἐπίμεμπτος ἂν εἴη , εἰ δέ τις εἰς σώφρονά τε | ||
κείμενοι ὦσι , τηνικαῦτα τὸν δυνατὸν τρόπον μὴ ἂν αὐτοῖς ἐπίμεμπτος νομισθῆναι : ἐφ ' ᾧ οὐχ ἡδέως ἡ στρατιὰ |
τε Ἑρμόλαον γίγνου τοιοῦτος ὁποῖον οἶδα καὶ τὸ πρὸς ἡμᾶς ἐπιστέλλειν ἀνανεοῦ . καὶ γὰρ εἰ πολλὰ τὰ νῦν γράμματά | ||
τῷ ἀπὸ Λαρίσσης δι ' ἐπιστολῆς ἐπετίμησε . καὶ γὰρ ἐπιστέλλειν δεινὸς ἦν ὁ Σεβηριανὸς καὶ ἔμφρων , ὡς ἔστι |
δὲ δέομαι ὑμῶν , τοῦτο μὲν ἐάν τι τῇ γλώσσῃ ἁμάρτω , συγγνώμην ἔχειν μοι , καὶ ἡγεῖσθαι ἀπειρίᾳ αὐτὸ | ||
ἔχειν γάρ με ἀνάγκην θεῷ ὁμιλῆσαι : ἧς ἐπιθυμίας ἂν ἁμάρτω , μέλλω ἀποτάσσεσθαι τῷ βίῳ . ἀναστήσας δέ με |
ῥοφήματοϲ ϲύμμετρον διδόναι πρὸ πολλοῦ τῆϲ ὥραϲ καὶ ψωμοὺϲ ὀλίγουϲ ἐπιδοτέον . ἐν ἀκμῇ δὲ ὄντοϲ τοῦ νοϲήματοϲ , προφανείϲηϲ | ||
ὁ στόμαχος ἐπὶ ταῖς ὑδροποσίαις ἀνατρέπεται , ῥοιὰν οὖν αὐτοῖς ἐπιδοτέον , ἢ μῆλον , ἢ ἄπιον ἡψημένα . χρὴ |
τὴν συνήθειαν ἔστι παρ ' αὐτῷ ὁ Πηνέλεως καὶ τὸ χρέως . ἔστι δὲ αὐτοῖς σύνηθες καὶ τὸ συναλείφειν ἐνίοτε | ||
τὰς ἡμέρας , πλὴν ἐκείνης ἐν ᾗ ἐγὼ ἀπεῖπον . χρέως οὐδ ' ὁτιοῦν ὠφείλετ ' ἐπὶ τῇ ἐσχατιᾷ : |
, ὅ τι πλεῖστον δύνασαι , ἀνδρὸς ἐκπεπληγμένου καὶ φανερῶς ἐπηρμένου . εἶτα ὕστερον ἐπαγάγῃς τὸ “ γνοὺς ” , | ||
ἀκατάληκτον ἐκ διιάμβων δύο : τὸ Ϙʹ “ καὶ φανερῶς ἐπηρμένου ” χοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ χοριάμβου καὶ διιάμβου : |
οἷ μ ' ἀτιμίας ἄγεις . Ἀτιμίας μὲν οὔ , προμηθίας δὲ σοῦ . Τῷ σῷ δικαίῳ δῆτ ' ἐπισπέσθαι | ||
. Γ ἐκ προνοίας ] ἐξεπίτηδες . Γ προνοίας ] προμηθίας . Γ αὐτοῖσι τοῖς πόρπαξι : σὺν αὐταῖς ταῖς |
ἰσχυρούς . καὶ γὰρ αὕτη ἡ διψυχία θυγάτηρ ἐστὶ τοῦ διαβόλου , καὶ λίαν πονηρεύεται εἰς τοὺς δούλους τοῦ θεοῦ | ||
οὐκ ἔστιν θεός , ἀλλὰ αὕτη ἐστὶν ἡ δύναμις τοῦ διαβόλου , ἐν ᾧ ἀπατηθήσεται ἡ ἀνθρωπίνη φύσις . καὶ |
, οὐδὲν διαφέρει , ἤγουν οὐ συμβάλλεται εἰς λύσιν τοῦ σοφίσματος : παρὰ γὰρ τὴν συλλογιστικὴν μέθοδόν ἐστι τὸ ἐπιχειρεῖν | ||
λέγειν ναί : δοῦλος , καὶ ἔπαυσας τὴν ἀγωγὴν τοῦ σοφίσματος . ἀλλὰ κἂν εἴπῃ ἆρ ' ἀγαθόν ἐστι τὰ |
πρυτάνεις γὰρ οὑτοιὶ μεσημβρινοί . Οὐκ ἠγόρευον ; τοῦτ ' ἐκεῖν ' οὑγὼ ' λεγον : εἰς τὴν προεδρίαν πᾶς | ||
καὶ μηδὲ δι ' ἓν τῶν ἄλλων , δι ' ἐκεῖν ' ὑπομεῖναι τοὺς λόγους ἀμφοτέρων , ἵν ' ἐὰν |
καὶ ἐπὶ τῶν τοιούτων ἐρωτῆσαι τὸ διὰ τί , ὡς παραλελειμμένου τοῦ μέσου . ἢ καὶ ἐπ ' ἐκείνων τῶν | ||
κενώσεως ξηραίνειν τε καὶ διαφορεῖν τοσοῦτον , ὅσον ἡ τοῦ παραλελειμμένου πλήθους ἀναλόγως ἐνδείκνυται , καὶ μάλιστα ὅτι κενώσαντες ἀμέτρως |
οὖν ἔχω χρείαν ; Τοῦ σοὶ μὴ παρόντος : τοῦ εὐσταθεῖν , τοῦ κατὰ φύσιν ἔχειν τὴν διάνοιαν , τοῦ | ||
ἐκεῖνος τὸν ἥλιον καὶ τὴν σελήνην φαίνειν καὶ τὰς ὥρας εὐσταθεῖν . ἐὰν θέλῃ ὀργίζεσθαι , τὸ ἴδιον ἱερὸν τρέμειν |
γὰρ ξυνῆν μὲν ἡλικιώταις ἡδόμενος ἡδομένοις ἐμοί , συνῆν δὲ ἐμαυτῷ , ὁπότε ἡσυχίας ἐπιθυμήσαιμι , διῆγον δ ' ἐν | ||
ἑώρων τοὺς μὲν ἄλλους παρασκευαζομένους ὅπως θύσωσι καὶ εὐωχήσωνται , ἐμαυτῷ δὲ οὐ πάνυ ἑορτάσιμα ὄντα . καὶ δὴ προσελθὼν |
πρὸς τὴν πόλιν τροφεῖα ; καὶ τίνες αἱ πρῶται τῶν ἀμοιβῶν ; ἤδη μὲν ἔνια τῶν ὑμετέρων ἐν προτέροις ἡμῖν | ||
, τὸ χαρίσασθαι τοῖς παρακαλοῦσιν οὐκ ἔχει . μεμνημένος δὲ ἀμοιβῶν ζήτει καὶ τὰς ἐμοὶ πρεπούσας . αἱ δέ εἰσιν |
: ὁρίζεται δὲ αὐτὸν Μινουκιανὸς μὲν οὕτως : στοχασμός ἐστιν ἄρνησις παντελὴς τοῦ ἐπιφερομένου ἐγκλήματος , οὐκ εὖ δὲ ἔχει | ||
πάντως : ὑφ ' ἓν ἀναγνωστέον καὶ περιττεύει ἡ μία ἄρνησις : οὐ δῆτα : ἀντὶ τοῦ : οὐδαμῶς [ |
δ ' ἄγε σύν μοι βούλευσον , ποτέρην εἰς ὑμέναιον ἄγω . εἶπεν : ὁ δὲ σκίπωνα , γεροντικὸν ὅπλον | ||
μοί μοι . κώλῳ , πάτερ , ᾇ ς ' ἄγω . ˘˘˘ – ˘˘ – ˘ – – – |
ἔχοι τῇ πονηρίᾳ τοῦ Φιλίππου χρησαμένους ὃ πρόσεστι ζημίας αὐτῇ φυλάξασθαι . οὐδεὶς ἀντιλέγει τὸ μὴ οὐ δικαίως Φωκέας ἀπολωλέναι | ||
, ἃ λέγεται κενά : ἔπειτα ἐκ τῆς ἐμπειρίας καὶ φυλάξασθαι καὶ πατάξαι δύνανται ὥσπερ οἱ ἀγαθοὶ πύκται , καὶ |
μᾶλλον , ἢ λόγου τυχόντι καὶ μὴ πείσαντι ὑμᾶς : δόξαιμι γὰρ ἂν σὺν δίκῃ πάσχειν , ὅ τι ἄν | ||
οὐδὲ τοσαυτάκις ἀγωνιζόμενος [ καὶ ] νικήσας δικαίως ἂν πάλιν δόξαιμι δι ' ἐκεῖνα ἐκπεσεῖν . Ἀλλὰ γὰρ ἴσως μετὰ |