καὶ μή . Τὸν μὲν πρὸ τοῦ δοκίμου τὸ φαινόμενον ἀσπαζόμενον πόρρω πάνυ τίθεμεν τῆς τέχνης , τὸν δὲ τἀληθῆ | ||
. καθεστῶτα δὲ αὐτὸν ἰδὼν ὁ Ἀπολλώνιος καὶ τὴν γῆν ἀσπαζόμενον κατήγαγε παρὰ τοὺς ἐφόρους καὶ παρῃτήσατο τῆς δίκης . |
' ἑκάστην ὄρεξιν , τῆς δὲ σοφίας μόνον θεωρούσης καὶ λεγούσης , πραττούσης δὲ μηδέν . ἐλέγετο γὰρ ἐξ ἀρχῆς | ||
καὶ τὸ εἰωθὸς ἔπος , ὡς μετὰ ταῦτα ἐπυθόμην , λεγούσης , λαβέ μου , Σκάμανδρε , τὴν παρθενίαν , |
ταῦτα δέ φησι καὶ τὰ ἑξῆς , ὡς καὶ τῆς τυφλώσεως αὐτοῦ οὔσης ἐν τῷ ποιήματι . Ἄλλως . ἐνταῦθα | ||
ὑποκρινόμενος Κύκλωψ καὶ λάχανα ἐπιφερόμενος , ὡς δὲ καὶ τῆς τυφλώσεως αὐτοῦ οὔσης ἐν τῷ ποιήματι . “ κραιπαλῶντα ” |
ἔτι σμικροτέρου του φροντίζων τε καὶ ἁρπάζων καὶ ὀμνὺς καὶ ἀποστερῶν καὶ πάντα μὲν τολμῶν , πάντα δὲ ὑπομένων , | ||
, διεμαρτύρησεν Ἀνδροκλῆς οὑτοσὶ μὴ ἐπίδικον εἶναι τὸν κλῆρον , ἀποστερῶν τοῦτον τῆς ἀμφισβητήσεως καὶ ὑμᾶς τοῦ κυρίους γενέσθαι ὅντινα |
ἂν φιλοτιμοῖσθε . καὶ γὰρ εἰ θατέρου τὸ πλέον τῆς εὐποιίας , ἀλλ ' οὐδαμοῦ τὸ πλέον ἐκείνῳ κεχαρισμένον . | ||
τὰς χάριτας ἄλλοις μὲν ἄλλας ἀποδοτέον κατὰ τὴν ἀξίαν τῆς εὐποιίας , τοῖς δὲ εἰς τὰ μέγιστα ἡμᾶς εὖ πεποιηκόσιν |
εἶναι καὶ Βάτωνα καλεῖσθαι . ἀτηρότερον δ ' αἰτῶν ὑπὸ φιλαργυρίας ἴσχυσε Θηβαῖος γενέσθαι . Φέρει μὲν οὖν σπουδαῖον οὐδέν | ||
οὖν , τέκνα μου , ἀπὸ τῆς πορνείας καὶ τῆς φιλαργυρίας , ἀκούσατε Ἰούδα τοῦ πατρὸς ὑμῶν , ὅτι ταῦτα |
ὅθεν Κικόνιον : ὠνομάσθη δὲ καθ ' ὑπερβολὰς χαλεπότητος καὶ μοχθηρίας τῶν ἐποικησάντων : στάσει γὰρ δὴ βιασθέντες ἐξέπεσον τῆς | ||
ἐπιμελητὴν προσπεσεῖσθαί τινι αἰσχρᾷ ἐπιθυμίᾳ , καὶ προβήσεσθαι μέντοι πόρρω μοχθηρίας . ταῦτα δ ' εἰπὼν οὐκ ἐψεύσατο , ἀλλ |
ἐξ ἀπεψίας τροφῶν ἢ πολυοινίας ἢ ψυγμῶν ἢ βαλανείων ἢ ἐρωτικῆς τινος ἀφορμῆς ἢ ἀκαίρων δαπανῶν κακοπραγίας . Τῷ δὲ | ||
περὶ τὸν Ἔρωτα καὶ πᾶν τὸ τῶν ἐρωτικῶν ἐπιστολῶν γένος ἐρωτικῆς τινος διὰ λόγου ποιήσεώς ἐστιν . τοσαῦτα τοῦ Μασουρίου |
θέλων ἀπὸ τῆς τῶν δηλωθέντων μοχθηρίας καὶ περὶ τὰ φαῦλα λιχνείας ἐμφανίσαι τὴν τῶν παιδευσάντων διδασκαλίαν . . . . | ||
, καὶ ὁ πορφυρεὺς αἰσθόμενος ἐθήρασε δεύτερος τὴν ὑπὸ τῆς λιχνείας προῃρημένην . Σκολόπενδρα θαλάττιον θηρίον , καὶ τῷ χερσαίῳ |
συμπαρῇ τοῦ δεκανοῦ πολλάκις , καλλοφώνους καὶ μουσικοὺς , ἐκ καλῆς ἁρμονίας , εὐεργεσίας δέχεσθαι παρ ' ἀνδρῶν μεγιστάνων : | ||
καὶ μετὰ βίας ἁρπαγήσεσθαι τὴν οὐσίαν . Ζεὺς δὲ μετὰ καλῆς πίστεως ἐνδόξως διατηρηθήσεσθαι , ὁμοίως δὲ καὶ Ἀφροδίτη . |
χαλεπώτερον ἀνθρώπῳ σπληνὸς ἀνέχεσθαι οἰδοῦντος καὶ διεφθαρμένου ὀδόντος ἢ ψυχῆς ἄφρονος καὶ ἀμαθοῦς καὶ δειλῆς καὶ θρασείας καὶ φιληδόνου καὶ | ||
Μωάβ „ . ἀλλ ' οὐχ ἑκάστη | τῶν τοῦ ἄφρονος αἰσθήσεων ἐξαπτομένη πρὸς τῶν αἰσθητῶν ἐμπίπρησι τὸν νοῦν , |
δὲ ἐς τὸν νεών , χλευάζων γε μὴν τοὺς θεοῦ θεραπευτῆρας καὶ ἐπετώθαζε . καὶ μέντοι καὶ Διοσκόρων ἦν ἀγάλματα | ||
ἀρξάμενος ἀπὸ τῶν θυρωρῶν πάντας τοὺς περὶ τὸ ἑαυτοῦ σῶμα θεραπευτῆρας ἐποιήσατο εὐνούχους . Ἡγησάμενος δὲ οὐχ ἱκανὴν εἶναι τὴν |
δὲ δεῖ κατὰ ἀνάγνωσιν τὸ τί , ἐκ δὲ τῆς ὑποκρίσεως ἐμφαίνειν τὸ οὐδέν [ τι ] . παθητικὴν δὲ | ||
καὶ ὡς ἄριστα φάμενος , ἐνδεῖν δὲ αὐτοῖς τὰ τῆς ὑποκρίσεως . ὁ δὲ παραδίδωσί τε ἑαυτὸν τῷ Ἀνδρονίκῳ καὶ |
τούτου δὲ Ποσειδώνιος ἠκροᾶτο . Ἀρίστιππος δὲ Κυρηναῖος ὢν τῆς Σωκρατικῆς ἀκροάσεως μετέσχεν , ἀφ ' οὗ τὴν Κυρηναϊκὴν φιλοσοφίαν | ||
δὲ τὴν ἀρετὴν πρὸς εὐδαιμονίαν , μηδενὸς προσδεομένην ὄτι μὴ Σωκρατικῆς ἰσχύος . τήν τ ' ἀρετὴν τῶν ἔργων εἶναι |
γὰρ οἷόν τε τυχεῖν πάντων ὧν ἐπιθυμεῖ ὁ Σικελιώτης , κακωθῆναι μὲν τοὺς Συρακουσίους , περιγενέσθαι δὲ ὅμως τῆς τύχης | ||
ἢ καὶ φοβεῖται , διὰ δ ' αὐτὰ τὰς Συρακόσσας κακωθῆναι μέν , ἵνα σωφρονισθῶμεν , βούλεται , περιγενέσθαι δὲ |
ὢν ὡς οἷόν τε ἱκανώτατα φυλάττει μήτε φανερῶς μήτε λάθρᾳ συγκαθεύδοντα ἤ πως ἄλλως ἀσπαζόμενον ἅπτεσθαι τούτων : ἀλλ ' | ||
σωφρόνως ἅπτεται , ὡς ἔχομεν τὸν Σωκράτη καὶ γυμναζόμενον καὶ συγκαθεύδοντα Ἀλκιβιάδῃ . Τὸ δὲ τότε ἤδη ἡ τοῦ ῥεύματος |
οὖν . Ἡρακλείδης δ ' ὁ Ποντικὸς ἐν τῷ περὶ Ἡδονῆς τάδε λέγει : οἱ τύραννοι καὶ οἱ βασιλεῖς πάντων | ||
, ἓν εἶδος ἡμῖν ἐστιν . Πάνυ μὲν οὖν . Ἡδονῆς δ ' αὖ καὶ ἐπιθυμιῶν δεύτερον , ἐλπίδων δὲ |
τοὺς λεηλατήσοντας . ἔπαυσαν δ ' αὐτοὺς Ῥωμαῖοι τῆς τοιαύτης ἐπιτηδεύσεως . ἀνὰ μέσον δὲ τούτων τῶν πόλεων ἐστὶ τὸ | ||
παιδίῳ καὶ πρεσβύτῃ καὶ ἰδιώτῃ . Τὰ δ ' ἐξ ἐπιτηδεύσεως λουτρὰ θερμαίνοντα μὲν παρασκευάζομεν , ἢ ψῦξιν παῦσαι βουλόμενοι |
τὰ ἐπὶ πόλεων διὰ τοῦ ω : ὀξύτονα μὲν τρυγόνος ἀηδόνος , βαρύτονα δὲ τρήρωνος μήκωνος , ἐπὶ πόλεων δὲ | ||
ἀδινὸν γόον ἔκλυεν ἀνὴρ ὄρθριον ἀμφὶ τέκεσς ' , ἢ ἀηδόνος αἰολοφώνου , ἠὲ καὶ εἰαρινῇσι χελιδόσιν ἐγγὺς ἔκυρσε μυρομέναις |
τε καὶ τοῦ λεγομένου τότε εὐνούχου , καταφρονήσαντος τῆς Καμβύσου μωρίας . Λέγεται δὴ ταῦτά γε , καὶ ἔοικεν σχεδὸν | ||
ἤ τι τοιοῦτο . τὸ δ ' ἐμὲ : Οὐ μωρίας πλέων . . 〛 ἀποσποδῆσαι : Ἀντὶ τοῦ ἀφανίσαι |
μεμνῆται δὲ τῶν ἡδέων ὧν γενομένων παύοιτ ' ἂν τῆς ἀλγηδόνος , πληρῶται δὲ μήπω : τί τότε ; φῶμεν | ||
ὀδοῦσι τὸν σκόλοπα ἐξελκύσαντος ὁ ὄνος κουφισθεὶς τῆς τοῦ ποδὸς ἀλγηδόνος λακτίσας αὐτὸν τοῖς ποσὶ νεκρὸν ἀφῆκε καὶ εἰς ὄρος |
ἰσημερινῆς : περὶ δὲ τὸ τοσοῦτον ἀκριβεύεσθαι κενοδόξου μᾶλλον ἢ φιλαλήθους ἂν εἴη . διὰ μὲν δὴ ταῦτα καὶ τὰς | ||
, ἀποστὰς ἁπλοῦ τινος ἐξ ἐλευθέρας γνώμης ἀκοῦσαι λόγου καὶ φιλαλήθους συμβουλῆς μεταλαβεῖν . καί τι καὶ νουθετῆσαι δίκαιον , |
τὸ προκείμενον βούλεται . διὸ καὶ ἐπὶ παραδειγμάτων τὸν λόγον μεταχειρίζεται , καὶ ἐν τῷ τοῦ Γ τόπῳ , ὅπερ | ||
λέγοντι : κέρδους γὰρ ἕνεκα τὸ τοιοῦτον εἶδος τοῦ λόγου μεταχειρίζεται . χαλεπώτατοι . . . : πρὸς τὸ ” |
; ἕτερον δέ ἐστιν οὐκ ἀποδέον τούτου δεῖγμα σαφέστατον τῆς βουλήσεως τοῦ Σεβαστοῦ : διετάξατο γὰρ ἐκ τῶν ἰδίων προσόδων | ||
. Ἤμελλε γάρ που ὁ φὺς κύριος ἔσεσθαι τῆς ἑαυτοῦ βουλήσεως , καὶ οὔτε τις Ἀπόλλων , οὔτε τις αὐτοῦ |
οὐκ ἴσμεν ὅπως τάδε τριῶν τῶν μεγίστων ξυμφορῶν ἀπήλλακται , ἀξυνεσίας ἢ μαλακίας ἢ ἀμελείας . οὐ γὰρ δὴ πεφευγότες | ||
' ἐπιφερομένης πείσας τε ὕποπτος γίγνεται καὶ μὴ τυχὼν μετὰ ἀξυνεσίας καὶ ἄδικος . ἥ τε πόλις οὐκ ὠφελεῖται ἐν |
τόκον ἤπερ τῶν ὠδίνων τὸν κίνδυνον . καὶ τὸ τῆς ἀπαιδίας ὀδυνηρὸν ἄλυπον ἦν . ἐντεῦθεν ἐλάττους ἐγίνοντο γάμοι τοῦ | ||
τὸν παῖδα , ἀλλὰ βιασθεὶς ὑπὸ τῆς νόσου καὶ τῆς ἀπαιδίας καὶ τῆς ὑπ ' αὐτῶν θεραπείας καὶ τῆς ἔχθρας |
ἀσθενείας , καὶ ποδωκείας καὶ βραδυτῆτος , καὶ αἰσθήσεως καὶ πηρώσεως . Ὥστ ' εἰ καὶ τὰ σωματικὰ τῶν ἀγαθῶν | ||
Σπαρτοῦ , γενόμενος τυφλὸς τὰς ὁράσεις . οὗ περὶ τῆς πηρώσεως καὶ τῆς μαντικῆς λέγονται λόγοι διάφοροι . ἄλλοι μὲν |
σωφρονούσαςκαὶ γὰρ τὰ πολλὰ τῶν ἀμβλωθριδίων καὶ τῶν τεράτων ἐξ ἀκρασίας γίνονται καὶ πλησμονῆς : ἕπεται δὲ τούτοις μηδὲ δεῖσθαι | ||
φεύγω πόλιν μεστὴν ἁπάντων κακῶν , ὕβρεως , μέθης , ἀκρασίας , ἀσεβείας , φιλοχρηματίας , θράσους καὶ μεθίσταμαι πρὸς |
εἰρημένων φάλαγγος συστήματα καὶ ἡγεμονίας καὶ τάξεις καὶ ἀριθμὸν ἐπιτήδειον περιεχούσης καὶ ὀνόματα χάριν τῶν παραγ - γελλομένων εἴς τε | ||
σῶμα εἶναι . ταύτης δὲ τῆς ἐμβολῆς τὴν ἰσχυροτάτην ἀνάγκην περιεχούσης ὁ Βακχεῖος τὴν ἐπὶ τοῦ μοχλοειδοῦς ξύλου λεγομένην ἄμβην |
. οἰστροδινήτου ] τῆς ἐν μανίᾳ στρεφομένης . . τῆς Ἰναχείας ] διὰ τοῦτο ὁ Προμηθεὺς τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς | ||
κατὰ τὴν ἰδίαν προαίρεσιν καλεῖν καὶ αὐτὰς παρθένους . τῆς Ἰναχείας : Διὰ τοῦτο ὁ Προμηθεὺς τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς |
ὁρμῆς οὐδ ' ὅλως ἀφέξεται . Δεῖ γὰρ τὸ τῆς ὑπερηφανίας μέγεθος καὶ τὸ τῆς ἐσθῆτος τυραννικὸν οἴκοι φυλάττειν , | ||
] ? περὶ τοῦ κουφίζειν ? [ ] [ ? ὑπερηφανίας ] ἐπιτομὴν ? [ τὸ ἴδιον ] μὲν ἔβλεπεν |
δὲ ὅπως τὰ παρόντα βελτίω γενήσεται συμβουλεῦσαι , τοῦτ ' ἔμφρονος ὡς ἀληθῶς συμβούλου : ὅπερ οἱ ἄλλοι εὖ οἶδ | ||
ἐπὶ τοῦτο λαμβάνουσα τὰς ὁρμάς : οἷς πολλῆς πάνυ καὶ ἔμφρονος δεῖ τῆς πρώτης ἐπιστάσεώς τε καὶ ἀγωγῆς , εἰ |
διά τινος ἐπιπλάστου [ καὶ ] ἀγαθοῦ ἤθους καὶ ὑποκρίσει ἐπιεικείας πιστευθέντα οὕτω κλέψαι , ἐὰν δὲ Ἄρης δυνάμει καὶ | ||
ἐκ τῶν πρεσβυτέρων τε καὶ τῶν πεῖραν ἤδη δεδωκότων τῆς ἐπιεικείας τοὺς προνοησομένους τοῦ κοινῇ συμφέροντος ὀνομάζων ἠξίου ποιεῖν ὑπάτους |
ἂν καταμάθοι τὰ συμφέροντα τῆς μετ ' αὐτὴν ἀποδειχθησομέ - νης , ἐὰν ἐκείνη γ ' , ὥσπερ ἐλπίζομεν , | ||
τῆς Ἀσκανίας , ἀλλὰ μὴ τῆς ὑπὸ Ξάνθου λεγομέ - νης ; εἴρηται δὲ καὶ πρότερον περὶ τούτων ἐν τῷ |
γεννώμενον φέρει , πλὴν τὸν περὶ γάμων καὶ τέκνων λόγον κακίζει καὶ τὸ παράπαν ἀπὸ γυναικῶν πυκνότερον ἀδικουμένους καὶ ἀχαριστουμένους | ||
, ἀλλὰ φιλοφροσύνης τῆς ἐς τοὺς ἑταίρους . Ὅστις δὲ κακίζει Ἀλέξανδρον , μὴ μόνον ὅσα ἄξια κακίζεσθαί ἐστι προφερόμενος |
τὰ πολιτικὰ πρεπόντως τε γιγνομένη καὶ κατ ' ἀξίαν ἕκαστα διατιθεῖσα : διήκοι δὲ οὐδὲν ἧττον καὶ ἄχρι τῆς τῶν | ||
διαιρεθέντες , καθὼς ἂν ἦγεν ἡ συμφορά , τοῦ φόβου διατιθεῖσα τὰ σχήματα . ἔδοξεν οὖν τῷ τε πατρὶ καὶ |
ἧς μόνης γινώσκειν δυνατὸν ἀκριβῶς τῶν ὄντων τὴν φύσιν . Διττῆς γὰρ οὔσης τῆς τοῦ λόγου σχέσεως , καθὰ διώρισεν | ||
εἰσαεὶ λαβόντα , μιμούμενα τὴν νοητὴν καθόσον δύναται φύσιν . Διττῆς δὲ φύσεως ταύτης οὔσης , νοητῆς , τῆς δὲ |
καταγνῶ τῆς ἀπαιδευσίας τῶν τολμησάντων εἰπεῖν ὑπὸ τούτου νικηθῆναι τὸν ἡμίθεον Ὅμηρον . Οὕτω δὲ νοεῖται τὸ ΑΘΑΝΑΤΟΙ ΖΗΝΟΣ , | ||
οὐρανὸν ἐλαφρᾷ φερόμενα ῥύμῃ . τὸ δὲ ὕδατος πέμπτον ὂν ἡμίθεον μὲν ἀπεικάσειεν ἄν τις ὀρθῶς ἀπεικάζων ἐξ αὐτοῦ γεγονέναι |
ἣν εἶχε τῶν παλλακίδων τιμιωτάτην , καὶ οὐδέν τι ἀπεῖχε γαμετῆς γυναικός , ἀλλὰ πάντα ὑπῆρχεν ὅσα Σεβαστῇ πλὴν τοῦ | ||
ἀρχόμενοι ἐς ὕψος ἀνέβαινον μετρίως . ἐνταῦθα τῆς Ἀττήλα ἐνδιαιτωμένης γαμετῆς , διὰ τῶν πρὸς τῇ θύρᾳ βαρβάρων ἔτυχον εἰσόδου |
τῆς τε θείας δίκης , ἥτις ἰατρικὴ γίγνεται πάσης περικοσμίου πονηρίας , καὶ τῆς ἀνθρωπικῆς ἰατρείας , ἣ περὶ μόνην | ||
σοφώτερος : ἐπὶ τῶν πονηρῶν καὶ κακοήθων . Κακοὶ τῆς πονηρίας πίνουσι τὴν ὁμίχλην : ἐπὶ τῶν καταξίως τιμωρουμένων . |
πόθεν ὁ παῖς τὸ μάντευμα ἀξίως τῆς τοῦ πατρὸς φιλοτιμίας βεβούλευται : ἐμὲ μὲν γὰρ ἡ φύσις τοιοῦτόν τι περὶ | ||
εὑρίσκω ἐόν : εἰ γὰρ καὶ ἐναντιωθῆναί τι θέλει , βεβούλευται μὲν οὐδὲν ἧσσον εὖ , ἕσσωται δὲ ὑπὸ τῆς |
πρὸς τοὺς ἁμαρτάνοντας τὸ σφοδρὸν τοῦ Κρατίνου καὶ τὸ τῆς ἐπιτρεχούσης χάριτος Εὐπόλιδος . Ἐπειδὴ τά τε ἄλλα χρὴ καὶ | ||
σώματος ἐπιστροφὴν ἅπαντας ἐποίει τοὺς θεωμένους μειδιᾶν , φυσικῆς τινος ἐπιτρεχούσης πιθανότητος . διὸ καὶ παρὰ Ῥωμαίοις μεγάλης ἀποδοχῆς ἐν |
που ἴδῃς τεκτονικόν , τοῦτον πειρᾷ κτᾶσθαι , ἢ αὐτὸς παιδεύεις τοὺς ἐπιτρόπους ; Αὐτὸς νὴ Δί ' , ἔφη | ||
οὖν , ἔφην ἐγώ , καὶ σὺ ἄρχειν ἱκανοὺς εἶναι παιδεύεις τοὺς ἐπιτρόπους ; Πειρῶμαί γε δή , ἔφη ὁ |
εἶναι ἡ φρόνησις τῆς ἀφροσύνης ὥσπερ καὶ ἡ τέχνη τῆς ἀτεχνίας : οὐχὶ δέ γε ἡ φρόνησις δύναται εἶναι θεωρητικὴ | ||
θεωρητικὸν αὐτὸν εἶναι τῆς ἀφροσύνης καθάπερ καὶ τὸν τεχνίτην τῆς ἀτεχνίας , δέδεικται δ ' ἄληπτος αὐτῷ ἡ ἀφροσύνη , |
οὖν . Καὶ συμπάσης γε ὡς ἔπος εἰπεῖν ἔοικεν τῆς οἰκοδομικῆς πέρι τήν γε δὴ νέαν καὶ ἀοίκητον ἐν τῷ | ||
τεχνῶν τῶν μὴ λογικῶν , οἷον τῆς τεκτονικῆς , τῆς οἰκοδομικῆς , τῆς λιθοξοϊκῆς καὶ τῶν τοιούτων : αὗται γὰρ |
] ἀγωνιᾷ , μὴ ἀτελὴς γένηται καὶ ἀποτευκτική , περὶ ἐκκλίσεως , μὴ περιπτωτική , πρῶτον μὲν αὐτὸν καταφιλήσω , | ||
' ἵνα ὁρμῶμεν † : τὰ Περὶ ὀρέξεως δὲ καὶ ἐκκλίσεως , ἵνα μήποτ ' ὀρεγόμενοι ἀποτυγχάνωμεν μήτ ' ἐκκλίνοντες |
, καὶ ἐν ὑπολήψει παρὰ τοῖς ὄχλοις φρενῶν τε καὶ ἀγχινοίας καὶ βίου σώφρονος , ὁ δὲ Βαλβῖνος γενόμενος μὲν | ||
τέχναι , συνεργὸν πρὸς τὴν ἀπόδειξιν τῆς φυσικῆς τῶν ἀνθρώπων ἀγχινοίας γενόμενον ὥσπερ κεκρυμμένην αὐτὴν εἰς φῶς προήγαγε : τοὺς |
τῇ ποιήσει ἐντυγχάνοντες καὶ συνεφιλονίκουν ὑπὲρ τοῦ τέλους καὶ μηδεὶς ἠλέει τοὺς Τρῶας ἐφ ' οἷς ἔπασχον : [ οὕτω | ||
τὴν φθορὰν ἔσπευδε , τοσούτῳ μᾶλλον αὐτὴ τὸ κατὰ γαστρὸς ἠλέει καὶ “ δός μοι ” φησὶ “ καιρὸν εἰς |
λαοί . * οἳ δὲ δίκας ξείνοισι : ταῦτα παιδευτικῶς σωφρονίζει τοὺς δικαστὰς εἰς τὸ δίκαιον ὁρᾶν παραινοῦντα καὶ ἐπὶ | ||
τε ἀσθένεια τοῦ γήρως ἥ τε δύναμις τῶν νέων φοβοῦσα σωφρονίζει . Ὡς δὲ οὐδὲ τοῖς αὐτοῖς ἀλλὰ τοῖς ἐναντιωτάτοις |
, ἀριστίνδην ἐπιλεξάμενοι . ἦν μέντοι καὶ κρηνοφυλάκιον ἀρχή , δηλούσης τὸ ἔργον αὐτῆς τῆς ἐπικλήσεως . καὶ λέων δέ | ||
δὲ μισοῦντος τὴν σιωπήν , καὶ τῆς μὲν ἀπειθῆ μοι δηλούσης τὸν φύσαντα , τοῦ δὲ πειθοῦς χορηγοῦντος ἐλπίδα , |
γὰρ οὐδὲν οὐδαμόσε προσεχρῶντο , ἀλλὰ τὸ μέσον ὑπερηφανίας καὶ ἀνελευθερίας μεταδιώκοντες κοσμίας ᾠκοδομοῦντο οἰκήσεις , ἐν αἷς αὐτοί τε | ||
μεγαλοπρεπὴς , οὐ γλίσχρος , ἦν , ὡς μὴ δόξαν ἀνελευθερίας λάβοι . Πρός γε μὴν πόνους καὶ καρτερίαν , |
οὖν καὶ ἄλλα τοῦ ἀνδρὸς τούτου [ ] μαθηματικὰ συγγράμματα θαυμαστῆς ἀκριβείας καὶ ἐπιστημονικῆς θεωρίας μεστά : τοιαῦτα γὰρ καὶ | ||
ταῦτα πρῶτος πείσειν ἤλπισε καὶ οὐκ ἀπέγνω πρᾶγμα τοσοῦτον : θαυμαστῆς δὲ καὶ τῆς τῶν πεισθέντων ἀρετῆς τε καὶ παιδείας |
λέγει , ἀλλ ' ὅτι οὔσης καὶ περὶ ταῦτα τῆς ἐλευθεριότητος , ἡ μεγαλοπρέπεια διοίσει αὐτῆς οὐκ ἐν τῷ εὐλόγως | ||
λαμβάνειν τὸ εὖ πάσχειν : τὸ διδόναι ἄρα οἰκειότερον τῆς ἐλευθεριότητος . ἔτι τῆς ἀρετῆς τὸ καλὰ πράττειν μᾶλλον ἢ |
τεῦξιν αὐτῶν ἀπαλλαγὴ γίνεται τῶν ταραχῶν καὶ ἀνάπαυλα τῆς πρότερον ὀχλήσεως : ὁ γὰρ τυχὼν τοῦ πλούτου οὐκέτι συντόνως ἐπιζητεῖ | ||
περιλαμβάνειν ἐν κύκλῳ τὸν ὀμφαλόν , οὕτω ταχέως ἀπήλλαξε τῆς ὀχλήσεως τὸν ἄνθρωπον , ὥστε θαυμάζεσθαι τὸ τάχος καὶ μαγείᾳ |
μου πολλὴν τὴν ἄνοιαν τοῖς τοιούτοις ἀπιστοῦντος , καὶ ταῦτα Ἀριγνώτου λέγοντος . ἐγὼ δὲ ὅμως οὐδὲν τρέσας οὔτε τὴν | ||
δ ' ἕτερος Φιλόξενον τὸν Ἐρύξιδος καὶ Ἀριφράδην τὸν ἀδελφὸν Ἀριγνώτου τοῦ κιθαρωιδοῦ , θέλων ἀπὸ τῆς τῶν δηλωθέντων μοχθηρίας |
. ἡ ῥητορική , φησίν , ἀπεργασίας ἐστὶν ἐμπειρία τῆς ἀπεργαζομένης ἡδονὴν καὶ χάριν . τί δέ , ὦ Πῶλε | ||
ἡ ἐπωνυμία ἐστὶν τὸ ” καλὸν “ τῆς τὰ τοιαῦτα ἀπεργαζομένης , ἃ δὴ καλὰ φάσκοντες εἶναι ἀσπαζόμεθα . Φαίνεται |
ὡς ἐν ταῖς πόλεσι καὶ ταῖς οἰκίαις χρὴ συμβουλῆς καὶ φρονήσεως , ἐν τοῖς ἐκτὸς δὲ ὑπὲρ τούτων ἀμύνεσθαι τοὺς | ||
ὀρθός τίς ἐστι λόγος : ὁ δὲ ὀρθὸς λόγος ἀπὸ φρονήσεως γίνεται . Καὶ μὴν καὶ ἡ φρόνησις μετὰ ἀνδρίας |
ἀρχῇ , ἡ δὲ κατὰ τὸ τέλος . ※ . ἐπασκῶν ] μετερχόμενος . ὡς ] ὄντως , λίαν . | ||
τούτοις τῆς Ἀντιμάχου καταπυγοσύνης ἀναπλήσει . ὦ καλλίπυργον σοφίαν κλεινοτάτην ἐπασκῶν , ὡς ἡδύ σου τοῖσι λόγοις σῶφρον ἔπεστιν ἄνθος |
τέκνα : κοὐ τὸ σὸν μὲν εὖ παρὰ δίκην ἔσται κακίστης εὔνιδος τιμωρίαι , ἐμὲ δὲ συντήξουσι νύκτες ἡμέραι τε | ||
μεγίστων ὑπόμνημα εἰς ἀεὶ γενησόμενον , τέχνης καλλίστης καὶ ἐπινοίας κακίστης καὶ δικαίας κολάσεως . ἐγὼ μὲν οὖν καὶ τὸ |
ἀτυχὴς ἀμπελῶνα κτησάμενος τῷ τρυγητῷ ἀπέθανεν . Ἀτυχὴς μέθυσος ἀμπελῶνα κληρονομήσας ἐν καιρῷ τοῦ τρυγητοῦ ἀπέθανεν . Μέθυσος καπηλεῖον ἀνοίξας | ||
πρεσβύτην γενόμενον τὸν δεσπότην μετὰ τῆς μητρὸς ἐχειραγώγει καὶ ἀποθανόντα κληρονομήσας παρέγγραφος Ἀθηναίων πολίτης ἐγένετο . γήμας τε παιδισκάριον εὔμορφον |
νῆσος αὕτη σταδίων τʹ , πλάτος δὲ μικρῷ ἐλάττων . Ἀπέχει δὲ ἀπὸ τῆς ἠπείρου ὡσεὶ στάδια γʹ . Ἐν | ||
λέγεσθαι τοὺς Κραννωνίους , Φλεγύας δὲ τοὺς Γυρτωνίους . . Ἀπέχει δὲ σταδίους ἑκατὸν Γυρτῶνος ἡ Κραννὼν πόλις , ὥς |
τῆς Θρᾳκίας ἐλθὼν τὰς τοῦ Τεύκρου βασιλέως θυγατέρας ἔγημε , Νησὼ καὶ Βατείαν . καὶ ἐκ μὲν τῆς Νησοῦς ἦν | ||
καὶ τὴν κεφαλὴν ἤγουν τὸν νοῦν ἐν δεινοῖς λόγοις . Νησὼ δὲ μήτηρ σιβύλλης . * τὴν σίβυλλαν λέγει θυγατέρα |
ἐχρήσαντο . ὅλως δὲ εὑρετὴν αὐτὸν γενέσθαι φασὶ καὶ τῆς πολιτικῆς ὅλης παιδείας , εἰπόντα μηδὲν εἰλικρινὲς εἶναι τῶν ὄντων | ||
γὰρ τῶν κατὰ τὸν βίον πράξεων . οἱ δὲ τῆς πολιτικῆς λόγοι , οἱ μὲν περὶ τούτων διαλαμβάνουσιν , οἱ |
: καὶ ἡ μέν ἐστιν ἀπὸ τοῦ πρώτου νοητοῦ , μετέχουσα καὶ τῆς τοῦ δημιουργοῦ δυνάμεως , ἡ δὲ ἐνδιδομένη | ||
ῥᾳδίως ποτὲ πᾶσα φύσις ἱκανὴ γένοιτο θεωρῆσαι , μὴ θαυμαστῆς μετέχουσα φύσεως . ὃ νῦν εἰρήκαμεν ἐροῦμέν τε , ὥς |
τῶν ἐν ταῖς ἐναντιώσεσιν ἐλέγχων φανερός ἐστι τὸ φιλάληθες τῆς ἱστορικῆς παρρησίας προδεδωκὼς ἰδίας ἕνεκεν ἔχθρας καὶ φιλονικίας . διόπερ | ||
καὶ πάνυ ταπεινὰς τὰς πρώτας ἀφορμὰς λαβούσης καὶ οὐκ ἀξίας ἱστορικῆς ἀναγραφῆς , οὐ πολλαῖς δὲ γενεαῖς πρότερον εἰς ἐπιφάνειαν |
τῆς Σαπφοῦς , οὕτω καὶ ἀηδόνος καὶ ἀηδοῦς , καὶ χελιδόνος καὶ χελιδοῦς . . . ΚΙΒΥΣΙΣ . Κίβισις , | ||
τῶν ἀνωφελῶν . Πτωχοῦ οὖλαι † ἀεὶ κεναί . Πύθου χελιδόνος : διότι ὀδυρτικὸν τὸ ζῶον . Ῥᾷον ἢ τὸ |
ζωῆς ἀνάμνησις μελέτη γίνεται τῆς τῶν προβεβιωμένων ἀναπολήσεως καὶ τῆς ἀθανασίας ἡμῶν συναίσθησις . καὶ τὸ θαυμαστόν , λογίσασθαι ἕκαστον | ||
γένος τῶν ἀνθρώπων : ἀνθ ' ὧν τυχεῖν αὐτὸν συμφωνουμένης ἀθανασίας . τοὺς δὲ ποιητὰς διὰ τὴν συνήθη τερατολογίαν μυθολογῆσαι |
καὶ οὐδὲν λῆμμ ' ἂν οὐδεὶς ἔχοι πρὸς οἷς ἐγὼ πεπολίτευμαι καὶ λέγω δεῖξαι προσηρτημένον . ὀρθὸν οὖν , ὅ | ||
εἰκῆ πολιὰς οὐκ ἤνεγκα , ἀλλὰ ἐν Κυρίῳ Ἰησοῦ πάντοτε πεπολίτευμαι . . . . . . : Πολυκράτης ἐν |
καὶ τούτους εἰδέναι , τὴν δὲ σύμπασαν τέχνην αὐτὸς ἑωυτὸν ἐδιδάξατο , θείᾳ φύσει κεχρημένος , καὶ τοσοῦτον ὑπερβεβηκὼς τῇ | ||
ταῖς νόσοις φάρμακα παισί τε ἑαυτοῦ παρέδωκε καὶ τοὺς ξυνόντας ἐδιδάξατο , τίνας μὲν δεῖ προσάγειν πόας ὑγροῖς ἕλκεσι , |
ἔφη εὐθὺς ἐπιόντα τὴν μεγίστην τυραννίδα ἑλέσθαι , καὶ ὑπὸ ἀφροσύνης τε καὶ λαιμαργίας οὐ πάντα ἱκανῶς ἀνασκεψάμενον ἑλέσθαι , | ||
. Ἔμοιγε δοκεῖ . Τί δέ ; περὶ φρονήσεως καὶ ἀφροσύνης ἆρά γε τὴν αὐτὴν ἔχεις σὺ γνώμην ; Πῶς |
τύχην νοσήσας , τῆς δὲ φίλης αὐτοῦ αἰφνίδιον ἐπεισελθούσης καὶ εὑρούσης αὐτὸν ἐπὶ ψιάθου κείμενον , ἐντραπεὶς ᾐτιᾶτο τοὺς ἰατροὺς | ||
μὲν γὰρ παῦσαι τῆς ἀλληλοφαγίας τὸ τῶν ἀνθρώπων γένος , εὑρούσης μὲν Ἴσιδος τόν τε τοῦ πυροῦ καὶ τῆς κριθῆς |
καὶ δογμάτων γενόμενον , οὐ μελέτης δίχα καὶ τῆς τοιαύτης ἀσκήσεως σοφὸν εὕροι γενόμενον , ἀλλὰ κἂν μάχας λέγῃ καὶ | ||
καὶ ἑτέρων συγκροτοῦντες . τὸ δὲ πλέον ἐστὶν αὐτοῖς τῆς ἀσκήσεως ἐν τῷ λέγειν ἃ μὴ δεῖ : τὸ γὰρ |
καὶ κατακοπέντα , ἀλλὰ τὸν ἀπλῆγα ἡττηθέντα : οὐδὲ κύνα εὐδαιμονίζεις τὸν μήτε διώκοντα μήτε πονοῦντα , ἀλλ ' ὅταν | ||
πλούτου ὃν ἐλάβομεν . σὺ δὲ μόνον ἐν Ἀθήναις μένων εὐδαιμονίζεις τὰς Θεοφράστου θέσεις ἀκούων , θύμα καὶ εὔζωμα καὶ |
ἀναφαίνεται , οἷος γέγονεν Ἰωσὴφ ὁ ἀδελφός μου . Τὸ διαβούλιον τοῦ ἀγαθοῦ ἀνδρὸς οὐκ ἔστιν ἐν χειρὶ πλάνης πνεύματος | ||
, ὅτι ταῦτα ἀφιστᾷ νόμου Θεοῦ , καὶ τυφλοῖ τὸ διαβούλιον τῆς ψυχῆς , καὶ ὑπερηφανίαν ἐκδιδάσκει , καὶ οὐκ |
ἀναστρέφονται . Ἡβηδόν . μετ ' ἰσχύος , μετ ' ἀκολασίας , ὀρχηδόν . Ἤλυσιν . ἔφοδον , πορείαν . | ||
ὡς οὐδέν ἐστιν αὐτῶν ἀγαθόν , καὶ περὶ τρυφῆς καὶ ἀκολασίας , καὶ ὅτι παιδείας πολλῆς καὶ ἀγαθῆς δέονται , |
καιρῷ πολλὰ δαπανᾶν . περὶ δὲ τῆς πρὸς τοὺς ἄνδρας ὁμιλίας κελεῦσαι κατανοεῖν , ὅτι συμβαίνει καὶ τοὺς πατέρας ἐπὶ | ||
' αὖ τούτου ἐπιθυμοῦντες , ὥσπερ ἕτεροι τὰς τῶν πολλῶν ὁμιλίας φεύγουσι , καὶ ἄκραν σιωπὴν ἀσκοῦσιν , αὖθις δὲ |
καθάπερ καὶ τῇ ἐνδείᾳ ἡ λύπη : γινομένης μὲν γὰρ ἀναπληρώσεως ἡδόμεθα , τεμνόμενοι δὲ λυπούμεθα . δοκεῖ δὲ γενέσθαι | ||
' οὐδὲ μετὰ γενέσεως πᾶσαι . αἱ μὲν γὰρ μετὰ ἀναπληρώσεως , εἰ καὶ μὴ γενέσεις , ἀλλὰ μετὰ γενέσεως |
πόλεις μεμαθήκασιν ἄνθρωποι . ἐν ἀριστερᾷ δὲ τοῦ ἱεροῦ τῆς Δεσποίνης τὸ ὄρος ἐστὶ τὸ Λύκαιον : καλοῦσι δὲ αὐτὸ | ||
θρόνον ἔστιν ἐναργῶς θεάσασθαι . παρὰ δὲ τὸν ναὸν τῆς Δεσποίνης ὀλίγον ἐπαναβάντι ἐν δεξιᾷ Μέγαρόν ἐστι καλούμενον , καὶ |
τὸν υἱὸν σωκρατίζειν [ προτρέπεται . καὶ τῆς περὶ αὐτὸν ψυχρολογίας διατριβὴ ἱκανὴ λόγων τ ' ἀπόνοια πρὸς τοὐναντίον . | ||
. δότε μοι λεκάνην : ὡς ναυτιῶν ὑπὸ τῆς ἐκείνου ψυχρολογίας τοῦτό φησιν . λείπει τὸ ” ἵν ' ἐμέσω |
τὸ ἀφέψημα αὐτῶν ἢ κοραλίου δραχ . β . ἢ παιωνίας κόκκους ιε ἐρυθρούς . Θαυμαστῶς δὲ ποιεῖ καὶ σπόγγος | ||
ἄδηλον διαπνοὴν προτρέπειν . ἔστι δὲ ἡ σύνθεσις αὕτη : παιωνίας ῥίζης προσφάτου ⋖ αʹ , κρόκου κιλικίου ⋖ δʹ |
τις ἐκείνων εὐνομίας βασιλικῆς ἐξοκείλασα πόλεις τὰς ὁμόρους ἠδίκει μηδὲν ἀποδοκιμάζουσα πρὸς σωφροσύνην , οὐ πολιὰν αἰδουμένη , οὐ τὴν | ||
τις γονέας μὴ θεραπεύῃ , τούτῳ δίκην τε ἐπιτίθησι καὶ ἀποδοκιμάζουσα οὐκ ἐᾷ ἄρχειν τοῦτον , ὡς οὔτε ἂν τὰ |
πλουτεῖν θέλουσι καὶ χρηματίζεσθαι . σὺ μὲν οὐδέποτε περὶ οὐδενὸς αἰτιάσῃ με οὔτε μικροῦ οὔτε μεγάλου , τοῦτο εὖ οἶδα | ||
οἱ λόγοι φαίνωνται μὴ μένοντες ἀλλὰ βαδίζοντες , καὶ ἐμὲ αἰτιάσῃ τὸν Δαίδαλον βαδίζοντας αὐτοὺς ποιεῖν , αὐτὸς ὢν πολύ |
μακρὰς ἐπιτιμήσεις εὐλόγως διαβάλλεται , καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἐπιτιμήσεως Ἐπιτίμαιος ὑπό τινων ὠνομάσθη . Ἔφορος δὲ τὰς κοινὰς | ||
ἐν τῷ καθ ' ἑαυτὸν βίῳ διαφύγῃ τὸν ἀπὸ τῆς ἐπιτιμήσεως λόγον , ὕστερον ἥξειν ἐπ ' αὐτὸν προσδεχέσθω τὴν |
λόγους μου , τοῦ ποιεῖν τὰ δικαιώματα Κυρίου καὶ ὑπακούειν ἐντολῆς Κυρίου Θεοῦ . Καὶ μὴ πορεύεσθε ὀπίσω τῶν ἐπιθυμιῶν | ||
ἔγνω ὡς μὴ δέον αὐτήν ἐστι παρακοῦσαι τῆς τοῦ πατρὸς ἐντολῆς καὶ καλὴν Πόνῳ συνελθοῦσα θυγατέρα ἐποίησεν , ἣν Εὕρεσιν |
ποτε ληφθεὶς ἀπήγετο τὴν πρὸς θάνατον . τῆς δὲ μητρὸς ἑπομένης καὶ ὀλοφυρομένης ἐκεῖνος τῶν δημίων ἐδεῖτο βραχέα τινὰ τῇ | ||
, ᾗ ταῦτα ἕπεται , ἡ δὲ αἰτία φανερὰ τῆς ἑπομένης ἀτοπίας ἐστίν . ἐπειδὴ γὰρ πᾶσα κίνησις ἐν χρόνῳ |
ἡγοῦντο Πομπήιον καὶ τῷ Καίσαρι ἐδυσχέραινον τῆς παρὰ τὴν ὑπατείαν ὑπεροψίας σφῶν : οἱ δὲ καὶ τῷ ὄντι οὐκ ἀσφαλὲς | ||
μὴ γεύσωνται , πεπιστεύκασιν οἱ ἐπιχώριοι , ὅτι τῆς ἐκείνων ὑπεροψίας ἐστὶν αὐτοῖς λιμὸς τὸ τίμημα . Ἄγευστοι γὰρ ὄντες |
πάνυ εὐφυῶς ὁ Αἰσχύλος τὴν πειθαρχίαν γυναῖκα ὠνόμασε μητέρα τῆς εὐπραξίας τῆς σωτῆρος , λέγων , ἡ πειθαρχία γυνή ἐστι | ||
τε καὶ παραλόγου διά τε νεότητα καὶ ταχυεργίαν καὶ μέγεθος εὐπραξίας . οἵ τε φθονοῦντες αὐτῷ τὴν πάλαι κουφολογίαν ὡμολόγουν |
χειρὸς , καὶ τῇ θερμότητι καὶ τῇ ὁμιλίᾳ τὸ σῶμα θερμαινούσης καὶ ἀραιούσης ἅμα τοὺς πόρους καὶ τὴν ὕλην λεπτυνούσης | ||
λυγρά : χαλεπά χαλεπῶς ὀλέθρια , κακά * θαλπούσης : θερμαινούσης καὶ τὸ κηροτρόφου ἤτοι θανατηφόρου , ἢ διὰ τὸ |
. ἵππε πάντων θηρίων ἀγριώτατε , πονηρὲ καὶ ἀχάριστε καὶ ἀναίσθητε κάλλους : ὁ μὲν κατέψα σου τοὺς ἱδρῶτας καὶ | ||
νήπιε , μωρέ , μωρότατε . , γενικῶς μωρέ , ἀναίσθητε . . διπλῆ ἐστιν ἡ τοῦ βεκκεσελήνου ἱστορία , |
δεθῆναι , καὶ Θησέα μὲν ὕστερον διὰ τὴν Ἡρακλέους χάριν ἀπολυθῆναι , Πειρίθουν δὲ διὰ τὴν ἀσέβειαν ἐν ᾅδου διατελεῖν | ||
, οὓς δήσας ἀπήγαγε τοῖς Ἀθηναίοις , ἀφεῖναι νῦν καὶ ἀπολυθῆναι διανοεῖται . στάχυς ] ἐπὶ τῶν αἰχμαλώτων στάχυς εἶπεν |
ὑγίειαν καλὸν ἡμῖν ἔργον ἀπεργάζεται , εἰ ἀποδέχῃ τοῦτο . Ἀποδέχομαι . Καὶ εἰ τοίνυν με ἔροιο τὴν οἰκοδομικήν , | ||
ὑπὸ μοχθηροῦ , ἂν ἔχῃ δὴ ἀναφαίρετον τὸ ἀγαθόν . Ἀποδέχομαι τοῦ λόγου τῆς γνώμης τῷ ἡμαρτημένῳ προστιθέντος τὴν ἀδικίαν |
- λοιτο ; φησὶ γὰρ δή που διαβάλλων αὐτὴν ὅτι στοχάζεται καὶ προάγει τοὺς λόγους οὕτως ὅπως ἂν στοχάζηται . | ||
πλὴν ὅσον μαντικὴ μὲν ἀπήλλακται στοχασαμένη , ῥητορικὴ δὲ οὐ στοχάζεται μόνον τῶν πραγμάτων , ἀλλὰ καὶ πράττει διὰ τῶν |
ἀέρια ζῷα ὁμοίως καλιὰς ἑαυτοῖς συντιθέντα , τὰ δὲ τετράποδα γνωρίζοντα τοὺς φωλεοὺς τοὺς ἰδίους ; Ταῦτα , ὦ τέκνον | ||
γε ἀκριβῶς ἐπιστήμη : λείπεται δῆλον ὅτι νοῦν εἶναι τὸν γνωρίζοντα τὰς ἀρχάς . καὶ γὰρ δὴ προσήκει μὲν ἀεὶ |
πολεμίους , ὡς ἡμῶν αὐτοῖς συλλαμβανόντων , ταπεινοὺς δὲ καὶ περιφόβους Ῥωμαίους , ὡς προδεδομένους ὑφ ' ἡμῶν , φυγῆς | ||
δ ' ἦν ἐπὶ μὲν τῶν θυρῶν γυναῖκας ἐλευθέρας , περιφόβους κατεπτηχυίας καὶ πυνθανομένας , εἰ ζῶσιν , τὰς μὲν |
τῆς ἀλαζονείας δυσχερῆ παρακολουθεῖ , καὶ ἰδίως τὰ ἐκ τῆς εἰκαιότητος καὶ τὰ διὰ τῆς ὀργῆς τούτων οἷς οὕτω προσφέρεται | ||
καὶ ὑπερηφανίας καὶ ὑπεροψίας , μετέχων δὲ καὶ πολλῆς ? εἰκαιότητος . τοιοῦτος [ ] γάρ ἐστιν , φησὶν ὁ |
καθ ' αὑτὰ ὑπαρχόντων , εἰδέναι δοξάσει τότε καὶ οὐκ ἐπιστήσεται . οὕτω μὲν οὖν τοῦ αὐτοῦ δόξαν εἶναι καὶ | ||
ἀσεβὴς εἶναι , κωλύων γενέσθαι μυστήρια : καὶ πάλιν οὐκ ἐπιστήσεται , ἵνα μὴ ἀσεβήσας ἡττηθῇ : ἔστι γὰρ ἴδιον |
τε σημείου καὶ τῆς κυρτῆς περιφερείας ἴσον τῷ ἀπὸ τῆς προσπιπτούσης , ἡ προσπίπτουσα ἐφάψεται τοῦ κύκλου : ὅπερ ἔδει | ||
σκεπτικῶν ἀναντιρρήτους : τί ἀπολείπεται τῆς καθ ' ἑκάτερον μέρος προσπιπτούσης ἰσοσθενείας εἰ μὴ τὸ ἐπέχειν καὶ ἀοριστεῖν περὶ τοῦ |
σκευῆς . γυναικείας δὲ συρτὸς πορφυροῦς , παράπηχυ λευκὸν τῆς βασιλευούσης : τῆς δ ' ἐν συμφορᾷ ὁ μὲν συρτὸς | ||
ἄρχουσι χρῆσθαι : ἡγεμονεύοντες μὲν γὰρ πολλὰ πημανοῦσι καὶ μεγάλα βασιλευούσης παρ ' αὐτοῖς ἀνοίας , ὑπακούοντες δὲ τὰ δέονθ |
τὸ προοίμιον καὶ σπερματικῶς ἔχειν τὰ πράγματα καὶ ἀπηλλάχθαι πάσης ἀγωνιστικῆς ἐπιχειρήσεως . Τινὲς δὲ ἐπὶ τῆς αὐτῆς ὑποθέσεως ἔφασαν | ||
τοῦ τρόπου . ἀσκεῖν καὶ ἀσκηταί καὶ ἀσκητικῶς : τὸ ἀγωνιστικῆς ἐπιμελείας τυγχάνειν ἀσκεῖν ἐστιν . Εὔπολις ἵππον κέλητ ' |
καὶ σπειρομένων ἄνωθεν ἀφανῶς τῶν ἐνθυμημάτων , ὡς ὑπὸ κατοχῆς ἐνθέου κορυβαντιᾶν καὶ πάντα ἀγνοεῖν , τὸν τόπον , τοὺς | ||
, καὶ τούτους ἀψευδεῖς , καὶ πρὸς τὸ κάλλιστον εἶδος ἐνθέου πνεύματος γεγραμμένους : καί τοί γε οὔτε μέτρον ἠπίστατο |
ἐποίησας ὅτι μικρόν τι μέρος εἴη στρατηγίας τὰ τακτικά , ἐπερομένου μου εἴ τι τούτων σύ με διδάξαι ἱκανὸς εἴης | ||
οὖν , Ἀπολλώνιε , διαλέξεται ὁ σοφός ; ” πάλιν ἐπερομένου αὐτὸν „ ὡς νομοθέτης , „ ἔφη ” δεῖ |