σωματος και βλασφημιας εἰς ἁπαντα τον αἰωνα . των μεν οὐν περι τους ἀρχαιους βασιλεις νομιμων τα μεγιστα ταυτ ' | ὑστερον δε παντων ἀπεθανεν ἡ γυνη . ἐν τῃ ἀναστασει οὐν τινος των ἑπτα ἐσται γυνη ; παντες γαρ ἐσχον |
ἀφεξεσθαι ἠ ἀπροφασιστως ἰεναι προς τους πολεμιους . ἐν μεν οὐν τοις δεινοις ἠθελον αὐτου ἀκουειν σφοδρα και οὐκ ἀλλον | : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα ἐργα |
ταλανταθ ' , ὁς παρ ' ἐμοι χθες ἠν ; Τοὐναντιον πεπονθε τοις πολλοις ἀρα : μεθυων γαρ , ὡς | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
μεμφεσθαι και ἀπαγορευειν , ὡς την ἑξιν φθειροντα θεμις . Τοὐναντιον δ ' αὐ μειουμενα τε και ἐπι τα ἡττον | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
θρυλουμενον , ὁτι των ἐπιθυμιων αἱ μεν εἰσι φυσικαι και ἀναγκαιαι , αἱ δε φυσικαι μεν , οὐκ ἀναγκαιαι δε | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
τουτων ἀποδειξις οὐκ ἐστι . πασων γαρ ἀποδειξεων αἱ προτασεις ἀναγκαιαι . το δε τουτῳ ἀντικειμενον , ὁτι ὡν αἱ | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
, ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
ὀρχεις ἀνευ του ψαυσαι της ἐπιδιδυμιδος οὐδεν μεν πασχει το σπερματικον ἀγγειον , ἀπολλυται δε των ζῳων οὐ το σπερμαινειν | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
δε του παθους ἡ γυναικεια γονη ἠ το μεμυκεναι τον σπερματικον αὐτης πορον . αὑτη τοινυν ἡ γονη τῳ τε | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
τι τελεον και νεανικον ἀποβαινειν αὐτο ἠ ἀγαθον ἠ και τοὐναντιον . Τι γαρ οὐκ ; ἠ δ ' ὁς | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
τον δ ' ὑπο της γραος τρεφομενον παρασιτον Παυσιμαχος ἐλεγε τοὐναντιον πασχειν τῃ γραᾳ συνοντα : αὐτον γαρ ἐν γαστρι | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
: ἐνιοτε ἐπι των πολυχρονουντων ζῳδιων κακωθεις ὁ ἑξαγωνος και ἀναιρει , ἐπι δε των ὀλιγοχρονουντων παλιν κακωθεις ὁ τριγωνος | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
: ἡ δε μη ἀπαγορευουσα το ἐν προσταξει παλιν καταφατικον ἀναιρει , γραφε μη γραφε , λεγε μη λεγε . | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
γαλαξ το ξ ἀπεβαλλεν , ἀνεφικτου οὐσης της εἰς ξ καταληξεως , ἐπει οὐδεν οὐδετερον εἰς διπλουν ληγειἀπειρος . ἡ | ἐχων κτηματα πολλα . Και περιβλεψαμενος ὁ Ἰησους λεγει τοις μαθηταις αὐτου , Πως δυσκολως οἱ τα χρηματα ἐχοντες εἰς |
κζʹ . Ὁ Θωραξ . Ἐστι μεν της εἰς αξ καταληξεως , κλινεται δε Θωρακος δια του Κ δικαιως : | λαβων ὁ Ἰησους ἀρτον και εὐλογησας ἐκλασεν και δους τοις μαθηταις εἰπεν , Λαβετε φαγετε , τουτο ἐστιν το σωμα |
' ὁρωμενον τοις παρουσι θεωροις . Το μεν οὐν εἰναι μαντικον ἐκεινο το ὑδωρ αὐτοθεν προδηλον : το δε πως | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
' ἠμεν νεογνοι , κηδεμονιαν : ὡστε προσαναγκαζειν ἑαυτους και μαντικον τι προσφερεσθαι προς την θεραπειαν , κἀξευρισκειν , εἰπερ | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
εἰς την νησον : χειρωσωμεθα αὐτην και ἑλκυσωμεν εἰς το Ἀτλαντικον πελαγος , και θωμεν εἰς ὑποδειγμα τοις λοιποις δημοις | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
ἐτι και νυν οἱ μεν Μεγαλην θαλατταν , οἱ δε Ἀτλαντικον πελαγος , οἱ δε Ὠκεανον προσαγορευουσιν . ποταμος δε | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
τι που δεοι χειρουργειν , ἐπεστησαν τοις ἀπο του κυαμου βουλευταις οὐσιν ἐν τῳ βουλευτηριῳ και εἰπον αὐτοις ἐξιεναι λαβουσι | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
' ἑαυτῳ την αἱρεσιν ἐποιησεν , ἀλλ ' ἀπεδωκε τοις βουλευταις την διαγνωσιν , ὡς ἀγαπησων ὁποτεραν ἀν ἐκεινοι δοκιμασωσι | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
εἰπομεν , ἑτερου δε τινος δει του διαιρησοντος αὐτον . Ἀναγκαιον οὐν ἀν εἰη μεριστον εἰναι το ῥυθμιζομενον γνωριμοις μερεσιν | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
ποτερα την της χειρονος ψυχης ἠ την της βελτιονος ; Ἀναγκαιον που την της ἀμεινονος . Ἀναγκαιον ἀρα τον ἀδικον | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | και την θαλασσαν , ὁτι κατεβη ὁ διαβολος προς ὑμας ἐχων θυμον μεγαν , εἰδως ὁτι ὀλιγον καιρον ἐχει . |
δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν | εἰ τις ἐστιν ἀνεγκλητος , μιας γυναικος ἀνηρ , τεκνα ἐχων πιστα , μη ἐν κατηγοριᾳ ἀσωτιας ἠ ἀνυποτακτα . |
ἀνομοιον , οὑτως ἀδυνατον ἐφαρμοσθηναι την ἐνδεχομενην γνωσιν προς την ἀναγκαιαν ὑπαρξιν του γνωστου , ὡς ἀναπαλιν την ἀναγκαιαν γνωσιν | . ἐν τῳ γαρ ὑποταξαι [ αὐτῳ ] τα παντα οὐδεν ἀφηκεν αὐτῳ ἀνυποτακτον . νυν δε οὐπω ὁρωμεν αὐτῳ |
και ἀπο των προτερων ἀρχομενοις ὡσπερ και ἀπο των ὑστερων ἀναγκαιαν την ἀκολουθησιν γινεσθαι , ὁμογονα ἐσται τα μεσα και | Σαυλος ἀπο της γης , ἀνεῳγμενων δε των ὀφθαλμων αὐτου οὐδεν ἐβλεπεν : χειραγωγουντες δε αὐτον εἰσηγαγον εἰς Δαμασκον . |
ζωης ἡμων ἡμιν ἐφεστωσης ἐν τε τοις περιττοις και τοις ἀναγκαιοις , τα εἰρημενα γενη των ἰχθυοφαγων τα μεν ἀχρηστα | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
της διεξαρκουσης εἰς ἑκαστην ἡμεραν , ἱνα ἀταμιευτοις χρωμενοι τοις ἀναγκαιοις μη πωλωσιν ἀψυχων , ὡν ἀν ἐθησαυρισαντο , τας | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
ἀντιστρεψαι ὀν ἐπι μερους ἀποφατικον ἐνδεχομενον : ἀντιστρεφει δε το ἀποφατικον ἐνδεχομενον ὁμοιως τῳ καταφατικῳ . ὁ οὐκεθ ' οἱον | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
οὐδε ἀποφατικον ἐνδεχομενον συναγεται , δηλον ἐξ ὡν το ἀναγκαιον ἀποφατικον δια των ὁρων συνηγαγομεν : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
ὁ δε δευτερος την προσληψιν του πεμπτου , ὁ δε κατηγορικος το συνημμενον του δευτερου : διο και ὑποθετικος λεγεται | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
] συλλογισμος οὑτως ἐχει , εἰ προτερον δειξωμεν ὁτι πας κατηγορικος συλλογισμος ὑπο τα τρια σχηματα ἀναγεται , οὐ μονον | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
ἀποκτεινας την μεν Τροιαν ἑλειν τοις Ἡρακλεους αὐθις τοξοις , ἰαθηναι δε ὑπο των Ἀσκληπιαδων αὐτος . ταυτα φησιν ὁ | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
, ὁτε ἀπελιπε σφας ἀνηρ πολεμικος και πολλων ἀνταξιος , ἰαθηναι δε αὐτον αὐτικα ὑπο της βωλου της Λημνιας , | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
και το ἀκενοδοξον περι τας δοκουσας τιμας : και το φιλοπονον και ἐνδελεχες : και το ἀκουστικον των ἐχοντων τι | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
. ἐρεθιζεται γαρ ἀει ῥᾳδιως ὑπο του φιλονεικου προς το φιλοπονον ἡ ψυχη . δια τουτο οὐκ ἀποκλειεις την ἀγαθην | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
ἐπι δυο πηχεις γην ἐπιτιθεσθαι , ὑπο δε του βαρους ἀναγκαζεσθαι στενους μεν μακρους δε ποιεισθαι τους οἰκους , ἀπορουμενους | Ἡρῳδιαδος της γυναικος του ἀδελφου αὐτου και περι παντων ὡν ἐποιησεν πονηρων ὁ Ἡρῳδης , προσεθηκεν και τουτο ἐπι πασιν |
ποιησαι ἀδολεσχησαι τον προσδιαλεγομενον : το δε ἐστι το πολλακις ἀναγκαζεσθαι τα αὐτα λεγειν . ὁ δε δια πασης της | τις τοπος της καταπαυσεως μου ; οὐχι ἡ χειρ μου ἐποιησεν ταυτα παντα ; Σκληροτραχηλοι και ἀπεριτμητοι καρδιαις και τοις |
ἀραιον , ὁπερ φαινεται μεν εὐυφες , τῳ δε κατανοουντι διεστηκος ἐστι και ἀραιον και οὐκ εὐπαγες , ἀλλα ταχεως | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
δια μεσου ῥεον χωριζει , γεφυραις δε πεντε ἰσχυραις το διεστηκος τουτο συνδειται . και το μεν ὑδωρ δυο ποιει | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
α ληγων ἀοριστος προσθεσει του ι και συστολῃ της ἀρχουσης ἀπαρεμφατον ποιει , ἐπεισα πεισαι : οὐ συνεζευχθη δε τῳ | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
ῥημα συνυπακουομενον ἐχον το ὀνομα ἠ την ἀντωνυμιαν ἠ το ἀπαρεμφατον λογος ἐστιν . εἰ δε τουτο οὐκ ἀληθες , | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
και ἀλλων μαρτυρων καταπτομενος . Οἱ δε ἐς τον Ξερξεω ναυτικον στρατον ταχθεντες , ἐπειδη ἐκ Τρηχινος θεησαμενοι το τρωμα | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
] * Ἰστεον ὁτι ἐν μεν Σαλαμινι το του Ξερξου ναυτικον κατεστραφη ὑπ ' Ἀθηναιων : ἐν δε τῃ Βοιωτιᾳ | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
ἐπι την ψυχην μεταφερειν . Εἰ γαρ τον τυπον του ὁρατου θειμεθα ἐν αὐτῃ , ἐκεινο μεν , ᾡ ἐνεσφραγισται | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
ὁρατου , οὑτως εἰ μεταξυ της διανοιας και του ἐκτος ὁρατου κειται ἡ ὁρασις ἀλογος οὐσα , οὐκ ἐασει την | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
των ὁλων γενεσιν ἐρωτα συμπαρελαβον , τουτεστι την κινητικην και συναγωγον των ὀντων αἰτιαν , ὁ μεν Ἡσιοδος λεγων ἠτοι | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
το αἰτιον : χωρις δε τουτων , εἰ των παντων συναγωγον ἐστι το ἑν , το δε ἑνοποιον και συναγωγον | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
και οὐ συγκεχυται , ἀλλα αὐ χωρις . Το γουν μεταλαμβανον οὐχ ὁμου παντων , ἀλλ ' ὁτου δυναται μεταλαμβανει | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
οὐτ ' εἰς ἐκκλησιας καλουμενον οὐτ ' ἀλλης πολιτικης φιλανθρωπιας μεταλαμβανον οὐδεμιας , δια ταυτα πανθ ' ὑμας μισει και | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
] λοχαντι ? [ ! ] ! ? ? ? παρθεν ? ? ? [ πριν ἐπικλλατααι [ ! ] | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
ἑξω κορας , ὡς δηθεν οὐκ εἰδυια τἀξειργασμενα . ὠ παρθεν ' , ἡκεις τον Κλυταιμηστρας ταφον στεψασα και σπεισασα | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
Σπωλητιῳ πεδιῳ Πομπηιος και Κρασσος , ἀμφω Συλλα στρατηγοι , κτεινουσι των Καρβωνειων εἰς τρισχιλιους και Καρριναν τον ἀντιστρατηγουντα σφισιν | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
αἰσχυνουσι , δολοφονουσιν , ἀντικρυς , ἠν ὠσι δυνατωτεροι , κτεινουσι . πλουτον γαρ ἠ δοξαν ἑκαστος αὐτων σκοπον προτεθειμενος | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
ὡς ἐπιπαν ὁ Ἐρως τιμαται . Λακεδαιμονιοι δε προ των παραταξεων Ἐρωτι προθυονται , ὡς ἐν τῃ των παραταττομενων φιλιᾳ | και ἀπολωλως και εὑρεθη . Ἐλεγεν δε και προς τους μαθητας , Ἀνθρωπος τις ἠν πλουσιος ὁς εἰχεν οἰκονομον , |
εἰμι μεν των δυναμεων ἡγεμων οὐδε ἐκοινωνησα των ἐν Θρᾳκῃ παραταξεων οὐτε ὡς στρατηγος οὐτε ὡς στρατιωτης , ἀλλ ' | διελθοντα τα ἀνωτερικα μερη ἐλθειν εἰς Ἐφεσον και εὑρειν τινας μαθητας , εἰπεν τε προς αὐτους , Εἰ πνευμα ἁγιον |
ἐστιν ἀσυλλογιστον : ἀλλα δει την μιαν προτασιν ἀντιστρεψαι και ἀναγαγειν τον συλλογισμον ἐπι το πρωτον σχημα , οἱον ἑκαστον | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
και το ἀσωματον οἱον ψυχη ἀγγελος θεος . ἐσχον οὐν ἀναγαγειν ἑαυτους ἐπι τι κοινον γενος την οὐσιαν του της | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
μη μετ ' ἀνθρωπων μενειν , ἀλλ ' ἐν ἀερι ἱπτασθαι . οὑτω και των ἀνθρωπων ὁσοι βιωτικοις πραγμασι τῳ | , και ἐβαπτισεν αὐτον . ὁτε δε ἀνεβησαν ἐκ του ὑδατος , πνευμα κυριου ἡρπασεν τον Φιλιππον , και οὐκ |
, μεταγεγραμμενου του εὐ πιπτουσιν εἰς το ἐμπιπτουσιν . Ἀετον ἱπτασθαι διδασκεις : ἐπι των ἐγχειρουντων διδασκειν τινας , ἁ | εἰπεν ἡ γραφη , ποταμοι ἐκ της κοιλιας αὐτου ῥευσουσιν ὑδατος ζωντος . τουτο δε εἰπεν περι του πνευματος ὁ |
μη τας φλεγμονας ἐχειν παραμενουσας αὐτοις : οὐδεν γαρ οὑτως ἀδιαλειπτον ὡς ὁ πυρετος . και θαυμαστον , ὁτι οὐδε | οὐδεν εὑρεν ἐν αὐτῃ εἰ μη φυλλα μονον , και λεγει αὐτῃ , Μηκετι ἐκ σου καρπος γενηται εἰς τον |
γινεται και διψοϲ ἐπιτεταμενον ἰϲχυρωϲ , ὡϲτε ἀπληρωτον τε και ἀδιαλειπτον εἰναι , και το ποτον χανδον ἑλκειν , εἰϲ | Ἰησους τοις μαθηταις ἐγερθεις ἐκ νεκρων . Ὁτε οὐν ἠριστησαν λεγει τῳ Σιμωνι Πετρῳ ὁ Ἰησους , Σιμων Ἰωαννου , |
ἐστ ' ἀνθρωπων . εἰ δε κε οἱ προπαροιθε πολεος κατεναντιον ἐλθω : και γαρ θην τουτῳ τρωτος χρως ὀξεϊ | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
, οὐδε ποτ ' αὐτῳ ἐκ μαλα περ πολλων ἐλθειν κατεναντιον ἐτλη τερπετο δ ' Εὐφορβῳ περικαλλεϊ φερτατος ἀνδρων αἰχμητης | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
' αὐ λεγεις μοι νεον , αἰαι , αἰαι , σφαγιον ἐπ ' ὀλεθρῳ γυναικειον ἀμφικεισθαι μορον ; Ὁραν παρεστιν | θεου και πατρος ἡμων ἐν τῃ παρουσιᾳ του κυριου ἡμων Ἰησου μετα παντων των ἁγιων αὐτου . Λοιπον οὐν , |
, ὁπηνικα ἐπεστρατευσεν ὁ Εὐρυσθευς ταις Ἀθηναις , ἑαυτην ἐπεδωκε σφαγιον ὑπερ της των λοιπων σωτηριας . το δ ' | πιστιν : χαρις και εἰρηνη ἀπο θεου πατρος και Χριστου Ἰησου του σωτηρος ἡμων . Τουτου χαριν ἀπελιπον σε ἐν |
τας ἀντιθεσεις και λυσεις των ἐπιφερομενων . το ἑξης : ἀνακοινουσθαι τε πραγματα και ἀντιγραφας . ἀξια σῃ φρενι : | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
αὐτους προτερον ἐν μυστηριῳ ἐχειν την τοιαυτην διδασκαλιαν και μη ἀνακοινουσθαι ταυτην τοις ἀγροικοτεροις , ἀλλα μονοις τοις γινωσκουσι το | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
ὁλου ἀν αὐτου καθοσον δυναται μεταλαμβανοι . Δει οὐν τα μεταλαμβανοντα αὐτου οὑτως ἐχειν αὐτου , ὡς οὐ μετελαβε , | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
κοινωνιαν προαγαγειν , και συνδησαι συμμετρως τα μετεχομενα τε και μεταλαμβανοντα προς ἀλληλα . Τοσουτον οὐν ἀφεστηκε του δια παθους | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
ἡν ὁ Ταυρος ἀπολαμβανει προς τον ὠκεανον τον πληρουντα το Κασπιον πελαγος . μηκος δ ' ἐστι ταυτης της μεριδος | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
ἐπι του αὐτου μεσημβρινου κεισθαι την τε Θαψακον και το Κασπιον : τουτῳ δ ' ἀκολουθειν το ἀφεσταναι ἰσον τας | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
κεφαλη λεγεται δια το εἰναι ἐν αὐτῃ τρια τινα : φανταστικον , λογιστικον και μνημονευτικον . και το μεν φανταστικον | παρεδοθη ἀνεχωρησεν εἰς την Γαλιλαιαν . και καταλιπων την Ναζαρα ἐλθων κατῳκησεν εἰς Καφαρναουμ την παραθαλασσιαν ἐν ὁριοις Ζαβουλων και |
ἀλλ ' εἰτε δη το αὐτο εἰθ ' ἑτερον το φανταστικον της ψυχης και αἰσθητικον , οὐδεν ὁλως γινεται ἀπατη | ' ὀναρ ἀνεχωρησεν εἰς τα μερη της Γαλιλαιας , και ἐλθων κατῳκησεν εἰς πολιν λεγομενην Ναζαρετ , ὁπως πληρωθῃ το |
περι φιλονικησῃ , νομων ὡς οὐ κηδομενος οὐδε ποιων τα προσταχθεντα ὑπο του νομοθετου . ἐαν δε τις ἐν ἀλλοις | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
κτωνται φιλους , εἰς δε τας χρειας τους δεινους τα προσταχθεντα πραξαι . οὐ συνδυαζεται δε ταυτα ἐν τοις πολλοις | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
ἐθαυμασαν , ἐπειτ ' ἐπεθεωρησαν , εἰτ ' εἰς ἐλπιδα ἐνεπεσον : οὑτω γινετ ' ἐκ τουτων ἐρως . ἀλλ | λυχνοι καιομενοι , και ὑμεις ὁμοιοι ἀνθρωποις προσδεχομενοις τον κυριον ἑαυτων ποτε ἀναλυσῃ ἐκ των γαμων , ἱνα ἐλθοντος και |
μεν οὐκ ἐτολμων , συνεχομενοι δ ' ἐντος των τειχων ἐνεπεσον εἰς λοιμικην περιστασιν : πολλου γαρ πληθους και παντοδαπου | . εἰπεν δε αὐτῳ , Ἀφες τους νεκρους θαψαι τους ἑαυτων νεκρους , συ δε ἀπελθων διαγγελλε την βασιλειαν του |
μεγαν γινεσθαι , συμβαλλομενης εἰς το μεγεθος αὐτῳ και της θερμασιας . ἐκεινο δε χρη μονον εἰπειν ὁτι τινες των | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
περισκελη καυματα και τους αὐχμους , μετα δε της συμμετρου θερμασιας και ὑδατων ὡραιων ἐκτελειν τα φυομενα . την μεν | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
γαρ καθ ' αὑτο τουτο ἀποδεδεικται γεωμετρικαις , φασιν , ἀναγκαις ὡς οὐδεν ματην ὑπο της φυσεως γινεται , και | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
δ ' εἰς ἐμε και γενεταν ἐμον ἠλυθε δομων πολυπονοις ἀναγκαις . και μην ὁδε σος συγγονος ἑρπει ψηφωι θανατου | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
κλυδωνιου ] ταραχης . πληγαις ] ταραχαις . ἀντλον : ναυαγιον , πλημμυρα . ἀντλον δε λεγεται το ἀπο του | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
νηες . των Περσων δηλονοτι . ναυαγια το παθος , ναυαγιον δε αὐτο το ναυαγησαν σκευος . δια τουτο οὐν | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
. Σεληνη ἐν τῳ Ϛʹ τοπῳ ἠ τῳ δυνοντι οὐσα ἀνευρετον ποιει το ἀπολωλος εἰ μη ὁ Ἡλιος μαρτυρησει αὐτῃ | ὑψωθησῃ ; ἑως του ᾁδου καταβιβασθησῃ . Ὁ ἀκουων ὑμων ἐμου ἀκουει , και ὁ ἀθετων ὑμας ἐμε ἀθετει : |
μη φαινομενον ; και οὑτως εἰς ἀπειρον οἰχομενης της ζητησεως ἀνευρετον γινεται το ἀληθες . Τι οὐν ; το πειθον | τῳ πατρι ἠ τῃ μητρι , Δωρον ὁ ἐαν ἐξ ἐμου ὠφεληθῃς , οὐ μη τιμησει τον πατερα αὐτου : |
Σαλαμινι παραταξαμενους . Ποτε ἐν τοις προβλημασι ῥητωρ μερεσι τισι συνηγορους δωσει και κατα ποσους τροπους ; τεσσαρας : ἠ | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
πονηριᾳ διαβαλλομενους , αὐτοθι συναγαγοντα συκοφαντας και ψευδομαρτυρας και τους συνηγορους και τους ἀλλους πονηρους ὡς δισχιλιους , ὡς Θεοπομπος | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
κινησιν : την γαρ ἑκαστου οὐσιαν και το οἰκειον εἰδος ἐνεργειαν εἰναι ἑκαστου , μη οὐσαν ταυτην κινησιν . Και | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
οὐν και οὑτοι , ὠ πατερ , ἐχουσι προς ἡμας ἐνεργειαν ; Την μεγιστην , ὠ τεκνον . εἰ γαρ | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
πορρω ὑπαρχετω , χωριζεσθω . εἰμι το ὑπαρχω και ὁ παρατατικος εἰν , ἡ μετοχη εἰς , ἐντος , και | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
. . * : εἰδῃ ] Εἰδημι : και ὁ παρατατικος εἰδω . . . . ἐαν εἰδῃ . * | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
τοιουτῳ μεθιενται : ὁκοταν το φυτον το ἐν τῃ γῃ ἐνεον ἰκμαδα λαβῃ ἀπο της γης , οἰδεει και πνευμα | οἱ κεκλημενοι της αἰωνιου κληρονομιας . ὁπου γαρ διαθηκη , θανατον ἀναγκη φερεσθαι του διαθεμενου : διαθηκη γαρ ἐπι νεκροις |
μωρον , ἐμπληκτον , παραπληγα , ἐμβροντητον , ἀποπληκτον , ἐνεον , ἐκφρονα ἀφρονα , ἀσυνετον , ληρωδη , ἀνουν | ἐσθιητε τον ἀρτον τουτον και το ποτηριον πινητε , τον θανατον του κυριου καταγγελλετε , ἀχρις οὑ ἐλθῃ . Ὡστε |
γυναικας εἰς συνουσιαν ἐκδωσι . Των δε δια συμβουλην θεραπαινιδων πεμψαντων τας δουλας , και κοπωθεντες οἱ βαρβαροι τῃ ἀληκτῳ | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
: παντας γαρ ἀνθεξεσθαι της κοινης ἀσφαλειας . Λακεδαιμονιων δε πεμψαντων φρουραν και τον ταυτης ἡγησομενον Καλλιβιον , τον μεν | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
ὑπ ' Ἀντιγονου και Δημητριου πιστιν , ἐλοιδορησε φορτικως τον Πτολεμαιον . ὑστερον δε στασιασαντων των στρατιωτων ἐκπεσων ἐκ Τυρου | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
ᾡ συνεγενετο Ἀρατος , κατα τον πρωτον και δευτερον γεγονε Πτολεμαιον , Νικανδρος δε κατα τον πεμπτον . μεμνηται γουν | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
τουτο των λογων ἀναφερων , ἀλλα προς το λυσιτελες των μανθανοντων . εἰσι γαρ τινες ἀμβλεις πανυ τας φυσεις , | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
φυσεως , ὁ φυσει προς τι ἐχων . των γαρ μανθανοντων οἱ ἐκ φυσεως ἐμπειροι βελτιους , ἐπειδη και πρεσβυτερα | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
εἰπειν κυνος και θηριου , πρωτον μεν χρη εἰναι τας κυνας ἑκαστου γενους , μη τας ἐπιτυχουσας , ἱνα ἑτοιμαι | , μαλλον ἑλομενος συγκακουχεισθαι τῳ λαῳ του θεου ἠ προσκαιρον ἐχειν ἁμαρτιας ἀπολαυσιν , μειζονα πλουτον ἡγησαμενος των Αἰγυπτου θησαυρων |
. των δε προβατων ὑπ ' ἀνοιας πεισθεντων και τους κυνας ἐκδεδωκοτων , οἱ λυκοι τους τε κυνας διεσπαραξαν και | κριμα ἐμπεσῃ του διαβολου . δει δε και μαρτυριαν καλην ἐχειν ἀπο των ἐξωθεν , ἱνα μη εἰς ὀνειδισμον ἐμπεσῃ |
οἱ νεωτεροι προϲαγορευουϲιν . ὁ δε πυριτηϲ των ἰϲχυρωϲ ἐϲτι διαφορουντων ὀγκουϲ τε και θρομβουϲ : οὑ μη παροντοϲ τῳ | ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Οὐκ ἐστιν καλον λαβειν τον ἀρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις . ἡ δε |
ὠθουμενην εἰϲ το βαθοϲ την ὑλην , ἀπο δε των διαφορουντων εὐθεωϲ ἀρχεϲθαι : μηδενοϲ δε κωλυοντοϲ , οἱον ἡλικιαϲ | οἰκον τινος των ἀρχοντων [ των ] Φαρισαιων σαββατῳ φαγειν ἀρτον και αὐτοι ἠσαν παρατηρουμενοι αὐτον . και ἰδου ἀνθρωπος |
μεν ἐν τοις λογικοις οἱ Στωικοι , ἱνα μαλιστα κρατυνωσι διαλεκτικον ἀει εἰναι τον σοφον : παντα γαρ τα πραγματα | ὑφ ' ἡμων : προνοουμεν γαρ καλα οὐ μονον ἐνωπιον κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον |
καρδια διακειται . παρεϲτι δε ἐν τῳ προϲωπῳ και το διαλεκτικον ὀργανον τηϲ γλωττηϲ ἐμφαινον ἡμιν την ῥωμην τε και | ἀδελφους κατα πολιν πασαν ἐν αἱς κατηγγειλαμεν τον λογον του κυριου , πως ἐχουσιν . Βαρναβας δε ἐβουλετο συμπαραλαβειν και |
και μαλιστα μεν ἠξιουν κατα τον στρατιωτικον ἀποκτειναι νομον τους ἀνδροφονους : εἰ δε μη , δικαστηριον αὐτοις ἀποδουναι παραχρημα | , και το ἀνθος αὐτου ἐξεπεσεν και ἡ εὐπρεπεια του προσωπου αὐτου ἀπωλετο : οὑτως και ὁ πλουσιος ἐν ταις |
αἰσχροκερδεις , ὑβριστας , ἐπιβουλους , κλεπτας , ἐπιορκους , ἀνδροφονους , ἀθεμιτοφαγους , ἀσεβεις και ὁλως παγκακους . τῳ | οἰνου : και του ἐπερχομενου ἐτους οὐ μη εὑρεθῃ ἐπι προσωπου πασης της γης ἡμιχοινικον σιτου οὐδε ἡμισταμνος οἰνου . |
ἠδη γαρ και προς ὑμας ὡς προς συμμαχους και κοινωνους διαλεγομαι , εὐ χρη εἰδεναι νυν ὁτι ἐν τοιουτῳ ἐσμεν | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
το γαρ τοιουτον συνημμενον ” εἰ ἡμερα ἐστιν , ἐγω διαλεγομαι “ ἡμερας οὐσης ἐπι του παροντος κἀμου διαλεγομενου κατα | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
το εἰδεναι το ἀληθες και το ψευδος , εἰτα το διαιρετικον , ἐπειτα το ὁριστικον , εἰτα το ὑποκειμενον , | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
τα γαρ εἰρημενα , φησι , το ὁριστικον , το διαιρετικον , το ἀληθες , οὐκ εἰσιν ἰδια της ῥητορικης | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
τον Λαϊον ὑπο του υἱεος ἀναιρεθεντα και τον Οἰδιπουν ταυτα ποιησαντα και παθοντα τυφλον ἀλασθαι , και προτερον ἀλλου βασιλεως | κατηγγειλαν τας ἡμερας ταυτας . ὑμεις ἐστε οἱ υἱοι των προφητων και της διαθηκης ἡς διεθετο ὁ θεος προς τους |
, ἀλλ ' ὑπεχωρει . ὡς δε τουτ ' εἰδον ποιησαντα αὐτον οἱ Ἀρμενιοι , διεδιδρασκον ἠδη ἑκαστος ἐπι τα | , ἱνα παντες μανθανωσιν και παντες παρακαλωνται , και πνευματα προφητων προφηταις ὑποτασσεται : οὐ γαρ ἐστιν ἀκαταστασιας ὁ θεος |
Ἑλλησι ἐπιθησεσθαι , οὐδε προτερον ἠ το συνθημα σφι ἐμελλε φανησεσθαι παρα των περιπλεοντων ὡς ἡκοντων . Ταυτας μεν δη | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
Ἰχθυων , ἐπιθεωρουντος Διος και Ἀφροδιτης , ἐν ἱεροις τοποις φανησεσθαι δηλοι , του δε Ἀρεως μεσουρανουντος συν τῃ Σεληνῃ | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
ἀδικεις την οὐσιαν καταποντωσας : αἰτιον δε ἐξ αἰτιου το ἀντιληπτικον : ἀλλ ' ἐξεστιν ἀπαλλοτριουν τα ἑαυτου , συνεχον | ἐχθες τον Αἰγυπτιον ; ἐφυγεν δε Μωϋσης ἐν τῳ λογῳ τουτῳ , και ἐγενετο παροικος ἐν γῃ Μαδιαμ , οὑ |
ἀλλα και της ἐνεργειας αὐτου δει μνημονευειν , ὁτι το ἀντιληπτικον των χρωματων . ὡστε δει τον φυσικον μη μονον | , και ὁ μισων την ψυχην αὐτου ἐν τῳ κοσμῳ τουτῳ εἰς ζωην αἰωνιον φυλαξει αὐτην . ἐαν ἐμοι τις |
δε την ἐριν την προς τον ἀδελφον γενομενην . και φιλικον ἀνδρα και μεταδοσει χρηματων εὐεργετικωτατον λεγει τον Θηρωνα . | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
εἰ δε ποτε ἀναβαλληται ὁ λαβων και μη ἀποδῳ , φιλικον το μη ἀπαιτησαι . ὡς φιλῳ μεν οὐν ἡ | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
, ἐλεγετο . πολλων οὐν ὀντων εἰς τουτο μαρτυριων ὀλιγα παραθησομαι . Κ . μεν ἐν τωι πρωτωι Ἀφορισμωι ταδε | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
βοηθημασι τα προγραφεντα ὑπο Ῥουφου και Ἀρχιγενους γεγραμμενα φαρμακα , παραθησομαι δε ὁμως και ἑτερα παραπλησια και ὑπο των ἀρχαιων | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
μηδεν ὡς πεφυκε : κἀπειτα Πρωτεως τινος δικην ἀλλαττων και μετατιθεις αὑτον ἐξευρῃ φωνην ἀφιεναι μητε ἀνδρος μητε γυναικος μητε | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
Μωυσης ἀχθομενος τοις τοιουτοις καταραται λεγων : „ ἐπικαταρατος ὁ μετατιθεις ὁρια του πλησιον „ . καλει δε πλησιον και | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
, ἁς διετελουν θυοντες μεχρι των νεωτερων καιρων . οὐ παραλειπτεον δ ' ἡμιν περι των παρα τοις Τενεδιοις μυθολογουμενων | , και ἡ φωνη ἡν ἠκουσα ὡς κιθαρῳδων κιθαριζοντων ἐν ταις κιθαραις αὐτων . και ᾀδουσιν [ ὡς ] ᾠδην |
ἐνδεχομενην περιποιουντας ἀσφαλειαν . Ἀναγκαιως και τοδε προστεταξεται . Οὐ παραλειπτεον δε οἰμαιὠ Θωμασιεοὐδε το φαυλον ἐκεινο , ὁ ἐπιταττομενον | της ὁμολογιας : οὐ γαρ ἐχομεν ἀρχιερεα μη δυναμενον συμπαθησαι ταις ἀσθενειαις ἡμων , πεπειρασμενον δε κατα παντα καθ ' |
Εἰπε δε τελευτᾳν γηρωντας , καιπερ και νεων και βρεφων τελευτωντων πολλακις , δια το ὡς ἐπι το πλειστον γινομενον | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
. διο και πολλων μεν τραυματιζομενων , οὐκ ὀλιγων δε τελευτωντων αἱ γυναικες τα των πεσοντων ὁπλα λαμβανουσαι συνηγωνιζοντο τοις | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
Ξ αἱματηφορους ] ᾑμαγμενους . αἱματηφορους ] + δια σφαγης γεγενημενους . μορους ] οὑς ποιουνται ὑπερ των φιλων πολιτων | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
ἀν ἀγανακτησειεν ὁρων ἐν τῳ προς ἀλληλους πολεμῳ μεγαλους αὐτους γεγενημενους ; ὡν οὐ μονον αἰσχρων ὀντων ἀλλα και δεινων | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
ἀλλως τε το τεμνον περας ἠτοι μεσον των δυοιν στιγμων πιπτον διχοτομει την γραμμην , ἠ κατα μεσου φερομενον του | και στραφεις προς την γυναικα τῳ Σιμωνι ἐφη , Βλεπεις ταυτην την γυναικα ; εἰσηλθον σου εἰς την οἰκιαν , |
μη τις το μεν ἑν στησειεν ἐφ ' ἑαυτου μη πιπτον εἰς σωμα , εἰτ ' ἐξ ἐκεινου τας πασας | ἠν . και παντες οἱ συμπαραγενομενοι ὀχλοι ἐπι την θεωριαν ταυτην , θεωρησαντες τα γενομενα , τυπτοντες τα στηθη ὑπεστρεφον |
ὡρισμενως ἐξεθετο , καταριθμουμενος πολεων ἁλωσεις , ἐκτοπισμους στρατοπεδων , μεταναστασεις ἐθνων , στρατειας βαρβαρων , ἐφοδους περαιωσεις τε ναυτικων | δια του κυριου ἡμων Ἰησου Χριστου , του ἀποθανοντος ὑπερ ἡμων ἱνα εἰτε γρηγορωμεν εἰτε καθευδωμεν ἁμα συν αὐτῳ ζησωμεν |
του πολεμου γενομενοι τε και οἰκησαντες οὐ ῥᾳδιως πανοικεσιᾳ τας μεταναστασεις ἐποι - ουντο , ἀλλως τε και ἀρτι ἀνειληφοτες | τα ἀσχημονα ἡμων εὐσχημοσυνην περισσοτεραν ἐχει , τα δε εὐσχημονα ἡμων οὐ χρειαν ἐχει . ἀλλα ὁ θεος συνεκερασεν το |
κεφαλην σφηνωσεις διαλυθηναι . ὁτι δε το προηγουμενον και οἱον κεφαλαιον της θεραπειας οὐκ ἐπι ὀφθαλμιωντων μονον , ἀλλα και | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
ὡς οὐτε ἀπεικοτως ἐχομεν : οἱ ἀγωνες και το δικαιον κεφαλαιον μετα του συμφεροντος ἁ κεκτημεθα : ἠγουν την των | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
γαρ και ταυτην θεραπευει . Δρυοκολαπτης οἱ δε δενδροκολαπτης , στρουθιον ἰσχυροστομον , ὁπερ ὁταν τικτῃ , εἰς κενεωνα δρυος | αὐτων . εἰρηνευετε ἐν ἑαυτοις . παρακαλουμεν δε ὑμας , ἀδελφοι , νουθετειτε τους ἀτακτους , παραμυθεισθε τους ὀλιγοψυχους , |
, εἰτα ναπυ και καρδαμον και ἀδαρκη , τουτων ἐφεξης στρουθιον και ὁ του νιτρου ἀφρος και το βερενικειον , | Μετα δε το σιγησαι αὐτους ἀπεκριθη Ἰακωβος λεγων , Ἀνδρες ἀδελφοι , ἀκουσατε μου . Συμεων ἐξηγησατο καθως πρωτον ὁ |
ᾁ διωνυμοι θεαι : ἀντι του ὁπου . ἠ ἀρθρον πληθυντικον και λειπει ὁ και συνδεσμος : ἀλλως : το | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
, ὁ ἀοριστος ἠρσα , ἡ μετοχη ἀρσας , το πληθυντικον ἀρσαντες . ἠ ἀπο του ἁρμοζω ἡρμοσα ἁρμοσας ἁρμοσαντες | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
ὁ στρατηγος Ῥωμαιων ἐπι Τραϊανου . Ἀλλοι ἐπι ἡμερας τινας παραταξαμενοι πλησιον του ἰδιου ἀπληκτου ὡς ἐπι μαχῃ δημοσιᾳ και | αὐτου τους ὀφθαλμους . παλιν οὐν ἠρωτων αὐτον και οἱ Φαρισαιοι πως ἀνεβλεψεν . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Πηλον |
πασα Ῥωμαιων ἐσαλευεν ἀρχη , κατελυσαμεν και ἐν οἱς ἀνδρειως παραταξαμενοι οὐδεν τι ἡττημεθα , και ἐν οἱς σπεισαντες μετα | αὐτου ἠρξαντο ὁδον ποιειν τιλλοντες τους σταχυας . και οἱ Φαρισαιοι ἐλεγον αὐτῳ , Ἰδε τι ποιουσιν τοις σαββασιν ὁ |
παρεγενηθησαν εἰς την Σουσιανην προς τους περι τον Εὐμενη , συνηγαγον ἐκκλησιαν κοινην , ἐν ᾑ πολλην συνεβη γενεσθαι φιλοτιμιαν | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
αὐτον ὁ Δεξιππος . και ἐντευθεν ἐπειδη ἀπορια ἠν , συνηγαγον το στρατευμα οἱ ἀρχοντες : και ἐνιοι μεν αὐτων | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
' αὐτον ἀμορφωτος . ὁ μεταξυ των μηρων ὁ καλουμενος Ἀρκτουρος ὑποκιρρος . . . . . . . . | δε ᾐδειν ὁτι παντοτε μου ἀκουεις : ἀλλα δια τον ὀχλον τον περιεστωτα εἰπον , ἱνα πιστευσωσιν ὁτι συ με |
Ὑαδες , πνει βορεας , την πρωτην δε της εἰκοστης Ἀρκτουρος ἐπιδυνει , τουτου το ἀποτελεσμα ταραχη του ἀερος , | ὑπο τεσσαρων . και μη δυναμενοι προσενεγκαι αὐτῳ δια τον ὀχλον ἀπεστεγασαν την στεγην ὁπου ἠν , και ἐξορυξαντες χαλωσι |
το ἑφθημιμερες ἐν τῳ τελει κεισθαι του μελους . συστημα ἐπιφθεγματικον κωλων ιʹ . ἡμετερον : + ὠ μεγαλε Ζευ | ἑαυτους ἁγνους εἰναι τῳ πραγματι . ἀρα εἰ και ἐγραψα ὑμιν , οὐχ ἑνεκεν του ἀδικησαντος , οὐδε ἑνεκεν του |
, οἱα πολλακις εἰρηται . ἐχει γαρ ἐν ἀρχῃ συστημα ἐπιφθεγματικον στιχων ἰαμβικων τριμετρων γʹ . ἑξης δε κατα σχεσιν | μετα ταυτα μη ἐχοντων περισσοτερον τι ποιησαι . ὑποδειξω δε ὑμιν τινα φοβηθητε : φοβηθητε τον μετα το ἀποκτειναι ἐχοντα |
Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | λογου εἰτε δι ' ἐπιστολης ἡμων . Αὐτος δε ὁ κυριος ἡμων Ἰησους Χριστος και [ ὁ ] θεος ὁ |
το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον | ὀνοματι Ἁνανιας , και εἰπεν προς αὐτον ἐν ὁραματι ὁ κυριος , Ἁνανια . ὁ δε εἰπεν , Ἰδου ἐγω |
διδωσιν , ἀμοιρος ἐκ σου γενεσθαι : ἐργων δε χρηστων ὑπομνησεις , ἱν ' ἀφω τον νομον , σκοπει παλιν | ἀμην γαρ λεγω ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και δικαιοι ἐπεθυμησαν ἰδειν ἁ βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι ἁ |
Τα μεν μεμνημεθα , ὁσα δε μη , συ παρων ὑπομνησεις : μαλλον δε , εἰ μη τι σοι χαλεπον | . λεγω γαρ ὑμιν ὁτι πολλοι προφηται και βασιλεις ἠθελησαν ἰδειν ἁ ὑμεις βλεπετε και οὐκ εἰδαν , και ἀκουσαι |
. . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
φιλοτιμως εἰργομενοι : φυλακαι γαρ ἐκ στρατιωτων βαρβαρων και ταις διαλεκτοις διαφοροις χρωμενων ἐφεστηκασιν , ὡστε μηδενα δυνασθαι δι ' | δουλοι και ἐλευθεροι ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : καθως προειπεν ὁ προφητης Δαυιδ |
ἠγουν ἐληλυθαμεν ] , ὁ κατα τον ῥηθεντα Ἡρακλειδην πεποιηται διαλεκτοις τεσσαρσιν , Ἀτθιδι Ἰαδι Βοιωτιᾳ Αἰολιδι . ἐλευθω γαρ | αἰωνων ποταποι ἀναστησονται ; και ἠκουσα φωνης λεγουσης μοι : ἀκουσον , δικαιε Ἰωαννη : πασα φυσις ἀνθρωπινη τριακονταετης ἀναστησεται |
ἐμβαλλομενον : ἐϲτι δε μαλακτικον . και καθολου χλιαρον ἐϲτι παρηγορικον μαλακτικον εὐωδεϲ εὐτοκιον . Τηλινον δυναμιν ἐχει μαλακτικην , | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
γη φαρμακωδεστερα τυγχανουσα ξηραινει και διαφορει , το ἀδηκτον και παρηγορικον οὐκ ἐχουσα , καθαπερ ἡ Σαμια τε και ἡ | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
μετα δε τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους εὑρισκομεν το παραγραφικον , ὁτ ' ἀν ἡ ὑλη εὐλογωτεραν τῳ κεφαλαιῳ | Σαββατον ἐστιν , και οὐκ ἐξεστιν σοι ἀραι τον κραβαττον σου . ὁ δε ἀπεκριθη αὐτοις , Ὁ ποιησας με |
, μοιχον ἀνελων : μετα γαρ την καταστασιν ἐπαγεις το παραγραφικον : και λυσον τῃ μεταληψει και τοις ὁρικοις , | ἰδιῳ ὀφθαλμῳ οὐ κατανοεις ; πως δυνασαι λεγειν τῳ ἀδελφῳ σου , Ἀδελφε , ἀφες ἐκβαλω το καρφος το ἐν |
: οἱονει ὑπερ ὡν νομος οὐ γεγραπται . ἀγριοθυμος : ἀγριος τῃ ψυχῃ . ἀγρειφνα : γεωργικον ἐργαλειον , δι | γεγονας : μηκετι ἁμαρτανε , ἱνα μη χειρον σοι τι γενηται . ἀπηλθεν ὁ ἀνθρωπος και ἀνηγγειλεν τοις Ἰουδαιοις ὁτι |
εἰμι ἀνθρωπος ; Συ μεν των ἀποφραδων διαφερεις οὐδεν οὑτως ἀγριος ὠν και μονηρης τον τροπον , δει δε σε | οὐ μη παρελθῃ ἡ γενεα αὑτη μεχρις οὑ ταυτα παντα γενηται . ὁ οὐρανος και ἡ γη παρελευσονται , οἱ |
λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | . και κατηγορουν αὐτου οἱ ἀρχιερεις πολλα . ὁ δε Πιλατος παλιν ἐπηρωτα αὐτον λεγων , Οὐκ ἀποκρινῃ οὐδεν ; |
ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη | ἡ ἐσχατη πλανη χειρων της πρωτης . ἐφη αὐτοις ὁ Πιλατος , Ἐχετε κουστωδιαν : ὑπαγετε ἀσφαλισασθε ὡς οἰδατε . |
δε νοσερος εἰη ὁ καμνων , τουτο ποιει : το ἀρσενικον κοψας και τριψας συμμισγε τῳ ἀκρατῳ και διδου αὐτῳ | αἰτησωνται , γενησεται αὐτοις παρα του πατρος μου του ἐν οὐρανοις . οὑ γαρ εἰσιν δυο ἠ τρεις συνηγμενοι εἰς |
Τα εἰς ΘΙΣ δισυλλαβα , εἰ μη μεταληψιν ἐχοι εἰς ἀρσενικον γενος , ὀξυνεται : πληθις Ἀτθις τηθις . σεσημειωται | μου προς τον πατερα , ἐξ οὑ πασα πατρια ἐν οὐρανοις και ἐπι γης ὀνομαζεται , ἱνα δῳ ὑμιν κατα |
δια σημειων μεν τους νομαδας εἰρηκε γαλακτοφαγους ἀβιους τε , δικαιοτατους ἀνθρωπους , και ἐτι ἀγαυους ἱππημολγους , Σκυθας δε | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
τῳ οἰνῳ , ὡς φησι Βαιτων . Κτησιας δε και δικαιοτατους αὐτους φησιν εἰναι . Ἁρμοδιος δε φιλοποτας λεγει γενεσθαι | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
εἰναι , φερεσθαι δε τας τοιαυτας φορας ἀβουλητους τε και ἀναιτιους οὐσας . Ἠ γαρ το βουλητοντουτο δε ἠ ἐξω | οὐδε ἀποθηκη , και ὁ θεος τρεφει αὐτους : ποσῳ μαλλον ὑμεις διαφερετε των πετεινων . τις δε ἐξ ὑμων |
Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους παιδας κατηγαγεν εἰς την πατρῳαν οἰκιαν , | ὁτι κριματα ἐχετε μεθ ' ἑαυτων : δια τι οὐχι μαλλον ἀδικεισθε ; δια τι οὐχι μαλλον ἀποστερεισθε ; ἀλλα |
χρηται , ἐνιοτε ὡς ἀρσενικῳ , ἐνιοτε δε ὡς οὐδετερῳ τελευτωντος του μηνος : του κατα σεληνην λεγει μηνος : | ὁτι ἀδικοι θεου βασιλειαν οὐ κληρονομησουσιν ; μη πλανασθε : οὐτε πορνοι οὐτε εἰδωλολατραι οὐτε μοιχοι οὐτε μαλακοι οὐτε ἀρσενοκοιται |
ἀναστησας την δυναμιν ἐκ της πολεμιας ἀπηγεν ἐπ ' οἰκου τελευτωντος ἠδη του ἐτους . ἐπισταντων δε των ἀρχαιρεσιων ἐδοξε | μετενοησαν ἐκ των φονων αὐτων οὐτε ἐκ των φαρμακων αὐτων οὐτε ἐκ της πορνειας αὐτων οὐτε ἐκ των κλεμματων αὐτων |
. Τουτο ἑωρακως ὁ τε ἰατρος και οἱ περι την καμνουσαν ἀνθρωποι ἱσταν τε ἐπεχειρησαν τα αἱματωδη ἐκεινα και τοις | μετα το παθειν αὐτον ἐν πολλοις τεκμηριοις , δι ' ἡμερων τεσσαρακοντα ὀπτανομενος αὐτοις και λεγων τα περι της βασιλειας |
τους περι την κεφαλην της κλινης ποδας , την δε καμνουσαν δια κηριας ἐν τοις ἐνηλατοις τῳ θωρακι προσκαταλαβοντες προσεταξαν | τουτο πρωτον γινωσκοντες , ὁτι ἐλευσονται ἐπ ' ἐσχατων των ἡμερων ἐν ἐμπαιγμονῃ ἐμπαικται κατα τας ἰδιας ἐπιθυμιας αὐτων πορευομενοι |
παρ ' Αἰγυπτιοις φερομενος . Παιδειαν δε γραφοντες , οὐρανον δροσον βαλλοντα ζωγραφουσι , δηλουντες ὁτι , ὡσπερ δροσος πιπτουσα | τοιαυτα σημεια ποιειν ; και σχισμα ἠν ἐν αὐτοις . λεγουσιν οὐν τῳ τυφλῳ παλιν , Τι συ λεγεις περι |
: παχνην μεν ὁταν παγῃ πριν εἰς ὑδωρ συγκριθηναι , δροσον δ ' ὁταν το συνισταμενον ὑγρον νυκτωρ ψυχθεν ἁμα | ὡσει κορακες μελανιζοντες και συνπλεκων την ψυχην την ἁμαρτωλην και λεγουσιν οὑτως : ἐν τῃ βαπτισει αὑτων ὑπο του ἱερεως |
μαχουμενος . ἡγουμαι γαρ ταυτα ἐργα μεν εἰναι σοφιστων λιαν ἀχρηστων και σφοδρα βιου δεομενων , ἀνδρος δε ἀγαθου και | μαχαιρα ; καθως γεγραπται ὁτι Ἑνεκεν σου θανατουμεθα ὁλην την ἡμεραν , ἐλογισθημεν ὡς προβατα σφαγης . ἀλλ ' ἐν |
των μακρολογουντων . Τις χρεια πυθομενου κρομμυου : ἐπι των ἀχρηστων . Τις οὐ γενησῃ τυγχανων εἰς Ἀρβελας : Ἀρβελαι | πνευμα το ἁγιον του θεου , ἐν ᾡ ἐσφραγισθητε εἰς ἡμεραν ἀπολυτρωσεως . πασα πικρια και θυμος και ὀργη και |
πασι τοις ἐμβαλλομενοις . κατα δε τον ἐνδεχομενον λογον τῃ παραθεσει το μηκος ἐστω , ὡστε γινομενων των ἐκτασεων εἰναι | ὀλολυζοντες ἐπι ταις ταλαιπωριαις ὑμων ταις ἐπερχομεναις . ὁ πλουτος ὑμων σεσηπεν και τα ἱματια ὑμων σητοβρωτα γεγονεν , ὁ |
τῃ μεν μετοχῃ προς τα πρωτα σωματα ἀφορωντα , τῃ παραθεσει δε , προς τα μετα τα πρωτα ἠτοι ἐλλειποντα | . Ἡ χαρις του κυριου Ἰησου Χριστου μετα του πνευματος ὑμων . Πολυμερως και πολυτροπως παλαι ὁ θεος λαλησας τοις |
δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | διἀ τουτο γνωριζεται το ἀγιον βαπτισμα , και ὀ μη ποιων οὐτος ἀμαρταννει . Ὁ δε Ἰωαννης εἰπεν : Κυριε |
ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο | αὐτῳ ἁγνιζει ἑαυτον καθως ἐκεινος ἁγνος ἐστιν . Πας ὁ ποιων την ἁμαρτιαν και την ἀνομιαν ποιει , και ἡ |
Πιναξ του πρωτου τμηματοϲ των κεφαλαιων του Ἀετιου . α Ἀβροτονον β Ἀβροτονον κεκαυμενον γ Ἀγνοϲ ἠ λυγοϲ δ Ἀγρωϲτιϲ | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
παραπλους ἡμερας μιας ἀπο Νεας πολεως . Ἀπο δε Γραφαρων Ἀβροτονον πολις και λιμην . Ταυτης ὁ παραπλους ἡμερας μιας | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
της Κελτικης παρωκεανιτιδος ἀν εἰη : τοσουτους γαρ πως διελθοντες συναπτουσι τῳ ὠκεανῳ . : ἐπει οὐν φησιν ἀπο του | ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . ἠ πως δυναται τις εἰσελθειν εἰς την οἰκιαν του ἰσχυρου και τα σκευη αὐτου |
: και τουτων γαρ τα μερη προς τινα κοινον ὁρον συναπτουσι : του μεν χρονου τα μερη το νυν ἀδιαστατον | τῃ πιστει , και ὁτι δια πολλων θλιψεων δει ἡμας εἰσελθειν εἰς την βασιλειαν του θεου . χειροτονησαντες δε αὐτοις |
τα εὐθεα των σκολιων βραχυβιωτερα και πρωϊβλαστοτερα δια τας αὐτας ἀναγκας εἰναι δοξειεν ἀν οὐ καλως λεγειν . και γαρ | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
ἡμας ἀκολουθησαι προσηκει , οὐδ ' ὁτι ἐκεινοι κατ ' ἀναγκας ἐψευσαντο , δια τουτο και ἡμας ἐξεπιτηδες ἐναντια ἡμιν | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
ἀντιστροφιον ἐστι πως του προ αὐτου : το γαρ κυριως ἀντιστροφιον ἠν : ἐαν δεδομενον μεγεθος εἰς ὁποσαουν διαιρεθῃ , | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
ἐν τῳ δʹ θεωρηματι του βʹ βιβλιου . Και το ἀντιστροφιον : ἐαν εὐθεια τμηματος ἑαυτης πενταπλασιον δυνηται , ἡ | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
ἁμαρτηματα καλουνται . Θεοφραστος μεντοι τα ἀτυχηματα οὐχ ὑπαγει τοις ἀδικημασιν : ἐοικε δε μηδε Ἀριστοτελης . τινα δε τα | και Ἰερουσαλημ και της παραλιου Τυρου και Σιδωνος , οἱ ἠλθον ἀκουσαι αὐτου και ἰαθηναι ἀπο των νοσων αὐτων : |
μεν γαρ ὀφθησεσθ ' ἐπι τοις οὑτω φανεροις και μεγαλοις ἀδικημασιν ὀργιζομενοι και τιμωρουμενοι , δοξετε τουθ ' , ὁπερ | την γην : οὐκ ἠλθον βαλειν εἰρηνην ἀλλα μαχαιραν . ἠλθον γαρ διχασαι ἀνθρωπον κατα του πατρος αὐτου και θυγατερα |
ἀποριαν των πρεσβυτερων λιαν ἐπιστημονα φαινεσθαι και την ἀπαντησιν του Ἀριστοτελους μη παντῃ ψευδη : ὁ μεν γαρ ἐνεργειᾳ τρια | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
γη . , . ταυτης της δοξης νεωτερος μεν του Ἀριστοτελους Ἀρχεδημος γεγονε . . , . , , , | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |