εἰς την νησον : χειρωσωμεθα αὐτην και ἑλκυσωμεν εἰς το Ἀτλαντικον πελαγος , και θωμεν εἰς ὑποδειγμα τοις λοιποις δημοις | ||
ἐτι και νυν οἱ μεν Μεγαλην θαλατταν , οἱ δε Ἀτλαντικον πελαγος , οἱ δε Ὠκεανον προσαγορευουσιν . ποταμος δε |
' ὁρωμενον τοις παρουσι θεωροις . Το μεν οὐν εἰναι μαντικον ἐκεινο το ὑδωρ αὐτοθεν προδηλον : το δε πως | ||
' ἠμεν νεογνοι , κηδεμονιαν : ὡστε προσαναγκαζειν ἑαυτους και μαντικον τι προσφερεσθαι προς την θεραπειαν , κἀξευρισκειν , εἰπερ |
του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
συνθηκην , χρονον προσσημαινουσα , ἡς των μερων οὐδεν ἐστι σημαντικον κεχωρισμενον , ὡρισμενην φυσιν εἰσαγουσα . αὐτος δε ἁτε | ||
ὁταν μη μενῃς ἐπι τοις ἀκριβως σημαντικοις , οἱον το σημαντικον του ὑποκειμενου ἐδοσαν , και το μετενηνεγμενον ἐκ της |
κεφαλη λεγεται δια το εἰναι ἐν αὐτῃ τρια τινα : φανταστικον , λογιστικον και μνημονευτικον . και το μεν φανταστικον | ||
ἀλλ ' εἰτε δη το αὐτο εἰθ ' ἑτερον το φανταστικον της ψυχης και αἰσθητικον , οὐδεν ὁλως γινεται ἀπατη |
ἀντιστρεψαι ὀν ἐπι μερους ἀποφατικον ἐνδεχομενον : ἀντιστρεφει δε το ἀποφατικον ἐνδεχομενον ὁμοιως τῳ καταφατικῳ . ὁ οὐκεθ ' οἱον | ||
οὐδε ἀποφατικον ἐνδεχομενον συναγεται , δηλον ἐξ ὡν το ἀναγκαιον ἀποφατικον δια των ὁρων συνηγαγομεν : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι |
μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
ἡ ἐντος μαστοειδης του ἐγκεφαλου ἀποφυσις , οὐδε το οὐς ἀκουστικον πρωτον , ἀλλ ' ἡ ἐντος μηνιγξ ἠ το | ||
αἰσθησεις και ἐστι τι μερος αὐτου πνευματικη ὁρασις και πνευμα ἀκουστικον και ὀσφρητικον και γευστικον και ἁπτικον . τουτο το |
δη ἀν ἐξεταζωμεν , δυναται το μεν δια των λημματων συμπεπλεγμενον ἀληθες εἰναι ἡμερας οὐσης , οἱον το τοιουτο ” | ||
το προσφατον και λευκον ἠ ὑπερυθρον , οὐ πεπιεσμενον ἠ συμπεπλεγμενον , λελυμενον δε και διακεχυμενον , σπερματος πληρες ὁμοιου |
. . : Τεχνικον το μη εὐθυς εἰσαγειν λαλουν το συνεκτικον προσωπον , προς ἐρεθισμον του ἀκροατου . μεγαλοφυως δε | ||
τον μεν κυκλον κοσμον μηνυοντες , τον δε μεσον ὀφιν συνεκτικον τουτου Ἀγαθον δαιμονα σημαινοντες . και Ζωροαστρης δε ὁ |
ἐμπυον του φυματος γινεσθαι , ἐπι δε του δερματος φλυκταιναν ἀνιστασθαι ὁμοιαν τοις πυρικαυτοις . προστιθησι δ ' ὁτι οὐ | ||
ἐκεινα προχειρα ἐχειν και χωρις ἐκεινων μη καθευδειν , μη ἀνιστασθαι , μη πινειν , μη ἐσθιειν , μη συμβαλλειν |
ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
. . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | ||
ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης |
γαρ πρωτη των ἀντιθετικων , και δεον ἀντιστατικον θειναι , ἀντεγκληματικον τεθεικεν , ἰσως ὁτι ὑποδειγματος χαριν , ἠ ὁτι | ||
του νομου κελευοντος , και το ἀντιληπτικον ὁμου και το ἀντεγκληματικον προβαλλομενος : οὐκουν κατα μεσην την διαιρεσιν ὁλοκληρον ἐμπεσειται |
ἐλλειψει δε οὐδεν ὡν ἀν ἐπιθυμησῃς , πλειω γαρ των ἀναλισκομενων εὑρησεις τα γεννωμενα . φυτα γαρ ἐστιν ἐν τοις | ||
ἐπι της διοικησεως , οἱον των προσιοντων τῃ πολει και ἀναλισκομενων . οἱ δε ὁτι Διομηδης και Ὀδυσσευς το παλλαδιον |
τι τελεον και νεανικον ἀποβαινειν αὐτο ἠ ἀγαθον ἠ και τοὐναντιον . Τι γαρ οὐκ ; ἠ δ ' ὁς | ||
τον δ ' ὑπο της γραος τρεφομενον παρασιτον Παυσιμαχος ἐλεγε τοὐναντιον πασχειν τῃ γραᾳ συνοντα : αὐτον γαρ ἐν γαστρι |
, ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
: δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
, ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
το χρησιμον φιλιας το μεν ἠθικον ἐστι , το δε νομικον . νομικον μεν χρησιμον , ὁταν τις τινι διδῳ | ||
σταδιοι : σχοινος δε Αἰγυπτιον , οἱ ἑξηκοντα σταδιοι . νομικον δε ὀνομα το τοιουτον πομπευειν ἀντι του κατηγορειν εἱλετο |
και ἀλλων μαρτυρων καταπτομενος . Οἱ δε ἐς τον Ξερξεω ναυτικον στρατον ταχθεντες , ἐπειδη ἐκ Τρηχινος θεησαμενοι το τρωμα | ||
] * Ἰστεον ὁτι ἐν μεν Σαλαμινι το του Ξερξου ναυτικον κατεστραφη ὑπ ' Ἀθηναιων : ἐν δε τῃ Βοιωτιᾳ |
σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
μεν ἐν τοις λογικοις οἱ Στωικοι , ἱνα μαλιστα κρατυνωσι διαλεκτικον ἀει εἰναι τον σοφον : παντα γαρ τα πραγματα | ||
καρδια διακειται . παρεϲτι δε ἐν τῳ προϲωπῳ και το διαλεκτικον ὀργανον τηϲ γλωττηϲ ἐμφαινον ἡμιν την ῥωμην τε και |
τουτο των λογων ἀναφερων , ἀλλα προς το λυσιτελες των μανθανοντων . εἰσι γαρ τινες ἀμβλεις πανυ τας φυσεις , | ||
φυσεως , ὁ φυσει προς τι ἐχων . των γαρ μανθανοντων οἱ ἐκ φυσεως ἐμπειροι βελτιους , ἐπειδη και πρεσβυτερα |
ἐπι ὀσφυν ἠ ὀμφαλον : εἰτ ' ἐγκυκλιῳ ἐπειλησει , καταλαμβανομενοι τον θωρακα και τας ἀρχας ἀγοντες ἐπι την ἑτεραν | ||
ἐπι δε των χρονιων βληχροι μεν οἱ πυρετοι και μολιϲ καταλαμβανομενοι , κεκρυμμενοι δε και οἱ παροξυϲμοι και βραδιϲτα τα |
Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
το εἰδεναι το ἀληθες και το ψευδος , εἰτα το διαιρετικον , ἐπειτα το ὁριστικον , εἰτα το ὑποκειμενον , | ||
τα γαρ εἰρημενα , φησι , το ὁριστικον , το διαιρετικον , το ἀληθες , οὐκ εἰσιν ἰδια της ῥητορικης |
τι που δεοι χειρουργειν , ἐπεστησαν τοις ἀπο του κυαμου βουλευταις οὐσιν ἐν τῳ βουλευτηριῳ και εἰπον αὐτοις ἐξιεναι λαβουσι | ||
' ἑαυτῳ την αἱρεσιν ἐποιησεν , ἀλλ ' ἀπεδωκε τοις βουλευταις την διαγνωσιν , ὡς ἀγαπησων ὁποτεραν ἀν ἐκεινοι δοκιμασωσι |
περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
οὐν ἐξ ὁμοιοτητος φιλιαι τοιαυται . δοκει δε και ἐξ ἐναντιοτητος συστηναι φιλια , ἡτις και δια το χρησιμον ἐστιν | ||
ἁρμονιας συνεχομενα : την δε δυαδα κατα την ὑλην ἐταττον ἐναντιοτητος οὐσαν πρωτην ἐμφαντικην . τριαδα δε το συμπαν ἐκαλουν |
ἐστιν ἀσυλλογιστον : ἀλλα δει την μιαν προτασιν ἀντιστρεψαι και ἀναγαγειν τον συλλογισμον ἐπι το πρωτον σχημα , οἱον ἑκαστον | ||
και το ἀσωματον οἱον ψυχη ἀγγελος θεος . ἐσχον οὐν ἀναγαγειν ἑαυτους ἐπι τι κοινον γενος την οὐσιαν του της |
, εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
. βελτιον δε ἰσως ἠν μηδε εἰ λεγει την ἀρχην προσποιεισθαι . τον οἰκετην πολλακις ἀνειμενον και παιζοντα ὁ δεσποτης | ||
ἁ μη ἐχει τις και μειζω ἠ ἁ ἐχει τις προσποιεισθαι ἐχειν ἑαυτον του ἁ ἐχει ἐλαττουν ἠ ἀρνεισθαι μη |
δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
τε ἀκριβως οὐλων και των ἁπλων : οὐ μην οὐδε φαλακρουνται ῥᾳδιως . εἰ δε θερμοτερος εἰη του μετρου , | ||
ἀπεριττοι τε εἰσι και ἀκριβεις ταις αἰσθησεσι και ἀγρυπνητικωτατοι και φαλακρουνται ταχεως . ἡ πρωτη μεντοι γενεσις αὐτοις των τριχων |
δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
ὀρχεις ἀνευ του ψαυσαι της ἐπιδιδυμιδος οὐδεν μεν πασχει το σπερματικον ἀγγειον , ἀπολλυται δε των ζῳων οὐ το σπερμαινειν | ||
δε του παθους ἡ γυναικεια γονη ἠ το μεμυκεναι τον σπερματικον αὐτης πορον . αὑτη τοινυν ἡ γονη τῳ τε |
μεν δυναται ἀπολογιας ἐχεσθαι , τῃ μεν ἀπο Δωρικου δυναμενον ἐσχηματισθαι του ὡ , ὁπερ ἀντι του ὡς παραλαμβανουσι , | ||
θρηνος καρατομησαντος του Περσεως . οἱ δε ἀπο της ἀϋτης ἐσχηματισθαι θελουσι , της μαχης : οἱον κατεπολεμησε το τριτον |
α ληγων ἀοριστος προσθεσει του ι και συστολῃ της ἀρχουσης ἀπαρεμφατον ποιει , ἐπεισα πεισαι : οὐ συνεζευχθη δε τῳ | ||
ῥημα συνυπακουομενον ἐχον το ὀνομα ἠ την ἀντωνυμιαν ἠ το ἀπαρεμφατον λογος ἐστιν . εἰ δε τουτο οὐκ ἀληθες , |
, δουναι πιειν . Ἑτερον : σμυρναν ὁσον τριωβολον , κοριον ὀλιγον , ῥητινην , γλυκυσιδης ῥιζαν , κυμινον Αἰθιοπικον | ||
κονιαν ἠ θυμου καρπον ἠ της εὐκνημου βοτρυν , ὁπερ κοριον καλουσι , μετ ' οἰνου ἠε νεον ] και |
ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
τοις ὑστερον χρονοις ἱερειαν της εἰρημενης θεου κατασταθεισαν θυειν τους ἁλισκομενους . ἐπιζητουσης δε της ἱστοριας τας της ξενοκτονιας αἰτιας | ||
πασαν μεν Καυκασου περιοδον , τουτο δ ' ὑπερ Ἰνδους ἁλισκομενους και Κασπιας πυλας , τουτο ὑπερ παντα τἀνθρωπεια , |
ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
ὑπερβασιν του ν δεχνυμαι . οὑτω και του ἀχω ἀχομαι παραγωγον ἀχυω ὡς ἀνω ἀνυω , Δωριεις δε ἀχυνω φασι | ||
το ὀνομα , ἐπι δε του “ κελαινεφες αἱμα ” παραγωγον . τανυγλωχινας τεταμενας τας γλωχινας ἐχοντας , τουτεστι τας |
ἁφης σημειου ἐπι του ΘΚ κανονιου μεχρι του Β την ὑποτεινουσαν την προς τῳ Α γωνιαν εὐθειαν , ἡν και | ||
ἰσην ἠτοι την προς ταις ἰσαις γωνιαις , ἠ την ὑποτεινουσαν ὑπο μιαν των ἰσων γωνιων , και τας λοιπας |
διαστημα το ἀπο Μεροης ἐπι το στομα το κατα το Βυζαντιον ὁτι ἐστι περι μυριους σταδιους και ὀκτακισχιλιους , ποιοιη | ||
Κολπου . το δε γε ἀπο της Ῥοδιας ἐπι το Βυζαντιον ἐστι τετρακισχιλιων που και ἐννακοσιων σταδιων , ὡστε πολυ |
ταλανταθ ' , ὁς παρ ' ἐμοι χθες ἠν ; Τοὐναντιον πεπονθε τοις πολλοις ἀρα : μεθυων γαρ , ὡς | ||
μεμφεσθαι και ἀπαγορευειν , ὡς την ἑξιν φθειροντα θεμις . Τοὐναντιον δ ' αὐ μειουμενα τε και ἐπι τα ἡττον |
Ἑλλησι ἐπιθησεσθαι , οὐδε προτερον ἠ το συνθημα σφι ἐμελλε φανησεσθαι παρα των περιπλεοντων ὡς ἡκοντων . Ταυτας μεν δη | ||
Ἰχθυων , ἐπιθεωρουντος Διος και Ἀφροδιτης , ἐν ἱεροις τοποις φανησεσθαι δηλοι , του δε Ἀρεως μεσουρανουντος συν τῃ Σεληνῃ |
τηρει . Εἰ οὐν τελειοτερον ἡ ἐνεργεια της οὐσιας , τελειοτατον δε το πρωτον , πρωτη ἀν ἐνεργεια εἰη . | ||
δε τουτων ἐμμελη συνθεσιν τε και κρασιν το πρεσβυτατον και τελειοτατον ἐργον ἁγιον ὡς ἀληθως εἰναι συμβεβηκε , τον κοσμον |
κυριον , δι ' ἁς δε συνεχωρηθη ταυτ ' αἰτιας παρελιπον : δια τουτ ' ἐπεξηλθον ἁπασας . και ἐπειδη | ||
δη τουτο και πομπικον εἰρημενον οὐδεις Ἰσοκρατους ἀμεινων ἐγενετο , παρελιπον ἑκων , οὑς ᾐδειν ἡττον ἐν ταις ἰδεαις ταυταις |
δε τον δημον ἐδιδασκεν οὐ ποτε Καρχηδονιους οὐδ ' Ἀννιβαν ἀποστησεσθαι σφισιν ἐνοχλουντας ἀμφι την Ἰταλιαν , εἰ μη Ῥωμαιων | ||
εὐλαβεισθαι μη ἱπποτυφιᾳ ληφθῃ . τοις μεθυουσι συνεβουλευε κατοπτριζεσθαι : ἀποστησεσθαι γαρ της τοιαυτης ἀσχημοσυνης . πινειν δ ' εἰς |
προσηκει ταυτα ποιειν , ὁπηνικα φθασῃ βιαιως ἐπι τον ἐγκεφαλον παραγενομενη ὑλη και σφηνωθῃ παχυτερα οὐσα και τοις ἀλλοις ὑπεικειν | ||
κτησις : ἀλλα κἀν προσγενηται , ταχιστα ἀπεπηδησεν , ὡς παραγενομενη την ἀρχην οὐκ ἐπ ' ὠφελειᾳ των λαβοντων , |
ᾁ διωνυμοι θεαι : ἀντι του ὁπου . ἠ ἀρθρον πληθυντικον και λειπει ὁ και συνδεσμος : ἀλλως : το | ||
, ὁ ἀοριστος ἠρσα , ἡ μετοχη ἀρσας , το πληθυντικον ἀρσαντες . ἠ ἀπο του ἁρμοζω ἡρμοσα ἁρμοσας ἁρμοσαντες |
λεγομεν . Τι γαρ ἀν εἰη το γνωστον ἠ το γνωστικον , οὐ ῥᾳδιον γνωναι , ἀγνοουμενης της γνωσεως . | ||
, ἐπει οὐχ ὡσαυτως ἐστιν οὐτε το ἀγαθον οὐτε το γνωστικον οὐτε το δυνατον παρα τῳ θεῳ και παρα τῳ |
τον Λαϊον ὑπο του υἱεος ἀναιρεθεντα και τον Οἰδιπουν ταυτα ποιησαντα και παθοντα τυφλον ἀλασθαι , και προτερον ἀλλου βασιλεως | ||
, ἀλλ ' ὑπεχωρει . ὡς δε τουτ ' εἰδον ποιησαντα αὐτον οἱ Ἀρμενιοι , διεδιδρασκον ἠδη ἑκαστος ἐπι τα |
και ναοι θεων κατασπωμενοι και ἡρῳα δαιμονων ἀνορυττομενα και παιανες ἀνοσιων ἐργων και χαριστηρια θεοις ἀδικιας ; ταυτα ἀγελαστω . | ||
ἐν τοις ἀπονεμητεοις ἀρρεπους στοχαζομενος , ὁ δ ' ὁσιος ἀνοσιων [ ἐν ] ἀρισταις ὑποληψεσι ταις περι θεου κατεσχημενος |
μεν και τρισυλλαβων πεντασυλλαβοι λβ , των δε τρισυλλαβων ἀλληλοις παρατιθεμενων ἑξασυλλαβοι ξδ , οὑς και μετρικας προσαγορευουσι συζυγιας : | ||
λιμῳ : πολλων γαρ και ἀγαθων αὐτῳ ἐπι την τραπεζαν παρατιθεμενων ὀζειν ἐδοκει του ἀρτου και της μαζης κακιστον , |
ὡροσκοπου : ἀλλ ' ὁποταν ἡ Σεληνη ἀφετης εὑρεθῃ , παραφυλαττεσθαι χρη τας κωλυσεις και τας ἑξαγωνους πλευρας και τετραγωνους | ||
αʹ . Περι των ἐν τῃ ἡμερᾳ του πολεμου ὀφειλοντων παραφυλαττεσθαι . βʹ . Περι τοξοτων πολεμιων . γʹ . |
θεον τουτον Ἀπολλω φιλαλεξανδρον , τῳ δε Ἡρακλει μεγαλοπρεπεις θυσιας συντελεσας και τους ἀνδραγαθησαντας τιμησας , ἐτι δε τους τετελευτηκοτας | ||
οἰκονομοις διαπυκτευων και προς τοσαυτας φροντιδας μεριζομενος , ἀλλα κρηπιδα συντελεσας ἑπτα ὀβολους τον μισθον ἐχων , ἀπαναστας περι δειλην |
, βουλεται ἐκθεσθαι και περι της δημωδους ῥητορικης και της ἀντικειμενης τῃ ἀληθινῃ ῥητορικῃ , ἡν και τριβην δει καλειν | ||
αὐτον , οὑτοι ἠσαν οἱ πρωτοι την σφετεραν ἀπο της ἀντικειμενης της των Καρων διορισαι ζητουντες ; ἠ οὑτοι μεν |
ὁ στρατηγος Ῥωμαιων ἐπι Τραϊανου . Ἀλλοι ἐπι ἡμερας τινας παραταξαμενοι πλησιον του ἰδιου ἀπληκτου ὡς ἐπι μαχῃ δημοσιᾳ και | ||
πασα Ῥωμαιων ἐσαλευεν ἀρχη , κατελυσαμεν και ἐν οἱς ἀνδρειως παραταξαμενοι οὐδεν τι ἡττημεθα , και ἐν οἱς σπεισαντες μετα |
, ὡς ὑμων ὁ Δημων κατεμαρτυρει , φενακιζετε και τουτουσι παρακρουσασθαι ζητειτε . περι τοινυν των κλινοποιων , εἰ συ | ||
, οἰσθα τον δολον . οὐκουν ὁσῳ το φοβησαι του παρακρουσασθαι κρειττον , τοσουτῳ σεμνοτερος ὁ παρων ἠπερ ὁν ἐδοξαν |
ὁλου ἀν αὐτου καθοσον δυναται μεταλαμβανοι . Δει οὐν τα μεταλαμβανοντα αὐτου οὑτως ἐχειν αὐτου , ὡς οὐ μετελαβε , | ||
κοινωνιαν προαγαγειν , και συνδησαι συμμετρως τα μετεχομενα τε και μεταλαμβανοντα προς ἀλληλα . Τοσουτον οὐν ἀφεστηκε του δια παθους |
πραγματα παντα κατα την της ψυχης διοικησιν ἐσχε το καλως διοικεισθαι δυνασθαι . Ψυχη γαρ πασα , φησι , παντος | ||
Δημοσθενει ποιουντας το προσταττομενον , ἀλλα και τους βοιωταρχας , διοικεισθαι δε και τας ἐκκλησιας ἁπασας οὐδεν ἡττον ὑπ ' |
τον ἀλαστορα των παιδων ὁρᾳν , οὐδε ὑπομενω θεωρειν τον δημιον των παιδων γενομενον : ἀν στρεβλουμενους τους παιδας λογισωμαι | ||
ἀπολωλοτος . ἑλκος ἑν ] ἠγουν λυπη μια . το δημιον ] το δημοσιον , το κοινον . τυχειν ] |
τον κατα κορυφην τοπον του ζῳδιακου και των περι αὐτον πλανωμενων ἀστερων , οἱς οἰκειως και αὐτοι τας ψυχικας κινησεις | ||
ἐκ πολλων ἀνομοιων συγκιρναμενην , ἐτι και τοις παλαιοις των πλανωμενων συσχηματισμοις , ἀφ ' ὡν ἐφαρμοζομεν τοις ὡσαυτως ἐχουσι |
την του κατηγορου ταξιν ἀναλαβων τοις ἐκεινου χρησεται κεφαλαιοις και ἀνθορισμον κινησει λεγων ὡς ἀλλα μοιχον ἀπεκτονως [ ὡς ] | ||
τα ἰδιωτικα χρηματα . ἐνιοι δε των σοφιστων ἀμαθαινοντες κατα ἀνθορισμον αὐτον καλουσιν ὡς και των ἁπλων μη ἐχοντων ἀνθορισμον |
οἱ δε ὁπλιται ὁσα εἰς πεζον παρεσκευαζοντο . ἐπει δε ἀναλαβοντες τα ὁπλα ἐπορευοντο ἐνθα ἐθυετο , ἀπηντα αὐτοις ὁ | ||
, ἐμβαλλουσιν εἰς ὑδωρ τρεις ἡμερας , και μετα ταυτα ἀναλαβοντες δοκιμαζουσι . Τινες εἰς ἀμμον ἐμβαλλοντες του οἰνου , |
ἡπατι . Αὑται εἰσιν αἱ γενικαι διαφοραι των νοσηματων , συνισταμεναι ἐν τε τοις πνευμασι , τοις ὑγροις , και | ||
, πολεμικως ἐπιφερομεναι , φιλονικως παραθεουσαι , συντρεχουσαι φιλοπονως , συνισταμεναι ταχυ , διισταμεναι , παλιν ἐπιφερομεναι : τελευτωσαι δε |
ἀφειμενοι του φοβου χαιρειν τε προσεποιουντο και το συνεδριον των βουλευματων ἐπῃνουν : ὀλιγοι δε τινες ἐξ αὐτων οἱ πονη | ||
προς το αὑτου συναπτε , ἱν ' ᾐ το κενοφρονων βουλευματων ἑρμηνεια του προς αὑτου . αὑτου ] παρανοιᾳ . |
δευτερῳ Μεσσηνιακων γραφων οὑτως : Τοις δ ' εἱλωσι παν ὑβριστικον ἐργον ἐπιταττουσι προς πασαν ἀγον ἀτιμιαν . Κυνην τε | ||
κατα μεταφοραν εἰρηται ἀπο των μελων : δηλοι δε το ὑβριστικον και ἐξω του καλου και τραχυτερον εἰς ἀκοην και |
το δε ὀνομα ῥημα οὐ λεγεται . αὐτος γαρ Ἀριστοτελης παρακατιων λεγει αὐτα δε τα ῥηματα καθ ' ἑαυτα λεγομενα | ||
ἐλεγε παιζων “ ὁ ἀλεκτρυων και ἡ ἀλεκτρυων ” . παρακατιων δε ἐρει ἀδυνατον μιαν και την αὐτην εἰναι ἡμεραν |
βουλομενος . τριζουσαι . των πεποιημενων ἡ λεξις . τυκτον κατεσκευασμενον : “ τυκτον κακον , ἀλλοπροσαλλον , ” οἱον | ||
χρυσα , και μαλιστα ἱματιον του Διος περιαιρουμενους ἐκ πολλου κατεσκευασμενον χρυσου . και τουτοις μεν ἐπιπληξας ὡς ἱεροσυλοις ἐκελευσεν |
, οὐχ ὑποπτον αὐθις : δει δε και γοργον και ἐναγωνιον ἐν τουτοις εἰναι τον λογον και πιθανην εἰναι την | ||
και παροντα , οὐ διηγησιν ἐτι τον λογον ἀλλ ' ἐναγωνιον πραγμα ποιησεις . ” πεπτωκως δε τις “ φησιν |
εἰδος τι του μη ὀντος ὀν και περι τι των μεμιγμενων τῳ μη ὀντι ἠ ὁπωσουν κοινωνουντων τῳ μη ὀντι | ||
και τα ἀλλα , ὡς παντων ἁμα ἐνυπαρχοντων αὐτωι και μεμιγμενων ὁμου , ἐκ τουτων ὑπενοει και παντα ὁμου τα |
διαλυομενον μεν τον διπλασιον εἰς ἡμιολιον και ἐπιτριτον διαλυεσθαι , συντιθεμενων δε παντως ἡμιολιου και ἐπιτριτου μονον συνιστασθαι διπλασιον και | ||
αὑτα κατηγορουμενα ἐπι πλεον , ἐξ ὡν ἀθροιζομενων τε και συντιθεμενων ἡ ἰδιος οὐσια του προκειμενου δηλουται : ἐκ γαρ |
' ὑδωρ μειον εἰς τοσουτον , ὡς αὐτο μονον το ἀτεραμνον τουδε του ἀλευρου ἐν τῃ ἑψησει διαχεισθαι : οὐ | ||
ποθ ' , ὁταν ταυτῃ ῥαισθῃ : την δ ' ἀτεραμνον στορεσας ὀργην εἰς ἀρθμον ἐμοι και φιλοτητα σπευδων σπευδοντι |
μειλιον τρυβλιον . το δε θηριον ἐχει το Η και ὑποκοριστικον ἐστιν . ἐτι το βιβλιον και σμιλιον . Τα | ||
σημασιας ἐπηνεγκαν : το κερδιον εἰ ἠν ἀπο του κερδους ὑποκοριστικον κἀν παροξυνετο ἀπο μακρας ἀρχομενον : ἐστιν δε συγκριτικον |
τοτ ' ἐπιβαλλε την σκαμμωνιαν και το πεπερι και το ἀγαρικον και χρω . ἡ δοσις προς την δυναμιν κοχλ | ||
ἰϲχυρωϲ δε ἑλκει ὁ ἰξοϲ . Ὁϲα διαφορητικα . Ἀβροτονον ἀγαρικον ἀδιαντον αἰγιλωψ ἀκαληφηϲ ὁ καρποϲ και τα φυλλα ἱκανωϲ |
Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
τε τριπλασιος λογος ἐλαμβανετο της δια πασων και δια πεντε συμφωνιας , καθ ' ὁν ἡ ὑπεροχη των ἀκρων δυο | ||
και ἐν ἑτεροις τοποις εὐπροφασιστως πεμπειν Χρη την γυμνασιαν της συμφωνιας των ταγματων των ἐν τῳ μερει , ὡς εἰρηται |
τονοισι γειτονευονται : ὁσον δε ἐξωτερω των ἀδενων , ἐπιπλειστον ἀπολαμβανειν : ἀσινεα γαρ . Γινωσκειν δε χρη και ταδε | ||
την του ἀει ἀφανους και ἐτι την του ὁριζοντος θεσιν ἀπολαμβανειν ὑπερ γης μεν ποιουντα παντοτε το βορειοτερον ἑαυτου παν |
χθονος ἠυτε καπνος ᾠχετο τετριγυια . ἐν οἱς το μεν ζωτικον πνευμα ἁτε ἐνικμον ἀυτμῃ δηλοι , το δε κατασβεννυμενον | ||
πυρετοϲ ἐϲτι θερμοτηϲ παρα φυϲιν καρδιαϲ και ἀρτηριων βλαπτουϲα τον ζωτικον τονον , ἀναφερομενη τε ἐκ βαθουϲ και δριμεια και |
ἀνθρωπον και δειξας την τραπεζαν εἰπε : „ τοιαυτα ἀριστα προδοτας οὐ τρεφει „ . Ὁ αὐτος τον κατα τον | ||
ἀναυμαχητον ὀλεθρον . ἱκεται μεν αὐτοι των θεων καθιζοντες , προδοτας δε των ὁρκων ὑμας ἀποφαινοντες . ἀνακαλουντες τε συγγενειαν |
, ποτιμον μεν και σωτηριον οὐδεν οὐδενι ναμα ἐκδιδουσα το παραπαν , ἁλμυρον δε νοσου και φθορας τοις χρησομενοις αἰτιον | ||
προς ἑαυτον θειναι σε , νομισας οὐκ ἀπαλλαγησεσθαι σε το παραπαν της ἀκαδημειας . διο δη και μαλιστα μοι φαινεται |
τρεφων οὐδεποτε χρηματων οὐδε τροφης ἠπορησε , και το παντων παραδοξοτατον , οἱ μετ ' αὐτου στρατευομενοι των ἀλλοεθνων της | ||
: των γαρ ἀλλων ἐπειδαν ἀκουσωσι πραττοντων οὑτοι , το παραδοξοτατον , ὑπο κατοκωχης ἐνθεου πραξειν φασι προτερον , εἰτα |
και τριακοντα θυσανηδον ἐκπεφυκασι . ζῳων δε ἀρα ἁπαντων τουτο δειλοτατον ἠν : ἐαν γαρ ὑπο τινος ὀφθῃ και αἰσθηται | ||
ἑτερον Κλεωνυμον τοὐνομα . ἐλαφοι . . . ἐγενοντο ] δειλοτατον γαρ το των ἐλαφων γενος ὡς ἀχολον . Κλεισθενην |
Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | ||
ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , |
δ ' οὐν ἁπασι και τοις τοιουτοις παραθηγομενοι τας ψυχας ἀμεινους ἡμιν γιγνονται . Τα δε δη σωματα , ὁπερ | ||
] / ? ? ὑπαντησαντες των ? ? ? μελλοντων ἀμεινους ? [ ] / ἐλπιδας ? [ ] ? |
της ἀνθρωπου , νυν ἐξελεγχομενων αὐτων ψευδη μεμαρτυρηκοτων και οὐ παραδιδοντων την ἀνθρωπον βοηθησαι μοι , εἰ δ ' ἐμοι | ||
γερων . Προβαλλοντες κυσιν ἀρνας : ἐπι των τους ἀπραγμονας παραδιδοντων συκοφανταις . Πριν κεν λυκος ὀϊν ποιμαινῃ : ἐπι |
ἐνικα Πυτινῃ , Ἀμειψιας δε Κοννῳ . διοπερ Ἀριστοφανης ἀπορριφεις παραλογως ᾠηθη δειν ἀναδιδαξας τας Νεφελας τας δευτερας καταμεμφεσθαι το | ||
παρ ' οὐδετερων ἐσχηματισμενα εἰς ης , εὐμηκες κακοηθες : παραλογως γαρ ἐβαρυνθη το αὐθαδες αὐταρκες καταντες : και τα |
ἰοιεν . οὐκουν ἐγω ἐπεισθην τε ταυτα ὑπο σου και παρεγενομην ἀνδρας ἀγων σοι ὡς ἠν δυνα - τον πλειστους | ||
ἀρχαιαν τε και μεγαλην ἐθελησαι φιλοσοφον ἀρχαιον παραγενεσθαι , και παρεγενομην ἀν αὐτος ἑκων κληθηναι μη περιμεινας , ὡς ὑφ |
Γυλιν τον πολεμαρχον παραταξαι τε ἐκελευσε το στρατευμα και τροπαιον ἱστασθαι και στεφανουσθαι παντας τῳ θεῳ και τους αὐλητας παντας | ||
. Ἀναξαγορας την σκιαν της γης κατα τουτο το μερος ἱστασθαι του οὐρανου , ὁταν ὑπο την γην ὁ ἡλιος |
του που πη πως , και μετα τουτο ἐπιφεροιτο ἑτερον ἐγκλιτικον , τουτο το περισπωμενον . . . . . | ||
, ὁμοιως τῃ αὐτον αἰτιατικῃ , ἐπει τοις τετραχρονοις το ἐγκλιτικον οὐ παρειπετο : οὐδε κατα την προτεραν συλλαβην ὠξυνθη |
Κοδρον και Νηλεα ἑαυτων το γενος ἀναβιβαζουσι , πυρ το μυστικον και την τελετην την κατ ' Ἐλευσινα ποθησαντες , | ||
της τουτου γλωττης βουλομενος . . . Οὐ μιμησαμενος τον μυστικον νομον , ὁς ἐποπτῃ τε και μυστῃ μεριζει τον |
μη δοκειν ὁραν παροντας ; περιχυθεντων ἀποπηδαν ; εἰς ἀγρον ἐλαυνειν ; ἐρημους ἐαν ἀνωθεν τε ταυτα ἐφορωντος ἡλιου και | ||
ἀλλων Τυρρηνων ἐπικουριας περιμενοντες προθυμιαν μεν εἰχον ἐπι την Ῥωμην ἐλαυνειν τῃ πλειονι της σφετερας στρατιας , ὡς οὐδενος αὐτοις |
μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
οἱ δογματικοι , προς εὐδαιμονιαν ἐκ της ἐποχης , εἰ ταραττεσθαι παντως δει και ταραττομενους κακοδαιμονειν ; μεγα , φησομεν | ||
ἑτερα μεν της αἰσθησεως , ἑτερα δε του νου . ταραττεσθαι δε οὐ χρη , εἰ ποτε μεν νουν , |
ἐμβαλλομενον : ἐϲτι δε μαλακτικον . και καθολου χλιαρον ἐϲτι παρηγορικον μαλακτικον εὐωδεϲ εὐτοκιον . Τηλινον δυναμιν ἐχει μαλακτικην , | ||
γη φαρμακωδεστερα τυγχανουσα ξηραινει και διαφορει , το ἀδηκτον και παρηγορικον οὐκ ἐχουσα , καθαπερ ἡ Σαμια τε και ἡ |