| ἀνθρωπον και δειξας την τραπεζαν εἰπε : „ τοιαυτα ἀριστα προδοτας οὐ τρεφει „ . Ὁ αὐτος τον κατα τον | ||
| ἀναυμαχητον ὀλεθρον . ἱκεται μεν αὐτοι των θεων καθιζοντες , προδοτας δε των ὁρκων ὑμας ἀποφαινοντες . ἀνακαλουντες τε συγγενειαν |
| ἐννοια : οὐ γαρ Εὐθυκρατους και Λασθενους και των ἀλλων προδοτων προὐκειτο δηπουθεν αὐτῳ κατηγορειν , ἀλλα συστησαι το προειρημενον | ||
| τῃ καθαιρεσει του δημου . Θ ξυνωμοτων ] ἐπιβουλων , προδοτων . πριν λαχειν : πριν χειροτονηθηναι , πριν κληρωθηναι |
| τε Ὀδυσσεως εἰποντος , ὡς εἰη προδοσια και το ὑπερ προδοτου λεγειν , ἐκεινον μεν ἀπηλασε της ἐκκλησιας οὐδε τοις | ||
| ἁ ὁ πατηρ ἐκτισεν , ὡς ἀν μηδε μνημειον του προδοτου ὑπολιποιτο : προδοτης γαρ διεβληθη : ἐσχηματισμενα δε λεγεται |
| διεθετο μεν οὑτως . ἐπεγραφη δ ' αὐτου τῳ ταφῳ ἐπιγραμματα ταδε : πρωτον : σωφροσυνῃ προφερων θνητων ἠθει τε | ||
| οὐκ ἀνατρεπω τας στηλας ; τι δε οὐκ ἐξαλειφω τα ἐπιγραμματα ; παντα γαρ οἰμαι τα της ἀρετης ὑπομνηματα ὡσπερ |
| τουτο μεν χαλκους ἐπ ' ἀγορας ἱσταντες , τουτο δε παρεδρους τοις ἐν ἀκροπολει θεοις καθισταντες , τους δε μεγαλων | ||
| δ ' ἐπιβαλλομεναν χαιταισιν εὐωδη ῥοδεων πλοκον ἀνθεων ται Σοφιαι παρεδρους πεμπειν Ἐρωτας , παντοιας ἀρετας ξυνεργους . πως οὐν |
| μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
| δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
| κατα την ὁμοιοπαθειαν : ποθεν γαρ ὁρωντες χασμωμενους τινας ἠ ἀπορουντας παραχρημα ἀναγκῃ τινι κινουμεθα προς το ὁμοιοπαθες ἐνεργειν , | ||
| την δια Κρευσιος τους μεθ ' αὑτου στρατιωτας και μαλα ἀπορουντας ποτερα ποτε πολεμος προς Θηβαιους ἠ εἰρηνη εἰη : |
| των πρεσβυτερων , ὁπερ ὑπαρχει σωφρονος ἀνδρος και μετριου . προσιουσι ] προσερχομενοις , προσερχομενων , ἐρχομενοις . προϊουσι ] | ||
| ὡσπερ ἐθος ἠν τοις τας ἀρχας ἐχουσιν , ἐχρηματιζε τοις προσιουσι δι ' ἡμερας περι την σιτοδοσιαν , ἐκβαλων της |
| ἐν ἐκτασει ἐστι το α : ὁτε μεντοι ἐπιφορητικος ἠ παραπληρωματικος , βραχυ ἐχει το α . . Ἐν ταις | ||
| ἀρχοντα και το εἰναι δουλον διχα ] κεχωρισμενον θην ] παραπληρωματικος συνδεσμος το θην . δη ἐπιγλωσσᾳ ] καταβοᾳ τελειται |
| δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
| : δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
| διελεγετο , ἐνταυθα ἐγω νυν διαλεγομαι , τοπον τε διαφορον καταλαμβανων των κουφων φυσει και των φυσει βαρεων , ἐτι | ||
| ' ἐπι την Ἀττικην , και Μεγαροις ἐπιχειρων , και καταλαμβανων Ὠρεον , και κατασκαπτων Πορθμον , και καθιστας ἐν |
| συνθηκην , χρονον προσσημαινουσα , ἡς των μερων οὐδεν ἐστι σημαντικον κεχωρισμενον , ὡρισμενην φυσιν εἰσαγουσα . αὐτος δε ἁτε | ||
| ὁταν μη μενῃς ἐπι τοις ἀκριβως σημαντικοις , οἱον το σημαντικον του ὑποκειμενου ἐδοσαν , και το μετενηνεγμενον ἐκ της |
| θειον , εἰτε ὡς παιγνιον ἐκεινων εἰτε ὡς σπουδῃ τινι συνεστηκος : οὐ γαρ δη τουτο γε γιγνωσκομεν , τοδε | ||
| μετα βιας ἀναστελλειν , και δια τουθ ' ὑποχωρειν το συνεστηκος εἰδωλον και ποιειν την ἐμφασιν ὑποφευγοντος : τοις δ |
| γαρ πρωτη των ἀντιθετικων , και δεον ἀντιστατικον θειναι , ἀντεγκληματικον τεθεικεν , ἰσως ὁτι ὑποδειγματος χαριν , ἠ ὁτι | ||
| του νομου κελευοντος , και το ἀντιληπτικον ὁμου και το ἀντεγκληματικον προβαλλομενος : οὐκουν κατα μεσην την διαιρεσιν ὁλοκληρον ἐμπεσειται |
| και δια την παχυτητα οὐκ ἐμειται . τοτε και εὐκρατον παρεχομεν , ὡστε ἐμεθηναι αὐτην . το γαρ εὐκρατον κατακερματιζει | ||
| πλην εἰ μη φοβουμεθα κεφαλαλγιαν : τοτε γαρ ὑδαρωτερον αὐτον παρεχομεν . ιηʹ . Οἱσι ῥινες ὑγροτεραι φυσει και ἡ |
| τονοισι γειτονευονται : ὁσον δε ἐξωτερω των ἀδενων , ἐπιπλειστον ἀπολαμβανειν : ἀσινεα γαρ . Γινωσκειν δε χρη και ταδε | ||
| την του ἀει ἀφανους και ἐτι την του ὁριζοντος θεσιν ἀπολαμβανειν ὑπερ γης μεν ποιουντα παντοτε το βορειοτερον ἑαυτου παν |
| ἐπαινον αὐτο μονον , ἀλλα και ὑπερ του τους ἐντυγχανοντας προτρεψασθαι και ἐπι τον ὁμοιον ζηλον ἀγαγειν . οἱ γαρ | ||
| πρωτον ἀρχομενα , πειρασομεθα ἑκαστον ἀπο των οἰκειων και προσφορων προτρεψασθαι : οἱον τους μεν πολλους ἐχοντας στεφανους , ὁτι |
| δε λιβανωτου και χαλβανης ὀνυχος τε και στακτης των στοιχειων συμβολον , ἡ δε τραπεζα εἰς την ὑπερ των θνητων | ||
| , δυνοντος ἀρτι του θεου , μετα ἀλαλαγης , ἱνα συμβολον εἰη τοις ἐντος οὐσιν . Ἁλουσης δε της πολεως |
| Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | ||
| ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , |
| ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
| ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
| Ἀττηλας περι των φυγαδων χαλεπαινοι : ἐδει γαρ ἠ παντας ἀπολαβειν ἠ πρεσβεις ἐκ της μεγιστης ἐξουσιας ἀφικεσθαι προς αὐτον | ||
| ἀποστειλαι πρεσβειαν πρωτον ὡς τους πολεμιους τας τε γυναικας ἀξιωσουσαν ἀπολαβειν και δικας ὑπερ αὐτων αἰτησουσαν της ἁρπαγης , ἱνα |
| , τριτην δε την Λιγυστικην , ὑφ ' ὡν κολπους ἀπολαμβανεσθαι τον τε Ἀδριατικον και τον Τυρρηνικον . ταυτα δ | ||
| και δι ' ἀφιππιαν πιπτειν , τους δε δια δυσχωριας ἀπολαμβανεσθαι : και γαρ πολυν τοπον χαλεπον εὑρειν οἱον ἀν |
| ἡγουμενοι και ἀρρενικα το τε ἀπο του ὡροσκοπου μεχρι του μεσουρανουντος και το κατα ἀντιθεσιν ἀπο του δυνοντος μεχρι του | ||
| , ὁπως ἀναβιβαζονται ταυτα τα γραμματιτζια μεχρι των ἐνενηκοντα κεντρου μεσουρανουντος . και γαρ τεταρτημοριον ἐνι κεχαραγμενον : τετρας γαρ |
| μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
| θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
| μετα πολλων αἰχμαλωτων παραβαλειν εἰς Αἰγυπτον , τους δε Τρωας ἀποσταντας αὐτου καταλαβεσθαι τινα τοπον και διαπολεμησαι μεχρι ὁτου συγχωρηθεισης | ||
| και ὁπως μεν , οὐκ ἐγνων , ὡς δ ' ἀποσταντας ἐς τους φορους ἐπανηγαγεν και ἑτερους , ὡς ἀρχηθεν |
| πραγματα παντα κατα την της ψυχης διοικησιν ἐσχε το καλως διοικεισθαι δυνασθαι . Ψυχη γαρ πασα , φησι , παντος | ||
| Δημοσθενει ποιουντας το προσταττομενον , ἀλλα και τους βοιωταρχας , διοικεισθαι δε και τας ἐκκλησιας ἁπασας οὐδεν ἡττον ὑπ ' |
| δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
| αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
| τε ἀκριβως οὐλων και των ἁπλων : οὐ μην οὐδε φαλακρουνται ῥᾳδιως . εἰ δε θερμοτερος εἰη του μετρου , | ||
| ἀπεριττοι τε εἰσι και ἀκριβεις ταις αἰσθησεσι και ἀγρυπνητικωτατοι και φαλακρουνται ταχεως . ἡ πρωτη μεντοι γενεσις αὐτοις των τριχων |
| ' ὁρωμενον τοις παρουσι θεωροις . Το μεν οὐν εἰναι μαντικον ἐκεινο το ὑδωρ αὐτοθεν προδηλον : το δε πως | ||
| ' ἠμεν νεογνοι , κηδεμονιαν : ὡστε προσαναγκαζειν ἑαυτους και μαντικον τι προσφερεσθαι προς την θεραπειαν , κἀξευρισκειν , εἰπερ |
| περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
| μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
| εἰς δικαστηριον ἡκει δεον ἐπι των φιλων και των ἐπιτηδειων διακεκρισθαι , οἱον εἰ μεν ἐβουλετο Ἀφοβος τα δικαια ποιειν | ||
| ! , ἀει δε το ἐπιτηδειον προς τους καιρους | διακεκρισθαι : διο χρειας πω μη οὐσης ἐν τῃ κυησει |
| ποιον , ἀμφω δε λογοι , ἀλλ ' ὁ μεν προφορικος ὁ δε ἐνδιαθετος : ὁ γαρ λογος ὁ εἰπων | ||
| ἀν τοσης οὐσης παχυτητος ; Δια τουτο λογος ἐδοθη ὁ προφορικος : καθ ' ὁν τροπον και ἡ των παροντων |
| ἀπεικασθησεσθαι . οὐδεν δε ἰσως ἡμας ἀν δεοι πραγματα ἐχειν ζητουντας και ἐρευνωντας , ἀλλ ' αὐτος ὁ Πλατων ἐρει | ||
| , και πολυ βελτιον παρ ' ὑδατων ἐνοχλουμενους βαδιζειν ἠ ζητουντας ὑδωρ οὐκ ἐχειν , και μνησθεις δη τινος παλαιου |
| δε τῳ σιτηρεσιῳ ἀλλο του τελουμενου ἡμισυ . κελευει τε ἀπελθοντας αὐτους ἠδη ὑποδεχεσθαι ἐκ τε των ναων και των | ||
| ἠθος μετριον , το τους ἀρχοντας παροντας τε φιλειν και ἀπελθοντας ἐπαινειν . ἀλλα κἀκεινο μεντοι το ἐργον ὁ συ |
| αὐτον αἰτιας [ τε και της κινουσης ἠν διαυτη ] ἀπολομενης ; ἠν δ ' αὑτη το μηδεν εἰς το | ||
| ὑφασμα τυχειν αὐτην ἐχουσαν και τουτου μονου προτεραν ἀπολλυσθαι , ἀπολομενης δε της ψυχης τοτ ' ἠδη την φυσιν της |
| εἰδος τι του μη ὀντος ὀν και περι τι των μεμιγμενων τῳ μη ὀντι ἠ ὁπωσουν κοινωνουντων τῳ μη ὀντι | ||
| και τα ἀλλα , ὡς παντων ἁμα ἐνυπαρχοντων αὐτωι και μεμιγμενων ὁμου , ἐκ τουτων ὑπενοει και παντα ὁμου τα |
| ” ἀσπαζομαι “ . ἡ δε δια το ἀτοπον της προρρησεως ὡς ἐν ἐρωτι : ” τι φησιν ; “ | ||
| σπλαγχνων τουτο συμβαιη , σφοδρα κινδυνωδης ἡ διαθεσις και μετα προρρησεως δει κεχρησθαι τοις εἰρημενοις βοηθημασι : δριμεος δε ὀντος |
| ἀνω θεον προσαγομενον αὐτου τα ὀμματα λαμβανει τε το μεν κριτικον ἀπο της θεωριας , το δ ' ὁρμητικον ἀπο | ||
| Και ἡ θεων δε ψυχη κεκτηται και αὐτη το τε κριτικον , ὁ και γνωστικον ἀν καλοιτο , και μην |
| εἰδον τον στρατον ἑξηκοντα σταδιους της πολεως ἀπεχοντα , οὐκετι ἀνασχετον ἐποιουντο , ἀλλ ' αὐτοις , ὡς εἰκος , | ||
| ἐλεγον ἀν ταδε , ὡς οὐ βιωτον ἐστιν οὐδ ' ἀνασχετον της μεν θαλαττης ἀντιποιεισθαι τινας ὑμων ἀναλισκειν τε πολλα |
| τοις ὑστερον χρονοις ἱερειαν της εἰρημενης θεου κατασταθεισαν θυειν τους ἁλισκομενους . ἐπιζητουσης δε της ἱστοριας τας της ξενοκτονιας αἰτιας | ||
| πασαν μεν Καυκασου περιοδον , τουτο δ ' ὑπερ Ἰνδους ἁλισκομενους και Κασπιας πυλας , τουτο ὑπερ παντα τἀνθρωπεια , |
| ἠ ὁσον ἐξαναστηναι : πρωϊ δε χρεεσθαι τοισι περιπατοισιν : ἡλιους δε φυλασσεσθαι και τα ψυχεα τα τε ἐν τῳ | ||
| και εἰδον ἀνδρα φωτοφορον ἐκ του οὐρανου κατελθοντα ὑπερ ἑπτα ἡλιους ἀστραπτοντα : και ἐλθων ὁ ἀνηρ ὁ ἡλιομορφος ἐκεινος |
| εἰς την νησον : χειρωσωμεθα αὐτην και ἑλκυσωμεν εἰς το Ἀτλαντικον πελαγος , και θωμεν εἰς ὑποδειγμα τοις λοιποις δημοις | ||
| ἐτι και νυν οἱ μεν Μεγαλην θαλατταν , οἱ δε Ἀτλαντικον πελαγος , οἱ δε Ὠκεανον προσαγορευουσιν . ποταμος δε |
| δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
| παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
| ὁς και ὑποαιολιος καλειται : ὑποφρυγιοι δυο , ὡν ὁ βαρυτερος και ὑποιαστιος καλειται : ὑποδωριος . τουτων ὀξυτατος μεν | ||
| Ἀλλ ' εἰ ἀλλο τι φθογγος ὁ ἀκουστος και ὁ βαρυτερος και ὁ ὀξυτερος , διαφερουσιν ἀλληλων ἠ ὡς φθογγοι |
| ἐνικα Πυτινῃ , Ἀμειψιας δε Κοννῳ . διοπερ Ἀριστοφανης ἀπορριφεις παραλογως ᾠηθη δειν ἀναδιδαξας τας Νεφελας τας δευτερας καταμεμφεσθαι το | ||
| παρ ' οὐδετερων ἐσχηματισμενα εἰς ης , εὐμηκες κακοηθες : παραλογως γαρ ἐβαρυνθη το αὐθαδες αὐταρκες καταντες : και τα |
| . βελτιον δε ἰσως ἠν μηδε εἰ λεγει την ἀρχην προσποιεισθαι . τον οἰκετην πολλακις ἀνειμενον και παιζοντα ὁ δεσποτης | ||
| ἁ μη ἐχει τις και μειζω ἠ ἁ ἐχει τις προσποιεισθαι ἐχειν ἑαυτον του ἁ ἐχει ἐλαττουν ἠ ἀρνεισθαι μη |
| , ὁση δυναμις παρεστι : τουτεστιν οὐτε ὁ πλουτος ἐστι περισπουδαστος ὁ μη ἀσφαλης , οὐτ ' αὐ τοὐναντιον μακαριστοι | ||
| , ἀλλ ' οὐ το σωμα . ὁτι δε και περισπουδαστος ἠν αὐτων ἡ θεα ἐν τῳ αὐτῳ λογῳ παλιν |
| μεν δυναται ἀπολογιας ἐχεσθαι , τῃ μεν ἀπο Δωρικου δυναμενον ἐσχηματισθαι του ὡ , ὁπερ ἀντι του ὡς παραλαμβανουσι , | ||
| θρηνος καρατομησαντος του Περσεως . οἱ δε ἀπο της ἀϋτης ἐσχηματισθαι θελουσι , της μαχης : οἱον κατεπολεμησε το τριτον |
| δε Ἑρμῃ ἐπιμεριζουσα ἐπι ἡμερας τε και νυκτος και αὐξιφωτουσα πρακτικους τους χρονους σημαινει και περιποιητικους συστασεως τε και φιλιας | ||
| ὁ χρονος . Ἑρμης Διι ἐπιμεριζων ἐπι νυκτος και ἡμερας πρακτικους σημαινει τους χρονους και περικτησιν και κερδη και ἐχθρων |
| δ ' οὐν ἁπασι και τοις τοιουτοις παραθηγομενοι τας ψυχας ἀμεινους ἡμιν γιγνονται . Τα δε δη σωματα , ὁπερ | ||
| ] / ? ? ὑπαντησαντες των ? ? ? μελλοντων ἀμεινους ? [ ] / ἐλπιδας ? [ ] ? |
| τοτ ' ἐπιβαλλε την σκαμμωνιαν και το πεπερι και το ἀγαρικον και χρω . ἡ δοσις προς την δυναμιν κοχλ | ||
| ἰϲχυρωϲ δε ἑλκει ὁ ἰξοϲ . Ὁϲα διαφορητικα . Ἀβροτονον ἀγαρικον ἀδιαντον αἰγιλωψ ἀκαληφηϲ ὁ καρποϲ και τα φυλλα ἱκανωϲ |
| μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| ἐπικινδυνου και πολλην ἐχουσης ἀδηλιαν ἑκουσιως ἁπτομενος , μητε τους παραβολως χρησαμενους τοις πραγμασι και θαυμασθεντας ἐπι τυχῃ λαμπρᾳ ζηλουν | ||
| και μονοι δια στενης τινος και βαθειας διωρυγος ἐτολμησαν διαβηναι παραβολως . διαβαντων δ ' αὐτων και προσβαλλοντων τοις τειχεσιν |
| και γυρωσαι φυτον ἠ βαθυναι ταφρον ἠ τας περιττας ἐπιφυσεις ἀποτεμειν ἠ τι των ὁμοιοτροπων ἐργασασθαι , τα δ ' | ||
| κυνεην , εἰη δ ' ἀν ἡ ἀορασια , και ἀποτεμειν της Γοργονος την κεφαλην , ὁ δε τῳ αὐτου |
| πολεμος ἐγερθησεται , τῳ μερει τουτῳ λεγω , ἐν δυναμει στρατευμασιν κατα των πολεμιων : οἱ των Ῥωμαιων ἀρχηγοι και | ||
| τουτῳ δε ὁ Ναρσης τῃ Ῥαβεννῃ ἐπιστας και τοις ἐνταυθα στρατευμασιν ὁμιλησας και παντα ἐν δεοντι καταστησαμενος ἐς Ἀριμινον ἐχωρει |
| και πλεονεκτικον , ταυτα και παρ ' ἑκοντος λαμβανειν ὁμοιως ἀναιδους τινος και φιλοκερδους ἀνδρος και πλεονεκτου : αἰτειν δε | ||
| γη κομωσα ἡδυ οὑτω θεαμα ὡς γυνη κατακομος . φευ ἀναιδους παλαμης : ὀντως παντα τα ἐκ πολεμιων πεπονθας : |
| ὀκτακοσιους : ἐγγυς δε τουτων ἐστι και ἡ Περουσια . προσλαμβανουσι δε προς την εὐδαιμονιαν της χωρας και λιμναι μεγαλαι | ||
| ἀλλοι ποταμοι οἱ πληρουντες ἐκεινον ταις μεν της γης ἀρεταις προσλαμβανουσι , την δε θαλατταν ἀλλοτριουσιν . ἡ γαρ χους |
| ἁπαν ἐπι σωτηριᾳ των ἀνθρωπων ἐκ της Σαμου προφασισθεν , ἀπολυσαντες της αἰτιας ἀπεπλευσαν ὁ μεν ἐς την Χιον , | ||
| μεγα Χλοην καλουντα . Και οἱ μεν ἀρτι το πεισμα ἀπολυσαντες και ταις κωπαις ἐμβαλοντες ἀπεπλεον εἰς το πελαγος : |
| ἀντι του ” δικαστηρια οὐκ ἀγουσιν “ . εἰς το φιλοδικον των Ἀθηναιων αἰνιττεται . τι δητ ' ] δια | ||
| τα δειγματα των πωλουμενων ἐτιθεσαν . ἁμα δε ἐσκωψε το φιλοδικον των Ἀθηναιων . ΓΘ ἐν τῳ δειγματι των δικων |
| διεξιοντες , και την ἐσθητα του Ποστομιου πιστιν των λογων παρεχομενοι . ἀγανακτησεως δε μεγαλης ἐξ ἁπαντων γενομενης συναγαγοντες την | ||
| και ἀκινακεας ἐστρατευοντο . Οὑτοι μεν οὑτω ἐσκευαδατο , ἡγεμονα παρεχομενοι Ἀριομαρδον τον Ἀρτυφιου ἀδελφεον . Σαραγγαι δε εἱματα μεν |
| το χρησιμον φιλιας το μεν ἠθικον ἐστι , το δε νομικον . νομικον μεν χρησιμον , ὁταν τις τινι διδῳ | ||
| σταδιοι : σχοινος δε Αἰγυπτιον , οἱ ἑξηκοντα σταδιοι . νομικον δε ὀνομα το τοιουτον πομπευειν ἀντι του κατηγορειν εἱλετο |
| και αὑται πασαι ἀληθεις . λοιπος οὐν ὁ οὐ πας προσδιορισμος συμπλεκεσθω τῳ ὑποκειμενῳ : παλιν οὐν ἐρουμεν ἠ οὐ | ||
| καλειται καθολου , διοτι δε οὐ κειται αὐτῳ ὁ καθολου προσδιορισμος καλειται μη καθολου . Τα μεντοι δηλουμενα ἐστιν εἰναι |
| μετωνομασε Καισαρειαν , ἐχουσα και λιμενα και προ του λιμενος νησιον . μεταξυ δε της Καισαρειας και του Τρητου μεγας | ||
| της Πισατιδος την Φειαν φασι : προκειται δε και ταυτης νησιον και λιμην , ἐνθεν εἰς Ὀλυμπιαν το ἐγγυτατω ἐκ |
| ἐχοντα , τουτεστι μητε παρα το κλεος ὀντα μητε ἀπο συναιρεσεως των εἰς ηεις , εἰς την ου διφθογγον ἐχουσι | ||
| τε και ἀμητος και των καρπων , ἀρχη γενεσεως και συναιρεσεως , ὡς Ἡσιοδος : Πληιαδων Ἀτλαγενεων ἐπιτελλομεναων ἀρχεσθ ' |
| τῳ κοινῳ βιῳ συνεσταμενον . περι δε της του γενους ἀρχαιοτητος οὐ μονον ἀμφισβητουσιν Ἑλληνες , ἀλλα και πολλοι των | ||
| τοιουτων φειστεον ; καιτοι το της ἀγνοιας και το της ἀρχαιοτητος ὁμοιον ἐστιν ὡσπερ ἀν εἰ τις λεγοι μηδε τους |
| ἀλυσιτελη εἰναι την παρ ' ἡμων , ἐαν πεισθωμεν , προδοσιαν . Μηδενι δοκειτω χαλεπον , εἰ πολλα εἰσπραττομεν πολλων | ||
| ὑποχειριους ὑμας ἐκεινοις ἐργαζομενην , ἀθῳον ἀν με παρειδες την προδοσιαν αἰσθομενος . εἰ μεν γαρ ἀφηκας ἀζημιον , πανταχοθεν |
| τας ξυμβουλας οὑτω χωλευεις ἀνδρος ἐργον ἐργαζει οὐχ οἱς λεγει θαρρουντος , ἀλλ ' ἀπιστουντος ὡς εἰπειν ἑαυτῳ . δει | ||
| δικαιον κεφαλαιον χωρει . βουλομαι δε καθ ' ἑν ] θαρρουντος ἐστιν ἀγαν το βουλεσθαι και κατα μερος ἐξεταζειν τα |
| πολεμιους κινδυνους ὑπομενειν : τις γαρ ὁρων θανατῳ ζημιουμενον τον προδοτην , ἐν τοις κινδυνοις ἐκλειψει την πατριδα ; ἠ | ||
| της θαλασσης οὐκ ἠδυνατο , ᾐτιατο αὐτον ὁ λεων ὡς προδοτην . ὁ δε ὑποτυχων εἰπεν : ” ἀλλα μη |
| ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
| ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
| τουτου πονηριαν ἐτι μαλλον ὑμεις ὀψεσθε , και ἐγω των γεγενημενων ἀποδυραμενος τα πλειστα προς ὑμας ὡσπερει ῥᾳων ἐσομαι . | ||
| δικαιον ἠν . και προς τουτοις ἀγωνων ἡμιν ὑστερον πολλων γεγενημενων ἐξ ἐκεινων ] των πραγματων ] [ και αὐτου |
| Λευκιον και Ποστουμιον . ἐπι δε τουτων Λακεδαιμονιοι μεν στρατηγον προχειρισαμενοι Ἀγησιπολιν τον βασιλεα , και δυναμιν ἱκανην παραδοντες , | ||
| σατραπης ἐδωκεν οἰκειν πολιν Ἀδραμυτιον . οἱ δ ' Ἀθηναιοι προχειρισαμενοι στρατηγον Κλεωνα τον δημαγωγον , και δοντες ἀξιολογον δυναμιν |
| , ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
| καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
| πολυανθρωποτατοι των Ἀραβικων ἐθνων ὀντες . νεμονται δε την εὐδαιμονα λεγομενην Ἀραβιαν , φερουσαν τα πλειστα των παρ ' ἡμιν | ||
| . Αὑτη δε ἡ Ἀπολλωνιας νησος ἐχει ἐν αὑτῃ πολιν λεγομενην Θυνιαδα , Ἡρακλεωτων ἀποικον , Ἀπο δε Ἀπολλωνιαδος νησου |
| ἀξιαν ἀπονεμων , ἐθος δε νομιμον ἀγραφον ἐκ συλλογης συνισταμενον παραδειγματων : εἰ γαρ ἑκαστος εἰ τυχοι των εὐπορωτερων Ἀθηνησι | ||
| μαθειν ἐδεηθην , ἑξης δε ἐπιστατουντος αὐτου γυμνασασθαι πολυειδως ἐπι παραδειγματων πλειονων , ὡσπερ οἱ παλαιειν μανθανοντες ἠ σκυτοτομειν ἠ |
| ἠν ὁ νυν καλουμενος καλαμαυλης σαφως παριστησιν Ἡδυλος ἐν τοις ἐπιγραμμασιν οὑτωσι λεγων : τουτο Θεων ὁ μοναυλος ὑπ ' | ||
| ἠ κακιζοντος , ὡσπερ οὑς Σιμωνιδης εἰωθει τιμαν ἐν τοις ἐπιγραμμασιν . ὁμως δε και Μιλτιαδης μετεχει του καταλογου και |
| τον θεον ἑκουσιον ἀναδεχονται λατρειαν . Οὐ γαρ ἀνθρωποις ἠ ἀνθρωπινοις δουλευουσιν ἀλλα σοφοις : ὁ δε σοφιας δουλος θεραπευτης | ||
| και τεχνην , οὐ μονον τας των θεων ἀπομιμουμενοι φυσεις ἀνθρωπινοις εἰδεσιν , ἀλλα και των ἀλλων ἑκαστον , ποταμους |
| τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
| ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
| ὑπερβασιν του ν δεχνυμαι . οὑτω και του ἀχω ἀχομαι παραγωγον ἀχυω ὡς ἀνω ἀνυω , Δωριεις δε ἀχυνω φασι | ||
| το ὀνομα , ἐπι δε του “ κελαινεφες αἱμα ” παραγωγον . τανυγλωχινας τεταμενας τας γλωχινας ἐχοντας , τουτεστι τας |
| των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
| και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
| μεν τοινυν βουλη ταυτα προὐβεβουλευκει , της δ ' ἐκκλησιας γιγνομενης και του Φιλιππου παροντος ἐν Πυλαις ἠδηἠν γαρ τουτο | ||
| ἀει κατα τα αὐτα ἐχουσης και της περι τα σωματα γιγνομενης μεριστης τριτον ἐξ ἀμφοιν συνεκερασατο οὐσιας εἰδος . Ἐστιν |
| τροπον ἀναγκη γιγνεσθαι και των της ψυχης συμμιγνυμενων τε και συμπλεκομενων εἰς το αὐτο παθων . ἀλλα δη μεταλαβοντες καθαραν | ||
| ἐμψυχου και ἀψυχου , αἰσθητικου και ἀναισθητου , και τουτων συμπλεκομενων τρεις μοναι συνιστανται συζυγιαι , ἡ δε λοιπη ἀσυστατος |
| τῳ γʹ κλιματι . μετα ταυτα ὑποτιθεται τον ἀφετην παλιν μεσουρανειν : ἐνταυθα ἐπειδη μεσουρανουσης μοιρας ἐστιν μονον τῃ θεσει | ||
| ταυτης δε ἐπι του παραλληλου μεσουρανουσης δει ἐν τῳ ζῳδιακῳ μεσουρανειν την βʹ και κʹ μοιραν του Αἰγοκερω . ἀλλ |
| του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
| ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
| ἐχουσι . και θαυμα γ ' οὐδεν παρ ' ἀξιαν δοκουντας ἡττασθαι χαλεπως ὑπο της αἰσχυνης διακεισθαι . ὡς δ | ||
| λιθος ἐστιν ; ἐπει και ὁταν εὑρισκωμεν των παλαιων τινας δοκουντας τον ἐπι μερους κατα - φατικον προσδιορισμον τῳ κατηγορουμενῳ |
| , οὐκ ἐστιν ἀληθης : ὁμοιως γαρ φασι τοις τα διαγραμματα γραφουσι και σφας εἰρηκεναι περι της γενεσεως , οὐχ | ||
| δε ὑπο γην . γραψωμεν δε ἐπι των ἡμικυκλιων τα διαγραμματα . Πινδαρος ὁ ποιητης Θηβαιος ἠν ἐκ Κυνοκεφαλων : |
| ἐμελλε ποιεισθαι την παροδον , εὐρυτεραν τε αὐτῳ και λειοτεραν κατασκευαζοντας την διαβασιν . το γαρ ὀρος τουτο ὁ Ταυρος | ||
| ματαιου γινεσθαι . Λακεδαιμονιοι τε ἐξελαυνουσι Σπαρτης τους τα μυρα κατασκευαζοντας ὡς διαφθειροντας τοὐλαιον : και τους τα ἐρια δε |
| ἐργαζομενων ἡττασθαι σε . Φακιον μετα ξηροαμυλου λειοποιησας , και παραμιξας , τουτῳ χρω . Κοχλων την σαρκα λαβων , | ||
| τευθιδας , τα πτερυγι ' αὐτων συντεμων , στεατιου μικρον παραμιξας , περιπασας ἡδυσμασιν λεπτοισι χλωροις ὠνθυλευσα . γενομενος δ |
| . . [ οἰμαι ] γε : κορωνις ἑτερα και κομματιον προ της διπλης και εἰσθεσις κωλων ηʹ , ὡν | ||
| παλαιοις ποιηταις ὠνομασθη : φησι γαρ ὁ Εὐπολις εἰωθος το κομματιον τουτο : δευτερον δε εἰδος ἐστιν ἡ ὁμωνυμως τῳ |
| ] σχημα και τους σους ἀκολουθους και πλουτον και ὑβριν θεωρουντας , ἐν δε τῳ κρινεσθαι παραχρημ ' ἐλεηθησει ; | ||
| πιστευουσι και ἀπο της ἀληθινης γνωσεως των θεων ἀποσπαν τους θεωρουντας . Ἀλλ ' ἱνα τι χρησιμον παρασχῃ τοις ἐποπτευουσιν |
| παρεκαλεις . τῳ τοινυν κατ ' ἐκεινων μισει το τουτους εὐφραινειν ἀκολουθει . λυσον τοινυν τον Νεμεσιον ἡμιν . οὑτος | ||
| παρεστησας ἐλπιδας . ὁ γαρ ἀνηρ οἱος εὐ πραττων πολιτας εὐφραινειν . ἠν μεν γαρ και ἐκ νεου μετριος και |
| δε τον δημον ἐδιδασκεν οὐ ποτε Καρχηδονιους οὐδ ' Ἀννιβαν ἀποστησεσθαι σφισιν ἐνοχλουντας ἀμφι την Ἰταλιαν , εἰ μη Ῥωμαιων | ||
| εὐλαβεισθαι μη ἱπποτυφιᾳ ληφθῃ . τοις μεθυουσι συνεβουλευε κατοπτριζεσθαι : ἀποστησεσθαι γαρ της τοιαυτης ἀσχημοσυνης . πινειν δ ' εἰς |
| παρασκευαζουσιν . Ἐπι δε του διαβητου καλουμενου παθους δυσκρασια τις ἐπιτεταμενης θερμοτητος περι τους νεφρους αἰτια πεφυκεν : αὑτη γαρ | ||
| παυομενων αὐτων διερεθιστεον . λυγμου δε διοχλουντος ἠ ξηρας βηχος ἐπιτεταμενης , θερμον ὀλιγον καταρροφειτωσαν . το δε παγολυτον ἠ |
| ἐπι ὀσφυν ἠ ὀμφαλον : εἰτ ' ἐγκυκλιῳ ἐπειλησει , καταλαμβανομενοι τον θωρακα και τας ἀρχας ἀγοντες ἐπι την ἑτεραν | ||
| ἐπι δε των χρονιων βληχροι μεν οἱ πυρετοι και μολιϲ καταλαμβανομενοι , κεκρυμμενοι δε και οἱ παροξυϲμοι και βραδιϲτα τα |
| ἐωσιν : ἐμπυοι τε πολλοι γιγνονται ἀπο πασης προφασιος : τουτεου δε αἰτιον ἐστι του σωματος ἡ ἐντασις , και | ||
| γλυκυ και ἁλμυρον και παντοιον : πρωτον μεν οὐν πλειστον τουτεου εἱλκυσεν ἐς ἑωυτο , ὁ τι ἀν ᾐ αὐτῳ |
| : τα κ ' ἐπειτα και ἐς τελος ᾐσιν † ἀμεινων : ψιλως ἀναγνωστεον , ἐπεκτασιν δε πεπονθεν ἡ λεξις | ||
| τοκεεσσιν . 〚 Στεργε φιλους ἀχρις θανατου : πιστις γαρ ἀμεινων . 〛 Συγγενεσιν φιλοτητα νεμοις ὁσιην θ ' ὁμονοιαν |
| εἰσιν ἀρχαι αἱ μαθηματικαι ἀλλα τινων : δια δη ταυτα διορισμον ἀπαιτει νυνι ἡ μαθηματικη ἀποδειξις , των ποιων τινων | ||
| λεξιν , φανερωτεροι παντων δοκουσιν ἀναγεσθαι παρα τον του ἐλεγχου διορισμον , ἠγουν εἰς την του ἐλεγχου ἀγνοιαν . Διο |
| τον Λαϊον ὑπο του υἱεος ἀναιρεθεντα και τον Οἰδιπουν ταυτα ποιησαντα και παθοντα τυφλον ἀλασθαι , και προτερον ἀλλου βασιλεως | ||
| , ἀλλ ' ὑπεχωρει . ὡς δε τουτ ' εἰδον ποιησαντα αὐτον οἱ Ἀρμενιοι , διεδιδρασκον ἠδη ἑκαστος ἐπι τα |
| του δε ἐμπιπτοντος τῳ ἐκει μεν το χρωμα μη ἐξωθεν ἐπινοεισθαι ἀλλ ' ἐν αὐτῳ κεισθαι τῳ προβληματι , ἐνταυθα | ||
| φαινομενου ἠ φαινομενη ἀδηλου : οὐδενος δε τουτων ἐκκαλυπτικη δυναται ἐπινοεισθαι : ἀνεπινοητος ἀρα ἐστιν . εἰ μεν γαρ φαινομενη |
| φιλω τ ' ἐμαυτου τεκνα : μαινοιμην γαρ ἀν . δεινως δ ' ἐχει μοι ταυτα τολμησαι , γυναι , | ||
| τουτο δε και ἀμπελοις , και νοσοι προς τα σωματα δεινως ἐπινοστησουν : οἱ δ ' ἐνδοξοι γενησονται ὡς προς |
| χρησμους ἐπεμψεν , οὐτε γης φασιν οὐτε οὐρανου ἁπτομενους , ἀνοητους δε και δυσνοητους ἁπαντας . Ἁπερ ὑστερον αἰσθομενος , | ||
| και . . . ποτε τοις Ἀθηναιοις . . . ἀνοητους : ταυτα λεγει ὁ δικαιος λογος ἐπαπειλων τῳ ἀδικῳ |
| , οἱ δε ὁ τι ἀν ἑκαστος ἐπινοησῃ τουτο μοι προσαπτουσι . τα τελευταια δε και το φως αὐτο κλοπιμαιον | ||
| τα πολεμια . Λακεδαιμονιων : την Λακεδαιμονιων πολιτειαν τινες Λυκουργῳ προσαπτουσι πασαν . ὁ δε Ἀλκμαν οἰκετης ἠν Ἀγησιδου , |