| κεφαλη λεγεται δια το εἰναι ἐν αὐτῃ τρια τινα : φανταστικον , λογιστικον και μνημονευτικον . και το μεν φανταστικον | ||
| ἀλλ ' εἰτε δη το αὐτο εἰθ ' ἑτερον το φανταστικον της ψυχης και αἰσθητικον , οὐδεν ὁλως γινεται ἀπατη |
| ' ὁρωμενον τοις παρουσι θεωροις . Το μεν οὐν εἰναι μαντικον ἐκεινο το ὑδωρ αὐτοθεν προδηλον : το δε πως | ||
| ' ἠμεν νεογνοι , κηδεμονιαν : ὡστε προσαναγκαζειν ἑαυτους και μαντικον τι προσφερεσθαι προς την θεραπειαν , κἀξευρισκειν , εἰπερ |
| εὐεργεσιαν οὐδ ' ἑτερος δυναται δειξαι : ἐστι δε το στοχαστικον , οἱον , ποτερον χρησιμευσαι βουλομενος ἠ βλαψαι ἠ | ||
| ἐνταυθα μεν στοχαστικον : ἑκαστοτε δε προς το προκειμενον : στοχαστικον δε λεγει οὐ κεφαλαιον , ἀλλα ζητημα : τινες |
| , ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
| καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
| του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
| ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
| ἀντιστρεψαι ὀν ἐπι μερους ἀποφατικον ἐνδεχομενον : ἀντιστρεφει δε το ἀποφατικον ἐνδεχομενον ὁμοιως τῳ καταφατικῳ . ὁ οὐκεθ ' οἱον | ||
| οὐδε ἀποφατικον ἐνδεχομενον συναγεται , δηλον ἐξ ὡν το ἀναγκαιον ἀποφατικον δια των ὁρων συνηγαγομεν : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι |
| μεν ἐν τοις λογικοις οἱ Στωικοι , ἱνα μαλιστα κρατυνωσι διαλεκτικον ἀει εἰναι τον σοφον : παντα γαρ τα πραγματα | ||
| καρδια διακειται . παρεϲτι δε ἐν τῳ προϲωπῳ και το διαλεκτικον ὀργανον τηϲ γλωττηϲ ἐμφαινον ἡμιν την ῥωμην τε και |
| εἰς την νησον : χειρωσωμεθα αὐτην και ἑλκυσωμεν εἰς το Ἀτλαντικον πελαγος , και θωμεν εἰς ὑποδειγμα τοις λοιποις δημοις | ||
| ἐτι και νυν οἱ μεν Μεγαλην θαλατταν , οἱ δε Ἀτλαντικον πελαγος , οἱ δε Ὠκεανον προσαγορευουσιν . ποταμος δε |
| το εἰδεναι το ἀληθες και το ψευδος , εἰτα το διαιρετικον , ἐπειτα το ὁριστικον , εἰτα το ὑποκειμενον , | ||
| τα γαρ εἰρημενα , φησι , το ὁριστικον , το διαιρετικον , το ἀληθες , οὐκ εἰσιν ἰδια της ῥητορικης |
| . . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | ||
| ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης |
| μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
| δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
| . . : Τεχνικον το μη εὐθυς εἰσαγειν λαλουν το συνεκτικον προσωπον , προς ἐρεθισμον του ἀκροατου . μεγαλοφυως δε | ||
| τον μεν κυκλον κοσμον μηνυοντες , τον δε μεσον ὀφιν συνεκτικον τουτου Ἀγαθον δαιμονα σημαινοντες . και Ζωροαστρης δε ὁ |
| τους ἐπικειμενους ἠ ἀκτινοβολουντας ἐνεργησει : και ἐν μεν τοις χρηματιστικοις ζῳδιοις ἠ ἐπικεντροις βεβαιοτεροι και εὐτονωτεροι προς το ἀποτελεσμα | ||
| γενησονται . ἐαν δε τουτων παραλαβοντων ὁ καθολικος χρονοκρατωρ ἐν χρηματιστικοις ζῳδιοις εὑρεθῃ ὑπο ἀγαθοποιων μαρτυρουμενος παροδικως , ἐπισκυλεντες τῳ |
| ὀρχεις ἀνευ του ψαυσαι της ἐπιδιδυμιδος οὐδεν μεν πασχει το σπερματικον ἀγγειον , ἀπολλυται δε των ζῳων οὐ το σπερμαινειν | ||
| δε του παθους ἡ γυναικεια γονη ἠ το μεμυκεναι τον σπερματικον αὐτης πορον . αὑτη τοινυν ἡ γονη τῳ τε |
| ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
| ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
| της ἀνθρωπου , νυν ἐξελεγχομενων αὐτων ψευδη μεμαρτυρηκοτων και οὐ παραδιδοντων την ἀνθρωπον βοηθησαι μοι , εἰ δ ' ἐμοι | ||
| γερων . Προβαλλοντες κυσιν ἀρνας : ἐπι των τους ἀπραγμονας παραδιδοντων συκοφανταις . Πριν κεν λυκος ὀϊν ποιμαινῃ : ἐπι |
| συνθηκην , χρονον προσσημαινουσα , ἡς των μερων οὐδεν ἐστι σημαντικον κεχωρισμενον , ὡρισμενην φυσιν εἰσαγουσα . αὐτος δε ἁτε | ||
| ὁταν μη μενῃς ἐπι τοις ἀκριβως σημαντικοις , οἱον το σημαντικον του ὑποκειμενου ἐδοσαν , και το μετενηνεγμενον ἐκ της |
| λεγομεν . Τι γαρ ἀν εἰη το γνωστον ἠ το γνωστικον , οὐ ῥᾳδιον γνωναι , ἀγνοουμενης της γνωσεως . | ||
| , ἐπει οὐχ ὡσαυτως ἐστιν οὐτε το ἀγαθον οὐτε το γνωστικον οὐτε το δυνατον παρα τῳ θεῳ και παρα τῳ |
| ἡ ἐντος μαστοειδης του ἐγκεφαλου ἀποφυσις , οὐδε το οὐς ἀκουστικον πρωτον , ἀλλ ' ἡ ἐντος μηνιγξ ἠ το | ||
| αἰσθησεις και ἐστι τι μερος αὐτου πνευματικη ὁρασις και πνευμα ἀκουστικον και ὀσφρητικον και γευστικον και ἁπτικον . τουτο το |
| σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
| χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
| δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
| αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
| και ἀλλων μαρτυρων καταπτομενος . Οἱ δε ἐς τον Ξερξεω ναυτικον στρατον ταχθεντες , ἐπειδη ἐκ Τρηχινος θεησαμενοι το τρωμα | ||
| ] * Ἰστεον ὁτι ἐν μεν Σαλαμινι το του Ξερξου ναυτικον κατεστραφη ὑπ ' Ἀθηναιων : ἐν δε τῃ Βοιωτιᾳ |
| μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
| θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
| Μακεδονες εἰτ ' ἀφ ' ἑαυτων εἰτε και του βασιλεως προσταξαντος ἐπηκολουθησαν τοις λαβουσι την πιστιν και παντας ἀπεσφαξαν . | ||
| ταξιν φυλαττε , Ἀλβανοι δε ἀπιασι κυκλωσομενοι τους πολεμιους ἐμου προσταξαντος . τουτ ' ἀκουσαντες Ῥωμαιοι λαμπρον ἠλαλαξαν . οὐ |
| μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| , δουναι πιειν . Ἑτερον : σμυρναν ὁσον τριωβολον , κοριον ὀλιγον , ῥητινην , γλυκυσιδης ῥιζαν , κυμινον Αἰθιοπικον | ||
| κονιαν ἠ θυμου καρπον ἠ της εὐκνημου βοτρυν , ὁπερ κοριον καλουσι , μετ ' οἰνου ἠε νεον ] και |
| την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
| ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
| , ἠ ἀκονιτι , εὐχερως συντομως : ὡστε μη κονιορτον ἐγειρεσθαι . ἀλλαντοπωλων , παρα το ἀλλας , ἀλλαντος και | ||
| καταπνιγουσης το πυρ και τῃ φλογι μη συγχωρουσης εἰς ὑψος ἐγειρεσθαι . δια τι ὁ ἡλιος και παυει τα πνευματα |
| το πρακτικον , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι το νομοθετικον και δικαστικον διηκει δι ' αὐτων , ἐπει τοις αὐτοις ἀτοποις | ||
| ⌈ περι κλοπης . το δε ὁλον βουλεται διαβαλλειν τον δικαστικον τροπον ὡς σκληρον και ἀπιστον , ὁποτε οὐδε τῳ |
| ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
| ' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
| δε τον δημον ἐδιδασκεν οὐ ποτε Καρχηδονιους οὐδ ' Ἀννιβαν ἀποστησεσθαι σφισιν ἐνοχλουντας ἀμφι την Ἰταλιαν , εἰ μη Ῥωμαιων | ||
| εὐλαβεισθαι μη ἱπποτυφιᾳ ληφθῃ . τοις μεθυουσι συνεβουλευε κατοπτριζεσθαι : ἀποστησεσθαι γαρ της τοιαυτης ἀσχημοσυνης . πινειν δ ' εἰς |
| ἐμπυον του φυματος γινεσθαι , ἐπι δε του δερματος φλυκταιναν ἀνιστασθαι ὁμοιαν τοις πυρικαυτοις . προστιθησι δ ' ὁτι οὐ | ||
| ἐκεινα προχειρα ἐχειν και χωρις ἐκεινων μη καθευδειν , μη ἀνιστασθαι , μη πινειν , μη ἐσθιειν , μη συμβαλλειν |
| , και ταυτα διαπραξαμενον μηκετι ἐγγυτερω προσιεναι , ἀλλ ' ἀποτρεπεσθαι φυλαττομενον μη τι ἡμας μαλλον του δεοντος θερμαινων βλαψῃ | ||
| εἰς τελεωτεραν και ὑπερτεραν ζωην . Και τους μεν πρωτους ἀποτρεπεσθαι δει , τους δε δευτερους ἐξευμενιζεσθαι . Εἰσι δε |
| ὁποιον ἀν ἀει προς την χωραν συμφερῃ , ἐαν τε ὁπλιτικον ἐαν τε πελταστικον ἐαν τε ἱππικον : νυκτωρ δε | ||
| δυναιντο ἐπαγεσθαι . ἠδη δε και το ἀλλο των Ἰταλων ὁπλιτικον της ἐπι ταδε ἡσσης αἰσθανομενον ὑπεχωρει κατα ποδα , |
| χρηται , ἐνιοτε ὡς ἀρσενικῳ , ἐνιοτε δε ὡς οὐδετερῳ τελευτωντος του μηνος : του κατα σεληνην λεγει μηνος : | ||
| ἀναστησας την δυναμιν ἐκ της πολεμιας ἀπηγεν ἐπ ' οἰκου τελευτωντος ἠδη του ἐτους . ἐπισταντων δε των ἀρχαιρεσιων ἐδοξε |
| ἀξιουμεν , ὠ πατρικιοι , προς ἱκεσιας και δεησεις ὑμων τραπεσθαι , οὐδ ' ὡσπερ οἱ τα δεινα δεδρακοτες ἐπ | ||
| ἡρῳον , νομιζοντες ἡκιστ ' ἀν σφας ταυτην αὐτους ὑποτοπησαι τραπεσθαι την ἐς τους πολεμιους : και ἁμα ἑωρων τους |
| πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
| , ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
| ἐξημαρτον . οὐ γαρ πασιν ὁμοιως ἐξην προς τον κρατουντα παρρησιαζεσθαι , και τοις ἐν τελει της στρατιας και τοις | ||
| ἐκεινοις . Καιτοι ματαιον ἰσως και περιττον ἐν παιδειας νομῳ παρρησιαζεσθαι προς σε . οὐτε γαρ ἀν αὐτος ποτε βελτιων |
| , ἐπιπασσε τον χαλκον και ἑψε μεχρις ἀμολυντου , ἱνα σκληροτερον ᾐ : εἰτα ἐπιβαλλε τα τηκτα προτακεντα , και | ||
| μυωδες και ἀπιμελον ὁλον το σωμα , και το δερμα σκληροτερον τε και μελαντερον . ψυχρας δ ' οὐσης και |
| τε ἀκριβως οὐλων και των ἁπλων : οὐ μην οὐδε φαλακρουνται ῥᾳδιως . εἰ δε θερμοτερος εἰη του μετρου , | ||
| ἀπεριττοι τε εἰσι και ἀκριβεις ταις αἰσθησεσι και ἀγρυπνητικωτατοι και φαλακρουνται ταχεως . ἡ πρωτη μεντοι γενεσις αὐτοις των τριχων |
| ἀθροιζονται . κακα οὐν εἰσι και το μελαν και το πελιον : ταυτα γαρ ἐνδεικνυνται ἠ μεγιστην ζεσιν και φλογωσιν | ||
| , ἀμυχας δ ' ἐν τῳ τραχηλῳ εἰχεν ἀγχομενη , πελιον δε το στηθος . εἰς τουτο δ ' ἠλθον |
| . Σκληρος οὑτως ἐστιν ὡσπερ ὀστουν : ἐστι δε και ἀναισθητος , και ὁ γε τοιουτος ἀνιατος πανταπασιν : ὁ | ||
| οὑτως . ὀνυχες εἰσι δερματος ἐφαψις ξηρα και ψυχρα και ἀναισθητος . Ϟβʹ . Θριξ σωμα ἐστι ξηρον και ψυχρον |
| χθες και πρωην εἰς μεσον ἐλθοντος κατα τινας μαγγανειας του βουληθεντος Πτολεμαιου οἱονει ἐπιφανη δειξαι τοις ἐν Ἀλεξανδρειᾳ θεον . | ||
| λογιζομενος , ὡς ἐθελησας μεν ἀρκεσεις και μονος , οὐ βουληθεντος δε σου και τἀλλα ματαια . Τα μεν ἀλλα |
| ἐπι ὀσφυν ἠ ὀμφαλον : εἰτ ' ἐγκυκλιῳ ἐπειλησει , καταλαμβανομενοι τον θωρακα και τας ἀρχας ἀγοντες ἐπι την ἑτεραν | ||
| ἐπι δε των χρονιων βληχροι μεν οἱ πυρετοι και μολιϲ καταλαμβανομενοι , κεκρυμμενοι δε και οἱ παροξυϲμοι και βραδιϲτα τα |
| δευτερῳ Μεσσηνιακων γραφων οὑτως : Τοις δ ' εἱλωσι παν ὑβριστικον ἐργον ἐπιταττουσι προς πασαν ἀγον ἀτιμιαν . Κυνην τε | ||
| κατα μεταφοραν εἰρηται ἀπο των μελων : δηλοι δε το ὑβριστικον και ἐξω του καλου και τραχυτερον εἰς ἀκοην και |
| εἰ μειζων εἰποντι ἐμοι γενοιτο παρ ' ὑμων βλαβη των πεποιηκοτων αὐτα γενεσθαι : οὐδε γαρ παρρησια περι παντων ἀει | ||
| δια το τους μεν και των αὐτους ἀδικησαντων ὡσπερ εὐ πεποιηκοτων ὑπο μεγαλοψυχιας πολλακις προστηναι και πασαν ὑπερ τουτων εἰσενηνοχεναι |
| χθονος ἠυτε καπνος ᾠχετο τετριγυια . ἐν οἱς το μεν ζωτικον πνευμα ἁτε ἐνικμον ἀυτμῃ δηλοι , το δε κατασβεννυμενον | ||
| πυρετοϲ ἐϲτι θερμοτηϲ παρα φυϲιν καρδιαϲ και ἀρτηριων βλαπτουϲα τον ζωτικον τονον , ἀναφερομενη τε ἐκ βαθουϲ και δριμεια και |
| στασεων διαιρεσεις ἐν τῳ Περι των στασεων βιβλιῳ του Ἑρμογενους διδασκοντος οἱ τουτου ἐξηγηται ἑνα σκοπον του βιβλιου διδασκουσι , | ||
| οὐν οὐχ εὑρες τον πιπρασκοντα . οὐκ ἠκουσας οὐδε Ὁμηρου διδασκοντος ἡμας και τε θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισιν ἀνθρωπων ὑβριν |
| πολυανθρωποτατοι των Ἀραβικων ἐθνων ὀντες . νεμονται δε την εὐδαιμονα λεγομενην Ἀραβιαν , φερουσαν τα πλειστα των παρ ' ἡμιν | ||
| . Αὑτη δε ἡ Ἀπολλωνιας νησος ἐχει ἐν αὑτῃ πολιν λεγομενην Θυνιαδα , Ἡρακλεωτων ἀποικον , Ἀπο δε Ἀπολλωνιαδος νησου |
| ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
| Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
| , ὁμοιως δε , ὡς εἰ λεγοιμεν ὀξυτερον εἰναι το γραφειον του οἰνου και το ξιφος της νητης . ἀλλ | ||
| γραφεται : κουρευς κουρειον , γραμματευς γραμματειον , κναφειον , γραφειον . ἠ και τα δια του ειον οὐδετερα μονογενη |
| Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
| Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
| δη ἀν ἐξεταζωμεν , δυναται το μεν δια των λημματων συμπεπλεγμενον ἀληθες εἰναι ἡμερας οὐσης , οἱον το τοιουτο ” | ||
| το προσφατον και λευκον ἠ ὑπερυθρον , οὐ πεπιεσμενον ἠ συμπεπλεγμενον , λελυμενον δε και διακεχυμενον , σπερματος πληρες ὁμοιου |
| οὐν ἐξ ὁμοιοτητος φιλιαι τοιαυται . δοκει δε και ἐξ ἐναντιοτητος συστηναι φιλια , ἡτις και δια το χρησιμον ἐστιν | ||
| ἁρμονιας συνεχομενα : την δε δυαδα κατα την ὑλην ἐταττον ἐναντιοτητος οὐσαν πρωτην ἐμφαντικην . τριαδα δε το συμπαν ἐκαλουν |
| ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
| ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
| το χρησιμον φιλιας το μεν ἠθικον ἐστι , το δε νομικον . νομικον μεν χρησιμον , ὁταν τις τινι διδῳ | ||
| σταδιοι : σχοινος δε Αἰγυπτιον , οἱ ἑξηκοντα σταδιοι . νομικον δε ὀνομα το τοιουτον πομπευειν ἀντι του κατηγορειν εἱλετο |
| δ ' οὐν ἁπασι και τοις τοιουτοις παραθηγομενοι τας ψυχας ἀμεινους ἡμιν γιγνονται . Τα δε δη σωματα , ὁπερ | ||
| ] / ? ? ὑπαντησαντες των ? ? ? μελλοντων ἀμεινους ? [ ] / ἐλπιδας ? [ ] ? |
| δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
| : δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
| τοις ὑστερον χρονοις ἱερειαν της εἰρημενης θεου κατασταθεισαν θυειν τους ἁλισκομενους . ἐπιζητουσης δε της ἱστοριας τας της ξενοκτονιας αἰτιας | ||
| πασαν μεν Καυκασου περιοδον , τουτο δ ' ὑπερ Ἰνδους ἁλισκομενους και Κασπιας πυλας , τουτο ὑπερ παντα τἀνθρωπεια , |
| ᾁ διωνυμοι θεαι : ἀντι του ὁπου . ἠ ἀρθρον πληθυντικον και λειπει ὁ και συνδεσμος : ἀλλως : το | ||
| , ὁ ἀοριστος ἠρσα , ἡ μετοχη ἀρσας , το πληθυντικον ἀρσαντες . ἠ ἀπο του ἁρμοζω ἡρμοσα ἁρμοσας ἁρμοσαντες |
| γαρ πρωτη των ἀντιθετικων , και δεον ἀντιστατικον θειναι , ἀντεγκληματικον τεθεικεν , ἰσως ὁτι ὑποδειγματος χαριν , ἠ ὁτι | ||
| του νομου κελευοντος , και το ἀντιληπτικον ὁμου και το ἀντεγκληματικον προβαλλομενος : οὐκουν κατα μεσην την διαιρεσιν ὁλοκληρον ἐμπεσειται |
| τρεφων οὐδεποτε χρηματων οὐδε τροφης ἠπορησε , και το παντων παραδοξοτατον , οἱ μετ ' αὐτου στρατευομενοι των ἀλλοεθνων της | ||
| : των γαρ ἀλλων ἐπειδαν ἀκουσωσι πραττοντων οὑτοι , το παραδοξοτατον , ὑπο κατοκωχης ἐνθεου πραξειν φασι προτερον , εἰτα |
| περι Ἡφαιστου φιλοσοφητεον . Ἐω γαρ ἐπι του παροντος ὡς τερατειαν τινα την Κρατητος φιλοσοφιαν , ὁτι Ζευς ἀναμετρησιν του | ||
| Ἱερωνυμου γεγραφοτων πολυν τινα πεποιηνται λογον και πολλην τινα διατεθεινται τερατειαν , ἐξηγουμενοι μεν τα προ της ἀρχης αὐτοις γενομενα |
| περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
| μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
| , διαλελυμενου του αʹ εἰς γʹ βραχειας . Το γʹ ἀντισπαστικον διμετρον ἀκαταληκτον , πλην ὁ αʹ ἀντισπαστος διαλυεται εἰς | ||
| το αʹ Γλυκωνειον . το Γλυκωνειον μετρον , το και ἀντισπαστικον , ἐστι τετρασυλλαβον , συγκειμενον ἐκ βραχειας και δυο |
| των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
| και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
| , εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
| εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
| ἡ τυχη προς τους βιους . πενης λεγων τἀληθες οὐ πιστευεται . ἐλευθερως δουλευε : δουλος οὐκ ἐσει . νομον | ||
| και ἐφ ' ἑκαστῳ των συμβαινοντων ἀνωθεν το θειον προσταγμα πιστευεται , ἀρρητῳ τινι προνοιας λογῳ του παντα πεποιηκοτος θεου |
| κρασει δυναστευοντων χυμων , και τα νοσηματα κατα την του πλεοναζοντος χυμου φυσιν πεφυκοτα γιγνεσθαι . και μεν δη και | ||
| ' ἐπιρροην αἱματος γινεται . σκοπος τοινυν ἡ κενωσις του πλεοναζοντος αἱματος ἐν τῳ φλεγμαινοντι μοριῳ . περι κεφαλην τοινυν |
| τηρει . Εἰ οὐν τελειοτερον ἡ ἐνεργεια της οὐσιας , τελειοτατον δε το πρωτον , πρωτη ἀν ἐνεργεια εἰη . | ||
| δε τουτων ἐμμελη συνθεσιν τε και κρασιν το πρεσβυτατον και τελειοτατον ἐργον ἁγιον ὡς ἀληθως εἰναι συμβεβηκε , τον κοσμον |
| ἐν ἀκροτητων τροπῳ μεσοτης φαινεται ὁ λεγομενος τελειος ἐν ἰσοτητι εὑρισκομενος και οὐτε τα μερη ἑαυτου πλειονα ἀποτελων συντεθεντα οὐτε | ||
| γαστρος φορουμενος [ ἐμβρυων κατοχος ] και ὁ ἐντος ἀρτου εὑρισκομενος σιτου κοκκος ἀριστερῳ βραχιονι φορουμενος . Ὁμοιως ἐμβρυων κατοχα |
| Μυρρινουσιου το γηινον και ἐνυλον σημαινει : ἡ γαρ μυρρινη δενδρον ἐστι χθονιων θεων ταις περιπεζιοις αὐτων δυναμεσιν ᾠκειωμενον . | ||
| ἐστιν ὡσπερ ἀγρια κοκκυμηλεα . Ἀραρως δε κοκκυμηλον καλει το δενδρον , κοκκυμηλον δε το ἀκροδρυον . Διφιλος δε ὁ |
| μεγαλης ? : οὑ δη ? προφασιν μεν σφισι του πολιτικου τουτου , ἱν ? ' οὑτως ? εἰπω ? | ||
| φρονιμου , το δε κοινον του οἰκονομικου και ἐτι του πολιτικου , ὡστε δει τῳ ἰδιως φρονιμῳ του οἰκονομικου και |
| οὑ το ἡρῳον ἐστιν αὐτου . Νικολαος δ ' ὁ περιπατητικος και Ποσειδωνιος ὁ στωικος φασι τους Χιους ἐξανδραποδισθεντας ὑπο | ||
| Λεπετυμνου . ὁ πολιτης Μηθυμναιος . οὑτως γαρ ἀναγραφεται Ἐχεκρατιδης περιπατητικος , Ἀριστοτελους συνηθης , και Μυρσιλος συγγραφευς και Ἀριων |
| δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
| παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
| Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
| το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
| δια του Ο μικρου , οἱον τετυφοτος : τουτων οὐν μαχομενων ἀπεκοπη ἡ ἀμφιβαλλομενη συλλαβη και γεγονε τετυμμαι και ἐτετυμμην | ||
| προς Ἀρχωνα . και τα μεν πληθη των ἀπο - μαχομενων κατ ' ἰσχυν των χωριων ἐκρατειτο : ὡς δ |
| Ἑλλησι ἐπιθησεσθαι , οὐδε προτερον ἠ το συνθημα σφι ἐμελλε φανησεσθαι παρα των περιπλεοντων ὡς ἡκοντων . Ταυτας μεν δη | ||
| Ἰχθυων , ἐπιθεωρουντος Διος και Ἀφροδιτης , ἐν ἱεροις τοποις φανησεσθαι δηλοι , του δε Ἀρεως μεσουρανουντος συν τῃ Σεληνῃ |
| ἀδικεις την οὐσιαν καταποντωσας : αἰτιον δε ἐξ αἰτιου το ἀντιληπτικον : ἀλλ ' ἐξεστιν ἀπαλλοτριουν τα ἑαυτου , συνεχον | ||
| ἀλλα και της ἐνεργειας αὐτου δει μνημονευειν , ὁτι το ἀντιληπτικον των χρωματων . ὡστε δει τον φυσικον μη μονον |
| ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
| : τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
| πολεμος ἐγερθησεται , τῳ μερει τουτῳ λεγω , ἐν δυναμει στρατευμασιν κατα των πολεμιων : οἱ των Ῥωμαιων ἀρχηγοι και | ||
| τουτῳ δε ὁ Ναρσης τῃ Ῥαβεννῃ ἐπιστας και τοις ἐνταυθα στρατευμασιν ὁμιλησας και παντα ἐν δεοντι καταστησαμενος ἐς Ἀριμινον ἐχωρει |
| παρακειμενην ἐν αὐτοις ἐχειν ; Οἱον ἐπι φωτος ἐχει : ἀπελθοντος οὐδεν ὁ ἀηρ αὐτου ἐχει , ἀλλ ' ἐστιν | ||
| τινι των νεων ἐπι Καριας , και μετα ταυτ ' ἀπελθοντος αὐτου θαρρησαντας ἐπεξελθειν και πλεον σχοντας των ἐφορμουντων ἀναστρεψας |
| ὁτι των καθολου ἐστι , τελος δε ὡς ἐσχατον ὁ πρακτικος , ὁτι των καθ ' ἑκαστα . ἐκ τουτων | ||
| πραγματων τε και πασης αἰτιας ἀπαλλακτικος . Ἡλιος Ἑρμῃ ἀγαθος πρακτικος ἐπικερδης κοινωνικος , εἰς τα ὑποτακτικα προσωπα εὐεργετικος , |
| συνεχεις , πληρωσωσι δε την μιαν ὑποθεσιν και της ἑτερας καταρξασθαι μελλωσι , τιθεασι το εἰεν , ὡς ἐν σχηματι | ||
| τοις μονομαχειοις ἐν μεσῳ τις λαμπαδα καιομενην ἐρριπτε σημειον του καταρξασθαι της μαχης . τουτῳ οὐν τῳ σημειῳ ἀντι σαλπιγγος |
| ἐλλειψει δε οὐδεν ὡν ἀν ἐπιθυμησῃς , πλειω γαρ των ἀναλισκομενων εὑρησεις τα γεννωμενα . φυτα γαρ ἐστιν ἐν τοις | ||
| ἐπι της διοικησεως , οἱον των προσιοντων τῃ πολει και ἀναλισκομενων . οἱ δε ὁτι Διομηδης και Ὀδυσσευς το παλλαδιον |
| ἀξιαν ἀπονεμων , ἐθος δε νομιμον ἀγραφον ἐκ συλλογης συνισταμενον παραδειγματων : εἰ γαρ ἑκαστος εἰ τυχοι των εὐπορωτερων Ἀθηνησι | ||
| μαθειν ἐδεηθην , ἑξης δε ἐπιστατουντος αὐτου γυμνασασθαι πολυειδως ἐπι παραδειγματων πλειονων , ὡσπερ οἱ παλαιειν μανθανοντες ἠ σκυτοτομειν ἠ |
| , ὁ δειται τινος θεραπειας , ὡστε μη χαλεπως αὐτο προσδεξασθαι τον ἀκροατην , και προθεραπευωμεν αὐτον , ὡς ἐχει | ||
| ταυτην την χρειαν , ἀλλ ' ὑπο των βασιλεων συνηναγκασθαι προσδεξασθαι την τοιαυτην λειτουργιαν . καθολου γαρ δια την συνεχειαν |
| των Αἰολιδων πολεωνἡκειν εἰς Βοιωτιαν δια το βιον ἐθελειν ἑαυτῳ περιποιησασθαι , οὐ πλουτον φευγοντα , ἀλλα πενιαν : και | ||
| τε πραττειν ἀποχωρησαι βουλομενῳ και προς ἀσκησει γενεσθαι και δυναμιν περιποιησασθαι ἐναγωνιον ἑτερων ἐργων τε και πραξεων δει . συ |
| , οὐχ ὑποπτον αὐθις : δει δε και γοργον και ἐναγωνιον ἐν τουτοις εἰναι τον λογον και πιθανην εἰναι την | ||
| και παροντα , οὐ διηγησιν ἐτι τον λογον ἀλλ ' ἐναγωνιον πραγμα ποιησεις . ” πεπτωκως δε τις “ φησιν |
| ἐστιν ἀσυλλογιστον : ἀλλα δει την μιαν προτασιν ἀντιστρεψαι και ἀναγαγειν τον συλλογισμον ἐπι το πρωτον σχημα , οἱον ἑκαστον | ||
| και το ἀσωματον οἱον ψυχη ἀγγελος θεος . ἐσχον οὐν ἀναγαγειν ἑαυτους ἐπι τι κοινον γενος την οὐσιαν του της |
| ' ὁτι καθ ' ὁσον μουσικη δυναται ὠφελειν οὐδ ' ἀκουσαντες ὁλως : οἱ δε παλιν ὡς οὐδεν , ἀλλα | ||
| του προς αὐτους ἡτις ἐσται κρατιστη μαθησεσθε . ἐκεινοι τοινυν ἀκουσαντες , ὁτι σεσαλευται και νοσει το πατριον ἡμων πολιτευμα |
| ὑπο τα τρια σχηματα ἀναγεται δια μεσου ἁπλου κατηγορικου του κατασκευαζοντος ἠ το συνημμενον , ὡς ἐν τοις δι ' | ||
| Ἀμφιπολιν και την Καρδιανων χωραν ἀπεστερηκοτος Φιλιππου , ἀλλα και κατασκευαζοντος ὑμιν ἐπιτειχισμα την Εὐβοιαν και νυν ἐπι Βυζαντιον παριοντος |
| Μηδιας σατραπῃ . δοξαντες δε προς ἀληθειαν εἰναι στρατοπεδειαν , καταδραμοντες εἰς το πεδιον ἀπηγγειλαν τοις περι τον Ἀντιγονον και | ||
| Τοισι δε Ἑλλησι οἱ ἡμεροσκοποι ἀπο των ἀκρων των Εὐβοϊκων καταδραμοντες δευτερῃ ἡμερῃ ἀπ ' ἡς ὁ χειμων ὁ πρωτος |
| εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
| ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
| Το δε ἁμαρτη ὁ μεν Ἀρισταρχος χωρις του ι λεγει γραφεσθαι αὐτο λεγων , ὁτι ἀπο του ἁμαρτηδην γεγονεν κατα | ||
| τοιν τροποιν και ταιν ἀρεταιν οὐ μετριω ὀντε ἀμφω οὐδε γραφεσθαι ῥᾳδιω , ἀλλ ' ὁ μεν ἐστιν μεγας βασιλευς |
| το ἑφθημιμερες ἐν τῳ τελει κεισθαι του μελους . συστημα ἐπιφθεγματικον κωλων ιʹ . ἡμετερον : + ὠ μεγαλε Ζευ | ||
| , οἱα πολλακις εἰρηται . ἐχει γαρ ἐν ἀρχῃ συστημα ἐπιφθεγματικον στιχων ἰαμβικων τριμετρων γʹ . ἑξης δε κατα σχεσιν |
| των ἐν τῳ ζητηματι ἀντιληψεων μη δυνηται καθ ' ἑαυτην ἐπιδεξασθαι κατηγοριαν , συντεθεισα δε το ἐγκλημα βεβαιον ἀπεργαζηται , | ||
| δυναμιν , ὡς ἐν τῳ κηρῳ ὁ Ἑρμης ἐπιτηδειοτητα ἐχοντι ἐπιδεξασθαι τους χαρακτηρας , και ὁ ἐν τῳ χαλκῳ ἀνδριας |
| ἀνω θεον προσαγομενον αὐτου τα ὀμματα λαμβανει τε το μεν κριτικον ἀπο της θεωριας , το δ ' ὁρμητικον ἀπο | ||
| Και ἡ θεων δε ψυχη κεκτηται και αὐτη το τε κριτικον , ὁ και γνωστικον ἀν καλοιτο , και μην |
| και τριακοντα θυσανηδον ἐκπεφυκασι . ζῳων δε ἀρα ἁπαντων τουτο δειλοτατον ἠν : ἐαν γαρ ὑπο τινος ὀφθῃ και αἰσθηται | ||
| ἑτερον Κλεωνυμον τοὐνομα . ἐλαφοι . . . ἐγενοντο ] δειλοτατον γαρ το των ἐλαφων γενος ὡς ἀχολον . Κλεισθενην |
| τῃ τεταρτῃ περι βιων Λυδοι , φησι , δια τρυφην παραδεισους κατασκευασαμενοι και κηπαιους αὐτους ποιησαντες ἐσκιατροφουντο , τρυφερωτερον ἡγησαμενοι | ||
| και των πεδιων ἀφωρισμενον ἐχουσιν ἑαυτοις . ἀλση γαρ και παραδεισους και πεδια λιπαρα οἱ πολιται ἐκτεμνοντες των ἰδιων κτηματων |
| ὡροσκοπου : ἀλλ ' ὁποταν ἡ Σεληνη ἀφετης εὑρεθῃ , παραφυλαττεσθαι χρη τας κωλυσεις και τας ἑξαγωνους πλευρας και τετραγωνους | ||
| αʹ . Περι των ἐν τῃ ἡμερᾳ του πολεμου ὀφειλοντων παραφυλαττεσθαι . βʹ . Περι τοξοτων πολεμιων . γʹ . |