| ἠδη γαρ και προς ὑμας ὡς προς συμμαχους και κοινωνους διαλεγομαι , εὐ χρη εἰδεναι νυν ὁτι ἐν τοιουτῳ ἐσμεν | ||
| το γαρ τοιουτον συνημμενον ” εἰ ἡμερα ἐστιν , ἐγω διαλεγομαι “ ἡμερας οὐσης ἐπι του παροντος κἀμου διαλεγομενου κατα |
| μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
| θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
| φιλοτιμως εἰργομενοι : φυλακαι γαρ ἐκ στρατιωτων βαρβαρων και ταις διαλεκτοις διαφοροις χρωμενων ἐφεστηκασιν , ὡστε μηδενα δυνασθαι δι ' | ||
| ἠγουν ἐληλυθαμεν ] , ὁ κατα τον ῥηθεντα Ἡρακλειδην πεποιηται διαλεκτοις τεσσαρσιν , Ἀτθιδι Ἰαδι Βοιωτιᾳ Αἰολιδι . ἐλευθω γαρ |
| τουτο μυθωδες . και μην την γε φωνης εἰς μυριας διαλεκτων ἰδεας τομην , ἡν καλει γλωττης συγχυσιν , ἐπι | ||
| οὐσα ποιητικη φυσει ἐστιν ἡδεια . εἰ δε και ἀλλων διαλεκτων ἐχρησατο τισι λεξεσιν , οὐδεν τουτο , ἐπει και |
| το εἰδεναι το ἀληθες και το ψευδος , εἰτα το διαιρετικον , ἐπειτα το ὁριστικον , εἰτα το ὑποκειμενον , | ||
| τα γαρ εἰρημενα , φησι , το ὁριστικον , το διαιρετικον , το ἀληθες , οὐκ εἰσιν ἰδια της ῥητορικης |
| ὁ στρατηγος Ῥωμαιων ἐπι Τραϊανου . Ἀλλοι ἐπι ἡμερας τινας παραταξαμενοι πλησιον του ἰδιου ἀπληκτου ὡς ἐπι μαχῃ δημοσιᾳ και | ||
| πασα Ῥωμαιων ἐσαλευεν ἀρχη , κατελυσαμεν και ἐν οἱς ἀνδρειως παραταξαμενοι οὐδεν τι ἡττημεθα , και ἐν οἱς σπεισαντες μετα |
| οὐ ταὐτα ἐψηφιστο . ἀλλ ' ἐγω μεν ἐδημιουργουν λογον διαλλαγων των προς την πολιν φαρμακον , συ δε ᾠχου | ||
| ἡ δε χυτροτομουσα αὐτον ἐπαγγελλεται μεν , τα περι των διαλλαγων δε σπουδαζει . ἀφικνουνται δε και παρα Λακεδαιμονιων περι |
| βεβαιω ἀπελθειν ὑμας , και αἰχμητην , ἠγουν αἰχμην εἰδοτα μεταχειριζεσθαι , ἀντι του πολεμιστην . το γαρ ἐμφυες ἠθος | ||
| τον δε ἐγκωμιαζοντα ἐμπομπευειν τοις ἐργοις , ἐπιδεικτικως τους λογους μεταχειριζεσθαι : ἰστεον δε ὁτι δικανικος χαρακτηρ ἐστιν ὁ ἰσχνος |
| γαρ καθ ' αὑτο τουτο ἀποδεδεικται γεωμετρικαις , φασιν , ἀναγκαις ὡς οὐδεν ματην ὑπο της φυσεως γινεται , και | ||
| δ ' εἰς ἐμε και γενεταν ἐμον ἠλυθε δομων πολυπονοις ἀναγκαις . και μην ὁδε σος συγγονος ἑρπει ψηφωι θανατου |
| πραγματα παντα κατα την της ψυχης διοικησιν ἐσχε το καλως διοικεισθαι δυνασθαι . Ψυχη γαρ πασα , φησι , παντος | ||
| Δημοσθενει ποιουντας το προσταττομενον , ἀλλα και τους βοιωταρχας , διοικεισθαι δε και τας ἐκκλησιας ἁπασας οὐδεν ἡττον ὑπ ' |
| τους μεν ἐν τῃδε , τους δ ' ἐν ἀλλῃ διαιρεσει , καθαπερ ἐχουσιν αἱ γεγραμμεναι διαιρεσεις : ἐκει γαρ | ||
| ἡ δε δυναμις ὀκτω διαφορας ἐχει ἀκολουθως τῃ του συμφεροντος διαιρεσει : λαμβανεται γαρ το συμφερον ἐκ του ἀγαθου και |
| των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
| και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
| εἰς μακραν αὐτο ὁμολογων , Ἀασαμην , οὐδ ' αὐτος ἀναινομαι . ἀλλ ' , ὠ βελτιστε , ἰδιωτῃ μεν | ||
| ὁμολογησουσι και τῳ Διϊ χαριν τῳ ταδε διαπραξαμενῳ . οὐκ ἀναινομαι ] χαιρω ἐν τῳ μη ἀντιλογειν . ἡβᾳ τοις |
| μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
| δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
| χρησιμον ; Πως λεγεις ; Αὐτην την διεξοδον ἀποκρισιν σοι ποιησομαι . Καλλιστ ' εἰπες . Ἐστι τοινυν παντα ἡμιν | ||
| νεωτερος ἐν τοις Ἠθικοις . Περι δε των ἠθικων ἑξης ποιησομαι τον ὑπομνηματισμον , τα κεφαλαια των ἀναγκαιων δογματων ἀναλαβων |
| και μαλιστα μεν ἠξιουν κατα τον στρατιωτικον ἀποκτειναι νομον τους ἀνδροφονους : εἰ δε μη , δικαστηριον αὐτοις ἀποδουναι παραχρημα | ||
| αἰσχροκερδεις , ὑβριστας , ἐπιβουλους , κλεπτας , ἐπιορκους , ἀνδροφονους , ἀθεμιτοφαγους , ἀσεβεις και ὁλως παγκακους . τῳ |
| ἐπινοιας και ἐπιστημας ἀνθρωπων προς ἡμας ἀνευ των ἐξ ἐθους συνεργουντων , σπειροντος και γεννωντος θεου τα ἀστεια γεννηματα , | ||
| ἀμοιβης και ἐναλλαξεως παραγεγονοτες συμμαχησαι τοις Τρωσιν ἀντι των προτερον συνεργουντων αὐτοις πολιτων : δια γαρ το ἐπι δεκα ἐτη |
| δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
| παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
| , ἐπιπασσε τον χαλκον και ἑψε μεχρις ἀμολυντου , ἱνα σκληροτερον ᾐ : εἰτα ἐπιβαλλε τα τηκτα προτακεντα , και | ||
| μυωδες και ἀπιμελον ὁλον το σωμα , και το δερμα σκληροτερον τε και μελαντερον . ψυχρας δ ' οὐσης και |
| ἀδικιαν ἐκ τοσουτου , και ταυτα ἐκ του παντος αἰωνος πολιτευομενοι , και προσετι εἰς ἑαυτους ἁμαρτανοντας ὁρωντες ἐστιν οὑς | ||
| εἰκοτως , οἱς οὐκ ἐξην ἐγχειρουντες και παρα τον κοινον πολιτευομενοι νομον . εἰ δε πολλη τις ἐνταυθα διαφορα , |
| περι ταυτα ἀσεβειας εἰρημενῳ νομῳ ὑποδικος ὀρθως ἀν γιγνοιτο μετα δικης . ἐαν δ ' ἀρα τις εἰς τοσουτον ἀκρατης | ||
| Φιλοχορος ἐν τῳ περι ἑορτων . Ψ Ψευδεγγραφη : ὀνομα δικης ἐστιν , ἡν εἰσιασιν οἱ γεγραμμενοι ὀφειλειν τῳ δημοσιῳ |
| πολυανθρωποτατοι των Ἀραβικων ἐθνων ὀντες . νεμονται δε την εὐδαιμονα λεγομενην Ἀραβιαν , φερουσαν τα πλειστα των παρ ' ἡμιν | ||
| . Αὑτη δε ἡ Ἀπολλωνιας νησος ἐχει ἐν αὑτῃ πολιν λεγομενην Θυνιαδα , Ἡρακλεωτων ἀποικον , Ἀπο δε Ἀπολλωνιαδος νησου |
| ἀναφωνουμεν , συγγενικως τουτο περιφεροντες , ἀναλογιστεον . και οὐτε διαλεκτους ὡς βελτιους μεταληπτεον , ἀλλ ' αὐταις ταις ὑπαρχουσαις | ||
| . Ὁτι μεν δει τινα φειδω ποιεισθαι της περι τας διαλεκτους καθαριοτητος , αὐτοθεν συμφανες : ὁ τε γαρ ἑκαστοτε |
| εἰς δικαστηριον ἡκει δεον ἐπι των φιλων και των ἐπιτηδειων διακεκρισθαι , οἱον εἰ μεν ἐβουλετο Ἀφοβος τα δικαια ποιειν | ||
| ! , ἀει δε το ἐπιτηδειον προς τους καιρους | διακεκρισθαι : διο χρειας πω μη οὐσης ἐν τῃ κυησει |
| τ ' ἀει μελεδημασι χαιρειν , μητε βαρυτλητων λαγονων περι φορτον ἀγουσαν μητε πονον τρομεουσαν ἀγαστονον Εἰλειθυιης , ἀλλ ' | ||
| αὐτον ἐπεκαλειτο , ὁ γερων ἐφη : „ ἱνα τον φορτον μοι ἐπιθησεις . „ ὁ μυθος δηλοι , ὁτι |
| μεν ἐν τοις λογικοις οἱ Στωικοι , ἱνα μαλιστα κρατυνωσι διαλεκτικον ἀει εἰναι τον σοφον : παντα γαρ τα πραγματα | ||
| καρδια διακειται . παρεϲτι δε ἐν τῳ προϲωπῳ και το διαλεκτικον ὀργανον τηϲ γλωττηϲ ἐμφαινον ἡμιν την ῥωμην τε και |
| δε ὁ Σολευς ἐν τῳ περι παιδειας και τους Γυμνοσοφιστας ἀπογονους εἰναι των Μαγων φησιν . . . . Μανερως | ||
| προσηκον ἑξης . και γαρ των πρεσβυτατων πλειστους εἰναι τους ἀπογονους εἰκος και μαλλον ἠ τινων ἀλλων , και το |
| τοις ὑστερον χρονοις ἱερειαν της εἰρημενης θεου κατασταθεισαν θυειν τους ἁλισκομενους . ἐπιζητουσης δε της ἱστοριας τας της ξενοκτονιας αἰτιας | ||
| πασαν μεν Καυκασου περιοδον , τουτο δ ' ὑπερ Ἰνδους ἁλισκομενους και Κασπιας πυλας , τουτο ὑπερ παντα τἀνθρωπεια , |
| καλουμενης ἐτι της ἐκκλησιας ὑπο των ὑπατων ἐνισταντο , και παρηγγελλον τῳ μειρακιῳ τον νεκρον ἀποφερειν . οὐ μην ὁ | ||
| εἰς το ταυτην ἐχειν . ” Ἁ δε σοι συνεχως παρηγγελλον , ταυτα και πραττε και μελετα , στοιχεια του |
| τουτο μεν χαλκους ἐπ ' ἀγορας ἱσταντες , τουτο δε παρεδρους τοις ἐν ἀκροπολει θεοις καθισταντες , τους δε μεγαλων | ||
| δ ' ἐπιβαλλομεναν χαιταισιν εὐωδη ῥοδεων πλοκον ἀνθεων ται Σοφιαι παρεδρους πεμπειν Ἐρωτας , παντοιας ἀρετας ξυνεργους . πως οὐν |
| δη ἀν ἐξεταζωμεν , δυναται το μεν δια των λημματων συμπεπλεγμενον ἀληθες εἰναι ἡμερας οὐσης , οἱον το τοιουτο ” | ||
| το προσφατον και λευκον ἠ ὑπερυθρον , οὐ πεπιεσμενον ἠ συμπεπλεγμενον , λελυμενον δε και διακεχυμενον , σπερματος πληρες ὁμοιου |
| . Κλεανθης ἐρωτωμενος δια τι παρα τοις ἀρχαιοις οὐ πολλων φιλοσοφησαντων ὁμως πλειους διελαμψαν ἠ νυν ” ὁτι , εἰπε | ||
| της ἑῳου Γαλατιας και Ἀρισταινετος ὁ Βυζαντιος και των ἐλλογιμως φιλοσοφησαντων Καλλαισχρος τε ὁ Ἀθηναιος και ὁ ἐπι βωμῳ Σωσπις |
| θειον , εἰτε ὡς παιγνιον ἐκεινων εἰτε ὡς σπουδῃ τινι συνεστηκος : οὐ γαρ δη τουτο γε γιγνωσκομεν , τοδε | ||
| μετα βιας ἀναστελλειν , και δια τουθ ' ὑποχωρειν το συνεστηκος εἰδωλον και ποιειν την ἐμφασιν ὑποφευγοντος : τοις δ |
| . Ἐπειτα κατα την ἀντιπαραθεσιν ἑαυτου ὁ νους προς το νοητον ἐκφαινει το ἐν ἐκεινῳ νοητον , εἰ και μη | ||
| του ἐρωτικου πως ἀναγεται ἀπο του τῃδε καλλους ἐπι το νοητον καλλος : ὁ λεγει οὐν τουτο ἐστιν , ὁτι |
| εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
| ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
| ἰναχον ἐκαλεσε και το ἀργος ἰναχιον : ἰναχου δε και μελιας φορωνευς και φηγευς ἐγενοντο ? : . . ? | ||
| σταγονων του Οὐρανου , ὡς τινες . τινες δε ἀλληγορουσι μελιας τας φροντιδας . ἐκ μελιαν : Δωρικως : γεγονεν |
| ἐπι ὀσφυν ἠ ὀμφαλον : εἰτ ' ἐγκυκλιῳ ἐπειλησει , καταλαμβανομενοι τον θωρακα και τας ἀρχας ἀγοντες ἐπι την ἑτεραν | ||
| ἐπι δε των χρονιων βληχροι μεν οἱ πυρετοι και μολιϲ καταλαμβανομενοι , κεκρυμμενοι δε και οἱ παροξυϲμοι και βραδιϲτα τα |
| . Τινες δε , ἐπι των εἰς προὐπτον κινδυνον ἑαυτους ἐμβαλλοντων . Βους ἐπι γλωττης : παροιμια ἐπι των μη | ||
| ἐγγιγνομενον τι μητε φυτον , ἀλλα και των εἰϲ αὐτην ἐμβαλλοντων ποταμων μεγιϲτουϲ και πλειϲτουϲ ἐχοντων ἰχθυϲ , και μαλιϲτα |
| περι τας ταφας και τας ἐκφορας και τιμας των τεθνεωτων καταδειξαι , τον προ του χρονον μηδεμιας οὐσης ἐπιμελειας περι | ||
| , και κατηρεφεις εἰναι τοις σκεπασμασι . Τινες δε Μηδειαν καταδειξαι την ἐσθητα ταυτην φασι δυναστευσασαν ἐν τοις τοποις , |
| Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
| το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
| , ἁς διετελουν θυοντες μεχρι των νεωτερων καιρων . οὐ παραλειπτεον δ ' ἡμιν περι των παρα τοις Τενεδιοις μυθολογουμενων | ||
| ἐνδεχομενην περιποιουντας ἀσφαλειαν . Ἀναγκαιως και τοδε προστεταξεται . Οὐ παραλειπτεον δε οἰμαιὠ Θωμασιεοὐδε το φαυλον ἐκεινο , ὁ ἐπιταττομενον |
| αὐτον αἰτιας [ τε και της κινουσης ἠν διαυτη ] ἀπολομενης ; ἠν δ ' αὑτη το μηδεν εἰς το | ||
| ὑφασμα τυχειν αὐτην ἐχουσαν και τουτου μονου προτεραν ἀπολλυσθαι , ἀπολομενης δε της ψυχης τοτ ' ἠδη την φυσιν της |
| συνθηκην , χρονον προσσημαινουσα , ἡς των μερων οὐδεν ἐστι σημαντικον κεχωρισμενον , ὡρισμενην φυσιν εἰσαγουσα . αὐτος δε ἁτε | ||
| ὁταν μη μενῃς ἐπι τοις ἀκριβως σημαντικοις , οἱον το σημαντικον του ὑποκειμενου ἐδοσαν , και το μετενηνεγμενον ἐκ της |
| τον Λαϊον ὑπο του υἱεος ἀναιρεθεντα και τον Οἰδιπουν ταυτα ποιησαντα και παθοντα τυφλον ἀλασθαι , και προτερον ἀλλου βασιλεως | ||
| , ἀλλ ' ὑπεχωρει . ὡς δε τουτ ' εἰδον ποιησαντα αὐτον οἱ Ἀρμενιοι , διεδιδρασκον ἠδη ἑκαστος ἐπι τα |
| ” ἀναβλεψας ” γαρ φησι „ τοις ὀφθαλμοις εἰδε τους τραγους και τους κριους ἀναβαινοντας ἐπι τα προβατα και τας | ||
| δυο τραγους , οὑτος δε σοι πεποιηκεν ἑκατον και δεκα τραγους . Ὁρᾳς ὡς λιπαραι και τας τριχας λασιαι και |
| νομους ἐπραχθη ” , και την προ αὐτου ἀντιτιθησιν κατα ἀντινομιαν ἐργασιαν , ὁταν λεγῃ : „ ὁ νομος φησι | ||
| δε και κατα ῥητον και διανοιαν εἰσι πραγματικαι και κατα ἀντινομιαν , εἰδεναι χρη , ὡς ἐαν μεν ὁ νομος |
| ἐμπυον του φυματος γινεσθαι , ἐπι δε του δερματος φλυκταιναν ἀνιστασθαι ὁμοιαν τοις πυρικαυτοις . προστιθησι δ ' ὁτι οὐ | ||
| ἐκεινα προχειρα ἐχειν και χωρις ἐκεινων μη καθευδειν , μη ἀνιστασθαι , μη πινειν , μη ἐσθιειν , μη συμβαλλειν |
| , της εὐτελειας προφασιν εὑροντες καλην ὁρους ἐπηξαν τοις πενησι χρησιμους . ἐπει παραθες αὐτοισιν ἰχθυς ἠ κρεας , κἀν | ||
| τους ἀκμαζοντας , τους την στρατευσιμον ἡλικιαν ἐχοντας , τους χρησιμους , τους ἐν ἀκμῃ . το δ ' ἐναντιον |
| Κνιδιοις παρεδοθης . Και μην ἀξιοπιστον σοι μαρτυρα τον Ὁμηρον παρεξομαι ἀνω και κατω των ῥαψῳδιων χρυσην με την Ἀφροδιτην | ||
| ὠ Τυχιαδη , τον Πατροκλον ὁτι παρασιτος ἠν λεγοντα σοι παρεξομαι . Θαυμαστα λεγεις . Ἀκουε τοινυν αὐτων των ἐπων |
| παντες ἠπορησαν ἀπολογιας οἱ ἐξηγηται και φασιν αὐτον ὑποδειγματος χαριν καταχρηστικωτερον γενος καλεσαι του τριγωνου το σχημα . ἐπιλυομενοι δε | ||
| , τουτεστιν ἐν ζωσι διαγομεν . . μια βους : καταχρηστικωτερον την τοκαδα φησι , τουτεστι την μητερα . λεγεται |
| και περι των λειπομενων ἐρουμεν , ὁσα δηλονοτι ἐπι τε διαφοραις πυρετων λεγεται και πεπονθοσι τοποις και προς τουτοις ὁσα | ||
| τους ἀκρους οὑτως ἐχειν τας διαφορας , ἐκ μερους δε διαφοραις τῳ τας ὑπεροχας το αὐτο μερος εἰναι των ἀκρων |
| ἐαν μεν ὡς βασιλει προσφερησθε μοι , ὡς ἀδελφοις ὑμιν χρησομαι : ἐαν δε ὡς ἀδελφῳ , ἐγω ὑμιν ὡς | ||
| δις βουληθειη την κινησιν της χειρος διελειν , ποτερον ταὐτῳ χρησομαι νυν , ᾡ και προτερον ἐχρησαμην , ἠ τῳ |
| κατα μερεα αὐτω ὁκοσα ὠρανια ἐντι : ταπερ αἰθερια ὀντα διαιρετα διχα , ὡς τα μεν τας ταὐτω φυσιος εἰμεν | ||
| και το νοατον , ἁ δ ' αἰσθησις μεριστα και διαιρετα . των γαρ ὀντων ἐστι τα μεν αἰσθητα , |
| θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
| και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
| , εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
| εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
| δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
| : δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
| και προς ἑλκη παλαια και νεοτρωτα και τοις ὑπο πεφαρμακωμενου βελους πληγεισιν , ἐπιτιθεμενη κατα των ἐπαλγων τοπων : παρηγορει | ||
| ἐτι δε τοξοτας Κρητας , τας δε ναυς προσαγαγων ἐντος βελους κατετιτρωσκε τους κατα την πολιν ὑψηλοτερα τα παρα τον |
| αὐτῃ τεθολωμενον ὑδωρ ἐκκυμαινεσθαι συμβαινει , και του βαρους ἁμα συνεργουντος ὡστε θαττον κατενεχθηναι προς την γην κατω , πριν | ||
| μετα του ἡλιου διαχεοντος το ὑγρον ἠ ἀτμιζοντος γινεται ἠ συνεργουντος εἰς την ἀρχην : ὁταν οὐν εἰς τον τοπον |
| των πολλων φιλοκαλιαν , οἱον την ἐν τοις ἀναγκαιοις και χρησιμοις προς τον βιον γινομενην , λαφυρα που της ἀληθινης | ||
| λιθοις παμμεγεθεσι και τιτανῳ και πασιν ἀλλοις ὠχυρωμενοι προς τουτο χρησιμοις . χαλκου δε και κασσιτερου πολυ τι χρημα και |
| τουτο και ἰατρων παιδες : τα γαρ τε πρωτα και ἀναλογουντα τοις φυσικοις ὀγκοις και συνεκτικωτατα του σωματος μερη , | ||
| φως , και εἰθ ' οὑτως χωρειν ἐπι τα ἀυλα ἀναλογουντα ταις του ἡλιου ἀκτισιν : οὑτω γαρ φασι και |
| , εἰ των ὁμολογουντων ἐξαμαρτανειν ἀποψηφιεισθε , πως των μη ὁμολογουντων καταψηφιεισθε ; λεκτεον δε ὁτι , εἰ και ἐξημαρτεν | ||
| τας ῥαφας ἀριθμειν εἰτε πλειους εἰτε ἐλαττους , παντων μεν ὁμολογουντων ἐλαττους εἰναι τας των γυναικειων κεφαλων ῥαφας , Ἡροδοτου |
| , ἠ ὁ λαμβανων παρα τον ὁρον μεσον ἑτερον αἰτιον συλλογιζεται μεν , οὐκ ἀποδεικνυσι δε , δια τουτο ταυτα | ||
| ἡν ἀνυειν πειρωμεθα τῃ διαιρεσει χρωμενοι προς εὑρεσιν ὁρισμου , συλλογιζεται . και περι τουτου εἰρηται μεν αὐτῳ και ἐν |
| περι φιλονικησῃ , νομων ὡς οὐ κηδομενος οὐδε ποιων τα προσταχθεντα ὑπο του νομοθετου . ἐαν δε τις ἐν ἀλλοις | ||
| κτωνται φιλους , εἰς δε τας χρειας τους δεινους τα προσταχθεντα πραξαι . οὐ συνδυαζεται δε ταυτα ἐν τοις πολλοις |
| το χρησιμον φιλιας το μεν ἠθικον ἐστι , το δε νομικον . νομικον μεν χρησιμον , ὁταν τις τινι διδῳ | ||
| σταδιοι : σχοινος δε Αἰγυπτιον , οἱ ἑξηκοντα σταδιοι . νομικον δε ὀνομα το τοιουτον πομπευειν ἀντι του κατηγορειν εἱλετο |
| , κατακρατειν ἐπικρατειν , καθαιρειν : το γαρ καταπολεμειν και καταδουλουσθαι ἑτερας ἐστι χρειας , ὡσπερ και το χειρωσασθαι και | ||
| διαβαλλοντες πολλοι , και πρωτοι Κορινθιοι κατηγορουν Ἀθηναιων , φασκοντες καταδουλουσθαι τους Ἑλληνας : Μεγαρεας ἀπελαυνεσθαι της Ἀττικης , τυραννικα |
| ἐστιν ἀσυλλογιστον : ἀλλα δει την μιαν προτασιν ἀντιστρεψαι και ἀναγαγειν τον συλλογισμον ἐπι το πρωτον σχημα , οἱον ἑκαστον | ||
| και το ἀσωματον οἱον ψυχη ἀγγελος θεος . ἐσχον οὐν ἀναγαγειν ἑαυτους ἐπι τι κοινον γενος την οὐσιαν του της |
| Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
| Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
| ἀγγελοις ἀλειπταις , λογοις , χρωμενος . οὑτος των δωδεκα καταρχει φυλων , ἁς οἱ χρησμοι „ βασιλειον και ἱερατευμα | ||
| , , : της δε Ἐλεατικης ἀγωγης Ξενοφανης ὁ Κολοφωνιος καταρχει , ὁν φησι Τιμαιος κατα Ἱερωνα τον Σικελιας δυναστην |
| : γραψαντες γαρ παντες ὑποκρινονται σχεδιαζεινδια τι ; ὁτι ὁ δικαστης ὑποπτευει τον ῥητορα και δεδοικε , μη ἐξαπατηθῃ τῃ | ||
| , οἱς προς το μηδεν ἀνηκεστον παθειν μια ἐλπις ὁ δικαστης . ἑκατερου δε των εἰρημενων σαφη παραδειγματα εὑρειν ἐστιν |
| στοχασμον , ὁτι συνεστηκεν : ἀλλ ' ἐστω , δεδοσθω ἀνῃρησθαι παρα του Ἀρισταρχου Νικοδημον : τις με ἐλεγχει ; | ||
| ται οὐδε πιστιν ἐχουσι : τῳ γαρ ὑφ ' ἑαυτων ἀνῃρησθαι την ἐφ ' ἑαυτων ὠφελειαν ἑκατερῳ μερει ἀνειλον : |
| γαρ ἀπερατα τα της ὑποθεσεως ὑπαρχοι , λιθον ἑψειν δοξομεν δικαζομενοι περι πραγματος , ᾡ περας ἀδυνατον ἐπιθειναι . Σωπατρου | ||
| ἀλλ ' ἐπ ' ἀλληλους μετερχονται ἠ εἰς ἀλλους οἱ δικαζομενοι : ἐν τροπικοις ἀποδημιας ἀρχεσθαι δει , ταχυ γαρ |
| τετρυμενοις ἐντυχοιμεν , ὁτε χρη . μηδ ' ἐκφερωμεθα ταις προθυμιαις παρα καιρον , μηδε βραδυτητα τις ἡγεισθω την ἐμπειριαν | ||
| Θεσσαλιας : και γιγνεται μαχη πληθει τε μεγιστη και ταις προθυμιαις των παραταττομενων . Ὁ μεν γαρ Πομπηιος τεσσαρακοντα πεζων |
| τελεια ἐφ ' ἑνι ἐγκληματι : δυο λεγω προσωπα ἐκ διαφορου ποιοτητος : και δυο πραγματα ἐκ διαφορου φυσεως : | ||
| , ἁ ταις τρισιν ὑποκειται ταυταις , και γνωθι ὁτι διαφορου κατ ' εἰδος δεονται και πειρας και φροντιδος και |
| μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| της ἀνθρωπου , νυν ἐξελεγχομενων αὐτων ψευδη μεμαρτυρηκοτων και οὐ παραδιδοντων την ἀνθρωπον βοηθησαι μοι , εἰ δ ' ἐμοι | ||
| γερων . Προβαλλοντες κυσιν ἀρνας : ἐπι των τους ἀπραγμονας παραδιδοντων συκοφανταις . Πριν κεν λυκος ὀϊν ποιμαινῃ : ἐπι |
| δυναμεωϲ . Ϲμυρνα δευτεραϲ ἐϲτι ταξεωϲ των θερμαινοντων τε και ξηραινοντων : τα γουν ἐν κεφαλῃ τραυματα ἐπιπλαττομενη κολλᾳ . | ||
| μεν ἀγριον τηϲ τεταρτηϲ ἐϲτι ταξεωϲ των θερμαινοντων τε και ξηραινοντων , το δε ἡμερον τηϲ τριτηϲ τεμνον τε και |
| , θεραποντας ἐδωδης : ἐν δε σφιν και δριμυν ἐπηλυδα κοκκον ἀνωγα μιξαι ῥυσοχιτωνα , μελαγχροιην , ἐριτιμον : ἐν | ||
| δε μη γευεσθω τῃ ἡμερῃ ταυτῃ , τῃ δε δευτερῃ κοκκον δουναι καταποτον , τῃ δε τριτῃ δουναι διουρητικον , |
| χρησμους ἐπεμψεν , οὐτε γης φασιν οὐτε οὐρανου ἁπτομενους , ἀνοητους δε και δυσνοητους ἁπαντας . Ἁπερ ὑστερον αἰσθομενος , | ||
| και . . . ποτε τοις Ἀθηναιοις . . . ἀνοητους : ταυτα λεγει ὁ δικαιος λογος ἐπαπειλων τῳ ἀδικῳ |
| , ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
| καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
| ' ὁρωμενον τοις παρουσι θεωροις . Το μεν οὐν εἰναι μαντικον ἐκεινο το ὑδωρ αὐτοθεν προδηλον : το δε πως | ||
| ' ἠμεν νεογνοι , κηδεμονιαν : ὡστε προσαναγκαζειν ἑαυτους και μαντικον τι προσφερεσθαι προς την θεραπειαν , κἀξευρισκειν , εἰπερ |
| δ ' οὐν ἁπασι και τοις τοιουτοις παραθηγομενοι τας ψυχας ἀμεινους ἡμιν γιγνονται . Τα δε δη σωματα , ὁπερ | ||
| ] / ? ? ὑπαντησαντες των ? ? ? μελλοντων ἀμεινους ? [ ] / ἐλπιδας ? [ ] ? |
| εἰσεισιν , οὑτω μαθοντα κατα πιστιν , ὡς ἐπι χρημα μακαριστον εἰσεισιν , ἠδη αὐτον δουναι εἰς το εἰσω και | ||
| περι θεων χορηγειν μετουσιαν , ἐν αἱς δη και το μακαριστον τελος των ἀγαθων ἡμιν προκειται και αὐτο το κυρος |
| διοπερ ἐξεπεμψε πρεσβευτας προς Ἀντιγονον εἰς την Ἀσιαν , ἀξιων διαλυσασθαι προς αὐτον . ἀποκριναμενου δ ' ἐκεινου διοτι μιαν | ||
| τον βροχον , δεσποτα . ἐγω σοι πειρασομαι το σημειον διαλυσασθαι . “ Ξανθος εἰπεν ” τινι τροπῳ ; “ |
| , δευτερον δε των ἀναμαρτητων τε και μηδεν πωποτε ἀδικειν δοξαντων . διδοασι δε τοις μεν φιλοσοφουσι διαγιγνωσκειν εὐ τα | ||
| καταλιπωσι , ταις δε ἐπι τους πολεμιους πλεωσι : και δοξαντων τουτων καταλιπειν τρεις ναυς ἑκαστον ἐκ της αὑτου συμμοριας |
| δε τουτοις ἐπασχον , ὁσοι προς σκυλα τε και ἁρπαγας τραπομενοι το ἐν κοσμῳ τε και ταξει ὑποχωρειν ἀφῃρεθησαν : | ||
| των Πελασγων οὑτως ἐφθαρη . Οἱ δε δια της μεσογειου τραπομενοι , την ὀρεινην της Ἰταλιας ὑπερβαλοντες , εἰς την |
| ὁλου ἀν αὐτου καθοσον δυναται μεταλαμβανοι . Δει οὐν τα μεταλαμβανοντα αὐτου οὑτως ἐχειν αὐτου , ὡς οὐ μετελαβε , | ||
| κοινωνιαν προαγαγειν , και συνδησαι συμμετρως τα μετεχομενα τε και μεταλαμβανοντα προς ἀλληλα . Τοσουτον οὐν ἀφεστηκε του δια παθους |
| . βελτιον δε ἰσως ἠν μηδε εἰ λεγει την ἀρχην προσποιεισθαι . τον οἰκετην πολλακις ἀνειμενον και παιζοντα ὁ δεσποτης | ||
| ἁ μη ἐχει τις και μειζω ἠ ἁ ἐχει τις προσποιεισθαι ἐχειν ἑαυτον του ἁ ἐχει ἐλαττουν ἠ ἀρνεισθαι μη |
| των πρεσβυτερων , ὁπερ ὑπαρχει σωφρονος ἀνδρος και μετριου . προσιουσι ] προσερχομενοις , προσερχομενων , ἐρχομενοις . προϊουσι ] | ||
| ὡσπερ ἐθος ἠν τοις τας ἀρχας ἐχουσιν , ἐχρηματιζε τοις προσιουσι δι ' ἡμερας περι την σιτοδοσιαν , ἐκβαλων της |
| ἐθελω ποιησαι , ἱν ' ὁ προθυμεισθε συνουσια τε και διαλογοι ἡμιν γιγνωνται : εἰ μη βουλεται Πρωταγορας ἀποκρινεσθαι , | ||
| ιβʹ των Νομων και δεκα της Πολιτειας γινονται οἱ παντες διαλογοι νδʹ . τουτων δε παντων την ταξιν μη πανυ |
| ' ὡν το ἐστι καθ ' αὑτο κατηγορειται , ταυτα διοριζεσθαι τον Ἀριστοτελην . τῃ μεν οὐν φειδοι των δια | ||
| και προς την ἀναγκαιαν διορισιν , το δουλον τε ἐργῳ διοριζεσθαι και ἐλευθερον και δεσποτην , οὐδαμως εὐχρηστον ἐθελειν εἰναι |
| ἀναιρει οὐτε το πραγμα . εἰ τοινυν μηδε τον τροπον ἀναιρουσι μηδε το πραγμα , δηλονοτι ταις καταφασεσιν ἰσοδυναμουσι . | ||
| οἱ δε μη μελλησαντες κελευσαντι τῳ νεῳ βασιλει πειθονται , ἀναιρουσι τε αὐτον και το σωμα ῥιπτουσιν ἐς την λεωφορον |
| κεφαλη λεγεται δια το εἰναι ἐν αὐτῃ τρια τινα : φανταστικον , λογιστικον και μνημονευτικον . και το μεν φανταστικον | ||
| ἀλλ ' εἰτε δη το αὐτο εἰθ ' ἑτερον το φανταστικον της ψυχης και αἰσθητικον , οὐδεν ὁλως γινεται ἀπατη |
| τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ||
| τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν |
| συνισταμεναι μεν αἱ δυο ὑπαλληλοι , ἐμψυχον αἰσθητικον , ἀψυχον ἀναισθητον , και μια διαγωνιος ἐμψυχον ἀναισθητον . οὐ συνιστανται | ||
| ' ἐνισχυειν ἑκαστωι , το δ ' εἰς μακρα διανενεμημενον ἀναισθητον εἰναι . σημειον δ ' ὡς οὐκ εἰσι φυσει |
| του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
| ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
| της Κελτικης παρωκεανιτιδος ἀν εἰη : τοσουτους γαρ πως διελθοντες συναπτουσι τῳ ὠκεανῳ . : ἐπει οὐν φησιν ἀπο του | ||
| : και τουτων γαρ τα μερη προς τινα κοινον ὁρον συναπτουσι : του μεν χρονου τα μερη το νυν ἀδιαστατον |
| ἡπατι . Αὑται εἰσιν αἱ γενικαι διαφοραι των νοσηματων , συνισταμεναι ἐν τε τοις πνευμασι , τοις ὑγροις , και | ||
| , πολεμικως ἐπιφερομεναι , φιλονικως παραθεουσαι , συντρεχουσαι φιλοπονως , συνισταμεναι ταχυ , διισταμεναι , παλιν ἐπιφερομεναι : τελευτωσαι δε |
| οἰκιας . τραχυτερον διαλεγεται την ἐλπιδα του πεισειν ἀπολωλεκως . τραχυτερον αὐτῳ διαλεγεται και ἀπηνεστερον , ὁτι την ἐλπιδα του | ||
| και τα περι αὐτης ἀνωθεν , ὡς ἐγενετο , διηγουμενου τραχυτερον ὁ Σκιπιων ἐκελευεν αὐτον μηδεν ἀφαιρεισθαι βιᾳ των Ῥωμαϊκων |
| ἐπι πλεον ἑψηθεντες ἠ δις ἐν ἐλαιῳ μετ ' ὀξους ἐσθιομενοι , μελι το κατα την ἑψησιν ἀποθεμενον ἁπαντα τον | ||
| τακωσι και πινομενος ὁ ζωμος κοιλιαν μαλασσει και ὑπαγει . ἐσθιομενοι δε εὐστομαχοι εἰσι . Κοχλιαι γης τε και θαλασσης |
| διηχοτα τα σκελη . και παρ ' Ὁμηρῳ δε το διεβαινον : αἱ δ ' ἐυ μεν τρωχων , ἐυ | ||
| , ὠ ἀνδρες Ἀβδηριται , οὐκ ἀν εἱνεκα δεκα ταλαντων διεβαινον προς ὑμεας , ἀλλ ' ἐπι τον μεγαν ἀν |
| μη τας φλεγμονας ἐχειν παραμενουσας αὐτοις : οὐδεν γαρ οὑτως ἀδιαλειπτον ὡς ὁ πυρετος . και θαυμαστον , ὁτι οὐδε | ||
| γινεται και διψοϲ ἐπιτεταμενον ἰϲχυρωϲ , ὡϲτε ἀπληρωτον τε και ἀδιαλειπτον εἰναι , και το ποτον χανδον ἑλκειν , εἰϲ |