| ἀποκτεινας την μεν Τροιαν ἑλειν τοις Ἡρακλεους αὐθις τοξοις , ἰαθηναι δε ὑπο των Ἀσκληπιαδων αὐτος . ταυτα φησιν ὁ | ||
| , ὁτε ἀπελιπε σφας ἀνηρ πολεμικος και πολλων ἀνταξιος , ἰαθηναι δε αὐτον αὐτικα ὑπο της βωλου της Λημνιας , |
| δυο Λυσανδρους ὑπηνεγκεν ἡ Σπαρτη οὐτ ' ἀν δυο Ἀλκιβιαδας Ἀθηναι . ἐμιμειτο δε τον Παυσανιου μηδισμον και καθομιλων Φαρναβαζον | ||
| δε οἱ προεφερε , ὁτι ἡλωκεσαν τε και κατειχοντο αἱ Ἀθηναι . Τοτε δη ὁ Θεμιστοκλεης κεινον τε και τους |
| γαλαξ το ξ ἀπεβαλλεν , ἀνεφικτου οὐσης της εἰς ξ καταληξεως , ἐπει οὐδεν οὐδετερον εἰς διπλουν ληγειἀπειρος . ἡ | ||
| κζʹ . Ὁ Θωραξ . Ἐστι μεν της εἰς αξ καταληξεως , κλινεται δε Θωρακος δια του Κ δικαιως : |
| και ἑξηκοστων Ϛ , ἡν ὁ ἡλιος ἐπικινηθησεται μεχρι του καταληφθηναι ὑπο της σεληνης . ταυτην δε την μοιραν α | ||
| δειν τον ἐκεινου φθασαι λογον , πριν ὑπο κροτου πολλου καταληφθηναι τον δικαστην . ὁ μεν οὐν ἠσχαλλεν , ἐγω |
| ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
| : τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
| Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
| Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
| ἱππων δυο κατα ταξιν φερομενων ἠ και ἑνος το ἐμπεσον τρωθηναι ἠ πατηθηναι . Ἠ και το ἀδικον τουτο οὐ | ||
| το την βουλην πεπηρωσθαι : οὐτασθαι δε το ἐκ χειρος τρωθηναι . βιουν και ζην διαφερει . βιουν μεν ἐπι |
| . . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | ||
| ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης |
| τουτο μεν χαλκους ἐπ ' ἀγορας ἱσταντες , τουτο δε παρεδρους τοις ἐν ἀκροπολει θεοις καθισταντες , τους δε μεγαλων | ||
| δ ' ἐπιβαλλομεναν χαιταισιν εὐωδη ῥοδεων πλοκον ἀνθεων ται Σοφιαι παρεδρους πεμπειν Ἐρωτας , παντοιας ἀρετας ξυνεργους . πως οὐν |
| την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
| ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
| ἀλλα ο : δηλον οὐν ὁτι της παραληγουσης μη δυναμενης μεταβληθηναι εἰς το ε , εἰκοτως οὐδε ἡ ληγουσα ἐξεταθη | ||
| , ἀλλα και τους ἠδη χρονισαντας και εἰς πυον φθασαντας μεταβληθηναι θαυμαστως ἰασατο . δει δε λειωθεντα καλως ἐπιτιθεναι . |
| μεγαλην ἐχει την ἀναθεωρησιν . το γαρ Γνωθι σαυτον παραγγελλει παιδευθηναι και φρονιμον γενεσθαι : οὑτω γαρ ἀν τις ἑαυτον | ||
| συγγραφηι διοριζει , ἐν αὐτηι τε γεννηθηναι και τραφηναι και παιδευθηναι , και ἱερεα της Δημητρος και της παιδος αὐτης |
| ὀρχεις ἀνευ του ψαυσαι της ἐπιδιδυμιδος οὐδεν μεν πασχει το σπερματικον ἀγγειον , ἀπολλυται δε των ζῳων οὐ το σπερμαινειν | ||
| δε του παθους ἡ γυναικεια γονη ἠ το μεμυκεναι τον σπερματικον αὐτης πορον . αὑτη τοινυν ἡ γονη τῳ τε |
| ὁλου ἀν αὐτου καθοσον δυναται μεταλαμβανοι . Δει οὐν τα μεταλαμβανοντα αὐτου οὑτως ἐχειν αὐτου , ὡς οὐ μετελαβε , | ||
| κοινωνιαν προαγαγειν , και συνδησαι συμμετρως τα μετεχομενα τε και μεταλαμβανοντα προς ἀλληλα . Τοσουτον οὐν ἀφεστηκε του δια παθους |
| ὀκτακοσιους : ἐγγυς δε τουτων ἐστι και ἡ Περουσια . προσλαμβανουσι δε προς την εὐδαιμονιαν της χωρας και λιμναι μεγαλαι | ||
| ἀλλοι ποταμοι οἱ πληρουντες ἐκεινον ταις μεν της γης ἀρεταις προσλαμβανουσι , την δε θαλατταν ἀλλοτριουσιν . ἡ γαρ χους |
| χρονους Λυκομηδης ὁ Τεγεατης ἐπεισε τους Ἀρκαδας εἰς μιαν συντελειαν ταχθηναι και κοινην ἐχειν συνοδον συνεστωσαν ἐξ ἀνδρων μυριων , | ||
| τροπῃ του Θ εἰς Δ . Και ὠφειλε το Γ ταχθηναι , μετα δε τουτο το Β : ἐπειδη πεφυκε |
| ὡρμησαν ἐπι την πολιν και ῥᾳδιως αὐτης ἐκρατησαν . Διογνητος προσπλευσας και καθορμισθεις , ἐκβιβασας τους ἐκ των νεων ἐχειρωσατο | ||
| διδοντας ἀνῃρει . οὑτω δη και τους Σεριφιους ᾐτει χρηματα προσπλευσας : οἱ δε ἡμερας αὐτον ᾐτησαντο , ἐν αἱς |
| πασι τοις ἐμβαλλομενοις . κατα δε τον ἐνδεχομενον λογον τῃ παραθεσει το μηκος ἐστω , ὡστε γινομενων των ἐκτασεων εἰναι | ||
| τῃ μεν μετοχῃ προς τα πρωτα σωματα ἀφορωντα , τῃ παραθεσει δε , προς τα μετα τα πρωτα ἠτοι ἐλλειποντα |
| ἀντιστρεψαι ὀν ἐπι μερους ἀποφατικον ἐνδεχομενον : ἀντιστρεφει δε το ἀποφατικον ἐνδεχομενον ὁμοιως τῳ καταφατικῳ . ὁ οὐκεθ ' οἱον | ||
| οὐδε ἀποφατικον ἐνδεχομενον συναγεται , δηλον ἐξ ὡν το ἀναγκαιον ἀποφατικον δια των ὁρων συνηγαγομεν : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι |
| την εὐγλωττιαν ἑν αἰτιωμενος μονον , ὁτι δη φυσιν Ἑρμῃ προσηκουσαν ἐνεβιβασας εἰς στρατιωτου βιον . καλων δε ὀντων και | ||
| ἀνισον . τῳ μεντοι μεταδουναι των ἐπιβαλλοντων λογων ἑκαστοις την προσηκουσαν μοιραν την τε ὠφελειαν ἀπενεμεν ἁπασι κατα το δυνατον |
| της καλλιπολεως ; εἰ μεν ἐξω τι των ἐκεινης ἐπραξα παραγγελματων , κατεβην : εἰ δε πανταχοθεν τους ἐκειθεν ἐτηρησα | ||
| ὑφην της παρασκευης . οὐκ ἀχρειον δε οὐδε των Ἰσοκρατους παραγγελματων ἐντρεπεσθαι , μη τραχυνειν τον λογον τῃ παραθεσει και |
| κυριον , δι ' ἁς δε συνεχωρηθη ταυτ ' αἰτιας παρελιπον : δια τουτ ' ἐπεξηλθον ἁπασας . και ἐπειδη | ||
| δη τουτο και πομπικον εἰρημενον οὐδεις Ἰσοκρατους ἀμεινων ἐγενετο , παρελιπον ἑκων , οὑς ᾐδειν ἡττον ἐν ταις ἰδεαις ταυταις |
| , ὡς ἀδικα τινα δρασθαι ἐν ταις κατα τας κλησεις πραγματειαις : ὁτι τοινυν οὐδε τουτων αἰτιατεον τους θεους αὐτοθεν | ||
| Πυθαγορειων δογματων και ταις του θειου Ἰαμβλιχου περι αὐτων τουτων πραγματειαις ἀποπλησει τον ἐρωτα , του μεν ἱστορικως ἁπαντα και |
| ἀλλα και ὁτι ἀπειληφασιν : ἐκομισθη γαρ αὐτοις ἐπι της τριηρους . Ῥᾳδιον μεν οὐν ἐκ των εἰρημενων γνωναι ὁτι | ||
| , οἱτινες τους μεν ναυτας φασι δειν οἰκειους εἰναι της τριηρους της ληψομενης τον στεφανον , των δε τριηραρχων τους |
| πολιτων θυγατερας , δι ' ἀποριαν ὁσαι ἀν μη δυνωνται ἐκδοθηναι , το δε των ἐλευθερων γυναικων ἀξιωμα εἰς τας | ||
| ἐπ ' ἐκεινῳ χαριτος ἀναπειθουσης , ταχιον εἰ τις δυναμις ἐκδοθηναι το βιβλιον . και μη τις ἐστω κἀν ταις |
| δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
| παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
| εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
| ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
| τῳ δε τας των πραγματων οὐσιας δια των ὁρων προτιθεμενῳ παρισταν οὐδεις ἀν συγγνωσεται τροπικως τε και μεταφορικως τους λογους | ||
| οἰκεια αὐτοις ἀντεπαγειν , δια πολλων την της ῥητορικης ὑπαρξιν παρισταν πειρωνται των ἀποδειξεων . και πρωτον μεν φασιν , |
| , ὁμοιως δε , ὡς εἰ λεγοιμεν ὀξυτερον εἰναι το γραφειον του οἰνου και το ξιφος της νητης . ἀλλ | ||
| γραφεται : κουρευς κουρειον , γραμματευς γραμματειον , κναφειον , γραφειον . ἠ και τα δια του ειον οὐδετερα μονογενη |
| . που νυν ὁ καλος ἡμιν κιθαρῳδος ; ἀπολογησαι αὐτῳ κατελθων προς ταυτα . Συ ἡμας ἐπισφαττεις , ὠ Μωμε | ||
| κυων κηπουρου τινος εἰς φρεαρ ἐμπεπτωκεν . ὁ δε κηπουρος κατελθων αὐτον ἐκειθεν ἀνελκυσαι δεινως ὑπ ' αὐτου ἐδηχθη δοξαντος |
| . βελτιον δε ἰσως ἠν μηδε εἰ λεγει την ἀρχην προσποιεισθαι . τον οἰκετην πολλακις ἀνειμενον και παιζοντα ὁ δεσποτης | ||
| ἁ μη ἐχει τις και μειζω ἠ ἁ ἐχει τις προσποιεισθαι ἐχειν ἑαυτον του ἁ ἐχει ἐλαττουν ἠ ἀρνεισθαι μη |
| ἐπι ὀσφυν ἠ ὀμφαλον : εἰτ ' ἐγκυκλιῳ ἐπειλησει , καταλαμβανομενοι τον θωρακα και τας ἀρχας ἀγοντες ἐπι την ἑτεραν | ||
| ἐπι δε των χρονιων βληχροι μεν οἱ πυρετοι και μολιϲ καταλαμβανομενοι , κεκρυμμενοι δε και οἱ παροξυϲμοι και βραδιϲτα τα |
| τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ||
| τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν |
| εἰ δε μετ ' ἀποδειξεως κριτηριον αὑτον ἀποφαινηται , παντως ὑγιους . ἀλλ ' ἱνα μαθωμεν ὁτι ὑγιης ἡ ἀποδειξις | ||
| ἱνα κατα λεπιδος ἀποστασιν χωρισθῃ το ἠλλοτριωμενον ὀστεον ἀπο του ὑγιους , ὁταν την ξυσιν ἐπωδυνον οὐσαν μη δυνηται ὑπομενειν |
| οἱ και Διονυσου Λυσιου ἱερον ἱδρυσαντο , ὡς Ἡρακλειδης ὁ Ποντικος . Ἀριστοφανης δε δια το λυτρωσασθαι Θηβαιους παρα Ναξιων | ||
| . ἐν μανιᾳ δε τρυφην ἡδιστην γενομενην οὐκ ἀηδως ὁ Ποντικος Ἡρακλειδης διηγειται ἐν τῳ περι Ἡδονης οὑτως γραφων : |
| πως οὐχι ματην τα της φωνης παραληφθησεται , οὐ δυναμενα παραληφθηναι ; ἀμελει τα του πρωτου , ἀναδεξαμενα τον λογον | ||
| την Περσιδα ἐπλει . ἐκινδυνευσε δε και πλεων ἁλωναι και παραληφθηναι . Ναξον γαρ πολιορκουντων των Ἀθηναιων ἡ ναυς του |
| μεν ἐν τοις λογικοις οἱ Στωικοι , ἱνα μαλιστα κρατυνωσι διαλεκτικον ἀει εἰναι τον σοφον : παντα γαρ τα πραγματα | ||
| καρδια διακειται . παρεϲτι δε ἐν τῳ προϲωπῳ και το διαλεκτικον ὀργανον τηϲ γλωττηϲ ἐμφαινον ἡμιν την ῥωμην τε και |
| το εἰδεναι το ἀληθες και το ψευδος , εἰτα το διαιρετικον , ἐπειτα το ὁριστικον , εἰτα το ὑποκειμενον , | ||
| τα γαρ εἰρημενα , φησι , το ὁριστικον , το διαιρετικον , το ἀληθες , οὐκ εἰσιν ἰδια της ῥητορικης |
| κατασπευδοντι : Τιφθ ' αὑτως , δυστηνε , δι ' ἀκριας ἐρχεαι οἰος , χωρου ἀιδρις ἐων ; Ταυτα προς | ||
| δε τας πετρας ὁ ποιητης καλει : ” δι ' ἀκριας ἠνεμοεσσας ” . και ἐστιν ἀκρος ἀκροεις και πλεονασμῳ |
| ὁραν ἀγαθα τουτῳ τε προ των ἀλλων ἐραστων ἀπολαυειν των παιδικων . θαυμασῃ δε αὐτου το πρᾳον , το ἀδολον | ||
| με ἐραν αὐτης και δια τουτο ἐπι θυρας των ἐμαυτου παιδικων ἡκω „ ὑπολαβων ὁ Λεων „ οὐ φοιτωσιν ” |
| σκευασιαν και ἀπο σεμιδαλεως . των δε τραγηματων οὐδεν ἀτοπον λαμβανειν ἀμυγδαλων ἠ πιστακιων , σταφιδων δε και φοινικων σπανιως | ||
| συλλογισμοις και οὑτως ἐν μερει φανερον , ὁτι οὑτως δει λαμβανειν τους ὁρους . τον γαρ μεσον οὐ κοινον ληπτεον |
| βουσι ? ? φορβασιν [ μετα : ἐνθεν ] ? κατειδον θαυμα ? ? προσιον ? [ ἐξ ἁλος Εὐβοϊδα | ||
| ἀμυνουμενοι ὡρμησαν , οἱ δε πολλοι εὐθυς ὡς Ἀλεξανδρον αὐτον κατειδον οὐδε ἐς χειρας ἐλθοντες ἐφευγον : και οἱ τραπεντες |
| ὁ δε δευτερος την προσληψιν του πεμπτου , ὁ δε κατηγορικος το συνημμενον του δευτερου : διο και ὑποθετικος λεγεται | ||
| ] συλλογισμος οὑτως ἐχει , εἰ προτερον δειξωμεν ὁτι πας κατηγορικος συλλογισμος ὑπο τα τρια σχηματα ἀναγεται , οὐ μονον |
| ἐμπυον του φυματος γινεσθαι , ἐπι δε του δερματος φλυκταιναν ἀνιστασθαι ὁμοιαν τοις πυρικαυτοις . προστιθησι δ ' ὁτι οὐ | ||
| ἐκεινα προχειρα ἐχειν και χωρις ἐκεινων μη καθευδειν , μη ἀνιστασθαι , μη πινειν , μη ἐσθιειν , μη συμβαλλειν |
| , εἰ ἐφ ' ὁ δει . ὠφελησαι θελεις ἠ ἐπαινεθηναι ; εὐθυς ἀκουεις λεγοντος ἐμοι δε του παρα των | ||
| δαιμονιε , και μη φθονησῃς τῳ μειρακιῳ ὑπ ' ἐμου ἐπαινεθηναι : και γαρ πανυ ἐπιθυμω αὐτον ἐγκωμιασαι . Ἰου |
| Ψιμμυθιον , ἁλας , ἐλαιον , νιτρον , ἑκαστον ἰδιᾳ λειοτατον προποιησας , ἑψε ἁμα ἑως ἐμπλαστρωδες γενηται , προπολιν | ||
| και ἐχε ἐν πυξιδι , και διδου ἐν ἀνεσει # λειοτατον πληρες , μετα γλυκεως κρητικου . Ἐπικαλειται δε το |
| του κ . και τα λαχοντα ἰσα τον ἀριθμον τοις μελλουσι κληρουσθαι δικαστηριοις ὑπηρετης φερων ἐτιθει καθ ' ἑκαστον δικαστηριον | ||
| νεωτερου ἐστι πρεσβευομενον ἐν τε θεοισι και ἐν ἀνθρωποις τοις μελλουσι σῳζεσθαι και εὐδαιμονειν . αἰκιαν οὐν περι πρεσβυτερον ἐν |
| ἐπι των ἑαυτου ποδων ἠρηρειστο , ἀλλ ' ἐκεινο βουλομενος ἐμφηναι , ὁτι ἡ του σοφου διανοια χειμωνων μεν και | ||
| πραγματος ἀγαλμα ἐντυπωσαντες ἐν τοις ἱεροις την ἐκει οὐ διεξοδον ἐμφηναι , ὡς ἀρα τις και ἐπιστημη και σοφια ἑκαστον |
| οὐ ταὐτα ἐψηφιστο . ἀλλ ' ἐγω μεν ἐδημιουργουν λογον διαλλαγων των προς την πολιν φαρμακον , συ δε ᾠχου | ||
| ἡ δε χυτροτομουσα αὐτον ἐπαγγελλεται μεν , τα περι των διαλλαγων δε σπουδαζει . ἀφικνουνται δε και παρα Λακεδαιμονιων περι |
| γενοιμην νυμφιωι [ ὁμολογουμενην ἀτυχιαν . τα ! [ ἠδικημενος κατειχον . ἀνδραποδον [ εἰ , Δημεα . εἰ γαρ | ||
| και τοδε μεν ἐπῃρε Ῥωμαιους , νυκτος δε φοβοι πολλοι κατειχον : οἱ γαρ ἱππης , ὁσοι των βαρβαρων , |
| , ὀνομαστι αὐτων ἑκαστου μνησθηναι , προτερον δε οὐ σφας καταγινωσκειν εἰκος εἰναι . ἐνθα δη ὡς ἠλεγχετο ὁ Ῥωμαιος | ||
| , ἀλλα γελωτα και χλευην θεσθαι τας ἐκεινων ἀποδοχας και καταγινωσκειν των τιμωντων πολλην ἠλιθιοτητα ὡς ὑγιους διαμαρτανοντων δοξης . |
| : δηλουσι δε και ἀνδρες σοφοι παν παθος μικραν ἐπιληψιαν ὀνομασαντες : αἱρει δε και ὁ λογος ἐκ των ὑπερβολων | ||
| διαφεροντας ἀλληλων ὑποθεμενοι , και δια τουτο ἰσως τονους αὐτους ὀνομασαντες , ἀπο τουτων ποιουσι πρωτην μεταβολην συμφωνον ἀπο του |
| αὐτα κατηγορεισθαι των εἰδων , ἀλλα και τα οἰκεια κατηγορουμενα διαβιβαζειν εἰς τα εἰδη : ἰδου γαρ το ζῳον γενος | ||
| και ὁμολογιᾳ μεσῃ χρωμενα , δυναμιν τε ἐχοντα διαπορθμευειν και διαβιβαζειν ἐπι τα ἀμεριστα εἰδη , ἁτε συγγενη προς αὐτα |
| εἰ μηδεν ἀλλο ἐχει προσενεγκειν αὐτῳ , εἰτε ἐκδηλοτερον τοις παριουσι το ἀφιδρυμα ποιουντος εἰτε προς συμβολον του ἐκ μικρων | ||
| θαλασσα , αὐτου τῃδε μενουσα πολυκλαυτῳ ἐπι τυμβῳ , ἀγγελεω παριουσι , Μιδας ὁτι τῃδε τεθαπται . φερουσι δε μαρτυριον |
| σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
| χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
| ὑπερβασιν του ν δεχνυμαι . οὑτω και του ἀχω ἀχομαι παραγωγον ἀχυω ὡς ἀνω ἀνυω , Δωριεις δε ἀχυνω φασι | ||
| το ὀνομα , ἐπι δε του “ κελαινεφες αἱμα ” παραγωγον . τανυγλωχινας τεταμενας τας γλωχινας ἐχοντας , τουτεστι τας |
| λεγε . Τι δ ' ; οὐχ ὁτι μαλιστα βουλει πεισθηναι ; Παντως δηπου . Οὐκουν εἰ λεγεις ὁτι ταυθ | ||
| και κελευειν μετ ' ἑωυτων μειναντα συμπινειν . Τον δε πεισθηναι τε δη και καταμειναι : ὡς δε μιν παρα |
| χρωματικον ἠ ἐναρμονιον ἠ κοινον ἠ μικτον ἐκ τουτων . διατονικον μεν οὐν ἐστι το τῃ διατονικῃ διαιρεσει χρωμενον , | ||
| φυσικῃ ἀπο του βαρυτατου ἐπι το ὀξυτατον κατα τουτο το διατονικον γενος οὑτως εὑρισκε . το γαρ χρωματικον και ἐναρμονιον |
| θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
| και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
| τους μεν ἐν Παμφυλιαι μειναι , τους δε ἐν Κιλικιαι μερισθηναι και Συριαι μεχρι και Φοινικης . . . . | ||
| και του ἐστιν . ἀσωματον δε οὐδεν οὐτε συντεθηναι οὐτε μερισθηναι δυναται : ἰδια γαρ σωματων ἐστι ταυτα . τοινυν |
| προσηκει ταυτα ποιειν , ὁπηνικα φθασῃ βιαιως ἐπι τον ἐγκεφαλον παραγενομενη ὑλη και σφηνωθῃ παχυτερα οὐσα και τοις ἀλλοις ὑπεικειν | ||
| κτησις : ἀλλα κἀν προσγενηται , ταχιστα ἀπεπηδησεν , ὡς παραγενομενη την ἀρχην οὐκ ἐπ ' ὠφελειᾳ των λαβοντων , |
| του θυμου , οὑτω διατιθενται ὡς οἱ μεθυοντες και οἱ μαινομενοι . κεκαρωμενοι γαρ και οὑτοι και μεθυοντες ὑπο των | ||
| . δυσμεταχειριστοτερον οὐδεν ἐστιν . κεκρικα . και γαρ οἱ μαινομενοι : ἀλλ ' ὁσῳ βεβαιοτερον κρινουσι τα οὐκ ὀντα |
| ἐμβαλλομενον : ἐϲτι δε μαλακτικον . και καθολου χλιαρον ἐϲτι παρηγορικον μαλακτικον εὐωδεϲ εὐτοκιον . Τηλινον δυναμιν ἐχει μαλακτικην , | ||
| γη φαρμακωδεστερα τυγχανουσα ξηραινει και διαφορει , το ἀδηκτον και παρηγορικον οὐκ ἐχουσα , καθαπερ ἡ Σαμια τε και ἡ |
| των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
| και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
| ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
| ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
| αὐτους νικησασα τε και καθελουσα και τους μεν αὐτου που κατακοπηναι , τους δ ' ἐναποπνιγηναι τῳ Ἰστρῳ πεποιηκεν ἐκ | ||
| λεγουσιν . Ἑρμιππος δε φησιν εἰς ὁλμον αὐτον βληθηναι και κατακοπηναι . και εἰς αὐτον ἡμεις εἰπομεν οὑτως : ἠθελες |
| μεγαλης ? : οὑ δη ? προφασιν μεν σφισι του πολιτικου τουτου , ἱν ? ' οὑτως ? εἰπω ? | ||
| φρονιμου , το δε κοινον του οἰκονομικου και ἐτι του πολιτικου , ὡστε δει τῳ ἰδιως φρονιμῳ του οἰκονομικου και |
| , ἀλλα και ἀποφασεις ὁμοιως ὁσαι μη δυνανται δια συλλογισμου δειχθηναι : αὑται δ ' εἰσιν ἐφ ' ὡν οὐδετερου | ||
| ὡρισθαι την τομην . Ὁτι οὐ δυνατον δι ' ἀριθμων δειχθηναι το προβλημα : εἰ γαρ δυνατον , ὁ ΑΒ |
| και παντελως ἁπαλην , σηπεδονωδεις και πομφολυγωδεις ὑμενας ἐκ ταυτης ἀναδοθηναι : ὡν ὑπο του ἡλιου θερμαινομενων ἡμερας , νυκτος | ||
| οὐκ αἰσχυνονται , Ἀθηναιοι δε τον Ἐριχθονιον ἐκ της γης ἀναδοθηναι φασιν και τους πρωτους ἀνθρωπους ἐκ της Ἀττικης ἀναφυναι |
| Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
| το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
| : ὁπερ ἐδει δειξαι . Ἀριθμων δοθεντων ὁποσωνουν εὑρειν τους ἐλαχιστους των τον αὐτον λογον ἐχοντων αὐτοις . Ἐστωσαν οἱ | ||
| Λογων δοθεντων ὁποσωνουν ἐν ἐλαχιστοις ἀριθμοις ἀριθμους εὑρειν ἑξης ἀναλογον ἐλαχιστους ἐν τοις δοθεισι λογοις . Ἐστωσαν οἱ δοθεντες λογοι |
| ἀφιγμενος . λογος δε ποτ ' αὐτου παραγυμνωθεντος τον μηρον ὀφθηναι χρυσουν : και ὁτι Νεσσος ὁ ποταμος διαβαινοντα αὐτον | ||
| τα ὀρη ταυτα εἰναι , ὡστ ' ἐλπις ὑμας μη ὀφθηναι : ὁμως δε εἰ προπεμποις προ του στρατευματος εὐζωνους |
| ἐξημαρτον . οὐ γαρ πασιν ὁμοιως ἐξην προς τον κρατουντα παρρησιαζεσθαι , και τοις ἐν τελει της στρατιας και τοις | ||
| ἐκεινοις . Καιτοι ματαιον ἰσως και περιττον ἐν παιδειας νομῳ παρρησιαζεσθαι προς σε . οὐτε γαρ ἀν αὐτος ποτε βελτιων |
| φασκῃ , ἐρεσθε αὐτον δι ' ὁ τι φησιν Ἀθηναιος ποιηθηναι . ἐαν δε μη ἐχῃ ἀποδειξαι , τιμωρεισθε αὐτον | ||
| εἰς το δικαστηριον , τουτον εἱλεν : ὁς ἐμαρτυρησε Δικαιογενην ποιηθηναι τον νυν ὀντα ὑπο του θειου του ἡμετερου ὑον |
| Και γαρ αἰσθανομεθα δι ' αἰσθησεως και ἡμεις οὐχ οἱ αἰσθανομενοι : ἀρ ' οὐν και διανοουμεθα οὑτως [ και | ||
| τε ποιησειν και τα δωρα ἐλαβεν και ἀντεπεμψεν ἑτερα . αἰσθανομενοι δε τουτων οἱ Καρχηδονιοι και αὐτοι περι συμμαχιας ἐπρεσβευοντο |
| οὑ ἠν Θεαγης ἀδελφος : ὁδε δε Ἀδειμαντος , ὁ Ἀριστωνος , οὑ ἀδελφος οὑτοσι Πλατων , και Αἰαντοδωρος , | ||
| δε τι τουτου μυθωδεστερον : ἀφικομενων γαρ εἰς Δελφους κιθαρωιδων Ἀριστωνος μεν ἐκ Ῥηγιου , παρα δε Λοκρων Εὐνομου , |
| των προς ἀλληλους σχηματισμων και των ἐπισημων φασεων ἁπαντα ἀπεργαζονται παραλαμβανοντες και τους των πλανωμενων προς αὐτους σχηματισμους εἰς αὐξησιν | ||
| : ἐπαν δε δυο ἠ τρεις ἠ πλειους παραδιδοντες ἠ παραλαμβανοντες τυχωσιν , ἑκαστου ἀστερος την δυναμιν δει συνεπικρινειν προς |
| χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
| των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
| ἐστι το μεν ΒΖΕ το ἀπο της ΝΘ μεταξυ της κατηγμενης και του κεντρου , το δε ΗΖΘ το ἀπο | ||
| και οὑτως ὡς και εὐθειας ἀπο του Β προς ὀρθας κατηγμενης δια των Δ , Ε διηχθαι . ἀλλα δη |
| θρυλουμενον , ὁτι των ἐπιθυμιων αἱ μεν εἰσι φυσικαι και ἀναγκαιαι , αἱ δε φυσικαι μεν , οὐκ ἀναγκαιαι δε | ||
| τουτων ἀποδειξις οὐκ ἐστι . πασων γαρ ἀποδειξεων αἱ προτασεις ἀναγκαιαι . το δε τουτῳ ἀντικειμενον , ὁτι ὡν αἱ |
| Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
| της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
| ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
| ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
| μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
| δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
| πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
| , ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
| Ἀθηνα παλιν αὐτα ἀπεκομισεν : ὁσιον γαρ οὐκ ἠν αὐτα τεθηναι που . δωδεκατον ἀθλον ἐπεταγη Κερβερον ἐξ Ἁιδου κομιζειν | ||
| νομου γεγραμμεθα , εἰθ ' ἁ φαμεν δειν ἀντι τουτων τεθηναι . λεγε . Ταυτα μεν ἐσθ ' ἁ του |
| ὡροσκοπου : ἀλλ ' ὁποταν ἡ Σεληνη ἀφετης εὑρεθῃ , παραφυλαττεσθαι χρη τας κωλυσεις και τας ἑξαγωνους πλευρας και τετραγωνους | ||
| αʹ . Περι των ἐν τῃ ἡμερᾳ του πολεμου ὀφειλοντων παραφυλαττεσθαι . βʹ . Περι τοξοτων πολεμιων . γʹ . |
| [ ] [ ] κατονα [ ] [ ] ει χρωμενης [ ] [ ] [ ! ] ε [ | ||
| ὡν καθολου οὐκ ἐστιν εἰπειν , ἑξεως δε ἐστι της χρωμενης ἀει τοις συμβαινουσιν ὁν προσηκει τροπον , και δια |
| μεν τα προτερα , ὀδυρουνται δε τα παροντα . Οὑτω δυσαρεστον τι ἐστιν ὁ ἀνθρωπος κομιδῃ , και φιλαιτιον , | ||
| γαληνῳ βλεμματι , εἰ δ ' ἐχθρος τυχοι , το δυσαρεστον της ψυχης παθος προμηνυει : και θρασυτητι μεν προπηδωσι |
| πυρεσσειν ἠδη ξυνεχως την νυκτα ὁλην : τῃ δε ὑστεραιᾳ λουσασθαι και λουσαμενον θυσαι . Νεαρχῳ δε και τοις ἀλλοις | ||
| ἀνεθεντες μικρον ὡς ἐξελθειν τους βαρβαρους και τοις παρακειμενοις ὑδασι λουσασθαι : παλιν ἐκειθεν ἀναχθεντες μετα γε νυχθημερον ἀλλο την |
| οἰεται , μαχαιραν τον ἐπιστημονα των πονηρων φαρμακων και οὐκ αἰσχυνεται δια των αὑτου ταπεινοτερων ἀξιων δυνασθαι , και ταυτα | ||
| τι πραξας . και αἰδειται μεν τις τον πατερα , αἰσχυνεται δε μεθυσκεσθαι . διαστελλει δε και Ἀριστοξενος ὁ μουσικος |
| αὐτην ἰδμων ἠεριην μαλα σημηνασθαι ἀϋτμην . Και τις ἐπακτηρων πειρηθηναι σκυλακηων ἱμειρων , προπαροιθε πυλαων αἰπειναων ἠ νεκυν ἠ | ||
| συνοισομεθα πτολεμιζειν . ἠδη μεν τε ἑ φημι και ἀλλοτε πειρηθηναι ἐγχεος ἡμετερου , ὁθ ' ὑπερ Πυλου ἠμαθοεντος ἀντιος |
| εἰναι , φερεσθαι δε τας τοιαυτας φορας ἀβουλητους τε και ἀναιτιους οὐσας . Ἠ γαρ το βουλητοντουτο δε ἠ ἐξω | ||
| Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους παιδας κατηγαγεν εἰς την πατρῳαν οἰκιαν , |
| πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας ἐπι την κυριαν της διαιτης ἡμεραν οὐκ ἀπαντωντας , | ||
| και τα βοσκηματα ἀποκτιννυντας , και μηδε της γυναικος ἀπεχεσθαι τελευτωντας , ἀλλ ' ἀκουσαν βιαζεσθαι γημαι και καταλιπειν τον |
| δ ' ἐκ των Λιβυρνων ἐξελαθεντες ἀπο του Δυρραχιου Κερκυραιους ἐπαγομενοι θαλασσοκρατουντας ἐξεβαλον τους Λιβυρνους : και αὐτοις οἱ Κερκυραιοι | ||
| τε αὐτῳ προσετιθεντο πολλοι και ἀγαθοι δυναμεις ἀξιοχρεους πανοικιᾳ μετανισταμενας ἐπαγομενοι , ὡν ἐφ ' ἑνος ἡγεμονος ἐκ Τυρρηνιας ἐλθοντος |
| καταπολεμησας , ὡς ἐπυθετο τους Γανδαριδας ἐχειν τετρακισχιλιους ἐλεφαντας πολεμικως κεκοσμημενους , ἀπεγνω την ἐπ ' αὐτους στρατειαν . ὁ | ||
| εἰκοσι μυριαδας , ἁρματα δε δισχιλια , ἐλεφαντας δε πολεμικως κεκοσμημενους τετρακισχιλιους , ἀπιστησας δε τοις λεγομενοις προσεκαλεσατο τον Πωρον |
| , το πασας τας δυναμεις ἑαυτου εἰς ἑαυτον ἑλκυσαι και ἀποστηναι των αἰσθητων . ξδʹ Ὁταν δε ταὐτον πολλακις Ὁταν | ||
| ἠ παρακρουσθεις ὑπο ἐπιθυμιας ἠ ταπεινωθεις ὑπο λυπης , ὡστε ἀποστηναι των βελτιστων και δικαιοτατων ἐργων προδοτης αὑτου γενομενος ; |
| βασιλεια , αὐτου καταγηρασκειν ἐδει ἠ ἀλλῃ πη ἀποχωρησαι , ἐπανελθειν δε ὁθεν ὡρμησεν οὐκ ἐνομιζετο , ὡσπερ τον λεοντα | ||
| ταις ναυσιν , ἐπειδαν παραλλαξωσι μικρον , νυκτος παλιν συντονως ἐπανελθειν . Ἀγαθοκλης ἐξαπατηθεις ἐπεμψε μεν ἐν Συρακουσαις τους διαφυλαξοντας |
| δε την ἐριν την προς τον ἀδελφον γενομενην . και φιλικον ἀνδρα και μεταδοσει χρηματων εὐεργετικωτατον λεγει τον Θηρωνα . | ||
| εἰ δε ποτε ἀναβαλληται ὁ λαβων και μη ἀποδῳ , φιλικον το μη ἀπαιτησαι . ὡς φιλῳ μεν οὐν ἡ |
| ἐλασσον παραβαλλειν . [ θεωρειται γουν τουτο το μεγεθος της παραβολης ἐπ ' ἀπειρον μη αὐξομενον μειουμενον δε ἐπ ' | ||
| ἡ ΓΔ τῃ ΔΕ : δειξαι ὁτι το Δ ἁπτεται παραβολης . Ἠχθω καθετος ἡ ΓΖ , τῃ δε ΑΒ |
| και τριακοντα θυσανηδον ἐκπεφυκασι . ζῳων δε ἀρα ἁπαντων τουτο δειλοτατον ἠν : ἐαν γαρ ὑπο τινος ὀφθῃ και αἰσθηται | ||
| ἑτερον Κλεωνυμον τοὐνομα . ἐλαφοι . . . ἐγενοντο ] δειλοτατον γαρ το των ἐλαφων γενος ὡς ἀχολον . Κλεισθενην |
| ἑκτηι και εἰκοστηι των Ἱστοριων . . . . : καταρατους εἰπε τους Μεγαρεας , παροσον δυσνοως εἰχον αὐτοι και | ||
| οὐσα . ἐν τῳ περι συνταξεως : „ προς τους καταρατους Μεγαρεας ἐψηφισασθε ἀποτεμνομενους την ὀργαδα „ . ἐξειλον : |