ὑπὲρ τειχέων . σημείωσαι ὅτι ἡ ὑπὲρ μετ ' αἰτιατικῆς συντασσομένη τὴν ἀνωτάτω σχέσιν δηλοῖ , μετὰ γενικῆς τὴν ἄνω | ||
νεφελᾶν ” καὶ τὸ “ στρεπταιγλᾶν ” οὐ πρός τι συντασσομένη , ἀλλ ' οὕτως ἦν ἐν τοῖς ποιήμασιν ἐκείνοις |
ἀντονομασία , λέξις δι ' ἐπιθέτων ἢ συσσήμων ὄνομα ἴδιον σημαίνουσα , ὡς ἐν τούτῳ : Πηλεΐδης δ ' ἐξαῦτις | ||
λέγειν οἱ ποιηταὶ ἔχουσι , ταῦτ ' ἐν τῷ γράμματι σημαίνουσα . καὶ τί χρὴ λέγειν περὶ τῶν ἀριζήλως εἰρημένων |
ἑσπέραν : ἢ ἀριθμόν , μειδιόων βλοσυροῖσι προσώπασιν : ἢ πτῶσιν , Πατροκλῆος δειλοῖο καὶ Σαρπήδοντος ἑταῖρον , ἀντὶ τοῦ | ||
. γέ τοι ἔστι , μεταλαμβάνοντα ἐπὶ τρίτου προσώπου γενικὴν πτῶσιν , φάναι ὁ πατὴρ ὁ ἐκείνου , ὁ φίλος |
χαρίεν . Λέγει ὁ τεχνικός , ὅτι διχῶς λέγεται ἡ κλητική , οἷον ὦ χαρίει καὶ ὦ χαρίεν : ἰστέον | ||
: τῶν οὐδετέρων ἡ αὐτή ἐστιν ὀρθὴ καὶ αἰτιατικὴ καὶ κλητική . Δυϊκά . Τὼ βήματε , τοῖν βημάτοιν , |
γένους καὶ ἀριθμοῦ ἐπιφέρεται , τῇ δὲ ἐμαυτοῦ οὔποτε εὐθεῖα συντάσσεται . τὸ δ ' αἴτιον προῦπτον . αἱ γὰρ | ||
καὶ φονεργάτην πέμπουσιν . γράφεται καὶ διὰ δέ τοι καὶ συντάσσεται οὕτως : οἱ διὰ τῶν ἱππείων δέ τοι γενύων |
αἵματος , ἤγουν τὸ λεπτὸν καὶ ἄποιον . ἡ δὲ σύνταξις οὕτως , τὸν πελιδνὸν οὐρόν , ἤτοι τὸ πλαδάον | ||
, λέγω ἐπὶ τοῦ Πλάτων διαλέγεται , μεθήσει ἡ ῥηματικὴ σύνταξις τὸ προτακτικὸν αὐτῆς στοιχεῖον κατὰ σύνθεσιν , λέγω τὸ |
κατέλειψεν , ὃν προσεθήκαμεν λόγον , ὡς ὄντως διέζευκται ἡ ἀντωνυμία , ἐκ τοῦ ἀντιδιαζευχθέντος λόγου , εἴγε ἐπιφέρεται ἢ | ||
ῥώννυται διὰ τὴν ἐπιφορὰν τοῦ τέ . ἡ δὲ οἱ ἀντωνυμία περισπωμένη ἐν τῷ οἷ αὐτῷ θάνατον , οὐκ ἐφύλαξε |
. φασί . ταχυτάτῳ . ἀεὶ περιφερόμενον . Αὕτη ἡ αἰτιατικὴ τὸ εὐεργέταν πρὸς τὸ ἐποιχομένους συντάσσεται οὕτως . ἐπὶ | ||
φέρεται : ἐμαυτὸς τύπτω : διὰ τοῦ τύπτω ἡ ἐμέ αἰτιατικὴ δηλωθήσεται . ἀλλ ' ἐκεῖνο πάλιν ἀνακύψει , ὡς |
γίνονται κε Ϟοὶ τέλειοι . Καὶ πάλιν προστίθεμεν τὴν αὐτὴν λεῖψιν ταῖς ρ μο , καὶ γίνονται μο Ϡ ἴσαι | ||
δυναμοστόν , ἐπὶ δὲ δυναμόκυβον , ἀριθμοστόν . Λεῖψις ἐπὶ λεῖψιν πολλαπλασιασθεῖσα ποιεῖ ὕπαρξιν , λεῖψις δὲ ἐπὶ ὕπαρξιν ποιεῖ |
δὲ τὰ τοῦ λόγου τῇδε . Τὰ ῥήματα συνόντα ταῖς κτητικαῖς ἀντωνυμίαις ἤτοι ἐκ τοῦ προσώπου ἐστὶν τοῦ ὑπὸ τὴν | ||
. . Ἀκόλουθόν ἐστιν διαλαβεῖν καὶ περὶ τῶν ἐν ταῖς κτητικαῖς κλητικῶν . Αἱ μὲν οὖν τοῦ πρώτου προσώπου καὶ |
τὸ μὴ προχείρως ἀποκρίνασθαι διὰ μιᾶς ἀποκρίσεως πρὸς τὴν γεγενημένην ἐρώτησιν : οὐ γὰρ δὴ καὶ ὅταν δοκῇ μὲν εἶναι | ||
ἀξιῶν τοῦ ἑτέρου μόνον μορίου τῆς ἀντιφάσεως εἶναι τὴν διαλεκτικὴν ἐρώτησιν , ὁ δὲ τοῖς λεγομένοις περὶ αὐτῆς ἐν τῷ |
. μία μὲν γάρ ἐστι ἡ ὁλοσχερέστερον πρὸς τὰ τεταρτημόρια νοουμένη , καθ ' ἣν τηρεῖν ὡς ἔφαμεν δεήσει τὰς | ||
ἀκαταλλήλου , σαφὲς ἂν γένοιτο , εἰ ἡ ἐν τρίτῳ νοουμένη εὐθεῖα κατὰ τὴν ὑπαρκτικὴν σύνταξιν τῶν ῥημάτων ἐπινοηθείη καὶ |
τὴν ἐπίτασιν ποιουμένη , ἀνακάμπτουσα δὲ ἡ διὰ τῶν ἑπομένων ἀποτελοῦσα τὴν βαρύτητα , περιφερὴς δὲ ἡ κατὰ συνημμένων μὲν | ||
ἐπέκειτο τοῖς μετώποις τοῖς ἱππικοῖς προσδεδεμένη μετὰ κωδώνων , ψόφον ἀποτελοῦσα : πολλὰ πελταστῶν τέλη : πέλτη ἀσπίς ἐστιν ἴτυν |
ἧττον ἐπιστάμενος χρᾷς , ἔπειτα περιορᾷς διαμαρτάνοντα . Ἀλλ ' ἀμφίβολος ἡ στενύγρη , ὅπως νικήσαντι μὲν αἴτιος εἶναι δοκῇς | ||
παρὰ πρόθεσιν παροξύνονται : λιθοβόλος . τὸ δὲ πρόβολος καὶ ἀμφίβολος ἀπὸ προθέσεων . Τὰ παρὰ τὸ ” πολῶ ” |
εἰπεῖν οὐδέν ' ὄλβιον βροτῶν πρὶν ἂν θανόντος τὴν τελευταίαν ἴδης ὅπως περάσας ἡμέραν ἥξει κάτω . Ἐκ τῆς Ἀλκηστίδος | ||
ἄρα ἡ εὐθεῖα Ἄϊς , ἀλλὰ γέγονεν ἀπὸ τοῦ εἴδω ἴδης καὶ κατὰ στέρησιν Ἀΐδης , ὁ ἀγνώστους ποιῶν , |
σώματι . τομεῖ . τομεύς ἐστιν ἐργαλεῖον τὴν βάσιν ἔχον κυκλικήν , σμίλη δὲ ἡμικυκλικήν . ἦ οὖν ἄλλο τι | ||
ἃ ἀπηγορεύκει . φησὶ γοῦν ὁ τὴν Θηβαίδα πεποιηκὼς τὴν κυκλικήν : αὐτὰρ ὁ διογενὴς ἥρως ξανθὸς Πολυνείκης πρῶτα μὲν |
καὶ αὐτὸς αὑτόν : ᾧ ἀντέκειτο τὸ μὴ ἐν δυσὶν ὀρθοτονουμέναις λαμβάνεσθαι τὸ αὐτόν μιν ὁμοίως τῷ σφέας αὐτούς . | ||
δέ ἑ αὐτόν : φήσει γάρ τις : εἰ ταῖς ὀρθοτονουμέναις συντάσσεται ἕνεκα διαστολῆς , πῶς οὐκ ὀρθοτονουμέναις συντέτακται ; |
Εἰσὶ δὲ τῆς μὲν ὀξείας τόποι τρεῖς , ὀξύτονος , παροξύτονος καὶ προπαροξύτονος . Ὅταν μὲν γὰρ εἰς τὴν τελευταίαν | ||
τοῦ Ι δέχεται . καὶ ἐὰν πρόκειται αὐτῷ ἢ τροχαῖος παροξύτονος ἢ σπονδεῖος ὁμοίως παροξύτονος ἢ ἴαμβος πάλιν παροξύτονος , |
καὶ ἔκθεσις οὐ κατ ' ἴσον τοῖς ἀναπαίστοις εἰς ἰάμβους τετραμέτρους καταληκτικοὺς οεʹ . ΓΘ εἰ γὰρ ὧδ ' ἐποίσεις | ||
ἑλκυσθῇ ἡ Εἰρήνη . διπλῆ καὶ ἔκθεσις εἰς στίχους τροχαϊκοὺς τετραμέτρους καταληκτικοὺς βʹ , οὓς ἔτι ὁ πρεσβύτης λέγει . |
ὀργανικὰ οὐ προσποιούμενοι τὸ σύνθετον . Ἔστι δ ' οὐκ ἀντιδιαίρεσις τὸ σύνθετον πρὸς τὸ ἁπλοῦν εἶναι , ἀλλὰ κατὰ | ||
τὰ μέν ἐστι λογικά , τὰ δὲ ἄλογα . ” ἀντιδιαίρεσις δέ ἐστι γένους εἰς εἶδος τομὴ κατὰ τοὐναντίον , |
: οὐκ ἔστι φωνὴ ἐξαρχόντων κατ ' ἰσχὺν οὐδὲ φωνὴ ἐξαρχόντων τροπῆς , ἀλλὰ φωνὴν ἐξαρχόντων οἴνου ἐγὼ ἀκούω . | ||
καὶ πεπιεσμένων οἴνῳ : τὸ γὰρ „ οὐκ ἔστι φωνὴ ἐξαρχόντων κατ ' ἰσχὺν „ ἴσον ἐστὶ τῷ περιγεγενημένων τῷ |
Ἰσθμοῖ , πολλαχόθι , οὐδαμόθι , ὁτὲ δὲ κατὰ τὴν δοτικὴν μόνην , οἷον Ἀθήνῃσι , Θήβῃσι καὶ ὡς ἐπὶ | ||
γραμματικοί , τὴν ἀπὸ τῆς ὀρθῆς ἐπὶ τὴν γενικὴν καὶ δοτικὴν ἑτερότητα . Ἰστέον δὲ ὅτι τινὲς τὰ παρώνυμα μέσα |
θαλάσσῃ . Στράβων . τὸ ἐθνικὸν Ἀναριάκαι , ὡς λέσχη Λέσχης καὶ ἀράχνη ἀράχνης . ἐν ᾗ δείκνυσθαί φασι μαντεῖον | ||
βοῦς , καὶ παρὰ τῷ Ἡρακλείδῃ ἐν τῇ ἀρχῇ τῆς Λέσχης . Τῶν βοῶν , τοῖς βουσίν : εἴρηται . |
λέγομεν τὸ πεφυκὸς ἐπιδέχεσθαι πτώσεις : καὶ γὰρ ἡ εὐθεῖα πτῶσις μὲν οὐκ ἔστι , κλίνεται δὲ εἰς πτώσεις , | ||
νῆα μέλαιναν . * ) [ ἡ διπλῆ ὅτι ἤλλακται πτῶσις σὲ ἀπηύρα νῆα ἀντὶ τοῦ σοῦ ] ὁμοίως τῷ |
φησιν : ἆρ ' , ὦ φίλοι , κατ ' ἀμευσίπορον ὁδὸν ἐπλανήθην , εὐθεῖαν τοπρότερον πορευόμενος ; ἢ ἄνεμός | ||
ἔξω τοῦ δέοντος βαδίζειν πεποίηκεν , ὥσπερ θαλασσίαν ναῦν ; ἀμευσίπορον δὲ λέγει τὴν τρίοδον , ἐπειδὴ ὁ ἀπ ' |
τῆς ἐργασίας ὑπὸ πλειόνων ἐξευρημένη διὰ τὴν ὁμοιότητα , ἢ μέθοδός ἐστιν ἀπο - τελεσματικὴ τῶν ἐπιτηδείων πρὸς τὸ εὖ | ||
, ὥσπερ καὶ περὶ τῶν καθ ' αὑτὰ ὑπαρχόντων μία μέθοδός ἐστιν ἡ ἀπόδειξις : τοῖς δὲ οὐ μία ἀλλὰ |
ἐλαίῳ . Ἡ δὲ δι ' ἐχιδνῶν θηριακὴ Ἀνδρομάχου συνεχῶς λαμβανομένη ἐν τοῖς διαλείμμασι , δυσαλώτους ἀποδείξει ἐν τοῖς παροξυσμοῖς | ||
οὖσα ἔδεσμα , καὶ ὡς ἐν φαρμάκου χρήσει τὸ πλέον λαμβανομένη : ἄλλως δὲ ἄθετος , πάνυ τε ὀλιγότροφος οὖσα |
γραμμὴ ἡ εὐθεῖα οὑτωσὶ καὶ ποσόν . Εἰ γὰρ τὴν εὐθεῖαν οὐ ποσὸν μόνον , τί κωλύει καὶ τὴν πεπερασμένην | ||
ὀπίσω ὁδόν , ὡς δὲ Πτολεμαῖος ὁ Λάγου , ἄλλην εὐθεῖαν ὡς ἐπὶ Μέμφιν . Εἰς Μέμφιν δὲ αὐτῷ πρεσβεῖαί |
τῆς μετοχῆς , ὁ τυραννοκτονήσας τιμάσθω . ἡ γὰρ ὁριστικὴ ἔγκλισις ἐπὶ ἐνεστῶσι καὶ παρῳχημένοις ἀναφορικωτέραν τὴν σύνταξιν ποιεῖται , | ||
ἀνῄρηται τὸ ὀξυτονούμενον , ἄτοπος , φησί , καὶ ἡ ἔγκλισις . . . , : ἰστέον δὲ ὡς δυνατὸν |
γενικὴ καὶ οὐ ποιεῖ τροπῇ τοῦ ος εἰς α τὴν αἰτιατικήν : οὐδὲ γὰρ λέγομεν ἅρματα καὶ βήματα τὴν αἰτιατικὴν | ||
ὑπομένω , μετὰ γενικῆς : ἐνταῦθα δὲ ὁ Ἀριστοφάνης πρὸς αἰτιατικήν . σημείωσαι τὸ ἀνέχομαι καὶ μετὰ αἰτιατικῆς . κἀφ |
δυνήσεται ; μέτα : ἀντὶ τοῦ σύν . ἔστι δὲ ἀναστροφὴ Ἰωνική . γριπεύς : ὁ ἁλιεύς , καὶ γρῖπος | ||
Ἀναστρέψαντι ἄρα . , ] διὰ τοῦ ὅρου τοῦ εου ἀναστροφὴ λόγου ἐστὶ λῆψις τοῦ ἡγουμένου πρὸς τὴν ὑπεροχήν , |
κἀγύναιξ κἀνέστιος παρὰ Σοφοκλεῖ ἐν Ἀθάμαντι . . Ὅτι δὲ γύναιξ ὤφειλεν εἶναι ἡ εὐθεῖα , δῆλον ἐκ τῆς γενικῆς | ||
ἡ γενικὴ διὰ τοῦ κος , δηλονότι καὶ ἡ εὐθεῖα γύναιξ ἐστὶν εἰς ξ : ἐκ δὲ τῆς δοτικῆς τῶν |
νικᾷ . ὡς ἂν δὲ καὶ κατ ' ἐπιστημονικὴν ἔφοδον διαιρετικῶς τὰ τῶν ὄντων γένη ληφθείη , ὧδ ' ἂν | ||
ἄρα ἄνθρωπος δίπους . λαμβάνεται δὲ καὶ τὸ δίπουν τοῖς διαιρετικῶς μετιοῦσιν ἀσυλλογίστως . Τὸ γάρ ἐνταῦθα ἀντὶ τοῦ δέ |
αὐτῷ παραστάσης . Τὸ δ ' ἐστὶν οἴνου συγκομιδῆς γεωργοῖς ἀλληγορία , δι ' ὧν φησίν : Ὅς ποτε μαινομένοιο | ||
: τῇ παριαύων τερπέσθω . Τούτοις παραπλησίως ἔχει καὶ ἡ ἀλληγορία , ἥπερ ἕτερον δι ' ἑτέρου παρίστησιν , οἷόν |
ὅτι ἐνταῦθα οὐ συναιρεῖται ὡς Λητόϊ Λητοῖ , ἐπειδὴ οὐδέποτε δοτικὴ ἑνικῶν μονοσύλλαβος ἐκφωνεῖ τὸ ι , οἷον τῷ νῷ | ||
: τοῖς σωλῆσι , τοῖς ποιμέσιν . Ἰστέον ὅτι ἡ δοτικὴ τῶν πληθυντικῶν ἀπὸ τῆς δοτικῆς τῶν ἑνικῶν γίνεται ἐνταῦθα |
τὴν ὡρισμένην δυάδα δύο δυάδας ἐποίησε , τοῦ γὰρ ληφθέντος δυοποιὸς ἦν ” , εἴληπται μὲν ἐκ τῶν εἰωθότων παρ | ||
προάγειν εἰς ἀπογέννησιν τῶν δευτέρων καὶ τρίτων ἀύλων εἰδῶν : δυοποιὸς δὲ εἴρηται , παρ ' ὅσον ἐν τῇ προόδῳ |
, ἑαυτὴν δὲ εἰς οἴκημά τι σποδοῦ πληρὲς ἐνέβαλεν . Νίτωκρις Βαβυλωνία . Ταύτην φησὶν Ἡρόδοτος φρονιμωτέραν Σεμιράμιδος γενέσθαι βασιλίσσαν | ||
εʹ δυναστειῶν ἔτη ͵αυϘʹ . : Ἕκτη δυναστεία . Γυνὴ Νίτωκρις ἐβασίλευσε τῶν κατ ' αὐτὴν γεννικωτάτη καὶ εὐμορφοτάτη , |
Ὑδροχόου , Ἓξ δ ' Ἀφροδίτη , Ζεὺς δὲ πάλιν ἑπτάδα , Ἄρης δὲ πέντε , πέντε δ ' αὖ | ||
καὶ αἰωνίῳ μονῇ διακρατοῦντες τοσοῦτοί εἰσιν ἀστέρες . ὅτι τὴν ἑπτάδα οἱ Πυθαγόρειοι οὐχ ὁμοίαν τοῖς ἄλλοις φασὶν ἀριθμοῖς , |
γε πάντοθεν ἶσος ἑοῖ καὶ πάμπαν ἀπείρων Σφαῖρος κυκλοτερὴς μονίηι περιηγέι γαίων . . . καὶ περὶ μὲν τῆς τοῦ | ||
, δίχα κόλπον ἐπ ' ἰξύας εἱλίξασαι , σφαίρῃ ἀθύρουσιν περιηγέι : † ἡ μὲν ἔπειτα † ἄλλη ὑπ ' |
βʹ βʹ : διὸ καὶ περισσοειδὴς εἴρηται ταὐτὸ τοῖς περισσοῖς πεπονθυῖα . πρὸς ἀλλήλους δὲ λέγονται πρῶτοι ἀριθμοὶ καὶ οὐ | ||
πυρεσσόντων καὶ ἐφ ' ὧν ἐστι πλῆθος καὶ ἡ κεφαλὴ πεπονθυῖα . ἀρκεῖ οὖν μόνον τὸ λινόσπερμον ὑδρελαίῳ συνεψεθῆναι ἢ |
ἀκριβέστατα τὰς τέσσαρας ἀντιθέσεις , καὶ τούτων τὴν μὲν καλέσας ὑπεναντίαν , αἵτινες οὐκ ἀεὶ μερίζουσι τὸ ἀληθὲς καὶ τὸ | ||
δὲ τῆς ἁρμονικῆς οὐκ ἴσῳ . ἐπεὶ δὲ βούλονταί τινες ὑπεναντίαν ἀμφοτέραις ἀριθμητικῇ τε καὶ γεωμετρικῇ ταύτην ἐκδέχεσθαι , ἔφαμεν |
τοῦτο ἀπὸ κοινοῦ οὐκ ἔστι δὲ ἀπὸ κοινοῦ , ἀλλὰ συνεκδοχή : τὸ γὰρ ἀπὸ κοινοῦ σχῆμα ἐν τῷ πρώτῳ | ||
καὶ μελαινῶν . γνώμης : ἀντὶ ψήφου . ὁ τρόπος συνεκδοχή , ἀπὸ τοῦ προηγουμένου τὸ ἀκόλουθον . τὸν γὰρ |
, ἐξ οὗ καὶ τὸ διαιρῶ συντάσσεται μετὰ γενικῆς καὶ αἰτιατικῆς . αἱρῶ , τὸ καταλαμβάνω . ἔστι καὶ αἴρω | ||
ὅτι παραλέλειπται πρόθεσις ἡ ἐπί καὶ ἡ γενικὴ ἀντὶ τῆς αἰτιατικῆς κεῖται : τὸ γὰρ ὅλον ἀντὶ τοῦ ἐπ ' |
δεῖ ἐν ταῖς ἀναλύσεσι τῶν τοιούτων συλλογισμῶν τῷ μέσῳ ὅρῳ συντάσσεσθαι ἀλλὰ τῷ πρώτῳ , τουτέστι τῷ μείζονι καὶ κατηγορουμένῳ | ||
ἐκ δὲ ἀντωνυμικοῦ τοῦ ἐμοί καὶ τοῦ οἴ ἢ ὦ συντάσσεσθαι , πειρώμενοι πρῶτον μὲν ἐκ τῆς φωνῆς , ὡς |
ᾗ μέγεθος . ὁμοίως οὖν ἐπὶ τοῖς ἀπὸ τῶν συμβεβηκότων συλλογιζομένοις : καὶ γὰρ ἐκεῖνοι τὰ λήμματα τῆς φύσεως τῆς | ||
, ἅπαν δὲ ἁπτὸν βάρος ἢ κουφότητα ἔχει , εὑρίσκεται συλλογιζομένοις τὸ κενόν , ἐν ᾧ μηδέν ἐστι κοῦφον ἢ |
: τελικὰ ἀρσενικῶν ὀνομάτων ἀνεπεκτάτων κοινῶν κατ ' εὐθεῖαν καὶ ἑνικὴν πτῶσίν εἰσι πέντε , ν ξ ρ ς ψ | ||
τὸ κρέας . . . . προσέθηκα δὲ κατὰ τὴν ἑνικὴν εὐθεῖαν ἐν χρήσει Ἑλλήνων , ἐπεὶ παρὰ Ἑκαταίωι ἐστὶ |
γοῦν Ὁμηρικά , ἀρχαϊκώτερα ὄντα , ἀεὶ ἐν ἁπλαῖς ταῖς ἀντωνυμίαις καὶ τὰ ἀμετάβατα τῶν προσώπων ἔχει καὶ τὰ μεταβατικά | ||
ὁ γὰρ λόγος προφανής . οὐχὶ οὖν πλεονασμὸς ἐγγενήσεται ἐν ἀντωνυμίαις οὐχὶ αὐ - τῆς πρότερον ἐντελοῦς οὔσης : ἐντελὴς |
τλημοσύνης μᾶλλον ἢ Ἀντιόχῳ τε καὶ Ἀρίστωνι . ἰδοὺ γὰρ πηλίκη ἡ ναῦς , ἣν κυβερνᾶτον , καὶ ὁπόσοι οἱ | ||
ἅπερ προέκειτο δεῖξαι . τούτων δὴ προεφωδευμένων ἴδωμεν πρῶτον , πηλίκη γωνία καθ ' ἑκάτερον τῶν ἀστέρων ὑπὸ τῆς λοξώσεως |
ἐπ ' εὐχῇ , ἤγουν κατ ' εὐχὴν ἐμήν , κωμάσομαι τούτους , ἤτοι ὕμνον προσάξω . ἢ κωμάσομαι λέγε | ||
ἐμήν , κωμάσομαι τούτους , ἤτοι ὕμνον προσάξω . ἢ κωμάσομαι λέγε τέλειον ἐν τούτοις , ἤγουν τελέως τούτους ὑμνήσω |
, ὁ διὰ τοῦτο μόνος στασιαζόμενος ἐν τοῖς συλλογισμοῖς καὶ ἀσύστατος ἐπὰν μὴ στασιάζηται : συνῆψεν ὁ Ἀριστοτέλης τῷ γένει | ||
μέντοι τις τῇ προκειμένῃ συντάξει προσδῷ τὰ προτακτικὰ ἄρθρα , ἀσύστατος ὁ λόγος γενήσεται , ὁ γραμματικὸς ἦλθεν διελέξατο , |
βάσιν , καὶ προσεκβληθῶσιν ἴσαι πλευραὶ ταῖς τὴν σταδιαίαν βάσιν περιεχούσαις , ἔστι διπλασίων ἡ τοῦδε τοῦ τριγώνου βάσις τῆς | ||
, οὗ ἐπὶ τῆς βάσεως ἐντὸς εὐθεῖαι δύο συνίστανται ταῖς περιεχούσαις τρισὶν ἴσαι καὶ μείζους αὐτῶν προδιδαχθέντος τοῦδε . Ἔστω |
ἄρθρον , καὶ ἐπὶ τοῦ τούτου . καὶ κατ ' ἐπέκτασιν λέγεται . τούς ἐπὶ τοῦ ἄρθρου “ τοὺς μὲν | ||
τὸ ὕπαι βαρύνεται : λέγεται δὲ καὶ ὕπαιθα κατ ' ἐπέκτασιν τῆς θα συλλαβῆς : σημειωτέον δὲ ὅτι τὰ μὲν |
οὐσίαν τοῦ πράγματος ὀρθῶς πλάγιοι λέγονται . Προτέτακται δὲ ἡ γενικὴ τῆς δοτικῆς καὶ αἰτιατικῆς , ἐπειδὴ δύο ἐπιδέχεται συντάξεις | ||
ι προσγεγραμμένον , ἀπὸ γὰρ τῆς Ἀσίας εὐθείας Ἀσίου ἡ γενικὴ γίνεται , Ἰωνικῶς Ἀσίεω , ὡς Ἀτρείδεω , καὶ |
ῥάβδου κειμένης : ἀπαρτῶσι δ ' αὐτῆς μήρινθόν τε καὶ ὕσπληγα , καί τι καὶ δέλεαρ ἐντιθέασιν , οἷον ψάμμης | ||
μηρίνθου τ ' αὐτῇ προσάψαι βρόχον , μέσον θ ' ὕσπληγα , τοὺς ἑκατέρωθεν λύγους τῇ περιστροφῇ καλύπτοντα : ἐπ |
καὶ σοῦ αὐξηθεῖσαι ; . . : Τρύφων συγκατατιθέμενος τῷ Ἰξίωνί φησι τὴν σφέ ἀντωνυμίαν κατ ' ἐπένθεσιν τοῦ ω | ||
οὗτοι ἐλάσσονες τῶν τελείων . Αἰσχύλος γοῦν κατὰ μεταφορὰν ἐν Ἰξίωνί φησι : τὸν δ ' ἡμίοπον ˈ καὶ τὸν |
. Τὸν Μενέλεων . Εἴρηται ὅτι πᾶσα εὐθεῖα εἰς ς λήγουσα , ὅταν ἔχῃ τὴν αἰτιατικὴν ἰσοσύλλαβον μετὰ τῶν αὐτῶν | ||
καὶ βέλεε : ἡ δὲ εἰς α καὶ εἰς ω λήγουσα , ἐφ ' ἧς ἂν ἔχῃ συλλαβῆς ἡ γενικὴ |
Ὀλυμπιάδος γαστέρα ἐσφραγίσθαι λέοντος εἰκόνι . ἐλέγετο δὲ κατ ' ἐξοχὴν πόλις καὶ πολῖται ἐξ αὐτοῦ , ὡς ἄστυ αἱ | ||
τὸ ἄρθρον ἀπηνέγκατο ὁ ποιητής , ἀπενεγκάμενος καὶ τὴν ἁπάντων ἐξοχὴν καὶ τὴν πρὸς ἁπάντων προπεπερασμένην γνῶσινἪ . καὶ κατὰ |
τῆς ἀντιληπτικῆς . οὐκέτι δὲ δεξόμεθα τὴν πρώτην πρότασιν τὴν λέγουσαν ὅτι ὁ λόγος ὄργανόν ἐστιν : οὐ γάρ ἐστιν | ||
ἀρτίως ἐπὶ τοῦ ἀπηρτισμένου τελείου ἔργου , ὥστε ἁμαρτάνειν Σαπφὼ λέγουσαν ἀρτίως ἡ χρυσοπέδιλος [ ] [ ] Αὔως , |
ἕλκων ἐξόπιθεν πρύμναν πολυτειρέος Ἀργοῦς : δὲ θέει γαίης ἱστὸν διχόωσα κατ ' αὐτόν , Παρθένος ἦμος ἅπασα περαιόθεν ἄρτι | ||
γε σήματα φαίνων . Ἄλλα δέ τοι ἐρέει ἤ που διχόωσα σελήνη πληθύος ἀμφοτέρωθεν ἢ αὐτίκα πεπληθυῖα , ἄλλα δ |
τῶν Ἐλλοπιέων μεταβῆναι καὶ συνοικῆσαι τοῖς Ἱστιαιεῦσι , μίαν δὲ γενηθεῖσαν πόλιν ἀμφοτέροις χρήσασθαι τοῖς ὀνόμασι , καθάπερ Λακεδαίμων τε | ||
, τὰ τῶν φυλάρχων ὀνόματα κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς διάταξιν γενηθεῖσαν , ἀπαυγάζοντες ἕκαστος ἀνεξήγητον τῆς ἰδιότητος τὴν φυσικὴν χρόαν |
ἀραιότεροι πρὸς τοὺς παῖδας διὰ τὴν ἐν ἑαυτοῖς ψυχρό - τητα . οἱ δὲ τῶν ἀκμαζόντων μεγάλοι τε καὶ σφοδρότατοι | ||
ἐρινασμὸς ᾖ . Διοιχθέντος δὲ τοῦ μέσου τὴν ὑγρό - τητα ἐκβόσκονται τὴν πλείω καὶ τῷ ἔξωθεν ἀέρι δίοδον διδόασι |
αὐτὸ κέντρον ἀμεταστάτως , ὃς καλείσθω ζῳδιακός . ἡ δὲ κλίσις τῶν ἐπιπέδων τούτων περιεχέτω γωνίαν τοιούτων κγ να κ | ||
τοῦ νεφεληγερέτης . Τούτων ἐστὶ καὶ ἡ διὰ τοῦ εως κλίσις τῶν ἀπὸ τοῦ αος εὐθειῶν ὀξυνομένων ἢ καὶ προπαροξυνομένων |
τις λέγων , εἰ διὰ τοῦτο προτετάχθαι τῆς προστακτικῆς τὴν εὐκτικὴν ὁ λόγος ἐδικαίωσε , διὰ τὸ τὴν μὲν δύο | ||
προστακτικωτέραν ὑπαγορεύει , ᾗ καὶ ἐν δευτέροις προσώποις συγχρώμεθα τὴν εὐκτικὴν παραπεμπόμενοι , οὕτως ἐχόντων καὶ τῶν Ὁμηρικῶν ἄνδρα μοι |
ἀπὸ τοῦ σκυλεύειν . Ἔστι δὲ καὶ ἄλλος τρόπος ἡ μετωνυμία , λέξις ἐπ ' ἄλλου μὲν κυρίως κειμένη , | ||
μεταφορά , κατάχρησις , ἀλληγορία , αἴνιγμα , μετάληψις , μετωνυμία , συνεκδοχή , ὀνοματοποιΐα , περίφρασις , ἀναστροφή , |
τῶν δέκα πληρώσει ἀριθμόν : ὥστε ὁ ἀριθμὸς κατὰ μὲν μονάδα ἐν τοῖς δέκα κατὰ δὲ δύναμιν ἐν τοῖς τέσσαρσι | ||
εὑρίσκεται ἔχων ὁλοκλήρως τὰς δ μονάδας καὶ ἐπέκεινα τούτων μίαν μονάδα , ἥ ἐστιν τῶν δ δʹ , καὶ διὰ |
φύσιν , οἷον δὲ ὁρισμὸν αὐτοῦ ποιούντων , τὰς διαφορὰς ἐκθώμεθα . συγκεφαλαιούμενοι δὲ καὶ τούτων οἱ τρόποι εὐαρίθμητοι γίνονται | ||
τὴν τοῦ ὅρου ἐξήγησιν ἡμῖν ἰτέον . καὶ πρῶτον αὐτὸν ἐκθώμεθα , εἶτα δείξομεν ὅτι οὐδὲν οὔτε περισσὸν ἔχει οὔτε |
. . , : Ἁλαὶ Ἀραφηνίδες καὶ Ἁλαὶ Αἰξωνίδες . Τρύφων ἐν παρωνύμοις ‚ Ἁλαῖος τρισυλλάβως καὶ Ἁλαιαῖος τετρασυλλάβως . | ||
περιπατεῖν Τρύφωνα : καὶ ἔτι ἐπὶ προστακτικῆς ἐγκλίσεως , περιπατείτω Τρύφων , εἴποι ἂν προσέταξε περιπατεῖν Τρύφωνα . Ἔνθεν μοι |
. διὸ κἀκεῖνός φησι δέχεται τὰ πάντα καὶ οὐδενὶ ὅμοιον ἐκληρώσατο εἶδος , περὶ τῆς ὕλης λέγων . ὁμοίως δὲ | ||
ἐξ Ἡφαιστίνης , αἱ δὲ ἐκ Κρινοῦς . ὡς δὲ ἐκληρώσατο τοὺς γάμους , ἑστιάσας ἐγχειρίδια δίδωσι ταῖς θυγατράσιν . |
ἡ κτητικὴ ἔγκειται , οὐδὲν κωλύει καὶ πᾶσαν γενικὴν παντὸς πτωτικοῦ ἐπὶ κτῆμα φερομένην κτητικὴν καλεῖν ἀντὶ γενικῆς . καθὸ | ||
οἷον ὁ μὲν λέγων οὕτως ταχὺ περιπατεῖ κατηγορεῖ τάχα τινὸς πτωτικοῦ ταχέος , ὡς εἰ μειράκιον περιπατεῖ , καὶ εἰ |
ἀκολουθίας , οὐσίαν τε μόνον δηλοῦσιν . Ὁριστέον οὖν τὴν ἀντωνυμίαν ὧδε : λέξιν ἀντ ' ὀνόματος προσώπων ὡρισμένων παραστατικήν | ||
, καὶ τὸ ῥῆμα συνυπακουόμενον ἔχον τὸ ὄνομα ἢ τὴν ἀντωνυμίαν ἢ τὸ ἀπαρέμφατον λόγος ἐστίν . εἰ δὲ τοῦτο |
καθὼς προείπαμεν σχήματος χρόνος συντρέχῃ τῷ ζητουμένῳ χρόνῳ κατ ' ἐπισύνθεσιν ζῳδίου ἀναφορᾶς ἢ καὶ περιόδου ἀστέρος , χρῆσθαι τοῖς | ||
γὰρ οὕτως ἐνοήθη , ἤτοι πάντως κατὰ ὁμοίωσιν ἢ κατὰ ἐπισύνθεσιν ἐνοεῖτο ἢ κατὰ ἀναλογίαν : κατ ' οὐδένα δὲ |
μὴ παραδέχεσθαι . ἀκολουθεῖ γὰρ τῷ ἀμέτρῳ πλούτῳ καὶ ἀκολάστῳ συνημμένη καὶ ἴσα , φασί , βαίνουσα πολυτέλεια , καὶ | ||
ἠθικὴ ἀρετὴ περὶ τὰ ἀνθρώπινά ἐστι πάθη καὶ τούτοις ἐστὶ συνημμένη , ταύτης δὲ ἀχώριστος ἡ φρόνησις εἶναι ἐδείχθη , |
μετὰ Ἄρτεμιν τρίτη καὶ Ἀπόλλωνα ἐγεννήθη : ἢ ὅτι ἐπεὶ τριτὼ τὴν κεφαλὴν Ἀθηναῖοι ἔλεγον . Τρὶς παρ ' ἀσπίδα | ||
συνόδου ἢ ὅτι Τριτογένειά ἐστιν ὡς καὶ Ὅμηρος ἢ ὅτι τριτὼ καλοῦσι τὴν κεφαλὴν οἱ Βοιωτοί , ἐκ δὲ τῆς |
γὰρ καταφασκομένου τοῦ περιπατῶ ἐπὶ λήμματι τῷ τοιούτῳ τὸ αἰτιῶδες συνταχθήσεται , ὅτι περιπατῶ κινοῦμαι . . Σαφὲς οὖν ὅτι | ||
ἴσως ταῖς κατὰ τὸ τρίτον ἀδιαστόλοις γένους οὔσαις , εὐλόγως συνταχθήσεται ἕνεκα γένους : οὐδὲ γὰρ ἔστι καὶ ἐπὶ τούτων |
ἡμετέρα χρεία . Πῶς δ ' οὔ ; Ἀλλὰ μὴν πρώτη γε καὶ μεγίστη τῶν χρειῶν ἡ τῆς τροφῆς παρασκευὴ | ||
κεράεσσι σελήνη ἑσπερόθεν φαίνηται , ἀεξομένοιο διδάσκει μηνός : ὅτε πρώτη ἀποκίδναται αὐτόθεν αὐγή , ὅσσον ἐπισκιάειν , ἐπὶ τέτρατον |
δὲ ὀξύνονται : ἐμός σός ἑός . Πᾶσα πρόθεσις ὀξύνεται δισύλλαβος : ἀνά κατά διά μετά παρά ἀντί ἐπί περί | ||
διὰ τί οὐ κλίνεται θριχός ; ἐπειδὴ οὐδέποτε εὑρίσκεται λέξις δισύλλαβος ἐν χρήσει ἀρχομένη ἀπὸ δύο δασέων : τοῦ γὰρ |
καὶ κʹ μοίρᾳ τοῦ Σκορπίου συνανατέλλει , ὁ δὲ ἔσχατος ἀναφερόμενος καὶ νοτιώτερος ὢν τῶν ἐν τῇ κεφαλῇ συνανατέλλει [ | ||
ὁ μὲν γὰρ αἶνός ἐστιν λόγος κατ ' ἀναπόλησιν μυθικὴν ἀναφερόμενος ἀπὸ ἀλόγων ζῴων ἢ φυτῶν πρὸς ἀνθρώπων παραίνεσιν καί |
ὁ Κρόνος τὸν Δία . ἐπαναφέρεσθαι δὲ λέγεται ὅταν ἀστὴρ ἀπορρεύσῃ ἀπό τινος ἀστέρος καὶ φέρηται ἐπὶ τὰ ἑπόμενα , | ||
ἀγαθοποιοὺς ἐπανερχομένους , καὶ ἡ Σελήνη δὲ τῶν μὲν κακοποιῶν ἀπορρεύσῃ , συνάψῃ δὲ τοῖς ἀγαθοῖς , οἱ τοιοῦτοι τὰ |
γὰρ , φησὶν , ἐγγράφου ταῖς σαῖς διανοίαις τὴν σὴν πολύστροφον πλάνην , ὅταν περάσῃς τὸν ποταμὸν τὸν Τάναϊν : | ||
πολυειδέα : πολλοὺς ἀνθρώπους ἔχοντα , ποικίλον . ποικιλοδίνην : πολύστροφον . Τοίδ ' : οἱ γεννήτορες , οὗτοι , |
φυλάττουσι δηλονότι ἐν τῇ γενικῇ , οἷον σπλήν σπληνός , σφήν σφηνός , μήν μηνός , Ζήν Ζηνός , ῥήν | ||
τάδε : ἄξων ἐν περιτροχίῳ , μοχλός , πολύσπαστον , σφήν , καὶ πρὸς τούτοις ὁ καλούμενος ἄπειρος κοχλίας . |
ἐγκλιτικόν , οὐ μὴν τὸ ἴσθι προστακτικόν , καθὸ οὐκ ἐγκλιτικόν , καίτοι πάλιν τῶν εἰς θι ληγόντων προστακτικῶν ὁμοτονούντων | ||
. τοῦτο τὸ μὲν εἰμί ὀξύνεται ὁριστικὸν ὄν , καθὸ ἐγκλιτικόν , οὐ μὴν τὸ ἴσθι προστακτικόν , καθὸ οὐκ |
χρόνου γίνεται , ὁ ἐνεστὼς ἀπὸ τοῦ ἐνεστῶτος , ὁ ἀόριστος ἀπὸ τοῦ ἀορίστου καὶ ὁ μέλλων ἀπὸ τοῦ μέλλοντος | ||
' . . . . ἀτυχθείς : τεύχω ὁ δεύτερος ἀόριστος ἔτυχον ἐτύχην , ἡ μετοχὴ τυχείς καὶ πλεονασμῷ τοῦ |
πλῆρες αἰσθητοῦ σώματος κατὰ τὴν ἁφήν . τὴν μὲν οὖν στιγμὴν οὗτοί γε ἀποφεύξονται , θέα δὲ ἕτερον ἀπορώτερον , | ||
καὶ τὸ ὅλον ἀμερές ἐστιν . ὥστε ἢ κατὰ μίαν στιγμὴν τοῦ σώματος ἔμψυχον ἔσται τὸ ζῶον , εἰ πᾶσαι |
Ὡς ἄρα ταῦτα πάντα διακριδόν , οὕτως ἐκείνη ὁμοθυμαδὸν τοσαῦτα συνῃρημένη τῶν πάντων ἡ φύσις : καλεῖται δὲ ὅμως κατὰ | ||
Ἐρατοῦς : εἴπομεν δὲ ὅτι πᾶσα γενικὴ εἰς ους λήγουσα συνῃρημένη ἐστίν : ἀπὸ τοίνυν τῆς Σαπφόος γίνεται κατὰ συναίρεσιν |
ἐπιδέχεται , λέγω τὸ εἴθε ἢ ἄγε : ἡ γὰρ προστακτικὴ ἔγκλισις ἀνεπίπλοκος τῇ εὐκτικῇ , καὶ οὕτως τὸ εἴθε | ||
τῶν ὑπερκειμένων . . Ἔτι κἀκεῖνο τηρητέον , ὡς ἡ προστακτικὴ ἐκφορὰ τῶν ῥημάτων αἰτία γίνεται τοῦ ἀοριστωδῶς νοεῖσθαι τὴν |
αὐτὸς λόγος τῷ τοῦ Ἐρατοσθένους , ᾧ καὶ ὁ Ἵππαρχος συνεχρήσατο : γίνεται γὰρ τοιούτων ἡ μεταξὺ τῶν τροπικῶν ια | ||
ἀχρηστότερον τριχῶν τῶν ἐπὶ γενείου ; τί οὖν ; οὐ συνεχρήσατο καὶ ταύταις ὡς μάλιστα πρεπόντως ἐδύνατο ; οὐ διέκρινεν |
εὐεργέτην σωτῆρα ἡγοῦντο . ἐν δὲ τῇ κλίμακι κατὰ τὴν ἐπανάληψιν τὸ τέλος τοῦ πρώτου κώλου εὑρίσκομεν ἐν τῇ ἀρχῇ | ||
ἔοικε , μένος δ ' αἴθωνι σιδήρῳ : πρὸς τὴν ἐπανάληψιν ὅτι ἐν Ἰλιάδι συνεχῶς , ἐν δὲ Ὀδυσσείᾳ ἅπαξ |
κρατεῖν οὕτω δόξομεν ; Καὶ μὴν ἐπίτομόν τινα ταύτην ᾤμην ἐπινενοηκέναι ἔγωγε πρὸς τὴν νίκην . Ἄπαγε , θυννῶδες τὸ | ||
. Εἰσὶν δὲ οἳ Κᾶρας τὴν δι ' ἀστέρων πρόγνωσιν ἐπινενοηκέναι λέγουσιν . Πτήσεις δὲ ὀρνίθων παρεφυλάξαντο πρῶτοι Φρύγες : |
λογικῶν περὶ τὰς τεχνικὰς καλουμένας ἀποδείξεις , αἱ γὰρ τῶν νομικῶν πίστεις ἤτοι ἀποδείξεις ἄτεχνοί εἰσι : τοῦ τὸν μοιχὸν | ||
μὲν πρώτη ζήτησις ἡ περὶ τῆς παραγραφῆς κατὰ μίαν τῶν νομικῶν ἔχει τὴν ζήτησιν : ἡ δὲ ἑτέρα εὐθυδικία οὐ |
δὲ μερισμός τις αὐτῆς καὶ ἡ συνάγουσα τὸν μερισμὸν ὁλότης εἰδητική τε καὶ αὕτη φύσις ὅλου καὶ μερῶν : ἐπὶ | ||
καὶ ἐν τῷ εἰδητικῷ κόσμῳ , τὸ μὲν ὡς οὐσία εἰδητική , μονοειδής τις αὕτη συναίρεσις τῶν εἰδῶν , τὸ |
πευστικῶν πάντων εἰς ος ληγόντων , οἷον ποῖος πόσος πηλίκος πόστος ποδαπός , τὸ τίς μόνον οὐ λήγει εἰς ος | ||
λῶστος ῥᾷστος ὑπερθετικὰ ὄντα βαρύνεται : καὶ τὸ δύστος καὶ πόστος ἐκ τοῦ πόσατος γέγονεν . Τὰ εἰς ΤΟΣ ῥηματικὰ |
δ ' οὖν καὶ παρακαθίσας διελέγετο , ἄλλοτε ἄλλα ῥήματα συνάπτων οὐκ ἔχοντα νοῦν . τοιοῦτοι γὰρ οἱ ἐρῶντες , | ||
ἐν μέσῳ διάστημα ποιούμενος , ἀλλ ' ἑξῆς ἐφαρμόζων καὶ συνάπτων , ἵν ' οἷα τείχους ὄψις μία προφαίνηται : |
ἀπὸ προθέσεως ἐσχημάτισται , ἰσοσυλλαβεῖ μὲν [ μάλιστα ] ταῖς προθέσεσιν , ἐὰν ὦσι δισύλλαβοι , μιᾷ δὲ πλεονάζει , | ||
ὡς οὐ τὸ αὐτὸ ἀπαιτεῖ ὁ λόγος ταῖς οὕτω συντεθειμέναις προθέσεσιν . τί οὐχὶ παραιτούμεναι τὴν ἔξωθεν κλίσιν ἐγγινομένην ἀποδιδοῦσιν |
δὲ καὶ ὁ Τρύφων , ὡς τοῖς τοιούτοις μορίοις , πτωτικοῖς οὖσιν , ἀνταποδίδοται τὰ τοιαῦτα , ὡς ἐν τοῖς | ||
, ὡς τὰ ῥήματα θέλει συντάσσεσθαι τοῖς πτωτικοῖς ἢ ὡς πτωτικοῖς . καὶ δὴ τὰ προκείμενα τῶν μορίων , ῥήματα |
μὲν , τίνος τέ ἐστιν ὁ πίναξ ἠπείρου , καὶ πόσος , καὶ ποίας περιέχει χώρας , καὶ τίνα λόγον | ||
' ἄν τις , ἡλίκα δέδωκεν , εἰ λογίσαιτο , πόσος ἂν ἦν αὐτῷ λόγος ἐπιθέντι τὴν ὀφειλομένην δίκην , |
. εἶτ ' ἄνδρα τῶν αὐτοῦ : κορωνὶς ὁμοία ταῖς ῥηθείσαις : οἱ δὲ στίχοι ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι μεʹ , | ||
Θεραπεία δὲ τοῦ κινδυνεύοντος ἐκ πληγῆς θηρίου πρὸς ταῖς ἤδη ῥηθείσαις ἔστω τις καὶ ἥδε : τὴν κολυμβατίαν τὴν λεγομένην |
ἀπαρέμφατος , ἣ καὶ πρώτη εἶναι ὀφείλει : τρίτη ἡ εὐκτική , καὶ προτέτακται τῆς προστακτικῆς ὡς ἔχουσα τρία πρόσωπα | ||
προστακτική , ἢ εὔχεσθαι θέλει καὶ λέγεται ἡ θέλησις αὕτη εὐκτική , ἢ αἰτίαν τινὰ παριστάνειν βούλεται καὶ λέγεται αὕτη |
προσαγορεύεται Ζεύς , Ἀίδην δ ' ὀνομάζει τὸν ἀέρα καὶ συμβολικοῖς ὀνόμασι τὴν φιλοσοφίαν ἀμαυροῖ : παράδοξον γὰρ οὐδέν , | ||
πρόοδος ἂν γένοιτο εἰς κάθαρσιν ; διὸ καὶ ἐν τοῖς συμβολικοῖς παραγγέλμασιν ἐπετάττετό τινων ἀποχή , μείζονα μὲν καὶ καθολικώτερον |
' ἕκαστα ὁρισμὸν εἶναι τοῦ εἴδους , καὶ τὸν κοινῶς εὑρισκόμενον λόγον τοῖς ὁμογενέσιν εἴδεσιν ὁρισμὸν ὑπάρχειν τοῦ γένους : | ||
: πτωτικὸν δὲ λέγομεν τὸ ἐν τοῖς πτωτικοῖς ἐπὶ τέλους εὑρισκόμενον ἄνευ πάθους , οἷον πάντα τὰ εἰς ω λήγοντα |
ἡ μετοχὴ ἐσχημάτισται . περιεκτικὰ δέ εἰσιν , ὅσα καὶ δρᾶσιν καὶ πάθος ἐμφαίνουσιν , οἷον βιάζομαι , δωροῦμαι , | ||
ὁμοίως ποιοῦται αἰσθήσεως , οὔτε ἴσην τὴν ἐπ ' ἀλλήλαις δρᾶσιν ἢ πεῖσιν ἔχουσιν . οὔκουν ὑπὸ βαρύτητος ἢ κουφότητος |
ἀντίκειται ἡ οὐκ ἐνδέχεται μηδενί , ἡ δὲ ἐνδέχεται μηδενί ἰσοδυναμεῖ τῇ ἐνδέχεται παντί , ἡ δὲ ἐνδέχεται παντί οὐκ | ||
οὐ διὰ τὸ δεικτικόν , ἀλλ ' ὅτι τὸ ἀπροσδιόριστον ἰσοδυναμεῖ τῷ μερικῷ . Δεύτερον κοινὸν τῶν τριῶν σχημάτων . |