| αὐτὸν ἐνουθέτησε μόνας ἐλαίας προσενεγκάμενος . διὰ οὖν δὴ τὸ παρρησιαστικὸν τοῦτο μικροῦ καὶ ἐκινδύνευσεν ἐν Κύπρῳ παρὰ Νικοκρέοντι σὺν | ||
| ὅθεν τό τε τοῦ διηγήματος εὔστοχον καὶ τὸ τοῦ φρονήματος παρρησιαστικὸν διαμνημονευθὲν παροιμίας ἔλαβε τάξιν . καρπὸν ὧν ἔσπειρε θερίζειν |
| δηλοῖ . μέτωπον ὥσπερ λόφους καὶ ὀρύγματα ἔχον ἐν ἑαυτῷ πανοῦργον καὶ ἄπιστον ἄνδρα κατηγορεῖ , ἐνίοτε δὲ καὶ μωρὸν | ||
| τοὺς κεκρατηκότας φεύγωσι . διαβάλλει δὲ Εὐριπίδην ἐνταῦθα ὡς λίαν πανοῦργον καὶ τὰ τοιαῦτα ἐν τοῖς δράμασιν ἐπιτηδεύοντα . ] |
| προσβιάζεται ] συνακολουθεῖν . παράπαν ] παντελῶς οὐδὲ γρῦ ] φώνημα μικρόν οὐκ ἔσθ ' ὅπως ] τρόπος ἀττικός ὅπως | ||
| ' Ἀτρειδῶν τοῦ τε σύμπαντος στρατοῦ . Τέκνον , τίνος φώνημα ; μῶν Ὀδυσσέως ἐπῃσθόμην ; Σάφ ' ἴσθι : |
| θαλάσσῃ στενοῦ , ὅπερ καὶ ἐπὶ γῆς ἄγαν κινδυνῶδες καὶ φοβερόν ἐστιν . ἁλὸς ἐν ξυνοχῇσι : ὅπου στενοῦται ἡ | ||
| γαίης : ἐπὶ γῆς ἐν τῇ γῇ * σμερδαλέον : φοβερόν * ἀείρει : αἴρει , ὑψοῖ μετεωρίζει * τῆς |
| συνετὸς γὰρ ἑαυτῷ δοκεῖ διὰ σὲ , τὴν ἀφορμὴν αὐτῷ παρεσχηκότα τοῦ συνιέναι : τὸ δὲ πάντα ὡς ἀνοήτῳ λέγειν | ||
| ἔχοντα ἄλλως τε καὶ πρῶτον τυχόντα καὶ τὴν ἀφορμὴν ἴσως παρεσχηκότα . ὅμοιον γάρ , ὥσπερ εἴ τις αὑτῷ μόνον |
| Θηβαίου λαβόντα Ἀμφίονος κατορύξαι τι ἐνταῦθα , ἔνθα καλοῦσι τὸν Ταράξιππον , καὶ ὑπὸ τοῦ κατορωρυγμένου ταραχθῆναι μὲν τῷ Οἰνομάῳ | ||
| τὸν ἱππικόν . τὰ μὲν δὴ ἐς τὸν ἐν Ὀλυμπίᾳ Ταράξιππον ἐδήλωσέ μοι τὰ ἐς Ἠλείους τοῦ λόγου , ὁ |
| σήμερον Σικὶμ λεγομένη πόλις ἀσυνέτων : ὅτι ὡσεί τις χλευάσαι μωρὸν οὕτως ἐχλευάσαμεν αὐτούς : ὅτι καίγε ἀφροσύνην ἔπραξαν ἐν | ||
| ἱερὰν καθαίρεται , ἄλλος ἐπαοιδαῖς ἐπιθετῶν ἐμπαίζεται , Ἰουδαῖος ἕτερον μωρὸν ἐξᾴδει λαβών . ὁ δὲ θεραπείαν ἔλαβε παρὰ τῆς |
| μοι πάλιν λαβὲ τὸν νόμον τοῦτον . Ἀκούεις , ὦ μιαρὸν σὺ θηρίον , ὅ τι κελεύει ; ἀφ ' | ||
| ἐνταῦθα δὲ ὡς πρὸς τὴν βίαν αὐτοῦ καὶ ἀνάγκην ἀπιδών μιαρὸν αὐτὸν προσεῖπεν . Ἡ γὰρ βία καὶ ἡ ἀνάγκη |
| καὶ ἐπιδίδωσιν , ἢ τό γε ἔλαττον ἐμὲ μιμεῖται καὶ ζηλοῖ τοῦ φίλτρου : ἀλλ ' , οἴμοι τῆς συμφορᾶς | ||
| ; Πῶς ; Ὅταν αὐτοῦ παῖς γενόμενος τὸ μὲν πρῶτον ζηλοῖ τε τὸν πατέρα καὶ τὰ ἐκείνου ἴχνη διώκῃ , |
| : πρόρριζον γὰρ ἀνατραπῆναι τὸν βίον καὶ τὴν ὕπαρξιν τοῦ ἰδόντος σημαίνει ὥσπερ καὶ τὸ τὴν ἰδίαν κόπρον ἐσθίειν . | ||
| ἑαυτοὺς ὅτι μὴ ἐγνώκασι τὸ αἴτιον : οὐ γὰρ ἑνὸς ἰδόντος ἀπέβη ποτὲ ἰδιώτου ὄνειρος εἰς τὸ κοινόν , ἀλλὰ |
| πλήττουσιν . πεποίηται ⌈ δὲ [ δ ' ] αὐτῷ χαριέντως . ἐδιδάχθη ἐπὶ ἄρχοντος Ἀμεινίου διὰ Φιλωνίδου ἐν τῇ | ||
| οὐκ ἔστιν ὄνομα ἀλλ ' ἐπίρρημα , ἀντὶ γὰρ τοῦ χαριέντως 〚 . Πρόσκειται πᾶν ὄνομα 〛 οὐδέτερον διὰ τὴν |
| διὰ τοῦ κάλλους ἐπ ' ἐκεῖνα : ἔστι δὲ τὸ ἐρωτικὸν πλάτος πολύ . ιζʹ Νῦν δὲ κάλλος μόνον Ἐπειδὴ | ||
| μὴ ἐν μύρῳ καὶ εὐμορφίᾳ γυναικῶν εὐστόλων . ἔστι γὰρ ἐρωτικὸν ζῷον . Τούτου ὁ εὑρισκόμενος ἔνδον τῆς ῥινὸς ἢ |
| γ ' οὖν σε οἱ πλεῖστοι τῶν πολιτῶν τὸν τοῦδε ἐρώμενον : ἐγὼ δέ σοι διαφυλάξω τοὔνομα καθαρὸν καὶ ἀνύβριστον | ||
| Ἔρωτι ποιούμενοι τὴν τῶν στεφάνων ἀνάθεσιν τοῦ μὲν Ἔρωτος τὸν ἐρώμενον ἄγαλμα , τούτου δὲ ναὸν ὄντα τὴν οἴκησιν στεφανοῦσι |
| γὰρ ὡς γένος οἱ πεντάχρονοι μετέχουσι πάντες : ὀγκώδης καὶ διεγηγερμένος . ὅθεν αὐτὸν καὶ οἱ ποιηταὶ πρὸς τὰ μείζω | ||
| πινύω , ἐξ οὗ τὸ πινυτός καὶ πινυτή , ὁ διεγηγερμένος τὸν νοῦν : καὶ ὥσπερ παρὰ τὸ φύω γίνεται |
| ἐστιν ἡ σύνεσις . οὐ γὰρ διαφέρει ὁ εὐσύνετος τοῦ συνετοῦ , ἀλλὰ καὶ ὁ συνετὸς αὐτὸ τοῦτο βούλεται , | ||
| εὐγνώμονος : τίθησι δὲ καὶ τὴν λέξιν ἐπίπαν ἐπὶ τοῦ συνετοῦ : ” τούνεκ ' ἐπητής ἐσσι καὶ ἀγχίνοος καὶ |
| πιστοὺς ποιήσομεν : ἀντιλέγοντας δὲ μαρτυρίᾳ δεῖ τὸν τρόπον τοῦ μάρτυρος διαβάλλειν , ἂν ᾖ πονηρός , ἢ τὸ μαρτυρούμενον | ||
| ' ἀληθείας : Ἀντὶ τοῦ σωζομένης τῆς ἀληθείας . . μάρτυρος : Ὅτι τινὰ τῶν δημοσίων ὑπηρετῶν ἧκεν ἄγων , |
| ἀγῶνος ὄντος τῷ ῥήτορι διπλοῦ , τοῦ πράγματος καὶ τοῦ ἤθους , καὶ τούτου κρατοῦντος , ἡ περὶ τῶν ἠθῶν | ||
| , ναυάγιον , θηρίον ἄμικτον , καὶ ὅσα ἐν ταῖς ἤθους λοιδορίαις ἔχεις : φιλοτιμουμένῳ δὲ ἔξεστιν εἰπεῖν Σαλμυδησσός , |
| ἢ ποτόν τινα τῶν ζῴων ἐπείγηται καὶ αἴϲθηται τῆϲ τοῦ θηρίου περὶ τὸν τόπον παρουϲίαϲ , πάλιν πορεύεται καὶ ἀναχωρεῖ | ||
| Ὁ μὲν οὖν Κάνωβος αὐτόθι καὶ παραχρῆμα ἀπόλλυται ὑπὸ τοῦ θηρίου , αἱμόρρους δὲ ἡ θήλεια τῇ Ἑλένῃ δίκην οὐ |
| . ] . κρεῖττον ἀποθανεῖν ἢ διὰ γαστρὸς ἀκρασίαν ψυχὴν ἀμαυρῶσαι . ἄμεινον εἰδέναι ἀγνοοῦντα ὅτι ἀγνοεῖ ἢ δοκεῖν μὴ | ||
| ' ἀναπιτˈναμένα ῥόμβον ἴσχει : χρὴ δὲ πᾶν ἔρδοντ ' ἀμαυρῶσαι τὸν ἐχθρόν . οὐ γὰρ φύσιν Ὠαριωνείαν ἔλαχεν : |
| : ἄνσταθ ' , Ἀμφιτρύων : ἐμὲ γὰρ δέος ἴσχει ὀκνηρόν : ἄνστα , μηδὲ πόδεσσι τεοῖς ὑπὸ σάνδαλα θείης | ||
| μαλακοί , τὸ δ ' ἦθος ἄτολμον καὶ δειλὸν καὶ ὀκνηρόν : εἰσὶ δὲ ψιλοὶ τριχῶν οὗτοι τὰ στέρνα καὶ |
| τῶν πολεμίων γενομένης καὶ οὐδεμιᾶς ὑπαρχούσης ἐξόδου ἀναγκαῖον ἕξουσι τὸ εὔτολμον . γενομένης δὲ καθ ' ἓν χωρίον τῆς προσβολῆς | ||
| μεγάλην ἔχουσαι πρὸς τὸν βίον ῥοπήν , ἡ μὲν γὰρ εὔτολμον καὶ θαρραλέον πρὸς τὰ δεινὰ τὸ ἦθος τοῦ ἔχοντος |
| εἰκότως Αἰολίδα φησὶν εἶναι τὴν ἁρμονίαν ὁ Λᾶσος . καὶ Πρατίνας δέ πού φησι : μήτε σύντονον δίωκε μήτε τὰν | ||
| φησι : τί σὺ ποιεῖν δυνάμενος ὀρτυγίου ψυχὴν ἔχων ; Πρατίνας δὲ ἡδύφωνόν φησι τὸν ὄρτυγα καὶ τυχεῖν παρὰ Φλιασίοις |
| τὸν μηρὸν κάμπτει , διὸ καὶ κάμηρος λέγεται . Ἄνθρωπον ἀναιδῆ καὶ κατὰ τὴν ὅρασιν ὀξὺν θέλοντες δηλῶσαι , βάτραχον | ||
| νῦν μοι θράσος καὶ γλῶτταν εὔπορον δότε φωνήν τ ' ἀναιδῆ . Ταῦτα φροντίζοντί μοι ἐκ δεξιᾶς ἐπέπαρδε καταπύγων ἀνήρ |
| γλυκυτάτῳ μηδεμίαν ἔχοντι ϲτύψιν , ὁποῖόν ἐϲτι τὸ Ϲαβῖνον : ἐναντιώτατον γάρ ἐϲτι τούτοιϲ τὸ ὀμφάκινον . ἐν μὲν οὖν | ||
| πλῆθος σπωμένοις ἢ τρέμουσιν ὠφελιμώτατον , τοῖς δὲ διὰ κένωσιν ἐναντιώτατον : τοῖς δὲ . . . . . . |
| γάρ ἐστιν ἡ προσποίησις ἡ ἐκτὸς οὖσα τῆς ἀληθείας . ὑποκρίνεται ] ἢ διὰ τὴν τέχνην σκώπτει καὶ νῦν , | ||
| ὅτι καὶ τῶν ἔργων ἤδη προειλήφασιν ἀμφότεροι καὶ ὁ Καῖσαρ ὑποκρίνεται , τέλος ἄρτι πέμψας ἐς τὸ Βρεντέσιον κωλύειν Ἀντώνιον |
| τὰ τροπικὰ δὲ ἐν τῇ ἀνατολῇ ὄντα μετατρέπει ταχέως τὸ πραττόμενον . ἐν δὲ ἡμεριναῖς πράξεσιν ἐπιτηρητέον τόν τε Κριὸν | ||
| πρόσεισιν , οὐκ οἶδα : φύσεως δὲ ἀνάγκην εἶναι τὸ πραττόμενον μᾶλλον πεπίστευκα . νήχεται γὰρ ὅδε ὁ ἰχθὺς οὐδεπώποτε |
| τοὺς νόμους ἅπαντας , ὁρῶντες δ ' ἐμὲ βουλεύοντα καὶ εἰσιόντ ' εἰς τὸ βουλευτήριονκαὶ ἐν αὐτῷ τῷ βουλευτηρίῳ Διὸς | ||
| εὐζωρεστέρας . Καὶ συναγώγιμον συμπόσιον ἐπιπληροῦσιν . Ἔπειτά γ ' εἰσιόντ ' , ἐὰν λυπούμενος τύχῃ τις ἡμῶν , ἐκολάκευσεν |
| : καὶ δεῖ τὸν ῥήτορα κατὰ τὸ ὑποκείμενον πρόσωπον τὸ ἦθος μιμεῖσθαι : λέγομεν οὖν , ὅτι κατ ' ἐξοχὴν | ||
| ἀπακμὴ τοῦ πάθους ἐν τοῖς μεγάλοις συγγραφεῦσι καὶ ποιηταῖς εἰς ἦθος ἐκλύεται . τοιαῦτα γάρ που τὰ περὶ τὴν τοῦ |
| εἰπόντος Ἀριστοφάνους ἐν Σκηνὰς καταλαμβανούσαις τὴν κακκάβην γὰρ κᾶε τοῦ διδασκάλου . ἐν δ ' Εὐβούλου Ἴωνι εἴρηται τρύβλια δὲ | ||
| δὲ ἀνδριάντα ἐποίησε Σικυώνιος Κάνθαρος , Ἀλέξιδος μὲν πατρός , διδασκάλου δὲ ὢν Εὐτυχίδου . Εὐπολέμου δὲ Ἠλείου τὴν μὲν |
| ἀκμαστικὴν ἡλικίαν . εἰ δὲ χρόνιον εἴη τὸ νόσημα καὶ δύστροπον , ὥστε περιφρονεῖν τῶν ἐπιεικεστέρων βοηθημάτων , τηνικαῦτα καὶ | ||
| αἰτιωμένων οὖν τὸν Πολέμωνα τῶν οἰκείων , ὡς ἀηδῆ καὶ δύστροπον , εἰ παρὸν αὐτῷ μὴ ἀπαιτεῖσθαι καὶ τὸ μειράκιον |
| ἢ χῆνα πλατυγίζοντα καὶ κεχηνότα ἢ στρουθὸν ἢ πίθηκον , ἐπίβουλον κακόν . πρὸς οὓς Μασανάσσης ὁ Μαυρουσίων βασιλεὺς εἶπε | ||
| ἀπ ' ἀρχῆς βάλλει . Καὶ ἐπὶ τῷ βωμῷ τὸν ἐπίβουλον : λείπει , χρὴ κτείνειν . Ἀγασικλῆς ὁ Λακεδαιμονίων |
| ἄριστα ἐπιστάμενος αὐτὸς ὑπὲρ αὑτοῦ , τοὐναντίον οὗτος ἢ δοκεῖ γέλωτα ὀφλήσει , χρώμενος ὀνόματι ψευδεῖ δίχα πράγματος . καὶ | ||
| μετέωρος ἐπισκοπῶ τὰ γιγνόμενα , τοῦτο μὲν πολλὴν ψυχαγωγίαν καὶ γέλωτα παρέχειν δυνάμενα , τοῦτο δὲ καὶ πεῖραν ἀνδρὸς ὡς |
| τοῦδε γὰρ καὶ τούτου τοῦ ἀνδρὸς τὸ δράμημα καὶ τὸ βάδισμα Περσικὸν φαίνεται καὶ φέρει ἡμῖν , ὥστε ἀκούειν , | ||
| ἀμφὶ τῷ αὐχένι τοῦ πόντου ζυγὸν βαλὼν πολύγομφον ὅδισμα καὶ βάδισμα , τῶν τῆς θαλάσσης δηλονότι νώτων ἄνωθεν . ἐγεφύρωσε |
| ποταμῶν ὄχλος τῷ λόγῳ : πάντες γάρ μοι δοκοῦσι θαλάττης ἐρᾶν , καὶ διὰ τοῦτο ἐπ ' αὐτὴν ἐπείγονται πολλῷ | ||
| τι ἐρωτικόν : φησὶ γὰρ ἀπηχθῆσθαι αὐτοῖς , ἐπειδὴ τὸ ἐρᾶν διαβάλλουσιν . ἀφικομένου γοῦν ἐνταῦθα μοιχοῦ ποτε αὐτῇ γυναικί |
| σκέπασμα . Ὡς δὲ πάϊς : παραβολή . δολόεντα : δολερόν . μόρον : φόνον . λίχνοισι : λαιμάργοις : | ||
| κῦμα , ὅτε νοήσῃ τὴν ὁρμὴν τῶν ἀγρευτήρων δολόεντα ] δολερόν δολόεντα ] ἡ δολόεις , Ἰωνικῶς μαθοῦς ' ] |
| τοῦ τρόπου τῆς ζωῆς , ὥσπερ οἱ Κυνικοὶ φιλόσοφοι . Κυνικοὶ δὲ ἐκλήθησαν διὰ τέσσαρας αἰτίας : ἢ γὰρ διὰ | ||
| τοῦ φόνου εἰρημένων οὐδὲ κατέχειν ἠδυνάμην τὸν γέλωτα . οἱ Κυνικοὶ δὲ περιστάντες τὴν πυρὰν οὐκ ἐδάκρυον μέν , σιωπῇ |
| , εἰ τὸ τέρμα τοῦ ἀνθρώπου ἐλέγχοιεν , ἀγαθοῦ οἶμαι ζωγράφου . καὶ τὸ ἥμερον δὲ φαίνεσθαι τὸ τοῦ Χείρωνος | ||
| , εὐδαίμων δὲ τοῦ θάρσους . ὅρα γὰρ τὰ τοῦ ζωγράφου . γράφει μειράκιον οὐ λευκὸν οὐδ ' ἐκ τρυφῆς |
| ὃς ἐξαπατᾶ ? ? τὸν ἴδιον [ υἱόν ] , μοχθηρῶς ? [ - ] [ ] ? δὲ φίλοις | ||
| ' ὑμῖν τὰ ἀκροατήρια κηρύττοντα πάνθ ' ἅπερ ἐν νυκτὶ μοχθηρῶς πραγματεύεται καὶ τέρποντα τοὺς ἀκροατὰς αἰσχρῶν λόγων ἐκφωνήμασιν . |
| ' εἰσιόντ ' , ἐὰν λυπούμενος τύχῃ τις ἡμῶν , ἐκολάκευσεν ἡδέως , ἐφίλησεν οὐχὶ συμπιέσασα τὸ στόμα ὥσπερ πολέμιον | ||
| ' εἰσιόντ ' , ἐὰν λυπούμενος τύχῃ τις ἡμῶν , ἐκολάκευσεν ἡδέως , ἐφίλησεν , οὐχὶ συμπιέσασα τὸ στόμα , |
| δ ' ἐν τοῖς περὶ βίων εἰς τοῦτό φησιν ὠμότητος Φάλαριν τὸν τύραννον ἐλάσαι ὡς γαλαθηνὰ θοινᾶσθαι βρέφη . : | ||
| τὴν κατέχουσαν φήμην ἐσχηματισμένα καὶ τὸν ταῦτα διέποντα καὶ κοσμοῦντα Φάλαριν οὐδενὸς τῶν σφόδρα ἐπὶ τούτοις θαυμαζομένων δεύτερον . Ἔδειξας |
| εἵλετο φαίδιμος Ἕκτωρ : σημειοῦνταί τινες τοῦτον διὰ τὸ τὸν τραγικὸν Ἀστυδάμαντα παράγειν τὸν Ἕκτορα λέγοντα : δέξαι κοινήν μοι | ||
| ' ἔχεις ἄπλατον ἐν τοῖς ὠσίν . καταπεσεῖν τι βούλομαι τραγικὸν πέσημα . πάντων γέ τοι μέτρον ἐστὶ τοὐπιεικές . |
| ὁμοῦ [ τε ] καὶ καλήν . ὅτι τὸ μέτριον φρόνημα τὰς εὐπραγίας οὐκ ἐᾷ διαλύεσθαι . Τιμολέοντι τῷ Κορινθίῳ | ||
| πλουσίων παρρησιαστικῶν ὑπερηφάνων . τοῦτο γὰρ ταῖς ὀλβίαις ἁρμόζει τὸ φρόνημα : δουλεῦσαι ὑποπεσεῖν . ταπεινωθεῖσαν φοβηθῆναι : καταστέλλειν , |
| γέ φασι Χαιρεφῶντ ' ἐν τοῖς γάμοις ὡς τὸν Ὀφέλαν ἄκλητον εἰσδεδυκέναι . σπυρίδα λαβὼν γὰρ καὶ στέφανον , ὡς | ||
| τὸν Μενέλαον δὲ μαλθακὸν αἰχμητήν , θυσίαν ποιουμένου τοῦ Ἀγαμέμνονος ἄκλητον ἐποίησεν ἐλθόντα τὸν χείρονα ἐπὶ τὴν τοῦ ἀμείνονος δίαιταν |
| . Σοφοκλῆς δὲ λύσας τοὔνομα αὐτοέντης εἶπεν . ἔστι δὲ πολιτικώτερον τὸ αὐθέντης . ἀναζέσαι καὶ ἀνάζεσον : τεῦτλα ἢ | ||
| δὲ πολλάκις . ὁ μέντοι Σοφοκλῆς καὶ ἀκούσιμά φησιν . πολιτικώτερον δὲ λέγει ὁ Φρύνιχος τὸ ἀκουστά μᾶλλον ἢ τὸ |
| , δεύτερον ἀγωνιστὴν τοῦ δράματος ἔχουσα δήμιον δοῦλον , σφαγέα δεσπότου , μαστιγίαν ἀνδρὸς ἀλιτήριον , ὃς ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου | ||
| κάλλος , ὅταν ἔχῃ νοῦν σώφρονα . Ὡς ἡδὺ δούλῳ δεσπότου χρηστοῦ τυχεῖν . Ὡς ἡδὺ τῷ σωθέντι μεμνῆσθαι πόνων |
| τούτων , ὡς οἱ ἀθλίαν δόξαν καὶ τιμὴν ἀνόνητον καὶ κρότον ἐπὶ ζημίᾳ τῇ ἑαυτῶν ἀγρεύοντες . τοῖς δὲ τῶν | ||
| καὶ τὸ βάθος τῶν λέξεων καὶ τὴν εὐκολίαν καὶ τὸν κρότον , καὶ πάντων μὲν βουλομένων ἐπαινεῖν , καταπτηξάντων δὲ |
| ὑβρίζειν παντὶ ῥᾴδιον , τὸ δὲ ἐπιτιμᾶν , ὅπερ ἐστὶ νουθετοῦντος καὶ ἐπὶ λυσιτελοῦντι καὶ τιμῇ τῶν ἀκουόντων λέγοντος , | ||
| τὰ μὲν ἐπαινοῦντος , τὰ δὲ ἐπιτιμῶντος , τὰ δὲ νουθετοῦντος ἀγγέλλει τις προσιέναι τὸν διδάσκαλον , ἄνδρα Ἴωνα , |
| δὲ τοῦ σπουδαίου ζωὴ ἀγαθὴ καὶ ἡδεῖα , ἡ τοῦ σπουδαίου ἄρα ζωὴ αἱρετή : τὸ ζῆν ἄρα τῷ σπουδαίῳ | ||
| αὐτῷ πάντα ταῦτα „ . τοῦτ ' ἔπαινός ἐστι τοῦ σπουδαίου , τὴν ἱερὰν ὧν ἔλαβε παρακαταθήκην , ψυχῆς , |
| γενικῆς : τὰ γοῦν προπερισπώμενα εἰσὶν τοιαῦτα : οἷον , Πρυτανεῖον : Νεμεσεῖον : Σεραπεῖον : οὐ γὰρ ἐφύλαξεν τὸ | ||
| τὸ πένω καὶ πένομαι . ᾧ παρέπεται πολλάκις τοῦτο . Πρυτανεῖον . πυροτανεῖον ἐστὶν , ἐν τῷ πυρὸν φυλάττειν . |
| † νέαι τλήμονες εὐνὰν αἰχμάλωτον † ἀνδρὸς εὐτυχοῦντος , ὡς δυσμενοῦς ὑπερτέρου , ἐλπίς ἐστι νύκτερον τέλος μολεῖν , παγκλαύτων | ||
| ἀναλογίζεται ἤδη καὶ σκοπεῖ , ὡς οὐ τῷ φόνῳ τοῦ δυσμενοῦς τὸν οἰκεῖον ἀπείληφε ζῶντα . ταῦτα μὲν εἰκόνος χωρὶς |
| ἐν πάσῃ πράξει τὸ ὅσιον αὐτὸ αὑτῷ , καὶ τὸ ἀνόσιον αὖ τοῦ μὲν ὁσίου παντὸς ἐναντίον , αὐτὸ δὲ | ||
| δὲ ἰχθυοπωλῶν φιλοσοφώτερον γένος οὐκ ἔστιν οὐδέν . οὐδὲ μᾶλλον ἀνόσιον . ἐπεὶ γὰρ αὐτοῖς οὐκ ἐτ ' ἔστ ' |
| περὶ τῶν αὐτῶν λέγει οὕτως : ἵνα καὶ τὴν παροιμίαν διαφθείρωμεν μεταβάλλοντες , ὡς ἄρα καὶ ἀγαθῶν ἐπὶ δαῖτας ἴασιν | ||
| αὐτόν ; διὰ τί δὲ μὴ τὴν τοῦ γείτονος γυναῖκα διαφθείρωμεν , ἂν δυνώμεθα λαθεῖν , ἂν δὲ φλυαρῇ ὁ |
| τῆς δημοσίας . ἐμφανίζουσι δ ' αὐτοῦ τὸ περὶ ταῦτα ἱλαρὸν αἱ ὑπ ' αὐτοῦ γραφεῖσαι σατυρικαὶ κωμῳδίαι τῇ πατρίῳ | ||
| στρουθίοις χανοῦς ' ὁμοίως : ἧς ἐπαρεμυθήσατο ἐποίησέ θ ' ἱλαρὸν εὐθέως τ ' ἀφεῖλε πᾶν αὐτοῦ τὸ λυποῦν κἀπέδειξεν |
| , οἷον πάλαισιν τοῦ παλαῖσαι καὶ ὄρχησιν τοῦ ὀρχήσασθαι καὶ αὔλησιν τοῦ αὐλῆσαι καὶ ᾆσιν τοῦ ᾆσαι , καὶ τοίνυν | ||
| Γλαῦκον τὸν Καρύστιον ἡγούμενοι διαφέρειν εὐεξίᾳ ; ἀλλὰ εἰς μὲν αὔλησιν καὶ κιθαρῳδίαν καὶ τὸ περιεῖναι παλαίοντα ἢ πυκτεύοντα τῶν |
| τὴν ἀπόκρισιν : καὶ νεύσας μόνον πρὸς τὴν ἐρώτησιν τοῦ θαῤῥεῖν οὐ παρεσχόμην τῷ τοῦτόν μοι πρώην ἐξηγησαμένῳ τὸν ὄνειρον | ||
| δὲ τὰ ἀριστερά , τοῦ δὲ ἀθλεῖν ἀπεγνωκότι ὄναρ ἐγένετο θαῤῥεῖν τὴν νόσον , ἰσχύσειν γὰρ πλέον τοῖς πεπηρωμένοις ἢ |
| φησὶ περὶ ἑταίρας Ἕφιππος : ἐκολάκευσεν ἡδέως , ἐφίλησεν οὐ συμπιέσασα τὸ στόμα ὥσπερ πολέμιος , ἀλλὰ τοῖσι στρουθίοισι χαυνοῦσα | ||
| λυπούμενος τύχῃ τις ἡμῶν , ἐκολάκευσεν ἡδέως : ἐφίλησεν οὐχὶ συμπιέσασα τὸ στόμα ὥσπερ πολέμιος , ἀλλὰ τοῖσιν στρουθίοις χανοῦς |
| παντός . Εὐφημήσας δὲ τοῦτον ἕτερον ἠρώτα πρὸς τίνα δεῖ φιλότιμον εἶναι ; Ἐκεῖνος δὲ ἔφη : Πρὸς τοὺς φιλικῶς | ||
| καταγνῶναι οὔτε τοῦ πατρὸς τοῦ ἡμετέρου : πολὺ γὰρ αὐτὸν φιλότιμον ἴστε μᾶλλον ὄντα ἢ κακόν τι ἢ αἰσχρὸν ἐπιτηδεύοντα |
| καὶ ἐγὼ χρησμῳδῆσαί τι . συνεγενόμην γάρ ποτε βραχέα τῷ Ἀνύτου υἱῷ , καὶ ἔδοξέ μοι οὐκ ἄρρωστος τὴν ψυχὴν | ||
| ἂν οὖν , ὦ Ξενοφῶν , τὴν μιαρίαν τοῦ βυρσοδέψου Ἀνύτου γράφοιμι , τήν τε Μελήτου τόλμαν καὶ τὸ θράσος |
| ' γὼ μολπὰν οὐ τὰν αὐτὰν † οἵαν ποτὲ δὴ σκήπτρωι Πριάμου διερειδομένου ποδὸς ἀρχεχόρου πλαγαῖς Φρυγίους εὐκόμποις ἐξῆρχον θεούς | ||
| καὶ [ – ˘ ˘ – παλικὴν ? ] ? σκήπτρωι ? [ ⋮ ˘ ˘ – ˘ ˘ – |
| τυράννου : καλὸν γὰρ λυπήσαντας αὐτὸν ἔργῳ ποιῆσαι μετανοεῖν , ἔνδοξον καὶ τοῖς ὕστερον ἐσομένοις διήγημα καταλείποντας ὅτι δύο Ἕλληνες | ||
| „ ἔνθα τεκοῖς ' εὐδαίμον ' ἐπόψατο γένναν . „ ἔνδοξον δ ' ἐποίησαν αὐτὴν αἱ περιοικίδες νῆσοι , καλούμεναι |
| κατ ' ἀρετὴν τῷ φιλαρέτῳ . ἐπεὶ γὰρ ὁ φιλάρετος φιλοτοιοῦτος πρὸς τὰς ἀρετὰς καὶ τὰς πράξεις κατ ' αὐτὰς | ||
| καὶ τὸ ὄνομα οὕτως ἂν ἔχοι , καὶ λέγοιτο ἂν φιλοτοιοῦτος εἰκότως καὶ ὁ ὡς δεῖ καὶ ὁ μὴ ὡς |
| : εἰς τοῦτο γὰρ ἕκαστον σπεύδει . μεταφορικῶς γάρ φαμεν συκοφάντην τέλειον καὶ κλέπτην τέλειον καὶ κακὸν τὸν μὴ καταλελοιπότα | ||
| τι βαλεῖν φοβούμενοι τὸ σαθρὸν αὐτῶν . ἀγγείῳ ] τὸν συκοφάντην . χρώμενος ] λέγει διὰ τὸ καὶ αὐτὸν κράζοντα |
| ἐρατᾶν ὄχημ ' ἀοιδᾶν τοῦτό τοι πέμπω μεταδόρπιον . ἐν ξυνῷ κεν εἴη συμπόταισίν τε γλυκερὸν καὶ Διωνύσοιο καρπῷ καὶ | ||
| ἀποπνεύσαντες ἀϋτμήν . καὶ τότ ' ἀπειρέσιον νεκύων ἐρύουσιν ὅμιλον ξυνῷ τεθνηῶτας ὁμοῦ λωβήτορι πότμῳ . ὡς δ ' ὅτε |
| Μανασσῇ , καὶ βαρὺ τὸ πρᾶγμα ἡγησαμένου τοῦ Ἰωσὴφ καὶ οἰηθέντος τὸν πατέρα ἄκοντα σφαλῆναι περὶ τὴν τῶν χειρῶν ἐπίθεσιν | ||
| δικαστηρίοις ῥώμην τῷ νόμῳ πέπαυται νῦν . τοῦ δὲ ἄρχοντος οἰηθέντος δεῖν ὑπὲρ τῶν πόλεων τοῖς σεσιγηκόσι χρήσασθαι πεμπόμενος ἄλλοσε |
| τῷ αὐτοκράτορι : ὁ δέ , ὡς ἤκουσεν , οὐδὲν σχετλιάσας οὐδὲ ἀγριάνας ὑπὲρ ὧν ὕβριστο „ ὤνητ ' ἂν | ||
| τὴν Ἀθηνᾶν , ” ἔφη ὁ Δάμις ἀναβοήσας τε καὶ σχετλιάσας „ ἔοικε γὰρ πεπανουργῆσθαί τι . „ ὑπολαβὼν οὖν |
| τιτρώσκομαι κέαρ ] τὴν ψυχήν ὧδε ] οὕτω προσσελούμενον ] ὑβριζόμενον , ἀτιμαζόμενον ἐκ τούτου : καὶ πρόσσελοι οἱ ὑβρισταί | ||
| γε τὸ ἡμεῖς τηρῶμεν , ἀλλὰ τὸ σῶμα ἔσται τὸ ὑβριζόμενον , τὸ σῶμα τὸ ἀποθνῇσκον οὐδὲν παρὰ φύσιν τὴν |
| Λοίγια : χαλεπά , ὀλέθρια . Λυγρά : χαλεπά . Λύσσαν : μανίαν . εἴρηται παρὰ τὸ λύειν τὸν νοῦν | ||
| πάντ ' ἐτέλεσσεν , εἰ μή οἱ Τριτωνὶς ἀάσχετον ἔμβαλε Λύσσαν : κήδετο γὰρ φρεσὶν ᾗσι πολυτλήτου Ὀδυσῆος ἱρῶν μνωομένη |
| πρὸς δὲ τούτοις καὶ Πλούταρχος κατὰ τὸν βίον αὐτοῦ τὸ αὔθαδες δείκνυσιν ἐν τοῖς μάλιστα πάντων τούτῳ προςεῖναι : γνωστέον | ||
| ] τὸ σημεῖον . ὑπέρκομπον ] ἀλαζονικόν . ὑπέρκομπον ] αὔθαδες . Ξ ὑπέρκομπον ] σοβαρόν . θ ὀρθῶς ] |
| φόνον τοῦ παιδὸς σχετλιάζοντος λέγων [ Ο ] μαινόμενε φρένας ἠλέ : δηλοῦσι δὲ καὶ ἄνδρες σοφοὶ πᾶν πάθος μικρὰν | ||
| ἠλός , τὸ μάταιος , οἷον : μαινόμενε , φρένας ἠλέ , διέφθορας : παρὰ τὸ ἠλός ἠλῶν ἠλῶς ἐπίρρημα |
| καὶ διέλαθεν , ὥσθ ' οἱ ἐν τέλει τῶν Αἰγυπτίων συνήδοντο , ὡς πρῶτον ἄρτι τῶν ἀδελφῶν τοῦ προεστῶτος ἡκόντων | ||
| τὰς θύρας ἀνδρῶν , γυναικῶν . Οἱ μὲν τῷ Διονυσοφάνει συνήδοντο παῖδα εὑρόντι , καὶ μᾶλλον ὁρῶντες τὸ κάλλος τοῦ |
| Περὶ τῆς ἀτελείας : Φορμίωνος γὰρ προκατηγορήσαντος τοῦ νόμου καὶ χρησαμένου τοῖς κεφαλαίοις τῆς διαιρέσεως , τῷ δικαίῳ , τῷ | ||
| ὁ σύμπας οὐρανός τε καὶ κόσμος ᾖ . τοσαύταις γοῦν χρησαμένου τοῦ ἔθνους μετα - βολαῖς κατά τε εὐπραγίας καὶ |
| καὶ παραδόξου ταύτης ἀποδημίας ; Νεότης μ ' ἐπῆρε καὶ θράσος τοῦ νοῦ πλέον . Παῦσαι , μακάριε , τραγῳδῶν | ||
| ὥσπερ οὐχὶ σῴζεται . Ποῖ γάρ ποτ ' ἐμβλέψασα τοιοῦτον θράσος αὐτή θ ' ὁπλίζῃ κἄμ ' ὑπηρετεῖν καλεῖς ; |
| τοῖς Ταρκυνίου ἐγγόνοις , τὸν δ ' ἀξιοῦντα τῶν τοῦ πάππου δωρεῶν κληρονομεῖν ἁπάντων ἀνθρώπων παρανομώτατον ἀποφαίνων καὶ πονηρότατον καὶ | ||
| τριβὴν λαμβάνων τῶν κατὰ πόλεμον ἔργων οὐχ ἥττων ἐγένετο τοῦ πάππου . οὐ μὴν ἀλλὰ τούτου εὑρεθέντος . . . |
| Ὅμηρος γοῦν τὸ μεμολυσμένος μεμορυγμένος φησίν . Εὐήθειαν δὲ τούτου καταγνωσθῆναι , παρόσον ἔξω τοῦ νεὼ ἐν ὑπαίθρῳ αὐτοῦ τὸ | ||
| καὶ τοῖς χλωροῖς σύκοις : μορύξαι γὰρ τὸ μολῦναι : καταγνωσθῆναι δὲ αὐτοῦ εὐήθειαν , παρόσον ἔξω τοῦ νεὼ τὸ |
| παραπλήσιόν τι ὅ φασι παθεῖν τινα ἐφ ' ἵππον ἀναβάντα μαινόμενον : ἁρπάσας γὰρ αὐτὸν ἔφερεν ἄρα ὁ ἵππος : | ||
| οἳ μὲν γὰρ ἀφελῆ τινα αὐτὸν ᾤοντο , οἳ δὲ μαινόμενον . καὶ γὰρ περὶ τὰς δωρεὰς ἦν παραπλήσιος : |
| τίς σοι καταφαίνεται ; ἢ ἡγῇ τι φροντίζειν Κινησίαν τὸν Μέλητος , ὅπως ἐρεῖ τι τοιοῦτον ὅθεν ἂν οἱ ἀκούοντες | ||
| ἐτιμωρεῖτο , ἀλλὰ ἐβόα μέγα : Ἐμὲ δὲ Ἄνυτος καὶ Μέλητος ἀποκτεῖναι μὲν δύνανται , βλάψαι δὲ οὐ δύνανται : |
| ' ἐξελεγχθῇς ψευδόμενος , Δημόσθενες , τοιαύτην δίκην δός : ὁμολόγησον ἀνδρόγυνος εἶναι καὶ μὴ ἐλεύθερος ἐναντίον τούτων . Κάλει | ||
| ἐπὶ τῇ δωρεᾷ “ σὺ οὖν ” εἶπε “ χάριν ὁμολόγησον ὑπὲρ ἡμῶν Διονυσίῳ ” καὶ ἅμα ὤθησεν αὐτήν . |
| μισθωταῖς οἰκοῦσι ; καὶ ἀνάσχου μέντοι , ὦ σοφιστά , ἐλεγχόμενος . Νὴ Δί ' , ἔφη ὁ Σωκράτης , | ||
| σπάνιον γὰρ τὸ ἀγαθόν . σοφὸν τίμα μετὰ θεόν . ἐλεγχόμενος ἵνα γένῃ σοφὸς χάριν ἴσθι τοῖς ἐλέγχουσιν . ὁ |
| εἶναι . Ὁ ἀποδιδούς σοι τὸ γράμμα Ἀρχέπολις ὁ Λήμνιος ἐμπορευόμενος εἰς τὸν Πόντον ἐδεήθη μου ὅπως αὐτὸν συστήσαιμί σοι | ||
| βιβλίον ἔπεμπον , εἰχόμην ἂν τῷ γελοίῳ γλαῦκας ὡς ἀληθῶς ἐμπορευόμενος : ἐπεὶ δὲ μόνην σοι δηλῶσαι τὴν ἐμὴν γνώμην |
| εὖ ] ἕρδειν γέροντα , μηδὲ γυναῖκα , μηδὲ παῖδα βάσκανον , μηδὲ κύνα τινὸς , μηδὲ λάλον κωπηλάτην : | ||
| ἔδωκε τῷ Ἀβραὰμ τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς αὐτῷ γυναῖκα „ . βάσκανον μὲν καὶ πικρὸν καὶ κακόηθες φύσει κακία , ἥμερον |
| . Ὄρυγος ὀστοῦν ζωγραφούμενον διαμονὴν καὶ ἀσφάλειαν σημαίνει , διότι δυσπαθές ἐστι τὸ τοῦ ζῴου ὀστοῦν . Ἄνθρωποι δύο δεξιούμενοι | ||
| . Ὄρυγος ὀστοῦν ζωγραφούμενον διαμονὴν καὶ ἀσφάλειαν σημαίνει , διότι δυσπαθές ἐστι τὸ τοῦ ζῴου ὀστοῦν . Ἄνθρωποι δύο δεξιούμενοι |
| ἡμεῖς γε εἰς τὴν Ῥώμην κατάσκοπον πέμπομεν . οὐδεὶς δὲ δειλὸν κατάσκοπον πέμπει , ἵν ' , ἂν μόνον ἀκούσῃ | ||
| αὐτοῖς ἢ βλάβας ἐπεισάγοντες μετανοοῦσι : ἔσθ ' ὅτε δὲ δειλὸν καὶ εὐκαταφρόνητον ἦθος ἀναλαμβάνοντες , ἐγκρατεῖς καὶ ὑποκριτικοὶ καὶ |
| , ἀνὰ ἔτος πᾶν ἀμείβουσαι τὸ γένος . οὐκοῦν τὸν Καινέα καὶ τὸν Τειρεσίαν ἀρχαίους ἀπέδειξε τὸ ζῷον τοῦτο , | ||
| ' ἧς καὶ τὸν Βόσπορον εἰληφέναι τὴν κλῆσιν : ἔτι Καινέα τὸν Λαπίθην τὸ μὲν ἀπ ' ἀρχῆς γενέσθαι παρθένον |
| Τὸν ἀδίκως γε , ὦ ἑταῖρε , ἀποκτείναντα , καὶ ἐλεινόν γε πρός : τὸν δὲ δικαίως ἀζήλωτον . Ἦ | ||
| εἰ ] δ ? ' ἦν ? ἀτύχημα τοῦτ ' ἐλεινόν ? ? ? [ , οὐ ] ψέγω οὐκοῦν |
| ἄλογον , τὴν δὲ ἀνθρωπείαν ταύτῃ συνδεδέσθαι καὶ παραμένειν καὶ συμπέτεσθαι : καὶ οὗτος τῆς τιμωρίας ὁ τρόπος . Καινότερον | ||
| θηρία καταβαίνειν καὶ τοῖς μὲν χερσαίοις συνδιαιτᾶσθαι τοῖς τε πτηνοῖς συμπέτεσθαι καὶ τοῖς ἐνύδροις συναγελάζεσθαι : τὴν δὲ πρὸς Φαίδωνα |
| ἡμᾶς χρόνῳ καὶ ἡμεῖς οὐκ ἐκωλύσαμεν καίτοι χαίροντες μὲν τῇ φωνῇ τἀνδρός , χαίροντες δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις . Σὺ | ||
| γαστέρα λαλεῖν † μόνον : ἢ † . ἐμιμήσατο τῇ φωνῇ τῶν ἐντέρων τὸν ἦχον . ἀτρέμας : ἐκ τοῦ |
| πᾶς δῆμος ἀποσπώμενον προὔπεμψε , θαυμάζων τὸ ἐν τῇ παρεπιδημίᾳ κόσμιον καὶ σῶφρον , καὶ ἅμα οἰκτείρων τὴν τύχην . | ||
| δὲ αἳ μὲν λάβρως αἳ δὲ κοσμίως , καὶ τὸ κόσμιον γενναιότερον τοῦ ἀκόσμου . ἀγαθαὶ δὲ ὅσαι μὴ κακόσιτοι |
| ἤθελον εὑρεῖν διζόμεναι ψυχὴν εὖρον Ἀριστοφάνους . ἐζήλωσεν δὲ καὶ Σώφρονα τὸν γελωτοποιόν , τὴν μιμητικὴν ὥσπερ κατορθῶσαι βουλόμενος : | ||
| δὲ γεγονυῖα πρότερον ἐρωμένη , παρακολουθοῦσα διότι ἀποκτεῖναι βούλεται τὸν Σώφρονα ἡ Λαοδίκη διανεύει τῷ Σώφρονι , μηνύουσα τὴν ἐπιβουλήν |
| τὸ μὲν ἄξιον ἐπαίνου ἐπαίνωι τιμᾶν , τῶι δὲ ἀναξίωι μῶμον ἐπιτιθέναι : ἴση γὰρ ἁμαρτία καὶ ἀμαθία μέμφεσθαί τε | ||
| τῷ προσώπῳ εὐειδεῖς καὶ ἐπιτερπεῖς , ἐοικότες γυναικί , ἀλλὰ μῶμον ἕξουσιν ἐν τῷ ἀριστερῷ ὀφθαλμῷ ἢ περὶ τὸν ἕνα |
| δὲ ἀπὸ τοῦ τήν τε διάνοιαν καὶ τὴν δύναμιν τοῦ δεδρακότος πανταχόθεν ἐπισκοποῦντας , τὸ βουλεύεσθαί τε καὶ τὸ δύνασθαι | ||
| τοῦ Κλεωνύμου ῥιψάσπιδος γενομένου τῷ καιρῷ χρώμενος εἰς αἰσχύνην τοῦ δεδρακότος : πλείονα γὰρ τὴν συμφορὰν τὰ ὑπόγυα ἔχει πταίσματα |
| κέρδος φόβῳ ζημίας ἀδήλου ; θαυμάζω δέ , εἰ χρημάτων ἀποβολὴν ὑφορώμενος ἔνδειαν σαυτῷ προξενεῖς καὶ μέλλουσαν μὲν δυσχεραίνεις πενίαν | ||
| τῆς ἀφροσύνης προσεκτήσατο τὴν φρόνησιν , ἢ κατὰ τὴν ἐκείνης ἀποβολὴν καὶ τὴν ταύτης κτῆσιν γέγονε φρόνιμος . καὶ εἰ |
| ' ἑαυτοῦ Βελλεροφόντης . Κερκωπίζειν : ἀντὶ τοῦ δουλεύεσθαι καὶ ἀπατᾶν : μετενήνεκται δὲ ἀπὸ τῶν Κερκώπων . Κατὰ βοὸς | ||
| τὰς ἐνοπλίους ὀρχήσεις , δι ' ὧν ποιοῦντας μεγάλους ψόφους ἀπατᾶν τὸν Κρόνον . φασὶ δ ' αὐτοὺς τὸν Δία |
| . Καί φασι τοῦτο εὑρῆσθαι ὑπὸ Κτησιβίου κουρέως , ἐνταῦθα οἰκοῦντος ἐν τῇ Ἀσπενδίᾳ , ἐπὶ τοῦ δευτέρου Εὐεργέτου : | ||
| διαφέρεσθαι πόρρω μὲν οὐρανοῦ , πόρρω δὲ τοῦ τὸν οὐρανὸν οἰκοῦντος χοροῦ . οὕτως ἔτρεχες δρόμον ὑπὸ θεῶν ἐπαινούμενον καὶ |
| - νουσα τούτων τῶν βιαίων ἁλμάτων , καί φησιν ὁ Πολυμήστωρ : αὐτὴ ἐν τῷ ποδί σου ἐμβήσῃ , ἤγουν | ||
| κατάρξαντα . προλογίζει Πολύδωρος Ἑκάβης ὢν γνήσιος παῖς , ὃν Πολυμήστωρ ὁ τῆς Θρᾴκης βασιλεὺς ἀνεῖλεν . τὴν δὲ Ἑκάβην |
| ὅστις μὴ ὑγιῶς λέγει . αἴτιον δὲ τούτου φησὶν ὅτι αἰδοῖ μειλιχίῃ , οὐ τὸ ἀναιδέστατον ἦθος τὸ τοῦ κόλακος | ||
| . Σαγαραῖοι δὲ τῇ Ἀθηνᾷ καμήλων ἀγῶνα ὅσα ἔτη σὺν αἰδοῖ τῇ τῆς θεοῦ ἐπιτελοῦσι , γίνονται δὲ ἄρα παρ |
| τοιῇδ ' ἀμφὶ γυναικὶ πολὺν χρόνον ἄλγεα πάσχειν : αἰνῶς ἀθανάτῃσι θεῇς ' εἰς ὦπα ἔοικεν . εἶτά φησιν : | ||
| κακόν πρόσκειται δηλοῦν τὴν ὑπερβολὴν τῆς ὁμοιότητος . Ὅμηρος αἰνῶς ἀθανάτῃσι θεῇς εἰς ὦπα ἔοικεν . τὸ γὰρ αἰνῶς καὶ |
| ἐδεῖτο τοῦ Κλεάρχου μὴ ποιεῖν ταῦτα . ὁ δ ' ἐχαλέπαινεν ὅτι αὐτοῦ ὀλίγου δεήσαντος καταλευσθῆναι πράως λέγοι τὸ αὑτοῦ | ||
| τοῖς ἤθεσι διαφορῶν , ὥς φησι Χαμαιλέων , ὅτ ' ἐχαλέπαινεν , ἀναλαμβάνων τὴν λύραν ἐκιθάριζεν . πρὸς δὲ τοὺς |
| ἐθνῶν πρόγονοι , τοῦ τε Ἑβραϊκοῦ καὶ τοῦ τὰ προάστεια κατοικοῦντος , ἀδελφοὶ δύο ἦσαν ὁμοπάτριοι καὶ ὁμομήτριοι , πρὸς | ||
| . * ἐμελέτησε . τοῦ Οἰνομάου τοῦ ἐν τῇ Πίσῃ κατοικοῦντος . ἀρίστην . . Οἰνόμαος , ὁ πατὴρ Ἱπποδαμείας |
| ὀνείρου οὗ εἶδεν , ἔνθα φησὶν [ ] εἶδον γὰρ βαλιὰν ἔλαφον καὶ τὰ ἑξῆς : λείπει τὸ οὖσα : | ||
| σὲ δ ' ἐπὶ κάραι στέψουσι καλλικόμαν πλόκαμον Ἀργεῖοι , βαλιὰν ὥστε πετραίων ἀπ ' ἄντρων ἐλθοῦσαν ὀρέων μόσχον ἀκήρατον |
| καιρῷ , εὐλαβέομαι γὰρ μή πως καὶ τὴν ἀπειρίην διεξιὼν γελᾷν ἄρξῃ : ἴσθι δὲ νῦν περὶ τοῦ σέο γέλωτος | ||
| αἰσχρὸν εἶναι δοκεῖ καὶ δοῦλον , τὸ δὲ ἀσπάζεσθαι καὶ γελᾷν ἔσχατον καὶ προϊόντων ἀνδρῶδές τε καὶ καλόν . Ὅθεν |
| , τοῦτ ' οὐχὶ λήσει τοὺς θεούς : τὸ γὰρ φρονοῦν ἄγαν ἔνεστι . τούσδε τοὺς λόγους λέγων διδαγμάτων ἥδιστον | ||
| καὶ πολλὰ καὶ μοχθήρ ' ἀνωφέλητ ' ἐμοὶ τλάσῃτὸ μὴ φρονοῦν γὰρ ὡσπερεὶ βοτὸν τρέφειν ἀνάγκη , πῶς γὰρ οὔ |