| αὐτόν , Ἑάλωκας , ὦ Νέβιε , φενακίζων ἡμᾶς καὶ καταψευδόμενος τοῦ δαιμονίου καταφανῶς , ὁπότε καὶ τὰς ἀδυνάτους πράξεις | ||
| ἢ τοῦτον τὸν τρόπον . οὕτω τοίνυν φανερῶς τῶν μαρτύρων καταψευδόμενος καὶ ἐκ τῶν πραγμάτων οὐδὲν ζημιούμενος καὶ τὴν δίκην |
| οἷον ἐφ ' ᾧ ἄγαν θέομεν . ἔνθεν οὐ λέγομεν ἀγαθώτερος , οὔτε ἀγαθώτατος , ὡς ἐγκειμένου ἐπιτατικοῦ μορίου τοῦ | ||
| οὐχ ἡπήσασθαι . Ἀγαθὸς μᾶλλον καὶ ἀγαθὸς μάλιστα , μὴ ἀγαθώτερος καὶ ἀγαθώτατος . Γλωττοκομεῖον , οὐ γλωσσόκομον . Βραδύτερον |
| ἅμα γὰρ ἦλθεν , ἤνοιξα τὸ στόμα μου καὶ ὁ διάβολος ἐλάλει , καὶ ἠρξάμην νουθετεῖν αὐτὸν λέ - γουσα | ||
| καὶ ἐδόξασα τὸν θεὸν καὶ οὐκ ἐβλασφήμησα . Τότε ὁ διάβολος ἐγνωκώς μου τὴν καρδίαν κατεμηχανήσατό με : καὶ μετασχηματισθεὶς |
| τὰ γὰρ πάρος πρὸς αὐτὸν πάντ ' ἐφεύρημαι κακός . Οὔθ ' ὡς γελαστής , Οἰδίπους , ἐλήλυθα , οὔθ | ||
| ἀλλ ' ἡ τοῦ μάντεως φωνὴ φθάνει τὸ ἔργον . Οὔθ ' ὁ Λεόντιος ἔδωκε τὴν ἐπιστολήν , ἀλλ ' |
| ? ? [ μὲν ] οἷον ? ? ἐμός , ἀσύναρθροι [ δὲ οἷον ] ἐγώ : εἰσὶν ? [ | ||
| τῶν ὑποτακτικῶν ἄρθρων σύναρθροι εἰρήσονται , ἤπερ ἐκ τῶν προτακτικῶν ἀσύναρθροι ; καὶ ἀνάπαλιν ἡ ἐμός καὶ σός καὶ αἱ |
| διὰ πλῆθοϲ ὑγρῶν παχέων ἢ γλίϲχρων ἔμφραξιν ἀθρόωϲ ὑπομείνῃ ὁ πόροϲ χωρὶϲ αἰτίαϲ ἑτέραϲ , ἀνάγκη βάροϲ παρέπεϲθαι τῆϲ κεφαλῆϲ | ||
| ἐξιᾶται : τούτων δὲ καθαρθέντων καὶ ὁ τῆϲ χοληδόχου κύϲτεωϲ πόροϲ ὁ εἰϲ τὴν νῆϲτιν ἐμφυόμενοϲ τὴν οἰκείαν ἐνέργειαν ἐπιτελεῖ |
| Ἀγαθὸς μᾶλλον λέγε , μὴ ἀγαθώτερος , καὶ ἀντὶ τοῦ ἀγαθώτατος ἀγαθὸς μάλιστα . Ἀρχῆθεν ποιηταὶ λέγουσιν , τῶν δὲ | ||
| . Ἀγαθὸς μᾶλλον λέγεται καὶ ἀγαθὸς μάλιστα , ἀλλὰ μὴ ἀγαθώτατος καὶ ἀγαθώτερος . Ἀρχῆθεν οἱ ποιηταὶ λέγουσιν , τῶν |
| τυπὴ ὀξυτόνως : Ἀρυπὴ ἡ πόλις : λατυπὴ ὀξυτόνως : χαμαιτυπή : τὸ λύπη βαρυτόνως : πρόσκειται μονογενῆ , διὰ | ||
| τυπὴ ὀξυτόνως : Ἀρυπὴ ἡ πόλις : λατυπὴ ὀξυτόνως : χαμαιτυπή : τὸ λύπη βαρυτόνως : πρόσκειται μονογενῆ , διὰ |
| σοῖς κακοῖς : ἐγὼ γὰρ οὔτε εἰσιδεῖν ἤθελον ταῦτα , εἰσιδοῦσά τε ἠνιάθην τὴν ψυχήν . . σιδηρόφρων ] σκληρὸς | ||
| ἀλλ ' , ὦ ξέν ' , οὐ γνοίην ἂν εἰσιδοῦσά νιν . νέα γάρ , οὐδὲν θαῦμ ' , |
| ἐόντος ἐάσσω φάσθαι ς ' οὐδὲ νοεῖν : οὐ γὰρ φατὸν οὐδὲ νοητόν ἔστιν ὅπως οὐκ ἔστι . τί δ | ||
| σκόπει οὖν ὅπως συμφοιτήσεις παρὰ τὼ ἄνδρε , ὡς ἐκείνω φατὸν οἵω τε εἶναι διδάξαι τὸν ἐθέλοντ ' ἀργύριον διδόναι |
| τῆς ἐμῆς δυνάμεως καὶ προθέσεως κωλυτής . ἢ ἀπὸ τοῦ ἀλιτῶ γίνεται ῥῆμα ἀλιταίνω , ἐξ οὗ τὸ ἀλιτρός καὶ | ||
| ω εἰς ο : οἷον , λείπω , λειποτάκτης : ἀλιτῶ , ἀλιτόμηνος : ἐθέλω , ἐθελόκακος : μίξω , |
| ἐστι συνεισφέρεις τὸ ζῷον , λέγων δὲ ζῷόν ἐστιν οὐ συνεισφέρεις τὸν ἄνθρωπον : οὔτε γὰρ πᾶν ζῷον ἄνθρωπός ἐστι | ||
| συνεισφέρεις καὶ τὴν οὐσίαν , λέγων δὲ ἄνθρωπός ἐστιν οὐ συνεισφέρεις τὸ συμβεβηκός : οὔτε γὰρ πᾶς ἄνθρωπος λευκὸς ὑπάρχει |
| τροφήν . ἱμερτήν : ἐπιθυμητὴν , ἐρασμίαν , γλυκεῖαν . Οὔτ ' : οὐδαμῶς . αὐτῶν : ἀπό . ἀπολείπεται | ||
| καλῶς τὸν αἰῶνα διάξειν . φησὶ δὲ καὶ Καλλίμαχος : Οὔτ ' ἀρετῆς ἄτερ ὄλβος ἐπίσταται ἄνδρας ἀέξειν , Οὔτ |
| ἐλάττους αὑτοὺς εἶναι προσομολογοῦσιν . ὁ μὲν οὖν ὑπερήφανος καὶ ὑπερόπτης ἐστίν , ὁ δ ? ' ὑπερόπτης [ ] | ||
| , . ἀγέρωχος : γαῦρος , σεμνός , θρασύς , ὑπερόπτης . , . . , . ἀγεωργίου δικάζεσθαι : |
| κεν Ἄφαιστον ἄγην βίαι . . . εἲς τὼν δυοκαιδέκων ἀχνάσδημι κάκως , οὔτε γὰρ οἰ φίλοι . . . | ||
| + , . Ἀχνάσδημι : ὡς παρ ' Ἀλκαίῳ : ἀχνάσδημι κακῶς , οὔτε γὰρ οἱ φίλοι . ἔστιν ἀχῶ |
| , Κτέατον καὶ Εὔρυτον . Οὔθ ' ὕεται οὔθ ' ἡλιοῦται : ἐπὶ τῶν ἔξω πάσης φροντίδος καθεστώτων . Οὐδ | ||
| τὰς διατριβὰς ποιουμένων λέγεται . Οὔθ ' ὕεται , οὔτε ἡλιοῦται : ἐπὶ τῶν ἔξω πάσης καθεστώτων φροντίδος . Οὐκ |
| ὄρνεον ἡ κίττα , περίεργον δὲ καὶ εἰς ἐπιθυμίαν . κιττᾶν οὖν τὸ ἐπιθυμεῖν . ἀπὸ τῶν γυναικῶν τῶν ἐν | ||
| ἡ κίττα . ἐξ ἧς μετῆκται εἰς τὰς κυούσας τὸ κιττᾶν . οἱ κιττῶντες : ἤγουν ἐπιθυμοῦντες . ἀπὸ μεταφορᾶς |
| : βεβάκχευται γάρ , ὡς πολλοῖς τῶν ἀνοργιάστων μεθύειν καὶ παροινεῖν καὶ ἐξεστάναι ἂν δόξαι . διὸ καὶ λέγεται πρὸς | ||
| ἀντήκουσας : ἤδη λοιδορεῖσθαι λείπεται , εἶτα τύπτεσθαι δέδεικται καὶ παροινεῖν . ταῦτα γὰρ κατὰ φύσιν πέφυκεν οὕτως : καὶ |
| τῆς μορφῆς ὁμοιώσεως ἐφάπτηται . Ὑποτύπωσίς ἐστι σώματος ἰδίως ἀπόδοσις πεπλασμένου , καὶ γάρ τε λιταί εἰσι Διὸς κοῦραι μεγάλοιο | ||
| δὴ καὶ ὁ τῶν Ἑβραίων θεολόγος σημαίνειν ἔοικεν , ὅταν πεπλασμένου τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος ἀπειληφότος πᾶσαν τὴν σωματικὴν δημιουργίαν ἐμφυσῆσαι |
| , ἐκεῖ ὅλος ὁ Κηφεὺς ἐν τῷ ἀρκτικῷ φέρεται . Ἀγνοεῖ δὲ ὁ Ἄρατος καὶ ἐν τῷ ἀστερισμῷ τῆς Ἀργοῦς | ||
| δ ' ἔμοιγε καὶ ἄλλο διαμαρτάνειν ἡ παροῦσα ἐπιζήτησις . Ἀγνοεῖ γὰρ τὴν διὰ τοῦ πυρὸς προσαγωγὴν τῶν θυσιῶν , |
| τινὶ μηχανῇ : ἐγὼ μέν νυν ὑμῖν οὐκ ἐναγωνιεῦμαι . Οὔτε γὰρ ἄρχειν οὔτε ἄρχεσθαι ἐθέλω : ἐπὶ τούτῳ δὲ | ||
| πόλεις ἀναθήμασι , τὰς δὲ ψυχὰς μαθήμασι κοσμεῖν δεῖ . Οὔτε συμπόσιον ἄνευ ὁμιλίας , οὔτε πλοῦτος χωρὶς ἀρετῆς ἡδονὴν |
| μελάνθιον καὶ οἱ νεαροὶ πάπποι . ἐφ ' ὧν ἔμετοϲ μόνοϲ παραληφθεὶϲ ἀποκαθίϲτηϲι τοὺϲ λαβόνταϲ . Καὶ ψυχρὸν δὲ ὕδωρ | ||
| τὰ δὲ χρονιώτερα καὶ ἡ κεδρία λεπτύνει καὶ ὁ χαλκὸϲ μόνοϲ ὕδατι λειούμενοϲ ὡϲ κολλούριον καὶ τὰ ϲμηκτικὰ τῶν κολλουρίων |
| , στήσω , στήμων , καὶ φιλῶ , φιλήσω , φιλήμων . Στίζω . παρὰ τὸ στῶ στίζω . τὸ | ||
| ὁ μέλλων ἀλιτήσω , γίνεται ἀλιτήμων , ὡς φιλῶ φιλήσω φιλήμων , οἷον : οὔτ ' ἄσκοπος οὔτ ' ἀλιτήμων |
| αὐτῆς ἀντιστοίχων συζήτησις καὶ χρόνων καὶ πνευμάτων βαρβαρισμοῦ τε καὶ σολοικισμοῦ . Τί τὸ τέλος τῆς γραμματικῆς ; τὸ μηδέποτε | ||
| Εἰπόντας οὖν καὶ περὶ τούτων τοσαῦτα λείπεται λέγειν καὶ περὶ σολοικισμοῦ : τοῦτο γὰρ ἦν ἔσχατον τῆς σοφιστικῆς προαιρέσεως . |
| τῶν ἐνεόντων , φλέγματός τε καὶ πύου , τότε δὲ ῥέγχει , καὶ ἀναπνεῖ πυκνόν τε καὶ αὐτόθεν ἄνωθεν , | ||
| τὸ σίελον δύναται καταπίνειν , ἀναπνεῖ δέ τε βιαίως καὶ ῥέγχει , καὶ ἔστιν ὅτε καὶ πυρετὸς αὐτὸν ἴσχει . |
| ὁ ῥήτωρ τῷ δήμῳ . τοῦτο δὲ Αἰσχίνης εἰς φιλιππισμὸν ἐγκέκληκε , τὴν περὶ τοὺς πρέσβεις σπουδὴν διηγούμενος . ὁ | ||
| ' ἀνδρὶ τῶν κατ ' αὐτὸν ἐνδοξοτάτῳ οὕτω ῥᾳδίως ἀμαθίαν ἐγκέκληκε , καὶ ταῦτα ἀκούοντος μειρακίου ἐπιτηδείου καταφρονῆσαι καὶ ὁτουοῦν |
| . ὅτι ἐστὶν ὄργανον καλούμενον νάβλα , ὡς Σώπατρος : νάβλα λαρυγγόφωνος ἐκκεχόρδωται . τὸ τρίγωνον δὲ καλούμενον ὄργανον Σύρων | ||
| ὦ Οὐλπιανὲ σοφώτατε , τὸ ὑδραυλικὸν τοῦτο ὄργανον τοῦ καλουμένου νάβλα , ὅν φησι Σώπατρος ὁ παρῳδὸς ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ |
| οὐ συγχωροῦμεν τὸ πρᾶγμα , ὡς μαρτυρεῖ ἡ πεῖρα τῶν παραγραφῶν τῶν παρὰ τοῖς ῥήτορσι μεμελετημένων , οὔτε γὰρ ὁ | ||
| τελεία ἐκβολὴ τῆς εὐθυδικίας : καὶ τοῦτο ἀπὸ τοῦ Δημοσθένους παραγραφῶν φανερὸν , οὐ γὰρ συγχωροῦσι τὸ πρᾶγμα , ἀλλὰ |
| Δαμασκὸν ἑλεῖν καὶ τῆς ἀποσκευῆς τῆς Δαρείου ἐγκρατὴς γενέσθαι . καταριθμησάμενος οὖν τὰ αἰχμάλωτα γράφει καὶ ταῦτα : παλλακίδας εὗρον | ||
| , τέταρτον δὲ τὸν νῦν παρόντα καιρόν . Ταῦτα δὲ καταριθμησάμενος , ὡς ἀκούω , μέλλει με παρακαλεῖν καὶ ἐπερωτᾶν |
| τῶι βαρβίτωι καθεύδω . ἔχεις ἅπαντ ' : ἄπελθε : λαλιστέραν μ ' ἔθηκας , ἄνθρωπε , καὶ κορώνης . | ||
| βέβαιός ἐστιν ἂν νεύσω μόνον . σοῦ δ ' ἐγὼ λαλιστέραν οὐπώποτ ' εἶδον οὔτε κερκώπην , γύναι , οὐ |
| κατορθωμάτων εἰςβάλλων οὕτως : πόθεν οὖν ἔτι λοιπὸν τῆς τυραννίδος ὀρέγομαι , ἢ ἵνα μείζων τῶν πολιτευμάτων γίνωμαι ; Κύζικος | ||
| κεκραγόθ ' ] καὶ κράζοντα , φωνοῦντα . χεζητιῴην ] ὀρέγομαι χέσειν , ἐπιθυμῶ . βούλομαι χέσαι . , χέσαι |
| ἀγγέλου ὡς Ἀμφιάραος εἶπεν ὅτι ὑπὸ γῆν κρυβήσεται καὶ ταύτην δοξάσει , Ἐτεοκλῆς τῷ μὲν περὶ τοῦ μάντεως θανάτῳ πιστεύει | ||
| χρὴ γράφειν ; Οὐδέτερα . Οὔτε ἄρα εἴσεται οὔτε ὀρθὰ δοξάσει ὁ μιμητὴς περὶ ὧν ἂν μιμῆται πρὸς κάλλος ἢ |
| παράλληλον γραμμὴν τὴν ἀπὸ τοῦ εἰρημένου δυσμικωτάτου πέρατος διὰ τοῦ Ἀλβανοῦ ὄρους μέχρι τῶν Βεβίων ὀρέων καὶ τοῦ ὁρίου τῆς | ||
| τοὺς μὲν Φιδηναίους δέος εἰσέρχεται παλινπροδοσίας ὡς κατεστρατηγημένους ὑπὸ τοῦ Ἀλβανοῦ , ἐπεὶ οὔτε ἀντιμεταταξάμενον αὐτὸν εἶδον οὔτ ' ἐπὶ |
| μαθήμασιν . ἀρχὴν δὲ διδασκαλίας ἀπ ' αὐτῶν ἐποιεῖτο δυναμένην ὁδηγεῖν τοὺς ἀκούοντας , εἴ τις δι ' ἐμπειρίας ἱκανῆς | ||
| ἄτεχνον διδάσκειν δύναται , ὡς οὐδὲ ὁ τυφλὸς τὸν τυφλὸν ὁδηγεῖν , οὔθ ' ὁ τεχνίτης τὸν τεχνίτην : οὐ |
| , Νικία , οὔτ ' ἔγχριστον , ἐμὶν δοκεῖ , οὔτ ' ἐπίπαστον , ἢ ταὶ Πιερίδες : κοῦφον δέ | ||
| , ὁ δ ' ἐλαίης . τοὺς μὲν ἄρ ' οὔτ ' ἀνέμων διάη μένος ὑγρὸν ἀέντων , οὔτε ποτ |
| οὐρανοῦ : περὶ δὲ αὖ τῶν ἔξω τοῦ οὐρανοῦ εἶπεν ἀχρώματος ἀσχημάτιστος ἀναφὴς οὐσία ὄντως οὖσα : καὶ ἔτι ἀνωτέρω | ||
| παλαμναῖος ἀνελεύθερος ἀπότομος θηριώδης ἀνδραποδώδης δειλὸς ἀκόλαστος ἄκοσμος αἰσχρουργὸς αἰσχροπαθὴς ἀχρώματος ἄμετρος ἄπληστος ἀλαζὼν δοκησίσοφος αὐθάδης βάναυσος βάσκανος φιλεγκλήμων δύσερις |
| ἀνακλᾶν τὸ ὕπερον , ἵνα γένηται ἡ τάσις καὶ ἡ ἀντίτασις . εἰ δὲ μὴ βούλει οὕτω ποιῆσαι , δεῖ | ||
| προθυμίας παρέχονται , καὶ ἐν τῷ ἀπόρῳ τῆς σωτηρίας ἡ ἀντίτασις ἑτοιμοτέρα , καὶ πολὺ τὸ ἀνέλπιστον ἐξέβη , βιαζομένων |
| ἐλέγξαι αὐτὸν κηρίνας ῥόας ἐκέλευσε παρατεθῆναι : τοῦ δὲ Σφαίρου ἀπατηθέντος ἀνεβόησεν ὁ βασιλεὺς ψευδεῖ συγκατατεθεῖσθαι αὐτὸν φαντασίᾳ , πρὸς | ||
| δικαιότερος τοῦ μὴ ἀπατήσαντος καὶ ὁ ἀπατηθεὶς σοφώτερος τοῦ μὴ ἀπατηθέντος . ὁ μὲν γὰρ ἀπατήσας δικαιότερος ὅτι τοῦθ ' |
| ' ἀπέμασσεν τοῦτο ἄν τις σημειώσαιτο . . οὔ μιν ἀφαυρότατος : ὅτι τὸ ἐναντίον ὑπακουστέον , ἀλλ ' ἰσχυρότατος | ||
| ἄσθματι κῆρ ἀπινύσσων αἷμ ' ἐμέων , ἐπεὶ οὔ μιν ἀφαυρότατος βάλ ' Ἀχαιῶν . ἡ διπλῆ ὅτι κατὰ τὸ |
| γὰρ ταύτῃ ῥήγνυσθαι τὸ ὀστέον καὶ διαχαλᾷν , διὰ τὴν ἀσθε - νείην τῆς φύσιος τοῦ ὀστέου ταύτῃ καὶ διὰ | ||
| τὸ πάθος κινούμενον . ἐπὶ δὲ τῆς ἡμέρας καὶ στομάχου ἀσθε - νείας καὶ περὶ τὴν μήνιγγα διάθεσις , ὥστε |
| μένειν μηδ ' ἀντιπράττειν τοῖς ἐψηφισμένοις ὑφ ' ἑαυτῶν , ὑπερηφάνους καὶ τυραννικὰς ἔδωκεν ἀποκρίσεις , οὐ τὴν βουλὴν ἄρχειν | ||
| θρόνον τὴν αἰδῶ αὐτὴν ὀνομάζει : ὑπέρφρονας δὲ λόγους τοὺς ὑπερηφάνους φησὶν , οἱονεὶ , οὔτε ὑπερήφανα λέγει ὡς ὁ |
| τοῦ δικαίου πλείω λόγον ἢ τοῦ λαμβάνειν ποιεῖται , οὗτος ἀποδώσεται τὸ καθ ' ἑαυτὸν τὴν Μουνιχίαν , ἂν ἔχῃ | ||
| δὲ πορνοβοσκὸς ἤδη τῆς Ἀνθίας ὑγιαίνειν δοκούσης ἐνενόει ὅπως αὐτὴν ἀποδώσεται , καὶ δὴ προῆγεν αὐτὴν εἰς τὴν ἀγορὰν καὶ |
| , ἔστησας πρὸ τοῦ πυλῶνος τὸν σαπρὸν Αἴσωπον , ὅπως ὑβρίσει καὶ κύνας ἡμᾶς ἀποκαλέσει . ” καὶ ὁ Ξάνθος | ||
| καὶ γὰρ ἐρεῖ ποτε τὰ ψευδῆ οὐ ψευδόμενος ‖ καὶ ὑβρίσει μὴ ὢν ὑβριστής . ‖ Ἐγὼ Ἠσαῦ ὁ πρωτότοκός |
| ὑφ ' ἓν ἄθρουν μεριστὸν διάστημα . Ἔτι καὶ οὕτως ἐλεγκτέον ἐστὶ τοὺς πάντα μὲν εἰς ἄπειρον τέμνεσθαι λέγοντας , | ||
| αἱρετὸν οὔτ ' ἀποδοκιμαστέον διὰ τὴν τύχην , ἀλλ ' ἐλεγκτέον διὰ τὸν τρόπον . οὐδὲ πλούσιος ἀγαθὸς ὢν τοσούτῳ |
| τὸ ἀνάκτωρ : οὐδενὶ γὰρ τούτων τῶν ῥηματικῶν παράκειται οὐδετέρου παρασχηματισμός . πεποίηται οὖν παρὰ τὸ ἀνάκτορος . οὕτως Φιλόξενος | ||
| εἰ ἄρα ἀπὸ τῶν εἰς ις ἁπλῶν οὐδέποτε γίνεται οὐδετέρου παρασχηματισμός , οἷον ἀπὸ τοῦ μάντις , ἀπὸ τοῦ ὄφις |
| τὸ ἧπαρ καὶ ῥόδινον αὐτὸ καθ ' ἑαυτὸ ψυχρισθέν . Λούειν δὲ χρὴ τοὺς καυσώδη καὶ διακαῆ νοσοῦντας πυρετὸν ἐν | ||
| ἄλλων δὲ προφασίων , καὶ ὅταν τὰ ἐπιμήνια κρυφθῇ . Λούειν χρὴ πολλῷ καὶ θερμῷ , καὶ χλιάσματα προστιθέναι , |
| ζῆλος ἀρετῆς εἰσέρχεται , τραχύς ἐστι τὴν ὀργὴν καὶ παντελῶς ἀμείλικτος κατὰ ἀνδραποδιστῶν , οἳ δουλείαν ἕνεκα κέρδους ἀδικωτάτου τοῖς | ||
| Τιμαγόρας , ὥς φασιν . ἦν δὲ ἄτεγκτός τε καὶ ἀμείλικτος ὅδε ὁ παῖς , καί οἱ πολλὰ προσέταττε καὶ |
| δὲ οὔτε ἀφῖξαι τοῦ τε μὴ ἥκειν τὴν αἰτίαν οὐκ ἐδήλωσας . εἰ μὲν οὖν τι καλὸν τίθῃ μένειν , | ||
| σε ἀποτεκεῖν καὶ εὐμαρῶς : σὺ μὲν γὰρ οὐδὲν ἡμῖν ἐδήλωσας . χάρις δὲ θεῷ καὶ σοί . πέπεισαι ἄρα |
| , ὡς φιλῶ φιλήσω φιλήμων , οἷον : οὔτ ' ἄσκοπος οὔτ ' ἀλιτήμων : καὶ ἐν τῇ Ὀδυσσείᾳ : | ||
| ἁμαρτωλός : “ οὔτε γάρ ἐστ ' ἄφρων οὔτ ' ἄσκοπος οὔτ ' ἀλιτήμων . ” ἀλίτην τὸν εἰς αὑτὸν |
| γοῦν πράγματος αἰσθητοῦ ἢ νοητοῦ γίνεται κατάληψις ἤτοι κατὰ ἐνάργειαν περιπτωτικῶς ἢ κατὰ τὴν ἀπὸ τῶν περιπτωτικῶς πεφηνότων ἀναλογιστικὴν μετάβασιν | ||
| ἐρῶ αὐτῷ εἰ μὴ θέλῃς ὀρέγεσθαι ἀποτευκτικῶς μηδ ' ἐκκλίνειν περιπτωτικῶς , μηδενὸς ὀρέγου τῶν ἀλλοτρίων , μηδὲν ἔκκλινε τῶν |
| , οὔτε δυϲώδηϲ ἐϲτὶ καὶ πεῖραν ἱκανὴν ἔδωκεν οὐχ ἡμῖν μόνοιϲ , ἀλλὰ καὶ πολλοῖϲ τῶν ἔμπροϲθεν ἰατρῶν . ἐγὼ | ||
| δὲ χυμὸϲ μόνοϲ : οὐ γὰρ δὴ τοῖϲ ἄρθροιϲ ἐνέϲκηπται μόνοιϲ τὸ πάθοϲ : ἀλλ ' ἄμφω χυμόϲ τε παρὰ |
| τοῦτ ' ἔστιν , ἦν θ ' ὁ γρῖφος ἐνταῦθα ῥέπων . καὶ τοῦτο μὲν δὴ κἄστι συγγνώμην ἔχον : | ||
| τοῦτ ' ἔστιν , ἦν θ ' ὁ γρῖφος ἐνταῦθα ῥέπων . καὶ τοῦτο μὲν δὴ κἄστι συγγνώμην ἔχον : |
| ἀποκτεῖναι , ἡ δὲ πρὸς αὐτὸν εἶπε μή με μάτην ἀποκτείνῃς : οὐ στάχυν ἀδικήσω οὔτ ' ἀκρέμονας βλάψω , | ||
| , Λάμπων αἰπόλε , ὡς μέχρι νῦν εὐσέβησας , ἂν ἀποκτείνῃς , κἂν ὀλίγον θάψον με τῇ παρακειμένῃ γῇ καὶ |
| τῇ παρὰ τοῦ Δρόμωνος διαβολῇ . Πῶς δ ' ἂν λάθοις ἐπιγράψασα ; Τῆς νυκτός , Δροσί , ἄνθρακά ποθεν | ||
| . τίμα τὸ δίκαιον δι ' αὐτό . οὐκ ἂν λάθοις θεὸν πράττων ἄδικα , οὐδὲ γὰρ διανοούμενος . σώφρων |
| ἢ ποιήσουσα ἢ μιμησομένη◄ . ►χρώμενος ἐπιστήμη ποιητής πίστις ὀρθή μιμητής οὐδέτερα ἐπιθεμένη . ἐπαναστᾶσα . ἀντίστροφον . ἀντὶ τοῦ | ||
| χρώμενος διαλόγοις πρεπούσῃ μᾶλλον ἢ στρατιωτικοῖς κατορθώμασι . Φίλιστος δὲ μιμητής ἐστι Θουκυδίδου , ἔξω τοῦ ἤθους : ᾧ μὲν |
| ἐπεὶ ῥᾳδίως ἂν ἐκράτησε τῆς Καρχηδόνος : εἵλετο γὰρ ἂν Βορμίλκας ἐπ ' αὐτοφώρῳ γενόμενος συνεργεῖν Ἀγα - θοκλεῖ μᾶλλον | ||
| Ἀγαθοκλέα μετεωρισθέντες πολὺ μᾶλλον ἐπερρώσθησαν . ἃ δὴ πυθόμενός τινων Βορμίλκας , ὁ ἕτερος στρατηγός , καὶ νομίσας παρὰ θεῶν |
| καὶ “ ἐν δ ' ὄνθου βοέου κόπρον . ” ὀνόσαιτο ἐκφαυλίσειεν , μέμψαιτο . καὶ ὀνοσάμενος ἐκφαυλίσας . ὀνομάκλυτος | ||
| ἐλάττωμα ἰασώμεθα . . ἃς οὔτ ' ἄν κεν Ἄρης ὀνόσαιτο μετελθών : ἡ διπλῆ πρὸς τὴν τοῦ χρόνου ἀλλαγήν |
| , τοῦ τυροῦ ἀνῃροῦντο καὶ ἀπήσθιον . Τὴν δὲ γοητικὴν μαγείαν οὐδ ' ἔγνωσαν , φησὶν Ἀριστοτέλης ἐν τῷ Μαγικῷ | ||
| παρόμοιον ἐρᾷ δὲ συνουσίας ἀνδρῶν . ἔστι δὲ καὶ πρὸς μαγείαν ἐπιτήδειον . λεύσω θέοντα γρυνὸν : περὶ Ἀλεξάνδρου ποιεῖται |
| περισπωμένου ῥήματος ὁ μέλλων ἀλιτήσω , ἐξ οὗ καὶ τὸ ἀλιτήμων : Ὅμηρος : οὐ γάρ τι θεοὺς ἀλιτήμονας , | ||
| , ἀλιτήρ ἀλιτῆρος ἀλιτήριος . ἀπὸ γοῦν τοῦ ἀλιτήσω γίνεται ἀλιτήμων , ὡς φιλῶ φιλήσω πεφίληκα πεφίλημαι φιλήμων καὶ νενόημαι |
| τῷ κολίᾳ μεγέθει . ὁ δὲ σκόμβρος κοῦφος καὶ ταχέως ἀποχωρῶν τοῦ στομάχου , ὁ κολίας δὲ σκιλλωδέστερος , δηκτικώτερος | ||
| ἐφ ' οὗ καὶ διώκων ὃν ἂν θέλῃς αἱρήσεις καὶ ἀποχωρῶν οὐ μὴ δείσῃς τὸν πολέμιον . ἄλλος παῖδα εἰσάγων |
| τῇ γαστρὶ , οὐδὲ γάλα ἐν τοῖσι τιτθοῖσιν ἐγγίνεται : σφριγᾷ δὲ τὸ στῆθος αὐτῇ : καὶ δύο ἔτεα , | ||
| ] ἀντὶ τοῦ “ συγχωρεῖς ” . εὐσωματεῖ γὰρ καὶ σφριγᾷ : ἐκ τοῦ ἐναντίου συγκατατίθεται : δέον γὰρ ἂν |
| καὶ πώμασιν ἄρσον , ἀντὶ τοῦ ἐφάρμοσον , ὁ παρακείμενος ἦρκα , ὁ παθητικὸς ἦρμαι , ὁ ὑπερσυντέλικος ἤρμην ἦρσο | ||
| τὸ ἁρμόζω , ὁ μέλλων Αἰολικῶς ἄρσω , ὁ παρακείμενος ἦρκα ἦρμαι ἤρμην ἦρσο ἦρτο , Ἰωνικῶς ἄρτο καὶ πλεονασμῷ |
| αἰσθητῶν δὲ γραμμῶν καὶ κύκλων , τουτέστι τῶν ἐπὶ τοῦ ἄβακος βλεπομένων , θέλωσι στήσαντες τὸν λόγον οἱ γεωμέτραι διδάσκειν | ||
| εὐθεῖα γραμμὴ μῆκός ἐστιν ἀπλατές . καὶ ἡ ἐπὶ τοῦ ἄβακος δεικνυμένη οὐκ ἂν εἴη γραμμή , καὶ οἱ ἐπιβαλλόμενοι |
| ὁ ἔσωθεν τοῦ κερατοειδοῦς χιτών , ὁ μέλας λεγόμενος , προπέσῃ , ὡσεὶ κεφαλὴ μυίας . λέγεται δὲ τὸ πάθος | ||
| ἐνδιπλουμένην . ὅταν μὲν οὖν κατὰ ῥῆξιν , φασίν , προπέσῃ , | φανήσεται παντελῶς ἔναιμος , κατὰ προήγησίν τινος |
| θήλειαν διώκοντος σὺν ὕβρει τε τῇ ἄλλῃ καὶ τραχύτητι τοῦ φθέγματος , ὡσαύτως δὲ καὶ τοῦ ἀνδρὸς ὃς τὸν ὄνον | ||
| ἐμὴν ἀηδόνα , καλοῦμεν αὐτούς : οἱ δὲ νῷν τοῦ φθέγματος ἐάνπερ ἐπακούσωσι θεύσονται δρόμῳ . Ὦ φίλτατ ' ὀρνίθων |
| : βουλήσει : οὐκ ἂν ἐβουλήθην ἀποκτεῖναι , ἵνα μὴ ἐναγὴς γένωμαι , μηδὲ ὑπεύθυνος τιμωρίᾳ , μηδὲ χρήσωμαι κακοδοξίᾳ | ||
| ἐγὼ τὸν μὲν ἄλλον βίον παραλιμπάνω λέγειν ὡς ἀσεβὴς καὶ ἐναγὴς καὶ κατὰ πάντα ἀποτρόπαιος , ὡς ἂν μὴ δοκοίην |
| παλιμβολία : ἡ εὐμετάβλητος γνώμη . παλίμβολος : ἀδόκιμος . εὐμετάβολος . ἀνελεύθερος . Κλήμης . δύναται καὶ ἀντὶ τοῦ | ||
| , μάστιξ , μεμαλαγμένος ⌈ , ἔμπειρος εἰς ἀντιλογίαν , εὐμετάβολος . εἴρων ] φιλόκακος , εἰρωνευτής . , παίζων |
| τὸ εἶναι δύο τὰς ἑταίρας . Κύδος : λοιδορία , κακολογία . Καὶ Κυδάζειν τὸ λοιδορεῖν καὶ κακολογεῖν . Ἡ | ||
| . . . κακηγορῆϲαι ὡς Ὑπ . . , . κακολογία ὡς Ὑπ . . , . κακοπράγμων ὡς Ὑπ |
| γεγονυῖα τῷ τυράννῳ νοῦν εἶχεν Ἕλληνα . Ἴσθι , ὦ Μενέκρατες , καὶ βελτίω ἐντεθυμῆσθαι Νέρωνα : τὰς γὰρ περιβολὰς | ||
| οἱ δὲ κατεγέλων . Ἀλλ ' ἐκεῖνός γε , ὦ Μενέκρατες , οὔτε θαυμασίως ἔχει τοῦ φθέγματος , οὔτ ' |
| ἐπιστήμην ταχέως ἀνέδραμέ τε καὶ εὐθήνησεν ἐπ ' αὐτῇ , πομπικὸς ὢν καὶ ἐπιδεικτικός , φιλοσοφίας μὲν ἐπ ' ὀλίγον | ||
| οὗ καὶ παράδειγμα ὁ κατὰ Ἀριστοκράτους , πανηγυρικὸς δὲ ὁ πομπικὸς καὶ λαμπρὸς πανταχοῦ καὶ ἐπιδεικτικός : ὃς οὕτως εἴρηται |
| τῶν ῥητῶν οὐδὲν τοιοῦτον ἐμφαινόντων , ἀλλὰ τίς ἡ μᾶλλον ψευδομένη καὶ μᾶλλον διεστῶσα τῆς ἐξ ἀρχῆς καταφάσεως , οὔτε | ||
| καὶ μετὰ τοῦ ἦν ἢ ἔστιν ἢ ἔσται ἀληθεύουσα ἢ ψευδομένη τὰς πτώσεις ἀπώσατο . ὡς εἶναι ὅλον τὸν ὁρισμὸν |
| ἐν τῇ ἱεροπόλει νεών , ὃς λοιπὸς ἦν ἄψαυστος ἀσυλίας ἠξιωμένος τῆς πάσης , μεθηρμόζετο καὶ μετεσχημάτιζεν εἰς οἰκεῖον ἱερόν | ||
| μὲν οὖν , διὰ τὴν ἰδίαν ἀρετὴν ὑπὸ πάντων ἀποδοχῆς ἠξιωμένος , ἐχέτω καὶ παρ ' ἡμῶν τὸν διὰ τῆς |
| καὶ Σκυθίαν ; καὶ λέγομεν ὅτι ἐπίτηδες τοῦτο πεποίηκεν , ἀποκρουόμενος ἀπορίαν μεγίστην : ἵνα γὰρ μήτις ἀπορήσῃ αὐτῷ ὅτι | ||
| καὶ κωμῳδῶν ἀγριαίνοντα καὶ τὰς παρ ' ἐκείνου λοιδορίας πρᾴως ἀποκρουόμενος . πρέπει γάρ , οἶμαι , τῷ μὲν ἦθος |
| εἰ δὲ μήτε ὁ τεχνίτης τὸν τεχνίτην διδάσκει μήτε ὁ ἄτεχνος τὸν ἄτεχνον μήτε ὁ ἄτεχνος τὸν τεχνίτην μήτε ὁ | ||
| , ὅπερ μάλιστα ἐν ταῖς λεγομέναις ὠμοτοκίαις συμβαίνει , καὶ ἄτεχνος δὲ ἐμβρυουλκία εἰργάσατο τὸ πάθος . γίνεται δὲ καὶ |
| ; ἵνα σαφῶς σου μανθάνω . Χαλεπόν γ ' ἀκροατὴς ἀσύνετος καθήμενος : ὑπὸ γὰρ ἀνοίας οὐχ ἑαυτὸν μέμφεται . | ||
| εἰσιν αἱ ἐπισκέψεις καὶ αἱ δεύτεραι γνῶμαι : λογίζομαι : ἀσύνετος : οὐ γὰρ περισσὸν οὐδέν : ἀντὶ τοῦ παράλογον |
| ἀμφιςβαίνης τοπικῶς ἐπεμνήσθημεν , ὅτι πῶς ταῖς πρὸς τὰς ἐχίδνας ἀναγεγραμμέναις βοηθείαις πέφυκε βοηθεῖσθαι ὁ ἐξ αὐτῆς πληγείς . [ | ||
| κύκλου σχεδὸν τὰς αὐτὰς εὑρίσκομεν περιεχομένας ταῖς κατὰ τὸν Ἵππαρχον ἀναγεγραμμέναις καὶ συναγομέναις ἢ τὸ ἐλάχιστόν γε καὶ ὅσον ἂν |
| ος [ ! ! ! ! [ σύριγμ ] ' ἀπεων ! ! [ ! ! ! ! ! ! | ||
| ος [ ! ! ! ! [ σύριγμ ] ' ἀπεων ! ! [ ! ! ! ! ! ! |
| Βοιωτὸν αὑτῷ ὄνομα , ἀλλὰ Μαντίθεον , καὶ οὕτως ὀνόματι ἀμφισβητῶν ἔργῳ τὴν προῖκά με τῆς μητρὸς ἀποστερεῖ . ἀπορῶν | ||
| καθ ' ἑαυτὸν βίῳ γενόμενος , ἀλλ ' ὑπὲρ εὐγενείας ἀμφισβητῶν τῷ Κέκροπι διετέλεσε . διὰ δὲ τοῦ εἰπεῖν : |
| ἄλλοις ποιῶν . ἀκόλαστός ἐστι , τὴν δὲ πολιὰν οὐκ ἐντρέπεται . οὐδὲ ῥόαν γλυκεῖαν ἐκ τῆς δεξιᾶς δέξαιτ ' | ||
| ἄλλοις ποιῶν . Ἀκόλαστός ἐστι , τὴν δὲ πολιὰν οὐκ ἐντρέπεται . Ῥόαν γὰρ ἐκ τῆς χειρὸς αὐτῶν . Ἀεὶ |
| φωνὴ μόνον ἀνωφελής , καὶ πρὸς ἔπαινον καὶ πρὸς ὀργὴν εὐχερής . τοῦτ ' ἔστι τὸ μετ ' ἐνδόξου προπηλακισμοῦ | ||
| Θήβας χρυσαρμάτους καὶ εὐαρμάτους καὶ λευκίππους καὶ κυανάμπυκας : τέλεον εὐχερής τις ὤν . καὶ γὰρ καὶ ἄλλας πλείους λιπαρὰς |
| οὕτως ἀνελεῖ ; καὶ ταῦτα οὐχ ὡς ἔδωκεν , ὁμοίως ἀφαιρουμένη κατὰ κοινόν , ἀλλ ' ἑνὸς ἀνδρός , ἂν | ||
| , οὔτε ποτὲ ἐνδέουσα πρὸς εὐδαιμονίαν , οὔτε ποτὲ αὐτῆς ἀφαιρουμένη , ἀλλὰ κἂν πενία , κἂν νόσος , κἂν |
| ; ὡς ἔμεγε ἀλγεῖν εἴπερ οὖν ἀνθρώπων πιστότερος καὶ εὐνούστερος ἐλήλεγκται κύων . Πολύποδος ἐς οὖς ἐμὸν καὶ ἐκεῖνο ἧκεν | ||
| τὸν διὰ Κασπίων πυλῶν μεσημβρινὸν εἶναι διάστημα τετρακισχιλίων ὀκτακοσίων . ἐλήλεγκται γὰρ ὑφ ' ἡμῶν ἐκ τῶν μὴ συγχωρουμένων ὑπ |
| πρεσβύτερος μὲν οὖν καὶ πρῶτος ἔστι τε καὶ λεγέσθω ὁ ἀστεῖος , νεώτερος δὲ καὶ ἔσχατος πᾶς ἄφρων , τὰ | ||
| † ὁ ἐν ἄστει διατρίβων , λέγεται * * * ἀστεῖος ὁ διὰ χρηστὸν ἦθος ἐπαινούμενος , ὡς καὶ ὁ |
| ἄλλο δοκεῖν ποιεῖ : ὁ μὲν γὰρ κατήγορος καὶ σιωπῶν ἀξιόπιστος , σὺ δὲ Ἕλλην καὶ ῥᾴδιος τὸν τρόπον καὶ | ||
| ' ἔχων χρυσίου : καὶ ἡ τῶν ἐκ προνοίας φόνων ἀξιόπιστος οὖσα βουλὴ τὸ δίκαιον καὶ τἀληθὲς εὑρεῖν , καὶ |
| θερμότητος γινομένην . Αὗταί εἰσιν αἱ συζυγίαι τῶν οὔρων αἱ θανατώδεις ὧν ἐνταῦθα μέμνηται Ἱπποκράτης . ἐφ ' οἷς καὶ | ||
| αὐτῶν καὶ μὴ ἀντισταθῶσιν αὐταῖς , ἀποθανοῦνται εἰς τέλος . θανατώδεις γάρ εἰσιν αἱ ἐπιθυμίαι αὗται . σὺ οὖν ἔνδυσαι |
| τούτου : νόμος τὸν ἡταιρηκότα μὴ λέγειν , Τίμαρχος ἁλοὺς ἑταιρήσεως διδάσκει παῖδας καὶ ὑπάγεται τῷ νόμῳ : ἐνταῦθα γὰρ | ||
| πάρεστι κατηγορῆσαι λόγου χάριν . . . . ἐπήγγειλα ] ἑταιρήσεως ἦν γραφὴ καὶ δοκιμασία καὶ ἐπαγγελία . καὶ ταῦτα |
| δὲ τῇ ἐλπίδι , τότε γίγνεται ἡ τῆς ψυχῆς ἀγωνία ἐπιτυχὴς καὶ τελεσιουργὸς καὶ νικηφόρος : ἔστιν δὲ τοῦτο οὐκ | ||
| εἰσί τινες πρὸ τῆς ἀποβάσεως ἄκριτοι , οὓς κρίνων μὲν ἐπιτυχὴς παρά γε ἐμοὶ εἶναι δόξεις , μὴ κρίνων δὲ |
| , καὶ ταῦθ ' ὅπερ ἐβούλετο δηλοῦν ἔχων ἤδη καὶ συνειληφώς . γνοίη δ ' ἄν τις ἐξ αὐτῶν τῶν | ||
| ξυγγινώσκοιτο καὶ μισοῖτ ' ἄν , ὡς ὁμοῦ πάσας κακίας συνειληφώς : μὴ γὰρ ἂν ἡττηθῆναι χρημάτων αὐτόν , εἰ |
| ὁ αὐτὸς ὁρίζων , οὔτε πᾶσι τὸ αὐτὸ μεσουράνισμα , οὔθ ' ἑκάστῳ ἐστὶν ὁ αὐτὸς μεσημβρινός . οἱ μέντοι | ||
| γὰρ οὐδὲν ἐκ τέχνης πράσσειν κακῆς , οὔτ ' αὐτὸς οὔθ ' , ὥς φασιν , οὑκφύσας ἐμέ . Ἀλλ |
| , χωλοὶ δὲ ἧσσον , κατὰ γὰρ τὸ παχύτερον ὀστέον ὀχέει , μινύθει δὲ τὰ ἔσω . Ἐκ γενεῆς δὲ | ||
| ποδὶ ἔσω βαίνειν , ἀλλὰ μὴ ἔξω : οὕτω γὰρ ὀχέει μάλιστα τὸ σκέλος τὸ ὑγιὲς , καὶ τὸ ἑωυτοῦ |
| ἃ ἔμαθεν , φυλάττουσα δὲ χρῆται , χρωμένη δὲ οὐ σφάλλεται . Τοῦτο ἡ διατριβή , τοῦτο ἡ σχολή , | ||
| τοῦ συμφέρειν ἢ καθήκειν σεαυτῷ τοῦτο ποιεῖν . Εἰ μὲν σφάλλεται , διδάσκειν εὐμενῶς καὶ τὸ παρορώμενον δεικνύναι . εἰ |
| δόξεις πολλοῖς εἶναι , καὶ ἐὰν μὲν ἀποφύγῃ σε , ἐπιωρκηκέναι , ἐὰν δὲ ἕλῃς , φθονήσει . ἀλλ ' | ||
| ' αὐτὸν Ὑπερείδης καὶ Ἄρδηττον ἐπικληθῆναι διὰ τὸ πολλάκις αὐτόθι ἐπιωρκηκέναι . ἐπεβίωσε μέντοι ὁ Ἀριστοφῶν ρʹ ἔτη παρὰ μῆνας |
| αὑτῆς τριακοσταῖον παρακατέθετο . ἀποθανούσης δὲ τῆς ἀνθρώπου δεινή τις φιλοστοργία γέγονε τοῦ θηρίου πρὸς τὸ παιδίον : οὔτε γὰρ | ||
| τῆς φύσεως ἀσθενὲς ἔπανδρον ἐποίησεν ἡ πρὸς τὸ θρέψαν ἔδαφος φιλοστοργία . πρεσβῦται φιλοψυχοῦσιν ἐπὶ δυσμαῖς τοῦ βίου . λόγος |
| προφάϲεϲι μεγίϲτουϲ ἴϲχουϲα παροξυϲμούϲ , ὥϲτε μήτε ψόφων ἀνέχεϲθαι μήτε φωνῆϲ ϲφοδροτέραϲ μήτε λαμπροῦ φωτὸϲ μήτε κινήϲεωϲ , ἀλλ ' | ||
| μήτε ἐπὶ μεγάλαιϲ καὶ φανεραῖϲ ἀπεψίαιϲ πρὸϲ τὸ διὰ τῆϲ φωνῆϲ γυμνάϲιον ἀφικνεῖϲθαι , ὅπωϲ ἂν μὴ πλείων ἀνάδοϲιϲ τῶν |
| τις αὐχμῶν ἢ ῥυπῶν , κονιορτὸς ἀναπέφηνεν : ὄπισθεν ἀκολουθεῖ κόλαξ τῳ , λέμβος ἐπικέκληται : τὰ πόλλ ' ἄδειπνος | ||
| οὐ τὰ σώφρονα συμπόσια συνάγουσι : τοῖς δ ' ὁ κόλαξ πάμπρωτος ὑφαίνειν ἤρχετο μῶκον . ἔτι δὲ ὁ μὲν |
| πεπρᾶσθαι . Ἐγώνγα καὐτός φαμι . Τίς δ ' οὕτως ἄνους ὃς ὑμέ κα πρίαιτο , φανερὰν ζαμίαν ; Ἀλλ | ||
| τοιούτων πλευρῶν λέγεται , οὕτω καὶ ὁ ἄφρων καὶ ὁ ἄνους οὐ κατὰ στέρησιν φρενῶν καὶ νοῦ , ἀλλὰ τοιούτων |
| οὐχ ὡς θεωρῶν ἑαυτὸν οὔτε ὡς ἐκ ζητήσεως ἢ θεωρίας παραγινόμενος , ἀλλ ' ὡς ἔχων καὶ διδούς , ἅπερ | ||
| δὲ ἐγκωμιάζεσθαι . Ὁ αὐτὸς ἀγωνιᾶν ἔφησεν εἰς τὰ θέατρα παραγινόμενος οὐχὶ εἰ νικηθήσεται , ἀλλ ' ἵνα μὴ δόξῃ |
| Ἐν Αἰγύπτῳ δὲ καὶ Βαβυλῶνι καὶ Βάκτροις , ὅπου μὴ ὕεται ἡ χώρα ἢ σπανίως , αἱ δρόσοι τὸ ὅλον | ||
| προτέρᾳ δύο ἀποκτείναντα , Κτέατον καὶ Εὔρυτον . Οὔθ ' ὕεται οὔθ ' ἡλιοῦται : ἐπὶ τῶν ἔξω πάσης φροντίδος |
| ἀμφότερα ταῦτα , εἰ προαγορεύων ὡς ὑπὸ θεοῦ φαινόμενα καὶ ψευδόμενος ἐφαίνετο . δῆλον οὖν ὅτι οὐκ ἂν προέλεγεν , | ||
| μόνον τῷ εἶναι ψευδεῖς : λέγεται γὰρ συκοφάντης οὐχ ὁ ψευδόμενος μόνον , ἀλλὰ καὶ ὁ πολυπραγμονῶν τὰ μὴ προήκοντα |
| καλῶς ἐπὶ σαυτῷ καὶ τὸ γράφειν ποιῇ : εἰ δὲ ἥμαρτες , ἐξ ὧν τῷ τροπαίῳ τὴν ἀδοξίαν προσέθηκας τῇ | ||
| ἀλλὰ , ὡς εἴωθε λέγειν τις θαυμάζω πῶς σοφὸς ὢν ἥμαρτες . γέγονε δὲ παρὰ τὸ φωλεόν : φωλεοὶ γὰρ |
| ἀσεβής , δυσσεβής , ἀθέμιτος , μισόθεος , θεομισής , ὀλίγωρος θεῶν , νεωτεριστὴς περὶ τὸ θεῖον , ἐναγής , | ||
| μηδενὸς φροντιζόντων : ὤρα γὰρ ἡ φροντίς , ἔνθεν καὶ ὀλίγωρος . ἢ τὸν ἀώριον γενόμενον τῆς νυκτός . οἱ |