μῦθον ἀκούσας , εἰ περὶ σεῦ , σφετέρῃσιν ἐνὶ φρεσὶ βάλλομαι ἄρτι . ἤλυθε γὰρ στείχων τις ἀπ ' Ἄργεοςἦν | ||
τί τοῦτο , παῖ ; φεύγετε . τί ἐστι ; βάλλομαι βώλοις , λίθοις : ἀπόλωλα . βάλλει ; ποῖ |
, ἕως ἂν τὸ ἁπλῶς ζῷον ἀποτελέσῃ καὶ τὸ καθόλου στῇ . καὶ ἐν τούτῳ ὡσαύτως , τουτέστι τὸ αὐτὸ | ||
τὰς ἱερὰς καὶ ἀναφεῖς καθαγιάζων ἀρετὰς ἐκθυμιᾷ . ἐπειδὰν δὲ στῇ τὸ ἐνθουσιῶδες καὶ ὁ πολὺς ἵμερος χαλάσῃ , παλινδρομήσας |
, μή τίς ς ' ἔκτοσθε νοήσας ἢ βάλῃ ἢ ἐλάσῃ : τὰ δέ σε φράζεσθαι ἄνωγα . ” τὸν | ||
, ἐρέω δὲ ἕκαστα . ὁππότε κεν Κίρκη ς ' ἐλάσῃ περιμήκεϊ ῥάβδῳ , δὴ τότε σὺ ξίφος ὀξὺ ἐρυσσάμενος |
, λίθων τε ψόφῳ τῶν κελευστῶν ἀντὶ φωνῆς χρωμένων καὶ παραγωγῇ τῶν κωπῶν . ἐπεὶ δὲ ἦσαν αἱ τοῦ Εὐνόμου | ||
ἀλλὰ μὴν καὶ τὸ ἑκαστάτω καὶ ἑκαστέρω ἦν ἐν συγκριτικῇ παραγωγῇ . τά γ ' οὖν προκατειλεγμένα δέδεικται ὡς εἴη |
πέτραις τὴν μὲν ἡμέραν διὰ τὸ πνῖγος οὐχ ὁρᾶται , κρατούμενος ὑπὸ τοῦ περὶ τὸν ἥλιον φέγγους , τῆς δὲ | ||
' ἄκρατος ὢν τὴν ὀργήν : ἤτοι ἀκαταπόνητος , μὴ κρατούμενος . * : ἀπροσδόκητος ] Οὔτε τὸ πῶς εἰς |
κώπης . παρὰ τὸ τρέπειν ὅπου δεῖ τὴν κώπην . τρέπω τροπός , ὡς πέμπω πομπός . . . , | ||
τὸ ὁμοιῶ , γίνεται εἴκελος , οὕτως καὶ ἀπὸ τοῦ τρέπω ἔτραπον τράπελος καὶ εὐτράπελος . . . . . |
, τὴν μὴ ἔξω δηλονότι τοῦ δικαίου : καὶ ταύτην βαδίζω , ἤγουν κατὰ ταύτην ζῆν θέλω : μηδὲν δίκας | ||
τοῦ εμ [ γὰρ οὐκ ἐπίϲταμαι [ παρὰ τὸ πεζῆι βαδίζω [ νεῖν γὰρ οὐκ ἐπίϲταμαι [ οὐ παύϲει ῥαίνων |
. , . , . : λάξ : παρὰ τὸ λήγω ῥῆμα , οὗ μέλλων λήξω , λὴξ καὶ λάξ | ||
λαγνία , ὡς κακὸς κακία . Λάξ . παρὰ τὸ λήγω ῥῆμα , οὗ μέλλων λήξω , λὴξ λὰξ , |
οὐκ εἰς μακράν . ἀλλ ' ἐπειδὰν τάχιστα ἀριστήσητε , ἄξω ὑμᾶς ἔνθα τὸ πρᾶγμα ἐγένετο : καὶ ἅμα μὲν | ||
. κἀγὼ τοιοῦτος : τῶνδε δ ' οὐ μεθήσομαι . ἄξω γε μέντοι τοὺς ἐμοὺς ἐγὼ λαβών . οὐκ ἆρ |
κρυπτὰ εἶδεν ἡ ἐμὴ φρήν . * : Φαίνω , φανῶ , πέφαγκα , πέφαμμαι : καὶ τροπῇ Δωρικῇ τοῦ | ||
τῶν δεόντων ἢ ] περί τινος τῶν μὴ πάνυ ἀναγκαίων φανῶ λέγων , δικαίως ἂν ἀμφότερά φημι δόξειν , ἅμα |
μὲν δι ' ἐμὲ ἐσώθης , ἐγὼ δὲ διὰ σὲ ἀπωλόμην . . . . : / [ ! ] | ||
ζῶς ' ἥδ ' ἀνίης ' ἀτμὸν ἐμφανῆ . . ἀπωλόμην : οὐκ οἴσετ ' εἰς δόμους νέκυν ; νοεῖς |
ἤδη τῶν θυρῶν . Φέρε νυν , ἰοῦς ' εἴσω κομίσω καταχύσματα ὥσπερ νεωνήτοισιν ὀφθαλμοῖς ἐγώ . Ἐγὼ δ ' | ||
οὖσα : . . . παρὰ τὸ οἴσω , τὸ κομίσω , ὄνομα οὐδέτερον οἶσον καὶ τροπῇ τοῦ ι εἰς |
Ἔφυρος : Ἔφεσος : ἔφεσις : Ἐφιάλτης : ἐφημοσύνη ἡ ἐντολή : ἐφετμή : ἐφιδύη ὁ ὄκνος : Ἔφυρος ὄνομα | ||
σύνθετα εἴη ἐκ προθέσεως : ἀσβόλη θερσόλη . τὸ δὲ ἐντολή ἀνατολή καὶ τἄλλα ἐκ προθέσεως ὀξύνονται . Τὰ διὰ |
πρέπει : λέγε μοι , πόσσω κατέβα τοι ἀφ ' ἱστῶ ; μὴ μνάσῃς , Γοργοῖ : πλέον ἀργυρίω καθαρῶ | ||
πρώτη ἐστὶ τῶν εἰς μι : ἀπὸ δὲ τοῦ ἱστάω ἱστῶ , ἥτίς ἐστι δευτέρα τῶν περισπωμένων , γέγονεν ἵστημι |
βελτίω τὰ πράγματα . ἄγαμαι κεραμέωϲ αἴθωνοϲ ἐϲτεφανωμένου . ἱμάνταϲ ἥξω δεῦρο πυκτικοὺϲ ἔχων . κἀν ποίᾳ πόλει τοϲοῦτοϲ ὢν | ||
αὐτὸς ἱστορεῖ , εἰς τὸ λοιπόν , εἶπεν , οὐχ ἥξω πρὸς σέ , ἂν οὕτως ὑποδέχῃ , ἵνα μήτε |
κάθημαι : κᾆτ ' ἐπειδὰν ὦ μόνος , στένω , κέχηνα , σκορδινῶμαι , πέρδομαι , ἀπορῶ , γράφω , | ||
μόνοι καθήμενοι , ἀποροῦντες τί δήποτε βραδύνει τὸ προσδοκώμενον . κέχηνα ] ἤγουν προσδέχομαί τινα ἐλθεῖν . σκορδινῶμαι ] ἀνακλῶμαι |
. Ἐὰν γὰρ πεισθῇς , πατέρα τὸν ἐμὸν Ἄψυρτον ἐγὼ πείσω σοί με συνοικίσαι , καὶ τὴν νῦν σοι γυναῖκα | ||
τοῦ ς , ὁ παρακείμενος διὰ τοῦ κ , πείθω πείσω πέπεικα : ὅτε δὲ διὰ τοῦ ψ , ὁ |
ἀμφαδίην : φανε - ρῶς : φαίνω φανδόν , ὡς χαίνω χανδόν , καὶ ἀναφανδόν καὶ ἀμφαδόν καὶ ἀμφαδίην . | ||
ἢ ἀπὸ τοῦ λῶ τὸ ἀπολαύω , ἢ ἀπὸ τοῦ χαίνω τὸ χάσκω , ὡς καὶ ἀπὸ τοῦ οἴω τὸ |
ἀφηνιαστὰς ὁσιότητος . ἀπὸ γὰρ τῆς θαλάττης ἀρθὲν ὀρτυγομήτρας νέφος ἐκχεῖται περὶ τὴν ἕω καὶ τὸ μὲν στρατόπεδον καὶ τὰ | ||
ἢ ὡς ἂν εἴποι τις διαύλοις . τὰ γὰρ κύματα ἐκχεῖται καὶ ὑπονοστεῖ . . οὐδαμῶς γὰρ ἤρκει καὶ ἐβοήθει |
εἰς μαι πάντως εἰς τὸ ι καταλήγει , οἷον τύπτομαι τύπτῃ , τέτυμμαι τέτυψαι , χρυσοῦμαι χρυσοῖ , οὕτως οὗν | ||
πάθος ὅμοιον ὂν , καὶ ὅταν τὴν θάλαττάν τις ῥάβδῳ τύπτῃ : φαίνεται γὰρ τὸ ὕδωρ ἀποστίλβον τῆς νυκτός : |
, δέσποτα Δημήτριε , ὅταν μὲν ἔξω σε θεάσωμαι καὶ ἀκούσω μετὰ τῶν δορυφόρων καὶ τῶν στρατοπέδων καὶ τῶν πρέσβεων | ||
σήμερον διαλεγομένου ἐν τῇ οἰκίᾳ τῇ Κοδράτου . τί σου ἀκούσω ; ἐπιδεῖξαί μοι θέλεις , ὅτι κομψῶς συντιθεῖς τὰ |
ἐστι δυσέκνιπτα . μύραινα γοῦν πολύποδα μισεῖ , καὶ πολύπους καράβῳ πολέμιος , καὶ μυραίνῃ κάραβος ἔχθιστός ἐστι . μύραινα | ||
ταῦτα τῶνδε τῶν ἰχθύων λεχθέντα ἴδια . Λέοντα θαλάττιον ἐοικέναι καράβῳ ἁμηγέπη καὶ ἡμεῖς ἴσμεν , λεπτότερον δὲ τὴν ἕξιν |
ΤΙΟΣ προπαροξύνονται , εἰ μὴ κύρια εἴη καὶ τριβράχεα : ἀσπάσιος πρυμνήσιος Ἀτλάντιος θαλάττιος . τὸ δὲ πλησίος καὶ ἀντίος | ||
? ? ? ? ? ? ἀνύδρου [ ] Λιβύας ἀσπάσιος ποσὶ ? λειμώνων τέρεν ' ἄνθεα [ ] τείρας |
) [ ἡ διπλῆ ὅτι τὸ ἱκόμην ἀντὶ τοῦ ] ἱκέτευσα . . Χ . . . . , . | ||
ἐπλήγην , οἷος ὢν οἷα πέπονθας , τήν τε Τύχην ἱκέτευσα πολλάκις σπείσασθαί σοι καὶ καταστῆσαι πάλιν εἰς τὰ εἰωθότα |
μήτε τὴν τροφὴν καταδέχηται πάλιν τε αὐτὸ εἰς ἐκείνην ἐναντίως ἴῃ ψηχόμενον , ἡ δ ' εἰς σάρκας , σὰρξ | ||
Ὁμήρῳ δὲ πᾶν ὅ τι ἂν ἐπ ' ἀκαιρίμαν γλῶσσαν ἴῃ κελαδεῖν ; χωρὶς γὰρ τῶν λεχθέντων περὶ τοῦ τρόπου |
ἴσως οἱ ἔκλευκοι , καὶ τὰ χείλεα . κβʹ . Οἷος ὁ τρόπος , καὶ ὁ χρόνος . κγʹ . | ||
οἴμησε πρὸ τείχεος αἰπεινοῖο ἐμβεβαὼς ἵπποισιν ἑοῦ πατρὸς ἀθανάτοισιν . Οἷος δ ' ἐκ περάτων ἀναφαίνεται Ὠκεανοῖο Ἠέλιος θηητὸν ἐπὶ |
εἰς ΓΩ ὑπερδισύλλαβα μὴ παρ ' ὄνομα σύνθετα , εἰ παραλήγοιτο φύσει μακρᾷ , βαρύνεται : [ ἐπείγω ] ἀρήγω | ||
λυῶ λυήσω : εἰ δὲ τῷ ε ἢ τῷ ι παραλήγοιτο , διὰ τοῦ α μακροῦ ποιεῖ τὸν μέλλοντα , |
καὶ βραχυτάτου κατασκευάσματος , ὥσπερ ἀπό τινος ἐπάλξεως , ἀετὸς ἀφίεται σὺν τῷ πυρὶ ἀνελευσόμενος ἐς τὸν αἰθέρα , ὃς | ||
σκηπτῶν ἐπενεχθέντων λύεται πάλιν , καὶ τότε μόλις ὑπὸ Κύρου ἀφίεται . ἐξ οὗ καὶ περιείπετο , καὶ ἔδωκε Κῦρος |
εἶδος ἄριστε , γυναιμανέςδημοτελεῖς ” ἄγονται θυσίαι καὶ ἑορταὶ ὡς ἐπηκόῳ θεῷ . πότερον οὖν ὁ Νερυλλῖνος καὶ ὁ Πρωτεὺς | ||
| τούτων ἀκούσασα ἡ ἑτέρακαὶ γὰρ ἐν ἀποκρύφῳ μὲν ἐν ἐπηκόῳ δὲ εἱστήκει , δείσασα μή ποτε λαθὼν ὁ νοῦς |
ἔξω τοῦ σώματος τὸν ὑγρὸν καὶ ψυχρὸν συνάγον ἐφ ' ἑωυτὸ εἴσω , ἠπίαλον ποιεῖ τότε ἔξω τοῦ σώματος ἅτε | ||
; . : μᾶλα ] τῷ θερμῷ ἕλκοντος ἐφ ' ἑωυτὸ τοῦ θερμοῦ εἰς τὴν τροφὴν [ ἐν ] ἑωυτοῦ |
ἔχαιρον οἱ ἄλλοι . ” διὰ τί γάρ ” ἔφασκον ἀνακινῶν τὸν ἐμαυτοῦ λογισμόν , „ τοσούτων ὄντων πρεσβευτῶν σχεδὸν | ||
ἀνελοῦ εἰς ἀγγεῖον ὑέλινον καὶ χρῶ ἐφ ' ἑκάστης ἡμέρας ἀνακινῶν καὶ ἀλείφων τοὺς πεπονθότας τόπους ἀπὸ τῶν ὕπνων καὶ |
εἱστήκει , δείσασα μή ποτε λαθὼν ὁ νοῦς αἰχμάλωτος ἀνδραποδισθεὶς ἀπαχθῇ τοσαύταις δωρεαῖς καὶ ὑποσχέσεσιν , ἔτι καὶ πρὸς τὴν | ||
, ὅταν περὶ τοῦ τιμήματος ᾖ . Ἐὰν δέ τις ἀπαχθῇ , τῶν γονέων κακώσεως ἑαλωκὼς ἢ ἀστρατείας ἢ προειρημένον |
καὶ ἀνελλιπὲς Βεβαία εἴρηται , . , . * . Βέβαιος : ὁ ἀσφαλής : παρὰ τὸ βιβῶ γίνεται βίβαιος | ||
κἂν εὐτυχῇς . Βίος βίου δεόμενος οὐκ ἔστιν βίος . Βέβαιος λογισμὸς τῷ † ἐγνωκότι † τὰ γράμματα . Βίου |
παραλογιστικόν . ἀπάφων ἀπατήσων , παραλογίσομαι . ἀπαίνυσθαι ἀφαιρεῖσθαι . ἀπαλθήσεσθον δυϊκῶς , ἤτοι ἀποθεραπεύσωσι : “ ἕλκε ' ἀπαλθήσεσθον | ||
ἄξω : οὐδέ κεν ἐς δεκάτους περιτελλομένους ἐνιαυτοὺς ἕλκε ' ἀπαλθήσεσθον , ἅ κεν μάρπτῃσι κεραυνός : ὄφρα ἰδῇ γλαυκῶπις |
' , ἥρως τῶν λόφων καὶ τῶν λόχων . Ὦ Λάμαχ ' , οὐ γὰρ οὗτος ἅνθρωπος πάλαι ἅπασαν ἡμῶν | ||
ἀρθήσει ] καταληφθήσῃ . Γ ἀρθήσει ] καταβληθήσῃ . ἰὼ Λάμαχ ' ὦ : ὑφ ' ὃ διπλῆ καὶ εἴσθεσις |
λεγομένων ] ἄλλων ἐπ ' ἄλλα ἑλκουσῶν , μηδεμίαν αὐτῶν ἀπωθούμενος μηδὲ ἀντιλέγων , ἀλλὰ ἑτοίμως δὴ καὶ προθύμως συνεπόμενος | ||
ἀλλὰ πεῖράν τε λαμβάνων ἐν πολλῷ χρόνῳ καὶ τοὺς ἀναξίους ἀπωθούμενος . καὶ τοῖς μὲν ἔξω τῆς συνηθείας οὐκ ἐποιήσατο |
καὶ πρῶτον μὲν τὰ κοῖλα καὶ τὰς χαράδρας ἐπλήρωσεν ὑπελθὼν ὑποβρύχιος , ὥσπερ οἱ ὕφαλοι κολυμβηταὶ , τρέψας εἰς τὸ | ||
εἰσερχομένου τοῦ ὕδατος ἐμπλησθῇ τὰς κοιλότητας , καὶ οὕτω γένηται ὑποβρύχιος , διὰ τοῦτο φεύγων τὸν κίνδυνον στρέφει ἑαυτὸν ὕπτιον |
διὰ τοῦ ε ψιλοῦ γράφεται : οἷον , οἴκαδε : ἄγραδε : ἔνθαδε : τηνικάδε . Τὰ εἰς ζε ἐπιῤῥήματα | ||
τοῦ σημαινομένου καὶ τρίτην ἀπὸ τέλους ἔχει τὴν ὀξεῖαν , ἄγραδε , οἴκαδε : τοῦτο δὲ οὐχ οὕτως ἔχειτὰ . |
. . † Ἀτρῶιος : εἴρηται περὶ τούτου εἰς τὸ ἀθῷος . Ἀτρείδηισι , Θήβηισι , πύληισι : ἔχουσι τὸ | ||
Δυσκόλου Μενάνδρου βρενθυόμενος λαρυγγίσῃ τάδε : οὐδὲ εἷς μάγειρον ἀδικήσας ἀθῷος διέφυγεν : ἱεροπρεπής πώς ἐστιν ἡμῶν ἡ τέχνη . |
φρόνει . ἔτι δὲ καὶ τῆς περὶ τὸν βίον κοσμιότητος ἀντέχου , καὶ πρᾶττε πάντα Φιλίππου μὲν ἄξια , Ὀλυμπιάδος | ||
. τὸ δὲ ἐντελὲς τὸ ἔλυτρον . Γ ἔχ ' ἀντέχου παῖ : κράτει καὶ ἕλκε τοῦ δόρατος τὴν θήκην |
χρυσὸς ἡ λεγομένη μαρμάρῳ καὶ κονίᾳ . . ΗΛΗΛΑΝΤΟ . Κανόνισον : ἐλάω , ἐλῶ , τὸ ἐλαύνω : ὁ | ||
τῷ Ποσειδῶνι , ταύρειος ἐκλήθη Βοιωτικῶς . . ΑΡΗΑΙ . Κανόνισον , αἴρω τὸ ἐπαίρω , ὁ μέλλων ἀρῶ , |
' , ἔφη , ἀντὶ κυνὸς κτήσῃ , ὅστις σοι ἰχνεύων μὲν τοὺς φιλοκάλους καὶ πλουσίους εὑρήσει , εὑρὼν δὲ | ||
τε ἄλλα καὶ δακεῖν . διὰ πολλῶν μὲν οὖν ἦλθεν ἰχνεύων τε τἀδικήματα καὶ ἀγανακτῶν καὶ τὰ μὲν εἰς δικαστήριον |
ἀγγέλλοντα ὅτι ” Σωκράτης οὗτος ἀναχωρήσας ἐν τῷ τῶν γειτόνων προθύρῳ ἕστηκεν , κἀμοῦ καλοῦντος οὐκ ἐθέλει εἰσιέναι . “ | ||
γένοιτο , ἀλλὰ διαπερανάμενοι οὕτως ἐσίοιμεν , στάντες ἐν τῷ προθύρῳ διελεγόμεθα ἕως συνωμολογήσαμεν ἀλλήλοις . δοκεῖ οὖν μοι , |
περὶ ] ἐν . τάρβει ] αἰδοῖ , φόβῳ , ὑποστολῇ . σύστημα στίχων γʹ . ἦλθον ] ἐνταῦθα . | ||
τῶν Ἰωνικῶν γίνονται κατὰ συναίρεσιν αἱ Ἀττικαί , οἷον κρέατος ὑποστολῇ τοῦ τ κρέαος καὶ κράσει κρέως : αἱ δὲ |
ἄγαν πίνουσα . Νήσαντες σωρεύσαντες : ἐκ τοῦ νῶ τὸ σωρεύω : ὁ μέλλων νήσω : ἐξ οὗ καὶ νηδὺς | ||
: γαστέρα , ἔλαβον : νηδὺς ἀπὸ τοῦ νῶ τὸ σωρεύω καὶ τὸ ἡδὺ , ἐν ᾗ σωρεύεται πᾶσα ἡδύτης |
σχίζα γοῦν ἐνημμένη τὸν Στιλβίδην πιέζει . Καὶ τὴν τράπεζαν οἴσομαι , καὶ παιδὸς οὐ δεήσει . Τίς οὖν ἂν | ||
προθυμεῖσθαι βοηθεῖν εἶχε καλῶς κἂν μὴ τύχω δεηθείς , δόξαν οἴσομαι κουφότητος , εἰ καὶ τοιούτων ἤλπισα τεύξεσθαι παρὰ σοῦ |
πάσχεις . ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Προμηθεύς φησι πρὸς αὐτόν : τρυφῶ καὶ χαίρω τοιαῦτα πάσχων κακά ; οὕτως εἴθε τοὺς | ||
κοινή : τρυφερός : τρυφὲν , κλασθέν : τρύζω : τρυφῶ : τρύχεται : τρύγει , ξηραίνει : τρύγα πυθμένα |
κινῶ πολυπενθῆ δηλονότι γόον . λείπει δὲ τοῦτο . . αἴρω ] φέρω . . δοκίμως ] ὀξέως καὶ μεγάλως | ||
καὶ ἀκαταπαύστοις . κἀγὼ δὲ διὰ τὸν μόρον τῶν οἰχομένων αἴρω καὶ κινῶ πολυπενθῆ δηλονότι γόον . λείπει δὲ τοῦτο |
καὶ Φιλίτας | [ ἐν ] Δήμητρι ? : αυτα εγε ? | [ ] ! [ ! ] ! | ||
? ? καὶ Φιλίτας ? ἐν ] Δήμητρι ? αυτα εγε ? [ ] ! [ ! ] ! ! |
εὐορκῶ εὐώρκουν : ἐπὶ τούτων γὰρ ἔσωθεν ἐγένετο ἡ κλίσις ἀηθέσσω δέ ἐστι τὸ ἀήθης ὑπάρχω . καὶ χωρὶς τοῦ | ||
προσθεῖναι [ ] χωρὶς τοῦ [ ἀηθέσσω ] ἀήθεσσον , ἀηθέσσω δέ ἐστι τὸ ἀήθης ὑπάρχω : καὶ χωρὶς τοῦ |
α . . . Ἀκτίς : παρὰ τὸ ἄγω ἄξω ἦχα ἦγμαι γέγονεν ἀκτίς , οἱονεὶ ἡ πανταχοῦ φερομένη : | ||
Φιλίππου τοῦ Μακεδόνος . οἱ δόκιμοι δὲ περὶ τὴν διάλεκτον ἦχα , συνῆχα , ἐξῆχα λέγουσιν . ἀγωνίζεσθαι περὶ πράγματος |
; Ὁ τεὸς σπόρος με τίκτει , ἵνα φίλτρα πᾶσι μίσγω , γονίμους σχέσεις λαβοῦσα : πόθεν οὖν ἔχω τι | ||
ἀναβάλλειν τὸ ἰσχίον : δίσκος : πρίσκος : κρίσκη : μίσγω : μισθός : ὄλισθος : Αἴγισθος : λιμνίσκος : |
κοινός : κοινός : . . . ἢ παρὰ τὸ γῶ , τὸ δέχομαι , γίνεται γοινὸς καὶ κοινός , | ||
. . γῆ , , : γῆ : παρὰ τὸ γῶ , τὸ χωρῶ : ἡ πάντα χωροῦσα . τοῦτο |
, ἕτερος δὲ τῶν ἐμπειροτάτων ὅσα μὴ γνώριμα παρελ - θὼν ἀναδιδάσκει : τὰ γὰρ πλεῖστα διὰ συμβόλων ἀρχαιοτρόπῳ ζηλώσει | ||
Ἀλκιβιάδης ἐπαγγειλαμένου τὰ περὶ Πύλον Κλέωνος , καὶ ἐπανελ - θὼν ὁ Κλέων κρίνει αὐτὸν βλάβης , ἀνακόλουθον γὰρ τὸ |
νεωστὶ κοπεῖσι , τοῖς νεωστὶ πεπλεγμένοις παρὰ τὸ στέφω τὸ πλέκω . κομῶντα : στεφανούμενον , περιφραστικῶς αὐτοῦ στεφανοφοροῦντος κλανεως | ||
τοῦ εκω δισύλλαβα βαρύτονα διὰ τοῦ ε ψιλοῦ γράφονται : πλέκω : τέκω : κρέκω : δέκω . Τὰ διὰ |
, Ρ , οἷον τίλλω , νέμω , κρίνω , σπείρω . Φυλάττει ἡ συζυγία αὕτη τὸ τοῦ ἐνεστῶτος χαρακτηριστικὸν | ||
τοῦ ὅτι μάλιστα τοῖς ἡγεμόσι δεῖ τὸν φιλόσοφον διαλέγεσθαι : σπείρω δ ' ἄρουραν δώδεχ ' ἡμερῶν ὁδόν , Βερέκυντα |
Εὐκίνητος δὲ τὸ μετὰ τοῦτο πάντως ἔστω καὶ τὸ σῶμα λελυμένος τε ἅμα καὶ συμπεπηγώς , ὡς λυγίζεσθαί τε ὅπη | ||
ἐκεῖνος ὁ φαλακρὸς καὶ σμικρός , ὁ νεωστὶ τῶν δεσμῶν λελυμένος , ὁ τὸ σεμνὸν ἱμάτιον περι - θέμενος μέλλων |
] γειν . γαμεῖ πάλιν [ ] ς ἀδελφήν . οἴχομαι . [ ὡσπερεὶ ] σὲ νῦν ὁρῶ . [ | ||
] εκιτ ? ! ! [ ] νῦν ὄντων [ οἴχομαι [ ] . τὸ παιδίον [ αὐτόϲ . οὐκ |
Διώνυσος . Ἐπέκτασις δέ ἐστι πλεονασμὸς συλλαβῆς κατὰ τὸ μέσον ὁμότονος , ὅταν μὴ γενικὸν παρατήρημα κωλύῃ , οἷον εὔτειχον | ||
ἔτι τεῦ . Ἀπὸ τῆς σοῦ Δώριος ἐγίνετο ἡ τεοῦ ὁμότονος , μεταθεῖσα τὸ ς εἰς τὸ τ καὶ πλεονάσασα |
καθ ' ἕνα πάντων ἀμείνων καὶ ἰσχυρότερός ἐστιν οὐκ ἂν ἀρνηθείην , ὁμοῦ δὲ τῶν τοσούτων ὑπερφέρειν , ὡς μὴ | ||
ἄλλῃ τῶν παρόντων ἀπολαύω , φιλοῦμαι γὰρ καὶ οὐκ ἂν ἀρνηθείην , γράμματα δὲ παρὰ τοῦ φιλοῦντος οὐ λαμβάνων ἀδικοῦμαι |
: σήθω : παρὰ τὸ σῶ , ὃ δηλοῖ τὸ σείειν ἐν τῷ κοσκίνῳ : ἀπὸ δὲ τούτου τὸ σήθω | ||
, ἀλλὰ σίλουρον ; ὠνόμασται γὰρ καὶ οὗτος ἀπὸ τοῦ σείειν συνεχῶς τὴν οὐράν . ΒΕΜΒΡΑΔΕΣ . Φρύνιχος Τραγῳδοῖς : |
ἔσται τῷ σοῦ , οὐκ ἄλλης : τὸ δὲ ἐν ὀξείᾳ τάσει , ἐν μέντοι τῇ ἀναγνώσει ἐγκλιθέν , ἴσον | ||
ἐννοούμενοι Κακῶν : καὶ πάλιν παρὰ τὸ περῶ γίνεται ἐν ὀξείᾳ τάσει πορός ὁ διαπερῶν καὶ ἐν βαρείᾳ τάσει πόρος |
βαίνων , κατὰ βῆμα πορευόμενος καὶ παπταίνων . βαμβαλύζων δὲ ῥιγῶν , ἀπολλύμενος . βασανίζειν : οὐ τὸ αἰκίζεσθαι καὶ | ||
παρήχθη δὲ ἴσως ἐκ τοῦ ἐπιφέρεσθαι , πάντως δέ μοι ῥιγῶν : Ὡς μὴ ἀρκουμένου αὐτοῦ μόνῃ τῇ σπολάδι ὁ |
ΔΓ γ : καὶ διὰ τοῦτο ἡ μείζων τῆς ἐλάσσονος μεῖ - ζον δύναται τῷ ἀπὸ συμμέτρου ἑαυτῇ μήκει . | ||
ΔΓ γ : καὶ διὰ τοῦτο ἡ μείζων τῆς ἐλάσσονος μεῖ - ζον δύναται τῷ ἀπὸ συμμέτρου ἑαυτῇ μήκει . |
ἀνθρώπους καὶ κατασχήσων γε , ὄφρ ' ἂν ὕδωρ τε νάῃ καὶ δένδρεα μακρὰ τεθήλῃ . σοῦ τις ἤδη τὴν | ||
προδήλως μὲν ἐπιζητεῖται καὶ ἔς τ ' ἂν ὕδωρ τε νάῃ καὶ δένδρεα μακρὰ τεθήλῃ ζητήσεται παρὰ τοῖς δογματικοῖς , |
, κἂν ἀδοξία , κἂν βάσανοι , κἂν πίττα καὶ σταυρός , κἂν τὰ ἐκ τῆς τραγῳδίας , ἅμα πάντα | ||
πέφυκε τὸ Τ ὑποτάσσεσθαι τῷ Σ , ὡς ἐν τῷ σταυρός , ἵστημι κτλ . . . Μετὰ δὲ τὸ |
Σταθεύειν φασὶν Ἀττικοὶ τὸ κατὰ μικρὸν κᾴεσθαι , ἀπὸ τοῦ ἵστημι στήσω καὶ τοῦ αἴθω . . . εὔω τὸ | ||
μι τροπῇ τῆς μι εἰς ς τὸ δεύτερον ποιεῖ , ἵστημι ἵστης , δίδωμι δίδως , ζεύγνυμι ζεύγνυς . τίθησι |
περὶ τὸν ὀμφαλὸν κύκλῳ καὶ ῥεύϲει . περὶ δὲ ἑλμίνθων εἰρήϲεται ἐν τοῖϲ καθολικοῖϲ βοηθήμαϲιν ἐν τῷ θ λόγῳ . | ||
. ἐφεξῆϲ οὖν ὑπὲρ ἁπάντων κατὰ τὴν τῶν γραμμάτων τάξιν εἰρήϲεται . Ἀδάρκηϲ . Ἀδάρκιον δριμύτατόν ἐϲτι καὶ θερμαντικώτατον , |
. ὁ δὲ εἶπεν : Ἐὰν τοιούτους μὴ εὕρω , ἀγοράσω σοι ἕνα τριάκοντα ἐτῶν . Σχολαστικοὶ δύο πατραλοῖαι ἐδυσφόρουν | ||
τοῦτο καὶ ἐγέλασεν . “ ὁ Ξάνθος εἶπε ” θέλεις ἀγοράσω σε ; “ καὶ ὁ Αἴσωπος : ” ἐμοῦ |
, μέχρις ἂν τὴν γυναῖκα ἀπέδωκεν . ? λεύσω σε θεάσομαί σε * ὦ Τροία * , τὸ δεύτερον πορθουμένην | ||
, μέχρις ἂν τὴν γυναῖκα ἀπέδωκεν . ? λεύσω σε θεάσομαί σε * ὦ Τροία * , τὸ δεύτερον πορθουμένην |
. . ὡς ] ἵνα . κακοσπλάγχνους ] δειλούς . τιθῇς ] ποιῇ . . ἕκηλος ἴσθι ] γράφεται καὶ | ||
. κακοσπλάγχνους ] δειλούς . θ τιθῇς ] ποιήσῃς . τιθῇς ] ποιῇς . θΞ εὔκηλος ] ἥσυχος . θΞ |
ἀποθανεῖν μήτε ζῆν θέλων ἐξ ἅπαντος ἀλλ ' ὡς ἂν διδῶται , προσέρχηται αὐτῷ , τί κωλύει μὴ δεδοικότα προσέρχεσθαι | ||
τὰ πρόβατα : οὕτω καὶ ἐν τῷ βίῳ , ἐὰν διδῶται ἀντὶ βολβαρίου καὶ κοχλιδίου γυναικάριον καὶ παιδίον , οὐδὲν |
Ἐξ ἄμμου σχοινίον πλέκεις : ἐπὶ τῶν ἀδυνάτων . Ἐπὶ σπείρᾳ σχοινίον : ἐπὶ τῶν δωρουμένων τισὶν οὐχ ἕτερα , | ||
σάρκας ἔτι ζῶντος κατεσιτεῖτο , τὸν δὲ δεύτερον φεύγοντα τῇ σπείρᾳ πόρρωθεν ἐπεσπάσατο , καὶ περιειληθὲν ἔσφιγγε τὴν κοιλίαν τῷ |
πάρεστι λῆψις ὧν ἐρᾷ καθ ' ἡμέραν ἄπελθ ' , ἄπελθε , παῖ : τάδ ' οὐκ ἀκουστά σοι ἀνέκτημαι | ||
λέγεται καὶ ἡ συμπλεκομένη φωνὴ τῷ διανοήματι , οἷον τὸ ἄπελθε : τοῦτο γὰρ καὶ λέξεις , ὃ τετύχηκεν , |
ἠδὲ ἐπίπαγοϲ ἐπιπετάννυται πλατέϲι ἀραχνίοιϲι ἴκελοϲ : θρομβοῦται , ἢν ψυχθῇ : οὐδὲ γὰρ ἡ πίϲτιϲ αἵματοϲ ἔκκριϲιϲ , τῷ | ||
δὲ ὅτε νοτίδος ὑπολειφθείσης χυτὴ γῆ γενομένη διὰ πυρὸς ὅταν ψυχθῇ , γίγνεται τὸ μέλαν χρῶμα ἔχον λίθος . τὼ |
, ἔξω φρενῶν εἰμι . , ἄφρων εἰμί , μαινόμενος ὑπάρχω , παραφρονῶ . κύων ] σκύλος . . ἔπαιξε | ||
[ ἀηθέσσω ] ἀήθεσσον , ἀηθέσσω δέ ἐστι τὸ ἀήθης ὑπάρχω : καὶ χωρὶς τοῦ ἐν τῇ συνηθείᾳ [ ] |
, ὀλέκω : ὅθεν ὀλέκοντο δὲ λαοί : δείδω , δείσω , δείκω , τὸ φοβοῦμαι : ὅθεν ὁ δέδοικα | ||
Δειλός . ὁ δεδιὼς τὰς μυίας . ἢ παρὰ τὸν δείσω μέλλοντα . οὕτως Ἀριστόνικος . δέος δεσαρός : μεταθέσει |
θανατηφόροι περιστάσεις ἐπηκολούθησαν : ἅπερ ἐκ τῆς τῶν ἀστέρων ἀφέσεως κατελαβόμην . γενόμενοι γὰρ οἱ κακοποιοὶ κατὰ μοιρικὴν κίνησιν ἐπὶ | ||
ἐπιστήμην : ὁμοίως γὰρ καὶ αὐτὸς ἐκ τῶν ἐμῶν φυτοσπόρων κατελαβόμην . ἀλλὰ ταῦτα μὲν οὖν οὐ πράσσουσι , βουλόμενοι |
: τὸν εὐθὺν ἐξειπόντας : ἐκ γὰρ τῆς συντόμου ὁμιλίας ἐλεήσειεν ἂν τὸ τῆς φύσεως αἰφνίδιον νόσημα καὶ οὐκ ἂν | ||
, οὐκ ἔστιν ὅστις οὐκ ἂν τὴν τῶν πασχόντων τύχην ἐλεήσειεν . πᾶσαι μὲν γὰρ αἱ πύλαι τῆς πόλεως ἐκλείσθησαν |
στόμα πικρὸν , καὶ τὰ σπλάγχνα οἱ δοκέει κρεμᾶσθαι , σκοτοδινίη , δυσθυμίη , δυσεργίη : ταῦτα δὲ πάντα , | ||
Ὅταν δὲ ὑπερεμέσωσιν ὑπὸ τῶν αὐτῶν , ἴσχει ὀδύνη καὶ σκοτοδινίη καὶ βάρος τὴν κεφαλήν : ὀδύνη μὲν ὑπὸ τῆς |
τοιούτου γυνή , κηδεσταὶ δὲ ὑμεῖς . ἢν δὲ καὶ τέκω προϊόντος τοῦ χρόνου , μήτηρ μὲν ἐγὼ δηλαδή , | ||
δισύλλαβα βαρύτονα διὰ τοῦ ε ψιλοῦ γράφονται : πλέκω : τέκω : κρέκω : δέκω . Τὰ διὰ τοῦ ηκω |
τύπτομαι . παρεπιγραφή : συγκέκυφε γὰρ καὶ ὑπὸ τῶν διωκόντων τύπτεται . Γ καταστρέφεις ] δουλοῖς . Γ καταστρέφεις ] | ||
οὐ μὰ Δία νηί , οὐ γὰρ ἔτι τοῖς κύμασι τύπτεται , ἀλλὰ ἐν πολλῷ τῷ πεδίῳ λόφῳ τινὶ ἀνεστῶτι |
δυσανασχετοῦσα λατρείαν φύγω . δός μοι τὴν προῖκά μου καὶ πορεύσομαι „ . πρὸς ταῦτα τοῦ Ξάνθου μεμψαμένου τὸν Αἴσωπον | ||
] δόξης . πρότερον . δόμων ] τῶν . ἤγουν πορεύσομαι . ἤγουν τοῦ Ξέρξου . τῷ Δαρείῳ . καὶ |
, ᾧ ἀντιστοιχοῦσι Δωριεῖς ἐν τῷ φίλτατος φίντατος , ἦλθεν ἦνθεν , Φίλτις Φίντις παρὰ Πινδάρῳ , ἕλετο ἕντο καὶ | ||
Ἀλκμὰν [ περὶ ] ? τοῦ γα [ οὐκ ] ἦνθεν [ ] ! ναφιο ? [ [ ] ! |
αὐτὸ κλέψας εἶτα ἀπωμόσατο θεοὺς τοσούτους ; ἀλλὰ τί οὐκ ἐβόας καὶ ἐμήνυες τότε , ὦ ἀλεκτρυών , ληϊζομένους ἡμᾶς | ||
οὖν ὁ παρατατικὸς οὐκ ἔχει τὸ ι προσγεγραμμένον , οἷον ἐβόας ἐβόα , τούτου χάριν οὐδὲ τὰ ἀπαρέμφατα τὰ ἐξ |
τυχεῖν . Ὦρος ὁ Μελήσιος . Λαύρα : ἡ πλατεῖα ῥύμη . οἷον : οὐδῷ ἐς λαύρην . παρὰ τὸ | ||
εἶναι τοὺς κατεχομένους ἐξ αὐτῆς . Λαῦρα , ἡ πλατεῖα ῥύμη , παρὰ τὸ λίαν ἔχειν αὖραν . Λὶς , |
. . πελαζόμεθα ] τῷ σῷ βωμῷ πλησιάζομεν . . Λύκει ' ἄναξ , λύκειος γενοῦ ] Λύκειόν φασι τὸν | ||
γενοῦ , οἷον ἐπὶ τοῦ πολέμου . παρήχησιν ἐνταῦθα ποιεῖ Λύκει ' ἄναξ λύκειος γενοῦ εἰπών , ἤτοι πολέμιος αὐτοῖς |
τοῦτο ποιεῖν , ” ἐπὶ γὰρ τὰ συνήθη τῶν ἔργων διεγείρω ” , ἐκ δευτέρου ὁ αἴλουρος ἔλεγεν : „ | ||
λάμπω . Ἀλεείνω : ἐκκλίνω . φεύγω . Ὀρίνω : διεγείρω . Ὠδίνω : γεννῶ . Ἴκελος : ὅμοιος . |
. Ἔστι δ ' ὥσπερ χερρονήσου μεγάλης ἰσθμὸς οὗτος , σφιγγόμενος θαλάτταις δυσὶ τῇ τε τοῦ Ἰσσικοῦ κόλπου μέχρι τῆς | ||
ἐπιστάντος ῥᾳδίως ἄπεισιν , ὡς ἂν οὐκέτι βίᾳ κρατούμενος οὐδὲ σφιγγόμενος . ἐκ τούτων ἐνίοτε οἱ θεοί τινας καὶ παρέδρους |
. ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΥϹ [ Τυμπανιϲταί [ ὁ Πυθόδηλος οὑτοσὶ ὁ Βαλλίων προσέρχετ ' ἐπικαλούμενος , μεθύουσά τ ' ἐξόπισθεν ἡ σοφωτάτη | ||
εἶ γε , φίλτατε . οὐκ ἀλλ ' ἐν ὅσῳ προσέρχετ ' ἐξ ἀγορᾶς ὁ παῖς , μικρὰ διακινήσω σε |
τῷ φεύγοντι δίκην καὶ τῷ φοβουμένῳ μὴ πρός τινων βίᾳ κατασχεθῇ : ῥᾷστα γὰρ ἂν διαφύγοι ἀνεπίληπτος ὤν : τοῖς | ||
ἀπὸ τοῦ ἑνὸς ἐπιλάμπεται : εἰ μὴ γὰρ τῷ ἑνὶ κατασχεθῇ , οἷον δήποτε πρᾶγμα οὐ δύναται εἶναι ἀγαθόν : |
μᾶλλον διηγέρθησαν εἰς μάχην . , ΗΙΣΑΝ . Κανόνισον : εἴω τὸ πορεύομαι , ὁ μέλλων εἴσω , ὁ ἀόριστος | ||
ὡς ἐκέλευσεν , σὺν τῷ ι γράφονται : ἔστι γὰρ εἴω διὰ τῆς ει διφθόγγου , ὡς παρὰ Σώφρονι : |
ὁ τύπτων ὡς δερόμενον καὶ φροντίζοντα τῶν μυστηρίων . 〚 τυπτόμενος γὰρ θείας τελετῆς μέμνηται . 〛 τὸ ἰοὺ ἰού | ||
τοῦ ἀρσενικοῦ , οἷον τὸν τυπτόμενον τὸ τυπτόμενον . Ὁ τυπτόμενος χρόνου μέν ἐστιν ἐνεστῶτος παθητικοῦ καὶ παρατατικοῦ , γίνεται |
ὄναρ εἰπεῖν βούλομαι . ἐν χωρίῳ μὲν ἐδόκουν εἶναι οὗπερ ἐτράφην , παρεῖναι δὲ Ῥουφῖνον , οὗ τὰ μεγάλα ἀναθήματα | ||
ὀστέ ' , Ἀχιλλεῦ , ἀλλ ' ὁμοῦ , ὡς ἐτράφην περ ἐν ὑμετέροισι δόμοισι . καὶ πάλιν ὑποβάς , |
τῇ θηρευούσῃ , ὑπομένει τε ὀχευθῆναι , ἵν ' αὐτὸν ἀποσπάσῃ τῆς θηρευούσης : ἐπὶ τοσοῦτον δ ' ἐπτόηνται περὶ | ||
ἄρρενα τῇ θηρευούσῃ , ὑπομένει τε ὀχευθῆναι , ἵνα αὐτὸν ἀποσπάσῃ τῆς θηρευούσης . ἐπὶ τοσοῦτον δ ' ἐπτόηνται περὶ |
” . εἴρηται παρὰ τὸ δαδύσσω , ὃ σημαίνει τὸ ταράσσω . Σώφρων ἐν Μίμοις : „ ἐν ὅσσῳ δέει | ||
. . . ἀτυζόμενοι : ταρασσόμενοι : ἀτύω , τὸ ταράσσω , ἀτύσω καὶ ἀτύζω Αἰολικῶς . . . . |
τὸ τὴν αἰτίαν ἔχον καὶ τὴν πηγὴν τοῦ νοσήματος , ὁρμηθὲν δὲ ἐντεῦθεν τὸ δεινὸν συνελκύσῃ τὲ καὶ συνεπισπάσηται τῇ | ||
τῆς ναυμαχίας ἐξεφοίτα μὲν ὁ Ἴακχος συνναυμαχήσων , νέφος δὲ ὁρμηθὲν ἀπ ' Ἐλευσῖνος καὶ ὑψωθὲν ὑπὲρ τῶν νεῶν ἐγκατέσκηψεν |
ἔφη , δεῖξόν μοι , ὡς βαλῶ γε πάντῃ τῇ βώλῳ ἀνελόμενος : καὶ ὁ μὲν Κῦρος δείκνυσιν αὐτῷ , | ||
εὐποροίη τις τοῦ λίθου τοῦ αἱματίτου , κεχρήσθω τῇ Ἀρμενίᾳ βώλῳ καλλίστῃ οὔσῃ ἢ τῇ Σαμίᾳ ἢ τῇ Λημνίᾳ σφραγῖδι |
Κρέον ; οὔπω λελήσμεθ ' : ἀλλὰ σύλλεξαι σθένος καὶ πνεῦμ ' ἄθροισον , αἶπος ἐκβαλὼν ὁδοῦ . κόπωι παρεῖμαι | ||
: ἀλλὰ κἀκείνοισι ταῦτ ' ἐναντία . Οὐκ ἔστι λῃσταῖς πνεῦμ ' ἐναντιούμενον , ὅταν παρῇ κλέψαι τε χἀρπάσαι βίᾳ |
δορὸς κλασθὲν πέτευρον , νερτέρων κειμήλιον , Αὔσιγδα Κινύφειος ᾗ τέγγων ῥόος νασμοῖς λιπαίνει . τῷ δὲ Νηρέως γόνῳ Τρίτωνι | ||
δὲ φόρτον ταῖσδ ' ἔχων χρείας ἐμῆς Ἄδραστος ὄμμα δάκρυσιν τέγγων ὅδε κεῖται , τό τ ' ἔγχος τήν τε |
ἐνεστῶτος [ ] γὰρ φήτ ἀργήλιος ἀπὸ τοῦ φη [ χρῄζω ] σὺν τῷ ι ἐπὶ τοῦ δεομένου [ ] | ||
' ἔρωμαι : δέδοικα δὲ μὴ , ὅπως ἔρωμαι ἃ χρῄζω , [ καὶ ] δάκω σοῦ τὴν φρένα : |