| Διώνυσος . Ἐπέκτασις δέ ἐστι πλεονασμὸς συλλαβῆς κατὰ τὸ μέσον ὁμότονος , ὅταν μὴ γενικὸν παρατήρημα κωλύῃ , οἷον εὔτειχον | ||
| ἔτι τεῦ . Ἀπὸ τῆς σοῦ Δώριος ἐγίνετο ἡ τεοῦ ὁμότονος , μεταθεῖσα τὸ ς εἰς τὸ τ καὶ πλεονάσασα |
| δισύλλαβα βραχεῖα φύσει παραληγόμενα σπάνια : οἷον , μέθη : πόθη : τὸ Αἴθη διὰ τῆς αι διφθόγγου γράφεται , | ||
| δισύλλαβα βραχεῖα φύσει παραληγόμενα σπάνια : οἷον , μέθη : πόθη : τὸ Αἴθη διὰ τῆς αι διφθόγγου γράφεται , |
| περατώσεις τὴν γενικὴν τοῦ Παπία λέγων καὶ τοῦ Αἰνεία , Δωρικὴ ἔσται ἡ κλίσις συνήθης γεγονυῖα τῇ κοινῇ διαλέκτῳ : | ||
| : Ὅμηρος ποτὶ δὲ σκῆπτρον βάλε γαίῃ , καὶ ἡ Δωρικὴ παροιμία τὸν λίθον ποτὶ τὰν σπάρτον ἄγοντας . νηὸς |
| αος δϚ / , ὁ βος ϚιϚ / , ὁ γος Μο Ϛ . η . Εὑρεῖν τρεῖς ἀριθμοὺς ὅπως | ||
| ιζ , ὁ δὲ βος Μο α , ὁ δὲ γος ηων κε . κδ . Δοθέντα ἀριθμὸν διελεῖν εἰς |
| ποιήσει τέλειον : τριακοντάκις γὰρ ιϚ καὶ ἅπαξ ιϚ γίνονται υϘϚ : ὁ δὲ υϘϚ τέλειός ἐστι . καὶ ἐπὶ | ||
| δʹ ηʹ ͵αιϚ λαʹ ξβʹ ρκδʹ σμηʹ υϘϚʹ ιϚʹ φη υϘϚ λβʹ σνδ ∠ ʹ σμη ξδʹ ρκζ δʹ ρκδ |
| , ᾧ ἀντιστοιχοῦσι Δωριεῖς ἐν τῷ φίλτατος φίντατος , ἦλθεν ἦνθεν , Φίλτις Φίντις παρὰ Πινδάρῳ , ἕλετο ἕντο καὶ | ||
| Ἀλκμὰν [ περὶ ] ? τοῦ γα [ οὐκ ] ἦνθεν [ ] ! ναφιο ? [ [ ] ! |
| αὐτὸ κέντρον ἀμεταστάτως , ὃς καλείσθω ζῳδιακός . ἡ δὲ κλίσις τῶν ἐπιπέδων τούτων περιεχέτω γωνίαν τοιούτων κγ να κ | ||
| τοῦ νεφεληγερέτης . Τούτων ἐστὶ καὶ ἡ διὰ τοῦ εως κλίσις τῶν ἀπὸ τοῦ αος εὐθειῶν ὀξυνομένων ἢ καὶ προπαροξυνομένων |
| ] ηϲινε ! [ ] ραιδιων [ ] ζουϲι ? δελ [ ] ! ! αυταιϲ [ ξα ? [ | ||
| [ Δημητρ [ ὃγ χρὴ γενέσθαι [ γήμαντ [ μίαν δελ ? [ καὶ τὴν ? τ [ Ὑάσιν δεμ |
| δὲ , ἤτοι ὁ ἐν Ἀργῷ φωνῶν : εἰρηνι - κὸς γὰρ ὁ θεὸς καὶ ἀψευδής : οἱ δὲ νεώτεροι | ||
| ἐστι τῆς ἐκλείψεως . καὶ πάλιν τί ἐστι μουσι - κὸς ἄνθρωπος * * * ἐπιστήμη εἰδο * * * |
| Ἄρηϊ . Ὣς ἔφατ ' , οὐδ ' ἀπίθησεν ἐῢς πάϊς Ἀγχίσαο . τὼ δ ' ἰθὺς βήτην βοέῃς εἰλυμένω | ||
| γε πατὴρ μεταδαίνυται ἡμῖν . δακρυόεις δέ τ ' ἄνεισι πάϊς ἐς μητέρα χήρην Ἀστυάναξ , ὃς πρὶν μὲν ἑοῦ |
| κλίνουσιν , οἷον Δημοσθένης Δημοσθένεος , καὶ τὴν αἰτιατικὴν εἰς εα , οἷον Δημοσθένεα . Τὰς εἰς ους ληγούσας γενικὰς | ||
| ! ! ! ! ] εστιν ? ? ? : εα [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| πολέμου καὶ τὴν ἐν τῇ πατρίδι διατριβὴν ἀγαπῶν πολυχρόνιος μὲν ἀκλεὴς δέ , καὶ προτιμῆσαι τὴν εὔκλειαν τοῦ εἰς γῆρας | ||
| ἐστιν , ἄν τις μὴ πειραθῇ πράξεων ἀγαθῶν , οὗτος ἀκλεὴς γίνεται . γελοίως . ἔστι δ ' ἀφάνεια τύχας |
| ] Νυκτὸς ⌊ μεγαλοκόλπου θύγατερ ⌋ σὺ κα [ ] βα ! [ ] Αἰαῖ τέκος ἁμέτερον , μεῖζον ἢ | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ! ] βα [ ! ! ] ητ ? [ ! ! |
| οὐδ ' ὡς βελτίων ἐσόμενος , ἀλλὰ τὸ Πλάτω - νος ἐννοῶν , καὶ βουλόμενος πολλοὺς ὑμῖν πολίτας τοιούτους γενέσθαι | ||
| τοῦ γένους τυραννούντων , γράφει τις ἐλαύνεσθαι τὸ γέ - νος : πλὴν ὅσον ἐκεῖ μὲν ἐπὶ τιμωρίαν γράφει τὴν |
| ἐκ δισυλλάβων συναιρεθέντα , τὸ φθόϊς καὶ ὄϊς . Εἰς ης μονοσύλλαβα , ὀξύτονα δὴ λέγω , καὶ περισπώμενα , | ||
| ἀττικῶς Ἡρακλαῖ : ἰστέον ὅτι οἱ Ἀττικοὶ ἐπὶ τῶν εἰς ης εἰς ους ἐχόντων τὴν γενικὴν κυρίων καὶ ἐπὶ τῶν |
| ὄλβιος : οὗτος δέ ἐστιν εὐδαίμων , ὃν ἀγα - θὴ δόξα καὶ φήμη κατέχει . ἤτοι γνωμικῶς : ἢ | ||
| ὄλβιος : οὗτος δέ ἐστιν εὐδαίμων , ὃν ἀγα - θὴ δόξα καὶ φήμη κατέχει . ἤτοι γνωμικῶς : ἢ |
| δὲ ὀξύνονται : ἐμός σός ἑός . Πᾶσα πρόθεσις ὀξύνεται δισύλλαβος : ἀνά κατά διά μετά παρά ἀντί ἐπί περί | ||
| διὰ τί οὐ κλίνεται θριχός ; ἐπειδὴ οὐδέποτε εὑρίσκεται λέξις δισύλλαβος ἐν χρήσει ἀρχομένη ἀπὸ δύο δασέων : τοῦ γὰρ |
| η εἰς α τὸ δυϊκὸν ποιεῖ , τῷ Πέρσῃ τὼ Πέρσα , τῇ καλῇ τὰ καλά , τῇ τυπτομένῃ τὰ | ||
| η εἰς α τὸ δυϊκὸν ποιεῖ , τῷ Πέρσῃ τὼ Πέρσα : οὕτω τῇ τυπτούσῃ τὰ τυπτούσα . Πληθ . |
| α , ἔσται ιβ δא . ἔστι δὲ καὶ ὁ αος λ δא : οἵτινες # Μο ι ποιοῦσι ⃞ους | ||
| τῶν τριῶν μεῖζόν ἐστιν ἑκάστου . τετάχθω οὖν ὁ μὲν αος ΔΥ α , ὁ δὲ βος ΔΥ α ʂ |
| οὐ τῆσδε τῆς παραγωγῆς ἔχεται , τῆς δὲ διὰ τοῦ θε , ἥ τις καὶ τὴν δίφθογγον φυλάσσει , εἴθε | ||
| ἑνικῶν γίνεται τὸ δεύτερον τῶν πληθυντικῶν τροπῇ τῆς ἐσχάτης εἰς θε : εἰ δὲ ψιλῷ παραλήγοιτο , τρέπεται εἰς δασὺ |
| Ὃν τρόπον ἐπὶ τῶν ἀριθμῶν ἡ μετὰ τὸν δυϊκὸν αὔξησις πληθυντικὴ καλεῖται , Αἴας γὰρ καὶ Αἴαντε καὶ Αἴαντες , | ||
| ὦ βήματε . Πληθ . Τὰ βήματα : πᾶσα εὐθεῖα πληθυντικὴ τῶν οὐδετέρων εἰς α λήγει : εἰ δέ που |
| . τύπτοις : πᾶν ῥῆμα εἰς μι λῆγον τροπῇ τῆς μι εἰς ς τὸ δεύτερον ποιεῖ , λέγοιμι λέγοις , | ||
| τὸ ω εἰς η ποιοῦσι ῥήματα εἰς μι πλεονασμῷ τῆς μι συλλαβῆς ἐπὶ τέλους : οὕτω φασὶ καὶ ἀπὸ τοῦ |
| ? [ ] [ ] σκεν ? ἄνακτος [ ] εἰληλουθώς [ ] ηονα ? ? λυγρῇ [ ] ια | ||
| , ὅς κεν ἐμῆς γε χοίνικος ἅπτηται , καὶ τηλόθεν εἰληλουθώς . ” ὣς ἄρ ' ἐφώνησεν , τῇ δ |
| : οἷον τοῦ ἔτυπτον ἡ μετοχὴ τύπτων οὐκ εἰς ς ὀξύτονος : τὸ τρίτον τοίνυν τῶν πληθυντικῶν ἐνδεήσει τε συλλαβῇ | ||
| τύψας : ἡ μετοχὴ εἰς ς μὲν ἀλλ ' οὐκ ὀξύτονος : ἔσται τοίνυν ἐτύψαμεν ἔτυψαν . Ἑνικά . Τέτυφα |
| ἠδικηκόσι φαίνεται , τῆς ἀδικίας ἐπαινέτης γίγνεται . ἄνθρωπε , Φοίνιξ εἶ καὶ πόλις ἔστι σοι ; μάλιστα μὲν κἀκεῖ | ||
| λέγε . εἰ δὲ μή , σύναπτε οὕτως : ὁ Φοίνιξ ἀλαλητὸς καὶ ὁ Τυρσηνῶν ἀλαλητός . τὴν ἀπὸ τῆς |
| ἄν : καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ τῶν κέν τις τόδ ' ἔχῃσι . . . . . . . . . | ||
| περ στέρνοισι μάλ ' ἄτρομον ἦτορ ἔχῃσιν , ἄτρομον ἦτορ ἔχῃσι λίην καὶ χάλκεος εἴη . Κρύβδα δ ' ἀνάλκιδες |
| γραφήν , ποιέεις ποιεῖς , βοάεις βοᾷς : τὸ γὰρ αε εἰς α κιρνᾶται , οἷον τὰ ἐμά τἀμά : | ||
| ἤγειρα , καὶ ἡ μετοχὴ ἀείρας , καὶ κράσει τοῦ αε εἰς α μακρὸν γίνεται ἄϊρας καὶ μένει τὸ ι |
| λέγει πληθυντικὰ Ἰωνικὰ κατὰ τὴν παρατέλευτον , τὸ κεκλέαται νενοέαται εἵαται διὰ διφθόγγου καὶ ἥαται διὰ τοῦ η καὶ ὅσα | ||
| ὕπνον ἀωτεῖς ; οὐκ ἀΐεις ὡς Τρῶες ἐπὶ θρωσμῷ πεδίοιο εἵαται ἄγχι νεῶν , ὀλίγος δ ' ἔτι χῶρος ἐρύκει |
| πῶς γοῦν [ ] [ ] λιουν δυναμε [ ] ος τὸν ην [ ] [ ] ησι μέγα βει | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] ! ος ἀπέπεμψεν ὡς βασιλέα | σ | [ ! ! |
| θέλουσιν ἔχειν πρὸ τοῦ ν δίφθογγον , οἷον δελφίν ἀκτίν Σαλαμίν Τιτάν μόσυν Ἕλλην Τροιζήν Πλάτων τρήρων , τούτου χάριν | ||
| τῇ Σαλαμῖνι καὶ τοῖς Μηδικοῖς : “ ὦ Μαραθὼν καὶ Σαλαμίν , νῦν σεσίγησθε . οἵαν σάλπιγγα τῶν ὑμετέρων τροπαίων |
| δριμοφαγίας δὲ πάσης καὶ πικροφαγίας ἀπέχεσθαι χρὴ καὶ † πὰν ἱῶν . ἐκ δὲ τῶν ἰχθύων παντοίων ἐσθίειν ἄνευ τῶν | ||
| ] γὰρ [ Λατοΐδας ] δῶκ ' Εὐωνούμοι τριπόδων ἐσς ἱῶν [ χρεισμὼς ] ἐνέπειν , τὸν δ ' ἐς |
| , ἀφ ' οὗ φάος , καὶ κατὰ κρᾶσιν τοῦ αο εἰς ω φῶς : καὶ τὸ ὦς , ὃ | ||
| [ [ ] αυτ ? ! [ [ ] ! αο ? ! [ [ ] εμ ? [ [ |
| . Τὸν Μενέλεων . Εἴρηται ὅτι πᾶσα εὐθεῖα εἰς ς λήγουσα , ὅταν ἔχῃ τὴν αἰτιατικὴν ἰσοσύλλαβον μετὰ τῶν αὐτῶν | ||
| καὶ βέλεε : ἡ δὲ εἰς α καὶ εἰς ω λήγουσα , ἐφ ' ἧς ἂν ἔχῃ συλλαβῆς ἡ γενικὴ |
| ] σιμιαιαι ! [ ! ] ἐξαΐσσων [ ] μυχον ημ [ ! ! ! ! ! ] πείρασιν ἄντρου | ||
| ! ! ! [ ! [ ] ! ! ! ημ ? ! [ ] αττειν [ ] ! τεμε |
| ἐκεῖνοι λαγών ἐροῦσι . τῇ δὲ τὸν λαγόν ἑνικῇ αἰτιατικῇ ἀκόλουθός ἐστιν ἡ παρὰ Σοφοκλεῖ ἐν Ἀμύκῳ σατυρικῷ πληθυντικὴ ὀνομαστική | ||
| , ἐν δὲ ταῖς ἄλλαις οὐκ ἐμπεσεῖται . ἡ θέσις ἀκόλουθός ἐστι τῷ βιαίῳ ὅρῳ , τοῦ μὲν ἐπαινοῦντος , |
| ἡ ὀρθὴ οὕτω καὶ ἡ κλητική , οἷον Αἴαντε ὦ Αἴαντε , Αἴαντες ὦ Αἴαντες , Λάχητε ὦ Λάχητε , | ||
| Νέστορα μὲν πρώτιστα καὶ Ἰδομενῆα ἄνακτα , αὐτὰρ ἔπειτ ' Αἴαντε δύω καὶ Τυδέος υἱόν , ἕκτον δ ' αὖτ |
| . . . . . . . . [ ] σι ? [ ] ! ! φι [ ] 〚 | ||
| εν [ ] μεν . . . [ ] ! σι [ ] [ ] ομαι [ ] φρων [ |
| . . . [ ] ! ! [ [ ] οπ [ [ ] το [ [ ] φλο ? | ||
| ! ] λέκτρων [ ἄπειρος ] ἐφ ' ἇι σε οπ [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| θοία ζεῦγος ἡμιόνων : θοίνη , ἡ εὐωχεῖα διὰ τῆς οι διφθόγγου . Πᾶσα λέξις ἐκ τῆς θρυ συλλαβῆς ἀρχομένη | ||
| ! ] ῶνο ? [ ῝ ? δ ' ἦλθεν οι ? [ ! ] ειουακες [ ! ] [ |
| [ ] ν σπιλα [ [ ] ! λιν ? εδ ? ? [ [ ] ! [ . . | ||
| [ ] ! [ . . . [ ] ! εδ [ [ ] εκᾰα ? [ [ ] νπ |
| Πύλος : τοῦτο χρησμός ἐστιν , “ ἔστι Πύλος πρὸ Πύλοιο , Πύλος γε μὲν ἔστι καὶ ἄλλη . ” | ||
| θανάτοιο ] ? Περικλύμενον [ ] λάβε μοῖρα , ἐξαλάπαξε Πύλοιο πόλιν Διὸς ] ἄλκιμος [ ] [ ] υἱός |
| τοῦ ο μικροῦ γράφονται , οἷον † κύκλῳ κυκλόθεν Ἰλιόθεν Λεσβόθεν , πλὴν τοῦ ἀμφότερος ἀμφοτέρωθεν , ἑκάτερος ἑκατέρωθεν , | ||
| εἰς ος ληγουσῶν παρῆχθαι ἢ γενικῶν τῶν εἰς ος , Λεσβόθεν , οὐρανόθεν , Διόθεν . ἔστιν οὖν καὶ τὸ |
| ζητῆσαι , διὰ ποίαν αἰτίαν ὥσπερ ἀπὸ τοῦ πλόος γίνεται πλοῦς κατὰ κρᾶσιν τῶν δύο οο εἰς τὴν ου δίφθογγον | ||
| : δυσεπίβολος μὲν , ἐπιφορώτερος δὲ ἐκείνων καὶ συντομώτερος ὁ πλοῦς . Μετὰ δὲ τὸν Σίνθον ποταμὸν ἕτερός ἐστι κόλπος |
| ἥλην . ἀφ ' οὗ τὸ ἐάλην , παράκειται , μετοχὴ ἀλεὶς , ὡς ἐνύγην νυγείς . τὸ δὲ ἀλῶ | ||
| τοῦ ῥήματος : μετέχει γὰρ καὶ ἀμφοτέρων , διὸ καὶ μετοχὴ ὀνομάζεται , καθόσον γὰρ ἐπιδέχεται ἡ μετοχὴ γένη καὶ |
| βου , ἕξω τὸν αον . οἷον , ἔστω ὁ βος ʂ α # Μο α : ταῦτα αἴρω ἀπὸ | ||
| σπθου . ἔσται ὁ μὲν αος β , ὁ δὲ βος ε , ὁ δὲ γος ι , καὶ ποιοῦσι |
| στοχασμὸς ἐκ μόνων προσώπων οὐκ ἔστι κατά γε ἐμέ , διπλοῦς δὲ ἔστι . πρῶτον δὲ περὶ τοῦ τελείου διπλοῦ | ||
| παριέντες ἑτέρου ἐπιδέσμου . ἀρχαὶ κατ ' ἐπιγαστρίου καὶ συντελεῖται διπλοῦς βουβωνίσκος τῶν κάτω παρειμένων ταινιδίων πτυσσομένων ὡς ἐπὶ τοῦ |
| ἐγκωμιάζων αυ [ * * * ] τὸ “ μάκαρ Στρεψίαδες ” ; ὦ Στρεψίαδες ] ἐγκωμιάζων αὐτὸς ἑαυτόν . | ||
| φίλοι καὶ οἱ δημόται , τὸ ” ὦ μάκαρ ὦ Στρεψίαδες “ . εἶτ ' ἄνδρα τῶν αὐτοῦ : διπλῆ |
| ἢ ὁ ἄποθεν τοῦ αἰνεῖσθαι , ὅ ἐστιν ἐπαινεῖσθαι : αἶνος γὰρ ὁ ἔπαινος . ἢ ὁ μὴ ἡνίαις εἴκων | ||
| καλὸν εἴ τι ποναθῇ . Ἁγησία , τὶν δ ' αἶνος ἑτοῖμος , ὃν ἐνδίκας ἀπὸ γˈλώσσας Ἄδραστος μάντιν Οἰκλείδαν |
| ΔΓ γ : καὶ διὰ τοῦτο ἡ μείζων τῆς ἐλάσσονος μεῖ - ζον δύναται τῷ ἀπὸ συμμέτρου ἑαυτῇ μήκει . | ||
| ΔΓ γ : καὶ διὰ τοῦτο ἡ μείζων τῆς ἐλάσσονος μεῖ - ζον δύναται τῷ ἀπὸ συμμέτρου ἑαυτῇ μήκει . |
| Ἀρετὴ Ἡδονῇ παρακάθηται , ὥς φησι Μνασάλκης ἐν ἐπιγράμμασιν : ἅδ ' ἐγὼ ἁ τλάμων Ἀρετὰ παρὰ τῇδε κάθημαι Ἡδονῇ | ||
| χοῖρος ἥδε ; Μεγαρικά . Ἢ οὐ χοῖρός ἐσθ ' ἅδ ' ; Οὐκ ἔμοιγε φαίνεται . Οὐ δεινά ; |
| εὐσεβέος , καὶ ἡ εὐσεβής τῆς εὐσεβέος . Τὰς εἰς ευς ληγούσας εὐθείας ἐπὶ γενικῆς διὰ τοῦ ηος ἐκφέρουσιν : | ||
| ? δηλαδή ? ? [ [ ! ! ] ! ευς ? [ ! ! ! ! ! ! ] |
| , ὁ Τρώς τοῦ Τρωός καὶ ὁ Τρωός , ὁ δμώς τοῦ δμωός καὶ ὁ δμωός , ὥσπερ παρ ' | ||
| τοῦ ος κλίνεται , θώς θωός , Τρώς Τρωός , δμώς δμωός : τὰ δὲ μὴ ἔχοντα σύμφωνον τῆς τρίτης |
| ληκτικὰς μερῶν λόγου τὰς εἰς τὸ λς , ρς , νς , ἄλλας πλείστας . ἀλλὰ καὶ ἐπὶ λέξεων τὸ | ||
| ? [ ] ἐπάγομαι γυμνασίαρχος [ Ἀλεξανδρείας , ] ἐτῶν νς , Ἑλλην [ ὁ ] ῥήτωρ τῇ δεξιᾷ [ |
| σφενδόνης κατ ' ἀλλήλων ἐκέχρηντο . Τούτου τοίνυν ἀπαγγελθέν - τος εἰς τὸ στρατόπεδον ξυνέθεον πλείονες : οἱ δὲ καὶ | ||
| , παίσας τῇ βακτηρίᾳ κατάγνυσι τὴν χύτραν : φεύγον - τος δὲ αὐτοῦ καὶ τῆς φακῆς κατὰ τῶν σκελῶν ῥεούσης |
| ! [ ! ! ] δ ' αἴματός ἐμμι τὼ σκ [ ! ! ] ιν οὐδὲν ἐπαίτιος ε [ | ||
| ροηʹ δʹʹ . ἴσα ἄρα ἑκατέρα τῶν εο πη ρζ σκ , αἱ δὲ σπ πρ ρο οσ περιφέρειαι ἀνὰ |
| καὶ Σαμαρείτης : ταῦτα γὰρ ἀπὸ τῶν εἰς α καθαρὸν ληγόντων παρῆκται . Ὤρικος , πόλις ἐν τῷ Ἰονίῳ κόλπῳ | ||
| Ἡ αἰδώς : ἔστι μὲν καὶ αὐτὴ τῶν εἰς Σ ληγόντων : ἔχει δὲ πρὸ τοῦ Σ τὸ Ω μέγα |
| ἔχοντα τόπον τῆς βαρείας , πάντα βαρύνεται : τὰ δὲ μονοσύλλαβα , οὐ δυνάμενα ἐκτὸς τῆς ὀξείας γενέσθαι , δυνάμει | ||
| διὰ τοῦ ι γράφονται ὡς δικατάληκτα . Τὰ εἰς ρ μονοσύλλαβα ἐξ ἴσου τὴν διὰ τοῦ ι , καὶ τὴν |
| ἔφης φῆς ἔφη φῆ : φῆς που ἄτερ λαῶν , ἔβην βῆν : βῆν δ ' εἰς Αἰόλου κλυτὰ δώματα | ||
| ἄκουσον δή ἄ σοι χρεΐζους [ ] ' ὦδ ' ἔβην ἀπαγγεῖλαι : ὀ Ματαλίνης [ ] τῆς Παταικίου Γρύλλος |
| μεσοσυλλαβῇ σύμφωνον . Ἰδοὺ γὰρ τὸ μέλας ὄνομά ἐστιν εἰς ας λῆγον ἀλλὰ διὰ μόνου τοῦ Ν : οὐ γάρ | ||
| [ . . . . . . [ ] ! ας [ ] [ ] [ ] νεμ [ [ |
| ῥοθίοις μελαινόμενον καὶ σφοδρὰ κύματα ἔχοντα . ἔστι δέ τις αἰπεῖα : Προποντίς ἐστι τὸ μετὰ τὸν Ἑλλήσποντον πέλαγος , | ||
| „ . τοπικῶς δὲ ” ἔστι δέ τις προπάροιθε πόλιος αἰπεῖα Κολωνή ” . . . . . . Χ |
| τὸ ἐκφοβοῦν σε : προσδέχου : μανιοποιοὶ πότνιαι χωρά - ρίον ἐστὶ βοιωτίας . . ? . παρόσον ἄοινα καὶ | ||
| τὸ ἐκφοβοῦν σε : προσδέχου : μανιοποιοὶ πότνιαι χωρά - ρίον ἐστὶ βοιωτίας . . ? . παρόσον ἄοινα καὶ |
| ἔτι τὰ παρὰ ῥήματα εἰς ω βαρύτονα καὶ αὐτὰ βαρυτονεῖται ἰσοσυλλαβοῦντα : οἷον πλέκω πλόκος , σπείρω σπόρος , λέγω | ||
| ἔτι τὰ παρὰ ῥήματος εἰς ω βαρύτονα καὶ αὐτὰ βαρυτονεῖται ἰσοσυλλαβοῦντα , οἷον πλέκω πλόκος , σπείρω σπόρος , λέγω |
| κόψε δὲ παπτήναντα παρήϊον : οὐδ ' ἄρ ' ἔτι δὴν ἑστήκειν : αὐτοῦ γὰρ ὑπήριπε φαίδιμα γυῖα . ὡς | ||
| ' οὔ τι προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς , ἀλλ ' ἀκέων δὴν ἧστο : Θέτις δ ' ὡς ἥψατο γούνων ὣς |
| πάλιν ὁ υϘϚ εἰς Ϛ , ὁ δὲ τέταρτος ὁ ͵ηρκη εἰς η . εὑρήσεις δὲ τοῦτο ἐφεξῆς φυλαττόμενον ἕνα | ||
| ἐν ἑκατοντάσι δὲ ὁ υϘϚ , ἐν χιλιάσι δὲ ὁ ͵ηρκη . εὑρίσκονται δὲ ἐν ἁπλαῖς ὅ τε σμθ καὶ |
| ! [ [ ] ! ισε ! [ [ ] αστ [ [ ] ειν ? ? [ . . | ||
| ! [ [ ] ! ισε ! [ [ ] αστ [ [ ] ειν ? ? [ [ ] |
| τὸ ἔρχομαι , καὶ τὸ παθητικὸν ἵκομαι , καὶ ὁ παρατατικὸς ἱκόμην ἵκου ἵκετο , καὶ κατὰ συγκοπὴν , ἷκε | ||
| τὸ πληρῶ , καὶ τὸ παθητικὸν πλῆμαι , καὶ ὁ παρατατικὸς ἐπλήμην , ἔπλησο , ἔπλητο , καὶ ἀφαιρέσει τοῦ |
| ιβʹ : τὸ ιηʹ ὅμοιον τῷ ιϘʹ : τὸ γὰρ θι κοινή ἐστι συλλαβὴ ὡς λῆγον εἰς μέρος λόγου . | ||
| στοιχεῖα τέμνεται εἰς τὸ Ζ καὶ Η , ἡ δὲ θι εἰς τὸ Θ καὶ Ι . Ὁ μὲν οὖν |
| οὐσίαν τοῦ πράγματος ὀρθῶς πλάγιοι λέγονται . Προτέτακται δὲ ἡ γενικὴ τῆς δοτικῆς καὶ αἰτιατικῆς , ἐπειδὴ δύο ἐπιδέχεται συντάξεις | ||
| ι προσγεγραμμένον , ἀπὸ γὰρ τῆς Ἀσίας εὐθείας Ἀσίου ἡ γενικὴ γίνεται , Ἰωνικῶς Ἀσίεω , ὡς Ἀτρείδεω , καὶ |
| [ ] ! ησεις [ [ ] [ ! ] δέμ [ . . . . . . [ ] | ||
| [ ] ! ησεις [ [ ] [ ! ] δέμ [ . . . . . . [ ] |
| μῦθον ἀτιμήσει ' , οὐδὲ κρείων Ἀγαμέμνων . ἀφρήτωρ ἀθέμιστος ἀνέστιός ἐστιν ἐκεῖνος ὃς πολέμου ἔραται ἐπιδημίου ὀκρυόεντος . ἀλλ | ||
| ὁμοίως δὲ καὶ τὸν φρονιμώτατον τῶν ἡρώων λέγειν ἀφρήτωρ ἀθέμιστος ἀνέστιός ἐστιν ἐκεῖνος , / ὃς πολέμου ἔραται ἐπιδημίου ὀκρυόεντος |
| Ἀσσύριος εἴτε καὶ Μῆδος εἶς ἢ Κοραξός , ἢ ' πὸ τῶν ἄνω λιμνῶν Σινδὸς κομήτης : οὐ γὰρ ἀλλὰ | ||
| βοῶν που δοράς ? [ γ ' ἢ ] ' πὸ τῶν Λοξίου . [ μή ] με τᾶσδ [ |
| : Πρόσθε Πλάτων , ὄπιθεν [ δὲ ] Πύρρων , μέσσος Διόδωρος . Τίμων δὲ καὶ ὑπὸ Μενεδήμου τὸ ἐριστικόν | ||
| ἀνήρ : δοιοὺς μὲν ἄνω πόδας ὥστε κάλωας ἀντανύει , μέσσος δὲ διαρρέει ἠΰτε λαῖφος λεπτὸς ὑμήν , ἀνέμῳ τε |
| ε μεταβάλλειν , ὅπερ ἐστὶν ἄτοπον : τὰ γὰρ εἰς υς μονογενῆ , ὡς εἴρηται , τὸ υ θέλουσι φυλάττειν | ||
| τοῦ ἄνθρωπος ἢ μῦς : καὶ γὰρ ἐπὶ τούτου τὸ υς μέρος οὐχ ὡς συντεθὲν ἑτέρῳ τινὶ ἀπετέλεσε τὸ μῦς |
| τὸ τ διὰ τοῦ ε κλίνεται , αἰθέρος δαέρος , σεσημειωμένου τοῦ σπινθῆρος Ἐλευθῆρος . τῷ λουτῆρι , τὸν λουτῆρα | ||
| φλοῦς , θροῦς , χαλκοῦς , Σιμοῦς , ἀργυροῦς , σεσημειωμένου τοῦ πούς καὶ ὀδούς : ἁπλᾶ διὰ τὸ εὔνους |
| μακρὸν τὸ Ι ἔχοντα , ὅσα ἐν ὕδατι διαιτᾶται , προπερισπῶνται : ἐχῖνος κορακῖνος φοξῖνος . καρκίνος . ἐχρῆν καὶ | ||
| λέγομαι ἵσταμαι δίδομαι . τὰ δὲ φύσει μακρᾷ ἁπλᾶ ὄντα προπερισπῶνται : κεῖμαι ἧμαι ποιοῦμαι γελῶμαι , ὑπεσταλμένων τῶν τῆς |
| ! τιθ . εσ ! ! ! . ς τὸ ήρ . καὶ με . ʃ εἰ ἐπεξελεύσονται οἱ Ἀθηναῖοι | ||
| ! τιθ . εσ ! ! ! . ς τὸ ήρ . καὶ με . ʃ εἰ ἐπεξελεύσονται οἱ Ἀθηναῖοι |
| τοῦ παθητικοῦ παρακειμένου : τοῦ τέτυμμαι γίνεται , τροπῇ τῆς μαι εἰς μην καὶ προσόδῳ τοῦ ε τέτυμμαι ἐτετύμμην : | ||
| μέλλων τὸ ἐὰν τύπωμαι γίνεται : προσόδῳ γὰρ μόνης τῆς μαι συλλαβῆς γίνεται ἀπὸ τοῦ ἐὰν τύπω ἐὰν τύπωμαι . |
| : Σφαῖρος : Σκαῖρος : ὀνόματα κύρια : τὸ καιρὸς ὀξύτονον : τὸ γὰρ δαῖρος περὶ τόνον διαφορεῖται . Τὰ | ||
| : τὸ φύλαιος : δείλαιος προπαροξύτονα , καὶ τὸ ἐλαιὸς ὀξύτονον , κατὰ τόνον μόνον διήλλαξεν . Τὰ διὰ τοῦ |
| δύο συλλαβὰς ἔχοντα τὸ α μακρὸν παροξύτονα , ἢ καὶ συναιρέσει ὑποπίπτοντα τοῦ ε καὶ α εἰς η , διὰ | ||
| ἀΐξω ἀῒξ , καὶ κατὰ συναίρεσιν αἴξ : ἐν ὀξείας συναιρέσει ὀξεῖαν ποιεῖ : οἷον , Νηρεῒς Νηρίς : ἑσταὼς |
| ] [ τος ] δε ? [ ου ] [ υμ ] ? ? [ ] . ? τῶν ἀλγηδόνων | ||
| αμ [ [ ] αλτ ? ? [ [ ] υμ [ [ ] αχνβ ? ? [ ! ] |
| ' αὐτὸν κτείνειν μήτε μνάασθαι ἄκοιτιν : ἐκ γὰρ Ὀρέσταο τίσις ἔσσεται Ἀτρείδαο * ) [ ἡ διπλῆ ὅτι ] | ||
| ' Ἑλένης ὁρμήματά τε στοναχάς τε , ἐκ γὰρ Ὀρέσταο τίσις ἔσσεται Ἀτρείδαο , Κύκλωπος κεχόλωται , καὶ ἄλλα πλεῖστα |
| καὶ ἐπεζεύχθωσαν αἱ λχ οξ . λέγω ὅτι αἱ λχ οξ ἴσαι τέ εἰσι καὶ παράλληλοι : ἴση ἄρα ἑκατέρα | ||
| μαρτυρεῖ , ὦ κύων . Εἰς εξ , ἢ εἰς οξ λῆγον ὄνομα μονοσύλλαβον διὰ τοῦ ε ψιλοῦ , ἢ |
| ] [ ] ασκ ? [ ] [ ] : εγ [ ] [ ] ο ? [ ] [ | ||
| ? [ τ [ ! [ π [ ά [ εγ ? [ τ [ ] ! α [ ] |
| , ὀλέκω : ὅθεν ὀλέκοντο δὲ λαοί : δείδω , δείσω , δείκω , τὸ φοβοῦμαι : ὅθεν ὁ δέδοικα | ||
| Δειλός . ὁ δεδιὼς τὰς μυίας . ἢ παρὰ τὸν δείσω μέλλοντα . οὕτως Ἀριστόνικος . δέος δεσαρός : μεταθέσει |
| εἰς α καθαρὸν λήγοντα ὡς ἐπὶ πᾶν τῷ ι θέλει παραλήγεσθαι , ὀξεῖα Ῥοδία ἀλλοία : ἐκπεσόντος οὖν τοῦ ο | ||
| συγκοπῇ παίζω . οὐδὲν γὰρ εἰς ζω λῆγον φιλεῖ διφθόγγῳ παραλήγεσθαι , ἢ μόνον τὸ δανείζω : καὶ ὡς δώσω |
| ἐκ τῶν παρατιθεμένων ἄρθρων ἐνὸν πιστώσασθαι , ἐν οἷς πάλιν γενικῇ μὲν κτῆσιν σημαινούσῃ ἀδιάφορα τὰ ἄρθρα , κτητικῇ δὲ | ||
| ὅμως οὐ τρέπουσι τὸ η εἰς τὸ ε ἐν τῇ γενικῇ , ἀλλ ' οὐκ ἔχουσιν ἐν τῇ παραληγούσῃ τὸ |
| πράξειν ἔμελλεν ἐν παράπλῳ κατὰ τὴν εἰς Αἴγυπτον ἀποδημίαν . ἄλεκτος γάρ τις αὐτὸν ἔρως κατεῖχε τῆς Ἀλεξανδρείας , εἰς | ||
| ε ψιλοῦ γράφει τὴν παραλήγουσαν : οἷον , διάλεκτος : ἄλεκτος : ἐπίλεκτος . Ὁμοίως καὶ παρὰ τὸ στέγω ἢ |
| καὶ εἰς σύνθεσιν προελήλυθεν , ὡς ἔχει τὸ χρυσίον : Χρύσης : χρυσήλατος : καὶ εἴτι ὅμοιον : τὸ χροιὰ | ||
| κέκρισαι κρίσις . τὰ μέντοι παρώνυμα χαίρουσι τῇ ὀξείᾳ : Χρύσης Χρυσίς , νῆσος νησίς . σεσημείωται τὸ ἄσις ὁ |
| που κλαίοντα μόρον καὶ ἔρωτα Λεάνδρου . Ἀλλὰ πόθεν Λείανδρος Ἀβυδόθι δώματα ναίων Ἡροῦς εἰς πόθον ἦλθε , πόθῳ δ | ||
| Θήβησι , συνόντος δὲ τοῦ ο οὐρανόθεν οὐρανόθι , Ἀβυδόθεν Ἀβυδόθι , οἴκοθεν οἴκοθιπρόσκειται . δὲ κατὰ τὸ πλέον διὰ |
| ' ἀλλ ' ὠς ἠμέας ! ! ! ! ] ρος ἔλκει . προστάτην [ ! ! ] ει Μέννην | ||
| . Εἰκοστῇ , ἵδρωσε δι ' ὅλου : ἄπυ - ρος : διαχωρήματα χολώδεα : ἀπόσιτος : κωματώδης . Εἰκοστῇ |
| φυγγάνω καὶ ἐρύγω πρὸς τὸ ἐρυγγάνω καὶ τὸ δάκω μάθω λάχω ἅδω πρὸς τὸ δαγκάνω μανθάνω λαγχάνω ἁνδάνω . ταύτῃ | ||
| ἐὰν λάχῃ μοι . ὡς ἐπὶ τῶν καταδικαζομένων . ἢν λάχω ] ὅτε ὁ κλῆρος ὁ ἐμὸς ἔλθῃ . εἰ |
| ἐστίν . ἔτι σφηκίον χαρτίον ὠτίον . τὸ δὲ φρούριον προπαροξύνεται : οὐ γὰρ ὑποκοριστικόν . Τὰ διὰ τοῦ ΙΟΝ | ||
| , οἷον Αἴαντος Αἴαντι : ἄμφω βραχέα τὰ λήγοντα καὶ προπαροξύνεται ἑκάτερα : τὸ δὲ Ξ Αἴαντι δὲ δαΐφρονι ποιητικὴ |
| . ἀλαθής τέ μοι : ἀληθὴς δὲ περὶ τούτων καὶ ἐξαίρετος ὅρκος ἔσται . ὀμνύειν δὲ βούλεται ὡς ἀληθεύων ἐν | ||
| τουτέων δὲ ἡ μὲν Ἄνθυλλα ἐοῦσα λογίμη πόλις ἐς ὑποδήματα ἐξαίρετος ” . τὸ ἐθνικὸν Ἀνθυλλαῖος , ὡς Ἄβολλα Ἀβολλαῖος |
| μὲν εἶχον τὴν ἐνεργητικὴν μετοχὴν εἰς ς ὀξύτονον , ἐκεῖνα τροπῇ τοῦ τ εἰς ς ποιεῖ τὸ δεύτερον , ὅσα | ||
| αὐτὸν εἰσάγει . εἰπὼν δὲ αὐτὸν βούταν , ἐνέμεινε τῇ τροπῇ : αὐλοῦσι γὰρ ἑπόμενοι τοῖς ποιμνίοις οἱ βουκόλοι . |
| , ἕτερος δὲ τῶν ἐμπειροτάτων ὅσα μὴ γνώριμα παρελ - θὼν ἀναδιδάσκει : τὰ γὰρ πλεῖστα διὰ συμβόλων ἀρχαιοτρόπῳ ζηλώσει | ||
| Ἀλκιβιάδης ἐπαγγειλαμένου τὰ περὶ Πύλον Κλέωνος , καὶ ἐπανελ - θὼν ὁ Κλέων κρίνει αὐτὸν βλάβης , ἀνακόλουθον γὰρ τὸ |
| τοῦ ο κλίνεται , κρείσσονος χείρονος ἀρείονος . Τὰ εἰς ων πατρωνυμικὰ διὰ τοῦ ω , Πηλείων Πηλείωνος , Ἀτρείων | ||
| [ ! ! ! ! ] α [ ! ] ων ? καὶ μέχρι τινὸς [ ] [ ! ] |
| : εἰ ἀπεβλήθη οὖν τὸ ο καὶ ἐφυλάχθη ἡ υι δίφθογγος , εὑρίσκετο μετὰ τὴν υι δίφθογγον σύμφωνον ἐπιφερόμενον τὸ | ||
| , ἐπειδὴ καὶ τοῦτο ἥμισυ ἔχει χρόνου , ἀναπληροῦται ἡ δίφθογγος καὶ τελεία μακρὰ γίνεται καὶ καταβιβάζει τὸν τόνον , |
| . φασί . ταχυτάτῳ . ἀεὶ περιφερόμενον . Αὕτη ἡ αἰτιατικὴ τὸ εὐεργέταν πρὸς τὸ ἐποιχομένους συντάσσεται οὕτως . ἐπὶ | ||
| φέρεται : ἐμαυτὸς τύπτω : διὰ τοῦ τύπτω ἡ ἐμέ αἰτιατικὴ δηλωθήσεται . ἀλλ ' ἐκεῖνο πάλιν ἀνακύψει , ὡς |
| καὶ τὸρ μονοσύλλαβον , ὥσπερ παρὰ τὸ φέρω φὲρ καὶ φὸρ καὶ ἐπεκτάσει τοῦ ο εἰς ω φώρ , ὁ | ||
| τὸ λέγω . φὼρ ὁ ληστής : παρὰ τὸ φέρω φὸρ καὶ τροπῆ τοῦ ο εἰς ω μέγα φώρ . |
| . παροῦσα προοῦσα : , . . . . τίς τάρ σφωε θεῶν ἔριδι ξυνέηκε μάχεσθαι : ὅτι ὁ Ζηνόδοτος | ||
| γραφὰς τοῦ Ζηνοδότου , οὐ παρέλκει καὶ περὶ τοῦ τίς τάρ σφωι διαλαβεῖν : τὴν γὰρ τοιαύτην γραφὴν καὶ Σέλευκος |
| τούτου καὶ “ καρπῷ βριθομένη νοτίῃσί τε εἰαρινῇσι . ” βροτολοιγός ὁ Ἄρης ὁ διὰ τοῦ φονεύειν τὸν ὄλεθρον ἐπιφέρων | ||
| . ” Ἄρης ἐπὶ μὲν τοῦ θεοῦ “ Ἄρης τε βροτολοιγός , ” ἐπὶ δὲ τοῦ σιδήρου “ ἔνθα μάλιστα |