| φύσις τόδ ' οἶδεν ὡς ἔχει μόνα : πεπαίδευται γὰρ αὐταύτας ὕπο . θαυμαστὸν οὐδὲν ἁμὲ ταῦθ ' οὕτως λέγειν | ||
| ἐς τὸ ὁρατὸν ἐπισυνερχόμενα ἀμοιβᾷ γενέσιος καὶ ἀνταποδόσει φθορᾶς κύκλον αὐταύτας ἀναποδιζοίσας , τὰ δὲ καὶ ὑπὸ ἀφροσύνας ἀνθρωπίνας ὕβρι |
| ληθαργίαι ἐπιληψίαι σηπεδόνες , ἄλλα μυρία : περὶ δὲ τὰν ψυχὰν πολλῷ μείζονα καὶ χαλεπώτερα : πάντα γὰρ τὰ κατὰ | ||
| πατρὸς ἐκφύς . αὐτὰ δ ' ἐν χερνῆσι δόμοις ναίω ψυχὰν τακομένα δωμάτων φυγὰς πατρίων οὐρείας ἀν ' ἐρίπνας . |
| τὰ σύστοιχα τούτοις στοιχεῖά φησιν εἶναι τῶν σωμάτων καὶ συγκεῖσθαι πάντ ' ἐκ τούτων , Ἀ . δὲ τοὐναντίον : | ||
| κόσμου [ ] πρῶτον εἴπωμεν . [ εἰ μὲν ] πάντ ' ἔχει τοῖς ἀνθρώποις ? [ ] κατάλληλα καὶ |
| σοφὸν ἁ φύσις τόδ ' οἶδεν ὡς ἔχει μόνα : πεπαίδευται γὰρ αὐταύτας ὕπο . Καὶ πάλιν : Θαυμαστὸν ὦν | ||
| σοφὸν ἁ φύσις τόδ ' οἶδεν ὡς ἔχει μόνα : πεπαίδευται γὰρ αὐταύτας ὕπο . καὶ πάλιν : θαυμαστὸν οὐδὲν |
| συνᾴδει τούτοις γράφων : ποῖος δ ' ἂν οἶκος τεκτόνων πλασθεὶς ὕπο δέμας τὸ θεῖον περιβάλοι τοίχων πτυχαῖς ; . | ||
| τε καὶ μετάφρενον : θώραξ δέ μοι γελοῖος ἀμφὶ σώματι πλασθεὶς παρῃώρητο μιμηλῇ τέχνῃ σφραγῖδα χαλκοῦ πᾶσαν ἐκτυπούμενος : ὁρῶ |
| ἁ κράτησις ὁποίων ἄν τινων ᾖ ἐπικτάτων ἀπὸ ταὐτομάτου ὑπὸ ταύταν ἐντί [ ἀληθῶς ] . ‖ ἐπειδὴ πᾶν τὸ | ||
| . Μέσφ ' οὖν ὁ δαίμων οὔρια φυσιάει , τιμᾶτε ταύταν , φῶτες [ ] ελα˘˘ ? ? [ – |
| : ὁ δ ' ἄωρος ὑπὸ ψυχρᾶς οὐσίας καὶ γεώδους ἐπικρατεῖται καὶ διὰ τοῦτο σφοδρῶς ξηραντικός ἐστι . ξηρανθεὶς δ | ||
| σιτοπόνοι τεχνιτεύουσι , καὶ τὸν σεσοβημένον περὶ μέλος , πῶς ἐπικρατεῖται ὑπὸ κιθάρας ἢ αὐλοῦ ἢ καὶ ᾄδειν ἐπισταμένου . |
| σώζων ἀνθρώπους κεραυνοῖσιν ηὐχαρίστηται . Οὐχ ὁρῇς ὅτι κᾀγὼ τῆς κακίης μοῖρα εἰμὶ , μανίης διζήμενος αἰτίην , ζῶα κατακτείνω | ||
| ἐν φαρμάκου λόγῳ κατὰ τῶν οὐ δυναμέ - νων τῆς κακίης ἐλευθερωθῆναι , ὅκως , ἐπειδὴ οὐκ οἷά τε ἦν |
| ἐκ τᾶς κατὰ φύσιν ἕξιος , ὥστε πολλάκις ἀντιβαίνεν καὶ τᾷ συστάσει τᾶς ἀρετᾶς . καὶ οὐ μόνον ἁ εὐτυχία | ||
| ὁ γא . Ἐπεὶ οὖν θέλω τὸν προστιθέμενον ⃞ον προστεθέντα τᾷ βῳ τουτέστι ⃞ῳ ποιεῖν κύβον , ποιείτω τὸν αον |
| δ ' ὕστερον οὐδ ' ἅλα δοίης . αἴθ ' αὐτὰν δυνάμαν καὶ τὰν ψυχὰν ἐπιβάλλειν . Ἄρτεμι , μὴ | ||
| κλαγγὰν † ὄρνισιν ὅπως ἐξάρξω ' γὼ μολπὰν οὐ τὰν αὐτὰν † οἵαν ποτὲ δὴ σκήπτρωι Πριάμου διερειδομένου ποδὸς ἀρχεχόρου |
| , ἢ τὰν ταχὺν ἄγγελον Ἶριν ἀθανάτων ; πάντων γὰρ ἀρχὰν καὶ τέλος πάντων ἔχεις . Ἀρχὰ καὶ πάντων γέννα | ||
| ποττὰν τῶν καλῶν ὁρμάν , μήτε μὰν πάλιν ἀπροαιρέτως . ἀρχὰν γὰρ αὐτῷ ἐνεφύτευσε τοιαύταν , ἅ τις καὶ τὸ |
| καὶ τὴν αἰτίαν τοῦ γιγνομένου ἀποδιδόναι . Τόλμαν Ἀλεξάνδρου καὶ ὅλαν ἀπεμάξατο μορφὰν Λύσιππος : τίν ' ὁδὶ χαλκὸς ἔχει | ||
| ἁ δέ γε ἀδικία τελειοτάτα κακία καὶ σύνθετος ἔασσα περὶ ὅλαν γίνεται τὰν ψυχάν . ὅθεν ὡς λύραν καὶ πόλιν |
| : λάθα δὲ πότˈμῳ σὺν εὐδαίμονι γένοιτ ' ἄν . ἐσλῶν γὰρ ὑπὸ χαρμάτων πῆμα θνᾴσκει παλίγκοτον δαμασθέν , ὅταν | ||
| λήθην αὐτῶν ἐξέπεσεν ἡ δυστυχία διὰ τὴν ἐπισυμβᾶσαν εὐτυχίαν . ἐσλῶν γὰρ ὑπὸ χαρμάτων πῆμα θνᾴσκει : ὑπὸ γὰρ τῆς |
| : τῶ δ ' ἐπιθυματικῶ ἁ σωφροσύνα : μετριότας γάρ ἐντι καὶ κατοχὰ ποθ ' ἁδονὰν τὰν διὰ σώματος : | ||
| ὡς δὲ τὸ σύνολον εἶπαι , πάντα καιρῶι μὲν καλά ἐντι , ἐν ἀκαιρίαι δ ' αἰσχρά . τί ὦν |
| ἔνδον ὑπὸ στέρνοισιν ἔτι κραδίη ἀλεγεινὴ ταρφέα παλλομένη πτερόεν πελέμιξε βέλεμνον . Ἄλλον δ ' ἰὸν ἀφῆκεν ἐπὶ θρασὺν Ἠετίωνα | ||
| μάλα βαιόν , ὑπὲρ τόξω δὲ βέλεμνον τυτθὸν μὲν τὸ βέλεμνον , ἐς αἰθέρα δ ' ἄχρι φορεῖται καὶ χρύσεον |
| καὶ ἁπτόμενος σωφρόνως ἅπτεται , ὡς ἔχομεν τὸν Σωκράτη καὶ γυμναζόμενον καὶ συγκαθεύδοντα Ἀλκιβιάδῃ . Τὸ δὲ τότε ἤδη ἡ | ||
| τοῦ σ σχηματισμὸν τοῦ στόματος ὡς ἀπρεπῆ καὶ πλατύν , γυμναζόμενον ἀεὶ πρὸς τὸ κάτοπτρον . . . Θετταλοὶ δὲ |
| ἐντετορευμένην πόρθησιν , ἔχοντα ἐπίγραμμα τόδε : γραμμαὶ Παρρασίοιο , τέχνα Μυός . ἐμμὶ δὲ ἔργον Ἰλίου αἰπεινᾶς , ἃν | ||
| ἐπιστάτης καὶ δαμιουργός : τῶν δὲ διὰ φρονάσιος ἀνθρωπίνας τελεωθέντων τέχνα κα λέγοιτο δικαίως μάτηρ τε καὶ ἁγεμὼν ἦμεν : |
| . Εὖ δ ' ἔχει καὶ καττὸ σχῆμα καὶ καττὰν κίνασιν , καθ ' ὃ μὲν σφαῖρα ὄν , ὡς | ||
| καὶ καττὸ ἆθος τᾶς ψυχᾶς καὶ καττὰς πράξιας καὶ καττὰν κίνασιν καὶ καττὰν θέσιν τοῦ σώματος , ὥστε τὼς ποταυγασμένως |
| ' ἰόντι περίφρονι Θειοδάμαντι καί μιν ἑλὼν χερὶ χεῖρα προσηύδων ὧδ ' ἐπέεσσιν : Ἐς πόλιν , εἰ μὴ πάμπαν | ||
| σταθμοῦχος εὖ κατιλλώψας ἄθρει ἀλλ ' ἀρουραῖός τίς ἐστι σμίνθος ὧδ ' ὑπερφυής ; Ζαγρεῖ τε νῦν μοι καὶ πολυξένῳ |
| γὰρ ἀπόλλοισθε , φησί , καὶ ἀπαλλάξεσθε πραγμάτων . σὰ μάν ; ] τί μήν ; τί δ ' ἄλλο | ||
| χρησθέν : μαντευθέν παλαίφατον : παλαιόν θάλος : βλάστημα ὁ μάν : ὁ μήν ἀρίδηλος : διάδηλος μετεωροφένακας : ἀπατεῶνας |
| ἐν εὐτυχίᾳ πανδοξίας ἄκˈρον : μεγάλων δ ' ἀέθλων Μοῖσα μεμνᾶσθαι φιλεῖ . σπεῖρέ νυν ἀγˈλαΐαν τινὰ νάσῳ , τὰν | ||
| ἐρήμῳ πελάγει λυθείσας ἄλλος ἄλλοσε φορεύμενοι διεσπάρημες , ὅσιον κἀμὲ μεμνᾶσθαι τῶν τήνου θείων καὶ σεπτῶν παραγγελμάτων , μηδὲ κοινὰ |
| ] Ἀναξιμάνδρου φησὶν ἀκοῦσαι . . . . [ ] πολυμαθίη νόον ἔχειν οὐ διδάσκει : Ἡσίοδον γὰρ ἂν ἐδίδαξε | ||
| τῶν ἄλλων . [ . , , . . ] πολυμαθίη νόον ἔχειν οὐ διδάσκει : Ἡσίοδον γὰρ ἂν ἐδίδαξε |
| ἐνέργειαν ἀίδιον θεῶ τε καὶ γενέσιος κατὰ συνακολουθίαν τᾶς μεταβλατικᾶς φύσιος . καὶ ὁ μὲν εἷς ἐς ἀεὶ διαμένει κατὰ | ||
| καὶ δύο λόγως εἶμεν , τὸν μὲν ἕνα τᾶς ἀγαθοποιῶ φύσιος , τὸν δ ' ἕνα τᾶς κακοποιῶ . διὰ |
| τμημάτων τῶν δα , αγ ἴσον τῷ ὑπὸ συναμφοτέρου τῆς δαγ καὶ τῆς αβ διὰ τὸ αʹ τοῦ δευτέρου βιβλίου | ||
| ἡ αβ τῇ ΑΒ ἴση . ἐπεὶ οὖν ὁ τῆς δαγ πρὸς γα λόγος ἐστὶ δοθείς , ὡς δὲ ἡ |
| ποδ [ ! ! ! ! ! ! ] α Καλλιόπας ανε [ ! ! ! ! ! ] δια | ||
| εὐαίνετε Κηΐα μέριμνα . Πρέπει σε φερτάταν ἴμεν ὁδὸν παρὰ Καλλιόπας λαχοῖσαν ἔξοχον γέρας . † Τιην † Ἄργος ὅθ |
| μεθ ' ὁρκίων ? [ φάτιν αἴρων παλαιόν τ ' ἀφθίτων [ μήλων ? ἐπώμνυν δεῦρο [ ἰδού ? , | ||
| ᾗ πιθήκων * γένος ὁ * πάλμυς καὶ βασιλεὺς τῶν ἀφθίτων ἤγουν τῶν θεῶν ᾤκισεν . ἡ δὲ λέξις ὁ |
| τέχνῃ τινὸς ἀπείρου τὸν Ἀγαμέμνονα περισχοῦσα πέλεκυν ἐς αὐτὸν ἧκεν ἀμφήκη τοῦτον , ὃς καὶ τὰ δένδρα αἱρεῖ τὰ μεγάλα | ||
| ὑπὸ σεῖο κρατεῖται : τοῖον ἔχεις ὑποεργὸν ἀνικήτοις ἐνὶ χερσὶν ἀμφήκη πυρόεντ ' αἰειζώοντα κεραυνόν : τοῦ γὰρ ὑπὸ πληγῇς |
| . διό φησιν οὐ γάρ πω σάφα ἴσμεν , οἷος νόος Ἀτρείδαο . ἐοίκασιν οὖν οἱ ἐμπειρικοὶ τοῖς ἀψύχοις : | ||
| Τρῶας καὶ Ἀχαιούς , ἀμφοτέροισι δ ' ἀρήγεθ ' ὅπῃ νόος ἐστὶν ἑκάστου . εἰ γὰρ Ἀχιλλεὺς οἶος ἐπὶ Τρώεσσι |
| λείπει τὸ τίς . ἀπύρων ἱερῶν ] τῶν θυσίων τῶν Μοιρῶν καὶ τῶν Ἐρινύων ἃ καὶ νηφάλια καλεῖται . ἀτίται | ||
| δέ , εἴπερ ἄρα , τρύπανα καὶ σκέπαρνά ἐστε τῶν Μοιρῶν : καί , ὡς ἔοικεν , οἱ ἄνθρωποι δέον |
| ἀνδρῶν δαιτυμόνων ναυάγιον , οἷά τε πολλὰ πνεῦμα Διωνύσοιο πρὸς ὕβριος ἔκβαλεν ἀκτάς . πέτρην κοιλαίνει ῥανὶς ὕδατος ἐνδελεχείῃ . | ||
| πρῶτον , ἀνιηρὴ δὲ τελευτᾶι : οὐ γὰρ δὴν θνητοῖς ὕβριος ἔργα πέλει , ἀλλὰ Ζεὺς πάντων ἐφορᾶι τέλος , |
| ἔργα αὐτᾶς κατάγοντες εἰς ἰσότατα ποττὰν τοῦ σώματος τελεότατα , τὰν δὲ σωματικὰν εὐεξίαν ἐς ὕψος ἀντικαθιστάντες τᾷ ψυχικᾷ ἡδονᾷ | ||
| . ἐκ δὲ τουτέων τῶν κινασίων , δύο ἐασσᾶν , τὰν ἕλικα ἐκτυλίσσει , ποθέρπων μὲν κατὰ μίαν μοῖραν ἐν |
| χειρὸς , ἔχοντα [ οὕτως ] : ⌊ Ἀρετὰ ⌋ πολύμοχθε ⌊ ⌋ γένει βροτείωι , θήραμα ⌊ κάλλιστον ⌋ | ||
| μεστὲ Ἄρες : ὦ πολύμοχθος Ἄρης : ἔδει : ὦ πολύμοχθε Ἄρες . Ἀττικὴ δέ ἐστιν ἡ κλίσις : τί |
| ἡμῖν οὕτως : Ἡ δ ' ὅτι δὴ ὀλλοοῖο κασιγνήτου νόον ἔγνω , κλαῖεν ἀηδονίδων θαμινώτερον , αἵτ ' ἐνὶ | ||
| πνεύματι πάντες : κοὐ θέλετ ' ἐκνῆψαι καὶ σώφρονα πρὸς νόον ἐλθεῖν , καὶ γνῶναι βασιλῆα θεόν , τὸν πάντ |
| ἐποίει σπεύδων κοινὸν ἐς ὕπνον . ἔλεξέ νυ καὶ λόγον αὐτᾷ : ἄλλαι μὲν κνώσσουσι σὺν ἀλλήλαισιν ἀδελφαί , αὐτὰρ | ||
| Δελφὶς ἐν ἡμιωρίῳ . Τοῦ δὲ Περσέως δύνοντος συγκαταδύνει μὲν αὐτᾷ ὁ ζῳδιακὸς ἀπὸ Ταύρου μοίρας βʹ ἕως Ταύρου μοίρας |
| παρέσταν μὲν ἄρα Μοῖραι σχεδόν ὅ τ ' ἐξελέγχων μόνος ἀλάθειαν ἐτήτυμον Χρόνος . τὸ δὲ σαφανὲς ἰὼν πόρσω κατέφρασεν | ||
| ἄδικον . καὶ τοὶ ποιηταὶ οὐ [ το ] ποτὶ ἀλάθειαν , ἀλλὰ ποτὶ τὰς ἁδονὰς τῶν ἀνθρώπων τὰ ποιήματα |
| ὁ γὰρ σπουδαῖος κἂν ᾖ ἀσθενὴς σπεύδει τὸ ἐργάζεσθαι . ἀπάλαμον : ἄτεχνον : ἀργόν : ἄπειρον ἔργων : ἀσθενῆ | ||
| . . Ἔχει δὲ βίον τοῦτον τὸ ὑπὸ τῷ λίθῳ ἀπάλαμον , ἤγουν ἀμήχανον , πρὸς ὃν οὐκ ἔστι τι |
| καταλάβοι , ἀφελέσθαι βίαι ; ἀνδραποδίξασθαι δὲ πῶς οὐ δίκαιον τὼς πολεμίως καὶ αἴ τις δύναιτο ἑλὼν πόλιν ὅλαν ἀποδόσθαι | ||
| , καὶ τἆλλα ὅσα ἐπαινέω τὸν Ἰωνικὸν ποιητὰν ἐκπλαγέντας ποιεῦντα τὼς ἐναγέας . ὡς γὰρ τὰ σώματα νοσώδεσί ποκα ὑγιάζομες |
| . ἐν τῶι σοι παύω πιστὸν λόγον ἠδὲ νόημα ἀμφὶς ἀληθείης : δόξας δ ' ἀπὸ τοῦδε βροτείας μάνθανε κόσμον | ||
| φησίν “ ὡς θέλεις ψεύδου , ἔλεγχον οὐκ ἔχουσα τῆς ἀληθείης . ” [ κακοῦ πρὸς ἀνδρός ἐστι μὴ φεύγειν |
| διὸ καὶ χυτρίζειν ἔλεγον . 〚 ἤρρησε δὲ ἀπὸ τοῦ ἐρρεῖν τοῦ σημαίνοντος τὸ μετὰ φθορᾶς ἐλθεῖν . 〛 ἤρρησεν | ||
| διὸ καὶ χυτρίζειν ἔλεγον . 〚 ἤρρησε δὲ ἀπὸ τοῦ ἐρρεῖν τοῦ σημαίνοντος τὸ μετὰ φθορᾶς ἐλθεῖν . 〛 ἤρρησεν |
| ὁ θεὸς δαμιουργὸς τῶ βελτίονος . ἐπεὶ δὲ τὸ πρεσβύτερον κάρρον ἐστὶ τῶ νεωτέρω καὶ τὸ τεταγμένον πρὸ τῶ ἀτάκτω | ||
| τᾶς σωτηρίας , ἀλλὰ μὴ ἔξωθεν : σῶμα μὲν τὸ κάρρον , οἰκία δ ' ἁ συγκειμένα καλῶς , στράτευμα |
| τὸν Θήρωνα , τὸ δὲ ἀρετὴν ἀσκεῖν δρέπων μὲν κορυφὰς ἀρετᾶν ἄπο πασᾶν : ἕκαστον γὰρ τούτων πολλῆς τῆς τροπῆς | ||
| , ὡς ἡ τοῦ αἴαντος ἀσπίς : Μυριᾶν δ ' ἀρετᾶν . διὰ τὸ σαθρὸν καὶ ἀσθενὲς τῆς ἐπιτηδεύσεως , |
| . δῖα ? [ δ ' ] Ὑπερμήστρη λαῶν ἀγὸν Ἀμφιάρηον γείνατ [ ] ' Ὀϊκλῆος θαλερὸν λέχος εἰσαναβᾶσα Ἄργει | ||
| οἱ δὲ Ἀττικοὶ λίθους ἐκλέγοντες ἀνῳκοδόμουν . Λαοσσόος : τὸν Ἀμφιάρηον τὸν διὰ τῆς μαντικῆς σῴζοντα τοὺς ἀνθρώπους . ἢ |
| ' ἐν Παρασίτῳ : εὖ γ ' ὁ κατάχρυσος εἶπε πόλλ ' Εὐριπίδης , νικᾷ δὲ χρεία μ ' ἡ | ||
| . σῖτον δ ' αἰδοίη ταμίη παρέθηκε φέρουσα , εἴδατα πόλλ ' ἐπιθεῖσα , χαριζομένη παρεόντων . αὐτὰρ ὁ πῖνε |
| γεῶδες καὶ μελαγχολικόν . ἐὰν δὲ καὶ πολὺ ὑπάρχῃ τὸ ἐπιρρεῦσαν καὶ κακόχυμον , συμβαίνει τηνικαῦτα κατὰ ἀμφότερα λυπεῖσθαι τὸ | ||
| δριμὺ φαίνοιτο , ἔτι καὶ μᾶλλον αἱματικὸν εἶναι νόμιζε τὸ ἐπιρρεῦσαν αἴτιον καὶ ποιῆσαν τὴν φλεγμονήν . Εἰ μὲν οὖν |
| καὶ μάλα εἴχομεν ἂν αὐτῷ διαλέγεσθαι : Φέρε , ὦ νομοθέτα , εἴτε Κρησὶν εἴθ ' οἱστισινοῦν νομοθετεῖς , πρῶτον | ||
| δέ , δύσκλεια δὲ τἀναντία ; ἥκιστα , ὦ φίλε νομοθέτα , φήσομεν . ἀλλὰ τὸ μήτε τινὰ ἀδικεῖν μήτε |
| . Ἐθέλω δέ σοι θείων ἐκ φαρμάκων γράψαι τὸν πίνακα ἔκπλυτα γὰρ ταχέως χρόνῳ τὰ γήινα : δόγμα δὲ καὶ | ||
| οἶσθα οἷα δὴ γίνεται , ἂν μὴ προθεραπεύσας βάπτῃ , ἔκπλυτα καὶ ἐξίτηλα καὶ οὐ δευσοποιά . τοιοῦτο δὲ κατὰ |
| βροτοῖς φίλτρον μέγιστον , αἱ ξυνουσίαι , πάτερ . ὦ χρυσέ , δεξίωμα κάλλιστον βροτοῖς , ὡς οὔτε μήτηρ ἡδονὰς | ||
| ' ἕκαστα προφέρονται τούτους τοὺς στίχους τῶν ποιητῶν , ὦ χρυσέ , δεξίωμα κάλλιστον βροτοῖς , ὡς οὔτε μήτηρ ἡδονὰς |
| δὲ τὰν δεσποτικὰν ἀρχάν , κάδεται γὰρ καὶ ἐπιμελῆται τᾶς αὑτῶ γυναικός : οὔτε τὰν ἐπιστατικὰν καθάπαξ , καὶ αὐτὸς | ||
| τε ἐστὼ τῶν πραγμάτων καὶ τὰν μορφὼ καὶ τὸ ἐξ αὑτῶ κινατικὸν καὶ πρᾶτον τᾷ δυνάμει . τὸ δὲ τοιοῦτον |
| καὶ Ἀμφιάρεως : ἑκατέρως λέγουσιν : ” ὦ δέσποτ ' Ἀμφιάραε πολυτίμητ ' ἄναξ . ” ἀναβάλλεσθαι τὸ ἱμάτιον : | ||
| ἀνασχετάς καὶ παρ [ ἀμυντής , ἀλκηστής ὦ δέσποτ ' Ἀμφιάραε πολυτίμητ ' ἄναξ ἄψοφον ἔχειν στόμα ἀνίερος τύχη δημεχθὴς |
| τὸ δὲ ὅλον , ὅτι θνητοὶ πεφύκαμεν . μὴ φίλα ψυχά : ὁ λόγος πρὸς ἑαυτόν : μηδαμῶς δὲ , | ||
| μὲν σκάνεα τῶν ζῴων ζωά , ταύτας δ ' αἴτιον ψυχά : τὸν δὲ κόσμον ἁρμονία , ταύτας δ ' |
| , γεωμετρία δὲ καὶ ἀστρονομία περὶ πηλίκον . περὶ γὰρ ἀδελφεά . συγγενεῖς εἰσιν αἱ ἐπιστῆμαι αἱ τέσσαρες , ἐπειδὴ | ||
| ἥκιστα περὶ μωσικᾶς . ταῦτα γὰρ τὰ μαθήματα δοκοῦντι ἦμεν ἀδελφεά : περὶ γὰρ ἀδελφεὰ τὰ τῶ ὄντος πρώτιστα δύο |
| τί ἐστιν αὐτὸ τὸ καλόν , ταῦτ ' ἂν εἴη καλά ; “ ἐγὼ δὲ δὴ ἐρῶ ὅτι εἰ παρθένος | ||
| καὶ σωφροσύνης πρόσωπον , καὶ οὔτε ἕσπερος οὔτε ἑῷος οὕτω καλά . Ἀλλὰ δεῖ ἰδόντας μὲν εἶναι ᾧ ψυχὴ τὰ |
| : ἐγὼ δ ' ὑμῖν θεὸς ἄμβροτος , οὐκέτι θνητὸς πωλεῦμαι μετὰ πᾶσι τετιμένος , ὥσπερ ἔοικα , ταινίαις τε | ||
| : ἐγὼ δ ' ὔμμιν θεὸς ἄμβροτος , οὐκέτι θνητὸς πωλεῦμαι μετὰ πᾶσι τετιμένος , ὥσπερ ἔοικεν , ταινίαις τε |
| μισθωταῖς οἰκοῦσι ; καὶ ἀνάσχου μέντοι , ὦ σοφιστά , ἐλεγχόμενος . Νὴ Δί ' , ἔφη ὁ Σωκράτης , | ||
| σπάνιον γὰρ τὸ ἀγαθόν . σοφὸν τίμα μετὰ θεόν . ἐλεγχόμενος ἵνα γένῃ σοφὸς χάριν ἴσθι τοῖς ἐλέγχουσιν . ὁ |
| μοι . Ποῖος στρατιώτης γέγονας , ἵνα παρεμβολὴν βαλὼν σὺ πληγῇς ; περικυκλεῖς ψευδῆ λόγον . τὸν αὐτὸν ἡμεῖς εἴχομεν | ||
| χερσὶν ἀμφήκη πυρόεντ ' αἰειζώοντα κεραυνόν : τοῦ γὰρ ὑπὸ πληγῇς φύσεως πάντ ' ἔργα βέβηκεν , ᾧ σὺ κατευθύνεις |
| προσρήσεις μὲν ἔχουσι γυναικῶν , δυνάμεις δὲ καὶ πράξεις ἀνδρῶν τελειοτάτων : ἐπειδὴ τὸ μετὰ τὸν θεόν , κἂν εἰ | ||
| ' εἰς ταῦτα μὲν λήγει , ἄρχεται δὲ ἀπὸ τῶν τελειοτάτων καὶ ἀρίστων καὶ καλλίστων : οὐ γὰρ δήπου αἱ |
| ' ἑκάτερα ἑκατέροις συντεταγμένοις ἰσομέτρητά τε καὶ ἰσοχειλῆ εἶναι . Ὅστις οὖν τῆς ἁρμονίας ταύτης ἐρᾷ , καὶ ἐθέλει ἠχεῖν | ||
| διαπόντιος : οὕτω τι τἀλλότρι ' ἐσθίειν ἐστὶ γλυκύ . Ὅστις διαπλεῖ θάλατταν ἢ μελαγχολᾷ , ἢ πτωχός ἐστιν , |
| αἰδέονται ὁκόσα ποῤῥωτάτω ἐστὶ σωφροσύνης καὶ τῶν ἐν τῇ τοῦ κρέσσονος ἐόντων μοίρῃ , τὸ ἐξαμαρτάνειν ταῦτα αὐτοί , ὥσπερ | ||
| καὶ τόδε τὸ ἀγαθόν , ὡς διὰ μίμασιν αὐτῶ τῶ κρέσσονος ποτὶ τὸ δέον ἕπεσθαι . τὼς δὲ ὥσπερ ὑπὸ |
| πνεῦμ ' ἔχοντ ' ἄνω , ἐσθίοντα καὶ λέγοντα „ σήπομ ' ὑπὸ τῆς ἡδονῆς . „ Εὐποροῦμεν , οὐδὲ | ||
| πνεῦμ ' ἔχοντ ' ἄνω , ἐσθίοντα καὶ λέγοντα : σήπομ ' ὑπὸ τῆς ἡδονῆς . ἦν δὲ τῶν πρὸ |
| Γ κύσθος ] καὶ τοῦτο τὸ γυναικεῖον μόριον σημαίνει . ποττὰν ματέρ ' ] πρὸς τὸ τῆς μητρὸς αἰδοῖον . | ||
| βάκκαρίς τε καὶ σάγδας ὁμοῦ μῆλα καὶ ῥόας λέγεις . ποττὰν κοπίδ ' , οἰῶ , σώμαι : ἐν Ἀμύκλαισιν |
| τὸ εὐλόγως . Ἑρμῆς δὲ εὐλόγως συνήγαγεν : ἰστέον ὅτι πάντα τὰ ὁδαῖα καὶ τὰ ἕρμαια καὶ τὰ κατὰ τύχην | ||
| ὑπόκομψον , φωνὴν ὑφειμένην , βαίνει εὐστρόφως καὶ κινεῖται τὰ πάντα εὐρύθμως . Τὸν δὲ φιλοχρήματον ἄνδρα τοιοῦτον εἶναι νόει |
| φίλα , τοιδέ τοι μακραὶ κόγχαι ; σωλῆνές θην τοῦτοί γα , γλυκύκρεον κογχύλιον , χηρᾶν γυναικῶν λίχνευμα . τῶν | ||
| σίγα ὡς ἐν πολλοῖς εὕρηται , ἵνα μὴ εἴη τὸ γα μακρόν , ἀλλὰ οὐ σῖγα , ἤγουν οὐ σιωπηλῶς |
| : τήν τε γὰρ ἀρχὴν , ὁ ἥλιος ἀνάγει καὶ ἀναρπάζει τοῦ ὕδατος τό τε λεπτότατον καὶ κουφότατον : δῆλον | ||
| ἐπιξενοῦται Πέλοπι , καὶ τούτου παῖδα Χρύσιππον ἁρματοδρομεῖν διδάσκων ἐρασθεὶς ἀναρπάζει . γαμεῖ δὲ Ζῆθος μὲν Θήβην , ἀφ ' |
| δὲ ποιήματα ὧδ ' ἔχει : ἥξεις δὲ Λιγύων εἰς ἀτάρβητον στρατὸν , ἔνθ ' οὐ μάχης , σάφ ' | ||
| δὲ ποιήματα ὧδ ' ἔχει : ἥξεις δὲ Λιγύων εἰς ἀτάρβητον στρατόν , ἔνθ ' οὐ μάχης , σάφ ' |
| . φαλήτων : Τῶν μορίων . τὰ δ ' ὑπέρτερα νέρτερα : Τὰ ἐπικρατέστερα εὐτελέστερα ποιήσει , τοὺς ἄνδρας δηλονότι | ||
| ἐγκυκλία , παίκτειρα διώγμασιν ἠεροφοίτοις , ἣ φάος ἐκπέμπεις ὑπὸ νέρτερα καὶ πάλι φεύγεις εἰς Ἀίδην : δεινὴ γὰρ ἀνάγκη |
| τὸν ἱστιῶντ ' ἐπαινέω : καἴ κα τις ἀντίον τι λῆι τήνωι λέγειν , τήνωι κυδάζομαί τε κἀπ ' ὦν | ||
| τις περισσόν , αἰ δὲ λῆις , πὸτ ἄρτιον ποτθέμειν λῆι ψᾶφον ἢ καὶ τᾶν ὑπαρχουσᾶν λαβεῖν , ἦ δοκεῖ |
| κάκ ' ἔμαθεν , οὐκ ἐθελήσει ἔργον ἐποίχεσθαι , ἀλλὰ πτώσσειν κατὰ δῆμον βούλεται , αἰτίζων βόσκειν ἣν γαστέρ ' | ||
| ἀλλοτρίους οἴκους . καὶ γὰρ ὁ πτωχὸς εἴρηται παρὰ τὸ πτώσσειν καὶ ὑποκατακλίνεσθαι τοῖς δοῦναι δυναμένοις . συμβαίνει δὲ καὶ |
| δ ' ἄχος αἰὲν ἄλαστον κείνου , ὅπως δὴ δηρὸν ἀποίχεται , οὐδέ τι ἴδμεν , ζώει ὅ γ ' | ||
| . τοιοῦτον οὖν ἐστι τὸ κείνου , ὅπως δὴ δηρὸν ἀποίχεται : ἀντὶ γὰρ τοῦ ὡς . Ὄφρα . Πάλιν |
| ἀκίχητα : ἀκατάληπτα , ἄγνωστα : ἀπὸ τοῦ κιχῶ κιχήσω ἀκίχητα , Αἰσχύλος : ἀκίχητα γὰρ ἤθεα καὶ κέαρ ἀπαράμυθον | ||
| ἐπὶ δεξιὰ δέ τις ἐλαύνων μάτην ἂν πονῶν ὀφθείη καὶ ἀκίχητα , τὸ τοῦ λόγου , διώκων . ταύτης ἡ |
| . πέμπτα δέ , ὅτι πολλοὶ οὐ συγγενόμενοι σοφισταῖς ἄξιοι λόγω γεγένηνται . ἐγὼ δὲ κάρτα εὐήθη νομίζω τόνδε τὸν | ||
| ἀποδεικτὰ καὶ τὰ καθόλω τὰ ὑπὸ τῶ νόω διὰ τῶ λόγω καταλαμβανόμενα ” . ἐν δὴ τούτοις μεῖζον μὲν λέγει |
| πρᾶν ἀμάντεσσι παρ ' Ἱπποκίωνι ποταύλει . εὗρε θεὸς τὸν ἀλιτρόν : ἔχεις πάλαι ὧν ἐπεθύμεις : μάντις τοι τὰν | ||
| ἀδίκων , μή τιν ' ὑπερβασίην κατέχων μήθ ' ὅρκον ἀλιτρόν , ἀλλὰ δίκαιος ἐών , μὴ τὰ δίκαια πάθηι |
| τούτοις : ὕει μὲν ὁ Ζεύς , ἐκ δ ' ὀρανῶ μέγας χειμών , πεπάγασιν δ ' ὑδάτων ῥοαί . | ||
| χλαμύδα ὀνομάσαι Σαπφὼ ἐπὶ τοῦ ἔρωτος εἰποῦσαν ἐλθόντ ' ἐξ ὀρανῶ πορφυρίαν ἔχοντα προιέμενον χλαμύν . Καὶ τὰ μὲν ἐπὶ |
| οἰκίαν τοῦ Ἱέρωνος τὴν εὐδαίμονα : τὸ δὲ ὅθεν ὁ πολύφατος μέχρι τοῦ Κρόνου παῖδα , διὰ μέσου οὕτως : | ||
| : καυστικὸν ἢ λαμπρόν ἄεθλα : ἔπαθλα ἔλδεαι : ἐπιθυμεῖς πολύφατος : πολύφημος ἀφνειάν : πλουσίαν θεμιστεῖον : δίκαιον πολυμάλῳ |
| διακριθείημεν ἀκολούθως δὲ καὶ τὸ εἴημεν διακοσμηθεῖμεν καὶ διακριθεῖμεν καὶ εἶμεν λέγοντες καὶ τὰ τούτων δεύτερα διακοσμηθεῖτε καὶ διακριθεῖτε καὶ | ||
| πολλάκις ἀντιμεταλαμβάνεσθαι τὰς ἀρχάς . δαμοκρατίαν δ ' ἀναγκαῖον μὲν εἶμεν πάντως : δεῖ γὰρ τὸν πολίταν μέρος ὑπάρχοντα τᾶς |
| τις ἐρωτᾷ , νῦν δὲ τὴν Σωκράτους ἐρώτησιν φύγοιμι . Μακάριόν γε , ὦ Ἱππία , πάθος πέπονθας , εἰ | ||
| ἔχει . Μὴ φεῦγ ' ἑταῖρον ἐν κακοῖσι κείμενον . Μακάριόν ἐστιν υἱὸν εὔτακτον τρέφειν . Μηδέποτε πειρῶ δύο φίλων |
| ' οἶμαι πονηρᾶς ψυχῆς ἕξει δοξάζοντα συγγενῆ ἑαυτῆς χρηστὴ ἐποίησε δοξάσαι ἕτερα τοιαῦτα , ἃ δή τινες τὰ φαντάσματα ὑπὸ | ||
| : πάντα ταῦτα ὑπερβάλλει ἀδυναμίᾳ τοῦ ἐν αὐτοῖς ψευδῆ τινα δοξάσαι . λείπεται δὴ ἐν τοῖς τοιοῖσδε , εἴπερ που |
| καὶ πόλεμον λαῶν θοῦρος Ἄρης ἐφέπει , οὐδαμά πω κάλλιον ἐπιχθονίων γένετ ' ἀνδρῶν ἔργον ἐν ἠπείρῳ καὶ κατὰ πόντον | ||
| αὐτὰρ Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος οὔ ποτ ' ἔφασκε ζωοῦ οὐδὲ θανόντος ἐπιχθονίων τευ ἀκοῦσαι , ἀλλά μ ' ἐς Ἀτρεΐδην , |
| τοῖς ἀργοῦσιν οὐ παρίσταται . κακὸν γὰρ αἰδώς , ἔνθα τἀναιδὲς κρατεῖ . αἰσχρόν γ ' ὅταν τις ἐπὶ γλώσσῃ | ||
| δὲ τοῖς ἀργοῦσιν οὐ παρίσταται κακὴ γὰρ αἰδώς , ἔνθα τἀναιδὲς κρατεῖ αἰσχρόν γ ' ὅταν τις † ἐπὶ γλώσσῃ |
| ἀντιθέτων κατεσκεύασται , ὥστ ' ἀποκναίειν τοὺς ἀκούοντας ἀηδίᾳ καὶ κόρῳ . ὃ δὲ λέγω , τοιοῦτόν ἐστι . πάσης | ||
| υἱόν ˘˘˘ ] ! ιαντα ? ? μέγαν – οὐ κόρῳ ] ἀλλ ' ἀρετᾷ . ˘ – γὰρ ] |
| καὶ ὑπὸ σποδῷ ἀκάματον πῦρ : καιόμενος δ ' ὑπὸ τεῦς καὶ τὰν ψυχὰν ἀνεχοίμαν καὶ τὸν ἕν ' ὀφθαλμόν | ||
| , ὥς τυ φάγωντι . καὶ πόκ ' ἐγὼν παρὰ τεῦς τι μαθὼν καλὸν ἢ καὶ ἀκούσας μέμναμ ' , |
| ὁ Πίνδαρος : ἓν παρ ' ἐσλὸν πήματα σύνδυο δαίονται βροτοῖς . χρῶνται δὲ τῷ ἔμπαν ἀντὶ περισπωμένου τοῦ ὁμῶς | ||
| , ἢ τί τὸ κάλλιον † παρὰ θεῶν γέρας ἐν βροτοῖς ἢ χεῖρ ' ὑπὲρ κορυφᾶς τῶν ἐχθρῶν κρείσσω κατέχειν |
| μεγάλως ἐμίσησαν : ἃ δὴ πάντα ἀναλογισάμενοι ἐκ τᾶς παραδεδομένας ἁμῖν ἱστορίας , καὶ μαθόντες ὅτι καὶ ὑπὸ τέκνων καὶ | ||
| τῶν ἀνθρώπων γένει , ἇς μετέχει μὲν ὁ παρ ' ἁμῖν βασιλεύς , μετέχει δὲ καὶ ὁ ἐν τῷ παντὶ |
| φαίνετο βουλή : αὐτὸν μὲν σχέσθαι , κρύψαι δ ' ἀδόκητα μάχαιραν καλήν , ἥν οἱ ἔτευξε περικλυτὸς Ἀμφιγυήεις , | ||
| ] λέχος αἰνογάμου ! [ ˘˘ – | ] Ἑλένης ἀδόκητα [ ] ? κόραις καὶ ἀα ! ! ! |
| , ἐπεὶ οἱ Δωριεῖς διαιροῦσι Λητόα λέγοντες . Χ : αἲ γάρ πως αὐτόν με μένος καὶ θυμὸς ἀνείη ὤμ | ||
| ἰότητι , βίῃ δ ' ὅ γε φέρτερος ἦεν . αἲ γάρ , Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλον |
| δύσμορος ἀντέχει ; Ὦ παλάμαι θνητῶν , ὦ δύστανα γένη βροτῶν οἷς μὴ μέτριος αἰών . Οὗτος πρωτογόνων ἴσως οἴκων | ||
| ποίησε καὶ ἠέρι δῶκε φέρεσθαι . Τοὺς δὴ νῦν καλέουσι βροτῶν ἀπερείσια φῦλα μέμνονας , οἵ ῥ ' ἔτι τύμβον |
| : ὅθεν καὶ Στράττις ἐν Φοινίσσαις εἶθ ' ἥλιος μὲν πείθεται τοῖς παιδίοις , ὅταν λέγωσιν ἔξεχ ' ὦ φίλ | ||
| δῶρα : νῦν ἐλπίδες : ἐκ τοῦ ἀπελθεῖν τὰ δῶρα πείθεται ὁ χορὸς ὅτι μέγα κακὸν γενήσεται ἐξ οὗ ἀναγκασθήσεται |
| συσχηματιζόμενος εὐεργετικὸς εἶναι καὶ πολὺ μᾶλλον ἀγαθοποιός , ἀγαθοποιῷ δὲ ἤπιος αὐτὸ μόνον , καὶ κακοποιὸς κακοποιῷ , κατὰ δὲ | ||
| καὶ Ἰωνικῇ τροπῇ ἠγηλάζει . Ἤπιος . παρὰ τὸ ἔπος ἤπιος , καὶ τροπῇ τοῦ ε εἰς η , ἤπιος |
| δεῖ διόλου τὸ ἴσον φαίνεσθαι , μὴ πῆ μὲν υἱὸν ἀναι - ρεῖν ὡς κατὰ τῆς δημοκρατείας βουλευσάμενον , αὐτὸν | ||
| τὸ μεῖζον μέγεθος τοῦ δρομήματος , περὶ τὰς ρπʹ μοίρας ἀναι - ρεῖ . ἐὰν δὲ γενομένης κατακλίσεως ἡ ☾ |
| πεποίηται : ἀλλ ' ἄγετ ' , αἴ κέν πως θωρήξομεν υἷας Ἀχαιῶν . διὰ τοῦτο ἐπαινεῖ τὸν Νέστορα , | ||
| τοῦ ταγεύοντος : ἀλλ ' ἄγετ ' αἴ κέν πως θωρήξομεν υἷας Ἀχαιῶν καὶ τὸ πρῶτα δ ' ἐγὼν ἔπεσιν |
| ἐν τοῖς πρακτοῖς . ἁ δ ' εὐτυχία καὶ τὰν ὑπερβολὰν ἐπιδέχεται καὶ τὰν μῄωσιν . ὑπερβάλλοισα δὲ γεννᾷ τινας | ||
| δὲ λόγος ωὑτός , θείας τε ἐάσσας καὶ δι ' ὑπερβολὰν λαμπρότατος δυσοράτω , αἰ μὴ τοῖς γνασίοις : μαρμαρυγαί |
| σωφροσύνας ἀπάθειά τε καὶ καρτερία . Καὶ σύνεσις καὶ ἁ πρεσβίστα φιλοσοφία , ἀποκαθαράμεναι ψευδέας δόξας , ἐνέθηκαν τὰν ἐπιστάμαν | ||
| νεμεσῶσα φέρεις κατὰ ταρτάρου . Ἀρχὰ καὶ πάντων γέννα , πρεσβίστα κόσμου μᾶτερ καὶ νὺξ καὶ φῶς καὶ σιγά , |
| ἐξεκέχυτο τὴν ψυχήν . , ; , . . κοσμιότης τάττουσα κοσμιότης καὶ σωφροσύνη οὐ μόνον εἰσὶν ἀπαλλαγαὶ καὶ ἀφαιρέσεις | ||
| θεοῦ καὶ δημιουργικὴ ἐνέργεια ἡ γεννῶσα τὰ θεῖα γένη καὶ τάττουσα ἀϊδίως τε καὶ ἀμεταβλήτως , ἡ δὲ σύμφωνος τῷ |
| ἕνα εἶναι , ἀλλ ' ἔστι κατὰ μέρη γενητὸς καὶ φθαρτός , ὡς καὶ τὸ ὅλον σῶμα : εἰ δὲ | ||
| ' ὅτι μερίζει τὴν ὄπα , τὸ δ ' ὅτι φθαρτός ἐστι , καὶ ἐξ ἄλλων ἄν τις ἴσως ἑπομένων |
| εἴσω . πουλύποδός μοι , τέκνον , ἔχων νόον , Ἀμφίλοχ ' ἥρως , τοῖσιν ἐφαρμόζειν , τῶν κεν κατὰ | ||
| κακόν ἐστιν πουλύποδός μοι , τέκνον , ἔχων νόον , Ἀμφίλοχ ' ἥρως , τοῖσιν ἐφαρμόζου τῶν κεν κατὰ δῆμον |
| τῶν παίδων , ἀλλὰ μᾶλλον τοῖς ἀδίκοις καὶ ἀτάκτοις . αὐχμεῖς αἰσχρῶς : ὁ ἄδικος λόγος φησίν . ἀντὶ τοῦ | ||
| . φοιτᾶν ] εἰς ἐμέ . γνωσθήσει ] γνωσθήσῃ . αὐχμεῖς ] πτωχεύεις . αἰσχρῶς ] κακῶς . ὁ Τήλεφος |
| ἀφορμῆς καὶ πλείστων λόγων καὶ κατὰ σμικρὰ γινωσκομένων συνάγοντα καὶ καταμανθάνοντα , εἰ ὅμοιά ἐστιν ἀλλήλοισιν , αὖθις τὰς ἀνομοιότητας | ||
| καλῶν αἴτια , ἀπὸ τῆς τῶν αἰσχρῶν ῥήσεως τὸ αἰσχρὸν καταμανθάνοντα : καὶ τὸ μὲν ἔργον τῶν αἰσχρῶν ἀποτρέπει , |
| . τέκμαρ ? ? δὲ λέξω ? , ⋮ τῶι τόδ ? ' εὐδερκὲς ? [ ] φέρεις [ . | ||
| ᾤμην ἐγὼ τοὺς ἰχθυοπώλας εἶναι πονηροὺς τοὺς Ἀθήνησι μόνους . τόδ ' , ὡς ἔοικε , τὸ γένος ὥσπερ θήριον |
| τοῦ βασιλικός : τὸ γὰρ γρυπὸν ἀεὶ τῷ βασιλικῷ καὶ εὐγενεῖ προσάπτει , καὶ τὸ γρυπὸν τοῦ σιμοῦ εὐμορφότερόν ἐστι | ||
| ταύτην μάλιστα τῆς κόρης ἀσπάζεται , ὡς μὴ μιαίνοι βωμὸν εὐγενεῖ φόνωι . ἡδέως τε τοῦτ ' ἐδέξατο καὶ πλοῦν |
| τοῖς δεομένοισι : διὰ σὲ γὰρ πάσχω τάλας ἀδίκως , προδέδομαι δ ' ὑπὸ κασιγνήτου σέθεν , δίκαια πράξας : | ||
| ἀλλ ' ἐγὼ κατεστασίασμαι , καὶ φησάντων τινῶν μοι συναγωνιεῖσθαι προδέδομαι διὰ τὰς τούτων ἑταιρείας , ἐκείνως δῆλον ὑμῖν ἔσται |
| , ὡς ὅσων ἂν πόλεων μὴ θεὸς ἀλλά τις ἄρχῃ θνητός , οὐκ ἔστιν κακῶν αὐτοῖς οὐδὲ πόνων ἀνάφυξις : | ||
| ' , ἐγὼ δ ' ὔμμιν θεὸς ἄμβροτος , οὐκέτι θνητός καὶ ἤδη γάρ ποτ ' ἐγὼ γενόμην κόρη τε |
| Φρονίοιο Νοήμων ἐγγύθεν ἐλθὼν Ἀντίνοον μύθοισιν ἀνειρόμενος προσέειπεν : “ Ἀντίνο ' , ἤ ῥά τι ἴδμεν ἐνὶ φρεσὶν ἦε | ||
| ἦ ῥα , καὶ Ἀντίνοον ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : “ Ἀντίνο ' , ἦ μευ καλὰ πατὴρ ὣς κήδεαι υἷος |