| συνᾴδει τούτοις γράφων : ποῖος δ ' ἂν οἶκος τεκτόνων πλασθεὶς ὕπο δέμας τὸ θεῖον περιβάλοι τοίχων πτυχαῖς ; . | ||
| τε καὶ μετάφρενον : θώραξ δέ μοι γελοῖος ἀμφὶ σώματι πλασθεὶς παρῃώρητο μιμηλῇ τέχνῃ σφραγῖδα χαλκοῦ πᾶσαν ἐκτυπούμενος : ὁρῶ |
| δ ' ἂν οἶκος τεκτόνων πλασθεὶς ὕπο δέμας τὸ θεῖον περιβάλοι τοίχων πτυχαῖς ; ὁρᾶθ ' ὅσοι νομίζετ ' οὐκ | ||
| ἀρνακίδων ” † . δέον εἰπεῖν : τίς ἄν μοι περιβάλοι ἐξ ἀρνακίδων σισύραν ; ἀποστερητρίδα : ἅμα μὲν καὶ |
| πάλιν προστιθέσθω . Ἕτερον πειρητήριον : νέτωπον ὀλίγον ἐν εἰρίῳ εἱλίξας προσθεῖναι , καὶ ὁρῇν ὅθεν ἂν τοῦ στόματος ὄζῃ | ||
| ἂν ἄλλων θηρίων ὀσμὴν λάβῃ , στρόβιλος ἀμφ ' ἄκανθαν εἱλίξας δέμας , κεῖται θιγεῖν τε καὶ δακεῖν ἀμήχανος . |
| , βραχέως Ἕλληνες . βρενθύεσθαι τὸ μετασυνωνοίας ἐπαίρεσθαι Ἀττικοί . βοήσεται Ἀττικοί , βοήσει Ἕλληνες . βαδιοῦμαι βαδιεῖ βαδιεῖται καὶ | ||
| οὐ δυσχερανεῖ δή που δικαίως , οὐδ ' ὡς ἠδικημένος βοήσεται . μᾶλλον δὲ εἰ μὲν οὐδεὶς τῶν δωρεῶν ἐκπεσεῖται |
| φύσις τόδ ' οἶδεν ὡς ἔχει μόνα : πεπαίδευται γὰρ αὐταύτας ὕπο . θαυμαστὸν οὐδὲν ἁμὲ ταῦθ ' οὕτως λέγειν | ||
| ἐς τὸ ὁρατὸν ἐπισυνερχόμενα ἀμοιβᾷ γενέσιος καὶ ἀνταποδόσει φθορᾶς κύκλον αὐταύτας ἀναποδιζοίσας , τὰ δὲ καὶ ὑπὸ ἀφροσύνας ἀνθρωπίνας ὕβρι |
| , ἡσυχίαν ἄγειν ἠγάπησεν . Ἡκέτω δὲ ἡμῖν εἰς μέσον τυφλὸς ὁ παῖς περὶ οὗ ὁ λόγος , χειραγωγούμενος τῷ | ||
| τεκμαίρεσθαι τοῖς τοιούτοις , τί ἂν πάθοι τις , εἰ τυφλὸς ὢν ἐπιθυμοίη φιλοσοφεῖν ; τῷ διαγνῷ τὸν τὴν ἀμείνω |
| ἀπὸ παντὸς τοῦ σώματος , καὶ ἀπὸ μὲν τῶν ὑγιεινῶν ὑγιεινός , ἀπὸ δὲ τῶν νοσερῶν νοσερός . ἀπὸ παντὸς | ||
| ἦν τῇ τοῦ παντὸς φύσει , ὥστε ἐκ τοιαύτης διαίτης ὑγιεινός τε ἦν καὶ ἰσχυρός , καὶ κατεγήρα εἰς τὸ |
| θύγατερ , αἰαῖ τύχας : ξυνοικεῖς ὦν νέωι γ ' ἔσσα παλαιτέρα . ὃ μὲν γὰρ ἄλλην λαμβάνει νεανίδα , | ||
| δὲ τὴν πρόσοδον : ἔσμιον τὸ νόστημον : Ἕσπερος : ἔσσα : ἐσσὴν ὁ βασιλεὺς , ἢ ὁ ἡγεμών : |
| ἐπιτροπευτικὸς ἀνήρ , τοῦτον πειρᾷ ὠνεῖσθαι , ὥσπερ , ὅταν τέκτονος δεηθῇς , καταμαθὼν εὖ οἶδ ' ὅτι ἄν που | ||
| ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων λεʹ , ὧν τελευταῖος : ἔργον δικαίας τέκτονος τάδ ' ὧδ ' ἔχει . ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι |
| αὑτὸ ὁσημέραι καὶ ὧραι , καθὸ καὶ ὁ Ἀκραγαντῖνός φησι σφαῖρος κυκλοτερής , μονίηι περιηγέι χαίρων σφαῖρον μὲν καλέσας τὴν | ||
| οὐ βλασφημία , οὐχ ὁτιοῦν ἅπτεται , ὅταν γένηται “ σφαῖρος κυκλοτερὴς μονίῃ ” . Οὐκ εἰμὶ ἄξιος ἐμαυτὸν λυπεῖν |
| καὶ Ἀμφιάρεως : ἑκατέρως λέγουσιν : ” ὦ δέσποτ ' Ἀμφιάραε πολυτίμητ ' ἄναξ . ” ἀναβάλλεσθαι τὸ ἱμάτιον : | ||
| ἀνασχετάς καὶ παρ [ ἀμυντής , ἀλκηστής ὦ δέσποτ ' Ἀμφιάραε πολυτίμητ ' ἄναξ ἄψοφον ἔχειν στόμα ἀνίερος τύχη δημεχθὴς |
| καὶ μάλα εἴχομεν ἂν αὐτῷ διαλέγεσθαι : Φέρε , ὦ νομοθέτα , εἴτε Κρησὶν εἴθ ' οἱστισινοῦν νομοθετεῖς , πρῶτον | ||
| δέ , δύσκλεια δὲ τἀναντία ; ἥκιστα , ὦ φίλε νομοθέτα , φήσομεν . ἀλλὰ τὸ μήτε τινὰ ἀδικεῖν μήτε |
| δυσανασχετόντων : ἐπὶ τοῦ Κύκλωπος καὶ τοῦ Ὀδυσσέως . Οἶος πέπνυται : τοὶ δὲ σκιαὶ ἀΐσσουσιν : ἐπὶ τῶν ἄγαν | ||
| Ἰθάκην γάρ ποτε τὸν Ὅμηρον πλεῦσαί φασιν ἀκούσαντα , ὡς πέπνυται ἔτι ἡ ψυχὴ τοῦ Ὀδυσσέως καὶ ψυχαγωγίᾳ ἐπ ' |
| . πρῶτον μέν , ἐξ ὧν πάντα γίγνεται βροτοῖς , εὔογκος εἶναι γαστρὶ μὴ πληρουμένῃ στέργειν θ ' ὑδρηλοῖς ὥστε | ||
| τοὐναντίον : τὸ σχῆμα σεμνὸς κοὐ ταπεινὸς οὐδ ' ἄγαν εὔογκος ὡς ἂν δοῦλος , ἀλλὰ καὶ στολὴν ἰδόντι λαμπρὸς |
| . διό φησιν οὐ γάρ πω σάφα ἴσμεν , οἷος νόος Ἀτρείδαο . ἐοίκασιν οὖν οἱ ἐμπειρικοὶ τοῖς ἀψύχοις : | ||
| Τρῶας καὶ Ἀχαιούς , ἀμφοτέροισι δ ' ἀρήγεθ ' ὅπῃ νόος ἐστὶν ἑκάστου . εἰ γὰρ Ἀχιλλεὺς οἶος ἐπὶ Τρώεσσι |
| τέτοκεν . Τὸν Μουσῶν τέττιγα Πόθος δήσας ἐπ ' ἀκάνθαις κοιμίζειν ἐθέλει πῦρ ὑπὸ πλευρὰ βαλών : ἡ δὲ πρὶν | ||
| ἀναβαλλόμενος . Πανόλβιος γὰρ τῶν ἄλλων ἐλαίῳ τὰς ἀλγηδόνας ἀξιούντων κοιμίζειν τέμνει μοι φλέβα , καὶ ῥᾴων μὲν εὐθὺς ἐγενόμην |
| ' ξομῇ τὸ μὴ εἰδέναι ; Δέδρακα τοὔργον , εἴπερ ἥδ ' ὁμορροθεῖ , καὶ ξυμμετίσχω καὶ φέρω τῆς αἰτίας | ||
| , ὠσὶν δ ' ἐνίει ποθέουσιν : ἀμφοῖν γὰρ φιλίας ἥδ ' ἀρχή : τῇδε καθέξεις αὐτόν , προσβάλλων ἀκοαῖς |
| αὐτῆς , πολλοὶ δὲ καὶ ἐκτὸς ὄντες γένους , ἐπειδὴ ἐκπρεπὲς αὐτῆς ἐθρυλλεῖτο καὶ ἐθαυμάζετο εἶναι τὸ κάλλος . τῆς | ||
| μνήμης , τὸ Τίμαυον : λιμένα γὰρ ἔχει καὶ ἄλσος ἐκπρεπὲς καὶ πηγὰς ἑπτὰ ποταμίου ὕδατος εὐθὺς εἰς τὴν θάλατταν |
| ῥ ' ὁ μὲν ἠϊθέοισι μετέπρεπεν , αὐτὰρ ὁ πόντῳ ὠκύτατος δελφὶς ἑτέρων προφερέστατος ἦεν , δή ῥα τότ ' | ||
| ἐπ ' αὐτοῦ τάχιστα . Ἰδού σοι οὑτοσὶ δελφίνων ὁ ὠκύτατος . Εὖ γε : ἀπελαύνωμεν : σὺ δὲ παρανήχου |
| . νῦν δ ' αἰθέριον κίνυγμ ' ὁ τάλας ἐχθροῖς ἐπίχαρτα πέπονθα . τίς ὧδε τλησικάρδιος θεῶν , ὅτῳ τάδ | ||
| κίνυγμ ' ] κρέμασμα ὑπάρχων ἐχθροῖς ] τοῖς ἄλλοις θεοῖς ἐπίχαρτα ] ἐπιχαρῆ πέπονθα ] ἤγουν πάσχω † τίς ὧδε |
| ἔνδον ὑπὸ στέρνοισιν ἔτι κραδίη ἀλεγεινὴ ταρφέα παλλομένη πτερόεν πελέμιξε βέλεμνον . Ἄλλον δ ' ἰὸν ἀφῆκεν ἐπὶ θρασὺν Ἠετίωνα | ||
| μάλα βαιόν , ὑπὲρ τόξω δὲ βέλεμνον τυτθὸν μὲν τὸ βέλεμνον , ἐς αἰθέρα δ ' ἄχρι φορεῖται καὶ χρύσεον |
| εἰς ἄφθαρτον , ἱλαραῖς ὄψεσιν ἐκ τῆς κατὰ ψυχὴν εὐθυμίας φαιδρὸς καὶ γεγηθώς φησιν : „ ἐμοὶ μὲν ἀπαλλάττεσθαι καιρὸς | ||
| βασιλείαν διὰ τὴν πρὸς Πολυσπέρχοντα ὀργήν . ταῦτα ἀναγνοὺς Κάσσανδρος φαιδρὸς καὶ περιχαρὴς ἐγένετο καὶ τὸν Νικάνορα παραπέμποντα ἐπισπασάμενος εὐηγγελίσατο |
| ἑσπερίῳ τεύξασα κακῶν ἀπότευξιν ἔδωκεν . μέσσοις δ ' ἐν ζῴοισιν ἀφ ' ὕψεος οὐρανίοιο εἵως δυομένου ἵνα τε κλίσις | ||
| : πηγάνου ἐξ ἀγρίοιο δέμας ποίει , ἠδ ' ἐπικόσμει ζῴοισιν λεπτοῖσι , κατοικιδίοις σκαλαβώταις , σμύρνης καὶ στύρακος λιβάνοιό |
| καὶ πρὸς λόγων ἐνίοτε μέγεθος οὐκ ἄφορος , πολυΐστωρ , ἐπινοητικός , πλὴν ἀλλοτρίων μὲν ἐλεγκτικώτατος ἁμαρτημάτων ἀνεπαίσθητος δὲ ἰδίων | ||
| ὁ αὐτὸς ἀλλ ' ὁ μὲν οἷον φυσικὸς ὁ δὲ ἐπινοητικός : οὔτε γὰρ ἡ φύσις οὐθὲν μάτην ἥ τε |
| μηδὲν ἂν ἔξω τοῦ δικαίου φεροίμην : ἄλλως : ταύτην ᾔνεσα βιοτὴν , τὴν μὴ ἔξω δηλονότι τοῦ δικαίου : | ||
| τέκνα † σῴζουσιν αἱ συμβουλίαι ἐγὼ μὲν οὔποτ ' εὐγένειαν ᾔνεσα τὴν προστάταισι χρωμένην ἀναξίοις πολυσπερεῖ μέν , ὦ γέρον |
| ' ἀξίαν ἑκάστῳ τὸ ἐπιτίμιον ὑπάρξαι , πραγματικὸς δὲ καὶ πολύπειρος ἐκ τοῦ πᾶν ἔγκλημα καὶ πρᾶγμα δημόσιόν τε καὶ | ||
| κρατύνει γνώμαις ὀρθοτάταισι συνών , ἀδιάστροφος αἰεί , ὠγύγιος , πολύπειρος , ἀβλάπτως πᾶσι συνοικῶν τοῖς νομίμοις , ἀνόμοις δὲ |
| νόος ἀρχὰ καὶ μέτρον ἐστί . καὶ ὁ μὲν νόος ἀρχὰ νοατῶν τε καὶ φύσει πρώτων : ἁ δὲ αἴσθασις | ||
| , καθάπερ ἐν ἀρχᾷ τῶ λόγω εἶπον , αὐτὸς γὰρ ἀρχὰ καὶ πρᾶτον : θεῖος δὲ ὁ κόσμος καὶ τὰ |
| τῆς εἰς α προσειληφέναι τὸ ς . ὡς γὰρ τῷ ἠρεμῶ τὸ ἠρέμα παράκειται , τῷ σιγῶ τὸ σῖγα , | ||
| ἀδείας , τουτέστιν ἀδεῶς καὶ ἀφόβως . καὶ σχολάζω τὸ ἠρεμῶ καὶ ἡσυχίαν ἔχω , ὅπερ συντάσσεται μετὰ γενικῆς , |
| γεγραμμένος οὐκ οὐσία ἀλλὰ συμβεβηκός , οὐκ ἔμψυχος ἀλλ ' ἄψυχος , οὐκ αἰσθητικὸς ἀλλ ' ἀναίσθητος , ἀλλὰ ζῷον | ||
| . νόμων δὲ ὁ μὲν ἔμψυχος βασιλεύς , ὁ δὲ ἄψυχος γράμμα . πρᾶτος ὦν ὁ νόμος : τούτῳ γὰρ |
| ἐγκεκορδυλημένος Θ : ἐγκεκρυμμένος . Θ ἐγκεκορδυλημένος : ἐγκεκαλυμμένος καὶ συνεστραμμένος , ὥστε μηδ ' ἀνθρώπου σχῆμα δηλοῦν , ἀλλ | ||
| ἄελλα καὶ θύελλα διαφέρει . ἄελλα μὲν γάρ ἐστιν ἄνεμος συνεστραμμένος , θύελλα δὲ ἡ συστροφὴ τοῦ ἀνέμου . ἆθλος |
| ἵνα ] τὸ μὲν φύγῃ , τὸ δ ' ἐναντίον ἕληται , καὶ πάσαις ταῖς φαντασίαις εὐαρεστήσας προφητεύῃ διὰ τῶν | ||
| ἔστιν ἡ προαίρεσις ὄρεξις βουλευτική . ἐπειδὰν γὰρ βουλευσάμενός τις ἕληται καὶ ἡ ὄρεξις ἐπακολουθήσῃ τῷ λογισμῷ ἢ ἀνάπαλιν ὀρεχθεὶς |
| ἀφίκετο δῖα γυναικῶν οὐδόν τε δρύϊνον προσεβήσετο , τόν ποτε τέκτων ξέσσεν ἐπισταμένως καὶ ἐπὶ στάθμην ἴθυνεν , ἐν δὲ | ||
| οὖν ψυχαὶ αὐτῶν εἰσι ; Ναί : ὥσπερ γὰρ ὁ τέκτων , ἐὰν λάβῃ ξύλον καὶ ποιῇ θρόνον ἢ δίφρον |
| , ἐψηφίζετο δέ μοι τὴν ἱερωσύνην τοῦ Ἀσκληπιοῦ μάλα φαιδρῶς ἅπας , ἔτι δ ' ἦν ἐν κατασκευῇ τότε ὁ | ||
| τοῦ ὑπὲρ αὐτοῦ τριγώνου καὶ τοῦ πρὸ ἐκείνου ὁμοειδοῦς , ἅπας δὲ πεντάγωνος τοῦ κατ ' αὐτὸν ἐπὶ βάθος τριγώνου |
| πρῶτος ἐπιπολάσει τῷ ὕδατι καὶ ἐνεργείᾳ αἰσθητὸς γενήσεται ὁ πάντων ἀνώτατος βάτραχος , εἶτα προϊούσης τῆς τήξεως ὁ μετ ' | ||
| . ἀπεδείχθη οὖν , ὡς οὐ παρὰ τὸ ἐγγύτατος ἢ ἀνώτατος ἡ ἀνωτάτω καὶ τὰ τούτοις ὅμοια ἐγίνετο . ἔστι |
| ] . ἔστιν οὖν τὸ λεγόμενον , μέλαιναν φρῖχ ' ὑπαΐξει , τὸ μέλαν κῦμα ὑποτροχάσεται ἰχθὺς ὃς φάγοι ἂν | ||
| . . Φ θρώσκων τις κατὰ κῦμα μέλαιναν φρῖχ ' ὑπαΐξει ἰχθὺς ] ' πρὸς τὸ σημαινόμενον : Φιλήτας γὰρ |
| ποδ [ ! ! ! ! ! ! ] α Καλλιόπας ανε [ ! ! ! ! ! ] δια | ||
| εὐαίνετε Κηΐα μέριμνα . Πρέπει σε φερτάταν ἴμεν ὁδὸν παρὰ Καλλιόπας λαχοῖσαν ἔξοχον γέρας . † Τιην † Ἄργος ὅθ |
| δὲ τὸ διὰ τῶν κωδιῶν φάρμακον , ἄριϲτον μὲν πιεῖν ἡδονῆϲ χάριν , ἄριϲτον δὲ ἐπὶ θερμῶν καὶ μεγάλων ἰϲχῦϲαι | ||
| πόνοϲ τε τοῦ ϲώματοϲ πολυειδὴϲ παντάπαϲιν ἐλαφρὸϲ καὶ οὐκ ἄτερ ἡδονῆϲ παρακολουθεῖ : διὸ καλῶϲ ὁ Νίκανδροϲ ἐπιπεφώνηκεν : καμάτου |
| κεῖνος δ ' οὖν ἐστιν ἄριστος , ἂν πεινῶσι μεταξὺ φέρῃς κρέας ὀπτὸν ἑκάστῳ , θερμόν , ἁπλῶς ἁλίπαστον , | ||
| πανσόφως καὶ λεύκανον σκοτασμὸν ἐγκεκρυμμένον ἐνδοσθίοις δράκοντος , ἕως ἂν φέρῃς ἔξω τὸ κεκρυμμένον ἄρρητον τέρας . γενήσεται γὰρ ἔκλαμπρος |
| ἐξήσκησαν ᾗ νομίζεται . Ἐπεὶ δὲ παντὸς εἶχε δρῶντος ἡδονὴν κοὐκ ἦν ἔτ ' ἀργὸν οὐδὲν ὧν ἐφίετο , κτύπησε | ||
| παῖς : ἀσπιδηφόρου : καλύπτεις ἐν ἀφανείᾳ : κρύπτεις : κοὐκ ἄν γε λέξαιμ ' ἐπ ' ἀγαθοῖσι : πρὸς |
| ἔδωκεν : δὼς ἀγαθή , ἅρπαξ δὲ κακή , θανάτοιο δότειρα : ὃς μὲν γάρ κεν ἀνὴρ ἐθέλων , ὅ | ||
| , ὡς φιλεῖς ξένους καὶ πλησίους ? ? ? . δότειρα χεῖρα τοῖς πᾶσι διανείμεις : κἀμοὶ ἀόκνως εὐμενῶς χαρίζασθε |
| οὖν ψευδὴς προτέτακται , ἐπειδὴ ὁμολογουμένως ἐκ ψευδῶν σύγκειται , εἰκονίζων δὲ ἀλήθειαν εἴρηται , ἀντὶ τοῦ εἰκόνα ἀληθείας ἔχων | ||
| τῶν λόγων ἰδέᾳ πειρατέον ἐκμανθάνειν . Μῦθός ἐστι λόγος ψευδὴς εἰκονίζων ἀλήθειαν , εἰδέναι δὲ χρή , ὅτι μὴ περὶ |
| τὸ δὲ ὑπ ' ἄλλου ἔξωθεν κινεῖται , δύο ὄντων ἀρχικῶν τῆς κινήσεως τοῦ τε ἀκινήτου καὶ τοῦ αὐτοκινήτου , | ||
| ἄρχοντος , ξυνέθηκε μετὰ ταῦτα πρὸς αὐτὸν ἐπιστολὴν ξύμβουλον τῶν ἀρχικῶν καὶ καλέσας τὸν Δάμιν „ σοῦ „ ἔφη ” |
| δόγμασιν ἀνασκεδάσασα μόλις ἴσχυσεν ὡς ἐν αἰθρίᾳ καθαρᾷ τοῦ πάλαι κρυπτομένου καὶ ἀειδοῦς φαντασίαν λαβεῖν : ὃς ἕνεκα φιλανθρωπίας ἀφικνουμένην | ||
| ὄντος εἴρηται τοῦ χοροῦ , ἀλλ ' ἔξω ἑστῶτος καὶ κρυπτομένου ἡ φωνὴ μόνη τοῖς ἔνδον ἐξηκούετο . οὐ γὰρ |
| ἅπαντα κἀπονήσατο ἀρεστά : τόφρα δ ' ἐσθίει μὲν ἐν μυχῶι προνὺξ προῆμαρ , ἐσθίει δ ' ἐπ ' ἐσχάρηι | ||
| ἵνα λευκὸν ὕδωρ νυχίας ὑπὸ θέρμης ῥήγνυται ἐν σκιερῶι λιπαρῶι μυχῶι εὐλίθου ἄντρου , ναίουσαι πεπότησθε βροτῶν ἐπ ' ἀπείρονα |
| ὕδωρ ἀγέτω μὲν ἀρχόμενος ἐκ τῶν κοινῶν ναμάτων , μὴ ὑποτέμνων πηγὰς φανερὰς ἰδιώτου μηδενός , ᾗ δ ' ἂν | ||
| ἤγουν ἔντερα , ὡς μάγειρος γὰρ ταῦτα ἀπεκρίνατο . ὅστις ὑποτέμνων : ὅταν γὰρ ὑποτέμνηται παχύτερα γίνονται . τὸ γὰρ |
| οὖν κτείνουσιν ἀλλήλους χαλᾷς τὸ μὴ τίνεσθαι μηδ ' ἐποπτεύειν κότῳ , οὔ φημ ' Ὀρέστην ς ' ἐνδίκως ἀνδρηλατεῖν | ||
| ” ἐπὶ δὲ τοῦ φθονεῖν “ ἐξείπω , καὶ μήτι κότῳ ἀγάσησθε ἕκαστος , ” ἐπὶ δὲ τοῦ ζηλοῦν “ |
| χρόα καλόν οὐδὲ τῷ οὐκ ἂν ἐφ ' ὑμετέρων ὀχέων πληγέντε κεραυνῷ , εἴγε τὰ τοιαῦτα δι ' αὑτῶν ἐπεδείξατο | ||
| : ἡ διπλῆ , ὅτι ἀρσενικῶς τὸ δυικὸν ἐσχημάτισται , πληγέντε ἀντὶ τοῦ πληγείσα . καὶ Ἡσίοδος προλιπόντ ' ἀνθρώπων |
| : ἐπὶ τῶν ἀφύκτων . Λύδιον ἅρμα : ἐπὶ τῶν ταχυτάτων . Καὶ , παρὰ Λύδιον θέεις . Λευκῷ λίθῳ | ||
| , πέδασον ἔγχος Οἰνομάου χάλκεον , ἐμὲ δ ' ἐπὶ ταχυτάτων πόρευσον ἁρμάτων ἐς Ἆλιν , κράτει δὲ πέλασον . |
| τοῖς ἀργοῦσιν οὐ παρίσταται . κακὸν γὰρ αἰδώς , ἔνθα τἀναιδὲς κρατεῖ . αἰσχρόν γ ' ὅταν τις ἐπὶ γλώσσῃ | ||
| δὲ τοῖς ἀργοῦσιν οὐ παρίσταται κακὴ γὰρ αἰδώς , ἔνθα τἀναιδὲς κρατεῖ αἰσχρόν γ ' ὅταν τις † ἐπὶ γλώσσῃ |
| εἰ μή τι καὶ μᾶλλον ὀνίνησιν . ἡ μὲν γὰρ οἶά τις ἀστεμφὴς δέσποινα καὶ ἀθώπευτος κελεύει καὶ διατάττει , | ||
| λέγει πρὸς αὐτόν : Κακὲ δοῦλε , οὐχ ὁρᾷς , οἶά με ἐζημίωσας ; εἰ γὰρ σὺ μὴ ἐγεννήθης , |
| Χαλκηδονίου [ ] σθένος , ὀργίσαι τε αὖ πολλοὺς ἅμα δεινὸς ἁνὴρ γέγονεν καὶ πάλιν ὠργισμένοις ἐπάιδων κηλεῖν , ὡς | ||
| ἐξέπληττε , τῷ τρόπῳ δὲ ἔθελγεν αὐτὸς ὢν καὶ ῥήτωρ δεινὸς καὶ ἀνὴρ χρηστός . τί πρῶτον ἐννοήσω καὶ διὰ |
| δὲ ποιήματα ὧδ ' ἔχει : ἥξεις δὲ Λιγύων εἰς ἀτάρβητον στρατὸν , ἔνθ ' οὐ μάχης , σάφ ' | ||
| δὲ ποιήματα ὧδ ' ἔχει : ἥξεις δὲ Λιγύων εἰς ἀτάρβητον στρατόν , ἔνθ ' οὐ μάχης , σάφ ' |
| μοι . Ποῖος στρατιώτης γέγονας , ἵνα παρεμβολὴν βαλὼν σὺ πληγῇς ; περικυκλεῖς ψευδῆ λόγον . τὸν αὐτὸν ἡμεῖς εἴχομεν | ||
| χερσὶν ἀμφήκη πυρόεντ ' αἰειζώοντα κεραυνόν : τοῦ γὰρ ὑπὸ πληγῇς φύσεως πάντ ' ἔργα βέβηκεν , ᾧ σὺ κατευθύνεις |
| δέρας χερσὶν ἐφαπτομένα : „ Αὖθι μένοις παρὰ πατρί , τέκοις δ ' ἐπὶ λῴονι μοίρᾳ ἄλλαν σῷ πολιῷ γήραϊ | ||
| δέρας χερσὶν ἐφαπτομένα : „ Αὖθι μένοις παρὰ πατρί , τέκοις δ ' ἐπὶ λῴονι μοίρᾳ ἄλλαν σῷ πολιῷ γήραϊ |
| Ζέφυρον , ὁ δὲ Ζέφυρος ἔτι μᾶλλον λεπτυνόμενος εἰς Βορέαν ἀποκαθαίρεται : διὸ καὶ λέγει ὦρσε δ ' ἐπὶ κραιπνὸν | ||
| σφι πηγάς : τέσσαρα δέ σφι λέγω εἶναι , οἷσιν ἀποκαθαίρεται ὁ ἄνθρωπος τούτων ἕκαστον : ταῦτα δέ ἐστι τό |
| ' ἰόντι περίφρονι Θειοδάμαντι καί μιν ἑλὼν χερὶ χεῖρα προσηύδων ὧδ ' ἐπέεσσιν : Ἐς πόλιν , εἰ μὴ πάμπαν | ||
| σταθμοῦχος εὖ κατιλλώψας ἄθρει ἀλλ ' ἀρουραῖός τίς ἐστι σμίνθος ὧδ ' ὑπερφυής ; Ζαγρεῖ τε νῦν μοι καὶ πολυξένῳ |
| αὐτὴν τιθεμένην , χωρὶς τῶν προοιμίων . σεμνὸς ] τὸ σεμνός διττῶς λέγεται , καὶ ἐπὶ τοῦ ὑπερηφάνου καὶ ἐπὶ | ||
| : καὶ γὰρ ἐκ τοῦ ἐναντίου σώφρων μὲν λόγος ὁ σεμνός , ὁ δὲ τὸ ἐκπρεπὲς κάλλος ἐπιτηδεύων ἐπίβουλος . |
| λύχνων ἁφάς . εἶτ ' οὐ μέγιστός ἐστι τῶν θεῶν Ἔρως καὶ τιμιώτατός γε τῶν πάντων πολύ ; οὐδεὶς γὰρ | ||
| οὐδ ' ἐπὶ σοὶ μούνῳ κατεθήξατο τόξα καὶ ἰοὺς πικρὸς Ἔρως . τί ζῶν ἐν σποδιῇ τίθεσαι ; πίνωμεν Βάκχου |
| ἅμα καὶ τῶν τοιούτων καταγελῶν , μηδὲ πρότερόν γε σὺ ἀποθάνοις ἢ προπέμψας πάντας τοὺς κόλακας . Τοῦτο μέν , | ||
| δικαστήριον ἀναβάς , κατηγόρου τυχὼν πάνυ φαύλου καὶ μοχθηροῦ , ἀποθάνοις ἄν , εἰ βούλοιτο θανάτου σοι τιμᾶσθαι . καίτοι |
| : τετήρηται γὰρ ἕκαστον τῶν ἀπλανῶν ἄστρων διὰ δεκαπέντε περιφορῶν ἐκφεῦγον τοῦ ἡλίου τὰς αὐγάς , ὁ δὲ ἐνιαυτὸς γίγνεται | ||
| προσφυέστερον οὖν ἐστι τὸ τοῦ Στράτωνος παράδειγμα ταύτας τὰς ὑπονοίας ἐκφεῦγον : ἐὰν γὰρ εἰς ἀγγεῖόν τις πεπληρωμένον ὕδατος ψηφῖδα |
| μέρος , ὃ κυρίως εἰπεῖν ψυχὴ ψυχῆς ἐστι , καθάπερ ὀφθαλμὸς ὅ τε κύκλος σύμπας καὶ τὸ κυριώτατον μέρος τὸ | ||
| δὲ κατὰ χρόαν ὧδε χρὴ διαιρεῖσθαι : γλαυκὸς μὲν ὁ ὀφθαλμὸς ἤτοι διὰ μέγεθος ἢ λαμπρότητα τοῦ κρυσταλλοειδοῦς ἢ προπετῆ |
| ἐρατᾶν ὄχημ ' ἀοιδᾶν τοῦτό τοι πέμπω μεταδόρπιον . ἐν ξυνῷ κεν εἴη συμπόταισίν τε γλυκερὸν καὶ Διωνύσοιο καρπῷ καὶ | ||
| ἀποπνεύσαντες ἀϋτμήν . καὶ τότ ' ἀπειρέσιον νεκύων ἐρύουσιν ὅμιλον ξυνῷ τεθνηῶτας ὁμοῦ λωβήτορι πότμῳ . ὡς δ ' ὅτε |
| πνευμάτιον καὶ τὸ ἡγεμονικόν . τῶν μὲν σαρκίων καταφρόνησον : λύθρος καὶ ὀστάρια καὶ κροκύφαντος , ἐκ νεύρων , φλεβίων | ||
| : ἑκὰς δ ' ἐρυθαίνεται ὕδωρ ξανθῆς ἐκ κονίης , λύθρος δ ' ἔχει ὥστε θάλασσαν , ὣς τότε κητείοιο |
| , ὥς φασι μυθικῶς . Πίνδαρος μὲν λέγει ἑκατογκεφάλου Τυφῶνος ὀβρίμου , Αἰσχύλος δὲ πάλιν περὶ τούτου φησί σμερδναῖσισέλας . | ||
| κατὰ κόσμον ἰοῦσαι : ὣς ἄρα δυσμενέες φοβερὸν βέλος ἀμφεφόβηθεν ὀβρίμου Εὐρυάλοιο : τὸ δ ' οὐχ ἅλιον φέρε δαίμων |
| ἐρέω : φύσις οὐδενὸς ἔστιν ἁπάντων θνητῶν , οὐδέ τις οὐλομένου θανάτοιο τελευτή , ἀλλὰ μόνον μίξις τε διάλλαξίς τε | ||
| τὸν δ ' ἁπαλῆς μάλα χειρὸς ἐπιψαύοντα πόδεσσι γαίης , οὐλομένου δὲ φοβεύμενον ἔργα μόθοιο ἐξῆγεν πολέμοιο δυσηχέος : ὃς |
| τεταρταίης πῆμα βραδὺ μήποτε λήγειν βουλομένης , ἀλλ ' αἰὲν ὅπη πελάσῃσι μενούσης , τόνδε σύ γ ' ἰᾶσθαι δι | ||
| ὥς γ ' ἐμοὶ δοκεῖ , δηλῶν , ὅτι τἀνθρώπεια ὅπη βούλεται στρέφει , καὶ οὐ πάντη τῶν προεχόντων τὰ |
| ἢ ὁ ἄποθεν τοῦ αἰνεῖσθαι , ὅ ἐστιν ἐπαινεῖσθαι : αἶνος γὰρ ὁ ἔπαινος . ἢ ὁ μὴ ἡνίαις εἴκων | ||
| καλὸν εἴ τι ποναθῇ . Ἁγησία , τὶν δ ' αἶνος ἑτοῖμος , ὃν ἐνδίκας ἀπὸ γˈλώσσας Ἄδραστος μάντιν Οἰκλείδαν |
| , οἰκείων ἀνέμων ταμίας , δασύς , ἄλλοτε λεῖος , ἀξύνετα ξυνετοῖσι λέγων , νόμον ἐκ νόμου ἕλκων . ἓν | ||
| τὴν ἐγγὺς λίμνην ὠθουμένων τε καὶ νεῖν οὐκ ἐπισταμένων , ἀξύνετα βαρβαριστὶ τοὺς κτενοῦντας παρακαλούντων . Ἀρχέλαος δ ' ἐν |
| τέχνῃ τινὸς ἀπείρου τὸν Ἀγαμέμνονα περισχοῦσα πέλεκυν ἐς αὐτὸν ἧκεν ἀμφήκη τοῦτον , ὃς καὶ τὰ δένδρα αἱρεῖ τὰ μεγάλα | ||
| ὑπὸ σεῖο κρατεῖται : τοῖον ἔχεις ὑποεργὸν ἀνικήτοις ἐνὶ χερσὶν ἀμφήκη πυρόεντ ' αἰειζώοντα κεραυνόν : τοῦ γὰρ ὑπὸ πληγῇς |
| νιν ἄτερ μαζοῖο τίθητι ; ζαλωτὸς μὲν ἐμὶν ὁ τὸν ἄτροπον ὕπνον ἰαύων Ἐνδυμίων : ζαλῶ δέ , φίλα γύναι | ||
| † τὸ λαχεῖν ἐξ εἱμαρμένης μέλλον τινὶ καὶ ἀπὸ τοῦ ἄτροπον καὶ ἀμετάθετον εἶναι . πήναις ἀτράκτοις νήμασι παρὰ τὸ |
| οἱ πολλοὶ τὰς Μούσας αἰτεῖν . καίτοι Σωκράτης ὁ Ἀθηναῖος ποιητικὸς μὲν οὐκ ἦν , ἐδεήθη δὲ τῶν Μουσῶν παρεῖναί | ||
| χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἐσφήκωντο . Ὁ δὲ τρόπος ἐστὶ ποιητικὸς πράξεως ἢ παθήματος ἢ σχέσεώς τινος , καθ ' |
| οἰκειότατον δὲ κακίας ὄνομα σύγχυσις : οὗ πίστις ἐναργὴς πᾶς ἄφρων , λόγοις καὶ βουλαῖς καὶ πράξεσιν ἀδοκίμοις καὶ πεφορημέναις | ||
| , φθονεῖς , ταράσσῃ , μεταβάλλῃ : διὰ ταῦτα ὁμολογεῖς ἄφρων εἶναι . ἐν δὲ τῷ φιλεῖν οὐ μεταβάλλῃ ; |
| τὸν βάλε μέσσον ἄκοντι , πάγη δ ' ἐν νηδύϊ χαλκός , ἤριπε δ ' ἐξ ὀχέων : ὃ δ | ||
| ' ἐγώ , “ ἔστ ' ἂν χαλκὸς μὲν ὁ χαλκός , τὸ δὲ ἔργον Δημήτριος ὁ Ἀλωπεκῆθεν εἰργασμένος ᾖ |
| τοῦ “ βιοθρέμμονα ” δῆλον , ὅτι ἀήρ , οὐχὶ αἰθήρ . Αἰθέρα : τὸν ἀέρα : ὁ γὰρ αἰθὴρ | ||
| οὐδὲν ἐμπόδιον , οὐ τοῦ ἡλίου πῦρ , οὐχ ὁ αἰθήρ , οὐχ ἡ δίνη , οὐχὶ τὰ τῶν ἄλλων |
| ] Ἀναξιμάνδρου φησὶν ἀκοῦσαι . . . . [ ] πολυμαθίη νόον ἔχειν οὐ διδάσκει : Ἡσίοδον γὰρ ἂν ἐδίδαξε | ||
| τῶν ἄλλων . [ . , , . . ] πολυμαθίη νόον ἔχειν οὐ διδάσκει : Ἡσίοδον γὰρ ἂν ἐδίδαξε |
| , οἷον πάλαισιν τοῦ παλαῖσαι καὶ ὄρχησιν τοῦ ὀρχήσασθαι καὶ αὔλησιν τοῦ αὐλῆσαι καὶ ᾆσιν τοῦ ᾆσαι , καὶ τοίνυν | ||
| Γλαῦκον τὸν Καρύστιον ἡγούμενοι διαφέρειν εὐεξίᾳ ; ἀλλὰ εἰς μὲν αὔλησιν καὶ κιθαρῳδίαν καὶ τὸ περιεῖναι παλαίοντα ἢ πυκτεύοντα τῶν |
| χαίρειν τῶν ὀρνίθων καταπετομένων πρὸς αὐτὸν ᾄδοντα καὶ τῶν θηρίων κηλουμένων ὑπὸ τῆς φωνῆς καὶ παρεστηκότων πρᾴως καὶ ἀθορύβως , | ||
| ἀλλὰ καὶ ὑπὸ μάγων καὶ φαρμακῶν καὶ τῶν ἐπῳδαῖς αὐτῶν κηλουμένων δαιμόνων . Ἀπόλλωνα Δέλφιον , ἐκ τοῦ δηλοῦν τὰ |
| , ὡς ὅσων ἂν πόλεων μὴ θεὸς ἀλλά τις ἄρχῃ θνητός , οὐκ ἔστιν κακῶν αὐτοῖς οὐδὲ πόνων ἀνάφυξις : | ||
| ' , ἐγὼ δ ' ὔμμιν θεὸς ἄμβροτος , οὐκέτι θνητός καὶ ἤδη γάρ ποτ ' ἐγὼ γενόμην κόρη τε |
| λίθους : ἡ ἑτέρα δὲ μάλα εὐπρόσωπος καὶ τὸ σχῆμα εὐπρεπὴς καὶ κόσμιος τὴν ἀναβολήν . Τέλος δ ' οὖν | ||
| κακοδαίμων , ψιλὸς οὖν στρατεύσομαι . Μὴ φροντίσῃς : ὡς εὐπρεπὴς φανεῖ πάνυ . Βούλει θεᾶσθαι σαυτόν ; Εἰ δοκεῖ |
| αὐξηθῆι βροτοῖς . Μεθ ' ὃν κύκλου φοραῖσι ταῖς πολυστρόφοις εὔσημος οὐκ ἄσημός ἐστι Τοξότης τὰ νέρθε δεικνὺς γαστρὸς οὐ | ||
| ] ἐν . ἁλοῦσα ] ἁλοῦσα δὲ ἡ πόλις . εὔσημος ] ἐπίσημος τῶι καπνῶι . θύελλαι ] τῆς φθορᾶς |
| ματᾷ ] οὐ μάτην γίνεται . : δεινὸς γάρ : Δεινὸς ὢν εἰς τὸ νοῆσαι φαίνῃ , καὶ παντοίας εὕρησαι | ||
| προσβλέψαντες αὐτῷ πάλιν τὰ Μουσῶν χορεύειν μέλλωσιν . . . Δεινὸς δὲ ἦν ἄρα οὐ χεῖρα μόνον , ἀλλὰ καὶ |
| θήλεος εἰκασίαν ἐμαλάττετο γοργότητος διορθουμένης τὸ θῆλυ καὶ εἰς ἐξουσίαν ἀμοιρῶν κινήσεως ᾔδει βακχεύεσθαι καὶ τῷ θεῷ εἰσιόντι τὰ ἔνδον | ||
| ἀναγκαῖα πληροῦν ἑαυτῇ τὴν ὕλην ἀρκοῦσαν . ὑγρὸς μὲν ἦν ἀμοιρῶν μαλακότητος , χαλκῷ δὲ ἔχων συνῳδὸν τὴν χρόαν εὐανθὴς |
| . τοῦτο δὲ ϲυμβαίνει τῷ μᾶλλον ἢ ἧττον γίγνεϲθαι τὰϲ διαπνοὰϲ ἐκ τοῦ πυκνοτέραν ἢ ἀραιοτέραν εἶναι τὴν ἕξιν τοῦ | ||
| , εἶθ ' οὕτωϲ τὸ λοιπὸν αἰωρήϲαντεϲ ἐν ἀέρι ψυχρῷ διαπνοὰϲ εὐψυχεῖϲ μηχανώμεθα , κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον ἰαϲόμεθα τὴν |
| . Περίηρς : † ὅπως ἀνὴρ δ ' ἐν ἀσμένοισιν ἀλιτηρὸς ἧστ ' ἐπὶ θάκας κατὰ πέτρας ὁρέων μὲν οὐδὲν | ||
| ὁ δὲ Ἀλκμάν : ὅπως ἀνὴρ δ ' ἐν ἀσμένοισιν ἀλιτηρὸς ἧστ ' ἐπὶ θάκας κατὰ πέτρας ὁρέων μὲν οὐδὲν |
| τοὺς τρόπους τοῦ εὐμεταβλήτου καὶ ἄλλοτε ἄλλῃ πηδῶντος ἀνθρώπου : ἔμπληκτος γὰρ ὁ εὐμετάβλητος : καὶ μὴ πρὸ χειρῶν : | ||
| ἁδηφάγος καὶ ὑβριστής , ὁ δὲ θυμώδης καὶ ἰτητικὸς καὶ ἔμπληκτος , ὁ δὲ νωθὴς καὶ ἐκλελυμένος , ὁ δὲ |
| δ ' ὑπὸ ποσσὶ βέβηκε , χεῖρά τε δεξιτερὴν ἐπὶ τέρματος ὠκεανοῖο πάντοθεν ἐκτέτακεν : περὶ γὰρ τρέμει οὔρεα μακρὰ | ||
| . ἐξανύσας : πληρώσας . καματώδεα : πολυκόπωτα λέγω . τέρματος : ἀγῶνος , πληρώματος , ἀπὸ τοῦ καμπτοῦ ἢ |
| πλέον ἄλλου πυρὸς καῖον καὶ λύκος ἀγριώτερος λύκων ἄλλων καὶ ὠκύτερος ἱέραξ ἱέρακος πέτεσθαι , εἴγε καὶ Καλλικράτην ἀνοσιώτατον τῶν | ||
| ποιοῖς ἐτύμοισιν ὁμοῖα , γλῶσσαν ἔχων ἀγαθὴν Νέστορος ἀντιθέου , ὠκύτερος δ ' εἴησθα πόδας ταχεῶν Ἁρπυιῶν καὶ παίδων Βορέω |
| τις ἐρωτᾷ , νῦν δὲ τὴν Σωκράτους ἐρώτησιν φύγοιμι . Μακάριόν γε , ὦ Ἱππία , πάθος πέπονθας , εἰ | ||
| ἔχει . Μὴ φεῦγ ' ἑταῖρον ἐν κακοῖσι κείμενον . Μακάριόν ἐστιν υἱὸν εὔτακτον τρέφειν . Μηδέποτε πειρῶ δύο φίλων |
| , ὄφρα τί μιν προτιείποι ἀμειβόμενος ἐπέεσσιν : ἀθετεῖται ὅτι γελοῖος , εἰ ἡ μελία ἐπετήδευσε μὴ ἀποτεμεῖν τὸν ἀσφάραγον | ||
| καὶ τί λέγουσιν ἕκαστον ὁρίζονται : ὁ δὲ μηδὲν συνιδὼν γελοῖος ἂν εἶναι δόξειεν ἐπιζητῶν τί ἐστι γραμμὴ καὶ τῶν |
| πάντα γινόμενος δι ' ἀκαθαρσίαν , ὁ παρ ' αὐτοῖς ἐξοχώτατος θεός , καὶ πάντας τοὺς ἄλλους θεοὺς ἀνέλκων εἰς | ||
| κυναγοῦ δ ' ἄλλος Ἀταλάντης γόνος παῖς Παρθενοπαῖος , εἶδος ἐξοχώτατος , Ἀρκὰς μὲν ἦν , ἐλθὼν δ ' ἐπ |
| ἄλλην περιεχούσης , μιᾶς δὲ τῆς ἔξω κρατούσης : ὥστε περιέχοι ἂν κἀκεῖ τὸ πρῶτον καὶ κόσμος νοητὸς ἔσται : | ||
| εἴτε τὸ γένος καὶ τὰς διαφορὰς πάσας τῶν ἐν ἑαυτῷ περιέχοι , παράγει μὲν πολλὰ εἴδη τὰ μὲν ἑαυτῷ προσεχέστερα |
| ἀφ ' ἧς ἡ τοῦ ἀγάλματος διατύπωσις γέγονε , καὶ καταμανθάνει αὐτὸ ἀκριβῶς τῷ ἀρχετύπῳ παρατιθείς , ὅτι καλῶς καὶ | ||
| τῇ ἐνεργείᾳ ταύτῃ συνῇ αὑτό . Δεῖ οὖν , εἰ καταμανθάνει αὑτό , ἀκαταμάθητον τετυχηκέναι εἶναι αὐτοῦ καὶ τῇ αὐτοῦ |
| : τὸ εʹ ” ὑψηλῶν ὀρέων κορυφὰς ἐπὶ “ ⌊ ὅμοιος ⌋ δακτυλικὸς τετράμετρος : τὸ Ϛʹ ” δενδροκόμους ἵνα | ||
| χρήσει : οἷον , σὺ καὶ ὁ πατὴρ ὁ σὸς ὅμοιος . ἔχει δὲ ὁμοίως τῷ : Δαμοίτας καὶ Δάφνις |
| ἅπας . Ὡς δὲ πεσὼν οὐκ ἀπέθανε ἀλλ ' ἦν ἔμπνοος , οἱ Πέρσαι οἵ περ ἐπεβάτευον ἐπὶ τῶν νεῶν | ||
| ' ὅσον ? ? [ ἐκ Θρῄκης ] ? νιφετώδεος ἔμπνοος [ αὔρη ] χειμερίοις πελάγεσσιν ἐπισκαίρουσα [ ] [ |
| ἀπόρρητα ταῦτα καὶ μέγιστα ἐξέφηνέ μοι ἐκεῖνος ὁ πανευκλεὴς καὶ πανευδαίμων ? , ἤρξατο λέγειν [ πρός ] με : | ||
| . καὶ ἡ Πυθία ἔφη : εὐδαίμων , Συβαρῖτα , πανευδαίμων σὺ μὲν αἰεὶ ἐν θαλίῃσιν ἔσῃ , τιμῶν γένος |
| ἐπὶ τούτου τοῦ στίχου πάντῃ γάρ σε περὶ στέφανος πολέμοιο δέδηε Κομανός φησι τὴν περὶ αὐτὸν τοῦ πολέμου καὶ τῶν | ||
| πάντεσσιν ἔασιν ἰχθύσιν : αἰεὶ δέ σφιν ἐνὶ φρεσὶ φῦζα δέδηε , πάντα δ ' ὑποτρομέουσι , σὺν ἀλλήλαις δὲ |
| τοὺς λόγους καὶ οὐκ ἐθέλων διδόναι λόγον , ἀλλ ' ἀπομηκύνων ἕως ἂν ἐπιλάθωνται περὶ ὅτου τὸ ἐρώτημα ἦν οἱ | ||
| εἶτα λογιζόμενος ἐτῶν ἀριθμόν , ὁπόσος ἑκάστῃ ἱκανός , ὑπερεξέπιπτες ἀπομηκύνων τὸ πρᾶγμα ἐς γενεὰς ἄλλας , ὡς ὑπερήμερον γίγνεσθαι |
| ἄλλην οἶσθα καιριωτέραν βουλὴν ἑτοίμαζ ' , ὡς ἔγωγ ' ἀμήχανος χρησμῶν ἀκούσας εἰμὶ καὶ φόβου πλέως . ξένοι , | ||
| πρῶτον μὲν ἔνδοθεν ἐγείρεται καὶ περὶ τὰ χείλη τοῦ πιόντος ἀμήχανος κνησμός , καὶ οἷος δὴ τοὺς χριομένους τῷ ὀπῷ |
| βοήσω . νέρθεν ] ὑποκάτω ὢν δηλονότι . κλύει ] ἀκούει . ἀντιστροφὴ κώλων ζʹ . γᾶ ] η . | ||
| ἐμφθορέων αἰζηῶν , ὕλη δ ' ἐχθομένοιο πυρὸς κατὰ θεσμὸν ἀκούει . . ἀτμεύειν δὲ δουλεύειν , ὑποκεῖσθαι : ἀτμένες |
| , [ φησὶ ] Τρύφων , ὁμοίως τῷ τίς γὰρ ὅδ ' ἄλλος Ἀχαιὸς ἀνὴρ ἠύς τε μέγας τε καὶ | ||
| , ἔγχελυν , σπάρον : ὅταν ἐγγὺς ᾖ δ ' ὅδ ' ὕστερος , ἀρτύω φακῆν καὶ τὸ περίδειπνον τοῦ |
| μέντοι ἑαυτὸν ἐλύσατο . καὶ αἰδοῖ Ἀντωνίου τῇ κηλῖδι τῇδε σιγὴ κατεχύθη ἀργυρώνητος . ἔκρινα δὴ καὶ ταύτην τῆς τύχης | ||
| τῶν ἡδέων ἡγοῦ μᾶλλον συντελεῖν εἰς ἀρετήν . τὰ γράμματα σιγὴ ἔστι ζῶσα τοῖς εἰδόσι , τοῖς δὲ μή , |