| ἅμα καὶ τῶν τοιούτων καταγελῶν , μηδὲ πρότερόν γε σὺ ἀποθάνοις ἢ προπέμψας πάντας τοὺς κόλακας . Τοῦτο μέν , | ||
| δικαστήριον ἀναβάς , κατηγόρου τυχὼν πάνυ φαύλου καὶ μοχθηροῦ , ἀποθάνοις ἄν , εἰ βούλοιτο θανάτου σοι τιμᾶσθαι . καίτοι |
| καὶ Ἀμφιάρεως : ἑκατέρως λέγουσιν : ” ὦ δέσποτ ' Ἀμφιάραε πολυτίμητ ' ἄναξ . ” ἀναβάλλεσθαι τὸ ἱμάτιον : | ||
| ἀνασχετάς καὶ παρ [ ἀμυντής , ἀλκηστής ὦ δέσποτ ' Ἀμφιάραε πολυτίμητ ' ἄναξ ἄψοφον ἔχειν στόμα ἀνίερος τύχη δημεχθὴς |
| ἅπας ] , ἑαυτὸν δὲ οὐδεὶς ᾐτιᾶτοἡγεῖτο γὰρ ἕκαστος τῇ μέμψει τοῦ πέλας ἀνέγκλητος εἶναι , εἶδον , ὅτι τὸν | ||
| φανέρωσον . γέγων ' ] εἰπέ . . αἰτιάματι ] μέμψει . . αἰκίζεται ] κολάζει . . δίδαξον ] |
| τοῦ βίου . Κἂν μυρίων γῆς κυριεύῃς πήχεων , θανὼν γενήσει τάχα τριῶν ἢ τεττάρων . Κακῶς ἀκούων ὅστις οὐκ | ||
| κοιλίας . ⸎ . σύστημα κατὰ περικοπὴν στίχων ηʹ . γενήσει ] γενήσῃ . τὸ ταλαίπωρον ] τὸ ἐπίπονον καὶ |
| . Ὢ φωτὸς ἡδίων ἐμοὶ κόρη καὶ τῶν πώποτε λαλουμένων εὐτυχεστέρα : τὸν ἐραστὴν ἔχεις ἄνδρα , μεθ ' οὗ | ||
| ἡ σμικρὰ πόλις ἐν τραχεῖ σκοπέλῳ κειμένη κρείττων ἐστὶ καὶ εὐτυχεστέρα κατὰ κόσμον οἰκοῦσα ἢ μεγάλη ἐν λείῳ καὶ πλατεῖ |
| κεἴ τις ἄλλος προέστηκεν ἡμῶν κόλαξ . Ἡράκλεις , καὶ κέντρ ' ἔχουσιν . οὐχ ὁρᾷς , ὦ δέσποτα ; | ||
| κατὰ κέντρου , ἢ καὶ ὑποχθονίου , ἢ καὶ δύο κέντρ ' ἐφέπωσιν , μουνὰξ δ ' ἀμφότεροι κατεναντία τῇσιν |
| γυναικὸς καὶ τὸν τρόπον τῆς τελευτῆς ὑπονοῆσαι δίδωσι καὶ τὸ ἐπιστόλιον , εἴπερ ἄρα τῶν γνησίων ἐστίν . : Προσθείη | ||
| , πάρα δ ' ἄτα . ” ἔστιν αὐτοῦ καὶ ἐπιστόλιον τόδε : Ἐπιστέλλεις ἐμὶν ἐκστρατείαν ἐπὶ ἐκδάμως , ὡς |
| : δεφ ? ! ! [ φοιβος ? ? : ινε ! [ ἁγιωντεβωμ ? ? [ κ ? [ | ||
| . . . . . . . . . γὰρ ινε [ καὶ παντα [ τενεος εὐδαιμ [ ! ] |
| ? ? ? ? [ ! ] ? ? [ ἅνθρωποϲ οὐκ εἰϲέρχετ ' εἰϲ τὴν οἰκίαν , ἐπὶ ταῖϲ | ||
| ! ! ! [ πάλιν αὐτὸν αἰτεῖν ? ? [ ἅνθρωποϲ αἰεί φηϲιν αιτη ? ? [ αἰεὶ ? [ |
| Πελασγῶν ἀνδραποδισθῆναι καὶ πάλιν ὑπὸ Ἐρυθραίων ἐλευθερωθῆναι . Πάντα κάλων σεῖε : παροιμία ἐπὶ τῶν πάσῃ προθυμίᾳ χρωμένων : παρῆκται | ||
| ὦ θεῖε Λακωνικόν , πλὴν ὅτι τὸ θ ἐνήλλακται : σεῖε γὰρ τὸ θεῖε παρ ' αὐτοῖς . πότερ ' |
| ἠμὲν δέμας ἠδὲ καὶ αὐδήν : τοῦτον σχολῆς τῆσδ ' ἐκκεκηρῦχθαι λέγω . Καὶ ὃς ἀναστάς : οἱ μὲν ἐκήρυσσον | ||
| : τὸν δ ' ἀθλίως θανόντα Πολυνείκους νέκυν ἀστοῖσί φασιν ἐκκεκηρῦχθαι τὸ μὴ τάφῳ καλύψαι μηδὲ κωκῦσαί τινα , ἐᾶν |
| γεῶδες καὶ μελαγχολικόν . ἐὰν δὲ καὶ πολὺ ὑπάρχῃ τὸ ἐπιρρεῦσαν καὶ κακόχυμον , συμβαίνει τηνικαῦτα κατὰ ἀμφότερα λυπεῖσθαι τὸ | ||
| δριμὺ φαίνοιτο , ἔτι καὶ μᾶλλον αἱματικὸν εἶναι νόμιζε τὸ ἐπιρρεῦσαν αἴτιον καὶ ποιῆσαν τὴν φλεγμονήν . Εἰ μὲν οὖν |
| καὶ τουτονὶ τὸν δακτύλιον ἐπόντα τοὐμοῦ δεσπότου . αἴ , δύσμορ ' : εἶτ ' εἰ τρόφιμος ὄντως ἐστί σου | ||
| οἷός τ ' εἶ μήτε τούσδε τοὺς πέλας . Ὦ δύσμορ ' , οὐδὲ τῷ χρόνῳ φύσας φανῇ φρένας ποτ |
| ] ἀναιρέθη ? [ ] μέλλωι ! [ ] με βλεπ ? [ ] σως ε [ ] τοῖς ορ | ||
| ? [ ] πρὸς [ χάριν ] ? ? ? βλεπ [ † καιστηραστεξης † τοῦ Πανελλήνων ! ! [ |
| τέτοκεν . Τὸν Μουσῶν τέττιγα Πόθος δήσας ἐπ ' ἀκάνθαις κοιμίζειν ἐθέλει πῦρ ὑπὸ πλευρὰ βαλών : ἡ δὲ πρὶν | ||
| ἀναβαλλόμενος . Πανόλβιος γὰρ τῶν ἄλλων ἐλαίῳ τὰς ἀλγηδόνας ἀξιούντων κοιμίζειν τέμνει μοι φλέβα , καὶ ῥᾴων μὲν εὐθὺς ἐγενόμην |
| , ἐπὶ τέλει δὲ νικηθεὶς ὑπὸ τῆς χολῆς εἶπε καὶ πεπορνευμένος . Ἐπανάληψις γίνεται κατὰ τρόπους τρεῖς , ἐπὶ πράγματος | ||
| Διόνυσον οὐκ οἶδ ' ὅπως δυνήσομαι περιπλέκειν ὅλην τὴν ἡμέρανκαὶ πεπορνευμένος : ὁ γὰρ εἰκῇ τοῦτο καὶ πρὸς πολλοὺς πράττων |
| [ ] ενεοιγερ ? ? [ ! ! ! ] ντε ? ποδα ? ? ? [ ] [ ] | ||
| . . . [ ] [ ] [ ] ! ντε [ ] ς ? [ ] [ ] [ |
| . Καίτοι νιν οὐ κεῖνός γ ' ὁ δύστηνός ποτε κατέκταν ' , ἀλλ ' αὐτὸς πάροιθεν ὤλετο . Ὥστ | ||
| Ζεῦ , γενέσθαι τῆσδέ μ ' ἐξάντη νόσου τὸν σὸν κατέκταν παῖδα μισῶ παρ ' ἐχθρῶν θῶπας εὐειδεῖς λόγους Χρυσεὺς |
| ὅρκιον καλῶ : καὶ ταῦτ ' ἐπίστω , καὶ γράφου φρενῶν ἔσω . Σὺ γὰρ νοσεῖς τόδ ' ἄλγος ἐκ | ||
| τὰ γεννηθέντα ἡ μήτηρ . Μετάφρενον . ὅτι ἐξόπισθεν τῶν φρενῶν κεῖται . φρένες δὲ ὑμένες . εἰσὶ δὲ μεταξὺ |
| οὔ με μὴ λάθῃ φλέγων ὀφθαλμός , ἥτις ἀνδρὸς ᾖ γεγευμένη : ἔχω δὲ τούτων θυμὸν ἱππογνώμονα . Πολλῶν δὲ | ||
| με μὴ λάθηι φλέγων ὀφθαλμός , ἥ τις ἀνδρὸς ἦι γεγευμένη . Πῶς ἄν τις αἴσθοιτο ἑαυτοῦ προκόπτοντος ἐπ ' |
| ἑταῖρον ἡμῶν εἰ τὰ εἰκότα τιμήσαις , καὶ ἡμῖν ἂν εἴης κεχαρισμένος . Μὴ παύσῃ ὑβρίζων με καὶ τοιαῦτα καὶ | ||
| , ἡδονῆς δὲ καὶ ἡμᾶς ἐνεπίμπλα τίς μὲν πρὸς πόλεις εἴης , ἀκούοντας , τίς δὲ εἰς ἀγρούς , τίς |
| σεσημείωται διὰ τῆς αι διφθόγγου γραφόμενα . Τὰ διὰ τοῦ ιτη ὑπὲρ δύο συλλαβὰς κύρια βαρύτονα διὰ τοῦ ι γράφονται | ||
| ? [ . . . . . . [ ] ιτη ? [ [ ] χυθη [ [ ] επιτο |
| Εὐθυκράτηϲ προὔδωκε τὴν ἑαυτοῦ πατρίδα Ὄλυνθον καὶ αἴτιοϲ ἐγένετο τὰϲ πόλειϲ τῶν Χαλκιδέων οὔϲαϲ τετταράκοντα ἀναϲτάτουϲ γενέϲθαι καὶ τὰ ἑξῆς | ||
| ? [ ! ] ! ! ! ν ὅϲαϲ ἀναϲτάτουϲ πόλειϲ ἑόρακαϲ [ ] [ , τοῦτ ] ' ἀπολώλεκεν |
| ] ος ? , ἀλλὰ τἀγάθ ' ἡμέρα [ ] εοι σφάλλει μία : [ ὦ ] ξέν ' , | ||
| [ ] τρατονοχ ? ? [ ] εαιδελωμ [ ] εοι ? προθυμ [ ] νδιϲοιομ [ ] ! ! |
| . βαλών νιν ἀμφὶ χερσὶν ἐγκρατεῖ σθένει ῥαιστῆρι θεῖνε , πασσάλευε πρὸς πέτραις . περαίνεται δὴ κοὐ ματᾷ τοὔργον τόδε | ||
| ἀπηνῆ καὶ θρασεῖαν ὡς ἀκμαίαν καὶ ὀξεῖαν διαμπὰξ ] διόλου πασσάλευε ] διαπέρα ἐρρωμένως ] ἰσχυρῶς αἶ αἶ ] φεῦ |
| δὲ ποιήματα ὧδ ' ἔχει : ἥξεις δὲ Λιγύων εἰς ἀτάρβητον στρατὸν , ἔνθ ' οὐ μάχης , σάφ ' | ||
| δὲ ποιήματα ὧδ ' ἔχει : ἥξεις δὲ Λιγύων εἰς ἀτάρβητον στρατόν , ἔνθ ' οὐ μάχης , σάφ ' |
| ἔθος Ῥωμαίων Ῥωμαῖοι διαφυλάττοντες : ὃ οὐ μόνον διατετήρηκεν ὁ μακάριος ὑμῶν ἐπίσκοπος Σωτὴρ , ἀλλὰ καὶ ἐπηύξηκεν : ἐπιχορηγῶν | ||
| : Ἐὰν ᾖς νοήμων καὶ ποιήσῃς ὡς γέγραπται , ἔσῃ μακάριος : νικήσεις γὰρ μεθόδῳ πενίαν , τὴν ἀνίατον νόσον |
| γειαι ? καὶ οἱ θεοὶ δῴησαν αὐτῷ [ ] ! ποησειν ? : φιλότεκνος ? [ ] γὰρ ὡς [ | ||
| γειαι ? καὶ οἱ θεοὶ δῴησαν αὐτῷ [ ] ! ποησειν ? : φιλότεκνος ? [ ] γὰρ ὡς [ |
| ἐστὶ πολύτιμος , καθαρός , λυχνίτης , πυραυγίζων , βασιλεῖ ποθητός , ἐν Ἰνδικῷ γινόμενος . οὗτος λεῖος ποθεὶς αἱμοπτοϊκοὺς | ||
| παρ ' αὐτὸ πάντα διὰ τοῦ ο : ποθεινός : ποθητός : πολυπόθητος . Βλέφαρον παρὰ τὸ βλέπω καὶ αἴρω |
| ναίοντες οὐκ εἰσὶν φίλοι . πᾶσιν δὲ θνητοῖς βούλομαι παραινέσαι τοὐφήμερον ζῆν ἡδέως : ὁ γὰρ θανὼν τὸ μηδέν ἐστι | ||
| - μέλη πάραυλα κἀκρότητα κύμβαλα πᾶσιν δὲ θνητοῖς βούλομαι παραινέσαι τοὐφήμερον ζῆν ἡδέως : ὁ γὰρ θανών τὸ μηδέν ἐστι |
| μοι . Ποῖος στρατιώτης γέγονας , ἵνα παρεμβολὴν βαλὼν σὺ πληγῇς ; περικυκλεῖς ψευδῆ λόγον . τὸν αὐτὸν ἡμεῖς εἴχομεν | ||
| χερσὶν ἀμφήκη πυρόεντ ' αἰειζώοντα κεραυνόν : τοῦ γὰρ ὑπὸ πληγῇς φύσεως πάντ ' ἔργα βέβηκεν , ᾧ σὺ κατευθύνεις |
| ἐξήσκησαν ᾗ νομίζεται . Ἐπεὶ δὲ παντὸς εἶχε δρῶντος ἡδονὴν κοὐκ ἦν ἔτ ' ἀργὸν οὐδὲν ὧν ἐφίετο , κτύπησε | ||
| παῖς : ἀσπιδηφόρου : καλύπτεις ἐν ἀφανείᾳ : κρύπτεις : κοὐκ ἄν γε λέξαιμ ' ἐπ ' ἀγαθοῖσι : πρὸς |
| ἐκ μισθωτῆς οἰκίας ἐξιὼν εἰς τὴν διευς οἰκίαν τοῦ τότε πλουτοῦντος ἀνθρώπου ταῖς ἐκ Δήλου προ - σόδοις εἰσηνέχθη , | ||
| τὴν δέσποιναν ἐβάδιζον καὶ πρὸς ἑσπέραν ἤδη καταλύομεν εἰς ἀγρὸν πλουτοῦντος ἀνθρώπου . καὶ ἦν οὗτος ἔνδον καὶ τὴν θεὸν |
| ὀχέεσκον ὑπ ' αὐγὰς ἠελίοιο . Ζηνὸς μὲν πάϊς ἦα Κρονίονος , αὐτὰρ ὀϊζὺν εἶχον ἀπειρεσίην : μάλα γὰρ πολὺ | ||
| Α : τὸ γὰρ Ζηνὸς δ ' οὐκ ἂν ἔγωγε Κρονίονος ἆσσον ἱκοίμην Ξ ὑπερβιβασμὸς χρόνου ἐγένετο , καὶ τὸ |
| ἄρχετε βουκολικᾶς , Μοῖσαι , πάλιν ἄρχετ ' ἀοιδᾶς . ἦνθέ γε μὰν ἁδεῖα καὶ ἁ Κύπρις γελάοισα , λάθρη | ||
| ἐχθές , οὔτ ' ἐγὼ αὖ τήνῳ . ἀλλ ' ἦνθέ μοι ἅ τε Φιλίστας μάτηρ τᾶς ἁμᾶς αὐλητρίδος ἅ |
| ἐὰν ἐν ταῖς ἐντολαῖς ταύταις πορευθῶ , καὶ ὃς ἐὰν πορεύσηται ἐν αὐταῖς μακάριος ἔσται . ἕως ταῦτα ἐν ἐμαυτῷ | ||
| , ἔνθα ἂν ] ἀλώπηξ ? [ οὐρήσῃ ] ἢ πορεύσηται [ , ἄγονος γίγνεται . ] Κυδώνιον : Κρητικόν |
| τῇ πόλει [ εἶναι δικαίουϲ ? , ὡϲ ὃϲ ἂν δίκαιοϲ ἦι ] ! ! ! ! τον ? ? | ||
| ] νῦν αὐτίχ ? ' ἁγνόϲ ? εἰμ ' ὅτῳ δίκαιοϲ ] εἰμ ' ἀνήρ λέγ ' ὅ τι λέγειϲ |
| ὡς ἐγὼ ταύτῃ κράτιστός εἰμι . ὡς δὲ πάντ ' ἐπελήλυθεν κοὐδὲν παρῆλθεν , ὥστ ' ἔγωγ ' ηὐξανόμην ἀκούων | ||
| , ἄρξεται δὲ οὕτω πως : θαυμάζω δὲ εἰ μὴ ἐπελήλυθεν ὑμῖν , ὦ παρόντες γονεῖς , ἐννοεῖν , ἅ |
| φίλων Περσῶν τὰ πολυβαφῆ ὑπὸ τοῦ αἵματος ἀποθανόντα λέγεις φέρεσθαι ἁλίδονα καὶ ὑπὸ θαλάσσης δονούμενα ἐν πλαγκτοῖς διπλάκεσσι ταῖς ὡς | ||
| Σαλαμῖνι . ἀντιστροφὴ κώλων δʹ . ὀττοττοτοῖ ] φεῦ . ἁλίδονα ] ἐν τῇ θαλάσσῃ ταραττόμενα , φερόμενα ἄνω καὶ |
| καὶ πρῷραν τῶν ἀνέμων , ὁπόθεν ἐκδοθήσονται , σαφῶς διεγνωκέναι ἑρμάτων τε ὑπερᾶραι τὸ σκάφος ἐν Εὐβοίᾳ κοίλῃ , οὗπερ | ||
| ἄιδω , χαρίεντα δ ' οἶδα λέξαι . ἀσήμων ὑπὲρ ἑρμάτων φορέομαι . νεότης τε κὐγιείη χθόνιον δ ' ἐμαυτὸν |
| οὔτ ' ἐπιδερκτὰ τάδ ' ἀνδράσιν οὔτ ' ἐπακουστά οὔτε νόωι περιληπτά . σὺ δ ' οὖν , ἐπεὶ ὧδ | ||
| ἡλίου αὐγαῖς † ὃν † σοφὸν σοφὰν λαβοῦσαν οὐκ ἐπέλπομαι νόωι δρυμοῖς ὀρείοις ὄργανον δίαν Ἀθάναν δυσόφθαλμον αἶσχος ἐκφοβηθεῖσαν αὖθις |
| χειν [ [ ἄλλοϲ ἄλλωι ] γὰρ [ γέγηθε ] κοὔ τι ταυτ [ [ ! ! ! ! ! | ||
| βελτίων τ ' ἐϲ πάντ [ ] ' ἀνήρ . κοὔ ] τι πολλὰ δεῖ λέγειν ? ? ? [ |
| σφόδρα τὰ τοιαῦτα [ ̈ ] ἐμπλέκοντες καὶ συγκυκῶντες ἀλόγως γέλωτ ' ἂν παρασκευάζοιεν τῶν ἀνθρώπων ὅσους φησὶν Ὀρφεὺς λαχεῖν | ||
| νῦν ἡμῖν , ὦ Ἱππία , ὁ Βίας ἀναβιοίη , γέλωτ ' ἂν ὄφλοι πρὸς ὑμᾶς , ὥσπερ καὶ τὸν |
| κινηθεὶς εἶπεν ἐπ ' αὐτῶν : οὐ γὰρ λόγοις Λάκαινα πυργοῦται πόλις , ἀλλ ' εὖτ ' [ ἂν ] | ||
| διελέγετο . , ; , ; , . . Συριανός πυργοῦται συναγυρμός ὅτι Ἰσίδωρος ὁ φιλόσοφος , ὥς φησι Δαμάσκιος |
| τὸ πρόσωπον ὡραῖος , ἐρυθρός , οἱ ὀφθαλμοὶ μεγάλοι , εὔρινος , αἱ κνῆμαι λεπταί , πόνος ἔσται περὶ τὸν | ||
| ἐπήδησε καὶ αὐτὴ κατ ' αὐτόν : ἰχνευτικὴ γὰρ καὶ εὔρινος ἐκείνη γε ἡ κύων ἦν . Μασσαγέται μέν , |
| ' ἀκουέμεναί γε λιλαίεαι , οὐκ ἂν ἔπειτα τούτων σοι φθονέοιμι καὶ οἰκτρότερ ' ἄλλ ' ἀγορεύειν , κήδε ' | ||
| γάρ ῥα μάλιστα ἥνδανε : τῆσδε δ ' ἂν οὐ φθονέοιμι . τοιοῦτο καὶ τὸ νηῦς δέ μοι ἧδ ' |
| εἰς αις ἀποστρέφονται τὴν ὀξεῖαν τάσιν , οἷον παῖς καλαῖς σοφαῖς μεγάλαις ἀρίσταιςχωρὶς τοῦ δαίς , ὃ σημαίνει τὴν εὐωχίαν | ||
| ἂν καὶ τὴν ἡδυσματοθήκην κυμινοδόκον , Νικοχάρους εἰπόντος ἐν Γαλατείᾳ σοφαῖς παλάμαις τεκτόνων εἰργασμένον , πόλλ ' ἐν αὑτῷ λέπτ |
| δέ κ ' ἔρχεται ὕστατον ἦμαρ . Εἰ δὲ πυριφλεγέθων ἑτερήμερος ἄνδρα θαμίζων , ἢ κρυερὸς μάρπτων πυρετὸς παραδηθύνῃσιν , | ||
| τε μέλεσθαι † Ἑρμείας . ὁ Αἰθαλίδης Ἑρμοῦ παῖς ἦν ἑτερήμερος καὶ μίαν ὑπὸ τὸν Ἅιδην διῆγεν , ἑτέραν δὲ |
| τοῦ ταρ . . ἐπεὶ δὲ ἐνεγράφην ἐγὼ καὶ ὁ νόμοϲ ἀπέδωκε τὴν κομιδὴν τῶν καταλειφθέντων τῇ μητρί , ὃϲ | ||
| ! πυμη ! ? [ τί ἂν προϲαξο ? [ νόμοϲ [ ] γὰρ ου ! [ παρὰ τοῖϲ παλαι |
| καὶ εἰπεῖν ἀκουόντων πάντων : Εὐωχοῦ , Τίβειε . καὶ ὀψωνῶν δὲ ὑπομιμνήσκειν τὸν κρεωπώλην , εἴ τι χρήσιμος αὐτῷ | ||
| βαρύς , πλουτῶν , φιλάργυρος δὲ κἀλιτήριος , ὀψοφάγος , ὀψωνῶν δὲ μέχρι τριωβόλου . οὐκ ἂν δυναίμην ἐμφαγεῖν ἄρτον |
| γὰρ πάλιν ἀναβλέψαι . Τί φῄς ; Ἅνθρωπος οὗτός ἐστιν ἄθλιος φύσει . Ὁ Ζεὺς μὲν οὖν οἶδ ' ὡς | ||
| θ ἀρτίφρων ] ἐν αἰσθήσει γεγονώς . Ξ μέλεος ] ἄθλιος . ἀθλίων ] τῶν παρανόμων . ἀθλίων ] τῶν |
| θανεῖν μέλει , πλὴν εἴ τι τέρψω τοὺς ἐμοὺς ἐχθροὺς θανών : ὑμᾶς δὲ κλαίω καὶ κατοικτίρω , τέκνα , | ||
| , ὅς τις ἔτι ζωὸς κατερύκεται εὐρέϊ πόντῳ [ ἠὲ θανών : ἐθέλω δὲ καὶ ἀχνύμενός περ ἀκοῦσαι . ] |
| ' ἰόντι περίφρονι Θειοδάμαντι καί μιν ἑλὼν χερὶ χεῖρα προσηύδων ὧδ ' ἐπέεσσιν : Ἐς πόλιν , εἰ μὴ πάμπαν | ||
| σταθμοῦχος εὖ κατιλλώψας ἄθρει ἀλλ ' ἀρουραῖός τίς ἐστι σμίνθος ὧδ ' ὑπερφυής ; Ζαγρεῖ τε νῦν μοι καὶ πολυξένῳ |
| ἐμὴν ψυχὴν ἐγώ . Τί οὖν οὐ λέγεις , ἐπίξηνον ἐξενεγκὼν θύραζ ' , ὅ τι ποτ ' , ὦ | ||
| , ὁ δὲ ηὔξησε τὸ πάθος , καὶ τὸν ἀνδραποδισμὸν ἐξενεγκὼν καὶ τὸ ἑξῆς φρικωδέστερον προσθήκῃ τῆς πατρίδος , ἧς |
| τις τὸν ὄνειρον Ἀχαιῶν ἄλλος ἔνισπε ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον : νῦν δ ' ἴδεν ὃς μέγ ' | ||
| μάντιές εἰσι θυοσκόοι ἢ ἱερῆες , ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον : νῦν δ ' , αὐτὸς γὰρ ἄκουσα |
| – ˘ μῶρος δ ' ὅστις ἀνθρώπων πόλιν , κείναν σεβίζειν μοῦνον ἐλπίζει καλοῖς * * * εἰσὶν γάρ , | ||
| ἐκλανθάνῃ , ὁθούνεκ ' εἴ τις γῆ θεοὺς ἐπίσταται τιμαῖς σεβίζειν , ἥδε τοῦθ ' ὑπερφέρει : ἀφ ' ἧς |
| εἰκάζει τὰ ἐν τῷ χρόνῳ προϊόντι φαινόμενα τεκμήρια τῶν πρὶν ἁμαρτηθέντων . ὥσπερ ἐν κατόπτρῳ τεκμήρια ὁρῶμεν τῆς ἀληθείας : | ||
| Ἀναφλύστου μνημονεύουσιν . Ἀναφοράν : τὸ ἀναφέρειν τὴν αἰτίαν τῶν ἁμαρτηθέντων ἐπ ' ἄλλους Δημοσθένης ὑπὲρ Κτησιφῶντος . Ἄνδηρα : |
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] [ Πάρνε ] , πρός [ σε ] χρήσομαι [ ] | ||
| [ ] ἀκούοντα : [ ⚓˘⚓ – – ] , Πάρνε ? ? ? ? ? , ς ? ' |
| ἀναστένεις ; πέπαυσο , Κέκροψ ἄθλιε , καὶ τρέπου κατὰ σεαυτόν , ὦ πρέσβυ , μή σε λαβοῦσα κακόν τι | ||
| κάθευδε καὶ τὰ τοῦ σκώληκος ποίει , ὧν ἄξιον ἔκρινας σεαυτόν : ἔσθιε καὶ πῖνε καὶ συνουσίαζε καὶ ἀφόδευε καὶ |
| οἰκειότατον δὲ κακίας ὄνομα σύγχυσις : οὗ πίστις ἐναργὴς πᾶς ἄφρων , λόγοις καὶ βουλαῖς καὶ πράξεσιν ἀδοκίμοις καὶ πεφορημέναις | ||
| , φθονεῖς , ταράσσῃ , μεταβάλλῃ : διὰ ταῦτα ὁμολογεῖς ἄφρων εἶναι . ἐν δὲ τῷ φιλεῖν οὐ μεταβάλλῃ ; |
| ὑπουργῆσαί με χρή ; χαῖρ ' : ἄξιος γὰρ καὶ σὺ καὶ πόλις σέθεν . ἔσται τάδ ' : ἀλλὰ | ||
| ἐχθροῦ ἰδίου ἕνεκα ἀποθανεῖν ὡς παρὰ βασιλέως πλέοντα ἠξίουν . σὺ δέ , ὅπερ ἦν , ἀπιστήσας αὐτοῖς ἔτι καὶ |
| οὐκ οἶσθα πατὴρ γενόμενος : ἢ μέχρι τοῦ τεκεῖν ὑπάρχειν ἐνόμιζες : κρεῖττον ἦν περιόντος περιορᾷν , ἢ πεπτωκότος ἐπιλανθάνεσθαι | ||
| σοι βοηθήσω καὶ τὸν κατήγορον τὴν κατηγορίαν λῦσαι ; δεινὸν ἐνόμιζες , εἰ δίκαιος ὢν συνεῖναι τὸν δεύτερον δόξεις ᾑρῆσθαι |
| ἀκίχητα : ἀκατάληπτα , ἄγνωστα : ἀπὸ τοῦ κιχῶ κιχήσω ἀκίχητα , Αἰσχύλος : ἀκίχητα γὰρ ἤθεα καὶ κέαρ ἀπαράμυθον | ||
| ἐπὶ δεξιὰ δέ τις ἐλαύνων μάτην ἂν πονῶν ὀφθείη καὶ ἀκίχητα , τὸ τοῦ λόγου , διώκων . ταύτης ἡ |
| πάντεσσιν Ὅμηρος . οὗτος ἀοιδῶν λῷστος , ὃς ἐξ ἐμεῦ οἴσεται οὐδέν . Δαιμόνιοι , τί δὲ κέρδος ὁ μυρίος | ||
| κερδέων . πᾶς δ ' ὑπὸ κόλπου χεῖρας ἔχων πόθεν οἴσεται ἀθρεῖ ἄργυρον , οὐδέ κεν ἰὸν ἀποτρίψας τινὶ δοίη |
| ' οὐκέτ ' ὄμμασιν φίλοις ὄψεσθ ' , ἐς ἄλλο σχῆμ ' ἀποστάντες βίου . φεῦ φεῦ : τί προσδέρκεσθέ | ||
| ἱμάντων ἰσομέτροις ἑλίγμασιν , ὄγκῳ τε χλανίδος εὖ τεθωρακισμένος , σχῆμ ' ἀξιόχρεων ἐπικαθεὶς βακτηρίᾳ , ἀλλότριον , οὐκ οἰκεῖον |
| ποτε . Πρὸς ταῦτα καὶ Κρέοντα πεμπόντων ἐμοῦ μαστῆρα , κεἴ τις ἄλλος ἐν πόλει σθένει : ἐὰν γὰρ ὑμεῖς | ||
| ἔγραψεν ἐν στήλῃ χαλκῆ . καὶ ἐν Βατράχοις [ ] κεἴ τις ἥμαρτε σφαλείς τι Φρυνίχου παλαίσμασιν . Ἄλλως . |
| κἂν πάνυ λέγῃ δίκαια : τούτου γὰρ λέγειν ἕνεκα μόνου νομίζεθ ' οὗτος , τοῦ λαβεῖν . καὶ συκοφάντης εὐθὺς | ||
| κἂν πάνυ λέγῃ δίκαια : τούτου γὰρ λέγειν ἕνεκα μόνου νομίζεθ ' οὗτος τοῦ λαβεῖν , καὶ συκοφάντης εὐθὺς ὁ |
| : τοὺς γάρ τοι Περσῶν καὶ Μήδων βασιλέας οὐδὲ τοῦ πολλοστοῦ μέρους τῆς Ἀσίας ἐπάρχοντας οὐ σὺν δίκῃ καλεῖν σφᾶς | ||
| μήτ ' ἐκεῖνον φαίη Διὸς υἱὸν ὅν γε ἄρχειν μηδὲ πολλοστοῦ μέρους τῆς γῆς , μήτε αὐτῷ δεῖν τῶν παρ |
| ! ! ταα ! ! [ ] ! ! αὖ βουλ [ ] ! ! ! [ ] ! ! | ||
| ? [ ί ! [ δ [ [ ] κακη βουλ ! [ ὰ̄ [ ἡ [ ! [ κλύη |
| ' ἀνορθ ? [ ! ] ! [ ! ] χάρι [ [ ] ! [ ! ] υδος ὡς | ||
| ἰδίαν , ὡς ἔοικεν , ἡδονὴν δευτέραν τῆς σῆς ἔθετο χάρι - τος : εἰ δὲ ἀγανακτῶν ἀπέσπα τὴν κόρην |
| τῆς προαυλίου προκύψασα θύρας εἶδεν ὄνον θήλειαν ὑπ ' ἀνθρώπου βιαζομένην καὶ προσελθοῦσα τῷ ἀνθρώπῳ εἶπε : „ τί ποιεῖς | ||
| ' ἀγομένη βιαίως , ὃ δηλοῖ τὸ ἕλκεσθαι αὐτὴν ὡς βιαζομένην ὑπὸ τῶν δωροφάγων κριτῶν . Ἕπεται δὲ ἀποκλαίουσα τὴν |
| ! ! ! ] ] ρα ] καὶ [ ? ατὸς [ ! ] [ καὶ τῆι τελλεστ ? [ | ||
| ! ! ! ] ] ρα ] καὶ [ ? ατὸς [ ! ] [ καὶ τῆι τελλεστ ? [ |
| ἀπόρου σχήματος καὶ ματαία ἡ σκέψις διότι οὔτε ἀλαζὼν οὔτε ἀνόητος ἀρετή , οἷοι δὴ καὶ τυφλοὶ πόνοι πάντες οἱ | ||
| Ὑπέρβολος ὁ λυχνοποιὸς καὶ Διοκλῆς ὁ λωποδύτης καὶ Μελιτίδης ὁ ἀνόητος . Καὶ τί σοι λέγομεν τὸν Ἀπόλλω ; ὁρᾷς |
| ἀνήρ , φίλη δὲ καὶ ἡ ἀλήθεια , ἀμφοῖν δὲ φίλοιν προκειμένοιν φιλαιτέρα ἡ ἀλήθεια . δεῖ αὐτὸν μὴ συμπάσχειν | ||
| εἶναι ἀπὸ τῆς τῶν παίδων φιλίας . δυοῖν γὰρ παίδοιν φίλοιν ὄντοιν , εἶτα ἀνδρωθέντοιν , ὁ μὲν μένοι παῖς |
| εἴην , εἰ τὸ ἐν χερσὶ παρεὶς κέρδος ἄδηλον ἐλπίδα διώκοιμι . ” ὁ λόγος δηλοῖ , ὅτι αἱρετώτερόν ἐστι | ||
| ἂν εἴην , εἰ τὸ ἐν χερσὶ παρεὶς κέρδος ἄδηλα διώκοιμι . ” ὁ μῦθος δηλοῖ , ὅτι αἱρετώτερόν ἐστι |
| ? [ ! ! ] ! [ ! ] τεῖχος βασιλήϊον ἀγνοισσβιότοισις ? ? ! ! ? ! ! ὀ | ||
| : ὦ ἴτε λαοί . κηρύσσω † δ ' ὁσίαν βασιλήϊον αὐτῶι δ ' αὐδὰν † εὐτεκνίαν τε γάμοις , |
| ' ἄλλου μήτ ' ἰδίῃ : πάντων δὲ μάλιστ ' αἰσχύνεο σαυτόν . Ἢ γὰρ καθ ' ἑαυτοὺς πράττοντές τι | ||
| δεῖ , μονονουχὶ παρέχουσα λέγειν τὸ πάντων δὲ μάλιστ ' αἰσχύνεο σαυτόν . καὶ ἐπὶ τοῦ διὰ φόβον ὠχριάσαντος καταφεύγει |
| ] ἣν αὐτὸς εὔξομαι . ※ ; . ἑτερόστροφα . ἀμέτρητ ' ] ἄπειρε . μετέωρον ] κρεμαμένην . Αἰθὴρ | ||
| ] εὐχὴ Σωκράτους . δέσποτ ' ] αὐθέντη . . ἀμέτρητ ' ] ἀναρίθμητε , ἀπλήρωτε . , πλεῖστε , |
| ] γὰρ ἢ δίβαμος [ ἔρχεται ; δίπους ] [ μελαίνηι ] δασκ [ ἦ καί ] ? τι πρὸς | ||
| τ ' εἰθεῖάπαντα : πολλάκις μὲν ἐκ κακῶν ἄνδρας ὀρθοῦσιν μελαίνηι κειμένους ἐπὶ χθονί , πολλάκις δ ' ἀνατρέπουσι καὶ |
| ὅταν ὁ κρατῶν τὴν εὐτυχίαν φέρῃ κατ ' ἄνθρωπον . ἐπιφθέγγεται γὰρ ἕκαστος ἐπὶ τῇ τούτων μνείᾳ διότι τῆς νίκης | ||
| οὗτος , καὶ τῶν ὁρώντων ἕκαστος εὐθὺς τὸ προχειρότατον ἐκεῖνο ἐπιφθέγγεται , ” τί κυνὶ καὶ βαλανείῳ ; “ Καὶ |
| ω ? ! [ βλέπω ϲεγ ? [ πρὸϲ τῆϲ Ἀθηνᾶϲ . οπ ? ? [ ολν ? ? ! | ||
| ! ! ! ] αφαιϲ ? ἔχων πρὸϲ τῆϲ ] Ἀθηνᾶϲ , τοϲοιϲ ? ? [ ! ! ] ! |
| καὶ καθαρώτερον ἐκ τῶν εἰκότων ἀνθρώπῳ προσφέροιτ ' ἂν ἢ ὅστις δύναιτο ὁποίους χρὴ καὶ ὁπόσους καὶ πρὸς ὁποίους καὶ | ||
| ' οἶσθα κάττυμ ' , οὐδ ' ἐγὼ χορδεύματα , ὅστις ὑποτέμνων ἐπώλεις δέρμα μοχθηροῦ βοὸς τοῖς ἀγροίκοισιν πανούργως , |
| κορμός , ἐφ ' οὗ τὰ κρέα συγκόπτουσιν . Γ ἐπιξήνου ] τοῦ μαγειρικοῦ κορμοῦ , ἐφ ' οὗ τὰ | ||
| ἀκοῦσαι μηδὲν ἴσον ἴσῳ φέρον , ἐμοῦ ' θέλοντος ὑπὲρ ἐπιξήνου λέγειν ὑπὲρ Λακεδαιμονίων ἅπανθ ' ὅς ' ἂν λέγω |
| νοῦν δὲ ταπεινόν , ὡς ἔχει τὰ τοῦ Λυκόφρονος : ταπεινὸς δὲ ὁ νοῦν μὲν ἔχων ὑψηλόν , λέξεις δὲ | ||
| ἤθη πρὸς ἀπόνοιαν ἀποθηριοῦται : πᾶς γὰρ ὁ τῇ τύχῃ ταπεινὸς τοῦ μὲν καλοῦ καὶ τῆς δόξης ἑκουσίως ἐκχωρεῖ τοῖς |
| θήλεος εἰκασίαν ἐμαλάττετο γοργότητος διορθουμένης τὸ θῆλυ καὶ εἰς ἐξουσίαν ἀμοιρῶν κινήσεως ᾔδει βακχεύεσθαι καὶ τῷ θεῷ εἰσιόντι τὰ ἔνδον | ||
| ἀναγκαῖα πληροῦν ἑαυτῇ τὴν ὕλην ἀρκοῦσαν . ὑγρὸς μὲν ἦν ἀμοιρῶν μαλακότητος , χαλκῷ δὲ ἔχων συνῳδὸν τὴν χρόαν εὐανθὴς |
| εἰς ἔρευναν ἐξευρεῖν γονάς ; ἔχω γὰρ οὐδέν , ὦ γύναι , τεκμήριον . τάλαινά ς ' ἡ τεκοῦς ' | ||
| αὐτῷ . ἀλλ ' ἔρχευ , λέκτρονδ ' ἴομεν , γύναι , ὄφρα καὶ ἤδη ὕπνῳ ὕπο γλυκερῷ ταρπώμεθα κοιμηθέντες |
| γένετ ' ἄλλος ἀποτμότερος ζωόντων οὐδὲ τόσων σφετέρῃσιν ἐγεύσατο φροντίσι κηδέων . σχέτλιος , ὃς τόξοισιν , ἅ οἱ πόρεν | ||
| κακὴν βασιλῆος ἐφετμήν , αὐτίκ ' † ἀπὸ ψυχὴν μεθέμεν κηδέων τε λαθέσθαι , ὄφρ ' αὐτός με τεῇσι φίλαις |
| μὲν νύξ τε δουλεύει βροτοῖς , σὺ δ ' οὐκ ἀνέξῃ δωμάτων ἔχειν ἴσον ; πῶς ἂν συστάντες ἐμάχοντο , | ||
| ἡ νὺξ τῷ ἴσῳ δουλεύουσι , σὺ δ ' οὐκ ἀνέξῃ τῶν δωμάτων ἔχων τὸ ἴσον δουλεύειν τῇ ἰσότητι : |
| ἔχοντα , καὶ ἀίδια καὶ γινόμενα . Εὖ γε ὦ Ἐμπεδόκλεις , ἕπομαί σοι καὶ μέχρι τῶν κρατήρων τοῦ πυρός | ||
| αὐτὴν ἔτι πολὺ πρότερον ἀποτετμήσθω . Σοὶ δὲ τί , Ἐμπεδόκλεις , δοκεῖ ; Εἰς τοὺς κρατῆρας ἐμπεσεῖν αὐτόν , |
| , ταῦτα τῷ βασιλεύοντι ἀνάγκη σοῦ μᾶλλον συμπαρομαρτεῖν , ἃ σάφ ' ἴσθι τοῦ εὐφραίνεσθαι πολλὰς ἀσχολίας παρέχει . οἶσθα | ||
| : ὁ γὰρ στρατηγὸς εὐτυχὴς τὰ πρόσθεν ὢν εἶσιν , σάφ ' οἶδα , καὶ μάλ ' οὐ σμικρὸν φρονῶν |
| σε [ . . . [ ] δε ! [ ἀδελφ ] [ [ ] τιπ ? [ [ ] | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ] ητοϲ τὴν ἀδελφ [ ! ! ! ! ] ! ! [ |
| κε πάθοι τά κ ' ἔρεξε , δίκη δ ' ἰθεῖα γένοιτο . ” αἰτιᾶται δὴ ὁ Ἀριστοτέλης καὶ ἐνταῦθα | ||
| κε πάθοι τά κ ' ἔρεξε , δίκη κ ' ἰθεῖα γένοιτο . τοῦτο δὲ τὸ ἀντιπεπονθὸς οὐκ ἐφαρμόττει οὐδενὶ |
| ὑπονοστεῖ . . ἁλίδονα ] ἐν τῇ θαλάσσῃ φερόμενα . πολυβαφῆ ] ἐξ αἵματος . . πλαγκτοῖς ] πλησιαζομένοις ὑπὸ | ||
| ' αἶαν ] ἐπ ' αἶαν Ἑλλάδα δῖαν χώραν . πολυβαφῆ ] ὑπὸ τοῦ αἵματος . πλαγκτοῖς : ὡς ἂν |
| χρόα καλόν οὐδὲ τῷ οὐκ ἂν ἐφ ' ὑμετέρων ὀχέων πληγέντε κεραυνῷ , εἴγε τὰ τοιαῦτα δι ' αὑτῶν ἐπεδείξατο | ||
| : ἡ διπλῆ , ὅτι ἀρσενικῶς τὸ δυικὸν ἐσχημάτισται , πληγέντε ἀντὶ τοῦ πληγείσα . καὶ Ἡσίοδος προλιπόντ ' ἀνθρώπων |
| οὐδὲν αἰσχρόν : εἰ δ ' ἑτέρῳ μέρει τρίψας εὔφραινεν ὀδυνωμένην παύσας , καὶ παῖδας ἐκ τῆς μητρὸς γενναίους ποιήσας | ||
| οὐδὲν αἰσχρόν : εἰ δὲ ἕτερα μέρη τρίψας εὔφραινεν , ὀδυνωμένην παύσας , καὶ παῖδας ἐκ τῆς μητρὸς γενναίους ἐποίησεν |
| ἂν δέῃ μὴ ἄπορος δοκῶν εἶναι , καὶ ἔτι ἀναίτιος ἔσῃ παρὰ τοῖς σαυτοῦ στρατιώταις : ἐκ τούτου δὲ μᾶλλον | ||
| σοι προνοῶν , ὅπως δὲ αὐτὸς εὔρυθμός τε καὶ κόσμιος ἔσῃ , ἥκιστα πεφροντικώς , ἀλλ ' ἀτιμότερον ποιῶν σεαυτὸν |
| τοῦ παρόντος , ὅτι καὶ πανήγυριν ἄγει καὶ δεῖται μείζονος θεατοῦ πρὸς τὰ δρώμενα . εἶτα ἐρεῖς ἐγκώμιον τῆς πανηγύρεως | ||
| εἰ μὴ ποιεῖ σοι , ἔξελθε : οὐκ ἔχει χρείαν θεατοῦ μεμψιμοίρου . τῶν συνεορταζόντων δεῖται , τῶν συγχορευόντων , |
| ἐπιμελεστέραν ἔχει ἑτέρου θεραπείαν : ἀγαθὸς ἂν γένῃ κύων , ἐντιμότερος εἶ τοῦ κακοῦ κυνὸς πολύ . ἀλεκτρυὼν γενναῖος ἐν | ||
| ἐπιμελεστέραν ἔχει ἑτέρου θεραπείαν : ἀγαθὸς ἂν γένηι κύων , ἐντιμότερος εἶ τοῦ κακοῦ κυνὸς πολύ : ἀλεκτρυὼν γενναῖος ἐν |
| ! ! ! ! ὁ δ ' ἔφη ] : δέσποτι [ ] [ ! ! ! ! ! ! | ||
| ! ? ? [ ] ηι δὲ ὁ Ἑρμῆς : δέσποτι [ ! ! ! ! ! ] σεαυτῆς κέκρισαι |
| τοὺς τρόπους τοῦ εὐμεταβλήτου καὶ ἄλλοτε ἄλλῃ πηδῶντος ἀνθρώπου : ἔμπληκτος γὰρ ὁ εὐμετάβλητος : καὶ μὴ πρὸ χειρῶν : | ||
| ἁδηφάγος καὶ ὑβριστής , ὁ δὲ θυμώδης καὶ ἰτητικὸς καὶ ἔμπληκτος , ὁ δὲ νωθὴς καὶ ἐκλελυμένος , ὁ δὲ |
| τῷ Η , περὶ ὧν προείρηται , πάντως περισπᾶται : κακῶ ἀρκῶ ναρκῶ σαρκῶ φαλκῶ δοκῶ . τὸ δὲ διώκω | ||
| δέ , ὅκκα μὴ ὑπάρχῃ . ἔτι ἀγαθῶ μὲν καὶ κακῶ μέσον τι , τὸ μήτε ἀγαθὸν μήτε κακόν , |