| ἀκίχητα : ἀκατάληπτα , ἄγνωστα : ἀπὸ τοῦ κιχῶ κιχήσω ἀκίχητα , Αἰσχύλος : ἀκίχητα γὰρ ἤθεα καὶ κέαρ ἀπαράμυθον | ||
| ἐπὶ δεξιὰ δέ τις ἐλαύνων μάτην ἂν πονῶν ὀφθείη καὶ ἀκίχητα , τὸ τοῦ λόγου , διώκων . ταύτης ἡ |
| ' ἰόντι περίφρονι Θειοδάμαντι καί μιν ἑλὼν χερὶ χεῖρα προσηύδων ὧδ ' ἐπέεσσιν : Ἐς πόλιν , εἰ μὴ πάμπαν | ||
| σταθμοῦχος εὖ κατιλλώψας ἄθρει ἀλλ ' ἀρουραῖός τίς ἐστι σμίνθος ὧδ ' ὑπερφυής ; Ζαγρεῖ τε νῦν μοι καὶ πολυξένῳ |
| ἐπιφροσύνῃσιν ἐποτρυνέουσα μιγῆναι Αἰσονίδην κούρῃ : μηδ ' Ἀλκίνοον βασιλῆα λίσσεσθαι , τὸ γὰρ αὐτὸς † ἰὼν Κόλχοισι δικάσσει : | ||
| τοῖς ἔπεσιν , οἷς ὁ Διομήδης πεποίηται λέγων μὴ ὄφελες λίσσεσθαι ἀμύμονα Πηλείωνα μυρία δῶρα διδούς : ὁ δ ' |
| φιλόνεικον τοῦτο καὶ δύσερι καὶ προσυλακτοῦν εἰκῇ πᾶσιν ἐν παντὶ πεφυλαγμένος τῷ βίῳ μέχρι τοῦ παρόντος καὶ οὐδεμίαν ἐκδεδωκὼς γραφήν | ||
| ἐστι καὶ αὐτή . [ Ἤματα δ ' ἐκ Διόθεν πεφυλαγμένος εὖ κατὰ μοῖραν πεφραδέμεν δμώεσσι τριηκάδα μηνὸς ἀρίστην ἔργα |
| οὔτ ' ἐπιδερκτὰ τάδ ' ἀνδράσιν οὔτ ' ἐπακουστά οὔτε νόωι περιληπτά . σὺ δ ' οὖν , ἐπεὶ ὧδ | ||
| ἡλίου αὐγαῖς † ὃν † σοφὸν σοφὰν λαβοῦσαν οὐκ ἐπέλπομαι νόωι δρυμοῖς ὀρείοις ὄργανον δίαν Ἀθάναν δυσόφθαλμον αἶσχος ἐκφοβηθεῖσαν αὖθις |
| ' ] ναί . ὡς ] ὥστε . . ὦ πόποι κεδνῆς ἀρωγῆς ] φεῦ ἕνεκα τῶν καλλίστων καὶ γενναιοτάτων | ||
| Τεῦκρος δ ' ἐρρίγησε , κασίγνητον δὲ προσηύδα : ὢ πόποι ἦ δὴ πάγχυ μάχης ἐπὶ μήδεα κείρει δαίμων ἡμετέρης |
| ' ἐν Παρασίτῳ : εὖ γ ' ὁ κατάχρυσος εἶπε πόλλ ' Εὐριπίδης , νικᾷ δὲ χρεία μ ' ἡ | ||
| . σῖτον δ ' αἰδοίη ταμίη παρέθηκε φέρουσα , εἴδατα πόλλ ' ἐπιθεῖσα , χαριζομένη παρεόντων . αὐτὰρ ὁ πῖνε |
| δύσμορος ἀντέχει ; Ὦ παλάμαι θνητῶν , ὦ δύστανα γένη βροτῶν οἷς μὴ μέτριος αἰών . Οὗτος πρωτογόνων ἴσως οἴκων | ||
| ποίησε καὶ ἠέρι δῶκε φέρεσθαι . Τοὺς δὴ νῦν καλέουσι βροτῶν ἀπερείσια φῦλα μέμνονας , οἵ ῥ ' ἔτι τύμβον |
| δὲ χρῶνται τοῦ μὲν ποιητοῦ τῷ κρῖ καὶ δῶ καὶ μάψ , καὶ ἔτι ” ἥρως „ δ ' Αὐτομέδων | ||
| ἀναφανδά . καὶ τὰ ἄλλως ἔχοντα τὸ Α : ἄψ μάψ λάξ διαμπάξ . Τὰ δὲ διὰ τοῦ Α πρὸ |
| φίλ ' ἀθανάτοισι θεοῖσιν , εἴσω τὸν προβόλαιον ἔχων πεφυλαγμένος ἧσο . Τί γάρ , φησὶν ὁ Ἀργεῖος , εἰ | ||
| ' ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη κρατερὸς Διομήδης : τέττα , σιωπῇ ἧσο , ἐμῷ δ ' ἐπιπείθεο μύθῳ : οὐ γὰρ |
| , μητρὸς δ ' ἐκ Θέτιδος καλλιπλοκάμου ἁλοσύδνης : αὐτὰρ ἐγὼν υἱὸς μεγαλήτορος Ἀγχίσαο εὔχομαι ἐκγεγάμεν , μήτηρ δέ μοί | ||
| : τὰ πρὸ τοῦ δύ ' ἄνδρες ἔλεγον , εἷς ἐγὼν ἀποχρέω . τὰς θυσίας καὶ τὰς λαμπροτέρας παρασκευὰς ἐκάλουν |
| ἀγρῶν ὃν κἀμάτευες πρόσθεν εἰσιδεῖν : ἀτὰρ ἥδ ' ἂν τάδ ' οὐχ ἥκιστ ' ἂν Ἰοκάστη λέγοι . Γύναι | ||
| νυου ? ? [ . . . [ ] σοι τάδ ' ἑτάρων ἱκέτιν αὐ [ ] ! ! γονάτων |
| χειν [ [ ἄλλοϲ ἄλλωι ] γὰρ [ γέγηθε ] κοὔ τι ταυτ [ [ ! ! ! ! ! | ||
| βελτίων τ ' ἐϲ πάντ [ ] ' ἀνήρ . κοὔ ] τι πολλὰ δεῖ λέγειν ? ? ? [ |
| καὶ ἄπλετα Κρήσια φῦλα ἀμφότερον κραιπνοί τε θέειν δολιχοί τε πέλονται . Μαύρων δ ' ὠκύτεροι Σικελοί , Σικελῶν δέ | ||
| ὑπεύδια λύχνα , πιστεύειν χειμῶνι . Τί τοι λέγω ὅσσα πέλονται σήματ ' ἐπ ' ἀνθρώπους ; δὴ γὰρ καὶ |
| . ἔστι δὲ ἡ ὅλη οἵα περ ἡ δέσποινα , τοία χ ' ἡ κύων . οὐδὲ τῶν νόμων φροντίζουσιν | ||
| μίαν βάσιν : τὸ λοίσθιον δὲ τῷ τρίτῳ προσεμφερές . τοία Στυγός σε μελανοκάρδιος πέτρα Ἀχερόντιός τε σκοπελὸς αἱματοσταγὴς φρουροῦσι |
| ὅταν δὲ σὺ στένηις , ἡμᾶς παρόντας χρή σε νουθετεῖν φίλα : ἐπικουρίαι γὰρ αἵδε τοῖς φίλοις καλαί . ἀλλ | ||
| μορφῆς καὶ μεγέθους , ἴσασιν ἄνθρωποι . Τούτοις οἱ πέρδικες φίλα σπεισάμενοι σύννομοί τε καὶ συνήθεις καὶ ὁμόσκηνοι διαμένουσιν . |
| τῆς εὐπαιδίας , ὅσον τὸ πλῆθος κατέπεσεν τῶν ὀρχίλων . ἀτὰρ καταβατέον γ ' ἐπ ' αὐτούς μοι : σὺ | ||
| ζωγράφου πολλὰ μὲν καὶ ἄλλα ὁμολογεῖ τὴν χειρουργίαν ἀγαθὴν οὖσαν ἀτὰρ οὖν καὶ τόδε τὸ γράμμα . ὁπλίτης ἐστὶν ἐκβοηθῶν |
| ἀίδιος ζωὴ ἠδ ' ἀθανάτη τε πρόνοια : πάντα σύ ἐσσι , ἄνασσα : σὺ γὰρ μούνη τάδε τεύχεις . | ||
| δ ' ὀλιγοδρανέων προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ : τίς δὲ σύ ἐσσι φέριστε θεῶν ὅς μ ' εἴρεαι ἄντην ; οὐκ |
| , τοιοῦτός τοι ἑταῖρος ἀνὴρ φίλος οὔ τι μάλ ' ἐσθλός , ὅς κ ' εἴπηι γλώσσηι λῶια , φρονῆι | ||
| ἐστὶν ὄρεξις , ὑπερβαίνουσα δὲ μῆνις . ζῆλος τῶν ἀγαθῶν ἐσθλός , φαύλων δ ' ὑπέρογκος . τόλμα κακῶν ὀλοή |
| . διό φησιν οὐ γάρ πω σάφα ἴσμεν , οἷος νόος Ἀτρείδαο . ἐοίκασιν οὖν οἱ ἐμπειρικοὶ τοῖς ἀψύχοις : | ||
| Τρῶας καὶ Ἀχαιούς , ἀμφοτέροισι δ ' ἀρήγεθ ' ὅπῃ νόος ἐστὶν ἑκάστου . εἰ γὰρ Ἀχιλλεὺς οἶος ἐπὶ Τρώεσσι |
| ! ! ! ! [ ! ] ! ! ων ἔπεα ἐπὶ ? [ ημε ! ! ! ! ! | ||
| ἐν νηῶν ἀγύρει μήτηρ τε καὶ υἱὸς πολλὰ πρὸς ἀλλήλους ἔπεα πτερόεντ ' ἀγόρευον . Ἶριν δ ' ὄτρυνε Κρονίδης |
| πατρί . κάλλει ἀριστεύουσα θεάων πότν ' Ἀφροδίτα , σοὶ τήνα μεμέλητο : σέθεν δ ' ἕνεκεν Βερενίκα εὐειδὴς Ἀχέροντα | ||
| ποιμένα κῶμον ἄγοντι ἀντὶ σελαναίας τὺ δίδου φάος , ὥνεκα τήνα σάμερον ἀρχομένα τάχιον δύεν . οὐκ ἐπὶ φωράν ἔρχομαι |
| δειλὸς εἶναι μᾶλλον ἢ ' ν ἐμοὶ θρασύς . Ἄναξ Ὀδυσσεῦ , καιρὸν ἴσθ ' ἐληλυθώς , εἰ μὴ ξυνάψων | ||
| : μὴ δή μοι θάνατόν γε παραύδα , φαίδιμ ' Ὀδυσσεῦ . βουλοίμην κ ' ἐπάρουρος ἐὼν θητευέμεν ἄλλῳ , |
| ἐπῄνεον : αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς Ζώσατο μὲν ῥάκεσιν περὶ μήδεα , φαῖνε δὲ μηροὺς Καλούς τε μεγάλους τε . φάνεν δέ | ||
| φάθ ' , ὁ δ ' ὁρμηθεὶς θεοῦ ἤρχετο , φαῖνε δ ' ἀοιδήν , ἔνθεν ἑλών , ὡς οἱ |
| ποτε . Πρὸς ταῦτα καὶ Κρέοντα πεμπόντων ἐμοῦ μαστῆρα , κεἴ τις ἄλλος ἐν πόλει σθένει : ἐὰν γὰρ ὑμεῖς | ||
| ἔγραψεν ἐν στήλῃ χαλκῆ . καὶ ἐν Βατράχοις [ ] κεἴ τις ἥμαρτε σφαλείς τι Φρυνίχου παλαίσμασιν . Ἄλλως . |
| τοῖς καλοῖς μηδὲ μισῇ τὰ μὴ καλά ; ἢ ' κεῖνος ὃς ἂν τῇ μὲν φωνῇ καὶ τῷ σώματι μὴ | ||
| αὐτὸς νοέῃ μήτ ' ἄλλου λέγοντος ἐν θυμῷ βάλληται , κεῖνος δ ' αὖτ ' ἀχρήϊος ἀνήρ . οἱ δὲ |
| ἐν βλάβῃ . ὡς γὰρ ἄνθρωποι πάσχουσι καὶ τὰ αὐτῶν πήματα , οὐ θεῖά τινα , ἀλλ ' ἀνθρώπινα κέκληνται | ||
| καὶ γὰρ εἰδυίαισιν ἂν ὑμῖν λέγοιμι : τἀν βροτοῖς δὲ πήματα ἀκούσαθ ' , ὥς σφας νηπίους ὄντας τὸ πρὶν |
| πολλὰ μὲν ἄλλα Νύμφαι κἠμὲ δίδαξαν ἀν ' ὤρεα βουκολέοντα ἐσθλά , τά που καὶ Ζηνὸς ἐπὶ θρόνον ἄγαγε φάμα | ||
| τόφρα μὲν οὖν εἰσίν , καί σφιν πάρα δειλὰ καὶ ἐσθλά , πρὶν δὲ πάγεν τε βροτοὶ καὶ ἐπεὶ λύθεν |
| Ἠελίῳ τόδε κέντρον ὁδεύοι : ἐσχατίῃ γενέθλῃ βίοτον καὶ κῦδος ὀπάζει . Ἄρης δ ' ἀντολίηθεν ἀνερχόμενος μεγατόλμους , θαρσαλέους | ||
| οὐδ ' ἀπολήγει χαλκῷ δηϊόων : τῷ γὰρ Ζεὺς κῦδος ὀπάζει . Ὣς φάτο , γήθησεν δὲ θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη |
| κακὰ φρονέων ἀλάλησαι ἀνθρώποις ἠδ ' ἐσθλά : τὸ καὶ σέο σῶμα δίφυιον . Ἦν δὲ καὶ δεινὸς ὀνοματοποιῆσαι . | ||
| δ ' ἵξεαι πολιὸν ἔαρ οὐδὲ πρὸς ἄλλους αὐγάσεαι : σέο δ ' ἄλλος ἀνὴρ κεχρημένος ἔσται . Εἰ δέ |
| , ἐπεὶ οἱ Δωριεῖς διαιροῦσι Λητόα λέγοντες . Χ : αἲ γάρ πως αὐτόν με μένος καὶ θυμὸς ἀνείη ὤμ | ||
| ἰότητι , βίῃ δ ' ὅ γε φέρτερος ἦεν . αἲ γάρ , Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλον |
| νομοῦ ἄρχοντα τοῦ ἐν Δασκυλείῳ , τούτους ἐκ λόγων ἐς νείκεα συμπεσεῖν : κρινομένων δὲ περὶ ἀρετῆς εἰπεῖν τὸν Μιτροβάτην | ||
| : τοὺς εἶμ ' ὀψομένη , καί σφ ' ἄκριτα νείκεα λύσω : ἤδη γὰρ δηρὸν χρόνον ἀλλήλων ἀπέχονται εὐνῆς |
| ἐποίησεν ἀρχόμενον τὸν Ὀδυσσέα καὶ λέγονθ ' οὕτω Πᾶσι γὰρ ἀνθρώποισιν ἐπιχθονίοισιν ἀοιδοὶ τιμῆς ἔμμοροί εἰσι καὶ αἰδοῦς , οὕνεκ | ||
| κατέκταν . ἀλλ ' οὔ πως ἅμα πάντα θεοὶ δόσαν ἀνθρώποισιν : εἰ τότε κοῦρος ἔα νῦν αὖτέ με γῆρας |
| ἔν τε θεοῖσι καὶ ἀνθρώποισι μέγιστος , οὔ τι δέμας θνητοῖσιν ὁμοίιος οὐδὲ νόημα . οὖλος ὁρᾶι , οὖλος δὲ | ||
| . μετρίων λέκτρων , μετρίων δὲ γάμων μετὰ σωφροσύνης κῦρσαι θνητοῖσιν ἄριστον . ὦ τέκνον , ἀνθρώποισιν ἔστιν οἷς βίος |
| οἱ ἄγχι ἠΰτ ' ἐπεγγελόωσα παρίσταται : ὧδέ κε φαίης μυθεῖσθαι μύραιναν ἀπηνέα κερτομέουσαν : τί πτώσσεις δολομῆτα ; τίν | ||
| δὲ δημότας ἄνδρας / εὐθείην ῥήτραις ἀνταπαμειβομένους ] : / μυθεῖσθαι δὲ τὰ καλὰ καὶ ἔρδειν πάντα δίκαια / μήδε |
| τῇ τοῦ προοιμίου θεραπείᾳ ; Ἀτρείδη , σοὶ πρῶτα μαχέσσομαι ἀφραδέοντι , ἣ θέμις ἐστίν , ἄναξ , ἀγορῇ : | ||
| : ἀπὸ τοῦ φράζω ἔφραδον φραδία καὶ ἀφραδία : καὶ ἀφραδέοντι , ἀσυνετοῦντι , . , . . . . |
| Ἑκάτης φρουρῆς τε δράκοντος , πάνθ ' ὅσα οἱ κατέλεξεν ἀριφραδέως Μήδεια , διζόμεθ ' ἠμὲν ἄελπτον ὀϊζυροῖο πόνοιο ὥς | ||
| ἤειδεν , ἀεὶ δ ' ἐλλίσσετο νειὸν ὅππηι σοι δείμειεν ἀριφραδέως καταλέξαι ἔννυχον ὑπνώοντι , διηνεκὲς ὄφρα κε μίμνοις σηκῶι |
| : ὣς τοὺς ἀμφὶ λύκοι κρατερώνυχες ἠδὲ λέοντες σαῖνον : τοὶ δ ' ἔδδεισαν , ἐπεὶ ἴδον αἰνὰ πέλωρα . | ||
| . αἰθούσας δὲ τῆς αἰθομένης καὶ λαμπρᾶς καὶ καυστικῆς . τοὶ γὰρ αἰθούσας : τῆς καυστικῆς , παρὰ τὸ αἴθειν |
| ἢ ὁ ἄποθεν τοῦ αἰνεῖσθαι , ὅ ἐστιν ἐπαινεῖσθαι : αἶνος γὰρ ὁ ἔπαινος . ἢ ὁ μὴ ἡνίαις εἴκων | ||
| καλὸν εἴ τι ποναθῇ . Ἁγησία , τὶν δ ' αἶνος ἑτοῖμος , ὃν ἐνδίκας ἀπὸ γˈλώσσας Ἄδραστος μάντιν Οἰκλείδαν |
| πάντ ' ἀγορεύειν . Πρῶτα θεὸν τιμᾶν , μετέπειτα δὲ σεῖο γονῆας . πάντα δίκαια νέμειν , μὴ δὲ κρίσιν | ||
| μεῖναι ἐπερχόμενον : νῦν αὖτέ με θυμὸς ἀνῆκε στήμεναι ἀντία σεῖο : ἕλοιμί κεν ἤ κεν ἁλοίην . ἀλλ ' |
| θεὸς εἴτε βροτῶν ἦν ὁ ταῦτα πράσσων . Ὦ πασᾶν κείνα πλέον ἁμέρα ἐλθοῦς ' ἐχθίστα δή μοι : ὦ | ||
| ῥέζων ποκὰ πᾶσι θεοῖς μόνας λάθετ ' ἠπιοδώρου Κύπριδος : κείνα δὲ Τυνδαρέου κόραις χολωσαμένα διγάμους τε καὶ τριγάμους τίθησι |
| θυμὸν ἐρύκει , ἕξω ἐμάς , μετέπειτά γ ' ἀτεμβοίμην ἑοῖ αὐτῇ . ” Ὧς φάτο , μείδησαν δὲ θεαὶ | ||
| Αἰνείᾳ θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι γεγήθει ὡς ἴδε λαῶν ἔθνος ἐπισπόμενον ἑοῖ αὐτῷ . Οἳ δ ' ἀμφ ' Ἀλκαθόῳ αὐτοσχεδὸν |
| , ἄλλοτε δ ' αὖτε ἐν πόλει ἀκροτάτῃ : νῦν αὖτέ ἑ δῖος Ἀχιλλεὺς ἄστυ πέρι Πριάμοιο ποσὶν ταχέεσσι διώκει | ||
| , ἀλλ ' αὔτως ἄχθος ἀρούρης : ἄλλος δ ' αὖτέ τις οὗτος ἀνέστη μαντεύεσθαι . ἀλλ ' εἴ μοί |
| τῶν Ἑλλήνων : ὁ λόγος : εἰώθασιν οἱ βάρβαροι τὸν αἴλινον ἐν ἀρχῇ θρήνου λέγειν οἰκείως τῇ ἑαυτῶν βαρβάρῳ φωνῇ | ||
| ἰωάν , ἢ ναὸς ἄξενον αὐγάζων ὅρμον : προβοᾷ γὰρ αἴλινον . Ἰὼ ξένοι , τίνες ποτ ' ἐς γῆν |
| ῥήματι τούτῳ τετίμηκεν Ἀλκίνοος δὲ τότ ' ἦρχε θεῶν ἄπο μήδεα εἰδώς . μή μου πύθῃ , φησὶ , ποίαν | ||
| κατὰ μεταβολὴν εἰς σῆψιν ἐπιδεδεγμένον . πυκιμήδεος συνετῆς κατὰ τὰ μήδεα , ὅ ἐστι βουλεύματα . πύκα ποιητοῖο ἐπιμελῶς κατεσκευασμένου |
| ' ἐστὶ νόημα , ἀλκτὴρ δ ' ἀθανάτοισιν ἀρῆς γένεο κρυεροῖο , σῇσι δ ' ἐπιφροσύνῃσιν ὑπὸ ζόφου ἠερόεντος ἄψορρον | ||
| σμερδαλέῃ στυγερῇσι καταιγίσι βεβριθυίῃ , ἥ τε φέρει ναύτῃσι τέρας κρυεροῖο φόβοιο , Πληιὰς εὖτ ' ἀκάμαντος ἐς Ὠκεανοῖο ῥέεθρα |
| ἐνὶ μεγάροις Φυλάκοιο δεσμῷ ἐν ἀργαλέῳ δέδετο , κρατέρ ' ἄλγεα πάσχων εἵνεκα Νηλῆος κούρης ἄτης τε βαρείης , τήν | ||
| Τρῶας καὶ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιοὺς τοιῇδ ' ἀμφὶ γυναικὶ πολὺν χρόνον ἄλγεα πάσχειν , ὥσπερ τὸ αὐτὸ ποιοῦν εἰκόνα τε Ἑλένης |
| , ἀνδρὶ δὲ Ὧι λαοί τ ' ἐπιτετράφαται καὶ τόσσα μέμηλε , καὶ ᾧ πᾶσαν μὲν γῆν , πᾶσαν δὲ | ||
| . . . ἡ δ ' ἑτέρη χειμῶνι καὶ Αἰγοκερῆι μέμηλε : τέτρασι γὰρ μοίρῃσι βροτῶν διαμείβεται αἰὼν ἃς κεῖναι |
| τε τἀπέκεινα , Παιόνων πέλας , ὄρη τε Δωδωναῖα : συντέμνει δ ' ὅρος ὑγρᾶς θαλάσσης : τῶνδε τἀπὶ τάδε | ||
| δυσμὰς μέρους Στρυμόνος κρατῶ : Στρυμὼν δὲ ποταμὸς Θράικης . συντέμνει . . . κρατῶ ] ὁ δὲ ὅρος ὁ |
| πῆμα πολύστονον , ἄλλοτε δ ' αὖτε εἰς ἀγαθόν . Μερόπων δὲ πανόλβιος οὔ τις ἐτύχθη ἐς τέλος ἐξ ἀρχῆς | ||
| τοῦτο , ὥστε τοὺς ἐργασαμένους αὐτὸ τῶν καθ ' Ἡρακλέα Μερόπων φασὶν εἶναι . ἀλλὰ μὴν καὶ τῷ κατακομίζοντι παιδὶ |
| λίαν φοβοῦ : τὸ δὲ ἕκη - λος γράφεται καὶ εὔκηλος , τὸ δὲ υ μέτρου αἰτίας ἕνεκά ποτε παραλαμβάνεται | ||
| ἴδμεν . καὶ τὸ πλεονάζειν ἔν τισιν , ὡς τὸ εὔκηλος ἀντὶ τοῦ ἕκηλος καὶ αὐτὰρ ἀντὶ τοῦ ἀτὰρ καὶ |
| δὲ Πρίαμον φάτο μῦθον : υἱὸς μὲν δή τοι λέλυται γέρον ὡς ἐκέλευες , κεῖται δ ' ἐν λεχέεσς ' | ||
| ' ἐστέρησε Φοῖβος . ὦ κακὰ παθὼν ἰδών τε δυστυχὲς γέρον , τίν ' αἰῶν ' ἐς τὸ λοιπὸν ἕξεις |
| , [ φησὶ ] Τρύφων , ὁμοίως τῷ τίς γὰρ ὅδ ' ἄλλος Ἀχαιὸς ἀνὴρ ἠύς τε μέγας τε καὶ | ||
| , ἔγχελυν , σπάρον : ὅταν ἐγγὺς ᾖ δ ' ὅδ ' ὕστερος , ἀρτύω φακῆν καὶ τὸ περίδειπνον τοῦ |
| κατανευσέμεν , ἀλλὰ ἕκηλον δαίνυσθ ' ἐν μεγάροισι καὶ ἄρτια μηχανάασθαι : εἴ τε γὰρ ἐσθλός τ ' εἰμὶ καὶ | ||
| ἀπ ' ἀλλήλων . Δεῖ μὲν γὰρ ἐς τὰ ἀκεστὰ μηχανάασθαι , ὅκως μὴ ἀνήκεστα ἔσται , ξυνιέντα ὅκη ἂν |
| καὶ ἢν τάδε κέντρα μεταλλάξαντες ἔχωσιν . Ἤδη καὶ σύγκρασιν ἀείσω μαρτυρίας τε , ἠδ ' ὅς ' ἐπαντέλλοντες ἢ | ||
| ! ! ! ] ἑπτάμιτον φόρμιγγα τεὰς ? ἀκτῖνας [ ἀείσω ] ; πατρίδα σὴν πρώτην παρελεύσομαι : εὐεπίης μέν |
| φίλους , καὶ νῦν ὑπὲρ τῶν κοινῶν δικαίων ἀγωνίζεσθαι . οὔτοι φιλαθηναίου γέ ἐστι τὴν Ἀκαδημίαν μόνην ἀσπάζεσθαι τῆς Ἀττικῆς | ||
| γ ' ἔλεξας , χρήστ ' ἔπη κρύπτειν φίλους . οὔτοι σιωπῶς ' εἶτα μέμψομαί ποτε τὴν νῦν σιωπὴν ὡς |
| καταλάβοι , ἀφελέσθαι βίαι ; ἀνδραποδίξασθαι δὲ πῶς οὐ δίκαιον τὼς πολεμίως καὶ αἴ τις δύναιτο ἑλὼν πόλιν ὅλαν ἀποδόσθαι | ||
| , καὶ τἆλλα ὅσα ἐπαινέω τὸν Ἰωνικὸν ποιητὰν ἐκπλαγέντας ποιεῦντα τὼς ἐναγέας . ὡς γὰρ τὰ σώματα νοσώδεσί ποκα ὑγιάζομες |
| τὸ γένος καὶ εἰς Ἀλέξανδρον κατελθεῖν . καὶ ταῦτα ὅτι ψεύδεα ἐξελέγχει Νέαρχος , οὐκ ἐπαινῶ αὐτὸν ἔγωγε τῆς σχολῆς | ||
| οἱ δὲ ὄνοθος , ὃν διὰ φαυλότητα ὀνόσαιτό τις . ψεύδεα ῥινός : φύσκαι ἐπὶ τῆς ῥινὸς λεπταὶ αἱ λεγόμεναι |
| τοῖνδε παγκρατὴς φονεύς ; ἀλλ ' ἐπεὶ δοκεῖς τάδ ' ἔρδειν καὶ λέγειν , γνώσῃ τάχα : εἶα δή , | ||
| πάμπαν ἔεργ ' ἀεσίφρονα θυμόν . Κὰδ δύναμιν δ ' ἔρδειν ἱέρ ' ἀθανάτοισι θεοῖσιν ἁγνῶς καὶ καθαρῶς , ἐπὶ |
| ' ἀκούους ' , οὐδέ οἱ ὕπνος πῖπτεν ἐπὶ βλεφάροισι πάρος καταλέξαι ἅπαντα . ἤρξατο δ ' , ὡς πρῶτον | ||
| δ ' ἐκ μεγάροιο γυναῖκες ἤϊσαν , αἳ μνηστῆρσιν ἐμισγέσκοντο πάρος περ , ἀλλήλῃσι γέλω τε καὶ εὐφροσύνην παρέχουσαι . |
| γιγνώσκων αὐλώπιδί τε τρυφαλείῃ , ἵππους τ ' εἰσορόων : σάφα δ ' οὐκ οἶδ ' εἰ θεός ἐστιν . | ||
| ἔθελε κατὰ συναλοιφήν . . . . οὐδέ τί πω σάφα ἴδμεν ὅπως ἔσται τάδε ἔργα , ἢ εὖ ἦε |
| τί ἐστιν αὐτὸ τὸ καλόν , ταῦτ ' ἂν εἴη καλά ; “ ἐγὼ δὲ δὴ ἐρῶ ὅτι εἰ παρθένος | ||
| καὶ σωφροσύνης πρόσωπον , καὶ οὔτε ἕσπερος οὔτε ἑῷος οὕτω καλά . Ἀλλὰ δεῖ ἰδόντας μὲν εἶναι ᾧ ψυχὴ τὰ |
| κεῖνος ὁμῶς Ἀΐδαο πύλῃσιν , ὃς χρυσὸν φιλέει μὲν ἐνὶ φρεσίν , ἄλλο δὲ εἴπῃ . Οὐκοῦν τὸν Κάνθαρόν σοι | ||
| ἀφανῆ τόπον κατάκειται . κεύθει : κρύπτει , ἔχει . φρεσίν : ἔμφυτον γνῶσιν δῆλον . Λείπεθ ' : καταλιμπάνεται |
| πυρός , οὐδέ κε φαίης οὔτέ ποτ ' ἠέλιον σῶν ἔμμεναι οὔτε σελήνην : ἠέρι γὰρ κατέχοντο μάχης ἐπί θ | ||
| ; Οὐτιδανὸν δέ μ ' ἔφησθα καὶ ἀργαλέον καὶ ἄναλκιν ἔμμεναι , ὃς σέο πολλὸν ὑπέρτερος εὔχομαι εἶναι μήδεσι καὶ |
| πᾶς αἰών , Διόγενες , καθελεῖ : μοῦνος ἐπεὶ βιοτᾶς αὐτάρκεα δόξαν ἔδειξας θνατοῖς καὶ ζωᾶς οἶμον ἐλαφροτάταν . Ἔστι | ||
| σιτίων καὶ τῶν ποτῶν ἃ προσφορώτατα τῷ σώματι καὶ μάλιστα αὐτάρκεα καὶ ἐς τροφὴν καὶ ἐς ὑγιείην , ἀπὸ τούτων |
| οἱ τῆς ἀνάνδρου καὶ διεσκατωμένης τρυφῆς ὑφ ' ἡδοναῖσι σαχθέντες κέαρ πονεῖν θέλοντες οὐδὲ βαιά – ˘ – θέλω τύχης | ||
| καὶ ἀντιστροφῆς παράγραφος . μέλει φόβῳ δ ' οὐχ ὑπνώσσει κέαρ : φησὶν ὁ χορός : μέλει ἡ ψυχή μου |
| οἶδ ' ἐπὶ δεξιά , οἶδ ' ἐπ ' ἀριστερὰ νωμῆσαι βῶν ἀζαλέην , τό μοι ἔστι ταλαύρινον πολεμίζειν : | ||
| οἶδ ' ἐπὶ δεξιά , οἶδ ' ἐπ ' ἀριστερὰ νωμῆσαι βῶν ἀζαλέην , τό μοί ἐστι ταλαύρινον πολεμίζειν : |
| Φρονίοιο Νοήμων ἐγγύθεν ἐλθὼν Ἀντίνοον μύθοισιν ἀνειρόμενος προσέειπεν : “ Ἀντίνο ' , ἤ ῥά τι ἴδμεν ἐνὶ φρεσὶν ἦε | ||
| ἦ ῥα , καὶ Ἀντίνοον ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : “ Ἀντίνο ' , ἦ μευ καλὰ πατὴρ ὣς κήδεαι υἷος |
| στιβαραί τε τρίαιναι , ἅρπαι , βουπλῆγές τε βαρύστομοι , ὅσσα τε τοῖα ἄκμοσι δυσκελάδοις ῥαιστήρια χαλκεύονται : ἐσσυμένως δ | ||
| ἐδῃώσαντο πόνοισιν ὅσσα δέμας προβέβηκεν ὑπερφυές , ἄχθεα πόντου . ὅσσα δὲ βαιοτέρων μελέων λάχε , τοῖσι καὶ ἄγρη βαιοτέρη |
| ἡμῖν οὕτως : Ἡ δ ' ὅτι δὴ ὀλλοοῖο κασιγνήτου νόον ἔγνω , κλαῖεν ἀηδονίδων θαμινώτερον , αἵτ ' ἐνὶ | ||
| πνεύματι πάντες : κοὐ θέλετ ' ἐκνῆψαι καὶ σώφρονα πρὸς νόον ἐλθεῖν , καὶ γνῶναι βασιλῆα θεόν , τὸν πάντ |
| . ποτέ ” . , , ) μῦθος δ ' αἴνου διαφέρει τῷ . . . πεποιηκώς . τὸ δὲ | ||
| αὐτοὶ τόδε γ ' ἴστε : τί με χρὴ μητέρος αἴνου . ” αἰναρέτης ἐπὶ κακῷ τὴν ἀρετὴν κεκτημένος : |
| ἐξήσκησαν ᾗ νομίζεται . Ἐπεὶ δὲ παντὸς εἶχε δρῶντος ἡδονὴν κοὐκ ἦν ἔτ ' ἀργὸν οὐδὲν ὧν ἐφίετο , κτύπησε | ||
| παῖς : ἀσπιδηφόρου : καλύπτεις ἐν ἀφανείᾳ : κρύπτεις : κοὐκ ἄν γε λέξαιμ ' ἐπ ' ἀγαθοῖσι : πρὸς |
| χειρὸς ἑλοῦς ' ἐπέεσσι προσηύδα θοῦρον Ἄρηα : Ἆρες Ἄρες βροτολοιγὲ μιαιφόνε τειχεσιπλῆτα οὐκ ἂν δὴ Τρῶας μὲν ἐάσαιμεν καὶ | ||
| δὴ τότε θοῦρον Ἄρηα προσηύδα Φοῖβος Ἀπόλλων : Ἆρες Ἄρες βροτολοιγὲ μιαιφόνε τειχεσιπλῆτα , οὐκ ἂν δὴ τόνδ ' ἄνδρα |
| γέρον εἴθ ' ὡς θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι φίλοισιν ὥς τοι γούναθ ' ἕποιτο , βίη δέ τοι ἔμπεδος εἴη : | ||
| ἀμβροσίην ἐρατεινὴν στάξ ' , ἵνα μή μιν λιμὸς ἀτερπὴς γούναθ ' ἵκοιτο : αὐτὴ δὲ πρὸς πατρὸς ἐρισθενέος πυκινὸν |
| ' ἄελπτον . καὶ μὴν παρών γε κοὐ λόγους ἄλλων κλύων , Πέρσαι , φράσαιμ ' ἂν οἷ ' ἐπορσύνθη | ||
| Αὐτὸς βαρεῖαν ξυμφορὰν ἐν ὄμμασιν πατρὸς δεδορκὼς κοὐ κατὰ γλῶσσαν κλύων . Ποῦ δ ' ἐμπελάζεις τἀνδρὶ καὶ παρίστασαι ; |
| Ἱσμηνοῦ καταδεύει , Ἰώ θ ' ἁ κερόεσσα προμάτωρ Καδμείων βασιλῆας ἐγείνατο : μυριάδας δ ' ἀγαθῶν ἑτέροις ἑτέρας μεταμειβομένα | ||
| ἑκάτοιο ποιητάς τε εἶναι καὶ κιθαριστάς , ἐκ δὲ Διὸς βασιλῆας . Ἀλλ ' Ἡσίοδος μὲν οὐκ οἶδε βασιλεῖς γῆς |
| νάρκαισιν ἀνιαραῖσι διδοίη : εἷς δ ' ἀπὸ τᾶσδε , φέριστε , Μόλων ἄγχοιτο παλαίστρας . ἄμμιν δ ' ἁσυχία | ||
| τίς πόθεν εἶς ἀνδρῶν , πόσα τοι ἔτη ἐστί , φέριστε ; πηλίκος ἦσθ ' ὅθ ' ὁ Μῆδος ἀφίκετο |
| : Ἀντὶ τοῦ , περὶ τῶν πετομένων . ἔστι δὲ Ὁμηρικὸν [ . Ζ , ] τὸ σχῆμα : εἰρόμεναι | ||
| ὡς ἱστορεῖ Θεόφραστος . ἀργινόεντι μαστῷ : Ἀρίσταρχος μὲν τὸ Ὁμηρικὸν οὖθαρ ἀρούρης παράγειν αὐτόν φησι πιθανῶς , ὑπαλλαξάμενον τὸν |
| δὲ ποιητὴς ῥῆμα αὐτὸ οἶδεν : “ οὐκ ὄφελον Τρώεσσι κοτεσσάμενος ” καὶ μὴ ὄφελες λίσσεσθαι ἀμύμονος Αἰακίδαο . . | ||
| λέγει . . . . εἰ μή τις θεός ἐστι κοτεσσάμενος Τρώεσσιν : πρὸς τὸ ἀμφίβολον , εἰ μὴ οὗτος |
| Ὠρίωνος , οἵ τε Ποσειδάωνος ὁρώμενοι ἢ Διὸς αὐτοῦ ἀστέρες ἀνθρώποισι τετυγμένα σημαίνουσιν . Τῷ κείνων πεπόνησο . Μέλοι δέ | ||
| ναίων . εἴμ ' Ὀδυσεὺς Λαερτιάδης , ὃς πᾶσι δόλοισιν ἀνθρώποισι μέλω , καί μευ κλέος οὐρανὸν ἵκει . ναιετάω |
| παιών τε γενοῦ τῆσδε μερίμνης , ἣ νῦν τοτὲ μὲν κακόφρων τελέθει , τοτὲ δ ' ἐκ θυσιῶν ἀγάν ' | ||
| χωρίς . σέβειν ] τιμᾶν , ἔχειν . δύσφρων ] κακόφρων . ἰὸς ] ἤγουν ὁ φθόνος . καρδίαν ] |
| κῆρ . Καί ῥ ' οἳ μὲν δόρποιο ποτὶ κλισίῃσι μέλοντο υἱὸν Ἀχιλλῆος θεοειδέα κυδαίνοντες ἶσον ἐπουρανίοισιν ἀτειρέσι : τῷ | ||
| ' ἀρωγῆς δευομένοις , ἤδη δὲ καὶ ἀμφ ' αὐτοῖο μέλοντο . Ἔνθα δὲ ναυτιλίης πυκινὴν πέρι μητιάασκον ἑζόμενοι βουλήν |
| ' ἔπειτ ' ἀπάνευθε νεῶν , μετὰ δ ' ἰὸν ἕηκεν , δεινὴ δὲ κλαγγὴ γένετ ' ἀργυρέοιο βιοῖο ; | ||
| φάσγαν ' ἐπισχόμενοι ἐπ ' ἴσῳ θέον , ἐν γὰρ ἕηκεν Ζεὺς μένος ἀκάματόν σφιν : ἀτὰρ Διὸς οὔ κεν |
| ἀγλαΐηφι πεποιθώς , ῥίμφα ἑ γοῦνα φέρει μετά τ ' ἤθεα καὶ νομὸν ἵππων : ὣς Ἕκτωρ λαιψηρὰ πόδας καὶ | ||
| ὀμνύουσι δὲ λέγοντες . Ἀνδροφάγοι δὲ ἀγριώτατα πάντων ἀνθρώπων ἔχουσι ἤθεα , οὔτε δίκην νομίζοντες οὔτε νόμῳ οὐδενὶ χρεώμενοι . |
| ἀΰτει : ἦ δή που μάλ ' ἔολπας ἐνὶ φρεσὶ φαίδιμ ' Ἀχιλλεῦ ἤματι τῷδε πόλιν πέρσειν Τρώων ἀγερώχων νηπύτι | ||
| παρ ' Ὁμήρῳ ὁ Τειρεσίας : νόστον δίζηαι μελιηδέα , φαίδιμ ' Ὀδυσσεῦ . . : τῆς Ἰναχείας ] Διὰ |
| : κούροισιν μὲν ταῦτ ' ἐπιτέλλομαι : αὐτὰρ ἔπειτα , Ἀτρείδη , σὺ μὲν ἄρχε : σὺ γὰρ βασιλεύτερός ἐσσι | ||
| τῶν λόγων τῶν μὴ ἐχόντων ῥήματα , οἷον ὦ μάκαρ Ἀτρείδη , μοιραγενές , ὀλβιόδαιμον καὶ αἲ γάρ , Ζεῦ |
| φίλαι ἦσαν καὶ πόλεμοι καὶ ἄκοντες ἐΰξεστοι καὶ ὀϊστοί , λυγρά , τά τ ' ἄλλοισίν γε καταρριγηλὰ πέλονται . | ||
| τε καὶ εἴδεσιν ἐκμάκτοισι , πάντηι συγγίνεσθαι ἀήθεα καὶ μάλα λυγρά Νείκεος ἐννεσίηισιν , ὅτι σφίσι γένναν ἔοργεν . . |
| . Αὐτὴ γαῖα μέλαινα πολυκλαύτοισι βροτοῖσι τίκτει καὶ κακότητα καὶ ἄλγεος ἄλκαρ ἑκάστου : γαῖα μὲν ἑρπετὰ τίκτε , τέκεν | ||
| ὀνειρήεσσα , κακῶν ἐξάγγελος ἔργων , ὄφρα μὴ εὕρωνται λύσιν ἄλγεος ἐρχομένοιο . ἀλλά , μάκαρ , λίτομαί σε θεῶν |
| ἔνθα νένασται ἄστυ Τεγεστραίων , μυχάτου ἐπὶ πείρασι πόντου . τόσσα μὲν Αὐσονίην περιβόσκεται ἔθνεα γαῖαν . κεῖθεν δ ' | ||
| ῥῶγας μεγάροιο . ἔνθεν δώδεκα μὲν σάκε ' ἔξελε , τόσσα δὲ δοῦρα καὶ τόσσας κυνέας χαλκήρεας ἱπποδασείας : βῆ |
| γένετ ' ἄλλος ἀποτμότερος ζωόντων οὐδὲ τόσων σφετέρῃσιν ἐγεύσατο φροντίσι κηδέων . σχέτλιος , ὃς τόξοισιν , ἅ οἱ πόρεν | ||
| κακὴν βασιλῆος ἐφετμήν , αὐτίκ ' † ἀπὸ ψυχὴν μεθέμεν κηδέων τε λαθέσθαι , ὄφρ ' αὐτός με τεῇσι φίλαις |
| προλιπὼν διερός θ ' ὑπὸ κύμασιν ἀρθείς , Ἑλλάδος εὐρυχόρου μοῦνος κακὰ πρῶτος ἀείσας ἔσσεται ἀθάνατος καὶ ἀγήραος ἤματα πάντα | ||
| . αὐτὰρ ἐπεί ῥ ' ἥβης πολυηράτου ἵκετο μέτρον , μοῦνος ἐὼν ἤσχαλλε . πατὴρ δ ' ἀνδρῶν τε θεῶν |
| ἔβραχε , μαίνετο δέ σφιν ἶσον θυμὸς Ἄρηι , τόσον σθένος ἀμφοτέροισι δῶκεν ἐπειγομένοισι σακέσπαλος Ἀτρυτώνη . Ἀργεῖοι δ ' | ||
| λυσόμενος χαλκέων Ἰξίονα νειόθι δεσμῶν , ῥύσομαι ὅσσον ἐμοῖσιν ἐνὶ σθένος ἔπλετο γυίοις , ὄφρα μὴ ἐγγελάσῃ Πελίης κακὸν οἶτον |
| , τοὶ μὲν ἐγὼν ἐρέω , σὺ δὲ σύνθεο καί μευ ἄκουσον . ἱστορία . ἡ Σαπφὼ μελῶν λυρικῶν ὑπῆρχε | ||
| . ὥς θην καὶ σὸν ἐγὼ λύσω μένος εἴ κέ μευ ἄντα στήῃς : ἀλλά ς ' ἔγωγ ' ἀναχωρήσαντα |
| ἐν μεγάροισιν ἀάσπετα κωκύουσαν εἵνεκα Τυνδαρίδος πολυκηδέος , ᾗ παριαύων τέρπεο καγχαλόων , ἐπεὶ ἦ πολὺ φερτέρη ἐστὶ τῆς σέο | ||
| μ ' ἀνείρεαι ἠδὲ μεταλλᾷς , σιγῇ νῦν ξυνίει καὶ τέρπεο πῖνέ τε οἶνον , ἥμενος . αἵδε δὲ νύκτες |
| πάντες ] δ ' εὐχετόωντο [ ] , θύος δὲ μέμηλεν ἑκάστῳ [ βωμὸν ] ἀναι ? [ ! ! | ||
| ἰκέλην φύσιν οἷα γυναικῶν . τόφρα μὲν οὖν τοίῃσι τιθηνείῃσι μέμηλεν : ἀλλ ' ὅτε κουρίζωσιν ἑὸν σθένος , αὐτίκα |
| τοῦδε † ἐπέξιθι : καὶ μετέπειτα δειλὰ μὲν † ῥέξας ἐπιπλήσσεο , χρηστὰ δὲ τέρπου . καὶ τούτους τοὺς στίχους | ||
| ; τί μοι δέον οὐκ ἐτελέσθη ; αἰσχρὰ μὲν ἐκπρήξας ἐπιπλήσσεο , ἐσθλὰ δὲ τέρπου . ἀλλὰ καὶ οἴκῳ ἔστι |
| θυμῷ νοέω καὶ οἶδα ἕκαστα , ἐσθλά τε καὶ τὰ χέρεια : πάρος δ ' ἔτι νήπιος ἦα . ἀλλά | ||
| Ἔνθ ' ἐσθλὸς μὲν ἔδυ καλὰ τεύχεα , τοὶ δὲ χέρεια δῦσαν ὅσοις ἀλαπαδνὸν ὑπὸ κραδίῃ πέλεν ἦτορ . Αὐτὰρ |
| ἀκόνιτον ἐνεβλάστησεν ὀρόγκοις . τῷ καί που τιτάνοιο χερὸς βάρος ἔσσεται ἄρκος πιμπλαμένης ὅτε νέκταρ ἐύτριβι κιρρὸν ἀφύσσῃς μετρήδηνκοτύλη δὲ | ||
| γὰρ ἐγὼ τόδε οἶδα κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν : ἔσσεται ἦμαρ ὅτ ' ἄν ποτ ' ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρὴ |
| αὖτε νόῳ φρονέοντα , καὶ ἐσθλὴν κτῆσιν ἀπ ' ἀσχολίης βιότου φορέοντα πρὸς οἴκους . ἔμπαλι δ ' Ἑρμείης δόμῳ | ||
| , χέρσυδρος θανάτῳ πεπαλαγμένα χείλεα σύρων ἀντόμενος γλυκεροῦ τέρμα φέροι βιότου . τῇ πίσυνος λειμῶσι θέρους ἔνι τέρπεο , Καῖσαρ |
| γὰρ ἀπόλλοισθε , φησί , καὶ ἀπαλλάξεσθε πραγμάτων . σὰ μάν ; ] τί μήν ; τί δ ' ἄλλο | ||
| χρησθέν : μαντευθέν παλαίφατον : παλαιόν θάλος : βλάστημα ὁ μάν : ὁ μήν ἀρίδηλος : διάδηλος μετεωροφένακας : ἀπατεῶνας |
| ταυτὶ πάλιν : ἐγὼ δὲ δοίδυκ ' εἰσιὼν ποήσομαι . Νῦν , τοῦτ ' ἐκεῖν ' , ἥκει τὸ Δάτιδος | ||
| ὁμαλὴ παρὰ πάντα τὸν χρόνον [ . . ] . Νῦν περὶ τῶν οὔρων διαλαμβάνει . τὸ δὲ οὖρον , |