λείπει τὸ τίς . ἀπύρων ἱερῶν ] τῶν θυσίων τῶν Μοιρῶν καὶ τῶν Ἐρινύων ἃ καὶ νηφάλια καλεῖται . ἀτίται | ||
δέ , εἴπερ ἄρα , τρύπανα καὶ σκέπαρνά ἐστε τῶν Μοιρῶν : καί , ὡς ἔοικεν , οἱ ἄνθρωποι δέον |
ἦν τὸ τῆς Στυγὸς ὕδωρ . . Εἰκότως εἶπε τὸ Λάχεσις , ἐπειδὴ περὶ κλήρου ἦν ὁ λόγος . τὸ | ||
ἐκφύγοι τὴν πεπρωμένην . . . Μοῖραι ] Κλωθὼ , Λάχεσις καὶ Ἄτροπος . μνήμονες Ἐριννύες ] αἱ μνημονεύουσαι τῶν |
Ἐς ] τοιαῦτα μὲν καὶ οὕτω ἐναργέως λέγοντι Βάκιδι ἀντιλογίας χρησμῶν πέρι οὔτε αὐτὸς λέγειν τολμέω οὔτε παρ ' ἄλλων | ||
τῶν λόγων προσταττόμενα δρῶντες , ἅτε δὴ τοῦ θεοῦ τρανοτέραις χρησμῶν ἀποδείξεσι ταῖς διὰ σημείων καὶ τεράτων τὸ βούλημα δεδηλωκότος |
πνέουσιν αὖραι , μέλος ὀργάνων δονεῖται , τάχα παστὸν Ἀφροδίτῃ Χαρίτων πλέκουσι κῶμοι . Ὁ δ ' ἔρως ὁ πάντα | ||
, τῷ Ἰξίονι , οὕτω : Μόνη ἡ νεφέλη ἄνευ Χαρίτων τέκεν αὐτῷ , τῷ Ἰξίονι , γόνον . Ἰστέον |
γνώμην , ὡς οὔτ ' ἂν εἰκῇ οὔτ ' ἄνευ θεῶν οὔτε παρὰ τὰ ἱερὰ ἡγήσαιτ ' ἂν ἐπὶ πολεμίους | ||
συμφορὰν ταύτην εἰς μεταμέλειαν ἐλθόντες πάντων τῶν ἐν τῇ Τύρῳ θεῶν ἐμνημόνευον . ἔπεμψαν δὲ καὶ τοὺς ἐκ τῶν ἱερῶν |
ἡγεμόνες : / κεῖθεν † διαστήεντος ἀπορνύμενοι ποταμοῖο / θεῶν βουλῆι Σμύρνην εἵλομεν Αἰολίδα . . . . Π : | ||
ἔναγχος ἀφικόμενος δημοσίαι ἐκ Κέω λέγων τ ' ἐν τῆι βουλῆι πάνυ ηὐδοκίμησεν καὶ ἰδίαι ἐπιδείξεις ποιούμενος καὶ τοῖς νέοις |
ἅμα ; Ἀλλ ' εἶμι , μῆτερ : εἰ δὲ θεσφάτων ἐγὼ βάξιν κατῄδη τῶνδε , κἂν πάλαι παρῆ : | ||
τωι ] τινί . προσεικάζω ] στοχάζομαι . Ἀπὸ δὲ θεσφάτων : παρὰ τὰ λεγόμενα ἐν συνηθείαι : οὐδεὶς εὐτυχὴς |
ἱππικῶν ἐκ πλευμόνων . σὺ δ ' ὥστε ναὸς κεδνὸς οἰακοστρόφος φράξαι πόλισμα , πρὶν καταιγίσαι πνοὰς Ἄρεως : βοᾷ | ||
εἱμαρμένης ἥττηται , φησὶν ὁ χορός : τίς οὖν ἐστιν οἰακοστρόφος καὶ κυβερνήτης τῆς ἀνάγκης ; ἤτοι τίς ἐστιν ὁ |
προφῆτις , Ἀπόλλων , Ὀρέστης , Κλυταιμήστρας εἴδωλον , χορὸς Εὐμενίδων , Ἀθηνᾶ , προπομποί . φαίνεται ἐπὶ σκηνῆς τὸ | ||
περὶ τὸ ἱερὸν Μανίας : δοκεῖν δέ μοι θεῶν τῶν Εὐμενίδων ἐστὶν ἐπίκλησις , καὶ Ὀρέστην ἐπὶ τῷ φόνῳ τῆς |
ἐπιφέρει γραμμάτων ἡ γυνὴ αὕτη λέγει : ἐγώ εἰμι ἡ Δίκη , ἤτοι ἡ δικαιοσύνη , καὶ κατάγω καὶ εἰσάξω | ||
νιν : ἀλλά νιν καὶ αὐτὸν τὸν Πολυνείκην οὐχὶ ἡ Δίκη λόγου ἄξιον ἔκρινεν οὔτε φυγόντα μητρόθεν σκότον , ἤγουν |
ἀναστένων , ὥς νιν ματαίως αἰτίᾳ βάλοι κακῇ , κλαίων ὁθούνεκ ' ἐκ δυοῖν ἔσοιθ ' ἅμα πατρός τ ' | ||
; εἰ γὰρ οἶδά γ ' , οὐκ ἀρνήσομαι . ὁθούνεκ ' , εἰ μὴ σοὶ ξυνῆλθε , τὰς ἐμὰς |
δώμασιν θνήισκει γυναικὸς πρὸς Κλυταιμήστρας δόλωι καὶ τοῦ Θυέστου παιδὸς Αἰγίσθου χερί . χὠ μὲν παλαιὰ σκῆπτρα Ταντάλου λιπὼν ὄλωλεν | ||
κτείνας , τῶν Μυκηνῶν ἐβασίλευεν . Ἐλαυνόμενος δὲ ὑπὸ τῶν Αἰγίσθου φίλων , κατὰ δὲ τὸν πλεῖστον λόγον ὑπὸ Ἐρινύων |
εἰς ἄλλα ἐπιβουλευόντων ; Ἀερόπας μέν γε καὶ Κλυταιμνήστρας καὶ Σθενεβοίας οὐδὲ εἰπεῖν ἔστιν ὅσαι . ἀλλὰ τὰ μὲν τοῦ | ||
Ἀκρισίωι μὲν . . . Δανάη , Προίτωι δὲ ἐκ Σθενεβοίας Λυσίππη καὶ Ἰφινόη καὶ Ἰφιάνασσα . αὗται δὲ ὡς |
ἐπὶ θρόνων Ὥρας ἐποίησεν Αἰγινήτης Σμῖλις . παρὰ δὲ αὐτὰς Θέμιδος ἅτε μητρὸς τῶν Ὡρῶν ἄγαλμα ἕστηκε Δορυκλείδου τέχνη , | ||
ὑπὲρ χθονός ὑπέρ ] ? τ ' ὠκεανοῦ ⌊ ⌋ Θέμιδος ? ? ? [ ! λ ? [ εχε |
τότε ἐδίκασεν , ὅτε ἐπὶ τρίποδι Θέμιδος τὸν ἀπόφονον φόνον ἔλακεν ἐμῆς μητρός : ἔλακεν : καὶ Ἀριστοφάνης [ . | ||
. φεῦ μόχθων . ἄδικος ἄδικα τότ ' ἄρ ' ἔλακεν ἔλακεν , ἀπόφονον ὅτ ' ἐπὶ τρίποδι Θέμιδος ἄρ |
' ἄκροις ἕστακ ' Ἄρεος στεφάνοισιν . ἡγοῦ πάροιθε , θύγατερ : ὡς τυφλῶι ποδὶ ὀφθαλμὸς εἶ σύ , ναυβάταισιν | ||
ὦ θεοδˈμάτα , λιπαροπˈλοκάμου παίδεσσι Λατοῦς ἱμεροέστατον ἔρνος , πόντου θύγατερ , χθονὸς εὐρείας ἀκίνητον τέρας , ἅν τε βροτοί |
! ! Ζῴων ἔθη νομάς τε καὶ φύσεις ἅμα τῶν γηγενῶν πτηνῶν . τε καὶ θαλαττίων ἄναξ ὁ πιστὸς καὶ | ||
ὁρμωμεν [ ! ! ] ! τἀπὶ Φλέγραι [ ] γηγενῶν φρονήματα [ ! ! ! ! ] ! λη |
ἐπακοῦσαι , ὧδ ' ἔρδειν , ἵνα θαῦμα μετὰ φρεσὶ σῇσι δαείης : ὁππότε γάρ μιν πάγχυ κάμῃς ἐνὶ χείρεσι | ||
λέγει : Τηλέμαχ ' , ἄλλα μὲν αὐτὸς ἐνὶ φρεσὶ σῇσι νοήσεις , ἄλλα δὲ καὶ δαίμων ὑποθήσεται : καὶ |
θ ' ὁμοίως καὶ θεοῖς εἴη φίλος . Ὀρεστέρα παμβῶτι Γᾶ , μᾶτερ αὐτοῦ Διός , ἃ τὸν μέγαν Πακτωλὸν | ||
? το ! ! ! ! ! [ ἰώ , Γᾶ , θεῶν ⌊ μᾶτερ ἀξύνετ ! ! [ ὁ |
δὲ ] νόθους . . . . . . [ πατρώιων ] [ ! ! ! ! ! ! ! | ||
| οἱ πατέρες : τοὺς δὲ νόθους ! ! ! πατρώιων ! ! ! ! | ! ! τῆς μισθοφορίας |
ἐπειδὴ μετὰ πάσης ἀληθείας ἐκρίνοντο οἱ ἀγωνιζόμενοι . Μᾶτερ ὦ χρυσοστεφάνων : μητέρα τῶν ἀγώνων τὴν Ὀλυμπίαν , οἷον μητρόπολιν | ||
μοίρᾳ χρόνου ἄλλοτ ' ἀλλοῖαι διαιθύσσοισιν αὖραι . Μᾶτερ ὦ χρυσοστεφάνων ἀέθλων , Οὐλυμπία , δέσποιν ' ἀλαθείας , ἵνα |
αὐτίκα δ ' ἠθείοισιν ἀναπτύσσων φάτο μῦθον ἔστι δέ τις Νέμεσις μεγάλη θεός , ἣ τάδε πάντα πρὸς μακάρων ἔλαχεν | ||
ἐν δευτέρῳ Κρητικῶν : ἵνα μὴ θεοὺς ὀμνύωσιν . Ῥαμνουσία Νέμεσις : ἐν Ῥαμνοῦντι Νεμέσεως ἵδρυται ἄγαλμα δεκάπηχυ , ὁλόλιθον |
ἡγήσῃ φίλον . Μηδέποτε γήμῃ μηδὲ εἷς εὔνους ἐμοί . Νίκα λογισμῷ τὴν παροῦσαν συμφοράν . Ξένον προτιμᾶν μᾶλλον ἀνθρώποις | ||
κοινοῦ θανάτου μέρος ἄμφω . Ἀλλὰ γὰρ ἁ μεγαλώνυμος ἦλθε Νίκα τᾷ πολυαρμάτῳ ἀντιχαρεῖσα Θήβᾳ , ἐκ μὲν δὴ πολέμων |
ἔδωκε Πότˈμος ἄναξ , εὖ οἶδ ' ὅτι χˈρόνος ἕρπων πεπρωμέναν τελέσει . ἐξύφαινε , γλυκεῖα , καὶ τόδ ' | ||
θεῶν Μοῖρα παγκρατὴς ἄμμι κατένευσε καὶ Δίκας ῥέπει τάλαντον , πεπρωμέναν [ ] αἶσαν [ ἐκπλήσομεν ] , ὅταν [ |
, οἷον : αὐτός σοι ἀπολογήσεται : ἄλλως : εἰ νυμφευμάτων σε τῶν ἐμῶν ὁ πατὴρ πρὶν ἐστέρησεν , ἐκεῖνος | ||
νυμφευμάτων μὲν τῶν ἐμῶν : εἰ [ τῶν ] πρῴην νυμφευμάτων τῶν ἐμῶν σε ἐστέρησεν καὶ τούτῳ δέδωκεν ὁ πατὴρ |
ἀλλ ' ἐὰν μή σε θλάσω , γενοίμην ἀντὶ τοῦ Κομάτα Μελάνθιος καὶ κολασθείην ὥσπερ ἐκεῖνος ὑπὸ Εὐμαίου καὶ Φιλοιτίου | ||
θαύματος . ταὶ Μοῖσαί με φιλεῦντι : ἀρχὴ τῆς ᾠδῆς Κομάτα . φησὶ δὲ αὐτὸν μᾶλλον ὑπὸ τῶν Μουσῶν φιλεῖσθαι |
ὑπ ' ἀνδράσιν οἶκον ἔχουσιν . ὣς κείνη περὶ κῆρι τετίμηταί τε καὶ ἔστιν ἔκ τε φίλων παίδων ἔκ τ | ||
πρῶτος „ Ἄδρηστος , ποταμοῖο παρὰ ῥόον Αἰσήποιο , ἔνθα τετίμηταί τε καὶ Ἀδρήστεια καλεῖται . ” Ἔστι δὲ καὶ |
' , ὦ καλλίπεπλοι Φρυγῶν κόραι , μέλπετ ' ἐμῶν γάμων τὸν πεπρωμένον εὐνᾶι πόσιν ἐμέθεν . βασίλεια , βακχεύουσαν | ||
ἀεὶ κυρίους εἶναι μετὰ τῶν ἐπιτρόπων . Ὅσα δὲ προτέλεια γάμων ἤ τις ἄλλη περὶ τὰ τοιαῦτα ἱερουργία μελλόντων ἢ |
εἰπέμεν αἰνήσαιτε : σὺ δ ' ἰθύνειας ἕκαστα , πότνα Θεά , καὶ πατρὶ καὶ υἱέϊ παμβασιλῆος θυμήρη τάδε δῶρα | ||
μοῖραν : κατὰ τὸ εἰκός . Τά : ταῦτα . Θεά : Ἄρτεμις . Μακαριστός : εἴην . Ὁμαρτῆ : |
θυμῷ . . εἰ μή τις γρῆυς ἔστι παλαιή , κεδνὰ ἰδυῖα , ἥ τις δὴ τέτληκε τόσα φρεσίν , | ||
στόμα ὄσσαν ἱεῖσαι μέλπονται , πάντων τε νόμους καὶ ἤθεα κεδνὰ ἀθανάτων κλείουσιν , ἐπήρατον ὄσσαν ἱεῖσαι . αἳ τότ |
ἀγρῶν ὃν κἀμάτευες πρόσθεν εἰσιδεῖν : ἀτὰρ ἥδ ' ἂν τάδ ' οὐχ ἥκιστ ' ἂν Ἰοκάστη λέγοι . Γύναι | ||
νυου ? ? [ . . . [ ] σοι τάδ ' ἑτάρων ἱκέτιν αὐ [ ] ! ! γονάτων |
πράσσειν ὡς ὑπευθύνῳ τάδε . ἡμεῖς δὲ ταῦτα τοῖς κρατοῦσι δωμάτων κοινώσομέν τε κοὐ σπανίζοντες φίλων βουλευσόμεσθα τῆσδε συμφορᾶς πέρι | ||
σπεύδοντά τ ' ἀσπούδαστα , Πενθέα λέγω , ἔξιθι πάροιθε δωμάτων , ὄφθητί μοι , σκευὴν γυναικὸς μαινάδος βάκχης ἔχων |
καὶ πειθώ , καὶ εὐχή , καὶ θεραπεία , καὶ λιταί : ἐν δὲ τυραννίδι ἡ βία κρατεῖ : ὡς | ||
γράφειν οὐδ ' εὐσεβείας , ἀλλὰ πληρέονται καὶ εὐσεβέων καὶ λιταί . οὕτω γὰρ ἔχει πρός τε τὴν σύνταξιν καὶ |
ἀνθρώποις λαθεῖν δυνάμενον . καὶ δαίμων τις καλεῖται ἐπεξιὼν τοὺς ἄλαστα εἰργασμένους καὶ αὐτὸς ὁ πράξας τι τοιοῦτον , μάλιστα | ||
ἐς Κρότωνα , ἐνθάδε εἰρηνεῖς . οἱ δὲ Αἰακέος παῖδες ἄλαστα κακὰ ἔρδουσι καὶ Μιλησίους οὐκ ἐπιλείπουσι αἰσυμνῆται . δεινὸς |
οὔτε Ἀσκληπιοῦ , ὧν ἕνεκεν πάντες οἱ πολῖται οὐ δώσουσιν Ἱπποκράτεα , οὐδὲ εἰ μέλλοιεν ὀλέθρῳ τῷ κακίστῳ ἀπολεῖσθαι . | ||
Συρηκοσίων δὲ ἦν Καμάρινα τὸ ἀρχαῖον . Ὡς δὲ καὶ Ἱπποκράτεα τυραννεύσαντα ἴσα ἔτεα τῷ ἀδελφεῷ Κλεάνδρῳ κατέλαβε ἀποθανεῖν πρὸς |
τίς ἔρωτος ἤδη [ μ ' ] ὄνηαρ χαῖρε [ Κυλλάνας ] ομε [ ! ! ﹙ ! ﹚ ] | ||
. Καὶ παρὰ Ἀλκαίῳ οἱ περὶ Ἀπίωνα τὸν Μόχθον τὸ Κυλλάνας ο μέδεις ἐν ῥήματος συντάξει ἤκουον , οὐ παραδεχόμενοι |
νόμοις λέγει , ἐπειδὴ Λακωνικοὺς νόμους ἐν τῇ Αἴτνῃ Ἱέρων ἐθέσπισεν , ἢ ὅτι οἱ ἐν τῇ πόλει κατοικισθέντες Γελῷοι | ||
φῶς μητρὸς ἐκ γονῆς μολεῖν ἄγονον Ἀπόλλων Λαΐωι μ ' ἐθέσπισεν φονέα γενέσθαι πατρός : ὦ τάλας ἐγώ . ἐπεὶ |
Προμηθεὺς ὅτι αἱ τρεῖς Μοῖραι , ἡ Κλωθώ , ἡ Ἄτροπος , καὶ ἡ Λάχεσις , καὶ αἱ Ἐριννύες , | ||
[ Κλωθὼ καὶ Λάχεσίς σφιν ἐφέστασαν : ἣ μὲν ὑφήσσων Ἄτροπος οὔ τι πέλεν μεγάλη θεός , ἀλλ ' ἄρα |
σισύμβρια : Φύλλα τινὰ οἷς στεφανοῦνται οἱ νυμφίοι . 〚 νυμφίων βίον : Ἢ ὅτι οἱ γαμοῦντες στεφανοῦνται , ἢ | ||
. Προσφωνῶ σε τοίνυν , ζεῦγος ἱερόν μοι καὶ τίμιον νυμφίων ἅμα καὶ ἀδελφῶν , ζεῦγος ὑπ ' ἐνὶ μὲν |
δὲ καὶ αἱ Μοῖραι θεολογοῦνται , ὅτι καὶ ἡ σύμπασα διεξαγωγὴ θείων τε καὶ θνητῶν ἔκ τε προέσεως καὶ ὑποδοχῆς | ||
δὲ καὶ αἱ Μοῖραι θεολογοῦνται , ὅτι καὶ ἡ σύμπασα διεξαγωγὴ θείων τε καὶ θνητῶν ἔκ τε προέσεως καὶ ὑποδοχῆς |
τῇ Αἰγύπτῳ παράκειται , ἥτις ἐστὶ πολύπυρος . κρανίοις ὄφρα ξείνων : ἰδίως τὸν Ἀνταῖόν φησι τῶν ξένων τῶν ἡττωμένων | ||
τέ οἱ αἰδοίαν χάριν καὶ ποτ ' ἀστῶν καὶ ποτὶ ξείνων . ἐπεὶ ὕβˈριος ἐχθρὰν ὁδόν εὐθυπορεῖ , σάφα δαεὶς |
ἧι χρῆν μετεῖναι τῶνδε τῶν βουλευμάτων καὶ ξυμπεραίνειν καὶ παρεστάναι λέχει νύμφην τε κηδεύουσαν ἥδεσθαι σέθεν . ἀλλ ' ἐσμὲν | ||
καὶ τὰ μὲν πρῶτα ἐγκαρτερεῖν , τελευτῶντα δὲ ἐπιτολμῆσαι τῷ λέχει τῷ ξένῳ καὶ ὁμιλεῖν αὐτῇ . τῇ δὲ εἶναι |
πάντας ἀνθρώπους εὐσεβεῖν ἰδίᾳ τε καὶ κοινῇ . Περὶ τῶν φρονίμων καὶ τοῦτό φησι πληθυντικῶς οὕτω λέγων , εἰ καὶ | ||
ἐστὶν εὕρημα μὲν καὶ δῶρον θεῶν , δόγμα δὲ ἀνθρώπων φρονίμων καὶ τὰ ἑξῆς . γένοιτο δ ' ἄν που |
: ὁ δ ' ἄωρος ὑπὸ ψυχρᾶς οὐσίας καὶ γεώδους ἐπικρατεῖται καὶ διὰ τοῦτο σφοδρῶς ξηραντικός ἐστι . ξηρανθεὶς δ | ||
σιτοπόνοι τεχνιτεύουσι , καὶ τὸν σεσοβημένον περὶ μέλος , πῶς ἐπικρατεῖται ὑπὸ κιθάρας ἢ αὐλοῦ ἢ καὶ ᾄδειν ἐπισταμένου . |
μεγάλαν . τὰ θεῶν δὲ φίλτρα φροῦδα Τροίαι . ὦ καλλιφεγγὲς ἡλίου σέλας τόδε , ἐν ὧι δάμαρτα τὴν ἐμὴν | ||
χρυσός , μόνη δὲ κλῆιθρ ' ἐγὼ σφραγίζομαι . ὦ καλλιφεγγὲς Ἥλι ' , ὥς μ ' ἀπώλεσας καὶ τόνδ |
ὦ Ἐτέοκλες , ἀρχηγέτα τῶν κακῶν . ἄναξ ] + ἀρχηγέ . ἀρχηγέτα ] οὐ γὰρ ἂν τὰ παρόντα συνέβη | ||
τοῦ ἀλλαντοπώλου καὶ ἑνὸς τῶν οἰκετῶν . ΓΘ ταγέ : ἀρχηγέ , ἡγεμών . καὶ Ὅμηρος “ παρὰ δ ' |
, ὦ υἱέ , σῶσαι τὸν πατέρα , δεηθέντι Ἀρχιδάμου εὐμενῆ Ἀγησίλαον ἐμοὶ εἰς τὴν κρίσιν παρασχεῖν . ὁ δὲ | ||
ζῶμα τοὐμὸν οὐ χλιδαῖς ἠσκημένον : αἰτοῦ δὲ προσπίτνουσα γῆθεν εὐμενῆ ἡμῖν ἀρωγὸν αὐτὸν εἰς ἐχθροὺς μολεῖν , καὶ παῖδ |
ἀγαθοῖς τῆς ἑαυτῶν πατρίδος ; φησί . τὸ γὰρ κεδνῶν τοκέων ἀντὶ τοῦ τῆς πατρίδος . χρύσασπι : ἀντὶ τοῦ | ||
μετὰ φρεσὶ δ ' ἄλλα μενοίνων , αἳ μὲν ὑπὲρ τοκέων μεμνημέναι , αἳ δὲ καὶ ἀνδρῶν , αἳ δ |
, πρόκειται τὰ Ἡσιόδου . ὁ δὲ νοῦς : ὦ Εἰλείθυια , παῖ μὲν τῆς μεγαλοσθενοῦς καὶ ἰσχυρᾶς Ἥρας , | ||
φάος οὐ μέλαιναν δρακέντες : ἄνευ γὰρ σοῦ , ὦ Εἰλείθυια , οὔτε τὴν ἡμέραν οὔτε τὴν νύκτα θεωρήσαντες ἠδυνήθημεν |
οὐρανοῦ , ἐφοβήθη μήπως σεισθείσης τῆς γῆς ἀνάρρηξις γενήται τῶν καταχθονίων , καὶ δημοσιευθῇ τὰ κατ ' αὐτόν . ἔστι | ||
αὐτοῦ λεγόμενον , „ Κύκλωψ , εἰ καί τίς σε καταχθονίων ἀνθρώπων / ὀφθαλμοῦ εἴρηται ἀεικελίην ἀλαωτύν „ . οὐκ |
, κλύετε , μάθετε ματρὸς αὐδάν . ἰαλέμωι τοὺς θανόντας ἀπύεις . γεραιά γ ' ἐς πέδον τιθεῖσα μέλε ' | ||
οἶμον ἐς φρουρὰν δόμων . τί δέ με τόδε χρέος ἀπύεις ; ἔνεπέ μοι , φίλα . φόβος ἔχει με |
δ ' Ἕλληνας ἄρχειν εἰκός , ἀλλ ' οὐ βαρβάρους μῆτερ , Ἑλλήνων : τὸ μὲν γὰρ δοῦλον , οἱ | ||
σκωλήκων ; συνάρμοσον δέ μου βλέφαρα τῇ σῇ χερί , μῆτερ . ἂν δὲ μὴ συναρμόσῃ σου , ἀλλὰ βλέπων |
τούτοις : ὕει μὲν ὁ Ζεύς , ἐκ δ ' ὀρανῶ μέγας χειμών , πεπάγασιν δ ' ὑδάτων ῥοαί . | ||
χλαμύδα ὀνομάσαι Σαπφὼ ἐπὶ τοῦ ἔρωτος εἰποῦσαν ἐλθόντ ' ἐξ ὀρανῶ πορφυρίαν ἔχοντα προιέμενον χλαμύν . Καὶ τὰ μὲν ἐπὶ |
οὗ ἐξήνεγκεν αὐτὸν τοῦ ἱεροῦ διὰ τὴν θυσίαν λέβητος ἡ Κλωθώ , ἐλεφαντίνῳ ὀστῷ λαμπρὸν ἔχοντα τὸν ὦμον . ὄντως | ||
μειρακίου ἐρᾷ καὶ ἀναφέρει αὐτὸ ἐς τὸν λέβητα καὶ τὴν Κλωθώ , ὅτε Πέλοψ ἀστράψαι ἐδόκει τῷ ὤμῳ . καὶ |
ἀνθρώπους : οὗτός ἐστιν ὁ ἀγα - θὸς δαίμων . μακαρία ψυχή , ἡ τούτου πληρεστάτη , κακοδαίμων δὲ ψυχὴ | ||
οὕτως ῥητέον , ὦ μάκαιρ ' ἄνασσα Ὄγκα , ὦ μακαρία θεὰ Ἀθηνᾶ πρὸ τῆς πόλεως γενομένη βοήθησον αὐτῇ . |
κακῶν τῶν ἀνθρωπείων ἀπηλλαγμένῃ , ὥσπερ δὲ λέγεται κατὰ τῶν μεμυημένων , ὡς ἀληθῶς τὸν λοιπὸν χρόνον μετὰ θεῶν διάγουσα | ||
εἰς δικαστήριόν με ἄγετε . οὐκοῦν ἤν τινα καὶ τῶν μεμυημένων ἰδὼν ἐξαγορεύοντα ταῖν θεαῖν τὰ ἀπόρρητα καὶ ἐξορχούμενον ἀγανακτήσω |
δὲ προσηγορίᾳ τὸν οἰκεῖον λόγον ἀπονέμοντές φασιν ὠνομάσθαι τὴν μὲν Κλειὼ διὰ τὸ τὸν ἐκ τῆς ποιήσεως τῶν ἐγκωμιαζομένων ἔπαινον | ||
τὰ ἐκ τοῦ Ἑλικῶνος ἀγαθὰ ἔχουσα , οὐχ ὥσπερ ἡ Κλειὼ καὶ ἡ Πολύμνια καὶ ἡ Καλλιόπη καὶ αἱ ἄλλαι |
μὲν ὑπῆρχε τῷ ἀνθρώπῳ εἰ μὴ ὑπ ' ἄλλου ἀποθάνοι ἀγήρῳ τε εἶναι καὶ ἀθανάτῳ τὸν λοιπὸν χρόνον , συγγνώμη | ||
ὦ ἕτεροι θεοὶ μὴ γηράσκοντες καὶ ἀθάνατοι . εἰ γὰρ ἀγήρῳ ἀθάνατοι : νοητέον ἔξωθεν ἡμεῖς . τοῦτο δὲ οὐχ |
, σάφ ' ἴσθι , λευσίμους ἀράς . σὺ ταῦτα φωνεῖς νερτέρᾳ προσήμενος κώπῃ , κρατούντων τῶν ἐπὶ ζυγῷ δορός | ||
. Τίν ' αὖ σὺ τήνδε πρὸς θυρῶνος ἐξόδοις ἐλθοῦσα φωνεῖς , ὦ κασιγνήτη , φάτιν , κοὐδ ' ἐν |
παλεύσει δυσλύτοις οἴστρου βρόχοις ἔρωτας οὐκ ἔρωτας , ἀλλ ' Ἐρινύων πικρὰν ἀποψήλασα κηρουλκὸν πάγην . Ἅπασα δ ' ἄλγη | ||
μνημονεύοντες πρότερα τῷ Ὀρέστῃ τὰ ἐν Ἀρκαδίᾳ γενέσθαι φασὶν ὑπὸ Ἐρινύων τῶν Κλυταιμνήστρας ἢ ἐν Ἀρείῳ πάγῳ τὴν κρίσιν , |
τόδ ' ἔργον εὐχερείᾳ συναρμόσει βροτούς . πολλὰ δ ' ἔτυμα παιδότρωτα πάθεα προσμένει τοκεῦσιν μεταῦθις ἐν χρόνῳ . οὐδὲ | ||
, ὦ τάλας , [ τὰν ] ταλαίπωρον ὧδ ' ἔτυμα προσθροεῖς , θεόσυτόν τε νόσον ὠνόμασας , ἃ μαραίνει |
' ἐλεύθερον . εἰ δ ' οὐ παρούσης ταὐτὰ τεύξομαι σέθεν , μενέτω κατ ' οἴκους : σεμνὰ γὰρ σεμνύνεται | ||
τεύξουσι θεοὶ πόντονδε βαλόντι νῆσον , ἵν ' ὁπλότεροι παίδων σέθεν ἐννάσσονται παῖδες , ἐπεὶ Τρίτων ξεινήιον ἐγγυάλιξεν τήνδε τοι |
παῖς , ἣ κατὰ Σπάρτην ποτ ' ἦν . πόθεν μολοῦσα ; τίνα τὸ πρᾶγμ ' ἔχει λόγον ; Λακεδαίμονος | ||
' οἶδεν : ἀλλ ' οὐκ οἶσθα σὺ ὁπόταν ἄφνω μολοῦσα διολέσῃ κακούς . μακάριος ὅστις νοῦν ἔχων τιμᾷ θεὸν |
οὕτω πετεινῶν : οὕτως ἀρέσκει τοῖς κρείττοσι τῶν Καδμείων τὸ ῥιφθέντα τοῦτον ἀτίμως ὑπὸ τῶν οἰωνῶν καὶ πετεινῶν λαβεῖν τὸ | ||
μέρει χωλεύει , καὶ ὑποσκάζει , ὡς ὑπὸ τοῦ Διὸς ῥιφθέντα , καὶ χωλωθέντα τὰ γυῖα , ἤτοι τὰ μέλη |
τὸν αἰὲν ἕλκω χρόνον . ὅρα παροῦσα , παρθέν ' Ἠλέκτρα , πέλας , μὴ κατθανών σε σύγγονος λέληθ ' | ||
Ἴμβρος Βρομίος Πολύκτωρ Χθονίος , αἱ δὲ κόραι Αὐτονόη Θεανὼ Ἠλέκτρα Κλεοπάτρα Εὐρυδίκη Γλαυκίππη Ἀνθήλεια Κλεοδώρη Εὐίππη Ἐρατὼ Στύγνη Βρύκη |
ἕσπεο : σὺν δὲ τύχᾳ ναίεις Μεταπόντιον , ὦ χρυσέα δέσποινα λαῶν : ἄλσος τέ τοι ἱμερόεν Κάσαν παρ ' | ||
ἀνδρὶ πρεσβύτῃ τέκνα δίδωσιν ὅστις οὐκέθ ' ὡραῖος γαμεῖ : δέσποινα γὰρ γέροντι νυμφίῳ γυνή . ὦ γῆρας , οἷον |
καὶ πατέρ ' ἐσθλὸν ἐν Ἀργείοισιν ἐτίμα . ἀλλά , ἄνασς ' , ἵληθι , δίδωθι δέ μοι κλέος ἐσθλόν | ||
ἄνασσα ἐν ταῖς μάχαις : πολεμικὸς γὰρ ἡ θεός . ἄνασς ' ] + ἤγουν ἡ ἀνάσσουσα ἐν ταῖς μάχαις |
τεσσαράκοντα ὄρος ἀπέχει τὸ Λιβήθριον , ἀγάλματα δὲ ἐν αὐτῷ Μουσῶν τε καὶ νυμφῶν ἐπίκλησίν ἐστι Λιβηθρίων : καὶ πηγαὶτὴν | ||
κρίσιν καὶ Ἀθηνᾶ λαμβάνει τὰ νικητήρια . . . Ἀλλὰ Μουσῶν χοροὶ καὶ Ἀπόλλωνος καθ ' ἁπαλῶν λειμόνων ἀθύρουσι . |
[ ἀναγκάσαι ] συνοικίσαι τὴν θυγατέρα ἐπὶ προικὶ μεγάλῃ ἄνευ ἕδνων . καίτοι τῆς δίκης ταύτης οὐδεμίαν ἴσμεν ἰδιωτικὴν δίκην | ||
αὐτῶν διὰ τὸ μίασμα ἀγαγέσθαι , διέπεμπε δὴ ὁ Δαναὸς ἕδνων ἄνευ δώσειν ᾗ ἂν ἕκαστος κατὰ κάλλος ἀρέσκηται : |
δὲ ἐν πρώτῃ περὶ Κυζίκου φησὶν ὅτι ” κτίσμα ἐστὶ Φερσεφόνης καὶ ὄνομα ἔχει Γίγαντος . οἱ γὰρ Γίγαντες ἀπορρήξαντες | ||
ἔθρεψε Γέλα , ὃς πολλοὺς μογεροῖσι μαραινομένους καμάτοισιν φῶτας ἀπέστρεψεν Φερσεφόνης ἀδύτων . . ἄκρον ἰατρὸν Ἄκρων ' Ἀκραγαντῖνον πατρὸς |
. . . , : ὅν ποτε Πίνδου κλεενναῖς ἐν πτυχαῖς Ναὶς εὐφρανθεῖσα Πηνειοῦ λέχει Κρέοις ' ἔτικτε , Γαίας | ||
' ἄν τι ἡ δέλτος ἢ πόντου ἢ γῆς ἐν πτυχαῖς πάθῃ , ὁ ἀναγνοὺς μὴ γνῷ . ὧδε γὰρ |
τὸ μὲν οὖν ἀγαθὸν καὶ τὸ ἡδὺ δι ' ἑαυτὸ φιλεῖται , τὸ δὲ χρήσιμον φιλεῖται ἢ διὰ τὸ ἀγαθὸν | ||
Ἀφροδίτη συμπαθήσῃ τῷ δεκανῷ διὰ μουσικῆς καὶ ἁρμονίας εὐεργετεῖται καὶ φιλεῖται . τὰ δὲ σημεῖα αὐτοῦ : εὐπρεπὴς τὸ μέγεθος |
αὗται ἱδρυμέναι ἐν τοῖς δεξιοῖς τοῦ Ἀπόλλωνος . ὦ σεβασμία Ἀγλαΐα καὶ ὦ Εὐφροσύνη φίλη τῶν μολπῶν , θυγατέρες τοῦ | ||
. ΧΑΡΙΤΕΣΤΕ ΘΕΑΙ . Χάριτές εἰσι τρεῖς : Πειθὼ , Ἀγλαΐα , καὶ Εὐφροσύνη : Ὧραι τρεῖς : Εὐνομία , |
καὶ γὰρ τὸ ῥεῖα ζώειν ἐκεῖκαὶ ἀλήθεια δὲ αὐτοῖς καὶ γενέτειρα καὶ τροφὸς καὶ οὐσία καὶ τροφή , καὶ ὁρῶσι | ||
, Πραξιδίκη , ἐρατοπλόκαμε , Δηοῦς θάλος ἁγνόν , Εὐμενίδων γενέτειρα , ὑποχθονίων βασίλεια , ἣν Ζεὺς ἀρρήτοισι γοναῖς τεκνώσατο |
: ἀντὶ τοῦ πρὸς τὸν λόγον . Τίς πατέρ ' αἰνήσει , εἰ μὴ κακοδαίμονα τέκνα : ἴσως ἐπὶ τῶν | ||
διαχειρωσάμενοι οὐδ ' ἡστινοσοῦν τιμῆς ἠξιοῦντο . τίς πατέρ ' αἰνήσει ' , εἰ μὴ κακοδαίμονα τέκνα : ἴσως ἐπὶ |
ἕπονται Κῆρες ἀναπλάκητοι . Ἔλαμψε γὰρ τοῦ νιφόεντος ἀρτίως φανεῖσα φάμα Παρνασσοῦ τὸν ἄδηλον ἄνδρα πάντ ' ἰχνεύειν : φοιτᾷ | ||
ὀτραλέως δ ' ἀνόρουσε πάτηρ [ ] ? φίλος : φάμα δ ' ἦλθε κατὰ πτόλιν ? εὐρύχορον ? ? |
Φυλεῖ . Αἱ δὲ τῶν Ταφίων νῆσοι , πρότερον δὲ Τηλεβοῶν , ὧν ἦν καὶ ἡ Τάφος νῦν δὲ Ταφιὰς | ||
ἀποίσειν τῷ Κεφάλῳ τὴν μοῖραν , ἣν ἂν ἐκ τῶν Τηλεβοῶν λάβῃ . ἐφάνη γὰρ ἐν χρόνῳ τούτῳ Καδμείοις ἀλώπηξ |
μοῦνος ἀνδρῶν ἔπρηξας ; τὰ οὐ πάμπαν ἐπαινέω . ὦ σχέτλιε , ὃς τοιάδε ἔτλης , οἷα μήτε σὲ παθέειν | ||
μ ' ὁρῶν τὸν προστρόπαιον , τὸν ἱκέτην , ὦ σχέτλιε ; Ἀπεστέρηκας τὸν βίον τὰ τόξ ' ἑλών : |
, διὰ δὲ τῶν ἀνδρῶν τὸ μέσονοὔτε αἰθερίων ὄντων οὔτε χθονίων φυτῶν , διὰ πάντων δὲ ὅτι πανταχοῦ ἐστι τὸ | ||
εὐαγεόντων . . . . ἔρχεται ἐκ καθαρῶν καθαρά , χθονίων βασίλεια , Εὔκλεες Εὐβουλεῦ τε , Διὸς τέκος ἀγλά |
ἀμηχανεῖν τοὺς Πέρσας ὅποι φύγοιεν . πολλὰ μὲν γὰρ ἐκ χερῶν : πολλὰ μὲν γὰρ ἐκ χερῶν ἠράσσαντο πέτροισιν ἤγουν | ||
ἐπωτίδων ἄγκυραν ἐξανῆπτον , οἱ δὲ κλίμακας σπεύδοντες ἦγον διὰ χερῶν πρύμνης τ ' ἄπο πόντωι διδόντες τῆι ξένηι καθίεσαν |
μὲν κύριος καὶ πάντων δημιουργὸς τῶν ἀιδίων σωμάτων , ὦ Τάτ , ἅπαξ ποιήσας οὐκέτι ἐποίησεν οὐδὲ ποιεῖ . ταῦτα | ||
τὸν σίδηρον . Καὶ τόνδε σοι τὸν λόγον , ὦ Τάτ , διεξελεύσομαι , ὅπως μὴ ἀμύητος ᾖς τοῦ κρείττονος |
πολὺν ζήσων χρόνον χὠς ὀλίγον , οὕτως διανοοῦ . ἐγγύας ἄτα ἐστὶ θυγάτηρ , ἐγγύα δὲ ζαμίας . καθαρὸν ἂν | ||
τὸ μηδὲν ἄγαν καὶ τὸ ἐγγύα , πάρα δ ' ἄτα , ἃ λόγοι μέν εἰσι σύντομοι καὶ αὐτοί , |
' ὀμώμοκε : Παρὰ τὰ ἐξ Ἱππολύτου [ ] ἡ γλῶττ ' ὀμώμοχ ' , ἡ δὲ φρὴν ἀνώμοτος . | ||
μ ' οἴκαδ ' , αἱροῦ τοὺς φίλους . Ἡ γλῶττ ' ὀμώμοκ ' , Αἰσχύλον δ ' αἱρήσομαι . |
, ἀντὶ τοῦ : ὦ πολυχρόνιε παρθένε : ἄλλως : παρθένε μακρὸν δὴ μῆκος : ὅ ἐστι : πολλῷ χρόνῳ | ||
' εἶ ' ἄτεγκτον συλλαβοῦσα καρδίαν , Νυκτὸς κελαινῆς ἀνυμέναιε παρθένε , μανίας τ ' ἐπ ' ἀνδρὶ τῶιδε καὶ |
, δέσποιν ' , ἐξαυδάσω , τὰν ἐν θρήνοις μοῦσαν νέκυσιν μέλεον , τὰν ἐν μολπαῖς Ἅιδας ὑμνεῖ δίχα παιάνων | ||
ων ? ? ! ! ! ! ! ! Νηρεὺς νέκυσιν [ [ ] ! ον ? ταφήν ? ? |
γέγονε καὶ αὐτὸς ἐν τῇ ἀγορᾷ προμετρῶν διατετέλεκεν . “ Προναία : Αἰσχίνης ἐν τῷ κατὰ Κτησιφῶντος . ὠνομάζετό τις | ||
Ὁμοίως καὶ Στάφυλος ἐν αʹ τῶν Περὶ Ἀθηνῶν . . Προναία : Ὠνομάζετό τις παρὰ Δελφοῖς Ἀθηνᾶ Προναία διὰ τὸ |
, οὕτως , τίνος πταίσματος ὀλέκῃ καὶ μετὰ φθορᾶς δίδως ποινάς ; . ὀλέκῃ ] πάσχεις . σήμηνον ὅπη ] | ||
, οὕτω : τίνος πταίσματος ὀλέκῃ καὶ μετὰ φθορᾶς δίδως ποινάς ἀμπλακίας ] ἁμαρτίας ποινὰς ὀλέκῃ ] τιμωρίας μετὰ φθορᾶς |
πάρος : ἐς γὰρ ὀλβίαν ξείνοισί με πότνια Νίκα νᾶσον Αἰγίνας ἀπάρχει ἐλθόντα κοσμῆσαι θεόδματον πόλιν τάν τ ' ἐν | ||
ξένοι συνοικήσοντες αὐτῷ . ἐποίκων : πάντων τῶν προειρημένων . Αἰγίνας τε Μενοίτιον : Αἴγινα μετὰ τὸ τεκεῖν τὸν Αἰακὸν |
τοῦ ζῴου , ὡς ὁ χρησμὸς δηλοῖ : ἐννέα γὰρ ζώει γενεὰς λακέρυζα κορώνη ἀνδρῶν γηρώντων : ἔλαφος δέ τε | ||
: γαύρη μὲν εἶδος , πολλὰ δ ' εἰς ἔτη ζώει , κέρας δὲ φοβερὸν πᾶσιν ἑρπετοῖς φύει , δένδροις |
τὰ ἐμά . παμβασίλει ' ] πάντων βασιλεύουσα ἰσχύουσα , βασίλισσα τοῦ παντός . ἡ βασίλεια , ἡ βασιλίς καὶ | ||
Τυνδάρεω ] τοῦ . θύγατερ ] ὦ . βασίλεια ] βασίλισσα . ἐπαισθομένη ] νοήσασα . τίνος ἀγγελίας ] ἤγουν |
τοῖς ἄλλοις κτήμασι . διατελεῖτε δὲ τῶν μὲν Ἑλλήνων ὥσπερ τροφέων ἐπιμελόμενοι , χεῖρά τε ὑπερέχοντες καὶ οἷον κειμένους ἀνιστάντες | ||
μετὰ δὲ ταῦτα ἕτερον τοιόνδε ἐπιγίγνεται . ἦν Ἐπάγαθος τῶν τροφέων τῶν ἐμῶν , ὃς πρῶτος ἔθρεψέ με , καὶ |
ἀπὸ τοῦ Ἀπόλλωνος μουσικός : ἐκ γάρ τοι Μουσέων καὶ ἑκηβόλου Ἀπόλλωνος ἄνδρες ἀοιδοὶ ἔασιν ἐπὶ χθονὶ καὶ κιθαρισταί . | ||
ἐπιπνεόμενος ἐκ τῶν Μουσῶν : ἐκ γάρ τοι Μουσέων καὶ ἑκηβόλου Ἀπόλλωνος ἄνδρες ἀοιδοὶ ἔασιν . ἢ τροφὸν , διὰ |
πέλεν ἅδιον ἄλλων . οὐκ ἐθέλω θέρος ἦμεν , ἐπεὶ τόκα μ ' ἅλιος ὀπτῇ : οὐκ ἐθέλω φθινόπωρον , | ||
αὑτᾶς κύˈκλωι : διόπερ αὐτὰν Παλλάδ ' ὀνοˈμασθῆμεν ὑπὸ πάντων τόκα . ˈ περιεπέσομεν δὲ ποιήμασιν , ˈ ἐφ ' |
ἀθλία τύχης . χαῖρ ' , ὦ τεκοῦσα , χαῖρε Κασσάνδρα τέ μοι . . . χαίρουσιν ἄλλοι , μητρὶ | ||
αὐτῶι ἑτέρα ἀπήνη , ἔνθα ἦν τὰ λάφυρα καὶ ἡ Κασσάνδρα . αὐτὸς μὲν οὖν προεισέρχεται εἰς τὸν οἶκον σὺν |
ἐξήνεγκε δὲ τὸ χρηστήριον : μὴ σπεῖρε τέκνων ἄλοκα , Λάιε , βίᾳ δαιμόνων . λαβὼν δὲ τὸν χρησμὸν καὶ | ||
ᾠδῆς ἀδολέσχου φυγαδευόμενος Οἰδίπους προσέρραπται διὰ κενῆς : χρησμός : Λάιε Λαβδακίδη , παίδων γένος ὄλβιον αἰτεῖς : τέξεις μὲν |
δαῒς ὑπὸ ξανθαῖσι ⌊ ⌋ ? πεύκαις : ἐν δὲ Ναΐδων ? ἐρίγδουποι ? στοναχαί μανίαι τ ' ἀλαλαί ? | ||
' ὦ μεγάλα ἄνασσα Μᾶτερ Ὀλύμπου . Πᾶνα τὸν νυμφαγέταν Ναΐδων μέλημ ' ἀείδω , χρυσέων χορῶν ἄγαλμα , κωτίλας |
θανεῖν καὶ ς ' , ὦ τάλαιν ' , ἔδοξε τῆιδ ' ἐν ἡμέραι . οἴμοι : προσῆλθεν ἐλπίς , | ||
? π ? ! [ ] ! [ ϲεμνὸν διακυϲοϲαλεύων τῆιδ ' : ἐμοὶ δαλ ? [ μακρὸϲ γὰρ ἄγαν |
. αὐτὰρ ὁ γινώσκων θεόθεν τόπερ ἔλλαχε δῶρον , πάντῃ μαστεύει δνοφερὸν ποταμοῖο ῥέεθρον : κεῖθεν καρκινάδας δὲ φίλαις γενύεσσι | ||
τὰ πρὸς τροφὴν τοῖς κυηθεῖσιν . ἢ ὅτι φυσικῶς αὐτὰ μαστεύει τὰ γεννηθέντα ἡ μήτηρ . Μετάφρενον . ὅτι ἐξόπισθεν |
καὶ ἐκ σέθεν ἐρρίζωνται : εἴτ ' οὖν αἰθέρος οἶκον ὑπέρτατον εἴτ ' ἄρα πάντῃ ναιετάεις : θνητῷ γὰρ ἀμήχανον | ||
οὔτε παρ ' ἀντιθέῳ Κάδˈμῳ : λέγονται μὰν βροτῶν ὄλβον ὑπέρτατον οἳ σχεῖν , οἵτε καὶ χρυσαμπύκων μελπομενᾶν ἐν ὄρει |
Παπαῖος , Γῆ δὲ Ἀπί , Ἀπόλλων δὲ Γοιτόσυρος , Οὐρανίη δὲ Ἀφροδίτη Ἀργίμπασα , Ποσειδέων δὲ Θαγιμασάδας . Ἀγάλματα | ||
Διὸς αἰγιόχοιο . . . Σ , “ λίνον ” Οὐρανίη δ ' ἄρ ' ἔτικτε Λίνον πολυήρατον υἱόν : |
ἔστι τοῦτον ὅστις ἂν κατακτάνοι . ἔγωγε : καίτοι φημὶ κἄμ ' εἶναί τινα . πολλὴν ἄρ ' ἕξεις μέμψιν | ||
' ἀλλὰ τῷ χρόνῳ ποτὲ ξύμπαντας αὐτούς , εἴ τι κἄμ ' οἰκτίρετε : ὡς ζῶ μὲν οἰκτρῶς , εἰ |