| γὰρ παλαιοὶ τὰ ποιήματα αὑτῶν πρῶτον μὲν ἐν προοιμίοις καὶ αἰνίγμασιν ἔγραφον , ὕστερον δὲ καὶ καθόλου φανερῷ ἐχρῶντο τῷ | ||
| ἅπασιν ὤν . ἀεὶ σὺ χαίρεις ὦ γύναι μ ' αἰνίγμασιν . καὶ μὴν ἁπλᾶ γε καὶ σαφῆ λέγω μαθεῖν |
| τὴν τῶν Ἀθηναίων εὐκατηγόρητον οὖσαν πόλιν νῦν ἥκομεν ἀποφανοῦντες ἐν εἰδόσιν ὅσα ἀδικεῖ , πολὺ δὲ μᾶλλον ἡμᾶς αὐτοὺς αἰτιασόμενοι | ||
| δεινὰ καὶ ψευδῆ καί τι τῶν ἀληθῶν ἀγαθῶν εἰπεῖν ἐν εἰδόσιν ὑμῖν : ὅπερ ἥδιστόν μοι . πρῶτον μὲν οὖν |
| ζῴων τὰ ὅμοια νοεῖν . σχίζοντες γὰρ μέσον τὰ ἱερεῖα ἔβλεπον τὴν θέσιν τῶν ἐντοσθίων πάντων , καὶ ἐκ τούτου | ||
| καὶ τὸ κάλλος ὅλον οὐκ ἐξήρκουν ἰδεῖν . τὰ μὲν ἔβλεπον , τὰ δὲ ἔμελλον , τὰ δὲ ἠπειγόμην ἰδεῖν |
| ἁπλῆν καὶ βέβαιον ὑποδεῖξαι τοῦ βίου . Ταῦτα μὲν δὴ φρονῶν προσῄειν αὐτοῖς , ἐλελήθειν δ ' ἐμαυτὸν εἰς αὐτό | ||
| τούτους λέγω , καὶ σφόδρα γε . Πολλάκις ἄρα εἷς φρονῶν μυρίων μὴ φρονούντων κρείττων ἐστὶν κατὰ τὸν σὸν λόγον |
| ὁπόταν ὀργιζώμεθα . Μηδὲν λογίζου , πάντα καιρῷ γίνεται . Μίσει τὸν ἐχθρόν , τὴν δ ' ἀλήθειαν λέγε . | ||
| . Σοφίᾳ χρῶ . Ἤθη δοκίμαζε . Ὑφορῶ μηδέν . Μίσει διαβολάς . Μὴ ᾖς ἐπαχθής . Θεὸν σέβου . |
| ἐπάγεις Θήβας οὐκ ἔτι εἶναι μαθών : αὐτόθεν τὴν λοιδορίαν κατέβαλες : οὐκ ἴσασιν Ἀθηναῖοι τιμᾷν Ἑλληνικὴν καταστρεψάμενον πόλιν Ἀλέξανδρον | ||
| ὡς κρεάγρα . τὴν πεντακοσιοστήν : Εἰ μὴ ὑπὲρ ἐμοῦ κατέβαλες τὴν πεντακοσιοστήν . νόμος γὰρ τοῦ μὴ φέροντος τὴν |
| ταῖς ἐργαζομέναις τὰ χείρω , οἷον ὅσα κακαὶ ψυχαὶ ἄλλας ἔβλαψαν καὶ ὅσα ἀλλήλας αἱ κακαί , εἰ μὴ καὶ | ||
| ? ? οἱ ἐκείνας [ ἔχοντες ] ἑαυτοὺς ? [ ἔβλαψαν ] # # ! τεμη [ οὔτε πολειτικὴ ] |
| καὶ σὺ χὠ νέος τρόπος , ἐν οὐ πρέποντι τοῖς λόγοισι χρώμενος . ἐπεὶ δὲ πάντων ἡμᾶς εὐθύνας σοι διδόναι | ||
| τὸ μέτρον ὃ νῦν ἔχει , εἷμα δοὺς καὶ πορφυροῦν λόγοισι ποικίλας καλοῖς δυσπάλαιστος ὢν τὸς ἄλλως εὐπαλαίστως ἀποφανεῖ . |
| ἔχειν , καὶ πολλὰ ταῦτα τὰ οὐκ ἐμά , καὶ ἐδάκρυσα ὡς δὴ μετακεκινημένου μοι τοῦ βίου καὶ τῆς τέως | ||
| ” ] . διὰ τὴν θερμασίαν . ἀπεδάκρυσα : ⌈ ἐδάκρυσα , φησίν , ὅτι παρὰ τὸ ἔθος ἐποίησα , |
| τοῦ κυρίου αὐτῶν εἰς τοὺς αἰῶνας , ἀμήν . τότε ἀπελεύσονται οἱ μὲν πονηροὶ εἰς αἰώνιον κόλασιν , οἱ δὲ | ||
| ῥυπαρὰ εὕρῃ καὶ προσοχθίσῃ , καὶ οὗτοι οἱ λίθοι οὐκ ἀπελεύσονται εἰς τὴν οἰκοδομὴν τοῦ πύργου , κἀγὼ ἀμελὴς δόξω |
| Εὐκράτει , καὶ ἐγὼ μὲν προσειπὼν αὐτὸν ὥσπερ εἰώθειν δεσπότην ἀπηλλαττόμην , ὡς μὴ καταισχύναιμι αὐτὸν ἐν πενιχρῷ τῷ τρίβωνι | ||
| ὄντα καὶ ἀσθενῆἀλλὰ θεατὴν τῶν οἰκείων κακῶν : ἐγὼ γὰρ ἀπηλλαττόμην ποιητὴς μὲν τῆς ὅλης τραγῳδίας γεγενημένος , καταλιπὼν δὲ |
| προσνέμει , ἀλλὰ καὶ τοῖς μὴ ἔχουσι τὰς τελείας . πράττουσι γὰρ οὗτοι , ὡς ἂν ὁ ὀρθὸς λόγος ὑπαγορεύσειεν | ||
| πράττουσιν ὥσπερ οἱ χειροτέχναι . καὶ γὰρ οὖτοι μόνοι κυρίως πράττουσι : οἱ γὰρ ἀρχιτέκτονες τῷ τάττειν μόνον τὰς πράξεις |
| ἔφαθ ' , οἱ δ ' ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ μῦθον ἀγασσάμενοι : μάλα γὰρ κρατερῶς ἀγόρευσεν . ὅτι | ||
| , ἀπὸ τῆς ἀκτῆς λέγων , ὁρᾷς , ἐγὼ κάθημαι σιωπῇ . καί μοι δοκεῖς κατὰ τὴν παροιμίαν τὸν ὑπὸ |
| , ἀλλ ' ἐν τῇ προβολῇ τὸ πραχθὲν μετρίως αὐξήσαντες τηρήσωμεν τῇ πηλικότητι καὶ τῷ πρός τι τὰς ἀφορμὰς , | ||
| τῇ θαλάσσῃ : μὴ συμμείξωμεν γάμον ὁμοῦ καὶ φόβον . τηρήσωμεν ἑαυτοῖς καθαρὰν τὴν ἡδονήν . ” ταῦτα λέγων καὶ |
| με πολλὰ κατεφίλει . ἐγὼ δὲ τὸ μὲν πρῶτον οὐκ ᾔδειν ὅστις ἦν , ἀλλ ' εἱστήκειν ἐκπεπληγμένος καὶ δεχόμενος | ||
| ὥστε μηδ ' εἰς ταῦτα ἀναχώρησιν εἶναι . οὐ γὰρ ᾔδειν , οὐ γὰρ ἠπιστάμην , ὅστις ἦν . οὐ |
| τοῦ προσώπου μου [ ἄγγελον ] ? ? οὗ οὐκ ἠδυνάμην [ ἀναζωγραφῆσαι ] ? ? τὸ [ φέγγος ! | ||
| Ἕλληνες . ἦσθα Ἀττικοί , ἦς Ἕλληνες . ἤμελλον ἠβουλόμην ἠδυνάμην ηὐξάμην διὰ τοῦ η : διὰ δὲ τοῦ ε |
| δὲ ἐξαμαρτανομένη πρᾶξις ἄνευ ἐπιστήμης ἴστε που καὶ αὐτοὶ ὅτι ἀμαθίᾳ πράττεται . ὥστε τοῦτ ' ἐστὶν τὸ ἡδονῆς ἥττω | ||
| , ὅμως δέ , ἐπειδὴ μόνω ἐσμέν , ῥητέον . ἀμαθίᾳ γὰρ συνοικεῖς , ὦ βέλτιστε , τῇ ἐσχάτῃ , |
| καὶ πρὸς Διόδωρον ἰόντας τὸν σοφὸν ἐγκρατέως μετ ' ἐκείνου πυθαγορίζειν . ἀλλὰ παρεὶς μώρων λῆρον πολὺν ἀστακὸν ὠνοῦ , | ||
| Οὐδεὶς κρέως παρόντος ἐσθίει θύμον , οὐδ ' οἱ δοκοῦντες πυθαγορίζειν . * * * * Τίς γὰρ οἶδ ' |
| τέτταρες . ἀγαθός τε δαίμων κἀγαθὴ σωτηρία σαυτὸν δ ' ἀμαυροῖς , ὥστε λήσεις τῷ χρόνῳ . κατεσκέδασέ μου τὴν | ||
| , ὦ Ἡσυχία , τοὺς ἀλαζόνας καὶ ὑβριστὰς ἀφανίζεις καὶ ἀμαυροῖς . ὅταν τις ἀμείλιχον : ἐάν τις , φησὶ |
| γινώσκομεν , ὅτι ἀπὸ ἐνυπνίων ἀΐσσει καὶ φοβέεται : ὁκόταν ἔννοος γένηται , ἀφηγεῖται τὰ ἐνύπνια , ὁκοῖα καὶ τῷ | ||
| πνεῦμα ἀθρόον . Ὁκόταν δὲ παύσηται παραφρονέων , εὐθὺς παραχρῆμα ἔννοος γίνεται , καὶ ἢν ἐρωτῇ τις αὐτὸν , ὀρθῶς |
| πάλιν Κυθήρης : ὁ θέλων Ἔρωτα νικᾶν Διῒ τὴν μάχην συνάψει . Ὅπερ οὖν πάρος δοκεύω , γελόωσα νῦν δοκεύω | ||
| συζευχθήσεται ἀλλοτρίᾳ γυναικὶ καὶ γεννηθήσεται αὐτῷ παιδίον εὐτυχὲς καὶ γάμῳ συνάψει υἱοὺς αὐτοῦ καὶ θυγατέρας καὶ ἐπιχειρήσει κτίσμασι καὶ δένδρων |
| Τί οὖν , ὦ φιλότης , οἱ τῶν Πλάτωνος ὀργίων μυσταγωγοὶ οὐδὲν ἐν τούτοις ὥσπερ ἐν τοῖς ἄλλοις σοφίζονται , | ||
| , ὀνόματα μετακινοῦντες καὶ νοήματα συγχέοντες ; Οἱ μὲν παλαιοὶ μυσταγωγοὶ τῶν λεγομένων μετεκίνησαν οὐδέν , εὖ εἰδότες ὅτι τῶν |
| ἠλιθιότητος τῆς ἐμῆς . Ὦ λιπερνῆτες πολῖται , τἀμὰ δὴ ξυνίετε . Οὐ δύνανται πάντα ποιοῦσαι νεωσοίκων λαχεῖν , οὐδὲ | ||
| † ἀστὸν † γεγονέναι τὸν Φειδίαν . Γ τἀμὰ δὴ ξυνίετε Γ : πρὸς ταῦτα καὶ Κρατῖνος ἐν Πυτίνῃ πεποίηκεν |
| γῆς ἐξάλειψον . καὶ ἔσονται πάντες λατρεύοντες οἱ λαοὶ καὶ εὐλογοῦντες πάντες ἐμοὶ καὶ προσκυνοῦντες . καὶ καθαρισθήσεται πᾶσα ἡ | ||
| ἐφ ' ὁπότερα ἂν ποιῶσιν εἰς τοὺς ἀνθρώπους , ἢ εὐλογοῦντες ἢ κακηγοροῦντες . ὃ δὴ καὶ ἐξήμαρτεν ὁ Μίνως |
| . διότι . ἐχρῆν : Ἀντὶ τοῦ χρή . . πέπονθα : Ἔπαθα . . ἔπαθον . . δεινὰ : | ||
| προτέρων φρενῶν ἀπολειφθεὶς καὶ μανείς : † ἄλλως : τί πέπονθα ἀπολειφθεὶς τῶν πρὸ τῆς μανίας φρενῶν : † ἄλλως |
| πλείω δ ' ἔτι καὶ μείζω τότε διανοούμενος . Οὗτος ἀκηκοὼς τόν τε βίον καὶ τὰ ἤθη , οἷς χρῆται | ||
| ἕνεκα προφάσεως ἀποσταλεὶς εἰς τὴν Μακεδονίαν καὶ παρὰ τοῦ Φιλίππου ἀκηκοὼς ὡς βούλεται σπείσασθαι , οὕτως ἀπήγγειλε . γίνεται τῶν |
| : ἐκ τοῦ Τίλλω , τὸ ἀνασπῶ . Αἰδοῦμαι : αἰσχύνομαι . Νίφω : βρέχω : ἐξ οὗ Νιφετός καὶ | ||
| , Γ ποδαγρᾶν , σπληνιᾶν , Γ χαλαζᾶν . Γ αἰσχύνομαι ] ἐλάχιστον γάρ ἐστιν ὃ μέλλω δοῦναι τίμημα . |
| ὡς ἐγὼ ταύτῃ κράτιστός εἰμι . ὡς δὲ πάντ ' ἐπελήλυθεν κοὐδὲν παρῆλθεν , ὥστ ' ἔγωγ ' ηὐξανόμην ἀκούων | ||
| , ἄρξεται δὲ οὕτω πως : θαυμάζω δὲ εἰ μὴ ἐπελήλυθεν ὑμῖν , ὦ παρόντες γονεῖς , ἐννοεῖν , ἅ |
| διὰ . τῆς κολακεύσεως σου . * γινώσκω . * ἀκούων . λάβῃ * ἄνεσιν τῶν κακῶν καὶ τῆς λύπης | ||
| βλάβην καὶ συμφοράν . ἄελπτον ] ἀνέλπιστον . κλύων ] ἀκούων . Πέρσαι ] ὦ . φράσαιμ ' ἂν ] |
| ὄναρ φανερὸν εἶδόν ποτε ὥσπερ ἐπὶ τῆς παρελθούσης νυκτός . λέξω δέ σοι τοῦτο . ἰστέον δὲ ὅτι Ἰάονες οἱ | ||
| ἐπέσχον : συγκλείσας : τὰ μαντικά : τὸ ἑξῆς : λέξω δέ σοι : τὸ δὲ νοσεῖ ἀντὶ τοῦ στασιάζει |
| εἶτ ' ἐσίγας Πλοῦτος ὤν ; Σὺ Πλοῦτος , οὕτως ἀθλίως διακείμενος ; Ὦ Φοῖβ ' Ἄπολλον καὶ θεοὶ καὶ | ||
| ἰδεῖν ὑπάρχοντά τινι πλοῦτον , κακῶς δὲ ζῶντα τοῦτον καὶ ἀθλίως . Νὴ Δία , πολλούς γε . Οὐκοῦν οὐδὲν |
| . Γίνεται δὲ ἀντιπῖπτον καὶ ἀπὸ αἰτίας , ὅταν οἱ ἀκούοντες ὑποπτεύωσι τὴν αἰτίαν , δι ' ἣν ἐπὶ τὴν | ||
| ὀρεγόμενοι καὶ τὴν ἐκ τῆς προτέρας νίκης δόξαν ἀπέβαλον . ἀκούοντες γὰρ παρά τε κατασκόπων καὶ τῶν ἐκ τοῦ χάρακος |
| θεῖα καὶ ἑτεροσεβοῦσι ἢ ἀθεμιτοφαγοῦσιν : οἱ δὲ καὶ ἐν προγνώσει γίνονται καὶ χρησμοδοσίαις ἢ μαντείαις ἢ ὡς μανιώδεις διαλαμβάνονται | ||
| πᾶν . καὶ ἐκ τούτων λοιπὸν ἁρμόσασθαι τῶν γινομένων ἑκάστῃ προγνώσει . Τὰ μὲν οὖν ὀρθῶς ἀνατέλλοντα ζῴδια ἐπὶ τῆς |
| πρὸς δ ' οὖν τοὺς ἀπὸ Καρνεάδου καθ ' ἡμέραν ἀποφερομένους λόγους οὔποτ ' ἐδημοσίευσεν , οὐκ ἐν ταῖς διατριβαῖς | ||
| πρὸς δ ' οὖν τοὺς ἀπὸ Καρνεάδου καθ ' ἡμέραν ἀποφερομένους λόγους οὔποτε ἐδημοσίευσεν , οὐκ ἐν ταῖς διατριβαῖς , |
| , φησί , καὶ μὴ τοιαύτης πειραθέντες συμφορᾶς ἄμεινον ἡμῶν πράττουσιν . τὸ ἑξῆς οὕτως : τί γὰρ δεῖ πολλὰ | ||
| τάλαντα κομίζοντα τῆς ἀναχωρήσεως μισθόν , ὥστε τὰ πάλαι δεδογμένα πράττουσιν αὐτοῖς ἐφόδιον παρὰ τῶν πολεμίων προσπεριγενέσθαι . τοῦτο μὲν |
| αὐτοῖς . ἐν κακοῖσι ] ἐν δυστυχίαις . Ξ ἐν κακοῖσι ] ἤγουν ἐν συμφοραῖς . εὐεστοῖ ] εὐδαιμονίᾳ , | ||
| ἄλλα ἃ δεῖ πάντα . λδʹ . Ἐπὶ τοῖσι μεγάλοισι κακοῖσι πρόσωπον ἢν ᾖ χρηστὸν , σημεῖον χρηστόν : ἐπὶ |
| Σμικρίνη . λέγεις δὲ τί ; ἁδελφόςὦ Ζεῦ , πῶς φράσω ; σχεδόν τι σου τέθνηκεν . ὁ λαλῶν ἀρτίως | ||
| συντυχίαν πόθ ' ἥξει ] ἐλεύσεται , ἵνα αὐτῷ ἀπαλλαγὴν φράσω † πάντ ' ἐκκάλυψον : αἱ συστηματικαὶ αὗται περίοδοι |
| ὅ τι χρὴ πάσχειν ἐθέλω : τοὺς προδότας γὰρ μισεῖν ἔμαθον , κοὐκ ἔστι νόσος τῆσδ ' ἥντιν ' ἀπέπτυσα | ||
| μεσογείᾳ ταύτης ἐν Ἀμυκλαίῳ καθήμενοι συντεταγμέ - νοι , ἐπειδὴ ἔμαθον προσελαύνοντα τῇ Τεγέᾳ τὸν βασιλέα , διαλυθέντες εὐθὺς ᾤχοντο |
| τῶν πολιτειῶν αὐτῶν καὶ τῶν ἐν αὐταῖς νομίμων χωρὶς ἕκαστοι φρονοῦσι , τὸ δ ' ἐν ἁπάσῃ τῇ πολιτείᾳ μηδὲν | ||
| ὧν τὴν ὑπαίτιον καὶ θανάτου χαλεπωτέραν ζωὴν παρὰ τοῖς εὖ φρονοῦσι συμβέβηκε γίνεσθαι . Τὰς δὲ γοητείας καὶ ἀπάτας αὑτῆς |
| ἦν ἤδη , ἀσπασάμενοι ἀλλήλους ἐξῄεσαν ἐκ τῆς σκηνῆς : ἔπειθ ' αἱ μὲν γυναῖκες εἰς τὴν πόλιν ἀπῄεσαν , | ||
| ' ἂν τῶν ἁλόντων τὸ μὴ οὐ κακῶς εἰπεῖν . ἔπειθ ' ὡς οὐ κατ ' ἀρχὰς ταῦτ ' ἔδρων |
| . Ἄλεξις δ ' ἐν Καταψευδομένῳ λέγοντά τινα κόλακα τοιαῦτα παρεισάγων φησίν : εὐδαίμων ἐγώ , μὰ τὸν Δία τὸν | ||
| τῷ λόγῳ καὶ ἡ λήθη , καὶ τοῦτο δηλοῖ Ὅμηρος παρεισάγων ἐν τῇ ἰδίᾳ ποιήσει τὴν Ληθὼ τῷ Ἑρμῇ ἀντιμαχομένην |
| τὸ ἐν τοῖς ἑψητοῖς ὡραῖον : οὐκ ἀπ ' ἐμοῦ σκεδάσεις ὄχλον , εἰς δὲ τὴν ἀποδεδαρμένην ἔγχελυν : οὐ | ||
| ἐρωτηθέντα εἰ θεοί εἰσιν εἰπεῖν : οὐκ ἀπ ' ἐμοῦ σκεδάσεις ὄχλον , ταλαπείριε πρέσβυ ; . . . . |
| οἱ δοῦλοι ὑποταγήσεσθε τοῖς κυρίοις ὑμῶν ὡς τύπῳ θεοῦ ἐν αἰσχύνῃ καὶ φόβῳ . Μισήσεις πᾶσαν ὑπόκρισιν καὶ πᾶν ὃ | ||
| : δίδαξον ἡμᾶς τόδε , εἰ μὴ βλάπτῃ καὶ ὡσανεὶ αἰσχύνῃ τῷ λόγῳ καὶ τῇ φανερώσει . βουλόμενος γὰρ ὁ |
| γ ' αὐτὴν ἔλαβε παῖς παιδὸς γέρας . οὔκουν ἐκείνου τἀμὰ τἀκείνου τ ' ἐμά ; ναί , δρᾶν εὖ | ||
| ἀρχαίας κωμωιδίας ποιητὴς λέγων οὕτως : ὦ λιπερνῆτες γεωργοί , τἀμὰ δὴ συνίετε ῥήματ ' , εἰ βούλεσθ ' ἀκοῦσαι |
| τόπον οὔτε τις ὕμνησέ πω τῶν τῇδε ποιητὴς οὔτε ποτὲ ὑμνήσει κατ ' ἀξίαν . ἔχει δὲ ὧδετολμητέον γὰρ οὖν | ||
| ὑπερουράνιον τόπον οὔτε τις ὕμνησέ πω τῶν τῇδε ποιητὴς οὔτε ὑμνήσει κατ ' ἀξίαν : ἔχει δὲ ὧδε . ” |
| τεταμένοι εἰσὶν οἱ ὑμένες , ἀντέχοντες αὐτό . Νῦν δὲ ἐρῶ τὴν διάγνωσιν , ἣν ἔφην ἀποφανέειν ὀλίγῳ πρότερον , | ||
| νεώτερος λέγω , ἀλλ ' εἰ φρονούντων τοὺς λόγους ἀνδρῶν ἐρῶ . Οὐχ αἱ τρίχες ποιοῦσιν αἱ λευκαὶ φρονεῖν , |
| εἰρήκασιν εὖ , πολλὰ δὲ καὶ παραλελοίπασιν ἢ οὐχ ἱκανῶς ἐξεῖπον , οὐδὲν δ ' ἐψευσμένως . ὁ δὲ Δαμάστῃ | ||
| οὔτε Πετόσιρις οὔτε ὁ γνώριμος βασιλεὺς ἐν τοῖς ὑπομνήμασιν ἑαυτῶν ἐξεῖπον , ἢ μόνον εἰς τὸν τόπον τοῦτον τοῦτο εἰρήκασιν |
| μὴ λύσω τῶν κατηγορημένων , οὐχ ὑμᾶς , ἀλλ ' ἐμαυτὸν αἰτιάσομαι . Ἐπειδὴ γὰρ οἱ πρεσβύτεροι ταῖς ἡλικίαις ὑπὲρ | ||
| ἐκ γῆς . διαφυγὼν δ ' ἐγὼ φόνον καθῆκ ' ἐμαυτὸν εἰς ἅλ ' ἄγκυραν πάρα : ἤδη δὲ κάμνονθ |
| . τὸ δὲ φρουρήσεις ἀντὶ τοῦ φυλάξεις καὶ περὶ αὐτὴν ἐμμενεῖς . ὃ γάρ τις φρουρεῖ , τοῦτο καὶ οἰκεῖ | ||
| ἂν πόλις ἀρέσκοι ἄνευ νόμων ; νῦν δὲ δὴ οὐκ ἐμμενεῖς τοῖς ὡμολογημένοις ; ἐὰν ἡμῖν γε πείθῃ , ὦ |
| : ἀνένδοτος γὰρ καὶ ἀήσσητος ψυχή , ἣν ὀρθὸς λόγος δόγμασι παγίοις ἐνεύρωσε . . ̈ . . . καὶ | ||
| : Ἀρξάμενοι πρῶτοι τειχίζειν οἵδ ' ἀνέθηκαν βουλῆς καὶ δήμου δόγμασι πειθόμενοι . . . Ἑρμῆς ὁ πρὸς τῆι πυλίδι |
| οὐχ οἷός τ ' ἔσομαι , προθυμούμενος δὲ ἀσχημονῶν γέλωτα ὀφλήσω . ἀλλ ' , ὦ μακάριοι , αὐτὸ μὲν | ||
| ἀριθμῶν ἐπιλήσομαι τῆς πόλεως τῆς βασιλίδος , καὶ οὐ γέλωτα ὀφλήσω δικαίως , καθάπερ οἰκίας δεσπότην , ὅτι μὲν ταῖς |
| οὔσης ἐπὶ μὲν τοῦ προτέρου ἡ τοῦ σχετλιασμοῦ μέθοδος σὺν ἐπαναλήψει προελθοῦσα πεποίηκε τὸ ὅλον δοκεῖν πως φαίνεσθαι σχετλιαστικόν , | ||
| , εἶτα πολλὰ ἐπεμβαλὼν καὶ μεστώσας τὸν λόγον ἀναγκαίως τῇ ἐπαναλήψει κέχρηται , ἵνα διευκρινήσῃ πρώτου μὲν οὖν τούτου καὶ |
| , καὶ φυγὼν εἰς Λοκροὺς ἐνταῦθα τὸν λοιπὸν χρόνον ἰδιωτεύων κατεβίωσεν . Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις ἐν τῇ Ῥώμῃ τότε | ||
| μὲν οὖν εἰς τὴν Ἑλλάδα κατάρας ἐν Τεγέαις τῆς Ἀρκαδίας κατεβίωσεν ἐπαινούμενος . Ἱέρων δ ' ὁ τῶν Συρακοσίων βασιλεὺς |
| Ἔτι γὰρ γρύζεις ; Ἔτι γὰρ γρύζεις ; Λαβὲ τὴ μιαρά . Λαβὲ τὴ μιαρά . Λάλο καὶ κατάρατο γύναικο | ||
| ὕπερθε μήποτ ' αἴρεσθαι βροτούς : ἀπατήσαντος τὴν ξένην : μιαρά : τοῦ σώματος : μάτην εἶπας τοῦτο : γράφεται |
| νῦν οὐδ ' ὅποι καταφεύγοιεν . οἳ δὲ καὶ τοῦτο ἐγέλων , καὶ τὸ ξίφος τις ἠπείλησεν ἀπορρίψειν , εἰ | ||
| : οἱ δὲ δασύτητα περὶ τὴν πυγὴν τοῦ Ἡρακλέους ὁρῶντες ἐγέλων , ἀναμνησθέντες τῆς μητρός . Πυθόμενος δὲ Ἡρακλῆς τὴν |
| τοὺς διδασκάλους , παρὰ μὲν τῶν εὐφυῶν , ὅτι πολλὰ μανθάνουσι , παρὰ δὲ τῶν ἀφυῶν , ὅτι πολὺν κόπον | ||
| διόπερ ταχεῖα μὲν ἄτεχνος δ ' ἦν ἡ διδασκαλία τοῖς μανθάνουσι παρ ' αὐτῶν . οὐ γὰρ τέχνην ἀλλὰ τὰ |
| διέδειξέ γε μὴν μεγαλοφροσύνῃ ἀποσχόμενος τοῦ Ἀρκεσιλάου . Ἤτοι γὰρ ἀγνοίᾳ τῶν ἐκείνου ἢ δέει τῶν Στοϊκῶν πολέμοιο μέγα στόμα | ||
| . τετάρτη δὲ ὅτι διακριτικὸν ζῷον ὁ κύων γνώσει καὶ ἀγνοίᾳ τὸ φίλον καὶ τὸ ἀλλότριον ὁρίζον : ὃν γὰρ |
| φερομένων , † αἰνέσαι , πικρὸν φρενῶν στύγος κρατούσῃ . δακρύω δ ' ὑφ ' εἱμάτων ματαίοισι δεσποτᾶν τύχαις , | ||
| οὐδὲν ἀνύτεις , εἰπεῖν , Δι ' αὐτὸ δὲ τοῦτο δακρύω , ὅτι οὐδὲν ἀνύτω . : Ἦν δὲ ὁ |
| , [ ἐλυποῦντο ] ἀπαλλαγέντες ἤλγουν , ἤθελόν τι , ἠγνόουν ὅ τι θέλουσι . Τοῦτο μόνον ᾔδεσαν ὅτι τὸν | ||
| πένης ἀνῄρηται : καὶ ἔλυσεν ὁ πλούσιος συγγνωμονικῶς , ὅτι ἠγνόουν ὡς ἑαυτὸν διαχρήσεται , οὕτω τὴν ἀπὸ τοῦ πλουσίου |
| ] ' ἦ τινων [ πεφύκαθ ] ' ὧν οὐκ οἶδ ' ἐγώ ; [ ] τί τοῦτ ' ἐρευνᾶις | ||
| τῶν παρὰ φύσιν : οἱ δὲ μετ ' αὐτὸν οὐκ οἶδ ' ὅπως μίαν οὖσαν τὴν θείαν ταύτην καὶ ἀληθῶς |
| βουλεύονται , οὐδεὶς δ ' ἐστὶν ὁ μὴ γελῶν , Ἑρμόδωρε , ἢ Ἡράκλειτος , ὥστε με ἐλαύνουσιν . ὦ | ||
| τοῖς δ ' ἄλλοις χαίρειν λέγω . Δήλου μοι , Ἑρμόδωρε , πότε ἀπαίρειν κέκρικας εἰς Ἰταλίαν . δέξαιντό σε |
| κείμενον . Μακάριόν ἐστιν υἱὸν εὔτακτον τρέφειν . Μηδέποτε σαυτὸν δυστυχῶν ἀπελπίσῃς . Μὴ ' μβαινε δυστυχοῦντι : κοινὴ γὰρ | ||
| αἱ δὲ τιμαὶ ἀθάνατοι : εὐτυχῶν μὲν μέτριος ἴσθι , δυστυχῶν δὲ φρόνιμος : φίλοις εὐτυχοῦσι καὶ ἀτυχοῦσι ὁ αὐτὸς |
| ' ἀγνοήσῃς πῆμα μαλθαχθεῖς ' ὕπνῳ . ἄλγησον ἧπαρ ἐνδίκοις ὀνείδεσιν : τοῖς σώφροσιν γὰρ ἀντίκεντρα γίγνεται . σὺ δ | ||
| τε βουλευτοῖσιν ἐν καλύμμασιν . ἆρ ' ἐξεγείρῃ τοῖσδ ' ὀνείδεσιν , πάτερ ; ἆρ ' ὀρθὸν αἴρεις φίλτατον τὸ |
| αὐτὸν τῶν φίλων καὶ μηδὲν ἐξαμαρτάνειν ἀξιούντων ἀπῄει πρὸς ἅπαντας ἀγανακτῶν . ἤδη δ ' αὐτῷ κατ ' οἰκίαν ὄντι | ||
| ἀκολουθῇ , φάσκοντα μαίνεσθαι . τὸ μὲν γὰρ πρῶτον ἄπεισιν ἀγανακτῶν καθ ' αὑτόν , ἔπειτα προσκρούων ἀεὶ καὶ λοιδορούμενος |
| οὐ δύνανται : μὴ κοπιᾶτε οὖν , φασίν , εἰς μάτην . Καὶ ἐτελέσθη ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἡ οἰκοδομή , | ||
| Πολιτείας δευτέρῳ . Γραῶν ὕθλοι . ἡ παροιμία ἐπὶ τῶν μάτην ληρούντων . Γυμνοπαιδία . χοροὶ ἐν Σπάρτῃ τῆς Λακωνικῆς |
| τροχοῦ φερόμενον ὑπὸ τῶν πειρασμῶν , ἤτοι τὸν ἀτυχοῦντα καὶ δυστυχίαις μυρίαις περιπίπτοντα εὐδαίμονα , κἂν ἀγαθὸς ᾖ , ἤτοι | ||
| . τὴν πενελόπην * εὐδαιμόνως . ἁρμοζόντως * συμφοραῖς . δυστυχίαις * ἔκκλητον . τὸν ἐκκλησιάζοντα . . . φωκεὺς |
| γνωϲόμεθα τὴν ῥώμην τε καὶ ἀρρωϲτίαν τῶν τριῶν ἐνεργειῶν τῆϲ ψυχῆϲ : τὸ γὰρ ἐρρῶϲθαι τὴν διάνοιαν καὶ τὸ μὴ | ||
| ἐπὶ τούτων . τοῖϲ δὲ ἀκμάζουϲιν ἁρμόζει δίαιτα τελεία καὶ ψυχῆϲ καὶ ϲώματοϲ : διὸ γυμναϲίοιϲ χρηϲτέον πᾶϲι , μάλιϲτα |
| ἐστιν . ἐπεὶ γὰρ δυσὶ τρόποις προτάσεων ἀποδεικνὺς ἐπίσταται ὁ ἐπιστάμενος , καθόλου καὶ μερικῷ , ἐὰν ἀμφοτέρας ἔχων θατέρᾳ | ||
| πρὸς παραμυθίαν τοῦ λόγου λέγει ὅτι ἐπιστήμων καὶ ἀκριβὴς ἰατρὸς ἐπιστάμενος τὰς ἡμέρας τῶν κρίσεων , ποῖαί εἰσιν ἐπίδηλοι καὶ |
| ἐπιτελέσαντες ? [ τὰ ἱερὰ ] εἶδον , ἔλασσον σφᾶς θαυμάζω μὴ γινώσκειν [ ] , ὅσοι δὲ παρὰ τοῦ | ||
| ἄνδρας , προέμενοι ἀπολέσθαι αὐτοὺς ἀποπλέοντες ᾤχοντο . οὐ μέντοι θαυμάζω γε τὸ Κριτίαν † παρανενομηκέναι † : ὅτε γὰρ |
| τῆς εὐδαιμονίας καὶ εὐτυχίας λαβὼν καὶ ἐν ἡσυχίᾳ καὶ εἰρήνῃ διάγων τὴν χαλεπὴν στάσιν καὶ ὕβριν ἀπέφυγε κατὰ τὴν τελευτὴν | ||
| θερμὴ καὶ ἡλικία ἀκμαστική , ἡ δίαιτα ἐνδεής , βίον διάγων φροντιστικὸν καὶ ἐπίπονον , καὶ οἱ σφυγμοὶ ἠτονημένοι καὶ |
| ' οὐκ ἄγεις εἰς τὸν ὄχλον αὐτό ; διότι φυλὴν περιμένω σφόδρα φιλονικοῦσαν λαχεῖν τιν ' . οἶδα γὰρ ὅτι | ||
| Ἀττική [ καὶ Πελοπιδῶν ] : ἐν ταύτῃ ἕστηκα καὶ περιμένω τίς πρῶτος ἀπόλλυται . καὶ πολλὰ βαλλόμενος καὶ τοξευόμενος |
| , τῆς προρρηθείσης ὑφαντικῆς αὐτῷ φέροντες τὸ παράδειγμα . Καλῶς εἶπες , καὶ ποιῶμεν ἃ λέγεις . Οὐκοῦν ἀπό γε | ||
| ; Ὁμολογῶ . Ἀλλὰ μὲν δὴ τούς γε πονηροὺς αὐτὸς εἶπες ὅτι καὶ σμικρὰ καὶ μεγάλα κέρδη φιλοῦσιν . Εἶπον |
| Ἕλλησιν οὔτε παρὰ βαρβάροις : καὶ ὃ πάντων μάλιστα ἔγωγε τεθαύμακα , καίπερ μυρίων ὅσων εἰς τὴν πόλιν ἐληλυθότων ἐθνῶν | ||
| τοῦτο καὶ ἔστιν : τὴν δ ' ἀρχὴν τοῦ λόγου τεθαύμακα , ὅτι οὐκ εἶπεν ἀρχόμενος τῆς Ἀληθείας ὅτι πάντων |
| σῖτον ἄγοι καὶ ἐν Κιλικίᾳ κρόκον : λείπει , οὐ φρονεῖ ἤ τι ἄλλο τοιοῦτον : λέγεται γὰρ ἐπὶ τῶν | ||
| δὲ πλοῦτον ἢ σθένος μᾶλλον φίλων ἀγαθῶν πεπᾶσθαι βούλεται κακῶς φρονεῖ . στείχομεν οἰκτροὶ καὶ πολύκλαυτοι , τὰ μέγιστα φίλων |
| ὃ βούλει λέγε . “ καὶ ὁ κηπουρός : ” καθηγητά , διὰ τί τὰ παρ ' ἐμοῦ βαλλόμενα λάχανα | ||
| θαυμαστὸς ἔμπορος καὶ ἄκρος . “ οἱ σχολαστικοί : ” καθηγητά , τί ἐπαινεῖς ; τί τῆς σῆς θαυμασιότητος ἄξιον |
| διατίθεσθαι : ἡμεῖς δὲ οἱ τὴν Σῦρον οἰκοῦντες ἄλλας μὲν εὐτυχοῦμεν ἀμπέλους , τὰς δὲ παρ ' ὑμῖν μακαρίζομεν οὕτως | ||
| ἐπὶ Καρχηδονίων ἀλλάξωμεν τὴν φύσιν , ᾗ χρώμενοι μέχρι νῦν εὐτυχοῦμεν ; ὅτι μείζων ἐστὶν ἡ πόλις αὕτη ; δι |
| ταῦτα ἡγείσθω λέγειν ἁπάσης κατα - γινώσκοντα τῆς ἐγκατασκεύου καὶ ἐξηλλαγμένης λέξεως ᾗ κέχρηται Πλάτων , ἐπεὶ πολλὰ καὶ περὶ | ||
| , ἀπὸ δὲ τῶν θεῶν ἐγείρεται εἰς τρόπους φαντασιῶν , ἐξηλλαγμένης πάντῃ τῆς ἀνθρωπίνης συνηθείας . Ἐπεὶ δὲ καὶ ἢ |
| μὲν τὸ ὄναρ ἰδὼν καὶ ἱστορήσας τοῖς φίλοις , ὅτε ἐτίθεσο τῷ δευτέρῳ σου παιδὶ τοὔνομα : συμβαλεῖν δὲ οὐκ | ||
| ἐν ᾧ καὶ ὑγίειαν , οἶμαι δὲ καὶ ἁρμονίαν , ἐτίθεσο ; Κάλλιστ ' εἶπες . τὸν νοῦν δὲ ὅτι |
| τὸν λόγον ἐπὶ τὰ νῦν καθεστῶτα . οἱ μὲν γὰρ συνιέντες ὀλίγοι , οἳ μάλιστα μὲν σιωπήσονται ὑπ ' εὐγνωμοσύνης | ||
| φρονῶν εὖ πάντα συλλαβὼν ἔχει οὐ ζῶσιν οἵ τι μὴ συνιέντες σοφόν πρὶν γὰρ φρονεῖν εὖ , καταφρονεῖν ἐπίστασαι σφαλεὶς |
| Οὐκοῦν ὁμολογεῖς δι ' ἐμοῦ τὴν σωτηρίαν εὐτυχηκέναι . ὅτι κινδυνεύων ἀφεὶς ἐμὲ τὴν σωτηρίαν ἀντείληφας , καὶ τιμὴν ἀπέλαβες | ||
| ἐκείνου , οὐδὲν ἐλλείπω φιλοτιμίης καὶ τέχνης , βοηθέων καὶ κινδυνεύων σὺν ὑμῖν ὁκότε που καιρὸς εἴη : καὶ ἐς |
| : εὖ γὰρ σαφῶς τόδ ' ἴστ ' , ἐμοὶ ξυνήλικες , ἅπαντες ἡμεῖς , οἳ κράτη τάδ ' ἔσχομεν | ||
| . εὖ γὰρ ] καλῶς γινώσκετε τοῦτο , ὦ ἐμοὶ ξυνήλικες Πέρσαι , ὅτι ἅπαντες ἡμεῖς οἳ κράτη κατέσχομεν , |
| καὶ πρὸς ὑμᾶς διαβέβλημαι , ὡς ἐκείνῃ μᾶλλον τὴν εὔνοιαν ἀποδεικνύμενος . Εἰ μὲν οὖν ὁ δῆμος εὖ προπαθὼν ἐξέλιπε | ||
| ᾔσθησαι ὅτι ἐγὼ ἃ δοκεῖ μοι δίκαια εἶναι οὐδὲν παύομαι ἀποδεικνύμενος ; Καὶ ποῖος δή σοι , ἔφη , οὗτος |
| , ἄνδρες Ῥωμαῖοι , δι ' ἃς ἐγὼ τέως μὲν ἀνεβαλλόμην τοὺς πρὸς ὑμᾶς ἀγῶνας , νῦν δὲ καὶ τῶν | ||
| διαφορᾶς καὶ διαγνώσεως ἐπινενευκόσι λόγοις , ὥστε καὶ μέχρι τινὸς ἀνεβαλλόμην τὰς ἐπὶ τοῖς οὔροις ἐξευρημένας μοι αἰτίας ἐξαγγέλλειν , |
| ἀμπεχόμενον ἐν οἷς αὐτὸν κατεθάψαμεν . ” “ Τί δὲ ἔπραττον , ” ὁ Ἴων ἔφη , “ ὦ Εὔκρατες | ||
| τολμῶντες τοὺς μηδὲν ἀδικοῦντας οὐ προσδέονται τοῦ δηλώσοντος τί νύκτωρ ἔπραττον καθ ' αὑτοὺς ἐν ταῖς οἰκίαις καὶ πῶς προσεφέροντο |
| ταῦτα διαπυνθανόμενος . Θέντες οὖν ἕκαστα τῶν σῶν ᾗπερ αὐτὰ προήγαγες , ἀποκρινούμεθά σοι πρὸς αὐτὰ συμμέτρως . Ἐπέστησας γὰρ | ||
| φιλοῦσαν : εἶτά με τυμβωρύχων χερσὶ παρέδωκας καὶ ἐκ τάφου προήγαγες εἰς θάλασσαν καὶ τῶν κυμάτων τοὺς πειρατὰς φοβερωτέρους ἐπέστησας |
| ἀδικεῖ ; ναί . τί δέ : ὁ δίκαιος οὐκ ἄδικα πράττει ὅταν ἑαυτοῦ ἀφειδῇ καὶ μὴ τῶν ἴσων ἀλλὰ | ||
| πάντες γὰρ ἄνθρωποι σχεδὸν ἐφίενται τοῦ ἀγαθοῦ : τὰ δὲ ἄδικα ἐνίοτε οὐκ ἀγνοοῦσι μὲν ἄδικα ὄντα , ἀπατώμενοι δὲ |
| ἐγὼ τὴν ἅρπην ταύτην ὀξεῖαν περιφέρω , ἢ γελοῖος ἂν εἴην τὸν μὲν πατέρα ἐκτομίαν πεποιηκὼς τὸν Οὐρανόν , τοὺς | ||
| ' ἀρετήν τ ' ἄγων ἔρως ζηλωτὸς ἀνθρώποισιν : ὧν εἴην ἐγώ . χαίρω σέ τ ' , ὦ βέλτιστον |
| περὶ παϲῶν τῶν ἐν αὐτῷ ποιοτήτων . ἐπὶ δὲ τῆϲ γεύϲεωϲ ἅπανθ ' ὁμοίωϲ τὰ μόρια τῶν γευϲτῶν ϲωμάτων προϲπίπτει | ||
| καὶ ψυχρὰ καὶ ξηρὰ καὶ ὑγρά . ἐπὶ μέντοι τῆϲ γεύϲεωϲ ἅπανθ ' ὁμοίωϲ τὰ μόρια τῶν γευϲτῶν ϲωμάτων προϲπίπτει |
| ἂν ἑκόντες , οἳ μετὰ τῶν Θηβαίων ἐναντία αὐτοῖς πεπολεμηκότες ἦτε . ὥσπερ τοίνυν , εἰ τῷ ὄντι τοῦθ ' | ||
| νῦν γὰρ τοῦτο μανθάνω . ὁ μὲν γὰρ δῆμος ὑμεῖς ἦτε συνειλεγμένοι , ὁ δὲ παρῄει πρὸς τὸ βῆμα φυσῶν |
| ἀρχὴν Σκαμανδρίῳ τῷ παιδὶ κατέλιπεν . ταῦτα δὲ ἔχοντα οὕτως ἐπίσταμαι σαφῶς ὅτι οὐδεὶς ἀποδέξεται , φήσουσι δὲ ψευδῆ πάντες | ||
| ἐκ φιλανθρωπίας κτήσασθαι δόξαν , καὶ οὕτως ἐγώ σε καλῶς ἐπίσταμαι ὥστε καὶ ὑπεσχόμην αὐτοῖς τὰ βελτίω , καὶ νῦν |
| ἀπεσταλμένος ὑπὸ τῶν Ἰώνων ἠρώτησε , δι ' ἣν αἰτίαν ἀπιστεῖ αὐτοῖς ὁ Ἀρταφέρνης : τοῦ δὲ εἰπόντος , μήποτε | ||
| φαίνωμαι μεμνημένος . Σιμμίας μὲν γάρ , ὡς ἐγᾦμαι , ἀπιστεῖ τε καὶ φοβεῖται μὴ ἡ ψυχὴ ὅμως καὶ θειότερον |
| πάντας , δῆλον ὅτι τοὺς γενομένους πρότερον ἐρωμένους , κακῶς διαθήσουσιν αὐτοὺς διὰ τοὺς ὕστερον . δʹ . καὶ γὰρ | ||
| ὑπὲρ πάντας , δηλονότι τοὺς πρότερον γενομένους ἐρωμένους , κακῶς διαθήσουσιν αὐτοὺς διὰ τοὺς ὕστερον . Τέταρτον ὅτι ὁμολογοῦσι καὶ |
| , ἢ ἄλλην ἡντινοῦν τέχνην ἣν μή ἐστιν , ἢ καταγελῶσιν ἢ χαλεπαίνουσιν , καὶ οἱ οἰκεῖοι προσιόντες νουθετοῦσιν ὡς | ||
| τοὺς δὲ ταῦτα ποιοῦντας οὐκ αἰτιῶνται : τινὲς δὲ ἴσως καταγελῶσιν , εἰ περὶ μηδενὸς κρείττονος εὗρον εἰπεῖν : ἐγὼ |
| ἀναιδῶς ὁ Κλέων ἀλλοτρίᾳ ἐπεπήδησε νίκῃ καὶ τῆς ἐπὶ τοῖς κατορθώμασι δόξης αὐτοὺς ἀφείλετο , καὶ αἱ ἑταῖραι δὲ ἀναίσχυντοι | ||
| Μίκωνος ; πρόσθες , ὦ Μιλτιάδη , τοῖς σεμνοῖς τούτοις κατορθώμασι τὸ λειπόμενον : πλήρωσον , ὦ στρατηγὲ , τῇ |
| : ἐὰν δέ τις ὑμῶν παρακούσῃ , παραδοθήσεται νόσῳ καὶ βασκανίᾳ καὶ λύπῃ καὶ πᾶσι τοῖς ἀπὸ τοῦ χοροῦ τούτου | ||
| ἔστιν ἄδηλον , ὦ δικασταί , τοῦτο ὅτι φθόνῳ καὶ βασκανίᾳ τὴν γραφὴν ταύτην καὶ τὴν κατηγορίαν συνθεὶς οὗτος εἰς |
| Θησείοις μεμυστιλημένοι : [ Ὁ θεράπων ἔρχεται ἀγγέλλων τὸν Πλοῦτον ἀναβλέψαντα . ] μετὰ τὸ χαρίσασθαι τὴν δημοκρατίαν τοῖς Ἀθηναίοις | ||
| ῥ ' Ἑλίκης : πρὸς τὸ κλίμα τῆς Ἑλίκης φησὶν ἀναβλέψαντα τὸν Ἰάσονα σημειώσασθαι τὸν καιρὸν τὸν εἰρημένον ὑπὸ τῆς |
| ἄμβροτος , οὐκέτι θνητὸς πωλεῦμαι μετὰ πᾶσι τετιμένος , ὥσπερ ἔοικα , ταινίαις τε περίστεπτος στέφεσίν τε θαλείοις : τοῖσιν | ||
| τὸ σχῆμα , καὶ σκέψαι μ ' ὅτῳ μάλιστ ' ἔοικα τὴν βάδισιν τῶν πλουσίων . ὅτῳ ; δοθιῆνι σκόροδον |
| μὴ δεῖν κολακεύειν τὰ πλήθη : Περικλῆς δέ γε πλείστῃ παρρησίᾳ χρησάμενος φαίνεται . διαμάχεσθαι δεῖν ὑπὲρ τοῦ βελτίονος : | ||
| μὲν γὰρ πατρίκιοι κράτιστον ἀνδρῶν λέγοντες ἐπῄνουν αὐτὸν ἐπὶ τῇ παρρησίᾳ καὶ μόνον ἀπέφαινον ἐξ ἁπάντων σφῶν ἐλεύθερον , ὃς |
| οὐ καλὸν ἡγοῦμαι εἶναι : ἐγὼ δ ' αὐτῷ οὐκ ἀποκρινοῦμαι πρότερον εἴτε αἰσχρὸν εἴτε καλὸν ἡγοῦμαι τὴν ῥητορικὴν πρὶν | ||
| τί δυσχεραίνεις ; Οὐ δυσχεραίνω μόνον ἀλλὰ καὶ δέδοικα ὅτι ἀποκρινοῦμαι ἄν τις ἔρηταί με : ” Ὦ Σώκρατες , |
| δαίμων : μὴ δὴ τοσοῦτον δυνηθείη ἡ ἡμετέρα κακία . ἥμαρτον μέν , ἀλλὰ σοῦ οὐκ ἀπέστην : ἥμαρτον , | ||
| δὲ οἰκεῖα τούτου παραδείγματα : οὐδὲ γὰρ οἱ ἐν Μαραθῶνι ἥμαρτον οὐδ ' οἱ ἐν Σαλαμῖνι οὐδ ' οἱ ἐν |
| Ἐς δὲ τὰς Ἀθήνας ἐπειδὴ ἠγγέλθη , ἐπὶ πολὺ μὲν ἠπίστουν καὶ τοῖς πάνυ τῶν στρατιωτῶν ἐξ αὐτοῦ τοῦ ἔργου | ||
| περιηγεῖται δὲ ἕωθεν τοῖς ἐμπόροις τὰ πεπραγμένα : ἀκούοντες δὲ ἠπίστουν . εἶτα οἳ μὲν τῆς ζημίας τῆς τοσαύτης μνήμῃ |