| ] ' ἦ τινων [ πεφύκαθ ] ' ὧν οὐκ οἶδ ' ἐγώ ; [ ] τί τοῦτ ' ἐρευνᾶις | ||
| τῶν παρὰ φύσιν : οἱ δὲ μετ ' αὐτὸν οὐκ οἶδ ' ὅπως μίαν οὖσαν τὴν θείαν ταύτην καὶ ἀληθῶς |
| . εἰ γὰρ ἀποδιδοῖεν τὴν τῶν καλῶν ἀληθινὴν συμμετρίαν , οἶσθ ' ὅτι σμικρότερα μὲν τοῦ δέοντος τὰ ἄνω , | ||
| ' εἰδέναι . καλῶς ἔλεξας : τῆιδε καὶ σοφώτερον . οἶσθ ' οὖν Ἀθάνας Ἰλιάδος ἵνα στέγαι ; ἐνταῦθ ' |
| καὶ τί ποτ ' ἐστὶν αὐτό , ἡ ἀρετή . οἶδα γὰρ ὅτι τούτου φανεροῦ γενομένου μάλιστ ' ἂν κατάδηλον | ||
| μέγα ἀγαθόν . . Πρὸς τὸν βάσκανον ἐσκυθρωπακότα , οὐκ οἶδα , ἔφη , πότερον σοι κακὸν γέγονεν ἢ ἄλλῳ |
| , ] εἰ μή τιν ' ἔχων νυκτηγορίαν ; οὐκ οἶσθα δορὸς πέλας Ἀργείου νυχίαν ἡμᾶς κοίτην πανόπλους κατέχοντας ; | ||
| μεγασθενής τις εἶ , φησὶν Ἰσμήνη πρὸς Πολυνείκην : σὺ οἶσθα καὶ γινώσκεις πρῶτος τὸ τῆς Ἐριννύος σθένος διαπερῶν καὶ |
| μὰ Δία ὀλίγοι οἷς ἐντεῦθέν ἐστιν ὁ βίος . οὐκ ἀγνοῶ δὲ οὐδὲ ἐκεῖνο , ὅτι ἄρα ἐξαιρεθέντων τῶν λίθων | ||
| ἐν ἱερεῦσι τεταγμένος μετέχεις ὧν ἐκείνους εἰκός . οὐ γὰρ ἀγνοῶ τοῦθ ' ὅτι ὤτρυνας σπεύ - δοντα καὶ αὐτόν |
| ἀρχὴν Σκαμανδρίῳ τῷ παιδὶ κατέλιπεν . ταῦτα δὲ ἔχοντα οὕτως ἐπίσταμαι σαφῶς ὅτι οὐδεὶς ἀποδέξεται , φήσουσι δὲ ψευδῆ πάντες | ||
| ἐκ φιλανθρωπίας κτήσασθαι δόξαν , καὶ οὕτως ἐγώ σε καλῶς ἐπίσταμαι ὥστε καὶ ὑπεσχόμην αὐτοῖς τὰ βελτίω , καὶ νῦν |
| ὁ Χαιρέας εἶπεν ” ὦ πάντων ἀνθρώπων ἀφυέστατε , οὐκ οἶδας πῶς μεθοδεύεται γυνὴ παρακλήσεσιν , ἐπαίνοις , ἐπαγγελίαις , | ||
| τὸ τῆς Λήθης ὕδωρ πεπώκασι καὶ τῶν ἀλγεινῶν ἐξελάθοντο : οἶδας γὰρ καὶ νεκροῖς ἐπιτοξάζεσθαι καὶ ψυχὰς ἐξ ᾅδου τοῖς |
| με πολλὰ κατεφίλει . ἐγὼ δὲ τὸ μὲν πρῶτον οὐκ ᾔδειν ὅστις ἦν , ἀλλ ' εἱστήκειν ἐκπεπληγμένος καὶ δεχόμενος | ||
| ὥστε μηδ ' εἰς ταῦτα ἀναχώρησιν εἶναι . οὐ γὰρ ᾔδειν , οὐ γὰρ ἠπιστάμην , ὅστις ἦν . οὐ |
| δόξαν οὕτως ἦγον εἰς πέρας τὴν γνώμην . καὶ χάριν ἔχω τῷ Γάμῳ : εὗρον ὁμότροπον κόρην τάλαντα πολλὰ κεκτημένην | ||
| ἐμισθώσατο ῥήτορα ἔφη : ” καὶ γάρ , ὅταν δεῖπνον ἔχω , μάπειρον μισθοῦμαι ” . Ὁ αὐτὸς ὀνειδιζόμενος ὑπό |
| καὶ γὰρ ἄλλως ἑορταστικὴν ἄγομεν ἡμέραν Ἡράκλεια θύοντες : οὐκ ἀγνοεῖς δὲ δήπου τὸν θεὸν ὡς ὀξὺς ἦν πρὸς Ἀφροδίτην | ||
| ἆρ ' οὐ δῆλον ἐκ τῶν ἔμπροσθεν ὅτι οὐ μόνον ἀγνοεῖς τὰ μέγιστα , ἀλλὰ καὶ οὐκ εἰδὼς οἴει αὐτὰ |
| ἠστοχήσαμεν . Θ . . ἐξεπέσομεν . . ἀλλ ' ἴσθ ' : Οὐχ ἡμάρτηκας : γίνωσκε . ἀφιγμένη : | ||
| δ ' οὖν κάθευδε . τὰ δὲ χρέα ταῦτ ' ἴσθ ' ὅτι εἰς τὴν κεφαλὴν ἅπαντα τὴν σὴν τρέψεται |
| καθάπτοιντο λέγοντες ὅτι ἐν τοῖς μάλιστα Ἀθηναίων ἐγὼ αὐτοῖς ὡμολογηκὼς τυγχάνω ταύτην τὴν ὁμολογίαν . φαῖεν γὰρ ἂν ὅτι “ | ||
| εὖ ποιῆσαι καὶ αὐτὸν μηδὲν βλαβῆναι . προξενῶν μὲν γὰρ τυγχάνω τῶν Ἡρακλεωτῶν , βούλοιο δ ' ἄν , ὡς |
| ἀποκτείνῃ ἀδίκως καὶ ὅστις τῇ ψήφῳ . Εὖ δ ' ἴστε ὅτι οὐκ ἄν ποτ ' ἦλθον εἰς τὴν πόλιν | ||
| ταὶ ἐμαὶ ἐπιστολαί . ἐγὼν δὲ ὁμᾶς ἀποδέχομαι , ὡς ἴστε αὐτοί , ὅτι δαμοτικώτατα . πεύθομαι ὡς πέρυτι ἐγένετο |
| ἢ ὅτι ἀφαιροῦνται βίᾳ τὰ ἀλλότρια ; ἐγὼ μὲν οὐδὲ ἀκήκοα πώποτε πρᾶγμα μιαρώτερον ἢ ὃ οὗτοι διαπεπραγμένοι εἰσὶ περὶ | ||
| τὴν ἀριστείαν ἐλήλυθα , καὶ τὸν πένητα λαβεῖν ἔκδοτον αἰτοῦντος ἀκήκοα , εὐθὺς καὶ πρὸς τὸν πόλεμον ὕποπτος ἐγενόμην , |
| τεταμένοι εἰσὶν οἱ ὑμένες , ἀντέχοντες αὐτό . Νῦν δὲ ἐρῶ τὴν διάγνωσιν , ἣν ἔφην ἀποφανέειν ὀλίγῳ πρότερον , | ||
| νεώτερος λέγω , ἀλλ ' εἰ φρονούντων τοὺς λόγους ἀνδρῶν ἐρῶ . Οὐχ αἱ τρίχες ποιοῦσιν αἱ λευκαὶ φρονεῖν , |
| ἐπιτελέσαντες ? [ τὰ ἱερὰ ] εἶδον , ἔλασσον σφᾶς θαυμάζω μὴ γινώσκειν [ ] , ὅσοι δὲ παρὰ τοῦ | ||
| ἄνδρας , προέμενοι ἀπολέσθαι αὐτοὺς ἀποπλέοντες ᾤχοντο . οὐ μέντοι θαυμάζω γε τὸ Κριτίαν † παρανενομηκέναι † : ὅτε γὰρ |
| πέμψαι μοι τὸν λόγον , ὥστ ' οὐδ ' ὅτι εἴρηκας ἔγραψας , ἀλλὰ πρὸς μὲν Ὀλύμπιον εἰρωνευόμενος ἔφης ἐμέσαι | ||
| ὁ σὸς πατὴρ σέβεται . Δία πατρῷον ] λέγειν , εἴρηκας . , εἶπες . ὡς ] λίαν . , |
| : ἐν σαργανοίσιν ἄξω ταρίχους Ποντικούς : Ἀριστοφάνης : οὐκ αἰσχυνοῦμαι τὸν τάριχον τουτονὶ πλύνων εἰπεῖν ἅπασιν ὅσα σύνοιδ ' | ||
| ταῦτ ' ἐς ταρίχους ἀπολέσω . Ἀριστοφάνης Δαιταλεῦσιν : οὐκ αἰσχυνοῦμαι τὸν τάριχον τουτονὶ πλύνων ἅπασιν ὅσα σύνοιδ ' αὐτῷ |
| τῷ βα - σιλεῖ τοὺς Μακεδόνας : τὰ γὰρ ἡμέτερα ᾔδεις ἀβασίλευτα . ἰδεῖν δὲ τὸν ἐμὸν τύπον μηδεὶς ὡς | ||
| ὑπ ' ἀγνοίας τῶν ἐκείνοις προσόντων κακῶν . εἰ γοῦν ᾔδεις τὰς φροντίδας ἃς ἔχουσιν , ἐγέλας ἂν ἐπὶ σαυτῷ |
| τεκέεσσιν . ἔγωγε μέν , εὖτ ' ἀφίκανεν , ἀμπλακίην ἔγνων : βωμὸν δ ' ἐκέλευσα καμόντα Θυνιάδος νύμφης , | ||
| ἡγούμην οὔτε Ἀλβανοὺς οὔτε ὑμᾶς βουλεύσασθαι . ἔτι δὲ μᾶλλον ἔγνων τοῦτο καὶ πολλὴν κατέγνων ἀμφοτέρων ἡμῶν μανίαν , ἐπειδὴ |
| ἄλλου , ἀλλ ' οὐδὲ ὑπὲρ ἐμαυτοῦ πώποτε δίκην ἰδίαν εἴρηκα , ὥστε πολλῆς δεῖ με συγγνώμης τυχεῖν παρ ' | ||
| : ἔστιν ἄρα οὗτος Κλέωνα . οὐδὲ τοῦτο καλῶς : εἴρηκα γὰρ ὅ φημι εἶναι τοῦτον , ἔστιν οὗτος , |
| ' , ὦ πάτερ . νῦν δ ' ἄθλιος μέν εἰμ ' ἐγώ , τλήμων δὲ σύ , οἰκτρὰ δὲ | ||
| λάβηι σε , θάνατος ξένιά σοι γενήσεται . εὔνους γάρ εἰμ ' Ἕλλησιν , οὐχ ὅσον πικροὺς λόγους ἔδωκα δεσπότην |
| ' αὐτῇ . Οὐκοῦν ἐπεὶ λίθου τοῦτό γε ὡς ἀληθῶς ἐποίησας οὔτε παρακολουθήσας οὔτε τὸν Σμυρναῖον ἐκεῖνον ἐρόμενος , ὅστις | ||
| καὶ ἀπὸ τοῦ ἰδίου σώματος : σὺ γὰρ ἐξ ἀρχῆς ἐποίησας αὐτὸν ἐλεεῖν ψυχὰς πάντων ἀνθρώπων . τότε κύριος πρὸς |
| ἐρωτήσει δὲ προενεκτέον τὸν στίχον : οὐδὲ περὶ τοῦ Πηλέως ἀκήκοάς τι ὡς ἐρχομένου : γέρων ἐκεῖνος : ἀντὶ τοῦ | ||
| ἑαυτὴν ἔκδοτον ἕψεται καὶ συνοικήσει . πάντως δὲ καὶ σὺ ἀκήκοάς τι περὶ αὐτῆς . Οὐδέν , ὦ Ἀφροδίτη : |
| , ἐπιλέγοντες , Τάδε Μῆδος οὐ φυλάξει . Τί οὐκ ἀπήγξω , ἵνα Θήβησιν ἥρως γένῃ : ταύτης Πλάτων ἐν | ||
| τοῦ τὸ γῆρας ἐκδύσασθαι εἰς τέττιγα μετέβαλεν . τί οὐκ ἀπήγξω , ἵνα Θήβησιν ἥρως γένῃ ; κέχρηται αὐτῇ Πλάτων |
| παρούσης πημονῆς ἀπαλλαγῶ ] τούτου τοῦ δεσμοῦ ἐλευθερωθῶ . . πέπονθας ἀεικὲς πῆμα ] ὁ χορὸς ἀκούσας τῶν τοῦ Προμηθέως | ||
| . Ἀριστοφάνης Ἱππεῦσιν : ὅπερ γὰρ οἱ τὰς ἐγχέλεις θηρώμενοι πέπονθας . καὶ δευτέραις Νεφέλαις : τὰς εἰκοῦς τῶν ἐγχέλεων |
| ὁρᾷ οὐδὲ μετέρχεται αὐτῶν τὰς ἀσεβείας καὶ ἀσυνεσίας : † πάσχω δηλονότι : μοῦσαν οὐράνιόν φησι τὴν μεγάλην καὶ περίβλεπτον | ||
| ' : ὦ τάλαιν ' ἐμὴ πατρίς , ὡς δεινὰ πάσχω . τί δέ με καὶ τεκεῖν ἐχρῆν ἄχθος τ |
| ζήσονται τῷ θεῷ . Διατί , φημί , κύριε , εἶπας περὶ τῶν τηρούντων τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ : Ζήσονται τῷ | ||
| χοαὶ ἐπὶ τῶν νεκρῶν : οἷον : εἰς τί τοῦτο εἶπας : ἐνέχυρον τῆς σωτηρίας ἡμῖν : λείπει τὸ ἕνεκεν |
| : ἐκ τοῦ Τίλλω , τὸ ἀνασπῶ . Αἰδοῦμαι : αἰσχύνομαι . Νίφω : βρέχω : ἐξ οὗ Νιφετός καὶ | ||
| , Γ ποδαγρᾶν , σπληνιᾶν , Γ χαλαζᾶν . Γ αἰσχύνομαι ] ἐλάχιστον γάρ ἐστιν ὃ μέλλω δοῦναι τίμημα . |
| τε καὶ πρόπαντι βαρβάρων γένει . εὖ νυν τόδ ' ἴσθι , μηδέπω μεσοῦν κακόν : τοιάδ ' ἐπ ' | ||
| ἀλύξειν ἐν δίκῃ τὸ σὸν κάρα δημορριφεῖς , σάφ ' ἴσθι , λευσίμους ἀράς . σὺ ταῦτα φωνεῖς νερτέρᾳ προσήμενος |
| ἐγὼ τὴν ἅρπην ταύτην ὀξεῖαν περιφέρω , ἢ γελοῖος ἂν εἴην τὸν μὲν πατέρα ἐκτομίαν πεποιηκὼς τὸν Οὐρανόν , τοὺς | ||
| ' ἀρετήν τ ' ἄγων ἔρως ζηλωτὸς ἀνθρώποισιν : ὧν εἴην ἐγώ . χαίρω σέ τ ' , ὦ βέλτιστον |
| γένοιτο μεμαρτύρηταί τε ὑμῖν : ἐπειδὴ δὲ ἐπεδήμησα ἐγὼ καὶ ᾐσθόμην καρπουμένους τούτους τὰ ἐκείνου , . . . ὁ | ||
| ἀναιρούμενον ; ἀλλ ' εἰ μὲν μὴ καὶ πρότερον ὑμᾶς ᾐσθόμην οὐκ ἀγνοοῦντας μέν , ὡς ἡ νίκη τῶν ἔργων |
| παντὸς προσώπου , ἐπὶ παντὸς ἀριθμοῦ , ὅτε φαμὲν καλῶς ἔγραψα ἢ καλῶς γράφω ἢ καλῶς γράφετε , καὶ ἐπὶ | ||
| ἐνταῦθα ἐπιστὰς τοῖς πράγμασιν ἔγραψα τὴν εἰρήνην , ὁμολογῶ . ἔγραψα καὶ Φιλίππῳ τιμάς , οὐκ ἀρνοῦμαι . δισχιλίους γὰρ |
| ᾧ τὸ πραγματικὸν ἐγκρύπτεται περιλαμπόμενον . καὶ τοῦτ ' οὐκ ἀπεικότως πάσχομεν : δυεῖν γὰρ συνταττομένων ὑφ ' ἕν , | ||
| δ ' ἀραιὸν καὶ τὸ χαλαρὸν θερμόν . ὅθεν οὐκ ἀπεικότως λέγεσθαι τὸ καὶ θερμὰ τὸν ἄνθρωπον ἐκ τοῦ στόματος |
| πρόνοιαν . καὶ οὐκ ἠρώτησας παρ ' ὧν ἂν τἀληθὲς ἔμαθες : ὁ δὲ ἄνθρωπος οὗτος , εἰ καὶ μὴ | ||
| λάχανα πλύνων Διογένης ἔσκωψε καί φησιν , “ εἰ ταῦτα ἔμαθες προσφέρεσθαι , οὐκ ἂν τυράννων αὐλὰς ἐθεράπευες . ” |
| τἀληθές , οὐχί ς ' εὐφρανῶ : εἰ δ ' εὐφρανῶ τί σε , οὐχὶ τἀληθὲς φράσω , φησὶν Ἀγάθων | ||
| τἀληθές , οὐχί ς ' εὐφρανῶ : εἰ δ ' εὐφρανῶ τί ς ' , οὐχὶ τἀληθὲς φράσω . ἀλλὰ |
| ὡς ψιλὰ λαμβάνονται : οἷον λεῖβ ' αἴθοπα οἶνον , λέγ ' αὐτοῖς τὰ αἴσια , ᾆδ ' Ἀκραγαντίνοισι ταῦτα | ||
| Θᾶσαι τὸν ἀνδριάντα τοῦτον , ὦ ξένε , σπουδᾷ καὶ λέγ ' , ἐπὰν ἐς οἶκον ἔνθῃς : ” Ἀνακρέοντος |
| εἰς τὴν πολιτείαν οὐ παραδεξόμεθα ἅτε τυραννίδος ὑμνητάς . Οἶμαι ἔγωγ ' , ἔφη , συγγιγνώσκουσιν ὅσοιπέρ γε αὐτῶν κομψοί | ||
| τῶν φίλων τῶν Πανταινέτου καὶ τῶν νόμων . οὐ γὰρ ἔγωγ ' ἐπεδήμουν , οὐδ ' αὐτὸς ἐγκαλεῖ . Βούλομαι |
| Καὶ ὁ Πρωταγόρας ἐμοῦ ταῦτα ἀκούσας , Σύ τε καλῶς ἐρωτᾷς , ἔφη , ὦ Σώκρατες , καὶ ἐγὼ τοῖς | ||
| ἐμοῦ ὅτι φημὶ αὐτὴν εἶναι , ὥστε τὸ μετὰ τοῦτο ἐρωτᾷς εἰ οὐ καλή μοι δοκεῖ εἶναι ; Οὐ γὰρ |
| θέλειν ἰέναι αὐτοῖς ἀνταγωνιουμένους : οὕς , ἔφη , ἐγὼ αἰσθάνομαι ἀρξάμενος ἀπὸ τῶν ἡμετέρων φίλων τούτων ἡγουμένους δεῖν τὸν | ||
| ὄψεαι πίτνοντα . ἰὼ ἰώ : τί κεκίνηται , τίνος αἰσθάνομαι θείου ; κοῦραι , λεύσσετ ' ἀθρήσατε : δαίμων |
| ποῦ ἐπορεύθησάν σου αἱ σάρκες ἀφανεῖς γενόμεναι , οὕτως οὐκ ἐπίστασαι οὐδὲ πόθεν ἐγένοντο ἢ πόθεν ἦλθον . ἀλλὰ ἐρεῖς | ||
| λόγου οὐδὲν ἧττον ἐρήσομαι πόθεν μαθὼν αὖ τὰ συμφέροντ ' ἐπίστασαι , καὶ ὅστις ἐστὶν ὁ διδάσκαλος , καὶ πάντ |
| , τῆς προρρηθείσης ὑφαντικῆς αὐτῷ φέροντες τὸ παράδειγμα . Καλῶς εἶπες , καὶ ποιῶμεν ἃ λέγεις . Οὐκοῦν ἀπό γε | ||
| ; Ὁμολογῶ . Ἀλλὰ μὲν δὴ τούς γε πονηροὺς αὐτὸς εἶπες ὅτι καὶ σμικρὰ καὶ μεγάλα κέρδη φιλοῦσιν . Εἶπον |
| ἔγωγε . Σκέψαι δὴ ὃ ἐγὼ ὑποπτεύω περὶ αὐτοῦ . ἐννοῶ γὰρ ὅτι πολλὰ οἱ Ἕλληνες ὀνόματα ἄλλως τε καὶ | ||
| Λακεδαίμονι , οἵα δὲ ἐν τῇ φυγῇ : τὰς παννυχίδας ἐννοῶ , τὰς συνθήκας ἐννοῶ . Ἔτι λέγοντος τοῦ Αἰγιαλέως |
| σου λέγοντος , τοῦτό μοι ἐν τῇ ψυχῇ ἀποπλήρωσον . ἔλεγες γὰρ ὅτι ὁ Ζεὺς τὴν δικαιοσύνην καὶ τὴν αἰδῶ | ||
| οὖν ; εἰπέ μοι τίς ἐστιν ; ἣν ἀπέκτεινε καὶ ἔλεγες ἀνῃρῆσθαι , ζῶσαν βλέπεις , καὶ οὐκ ἂν ἔτι |
| πόλεων τούτων καὶ ἀναγκαιοτάτην οὖσαν ὑμῖν καὶ λυσιτελεστάτην . οὐκ ἀποστήσομαι δὲ εἰπεῖν οὐδ ' ὅπως ἂν μεῖναι γενομένη δύναιτο | ||
| λόγον οὐκ ἄφοβον εἰπεῖν , ὅμως δέ πῃ θαρρήσας οὐκ ἀποστήσομαι . Τίνα δὴ τοῦτον , ὦ ξένε , λέγεις |
| κυπτόντων κουφοτέραν τῇ ὄψει πλασάμενος ἀλγηδόνα καὶ βιασάμενος , ὡς ἐνῆν , τὰς ὀδύνας καὶ τοιοῦτον σχηματισάμενος ἦθος τοῦ μὴ | ||
| παιδός , οὓς Ἡρακλέης Ἀμαζόνων σκυλεύματ ' ἤνεγκεν θεῶι . ἐνῆν δ ' ὑφανταὶ γράμμασιν τοιαίδ ' ὑφαί : Οὐρανὸς |
| υἱῷ γὰρ ἀγαπητῷ τι πράττων πρὸς χάριν ἔρανον ἐμαυτῷ τοῦτον οἴομαι φέρειν . ὅστις δ ' ἐρυθριᾷ τηλικοῦτος ὢν ἔτι | ||
| καὶ εἰ μή τι αὐτῶν ἀληθές ἐστιν , ὥσπερ οὐκ οἴομαι , οὐ πρὸς τὰς ὑμετέρας ἀγγελίας καταπλαγεῖσα καὶ ἑλομένη |
| Ἕλλησιν οὔτε παρὰ βαρβάροις : καὶ ὃ πάντων μάλιστα ἔγωγε τεθαύμακα , καίπερ μυρίων ὅσων εἰς τὴν πόλιν ἐληλυθότων ἐθνῶν | ||
| τοῦτο καὶ ἔστιν : τὴν δ ' ἀρχὴν τοῦ λόγου τεθαύμακα , ὅτι οὐκ εἶπεν ἀρχόμενος τῆς Ἀληθείας ὅτι πάντων |
| καρῖδα , φύκην , κωβιόν , πέρκην , σπάρον , ἐποίησά τ ' αὐτὸ ποικιλώτερον ταῶ . κρεᾴδι ' ἄττα | ||
| καρῖδα , φύκην , κωβίον , πέρκην , σπάρον , ἐποίησά τ ' αὐτὸ ποικιλώτερον ταῶ . κρεᾴδια , ποδάρια |
| συνθείη . Εἰς μὲν δὴ τὸν οὐκ ἀφροντίστως δοκοῦντα λέγειν ἐρεῖς ἐσκεμμένος , βεβουλευμένος , συγγεγραφώς , πεφροντικώς , προεωρακώς | ||
| κρατήσαντες οἱ πολέμιοι . μεταβαίνεις ἐπὶ τὴν ὑποκειμένην περίστασιν . ἐρεῖς γὰρ , ἀλλὰ νῦν οὐκ οἶδα πῶς ὁ χρηστὸς |
| εἴ πως ἐκκομίσαις τὸ τοῦ Λύκου . πάρεστι τουτί , καὐτὸς ἅναξ οὑτοσί . ὦ δέσποθ ' ἥρως , ὡς | ||
| . ] τὸ δὲ ὅμοιον ἐν Ἰλιάδι ” ἔπειτα δὲ καὐτὸς οἰήσεαι „ . . . . . κέν ἀντὶ |
| χρυσοῦν ἔξωθεν ; ἐν σαυτῷ φέρεις αὐτὸν καὶ μολύνων οὐκ αἰσθάνῃ ἀκαθάρτοις μὲν διανοήμασι , ῥυπαραῖς δὲ πράξεσι . καὶ | ||
| εἶναι τούτου τοῦ ἔρωτος καὶ τῆς ἐπιθυμίας ; ἢ οὐκ αἰσθάνῃ ὡς δεινῶς διατίθεται πάντα τὰ θηρία ἐπειδὰν γεννᾶν ἐπιθυμήσῃ |
| ἁλίων ἐρετμῶν . μῶν καὶ σὺ καινὸς ποντίας ἀπὸ χθονὸς ἥκεις , Ὀδυσσεῦ ; ποῦ ' στι σύλλογος φίλων [ | ||
| , φροντίζοι τε τῶν δεόντων . ἀλλὰ σύ γε πόρρω ἥκεις διαφθορᾶς . οὐκοῦν ἀναγκαῖον τομάς τε καὶ καύσεις καὶ |
| ἢ δυνάστην ἢ τύραννον στέργειν ἢ θεραπεύειν τοῖς λόγοις ἐγὼ δύναμαι , μὴ παρ ' ἐμαυτῷ πρότερον αὐτὸν ἐπαινέσας καὶ | ||
| καὶ ἐπισκώψαντος : ” ὁρᾷς , ὦ Πλάτων , ὅτι δύναμαι ἀτιμοῦν ” ἔφη : „ ἀλλ ' οὐχ ὁ |
| λύχνον ἐμοῦ βιότοιο φαεσφόρον ἡγεμονῆα . εἰ ἐτεὸν δ ' ἐθέλεις ἐμὸν οὔνομα καὶ σὺ δαῆναι , οὔνομά μοι Λείανδρος | ||
| ἄλλοσε ὅποι δύναμαι , ἀπορῶν : ἐπεὶ εἴ γ ' ἐθέλεις σὺ τούτων μὲν ἤδη παύσασθαι πρὸς ἐμὲ τῶν λόγων |
| σε ποιῆσαι , γράμμασιν ἡμετέροις εἰ παρακληθείης . ἐγὼ δὲ ἐθαύμασα μὲν εἰ τοσοῦτον παρὰ σοὶ δυνήσομαι : τοῦ δὲ | ||
| γὰρ καὶ ἄλλα καὶ κύνας παρέχεται πλείστους . ὃ δὲ ἐθαύμασα ἐν τοῖς Μεθάνοις μάλιστα , γράψω καὶ τοῦτο . |
| μήποτ ' ὤφελον λιπεῖν τὴν Σκῦρον : οὕτω τοῖς παροῦσιν ἄχθομαι . Οὐκ εἶ κακὸς σύ , πρὸς κακῶν δ | ||
| νῦν δ ' ἴσον ἀπέχομεν εὐπορίας καὶ κολακείας καὶ οὐκ ἄχθομαι τῷ μὴ πλουτεῖν , ἀλλὰ φιλοτιμοῦμαι τῷ μὴ δουλεύειν |
| οὐ γάρ ἐστι ταῦτα αἰσχρὰ οὐδ ' ἐλευθέροις , ὡς φής , ὕποπτα , καλὰ δὲ καὶ οἷα ὅπλα εἶναι | ||
| δ ' ἐν τῷ τῆς νουθεσίας ὀνόματι πάντα ταῦτα εἶναι φής , καὶ ἀποτυμπανίσας τὸν ἄνθρωπον εἰς ταὐτό μοι δοκεῖς |
| . καίπερ οὖν , φησι , φοβούμενος τοῦτο , οὐκ ἀποτρέψομαι εἰπεῖν τῷ φόβῳ τῷ πρὸς ὑμᾶς . γράφεται δὲ | ||
| : ἃ δὲ ἐς πάντας ὅσιον γράφειν , ἐς ταῦτα ἀποτρέψομαι . πρὸ τοῦ ναοῦ τοῦδε , ἔνθα καὶ τοῦ |
| ὅ τι ἂν ἅπαντες οὗτοι γνῶσι πράττειν με δεῖν , ποιήσω . καὶ πρὸς μὲν σὲ ταῦθ ' ἱκανά : | ||
| διὰ πλατείας . . . οὐράνιον . . παιδιάν βάψας ποιήσω μέλαν . ἀκούεις ὡς στένει ; Ἀστυάναξ γέγονα . |
| μετὰ ταῦτά φασιν ἀφανῆ γεγονέναι . καὶ ὅτι ταῦτα οὐ ψεύδομαι , ἡ Μελίτη συνομολογήσει καὶ θεράπαιναι δύο , μεθ | ||
| τοῦτο καὶ . . ἀπὸ βαρυτόνου . τὸ φείδω ψεύδω ψεύδομαι , ἐρείδω ἐρείδομαι παραλήγουσι διφθόγγῳ . Τὰ εἰς ΔΩ |
| καὶ πρὸς τὸν αὑτοῦ λόγον ἕκαστος ὑπάγειν ἐπειρῶντο . Ἄτοπον λέγεις , εἰ σοφοὶ ὄντες οἱ ἄνδρες ἐστασίαζον πρὸς αὑτοὺς | ||
| οὖν μικροῦ πράγματος ἤρτηται τὰ τηλικαῦτα ; Τίνα δὲ καὶ λέγεις τὰ τηλικαῦτα ; πολέμους καὶ στάσεις καὶ ἀπωλείας πολλῶν |
| αὐτόχειρ γενέσθαι , τοῦτο τὸ ἔργον ἐγώ ποτ ' ἂν ἐπείσθην ἀντ ' ἐκείνου ποιῆσαι ; πότερα ὡς ἐγὼ μὲν | ||
| φρονίμους περὶ τούτων ἤκουον εἶναι . καὶ περὶ μὲν τροφῆς ἐπείσθην ἱκανὸν εἶναι ὑπάρχον ὅ τι Κυαξάρης ἔμελλε παρέξειν ἡμῖν |
| . δεῖ γὰρ τὸν μέλλοντα ὀρθῶς λέγειν , περὶ ὧν ἐπίσταται , περὶ τούτων λέγεν . πάντ ' ὦν [ | ||
| ὡσεὶ ⌈ εἶπεν Γ [ ἔλεγεν ] “ οὐδὲν ἄλλο ἐπίσταται πλὴν τὸ κλέπτειν ” . Γ παρὰ τὴν παροιμίαν |
| , [ ἐλυποῦντο ] ἀπαλλαγέντες ἤλγουν , ἤθελόν τι , ἠγνόουν ὅ τι θέλουσι . Τοῦτο μόνον ᾔδεσαν ὅτι τὸν | ||
| πένης ἀνῄρηται : καὶ ἔλυσεν ὁ πλούσιος συγγνωμονικῶς , ὅτι ἠγνόουν ὡς ἑαυτὸν διαχρήσεται , οὕτω τὴν ἀπὸ τοῦ πλουσίου |
| τοῦ προσώπου μου [ ἄγγελον ] ? ? οὗ οὐκ ἠδυνάμην [ ἀναζωγραφῆσαι ] ? ? τὸ [ φέγγος ! | ||
| Ἕλληνες . ἦσθα Ἀττικοί , ἦς Ἕλληνες . ἤμελλον ἠβουλόμην ἠδυνάμην ηὐξάμην διὰ τοῦ η : διὰ δὲ τοῦ ε |
| ὑπ ' ἀνθρώπων ἀπιστοῦμαι χρηστότητος . Θαυμάζειν διὰ τῆς ἐπιστολῆς ἔοικας τὴν παρὰ πολύ μου μεταβολὴν τοῦ βίου , ὅτι | ||
| μὴ ῥιγοῦν τοῦ ἀμπεχόνης εὐπορεῖν ; Φέρε τοίνυν , ἐπειδὴ ἔοικας ἀγνοεῖν , διδάξομαί σε θρηνεῖν ἀληθέστερον , καὶ δὴ |
| κοιτῶνα ? σὸν οἶδα [ ] θρήνους πατρὸς Εὐρύκλειαν ὅτι συνοιδ [ ] Νείκων ' ἄδολον κίναιδον καὶ τὰ γενέσια | ||
| κοιτῶνα ? σὸν οἶδα [ ] θρήνους πατρὸς Εὐρύκλειαν ὅτι συνοιδ [ ] Νείκων ' ἄδολον κίναιδον καὶ τὰ γενέσια |
| οὐδεὶς ὅλως ; οὐκ οἶδ ' ἔγωγε Δαιτυμόν ' . ἐλογιζόμην , ἥξει Φιλῖνος , Μοσχίων , Νικήρατος , ὁ | ||
| κατάλοιπον μέροπαϲ ἐπὶ δεῖπνον καλεῖν οὐκ οἴομαί γε Δαιτυμών . ἐλογιζόμην : οὐδεὶϲ παρέϲται , φημί . τί λέγειϲ ; |
| ἅτε φρουρίῳ τῷ Πανοπεῖ χρώμενον : τὸ ἕτερον δὲ οὐκ ἐδυνήθην συμβαλέσθαι πρότερον , ἐφ ' ὅτῳ καλλίχορον τὸν Πανοπέα | ||
| , τὸ μὲν ὡς ἀηδέστατά τε ἐλουσάμην δειπνῆσαί τε οὐκ ἐδυνήθην ἔν τε ὀνεί - ρασι διετέλεσα θεώμενος τὰς πληγάς |
| ἀσθμαίνοντος ἦν . ὥστε ἐπ ' ἀρχῇ τῆς τροφῆς εὐθὺς ἐπαυσάμην . διαφθορὰ μετὰ τοῦτο ἐκ νυκτὸς , καὶ προῆλθεν | ||
| ἔτυψα καὶ τὸ ἔγραψα : ἀόριστον γάρ ἐστι , πότε ἐπαυσάμην τοῦ γράφειν καὶ τύπτειν : εἰ μὲν οὖν ἡ |
| κατόπιν : ἀλλὰ καὶ ὅτι ψυχῆς ἐστιν ἀγγεῖον , οὐκ ἀγνοοῦμεν : ἀλλὰ καὶ ὅτι ἡβᾷ , φθίνει , γηράσκει | ||
| αὐτὸς ἡμῖν τί φησιν ; ἡμεῖς μὲν γὰρ αὐτὸν οὐκ ἀγνοοῦμεν , ἀλλ ' ἐν τῷ καλλίστῳ τοῦ χοροῦ τάττειν |
| δοίδυκα καὶ κιβώτιον . Λίθινον ; Μὰ Δί ' οὐ δῆτ ' , οὐχὶ τό γε κιβώτιον . Σὺ δὲ | ||
| θεῶν μέγας , ἄξειν νιν ὑπτίασμα κειμένου πατρός . τί δῆτ ' ἐγὼ κάτοικτος ὧδ ' ἀναστένω ; ἐπεὶ τὸ |
| μὲν ᾤμην γελοῖον εἶναι ἀντιλέγειν ἔτι , ὅμως δ ' εἶπον ὅτι χρείη τὴν παρὰ Δίωνος ἐπιστολὴν περιμένειν ἡμᾶς καὶ | ||
| ἐσχόλαζον ἀλλ ' ᾖδον μουσικῶς . „ οἱ δὲ γελάσαντες εἶπον : „ ἀλλ ' εἰ θέρους ὥραις ηὔλεις , |
| παραγραφικὸν ἀπὸ τρόπου : διὰ τί εἰδὼς μείζονα ἀδικοῦντα ἥττονα κατηγορεῖς νῦν ; ἰστέον δὲ ὡς ὅτι πολὺ τὸ παραγραφικόν | ||
| ἐξευρών , ὡς φῄς , ἐμέ , εἰσάγεις τουτοισὶ καὶ κατηγορεῖς : τὸν δὲ δὴ βελτίους ποιοῦντα ἴθι εἰπὲ καὶ |
| ἄλλοις , ἃ οἴκοθεν καὶ οὐκ ἀπὸ μαθήσεως ἐξεῦρον καὶ ἐμηχανησάμην . οἱ ἐκ μαθήσεως ἔχοντες ταῦτα . σφοδροί : | ||
| τ ' ἐμῶν παίδων βίον ἄνευ θεῶν του ταῦτ ' ἐμηχανησάμην . εἶἑν : τί δράσω δῆθ ' ὁ δυσδαίμων |
| ἐπεχείρουν μιμεῖσθαι , ἅτε ἐπιθυμῶν αὐτῆς . Πῶς γὰρ οὐκ ἀπορῶ , ἔφη , καὶ ἐγὼ καὶ οἱ ἄλλοι ἅπαντες | ||
| , προῄρησαι λέγειν ; Πάνυ γε : νῦν μέντοι σχεδὸν ἀπορῶ , καὶ δέομαί γε , ὦ Σώκρατες , αὐτόν |
| , ἀλλὰ καὶ μὰ τὸν Διόνυσον οὐκ οἶδ ' ὅπως δυνήσομαι περιπλέκειν ὅλην τὴν ἡμέρανκαὶ πεπορνευμένος : ὁ γὰρ εἰκῇ | ||
| ζῴων παραλλαγήν , ὁποῖον μὲν ἕκαστον τῶν ὑποκειμένων ἐμοὶ φαίνεται δυνήσομαι λέγειν , ὁποῖον δὲ ἔστι τῇ φύσει διὰ τὰ |
| ” ἔφη , “ κἀμὲ κεκοινωνηκέναι τῷ φόνῳ ; ταῦτα ἤκουσα μόνα τοῦ πεφονευκότος , ὡς κτείνας εἴη τὴν κόρην | ||
| ὦτα βαρβάρους ψυχὰς ἐχόντων . . Ἡρακλείτου . ὁκόσων λόγους ἤκουσα , οὐδεὶς ἀφικνεῖται ἐς τοῦτο , ὥστε γινώσκειν ὅτι |
| πρὶν οὐ μάθεν στενάζει . Τὸ καλὸν φύσει μαθοῦσα , μάθε καὶ πόθεν τὸ κρεῖσσον . Τὸ ῥόδον πάλιν προλάμπει | ||
| ὦν ἐπιμνησθέντα ὀργῇ λέγειν πρὸς τὸν Πρηξάσπεα : Σύ νυν μάθε [ αὐτὸς ] εἰ λέγουσι Πέρσαι ἀληθέα εἴτε αὐτοὶ |
| ἄν σοι προσέταξα Χαιρέαν ἀποκτεῖναι , σοῦ δὲ ποιήσαντος οὐ μέμφομαι : τὸ γὰρ ἀδίκημα φιλοδέσποτον . τοῦτο μόνον ἀμελῶς | ||
| καὶ μνήμης οὐ μέμφομαι ἔγωγε , ἄλλων δὲ πολλῶν ἕνεκα μέμφομαι . ἔλεγε γὰρ ἡ ἐπιστολὴ κατασκευασθῆναι Ἡφαιστίωνι ἡρῷον ἐν |
| γίγνεται , βοηθητέον ἡνίκ ' ἔξεστιν ; ἐγὼ δ ' ἀπιστῶ οὐδ ' ἐκείνῳ , τῷ μὴ οὐ καὶ μόνον | ||
| δὲ , Χαιρέα , κακῶς ἔχω . ἀλλ ' οὐκ ἀπιστῶ . διόπερ ἥκω παραλαβὼν σὲ πρὸς τὸ πρᾶγμα , |
| χρησάμενος , σκεπασθείς . , σκεπάσας ἑαυτόν , σκεπασάμενος . φροντιεῖς ] σκοπήσεις , μέλλεις φροντίσειν , φροντίσεις τι , | ||
| τὸ πέος ἐν τῇ δεξιᾷ . οὐκ ἐγκαλυψάμενος ταχέως τι φροντιεῖς ; περὶ τοῦ ; σὺ γάρ μοι τοῦτο φράσον |
| τὸν Πλάτωνα καὶ ἐπερωτῆσαι : τοῦ δ ' εἰπόντος : ἐννοεῖς , ὡς πάντηι τὸ βάρβαρον ἀμαθές [ ] , | ||
| οὔ ; Ὅταν δὲ οἰκεῖόν τινι ἡμῶν κῆδος γένηται , ἐννοεῖς αὖ ὅτι ἐπὶ τῷ ἐναντίῳ καλλωπιζόμεθα , ἂν δυνώμεθα |
| ἐάσατέ με σὺν αὐτῇ : μόνος ἐγὼ περιπτυξάμενος αὐτῇ δεσμὸς ἔσομαι : μαινέσθω κατ ' ἐμοῦ . τί γάρ με | ||
| τοὺς ἀδικοῦντας δεῖ τοῖς ἴσοις ἀμύνεσθαι καὶ προσθέντες ὅτι ὄφελος ἔσομαι πολλοῖς ἀνθρώποις σωθείς , ἀποθανὼν δ ' οὐδενί , |
| . Τί τοῦτό ἐστιν , ὦ Κυνίσκε ; οὐ γὰρ ἀτυχήσεις , καὶ μάλιστα μετρίων , ὡς φής , δεόμενος | ||
| πολὺς πίσει . Λέγ ' ὅτου ' πιθυμεῖς , κοὐδὲν ἀτυχήσεις ἐμοῦ . Γυναῖκ ' ἔχοντα μάλα καλήν τε κἀγαθήν |
| Σμικρίνη . λέγεις δὲ τί ; ἁδελφόςὦ Ζεῦ , πῶς φράσω ; σχεδόν τι σου τέθνηκεν . ὁ λαλῶν ἀρτίως | ||
| συντυχίαν πόθ ' ἥξει ] ἐλεύσεται , ἵνα αὐτῷ ἀπαλλαγὴν φράσω † πάντ ' ἐκκάλυψον : αἱ συστηματικαὶ αὗται περίοδοι |
| : νυνὶ δ ' ἐξηγητὴν τοῦτον λαβὼν τῆς ἁπάσης κακοηθείας μεμάθηκα . Διαλαμβάνων γὰρ ἕκαστον ἡμῶν ἐν μέρει , τῷ | ||
| τὸ ὄρος , ἐν ᾧ ἔβοσκον τὰ πρόβατα , ἐκεῖσε μεμάθηκα ἀπὸ χάους τινός . ἀκούσαντες δὲ οἱ ἐγχώριοι ἔκτισαν |
| , Ἱερόκλεις , δακρύων . ἔπειτα ἐξ αὐτῶν ὧν ἐδάκρυον ἐνεθυμήθην πως , ὅτι ἄρα οὐ χρὴ δακρύειν . τὸ | ||
| τῶν κατ ' οἶκον εἰθισμένων λέγεσθαι τρόπον : καὶ γὰρ ἐνεθυμήθην ὅτι δοκοῦσιν ἐνίοτε συμβαίνειν ἀκαιρίαι τοῦ λαμβάνειν τὰ ἐπεσταλμένα |
| οὐ μή μοι πρόϲει } ] τί ; τοῦτ ' ἤρου με καὶ ] κωϲ ? με προϲβλέπειν ? ; | ||
| ὦ Σώκρατες ; ἤδη γὰρ ἔγωγε , ὅπερ νυνδὴ σὺ ἤρου , καὶ Φιλολάου ἤκουσα , ὅτε παρ ' ἡμῖν |
| ἔφη , ἀνθρώπων τέ γε καὶ ἔτι μᾶλλον , ὡς ἐγᾦμαι , παρὰ θεῶν . Ὁπότε δὴ τὸ ἀθάνατον καὶ | ||
| βούλωνται αὑτοῖς τινα ἀναγνωσθῆναι ἢ γραφῆναι , σέ , ὡς ἐγᾦμαι , πρῶτον τῶν ἐν τῇ οἰκίᾳ ἐπὶ τοῦτο τάττουσιν |
| ποιεῖν , ὡς αὐτοὶ ὑμεῖς ἐπίστασθε . ἦγον δὲ ὅθεν ᾠόμην τάχιστ ' ἂν ὑμᾶς εἰς τὴν Ἀσίαν διαβῆναι . | ||
| μὴ καταφρόνει ῥήτορος . . . πρὸ τούτου ς ' ᾠόμην κέρατ ' ἔχειν . . . ἐχίδνης καρδίαν ἐδήδοκεν |
| ποιησάμενος . οὐ μέντοι διαβεβαιοῦμαί γε ὡς δὴ καὶ σαφῶς εἰδώς : τάχα γὰρ ἂν εἶέν τινες αἱ ἐμὲ διαλανθάνουσαι | ||
| μάλιστα καὶ κοινῶς περὶ πάντων ἐπίσταται ὁ τὰς πρώτας ἀρχὰς εἰδώς , ὥς φησιν γνῶσις τῶν ὄντων , ᾗ ὄντα |
| τῆς πόλεως ἡ περιεργία : “ μόνοι γὰρ ὑμεῖς οὐκ ἀκούετε τὴν πολυπραγμοσύνην τῶν Ἀθηναίων ; δῆμός ἐστι λάλος καὶ | ||
| τε τὰ μὲν αὐτοὶ ὁρᾶτε τὰ δ ' ἑτέρων πολλῶν ἀκούετε . ἡμεῖς δέ , ὦ ἄνδρες δικασταί , δίκαιον |
| . . Ὅτι μὲν οὖν ἀφείθην ὑπὸ τῶν ταμιῶν , ἐπίστασθε : προσήκειν δὲ ἡγούμενος καὶ διὰ ταύτην τὴν ἀπόδειξιν | ||
| μνησθῆναι , οὐδὲν δὲ δεῖ πολλῶν λόγων : σχεδὸν γὰρ ἐπίστασθε ἅπαντες ὅτι ἀληθῆ λέγω . ὅμως δὲ μάρτυρας αὐτῶν |
| τὸ η φυλάττουσιν , κυνηγέτης : Καταφαγᾶς : πόθεν , Μένανδρε , συσσύρας τὸν τοσοῦτον τῶν ὀνομάτων συρφετὸν αἰσχύνεις τὴν | ||
| γε ταῖς φίλαις τότε χαίρειν ἔφην , τοῦτ ' ἦν Μένανδρε , ὅτι οὐκ ἄρα Γλυκέρα μόνον ἀλλὰ καὶ βασιλεῖς |
| νὴ τοὺς κονδύλους , οὓς πολλὰ δὴ ' πὶ πολλοῖς ἠνεσχόμην ἐκ παιδίου , μαχαιρίδων τε πληγάς , ὑπερβαλεῖσθαί ς | ||
| ποητήν . κἀγὼ μόλις μέν , ἀλλ ' ὅμως , ἠνεσχόμην τὸ πρῶτον . ἔπειτα δ ' ἐκέλευς ' αὐτὸν |
| ὑπὸ γραὸς τρεφόμενον πλουσίας , Ὁ δεῖνα , παράδοξόν γε ποιεῖς πρᾶγμ ' ὅτι ἡ γραῦς ποιεῖ ς ' ἐν | ||
| τὰ δέοντα ποιεῖς , ἀλλ ' οὖν οὐκ εἰδώς γε ποιεῖς „ , ὡς ἱστορεῖ Χαμαιλέων ἐν τῷ περὶ Αἰσχύλου |
| πρυτάνεις γὰρ οὑτοιὶ μεσημβρινοί . Οὐκ ἠγόρευον ; τοῦτ ' ἐκεῖν ' οὑγὼ ' λεγον : εἰς τὴν προεδρίαν πᾶς | ||
| καὶ μηδὲ δι ' ἓν τῶν ἄλλων , δι ' ἐκεῖν ' ὑπομεῖναι τοὺς λόγους ἀμφοτέρων , ἵν ' ἐὰν |
| , Ἐκ τοῦ κρασπέδου τὸ πᾶν ὕφασμα : Ἐκ γεύματος γινώσκεις : Τὸν Αἰθίοπα ἐκ τῆς ὄψεως : Ἐκ τῶν | ||
| ] πολλὰ εἴρηκας . ἐτητύμως ] ἀληθῶς . οἶσθα ] γινώσκεις . ἄλυξις ] ἐκφυγή . ξένοι ] ὦ . |
| δ ' ἵκετ ' Ἄργος Ἀχαιικόν , ἔνθ ' ἄρα ᾔδη ἰφθίμην ἄλοχον Σθενέλου Περσηϊάδαο . ἣ δ ' ἐκύει | ||
| τ ' αὐτῷ , ἐπεὶ οὔ τι θεῶν ἐκ θέσφατα ᾔδη . τὸν μὲν Μηριόνης ὅτε δὴ κατέμαρπτε διώκων βεβλήκει |