| , ἐπιλέγοντες , Τάδε Μῆδος οὐ φυλάξει . Τί οὐκ ἀπήγξω , ἵνα Θήβησιν ἥρως γένῃ : ταύτης Πλάτων ἐν | ||
| τοῦ τὸ γῆρας ἐκδύσασθαι εἰς τέττιγα μετέβαλεν . τί οὐκ ἀπήγξω , ἵνα Θήβησιν ἥρως γένῃ ; κέχρηται αὐτῇ Πλάτων |
| ] ' ἦ τινων [ πεφύκαθ ] ' ὧν οὐκ οἶδ ' ἐγώ ; [ ] τί τοῦτ ' ἐρευνᾶις | ||
| τῶν παρὰ φύσιν : οἱ δὲ μετ ' αὐτὸν οὐκ οἶδ ' ὅπως μίαν οὖσαν τὴν θείαν ταύτην καὶ ἀληθῶς |
| τῶν αὐτῶν ὡς ἀμφότεροι οἱ βουβῶνες σκεπασθῶσιν . Κεφ . ρθʹ . Ἡ μεσότης κατὰ τοῦ βουβῶνος . αἱ δ | ||
| ληφθέντος πάλιν ὀλίγη τις ἀνταπόδοσις εἰς τὸ περιέχον γίνεται . ρθʹ . Διαπνοή ἐστιν ὁλκὴ ἀέρος ἀπροαίρετος ὑπὸ τοῦ φυσικοῦ |
| . εἰ γὰρ ἀποδιδοῖεν τὴν τῶν καλῶν ἀληθινὴν συμμετρίαν , οἶσθ ' ὅτι σμικρότερα μὲν τοῦ δέοντος τὰ ἄνω , | ||
| ' εἰδέναι . καλῶς ἔλεξας : τῆιδε καὶ σοφώτερον . οἶσθ ' οὖν Ἀθάνας Ἰλιάδος ἵνα στέγαι ; ἐνταῦθ ' |
| Κράτωνι τούτῳ . καὶ νὴ Δία γε ἡ Δαμασίου μήτηρ κωκύουσα ἐξάρχει τοῦ θρήνου σὺν γυναιξὶν ἐπὶ τῷ Δαμασίᾳ : | ||
| σιέλῳ χρίσασα τοὺς ὀφθαλμοὺς ὡς δακρύσασα ἐπ ' ἐμοί , κωκύουσα καὶ τοὔνομα ἐπικαλουμένη ἀπηλλάττετο . ὧν εἰ λαβοίμην Παῦσαι |
| , ] εἰ μή τιν ' ἔχων νυκτηγορίαν ; οὐκ οἶσθα δορὸς πέλας Ἀργείου νυχίαν ἡμᾶς κοίτην πανόπλους κατέχοντας ; | ||
| μεγασθενής τις εἶ , φησὶν Ἰσμήνη πρὸς Πολυνείκην : σὺ οἶσθα καὶ γινώσκεις πρῶτος τὸ τῆς Ἐριννύος σθένος διαπερῶν καὶ |
| ὁ Χαιρέας εἶπεν ” ὦ πάντων ἀνθρώπων ἀφυέστατε , οὐκ οἶδας πῶς μεθοδεύεται γυνὴ παρακλήσεσιν , ἐπαίνοις , ἐπαγγελίαις , | ||
| τὸ τῆς Λήθης ὕδωρ πεπώκασι καὶ τῶν ἀλγεινῶν ἐξελάθοντο : οἶδας γὰρ καὶ νεκροῖς ἐπιτοξάζεσθαι καὶ ψυχὰς ἐξ ᾅδου τοῖς |
| καὶ ὁ λόγος μετὰ τῶν βεβιωμένων νικήσει τὸν συκοφάντην καὶ τιμωρήσεται , ἥκω ψήφῳ κυρῶν τὸν ἐμαυτοῦ τρόπον : μᾶλλον | ||
| δὲ σύμπαντι στρατῷ λέξω τάδ ' ἐλθών , ὅς σε τιμωρήσεται . Ἐσωφρόνησας : κἂν τὰ λοίφ ' οὕτω φρονῇς |
| ὁρᾷ οὐδὲ μετέρχεται αὐτῶν τὰς ἀσεβείας καὶ ἀσυνεσίας : † πάσχω δηλονότι : μοῦσαν οὐράνιόν φησι τὴν μεγάλην καὶ περίβλεπτον | ||
| ' : ὦ τάλαιν ' ἐμὴ πατρίς , ὡς δεινὰ πάσχω . τί δέ με καὶ τεκεῖν ἐχρῆν ἄχθος τ |
| οὐ γάρ ἐστι ταῦτα αἰσχρὰ οὐδ ' ἐλευθέροις , ὡς φής , ὕποπτα , καλὰ δὲ καὶ οἷα ὅπλα εἶναι | ||
| δ ' ἐν τῷ τῆς νουθεσίας ὀνόματι πάντα ταῦτα εἶναι φής , καὶ ἀποτυμπανίσας τὸν ἄνθρωπον εἰς ταὐτό μοι δοκεῖς |
| . ] τὸ λαλεῖν σε ἐν ὕπνῳ τὸ ” Φίλων ἀδικεῖς “ , τοῦτο ἐστὶ τὸ κακόν , ὅτι ἀεὶ | ||
| τῶν νόμων γε μὴ πρότερον εἶναι θέλειν : σὺ τοίνυν ἀδικεῖς τοὺς νόμους ἀγαπῶν τὸν μιαιφόνον . ὁ δέ φησιν |
| Χλόη : ὁ μὲν ἱκέτευε πείθων , ἡ δὲ ἀμελοῦσα ἐμειδία : ὁ μὲν ἐδίωκε καὶ ἐπ ' ἄκρων τῶν | ||
| . καὶ μὴν καὶ ἐλάφους συνήγαγεν ἡ φήμη , καὶ ἐμειδία τὸ θέατρον ὡς παραπαιούσης τῆς χελώνης . ἐπεὶ δὲ |
| ζήσονται τῷ θεῷ . Διατί , φημί , κύριε , εἶπας περὶ τῶν τηρούντων τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ : Ζήσονται τῷ | ||
| χοαὶ ἐπὶ τῶν νεκρῶν : οἷον : εἰς τί τοῦτο εἶπας : ἐνέχυρον τῆς σωτηρίας ἡμῖν : λείπει τὸ ἕνεκεν |
| ἠστοχήσαμεν . Θ . . ἐξεπέσομεν . . ἀλλ ' ἴσθ ' : Οὐχ ἡμάρτηκας : γίνωσκε . ἀφιγμένη : | ||
| δ ' οὖν κάθευδε . τὰ δὲ χρέα ταῦτ ' ἴσθ ' ὅτι εἰς τὴν κεφαλὴν ἅπαντα τὴν σὴν τρέψεται |
| παρούσης πημονῆς ἀπαλλαγῶ ] τούτου τοῦ δεσμοῦ ἐλευθερωθῶ . . πέπονθας ἀεικὲς πῆμα ] ὁ χορὸς ἀκούσας τῶν τοῦ Προμηθέως | ||
| . Ἀριστοφάνης Ἱππεῦσιν : ὅπερ γὰρ οἱ τὰς ἐγχέλεις θηρώμενοι πέπονθας . καὶ δευτέραις Νεφέλαις : τὰς εἰκοῦς τῶν ἐγχέλεων |
| ' αὐτῇ . Οὐκοῦν ἐπεὶ λίθου τοῦτό γε ὡς ἀληθῶς ἐποίησας οὔτε παρακολουθήσας οὔτε τὸν Σμυρναῖον ἐκεῖνον ἐρόμενος , ὅστις | ||
| καὶ ἀπὸ τοῦ ἰδίου σώματος : σὺ γὰρ ἐξ ἀρχῆς ἐποίησας αὐτὸν ἐλεεῖν ψυχὰς πάντων ἀνθρώπων . τότε κύριος πρὸς |
| . Ὅσοι λέγουσι θῆλυν ἔλαφον κέρατα οὐ φύειν , οὐκ αἰδοῦνται τοὺς τοῦ ἐναντίου μάρτυρας , Σοφοκλέα μὲν εἰπόντα νομὰς | ||
| τοῖς κρατοῦσιν ; τίνας δὲ μᾶλλον [ οἱ κρατοῦντες ] αἰδοῦνται ; τίνας μὲν οὕτως ἀγαπῶσιν οἱ χρηστοὶ ἄρχοντες ; |
| μὰ δί ' , οὐ πρὶν ἄν γέ σε στέφανον ἴδω λαβόντα γεύσωμαί τ ' ἔτι . οἱνοχόος ἄδικος . | ||
| ἢ τοῖς σοροπηγοῖς τὴν μανίαν αὐτοῦ φράσω ; φέρ ' ἴδω , σὺ τοῦτον τίνα νομίζεις ; εἰπέ μοι . |
| λύχνον ἐμοῦ βιότοιο φαεσφόρον ἡγεμονῆα . εἰ ἐτεὸν δ ' ἐθέλεις ἐμὸν οὔνομα καὶ σὺ δαῆναι , οὔνομά μοι Λείανδρος | ||
| ἄλλοσε ὅποι δύναμαι , ἀπορῶν : ἐπεὶ εἴ γ ' ἐθέλεις σὺ τούτων μὲν ἤδη παύσασθαι πρὸς ἐμὲ τῶν λόγων |
| τὸν καρπόν . τί γὰρ πλέον θέλεις εὖ ποιήσας , ἄνθρωπε ; οὐκ ἀρκεῖ τοῦτο , ὅτι κατὰ φύσιν τὴν | ||
| ρωτᾶν ἅπαντας ἐν μέρει , Τί γὰρ σύ , ὦ ἄνθρωπε , δέδοικας τὴν πενίαν οὕτως πάνυ , τὸν δὲ |
| παρὰ τοῖς παιδικοῖς . ἔργῳ γοῦν τοῦτο ἔδειξεν ὁ συνταχθεὶς Θήβησιν ὑπὸ Ἐπαμινώνδου ἱερὸς λόχος καὶ ὁ κατὰ τῶν Πεισιστρατιδῶν | ||
| παρὰ τοῖς παιδικοῖς . ἔργῳ γοῦν τοῦτο ἔδειξεν ὁ συνταχθεὶς Θήβησιν ὑπὸ Ἐπαμινώνδου ἱερὸς λόχος καὶ ὁ κατὰ τῶν Πεισιστρατιδῶν |
| μάθῃ ] νοήσῃ . σοφιστὴς ὢν ] ἀπατεὼν ὑπάρχων . νωθέστερος ] χαυνότερος , τουτέστιν , ἵνα γνώῃ ὡς εἰ | ||
| ὁ Ζήνων ἐπιεικὴς μὲν ἦν φύσει καὶ ἱερός , ἀλλὰ νωθέστερος ἐν λόγοις καὶ μαθήμασιν , ἐφιέμενος μὲν ἀεί τι |
| βίβλοι , νομίσματα , τόμοι ἢ χρήσιμόν τι τοῖς ὁδοιποροῦσιν ἐκλάπη . Ἵνα δὲ βεβαιότερον δυνώμεθα περὶ τούτων καταστοχάζεσθαι δεῖ | ||
| βίβλοι , νομίσματα , τόμοι ἢ χρήσιμόν τι τοῖς ὁδοιποροῦσιν ἐκλάπη . Ἵνα δὲ βεβαιότερον δυνώμεθα περὶ τούτων καταστοχάζεσθαι δεῖ |
| τοῖς πολίταις καὶ τοῖς νόμοις , εἰ μέν τι μέγα ὤνησε τοὺς Ἀθηναίους , οὐκ ἔχω εἰπεῖν : τὴν δὲ | ||
| Δία ἐπὶ ταῖς γραφαῖς καὶ τοῖς ἀνδριᾶσιν , ὧν οὐδὲν ὤνησε τοὺς πρότερον ἔχοντας , ἀλλὰ παρ ' ὧν ἐκεῖνα |
| πῦρ πρῶτον καὶ πῦρ ἕτερον σπεύδοντα μιγῆναι . Πάντα γὰρ ἐξετέλεσσε πατὴρ καὶ νῷ παρέδωκε δευτέρῳ , ὃν πρῶτον κληΐζετε | ||
| , ἐσθλὸς Ὀδυσσεύς , ἢ ἔπος ἠέ τι ἔργον ὑποστὰς ἐξετέλεσσε δήμῳ ἔνι Τρώων , ὅθι πάσχετε πήματ ' Ἀχαιοί |
| ταύτῃ ] κατά τινα τρόπον , οὕτως . Γ οὐκ ὦγαθοὶ ταῦτ ' ἐστίν : εἴσθεσις ἑτέρας διπλῆς ἀμοιβαίας ἐκ | ||
| ταύτῃ ] κατά τινα τρόπον , οὕτως . Γ οὐκ ὦγαθοὶ ταῦτ ' ἐστίν : εἴσθεσις ἑτέρας διπλῆς ἀμοιβαίας ἐκ |
| καὶ ἡ ἀγορὰ δέ , ὅπου πωλεῖται τὰ τοιαῦτα , κενέβρειον λέγεται . καρυκοειδέα : καρύκη εἶδός ἐστιν ὑποτρίμματος ἐκ | ||
| θ ' ἁρμονίαις χιάζων ἢ σιφνιάζων . Οὐκ ἔσται , κενέβρειον ὅταν θύσῃς τι , καλεῖν με . Τί γὰρ |
| : ἐν σαργανοίσιν ἄξω ταρίχους Ποντικούς : Ἀριστοφάνης : οὐκ αἰσχυνοῦμαι τὸν τάριχον τουτονὶ πλύνων εἰπεῖν ἅπασιν ὅσα σύνοιδ ' | ||
| ταῦτ ' ἐς ταρίχους ἀπολέσω . Ἀριστοφάνης Δαιταλεῦσιν : οὐκ αἰσχυνοῦμαι τὸν τάριχον τουτονὶ πλύνων ἅπασιν ὅσα σύνοιδ ' αὐτῷ |
| ἥκω καὶ διδάσκειν σε βούλομαι ὡς σὺ ἡμῖν οὐκ ὀρθῶς ἀπιστεῖς . πρῶτον μὲν γὰρ καὶ μέγιστον οἱ θεῶν ἡμᾶς | ||
| Σωκράτης , σκέψαι ἂν τῇδέ πῄ σοι σκοπουμένῳ συνδόξῃ . ἀπιστεῖς γὰρ δὴ πῶς ἡ καλουμένη μάθησις ἀνάμνησίς ἐστιν ; |
| ὅτι τὰς προλήψεις οὐκ ἐφαρμόζει . ὁ δ ' ὅτι πτωχός ἐστιν , ὁ δ ' ὅτι πατέρα χαλεπὸν ἔχει | ||
| πράττων , τῶν ἐπιτηδείων σπανίζων , τῶν ἐφημέρων ἀπορῶν , πτωχός , πτωχεύων , ἀγείρων , προσαιτῶν , μισθωτός , |
| ὁ φονεὺς ἐκ τοῦ φονεῦ - σαι ἴσως ἂν καὶ κερδανεῖ καὶ ἐχθροῦ ἀπαλλαγὴν σχήσει , ἀλλ ' οὐ τὸ | ||
| : οἱ γὰρ συντυγχάνοντες αὐτῷ ἔσονται κνιποί , καὶ οὐδὲν κερδανεῖ , εἰ δὲ καὶ δοῦναί τι μέλλει πλέον δώσει |
| στρατόπεδα γινόμενα , νῦν ἀναδεικνύω ναύαρχον , ἂν ἐγώ τι πάθω , τὸν διαδεξόμενον Κλέαρχον , ἄνδρα πεῖραν δεδωκότα τῶν | ||
| ἐνεστῶτος γίνεται , ὃς τὸ παθεῖν δηλοῖ , ὅθεν τὸ πάθω , ἐξ οὗ τὸ παθήσω ὡς τυχήσω , οὗ |
| ἐγκάρπων . Δάμαλίς τις βοῦν ταλανίζουσα ἔφη : Ὢ πόσα κάμνεις καὶ ταλαιπωρεῖς λίαν . Ὁ δὲ βοῦς τοῦτο ἀκούων | ||
| φροντιστὴς καὶ τὸ ταλαίπωρον ἔνεστιν ἐν τῇ ψυχῇ καὶ μὴ κάμνεις μήθ ' ἑστὼς μήτε βαδίζων μήτε ῥιγῶν ἄχθει λίαν |
| εἴ τι ἀδύνατον , τοῦτο καὶ ψεῦδος . οὐδὲ γὰρ προεθέμην τῇ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῇ δεῖξαι τοῦτο , οὗ χάριν | ||
| ἢ διά τινα τῶν προειρημένων ἡμῖν ἐκλογῶν . ταῦτα δὲ προεθέμην εἰπεῖν ὑπονοοῦντες ἴσως τινὰ ἐρεῖν , ὅτι δύναμαι μηδὲν |
| , ὦ παῖ , πάντα : τὸ σπεύδειν δέ σοι καὐτῷ παραινῶ κεἴ τινος κήδῃ πέρι . Οἴμοι τάλας : | ||
| μᾶλλον φιλῶ ἀνέγγυοι γάμοι ἀνέξοδον βάσκανον † μέγιστον ψυχαγωγόν † καὐτῷ δ ' ἔπεισι νυκτὸς ἀμβλωπὸν σέλας ἀμβλῶπας αὐγὰς ὀμμάτων |
| ῥήτορι . Κηφισοδήμῳ ] καὶ οὗτος Ἀθηναῖος , ῥήτωρ καὶ ξυνήγορος πολύλογος . κἀπεμορξάμην : ἔκλαυσα . ἐκ τοῦ παρακολουθοῦντος | ||
| . ἀλλὰ νῦν μὲν οὐδὲν ἀλγεῖς , ἀλλ ' ὅταν ξυνήγορος ταὐτὰ ταῦτά σου καταντλῇ καὶ ξυνωμότας καλῇ . ἆρ |
| εἰθισμένος . εἶτ ' εἰ μεμάθηκε , δεσπότα , ζῆν ἐγκαλεῖς ; ζῆν δ ' ἐστὶ τὸ τοιοῦτον ; ὡς | ||
| μὲν γὰρ σωφρονισμοῦ χάριν τοῦτον τὸν νόμον ἐκύρωσαν , καλῶς ἐγκαλεῖς καὶ προφέρῃ τὴν ἀποκήρυξιν : εἰ δὲ πρὸς ἀρετὴν |
| ὅτι σὺ τούτων οἶσθα οὐδέν : εἰ γὰρ ᾔδεις , ἐκώλυσας ἂν τούς τε νόμους βεβαιῶν καὶ τῆς ὑμετέρας ἄξια | ||
| φέρε : τί μ ' ἐκώλυσας : διὰ τί με ἐκώλυσας ῥῖψαι ἐμαυτὸν ἐν τῷ τάφῳ τῆς γυναικός ; πρὸς |
| οὗτος καὶ ὅδε , κεῖνος ἀνήρ , ὅτ ' ἐμεῖο κυνώπιδος : οὗτος ὁ Κροῖσος , Ἡρόδοτος : τούσδε δ | ||
| κυμάτων ῥοῦνχος , βαλλάντιον : κυνωτὸς , βώλου ὄνος : κυνώπιδος , ἀναιδοῦς : κύνειρον ἁπαλόν : κυνοθρασὺς , ἀναιδής |
| ' ἴσως , ἄναξ , τὴν τοῦ προφήτου : Κύριε κράζων μέγα , ὁ κύριός μου , μὴ σιωπήσῃς ὅλως | ||
| τῆς σῆς φιλανθρωπίας . Ταῦτα λέγων ἔσει κάτω νεύων καὶ κράζων : Ἅγιε , Ἅγιε , Ἅγιε , κύριος ὁ |
| τῶν πολιτῶν ἰσχυόντων , εἰ δὲ ἐκεῖνος νικήσας τὰ φρονήματα παρέλοιτο τῶν Καρχηδονίων , εὐχειρώτους μὲν ἑαυτῷ τοὺς προηττημένους ἔσεσθαι | ||
| ἐκεῖνο , ὅτι εἴ μού τις καὶ τὰ νῦν ὄντα παρέλοιτο , οὐδὲν οὕτως ὁρῶ φαῦλον ἔργον ὁποῖον οὐκ ἀρκοῦσαν |
| τἀληθές , οὐχί ς ' εὐφρανῶ : εἰ δ ' εὐφρανῶ τί σε , οὐχὶ τἀληθὲς φράσω , φησὶν Ἀγάθων | ||
| τἀληθές , οὐχί ς ' εὐφρανῶ : εἰ δ ' εὐφρανῶ τί ς ' , οὐχὶ τἀληθὲς φράσω . ἀλλὰ |
| ἓν τούτων ὁτιοῦν ἱκανὸν ὂν , ἀλλ ' ἵν ' εἰδῇς διὰ πόσων ἀμαθὴς εἶ τῶν ἐλέγχων καὶ ὅσων ἀθέατος | ||
| μὴ τό : οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ . ] Ἵν ' εἰδῇς ὡς οὐ σὺ μόνος τοῖς καρποῖς πλεονάζεις , ἀλλὰ |
| . εἴπερ ] ἐξῆν . καταφρονεῖν , καταφρονητὴς τῶν θεῶν ἐβούλου γενέσθαι , τέως καταφρονεῖν ἔμελλες , ἐβούλου τοῦτο σκοπεῖν | ||
| νῦν ἐπιστέλλων χαρίζῃ καὶ τότε . εἰ δὲ τοῖς αὐτοῖς ἐβούλου τιμᾶν , τιμᾶν ἔδοξας ἂν ἄνδρα ἑταῖρον , ἀλλ |
| ' ὅδε μὲν δώσει δίκην : προσέρχεται γὰρ ὁ πρύτανις χὠ τοξότης . Τουτὶ πονηρόν . Ἀλλ ' ὑπαποκινητέον . | ||
| : κοὐκ ἔστ ' ἄελπτον οὐδέν , ἀλλ ' ἁλίσκεται χὠ δεινὸς ὅρκος χαἰ περισκελεῖς φρένες . Κἀγὼ γάρ , |
| ὦ ἄνδρες δικασταί , διὰ τί ἄν τις τοιούτων ἀνδρῶν φείσαιτο ; πότερον ὡς πρὸς μὲν τὴν πόλιν δεδυστυχήκασιν , | ||
| , ἐννοηθεὶς ὡς ἡ πατέρα προδοῦσα οὐδενὸς ἄν ποτε ῥᾷστα φείσαιτο , προσδήσας αὐτὴν ἐπισύρεσθαι τῇ θαλάσσῃ , ὅθεν Σαρωνικὸς |
| τοὺς μάλα θαρσύνεσκε παριστάμενος ἐπέεσσιν : Ἀργεῖοι μή πώ τι μεθίετε θούριδος ἀλκῆς : οὐ γὰρ ἐπὶ ψευδέσσι πατὴρ Ζεὺς | ||
| τοι φρένες ἐσθλῶν . ὑμεῖς δ ' οὐκ ἔτι καλὰ μεθίετε θούριδος ἀλκῆς πάντες ἄριστοι ἐόντες ἀνὰ στρατόν . οὐδ |
| τὴν ἄκραν ληιστῶν , ὑπαλλαττόμενοι πρὸς τοὺς ἐν ἄλλοις λιμέσιν ὁρμοῦντας κατηκροῶντο καὶ τοῖς ληισταῖς ἀπήγγελλον καὶ τίνες εἰσὶν καὶ | ||
| τὴν ἄκραν λῃστῶν , ὑπαλλαττόμενοι πρὸς τοὺς ἐν ἄλλοις λιμέσιν ὁρμοῦντας κατηκροῶντο καὶ τοῖς λῃσταῖς ἀπήγγελλον , καὶ τίνες εἰσὶ |
| δοίδυκα καὶ κιβώτιον . Λίθινον ; Μὰ Δί ' οὐ δῆτ ' , οὐχὶ τό γε κιβώτιον . Σὺ δὲ | ||
| θεῶν μέγας , ἄξειν νιν ὑπτίασμα κειμένου πατρός . τί δῆτ ' ἐγὼ κάτοικτος ὧδ ' ἀναστένω ; ἐπεὶ τὸ |
| ἐλεει - νὸν ἐπέστη καὶ πρὸς τὴν δέσποιναν ἀπέβλεψε . πυνθανομένης δ ' ἐκείνης , τί παθὼν οὐκ ἄγει τὸ | ||
| προσάξω ὑμῖν εἰς θυσίαν . „ τῆς δὲ γυναικὸς αὐτοῦ πυνθανομένης : ” πόθεν σοι ταῦτα , ἐὰν συμβῇ ὑγιᾶναί |
| ἀλλ ' ἢν μέν τίς σοι πεπνυμένος , ὅττι κεν εἴπῃ πείθεο , μηδ ' ἔστω βίος ἄνδιχα . γίνεο | ||
| τοῦτ ' ἂν εἴη τὸ λεγόμενον , ἐπειδάν τις συλλήβδην εἴπῃ ὅτι ἓν ἔστιν ; Πάνυ γε . Πάλιν δὴ |
| τῇ πόλει δέξησθε συμβουλεύειν . ἐγὼ δὲ ὡς μὲν οὐδὲν ὀνήσει Δολοβέλλαν , εἰ καὶ ταῦτα καὶ ἔτι πλείω τούτων | ||
| ἀφροδισίων . ἡ δὲ παροιμία φησίν : οὐδέν ς ' ὀνήσει βολβός , ἂν μὴ νεῦρ ' ἔχῃς . διεγείρουσι |
| δείδοικα ποδώκεα Πηλεΐωνα : οἷος κείνου θυμὸς ὑπέρβιος , οὐκ ἐθελήσει μίμνειν ἐν πεδίῳ , ὅθι περ Τρῶες καὶ Ἀχαιοὶ | ||
| , ὀλίγον δέ τι παραλλάσσοντας τῆς χώρης . Εἰ ὦν ἐθελήσει ἐκτρέψαι τὸ ῥέεθρον ὁ Νεῖλος ἐς τοῦτον τὸν Ἀράβιον |
| Ὄρχεις , ἔφη . Ἄλλοτε δέ ποτε ὁ αὐτὸς προσελθὼν ἠρώτα τὸν Δημώνακτα , τίνα αἵρεσιν ἀσπάζεται μᾶλλον ἐν φιλοσοφίᾳ | ||
| γένωνται , ἄξουσιν ἔνθεν ἕξουσι τὰ ἐπιτήδεια . ὁ δὲ ἠρώτα εἰ αὐτοῖς τοῖς ἀνδράσι σπένδοιτο τοῖς ἰοῦσι καὶ ἀπιοῦσιν |
| ΟΡΑ ΑΠΟ ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΣ . Ἀλλ ' οὐκ εἰμί : τυμβωρύχος οὗτός ἐστιν , ὁ διανοίξας θήκην , ὁ τὸ | ||
| , οἶμαι , καὶ ταῦτα τοῖς ἐπιζητοῦσι μαθεῖν , εἰ τυμβωρύχος ἦν ἀκριβῶς δυστυχῶ , ἢ τηνάλλως πρὸς ταύτην τὴν |
| ἀνέχῃ , πειθόμενος Ἡσιόδῳ τῷ ποιητῇ , τὸν νοῦν δὲ ἀνεπίξεστον περιφέρειν πρᾶγμα οὐδὲν ὑπολαμβάνεις . ταῦτα γοῦν εἰ μὲν | ||
| ἄγραφον περιορᾷς ὥσπερ γραμματεῖον ἀληλιμμένον , καὶ τὸν μὲν ἀνδρῶνα ἀνεπίξεστον καταλιπεῖν οὐκ ἀνέχῃ , πειθόμενος Ἡσιόδῳ τῷ ποιητῇ , |
| κοθόρνους εἶχες , ἂν γνῶναί ς ' ἔτι . Τί δαί ; Τὸ πολὺ τάριχος οὐκ εἴρηκά πω . Μὰ | ||
| τὸ δὲ αἰτοῦμαι τὸ μεθ ' ἱκεσίας . . τί δαί : Σύνδεσμος ἐρωτηματικός : διὰ τὴν ἔκτασιν δὲ διὰ |
| . ἀναπείσει ] ὅτι δίκαια ⌈ ἔπραξεν . / [ ἔπραξα . ] ἀποροῦσιν ἐνταῦθα , πῶς οὕτω δέον εἰπεῖν | ||
| φίλτατε , διετέθην καὶ οἷα μὲν εἶπον , οἷα δὲ ἔπραξα πρὸς τοὺς οὐ σωφρονοῦντας , τούς τε ἄλλους ἅπαντας |
| ταῦτα . Γ ἢ ' γὼ πείσομαι : ἀποθάνοιμι ἢ πεισθήσομαι . Γ κεχάρηκας ποῶν : ἀπὸ ῥήματος ⌈ περισπωμένου | ||
| δῆμος ἅπας ἔφη αὔριον εἰς ἐκκλησίαν συνελθὼν τοῦτο ψηφίσηται , πεισθήσομαι τῷ ψηφίσματι . οἱ μὲν τῆς ὑστεραίας ἐς τὸ |
| παρὰ τὸ ἀγάλλω . ἀγαλαίων : ἰδιωτῶν . ῥεμβωδῶν . ἀγέλαστος πέτρα : ἐπὶ τῶν λυπως προξένων . ἐπ ' | ||
| καὶ φρὴν ἀγέλαστος . οὐκοῦν οὐκ ἐκώλυσε λέγειν καὶ νοῦς ἀγέλαστος καὶ διάνοια ἀγέλαστος καὶ τὰ ὅμοια . . . |
| παῖς ἔπιε καὶ ἔνθα προσήρμοσε τὰ χείλη , ἵνα καὶ πίνῃς ἅμα καὶ φιλῇς : πρῴην δὲ ὁ βασιλεὺς καὶ | ||
| καὶ τὸ Λέρνης ὕδωρ , ἐὰν μὲν | ὡς ἐλεύθερος πίνῃς , οὐδέν σοι φανεῖται | τοῦ ἐν Θήβαις καταδεέστερον |
| τῷ βα - σιλεῖ τοὺς Μακεδόνας : τὰ γὰρ ἡμέτερα ᾔδεις ἀβασίλευτα . ἰδεῖν δὲ τὸν ἐμὸν τύπον μηδεὶς ὡς | ||
| ὑπ ' ἀγνοίας τῶν ἐκείνοις προσόντων κακῶν . εἰ γοῦν ᾔδεις τὰς φροντίδας ἃς ἔχουσιν , ἐγέλας ἂν ἐπὶ σαυτῷ |
| τὼ χεῖρε τούτῳ τῷ δαιμονίῳ ὡς ἀληθῶς καὶ θαυμαστῷ , κατεκείμην τὴν νύκτα ὅλην . καὶ οὐδὲ ταῦτα αὖ , | ||
| πρὸ τοῦ τὴν δίκην ληχθῆναι , ἡνίκ ' ἀσθενῶν ἐγὼ κατεκείμην , καὶ οὐκ εἰδὼς εἰ περιφεύξομαι , πρὸς ἅπαντας |
| . Δημοκράτης ὁ παλαιστὴς καὶ αὐτὸς νοσήσας τοὺς πόδας , παριὼν ἐς τοὺς ἀγῶνας καὶ στὰς ἐν τῷ σταδίῳ , | ||
| εἷς δυνήσεται ἁπλῶς διελθεῖν τὸν στενωπὸν τουτονί : ὁ δὲ παριὼν πᾶς εὐθέως πρὸς τὴν θύραν ἑστήξετ ' ἀχανής , |
| ἴψεται υἷας Ἀχαιῶν . ἐν βουλῇ δ ' οὐ πάντες ἀκούσαμεν οἷον ἔειπε . μή τι χολωσάμενος ῥέξῃ κακὸν υἷας | ||
| ἴψεται υἷας Ἀχαιῶν . ἐν βουλῇ δ ' οὐ πάντες ἀκούσαμεν , οἷον ἔειπεν . μή τι χολωσάμενος ῥέξῃ κακὸν |
| μέγεθος ἐξῆκον πέρα καὶ ἀνωτέρω τοῦ ἱστοῦ . ὃ δὲ περιαλγῶν ἐπὶ τῇ προρρήσει ἦν δῆλος , ἐπὶ ξυροῦ τε | ||
| ἐλέφαντα . ὃ δὲ ὡς ἐρώμενος ζηλοτυπῶν καὶ μέντοι καὶ περιαλγῶν εἰ ἔμελλε δεσπόσειν αὐτοῦ ἄλλος , οὐκ ἔφατο δώσειν |
| [ ] ! [ ! ] ία [ ] α ἴδοιμ ' αἴ πως μεον ? ! ! ? φιλοι | ||
| ταχύ , μάλιστα μὲν δὴ τοῦ θανόντος ἱμέρῳ , ὅπως ἴδοιμ ' ἄθαπτον : οὐ γὰρ εἰδόμην : ἔπειτα μέντοι |
| , μηδένα ὀρθὸν ἀνίστασθαι : ὁ δὲ ἀναστὰς ὡς πολέμιος ἀναιρείσθω . τὸ παράγγελμα τοῦτο ἐδίδαξε τοὺς στρατιώτας καταφρονῆσαι τοῦ | ||
| , ἐν αὐτῷ τῷ διορύγματι πρὸς τοῦ δεσπότου τῆς οἰκίας ἀναιρείσθω , τὸ μὲν προηγούμενον | ἔργον ἔλαττον ἐξεργαζόμενος , |
| τοι ὁ μέγα πλούσιος μάλλον τοῦ ἐπ ' ἡμέ - ρην ἔχοντος ὀλβιώτερός ἐστι , εἰ μή οἱ τύχη ἐπίσποιτο | ||
| νυμφ [ [ ] μα ? ? [ [ ] ρην [ [ ] ι ὅτι τῆς πολλῆς [ [ |
| ἐγὼ τὴν ἅρπην ταύτην ὀξεῖαν περιφέρω , ἢ γελοῖος ἂν εἴην τὸν μὲν πατέρα ἐκτομίαν πεποιηκὼς τὸν Οὐρανόν , τοὺς | ||
| ' ἀρετήν τ ' ἄγων ἔρως ζηλωτὸς ἀνθρώποισιν : ὧν εἴην ἐγώ . χαίρω σέ τ ' , ὦ βέλτιστον |
| καίπερ ἐπιζημίους ὄντας ἀποθέσθαι . τήν τε ἀρχὴν ἐν κύκλῳ περικάθηνται μεγάλοις στρατοπέδοις καὶ φυλάσσουσι τὴν τοσήνδε γῆν καὶ θάλασσαν | ||
| ἡ ἀνθρακιὰ τῷ χειμῶνι , καὶ τοὺς ἔχοντας οἱ ἄλλοι περικάθηνται βουλόμενοι εἰσδῦναι . ΓΘ τῆς ἀνθρακιᾶς ] τῆς ἐν |
| . δεῖ γὰρ τὸν μέλλοντα ὀρθῶς λέγειν , περὶ ὧν ἐπίσταται , περὶ τούτων λέγεν . πάντ ' ὦν [ | ||
| ὡσεὶ ⌈ εἶπεν Γ [ ἔλεγεν ] “ οὐδὲν ἄλλο ἐπίσταται πλὴν τὸ κλέπτειν ” . Γ παρὰ τὴν παροιμίαν |
| ὅσον τάχος ; οὔ , πρίν γ ' ἂν εἴπηι τοὔπος ἑρμηνεὺς τόδε , εἴτ ' ἔνδον εἴτ ' οὐκ | ||
| Πριάμου γὰρ ᾑρήκασιν Ἀργεῖοι πόλιν . πῶς φῄς ; πέφευγε τοὔπος ἐξ ἀπιστίας . Τροίαν Ἀχαιῶν οὖσαν : ἦ τορῶς |
| . ὁ νοῦς οὗτος : ἆρα , ὦ Γλαύκων , ἡγεῖ οὐκ εἶναι μέγιστον κέρδος τὸ τοὺς μέλλοντας γενήσεσθαι παῖδας | ||
| ἄλλος δαίμων Ὁμηρικός ; Μή με οἴου πυνθάνεσθαι εἰ τοιαύτην ἡγεῖ τὴν Ἀθηνᾶν , οἵαν Φειδίας ἐδημιούργησεν , οὐδὲν τῶν |
| πεπωκότων , οἶμαι , καὶ μικρῶν ὄντων τῶν παροξυνόντων , εἰπούσης τι καὶ δακρυσάσης ἐκείνης περιρρήξας τὸν χιτωνίσκον ὁ οἰκέτης | ||
| παιδοτρίβην μνᾶν δοὺς οἴει αἰεὶ φοιτήσειν ; Φρύνης δὲ πικρότερον εἰπούσης αὐτῇ εἰ δὲ λίθον , ἔφη , εἶχες , |
| ] παρεκίνησε . διήγησις . ἄγροικος κυρίως ὁ ἰδιώτης , ἀγροῖκος δὲ ὁ ἐν τῷ ἀγρῷ οἰκῶν . οἱ Ἀττικοὶ | ||
| δώδεκα κυάθους , ἕως κατέσεισε φιλοτιμούμενος . Ἐγὼ δ ' ἀγροῖκος , ἐργάτης , σκυθρός , πικρός , φειδωλός . |
| γλαυκῶπιν Ἀθηνᾶν τέξεσθαι , τότ ' ἔπειτα λόγοις φρένας ἐξαπατήσας αἱμυλίοισι λόγοισιν ἑὴν ἐσκάτθετο νηδύν , Γαίης φραδμοσύνῃσι καὶ Οὐρανοῦ | ||
| προτιόσσεο : δὴ γὰρ ἄνεισιν αὐτόματος , σκήψει δὲ καὶ αἱμυλίοισι λόγοισι πρηϋνέει θυμὸν δυσπέμφελον οἷο ἄνακτος . ἢν δὲ |
| θρόνου . . ὡς Ζεὺς ἀνάσσοι ] ἵνα ὁ Ζεὺς βασιλεύοι . τοὔμπαλιν ] τὸ ἐναντίον . . ὡς ] | ||
| ] διηγείρετο ἕδρας ] τοῦ τῆς ἀρχῆς θρόνου ἀνάσσοι ] βασιλεύοι , ἄρχοι δῆθεν ] τάχα τοὔμπαλιν ] τὸ ἐναντίον |
| μὲν πατρὸς μομφαῖσιν ἠλαστρημένος Κυχρεῖος ἄντρων Βωκάρου τε ναμάτων , οὑμὸς ξύναιμος , ὡς ὀπατρίου φονεὺς πώλου , νόθον φίτυμα | ||
| τοῦτό μοι ἤδη πεπράξεται . ὁ μὲν οὖν ἀνόσιος οὗτος οὑμὸς μάγειρος ἐμοῦ πλησίον ἑστὼς τῇ γυναικὶ ταῦτα συνεβουλεύετο . |
| διὰ . τῆς κολακεύσεως σου . * γινώσκω . * ἀκούων . λάβῃ * ἄνεσιν τῶν κακῶν καὶ τῆς λύπης | ||
| βλάβην καὶ συμφοράν . ἄελπτον ] ἀνέλπιστον . κλύων ] ἀκούων . Πέρσαι ] ὦ . φράσαιμ ' ἂν ] |
| Ἀττικὸν ἀντὶ τοῦ ναί . τοῦ δέει : Τίνος χρείαν ἔχεις . . τίνος χρῄζεις . . πρὸς : Εἰς | ||
| ὀλίγα . πρῶτον μέν , ἴδιον , φησίν , οὐδὲν ἔχεις ἀγαθόν , ἀλλ ' ὅ τι ἂν νομίσῃς ἔχειν |
| τι μὲν λῷστον , τόδε νικῴη ˘˘μέλπουσί – τ ' ἀηδόνιον κλαγγὴν ἀγηλατῶν αἱμόφυρτα δαίμων ἀνηλέητος ἀφ ' οὗ δ | ||
| χελιδὼν ἐπὶ βάρβαρον ἑζομένη πέταλον : τρύζει δ ' ἐπίκλαυτον ἀηδόνιον νόμον , ὡς ἀπολεῖται , κἂν ἴσαι γένωνται . |
| γὰρ “ ἁλιτήριος ” πυκνὸν πάνυ ἔλεγεν “ τοιοῦτον ἔργον ἐξειργασμένος αὐτὸς γεγονώς τε παιδίου νόθου πατὴρ οὐκ ἔσχον οὐδ | ||
| Σκώλου : Δήμητρος δὲ καὶ Κόρης ἐν τοῖς ἐρειπίοις οὐκ ἐξειργασμένος ὁ ναός , ἡμίεργα δὲ καὶ ταῖς θεαῖς ἐστι |
| τὸν βίον , ὠφέλιμα δὲ ὄντα ηὑρίσκετο πάντα ὁπόσοις τις ἐπίσταιτο χρῆσθαι . πάσας μὲν οὖν τὰς ἐπιστήμας οὔτε μαθεῖν | ||
| ὥστε οὐκ ἐξῆν τοῦ συσσιτίου μετασχεῖν , εἰ μή τις ἐπίσταιτο γεωμετρεῖν ἢ φιλοσοφεῖν . ὅθεν Φιλίππου τὴν ἀρχὴν παραλαβόντος |
| κυσαμένην Σεμέλην τεκέειν Διὶ τερπικεραύνῳ , ἄλλοι δ ' ἐν Θήβῃσιν , ἄναξ , σε λέγουσι γενέσθαι , ψευδόμενοι : | ||
| . τοῦ γε μὴν ἑτέρου ὑποδείγματά ἐστι τοιαῦτα , Θήβηθεν Θήβῃσιν , Ἀθήνηθεν Ἀθήνῃσιν , θύρηθεν θύρῃσι . Τὰ διὰ |
| ὅ τι ἂν ἅπαντες οὗτοι γνῶσι πράττειν με δεῖν , ποιήσω . καὶ πρὸς μὲν σὲ ταῦθ ' ἱκανά : | ||
| διὰ πλατείας . . . οὐράνιον . . παιδιάν βάψας ποιήσω μέλαν . ἀκούεις ὡς στένει ; Ἀστυάναξ γέγονα . |
| . τοῦ δευτέρου [ β ] : σῷ οἴκῳ δῶρον ποτιδέγμενος , καὶ τὰ ἑξῆς . ἅπερ ἀμφότερα μαρτυρεῖ ἑαυτῷ | ||
| γε κεῖτ ' ἀχέων ἀντὶ τοῦ περὶ ἧς , καὶ ποτιδέγμενος εἴ τι μιν εἴπῃ ἀντὶ τοῦ προσείπῃ . καὶ |
| ἀνδράσι καὶ σώφροσιν ἁρμόζουσαν εἵλετο , οὐ μὰ Δί ' ἀγνοήσας , ὡς Ἀριστόξενός φησιν ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν Μουσικῶν | ||
| καὶ ὁπόσον , εὐδαιμονεῖ , ὁ δὲ τὰ μέτρα τούτων ἀγνοήσας ἄθλιος . οὕτως οὖν ὁ μὲν οἰήσεως καθαρεύων βίος |
| καὶ ἰσθμὸν ἔχουσαεἶτα θαυμαστικῶς : ὅσον γὰρ ἐκεῖνος ὁ ἰσθμὸς βοᾷ τοῖς κύμασι ῥησσόμενος . ἰσθμὸς δὲ καλεῖται ὁ ἐξ | ||
| τῆς τῶν χρεῶν φροντίδος καὶ μὴ δυνάμενος ὑπνώττειν ταῦτα σχετλιάζων βοᾷ . ἡ εἴσθεσις τοῦ δράματος ἄρχεται ἐκ συστηματικῆς περιόδου |
| δὲ ὁ Κλεώνυμος ὡς ἀδήφαγος καὶ ῥίψασπις κωμῳδεῖται . Γ φανήν ] λαμπράν . Γ δίει ] διελεύσει . Γ | ||
| δὲ ὁ Κλεώνυμος ὡς ἀδήφαγος καὶ ῥίψασπις κωμῳδεῖται . Γ φανήν ] λαμπράν . Γ δίει ] διελεύσει . Γ |
| ἀλλ ' ἵνα μὴ πολλὰ τοιαῦτα λέγων πόρρω τοῦ καιροῦ γένωμαι , παρεὶς ἅπαν τὸ μέσον καὶ προσχρησάμενος καὶ πρὸς | ||
| ἀγωνίων θεῶν , λευκοστεφεῖς ἔχουσα νεοδρέπτους κλάδους ; ὡς μὴ γένωμαι δμωὶς Αἰγύπτου γένει . πότερα κατ ' ἔχθραν , |
| μέγιστον ἐπὶ τούτοις ἔθνος . | τοὺς Ἀρκάδας μὲν οὖν λέγους ' αὐτόχθονας , | ὕστερον Ἀλήτην δ ' οἰκίσαι | ||
| ἐγὼ φιλῶ , καὶ δέλτος αὐτῶι ζῶντας οὓς δοκεῖ θανεῖν λέγους ' ἀπίστους ἡδονὰς ἀπαγγελεῖ . κατολοφύρομαι σὲ τὸν χερνίβων |
| ἀθρήσω πρῶτον , ὅτι δρᾷ , τουτονί . οὗτος , καθεύδεις ; μὰ τὸν Ἀπόλλω ' γὼ μὲν οὔ . | ||
| σου καὶ λανθάνειν βουλόμενον ἡ μέθη ποτέ . Τί οὐ καθεύδεις ; σύ μ ' ἀποκναίεις περιπατῶν . Εἴσελθε κἂν |
| καὶ γὰρ ἄλλως ἑορταστικὴν ἄγομεν ἡμέραν Ἡράκλεια θύοντες : οὐκ ἀγνοεῖς δὲ δήπου τὸν θεὸν ὡς ὀξὺς ἦν πρὸς Ἀφροδίτην | ||
| ἆρ ' οὐ δῆλον ἐκ τῶν ἔμπροσθεν ὅτι οὐ μόνον ἀγνοεῖς τὰ μέγιστα , ἀλλὰ καὶ οὐκ εἰδὼς οἴει αὐτὰ |
| ὁ παθητικὸς βʹ ἀόριστος ἐκλίνην , καὶ ἡ μετοχὴ ὁ κλινείς , καὶ μετὰ τῆς κατά προθέσεως κατακλινείς . ἐκφρόντισόν | ||
| ὁ παθητικὸς βʹ ἀόριστος ἐκλίνην , καὶ ἡ μετοχὴ ὁ κλινείς , καὶ μετὰ τῆς κατά προθέσεως κατακλινείς . ἐκφρόντισόν |
| : ἐκ τοῦ Τίλλω , τὸ ἀνασπῶ . Αἰδοῦμαι : αἰσχύνομαι . Νίφω : βρέχω : ἐξ οὗ Νιφετός καὶ | ||
| , Γ ποδαγρᾶν , σπληνιᾶν , Γ χαλαζᾶν . Γ αἰσχύνομαι ] ἐλάχιστον γάρ ἐστιν ὃ μέλλω δοῦναι τίμημα . |
| ὅτι ἡμεῖς ἀπολλύμεθα : ἄλλως : διὰ ποῖον γὰρ ἄλλο ἤμελλέ τις βοᾶν ἐν τοῖς οἴκοις : ἀντὶ τοῦ : | ||
| ὅτι ἡμεῖς ἀπολλύμεθα : ἄλλως : διὰ ποῖον γὰρ ἄλλο ἤμελλέ τις βοᾶν ἐν τοῖς οἴκοις : ἀντὶ τοῦ : |
| δὲ νοῦς : τοῦ δὲ Μεσσηνίου γέροντος ταραχθεῖσα ἡ φρὴν ἐβόα τὸν παῖδα . ἄλλως : καὶ Πίνδαρος τὸν Νέστορα | ||
| κλασθείσης ἔρρευσε χρυσὸς ἐξ αὐτῆς , ὅνπερ συναγαγὼν ὁ ἄνθρωπος ἐβόα : ” στρεβλὸς τυγχάνεις , ὡς οἶμαι , καὶ |
| μεγάλως ἐφορῶσα , ἐπεὶ καὶ τὸν Δία εὐρύοπα λέγει . βουγάϊε . δὶς κέχρηται τῇ λέξει ὁ ποιητής , ἐν | ||
| Α . . . . . . . , . βουγάϊε . , βουγήϊε . Ν . , . . |
| στρατεύειν οὐκ εἶναι ἐν ταῖς συνθήκαις . ὁ μέντοι Ἐπαμεινώνδας ἐλογίζετο καὶ ἐν Πελοποννήσῳ σφίσιν ὑπάρχειν Ἀργείους τε καὶ Μεσσηνίους | ||
| πατέρα . Εἶεν : ἀλλὰ τί μᾶλλον ἡ Χρυσηὶς ταῦτα ἐλογίζετο ἃ σὺ λέγεις ἢ ὁ Χρύσης καθ ' αὑτόν |
| ἐποίουν . Γ ἀνέλκει ] εἰς τὸ βῆμα . Γ ἀκροῶμαι ] ἵνα κἀνταῦθα ⌈ ἐλεηθῇ Γ [ ἐλεηθῶσιν ] | ||
| θηλείας καὶ τοὺς υἱεῖς τῆς χειρός , ἐγὼ δ ' ἀκροῶμαι , τὰ δὲ συγκύψανθ ' ἅμα βληχᾶται , κἄπειθ |