| τὼ χεῖρε τούτῳ τῷ δαιμονίῳ ὡς ἀληθῶς καὶ θαυμαστῷ , κατεκείμην τὴν νύκτα ὅλην . καὶ οὐδὲ ταῦτα αὖ , | ||
| πρὸ τοῦ τὴν δίκην ληχθῆναι , ἡνίκ ' ἀσθενῶν ἐγὼ κατεκείμην , καὶ οὐκ εἰδὼς εἰ περιφεύξομαι , πρὸς ἅπαντας |
| καὶ ἔκλινα τὴν κεφαλήν μου ἐπὶ τὸν κόφινον , καὶ ἐκοιμήθην . Καὶ ἐξυπνισθεὶς ἀπεκάλυψα τὸν κόφινον τῶν σύκων , | ||
| καθὰ καὶ τὴν ἀρχήν [ εἶπον ] . ἐξεγερθεὶς δὲ ἐκοιμήθην , καὶ εἶδον πάλιν ἐν τῷ ὕπνῳ μου , |
| ἄρα δηθὰ Λύκον , κείνης πρόμον ἠπείροιο , καὶ Μαριανδυνοὺς λάθον ἀνέρας ὁρμισθέντες αὐθένται Ἀμύκοιο κατὰ κλέος ὃ πρὶν ἄκουον | ||
| δυσηχέος ἄγχι θαλάσσης δαίμοσιν εἰναλίοις . Ἐμὲ δ ' οὐ λάθον , ἀλλ ' ἀλεγεινὰς σπονδάς τ ' οὐλοχύτας τε |
| τεκέεσσιν . ἔγωγε μέν , εὖτ ' ἀφίκανεν , ἀμπλακίην ἔγνων : βωμὸν δ ' ἐκέλευσα καμόντα Θυνιάδος νύμφης , | ||
| ἡγούμην οὔτε Ἀλβανοὺς οὔτε ὑμᾶς βουλεύσασθαι . ἔτι δὲ μᾶλλον ἔγνων τοῦτο καὶ πολλὴν κατέγνων ἀμφοτέρων ἡμῶν μανίαν , ἐπειδὴ |
| με πολλὰ κατεφίλει . ἐγὼ δὲ τὸ μὲν πρῶτον οὐκ ᾔδειν ὅστις ἦν , ἀλλ ' εἱστήκειν ἐκπεπληγμένος καὶ δεχόμενος | ||
| ὥστε μηδ ' εἰς ταῦτα ἀναχώρησιν εἶναι . οὐ γὰρ ᾔδειν , οὐ γὰρ ἠπιστάμην , ὅστις ἦν . οὐ |
| ἐκείνῃ ἐπιμελεῖσθαι τῆς θύρας , καταβὰς σιωπῇ ἐξέρχομαι , καὶ ἀφικνοῦμαι ὡς τὸν καὶ τόν , καὶ τοὺς μὲν οὐκ | ||
| ἀνεχώρει . ἐγὼ δὲ τῇ ὑστεραίᾳ εἰς τὸν Ἀττήλα περίβολον ἀφικνοῦμαι δῶρα τῇ αὐτοῦ κομίζων γαμετῇ , ἐξ ἧς αὐτῷ |
| γένοιτο μεμαρτύρηταί τε ὑμῖν : ἐπειδὴ δὲ ἐπεδήμησα ἐγὼ καὶ ᾐσθόμην καρπουμένους τούτους τὰ ἐκείνου , . . . ὁ | ||
| ἀναιρούμενον ; ἀλλ ' εἰ μὲν μὴ καὶ πρότερον ὑμᾶς ᾐσθόμην οὐκ ἀγνοοῦντας μέν , ὡς ἡ νίκη τῶν ἔργων |
| μεῖζον ἦν δυοῖν δοχμαῖν . Νὴ Δία κἀμὲ τοῦτ ' ἔδρασε ταὐτόν , ὥστε κατάγελων πάμπολυν τοῖς δημόταισι καὶ φίλοις | ||
| δὲ ἐπὶ Χρυσίππῳ , ὦ καλὲ Εὐριπίδη , τοῦτο οὐκ ἔδρασε , καίτοι τοῦ τῶν ἀρρένων ἔρωτος , ὡς λέγεις |
| περικτιόνος ἀλεκτρυόνος . τῷ κοιτῶνι , τῷ Σαρπηδόνι , τῷ ἀλεκτρυόνι . τὸν κοιτῶνα , τὸν Σαρπηδόνα , τὸν ἀλεκτρυόνα | ||
| δή ποτε καὶ ὅλως ἑνὶ χρῆσθαι προσέταξε , καὶ ἐχρώμην ἀλεκτρυόνι , ᾧ καὶ μόλις καὶ τοῦτο ἐπετάττετο . καὶ |
| αἵματος τοὺς δακτύλους προσέγραψεν . καί πού τις αὐτῷ κατεσημήνατο δωμάτιον τὰ τιμιώτατα ἔχον . καὶ τοὺς μὲν ἐπῄνει σφόδρα | ||
| χειρὸς λαβόμενος τοῦ Δοκεια - νοῦ ὁ στρατοπεδάρχης εἰς τὸ δωμάτιον εἴσεισιν , ἐν ᾧ ὁ Οὐρσέλιος ἐνεκέκλειστο , καὶ |
| . τοιγαροῦν ἀπιὼν ἀνιᾷ τοὺς βελτίους , διότι παρὼν οὐκ ἐλύπησεν . ἐμοὶ δὲ δεομένῳ τοσοῦτον ἀπεῖχεν ἀπειθεῖν ὥστ ' | ||
| , νῦν δέ γε τῶν συμμάχων . οὐ μέντοι πλείω ἐλύπησεν , ἡνίκα ἦν δυσμενής , ἢ φίλος γενόμενος εὔφρανεν |
| μικρῷ πρόσθεν ὑπέμνησα , ὅτε περὶ τῆς ὑποστάσεως τοῦ σώματος διελεγόμην : ὅτι δὲ οὐδὲ ὁ τρόπος τῆς κράσεως ὅσον | ||
| ἔσονται . πρός τε οὖν τοὺς ἄλλους σχεδόν τι ταῦτα διελεγόμην ἀρχαῖα καὶ φαῦλα , καὶ ἐπειδὴ οὐκ εἴων ἐν |
| καρῖδα , φύκην , κωβιόν , πέρκην , σπάρον , ἐποίησά τ ' αὐτὸ ποικιλώτερον ταῶ . κρεᾴδι ' ἄττα | ||
| καρῖδα , φύκην , κωβίον , πέρκην , σπάρον , ἐποίησά τ ' αὐτὸ ποικιλώτερον ταῶ . κρεᾴδια , ποδάρια |
| κοτταβίζειν ἐφ ' οὗ νῦν , ἀλλ ' ἐμεῖν ἢ ἀποβλύζειν , πλὴν εἴ τις παίζων βούλοιτο οὕτως ὑποπτεύειν τὸ | ||
| φησι στάζουσιν ὡσπερεὶ τροπηίον σάκκος . Καὶ μὴν ὅτῳ φίλον ἀποβλύζειν πιόντι καὶ ἐξεμεῖν , ὅπερ οἱ πολλοὶ ἀποκοτταβίζειν καλοῦσιν |
| ” Τῇ ἐπαύριον καλέσας ὁ Ξάνθος τοὺς ἤδη καλέσαντας αὐτὸν σχολαστικοὺς λέγει “ Αἴσωπε , ἐπειδὴ φίλους κέκληκα ἐπὶ δεῖπνον | ||
| Αἴσωπον ἔφη πρὸς αὐτόν “ ποίησον ἡμῖν ἄριστον καλόν : σχολαστικοὺς γὰρ κέκληκα . ” ὁ δὲ Αἴσωπος τὰ πρὸς |
| ὡς κομιούμενος τὴν ἴσην : τοσαύτη οὖν γεγένηται ἐπικουρία ὅσον ὠφελήθη ἢ καὶ πλέον : ὅλως δὲ τῇ ὠφελείᾳ ἑαυ | ||
| κατακαλουμένων , ὅσονπερ ἀνδριάντων . Ἀμέλει οὐδὲν ἂν ἐπὶ τούτῳ ὠφελήθη ἡ γῆ ὥστε παύσασθαι νοσοῦσα , εἰ μὴ τῶν |
| ἐς οὐδὲν ἐχρῆτο διαζωσάμενος τὸ τριβώνιον σπουδῇ μάλα καὶ αὐτὸς ἐκύλιε τὸν πίθον , ἐν ᾧ ἐτύγχανεν οἰκῶν , ἄνω | ||
| . ἔφλα ] ἔπληττε . κἀσπόδει ] ἐν τῇ γῇ ἐκύλιε . κἀπέτριβεν ] ⌈ συνέτριβεν , ἠφάνιζεν . ⸎ |
| ἁπάσας αὖθις αὖ . Καὶ νὴ Δί ' οὐδέπω γε εἴρηχ ' ὅσα ξύνοιδ ' : ἐπεὶ βούλεσθε πλείον ' | ||
| τις ὀρφῶς , μεμβράδας δὲ μὴ ' θέλῃ , εὐθέως εἴρηχ ' ὁ πωλῶν πλησίον τὰς μεμβράδας : “ οὗτος |
| ἐν τοῖς γράμμασι καὶ οὐκ ἀφεθησόμενος ταύτης τῆς φορᾶς . ἀναμιμνήσκου δὲ ὧν ἠπείλεις ἐξιών , ὅτι τῷ μικρῷ τῆς | ||
| , ᾧ τοῦ δικαίου τοσοῦτος ὅσοσπερ καὶ σοὶ λόγος . ἀναμιμνήσκου δὲ καὶ τῶν ἡμερῶν ἐκείνων , ἐν αἷς ἡμῖν |
| καὶ τοῖς ἄλλοις στρατοπέδοις αὐτῶν , ὁρμῇ τε ὑπερηφάνῳ πάντα ἐβιάζετο ὁμοῦ . καὶ περὶ τοῖς ἡγεμόσι δείσας , μὴ | ||
| ἐπιξενωθεὶς γεωργῷ , ᾧ ἦν θυγάτηρ καλὴ Ἐντωρία , ταύτην ἐβιάζετο καὶ ἐτέκνωσεν υἱοὺς , Ἰάνον , Ὕμνον , Φαῦστον |
| : ἐκ τοῦ Τίλλω , τὸ ἀνασπῶ . Αἰδοῦμαι : αἰσχύνομαι . Νίφω : βρέχω : ἐξ οὗ Νιφετός καὶ | ||
| , Γ ποδαγρᾶν , σπληνιᾶν , Γ χαλαζᾶν . Γ αἰσχύνομαι ] ἐλάχιστον γάρ ἐστιν ὃ μέλλω δοῦναι τίμημα . |
| δὲ τὴν μὲν τόλμαν εἴργασται , τὸ δὲ ἔργον οὐχ ἑώρακεν , πλὴν ἐπὶ τῆς ἀσπίδος τῆς Γοργόνος τὴν εἰκόνα | ||
| : ἀναίσχυντά ἐστιν , ἀλλὰ καὶ κρύπτειν οὐδὲν δυνάμενα ὧν ἑώρακεν ἅπαξ . οὐκ ἀφέστηκεν οὖν μου τῆς ψυχῆς λέγοντα |
| τινὰς αὐτοῦ πολυπλασίους γενέσθαι : ἀσύνθετος δὲ ὅτι οὐκ ἂν λυθείη εἰς ἀριθμοὺς ἀλλήλοις ἴσους , ἐξ οὗ δῆλον ὅτι | ||
| δὲ χειμών , χλιαραῖϲ . εἰ δὲ μηδαμῶϲ ἡ κραιπάλη λυθείη , μηδὲ ἀνανήψῃ , ἀπαγορεύϲαντα χρὴ μακρὰν ἀποφεύγειν . |
| , ὑπομίμνῃσκε σεαυτόν , ὁποῖόν ἐστι τὸ ἔργον . ἐὰν λουσόμενος ἀπίῃς , πρόβαλλε σεαυτῷ τὰ γινόμενα ἐν βαλανείῳ , | ||
| Ταῦτ ' εἰπὼν ἐκεῖνος μὲν ἀνίστατο εἰς οἴκημά τι ὡς λουσόμενος , καὶ ὁ Κρίτων εἵπετο αὐτῷ , ἡμᾶς δ |
| προτέρην ἀλαπάξηι [ [ ] αιεον ! ! Ἀχαιίδα φῶτας ἔπεμψα [ [ ] ! ναρομου [ ! ] ! | ||
| τὸν ἀδελφὸν τὸν ἐμαυτοῦ καὶ τὸν ἀδελφιδοῦν καὶ τὸν ἰατρὸν ἔπεμψα , οὐκ ἐξομουμένους : οὐδὲ γὰρ ὁ νόμος ἐᾷ |
| οὐδεὶς οὐδέποτε παρὰ τοῦ δήμου τοιαύτην χάριν ἀνείληφε . κἂν ἐρωτήσῃ τις ἡμῶν τὸν ἕτερον , σίτησιν εὑρήσει τὴν δωρεὰν | ||
| Τελέας σκωπτικὸς ἄνθρωπος . λέγει δὲ ὅτι , ἤν τις ἐρωτήσῃ περὶ τῶν πετομένων , τίς ὄρνις οὗτος , ὁ |
| ὡμολόγει ἀδικεῖν , καὶ ὅπως μὲν μὴ ἀποθάνῃ ἠντεβόλει καὶ ἱκέτευεν , ἀποτίνειν δ ' ἕτοιμος ἦν χρήματα . ἐγὼ | ||
| εἶναι τὴν παῖδα ἐπέπειστο . προσπεσὼν δὲ τοῖς ἀνδράσιν , ἱκέτευεν εἰπεῖν οἵτινες εἶεν : οἱ δὲ μόλις καὶ βραδέως |
| νὴ τοὺς κονδύλους , οὓς πολλὰ δὴ ' πὶ πολλοῖς ἠνεσχόμην ἐκ παιδίου , μαχαιρίδων τε πληγάς , ὑπερβαλεῖσθαί ς | ||
| ποητήν . κἀγὼ μόλις μέν , ἀλλ ' ὅμως , ἠνεσχόμην τὸ πρῶτον . ἔπειτα δ ' ἐκέλευς ' αὐτὸν |
| εἴ τι ἀδύνατον , τοῦτο καὶ ψεῦδος . οὐδὲ γὰρ προεθέμην τῇ εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῇ δεῖξαι τοῦτο , οὗ χάριν | ||
| ἢ διά τινα τῶν προειρημένων ἡμῖν ἐκλογῶν . ταῦτα δὲ προεθέμην εἰπεῖν ὑπονοοῦντες ἴσως τινὰ ἐρεῖν , ὅτι δύναμαι μηδὲν |
| ἂν ἄλλο παράδειγμα τούτου ἄμεινον προεστησάμην , ὃ πάντως καλὸν ἠπιστάμην ; ἢ ἀσύνετον καὶ θηριῶδες ἔδει καὶ ἄγριον ἀπεργάσασθαι | ||
| ἐραστὴς τῆς παιδὸς ἐκ πολλοῦ ; τοῦτο γὰρ καὶ πάλαι ἠπιστάμην . Οὐκοῦν τὸν μὲν ἔρωτα οἶσθα , τὰ μετὰ |
| πιέουσα , πάλιν ᾔτει , καὶ ἥρπαζε , καὶ λαύρως ἔπινεν , ἀποσπάσαι δὲ οὐκ ἠδύναντο : γλῶσσα ξηρὴ , | ||
| δοκεῖ . εἰ γὰρ ἐν κακοῖς καὶ χειμῶνι τοσοῦτον οἶνον ἔπινεν ὥσθ ' ὅμοιον εἶναι μανίᾳ , τί οὐκ ἄξιός |
| σε ποιῆσαι , γράμμασιν ἡμετέροις εἰ παρακληθείης . ἐγὼ δὲ ἐθαύμασα μὲν εἰ τοσοῦτον παρὰ σοὶ δυνήσομαι : τοῦ δὲ | ||
| γὰρ καὶ ἄλλα καὶ κύνας παρέχεται πλείστους . ὃ δὲ ἐθαύμασα ἐν τοῖς Μεθάνοις μάλιστα , γράψω καὶ τοῦτο . |
| καὶ κυμβίον . φησὶ γὰρ ὡς Ὀδυσσεὺς πληρώσας κυμβίον ἀκράτου ὤρεξε τῷ Κύκλωπι . οὐκ ἔστι δὲ μικρὸν τὸ διδόμενον | ||
| : οὐκ ἔχω εἰπεῖν , τίνι τοῦτο Μοῖρα τέλος ἔμπεδον ὤρεξε . Θεαρίων , τὶν δ ' ἐοικότα καιρὸν ὄλβου |
| τὸ δέρμα . καταδαρθεῖν ] κοιμηθῆναι , κατακοιμηθῆναι . , ὑπνῶσαι . οὖν ] λοιπόν : ἢ ἀργόν . κάθευδε | ||
| ἐν τοῖς Ὀφιακοῖς φησι Διόνυσον ἐμμανῆ γενόμενον ὑπὸ τῆς Ἥρας ὑπνῶσαι , τὴν δὲ ἀμφίσβαιναν πεδῆσαι αὐτοῦ τὰ σκέλη : |
| οἷον ὑπερζέουσαν ζωῇ , ἤ που ἐπιβαλὼν ἢ πρός τι ἀτενίσας οὐχ εὑρήσεις ἐκεῖ , τοὐναντίον δ ' ἄν σοι | ||
| οὐδαμοῦ ἔσῃ , ὥσπερ οὐδὲ Ἁδριανὸς οὐδὲ Αὔγουστος . ἔπειτα ἀτενίσας εἰς τὸ πρᾶγμα ἴδε αὐτὸ καὶ συμμνημονεύσας ὅτι ἀγαθόν |
| ἀμείνους οἱ σὺν ἡδονῇ μηνύοντες , Σουλπίκιός τε καὶ οὓς ἔπεμψας ἀδελφούς , οἷς τ ' εὐδοκίμησας οἷς τε παρῄνεις | ||
| ὅμηρα τῆς ἀδείας , οἰκεῖα αὐτοῦ σοῦ , τοῖς ἀνδροφόνοις ἔπεμψας ἐς τὸ Καπιτώλιον . ” Ἀλλ ' ἔστω καὶ |
| σιγᾶν , ἀφ ' οὗ νῦν ἧκον , οὐκ ἂν ἐφθεγξάμην , εἰ μή τι ἀναγκαῖον συμβεβήκει . ἐγὼ γὰρ | ||
| ἠπιστάμην , εἰ ἕτερος ἔφθη ὑπολαβὼν , οὐκ ἂν ἔτι ἐφθεγξάμην , ἵνα δὴ μὴ τὰ ἑτέρου δοκοίην λέγειν . |
| κἀκεῖ ποιεῖν τὴν προσοχὴν ἔχειν . Ὥσπερ εἴ τις ἀκοῦσαι ἀναμένων ἣν ἐθέλει φωνήν , τῶν ἄλλων φωνῶν ἀποστὰς τὸ | ||
| τινὸς κατενήνεκται . ἀκούσας ἀνέβλεπον εἰς οὐρανὸν ψεκάδας αἵματι συμμιγεῖς ἀναμένων , οἵας ἀφῆκεν ἐπὶ Σαρπηδόνι Ζεύς , οὐ μὴν |
| ἁλμυρὸν κέκλικε θάλατταν καλοῦσιν οἱ πολλοὶ , καὶ ἧς ἀρτίως ἐμνήσθην λίμνης τῆς ἐν τῇ Συρίᾳ τὸ ὕδωρ ἅλμην ἔχον | ||
| τῇ σῇ : μὴ μανείην ἐς τοσοῦτον : ἀλλὰ ἐπελθὸν ἐμνήσθην εὐεργεσίας τε σῆς καὶ ἰάσεως ἐκπληκτικῆς . ὡς δὲ |
| πλεῖστον χρόνον : ἢν δὲ μὴ ἀνέχηται , ἀλλ ' ἐξεμέσαι βούληται , ἐξεμεέτω : ἢν δὲ μὴ ἔμετος ἔχῃ | ||
| μηδὲν εἰδότα . Ὅτι τὰ θεωρήματα ἀναλαβόντες ψιλὰ εὐθὺς αὐτὰ ἐξεμέσαι θέλουσιν ὡς οἱ στομαχικοὶ τὴν τροφήν . πρῶτον αὐτὸ |
| τοὺς βοηθοῦντας ἂν οἶμαι , εἰς τὴν οἰκείαν εἴ τις ἐμβάλοι , βοηθεῖν , οὐ συνεπιστρατεύσειν οὐδετέροις . καὶ γὰρ | ||
| , ναρκᾷ πάντως . εἰ δέ τις ἐς σκεῦος αὐτὴν ἐμβάλοι ζῶσαν , καὶ ἐπιχέοι θαλαττίου ὕδατος , ἐὰν ἐγκύμων |
| ὁ νομεύς , παιόμενός τε καὶ δακνόμενος ὑπὸ τῶν ἀρσένων ἀπωλλύμην : ἀεὶ γάρ με μοιχὸν ὑποπτεύοντες εἶναι τῶν ἵππων | ||
| προΐοιμι φυλαττόμενος τῶν ἀκανθῶν τὴν προσβολήν , ὑπὸ τῶν ξύλων ἀπωλλύμην , εἰ δὲ φεύγοιμι τὸ ξύλον , τότ ' |
| σε συμβάλλειν , καὶ συμβέβληκας . ποῖον οὖν ἔτι διδάσκαλον προσδοκᾷς , ἵνα εἰς ἐκεῖνον ὑπερθῇ τὴν ἐπανόρθωσιν ποιῆσαι τὴν | ||
| σκοπεῖν , εἰ βάσκανος , εἰ φθόνου κρείττων : ἢ προσδοκᾷς τινα ἱκανῶς ἂν στέρξαι φίλον , ὃς τοῦτο τὸ |
| θεοῖς . „ „ καὶ τίς ” εἶπεν ” ὁ προσκυνήσας ἐμέ ; „ „ ἐγὼ ” ἔφη ” ἐν | ||
| , βούλει ἀκοῦσαί μου : „ καὶ διῆλθε πάντας . προσκυνήσας οὖν ὁ Δάμις „ οὐκ ἀπιστῶ , ” ἔφη |
| γοῦν ὁ Λαέρτου καλλιερήσας καὶ πρὶν ἀφῖχθαι πρὸς τὸ στρατόπεδον ᾔσθετο τῆς Ἀπόλλωνος εὐμενείας ἀσφαλείᾳ καὶ δρόμῳ τοῦ πλοῦ . | ||
| μηδὲ συναναφέρει τὸ εἶναι αὐτὸ εἰκόνα καὶ ὁμοίωμα οὗ πρότερον ᾔσθετο , φαντασία τὸ τοιοῦτον , οὐκέτι δὲ καὶ μνήμη |
| οὐκ ἂν οὕτως ἐδημοσίευον τὴν γνώμην , ἢ οὐκ ἂν ἐδάκρυον , ἵνα ἐλεγχθῶ : ἀνάγκη μὲν , ὅτι οὐκ | ||
| , ” νόμος μὴ ἀνοίγειν τὰς πύλας , αἰχμάλωτοι φεύγοντες ἐδάκρυον , οὐκ ἤνοιξαν οἱ στρατηγοὶ , ἐπελθόντες οἱ πολέμιοι |
| ἐστιν . οὐκ ἔστιν ; ἀλλ ' ἀκήκοας μυριάκις . ἀποτρέχω δή . ὢ δυστυχὴς ἐγώ . τίνα τρόπον ἐνθαδὶ | ||
| ἀπολέσει αὐτοὺς ἕως γενεῶν . Ἐγὼ εἰς τὴν ἀνάπαυσίν μου ἀποτρέχω , ὡς οἱ πατέρες μου : ὑμεῖς δὲ φοβεῖσθε |
| κέκληκε : τὸ δὲ μαρτύριον ἀναβαλοῦμαι , ἔστ ' ἂν ἀποδῶ σοι τὰς πληγάς . ἡσθέντων οὖν ἐπὶ τοῖς πεπαιγμένοις | ||
| , παρ ' αὑτόν , ἀλλὰ χωρίς . ἀλλ ' ἀποδῶ πάλιν παρ ' οὗ παρέλαβον ἀρτίως ; ἄτοπον . |
| κυπτόντων κουφοτέραν τῇ ὄψει πλασάμενος ἀλγηδόνα καὶ βιασάμενος , ὡς ἐνῆν , τὰς ὀδύνας καὶ τοιοῦτον σχηματισάμενος ἦθος τοῦ μὴ | ||
| παιδός , οὓς Ἡρακλέης Ἀμαζόνων σκυλεύματ ' ἤνεγκεν θεῶι . ἐνῆν δ ' ὑφανταὶ γράμμασιν τοιαίδ ' ὑφαί : Οὐρανὸς |
| ἧς συμβουλεύω σοι ἀπεσθίειν . καὶ ὃς οὐδὲν μελλήσας ἀνελόμενος ἤσθιεν . γελασάντων δὲ πάντων ἔφη ὁ Δημόκριτος : ἀλλ | ||
| νεύματα . ὁ δὲ ὠχρὸς ἐγίνετο κατὰ μικρὸν καὶ ὀκνηρότερον ἤσθιεν , ἤδη δὲ καὶ τρόμος εἶχεν αὐτόν . ὡς |
| παραλήγεσθαι ἀπὸ βαρυτόνων καὶ τῷ πρώτῳ συνάρχεσθαι . Σεσημείωται τὸ εἶδον διχῶς γραφόμενον διὰ τῆς ει καὶ διὰ τοῦ ι | ||
| θεώμενος τὰ ἐν τοῖς κηροῖς , ὃς καὶ ἀναχωρείτω λέγων εἶδον πολλοὺς κηροὺς τὸ αὐτὸ ἐκτύπωμα ἔχοντας : ἔστιν οὖν |
| ' αὐτῆς διὰ τίν ' αἰτίαν . . . . ἀπῄειν τῶν τόκων ἔχων τόκους . Ἀράβιον ἐξεύρηκα σύμβουλον . | ||
| * . ? Ἀπῄειν : δεῖ γινώσκειν , ὅτι τὸ ἀπῄειν καὶ τὸ ᾔομεν , οἷον : ᾔομεν , ὡς |
| συμβουλεύων ὁ πατὴρ οὐκ ἔπειθεν : εἶτα ἠπείλησε καὶ οὐδὲν ὤνησεν . εἶθ ' ὅτι νομίσας αὐτὸν σωφρονίζειν ἀπεκήρυξεν : | ||
| τὸ τῆς Ἀθηνᾶς ἱερὸν αὐτοῦ ἀπέκτειναν , καὶ οὐδὲν αὐτὸν ὤνησεν οὔτε ὅτι γένους ἦν τῶν Ἡρακλειδῶν οὔτε ὅτι παῖδα |
| κἀμοὶ δοκεῖ , καὶ πολλάκις αὐτὸν ὁ μωρὸς πρὸς ταύτην ἐπῄνεσα , ὡς εὖ μὲν τὸ πρόσωπον ἱστάντα , ὑγροῖς | ||
| τινα τοὐμὸν φιλανθρωπίαν . μᾶλλον δέ , οὐκ ἔστιν ὅντινα ἐπῄνεσα τὰ οὐκ ὄντα προστιθείς , ὥσπερ ὁ μῦθος ἀλλότρια |
| ζήσονται τῷ θεῷ . Διατί , φημί , κύριε , εἶπας περὶ τῶν τηρούντων τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ : Ζήσονται τῷ | ||
| χοαὶ ἐπὶ τῶν νεκρῶν : οἷον : εἰς τί τοῦτο εἶπας : ἐνέχυρον τῆς σωτηρίας ἡμῖν : λείπει τὸ ἕνεκεν |
| ἂν εἰκὸς εἴη ἀντίψηφον ἐμὲ τῷ θεῷ γενέσθαι . Οὐκοῦν μέμνησαι ἐν πολλῇ ἀπορίᾳ φάσκων εἶναι , ὅπως μὴ λάθῃς | ||
| ζητεῖν ὑμᾶς : ὀπίαν δ ' οὐκ ἔστι γενέσθαι . μέμνησαι δῆθ ' ὅτ ' ἐπὶ στρατιᾶς κλέψας ποτὲ τοὺς |
| πόλεων τούτων καὶ ἀναγκαιοτάτην οὖσαν ὑμῖν καὶ λυσιτελεστάτην . οὐκ ἀποστήσομαι δὲ εἰπεῖν οὐδ ' ὅπως ἂν μεῖναι γενομένη δύναιτο | ||
| λόγον οὐκ ἄφοβον εἰπεῖν , ὅμως δέ πῃ θαρρήσας οὐκ ἀποστήσομαι . Τίνα δὴ τοῦτον , ὦ ξένε , λέγεις |
| Ἢν ἀλγέῃ κεφαλὴ ϲχεδίωϲ ἐπὶ προϲκαίρῳ αἰτίῃ , κἢν ἐπὶ πλεῦναϲ , κεφαλαλγίη καλέεται . ἢν δὲ διεθίζῃ χρόνῳ μακρῷ | ||
| ἡλικίην καὶ τὴν γνώμην τοῦ νοϲέοντοϲ , εἰ πιεῖν ἐϲ πλεῦναϲ ἡμέραϲ ἑτοῖμοϲ . ἔϲτι δὲ καὶ χρίϲματα κρέϲϲονα τῆϲ |
| ἐν τῇ φάτνῃ γὰρ μόνος εἱστήκει . Κυμαῖος κλεψιμαῖα ἱμάτια ἀγοράσας διὰ τὸ μὴ γνωρισθῆναι ἐπίσσωσεν αὐτά . Κυμαῖος ἵππον | ||
| τὸ βουκόλιον τοῦ Πελάγοντος τοῦ Ἀμφιδάμαντος , παρ ' οὗ ἀγοράσας βοῦν καὶ ἡγεμόνα ταύτην τῆς ὁδοῦ ποιησάμενος κτίζει τὰς |
| καλεῖ τὴν ἱέρειαν : ἡ δὲ πρεσβῦτις ὑπακούσασα “ τί κλάεις ” εἶπεν , “ ὦ παιδίον , ἐν ἀγαθοῖς | ||
| μηδὲν ἀδικεῖν καὶ καλοὺς ἡμᾶς ποιεῖ . Γλυκέρα , τί κλάεις ; ὀμνύω σοι τὸν Δία τὸν Ὀλύμπιον καὶ τὴν |
| τοῖς πολίταις καὶ τοῖς νόμοις , εἰ μέν τι μέγα ὤνησε τοὺς Ἀθηναίους , οὐκ ἔχω εἰπεῖν : τὴν δὲ | ||
| Δία ἐπὶ ταῖς γραφαῖς καὶ τοῖς ἀνδριᾶσιν , ὧν οὐδὲν ὤνησε τοὺς πρότερον ἔχοντας , ἀλλὰ παρ ' ὧν ἐκεῖνα |
| παρούσης πημονῆς ἀπαλλαγῶ ] τούτου τοῦ δεσμοῦ ἐλευθερωθῶ . . πέπονθας ἀεικὲς πῆμα ] ὁ χορὸς ἀκούσας τῶν τοῦ Προμηθέως | ||
| . Ἀριστοφάνης Ἱππεῦσιν : ὅπερ γὰρ οἱ τὰς ἐγχέλεις θηρώμενοι πέπονθας . καὶ δευτέραις Νεφέλαις : τὰς εἰκοῦς τῶν ἐγχέλεων |
| ἐπεμοίρασεν : ὅθεν διὰ τὸν παραλογισμὸν ὀργισθέντα αὐτὸν τὸ πῦρ ἀποκρύψαι , ἀλλ ' ὁ Προμηθεὺς δολίως καὶ τοῦτο ἐν | ||
| ὅ τι γραμμάτων ἦν ἐχόμενον ἐν Ἡλιουπόλει τῇ ἐν Σισπόροισιν ἀποκρύψαι . Σίσιθρος δὲ ταῦτα ἐπιτελέα ποιήσας , εὐθέως ἐπ |
| δὲ ἤγγισαν μακρόθεν , οὐκ ἐπεγίνωσκόν με : κράξαντες δὲ ἔκλαυσαν , ῥήξαντες τὴν ἑαυτῶν στολὴν καὶ καταπασάμενοι γῆν παρεκάθισάν | ||
| αὐτὰ ἡ γῆ . Ἐκάθισαν δὲ οἱ δύο , καὶ ἔκλαυσαν . Πρωΐας δὲ γενομένης , ἀπέστειλεν Ἱερεμίας τὸν Ἀβιμέλεχ |
| καὶ τὸν Λασθενίας τῆς Ἀρκαδικῆς ἔρωτα , ἣ καὶ Πλάτωνος ἠκηκόει . καὶ Ἐπίκουρος δὲ καὶ οἱ ἀπὸ τούτου τὴν | ||
| τοῦ ἤνεγκεν . . , . ἠνείχετο καὶ ἠνώχλει καὶ ἠκηκόει καὶ ἠντεβόλει : κοινὸν τῶν Ἀττικῶν ἰδίωμα . . |
| χωρὶς τῆς ἄλλης ἱππείας αὐτὴν τὴν κατάφρακτον ἑξακισχιλίαν ἵππον ἐκτάξας ἐπέδειξεν , ἡνίκα εἰς τὴν Μηδίαν ἐνέβαλε σὺν αὐτῷ . | ||
| διαπράξασθαι καὶ τῇ πόλει τῇ ὑμετέρᾳ χάριν καταθέσθαι , εἰ ἐπέδειξεν ἀδικοῦντα ἐκεῖνον , οὐκ ἠξίωσεν , ἀλλ ' οὐδ |
| καὶ τοῦ φλοιοῦ διαρραγέντος ἀπεκύησε τὸν Ἄδωνιν , ὃν ἰδοῦσα ἐφίλησεν ἡ Ἀφροδίτη . μύρραν δὲ Αἰολεῖς τὴν σμύρναν λέγουσιν | ||
| δ ' ἦν οἱ κάρτα πλησίον , περιλαβὼν τῇ χειρὶ ἐφίλησεν . ἐπικροτησάντων δὲ πάντων σὺν γέλωτι καὶ βοῇ ὡς |
| ἐν Ἑορταῖς φησιν : ἐξιόντι [ μὲν ] γὰρ ἁλιεὺς ἀπήντησεν φέρων μοι κεστρέας , ἰχθῦς ἀσίτους καὶ πονηροὺς ἔν | ||
| ὤν , ἅτε δεινῷ τὴν πολεμικὴν τέχνην : ὥστε θαρρῶν ἀπήντησεν αὐτῷ κατὰ μέσον τὸ πεδίον . καὶ τὸ μὲν |
| ἐδεσμάτων καὶ πομάτων , καὶ μάλιστα πολυτρόφων , οὕτως ἔχων προσηνέγκατο κινήσεις τέ τινας ἐκινήθη κατὰ τὸ ἔθος τε καὶ | ||
| Ὀδυσσεὺς οὐδένα ἄλλον ἢ τὸν Ἥλιον ἱλάσκεσθαι δι ' ἧς προσηνέγκατο θυσίας : ἀμέλει πανημέριοι μολπῇ θεὸν ἱλάσκοντο . Ἦμος |
| ὃν εἴρηκεν : ὥρα οὖν σοι ἀφυπνίσαντι ἀποτελεῖν αὐτόν . ἀνακουφίσας οὖν τὴν κεφαλὴν ὁ Ἀπολλώνιος „ καὶ μὴν ὅσον | ||
| Τοιούτοις ῥήμασιν ὁ μιαρὸς ἐκεῖνος ἄνθρωπος τοῦ μειρακίου τὴν ψυχὴν ἀνακουφίσας καὶ μεστὸν ποιήσας ἐλπίδος καὶ φόβου καὶ πολυπραγμοσύνης , |
| φαρμάκου , ἐδάην τε καὶ ἐγέλασα καὶ τὸν παῖδα θαρρεῖν ἐκέλευσα , ὡς μηδενὸς αὐτῷ προσδοκωμένου δεινοῦ . Οὐκ ἀκριβῶς | ||
| ἐπ ' αὐτῷ δὲ γλάγος ἄμνης . Ἥρωας δ ' ἐκέλευσα περισταδὸν ἀμφιχυθέντας δούρατ ' ἐπαμπήξασθαι ἰδ ' ἄορα κωπήεντα |
| Ἑρμοῦ λόγῳ ἀπέπαρδε . Θ . ἣν ἔπαρδον . . ἐπιπιὼν : Δι ' ὅλου πιών . . 〚 τὸν | ||
| γ ' ἤνυστρον βοὸς καὶ κοιλίαν ὑείαν καταβροχθίσας κᾆτ ' ἐπιπιὼν τὸν ζωμὸν ἀναπόνιπτος λαρυγγιῶ τοὺς ῥήτορας καὶ Νικίαν ταράξω |
| ἄνακτος , οὗ ποτ ' Οἰκουρὸς δόρυ γνάμψει Θέοινος γυῖα συνδήσας λύγοις , Τάρχων τε καὶ Τυρσηνός , αἴθωνες λύκοι | ||
| ἐπειδὴ τοῦδ ' ἐλώφησεν φόνου , τοὺς ζῶντας αὖ δεσμοῖσι συνδήσας βοῶν ποίμνας τε πάσας εἰς δόμους κομίζεται , ὡς |
| ἠστοχήσαμεν . Θ . . ἐξεπέσομεν . . ἀλλ ' ἴσθ ' : Οὐχ ἡμάρτηκας : γίνωσκε . ἀφιγμένη : | ||
| δ ' οὖν κάθευδε . τὰ δὲ χρέα ταῦτ ' ἴσθ ' ὅτι εἰς τὴν κεφαλὴν ἅπαντα τὴν σὴν τρέψεται |
| ἀπεδέχετο δ ' αὐτὸν καὶ Ἀντίγονος καὶ εἴ ποτε Ἀθήναζε ἥκοι , ἤκουεν αὐτοῦ πολλά τε παρεκάλει ἀφικέσθαι ὡς αὐτόν | ||
| ἢ οὔ . ἀποκριναμένου δ ' αὐτοῦ ὅτι ἔχων ἀργύριον ἥκοι , ἐκέλευον αὐτόν μοι δανεῖσαι ὑποθέμενον τὰ σκεύη τῆς |
| ; εἰπέ , καίπερ οὐ λέξων φίλα . διπλᾶ με χρήιζεις δάκρυα κερδᾶναι , γύναι , σῆς παιδὸς οἴκτωι : | ||
| κακός τίς ἐστι προξένωι σοὶ χρώμενος . ἴθ ' ὅποι χρήιζεις : οὐκ ἀπολοῦμαι τῆς σῆς Ἑλένης οὕνεκα . Σπάρτην |
| καὶ καταλαβὼν δένδρον , ἐκάθισεν ὑπὸ τὴν σκιὰν αὐτοῦ τοῦ ἀναπαῆναι ὀλίγον . Καὶ κλίνας τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἐπὶ τὸν | ||
| καὶ ἐλθὼν ἐπί τι δένδρον τῷ καύματι , ἐκάθισα τοῦ ἀναπαῆναι ὀλίγον , καὶ ἔκλινα τὴν κεφαλήν μου ἐπὶ τὸν |
| ] ' ἦ τινων [ πεφύκαθ ] ' ὧν οὐκ οἶδ ' ἐγώ ; [ ] τί τοῦτ ' ἐρευνᾶις | ||
| τῶν παρὰ φύσιν : οἱ δὲ μετ ' αὐτὸν οὐκ οἶδ ' ὅπως μίαν οὖσαν τὴν θείαν ταύτην καὶ ἀληθῶς |
| ἔν τισι τούτων πρόσωπαὡς καὶ τὰ τοῦ Λουκιανοῦ ; οὐκ ἤθελεν ὁ ποιητὴς θεῖναι ἀλλοίας καὶ ἀλλοίας ὑπογραφάς , ἀλλὰ | ||
| ' ἔτικτε μητέρα , ] οὐχ ηὗρε πλὴν γυναικὸς ὅστις ἤθελεν θανὼν πρὸ κείνου μηκέτ ' εἰσορᾶν φάος : ἣν |
| ἐγὼ δ ' ἐφύπερθεν ἐρεισθεὶς δίνεον , ὡς ὅτε τις τρυπᾷ δόρυ νήϊον ἀνὴρ τρυπάνῳ , οἱ δέ τ ' | ||
| οἴκων διορύττει , τὰ ἐντὸς τούτων ὑφαιρεῖσθαι σπουδάζων . . τρυπᾷ τοῖχον . . κναφεύει : Διαφόρως μὲν διὰ τοῦ |
| ' αὐτῇ . Οὐκοῦν ἐπεὶ λίθου τοῦτό γε ὡς ἀληθῶς ἐποίησας οὔτε παρακολουθήσας οὔτε τὸν Σμυρναῖον ἐκεῖνον ἐρόμενος , ὅστις | ||
| καὶ ἀπὸ τοῦ ἰδίου σώματος : σὺ γὰρ ἐξ ἀρχῆς ἐποίησας αὐτὸν ἐλεεῖν ψυχὰς πάντων ἀνθρώπων . τότε κύριος πρὸς |
| φορέομαι . νεότης τε κὐγιείη χθόνιον δ ' ἐμαυτὸν † ἦρεν . ἀπὸ δ ' ἐξείλετο θεσμὸν μέγαν , ἀλλὰ | ||
| ὁ τῶν ὅλων δεσπότης καθήμενος ἐπὶ τοῦ ἁγίου θρόνου αὐτοῦ ἦρεν τὸν Ἀδὰμ καὶ παρέδωκεν αὐτὸν τῷ ἀρχαγγέλῳ Μιχαήλ , |
| ἀφίκετο σὺν τῇ θυγατρί , ἐκεῖθεν δὲ ἔς τε Σάρδεις ἐνενόει παρὰ Ἄρδυν τὸν Γύγου καὶ ἐς Ἐκβάτανα τὰ Μηδικὰ | ||
| : αὐτὸς δὲ ἐν μεγάλῃ συμφορᾷ κατὰ Ἀνθίαν ἦν : ἐνενόει δὲ πρὸς ἑαυτὸν πολλάκις τί δὲ ἐλευθερίας ἐμοί ; |
| δὲ αὐταὶ καὶ δύο μόναι : ὅπερ ἀπεμφάσεως ὑπερβολὴν οὐκ ἀπολέλοιπεν . οὐκοῦν ἄτοπός ἐστι καὶ αὕτη ἡ ὑπόθεσις τῆς | ||
| τοῦ πλεύμονος οὐδὲ τοῖς προθυμοτάτοις ἀμύνειν ἐπιχείρησιν ὑπὲρ αὑτοῦ πιθανὴν ἀπολέλοιπεν . τὸ γὰρ ἀγνόημα μέγα : πρῶτον μὲν ὅτι |
| περ εἰώθει καὶ τοὺς ἀνθινοὺς ἑκάστοτε ἐπιτιθέναι στεφάνους , ἑσπέρας ἀπαλλασσόμενος ὡς αὑτόν : καὶ ἐπὶ τούτωι ἐθαυμάσθη . . | ||
| , ᾧπερ εἰώθει καὶ τοὺς ἀνθινοὺς ἑκάστοτε ἐπιτιθέναι στεφάνους ἑσπέρας ἀπαλλασσόμενος ὡς αὐτόν . καὶ ἐπὶ τούτῳ ἐθαυμάσθη . Ξενοκράτει |
| οἶνον εἰς ὅ κε θερμὰ λοετρὰ ἐϋπλόκαμος Ἑκαμήδη θερμήνῃ καὶ λούσῃ ἄπο βρότον αἱματόεντα : αὐτὰρ ἐγὼν ἐλθὼν τάχα εἴσομαι | ||
| πανδαισία , Σύβαρις . λουτρὸν δὲ ὅ τι ἂν προκρίνας λούσῃ , τὸ χαριέστερόν σοι παρῶπται . οὕτω δὲ ὁ |
| Ἔφευγε , κἀγὼ τῆς ὑπαντὰξ εἰχόμην . Οὔκουν μ ' ἐάσεις ἀναμετρήσασθαι τάδε ; Ἐγὼ δ ' ὑπερῶ τὸν ὅρκον | ||
| τὴν αὐτὴν πάντας βαδίζειν . εἰ δὲ μίαν μὲν ἀτραπὸν ἐάσεις , ἀποικοδομήσεις δὲ τὰς λοιπάς , ἐμφράξεις τὴν εὐρυχωρίαν |
| ὡς διωθεῖτο , εἰπόντος τέ τινος αὐτῷ διὰ τί οὐ πίνεις ; οὐδὲν δέομαι , ἔφη , Ἀλεξάνδρου πιὼν τοῦ | ||
| ὕδωρ πίνῃς , ἐκ πάσης ἀφορμῆς λέγε , ὅτι ὕδωρ πίνεις . κἂν ἀσκῆσαί ποτε πρὸς πόνον θέλῃς . σεαυτῷ |
| λοιπαὶ πόλεις ἔχουσι τοιαύτην σελήνην . Σχολαστικὸς δανειστὴς ναυκλήρῳ χρεώστῃ ἐνετέλλετο σορὸν αὐτῷ κομίσαι καὶ δύο παιδικὰς τοῖς ὀκταέτεσι παιδίοις | ||
| πεπονθότας τὰς ἐντολὰς [ τε ] τὰς Δαρεῖός οἱ ἀποστέλλων ἐνετέλλετο , μήτε κτείνειν μηδένα Σαμίων μήτε ἀνδραποδίζεσθαι ἀπαθέα τε |
| ἀρχόμενος εἶπον , ἥτις συνεργηθεῖσα χρόνωι δυσεξίτητον αὐτῆς τὴν κατοχὴν ἀπείργασται , ὥστε τὴν μὲν ἀλήθειαν δοκεῖν λῆρον , τὸ | ||
| μυρία δὴ νοσήματα ἐκ τούτων ἀλγεινὰ μετὰ πλήθους ἱδρῶτος πολλάκις ἀπείργασται . πολλάκις δ ' ἐν τῷ σώματι διακριθείσης σαρκὸς |
| πέμπετε . τὸ δὲ “ κεχήνατε ” , ἐξαπατᾶσθε καὶ ἐνεοί ἐστε . Γ προσίτω Θέωρος : οὗτος ἐπὶ κολακείᾳ | ||
| πράγματα , ἆρ ' οὐκ ἄν , ὥσπερ νῦν οἱ ἐνεοί , ἐπεχειροῦμεν ἂν σημαίνειν ταῖς χερσὶ καὶ κεφαλῇ καὶ |
| . τοῦτο δ ' ἦν , οὗ μάλιστα ὁ Σκιπίων ἐπεθύμει , μηδενὸς αὐτοῖς ἐπιμιγνυμένου μηδ ' εἰσιόντος ἀγνοεῖν αὐτούς | ||
| βέλος ἐπὶ ἔλαφον καὶ κοιμωμένου Σατύρου τυγχάνει , κἀκεῖνος περιαναστὰς ἐπεθύμει συγγενέσθαι : Ποσειδῶνος δὲ ἐπιφανέντος ὁ Σάτυρος μὲν ἔφυγεν |
| τὰ βοηθήματα ταῦτα τὸ χρέος ἔχουσιν ὠφελῆσαι , ὥσπερ πέτραν κοιλαίνει ῥανὶς ὕδατος ἐνδελεχής . οὐ δεῖ γοῦν ἀλλάσσειν τὰ | ||
| , χολῆς ὀλίγον συνέψει : τοῦτο τὰ ὑπερσαρκέοντα καθαίρει καὶ κοιλαίνει , καὶ οὐ δάκνει . Ἄλλο : ποίη ἡ |
| : καὶ γὰρ αὐτὴ τοῦτο κεκέλευκεν : ἐγὼ δὲ ἔρημος βιώσομαι , πάντων αἴτιος ἐμαυτῷ γενόμενος . ἀπώλεσέ με κενὴ | ||
| τοῖς θεοῖς : ἂν γὰρ πάθῃς τι , πῶς ἐγὼ βιώσομαι ; Πεῖραν ἐπεθύμουν θατέρου βίου λαβεῖν , ὃν πάντες |
| . ἐτετύπειμεν ἐτετύπειτε ἐτετύπειϲαν Ἀορίϲτου αʹ Ἑν . ἔτυψα ἔτυψαϲ ἔτυψε Δυ . ἐτύψατον ἐτυψάτην Πληθ . ἐτύψαμεν ἐτύψατε ἔτυψαν | ||
| τὸν ἀόριστον ἐκ τοῦ ἰδίου ὁριστικοῦ τρίτου προσώπου γίνεσθαι , ἔτυψε ἐκεῖνος τύψε σύ , ἀλλ ' ἐκρατήθη Συρακουσίῳ ἔθει |
| καθάπτοιντο λέγοντες ὅτι ἐν τοῖς μάλιστα Ἀθηναίων ἐγὼ αὐτοῖς ὡμολογηκὼς τυγχάνω ταύτην τὴν ὁμολογίαν . φαῖεν γὰρ ἂν ὅτι “ | ||
| εὖ ποιῆσαι καὶ αὐτὸν μηδὲν βλαβῆναι . προξενῶν μὲν γὰρ τυγχάνω τῶν Ἡρακλεωτῶν , βούλοιο δ ' ἄν , ὡς |
| πράγματα παρασχὼν ὑμῖν καὶ διοχλήσας . ἀλλ ' ἐγὼ μὲν εἴσειμι , ὅταν εἰσίω , ὅπως ἄν τι νουθετήσαιμι καὶ | ||
| καὶ νεκρός , νυνὶ δὲ πλουτεῖς . Εὐκαταφρόνητος τῇ στολῇ εἴσειμι καὶ ταῦτ ' εἰς γυναῖκας . Ὡς ἡδὺ πρᾶος |
| ἀδικεῖ πολὺν ἤδη χρόνον , καὶ τοῦτ ' αὐτὸς ἄριστα σύνοιδεν αὑτῷ : οἷς γὰρ οὖσιν ὑμετέροις ἔχει , τούτοις | ||
| . καίτοι τί αὐτὸν οἴεσθε πεποιηκέναι περὶ ὧν οὐδεὶς αὐτῷ σύνοιδεν ἀλλ ' αὐτὸς μόνος διεχείριζεν , ὃς ἃ δι |
| τοῦτο δὲ ἕτερον ἀμφοῖν . Πολλαχῇ δὲ καὶ ὁ λογισμὸς εἶδε τὸ ἐν ἑτέρῳ κρίμα καὶ σύνεσιν ἔσχεν ἑτέρου πάθους | ||
| αὐτῷ μένειν παρ ' ἑαυτόν . ὁ δὲ Κῦρος ὡς εἶδε πολλοὺς ἱππέας ἀντίους , ἤρετο : Ἦ οὗτοι , |
| . ἐγὼ δὲ ταύτας λαβεῖν ἀξιῶ κατὰ νοῦν , ὅπως ἐπέγραψά μου τὸν λόγον . ταύτην τοίνυν αὐτὰς συγγνώμην αἰτήσας | ||
| . ἐγὼ δὲ ταύτας λαβεῖν ἀξιῶ κατὰ νοῦν , ὅπως ἐπέγραψά μου τὸν λόγον . ταύτην τοίνυν αὐτὰς συγγνώμην αἰτήσας |
| ἐρεῖ : καὶ μὴν εἰ ἠβουλόμην προδοῦναι , οὐκ ἂν εἴων τοὺς πολεμίους στῆσαί μου εἰκόνα , ἵνα μὴ κατάφωρος | ||
| ἐς Μακεδονίαν ἐβιάσαντο ἀποσταλῆναι , διδόναι δὲ αὐτοὺς ἐν Ἀμφικτύοσιν εἴων λόγον . τότε δὲ ἐκ τοῦ Ἀχαιῶν ἔθνους ὅντινα |