| γένος : κατὰ γὰρ τῶν δύο σημαινομένων φέρεται τὸ τίνα Φῇς εἶναι . ὅθεν ὁ ἐπιστήμων ἐπανορθοῖ αὐτόν . ἐμπειρίαν | ||
| γένος : κατὰ γὰρ τῶν δύο σημαινομένων φέρεται τὸ τίνα Φῇς εἶναι . ὅθεν ὁ ἐπιστήμων ἐπανορθοῖ αὐτόν . ἐμπειρίαν |
| , ἐφ ' οἷς ἡσθήσεσθαι τὸν Τυρρηνὸν ὑπελάμβανεν , ἔπειτα ἐξηγητὴν αὑτῷ γενέσθαι ἠξίου σημείων τινῶν καὶ τεράτων νεωστὶ τοῖς | ||
| , φάγωσιν ὁππότε θῆρα ] ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν ἐνταῦθα τὸν ἐξηγητὴν δατεόνται καὶ μερίζονται τὸν θῆρα , ἤτοι μᾶλλον κατατρώγουσι |
| τε καὶ αἰδοῦς ὄντι μεστῷ , πολλὴν δυσχέρειαν εἶχεν . Ἀποκρίνεται γοῦν , ἠρέμα διωσάμενος τὸν ἄνθρωπον , ὅτι Καῖσαρ | ||
| τῷ εἶξαι τῷ καλῷ καὶ πρὸς τὰ αἰσχρὰ ἀντιβλέψαι . Ἀποκρίνεται ὁ Ἀθηναῖος ξένος , ὅτι καὶ πόλεως τὸ καλούμενον |
| διάτονον ἔντραχυ καὶ ὑπάγροικον . ἀλλὰ δὴ πάλιν τὸ μὲν ἁρμονικὸν μέλος τῶν μελῳδουμένων ἀδιαίρετόν ἐστι , τὸ δὲ διάτονον | ||
| τέλειος γὰρ ὁ κηʹ . τῇ δὲ εʹ κατὰ τὸν ἁρμονικὸν ἀποδειχθέντα τὸν λεʹ καὶ ἡ κατὰ ἰσχὺν πᾶσα ἐπίδοσις |
| ἀνεπαχθῶς καὶ οὐκ ἤλεγχε τὸν ἁμαρτάνοντα . Πρὸς μέντοι τὸν ἐρωτήσαντα πηνίκα ἔξεισιν , Τίς γὰρ ἄν , ἔφη , | ||
| , ἀκούσας καὶ μαθὼν καὶ ἐκμελετήσας ἰέναι πάλιν ἐπὶ τὸν ἐρωτήσαντα , ἀναμαχούμενος τὸν λόγον . νῦν οὖν , ὃ |
| σατράπαι τοῖν δυοῖν ἐστιν ἀποδεικτική , πλέον μὲν ἔχουσα τὸ ἀποδεικτικὸν τοῦ δυνατοῦ τῶν Ἀθηναίων , συνθεωρουμένη δὲ καὶ τὴν | ||
| , καὶ τὸν πυκνὸν καὶ σύντομον , οὐδὲν δὲ ἧττον ἀποδεικτικὸν , παῦρα μὲν , ἀλλὰ μάλα λιγέως : οἶδεν |
| ἐν ἱστορουμέναις λέξεσιν : ὡς ἔχει τὸ Αἴας , ὄνομα κύριον : τὸ αἶα ὃ δηλοῖ τὴν γῆν ἐκ τοῦ | ||
| ; Ὅτι , φησίν , πᾶσα ἡ κτίσις φοβεῖται τὸν κύριον , τὰς δὲ ἐντολὰς αὐτοῦ οὐ φυλάσσει . τῶν |
| ἀγαθὸς εἶναι , καίτοι γε οὐκ ἧν , ἀλλ ' ἐπέκρυπτεν αὐτὸν ἡ τοῦ βασιλέως ἀρετή . Μόνος τοίνυν ἔμεινεν | ||
| . τούτων γὰρ οὐδὲν εἴχομεν ἀναγράφειν , ὅτι τὸ μὲν ἐπέκρυπτεν ἴσως Αἰδέσιος αὐτὸς διὰ τοὺς χρόνους , τὰ δὲ |
| δύνασθαι τὸ φρονεῖν ἄμεινον ἄλλος μὲν γάρ τ ' εἶδος ἀκιδνότερος πέλει ἀνήρ , ἀλλὰ θεὸς μορφὴν ἔπεσι στέφει . | ||
| ἂρ φρένας οὔτ ' ἀγορητύν . ἄλλος μὲν γὰρ εἶδος ἀκιδνότερος πέλει ἀνήρ , ἀλλὰ θεὸς μορφὴν ἔπεσι στέφει : |
| τῶν Πλατωνικῶν , καὶ διὰ τοῦτο εἶπεν ὡς ἀξιοῦσιν . Βούλονταί τινες εἰς συμφωνίαν ἀγαγεῖν Ἀριστοτέλην καὶ Πλάτωνα τοιούτοις κεχρημένοι | ||
| τῶν Πλατωνικῶν , καὶ διὰ τοῦτο εἶπεν ὡς ἀξιοῦσιν . Βούλονταί τινες εἰς συμφωνίαν ἀγαγεῖν Ἀριστοτέλην καὶ Πλάτωνα τοιούτοις κεχρημένοι |
| γε μὴ ἐθέλοντος . τὸ μὲν οὖν δὴ δεθὲν πᾶν λυτόν , τό γε μὴν καλῶς ἁρμοσθὲν καὶ ἔχον εὖ | ||
| ἐμοῦ γε ἐθέλοντος . τὸ μὲν οὖν δὴ δεθὲν πᾶν λυτόν , τὸ δέ γε μὴν καλῶς ἁρμοσθὲν καὶ ἔχον |
| ἦν δὲ σχολὴ φιλοσόφων Μεγαρικῶν λεγομένη , διαδεξαμένων Εὐκλείδην Μεγαρέα Σωκρατικόν , ὡς Στράβων ἐνάτῃ . τὸ θηλυκὸν ἐπὶ τῆς | ||
| Φαίδωνα μὲν τὸν Ἠλεῖον οἱ Ἠλειακοὶ διεδέξαντο , καὶ τοῦτον Σωκρατικόν , ὧν ἦν καὶ Πύρρων , Μενέδημον δὲ τὸν |
| τὸν Περσῶν θεὸν ἔνοικόν τε καὶ ἐραστὴν ὁ τόπος καὶ μάντιν τῆς μελλούσης τύχης οὐδὲν τοῦ Καμβύσου πρὸς τὴν πρόρρησιν | ||
| οὗτος ἥττηται . Τῶν τοίνυν εἰρημένων μοι τὰ πολλὰ καὶ μάντιν ἐποίει με , οὐχ ὁ Λητοῦς καὶ Διὸς οὐδ |
| . καὶ ἐπειδὴ μὲν ὀνομάζεται , ἔχει ἐκ τοῦ ὀνόματος ὅρον τὸν λέγοντα φιλοσοφία ἐστὶ φιλία σοφίας , ἐπειδὴ δὲ | ||
| μόνων ἄν τις παραδειγμάτων θηράσειεν : λύσεις οὖν οὕτως τὸν ὅρον , ὅτι τὸ νεῦσαι οὐκ ἐξειπεῖν ἐστι : τί |
| λοιπόν . . ἐπαινεῖς ] θαυμάζεις λίαν , εἶναι . σοφώτατόν ] λέγεις . ὢ ] φεῦ . . τί | ||
| καὶ τὸ νοῆσαι , ὅτι δεῖ κατὰ καιρὸν σιωπῆσαι , σοφώτατόν ἐστι πρᾶγμα . εἰ δ ' ὄλβον ἢ χειρῶν |
| ' ἠνιάθην , ὅτι ὄνειρος ἦν ἄρα . ἀβαρὲς γὰρ ὅρκος χρῆμα σοί γ ' εἶναι δοκεῖ , ὃ παντὸς | ||
| τελευτῶν ἐπέθηκας ὡς κατασύραις ἡμᾶς ἐν τοῖς γράμμασι , καὶ ὅρκος ἐπῆν . ἐσκόπουν οὖν , ὅπως ἄν σοι τοῦτο |
| ὁ Δημήτριος ἔστιν οὗ μεμνήμεθα πολλάκις , ὁ τὸν Τρωικὸν διάκοσμον ἐξηγη - σάμενος γραμματικός , κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον | ||
| ὡς κατεφθαρκότα τὰ πατρῶια , ἐπειδὴ ἀναγνοὺς αὐτοῖς τὸν Μέγαν διάκοσμον καὶ τὰ Περὶ τῶν ἐν Ἅιδου εἶπεν εἰς ταῦτα |
| πρῶτον μὲν ὅτι Ῥωμαῖος , οἱ δὲ Ῥωμαῖοι τὸν Αἰνείαν ἀρχηγέτην ἡγοῦνται , ἔπειτα ὅτι Ἰούλιος ἀπὸ Ἰούλου τινὸς τῶν | ||
| ἡγεμόνα καὶ βοηθὸν καλοῦντας , ὥσπερ εἰκὸς τὸν ἁπάντων κρατοῦντα ἀρχηγέτην καὶ τέλειον μόνον αὐτὸν ὄντα τῶν πάντων . Ἔστω |
| , καὶ οὐκ ἐκπληκτικόν , ἀλλ ' ἀντὶ τοῦ ὦ πρόμαχε . τὸ ἰὼ ἐκπληκτικὸν ἅμα καὶ κλητικόν . πρόμαχε | ||
| δή : ἐπεύχομαι δὴ κατὰ ταῦτα εὐτυχεῖν σε , ὦ πρόμαχε τῶν ἐμῶν δόμων , ὦ προπολεμῶν τῆς οἰκίας ἡμῶν |
| ἔργων ἃ ἄλυτα ἐμοῦ μὴ θέλοντος , τὸ μὲν οὖν δεθὲν πᾶν λυτόν ” εἰ τοίνυν οὔκ ἐστιν ἄθεος Πλάτων | ||
| ἄλυτα ἐμοῦ γε μὴ θέλοντος . τὸ μὲν οὖν δὴ δεθὲν πᾶν λυτόν , τό γε μὴν καλῶς ἁρμοσθὲν καὶ |
| ἓξ ἐγένετο , ὡς ἕβδομον τὸν τομέα εἶναι λόγον , διαστέλλοντα τὰς τριάδας , μέσον αὐτὸν ἱδρυμένον . τὸ παραπλήσιόν | ||
| ἀστεῖον οὐ μόνον κριτὴν εἶναι τῶν διαφερόντων , διακρίνοντα καὶ διαστέλλοντα ἐξ ὧν γίνεταί τινα καὶ τὰ γεννώμενα , ἀλλὰ |
| ἔλαχον καὶ ἐγώ . Πρῶτον μὲν οὖν ὑμῖν Δεκελειέων οὓς ἠρόμην μάρτυρας παρέξομαι , ἔπειτα δὲ καὶ τῶν ἄλλων τῶν | ||
| Τοὐντεῦθεν ἤδη ἀπορίας μεστοὶ ἦμεν ἅπαντες : κἀγὼ προσπαίζων αὐτοὺς ἠρόμην , Βούλεσθε , ἔφην , ἐπειδὴ ἡμεῖς ἐν ἀπορίᾳ |
| τὸν Καλλατιανὸν Δημήτριον Ἱερώνυμόν τε καὶ Ἀντίγονον καὶ Ἡρακλείδην καὶ Ἡγησιάνακτα καὶ ἄλλους μυρίους : ὧν ἁπάντων εἰ τὰ ὀνόματα | ||
| τρωικοῦ διακόσμου εὐφώνους φησὶ γίνεσθαι τοὺς μὴ σύκων ἐσθίοντας . Ἡγησιάνακτα γοῦν τὸν Ἀλεξανδρέα τὸν τὰς ἱστορίας γράψαντα κατ ' |
| : ταύταις ταῖς σκηναῖς , ὁ δὲ Πολυμήστωρ ἀναφορικῶς νοήσας ἐρωτᾷ : ποῦ δὲ αἱ στέγαι αὗται , ἃς λέγεις | ||
| . Ταύτην αὐτῷ ἀπόδος καὶ ὅ τι ἄν σε τούτων ἐρωτᾷ , ᾗ γέγραπται σύμφαθι . καὶ γὰρ ἐγὼ ἐπιστέλλω |
| τοὺς λόγους οὓς ἐδημηγόρεις ἐν τῷ πολέμῳ , καταρώμενος καὶ διομνύμενος μηδὲν εἶναι σοὶ καὶ Φιλίππῳ πρᾶγμα , ἀλλ ' | ||
| νον . εἶτ ' ἐπὶ πᾶσι προσέθηκε τὸν γῦπα , διομνύμενος ἦ μὴν αὐτὸς ἑωρακέναι ἀναπτάμενον ἐκ τῆς πυρᾶς , |
| αἰθέριος ὡς τέλειος κατείληφε τὸν τρία , ὁ δ ' ὑλικὸς ὡς ἀτελὴς καὶ παθητικὸς ἔστερξε τὴν δυάδα . ἀλλὰ | ||
| ; Ὁ καλὸς κόσμος , οὐκ ἔστι δὲ ἀγαθός : ὑλικὸς γάρ , καὶ εὐπάθητος , καὶ πρῶτος μὲν πάντων |
| . 〚 ἀπολιπόντε ποι : Τὸ ποι ἐνταῦθα οὐκ ἔστιν ἐρωτηματικὸν , ἀλλ ' ἀόριστον : ἐπὶ μὲν γὰρ κινήσεως | ||
| . ἔχω : Κέκτημαι . ὁποῖον : Ἀττικόν . . ἐρωτηματικὸν ἀντὶ τοῦ ποῖον . . 〚 οὐκ ἐς κόρακας |
| λέγων ὧδε : ἔστιν δ ' ὅπου μὲν ὁ κάλαμος πέφυχ ' ὅδε φέτωμ ' ἄορνον . οὑξ ἀριστερᾶς δ | ||
| σῶφρον γὰρ ὄμμα τοὐμὸν Ἑλλήνων λόγος πολὺς διήκει . καὶ πέφυχ ' οὕτως , γύναι , κοσμεῖν τ ' ἐμαυτὸν |
| πάντ ' ἐπέοικεν ” , οὐκ ἄδηλον ὅτι κατὰ τὸ παραδειγματικὸν ἰδίωμα καὶ ὁ ἀριθμὸς κέκληται καὶ μάλιστα πάντων ὁ | ||
| δὲ ἔχει καὶ τὸ ἀγένητον πρὸς τὸ γενητὸν καὶ τὸ παραδειγματικὸν πρὸς τὸ εἰκονικόν , καὶ τὸ λογικὸν πρὸς τὸ |
| ὃν ἀναφέρεται τὸ εἰρημένον , ὡς ἐπὶ Πιττακὸν μὲν τὸν Μιτυληναῖον τὸ χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι , εἰς Χίλωνα δὲ τὸν | ||
| εἰς τὴν ἐκείνων ἀνάληψιν μετηνέχθησαν . Ἀρχαιάνακτα γοῦν φασι τὸν Μιτυληναῖον ἐκ τῶν ἐκεῖθεν λίθων τὸ Σίγειον τειχίσαι . τοῦτο |
| αὐτὸν τοῦτον ὀνομάζουσι Γεβελέϊζιν . Διὰ πεντετηρίδος δὲ τὸν πάλῳ λαχόντα αἰεὶ σφέων αὐτῶν ἀποπέμπουσι ἄγγελον παρὰ τὸν Σάλμοξιν , | ||
| Θηραίοισι δὲ ἕαδε ἀδελφεόν τε ἀπ ' ἀδελφεοῦ πέμπειν πάλῳ λαχόντα καὶ ἀπὸ τῶν χώρων ἁπάντων ἑπτὰ ἐόντων ἄνδρας , |
| , ὡς ἐκφαίνουσα τὰς κῆρας ταῖς ψυχαῖς , ὧν ἐστι παρεκτικὴ , καὶ ἀναγκαίας δεικνῦσα δι ' ἑαυτὴν ἠλογημέναις αὐταῖς | ||
| πάντ ' ἔχειν δυνάμει ἐν ἑαυτῇ καὶ μηδενὸς προσδεῖσθαι , παρεκτικὴ δὲ ἄλλως καὶ εἰδοποιὸς ὑπάρχει τοῖς ἄλλοις ἅπασι κατὰ |
| περὶ τούτων . ἀλλὰ τί οὐκ ἀπεκρίνω τὸ ἐξ ἀρχῆς ἐρώτημα ; Τὸ ποῖον ; Εἰπέ , εἰσί τινες ἀνθρώπων | ||
| τὸ σοφιστικὸν συκοφάντημα τῶν ἐρωτώντων , τὸ μηδὲν συλλογισαμένους μὴ ἐρώτημα ποιεῖν τὸ τελευταῖον , ἀλλὰ συμπεραντικῶς καὶ ἀποφαντικῶς ἐπάγειν |
| γενέσθαι , σοί τε οὕτως ἀκοῦσαι ὡς μὴ λυπηθῆναι τὸν εἰπόντα . Ἄγε δή , καθάρας σαυτὸν ἀπὸ πάντων τῶν | ||
| τῶν ὑμετέρων ἀνδρείᾳ ὅπλων τε καὶ σωμάτων . ” τοιαῦτα εἰπόντα τὸν Σεβῆρον εὐφημήσαντες οἱ στρατιῶται , καλοῦντες Σεβαστὸν καὶ |
| πυρῶδες , στερεὸν , ἀμετάτρεπτον , θυμικὸν καὶ ὀργίλον , ἀρχικὸν , δυσυπότακτον , ἀσελγὲς καὶ τετράπουν : κόσμου μὲν | ||
| , αὐτὴ δὲ ἡ γραμμὴ ἕλιξ καλεῖται . καὶ τὸ ἀρχικὸν αὐτῆς ἐστι σύμπτωμα τοιοῦτον . Ἥτις γὰρ ἂν διαχθῇ |
| : ἔστι δὴ ὁ θ καὶ ὁ ιϚ : καὶ τάσσω τὸν μὲν ἐλάχιστον ʂ α , τὸν δὲ μέσον | ||
| , ἐάν τε πάλιν Μο ζ , γίνεται ⃞ος . τάσσω οὖν πάλιν αὐτοὺς ἐν ΔΥ , καὶ τὸν μὲν |
| τὸν αὐτὸν λόγον μάλιστά ἐστιν ὁ πρῶτος θεὸς πρὸς τὸν δημιουργόν . Ὁ μέν γε ὢν σπέρμα πάσης ψυχῆς σπείρει | ||
| καὶ λαβόντες ἀθάνατον ἀρχὴν θνητοῦ ζῴου , μιμούμενοι τὸν σφέτερον δημιουργόν , πυρὸς καὶ γῆς ὕδατός τε καὶ ἀέρος ἀπὸ |
| τε - θνηκότες δὲ ἀφῃρήμεθα ἅπερ οὐκ ἔστιν ἡμέτερα . ὑπερόρα τοίνυν καὶ χρημάτων καὶ σώματος , ἀθανάτου δὲ πράγματος | ||
| ἀνέχου . ὧν τῶν ἐπαίνων καταφρονεῖς , καὶ τῶν ψόγων ὑπερόρα . θησαυρὸν κατατίθεσθαι μὲν οὐ φιλάνθρωπον , ἀναιρεῖσθαι δὲ |
| οἱ μὲν γὰρ ἔφασαν δεῖν ὡς ἐμφύλιον φόνον πεπραχότα τὸν Τιμολέοντα τυγχάνειν τῆς ἐκ τῶν νόμων τιμωρίας , οἱ δὲ | ||
| ἀποστεῖλαι τὸν στρατηγόν . ἔδοξεν οὖν τῷ συνεδρίῳ πέμπειν τὸν Τιμολέοντα καὶ πρὸς τὸ κατορθῶσαι τὴν πρᾶξιν ξένας τινὰς καὶ |
| διὰ τὴν μίμησιν τῶν ἀνδρῶν Μιμαλλόνας . Φίλιππος ἐπὶ στρατοπέδου Δόκιμον Ταραντῖνον λουτρῷ θερμῷ χρησάμενον τὴν ἡγεμονίαν ἀφείλετο , φήσας | ||
| δεξομένους ? [ ] ἐπὶ τὴν ἀρχὴν τὸν ? [ Δόκιμον ] . καὶ οἱ ? μεν ? \ πρὸς |
| συνέγνω ἂν αὐτῇ ὁ Ἀπόλλων . διατί δὲ προὐτίμησε τὸν Ἴσχυν τοῦ Ἀπόλλωνος ; Ἀκουσίλαός φησιν , ὡς κατὰ δέος | ||
| , Ἐλάτῳ δέ φασιν εἶναι πέντε , Αἴπυτον Περέα Κυλλῆνα Ἴσχυν Στύμφηλον . ἐπὶ δὲ Ἀζᾶνι τῷ Ἀρκάδος τελευτήσαντι ἆθλα |
| δὲ εὐγενὴς μετρίαν ἄσκησιν προσλαβοῦσα , ἔτι δὲ τὸν ἀφθόνως διδάξοντα , ῥᾳδίως ἔρχεται πρὸς τὴν τελείαν ἀνάληψιν τῆς ἀρετῆς | ||
| καπηλεῖα τὰς τούτων διατριβάς : ἠξίου γὰρ τὸν πλούτου καταφρονεῖν διδάξοντα πρῶτον αὑτὸν παρέχειν ὑψηλότερον λημμάτων . ἀμέλει καὶ πράττων |
| καὶ ταὐτόματον διὰ τοιαύτας αἰτίας . τὸ τῆς Ἀθηνᾶς ἄγαλμα Φειδίας μὲν κατεσκεύαζε , Περικλῆς δὲ ὁ Ξανθίππου καθεσταμένος ἦν | ||
| ὡς ἐπ ' ἐξειργασμένοις ἦγον ἐς τροπαίου ποίησιν . τοῦτον Φειδίας τὸν λίθον εἰργάσατο ἄγαλμα μὲν εἶναι Νεμέσεως , τῇ |
| δυστυχῶν , καὶ ἐπὶ ποῖον ὅριον , καὶ ἐπὶ ποῖον δεκανόν , καὶ ἐπὶ ποῖον ἐνατημόριον , καὶ ἐπὶ ποίαν | ||
| ὁ τὸν κλέπτην δηλῶν Ἄρης ἐπέχων τοῦ Κριοῦ τὸν τρίτον δεκανόν : λέγομεν ὅτι τῷ μεγέθει μέσος ἐστὶν ὁ κλέπτης |
| Σώκρατες , ὡς λέγοντος ὅτι δεῖ ἑκάστην τῶν τεχνῶν τὸν φιλοσοφοῦντα ἐπίστασθαι ἀκριβῶς ὥσπερ αὐτὸν τὸν τὴν τέχνην ἔχοντα , | ||
| μητρὶ ὅμοιος . Τὸν δὲ Κυνικὸν τὸν ἐν ἄρκτου δέρματι φιλοσοφοῦντα οὐχ Ὁνωρᾶτον , ὥσπερ ὠνομάζετο , ἀλλ ' Ἀρκεσίλαον |
| ὡς αἰσχροποιοῦντος . Τιμαῖος δὲ ὁ Ταυρομενίτης καὶ Ἀριστοτέλη τὸν φιλόσοφον ὀψοφάγον φησὶ γεγονέναι . καὶ Μάτρων δ ' ὁ | ||
| ἤδη περὶ τὰ βασίλεια , στολήν τε ἁβροτέραν ἢ κατὰ φιλόσοφον περιχεόμενος , καὶ πρὸς τὰς ἐντεύξεις ὢν χαλεπώτερος καὶ |
| δὲ πρὸς Ῥωμαίους εἰρήνην ἀσπάζεσθαι . ὁ δὲ τὰ δῶρα ἀποκομίζων οὐ κατὰ τάξιν ἑκάστῳ τῶν βασιλέων τοῦ ἔθνους δίδωσιν | ||
| χρυσίον ἔχων τοσοῦτο , παῖδας , ἥκεις δεσπότηι ταῦτ ' ἀποκομίζων ; κοὐκ ἀπέδρας ; ποταπός ποτ ? [ ' |
| αἴτιον τῆς ὑγείας τὸν ἰατρόν , κοινότερον δὲ ὅταν τὸν τεχνίτην . πάλιν ἢ καθ ' αὑτὸ ἢ κατὰ συμβεβηκός | ||
| ῥᾷον γὰρ τεχνίτῃ ὕλην ἑαυτῷ προσάγεσθαι ἢ τὸ ἔμπαλιν ὕλῃ τεχνίτην . τὸ δὲ σπέρμα καὶ θήλεων καὶ ἀρσένων ὅσον |
| καὶ ἀνακραθῆναι αὐτῷ ὀρεγομένου , δεῖ προστεθῆναι τῷ πάθει τούτῳ ἐπιστάτην λόγον , ἵνα ἀρετὴ γένηται , καὶ μὴ νόσος | ||
| αἰγιαλόν . μετὰ δὲ ταῦτα ἐπὶ μὲν τῶν ἔργων κατέλιπεν ἐπιστάτην Λεπτίνην τὸν ναύαρχον , αὐτὸς δὲ μετὰ τῆς πεζῆς |
| ' ὅτῳ παρὰ τοῦ θεοῦ τὸ σκῆπτρον καὶ ὃς ἐκείνου μιμητὴν αὑτὸν πεποίηκεν , οὗτος ταῦτα μαρτυρεῖ προσέχων τε τοῖς | ||
| δὲ ἐν ηʹ ζῴων ἱστορίας τὸν ὦτόν φησι κόβαλον καὶ μιμητὴν ὄντα ἀντορχούμενον ἁλίσκεσθαι . Κοινὸν γραμματεῖον καὶ ληξιαρχικόν : |
| , οὗτος τὴν ὕβριν τῆς πατρίδος ἐκδικῶν κανθαρίσιν ὑπήλειψε τὸν Δέκιον καὶ τῆς ὁράσεως αὐτὸν ἀπεστέρησε καὶ φεύγει ἐκ Μεσσήνης | ||
| Ἀθήνησι Φρυνίχου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Τῖτον Μάλλιον Τορκουᾶτον καὶ Πόπλιον Δέκιον . ἐπὶ δὲ τούτων Φίλιππος ὁ βασιλεὺς πεφρονηματισμένος τῇ |
| ψευδογράφος πρὸς τὸν γεωμέτρην ὁ ἐριστικὸς καὶ σοφιστικὸς πρὸς τὸν διαλεκτικόν : ἐκ γὰρ τῶν αὐτῶν τῇ διαλεκτικῇ παραλογίζεται , | ||
| . ̈ . . ὁ δὲ Κλεάνθης ἓξ μέρη φησί διαλεκτικόν , ῥητορικόν , ἠθικόν , πολιτικόν , φυσικόν , |
| τῶν ἐμῶν ὁ πατὴρ πρὶν ἐστέρησεν , ἐκεῖνος μεριμνάτω καὶ ἀπολογείσθω σοι περὶ τούτου : θάρσει γέροντος χεῖρα : διὰ | ||
| [ ] ! τα . Ἑρμίας : κύριε [ ] ἀπολογείσθω ? ? ? ? Κ [ ] [ ] |
| ἐστιν ἐκ Μώμου . οὐδὲν δὲ χεῖρον ὁλόκληρον θεῖναι τὸ ἰαμβεῖον , ὅπερ οὕτως ἔχει Ἄρης ὁ λῃστὴς σὺν δορὶ | ||
| πράττειν ἐν τῇ πόλει , καὶ ἀτεχνῶς κατὰ τὸ Αἰσχύλου ἰαμβεῖον μόνη ἐν τῇ πρύμνῃ καθῆσθαι τῆς πόλεως , πάντα |
| καὶ ἀπόφανσις καὶ λόγος . καὶ αὕτη μέν ἐστιν ἡ ἀπαρίθμησις : τὸ δὲ θεώρημα τοιοῦτόν ἐστιν , ὅτι δ | ||
| δίκαιον ὡς παντάπασιν ἀπαραίτητοι γʹ◄ μανθάνομεν δέ γε κτλ . ἀπαρίθμησις τῶν τῆς κινήσεως εἰδῶν . μανθανομέν γε κτλ . |
| αἰσθήσεσιν ἐπικρίνοι ἂν τὰ τῶν κινήσεων καὶ ἀλλοιώσεων μέτρα . Νοῦ δ ' ἂν εἴη πάντως ἀκραιφνοῦς ἔργον τοῦτο , | ||
| ! ! ] οντα ? ἄνευ ? [ ] τοῦ Νοῦ ? [ ± ] ομένωι ? [ ! ! |
| χέρσος θαλαττωθεῖσα μυριοφόροις ναυσὶν ἐμπλεῖται . ἦ τὴν περὶ τὸν ἱερώτατον Σικελικὸν πορθμὸν ᾀδομένην ἱστορίαν ἀγνοεῖτε ; τὸ μὲν παλαιὸν | ||
| ' εἶναι ” τὸν δεδομένον δίδωμι ” , κατὰ τὸ ἱερώτατον Μωυσέως γράμμα τοῦτο : „ τὰ δῶρά μου , |
| τὰ λεγόμενα [ ] δοκοῦσι ? τὸν ? ? ? Ζᾶνα παρὰ τοῦ αὑτοῦ [ ] πατρὸς [ τὴν ] | ||
| . [ χρὴ ὧδ ] ' ἔχοντα οὐκ ἀκούειν τὸν Ζᾶνα ? [ ! ! ! ! ! ! ! |
| , ἀκόσμητος καθημένη . ταῦτα καὶ λαμπροτέραν αὐτὴν ἀπεδείκνυε . πυθομένης δὲ τῆς βασιλίδος ὁπότερον ἄνδρα βούλοιτο μᾶλλον , οὐδὲν | ||
| αὐτοῖς προσοίσειν ὑπισχνούμενος εἰς θυσίαν . τῆς δὲ γυναικὸς αὐτοῦ πυθομένης : ” καὶ ποῦ σοι ταῦτα , ἢν ὑγιάνῃς |
| ἐγκρατεύσασθαι καὶ ὅσα τοιαῦτα . ὧν πάντων ἄριστόν τε καὶ ἐξοχώτατον ἡ ἀπάθεια καὶ τὸ ἔξω γενέσθαι τῆς σαρκός , | ||
| . ἀλλ ' ἀρισθάρματον : ὁ νοῦς : ἀλλ ' ἐξοχώτατον ἐκ τῶν ἁρμάτων γέρας ἐν Πυθῶνι παραγεγονὼς περιέβαλεν ὁ |
| τῆς προσδέσεως τοῦ τονίου . αὕτη ἡ κατασκευὴ κατ ' Ἀριστίωνά ἐστι τὸν Πασικράτους πατέρα , ἐπεί τοί γε κατ | ||
| τῆς προσδέσεως τοῦ τονίου . αὕτη ἡ κατασκευὴ κατ ' Ἀριστίωνά ἐστι τὸν Πασικράτους πατέρα , ἐπεί τοί γε κατ |
| συνέπεται διὰ τὸ πάσης ἐπιθυμίας καὶ σπουδῆς ὑπηρέτην τε καὶ διάκονον ἀπροφάσιστον εἶναι τὸν πλοῦτον . ἀλλ ' ἐγὼ λέγω | ||
| ἐλεῆσαι , ἀλλὰ θύρας ἀφαιρεῖν καὶ στρώμαθ ' ὑποσπᾶν καὶ διάκονον , εἴ τις ἐχρῆτο , ταύτην ἐνεχυράζειν : ἃ |
| καὶ μὴν καὶ τὸ πρῶτον καὶ μόνον αὐτὸν τὴν τοιαύτην ὑποστήσασθαι πραγματείαν , πρὸς τούτοις δὲ καὶ ὁ χαρακτὴρ ἤγουν | ||
| ἀποτελοῦνται , δευτέραν ταύτην διαφορὰν τῆς καθόλου κινήσεως ἀναγκαῖον ἦν ὑποστήσασθαι τὴν περὶ πόλους τοῦ κατειλημμένου λοξοῦ κύκλου καὶ εἰς |
| τὸν χρόνον ὃν ἔλαχον ἄνθρωποι ζῆν , ἀναλογίζεται δὲ καὶ σκοπεῖ τὰς παρὰ τὸν βίον ἡδυπαθείας . Σωκράτης μὲν οὖν | ||
| οὐ δόξειεν ἀπὸ φθόνου γίνεσθαι . εὖ λογίζεται ] ὀρθῶς σκοπεῖ τὰ πράγματα . ὃν δεῖ πόλλ ' ἀκοῦσαι : |
| τοῦ δικαίου τὸ ὅσιον . εἰ μὲν οὖν σύ με ἠρώτας τι τῶν νυνδή , οἷον ποῖον μέρος ἐστὶν ἀριθμοῦ | ||
| ὁρῶν ; ὥσπερ ἂν εἰ [ ἃ ] σύ με ἠρώτας τὰ νυνδή , διὰ τί ποτε καὶ τὸ ἀγαθὸν |
| ὥστε καὶ φαίνεσθαι μὴ τὸν Πυθαγόραν εὑρετὴν ὄντα τῶν ἀληθινῶν κοπίδων μηδὲ τὸν ὑφ ' Ἡρακλείτου κατηγορούμενον , ἀλλ ' | ||
| ὥστε καὶ φαίνεσθαι μὴ τὸν Πυθαγόραν εὑρετὴν γενόμενον τῶν ἀληθινῶν κοπίδων μηδὲ τὸν ὑφ ' Ἡρακλείτου κατηγορούμενον , ἀλλ ' |
| Ἡρακλέα : ὡς δὲ ᾔσθετο αὐτὴν ὁ Ἀλκιμέδων τεκοῦσαν , ἐκτίθησιν ἀπολουμένην ἐς τὸ ὄρος , σὺν δὲ αὐτῇ καὶ | ||
| πολυάϊκός τις λόγος φέρεται τῶν φιλοσόφων , ὃν καὶ Παρμενίσκος ἐκτίθησιν , ὡς ἄρα πέντε τάλαντα λαβὼν παρὰ Κορινθίων Εὐριπίδης |
| οὐσίαν ἐπιβλέπειν παντὸς ὁτουοῦν , ἔπειτα περὶ τῶν συμβεβηκότων : ἐπισκοπεῖ δὲ αὐτὸ μὲν ὅ ἐστιν ἕκαστον ἢ ἄνωθεν διαιρετικῶς | ||
| θηλείας ἀναγομένης τεκεῖν , ὁ δεινὸς ἐκεῖνος ἀγχοῦ μάλα παρακαθήμενος ἐπισκοπεῖ τὸν τόκον ἀτενεῖ τῷ βλέμματι , κἂν μὲν θῆλυ |
| τί ἂν ὄφελος γένοιτο τῆς διαφορᾶς τῶν ζητημάτων , ὅτι ἰδιωτικὸν ἢ ὅτι δημόσιόν ἐστιν . Μαρκελλίνου . Ἐσφάλησαν , | ||
| ἱστορίαν ἔχωμεν , ἀπ ' ἐκείνης ζητήσομεν : ἂν δὲ ἰδιωτικὸν ᾖ τὸ πρόβλημα , κατὰ παράλειψιν διασύροντες φήσομεν ἐγὼ |
| ἐμπλησθῆναι μὲν αἵματος τὸ διάδημα , τὸν δὲ Ἀλεξάνδρου μάντιν Ἀρίστανδρον φερομένῳ τῷ Λυσιμάχῳ καὶ ὧδε ἔχοντι ἐπειπεῖν , ὅτι | ||
| κεφαλήν , ὅντινα τοῖν ποδοῖν ἔφερε . καὶ Ἀλέξανδρος ἤρετο Ἀρίστανδρον τὸν μάντιν , ὅ τι νοοῖ ὁ οἰωνός . |
| κατ ' ἐπιστήμην ἀποδείξεων , ἡγεμόνα προστησάμενοι καὶ στρατηγὸν τὸν ἀρχιερέα καὶ προφήτην καὶ φίλον τοῦ θεοῦ Μωυσῆν πόλεμον ἀκήρυκτον | ||
| Ἡροδότῳ δὲ ἔστι καὶ τοῖς Ἴωσιν . ἀρχιέρεων : οὐκ ἀρχιερέα . Πλάτων ἑνδεκάτῳ Νόμων : ὀξεῖαν μέσην συλλαβήν . |
| ἀνακαλεῖσθαι κελεύουσι πάντας ἐφεξῆς τοὺς ἱππέας , δεκαδάρχην πρῶτον καὶ διμοιρίτην ἐπὶ τούτῳ καὶ ὅστις ἐν ἡμιολίῳ μισθοφορᾷ , ἔπειτα | ||
| , δεκαδάρχην μὲν τῆς δεκάδος ἡγεῖσθαι Μακεδόνα καὶ ἐπὶ τούτῳ διμοιρίτην Μακεδόνα καὶ δεκαστάτηρον , οὕτως ὀνομαζόμενον ἀπὸ τῆς μισθοφορᾶς |
| πόλιν ὀλιγαρχίας γενομένης . ἤδη οὖν ἠξίουν τοὺς πεντακισχιλίους καθιστάναι πολιτικόν : ἤγουν δημοκρατικόν . αὐθημερόν : ἤγουν ἐν μιᾷ | ||
| , εὐμετάβολον , μετοπωρινόν , ὑπόγειον κόσμου , δημόσιον , πολιτικόν , αὐξομειωτικόν : οἶκος Ἀφροδίτης , ὕψωμα Κρόνου περὶ |
| , αὐτίκα δὲ ἐκοιμήθη ὁ ἄνθρωπος . Μετὰ δὲ τὸν κλυστῆρα καὶ τὰ ἐνέματα καὶ ἐγκαθίσματα καὶ ἐμβροχὰς καταπλάσσειν ταῖς | ||
| ἀλγηδὼν τῶν τόπων , ἐπέχεται δὲ καὶ κοιλία καὶ τὸν κλυστῆρα παραδέχεσθαι οὐ δύναται , ἐὰν μὴ ἐπὶ γόνατα σχηματισθῶσιν |
| ἐκτεθειμένος ὡδί , ὡς ἐνταυθοῖ ὁ Ἀριστοτέλης ἐξέθετο , ἤγουν ὀρθότης ἡ κατὰ τὸ συμφέρον πρός τι τέλος , οὗ | ||
| βουλὴ ὀρθότης ἐστί . πρὸς δὲ τούτοις καὶ ἡ εὐβουλία ὀρθότης ἐστίν , ἥτις καὶ κυρίως ὀρθότης λέγεται βουλῆς , |
| τοῦ Περὶ γυναικὸς ἁρμονίας . Τὴν ἁρμονίην γυναῖκα νώσασθαι δεῖ φρονήσιός τε καὶ σωφροσύνης πλείην : κάρτα γὰρ ψυχὴν πεπνῦσθαι | ||
| . ἁρμονίην δὲ αὐτὴν ὧδε δοκέω , εἰ πλεῖος τελέθει φρονήσιός τε καὶ σωφροσύνης . οὐ γὰρ μοῦνον ὠφελήσει τὸν |
| αἰτοῦσιν ἀπέδωκε . τὸν δ ' ἐν Ῥώμῃ τοὺς λόγους διαθέμενον ὑπὲρ τῶν Κελτιβήρων ἰδίᾳ πρὸς αὑτὸν ἀνακαλέσας ἐπὶ πολὺ | ||
| ' , ἔφη , τοῦτον μὲν οὐδὲν κωλύει αὐτίκα νῦν διαθέμενον τὰ κτήματα ἔχειν ἀντ ' αὐτῶν τούτων ὧνπερ καὶ |
| ταῦτα ἐκείνου εἴδη . λείπεται τοίνυν μὴ κυρίως εἰρηκέναι τὸν Πορφύριον τὸ τρίγωνον τοῦ σχήματος εἶδος . πρὸς τοῦτο πάντες | ||
| ἐν πράγμασιν ἀλλὰ καὶ ἐν ταῖς φωναῖς σφάλλειν γινώσκουσαι τὸν Πορφύριον ἐπὶ τὰ συμβεβηκότα χωρεῖν ἀπέτρεψαν : τὰ γὰρ συμβεβηκότα |
| , ἐντειλάμενος τὰ λέγειν χρεόν , τῷ οὔνομα μὲν ἦν Σίκιννος , οἰκέτης δὲ καὶ παιδαγωγὸς ἦν τῶν Θεμιστοκλέος παίδων | ||
| παιδαγωγὸν οἶσθα τοῦ Κλεοφάντου , ὃς κἀμέ ποτε ἐθεράπευε : Σίκιννος αὐτῷ τοὔνομα . ἐκείνῳ μόνον τὸ χρῆναι μὴ μένειν |
| γὰρ ὄντως ὑπ ' ἀπορίας ἐν τοῖς νῦν λόγοις . Φέρε δή , περὶ ἑκάστου τῶν παρ ' ἡμῖν λαβὲ | ||
| οὐσίας ἀπορητέον τί ἑκάτερον καὶ τί τῆς γνώσεως διαφέρετον . Φέρε οὖν ἐξ ὑπτίας ἀπὸ τῶν ἐσχάτων ἐπὶ τὰ πρῶτα |
| . εὑρὼν δὲ τλήμων ἐν στεναῖς ἁμαξιτοῖς ἄκων ἔπεφνε Λάιον γεννήτορα . Σφιγγὸς δὲ δεινῆς θανάσιμον λύσας μέλος , ᾔσχυνε | ||
| τὸ τοῦ ξένου μᾶλλον . ἐρᾷ τε γὰρ καὶ τὸν γεννήτορα μυσάττεται τοιούτοις ἀκροθινίοις φρονοῦντα , ἃ δὴ καὶ ὁρᾷς |
| χαρίζονται , συχνότερον ἐπιστέλλειν . τοῦτο μὲν οὖν , ὦ μουσικώτατε , μὴ παύσῃ ποιῶν , μηδὲ ἀφαιροῦ με τοῖς | ||
| πάντ ' ἐγένοντο χαμαί . σὸν οὖν ἐστιν , ὦ μουσικώτατε , τὴν χιλιέτη μου ταύτην ζήτησιν ἀπολύσασθαι , Δημόκριτε |
| οἱ πρῶτοι μυθολογήσαντες τὰ περὶ τὸν Βελλεροφόντην τούτῳ τι παραπλήσιον αἰνίξασθαι . οὐ γὰρ ὅτι , οἶμαι , τόπου ὑψηλοτέρου | ||
| ὑμῖν , ὦ φίλοι , διήγημά τι πρὸς τὸ συμβὰν αἰνίξασθαι . ἦν νέος ἔτι Διόνυσος , καὶ κατὰ τοῦ |
| αὐτῷ : τῷ Σιτάλκῃ . νομίζοντες : ὑπολαμβάνοντες πρόξενον : προστάτην καὶ φροντιστήν ʃ φίλον . σφίσι : τοῖς Ἀθηναίοις | ||
| φέρε . κάλει δέ μοι πρῶτον πάντων τὸν τῆς Ζωβίας προστάτην , τῆς ὑποδεξαμένης αὐτόν , καὶ τοὺς πωλητάς , |
| καταστάσεως , φοβηθεὶς τῶν λόγων τὸν ὄχλον , ἀλλ ' ἐπαγγέλλεται μὲν περὶ τῆς δωροδοκίας εἰπεῖν , σιγᾷ δὲ τὸ | ||
| προστίθησι καὶ τὸ μικρὰ ἢ βραχέα περὶ τῶν ἐξαγωνίων ἐρεῖν ἐπαγγέλλεται , καὶ πρὸ Δημοσθένους ὁ Θουκυδίδης τοῖς τοιούτοις δείκνυται |
| . καὶ τό γε τούτου πρότερον , τὸ „ Ἑλλήνων ἀρχηγὸς „ ἀκριβῶς ἥρμοττεν αὐτῷ : πᾶσι γὰρ αὐτὸς ἦρξε | ||
| πρῶτος λέγεται τοῦτο μετελθεῖν τὸ εἶδος καὶ ὅλως εὑρετὴς καὶ ἀρχηγὸς γενέσθαι τοῦ τύπου τοῦ πολιτικοῦ : καὶ γάρ ἐστι |
| τινα ἐχρῆν μάλιστα μὲν ἐν τῷ ἑαυτοῦ λόγῳ παρασχέσθαι Μέλητον μάρτυρα : εἰ δὲ τότε ἐπελάθετο , νῦν παρασχέσθωἐγὼ παραχωρῶκαὶ | ||
| εἶπον , οὕτως οὐδὲ τὰ πυρὸς ἐκκαύματα συλλέγειν . Τοῖς μάρτυρα καλοῦσιν ἐπὶ μὴ ἀληθεῖ θεὸν ὥρισται δίκη θανάτου : |
| καὶ μέγεθος εἰπεῖν ὡς ἁπλούστατα ἐγχειρεῖν τὸ πῖπτον εἰς τὸν γεωγραφικὸν πίνακα , συμπαραδηλοῦντα καὶ τὸ ποῖόν τι καὶ πόστον | ||
| καὶ Ἑκαταῖον τὸν Μιλήσιον : τὸν μὲν οὖν ἐκδοῦναι πρῶτον γεωγραφικὸν πίνακα , τὸν δὲ Ἑκαταῖον καταλιπεῖν γράμμα , πιστούμενον |
| , . καὶ μὴν οὐδ ' ὁ ἄφρων διδάξει τὸν φρόνιμον : οὐδὲ γὰρ ὁ τυφλὸς μηνυτικὸς γίνεται τῷ βλέποντι | ||
| ὅτι ἄνευ οἰκονομίας ἢ ἄνευ πολιτείας οὐ δυνατὸν εἰδέναι τὸν φρόνιμον τὸ ἑαυτοῦ ἀγαθόν . Πιστοῦται τὸ λεγόμενον καὶ ἀπὸ |
| , οἷον τὰς ὀνειρώξεις καὶ τὰ τοιαῦτα . κατὰ δὲ Θεαίτητον . ἕπεται γὰρ ταῖς ἐκείνων θέσεσιν ὁ τοῦ Θεαιτήτου | ||
| τέταρτον τὸν Κρατύλον ὡς περὶ ὀνομάτων διδάσκοντα , εἶτα τὸν Θεαίτητον ὡς περὶ πραγμάτων . εἶτα ἐρχόμεθα μετὰ τούτους εἰς |
| πολλοὶ ποιοῦσι συγγράμματα καὶ διὰ τὴν εὔνοιαν τὴν πρὸς τὸν διδάσκαλον τὸ ὄνομα τοῦ οἰκείου διδασκάλου ἐπιγράφουσιν , ὅπερ καὶ | ||
| καὶ τὰς ἐν τούτοις διατριβάς , οὐ χαλεπὸν εὑρεῖν τὸν διδάσκαλον : πάντα ὑμῖν μεστὰ τοι - ούτων σοφιστῶν , |
| παρὰ τὸ πάντα κεκτῆσθαι δοκεῖν , τῆς δὲ ἑτέρας ὁ Ἄβελ , | ἑρμηνεύεται γὰρ ἀναφέρων ἐπὶ θεόν . ἀμφοτέρας | ||
| τι πρὸς αὐτούς . Πορευθέντες δὲ ἀμφότεροι εὗρον πεφονευμένον τὸν Ἄβελ ἀπὸ χειρὸς Κάϊν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ . καὶ λέγει |
| Ἀλέξανδρον ἐρέσθαι ἐφ ' ὅτῳ ἐγέλασεν : ὑποκρίνασθαι δ ' Ἄκουφιν : καὶ πῶς ἄν , ὦ βασιλεῦ , μία | ||
| τε αὐτοὺς Ἀλέξανδρος καὶ θαρρεῖν ἐκέλευσε , τότε δὴ τὸν Ἄκουφιν ἀρξάμενον λέγειν ὧδε . Ὦ βασιλεῦ , δέονταί σου |
| ὡς ἂν τύχῃ ταῖς ἀπάταις ἀγόμενον , ἐμμένειν δὲ οἷς ἐπῄνεσεν οὐ δυνάμενον , ἠρώτων τί τοὔνομα εἴη τῷ ξένῳ | ||
| , οὐχ ὡς ἐκεῖνοι ποιοῦσιν . ἅμα μὲν ἐπέστη καὶ ἐπῄνεσεν τὸν τραγῳδόν , ἅμα δὲ περιεβλέψατο : εἶτα ἄν |
| καὶ αὐτὴ παρέσομαι καὶ συμπράξω τὰ πάντα . Καὶ τὸν Ἔρωτα καὶ τὸν Ἵμερον καὶ τὰς Χάριτας ἄξεις ; Θάρρει | ||
| δὲ οὐδενός . διὸ καὶ ἐν τῇ Πολιτείᾳ ἔφη τὸν Ἔρωτα θεὸν εἶναι συνεργὸν ὑπάρχοντα πρὸς τὴν τῆς πόλεως σωτηρίαν |
| γὰρ τῷ ὄντι φιλόσοφός ἐστιν ὁ γενναῖος ὥστε καὶ τὸν συνάρχοντα φιλόσοφον ἐποιήσατο , οὐχ ὅτι προσήκει αὐτῷ κατὰ γένος | ||
| Βροῦτον δὲ πείθων μὴ μετ ' αἰσχύνης καὶ προπηλακισμοῦ τὸν συνάρχοντα τῆς πατρίδος ἐκβαλεῖν , μεθ ' οὗ τὰ κράτιστα |
| διαγινώσκουσιν . ] Ἡ δὲ ἀγροικία δόξειεν ἂν εἶναι ἀμαθία ἀσχήμων , ὁ δὲ ἄγροικος τοιοῦτός τις , οἷος κυκεῶνα | ||
| ἄστομος , ἀπόλεμος , πτοούμενος , ταπεινός , μικρόψυχος , ἀσχήμων , ἀπρεπής , εὐλαβής . οὐδ ' ἂν σάλπιγγος |
| καὶ σοφιζομένους μετ ' Ἀθηναίων θεοὺς , καὶ τὴν κρίσιν ζωγράφον καινότερον νεανιεύμασιν ἀπωθούμενον ; καὶ τὰ τοιαῦτα : καίτοι | ||
| καὶ μὴ ἑαυτοὺς παιδεύοντας ἀναισθήτους ἔφασκεν εἶναι . οὔτε γὰρ ζωγράφον εὐχόμενον τοῖς θεοῖς δοῦναι αὑτῷ γραμμὴν καὶ εὔχροιαν , |
| τιμῶν καὶ μνήμης ἀενάου . τὸν μὲν οὖν Κρόνον ὄντα πρεσβύτατον βασιλέα γενέσθαι , καὶ τοὺς καθ ' ἑαυτὸν ἀνθρώπους | ||
| γλώσσας ἀπεραντολόγους . φέρεται δὲ καὶ ἀποφθέγματα αὐτοῦ τάδε : πρεσβύτατον τῶν ὄντων θεός : ἀγένητον γάρ . κάλλιστον κόσμος |
| ἐκλάμψασα , ἡ Μακεδόνων , εἰπεῖν , ἐς Πολύβιον τὸν λογοποιὸν ἀποβλέψαντα , εἴτε ἑκών , εἴτε προφυγόντος αὐτὸν τοῦδε | ||
| , ἀλλὰ καὶ ψεύστην αὐτὸν ἀπελέγχων ἐν πολλοῖς , καὶ λογοποιὸν ἀποκαλῶν : καὶ γὰρ νεώτερος μέν ἐστιν αὐτοῦ . |
| Φημὶ δή , ἐμπειρία τις . Τίς ; φάθι . Φημὶ δή , χάριτος καὶ ἡδονῆς ἀπεργασίας , ὦ Πῶλε | ||
| ἐπὶ τοῖσι καὶ ὑαλοειδέες εἶναι κλείονται θνητοῖσι θυηπολέουσι τόπαζοι . Φημὶ δέ τοι τέρπειν καὶ ὀπάλλιον οὐρανίωνας ἀγλαόν , ἱμερτοῦ |