ἐκτεθειμένος ὡδί , ὡς ἐνταυθοῖ ὁ Ἀριστοτέλης ἐξέθετο , ἤγουν ὀρθότης ἡ κατὰ τὸ συμφέρον πρός τι τέλος , οὗ | ||
βουλὴ ὀρθότης ἐστί . πρὸς δὲ τούτοις καὶ ἡ εὐβουλία ὀρθότης ἐστίν , ἥτις καὶ κυρίως ὀρθότης λέγεται βουλῆς , |
δόξα ψευδὴς οὐδέποτε . εἰπὼν δὲ οὐδὲ δὴ δόξα ἡ εὐβουλία , ἐπήγαγε τὸ οὐδεμία , ὅτι διάφορα τὰ γένη | ||
καὶ ἄνευ μελέτης , τοῦτό ἐστιν εὐστοχία : ἡ δὲ εὐβουλία οὐ τοιαύτη : μετὰ γὰρ χρόνον καὶ βραδέως ἡ |
ἑτέρων ἕτερα ἐπιτιθέμενα . Πολυειδεστάτη ἐστὶ τοῦ ἐπιπλάσματος τοῦδε ἡ μεταχείρισις καὶ ἐπαρκὴς εἰς πολλά : ἤτοι γὰρ εὖ μάλα | ||
Οὐκοῦν τὰ μὲν ἐπινοήματα ἔστιν ὅτε ταὐτά , ἡ δὲ μεταχείρισις τὴν διαφορὰν ποιεῖ τοῦ λόγου . ὁρᾷς δὲ καὶ |
ἐστι λέξις κεχαραγμένη ἐθνικῶς τε καὶ Ἑλληνικῶς , ἢ λέξις ποταπή , τουτέστι ποιὰ κατὰ διάλεκτον , οἷον κατὰ μὲν | ||
αὐτὴν εἰς τὴν σωρείαν λαβὼν ἐπεσκόπησα κατὰ τὸ πρόσταγμα , ποταπή τις ὑπάρχει , καὶ εὗρον πρώτην καὶ ἀσύνθετον : |
καὶ τὰ ἔθη ἀνάγουσα τὰ πραττόμενα . τὸ γὰρ ψήφισμα πρακτὸν ὀρθῶς εἴρηται καὶ τοῦτο , ὅτι τὸ ψήφισμά ἐστιν | ||
ἁπάντων πρακτῶν ἐστι τέλος , τοῦτ ' ἂν εἴη τὸ πρακτὸν ἀγαθόν , ἤγουν τὸ διὰ τῶν ἐπαινετῶν περιγινόμενον πράξεων |
. καὶ ὁ λιμὸς οὖν , εἴτε ἑκούσιός ἐστιν εἴτε ἀκούσιος , τῷ λόγῳ τῆς ἐνδείας καὶ τῆς ἀσιτίας δύναται | ||
τούτων , εἴη ἂν οὐχ ἑκούσιος , οὐκέτι μέντοι καὶ ἀκούσιος . ἐπιζητήσειε δ ' ἄν τις , πῶς ὄντος |
τοῦτο λέγοντες , ὅτι οὐχ ἡ ἀμφισβήτησίς ἐστιν αὐτῷ ἐνταῦθα καθολική : εἰ γὰρ προέκειτο τῷ Δημοσθένει ζητεῖν , πότερον | ||
' αὐτὸν ἀργοῦντα ] διττὴ ἡ ἐξήγησις : ἢ γὰρ καθολική ἐστιν οὕτως οὐκ ἔνι δ ' αὖ , ἵν |
πλέον τι . καλῶς μὲν οὖν ὁ ἀνὴρ ἐπεστάτησεν ὡς ἐπήβολος ἄριστος τῆς γραμματικῆς τέχνης : τοῦτο δὲ μόνον ἠγνόησεν | ||
, ἐπιτυγχανούσης μὲν εἰκὼν ὁ Σωκράτης αὐτῆς οἷα τῶν πραγμάτων ἐπήβολος καὶ ἀποφαντικῶς καὶ καθόλου ἀποφαινόμενος , περὶ πάντων λέγων |
: ἀνεπινόητος ἄρα ἐστίν . εἰ μὲν γὰρ φαινομένη φαινομένου ἐκκαλυπτική ἐστιν , ἔσται τὸ ἐκκαλυπτόμενον ἅμα φαινόμενόν τε καὶ | ||
' ὁμοίως πιστή τε καὶ ἄπιστος , πιστὴ μὲν ὅτι ἐκκαλυπτική τινός ἐστιν , ἄπιστος δὲ ὅτι ἐκκαλύπτεται . πάνυ |
ψεῦδος : οὕτω γὰρ ἂν κατάφασις ὑπῆρχεν ἢ ἀπό - φασις , ἀλλ ' ἐὰν προστεθῇ τι , δῆλον ὅτι | ||
δίκαιος οὐκ ἔστιν . ἡ μὲν γὰρ ἁπλῆ ἀπό - φασις , ὡς εἴρηται , ἁρμόζει καὶ ἐπὶ τῶν λίθων |
, ἔνυδρα . Ὅτι ἡ σοφία οὐκ ἔστι πρακτικὴ ἀλλὰ θεωρητική , δῆλον ἐντεῦθεν : μετὰ γὰρ τὸ εὐπορῆσαι τοὺς | ||
τῆς διαιρέσεως . καὶ διὰ μὲν τῆς διαιρέσεως ἐμάθομεν ὅτι θεωρητική ἐστι καὶ πρακτική : εἰς γὰρ ταῦτα τὰ δύο |
Θηβαῖος δὲ ὁ Ἰόλαος . καλλίων δέ ἐστιν αὕτη ἡ ἐκδοχὴ , ἵνα ἐπαμφοτερίζοντα τὸν λόγον νοήσωμεν : ἐκεῖνοι γὰρ | ||
. οὐκ ἔστι δὲ , ἀλλ ' ἐκείνη βελτίων ἡ ἐκδοχὴ , λαμβανομένη ἀπὸ τοῦ ποιητικοῦ προσώπου . ἀνὰ δ |
χιτώνἙκτορείου χιτῶνος , ἐμὸς φίλοςἐμοῦ φίλου πρόδηλός ἐστιν ἡ ἑξῆς ἀκολουθία . τοιοῦτόν ἐστι τὸ πατὴρ δ ' ἐμὸς αὐτίκ | ||
; ἡ τοῦ ἑξῆς ὁδήγησις , τουτέστιν ἡ τοῦ νοήματος ἀκολουθία . Τί ἔστι κατὰ τοὺς ἐνυπάρχοντας ποιητικοὺς τρόπους ; |
ἡ οὖν ἀπόδειξις δι ' ἧς κατασκευάζεται ἡ ἀπόδειξις , ὁμολογουμένη μὲν καὶ προῦπτος οὐκ ἔσται , διαφωνουμένη δὲ καὶ | ||
εὔπνους καὶ ὅλως ὁ προσήνεμος ἀναυξής . Σχεδὸν δ ' ὁμολογουμένη τις καὶ ἡ τοῦ ἀέρος διάθεσίς ἐστι τούτοις : |
τῶν δημοσίων . οὐκοῦν . . . λέγεις ; ] ἀνθυποφορά , ἥτις μέση τυγχάνει ἀντιπίπτοντος καὶ ἀντιθέσεως , μεῖζον | ||
ἅπαντα οἰομένους . τὰ κελευόμενα . . . ποιεῖν ] ἀνθυποφορά . φησίν : ὀφείλομεν πᾶσι τοῖς προσταττομένοις ὑπακούειν ὥσπερ |
ᾖ τὸ νόσημα κἄν τε ὀλέθριον , ἀναγκαία ἡ τούτου πρόγνωσις ὥστε , κἂν ἀποτυχία τις ἔσται , διὰ τοῦ | ||
ὀνόματι τὸ τῆς τύχης . λέγεται δὲ πρόνοια καὶ ἡ πρόγνωσις ὡς ἡ ἐτυμολογία τοῦ ὀνόματος δείκνυσι : πρόνοια γὰρ |
, ἠπείλησεν ἐρεῖν . καὶ τοῦτ ' ἦν ἐπίδειξις ἡ ὑπόσχεσις . ἰδὼν δὲ τοὺς παιδαγωγοὺς ἰσχύοντας ἀπὸ τοῦ πωλεῖν | ||
τοῦ τείχους , ἐπειδὴ καπνοὶ ἦσαν καὶ κομπασταὶ καὶ μόνον ὑπόσχεσις . τοιαύτη δὲ καὶ ἡ τοῦ τείχους οἰκοδομή . |
: ἡ γὰρ ἑαυτοῦ γνῶσις οὐκ ἔστι γνωστοποιὸς ἢ γιγνώσκοντος ἀπεργαστική , καίτοι ἐδόκει καὶ ταύτην κατὰ τὸ ποιεῖν ἐνδέχεσθαι | ||
τῶν οἰκήσεών γε συνυφὴ καὶ σύμπασα οἰκοδομία καὶ σκευῶν πάντων ἀπεργαστική , χαλκεία τε καὶ ἡ τῶν τεκτονικῶν καὶ πλαστικῶν |
ἀκριβῆ ὁρισμόν : οὐ γάρ ἐστι γένος τῆς προαιρέσεως ἡ βούλευσις οὐδ ' ἡ ὄρεξις , ἀλλὰ τὸ ἐξ ἀμφοῖν | ||
ζητεῖ , ἡ εὐβουλία ἄρα ζητεῖ . βουλὴ γὰρ καὶ βούλευσις τὸ αὐτό . ἕτερον δὲ ἡ βούλησις παρὰ τὴν |
: οὐ γὰρ εἰ ἀληθὲς εἰπεῖν , διὰ τοῦτο μία ἐρώτησις . ἐγχωρεῖ γὰρ καὶ μυρία ἕτερα ἐρωτηθέντα ἐρωτήματα ἅπαντα | ||
δὲ ὄντων τρία εἰσὶν τοῦ προσώπου μόνου , ἀποστροφή , ἐρώτησις , πεῦσις . ἀποστροφὴ μέν ἐστιν , ἡνίκα πρὸς |
τὴν δὲ τελεωτέραν διδασκαλίαν ὕστερον εἴσῃ . Γνώμη ἐστὶ λόγος κεφαλαιώδης ἐν ἀποφάνσει καθολικῇ ἀποτρέπων τι ἢ προτρέπων ἐπί τι | ||
, ῥοῦν δὲ πολὺν καὶ σφοδρόν . ἡ μὲν οὖν κεφαλαιώδης τοῦ κόλπου τούτου θέσις ὑπάρχει τοιαύτη . ἡμεῖς δ |
ὁπωσοῦν ; Καὶ τίς ἡ νόησις καὶ τῆς διανοίας ἡ ἐπιβολή ; Ἢ ἀοριστία : εἰ γὰρ τῷ ὁμοίῳ τὸ | ||
ἐπιζήμιον , τίμημα προστίμημα ἐπιτίμημα καὶ ὡς Ἀντιφῶν ἐπιτίμιον , ἐπιβολή , εὔθυνα , ὄφλημα , καταδίκη , κατάγνωσις . |
τὸ καθόλου βουλήν . τὸ δὲ οὗ ἡ φρόνησις ἀληθὴς ὑπόληψίς ἐστιν ὥσπερ ἐσχάτη τίς ἐστιν ἐν τῷ ὅρῳ τῆς | ||
Χρύσιππος ἐν τῷ Περὶ παθῶν : ἥ τε γὰρ φιλαργυρία ὑπόληψίς ἐστι τοῦ τὸ ἀργύριον καλὸν εἶναι , καὶ ἡ |
ἐπίληπτον φρίξας εἰς κόλπον πτύσαι . Ἔστι δὲ ἡ μεμψιμοιρία ἐπιτίμησις παρὰ τὸ προσῆκον τῶν δεδομένων , ὁ δὲ μεμψίμοιρος | ||
λόγου δεῖ προηγεῖσθαι . Ἔστι δὲ ταῦτα : εἰρωνεία , ἐπιτίμησις , παράλειψις , διαπόρησις , ἀποστροφή , προδιόρθωσις , |
τὸν λόγον πρὸς αὐτὸν τὸν Ἀγαμέμνονα : γίνεται δὲ ἡ ἀποστροφὴ καὶ ὅταν ἄλλων μνημονεύοντες , ὡς δυναμένων ταὐτὰ ποιῆσαι | ||
; οὐ κατεσκεύαζες ἐπιτείχισμα ἐπὶ τὴν Ἀττικήν ; Καὶ καθόλου ἀποστροφὴ πᾶσα εἰς πρόσωπον ἐπιμείνασα πνεῦμα ἐγένετο , κἂν εἰς |
καὶ ὅλον ὑπῆρχε πρὸς ἄλληλα : ἡ γὰρ ἐπὶ μέρους ἀπόφανσις μέρος τῆς καθόλου , ὑφ ' ἥνπερ τέτακται , | ||
καὶ πρὸς τὸν ὁρισμὸν τῆς καταφάσεως καὶ τῆς ἀποφάσεως ἡ ἀπόφανσις παραλαμβάνεται , δι ' ὧν ῥηθήσεται “ κατάφασις μέν |
Πάνυ μὲν οὖν . Τέχνη ἄρα ἐστὶν ἡ παρασιτική . Τέχνη , ὡς ἔοικεν . Καὶ μὴν κυβερνήτας μὲν ἀγαθοὺς | ||
καὶ ὥσπερ ἐν τῷ Περὶ εὑρέσεων βιβλίῳ ἐπιγραφῆς οὔσης Ἑρμογένους Τέχνη περὶ εὑρέσεων : περὶ τῶν ἐξ ὑπολήψεως προοιμίων , |
τόπου ἐμβολὴ ἐξ ὀνόματος , καθόλου , ὅρκος . Καὶ εἰρωνεία μέν ἐστι τὸ διὰ τοῦ ἐναντίου τὸ ἐναντίον σημαῖνον | ||
, εἰρωνεία , διαπόρησις , διασυρμός , ἀποστροφή . τούτων εἰρωνεία μέν ἐστι λόγος ἐναντίος οἷς ἐνθυμούμεθα , κατ ' |
εἶναι πέφυκεν , διότι κατὰ τὸ συναμφότερον ἕστηκεν αὐτοῦ ἡ ἰδιότης , εἰ χρὴ οὕτως εἰπεῖν . Οὕτως οὖν διὰ | ||
γένος οἰκεῖ Οἶκος θεοῦ λέγοιτο ἂν ἡ ἑκάστου τάξις καὶ ἰδιότης καὶ ἑστία καὶ μονή : οὐ γὰρ ὡς ἄλλος |
πρὸς ἀλλήλας σκέψις ; Ἀλλ ' ἀνάγκη . Ἐπεὶ δὲ μετρητική , ἀνάγκῃ δήπου τέχνη καὶ ἐπιστήμη . Συμφήσουσιν . | ||
καὶ δοκιμασθέντες ἄξιοι . λογισμοί κτλ . . αʹ . μετρητική κτλ . βʹ . τρίτον κτλ . γʹ . |
τῇ ἀπαγγελίᾳ τοιοῦτον εἶναι προσήκει . ἐνίοτε δὲ ἡ μὲν ἔννοια ἀφελής ἐστιν , ἡ δὲ ἀπαγγελία πολιτική , ὡς | ||
πολεμεῖν ἐξιόντας ἢ παντάπασιν ἀπεγνωκότας δουλεύειν . ἐντεῦθεν ἐμοί τις ἔννοια γέγονε πεῖσαι τοὺς ὑβρικότας , ὡς ἔνεστι τέχνῃ τινὶ |
, οὐ μέντοι ἐν τῷ αὐτῷ τόπῳ τοῦ συστήματος . Διαφέρει γὰρ τὸ παράδειγμα τοῦ προβλήματος τῷ τὸν μὲν χρόνον | ||
ὀρθουμένην τε τὴν κεφαλὴν ἴδοις ἂν καὶ ὀργῇ ζέουσαν . Διαφέρει δὲ κατὰ πολὺ οὐ μόνον ἥδε τῷ μεγέθει τῶν |
ὁμογενής ὁμόγονος , ὁμοειδής , ὁμομήτωρ ὁμοπάτωρ , ὁμοθυμαδόν , ὁμολογία : ὁ γὰρ ὁμόλογος βίαιόν τε ὁμοῦ καὶ εὐτελές | ||
καὶ ὅτι τοῦτό ἐστιν * * * . ἐπὶ τέλει ὁμολογία τῆς ἀληθινῆς ἐπιβολῆς : ἀλλ ' , Ἀχιλεῦ , |
τὸ ὄνομα καὶ ὁ λόγος καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ ἐπιστήμη τοῦ ὄντος , ἀφαιρεῖ καὶ ταύτην . Εἰ δὲ | ||
τὸ σχῆμα οὔτε τοὔνομα οὔθ ' ὁ ὁρισμὸς οὔτ ' ἐπιστήμη γνῶσίς ἐστιν αὐτοῦ , ἀλλὰ θέαν δεῖ τοῦ πράγματος |
καὶ παράλληλός ἐστιν καὶ ἔτι ὁ αβγʹ κύκλος τῶν αζηʹ γθκʹ κύκλων ἐφάπτεται : λέγω δὴ ὅτι καὶ ὁ μὲν | ||
ὁ γθκʹ : φανερὸν δὴ ὅτι ὁ αζηʹ κύκλος τῷ γθκʹ κύκλῳ ἴσος τε καὶ παράλληλός ἐστιν καὶ ἔτι ὁ |
ἐείκοσι καὶ πόδες εἶεν . * ) ὅτι ὁμοία ἡ προφορὰ τῆς ὑπερβολῆς τῷ „ οὐδ ' εἴ μοι δέκα | ||
, οἱ μένοντες ἐκεῖ ταχὺ μετέρχονται . Ἐπιμονὴ δέ ἐστι προφορὰ πλειόνων λέξεων ἐπίσης τὸ αὐτὸ σημαινουσῶν , ἢ καὶ |
ὡς ὁ Πυθαγόρας ὁρίζεται . ἐν οἷς καὶ ἡ παροῦσα πρᾶξις . Εἰ καὶ πάρεργον ἦν τὸ ζητῆσαι ἐπὶ τῆς | ||
. τὰ τοῦ σώματος μὴ ἀγάπα . ἀκάθαρτον ἄνθρωπον ποιεῖ πρᾶξις αἰσχρά . καθαίρει ψυχὴν ἀνοήτου δόξης ἔλεγχος . ὁ |
πρακτικοῦ : λέγουσι γάρ , ὅτι ἐμπειρία ἐστὶν ἡ ἄλογος τριβὴ καὶ ἡ λογικὴ γνῶσις , ἀγνοοῦντες , ὅτι τὸ | ||
ἢ ἀπὸ τοῦ πρὸς τὰ μέλη γίνεσθαι . Ἐμπειρία . τριβὴ ἐκ πείρας . Ἐμποδών . Πλάτων δὲ ἀντὶ τοῦ |
προτάσεις τρεῖς τε καὶ περιτταί : δύο γὰρ οὔσαις αὐταῖς προσετέθη τρίτη διὰ τὴν πρόσθεσιν τοῦ ὅρου : ἅμα γὰρ | ||
τῶν γραμμάτων πρεσβυτέρα φήμη καὶ οὐκ ἠπιστήθη , ταχὺ δὲ προσετέθη καὶ τὰ γράμματα . κάλλιστον δὲ τῶν πεπραγμένων τὸ |
ὁ θάνατός τινα ] # ἕξει καὶ ? [ παντελὴς ἀναισθησία ] ? [ εὐθὺς γενήσεται ] # , ἢ | ||
ὁμολογοῦμεν : οὐ γὰρ ἐν τῷ χρώματι ἡ τοῦ τυφλοῦ ἀναισθησία , οὐδὲ γὰρ ἡ τυφλότης , ἀλλ ' ἐν |
μέν ἐστιν ἐπὶ προαιρέσεις ἢ λόγους ἢ πράξεις παράκλησις , ἀποτροπὴ δὲ ἀπὸ προαιρέσεων ἢ λόγων ἢ πράξεων διακώλυσις . | ||
νόημα καὶ πρᾶξαι . οὐ γὰρ δύναμιν λέγει , ἐπεὶ ἀποτροπὴ τὸ τοιοῦτόν ἐστιν ἐπιτελέσαι : ἀπὸ κοινοῦ τὸ ὀξεῖς |
φθονεῖται , Ὁ μέσως δὲ βίος κεκραμένος δίκαιός ἐστιν , αὐτάρκεια γὰρ πρὸς πᾶσιν ἡδονὴ δικαία . Πλειστάκις ἀδικούμενός τις | ||
σὺ σῶσον νῦν τὴν Πολυξένην : ἀντὶ τοῦ παρατίθημι : αὐτάρκεια τῶν ἀποθανόντων μου τέκνων : † ταύτῃ γέγηθα : |
οὖσα ἀληθευτικὴ νοῦς , ὡς δὲ τὰ ἐκ τῶν ἀρχῶν ἀποδεικνύουσα ἐξ αὐτῶν τῶν ἀρχῶν ἐπιστήμη . ὑπεραίρων δὲ αὐτὴν | ||
ἐπαναβέβηκεν ἡ πρώτη φιλοσοφία , ἅτε δὴ τὰς ἀρχὰς αὐτῶν ἀποδεικνύουσα . ἐντεῦθεν κατὰ μέρος προερχόμενος ἦλθεν εἰς ἔννοιαν τῆς |
ἁφὴν καὶ τὴν γεῦσιν πάντ ' ἔχει , καὶ μάλιστα κοινοτάτη πασῶν ἡ ἁφή , ὡς ἐν τοῖς Περὶ ψυχῆς | ||
ἡ γὰρ θρεπτικὴ καὶ τοῖς ἄλλοις ὑπάρχει καὶ πρώτη καὶ κοινοτάτη δύναμίς ἐστι ψυχῆς , καθ ' ἣν ὑπάρχει τὸ |
τὸ ἐκ πολλῶν ἀστέρων συνιστάμενον σχῆμα , ἀστὴρ δὲ ὁ μονομερής . ἀστρολογία ἀστρονομίας διαφέρει . ἀστρονομία μέν ἐστιν ἡ | ||
ψυχὴ μὲν οὖν ἡ τῶν ἀνθρώπων πολυμερής ἐστι καὶ οὐ μονομερής . συνθετὴ γάρ ἐστιν ὡς εἶναι φανερὰν αὐτὴν διὰ |
συνακτικὸς ἡ ἀπόδειξις . ἀποδείξεως δὲ μὴ ὑπαρχούσης ἀναιρεῖται ἡ δογματικὴ φιλοσοφία . Ἐνέσται δὲ ἀπὸ τούτων καὶ ἐπὶ τὰ | ||
, οὐδὲ αὐτὸ τὸ οὐδὲν ὁρίζω : οὐ γάρ ἐστι δογματικὴ ὑπόληψις , τουτέστιν ἀδήλῳ συγκατάθεσις , ἀλλὰ φωνὴ πάθους |
θετέον . Εἰ δὲ ὑπόστασιν ἄνευ ἐνεργείας τις θεῖτο , ἐλλιπὴς ἡ ἀρχὴ καὶ ἀτελὴς ἡ τελειοτάτη πασῶν ἔσται . | ||
οὐ διαστὰς ἀφ ' ἑαυτοῦ οὐδὲ ἀσθενὴς τῷ μερισμῷ οὐδὲ ἐλλιπὴς οὐδὲ τοῖς μέρεσι γενόμενος ἅτε ἑκάστου μὴ ἀποσπασθέντος τοῦ |
ἔχειν , ὅτι ἡ μὲν ὑλική ἐστιν , ἡ δὲ οὐσιώδης . ἐμοὶ δὲ δοκοῦσιν ἀμφότεραι ἡνῶσθαι καὶ μὴ διαιρεῖσθαι | ||
τῶν ἰδεῶν εἰσιν ἀριθμοί , ὅ τε ἑνιαῖος καὶ ὁ οὐσιώδης , καὶ ὅτι ἐν πάσαις τάξεσιν οὗτοι τῶν θείων |
κατὰ γὰρ πᾶσαν πτῶσιν τῆς κτητικῆς παραγωγῆς ἐγκειμένη σύνεστιν ἡ κτητικὴ σύνταξις , ἐμόςἐμοῦἐμῷἐμόν , ἈριστάρχειοςἈρισταρχείουἈρισταρχείῳ . καὶ ἐν μὲν | ||
: ὀρθοτονουμένη γὰρ ἡ ἑνικὴ περισπᾶται , ἥ γε μὴν κτητικὴ ὀξύνεται . σαφὲς δ ' ὅτι καὶ ἐγκλιθεῖσαι αἱ |
ὁρίζω : οὐ γάρ ἐστι δογματικὴ ὑπόληψις , τουτέστιν ἀδήλῳ συγκατάθεσις , ἀλλὰ φωνὴ πάθους ἡμετέρου δηλωτική . ὅταν οὖν | ||
δοκῇ , τόθ ' ἡ ἐξ ἀσυμφώνων ὡς κρίσις καὶ συγκατάθεσις τὴν ἐπὶ τῷ θαυμαζομένῳ πίστιν ἰσχυρὰν λαμβάνει καὶ ἀναμφίλεκτον |
ἀγχίνους εὐπορήσει τῶν νοημάτων ἄλλως δὲ ὁ βραδύς τε καὶ ἁπλούστερος . εἰκότως οὖν καὶ τὸν περὶ τῶν ἰδεῶν λόγον | ||
καρδιακῶν σφυγμός ἐστιν ὁποῖος εἴρηται , ὁ δὲ τῶν στομαχικῶν ἁπλούστερος καὶ βραδύτερος καὶ ἀραιότερος συγκρινόμενος πρὸς τὸν τῶν καρδιακῶν |
δὲ τέλειον τοῦ ἀτελοῦς τῇ φύσει πρότερον , δῆλον ὅτι προηγήσεται κατὰ φύσιν τὸ ἐνεργείᾳ τοῦ δυνάμει : μὴ γὰρ | ||
καὶ τὰ [ δύο ] ὄντα δύο ὄντα ἐστί , προηγήσεται τοῦ τε ὄντος τὸ ἓν καὶ ὁ ἀριθμὸς τῶν |
τι τούτων ἐνδεῖ ἡμῖν τῶν ῥημάτων , καὶ ἡ σωφροσύνη ἀμφισβητήσιμος , πρὸς ὃν οὐδὲν σεμνὸν ὁ Ἱππόλυτος , ἢ | ||
τῷ ἀδιορίστῳ πληρώματι τῶν ὄντων . Ὁ δέ γε Πλάτων ἀμφισβητήσιμος ὅπη χρῆται τοῖς ὀνόμασιν : ἐν μὲν γὰρ τῷ |
ὁμοίωσις , εἰκών , παράδειγμα , παραβολή , χαρακτηρισμός , εἰκασμός , συντομία , βραχύτης , σύλληψις , ἐπανάληψις , | ||
ὡς γένος εἴδους : ἡ μὲν γὰρ εἰκὼν οὐκ εὐθέως εἰκασμός , ὁ δὲ εἰκασμὸς πάντως εἰκών . Συντομία ἐστὶ |
εἶναι παρὰ τοῦ ῥήτορος αὐτοῦ τεθὲν ἄλλη ταχεῖα ἀπάντησις γέγονε κατασκευαστικὴ τοῦ λεχθέντος συμφέρει γὰρ τῇ πόλει . τὸ οὖν | ||
ἡ μικροψυχία . Ἔστι δὲ φρόνησις μὲν ἀρετὴ τοῦ λογιστικοῦ κατασκευαστικὴ τῶν εἰς εὐδαιμονίαν συντεινόντων . Σύμβωμοι δέ εἰσιν αὐτῆς |
γενικῆς συνοίχεται καὶ τὰ τῆς ἐπικρατήσεως . Ἔστιν οὖν ἡ προκειμένη συζυγία τῶν ῥημάτων τοιαύτη . κτῆμα τῶν βασιλέων οἱ | ||
ὄν : ὅθεν καὶ περὶ τὴν τούτου θεωρίαν ἐστὶν ἡ προκειμένη ἐπιστήμη , πρώτη τε οὖσα πασῶν ἐπιστημῶν καὶ κυριωτάτη |
ἄλλως μὲν συνήλλαξεν , ἄλλως δὲ σπεύδει διαλυθῆναι . ἡ νομικὴ μὲν οὖν ἡ ἀγοραία τοιαύτη , ὡς τόδε μὲν | ||
ἡ πραγματικὴ τοῦτο ἔχει ἐν τῇ τῶν παρανόμων γραφῇ : νομικὴ γὰρ ἐνταῦθα ἡ ζήτησις : ῥητοῦ γὰρ ζήτησις ὧδε |
ὡς καὶ Ἄρχιππος ἐν Πλούτῳ ἔστιν δέ μοι καλῶς πρόφασις εὑρημένη : τὸν γὰρ γέροντα διαβαλοῦμαι τήμερον . παρόμοιον δὲ | ||
ἦν ἔθει τῷ πατρίῳ , ἡ δὲ σφαγὴ σοὶ Κρητικοῖς εὑρημένη . ἦν οὖν ἐκείνων ὁ κρατῶν στρατηγίας γέρων ἀμηρᾶς |
καὶ ἀνοσιότης καὶ ὀλιγωρία περὶ τὸ θεῖον καὶ θεοβλάβεια καὶ ἀθεότης . ῥήματα δὲ εὐσεβεῖν , ὁσιοῦν , σέβειν , | ||
ἀτόπων τὸ σμῆνος τό τε τῆς ἀνομίας ταύτης κεφάλαιον , ἀθεότης . εἰ δὲ φθείροιτο μὲν τὸ σῶμα καὶ χωροίη |
. [ ἡ ἐπὶ θάτερα κατοχὴ παραλέλειπται . ἔσται οὖν περιτροπή , καὶ ἡ χεὶρ ἀφέστηκεν ἀπὸ τοῦ ἀγκῶνος . | ||
δ ' ] ἡ λύσις : ἔστι δὲ τὸ σχῆμα περιτροπή . . . . ἀπογνοὺς ] ὁ μὴ καταψηφιζόμενος |
προτάσεων , ὅταν ἡ πρὸς τὸ ἔλαττον ἄκρον ἐνδέχεσθαι λαμβάνηται πρότασις , ἀεὶ γίνεται συλλογισμός , πλὴν ὁτὲ μὲν ἐξ | ||
εἶναι ἀπόφασις . φανερὸν ἄρα γέγονεν ὅτι μιᾷ προτάσει μία πρότασις ἀντιφατικῶς μάχεται . ἐν οἷς τὸ πρῶτον κεφάλαιον . |
τῇ φρονήσει εὐβουλία : εὐλογιστία : ἀγχίνοια : νουνέχεια : εὐστοχία : εὐμηχανία . Εὐλογιστία δέ ἐστιν ἐπιστήμη συγκεφαλαιωτικὴ τῶν | ||
φάσις ἀπηρτισμένη : οὔτε τοίνυν ἐπιστήμη ἐστιν ἡ εὐβουλία οὔτε εὐστοχία οὔτε δόξα . ἀλλ ' ἐπεὶ ὀρθότης ἐστὶ βουλῆς |
γυμνὸς διὰ τὰς τῶν κοντάτων ὁρμάς : ἡ κατὰ χεῖρας συμπλοκὴ ἤτοι μάχη , διὰ τὸ ἀχρείους ἐκ τοῦ ἐγγὺς | ||
Φανερὸν οὖν ὅτι οὔτε δόξα μετ ' αἰσθήσεως , οὔτε συμπλοκὴ δόξης καὶ αἰσθήσεως ἡ φαντασία : λέγει γὰρ Πλάτων |
ἔστι , διότι ἡ ἀρετὴ προαιρετή ἐστιν , ἡ δὲ προαίρεσις τῶν λογικῶν ἐστιν : ἀλλ ' οὐδὲ τοῖς θεοῖς | ||
τὸ ἐκ τοῦ λόγου καὶ τῆς βουλήσεως , ἐπειδὴ ἡ προαίρεσις ἐξ ὀρέξεώς ἐστι καὶ λόγου . ἔστι δὲ ἡ |
τὴν ἐρωτικὴν φιλίαν πολλῶν ἐνδέχεται φίλον εἶναι . ἡ γὰρ ἐρωτικὴ φιλίας ἐστὶν ὑπερβολή , καὶ διὰ τοῦτο πρὸς ἕνα | ||
ἔδει γάρ τινα πρὸ αὐτῆς ἀποδειχθῆναι . Ἐπεὶ γὰρ ἡ ἐρωτικὴ εἰς τὸ νοητὸν βούλεται κάλλος ἀνάγειν τὴν ψυχὴν , |
, συμφώνου δὲ οὐκέτι . . ΟΥΚ ΑΡΑ ΜΟΥΝΟΝ . Διττή ἐστιν ἡ ἔρις . Ἡ μὲν γὰρ ἅμιλλα καὶ | ||
, συμφώνου δὲ οὐκέτι . . ΟΥΚ ΑΡΑ ΜΟΥΝΟΝ . Διττή ἐστιν ἡ ἔρις . Ἡ μὲν γὰρ ἅμιλλα καὶ |
' Ἀντισθένους . καὶ κυνίζειν καὶ κυνισμὸς καὶ κυνικὸς καὶ κυνώδης καὶ κυνοῦχος , καὶ κυνήποδες ἵππων . χρῶμα δὲ | ||
θέλειν λαμβάνειν τροφήν . Εἰ δὲ διὰ θερμότητα πολλὴν γίνοιτο κυνώδης ὄρεξις , οἶνον μὲν αὐτοῖς οὐ χρὴ διδόναι , |
. ἀνάλυσις τὸ σχῆμα κατὰ φιλοσόφους : ἀνάλυσις δέ ἐστιν ἀντεστραμμένη ἀπόδειξις τουτέστιν ἀνάπαλιν λύσις . τῷ καὶ ἐπεὶ δαίτηθεν | ||
πρὸ αὐτοῦ . Ἡ αὐτὴ πρότασίς ἐστι τοῦ πρὸ αὐτοῦ ἀντεστραμμένη , διπλῆ μέντοι . ὥσπερ γὰρ τὸ ἀπὸ τῆς |
λέγομεν . τὸ δὲ καθαυανεῖ ἀντὶ τοῦ λαμπρυνεῖ χαριεντισμὸς καὶ ἀστεϊσμὸς λέγεται : τὸ γὰρ εἰπεῖν λαμπρυνεῖ τὸν νεκρὸν χάριέν | ||
λέγομεν . τὸ δὲ καθαυανεῖ ἀντὶ τοῦ λαμπρυνεῖ χαριεντισμὸς καὶ ἀστεϊσμὸς λέγεται : τὸ γὰρ εἰπεῖν λαμπρυνεῖ τὸν νεκρὸν χάριέν |
τὸ ἐλεῶ τῆς πρώτης καὶ δευτέρας , καὶ ἡ χρῆσις διττή , ἡ μέντοι ἀναλογία τῆς δευτέρας αὐτὸ εἶναι βούλεται | ||
ῥινῶν , ἢ δι ' ἱδρώτων . ἡ δὲ χολέρα διττή ἐστι καθ ' Ἱπποκράτην , ἡ μὲν ὑγρὰ , |
, ὅτι καταστάσεως ἀφήγησις ταύτῃ διενήνοχεν , ὅτι ἡ μὲν ἀφήγησίς ἐστιν αὐτῶν τῶν γεγονότων ἔκθεσις , ἡ δὲ κατάστασις | ||
, ὥσπερ ἐν ποιητικῇ ἡ καθ ' ἕκαστον τῶν γενομένων ἀφήγησίς τε καὶ διατύπωσις , διὰ μὲν τῶν πεπραγμένων τοῦ |
σελήνης κύκλος νεύων εἰς τὴν ἡμετέραν ὄψιν , καὶ αὐτῷ ἀδιάφορος ὁ παρὰ τὸν διορίζοντα μέγιστος κύκλος , ὅταν ἄρα | ||
δευτέρων καὶ τρίτων συζυγιῶν κατὰ τὸ δεύτερον πρόσωπον διαφορουμένων , ἀδιάφορος ἡ πρώτη ἐστίν , ἐπειδὴ τὰ βραχέα φωνήεντα μετὰ |
ἡ αἴσθησις ἀντιλάβηται . εἰ τοίνυν ὅτι μὲν ἔστιν ἡ φανταστικὴ δύναμις τῆς ψυχῆς , ἅπασι φανερόν , οὐδεμίαν δὲ | ||
οὐσία οὐχ οἵα τέ ἐστιν ἀποτελεῖσθαι . Πόθεν δὲ καὶ φανταστικὴ τοῦ μέλλοντος γίγνεται ; παρὰ τίνος λαβοῦσα τὸ μαντικόν |
, οἷον καὶ σιωπῶ τείχη καθήκοντά ποτε ἐπὶ θάλατταν . Βουλὴ λέγεται τὸ βούλευμα καὶ ἡ σκέψις . βουλὴ καὶ | ||
κοινωνία πλήθους ἔννομος . Πρόνοια παρασκευὴ πρὸς μέλλοντά τινα . Βουλὴ σκέψις περὶ τῶν μελλόντων πῶς συμφέρει . Νίκη δύναμις |
Πρωτέως γυνήνοσφίσει σε τῶν γάμων τῆς Ἑλένης . ἡ δὲ ἀπόδοσις τῆς συντάξεως ὑπερβατή ἐστιν εἰς τὸ νοσφιεῖ γάμων . | ||
αὐτὴν ἀνέθηκεν . Ἡ μὲν τελεία τοῦ ὁρισμοῦ τοῦ ῥήματος ἀπόδοσις εἴη ἂν παραπλησίως τῷ ἀποδοθέντι τοῦ ὀνόματος ὅρῳ φωνὴ |
, ὥσπερ ἡ οἰκοδομική : φρόνησις δὲ ἕξις μετὰ λόγου πρακτική , ὡς μετὰ ταῦτα ῥηθήσεται : ἡ ἄρα τέχνη | ||
καὶ διὰ μὲν τῆς διαιρέσεως ἐμάθομεν ὅτι θεωρητική ἐστι καὶ πρακτική : εἰς γὰρ ταῦτα τὰ δύο διείλομεν τὴν φιλοσοφίαν |
διώκεις , γραφῇ . Πράκτορες : ἀρχὴ παρ ' Ἀθηναίοις ἀπαιτοῦσα τὰ κεχρεωστημένα δημόσια χρήματα . Βουλεύσεως . Δίκη κατὰ | ||
ἀρχή τις παρ ' Ἀθηναίοις τοὺς ἄρχοντας καὶ τοὺς πρεσβευτὰς ἀπαιτοῦσα τὰς εὐθύνας . Τί σαυτὸν οὐκ ἐλλεβορίζεις ; Ἐλλεβορίζειν |
ὅτι οὗτος ὁ τρόπος ἦν τῶν παλαιῶν τῆς φιλοσοφίας , βραχυλογία τις Λακωνική : καὶ δὴ καὶ τοῦ Πιττακοῦ ἰδίᾳ | ||
ταῖς βραχυτέραις τῶν ἐπιστολῶν ξυγχωρῶ , ἵνα τούτῳ γοῦν ἡ βραχυλογία ὡραίζοιτο ἐς ἄλλην ἠχὼ πᾶσα στενὴ οὖσα , τῶν |
σχῆμα τοῦ λόγου . τῇ γὰρ ἀντιπαραθέσει τοῦ ἥττονος ἡ εὐτέλεια δείκνυται . καταγλωττισμάτων : εἶδος φιλημάτων περιεργότερον τὸ καταγλώττισμα | ||
. Οἰκεῖαι δέ εἰσιν αὐτῆς : αὐστηρία : ἐγκράτεια : εὐτέλεια : λιτότης : κοσμιότης : εὐταξία : αὐτάρκεια . |
καὶ τὸ πνεῦμα ἐπέχει . Διὰ τί ἡ λευκὴ γῆ ἄφορος κατὰ τὸ πλεῖστον ; ὅτι κατάψυχρός ἐστιν , ἡ | ||
θεραπηΐης ὅκως τὰ ἕλκεα μὴ μυδήσει καὶ κάκοδμα ἔσται : ἄφορος δὲ ἔσται καὶ ἢν ῥαΐσῃ , ἢν μεγάλα ᾖ |
Δημοσθένης δ ' ἐν τῷ κατὰ Στεφάνου καὶ περὶ ὧν πρόκλησις γίνεται δηλοῖ . Προκώνια : Λυκοῦργος κατὰ Μενεσαίχμου . | ||
προκαλεῖσθαι , τὸ δὲ γραμματεῖον τὸ περὶ τούτου γραφόμενον ὠνομάζετο πρόκλησις . παρὰ πολλοῖς δέ ἐστι ῥήτορσι . Δημοσθένης δ |
Ἀρίσταρχος ἐν τοῖς Σημείοις Ἡσιόδου . Μάρτυς . παρὰ τὸ μάρπτω , τὸ καταλαμβάνω , μάρπτυς , ἀποβολῇ τοῦ π | ||
Μόρφνος . ἐπὶ τοῦ ἀετοῦ . Ὁμήρῳ . παρὰ τὸ μάρπτω ἐσχημάτισται : μαρπνὸς , ὡς στίλβω στιλπνὸς , τροπῇ |
ἀδικηθέντι , φονέα δὲ τὸν μὴ αἴτιον ψηφισθῆναι ἁμαρτία καὶ ἀσέβειά ἐστιν εἴς τε τοὺς θεοὺς καὶ εἰς τοὺς νόμους | ||
ὄντων ; Πῶς δ ' ἂν καὶ πρὸς τὸ θεῖον ἀσέβειά τις εἴη τοιούτου ὄντος τοῦ ποιουμένου ; Οἷον εἴ |
σαυτὸν ἀγενεῖ φύσει μεταδιδοὺς λόγου θεοῦ . ψυχὴν ἀπὸ γῆς πίστις ἀνάγει παρὰ θεόν . σοφοῦ ψυχῆς μέγεθος οὐκ ἂν | ||
. καὶ τοὺς μὲν δαίμονας εἶναι τοὺς ἐπιβατεύοντας τοῖς ὀνόμασιν πίστις ἡ ἑκάστου αὐτῶν ἐνέργεια . οἱ μὲν γὰρ ἀποτέμνουσι |
ὅτι φιλεῖ καὶ εἴωθεν ἐκεῖνος ὁ ἄνθρωπος ὅστις ἔμπορος καὶ μέτοχος καὶ συνήθης ἐστὶ κακῶν , πάντα δειμαίνειν καὶ φοβεῖσθαι | ||
ὤμοις ὑποκινούμενος καὶ ἅμα πράως κεκυφὼς μεγαλονοίας καὶ ἀνδρείας καλῶς μέτοχος . ὁ δὲ ἐν τοῖς ὤμοις ὑποκινούμενος , ὀρθὸς |
, ἢ τὸ λογιϲτικὸν μόνον ἠδίκηται , ϲῴζεται δὲ τὸ φανταϲτικὸν καὶ ἡ μνήμη , ἢ καὶ τοῦ φανταϲτικοῦ καὶ | ||
. τοῦ μὲν οὖν ἐμπροϲθίου μέρουϲ τοῦ ἐγκεφάλου βλαβέντοϲ τὸ φανταϲτικὸν μόνον ἠδίκηται , τῆϲ δὲ μέϲηϲ κοιλίαϲ τοῦ ἐγκεφάλου |
καταβολῆς . Ἐξ ἑνὸς δέ του πρὸς πίστιν τῶν λοιπῶν παραστήσω . Βοτάνη γὰρ ἔστιν , ἡ λεγομένη κώνειον : | ||
λημμάτων μόνον : οὐθέτερον δὲ τούτων ἐστὶν ἀπόδειξις , ὡς παραστήσω : οὐκ ἄρα ἔστιν εἰδικὴ ἀπόδειξις . τὸ μὲν |
πεύσει μ ' ἐάν μ ' ἐγκαταλίπηις : οὐδ ' ἀπόκρισις ? . τί πότ ? ? ? ' ἐστι | ||
ἡμῖν παρεσκευασμένοις ἀναγκασθῶμεν χρήσασθαι καθ ' ὑμῶν . Ὀξείας ἐπιταγῆς ἀπόκρισις μία τὸ ῥᾳδίως ὑπουργῆσαι . διὸ πειρασόμεθα φθάσαι τοῖς |
γε μὴ διδάσκαλοι , οὐδὲ μαθηταί ; Φαίνεται οὕτως . Ἀρετὴ ἄρα οὐκ ἂν εἴη διδακτόν ; Οὐκ ἔοικεν , | ||
θεωμένοις εἰς μίαν τελευτὴν ἀπολήγειν . ἀλλ ' ἥ γε Ἀρετὴ προσάγουσα τὸν Ἡρακλέα πλησίον ἔδειξέ τε τὰ ἄκρα πλεῖστον |
φανερὰ καὶ οὐκ ἀμφίβολα . θ προῦπτος ] ὁμολογούμενος . προῦπτος ] ἐμπρέπων , ὁμολογούμενος . προῦπτος ] ἀληθής . | ||
τούτου ὕπαρξις . “ καὶ ἔστιν ἡ τῆς συνερωτήσεως πιθανότης προῦπτος . πάσης γὰρ φύσεως καὶ ψυχῆς ἡ καταρχὴ τῆς |
ἀνακρίσεως διαφέρει . ἐρώτησις μὲν γάρ ἐστι σύντομος ἀπόκρισις , πεῦσις δὲ μακρᾶς πράξεως ἀπαγγελία , ἀνάκρισις δὲ δευτέρων ἐξέτασις | ||
λόγος , ἐγκώμιον δὲ ὁ πολλὰς περιλαμβάνων . ἐρώτησις , πεῦσις καὶ ἀνάκρισις διαφέρει . ἐρώτησις μὲν ἡ τοῦ ναί |
γίγνεται : καὶ μιᾶς μὲν οἰκίας εὖ τε καὶ χεῖρον πραττούσης μικρὸν ὄφελος τοῖς ἅπασι , κοινῇ δὲ εὐθενοῦντας καὶ | ||
τῆς ἅμα βουλευομένης ; ποία δὲ εὐμαρέστερον πράττει τῆς ἅμα πραττούσης ; ποία δὲ ἧττον ἀποτυγχάνει τῆς ταὐτὰ βουλομένης ; |
τὰ πράγματα ἀνασκησία , ἀμελετησία , ἀμέλεια , βλακεία , νώθεια , ἀθυμία , ῥᾳθυμία , ὀλιγωρία , ἀνανδρία , | ||
ὄκνος , ἔκλυσις , ἀθυμία , ῥᾳθυμία , ἀνανδρία , νώθεια , νωθρότης , ὀλιγωρία , ἀμέλεια , ὑπτιότης . |
τοῦ τοῦ Κρόνου ἐκκεντρότητος καὶ τοῦ ἀπογείου . Ϛʹ . ἀπόδειξις τῆς τοῦ ἐπικύκλου αὐτοῦ πηλικότητος . ζʹ . περὶ | ||
“ ἔνιοι δὲ καὶ οὕτω συνερωτῶσιν : ” εἰ ἔστιν ἀπόδειξις , ἀπόδειξις ἔστιν : εἰ μὴ ἔστιν ἀπόδειξις , |
τοῖς λόγοις ἐλέγετο ὑπὸ σοῦ ἡ δικαιοσύνη καὶ σωφροσύνη καὶ ὁσιότης καὶ πάντα ταῦτα ὡς ἕν τι εἴη συλλήβδην , | ||
τὸ δὲ πρότερον αὖ ἐφάνη ἡμῖν ἡ δικαιοσύνη καὶ ἡ ὁσιότης σχεδόν τι ταὐτὸν ὄν . Ἴθι δή , ἦν |
τοιαύτης ὑπεροχῆς τε καὶ ἐπανατάσεως , ἀφ ' ἧς ἔσται σωφρονισμός τις καὶ τάξις . ὤιοντο δὴ δεῖν ἕκαστον αὑτῶι | ||
τοιαύτης ὑπεροχῆς τε καὶ ἐπανατάσεως , ἀφ ' ἧς ἐστι σωφρονισμός τις καὶ τάξις . ᾤοντο δὴ δεῖν ἕκαστον αὑτῷ |
βληχρὸν ἔχει τὸ πῦρ , ἔνδοθεν δὲ ἡ κοιλίη ἡ νειαίρη πυριφλεγέθης ἐστὶ , καὶ ἐς τὸ ἰσχίον ἐνίοτε ἀποιδέει | ||
, διαφθείρηταί τε καὶ ἀποπνίγηται , ἥ τε γαστὴρ ἡ νειαίρη ἐπανοιδέει , καὶ ἁπτομένη ἀλγέει ὡς ἕλκος , καὶ |
καὶ καταψηφισθείς , πέντε ταλάντοις ἐζημιώθη . εἰσαγγελία δέ ἐστι κατηγορία διὰ τὰ ἀδίκως ἢ κακῶς πεπραγμένα . . ἐπὶ | ||
εἰκότως οὖν ζητοῦμεν τὸν τρόπον τῆς ὑπάρξεως . οὐδεμία ἄλλη κατηγορία δέκα εἴδη ἔχει , εἰ μὴ τὰ πρός τι |
, λογιστικός λογιστικῶς λογιστικώτατος , συλλογίζεσθαι συλλογισμός , ἐπιλογίζεσθαι , ἀναλογισμός ἀναλογίζεσθαι . πλῆθος , παμπληθές πολυπληθές , ἰσοπληθία , | ||
κατατήκεται . Μετάνοια , μεταμέλεια , μετάγνωσις , μετάμελος , ἀναλογισμός , ἔννοια , ἐπανόρθωσις , ἀνάδυσις , ἀναχώρησις . |
κατὰ μέν τινας τὸ αὐτό : κατὰ δέ τινας ἡ ἄλογος καὶ καθ ' ὑπερβολὴν δαπάνη . ἔστι γὰρ λάπτω | ||
οὕτως τὸ μεῖζον πρὸς τὸ ἔλαττον . αὕτη δέ ἐστιν ἄλογος : οὐχ ὑποπίπτει γὰρ ἀριθμῷ . Τοῦτό ἐστι τὸ |
παράγραφος , τῆς δ ' ἀντιστροφῆς κορωνίς . 〛 ταῦτα ἐξήγησίς ἐστι τῶν ἀνωτέρω . γένος δέ ἐστι περὶ τὸν | ||
κολαζόμενον . ἡ οὖν διάνοια τοῦ νομοθέτου τούτου τοῦ προςδιωρισμένου ἐξήγησίς ἐστιν , ὅτι περιττὸν ἡγεῖτο ὁ νομοθέτης τὰ σαφῆ |