| χαρίζονται , συχνότερον ἐπιστέλλειν . τοῦτο μὲν οὖν , ὦ μουσικώτατε , μὴ παύσῃ ποιῶν , μηδὲ ἀφαιροῦ με τοῖς | ||
| πάντ ' ἐγένοντο χαμαί . σὸν οὖν ἐστιν , ὦ μουσικώτατε , τὴν χιλιέτη μου ταύτην ζήτησιν ἀπολύσασθαι , Δημόκριτε |
| Ἱππόκρατες ; ἐγὼ δὲ , οὐδὲν , ἔφην , ὦ Δημόκριτε , ἀλλ ' οὐκ οἶδ ' ὅπως προὔπεσον : | ||
| καὶ τυγχάνω ἐκ πατέρων ἴδιος ξένος : ἀλλὰ σὺ , Δημόκριτε , τῇ κρείσσονί με ξενίῃ δέχου , καὶ πρῶτόν |
| ἐς Πελοπόννησον Δωριεῦσι γενήσεται ἥδε ἡ κάθοδος : ὁ δὲ ἀληθέστερος ἔχει λόγος Πυλάδου τοὺς παῖδας καὶ Ἠλέκτρας , ἀνεψιοὺς | ||
| μὲν ἔπαινος δοκεῖ πιστότερος , ὁ παρὰ τίνων δὲ ψόγος ἀληθέστερος ; [ τίνες δὲ παρὰ τοῖς κρατοῦσι πλείονος αἰδοῦς |
| ὅτε τὸ δεύτερον ἁλεκτρυὼν ἐφθέγγετ ' . οἴμοι δείλαιος . Ἀντίλοχ ' , ἀποίμωξόν με τοῦ τριωβόλου τὸν ζῶντα μᾶλλον | ||
| ἔγειρεν . Ἀντίλοχον δ ' ὄτρυνε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος : Ἀντίλοχ ' οὔ τις σεῖο νεώτερος ἄλλος Ἀχαιῶν , οὔτε |
| παραγραφικὸν ἀπὸ τρόπου : διὰ τί εἰδὼς μείζονα ἀδικοῦντα ἥττονα κατηγορεῖς νῦν ; ἰστέον δὲ ὡς ὅτι πολὺ τὸ παραγραφικόν | ||
| ἐξευρών , ὡς φῄς , ἐμέ , εἰσάγεις τουτοισὶ καὶ κατηγορεῖς : τὸν δὲ δὴ βελτίους ποιοῦντα ἴθι εἰπὲ καὶ |
| πεπωκότων , οἶμαι , καὶ μικρῶν ὄντων τῶν παροξυνόντων , εἰπούσης τι καὶ δακρυσάσης ἐκείνης περιρρήξας τὸν χιτωνίσκον ὁ οἰκέτης | ||
| παιδοτρίβην μνᾶν δοὺς οἴει αἰεὶ φοιτήσειν ; Φρύνης δὲ πικρότερον εἰπούσης αὐτῇ εἰ δὲ λίθον , ἔφη , εἶχες , |
| Καὶ ὁ Πρωταγόρας ἐμοῦ ταῦτα ἀκούσας , Σύ τε καλῶς ἐρωτᾷς , ἔφη , ὦ Σώκρατες , καὶ ἐγὼ τοῖς | ||
| ἐμοῦ ὅτι φημὶ αὐτὴν εἶναι , ὥστε τὸ μετὰ τοῦτο ἐρωτᾷς εἰ οὐ καλή μοι δοκεῖ εἶναι ; Οὐ γὰρ |
| σου ἰέναι ἐπὶ τὸ βῆμα λαβόμενος ἐροίμην : ” Ὦ Ἀλκιβιάδη , ἐπειδὴ περὶ τίνος Ἀθηναῖοι διανοοῦνται βουλεύεσθαι , ἀνίστασαι | ||
| παρεκάλουν , κέρδος δὲ ὅμως καὶ νῦν , ὦ φίλε Ἀλκιβιάδη , ταῦτά σοί τε καὶ ἐμοί . ὥστε καὶ |
| τροπὴν ἐργάζεται . φλεγμονῆς δὲ ἁπάσης ὁ μὲν κοινὸς οἷον ἐμπρίων ἐστίν , ὡς δοκεῖν , τὸ μέν τοι διεστάλθαι | ||
| , καθάπερ ἐπὶ φλεγμονῶν τε μεγάλων καὶ χρονίων ἐμφράξεων . ἐμπρίων δὲ ϲφυγμὸϲ καθόλου φλεγμονῆϲ ἐϲτι ϲημαντικόϲ , καὶ μάλιϲτα |
| ” ὅταν δὲ λέγῃ “ Σκύλλην δ ' οὐκέτ ' ἐμυθεόμην , ἄπρηκτον ἀνείην , ” πρὸς ἣν οὐδὲν ἔστι | ||
| . τί τοι τάδε μυθολογεύω ; ἤδη γάρ τοι χθιζὸς ἐμυθεόμην ἐνὶ οἴκῳ σοί τε καὶ ἰφθίμῃ ἀλόχῳ : ἐχθρὸν |
| πάντων τῶν ἀνθρωπίνων . ὅστις ἂν οὖν ὑμῶν βούληται ἢ οἰκονομικὸς ἢ δημηγορικὸς ἢ στρατηγικὸς γενέσθαι ἢ ὅμοιος Ἀχιλλεῖ ἢ | ||
| , ; , ; , . . Ἀσκληπιόδοτος ἀποθάνωμεν χρηματισμός οἰκονομικὸς δὲ ὢν καὶ γεωργικός , ἀποθανόντος αὐτῷ τοῦ πατρός |
| παῖ Ἱερωνύμου Ἱππόθαλες , τοῦτο μὲν μηκέτι εἴπῃς , εἴτε ἐρᾷς του εἴτε μή : οἶδα γὰρ ὅτι οὐ μόνον | ||
| γενέσεως , “ τούτου μέντοι ” , φάναι , “ ἐρᾷς , ὦ νεανίσκε , καλοῦ δὲ οὐδενός ” . |
| νεανίσκος . Καταμεμάθηκας οὖν τοὺς τί ποιοῦντας τὸ ὄνομα τοῦτο ἀποκαλοῦσιν ; Ἔγωγ ' , ἔφη : τοὺς γὰρ εὖ | ||
| ὡσαύτως τοὺς μὲν ἀργυρίου τῶι βουλομένωι πωλοῦντας σοφιστὰς ὥσπερ πόρνους ἀποκαλοῦσιν , ὅστις δέ , ὃν ἂν γνῶι εὐφυᾶ ὄντα |
| μήτε ἀρχὴν ἔχον μήτε τελευτήν . τί δὲ καινὸν εἴη τεθεαμένος , ἔφη : γέροντα τύραννον . πῶς ἄν τις | ||
| . ὁ δὲ συγγραφεὺς οὗτος οὐ μόνον ἡμῖν φαίνεται μὴ τεθεαμένος τὴν φύσιν τῶν κατὰ τὴν Αἴγυπτον τόπων , ἀλλὰ |
| εἰσοικούμενον εἴσδεξαι πνεῦμα τὸ τρίτον ὥσπερ στέφος . νεκρὸς γὰρ ἦσθα τὸ πρὶν εἰς φθορὰν πέλων τάφῳ κατῴκησάς τε νεκρὸς | ||
| γράφῃς , ἄλλοις καλέ , ἐμοὶ δὲ ὑπερήφανε . οὐκ ἦσθα συγκείμενος ἐκ σαρκὸς , καὶ τῶν , ὅσα τούτοις |
| καὶ πιστὸς ἑταῖρος : τῆς δὲ φυγῆς ἐστιν τοῦτ ' ἀνιηρότατον . μήποτε φεύγοντ ' ἄνδρα ἐπ ' ἐλπίδι , | ||
| : ἢν δὲ διώκων μὴ τελέσηι , πάντων τοῦτ ' ἀνιηρότατον . Αἰεὶ παιδοφίληισιν ἐπὶ ζυγὸν αὐχένι κεῖται δύσμορον , |
| καὶ λύκοις ἀεὶ ποθεινὸς ὁ ὄρνις εὐανθὴς καὶ πολύχρους . Ἦς ἄρα τὴν φύσιν , ὦ Ἔρως , παγκρατὴς καὶ | ||
| Νεομηνία μὴ λέγε , Ἰώνων γάρ , ἀλλὰ νουμηνία . Ἦς ἐν ἀγορᾷ σόλοικον , λέγε οὖν ἦσθα . ὀρθότερον |
| δ ' ἠγνόηκε κοὐδὲ ἓν λέγει . μὴ πάντ ' ἄκουε μηδὲ πάντα μάνθανε , τῶν βιαίων ἔσθ ' ἕνεκα | ||
| ἐκ τοῦ δευτέρου ἀπὸ τοῦ πρώτου . σὺ δ ' ἄκουε δίκης : πρὸς ἀντιδιαστολήν φησι τῶν ἀλόγων ζῴων : |
| νενικηκότι . Ἀλλὰ ποιητὴν μὲν ἄριστον εἶναί σε , ὦ Ἡσίοδε , καὶ τοῦτο παρὰ Μουσῶν λαβεῖν μετὰ τῆς δάφνης | ||
| βίῳ μαντικὴ νομίζοιτο . Τοῦτο μὲν οὖν , ὦ θαυμαστὲ Ἡσίοδε , καὶ πάνυ ποιμενικὸν εἴρηταί σοι , καὶ ἐπαληθεύειν |
| ἐπῄνεσε . τί οὖν οὐ καὶ τοὺς Ἡρακλείδας , ὦ βέλτιστε , ᾐτιάσω , διότι οὐ κατὰ γῆν εἰς Πελοπόννησον | ||
| , μὴ πρῶτον μὲν εἴπῃ τί δέ σοι μέλει , βέλτιστε ; κύριός μου εἶ ; εἶτ ' ἂν ἐπιμείνῃς |
| παύσαιτό τις ἑκάστοτε διεξιών . Εὖ γε , ὦ Λακεδαιμόνιε ξένε , λέγεις . τὴν ἀνδρείαν δέ , φέρε , | ||
| εἰρήνης . Φαίνεται μέν πως ὁ λόγος οὗτος , ὦ ξένε , ὀρθῶς εἰρῆσθαι , θαυμάζω γε μὴν εἰ τά |
| βασιλεὺς τῶν μὲν τοιούτων οὐδέποτε ἀκροᾶται συνεχῶς : κάλλιστον δὲ εὕρεμα ἡγεῖται κυνηγεσίαν , καὶ τούτῳ μάλιστα χαίρει : δι | ||
| ἑνώσας καλῶς χρῶ πολυτελεστάτῳ μύρῳ . Λυσιπόνιον μυράκοπον Τιμοκλιανοῦ ἰατροῦ εὕρεμα , ᾧ δεῖ χρῆσθαι κατὰ παντὸς μέρους τοῦ σώματος |
| , ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ ' ἡμῖν τὸν λόγον . ἄκουσον , ὦ δαιμόνιε , μου τῶν μαρτύρων . ἀνάβηθι | ||
| ἀπέλθῃς καταλιπών : καὶ τὸ ταύτης ἐμόν ἐστι πῦρ . ἄκουσον δὲ ὡς καὶ τἆλλα μοι μέλει περὶ σοῦ . |
| ὁρμὴ καὶ τῆς ψυχῆς ἡ ἄλογος καὶ παρὰ φύσιν κίνησις ὑπαίτιος : ἑκάτερον γὰρ τούτων τί ἐστιν ἕτερον ἢ παλαιὸν | ||
| ἡ ὑποψία εἰς ἐμὲ ἰοῦσα , ἐγὼ δὲ ὑπὲρ ἐκείνων ὑπαίτιος ἐσόμενος σαφῶς ᾔδη . Τοῦ δὲ ἀκολούθου ἡ μαρτυρία |
| τῶν ψυχῶν λόγους : ὅτε γάρ , ὦ θαυμαστὲ παῖ μεγαλόδοξε , ἔμελλον ἐγκατακλείεσθαι τοῖς σώμασιν , αἱ μέν γε | ||
| καὶ † τάξομαι τῆς ἀπὸ τῶν λόγων † ὦ παῖ μεγαλόδοξε , οὕτως λέγειν ἤρξατο : Βασιλεῦ καὶ τῶν οὐρανίων |
| δ ' αὖθις ἀνάγει τὸν οἰκεῖον . Ὁ δ ' εὖγε τοῦτον ἀπολέσαι ἐφώνει . Ἀλήθειαν δὲ ὁ Ἑρμῆς ὡς | ||
| τοσοῦτον φόνον , ἀνοιμώξασα καθ ' ἑαυτήν τε εἰποῦσα ” εὖγε , ὦ Κόμοδε . ταῦτ ' ἄρα χαριστήρια εὐνοίας |
| τὴν ῥῖνα ἔχοντας . σὺ δ ' οὖν ἂν μὴ ἐπαινῇς , εἰς τὰς λιθοτομίας τὰς Διονυσίου εὐθὺς ἀφίξῃ ὡς | ||
| ὀλίγα . Νόει καὶ τότε πρᾶττε . Ἀνάξιον ἄνδρα μὴ ἐπαινῇς διὰ πλοῦτον . Πείσας λάβε , μὴ βιασάμενος . |
| Δήμητρα , σῦκον οὐδὲ ἓν οὕτως ὅμοιον γέγονεν . τοιούτους ἁρετὴ ἔοικε τροφίμους τοὺς ἑαυτῆς δεικνύναι . ὢ τῆς ἐπιθήκης | ||
| ἀρετήν , δόξαν ἐξ αὐτῆς ποίει . Πλούτου πλέον πέφυκεν ἁρετὴ βροτοῖς . Περὶ χρημάτων λαλεῖς , ἀβεβαίου πράγματος . |
| οἶδεν ; οἴμοι τῆς δυστυχίας . ἀλλὰ φράσον , ὦ λῷστε , εἰ τοῦ ζητουμένου τὴν διασάφησιν ἔγνωκας ” . | ||
| ἀνθρώπους ποιῶ . καὶ ὁ Σωκράτης , Πῶς , ὦ λῷστε ; ἔφη . Διδοὺς νὴ Δί ' ἀργύριον . |
| γέρων ὤν . ὦ Ζεῦ πολυτίμητ ' , ἆρ ' ἀκούεις ἅ με λέγει ὁ πανοῦργος υἱός ; ἀτράφαξυν ἕψους | ||
| , χρυσὸν , ὁ δὲ ἄργυρος τὸν ἄργυρον . Οὐκ ἀκούεις τὸν ἀρχαιότατον λέγοντα : Ὁ σπείρων σῖτον , σῖτον |
| τὸν ἀμφ ' ἑαυτῆς ἆθλον ἐξηγουμένης : τὰ λοιπὰ νῦν ἀκούσαθ ' , οἷα χρὴ πάθη τλῆναι πρὸς Ἥρας τήνδε | ||
| κεῖται . ὃ δὲ βούλεται λέγειν , τοιοῦτόν ἐστιν : ἀκούσαθ ' , ἑλικώπιδος γὰρ δὴ Ἀφροδίτης ἄρουραν ἢ Χαρίτων |
| περὶ τῆς ὁδοῦ ἐπεθύμει δὲ ὥσπερ καὶ ὁ πατήρ . Σὺ δ ' αὐτῷ λέγεις , Νίκην σοι φαίνουσι θεοὶ | ||
| πάσχουσιν , οἱ μὲν ἐπιπηδήσαντες , αἱ δὲ κατανωτισάμεναι ; Σὺ δέ με ἀξιοῖς συγκατακλινῆναι καὶ ταῦτα γυμνήν ; Καίτοιγε |
| νύξ . εἶτα ἀπὸ τοῦ παρελθόντος προτρέψῃ χρόνου λέγων : ἀναμνήσθητι τῆς μνηστείας , ἐν ὅσῳ χρόνῳ γέγονεν , ἐν | ||
| συγχωρεῖς , ἄθρει . Ἀλλὰ συγχωρῶ . Τὸν τοίνυν δημοτικὸν ἀναμνήσθητι οἷον ἔφαμεν εἶναι . ἦν δέ που γεγονὼς ἐκ |
| ἐπιστήμη , καὶ δὴ καὶ ἀνεπιστημοσύνης ἡ αὐτὴ αὕτη ; Πάνυ γε . Ἰδὲ δὴ ὡς ἄτοπον ἐπιχειροῦμεν , ὦ | ||
| Τὰ τῶν πολλῶν ἄρα νόμιμα τὰ τῶν κρειττόνων ἐστίν . Πάνυ γε . Οὐκοῦν τὰ τῶν βελτιόνων ; οἱ γὰρ |
| ἄλλων ὧν λέγεις πέρι μυθολογοῦντα . Ἔστι γάρ , ὦ φίλε Φαῖδρε , οὕτω : πολὺ δ ' οἶμαι καλλίων | ||
| γὰρ ἀποκαλύψας ἐγὼ λέγω . Ἐκ τῆς Πολιτείας „ Ὦ φίλε Ὅμηρε , εἴπερ μὴ τρίτος ἀπὸ τῆς ἀληθείας εἶ |
| ὃς εἰς ἐλευθερίαν οὐ προσδοκήσαντα αὐτὸν ἐξείλετο . καὶ τί θαυμάζομεν , εἰ τὸν ὑπηγμένον κράτει πάθους ἀλόγου προτρέπει μὴ | ||
| ' Ἀριστοφάνει , . τί δῆτ ' ἐκεῖνον τὸν Θαλῆν θαυμάζομεν ; ἡνίκα δὲ βαρύνεται , διὰ τοῦ τος κλίνεται |
| ψυχῇ κάλλος καλὸν αὐτὸν προσαγορεύει : οὑτωσὶ τοίνυν ὦ παῖ καλὲ ἐννόησον . Καὶ ἐκεῖνον μὲν τὸν λόγον οὔ φησιν | ||
| ταῦτ ' ἀποτεινόμενος ὁ Ἔφιππος εἴρηκεν ὥρα σοι ζητεῖν , καλὲ Οὐλπιανέ , καὶ διδάσκειν ἡμᾶς , καὶ τῶν εἰρημένων |
| λέπαδνα τοὺς μασχαλιστῆράς φασι . . . . . . χἢ μὲν τῇδ ' ἐπυργοῦτο στολῇ : καὶ ἡ μέν | ||
| χλοεροῖσιν ἰαινόμενοι μελέεσσιν ἀλλήλοις ψιθύριζον . ἀνίστατο φώριος εὐνή . χἢ μὲν ἀνεγρομένη πάλιν ἔστιχε μᾶλα νομεύειν ὄμμασιν αἰδομένοις , |
| μάθῃ ] νοήσῃ . σοφιστὴς ὢν ] ἀπατεὼν ὑπάρχων . νωθέστερος ] χαυνότερος , τουτέστιν , ἵνα γνώῃ ὡς εἰ | ||
| ὁ Ζήνων ἐπιεικὴς μὲν ἦν φύσει καὶ ἱερός , ἀλλὰ νωθέστερος ἐν λόγοις καὶ μαθήμασιν , ἐφιέμενος μὲν ἀεί τι |
| ' ἀξιῶ , ἢ πατρὸς ἄλλου σεαυτὸν παραγράφειν , ἢ τοὔνομ ' ἔχειν ὃ ' κεῖνος ἔδωκέ σοι . νὴ | ||
| βάρβαρος Θόας , ὃς ὠκὺν πόδα τιθεὶς ἴσον πτεροῖς ἐς τοὔνομ ' ἦλθε τόδε ποδωκείας χάριν . ναοῖσι δ ' |
| ὁ Χαιρέας εἶπεν ” ὦ πάντων ἀνθρώπων ἀφυέστατε , οὐκ οἶδας πῶς μεθοδεύεται γυνὴ παρακλήσεσιν , ἐπαίνοις , ἐπαγγελίαις , | ||
| τὸ τῆς Λήθης ὕδωρ πεπώκασι καὶ τῶν ἀλγεινῶν ἐξελάθοντο : οἶδας γὰρ καὶ νεκροῖς ἐπιτοξάζεσθαι καὶ ψυχὰς ἐξ ᾅδου τοῖς |
| ? οὐ πρὸς ἔπος ? ? ἀπεκρείνατο [ ] . ἐπερωτηθεὶς ? [ ] [ ] γὰρ [ ! ! | ||
| ] ? [ ] λέγειν . Ἐπεὶ ὁ / Θεαίτητος ἐπερωτηθεὶς περὶ ἐπιστήμης , τί ἐστιν , εἶπεν Καὶ ὥς |
| τε καὶ γυναικὸς τῆι λύπηι λόγος ἐμφέρεται πολλοῖς τὸν βίον ἀποπνεῦσαι . Ἀρριανὸς Βιθυνικοῖς γράφει τὴν ἱστορίαν . . . | ||
| ἀνθρώπων ἀπελθεῖν . τὸ δ ' οὖν κορεσθέντα γε τούτων ἀποπνεῦσαι δεύτερος πλοῦς . ἢ προῄρησαι προσκαθῆσθαι τῇ κακίᾳ καὶ |
| μόριον εἶναι τὴν ῥητορικήν , ἀλλ ' αὐτὸν λέληθα οὔπω ἀποκεκριμένος , ὃ δὲ ἐπανερωτᾷ , εἰ οὐ καλὸν ἡγοῦμαι | ||
| οὖν , ἂν ἐγὼ τοῦτο ἀποκρίνωμαι , τὸ ἐρωτώμενόν τε ἀποκεκριμένος ἔσομαι καὶ ὀρθῶς , καὶ οὐ μή ποτε ἐλεγχθῶ |
| πρὸς τὴν ἄφεσιν τοῦ πένητος ἐπάγεται : χρῄζει γὰρ αὐτοῦ τανῦν ὁ δημηγορῶν , καὶ πρὸς τὴν σπουδὴν ἀντιπράττοντος : | ||
| ' αὖ ἀγαθοὶ , τῶν καλῶν μειοῦν δόσιν . Μοίρας τανῦν μάνθανε λαμπρὰς ζωδίων . Κριοῦ μέν εἰσιν ἐννέα πρὸς |
| . δεῖ γὰρ τὸν μέλλοντα ὀρθῶς λέγειν , περὶ ὧν ἐπίσταται , περὶ τούτων λέγεν . πάντ ' ὦν [ | ||
| ὡσεὶ ⌈ εἶπεν Γ [ ἔλεγεν ] “ οὐδὲν ἄλλο ἐπίσταται πλὴν τὸ κλέπτειν ” . Γ παρὰ τὴν παροιμίαν |
| καὶ λύκων καὶ κριῶν δέ , καὶ τὸ ἔτι θαῦμα σατύρων μορφὰς κήτη ἔστιν ἃ περιφέρει καὶ γυναικῶν ὄψιν , | ||
| Σάτυρος ὁ τῆς κωμῳδίας οὗτος ὑποκριτὴς τῶν Σοφοκλέους ἀνέμνησέ με σατύρων , οὓς ἐκεῖνος εἰσήγαγεν οὕτω πρὸς ἀσέλγειαν μεμηνότας , |
| . ἀλλ ' οὖν ὅμως οὗτος μὲν ἦν ἀποχρῶν ἀνὴρ ἔμοιγε – ˘˘ – πρὸς τὰ νῦν κακά . Κινησίας | ||
| ' ὑμῖν ὑπελάμβανον : συμβουλεύειν δὲ καὶ πολυπραγμονεῖν οὐ μικρᾶς ἔμοιγε ἀκρασίας ἐφαίνετο ἔργον εἶναι , δεδωκότι τηλικαύτην δίκην τοῦ |
| εἰς τὸ ἐναντίον . πάλλειν : κραδαίνειν . κινεῖσθαι . παρείπῃ : παραμυθήσεται . παραλογίσεται . παρήιον : τὸν κόσμον | ||
| . νῦν δ ' αἰνῶς δείδοικα κατὰ φρένα μή σε παρείπῃ ἀργυρόπεζα Θέτις θυγάτηρ ἁλίοιο γέροντος : ἠερίη γὰρ σοί |
| : τὸ δὲ προσθεῖναι , οὐχ ὅτ ' ἂν ὡς ἀλλότριος καὶ μηδὲν προσήκων , δῆλον ὅτι τῆς αὐτοῦ τοῦ | ||
| ἔργα μήποτε θεοῦ βουλήματί ἐστι : καὶ γὰρ οὐδεὶς ἦν ἀλλότριος λογισμὸς τῶν εἰωθότων ἐν τῇ ψυχῇ κατοικεῖν εἴσω . |
| Διὸς φρόνημα λωφήσῃ χόλου . οὔκουν , Προμηθεῦ , τοῦτο γιγνώσκεις , ὅτι ὀργῆς νοσούσης εἰσὶν ἰατροὶ λόγοι ; ἐάν | ||
| „ τί οὖν ” ἔφη ” ἀγαπᾷς , ὃν μὴ γιγνώσκεις „ ; ξυνῆκεν ὁ γεωργός , ὅτι ὁ Παλαμήδης |
| οὖν προσπαίζων πρὸς αὐτόν , Πότερόν σοι δοκεῖ , ὦ Καλλίστρατε , ἀμείνων ποιητὴς Ὅμηρος ἢ Φωκυλίδης ; καὶ ὃς | ||
| ] ? : . . ] ιν ? , ὦ Καλλίστρατε , ! [ . . ] ιν ? ὁ |
| καὶ γὰρ ἄλλως ἑορταστικὴν ἄγομεν ἡμέραν Ἡράκλεια θύοντες : οὐκ ἀγνοεῖς δὲ δήπου τὸν θεὸν ὡς ὀξὺς ἦν πρὸς Ἀφροδίτην | ||
| ἆρ ' οὐ δῆλον ἐκ τῶν ἔμπροσθεν ὅτι οὐ μόνον ἀγνοεῖς τὰ μέγιστα , ἀλλὰ καὶ οὐκ εἰδὼς οἴει αὐτὰ |
| τρόπος νοητέος , ὅσπερ ἐστὶ κατὰ τὰς τοποθεσίας τῶν ἀστέρων χρηματιστικὸς παραχρῆμα κατὰ τὴν τῶν ζῳδίων φύσιν . Συγκρίνειν δὲ | ||
| ἥδιστος , τὸν ἑαυτοῦ ἕκαστος μάλιστα ἐγκωμιάσεται ; ὅ τε χρηματιστικὸς πρὸς τὸ κερδαίνειν τὴν τοῦ τιμᾶσθαι ἡδονὴν ἢ τὴν |
| , ἔφη ὁ Σωκράτης , τῆς καλλίστης ἀρετῆς καὶ μεγίστης ἐφίεσαι τέχνης : ἔστιν γὰρ τῶν βασιλέων αὕτη καὶ καλεῖται | ||
| τοῦτο σὺ μὲν οὐκ ἀρκῇ τοῖς σοῖς , ἀλλ ' ἐφίεσαι τῶν ἐκείνων : ἐκεῖνοι δ ' ἀρκοῦνται τοῖς ἑαυτῶν |
| φιλίας οὐκ ἀφόρητος , ποία δὲ εὐτυχία χωρὶς φίλων οὐκ ἄχαρις ; [ εἰ δὲ σκυθρωπὸν ἐρημία καὶ πάντων φοβερώτατον | ||
| τε καὶ ἀθάνατον παρὰ τῆς μνημοσύνης εἶναι . οὐ μὴν ἄχαρις τά γε ἐς ξυνουσίας ἦν παρ ' ὃν ἐσιώπα |
| ἡμῶν . τίμημα ] λείπει ἡ εἰς . ἀνοιμώκτου ] πολυθρυλήτου . κατώρθωσαι ] ὦ Ὀρέστα . τὰ δ ' | ||
| τι ταυτὸν , ἕνεκά γε τῆς μήπω ἐποχῆς ταυτησὶ τῆς πολυθρυλήτου τε καὶ εἰ δή τινων τοιούτων ἄλλων . ἐπεὶ |
| τε - θνηκότες δὲ ἀφῃρήμεθα ἅπερ οὐκ ἔστιν ἡμέτερα . ὑπερόρα τοίνυν καὶ χρημάτων καὶ σώματος , ἀθανάτου δὲ πράγματος | ||
| ἀνέχου . ὧν τῶν ἐπαίνων καταφρονεῖς , καὶ τῶν ψόγων ὑπερόρα . θησαυρὸν κατατίθεσθαι μὲν οὐ φιλάνθρωπον , ἀναιρεῖσθαι δὲ |
| μόνον ἃ ἐκεῖνος κολαστηρίου ἕνεκα τοὺς πάντ ' οἰομένους εἰδέναι ἐρωτῶν ἤλεγχεν , ἀλλὰ καὶ ἃ λέγων συνημέρευε τοῖς συνδιατρίβουσι | ||
| ὁ ἐρωτῶν καὶ ὁ ἐρωτώμενος ὡς πολύσημον , τότε ὁ ἐρωτῶν οὐ πρὸς τὴν διάνοιαν , ἤγουν πρὸς τὴν διάνοιαν |
| , εἰκότως ἕτερον αἴτιον ἰσχυρότερον εὑρεθήσεται τούτου , ὃ φθάσει περιγινόμενον καὶ τῆς δυνάμεως , ὡς καὶ ταύτην καταλῦσαι . | ||
| ' ἐπιχρισμάτων προσώπου καὶ βαφῆς τριχῶν καὶ τῶν τούτοις ἐοικότων περιγινόμενον . ποία εὐεξία ; εὐεξία δὲ ἡ οὐχὶ ἀπὸ |
| ἀξίας ] εὐώνους . Γ ὁ πόλεμος ἑρπέτω : γράφεται ἐρρέτω , τουτέστι χαιρέτω , ὅ ἐστιν , οὐδεμίαν φροντίδα | ||
| καλοὺς παρασχεῖν τοὺς λόγους δυνήσεται αἰδὼς ἀπώλες ' αὐτόν , ἐρρέτω , κακή : πολλὴν γὰρ αὐτὴν δειλὸς ὢν ἐκτήσατο |
| περὶ τούτων . ἀλλὰ τί οὐκ ἀπεκρίνω τὸ ἐξ ἀρχῆς ἐρώτημα ; Τὸ ποῖον ; Εἰπέ , εἰσί τινες ἀνθρώπων | ||
| τὸ σοφιστικὸν συκοφάντημα τῶν ἐρωτώντων , τὸ μηδὲν συλλογισαμένους μὴ ἐρώτημα ποιεῖν τὸ τελευταῖον , ἀλλὰ συμπεραντικῶς καὶ ἀποφαντικῶς ἐπάγειν |
| ἵλεων Καλλιοπίῳ τὸν γενναῖον Μόδεστον καὶ σαυτῷ προσόμοιον . καὶ μεμνήσθω δικάζων τοῦ Μειλιχίου Διός , ὅπως ἡμεῖς τε τῷ | ||
| τοῦ θεοῦ καλά βούλει Διοπείθη μεταδράμω καὶ τύμπανα ; Κείνη μεμνήσθω με ξύλον ὑποτεταγός . Ἄγαμαι , Διονῦ , σοῦ |
| διέβαλλεν αὐτὸ ὡς μειρακιῶδες , ἵνα ὑπερεωρακὼς αὐτοῦ μᾶλλον ἢ ἀπολειπόμενος φαίνοιτοτὰ δὲ ἀμφὶ μελέτην ἐλλογιμώτατος : ἀσφαλὴς μὲν γὰρ | ||
| τὸ ἀλγεινὸν φεύγουσιν . ἄνθρωπος δὲ φύσει φρονήσεως μετέχων , ἀπολειπόμενος δὲ αὐτῆς διὰ φαυλότητα καὶ ῥᾳθυμίαν , δόξης καὶ |
| καὶ θυγατέρες Ἀντιγόνη καὶ Ἰσμήνη . Ὕστερον δὲ ἡ Ἰοκάστη ἐπιγνοῦσα , ὅτι τῷ παιδὶ παρεμίγη , ἑαυτὴν ἀνήρτησεν . | ||
| . κακία δὲ ψυχῆς ἀγνωσία . ψυχὴ γάρ , μηδὲν ἐπιγνοῦσα τῶν ὄντων μηδὲ τὴν τούτων φύσιν , μηδὲ τὸ |
| . ἡγουμένου δὲ αὐτὸν τοῦ Εὐξένου μεγάλης διανοίας ἅπτεσθαι καὶ ἐρομένου , ὁπόθεν ἄρξοιτο „ ὅθεν περ οἱ ἰατροί „ | ||
| καὶ πρὸς τὰς ἀπόρους τῶν ἐρωτήσεων πάνυ εὐστόχως παρεσκεύαστο : ἐρομένου γάρ τινος ἐπὶ χλευασμῷ , Εἰ χιλίας μνᾶς ξύλων |
| γε . Ἔτι μᾶλλο βοῦλις ; Ἀτταταῖ ἰατταταῖ : κακῶς ἀπόλοιο . Σῖγα , κακόδαιμον γέρον . Πέρ ' , | ||
| προχείρως χαριζόμενον καὶ ὑπηρετοῦντα ” κακὸς κακῶς ” εἶπεν „ ἀπόλοιο , ὅτι τὰς Χάριτας παρθένους οὔσας πόρνας ἐποίησας . |
| συγχρωτίζων τοῖς πάθεσιν ; Εὖγε , ὦ τέκνον : γενναίως πυνθάνῃ : δίκαιον δὲ κἀμὲ ἀποκρίνασθαι . πάντα , ὦ | ||
| γὰρ τὴν ὁρατικήν . ὅμως δ ' , ἄν μου πυνθάνῃ τί ἐστιν ἀγαθὸν τοῦ ἀνθρώπου , οὐκ ἔχω σοι |
| ὃς ἀναισθήτως ἔχω πρὸς τὸ φρονεῖν ; . φαῦλον . Ὤιμην δὲ ἔγωγε τοσαύτῃ φιλίᾳ συνηρμόσθαι τὴν ἐμὴν καὶ τὴν | ||
| πρόσωπον καὶ ὑπέφριξεν , ἐπεὶ διακόψαι τὴν κεφαλὴν ἔφης . Ὤιμην ἐρασμιώτερος αὐτῇ φανεῖσθαι . ἀλλὰ καὶ σύ με προσαπολώλεκας |
| τὸν χρόνον ὃν ἔλαχον ἄνθρωποι ζῆν , ἀναλογίζεται δὲ καὶ σκοπεῖ τὰς παρὰ τὸν βίον ἡδυπαθείας . Σωκράτης μὲν οὖν | ||
| οὐ δόξειεν ἀπὸ φθόνου γίνεσθαι . εὖ λογίζεται ] ὀρθῶς σκοπεῖ τὰ πράγματα . ὃν δεῖ πόλλ ' ἀκοῦσαι : |
| σύ με ] περισπᾶις , ἱερόσυλε ; μὴ μάχου , γλυκύτατε ] : τῆς γαμετῆς γυναικός ἐστί σου τέκνον ] | ||
| χρηστοὶ οὐ τολμῶσι κερδαίνειν . Ἀλλ ' ὁρᾷς , ὦ γλυκύτατε , τὸ κερδαίνειν ἄρτι ὡμολογήσαμεν εἶναι ὠφελεῖσθαι . Τί |
| γὰρ πεπονθέναι ὠφελοῦς ' ὑμᾶς ἅπαντας οὐ λόγοις ἀλλ ' ἐμφανῶς : πρῶτα μὲν τοῦ μηνὸς εἰς δᾷδ ' οὐκ | ||
| τῇ δὲ τρίτῃ λύσας , εὑ - ρήσεις τὰς χοιράδας ἐμφανῶς συνεστραμμένας καὶ τὸν πέριξ τόπον λελεπισμένον . ταύτας οὖν |
| τρίτους ἀπὸ τῆς ἀληθείας , τουτέστι τὸ πλῆθος τῶν τῇδε ἀνθρωπικῶν ποιητῶν , ὥστε ἐξαιρεῖσθαι τοῦ λόγου Ὅμηρον καὶ Ὀρφέα | ||
| εἰσιν ὀρνίθων ἀπηνέστατοι , καί μοι δοκοῦσι τῶν προτέρων τῶν ἀνθρωπικῶν ἐν μνήμῃ καὶ μέντοι καὶ μίσει τοῦ γένους τοῦ |
| ὑπολαβοῦσα : Τισσαφέρνης γὰρ αὐτῷ τούτων αἴτιος : καὶ πάλιν ἐπανερωτᾷ : Κῦρος δὲ ποῦ νῦν ; ὁ δὲ ἄγγελος | ||
| , ἀλλ ' αὐτὸν λέληθα οὔπω ἀποκεκριμένος , ὁ δὲ ἐπανερωτᾷ εἰ οὐ καλὸν ἡγοῦμαι εἶναι . ἐγὼ δὲ αὐτῷ |
| Χλόη : ὁ μὲν ἱκέτευε πείθων , ἡ δὲ ἀμελοῦσα ἐμειδία : ὁ μὲν ἐδίωκε καὶ ἐπ ' ἄκρων τῶν | ||
| . καὶ μὴν καὶ ἐλάφους συνήγαγεν ἡ φήμη , καὶ ἐμειδία τὸ θέατρον ὡς παραπαιούσης τῆς χελώνης . ἐπεὶ δὲ |
| συνειληχὼς οἷός τε καθ ' ἑαυτὸν ἐνεργεῖν ἕκαστον αὐτῶν ἰδίᾳ προχειριζόμενος , καὶ οὔτε διδασκαλίας ἔξωθέν τινος οὔτε γυμνασίας δεόμενος | ||
| μᾶλλον ἐπιχειρῶν καὶ ἐπὶ τῶν οὐσιῶν τὸν λόγον ὡς εὐδηλότερον προχειριζόμενος . τῶν γὰρ ἑπομένων ταῖς ὁρισταῖς οὐσίαις τὰ μὲν |
| συμμάχου ; Ὦ χαῖρ ' , Ἀθάνα , χαῖρε , Διογενὲς τέκνον , ὡς εὖ παρέστης : καί σε παγχρύσοις | ||
| κατέσχον ἀλίμενόν τε καρδίαν . ὦ Παλλάς , ὦ δέσποινα Διογενὲς θεά , νῦν νῦν ἄρηξον : κρείσσονας γὰρ Ἰλίου |
| χαράξαντα τῇ ὁπλῇ . ὁ δὲ δὴ τέταρτος εἰκάσαι πάντων ἀτοπώτατος , στερεός τε καὶ ἀκίνητος , οὐχ ὅπως πτερωτός | ||
| ἐρεῖν λόγων οὐδενὸς ἔχοντος ἐπιεικὲς οὐδέν , ὁ τοιοῦτός ἐστιν ἀτοπώτατος , ὡς ἄρα οὐδενὸς ἅπτονται τῶν γνωρίμων ἀνδριάντων οὐδὲ |
| : συνθέμενοι ὑφέξω : παράσχω ἢ παρέξω σήμαντρα : σφραγῖδες διειλήφασιν : διεμερίσαντο γραφείς : κατηγορηθείς γραφή : κατηγορία περιῆν | ||
| ἀγωνοθετούντων θεσμοὺς καὶ κρίσεις , καὶ ἆθλα καὶ ἀγωνίσματα νόμοις διειλήφασιν , ἵνα μηδὲν ὑπάρχῃ περὶ τὸν ἀγῶνα τοῦτον ἀνομοθέτητον |
| : εἰπὲ πρὸς αὐτῶν τῶν Ἐλευσινίων Κόρης καὶ Δήμητρος : δίδαξον ἄν τι σφαλώμεθα : πρόσθες τοῖς παρ ' ἡμῶν | ||
| ἀμερίμνους ἐκτενοῦσιν ἐπὶ καὶ τὰ στοιχεῖα τὰς ψυχὰς αὑτῶν ; δίδαξον ἐντεῦθεν ἐρᾶν τοῦ τι βουλεύεσθαι , ἵνα ἔχωσι καὶ |
| ἐν τῷ τὰ αὑτοῦ διοικεῖν , δοκεῖ δέ μοι μὴ φαυλότερος ἂν γενέσθαι τοῦ πατρὸς ἐν ὁμοίοις ἔργοις . φύσις | ||
| ' ἐγώ , ὁ μὴ τοιοῦτος αὖ , ὅσῳ ἂν φαυλότερος ᾖ , πάντα τε μᾶλλον διηγήσεται καὶ οὐδὲν ἑαυτοῦ |
| τέχνης τῆς ἐφ ' ἅπασι , τούτων δὲ πόρρω ἴσως τοὐμόν . οὐ γὰρ ἂν παρέντες αὐτὰ ἐκεῖνα ἐπῄνουν μόνον | ||
| σοὶ γὰρ ἔξεστιν εἰς τὴν πατρίδα ἐπανελθεῖν : κῆδος δὲ τοὐμόν : τὸ διὰ τοῦ γάμου : μὴ γαμηθείσης γὰρ |
| τήνδε [ τὴν ] ψυχὴν [ ] ἅπαξ σοί , φιλτάτη τεκοῦσα , παρεθέμην [ ] μολών ? [ : | ||
| ὧν ἕνεκα ἤθλουν , καὶ φημὶ πρὸς αὐτήν , Ὦ φιλτάτη , δεῖξόν μοι μαγγανεύουσαν ἢ μεταμορφουμένην τὴν δέσποιναν : |
| τῶν τούτων ἐπιμελουμένων τῶν μὲν κατηγόρει , τοὺς δὲ οὐκ ἔψεγε , σὲ δὲ ἐστεφάνου λέγων μὲν οὐδὲν καινόν , | ||
| οὐδενὸς χρηστοῦ γεγενημένου . τί γὰρ ἂν βουλόμενος ἢ τούτους ἔψεγε τῶν παλαιῶν ὄντας , ἢ ' κεῖνον ὅλως εἴ |
| προγεγενημένῳ πάθει , ἀλλ ' ἐπὶ μέλλοντι κατασκευάζομεν , ὅτι ἀξίως πείσεται : ἰστέον δὲ ὅτι ἐπὶ τοῦ ἀντεγκλήματος ὁ | ||
| τοῖς ξένοις γίνεται . καρανῶσαι ] κεφαλαιῶσαι , εἰπεῖν . ἀξίως σέθεν ] τῶν σοὶ ἀξίων τιμῶν . ἄλλος δ |
| ἔφατ ' ἔκ τ ' ὀνόμαζε : τίπτε Θέτι τανύπεπλε ἱκάνεις ἡμέτερον δῶ αἰδοίη τε φίλη τε ; πάρος γε | ||
| ἀροτρεύς ἀθανάτων , ὦ ξεῖνε , φραδῇ τινὸς ἐνθάδ ' ἱκάνεις , ὥς τοι πᾶν ὃ θέλεις αἶψα χρέος ἐκτετέλεσται |
| πείθειν καὶ σὲ καὶ τούτους . ἀλλ ' , ὦ Νικία , τί οὐ λέγει πότερος ὑμῶν ; Ἀλλ ' | ||
| εὐνὰν ὀρθρευοίσᾳ . Οὐδὲν ποττὸν ἔρωτα πεφύκει φάρμακον ἄλλο , Νικία , οὔτ ' ἔγχριστον , ἐμὶν δοκεῖ , οὔτ |
| ταῦτα μὲν οὖν ἐπὶ μυός . Εἰ βούλεσθε δέ , διαλεχθῶμεν καὶ περὶ ὀστῶν . δεῖ τοίνυν εἰδέναι , ὅτι | ||
| τε καὶ ἀντιτάσεως οὐδὲν διελέχθημεν , φέρε καὶ περὶ ταύτης διαλεχθῶμεν . ποικίλη ἐστὶν ἐπὶ τῶν τοιούτων ἡ τάσις καὶ |
| τὸ κοινὸν κατέθηκας . καὶ οὐ τοῦτο δεῖ λογίζεσθαι , πότερος ἄρα ἀριθμῷ πλείω συμβέβληται ἡμῶν , ἀλλ ' ἐκεῖνο | ||
| ὦ σχέτλιοι πομπαίφεῦ φεῦ δύο διολλῦσαι : αἰαῖ . † πότερος ὁ μέλλων ; † ἔτι γὰρ ἀμφίλογα δίδυμα μέμονε |
| ἔστ ' ἐκείνου τοῦ πονηροῦ κόμματος . Νὼ δ ' εἰσίωμεν , ἵνα προσεύξῃ τὸν θεόν . Ἆρ ' , | ||
| παρακεχώρηκε τῆς εἰς τὴν πόλιν ὁδοῦ . ἡμεῖς δὲ θαρροῦντες εἰσίωμεν [ μηδὲν φοβούμενοι εἴσω ] , ἐννοούμενοι ὅτι οὗτοι |
| δ ' ὡς ἡβασκόντων [ ἢ ] ὀνειρωττόντων [ ] καταφρονῶν [ : περί ] τε γὰρ ἑορτῶν [ καὶ | ||
| , δοκεῖ μοι Διονύσιος παντάπασιν φιλοτιμηθῆναι μή ποτέ τισιν δόξαιμι καταφρονῶν αὐτοῦ τῆς φύσεώς τε καὶ ἕξεως ἅμα καὶ τῆς |
| τὸ ῥέω , οὗ μέλλων νάσω , νάμα , ὡς δράσω δράμα . Ναρόν . παρὰ τὸ αὐτὸ ῥῆμα , | ||
| βλέποντα κοὐκ ἀφῆκας εἰς Ἅιδου μολεῖν ; Οἴμοι , τί δράσω ; πῶς ἀπιστήσω λόγοις τοῖς τοῦδ ' ὃς εὔνους |
| σε προσληψόμενος . ᾤετο γὰρ τὸν ὄντα οὗ νῦν ὢν τυγχάνεις μηδὲν φιλανθρωπίᾳ ποιεῖν , πάντα δὲ ἀργυρίου . ἐγὼ | ||
| σφόδρα τούτους τοὺς λόγους ἀκροώμενος , οὓς καὶ σὺ νῦν τυγχάνεις δὴ διεξιών , ἄγαμαι . Εἶπον οὖν ἐγὼ ὅτι |
| εἰδῶμεν , ὅτι ἐχθρὸς ἅνθρωπος καὶ τὰ ἡμέτερ ' ἡμᾶς ἀποστερεῖ καὶ χρόνον πολὺν ὕβρικε , καὶ ἅπανθ ' ὅσα | ||
| ἱερῶν χρημάτων τοὺς θεούς , τῶν ὁσίων δὲ τὴν πόλιν ἀποστερεῖ . ἔλεγον δὲ ὁμοίως : βέβηλα μὲν τὰ ὅσια |
| ἑταῖρον ἡμῶν εἰ τὰ εἰκότα τιμήσαις , καὶ ἡμῖν ἂν εἴης κεχαρισμένος . Μὴ παύσῃ ὑβρίζων με καὶ τοιαῦτα καὶ | ||
| , ἡδονῆς δὲ καὶ ἡμᾶς ἐνεπίμπλα τίς μὲν πρὸς πόλεις εἴης , ἀκούοντας , τίς δὲ εἰς ἀγρούς , τίς |
| ὑπουργῆσαί με χρή ; χαῖρ ' : ἄξιος γὰρ καὶ σὺ καὶ πόλις σέθεν . ἔσται τάδ ' : ἀλλὰ | ||
| ἐχθροῦ ἰδίου ἕνεκα ἀποθανεῖν ὡς παρὰ βασιλέως πλέοντα ἠξίουν . σὺ δέ , ὅπερ ἦν , ἀπιστήσας αὐτοῖς ἔτι καὶ |
| Ζεύς : δαιμονίη αἰεὶ μὲν ὀΐεαι οὐδέ σε λήθω : πρῆξαι δ ' ἔμπης οὔ τι δυνήσεαι , ἀλλ ' | ||
| μοῦνοι καὶ ἐπιτυγχάνειν καὶ ἀτυχεῖν οἱ καλῶς τι καὶ κακῶς πρῆξαι ἐπιστάμενοι : ἐπιτυγχάνειν τε γὰρ τοῦτ ' ἐστὶ τὸ |
| καὶ ἀτιμίας : τὰς μὲν παρὰ τῶν ἀγαθῶν ἀλλοτρίας ἑαυτοῦ νενόμικε , τὰς δὲ παρὰ τῶν πολλῶν ὑπερορᾷ . σχεδὸν | ||
| φιλοσυγγενέστατος δὲ ὢν καὶ φιλοικειότατος ἔσθ ' ὅπῃ μεῖζον ἀγαθὸν νενόμικε τὴν φιλίαν τῆς συγγενείας . ἄνευ μὲν γὰρ συγγενείας |
| : νυνὶ δ ' ἐξηγητὴν τοῦτον λαβὼν τῆς ἁπάσης κακοηθείας μεμάθηκα . Διαλαμβάνων γὰρ ἕκαστον ἡμῶν ἐν μέρει , τῷ | ||
| τὸ ὄρος , ἐν ᾧ ἔβοσκον τὰ πρόβατα , ἐκεῖσε μεμάθηκα ἀπὸ χάους τινός . ἀκούσαντες δὲ οἱ ἐγχώριοι ἔκτισαν |
| οὐδεὶς Ἀμφίων οὐδὲ Ὀρφεύς : ὁ μὲν γὰρ υἱὸς ἦν Μούσης , οἱ δὲ ἐκ τῆς Ἀμουσίας αὐτῆς γεγόνασι : | ||
| αὐτῷ ἐπιγεγράφθαι : ὧδε Λίνον Θηβαῖον ἐδέξατο γαῖα θανόντα , Μούσης Οὐρανίης υἱὸν ἐϋστεφάνου . καὶ ὧδε μὲν ἀφ ' |
| τὸν ξύσσιτον κἀκβάς τινα λωποδυτῆσαι : νῦν δ ' ἀντιλέγει κοὐκέτ ' ἐλαύνει : πλεῖ δευρὶ καὖθις ἐκεῖσε . Ποίων | ||
| γυναικὸς γὰρ κρατοῦντ ' ἐν δώμασιν δουλοῖ τὸν ἄνδρα , κοὐκέτ ' ἔστ ' ἐλεύθερος . πλοῦτος δ ' ἐπακτὸς |