| τροπὴν ἐργάζεται . φλεγμονῆς δὲ ἁπάσης ὁ μὲν κοινὸς οἷον ἐμπρίων ἐστίν , ὡς δοκεῖν , τὸ μέν τοι διεστάλθαι | ||
| , καθάπερ ἐπὶ φλεγμονῶν τε μεγάλων καὶ χρονίων ἐμφράξεων . ἐμπρίων δὲ ϲφυγμὸϲ καθόλου φλεγμονῆϲ ἐϲτι ϲημαντικόϲ , καὶ μάλιϲτα |
| Τοιάδε καί : οὕτω καὶ ἡ στρουθοκάμηλος ποιεῖ ὡς ἡ βουβαλίς . Λιβύης πτερόεν βοτόν : τὸν στρουθοκάμηλον λέγει . | ||
| Τοιάδε καί : οὕτω καὶ ἡ στρουθοκάμηλος ποιεῖ ὡς ἡ βουβαλίς . Λιβύης πτερόεν βοτόν : τὸν στρουθοκάμηλον λέγει . |
| ἔφη , ὦ Θεοδότη , ἔστι σοι ἀγρός ; Οὐκ ἔμοιγ ' , ἔφη . Ἀλλ ' ἄρα οἰκία προσόδους | ||
| τι καινὸν ἕλοιτο πόσις λέχος , ἦ μάλ ' ἂν ἔμοιγ ' ἂν εἴη στυγηθεὶς τέκνοις τε τοῖς σοῖς . |
| ' ἄγχι μάλιστα παρήμενος εἰλαπινάζει : ὀψὲ δέ τοι προλιπὼν κενεὸν δέμας ἔκθορε θηρός . ἰχνεῦμον μέγα θαῦμα , μεγασθενές | ||
| ὄντως κενὸν ἀπέγνωσαν . Ἐμπεδοκλῆς : οὐδέ τι τοῦ παντὸς κενεὸν πέλει οὐδὲ περιττόν . Δημόκριτος καὶ ἕτεροι Λεύκιππος Μητρόδωρος |
| ταῖς τῶνδε τῶν ἀνδρῶν ψυχαῖς διεσῴζετο : ἐπειδὴ γοῦν ἡ πεπρωμένη τούτους ἀνεῖλεν , οὐδεὶς ἀντέστη τῶν λοιπῶν . καὶ | ||
| , σκηπτούχων ἐφύπερθε βαρυβρεμέτειρα κρατίστη , ἄτρομε , πανδαμάτειρα , πεπρωμένη , αἶσα , πυρίπνους , ἀίδιος ζωὴ ἠδ ' |
| τὸ γένοιτ ' ἄν . Διὸς οὐ παρβατός ἐστιν μεγάλα φρὴν ἀπέρατος . μετὰ πολλῶν δὲ γάμων ἅδε τελευτὰ προτερᾶν | ||
| προσῆγε τὴν χεῖρα τῷ αἰδοίῳ ἔλεγεν χεῖρες μὲν ἁγναί , φρὴν δ ' ἔχει μίασμά τι . : ὁ αὐτός |
| Ἱπποκράτει δοκεῖ : ” οἷον “ γάρ φηϲιν ” ἐν πλευριτικοῖϲι πτύελον ἢν μὲν αὐτίκα ἐπιφαίνηται , ἀρχομένου μὲν βραχύνει | ||
| ἄνθρωπον λιμῷ . Θεραπεία πλευρίτιδοϲ . Οὐκ ἀμβολῆϲ καιρὸϲ ἐν πλευριτικοῖϲι , οὐδ ' ὑπερθέϲιοϲ [ ἢ ] μεγάληϲ ἰητρείηϲ |
| τε καὶ γυναικὸς τῆι λύπηι λόγος ἐμφέρεται πολλοῖς τὸν βίον ἀποπνεῦσαι . Ἀρριανὸς Βιθυνικοῖς γράφει τὴν ἱστορίαν . . . | ||
| ἀνθρώπων ἀπελθεῖν . τὸ δ ' οὖν κορεσθέντα γε τούτων ἀποπνεῦσαι δεύτερος πλοῦς . ἢ προῄρησαι προσκαθῆσθαι τῇ κακίᾳ καὶ |
| ἄλλοι γύαλα λεύσσοντες θεοῦ χαίρουσιν , ἐνταῦθ ' ὄμμα σὸν δακρυρροεῖ ; ὦ ξένε , τὸ μὲν σὸν οὐκ ἀπαιδεύτως | ||
| οὔτ ' ἐλάσσονα , ἀλλ ' αἰὲν ὠδίνουσα συμφορᾶς βάρος δακρυρροεῖ δύστηνος , ἐξ ὅτου πάτραν διήνεμον λέλοιπεν . Ἡ |
| . ἀλλ ' οὖν ὅμως οὗτος μὲν ἦν ἀποχρῶν ἀνὴρ ἔμοιγε – ˘˘ – πρὸς τὰ νῦν κακά . Κινησίας | ||
| ' ὑμῖν ὑπελάμβανον : συμβουλεύειν δὲ καὶ πολυπραγμονεῖν οὐ μικρᾶς ἔμοιγε ἀκρασίας ἐφαίνετο ἔργον εἶναι , δεδωκότι τηλικαύτην δίκην τοῦ |
| ἐν τίνι πράγματι ἐχρησάμην ; εἶτα δῆθεν συνεικώς φησι : συνῆκα , ἐδανεισάμην ταύτας , ὅτ ' ἐπριάμην τὸν κοππατίαν | ||
| . ἐπίσταμαι ] ἤγουν Ἑλληνικὰ φθέγγομαι . πυθόκραντα ] οὐ συνῆκα . δ ' ] γάρ . παπαὶ ] φεῦ |
| Ἀθήνη , ἥ οἱ ἐνέπνευσεν θεῖον μένος εὖτέ μιν Ἄργος γόμφοισιν συνάρασσε , θέμις δ ' οὐκ ἔστιν ἁλῶναι . | ||
| καὶ ἐπίσκοποι ἁρμονιάων , ” ἐπὶ δὲ τῶν ἁρμογῶν “ γόμφοισιν δ ' ἄρα τήν γε καὶ ἁρμονίῃσιν ἄρηρεν . |
| πορθμίδ ' ἀναβοᾶι , καλεῖ δὲ μοῖρα νύχιος , ἧς κλύειν χρεών , . . . ἔρχομαι : τί μ | ||
| ἐστρατευκότων οὗτος ὁ ἄγγελος πρὸς ἡμᾶς ἰὼν καὶ φέρων ἡμῖν κλύειν καὶ ἀκούειν σαφές τι πρᾶγος καὶ πρᾶγμα ἐσθλὸν ἢ |
| ἐν χειρὶ λόγον , ὡς ἄρα ἡ τῶν κρειττόνων ἐπίπνοια ὑπερφρονεῖν ποιεῖ τῶν πολλῶν . ἢ τοῖς ἐκ τῶν τριόδων | ||
| ἐξύβρισαν : πέφυκε γὰρ καὶ ἄλλως ἄνθρωπος τὸ μὲν θεραπεῦον ὑπερφρονεῖν , τὸ δὲ μὴ ὑπεῖκον θαυμάζειν . κολασθέντων δὲ |
| πλευρίτιδές τε πολλαὶ , αἵ τε ὀξεῖαι νομιζόμεναι νοῦσοι . Ἀνάγκη δὲ ὧδε ἔχειν , ὁκόταν κοιλίαι σκληραὶ ἔωσιν : | ||
| αὐτὸ εὐθὺς γίγνεσθαι καὶ ὑπεξιέναι καὶ μηκέτι οὕτως ἔχειν ; Ἀνάγκη . Πῶς οὖν ἂν εἴη τὶ ἐκεῖνο ὃ μηδέποτε |
| καὶ συνεξετάζεσθαί σοι ἕτοιμος ἐπὶ τῆς δίκης . Ἀλλὰ ἐκεῖνο ἀνιαρόν , ὦ Πολύστρατε , ὅτι μὴ ἐκείνης παρούσης ποιήσομαι | ||
| αἰσχυνόμενοι θυλήμασι κρύπτετε πολλοῖς ; Νὴ τὴν Δήμητρ ' , ἀνιαρόν γ ' ἦν τὸ κακῶς ᾄδοντος ἀκούειν : βουλοίμην |
| . ἄλκιμος : ἰσχυρός . ἄτρομος : ἄφοβος . ἠδὲ σαόφρων : καὶ φρόνιμος , νοήμων . Ὕπνων : ὕπνου | ||
| Εὐκλείᾳ δὲ φιλοστεφάνῳ [ ] πόλιν κυβερνᾷ , Εὐνομία τε σαόφρων , ἃ θαλίας τε λέλογχεν ἄστεά τ ' εὐσεβέων |
| μήπω συμφωνεῖν διὰ τὸ ἀτελὲς οἵου τε ὄντος τοῦ ὀργάνου ἄπεστι τὸ χρησόμενον , κἂν ἑτέρως τις παρεῖναι συγχωρῇ . | ||
| ἔχει τὸν θεὸν παρόντα καὶ ὁ ἀγνοῶν τῷ πανταχοῦ παρόντι ἄπεστι . καὶ † οὐδὲ ὀσμή τις μέμφ * * |
| εἰσαΐουσι μόνον τιθασεύτορες ἄνδρες . θαῦμα δὲ καὶ τόδ ' ἄκουσα , κραταιοτάτους ἐλέφαντας μαντικὸν ἐν στήθεσσιν ἔχειν κέαρ , | ||
| ' ὥσπερ ταῖς σιπύαισι ταῖς κεναῖς . Λέξω μὲν οὐκ ἄκουσα , σοί τε γὰρ κλύειν ἐμοί τε λέξαι θυμὸς |
| φάσκοντας μηδὲ διδακτὸν εἶναι , ἀλλὰ καὶ τὸν λέγοντα ὡς διδακτὸν ἑτοίμους κατατέμνειν , αὐτοὺς δὲ αὐτῷ ἀεὶ τῷ ναυκλήρῳ | ||
| ἀνδράσι καὶ σοφοῖς ἔνεστι τὸ αἰδημονικόν . ὅσοις οὖν μηδὲν διδακτὸν καὶ ἐκ βίας φύσεως ἔγνωσται , ἀλλὰ φύσει τὴν |
| δῶρα / ἀφραδίηι κραδίης : βιότοιο μὲν ὅς κ ' ἐπιδευὴς / στρωφᾶται , μακάρεσσιν ἐπὶ ψόγον αἰνὸν ἰάπτει / | ||
| τίκτει μῆλα τελεσφόρον εἰς ἐνιαυτόν : ἔνθα μὲν οὔτε ἄναξ ἐπιδευὴς οὔτε τι ποιμὴν τυροῦ καὶ κρειῶν οὐδὲ γλυκεροῖο γάλακτος |
| προϲηνοῦϲ κινήϲιοϲ . Θεραπεία μαραϲμοῦ . Τοιϲίδε μέντοι , κἢν μαραϲμὸϲ ἔῃ , ἀρήγειν θᾶϲϲον ἰόντα ἐπὶ λουτρὰ καὶ κινήϲιαϲ | ||
| τοῦ μηκέτι εἶναι τῆϲ τοιαύτηϲ ὑγρότητοϲ μηδέν , ἀκριβὴϲ ἤδη μαραϲμὸϲ ϲυνίϲταται . Οἱ ἑκτικῷ πυρετῷ νοϲοῦντεϲ εὐθὺϲ ἐξ ἀρχῆϲ |
| Κυκλωπιᾶν πόνον χερῶν ; ἐθρέψαθ ' Ἑλλάδι με φάος : θανοῦσα δ ' οὐκ ἀναίνομαι . κλέος γὰρ οὔ σε | ||
| τίς ἡγεμών μοι ποδὸς ὁμαρτήσει τυφλοῦ ; ἥδ ' ἡ θανοῦσα ; ζῶσά γ ' ἂν σάφ ' οἶδ ' |
| ὦ παῖ , τὰς τύχας ἐκ τῶν πόνων θηρᾶν : ὁρᾶις γὰρ πατέρα σὸν τιμώμενον . πατρὸς δ ' ἀνάγκη | ||
| ' ἐπιφέρει : τὰ δυσχερῆ γὰρ καὶ τὰ λυπήσοντά σε ὁρᾶις ἐν αὐτῶι , τὰ δ ' ἀγάθ ' οὐκ |
| , ἀκίνητον , ἢν λαλῇ : βλέφαρον οὐκ ἐπίτροχον : ὀφθαλμὸϲ ἀτενήϲ : ἀναίϲθητοϲ ἡ ἁφή . τὰ δὲ ὑγιέα | ||
| ἢ χαλωμένων : προπίπτει γὰρ ἐπ ' ἐνίων ὅλοϲ ὁ ὀφθαλμὸϲ εἰϲ τὸ ἐκτόϲ , ὡϲ μὴ δύναϲθαι ἔϲω τῶν |
| μόνον τὸν φίλον δηλονότι , ἀλλὰ καὶ τὸν ἐχθρὸν καλὰ ῥέζοντα καὶ πράττοντα : ἐπαινεῖν δ ' οὐχ ἁπλῶς , | ||
| οὐ μόνον τὸν φίλον δηλονότι ἀλλὰ καὶ τὸν ἐχθρὸν καλὰ ῥέζοντα καὶ πράττοντα . ἐπαινεῖν δὲ οὐχ ἁπλῶς , ἤτοι |
| Δήμητρα , σῦκον οὐδὲ ἓν οὕτως ὅμοιον γέγονεν . τοιούτους ἁρετὴ ἔοικε τροφίμους τοὺς ἑαυτῆς δεικνύναι . ὢ τῆς ἐπιθήκης | ||
| ἀρετήν , δόξαν ἐξ αὐτῆς ποίει . Πλούτου πλέον πέφυκεν ἁρετὴ βροτοῖς . Περὶ χρημάτων λαλεῖς , ἀβεβαίου πράγματος . |
| , οὐ μὴν ἤδη γέ πωϲ τοϲοῦτον , ὥϲτε καὶ νοϲεῖν τὸ ζῷον : καὐτῆϲ τῆϲ ὑποβάϲεωϲ οὐ μικρὰ διαφορὰ | ||
| [ ] ! ! δην [ ! ! ] ! νοϲεῖν ἔφυ τέκνον ? [ ] ν μὴ ? κεκρυμμένων |
| στίχων εἰσὶν ἰαμβικῶν τριμέτρων ἀκαταλήκτων λζʹ , ὧν τελευταῖος : ἑκοῦς ' ἀνάγκηι τῆιδε καίνισον ζυγόν . ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι | ||
| τ ' οὐκ ἀξίω . ἡ μὲν γὰρ ἁρπασθεῖς ' ἑκοῦς ' ἀπώλετο , σὺ δ ' ἄνδρ ' ἄριστον |
| , καὶ „ τί παθών „ , ἔφη ” ὦ Δάμι , διασπᾷς τὰ ἐρωτώμενα ; οὐ γὰρ ναυτιῶν γε | ||
| ἐπεὶ μηδὲ αὑτὸν ἔτι οἶδεν . ἐπισχὼν οὖν ” ὦ Δάμι , ” ἔφη „ λευκὸς ὁ κύων λάσιος προβατευτικὸς |
| ἐγὼ δ ' ἐπὶ σπλάγχν ' εἶμι καὶ θυλήματα . Ἐμοὶ μελήσει ταῦτά γ ' : Ἀλλ ' ἥκειν ἐχρῆν | ||
| καλῶς τὴν ἐμπολὴν οὕτως ὅπως ἂν μὴ φέρων κατάξῃ . Ἐμοὶ μελήσει ταῦτ ' , ἐπεί τοι καὶ ψοφεῖ λάλον |
| καὶ φεύγειν μηδέποτε , πείθεσθαι δὲ μονονουκὶ καὶ μανίῃ : πεπνυμένα γὰρ ταῦτα καὶ κρήγυα τοῖσιν εὐσεβέσιν . εἰ δέ | ||
| τοῦ διό “ τοῖο γὰρ καὶ πατρός , ὃ καὶ πεπνυμένα βάζεις : ” ἀντὶ δὲ τοῦ ὅτι “ λεύσεται |
| τὸν ξύσσιτον κἀκβάς τινα λωποδυτῆσαι : νῦν δ ' ἀντιλέγει κοὐκέτ ' ἐλαύνει : πλεῖ δευρὶ καὖθις ἐκεῖσε . Ποίων | ||
| γυναικὸς γὰρ κρατοῦντ ' ἐν δώμασιν δουλοῖ τὸν ἄνδρα , κοὐκέτ ' ἔστ ' ἐλεύθερος . πλοῦτος δ ' ἐπακτὸς |
| νοσερός : νωθὴς ὁ στερημένος τοῦ θέειν : νήστης ὁ ἐστερημένος σιτίων : νέπους ὁ ἐστερημένος ποδῶν . Εἰς νω | ||
| + . ἄνηστις : παρὰ τὸ νῆστις ἄνηστις , ὁ ἐστερημένος τῶν σιτίων . . . . ἀνῆκεν : ἵημι |
| . ” ἀλόχου ὁμολέχου , γυναικὸς κατὰ νόμους : “ κουριδίης ἀλόχου . ” ἀλάλκῃ ἀπαλεξήσῃ . ἀλαλκομενηΐς ἡ τῷ | ||
| πατρός ἐκδώσειν : λέκτρον δὲ σὺν ἀνέρι πορσαίνουσαν , οὐκέτι κουριδίης μιν ἀποτμήξειν φιλότητος . Ὧς ἄρ ' ἔφη : |
| Κρονίδη ποῖον τὸν μῦθον ἔειπες . ἄνδρα θνητὸν ἐόντα πάλαι πεπρωμένον αἴσῃ ἂψ ἐθέλεις θανάτοιο δυσηχέος ἐξαναλῦσαι ; ἔρδ ' | ||
| Προμηθεύς φησι , διὰ τί φοβοίμην ἐγὼ , ᾧ οὐ πεπρωμένον ἐστὶν ἀποθανεῖν ; . ταρβεῖς ] εἰς φόβον πίπτεις |
| τοῦτο εἰρηκέναι : ἄνευ δὲ μητρὸς , ὦ κάθαρμ ' Εὐριπίδη : ἰδίοισιν ὑμεναίοισι : τοῖς οὐ νενομισμένοις . ἢ | ||
| γὰρ ἂν ἀπέλθοιμ ' . Ἀλλὰ κόψω τὴν θύραν . Εὐριπίδη , Εὐριπίδιον , ὑπάκουσον , εἴπερ πώποτ ' ἀνθρώπων |
| μάλιστα σὺ ποθεῖς , ἡμῖν ἀντὶ τείχους καὶ δορυφόρων . Εἰκὸς μὲν ἥκειν ὡς ὑμᾶς λόγον τῶν ἔργων , οἷς | ||
| ἢ εἰς ἄγαν δουλείαν μεταβάλλειν καὶ ἰδιώτῃ καὶ πόλει . Εἰκὸς γάρ . Εἰκότως τοίνυν , εἶπον , οὐκ ἐξ |
| ' ἀνάκτων . Γλαύκῳ δ ' αἰνὸν ἄχος γένετο φθογγῆς ἀΐοντι : ὠρίνθη δέ οἱ ἦτορ ὅ τ ' οὐ | ||
| χερσαίοιο πυρὸς λευκάμπυκος αὐγή . τοιάδε που νείκεσσε καὶ οὐκ ἀΐοντι πιφαύσκων . κίχλαι δ ' , εὖτε θάνῃ φρουρὸς |
| σήμερον Σικὶμ λεγομένη πόλις ἀσυνέτων : ὅτι ὡσεί τις χλευάσαι μωρὸν οὕτως ἐχλευάσαμεν αὐτούς : ὅτι καίγε ἀφροσύνην ἔπραξαν ἐν | ||
| ἱερὰν καθαίρεται , ἄλλος ἐπαοιδαῖς ἐπιθετῶν ἐμπαίζεται , Ἰουδαῖος ἕτερον μωρὸν ἐξᾴδει λαβών . ὁ δὲ θεραπείαν ἔλαβε παρὰ τῆς |
| διώκειν , ὕβρεος οὐ πόθου χάριν . Ἑλλάδος ἔγωγε τῆς ταλαιπώρου στένω , ἣ Κυδίαν ναύαρχον ἐξεπέμψατο . ὃς νῦν | ||
| σὺ καινῶς μοι λάλει . ὅσον οὐ τέθνηκα . τοῦ ταλαιπώρου πάθους . Ὦ δυστυχεῖς ἡμεῖς μὲν οἱ πεπρακότες τὴν |
| φράϲον [ ] [ } ] ' αὐτόϲ εἰμ ' ἐκεῖνοϲ ? ? ὃν ϲ ? [ ὁ ? τὰϲ | ||
| τί κ [ ΠΥ ὅδ ] ' αὐτόϲ εἰμ ' ἐκεῖνοϲ ὃν ϲὺ [ ὃϲ ] ? τὰϲ Ἀθήναϲ πόλλ |
| βελτίους ποιοῦντα ἴθι εἰπὲ καὶ μήνυσον αὐτοῖς τίς ἐστιν . Ὁρᾷς , ὦ Μέλητε , ὅτι σιγᾷς καὶ οὐκ ἔχεις | ||
| ; Δῆλον δή , ὦ Σώκρατες , ὅτι διπλασία . Ὁρᾷς , ὦ Μένων , ὡς ἐγὼ τοῦτον οὐδὲν διδάσκω |
| ὁ καθεύδων ἀνενέργητός ἐστι τῶν κατὰ τὰς αἰσθήσεις ἐνεργειῶν , ἀνενέργητον δὲ τούτων καὶ τὸ κυούμενον , σκεπτέον εἰ τῷ | ||
| κατὰ τὸ τέλειον εἶδος τοῦ δυνάμει καὶ μόνον ἐν ἡσυχίᾳ ἀνενέργητον | παραιτούμενος φαίνεται . οὕτω γὰρ μὲν ὁ ἐπὶ |
| τῶν ἀρτηριῶν κινήϲεωϲ οὕτωϲ : μέγαϲ μὲν καὶ ϲφοδρὸϲ καὶ ταχὺϲ καὶ πυκνὸϲ ὁ ϲφυγμὸϲ ὀξείαϲ ἂν εἴη νόϲου δηλωτικόϲ | ||
| : ἔχει δέ τι καὶ κλονῶδεϲ ὁ ϲφυγμὸϲ οὗτοϲ καὶ ταχὺϲ μέν ἐϲτι καὶ πυκνόϲ , οὐκ ἀεὶ δὲ μέγαϲ |
| χέρας ἔθηκαν . ἡ δὲ τὸν ἐμὸν ὠδίνων πόνον μαστοῖς ὑφεῖτο καὶ πόσιν πείθει τεκεῖν . ἤδη δὲ πυρσαῖς γένυσιν | ||
| [ ] : ἡ δὲ τὸν ἐμὸν ὠδίνων πόνον μαστοῖς ὑφεῖτο καὶ πόσιν πείθει τεκεῖν : ὥστε υἱὸς ἐνομίζετο . |
| τοῦ στρατοῦ . . θεοῦ μὲν ] τοῦ Δαρείου . εὐνάτειρα ] σύνοικος . θεοῦ δὲ ] τοῦ Ξέρξου . | ||
| : Μοῦσαν δ ' ὀθνείαν οὔτιν ' ἐφελκυσάμαν . Οὐδενὸς εὐνάτειρα Μακροπτολέμοιο δὲ μάτηρ μαίας ἀντιπέτροιο θοὸν τέκεν ἰθυντῆρα , |
| . Καὶ Ξενοφῶντα νεανιευόμενον μὲν ἐν τοῖς ἔργοις φιλῶ , γηράσκοντα δὲ ἐν τοῖς λόγοις ἐπαινῶ . Διίστησιν δὲ ἤδη | ||
| . , . * . Ἀγήραον : ἄφθαρτον , μὴ γηράσκοντα : παρὰ τὸ γῆρας , . , . * |
| ἐφιδρυμένος ἄνευ καμάτων κατὰ πολλὴν ἡσυχίαν ἑτέρου σώματι καὶ ποσὶν ἀνύτει τὸν δρόμον . πολλὰ δ ' ἂν ἔχοι τις | ||
| : δάκνων γάρ τοι τὰ λοιπὰ τῶν μελῶν αὐτοῦ οὐδὲν ἀνύτει : στερεὰν γὰρ τὴν φορίνην ἔχει , καὶ ἐπαΐει |
| Ἄρδεσθαι λευκῇσιν ὑπαὶ λιβάδεσσι γάλακτος , Ἐκ δὲ γυνὴ βώλοιο πέλειν ὀλίγης περ ἐούσης Παρθενικῇ ἰκέλη : μίχθη δέ οἱ | ||
| τὴν μὲν ἐᾶν ἀνόητον ἀνώνυμον , τὴν δ ' ὥστε πέλειν καὶ ἐτήτυμον εἶναι . πῶς δ ' ἂν ἔπειτ |
| ἐπὶ δημοσίαν ἑορτήν . Καρίνη παρθένος ἐρῶσα Νυμφαίου τὴν ἐπιβουλὴν ἐξηγόρευσεν . ὁ δὲ πρὸς τοὺς Κᾶρας ἔφη , νόμον | ||
| μου τὴν ἐνταῦθα ὁδόν , τουτὶ δὲ πέρυσι διενοήθην , ἐξηγόρευσεν ὁ δαίμων ἑαυτὸν ὑποκριτῇ χρώμενος τῷ παιδί , καὶ |
| ἐβούλετο κῦδος ὀρέξαι : καί τοι Δηΐφοβος θεοείκελος ἕσπετ ' ἰούσῃ . τρὶς δὲ περίστειξας κοῖλον λόχον ἀμφαφόωσα , ἐκ | ||
| ἔσπετο καλὸς γεινομένῃ τὰ πρῶτα θεῶν τ ' ἐς φῦλον ἰούσῃ : ταύτην δ ' ἐξ ἀρχῆς τιμὴν ἔχει ἠδὲ |
| : τότ ' ὄρη λαλεῦσι φωναῖς , φιλέρημος δὲ νάπαισιν λάλος ἀνταμείβετ ' ἀχώ : πιθαναὶ δ ' ἐργατίδες σιμοπρόσωποι | ||
| συμ - φέρει εἰ καὶ ἡ γαμηθεῖσα λοίδορός τις καὶ λάλος καὶ μοιχάς , φυλάσσεσθαι δὲ δεῖ οἰκοδομεῖν . τὰ |
| αὐτόθι νεῖκος ὀρεῖται φυλόπιδος : μάλα δ ' ὦκα διακρινθέντας ὀΐω ἂψ ἴμεν Οὔλυμπον δὲ θεῶν μεθ ' ὁμήγυριν ἄλλων | ||
| θεὸν εἶναι , γίνεται ὀϊστὶ ἀνωϊστί . ἐκ δὲ τοῦ ὀΐω ὀϊστός καὶ ἀνώϊστος κατ ' ἔκτασιν . ἢ ἐκ |
| ταυτὶ πάλιν : ἐγὼ δὲ δοίδυκ ' εἰσιὼν ποήσομαι . Νῦν , τοῦτ ' ἐκεῖν ' , ἥκει τὸ Δάτιδος | ||
| ὁμαλὴ παρὰ πάντα τὸν χρόνον [ . . ] . Νῦν περὶ τῶν οὔρων διαλαμβάνει . τὸ δὲ οὖρον , |
| ' ἀγαθὴ κουροτρόφος : οὐ γὰρ ἔγωγε ἧς σαρκὸς δύναμαι γλυκερώτερον ἄλλο ἰδέσθαι . ὀπταλέος δ ' εἰσῆλθε πελώριος ἱππότης | ||
| , φησί . οὔτε γὰρ ὕπνος οὔτ ' ἔαρ ἐξαπίνας γλυκερώτερον : οὔτε ὁ ὕπνος ἡμῖν γλυκύτερος οὔτε τὸ ἔαρ |
| πρόφασις καλῶς εὑρημένη : τὸν γὰρ γέροντα διαβαλοῦμαι τήμερον . Οἴμοι . τί [ δήποτ ' ] ἐστί ; μῶν | ||
| ἐλύσσα . Τὸν δὲ νεβρὸς ἐξ ὕλης ἰδὼν ἔφησεν : Οἴμοι τῷ ταλαιπώρῳ : τί γὰρ μεμηνὼς οὕτως οὐχὶ ποιήσει |
| τοῦ λόγου , τουτέστι ψευδοῦς φανέντος . καμεῖν ] ἤτοι λυπηθῆναι . Ἴσως τὴν κερκίδα ἢ τὸν ἄτρακτον λέγει γυναικὸς | ||
| Ἀλλ ' , ὦ Σίμων , εἰκός γε ἐνδείᾳ τροφῆς λυπηθῆναι αὐτόν . Ἀγνοεῖς , ὦ Τυχιάδη , ὅτι ἐξ |
| πειθοῦς ἀπώσασθαι . εὑρεθεῖσα δὲ ὑπὲρ τοιούτων καὶ τηλικούτων μόνη βιωτὸν ἡμῖν πεποίηκε τὸν βίον , τούς τε ἰδίους οἴκους | ||
| βασιλείας ἀσφαλεστάτης καὶ δόξης οὐ τῆς τυχούσης ὅμως οὐκ ᾤετο βιωτὸν αὐτῷ ταύτης ἐστερημένῳ , παρελθεῖν δὲ πάντας εὐδαιμονίᾳ , |
| δι ' ἔριν τοκὰς ἔσχε Νιόβη , ἀλλ ' ἔτι μυρομένη προχέει πολὺ δάκρυ Σιπύλῳ . Μαιονία δ ' Ἀράχνη | ||
| ' ἔοικε γυναικὶ πολυστόνῳ ἥ τ ' ἐπὶ λυγρῷ πένθεϊ μυρομένη μάλα μυρία δάκρυα χεύει : καὶ τὸ μὲν ἀτρεκέως |
| τοιῇδ ' ἀμφὶ γυναικὶ πολὺν χρόνον ἄλγεα πάσχειν : αἰνῶς ἀθανάτῃσι θεῇς ' εἰς ὦπα ἔοικεν . εἶτά φησιν : | ||
| κακόν πρόσκειται δηλοῦν τὴν ὑπερβολὴν τῆς ὁμοιότητος . Ὅμηρος αἰνῶς ἀθανάτῃσι θεῇς εἰς ὦπα ἔοικεν . τὸ γὰρ αἰνῶς καὶ |
| λάλον , ὀργίλον , γλώσσαλγον , τὸ δὲ φλογοειδὲς χρῶμα ἐμμανές , τὸ δὲ πράως ἐρυθρὸν εὐφυές , εὐμαθές , | ||
| τοῦ λίθου φύσιν ἑκάστοις μέλεσιν ἐπιπρέπειν . ὁ γοῦν Χαρικλῆς ἐμμανές τι καὶ παράφορον ἀναβοήσας , Εὐτυχέστατος , εἶπεν , |
| χαρίζονται , συχνότερον ἐπιστέλλειν . τοῦτο μὲν οὖν , ὦ μουσικώτατε , μὴ παύσῃ ποιῶν , μηδὲ ἀφαιροῦ με τοῖς | ||
| πάντ ' ἐγένοντο χαμαί . σὸν οὖν ἐστιν , ὦ μουσικώτατε , τὴν χιλιέτη μου ταύτην ζήτησιν ἀπολύσασθαι , Δημόκριτε |
| καὶ τὰ κατεστωμυλμένα κόβαλα ἔλεγον , ὡς Ἀριστοφάνης ἐν Βατράχοις κόβαλά γ ' ἐστὶν , ὡς καὶ σοὶ δοκεῖ : | ||
| καὶ δημοκόπος καὶ κόβαλος , ὁ κομψός : καὶ μὴν κόβαλά γ ' ἐστὶν ὡς καὶ σοὶ δοκεῖ [ . |
| παῖ Ἱερωνύμου Ἱππόθαλες , τοῦτο μὲν μηκέτι εἴπῃς , εἴτε ἐρᾷς του εἴτε μή : οἶδα γὰρ ὅτι οὐ μόνον | ||
| γενέσεως , “ τούτου μέντοι ” , φάναι , “ ἐρᾷς , ὦ νεανίσκε , καλοῦ δὲ οὐδενός ” . |
| σίδηρος εἰς τμῆσιν ἦλθε τοῦ λειμῶνος καὶ αὐτοῦ τὰ ἄνθη περιέκειρεν : σίδηρον οὖν λέγει ἤτοι τὴν πανοῦργον φιλοπραγμονίαν καὶ | ||
| ἤρετο θαυμάσας ὁ Φίλιππος . Ὅτι μόνους αὐτοὺς τῶν Ἑλλήνων περιέκειρεν αἴσχιστα , κομᾶν ὄπισθεν ἀφεὶς ὥσπερ οἱ νῦν τοὺς |
| φίλος παῖς σύνθετο θυμῷ : ἡ διπλῆ , ὅτι μαντικῶς συνῆκεν , οὐκ ἀκούσας αὐτῶν τῆς φωνῆς . . ὣς | ||
| χύτραν ἐπισκεψάμενος , ὡς τοὺς τρεῖς μόνον πόδας ἑώρακε , συνῆκεν ἐπιβουλὴν αὐτῷ τινα γεγονυῖαν . καὶ δὴ καταδραμὼν ἐπὶ |
| ἴα . , : οὐδὲ κατὰ σύνθετον ἐκφέρει . , ὁμογάστριος Ω , . ἀλλὰ φίλος , θάνε καὶ σύ | ||
| βάλλεο σῇσι : μή με κτεῖν ' , ἐπεὶ οὐχ ὁμογάστριος Ἕκτορός εἰμι , ὅς τοι ἑταῖρον ἔπεφνεν ἐνηέα τε |
| τὴν στρατιὰν οὐδὲ προσεποιεῖτο γινώσκειν , εἴτε τις Ἀχιλλεῖ ποτε Βρισηὶς ἤρεσεν εἴτε ἐν Σκύρῳ τις ἔδοξεν εἶναι καλή , | ||
| , δώσω δ ' ἑπτὰ γυναῖκας Λεσβίδας . ἡ δὲ Βρισηὶς Λυρνησσὶς ἦν . . Ἀτρείδης δὲ ἐρυσσάμενος χείρεσσι μάχαιραν |
| ταύτης τῆς δόξης ἀντεχόμενος πάντων ἂν τῶν ἀσεβῶν κεκρίσθαι δικαιότατα κάκιστός τε εἶναι καὶ ἀσεβέστατος . Τὰ μὲν δὴ προτεθέντα | ||
| πρᾶγμα : μὴ παύσηι ποτὲ λέγους ' Ἰάσον ' ὡς κάκιστός ἐστ ' ἀνήρ . ἃ δ ' ἐς τυράννους |
| τοῖος γὰρ νόος ἐστὶν ἐπιχθονίων ἀνθρώπων οἷον ἐπ ' ἦμαρ ἄγῃσι πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε . Λείπεται λέγειν , | ||
| Τοῖος γὰρ νόος ἐστὶν ἐπιχθονίων ἀνθρώπων οἷον ἐπ ' ἦμαρ ἄγῃσι . ἀνταῖα : ἐναντία φαίνεται τὰ θεῶν : οἷον |
| διό “ τοῖο γὰρ καὶ πατρός , ὃ καὶ πεπνυμένα βάζεις : ” ἀντὶ δὲ τοῦ ὅτι “ λεύσεται γὰρ | ||
| διὲκ μεγάροιο ὀΐω ἂψ ἀναχωρήσειν , ὅτε δὴ καὶ ὀνείδεα βάζεις . ” ὣς ἄρ ' ἔφη , καὶ θρῆνυν |
| Βρισηίδος ἐρωτικὸς γὰρ ἁνήρ , εἰς οἶκτον δὲ κάμπτων οἷς ὀλοφύρεται τῶν Ἑλλήνων τὰ πάθη , ἐρυθριᾶν δὲ ποιῶν οἷς | ||
| ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ : τίπτε τὰρ ὧδ ' Ἀχιλεὺς ὀλοφύρεται υἷας Ἀχαιῶν , ὅσσοι δὴ βέλεσιν βεβλήαται ; οὐδέ |
| ] ὑπάρχει ὁ Σωκράτης , λίαν μακαριστός . ἐστίν , τρισευδαίμων . τοῦ διεντερεύματος ] τοῦ διανοήματος . , τοῦ | ||
| : ὢ τὰς ἐναντίας ἐγὼ προσηγορίας ἐπὶ σοὶ κτησάμενος : τρισευδαίμων διὰ σὲ πρότερον , νυνὶ δὲ τρισάθλιος . ποῦ |
| , τὸν ἐμαυτοῦ δὲ βίον ἐλεῶ , πάντων ἡγούμενος εἶναι δυστυχέστατος . ἐκεῖνοι μὲν γὰρ τὸν ὀφειλόμενον τῇ φύσει θάνατον | ||
| Μαραθῶνι ἐπιπλεῖ , καὶ πλανᾶται πανταχοῦ . Ὢ τῆς πενίας δυστυχέστατος . Τί γὰρ ἂν εἴη πενέστερον ἀνδρὸς ἐπιθυμοῦντος διηνεκῶς |
| τῶν νεωτέρων κακῶν . τί δ ' ἔστιν , ὦ γεραιέ ; μὴ φθόνει φράσαι . οὐδέν : μετέγνων καὶ | ||
| ἐμπλῆσαι χαρᾶς , ἔνσπονδος . οὗτος δ ' , ὦ γεραιέ , τίς κυρεῖ , ὃς ἅρμα λευκὸν ἡνιοστροφεῖ βεβώς |
| διαγωνίζεσθαι . αὐτῶν γὰρ πάρεστιν ἀκούειν λεγόντων , ὅτι ἡ φρονίμη διάθεσις μόνη βλέπει τὸ καλόν τε καὶ ἀγαθόν , | ||
| ἐπὶ κακῷ . ἡ μὲν γὰρ ἀρχαία γλαῦξ τῷ ὄντι φρονίμη τε ἦν καὶ ξυμβουλεύειν ἐδύνατο . αἱ δὲ νῦν |
| τῶν ἑταίρων τινές , ὅτι περὶ τὸ πτῶμα τῆς κόρης Ἰκίλιός τε ὁ κηδεστὴς καὶ Νομιτώριος ὁ θεῖος σὺν τοῖς | ||
| τῶν ἑταίρων τινές , ὅτι περὶ τὸ πτῶμα τῆς κόρης Ἰκίλιός τε ὁ κηδεστὴς καὶ Νομιτώριος ὁ θεῖος σὺν τοῖς |
| ἀμυντής , ἀλκηστής ὦ δέσποτ ' Ἀμφιάραε πολυτίμητ ' ἄναξ ἄψοφον ἔχειν στόμα ἀνίερος τύχη δημεχθὴς ἄνθρωπος δυσπρόσωπα ὄμματα δημοφανὲς | ||
| δὲ χρώματος μὲν δεκτικὸν τὸ ἄχρουν , ψόφου δὲ τὸ ἄψοφον , ὥσπερ σχήματος τὸ μὴ ἔχον οἰκεῖον σχῆμα , |
| γεραιὰς ἐσπάρασς ' ἀπ ' ὀστέων . χρόνωι δ ' ἀπέσβη καὶ μεθῆχ ' ὁ δύσμορος ψυχήν : κακοῦ γὰρ | ||
| καὶ ἑκηβόλον ὅπλον καὶ πρόχειρον οὐκ οἶδ ' ὅπως τελέως ἀπέσβη καὶ ψυχρόν ἐστι , μηδὲ ὀλίγον σπινθῆρα ὀργῆς κατὰ |
| νῦν δ ' ἀξείνου πόντου ξείνα δυσχόρτους οἴκους ναίω , ἄγαμος ἄτεκνος ἄπολις ἄφιλος , ἁ μναστευθεῖς ' ἐξ Ἑλλάνων | ||
| ἤδη πρὸς ἄνδρας ἐκπετήσιμοι σχεδόν . μεῖραξ , μειρακίσκη , ἄγαμος , ἐπίγαμος , νεόγαμος , γυνή , ἠνδρωμένη , |
| ἐπιστήμη , καὶ δὴ καὶ ἀνεπιστημοσύνης ἡ αὐτὴ αὕτη ; Πάνυ γε . Ἰδὲ δὴ ὡς ἄτοπον ἐπιχειροῦμεν , ὦ | ||
| Τὰ τῶν πολλῶν ἄρα νόμιμα τὰ τῶν κρειττόνων ἐστίν . Πάνυ γε . Οὐκοῦν τὰ τῶν βελτιόνων ; οἱ γὰρ |
| οἴσει : αὕτη παραπλήσιόν τι λέγει τῷ Ῥεχθὲν δέ τε νήπιος ἔγνω . Ἁλιεὺς γὰρ , ὡς φασὶ , τοὺς | ||
| : τὸ ἐπιτήδειον νήθεσθαι . καὶ τὸ ἤδη νησθέν . νήπιος : ὁ καθ ' ἡλικίαν ἄφρων . ἄπειρος . |
| : “ καί κ ' ἀλαός τοι , ξεῖνε , διακρίνειε τὸ σῆμα ἀμφαφόων , ἐπεὶ οὔ τι μεμιγμένον ἐστὶν | ||
| ἀπάτην συμπεραίνει τἀνθρώπῳ : καὶ σχολῇ γ ' ἄν τις διακρίνειε τὰς ἀπάτας περιουσίᾳ συνέσεως . Καθά φασι καὶ τὸν |
| ⌋ δέ , ἐν ὧι [ ἡ καταβολή ] , ἀμέτοχός ψυχροῦ , δῆλον [ ὅτι καὶ τὸ ] κατασκευαζόμενον | ||
| καὶ ὁ τόπος δέ , ἐν ὧι ἡ καταβολή , ἀμέτοχός ἐστιν ψυχροῦ , δῆλον ὅτι καὶ τὸ κατασκευαζόμενον ζῶιον |
| τῆς φλεγμονῆς τῶν δακρύων μου . Ἀλλά , κύριε , σύγγνωθί μοι , ὅτι ἥμαρτόν σοι ἐν ἀγνοίᾳ καὶ λελάληκα | ||
| , διαφαυλίζεις . Μὴ θαυμάσῃς , ὦ Μέγιλλε , ἀλλὰ σύγγνωθί μοι : πρὸς γὰρ τὸν θεὸν ἀπιδὼν καὶ παθὼν |
| ἔργοισιν εἰς βλάβην φέρον , οὔτοι βίου μοι τοῦ μακραίωνος πόθος , φέροντι τήνδε βάξιν . Οὐ γὰρ εἰς ἁπλοῦν | ||
| πῶς ἐπολεμήσατε ; . ἔρως μέν ἐστιν ἐπιβολὴ φιλοποιΐας , πόθος δ ' ἀπόντος , ἵμερος δ ' ἔρως σπανίζων |
| μὲν ὅτ ' ἦν μεθ ' ἡμῶν , φίλα δὲ θανοῦς ' ἔτ ' ἔσται , γενναιοτάταν δὲ πασᾶν ἐζεύξω | ||
| εἶτά σοι τάχα ὄρνις γένοιτ ' ἂν τοῖσι μέλλουσιν γάμοις θανοῦς ' ἐμὴ παῖς , ὅ σε φυλάξασθαι χρεών . |
| καὶ ὠκύμορον λαβὼν ἀγαθόν , εὐχόμενος τοὐναντίον , πολυήμερον καὶ μακροχρόνιον καὶ ἀκήρατον καὶ ἀθάνατον , ὡς δυνηθῆναι καὶ σπέρματα | ||
| , ἐμμελετῶντος ἀεὶ τοῖς νόμοις , ἆθλον εἶναί φησι τὴν μακροχρόνιον ἡγεμονίαν , οὐχ ἵνα πολυετῆ ζωὴν αὐτῷ χαρίσηται μετὰ |
| αἵματοϲ ὅϲον ἡ δύναμιϲ φέρει , ὅπωϲ ἡ τῶν ἀγγείων φύϲιϲ ἐκ τοῦ διαπνεῖϲθαί τε καὶ ῥιπίζεϲθαι τὴν φυϲικὴν εὐκραϲίαν | ||
| : ὑπ ' ἀμβλακίηϲ γὰρ ὀκέλλει ἐϲ ἀνήκεϲτα πάθεα . φύϲιϲ ἄρ ' ὡδὶ ἴϲχει ὡϲ μὴ ῥηϊδίωϲ ἀποφοιτῆϲαι , |
| γαμφηλῇσι περικρατέεσσιν ἐρυμνός . τῶν μέν θ ' ὥστε κυνῶν ὑλακὴ πέλει , οὐδέ τι τοίγε ἄλλων ἀγνώσσουσι βροτῶν ὀνομάκλυτον | ||
| φωνῶν τῶν ἀλόγων ζῴων : λέγεται γὰρ ἡ μέν τις ὑλακὴ ἡ δὲ χρεμετισμὸς ἢ μυκηθμός . ταῦτα ἐξηγησάμενος περὶ |
| ἐσεῖδε τὴν νέα τὴν Ἀττικὴν ὁ Πολύκριτος , ἔγνω τὸ σημήιον ἰδὼν τῆς στρατηγίδος , καὶ βώσας τὸν Θεμιστοκλέα ἐπεκερτόμησε | ||
| τέχνης ἀθανάτοις ἐκέλευον ἀρήιον ἵππον ἀνάψαι , ὕστερον Ἀργείοιο μόθου σημήιον εἶναι . φραζομένοις δ ' ἐπὶ τοῖσι παναίολα γυῖα |
| εἰλήφαμεν καὶ πλεῖστα ἀγαθὰ πεπόνθαμεν , εἰς τούτους μὴ ὅτι ἁμαρτεῖν , ἀλλὰ μὴ εὐεργετοῦντας τὸν αὑτῶν βίον καταναλῶσαι μέγιστον | ||
| ἀνταμείψασθ ' : οὐ γὰρ εἰκὸς οὔτ ' ἐμὲ ὑμῶν ἁμαρτεῖν τοῦτό γ ' οὔθ ' ὑμᾶς ἐμοῦ . Ἀλλ |
| θανεῖν καὶ ς ' , ὦ τάλαιν ' , ἔδοξε τῆιδ ' ἐν ἡμέραι . οἴμοι : προσῆλθεν ἐλπίς , | ||
| ? π ? ! [ ] ! [ ϲεμνὸν διακυϲοϲαλεύων τῆιδ ' : ἐμοὶ δαλ ? [ μακρὸϲ γὰρ ἄγαν |
| ἐμοὶ προσαγορεύειν . Καὶ σύ γε , ἔφη , ὦ Κροῖσε , ἐπείπερ ἄνθρωποί γέ ἐσμεν ἀμφότεροι . ἀτάρ , | ||
| τάδε : Λυδὲ γένος , πολλῶν βασιλεῦ , μέγα νήπιε Κροῖσε , μὴ βούλευ πολύευκτον ἰὴν ἀνὰ δώματ ' ἀκούειν |
| : τῶι δὲ δικαίωι τῆς εὐεργεσίης οὐδὲν ἀρειότερον . Ἄγγελος ἄφθογγος πόλεμον πολύδακρυν ἐγείρει , Κύρν ' , ἀπὸ τηλαυγέος | ||
| : δηρὸν γὰρ ἔνερθεν γῆς ὀλέσας ψυχὴν κείσομαι ὥστε λίθος ἄφθογγος , λείψω δ ' ἐρατὸν φάος ἠελίοιο : ἔμπης |
| δείκνυμ ' ὅτι καὶ πρὸ ἐμοῦ τοῦτ ' εἶχεν τὸ φρόνημ ' ἡ πόλις , τῆς μέντοι διακονίας τῆς ἐφ | ||
| Φιλοκλέα β δεν οὖν , εἰ δ ' ἐστὶν Αἰσχύλου φρόνημ ' ἔχων . κόγχη διελεῖν διενεγκεῖν οὐδαμῇ Δάκης τίς |
| καί ποτέ μιν στυφελιζομένου σκύλακος παριόντα φασὶν ἐποικτῖραι καὶ τόδε φάσθαι ἔπος : “ παῦσαι , μηδὲ ῥάπιζ ' , | ||
| : καὶ αὐτοῦ τῆς δεξιᾶς χειρὸς ἔθιγεν . οὐδέ τι φάσθαι : προσληπτέον τὸν καί : ὅμως δὲ καὶ λαλῆσαι |
| καὶ αὐτός , ὦ Ἀντιφῶν , ὥσπερ ἄλλος τις ἢ ἵππωι ἀγαθῶι ἢ κυνὶ ἢ ὄρνιθι ἥδεται , οὕτω καὶ | ||
| ἐς τὴν γῆν , καὶ ὅτωι ἂν περιτύχωσιν , ἢ ἵππωι ἢ βοὶ ἢ ὄνωι , συντρίβουσιν αὐτόν , εἶτα |
| , καὶ δὴ τὰ μὲν ὅσσα θυηλήν κούρη πορσανέουσα τιτύσκετο ἅζομαι αὐδῆσαι : τό γε μὴν ἕδος ἐξέτι κείνου , | ||
| μητρὸς ἐκπεφυκέναι . θάρσει : πρὸ τούτου γὰρ λέγειν οὐχ ἅζομαι : δράσει τάδ ' , εἴπερ μὴ φρενῶν ἁμαρτάνει |
| , οὔ τι δέμας θνητοῖσιν ὁμοίιος οὐδὲ νόημα . οὖλος ὁρᾶι , οὖλος δὲ νοεῖ , οὖλος δέ τ ' | ||
| , ἐπεὶ καὶ ὁ ἐλπίζων καθάπερ ὁ πιστεύων τῶι νῶι ὁρᾶι τὰ νοητὰ καὶ τὰ μέλλοντα . εἰ τοίνυν φαμέν |