| δὲ πρὸς Ῥωμαίους εἰρήνην ἀσπάζεσθαι . ὁ δὲ τὰ δῶρα ἀποκομίζων οὐ κατὰ τάξιν ἑκάστῳ τῶν βασιλέων τοῦ ἔθνους δίδωσιν | ||
| χρυσίον ἔχων τοσοῦτο , παῖδας , ἥκεις δεσπότηι ταῦτ ' ἀποκομίζων ; κοὐκ ἀπέδρας ; ποταπός ποτ ? [ ' |
| καὶ μήπω οἷόν τε ᾖ τοῖσιν ἄλλοισι σημείοισι ξυντεκμαίρεσθαι , ἐπανέρεσθαι χρὴ μὴ ἠγρύπνηκεν ὁ ἄνθρωπος [ . . ] | ||
| τοῦ ἐπὶ χρονίῳ νοσήματι γινομένου . διὰ δὲ τοῦ εἰπεῖν ἐπανέρεσθαι μὴ ἠγρύπνησεν ὁ ἄρρωστος ἢ τὰ τῆς κοιλίης ἐξυγρασμένα |
| . χρεὼν ] ἀποκείμενον . νιν ] αὐτόν . . ὅρα νυν εἴ σοι ταῦτ ' ἀρωγὰ φαίνεται ] ὁ | ||
| τὰ σπέρματα , εἶτα αὐτὰ πάγος εἷς λαβὼν ἐξελέγξῃ . ὅρα καὶ σύ , ἄνθρωπε : ἐξύβρικας , ἐπιπεπήδηκας δοξαρίῳ |
| ὄναρ φανερὸν εἶδόν ποτε ὥσπερ ἐπὶ τῆς παρελθούσης νυκτός . λέξω δέ σοι τοῦτο . ἰστέον δὲ ὅτι Ἰάονες οἱ | ||
| ἐπέσχον : συγκλείσας : τὰ μαντικά : τὸ ἑξῆς : λέξω δέ σοι : τὸ δὲ νοσεῖ ἀντὶ τοῦ στασιάζει |
| τὸν ἀμφ ' ἑαυτῆς ἆθλον ἐξηγουμένης : τὰ λοιπὰ νῦν ἀκούσαθ ' , οἷα χρὴ πάθη τλῆναι πρὸς Ἥρας τήνδε | ||
| κεῖται . ὃ δὲ βούλεται λέγειν , τοιοῦτόν ἐστιν : ἀκούσαθ ' , ἑλικώπιδος γὰρ δὴ Ἀφροδίτης ἄρουραν ἢ Χαρίτων |
| νεογνοὶ παῖδες ἐδιζήσαντο πελώριον Ὠρίωνα . Ἀλλ ' οὔπω Θήβῃ πεπρωμένα κεῖτο τάλαντα , τήν ῥά ποτε Κρονίδης δῶρον πόρε | ||
| καὶ αὐτὸς τὴν ἐμὴν ἀπέκτεινε θυγατέρα . εἱμαρμένα ] οὕτω πεπρωμένα παρὰ θεῶν . γένεθλον ] ὦ . γένεθλον ] |
| τὸν δ ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα : “ Εὐρύμαχ ' ἠδὲ καὶ ἄλλοι , ὅσοι μνηστῆρες ἀγαυοί , | ||
| ” τὸν δ ' αὖτε προσέειπε Θεοκλύμενος θεοειδής : “ Εὐρύμαχ ' , οὔ τί ς ' ἄνωγα ἐμοὶ πομπῆας |
| ἐμοῦ Ῥωμύλον , ἀφ ' ὅτου με ἔμελλε κακώσειν . πέπρακται δὲ αὐτῷ καὶ ἄλλα τοῖς νόμοις ἐναντία καθ ' | ||
| δωρεάν : ἐμπεριέχεται δὲ ταύτῃ τῇ ἀντιθέσει τὸ οὐδὲν αὐτῷ πέπρακται φυγῆς ἄξιον . Ἡ Λύσις κατὰ συνδρομὴν : τὸ |
| ταυτὶ πάλιν : ἐγὼ δὲ δοίδυκ ' εἰσιὼν ποήσομαι . Νῦν , τοῦτ ' ἐκεῖν ' , ἥκει τὸ Δάτιδος | ||
| ὁμαλὴ παρὰ πάντα τὸν χρόνον [ . . ] . Νῦν περὶ τῶν οὔρων διαλαμβάνει . τὸ δὲ οὖρον , |
| οὔτε σὺ ἔσεαι ἐκείνοισι χρήσιμος οὔτε ἐκεῖνοι σοί . Τὰ σεωυτοῦ δὲ τιθέμενος εὖ γνώμην ἔχε τὰ τῶν ἀντιπολέμων μὴ | ||
| ἔπος ἐκβάλοι τοῦτο . Λόγους δὲ ἄλλους περὶ γενέσιος τῆς σεωυτοῦ μὴ δέκεο : τὰ γὰρ ἀληθέστατα πάντα ἀκήκοας . |
| μ ' οὗτος ἀνὴρ κατὰ δῶμα κιόντα οὔ τι κακὸν ῥέξαντα βαλὼν ὀδύνῃσιν ἔδωκεν , οὔτε τι Τηλέμαχος τό γ | ||
| τοῦ ποιητοῦ , ὃς οὕτω φησί : Ζῆνα δὲ τὸν ῥέξαντα , καὶ ὃς τάδε πάντ ' ἐφύτευσεν Οὐκ ἐθέλεις |
| Καὶ μήν , ὦ Κῦρε , λέγουσί τινες ὅτι πολλὰ ὑπισχνῇ νῦν διὰ τὸ ἐν τοιούτῳ εἶναι τοῦ κινδύνου προσιόντος | ||
| . Τουτὶ δὲ μέγιστον εἶδος ἐλέγχου , ποιεῖν ἐκεῖνο ὅπερ ὑπισχνῇ δυνατὸν εἶναι γενέσθαι . Παράδοξον μέν : ἀληθεῖ δὲ |
| οὐδ ' ὁ καιρὸς παιδευόντων , ἀλλὰ παιζόντων εἰ μὲν βούλεσθε ὁ τῶν Διονυσίων , εἰ δὲ βούλεσθε , ὁ | ||
| οὗτοι ἡμᾶς οὓς ἀκούομεν ὑμῖν πολεμίους εἶναι . εἰ οὖν βούλεσθε , ἔξεστιν ὑμῖν ἡμᾶς λαβεῖν ξυμμάχους καὶ τιμωρήσασθαι εἴ |
| γὰρ Λιβύης ἄρχοντες καὶ θαλάσσης ὅτι πλείστης περὶ ἡγεμονίας ὑμῖν ἐπολεμήσαμεν : καὶ ταύτης ἀπέστημεν ἐπὶ Σκιπίωνος , ὅτε τὰς | ||
| εἰ μὴ ἀνάλγητος εἴη τοὺς ὀδόντας ; ἀλλ ' οὔτε ἐπολεμήσαμεν οὔτε ὁ Ζεὺς βίᾳ τὴν ἀρχὴν , ἑκόντος δέ |
| μὴ γέρων ὢν φιλοσοφεῖν ἄρξηται : τηνικαῦτα γὰρ ὁ χρόνος ἐξείργει τὴν ἐπίδοσιν ἄχρι τοῦ ἐναντίου προβῆναι . Διακρίνας τὰς | ||
| , πρὸς γὰρ τὰ Νέρωνος κηρύγματα , δι ' ὧν ἐξείργει φιλοσοφίαν , ἔστιν ἡμῖν τὸ τοῦ Σοφοκλέους : οὐ |
| ! ! ! ! ! ! ! ] εν , διαφορ [ ! ! ! ! ! ! ! ! | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ] εν , διαφορ [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| ἠλιθιότητος τῆς ἐμῆς . Ὦ λιπερνῆτες πολῖται , τἀμὰ δὴ ξυνίετε . Οὐ δύνανται πάντα ποιοῦσαι νεωσοίκων λαχεῖν , οὐδὲ | ||
| † ἀστὸν † γεγονέναι τὸν Φειδίαν . Γ τἀμὰ δὴ ξυνίετε Γ : πρὸς ταῦτα καὶ Κρατῖνος ἐν Πυτίνῃ πεποίηκεν |
| ταῦτα ὁ Ὀτάνης , ἐπειδὴ ὥρα σπερχόμενον Δαρεῖον : Ἐπείτε ἡμέας συνταχύνειν ἀναγκάζεις καὶ ὑπερβάλλεσθαι οὐκ ἐᾷς , ἴθι ἐξηγέο | ||
| οὖν ἀολλέας πρὸ τῶν πυλέων εὕρομεν , ὡς εἰκὸς , ἡμέας περιμένοντας , οὐκ ἄνδρας μόνους , ἀλλὰ καὶ γυναῖκας |
| αὑτῆς , οὐδενὸς πρὸς ἐκτόπου . Οἴμοι : πρὶν ὡς χρῆν σφ ' ἐξ ἐμῆς θανεῖν χερός ; Κἂν σοῦ | ||
| αὐτῷ τρόπῳ ὥς φησιν : πάντως δ ' οὖν ἀφέτην χρῆν μάρτυρα τῶνδε τετύχθαι . ἐπὶ δὲ νυκτερινῆς γενέσεως τὴν |
| εἶπε τῷ Λεπίδῳ προσθέμενος , ὡς καὶ ἀνόσιον εἴη περιορᾶν νήποινον τὸν Καίσαρος φόνον , καὶ αὐτοῖς μέντοι οὐκ ἀσφαλὲς | ||
| δοκέει τόδε λωΐτερον καὶ ἄμεινον ἔμμεναι , ἀνδρὸς ἑνὸς βίοτον νήποινον ὀλέσθαι , κείρετ ' : ἐγὼ δὲ θεοὺς ἐπιβώσομαι |
| εἰ δὲ εἰς πλείω , ἀλλοιόστροφον . εἰσὶν οὖν τὰ παρόντα ἀλλοιόστροφα . τῆς πρώτης οὖν ταυτησὶ στροφῆς , τὰ | ||
| μὴ δάκρυά νιν σώσηι τὰ σά . τίμα δὲ τὸν παρόντα δεσπότην σέθεν , φίλον διδοῦσα δέλεαρ ἀνδρὶ σῶν τρόπων |
| ἢ γράφεται τῷδε μέν , ἵν ' ᾖ οὕτως : ἐπεύχομαι τῷδε μὲν καὶ τούτῳ τῷ Ἐτεοκλεῖ ὥστε εὐτυχεῖν , | ||
| , τοῖσι δὲ καὶ τούτοις , ἤγουν τοῖς πολεμίοις , ἐπεύχομαι δυστυχεῖν . τὸ δὲ ἰὼ πρόμαχ ' ἐμῶν δόμων |
| ἂν σώσητε πάσῃ προθυμίᾳ διαφθειρόμενα τὰ ἤθη τῆς πόλεως . ὁρᾶτε γάρ , εἰς ἃ προελήλυθεν ἡ τοῦ δήμου ἀκοσμία | ||
| περὶ τὸν αὐχένα καὶ ἐπὶ τῶν ὤμων ἐνίους ἐσπειραμένους . ὁρᾶτε , ” ἔφη , “ ὅπως ἔφριξα , ὦ |
| οὖν μέμνησθε ἅπερ προλέγω ὑμῖν , μηδὲ παρ ' ἄτης θηραθεῖσαι , ἤγουν εἰς βλάβην ἐμπεσοῦσαι , μέμψησθε τὴν δυστυχίαν | ||
| οὖν μέμνησθε ἅπερ προλέγω ὑμῖν : μηδὲ παρ ' ἄτης θηραθεῖσαι , ἤγουν εἰς βλάβην ἐμπεσοῦσαι , μέμψησθε τὴν δυστυχίαν |
| ὅτε τὸ δεύτερον ἁλεκτρυὼν ἐφθέγγετ ' . οἴμοι δείλαιος . Ἀντίλοχ ' , ἀποίμωξόν με τοῦ τριωβόλου τὸν ζῶντα μᾶλλον | ||
| ἔγειρεν . Ἀντίλοχον δ ' ὄτρυνε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος : Ἀντίλοχ ' οὔ τις σεῖο νεώτερος ἄλλος Ἀχαιῶν , οὔτε |
| : εἰ σῴζεται ἡ μαντική ἀντικτανθῆναι ποιήσω ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἐάσω . λέγει δὲ τὸν Ὀρέστην πόρθησιν τὴν Τροίαν ὁ | ||
| τῆς πατρίδος εἰς κίνδυνον καθίστη . τὰ μὲν οὖν ἄλλα ἐάσω : ὃ δ ' ἡγοῦμαι ὑμῖν προσήκειν ἀκοῦσαι καὶ |
| ἄλλοτε ἄλλως ἔχον οὐχ ὑποπίπτει ἀκριβεῖ γνώσει , ἀλλὰ τυχὸν σήμερον μὲν τοιῶσδε γινώσκεται αὔριον δὲ τοιῶσδε διὰ τὸ ἄλλως | ||
| εἰ μὴ γὰρ ἐσπούδαζεν , οὐκ ἂν ἀπέστειλέ με ὄρθρου σήμερον . Ἀναστὰς οὖν πορεύσομαι τῷ καύματι : οὐ γὰρ |
| ἐμοί . ἑόρακας οὖν φιλόσοφον , εἰπέ μοι , τινὰ μεθύοντ ' ἐπὶ τούτοις θ ' οἷς λέγεις κηλούμενον ; | ||
| ἐμοί . ἑόρακας οὖν φιλόσοφον , εἰπέ μοι , τινὰ μεθύοντ ' ἐπὶ τούτοις θ ' οἷς λέγεις κηλούμενον ; |
| καὶ νῦν , ὥρα σοι τὸ σαυτοῦ σκοπεῖν , ὦ Ἀρχέλαε , ἐνθυμουμένῳ μέν , ὅπως ἔχει τὰ παρόντα σοί | ||
| ” ἐὰν τὸν στόλον ἡμῖν , ὃν ἔχεις , ὦ Ἀρχέλαε , παραδιδῷ πάντα Μιθριδάτης , ἀποδῷ δὲ καὶ στρατηγοὺς |
| εἰς τὴν πολιτείαν οὐ παραδεξόμεθα ἅτε τυραννίδος ὑμνητάς . Οἶμαι ἔγωγ ' , ἔφη , συγγιγνώσκουσιν ὅσοιπέρ γε αὐτῶν κομψοί | ||
| τῶν φίλων τῶν Πανταινέτου καὶ τῶν νόμων . οὐ γὰρ ἔγωγ ' ἐπεδήμουν , οὐδ ' αὐτὸς ἐγκαλεῖ . Βούλομαι |
| τῆς πόλεως ἡ περιεργία : “ μόνοι γὰρ ὑμεῖς οὐκ ἀκούετε τὴν πολυπραγμοσύνην τῶν Ἀθηναίων ; δῆμός ἐστι λάλος καὶ | ||
| τε τὰ μὲν αὐτοὶ ὁρᾶτε τὰ δ ' ἑτέρων πολλῶν ἀκούετε . ἡμεῖς δέ , ὦ ἄνδρες δικασταί , δίκαιον |
| καὶ ὁ τῆς ἀρχαίας κωμωιδίας ποιητὴς λέγων οὕτως : ὦ λιπερνῆτες γεωργοί , τἀμὰ δὴ συνίετε ῥήματ ' , εἰ | ||
| τὴν τοῦ Περικλέους ἡλικίαν , ἐν τοῖσδε τοῖς τετραμέτροις ὦ λιπερνῆτες γεωργοί , τἀμά τις ξυνιέτω ῥήματ ' , εἰ |
| . οἷα δὲ ὑμῖν καὶ διαπεπράχασιν οἱ αὐθαίρετοι οὗτοι στρατηγοὶ σκέψασθε . Ζήλαρχος μὲν ὁ ἀγορανόμος εἰ μὲν ἀδικεῖ ὑμᾶς | ||
| τἀναντία τούτων ἔχειν : τί γὰρ δεῖ πάλιν διεξιέναι ; σκέψασθε δὴ τί τούτων ὑπάρχει Δημοσθένει : ὁ δὲ λογισμὸς |
| γε ἀρχὴν μὴ ἔλαβον , νόμοισι τοῖσι Ἑλλήνων χρήσομαι ἐς ὑμέας . Ταῦτα ὦν ὑμῖν ἀναβάλλομαι κυρώσειν ἐς τέταρτον μῆνα | ||
| ἀνυσθέντος αὖτις ἀπολυθῆτε σώματος τοῦ ἐν τῷ αὐτόθι θανάτῳ ὑποδεξαμένου ὑμέας , διαδέξονται αὖτις ὑμέας τρόπον τῆς ἐπὶ γῆς ζωῆς |
| πολλῆς δεόμενα , ἐφ ' οἷς δ ' ἐκείνους σὺ ἔκρινες , γέλως , ἐκείνως ὄψεσθε . ἦσαν ἐν Ἤλιδι | ||
| ἀλλ ' ὅ τι ] διὸ λαχοῦς ' ἔπινες ] ἔκρινες , ἐδίκαζες . ἔκρινες . παρ ' ὑπόνοιαν : |
| , εἰ κατὰ θυμὸν καὶ ταῦδε τοῦ λόγου τὸ μέρος προβαίη , δόξαν μὲν οὐκ εὐδιάβλητον περιποιούμενον τοῖς μετιοῦσι λυσιτέλειαν | ||
| ἄλλοις ἔχει περὶ αὐτάς , ἢ πῶς τούτου μὴ συγχωρουμένου προβαίη ποτ ' ἂν ὁ παραλογισμός , ἐφ ' ὃν |
| ' ἑτέρωθεν ὁμόκλεον ἐν μεγάροισι : πρῶτος τήν γ ' ἐνένιπε Δαμαστορίδης Ἀγέλαος : “ Μέντορ , μή ς ' | ||
| φόως ἔμεν ἠδὲ θέρεσθαι . ἡ δ ' Ὀδυσῆ ' ἐνένιπε Μελανθὼ δεύτερον αὖτις : “ ξεῖν ' , ἔτι |
| οὖν τάδ ' ἐστὶν ἐκεῖνα , ἐξ ὧν ἄνδρας Μαραθωνομάχους ἡμὴ παίδευσις ἔθρεψε . Τοιαῦτ ' ἄττα ὁ Μιλτιάδης ἀποκρινεῖται | ||
| , ἥκεις συμφορᾶς ἐς τοὔσχατον . ἐς ς ' ἐλπὶς ἡμὴ καταφυγὰς ἔχει κακῶν . ἀλλ ' ἀθλίως πράσσουσιν εὐτυχὴς |
| γίνεται ἡ ἐκεῖθεν ἀποικία : πρὸ γὰρ τῆς Ἡρακλειδῶν καθόδου γεγένηται . καὶ τῶν Κῴων δὲ „ Φείδιππός τε καὶ | ||
| καὶ πνεύματι καὶ δυνάμει ἀνεκδιηγήτῳ περιεχόμενον , ὑφ ' οὗ γεγένηται τὸ πᾶν διὰ τοῦ παρ ' αὐτοῦ λόγου καὶ |
| οὐδέπω ; τοῦτον δέ γ ' οἶμ ' ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερον . οὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολος | ||
| θεὸν : Τὸν δυνατόν . . τὸν Πλοῦτον . . τήμερον : Ἀττικόν . Θ . σήμερον . δοῦναι δίκην |
| ἢ κρέας , κἂν μὴ κατεσθίωσι καὶ τοὺς δακτύλους , ἐθέλω κρέμασθαι δεκάκις . οὐκ ἄκαιρον δ ' ἐστὶν μνημονεῦσαι | ||
| τις δέξαιτ ' ἂν ὑμῶν ; ἐγὼ μὲν γὰρ πολλάκις ἐθέλω τεθνάναι εἰ ταῦτ ' ἔστιν ἀληθῆ . ἐπεὶ ἔμοιγε |
| ἀλλ ' ἔστιν εἰς μὲν τὴν ὅλην ἀρ - χὴν βλέψαντα μηκέτι τὴν πόλιν θαυμάζειν , πολλοστὸν μέρος τῆς ἁπάσης | ||
| , ὦ ἄνδρες δικασταί , εἰς τὸ τῶν πραγμάτων μέγεθος βλέψαντα μείζους τὰς κατηγορίας καὶ τὰς αἰτίας τῆς τούτου δόξης |
| πάθους σύστασιν , εἰς ὅσον αὔξεται : εἰς ταῦτα γὰρ ἀποβλέποντός σου , στοχαστικὴ μέν , ἀλλὰ μετὰ τέχνης ἡ | ||
| πάθους σύστασιν , εἰς ὅσον αὔξεται : εἰς ταῦτα γὰρ ἀποβλέποντός σου , στοχαστικὴ μέν , ἀλλὰ μετὰ τέχνης ἡ |
| ἔστ ' ἐκείνου τοῦ πονηροῦ κόμματος . Νὼ δ ' εἰσίωμεν , ἵνα προσεύξῃ τὸν θεόν . Ἆρ ' , | ||
| παρακεχώρηκε τῆς εἰς τὴν πόλιν ὁδοῦ . ἡμεῖς δὲ θαρροῦντες εἰσίωμεν [ μηδὲν φοβούμενοι εἴσω ] , ἐννοούμενοι ὅτι οὗτοι |
| μοι ὁ λόγος οὗτος πᾶς ἐκκεκορύφωται . Νῦν δὲ ἐθέλω ἀτρεκέστερον εἰπεῖν , διότι νοσέουσιν οἱ ἄνθρωποι : ἐρέω δὲ | ||
| ἐμβαλλομένη : καὶ μᾶλλον τῶν τῆς ἀριστερῆς : τοιγὰρ ἐμηχανήθησαν ἀτρεκέστερον κατὰ δίκην : γνώμη γὰρ ἡ τοῦ ἀνθρώπου πέφυκεν |
| τῶν ἄθλων ἠνεγκάμεθα , ὦ Σώκρατες . Εὖ λέγεις : ἄγε δὴ ὅπως καὶ τὰ Παναθήναια νικήσομεν . Ἀλλ ' | ||
| δὲ μετέπρεπεν ἡρώεσσιν οὕνεκ ' ἄριστος ἔην πολὺ δὲ πλείστους ἄγε λαούς . Οἳ δ ' εἶχον κοίλην Λακεδαίμονα κητώεσσαν |
| τεταμένοι εἰσὶν οἱ ὑμένες , ἀντέχοντες αὐτό . Νῦν δὲ ἐρῶ τὴν διάγνωσιν , ἣν ἔφην ἀποφανέειν ὀλίγῳ πρότερον , | ||
| νεώτερος λέγω , ἀλλ ' εἰ φρονούντων τοὺς λόγους ἀνδρῶν ἐρῶ . Οὐχ αἱ τρίχες ποιοῦσιν αἱ λευκαὶ φρονεῖν , |
| πάνυ θαυμάτων τὸ τοῖς μὲν ἄλλοις παρ ' ἡμῶν τὸν Λητόιον φέρειν ἐπιστολάς , σοὶ δὲ μόνῳ μὴ φέρειν . | ||
| μεταλαμβάνειν κάλλους τοιούτου λόγων . τουτὶ μὲν οὖν διαφυγὸν τὸν Λητόιον αὐτὸν αὑτοῦ πολλάκις ποιήσει κατηγορεῖν : ἐγὼ δὲ ἡσθεὶς |
| ' εἰ μέν κ ' ἐδέχεσθε : καὶ εἰ μὲν ἐδέχεσθέ με , ἐκάθευδον ἂν ἀρκούμενος , καὶ εἰ μόνον | ||
| ' εἰ μέν κ ' ἐδέχεσθε : καὶ εἰ μὲν ἐδέχεσθέ με , ἐκάθευδον ἂν ἀρκούμενος , καὶ εἰ μόνον |
| παύσαιτό τις ἑκάστοτε διεξιών . Εὖ γε , ὦ Λακεδαιμόνιε ξένε , λέγεις . τὴν ἀνδρείαν δέ , φέρε , | ||
| εἰρήνης . Φαίνεται μέν πως ὁ λόγος οὗτος , ὦ ξένε , ὀρθῶς εἰρῆσθαι , θαυμάζω γε μὴν εἰ τά |
| καὶ πρὸς τὸν αὑτοῦ λόγον ἕκαστος ὑπάγειν ἐπειρῶντο . Ἄτοπον λέγεις , εἰ σοφοὶ ὄντες οἱ ἄνδρες ἐστασίαζον πρὸς αὑτοὺς | ||
| οὖν μικροῦ πράγματος ἤρτηται τὰ τηλικαῦτα ; Τίνα δὲ καὶ λέγεις τὰ τηλικαῦτα ; πολέμους καὶ στάσεις καὶ ἀπωλείας πολλῶν |
| ὅλα , ὥσπερ οὗτοι , πεπρακέναι ; οὐ δήπου . λέγε τοίνυν μοι τὸ ψήφισμα τουτὶ λαβών , ὃ σαφῶς | ||
| Ζέφυρος βαθὺ λήιον ἐλθών . ἴθ ' ὦ κόλε καὶ λέγε : πρὸς τὸν τράγον φησίν : ὦ κολοβέ , |
| οὕτω χρὴ γράφειν ταῦτα τὰ κῶλα τάδε μὲν εὐτυχεῖν καὶ πρόμαχ ' ἐμῶν δόμων , ἵν ' οἰκείως ἔχῃ πρὸς | ||
| . πρόμαχε ] Ἐτεόκλεες . θ πρόμαχε ] βοηθέ . πρόμαχ ' ] ὑπέρμαχε , βοηθέ . Ξ δόμων ] |
| βλάβη δὲ οὐδεμία καὶ πρὸς μεμνημένους ἐλθεῖν τοιαύτην ἐπιστολήν . δέχεσθε τοίνυν τὴν ἐπιστολὴν καὶ οἷς πράττετε τιμᾶτε καὶ Ῥωμύλον | ||
| εὔφρων τάνδε πόλιν φύλασς ' εὐαίωνι σὺν ὄλβῳ . Ἀλλὰ δέχεσθε Βακχιάσταν [ - ] [ ? ] Διόνυσον [ |
| πολεμίους καλῶς , αἰσχρῶς δ ' ἐκείνοις , χἠ δίκη διοίχεται . ἐάσατ ' ἤδη γῆι καλυφθῆναι νεκρούς , ὅθεν | ||
| πολλὰ δὲ ψευδῆ λέγει τυχών , ὅταν δὲ μὴ τύχηι διοίχεται ; οὐ τῶν γάμων ἕκατιμυρίαι κόραι θηρῶσι λέκτρον τοὐμόνεἴρηται |
| πρὸς τὸ μὴ εἰς ταύτην ἁμαρτάνοντες τὰ ἐναντία τῆς γνώμης δυστυχεῖν : ἑκατέρωθεν δὲ αὐτῆς δύο Ἔρωτας ἱστῶσιν , τὸν | ||
| ' ἐζήλωσα πολυτελῆ νεκρόν . Οἴμοι , τὸ γὰρ ἄφνω δυστυχεῖν μανίαν ποιεῖ . Ὁ συκοφάντης ἐστὶν ἐν πόλει λύκος |
| θεῶν τε : Ἥρη μὴ δὴ πάντας ἐμοὺς ἐπιέλπεο μύθους εἰδήσειν : χαλεποί τοι ἔσοντ ' ἀλόχῳ περ ἐούσῃ : | ||
| ἑωυτοῦ μηδέ τι μᾶλλον ἐξεργάζεσθαι κακόν , εἰ μέλλει μηδεὶς εἰδήσειν ἢ οἱ πάντες ἄνθρωποι : ἀλλ ' ἑωυτὸν μάλιστα |
| τὸ βουλεύεσθαι καὶ λέγειν καὶ πράττειν τὰ συμφέροντα παραγίνεται τοῖς μαθοῦσιν . ἐπιφανέστατος δὲ γενόμενος τῶν κατὰ τὸν αὐτὸν ἀκμασάντων | ||
| καὶ πλείους εὑρίσκεσθαι . ἀλλὰ τὰ προειρημένα γε εἴδη μόνα μαθοῦσιν ὑπάρχει μὴ σφάλλεσθαι τῆς ὀρθῆς διαιρέσεως μηδὲ ἐν ἐκείνοις |
| ἐργάζεται διδάσκων ἄρχειν . ἐκεῖνά τε οὖν μανθάνετε καὶ ἡμῶν μέμνησθε καὶ Μάγνῳ πληροῦτε τὰς ἐλπίδας . Ἓν αἰτοῦντι δύο | ||
| τὸ μέγιστον , ὅτι πρεσβύτερον εἴη ψυχὴ σώματος ἅπασα παντόςἆρα μέμνησθε ; ἢ πάντως που τοῦτό γε ; ὃ γὰρ |
| προμολὰς εἴρηκε τοὺς ἐκτὸς τοῦ ἄντρου τόπους . παρμέμβλωκε : πάρεστι . φαέεσσιν : ἀντὶ τοῦ φωτισμοῖς , φύσει γὰρ | ||
| πρός τι , δείκνυσιν οὕτως : εἰ τὰ δοξαστὰ αὐτὰ πάρεστι κατὰ τὸ ὑποκείμενον σὺν τῇ δόξῃ , οὔτ ' |
| συγγεγραφότων περὶ τῶν Ἀθήνησι Ἑταιρίδων . ὢ τῆς καλῆς σου πολυμαθίας , ὡς κατ ' οὐδὲν ἐμιμήσω Θεόμανδρον τὸν Κυρηναῖον | ||
| καταλέγοντες καὶ οἵα ἑκάστη καὶ ὑφ ' ὅτου εὑρέθη , πολυμαθίας ταύτην ἐπίδειξιν ἡγούμενοι παρέξειν . ἐγὼ δὲ μάλιστα μὲν |
| ὑμέας δίκην βασιλέϊ τῆς ἀποστάσιος . Ἀλλ ' ἐμοί τε πείθεσθε καὶ ἐμοὶ ὑμέας αὐτοὺς ἐπιτρέψατε : καὶ ὑμῖν ἐγώ | ||
| δὲ Διονύσιον , τρίτους δὲ ὑμᾶς νῦν . καὶ ἐμοὶ πείθεσθε Διὸς τρίτου σωτῆρος χάριν , εἶτα εἰς Διονύσιον βλέψαντες |
| Δεῖ ἕτερα ἰδικὰ σημεῖα προστιθέναι ταῖς κεφαλαῖς τῶν βάνδων , ἐγνωσμένα τοῖς στρατιώταις , ὥστε ἐκ τούτου εὐκόλως ἐπιγινώσκεσθαι αὐτὰ | ||
| ' ἔμοιγε καὶ λίαν ἀρέσκει ἅπαντα ἐς μέσον ἄγειν τὰ ἐγνωσμένα καὶ τὰ μὲν χρηστὰ τῶν πραγμάτων ἐν ἐπαίνῳ ποιεῖσθαι |
| Σμικρίνη . λέγεις δὲ τί ; ἁδελφόςὦ Ζεῦ , πῶς φράσω ; σχεδόν τι σου τέθνηκεν . ὁ λαλῶν ἀρτίως | ||
| συντυχίαν πόθ ' ἥξει ] ἐλεύσεται , ἵνα αὐτῷ ἀπαλλαγὴν φράσω † πάντ ' ἐκκάλυψον : αἱ συστηματικαὶ αὗται περίοδοι |
| ? ? ? ? μέγαν νόον : οὔτε γὰρ ἡμεῖς πεισόμεθ ' , οὔθ ' ὑμῖν ἄρτια ταῦτ [ ] | ||
| , ἂν προτέροις ἡμῖν ἐπιθῆται : εἰ γὰρ ἐγκαταλειπόμενοί τι πεισόμεθ ' ἡμεῖς , ἀδεῶς ἐπ ' ἐκεῖνον ἤδη πορεύσεται |
| ἐς τοὔσχατον , εἰ τὸ αὐτὸ δύναται σχολῇ καὶ ταχὺ ξυμβῆναι ; ἡμῖν τε πῶς οὐ βλάβη δαπανᾶν καθημένοις διὰ | ||
| ὕστερον δὲ ἐς τὸ αὐτὸ ξυνελθόντες οὐδ ' ὣς ἐδυνήθησαν ξυμβῆναι , ἀλλ ' οἱ Ἀργεῖοι πάλιν ἐς τὴν Ἐπιδαυρίαν |
| προνοητικός , ὑπὸ φιλανθρωπίας ἀναπυνθανόμενος τὰ παρ ' ἑκάστοις ἐξέπεμπε τουτονὶ τὸν οἰκέτην αὑτοῦ , ἐργατικὸν ἄνθρωπον καὶ πρόθυμον εἰς | ||
| αἰσχρόν ἐστι νῦν . ἐγὼ μὲν οὖν τὸν νόμον ἐμαυτῷ τουτονὶ τίθεμαι δοκιμάζων , ὥσπερ εἴρηται ποιεῖν : κρεῖττον γάρ |
| αὐτῷ ἱστορούμενα κατ ' ἐπιτομὴν καὶ τὴν αἰτίαν δηλοῦσα τῆς ξυγγραφῆς . αὐτοκράτορι μεγίστῳ , βασιλεῖ βασιλέων Μεχεμέτει , εὐτυχεῖ | ||
| ἐφεξῆς ἄλλοις τὰ ψευδῆ , εἰ μὴ ὑπὸ τῆσδε τῆς ξυγγραφῆς παύσεται . Αὐτίκα ἐν Ὀξυδράκαις τὸ πάθημα τοῦτο γενέσθαι |
| πορσυνῶ : σὺ δὲ ἀνὴρ καθ ' ἡμᾶς ἐσθλὸς ὢν ἐπίστασο . Ἀλλ ' ἤθελον μέν : εἰ δὲ μή | ||
| ἐκφέρει πρὸς ἕνα ἕκαστον , λέγουσα , ὦ φίλοι , ἐπίστασο ὅτι φιλεῖ καὶ εἴωθεν ἐκεῖνος ὁ ἄνθρωπος ὅστις ἔμπορος |
| ' ἀναίνετο μηδὲν ἑλέσθαι , ἀπηρνεῖτο . ὥσπερ παρὰ τὸ λιπῶ λιπαίνω καὶ ὁρμῶ ὁρμαίνω , ὑφῶ ὑφαίνω , οὕτως | ||
| . . . ἀναίνετο : ἀπηρνεῖτο : ὥσπερ παρὰ τὸ λιπῶ λιπαίνω καὶ ὁρμῶ ὁρμαίνω καὶ ὑφῶ ὑφαίνω , οὕτως |
| σοφά . Οὐ γὰρ σὺ χαίρεις πτεροδόνητος γενόμενος ; Ταυτὶ πεπόηκας τὸν κυκλιοδιδάσκαλον , ὃς ταῖσι φυλαῖς περιμάχητός εἰμ ' | ||
| ἀνθρώπους ἐν ταῖς πόλεσιν . Ταῦτ ' οὖν εἰ μὴ πεπόηκας , ἀλλ ' ἐκ χρηστῶν καὶ γενναίων μοχθηροτάτους ἀπέδειξας |
| . περὶ τὰ αὐτὰ δὲ καὶ ἡ σύνεσις καὶ ἡ γνώμη τῷ φρονίμῳ εἰσὶ καὶ περὶ τούτων ποιοῦντι τὰς κρίσεις | ||
| φρονήσει ; νὴ τὸν Ἀπόλλω καὶ δημοτική γ ' ἡ γνώμη καὶ καταχήνη τῶν σεμνοτέρων ἔσται πολλὴ καὶ τῶν σφραγῖδας |
| ἔξωθεν καὶ ἀκροωμένους , ἐπεὶ πρός γε τοῦτον αὐτὸν τὸν κατάπτυστον βραχὺς καὶ σαφὴς ἐξήρκει μοι λόγος : εἰ μὲν | ||
| Λήμνιον ] λείπει ἔργον . λόγωι ] ἐν διηγήματι . κατάπτυστον ] μισητόν . ἤικασεν δέ τις ] εἰκονίσειέ τις |
| , ἀποκρίνεσθαι ὅτι ἂν βούλῃ . Φέρε δὴ σύ , πότερα νομίζεις τὰ δίκαια ἄδικα εἶναι καὶ τὰ ἄδικα δίκαια | ||
| ἤν ς ' ἔρωμαι δύο λόγω προθεῖς ' ἅμα , πότερα τυραννεῖν ἢ πόλιν σῶσαι θέλεις , ἐρεῖς τυραννεῖν ; |
| πρὸς τὴν ἑαυτοῦ αἰτίαν συναφή : καὶ διὰ τοῦτο ἡμεῖς εὐχόμεθα συναφθῆναι Θεοῖς . Ἐπεὶ τοίνυν ζωὴ μὲν πρώτη ἡ | ||
| ῥέοι ὡς ὅδε οἶνος , καὶ εὐκτικά , ἅπερ λέγοντες εὐχόμεθα , ὁποῖόν ἐστι : Ζεῦ πάτερ , Ἴδηθεν μεδέων |
| . ὦ παῖ , τὸ λίαν οὔτ ' ἐκεῖν ' ἐπήινεσα , ὅτ ' ἐς γυναῖκα Τρωιάδ ' ἐξημάρτανες , | ||
| ; πρωί γε ς ' , ὡς ἔοικ ' , ἐπήινεσα . οὐδὲ ἓν ὁ Χαιρέας ἄρ ' ἠδίκηται ; |
| περὶ φύσιος γνῶναί τι σαφὲς οὐδαμόθεν ἄλλοθεν εἶναι ἢ ἐξ ἰητρικῆς . Τοῦτο δὲ , οἷόν τε καταμαθεῖν , ὅταν | ||
| προσκρατύνει αὐτό . Φαίη μὲν οὖν ἄν τις , ἔξω ἰητρικῆς τὰ τοιαῦτα εἶναι : τί γὰρ δῆθεν δεῖ περὶ |
| τὸ κέρδος ἐν πᾶσιν σκόπει . ὡς ὡραΐζεθ ' ἡ τύχη πρὸς τοὺς βίους . πένης λέγων τἀληθὲς οὐ πιστεύεται | ||
| μένειν καὶ κηδεμονίαν αὐτοῦ ποιήσεται ὁ οἰκεῖος αὐτοῦ δαίμων καὶ τύχη , ἔσται δὲ ἐπίνοσος , τεύξεται δὲ καὶ ἰατρικῶν |
| παρά τε αὑτῷ Ἀρσακίδας : καὶ μὴ δεῖν μηδέτερον γένος νοθεύεσθαι . τὰ μὲν οὖν πρῶτα τοιαῦτά τινα ἐπιστέλλων παρῃτεῖτο | ||
| , κενωθέντος τοῦ φλέγματος , ἐφ ' ὧν τὸν πυρετὸν νοθεύεσθαι καὶ παρεκτείνειν εἰς μῆκος χρόνου συνέβαινεν . Ἑξῆς δὲ |
| τὸν χρόνον ὃν ἔλαχον ἄνθρωποι ζῆν , ἀναλογίζεται δὲ καὶ σκοπεῖ τὰς παρὰ τὸν βίον ἡδυπαθείας . Σωκράτης μὲν οὖν | ||
| οὐ δόξειεν ἀπὸ φθόνου γίνεσθαι . εὖ λογίζεται ] ὀρθῶς σκοπεῖ τὰ πράγματα . ὃν δεῖ πόλλ ' ἀκοῦσαι : |
| γένος : κατὰ γὰρ τῶν δύο σημαινομένων φέρεται τὸ τίνα Φῇς εἶναι . ὅθεν ὁ ἐπιστήμων ἐπανορθοῖ αὐτόν . ἐμπειρίαν | ||
| γένος : κατὰ γὰρ τῶν δύο σημαινομένων φέρεται τὸ τίνα Φῇς εἶναι . ὅθεν ὁ ἐπιστήμων ἐπανορθοῖ αὐτόν . ἐμπειρίαν |
| τῆς ἐμοῦ γενικῆς ἑνικῶς παρελαμβάνετο ἡ ἐμός , καὶ ἔτι νῶιν νωίτερος δυϊκῶς κατὰ τὸν κτήτορα , καὶ ἔτι πληθυντικῶς | ||
| πείσειας ἄν τιν ' οἵτινες τετραζύγων ὄχων ἀνάσσους ' ὥστε νῶιν δοῦναι δίφρους ; πείσαιμ ' ἄν : ἀλλὰ τίνα |
| θεραπεύειν οὖν ἐν ἀρχαῖς ἄμεινον , ὅτε καὶ ἡ ἴασις ῥᾳδία . καὶ τὰς πολλάκις δὲ γινομένας ἀπεψίας καὶ διαρροίας | ||
| . διὰ δὲ τούτου πάλιν αἰνίττεται μᾶλλον , ὡς οὐ ῥᾳδία αὐτοῖς οὐδὲ ἀκίνδυνος ἡ ἔξοδος . αὐτίκα Βιθυνῶν : |
| ' , ὦ πάτερ . νῦν δ ' ἄθλιος μέν εἰμ ' ἐγώ , τλήμων δὲ σύ , οἰκτρὰ δὲ | ||
| λάβηι σε , θάνατος ξένιά σοι γενήσεται . εὔνους γάρ εἰμ ' Ἕλλησιν , οὐχ ὅσον πικροὺς λόγους ἔδωκα δεσπότην |
| τὸν πάντα μοι διηγούμενον . ἀλλὰ πρῶτον μὲν κέρδος ὃν ἀπέλαυσας χρόνον ἡγοῦ : ἔπειτα μὴ καταγίνωσκε τῆς γῆς ὡς | ||
| τοιαῦτ ' ] ἐν ἤθει ὁ λόγος ἀπηύρω ] ἤγουν ἀπέλαυσας ὤπασας ] παρέσχες δίκης πέρα ] ἐπέκεινα τοῦ δικαίου |
| ἀντὶ τοῦ ἀγγελλέτωσαν ὁμόφωνον ποιοῦσι τῷ τρίτῳ δυϊκῶν τυπτέσθωσαν , λέγετε λεγόντων ἀντὶ τοῦ λεγέτωσαν . καὶ ὁ θεολόγος Γρηγόριος | ||
| γὰρ ἐκεῖνο , ὅτι τοῖς πολλοῖς ὑμῶν ἐξὸν λέγειν οὐ λέγετε , ὥστε τοῦτ ' οὐδὲν ἡγεῖτο βαρύ , καὶ |
| ? ? ? ? εἰϲάγει καὶ Φιλήμων [ ] χρηϲτόηθεϲ δοξ [ ] θεωροῦντα τὸν α [ κτλ . σύζηθι | ||
| , ἴωμεν : μηδὲν ἡμᾶς ἰσχέτω . πολλάκις δὴ ' δοξ ' ἐμαυτῷ δεξιὸς πεφυκέναι καὶ σκαιὸς οὐδεπώποτε , ἀλλ |
| Τροίᾳ , ἐκάθησθε : ἕνεκα τῶν ἐν Τροίᾳ γεγενημένων : δείξω δ ' ἐγώ σοι : ἐγώ σε ποιήσω αὐτοῖς | ||
| ταῖς τῶν πατέρων τιμαῖς ἡ τῶν παίδων ἀνδραγαθία κρίνεται , δείξω τὸν λόγον . Καλλιμάχου γὰρ πατὴρ ὢν παντὸς ἄλλου |
| διεγηγερμένας . ἀάσατο ἠγνόησεν , ἥμαρτεν , ἐφθόνησεν . ἀᾶσθαι λωβᾶσθαι , κακοῦν . ἀασιφρονία φρενοβλάβεια . ἄατον μέγαν , | ||
| σῴζειν , ὁμοίως δὴ σῴζουσιν , ὃν δ ' ἂν λωβᾶσθαι βουληθῶσιν , λωβῶνται τέμνοντες καὶ κάοντες καὶ προστάττοντες ἀναλώματα |
| ἐπεχείρουν μιμεῖσθαι , ἅτε ἐπιθυμῶν αὐτῆς . Πῶς γὰρ οὐκ ἀπορῶ , ἔφη , καὶ ἐγὼ καὶ οἱ ἄλλοι ἅπαντες | ||
| , προῄρησαι λέγειν ; Πάνυ γε : νῦν μέντοι σχεδὸν ἀπορῶ , καὶ δέομαί γε , ὦ Σώκρατες , αὐτόν |
| Μαστορίδης , ὃν νῶι Κυθηρόθεν ἔνδον ἐόντα ἶσα φίλοισι τοκεῦσιν ἐτίομεν ἐν μεγάροισιν . ἡ διπλῆ ὅτι παραλλήλως καὶ διδασκαλικῶς | ||
| , οὐδὲ μετατρέπεται φιλότητος ἑταίρων τῆς ᾗ μιν παρὰ νηυσὶν ἐτίομεν ἔξοχον ἄλλων νηλής : καὶ μέν τίς τε κασιγνήτοιο |
| δίκαια . ἐπειδὴ δὲ αὐτῷ οὐδὲν μέλει τῶν ὅρκων ὧν διωμόσατο , πειράσομαι καὶ περὶ ὧν οὗτος ἔψευσται διδάσκειν ὑμᾶς | ||
| τούτων ὅρκια συνετέλεσεν ἐπὶ τῆς ἐκ - κλησίας παραχρῆμα καὶ διωμόσατο κατὰ τῶν σφαγίων . τούτων ἐστὶ τῶν ὁρκίων μνημεῖον |
| τετάρτῳ . Τινὲς δὲ διὰ τοῦ ι γράφουσιν , ὡς εἰρήσεταί μοι ἐν τῷ ι . : Ὄβοδα , χωρίον | ||
| Πυθέᾳ καὶ τῷ Εὐθυμένει τῶν ἐγκωμίων δοτὴρ καὶ ταμίας . εἰρήσεταί πού κ ' ἐν βραχίστοις : τουτέστιν ἐπὶ βραχὺ |
| . ὑποκλαίων ] λείπει τίς . ὑπολείβων ] σπένδων . ἡμέτερον + δέον εἰπεῖν οὐ θέλξει τὰς ὀργὰς τῶν Ἐριννύων | ||
| τῶν τριῶν ἐν τοῖς ἐπέκεινα , οἳ καὶ κατὰ τὸν ἡμέτερον λόγον πολὺ ἂν εἶεν ἀρκτικώτεροι τῆς Ἰέρνης . οὗτος |
| δ ' ἠγνόηκε κοὐδὲ ἓν λέγει . μὴ πάντ ' ἄκουε μηδὲ πάντα μάνθανε , τῶν βιαίων ἔσθ ' ἕνεκα | ||
| ἐκ τοῦ δευτέρου ἀπὸ τοῦ πρώτου . σὺ δ ' ἄκουε δίκης : πρὸς ἀντιδιαστολήν φησι τῶν ἀλόγων ζῴων : |
| Διὸς δ ' ἐτελείετο βουλή . ἐνταῦθά φησι περὶ μόνης ἐρεῖν τῆς τοῦ Ἀχιλλέως μήνιδος καὶ τὰς συμφορὰς καὶ τὸν | ||
| : τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ ἐπὶ τοῦ ἱεροσύλου δυνησόμεθα ἐρεῖν : λέγοντος γὰρ τοῦ φεύγοντος , ὅτι ἰδιωτικὰ τὰ |
| συνθείη . Εἰς μὲν δὴ τὸν οὐκ ἀφροντίστως δοκοῦντα λέγειν ἐρεῖς ἐσκεμμένος , βεβουλευμένος , συγγεγραφώς , πεφροντικώς , προεωρακώς | ||
| κρατήσαντες οἱ πολέμιοι . μεταβαίνεις ἐπὶ τὴν ὑποκειμένην περίστασιν . ἐρεῖς γὰρ , ἀλλὰ νῦν οὐκ οἶδα πῶς ὁ χρηστὸς |
| , σύμβουλοι λόγου τοῦδέ μοι γένεσθε , Πέρσαι , γηραλέα πιστώματα : πάντα γὰρ τὰ κέδν ' ἐν ὑμῖν ἐστί | ||
| ἔφη . . οἰχομένων ] πορευθέντων . . πιστὰ ] πιστώματα . . δέον εἰπεῖν , ἡμεῖς μὲν οἱ γέροντες |
| περὶ παρθένου βουλεύοντα πᾶσι κατὰ νόον ποιέειν , τοῖσι μὲν ὑμέων ἀπελαυνομένοισι τοῦδε τοῦ γάμου τάλαντον ἀργυρίου ἑκάστῳ δωρεὴν δίδωμι | ||
| ὀΐω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἰ καὶ μάλα πολλὰ πέπονθας . ὑμέων δ ' ἀνδρὶ ἑκάστῳ ἐφιέμενος τάδε εἴρω , ὅσσοι |
| καὶ εἰς ὅλην τὴν πόλιν ταυτὶ ὑβρίκασι καὶ παρανενομήκασιν . γνώσεσθε δέ , ἐπειδὰν τοῦ νόμου ἀκούσητε . ἀναγίγνωσκε τὸν | ||
| Μῆδον δι ' ὀλίγου ἡγησάμενοι ὑπεδείξατε , ὁμοῖα καὶ νῦν γνώσεσθε . ἄμεικτα γὰρ τά τε καθ ' ὑμᾶς αὐτοὺς |
| τάττεται καὶ ἐπὶ τοῦ ἀνυπόπτου : Εὔπολις Μαρικᾷ καὶ πολλὰ ἀγαθ ' ἐν τοῖσι κουρίοις ἐγὼ ἀτόπως καθίζων κοὐδὲ γινώσκειν | ||
| ! [ ] [ ] ς πρόσθε [ ] ποδῶν ἀγαθ [ ] [ ] μενω ? [ ! ! |