, εἰ κατὰ θυμὸν καὶ ταῦδε τοῦ λόγου τὸ μέρος προβαίη , δόξαν μὲν οὐκ εὐδιάβλητον περιποιούμενον τοῖς μετιοῦσι λυσιτέλειαν | ||
ἄλλοις ἔχει περὶ αὐτάς , ἢ πῶς τούτου μὴ συγχωρουμένου προβαίη ποτ ' ἂν ὁ παραλογισμός , ἐφ ' ὃν |
μὲν ] οἶδα μὲν , φησὶν , ἐγὼ ὅτι ἐπὶ ἐξειργασμένοις καὶ ἤδη φθάσασι γενέσθαι πράγμασι καὶ φόνοις τῶν Περσῶν | ||
ἡμᾶς ἡγείσθω πέρα τοῦ δέοντος διατρίβειν μηδ ' ἐπ ' ἐξειργασμένοις ἀναλαμβάνειν , ἀλλὰ σκοπείσθω τὴν χρείαν ὅση καὶ τὴν |
κόλπον . Κριτόλαος δὲ καὶ Ἀχαιοὶ λόγον μὲν φέροντα ἐς σύμβασιν προσίεντο οὐδένα , Ἡράκλειαν δὲ προσεκάθηντο πολιορκοῦντες οὐ βουλομένους | ||
Φλαμινίνῳ ἐς λόγους ᾔει , συναγόντων αὐτοὺς Ἠπειρωτῶν πρέσβεων εἰς σύμβασιν : ὡς δὲ ὁ Φλαμινῖνος Φίλιππον ἐκέλευεν ἐκστῆναι τῆς |
τὴν τῶν Ἀθηναίων εὐκατηγόρητον οὖσαν πόλιν νῦν ἥκομεν ἀποφανοῦντες ἐν εἰδόσιν ὅσα ἀδικεῖ , πολὺ δὲ μᾶλλον ἡμᾶς αὐτοὺς αἰτιασόμενοι | ||
δεινὰ καὶ ψευδῆ καί τι τῶν ἀληθῶν ἀγαθῶν εἰπεῖν ἐν εἰδόσιν ὑμῖν : ὅπερ ἥδιστόν μοι . πρῶτον μὲν οὖν |
Ἑρμοῦ δὲ εὐνοίᾳ καὶ Μουσῶν ἀπὸ Πλαταιῶν ἀρξάμενοι χρῆσθαι οἷς εἴχομεν ἐπαινούμενοί τε καὶ μακαριζόμενοι τῶν τε Ἀθηνῶν εὐεργέται προσαγορευόμενοι | ||
πάντας ἐς πέδον κάρα νεῦσαι φόβῳ προὔτρεψεν : οὐ γὰρ εἴχομεν οὔτ ' ἀντιφωνεῖν οὔθ ' ὅπως δρῶντες καλῶς πράξαιμεν |
ἐν ἀνθρώποις ἐδείχθη ; Τοῦτο μὲν ὧδε ἐχέτω : οὐκ ἐνδεῶς δέ , οἶμαιὦ Θωμάσιε ἔδειξεν ὁ λόγος ὅπερ ἐβούλου | ||
, ὡς ἂν ὁ καιρὸς διδῷ : ἐνταῦθα δείκνυσιν ἑαυτὸν ἐνδεῶς εἰπόντα τὴν τῶν προσώπων διαφοράν : κελεύων γὰρ ἰδίᾳ |
ποιεῖν ἀλλ ' ἀπόχρη παραδεῖξαι μόνον ἀρκούντως ἃ βούλομαι τοῖς δυνησομένοις παρακολουθῆσαι . ἑνὸς ἔτι παραθήσομαι λέξιν ἀνδρὸς εἰς τὸν | ||
τοῖς ὑπορύττουσί τε τὸ τεῖχος καὶ λίθον ἐκ τούτου τοῖς δυνησομένοις ἐκείνῳ κομίσαι , μέγα βοῶν , ὁσάκις ἄν τις |
ταῦτα ὁ Ὀτάνης , ἐπειδὴ ὥρα σπερχόμενον Δαρεῖον : Ἐπείτε ἡμέας συνταχύνειν ἀναγκάζεις καὶ ὑπερβάλλεσθαι οὐκ ἐᾷς , ἴθι ἐξηγέο | ||
οὖν ἀολλέας πρὸ τῶν πυλέων εὕρομεν , ὡς εἰκὸς , ἡμέας περιμένοντας , οὐκ ἄνδρας μόνους , ἀλλὰ καὶ γυναῖκας |
γε ἀρχὴν μὴ ἔλαβον , νόμοισι τοῖσι Ἑλλήνων χρήσομαι ἐς ὑμέας . Ταῦτα ὦν ὑμῖν ἀναβάλλομαι κυρώσειν ἐς τέταρτον μῆνα | ||
ἀνυσθέντος αὖτις ἀπολυθῆτε σώματος τοῦ ἐν τῷ αὐτόθι θανάτῳ ὑποδεξαμένου ὑμέας , διαδέξονται αὖτις ὑμέας τρόπον τῆς ἐπὶ γῆς ζωῆς |
ἰχθὺν ἀπέδωκ ' αὐτοῖϲι , τὴν δὲ κοιλίαν ἐμέριϲ ' ἐμαυτῶι . τυρὸϲ ἦν τιϲ : ἔϲπαϲα . ϲτέαρ ἔμαρψ | ||
| ἢ οὐ γιγνώσκειν | τὰ λυσιτελοῦντα [ | ] ἐμαυτῶι | [ μόνος | Ἀθηναίων [ ; ξοις ἐδόκει |
ταύταν ἔχων φιλίαν τε καὶ κοινωνίαν ποτὶ τὼς ὑπ ' αὔταυτον , ἅνπερ ὁ θεὸς ἔχει ποτί τε τὸν κόσμον | ||
καιροῖς καλῶς ἀγωνιζόμενος ἐκ τῶν ἐνδεχομένων , καὶ μὴ μόνον αὔταυτον οὕτως διατιθείς , ἀλλὰ καὶ τοὺς ἐμπιστεύσαντας αὐτῷ καὶ |
δῆμος . καὶ ἄλλως : καὶ αὐτοῖς Ἀθηναίοις ἐκ πολλοῦ σπουδαζόμενον ἦν εἰς ἔχθραν καταστῆσαι τῷ Φιλίππῳ τοὺς Ὀλυνθίους : | ||
οὐ χεῖρον δὲ καὶ μετάγειν ἐπ ' ἄλλα χρειώδη τὸ σπουδαζόμενον , ὡς ἐποίησε Δημάδης , ὅτε τὰς προσόδους εἶχεν |
πρὸς τὸ μὴ εἰς ταύτην ἁμαρτάνοντες τὰ ἐναντία τῆς γνώμης δυστυχεῖν : ἑκατέρωθεν δὲ αὐτῆς δύο Ἔρωτας ἱστῶσιν , τὸν | ||
' ἐζήλωσα πολυτελῆ νεκρόν . Οἴμοι , τὸ γὰρ ἄφνω δυστυχεῖν μανίαν ποιεῖ . Ὁ συκοφάντης ἐστὶν ἐν πόλει λύκος |
ἐνορῶν τέ μοι πολλάκις καὶ θαυμάζοντι ἐοικὼς ἔτι μᾶλλον τότε ἐσκέπτετο , καὶ τούτῳ ἰσχυρῶς ὅνπερ ᾤετο αὐτὸς ὢν ἐφάνην | ||
ἑξῆς διηγησάμεθα . οὕτω δὴ μεταστησάμενος ἡμᾶς ἐπὶ πολὺν χρόνον ἐσκέπτετο καὶ τοῖς συνέδροις ἐκοινοῦτο περὶ ἡμῶν . συνήδρευον δὲ |
τῶν πολιτειῶν αὐτῶν καὶ τῶν ἐν αὐταῖς νομίμων χωρὶς ἕκαστοι φρονοῦσι , τὸ δ ' ἐν ἁπάσῃ τῇ πολιτείᾳ μηδὲν | ||
ὧν τὴν ὑπαίτιον καὶ θανάτου χαλεπωτέραν ζωὴν παρὰ τοῖς εὖ φρονοῦσι συμβέβηκε γίνεσθαι . Τὰς δὲ γοητείας καὶ ἀπάτας αὑτῆς |
? [ μ ' ] ἀποσφάττουσιν εὐθύς , ἂν [ τύχηι ] , κλέψαντά ? ? [ τι . ἀλλὰ | ||
ἢν δ ' οὖν , ὃ μὴ γένοιτο , χρήσωνται τύχηι ; οἵδ ' οὐ προδώσουσίν σε , μὴ τρέσηις |
ἔστι δὲ τὸ νοούμενον μὴ μόνον τοῖς ἐκ τῆς βίας ἔργοις , ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐκ δόλου . . . | ||
Λεύκωνος υἱός : ἐπὶ τῶν ἐχόντων τοὺς λόγους ἀσυμφώνους τοῖς ἔργοις . Ἄλλοισι μὲν γλῶσσα , ἄλλοισι δὲ γομφίοι : |
αὐτοῦ ᾤκησαν [ , τοῖς δὲ ] ? ἐξ ἐμοῦ γενησομένοις ἡ αὐτὴ αἰτία καὶ | πολὺ δικαιοτέρα [ τὴν | ||
, δίκαια γὰρ ἐρεῖ , πιστεύων δὲ τοῖς παρὰ σοῦ γενησομένοις : πάλαι γὰρ δὴ σὺ τοὺς σαυτοῦ πολίτας ἀνέχεις |
ἱερὴν καλεομένην νοῦσον τοῦτο εἶναι τὸ παρεχόμενον : οἷσι δὲ λόγοισιν ἐμαυτὸν ἔπεισα , τούτοισιν αὐτέοισι καὶ τοὺς ἀκούοντας πείσειν | ||
με φρουρῇ περιβαλὼν γυναικείῃ . τί δὴ ' πὶ σοὶ λόγοισιν εἶμι κοὐκ ἔργον ποιῶ βίαιον ; ” τῷ δὲ |
σοι . ὅθεν καὶ ἐγγύη ἡ ὑπόσχεσις . . . ἥξειν : Ἐλθεῖν . οἴσω : Κομίσω . . . | ||
πατρὸς ἔλεγε πρὸς αὐτόν : ὁ δὲ ὑποκρινόμενος ἔφη οὐδαμὰ ἥξειν ἐς Κόρινθον , ἔστ ' ἂν πυνθάνηται περιεόντα τὸν |
: οἱ γὰρ μετὰ φθόνου κρίνοντες τὸ πρωτεῖον ἀπονέμουσι τοῖς χειρίστοις , οὐ τοῖς βελτίστοις . , : τοῦ αὐτοῦ | ||
ᾖ τοῖς ἀντιδίκοις , ἀπατητικόν τε καὶ γόητα τυγχάνειν καὶ χειρίστοις ἐντεθραμμένον πράγμασι , μοιχείαις τε καὶ κλοπαῖς καὶ ταῖς |
παρῄνει καὶ τὴν γῆν διένεμε , καὶ δωρεὰς αἰτεῖν τοῖς ἀξίοις ἐπέτρεπε καὶ τῶν οὐκ ἀξίων ἐνίοις ἐδίδου παρὰ γνώμην | ||
τοῖς αἰτοῦσι τροφῶν καὶ τὰς ἑστιάσεις παρέχομεν καὶ οὐ τοῖς ἀξίοις . ιγʹ . ἴσως ἂν κτλ . κοινῇ εἰ |
χάριτας παρὰ τῶν εὖ πεπονθότων ἐν καιρῷ φυλαττόμενοι τὸ ὀνειδίζειν εὐπρεπῶς ἀπαιτοῦσι . καὶ δείκνυσιν ἡμῖν ὁ ποιητής , τίς | ||
τἀληθές , ὡς ἔγωγε καὐτὸς ἄχθομαι , ὅστις λέγειν μὲν εὐπρεπῶς ἐπίσταται , τὰ δ ' ἔργα χείρω τῶν λόγων |
ἦλθεν ἀνυποστάτῳ δυνάμει καὶ τὰ σώματα καὶ τὴν χώραν ἡμῶν διαφθερῶν , ἐναντίοι παραταξάμενοι τοῖς ἡμετέροις φρονήμασιν , ὑπ ' | ||
: ὃς δὲ χρήματα ἦλθε παρασκευασάμενος , ὡς τούτοις ὑμᾶς διαφθερῶν καὶ πείσων πάλιν κύριον αὐτὸν ποιῆσαι τῆς πόλεως , |
καὶ νῦν καθεκάστην ἐπιδιδόντων καὶ πρὸς ἕω καὶ πρὸς δυσμὰς εὐτυχῶς χωρούντων εὐδοκίᾳ Θεοῦ καὶ χάριτι , ὡς ἐκ τῶν | ||
πόλιν οἰκήσετε ; οἱ δὲ ὦ μακάριοι , μέλλοντες ἀποθνῄσκειν εὐτυχῶς πρὸ τοῦ πειραθῆναι δεσμῶν , πρὸ τοῦ δουλείαν λῃστρικὴν |
δὲ ὑμῶν δέομαι μηδὲν ἐμοῦ πυνθανομένους γνῶναι ὅ τι ἂν ἐθέλητε . ὑμῖν μὲν γὰρ ἴσως ἀνάγκη τιμωρεῖσθαι , τὸν | ||
μὲν ὑμεῖς οὔτ ' ἐθελήσετε , οὔτ ' , ἐὰν ἐθέλητε , ἐπιστήσεσθε , πράγματα δὲ παρασχεῖν αὐτῷ , ἂν |
ἢν μὴ ἀμφοτέροις δοκῇ , βασιλεῖ καὶ Λακεδαιμονίοις καὶ τοῖς ξυμμάχοις . ἢν δέ τινες ἀφιστῶνται ἀπὸ βασιλέως , πολέμιοι | ||
δίκῃ διαλύοντας ἄνευ πολέμου . τοῖς μὲν Λακεδαιμονίοις καὶ τοῖς ξυμμάχοις ταῦτα δοκεῖ : εἰ δέ τι ὑμῖν εἴτε κάλλιον |
. τοῦτο γὰρ λάχος διαν - ταία Μοῖρ ' ἐπέκλωσεν ἐμπέδως ἔχειν , θνατῶν τοῖσιν αὐτουργίαι ξυμπέσωσιν μάταιοι , τοῖς | ||
πέμψαντες ἤγαγον πάλιν . νίκη δ ' ἐπείπερ ἕσπετ ' ἐμπέδως μένοι . ἄνδρες πολῖται , πρέσβος Ἀργείων τόδε , |
ᾄσσω , καὶ τὰ μὲν σημαίνομαι , τὰ δ ' ἐκπέπληγμαι κοὐκ ἔχω μαθεῖν ὅτου . Καιρὸν δ ' ἐφήκεις | ||
μέν , Αἴγυπτε , καταγελᾷς : ἐγὼ δὲ τὸν Θεόφραστον ἐκπέπληγμαι , εἰ ταῦτα εἰδὼς ἔτι τοῖς Αἰγυπτίοις συμφύρεται . |
ἐκ τῶν ἐναντίων πάντα βλαβερὰ καὶ δύσχρηστα καὶ ἀσύμφορα καὶ ἀλυσιτελῆ , καὶ φαῦλα καὶ ἀνοίκεια καὶ ἀπρεπῆ καὶ αἰσχρά | ||
ἄξιον τοῖς ἡμετέροις πολίταις διὰ τοὺς σοὺς πολεμίους μέχρι συμφορᾶς ἀλυσιτελῆ εἶναι τὴν παρ ' ἡμῶν , ἐὰν πεισθῶμεν , |
τούτων ὑπάρχει Δημοσθένει : ὁ δὲ λογισμὸς ἔστω ἐπὶ πᾶσι δικαίοις . Τούτῳ πατὴρ μὲν ἦν Δημοσθένης ὁ Παιανιεύς , | ||
, καὶ αὐτὸς ἐξηταζόμην πρῶτος οἷς ὥρισα κατὰ τῶν ἄλλων δικαίοις ὥσπερ ἰδιώτης πειθόμενος : τῶν τ ' ἀδικημάτων οὐχ |
τε καὶ σπουδὴν κατατεθεῖσθαι , ὑμῖν τε ἀποδοῦναι χάριν , δείξασιν ὅτι ὑπὲρ ὧν ἐτύχετε οὐκ ἀμνημονεῖτε . ὁρᾶτε δή | ||
δὲ πρώτων καὶ ἐξ ὧν οὔτε τοῖς θεασαμένοις οὔτε τοῖς δείξασιν ἔμελλέ τι ἀπαντήσεσθαι δεινόν , παρεῖχόν οἱ βλέπειν ταῦτα |
φίλταθ ' Ἕκτορ . . . μαστὸν ἤδη πολλάκις νόθοισι σοῖς ] Τοῦτο παρ ' ἱστορίαν φασὶν εἰρῆσθαι : μὴ | ||
ἠγωνίσμεθα . τίν ' ; ὡς ἀπαντᾶι δάκρυά μοι τοῖς σοῖς λόγοις . Φοίβωι ξυνῆψ ' ἄκουσα δύστηνον γάμον . |
, καὶ τὸ μέσον δὲ πάντων τούτων καλὸν φαίνεται , ἐκποδὼν ἑκάστου κειμένου : ὥσπερ καὶ κύκλιος χορὸς οὐ μόνον | ||
τὸν Γρύλλου Σωκράτης ὁ φιλόσοφος στρατεύων πεζὸς τοῦ ἵππου γεγονότος ἐκποδὼν ἀνέλαβε τοῖς ὤμοις αὐτόν , καὶ ἔσωσεν ἐπὶ πολλοὺς |
οὔσης καὶ τὸ δημόσιον ἀδίκημα συνανῄρηται : εἰ γὰρ τοῦτο ἀνέλοιμεν , πῶς ἂν ἔτι δημοσίᾳ κρίνειν δυνάμεθα : ὥστε | ||
ὑπὲρ τῶν κεκτημένων τὰς οὐσίας πρὸς τοὺς ἐπιδεεῖς . εἰ ἀνέλοιμεν ἐκ μέσου καὶ τὰς βλασφημίας ἃς ἐπὶ τῷ θεωρικῷ |
τὸν δ ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα : “ Εὐρύμαχ ' ἠδὲ καὶ ἄλλοι , ὅσοι μνηστῆρες ἀγαυοί , | ||
” τὸν δ ' αὖτε προσέειπε Θεοκλύμενος θεοειδής : “ Εὐρύμαχ ' , οὔ τί ς ' ἄνωγα ἐμοὶ πομπῆας |
Ἀπόλλω τίνι ἂν θεῶν θύων καὶ εὐχόμενος κάλλιστα καὶ ἄριστα ἔλθοι τὴν ὁδὸν ἣν ἐπινοεῖ καὶ καλῶς πράξας σωθείη . | ||
] ἴσως ἀλλοιωθείη ἄν . Ξ ἴσως ] τάχα . ἔλθοι ] + ἐλεύσεται . θαλερωτέρῳ ] χαυνοτέρῳ . θαλερωτέρῳ |
. ἅπας δὲ ἰχθὺς σάρκα φιλεῖ βροτέην , ἄν που περικύρσῃ : ὥστε πρέπει καθαρῶς ὁπόσοι τάδε μωρολογοῦσι τοῖς λαχάνοις | ||
: ἅπας δὲ ἰχθὺς σάρκα φιλεῖ βροτέην , ἄν που περικύρσῃ : ὥστε πρέπει καθαρῶς ὁπόσοι τάδε μωρολογοῦσι τοῖς λαχάνοις |
. εἰ ταῦτα παρ ' ὑμῶν ἐγίγνετο , πολλοὺς ἂν εἴχετε τοὺς βοῶντας , τοὺς λέγοντας , τοὺς διδάσκοντας , | ||
ὑμεῖς μέν , ὦ Ἀθηναῖοι , τὰς ἐλπίδας τῆς σωτηρίας εἴχετε ἐν τῷ τὸν στρατηγὸν ὑμῶν ἐκπλεύσαντα ταχέως τῶν ἐπικαίρων |
τοῦ πολέμου , καὶ τἆλλα τὰ ἐν τῇ Σικελίᾳ πρᾶξαι ὅπῃ ἂν γιγνώσκωσιν ἄριστα Ἀθηναίοις . μετὰ δὲ τοῦτο ἡμέρᾳ | ||
τριήρεις ἐνέβη σὺν τοῖς παροῦσιν : οὐδενί τε ἐκφήνας , ὅπῃ τὸν πλοῦν ποιήσεται , περὶ ἑσπέραν ἀνήγετο , ἐπαγγείλας |
καθ ' ἡμέραν χρόνον ἀεὶ διαδεχομένη σὺν ἄλλοις τὸν βίον εὐτυχοίην . δύναται καὶ ἀντὶ ἐνεργητικοῦ κεῖσθαι , μεταβαλλομένη , | ||
ἀλλὰ καὶ στρατηγικῆς ἐστοχασάμην καὶ τῆς ἐν αὐτοῖς φρονήσεως , εὐτυχοίην τ ' ἄν , εἰ , ἃ δὴ Ῥωμαίοις |
συχνῶν , ἐπεὶ δ ' ἐπὶ πολλοῖς ἔρχομαι τοῖς πρότερον εἰρηκόσιν ἐρῶν , οὐδὲν ἀπεικὸς τοῖς ἐκείνων κεχρημένον ὡς προοιμίοις | ||
ἀρετὴν καταλελοίπασιν ; ὁμοίως μέντοι διαλεχθῆναι τοῖς πρότερόν ποτ ' εἰρηκόσιν ἐνθάδ ' εἶναι μοι δοκεῖ . ὡς μὲν οὖν |
σμικραὶ τὸ παράπαν οὐδέτερα τούτων . Ὀρθότερον οὕτως ἢ ' κείνως , ὦ Σώκρατες . Οὐκοῦν εἰ ταῦτα οὕτω , | ||
ἂν ἐκ τῶν εἰκότων χαριζοίμεθα αὐτοῖς οὕτω τιμῶντες ἢ ' κείνως , καὶ μᾶλλόν γ ' ἂν ἡμᾶς οἱ θεοὶ |
: ἀμείβεσθαι δ ' αὐτὸν ἤδη καὶ συμβουλεύειν δέχεσθαι τὰ προτεινόμενα , πρὶν ἐς πεῖραν ἐλθεῖν μειζόνων ἐπιταγμάτων . ὁ | ||
ὅς σε αἰτιᾶται τῆς αὑτοῦ φιλοσοφίας ; Εἰ ταῦτα ἅπαντα προτεινόμενα ἀποροίη ἤ τι αὐτῶν ἀποδεῖξαι , ἀλλὰ βατταρίζοι τε |
ἀρχῇ πᾶν τέλος καταφαίνεσθαι . Ἀμείβεται πρὸς ταῦτα Ξέρξης : Ἀρτάβανε , τῶν ἀπεφήναο γνωμέων σφάλλεαι κατὰ ταύτην δὴ μάλιστα | ||
μὲν ταῦτα ἔλεξε : Ξέρξης δὲ θυμωθεὶς ἀμείβεται τοῖσδε : Ἀρτάβανε , πατρὸς εἶς τοῦ ἐμοῦ ἀδελφεός : τοῦτό σε |
δύναμιν εἶναι ἢ ἀνθρωπείαν τὴν θεμένην τὰ πρῶτα ὀνόματα τοῖς πράγμασιν , ὥστε ἀναγκαῖον εἶναι αὐτὰ ὀρθῶς ἔχειν . Εἶτα | ||
. μέτριον δὲ ἦθος καθάπερ οἱ φιλόσοφοι ποιοῦσιν ἐν τοῖς πράγμασιν ἐπὶ τῶν ἀληθῶν πραγμάτων , ἀποκρίνονται καὶ λέγουσιν ὅτι |
ἔγωγε ἐπὶ τοῖς τὸν Πλάτωνα προϊσταμένοις καὶ περὶ τοῦτον μόνον φιλοσοφοῦσιν , ὁ δὲ τῷ Πλάτωνι παντὸς ἄλλου μᾶλλον γνώμην | ||
Ἀμυνόμαχος καὶ Τιμοκράτης ἐνοικεῖν Ἑρμάρχῳ καὶ τοῖς μετ ' αὐτοῦ φιλοσοφοῦσιν , ἕως ἂν Ἕρμαρχος ζῇ . | Ἐκ δὲ |
, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , χαλεπώτερον ἢ τοῖς αὐτοῖς ἔθεσιν ἐπιτιμᾶν τε καὶ χρῆσθαι τοὺς δημηγοροῦντας . τὸ γὰρ στασιάζειν | ||
ἔφησε νουθεσίας ἕνεκ ' αὐτοὺς λέγεσθαι : τεθνεῶσι δ ' ἐπιτιμᾶν τίς ὁ καιρός ; ὅπου γὰρ εἰ καὶ ζῶντας |
τῶν πραγμάτων ἡγούμεθα συμβαίνειν , καθάπερ ἐπὶ τῶν ψήφων τοῖς λογιζομένοις . τὸ δὲ οὐκ ἔστιν ὅμοιον . τὰ μὲν | ||
: ὅπερ καὶ ἐγένετο . Ταῦτ ' οὖν ἀμφοτέροις αὐτοῖς λογιζομένοις ἐδόκει ποιητέα εἶναι ἡ ξύμβασις , καὶ οὐχ ἧσσον |
περὶ παρθένου βουλεύοντα πᾶσι κατὰ νόον ποιέειν , τοῖσι μὲν ὑμέων ἀπελαυνομένοισι τοῦδε τοῦ γάμου τάλαντον ἀργυρίου ἑκάστῳ δωρεὴν δίδωμι | ||
ὀΐω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἰ καὶ μάλα πολλὰ πέπονθας . ὑμέων δ ' ἀνδρὶ ἑκάστῳ ἐφιέμενος τάδε εἴρω , ὅσσοι |
λοιπὸν κατασκευάσαντες τοῖς ἐπὶ τῆς ἐκ τριγώνου βάσεως γωνίας τὸ ἐπιτεταγμένον ποιήσομεν . ἀλλὰ αἱ τρεῖς αἱ . , ] | ||
θεῷ . ἐκεῖνοι μὲν οὖν σιωπῇ ἐδείπνουν , ὥσπερ τοῦτο ἐπιτεταγμένον αὐτοῖς ὑπὸ κρείττονός τινος . Φίλιππος δ ' ὁ |
αὐτοῖς . ἐν κακοῖσι ] ἐν δυστυχίαις . Ξ ἐν κακοῖσι ] ἤγουν ἐν συμφοραῖς . εὐεστοῖ ] εὐδαιμονίᾳ , | ||
ἄλλα ἃ δεῖ πάντα . λδʹ . Ἐπὶ τοῖσι μεγάλοισι κακοῖσι πρόσωπον ἢν ᾖ χρηστὸν , σημεῖον χρηστόν : ἐπὶ |
οὐδ ' ὁ καιρὸς παιδευόντων , ἀλλὰ παιζόντων εἰ μὲν βούλεσθε ὁ τῶν Διονυσίων , εἰ δὲ βούλεσθε , ὁ | ||
οὗτοι ἡμᾶς οὓς ἀκούομεν ὑμῖν πολεμίους εἶναι . εἰ οὖν βούλεσθε , ἔξεστιν ὑμῖν ἡμᾶς λαβεῖν ξυμμάχους καὶ τιμωρήσασθαι εἴ |
. ὃ δὲ λέγει , τοιοῦτόν ἐστιν : εἰς δέος κατέστησας ἡμᾶς , μὴ παρευδοκιμηθῇς πρὸς τοῦ Κλέωνος . ΓΘ | ||
ἐνθένδε πρεσβεύοντα ἡδέως εἶδες ἐν Βιθυνίᾳ καὶ μαθὼν ὧν ἀπεστέρητο κατέστησας εἰς ἐλπίδας , ὡς ἄρα κομιεῖται τὰ αὑτοῦ . |
ἢ λόγῳ . . . : τουτέστι , καὶ οὐχ ἡγεῖσθε τοῦτο , ὅτι , ἄν τε λόγῳ παραχθέντες ὑπ | ||
ὑμᾶς , τόθ ' ὑμεῖς τοὺς νόμους ἔχοντά με πλησίον ἡγεῖσθε παρεστάναι [ καὶ τὸν ὅρκον ὃν ὀμωμόκατε ] , |
τῶν ἐπὶ τοῦ μνήματος ἐγνωκότων λέγειν , ἀλλὰ τοῖς ἐπαινοῦσι συνθήσομαι . καὶ γὰρ ἄτοπον τὴν τοῦ λέγειν ἐξουσίαν παρ | ||
κατ ' ἄλλων ἐχρήσαντο : καὶ εἰρήνην εἶναι τοῖς ἔθνεσι συνθήσομαι τῶν τε ἱππέων ἐπιλέξομαι τοὺς ἐπιφανεστάτους ὅμηρα τῶνδε τῶν |
βοήθειαν ἅπασιν , ἧς ἐξ ἴσου μεθέξουσιν οἱ πονηροὶ τοῖς χρηστοῖς , καὶ μὴ ἐκ τῶν ἰδίων , ἀλλ ' | ||
γὰρ αὐτοῖς ἑλχθῆναι πρὸς ἅπαντα τὰ τοῦ ζῴου μόρια πρὶν χρηστοῖς γενέσθαι πεφθεῖσιν . διότι δὲ καθαίρει τοὺς πόρους καὶ |
δὲ ἐκείνων ὑπέστρεψε καταγινώσκων τοῦ βίου καὶ ἑαυτὸν ἐμήνυσε τοῖς σφαγεῦσι . Λαβιηνὸς δὲ ἐν ταῖς Σύλλα προγραφαῖς πολλοὺς τῶν | ||
ὅτ ' ἐξέπεσον ἔναγχος , βοηθεῖν , μὴ ἐπιτρέπειν τοῖς σφαγεῦσι , τῶν ἐν Πελοποννήσῳ τοὺς βουλομένους παρακαλεῖν . ἅπαντα |
πάλιν πῶς γὰρ οὐκ αἰσχρὸν δημοσίᾳ μὲν πάντας ὑμᾶς τοῖς πεπραγμένοις ἐκ τῆς εἰρήνης ἐπιτιμᾶν καὶ μήτε τῶν ἐν Ἀμφικτύοσι | ||
' οὐδ ' ἐν γράμμασι δυναίμην ἄν : οὕτω τοῖς πεπραγμένοις αἰσχύνομαι κακὸν μὲν ἐμαυτῷ συνειδὼς οὐδέν , φίλου δὲ |
λέγει , ὅτι οὐδείς ἐστιν ἐν νεότητι ἕτερος ἔπαινος ἢ θρασύνεσθαί τε καὶ κατατολμᾶν τοὺς πολέμους . πολλοὶ γὰρ νέοι | ||
λέγει , ὅτι οὐδείς ἐστιν ἐν νεότητι ἕτερος ἔπαινος ἢ θρασύνεσθαί τε καὶ κατατολμᾶν τοὺς πολέμους . Πολλοὶ γὰρ νέοι |
καὶ γάρ φατον ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ ποιῆσαι ἂν καὶ ἄλλον ὁντινοῦν τὰ αὐτὰ ταῦτα δεινόν . Τί δέ , ὦ | ||
' ἕτερον τρόπον κοινὰ τὰ ἀγαθά . Πάντα γὰρ τὸν ὁντινοῦν ὠφελοῦντα ἴσην ὠφέλειαν ἀπολαμβάνειν νομίζουσι παρ ' αὐτὸ τοῦτο |
τεταρταίης πῆμα βραδὺ μήποτε λήγειν βουλομένης , ἀλλ ' αἰὲν ὅπη πελάσῃσι μενούσης , τόνδε σύ γ ' ἰᾶσθαι δι | ||
ὥς γ ' ἐμοὶ δοκεῖ , δηλῶν , ὅτι τἀνθρώπεια ὅπη βούλεται στρέφει , καὶ οὐ πάντη τῶν προεχόντων τὰ |
, ὅτι καλὸν καθ ' ὅσον τις δύναται ἐπικουφίζειν τοῖς δυστυχοῦσι τὰς συμφορὰς καὶ παραμυθεῖσθαι : δεῖ δὲ ἐπισκοποῦντας ἀκριβῶς | ||
, οἱ κακοί . καὶ τί κακίας μεῖζον δυστύχημα ; δυστυχοῦσι γὰρ οἱ σοφοί . εἶτα εὐτυχίαν ἄλλην ἀρετῆς ἡγῇ |
μὴ λύσω τῶν κατηγορημένων , οὐχ ὑμᾶς , ἀλλ ' ἐμαυτὸν αἰτιάσομαι . Ἐπειδὴ γὰρ οἱ πρεσβύτεροι ταῖς ἡλικίαις ὑπὲρ | ||
ἐκ γῆς . διαφυγὼν δ ' ἐγὼ φόνον καθῆκ ' ἐμαυτὸν εἰς ἅλ ' ἄγκυραν πάρα : ἤδη δὲ κάμνονθ |
, ἀλλὰ καὶ πάσης . τοῦτο δ ' οὐ παντάπασιν ἀνέλπιστον ἦν αὐτῷ , διὰ πλῆθος τῶν ἤδη δεδουλωμένων ἐθνῶν | ||
τὰ γινόμενα ὑπ ' αὐτῶν ἦν ἐκ πολυχρονίου δουλείας εἰς ἀνέλπιστον ἀφιγμένοις ἐλευθερίαν , εὑρέθησαν δέ τινες ἐξ αὐτῶν ὅμως |
: τοῖς νόμοις | ἐνμένομεν : καρτερεῖν | ἐν τοῖς δεινοῖς ἐπιστάμεθα | : τὴν τῆς ἐλευθερίας τάξιν | οὐκ | ||
τὸ δὲ ἀπὸ τῆς ἐναντίας πολιτείας . πάλιν δὲ ἐπειδὰν δεινοῖς τισι περιπέσωμεν , ἐθιζόμεθα φοβεῖσθαι ἢ θαρρεῖν καὶ οἱ |
τῶν ἰδίων ταλαιπωρία . οὐ μόνον δὲ τούτων ἕνεκα διαλυθῆναι σπεύδομεν , ἀλλὰ καὶ τὸ πάτριον ἔθος τηροῦντες : θεωροῦντες | ||
μάλιστα ἡνίκα καὶ τὴν δύναμιν καταπεσοῦσαν καὶ ἀπολέσθαι κινδυνεύουσαν ἀνακαλέσασθαι σπεύδομεν . Οὐ δεῖ δὲ τοὺς ἐπὶ ὠμότητι χυμῶν κάμνοντας |
. ἐφ ' ὑμῶν , ὦ δικασταὶ , νῦν αὐθαίρετον ὑποστήσομαι θάνατον : οὐ γὰρ ἀσφαλὴς ὁ πρὸς πλούσιον πόλεμος | ||
κακῶς ποιήσει : οὐ δῆτ ' ἀφίημι : οὐ ταῦτα ὑποστήσομαι θελήσασα ζῆν : † οὐ δῆτ ' ἀφίημι : |
, ἀλλ ' ἀνδρὸς σοφοῦ . πολλοὶ γὰρ εὐτυχοῦντες οὐ φρονοῦσιν εὖ . } Ἀνὴρ ὁ πλουτῶν εἰ μέγα κομπάζων | ||
' ἑτέρους ὠφελῶν . Οὕτω μὲν αὐτοί τε οἱ ποιηταὶ φρονοῦσιν ἐφ ' αὑτοῖς καὶ οἱ ἄνδρες περὶ ὧν διαλέγονται |
ἑκάστου ἐστίν : γνόντες οὖν τὸν ὁρισμὸν ἱστάμεθα καὶ οὐκέτι προερχόμεθα λαβόντες πέρας . * * * ἔστι πέρας * | ||
τὰς γνώμας προοιμίοις χρῆσθαι : ὅσῳ γὰρ ἐπὶ τὰ μείζω προερχόμεθα ἀπὸ τῶν ἐλαττόνων , τοσοῦτον καὶ πλείονος ἐπιμελείας περὶ |
συνεχῶς οὖσι πονηροῖς μηδὲ τοῖς ἐπ ' ἀργυρίῳ τοὺς νόμους προϊεμένοις , ἀλλ ' οἵτινες ἂν διὰ τὴν αὑτῶν ἀπραγμοσύνην | ||
πάσχειν : εἰ μὲν οὖν τις [ τοῖς ] τοιαῦτα προϊεμένοις [ ] ἐπικούρησις [ ] ἐγίγνετο [ ] παρὰ |
πράγματα , ἵνα λέγῃ τὴν ἀπιστίαν καὶ δηλώσῃ ὅτι ἀεὶ συζῶσιν αὐτῇ . πράγματι ἀντὶ προσώπου ἐχρήσατο . τὰ τῶν | ||
τὸ κέρδος χρησίμους κτᾶσθαι : οὐ πάνυ δὲ οἱ τοιοῦτοι συζῶσιν ἀλλήλοις . τὸ μὲν γὰρ συζῆν οὐκ ἔστι ἄνευ |
ἐναντίου δὲ οὕτω : συμφέρει σῶσαι τούσδε : καὶ γὰρ τοῖσδε μὴ βοηθήσαντες ἐβλάβητε . ἀπὸ δὲ μείζονος : οὐκ | ||
αὐτῆς ἔχεσθαι γνώμης Ὁμήρῳ καὶ τοῖς ῥήμασι μόνοις διαλλάττειν ἐν τοῖσδε τοῖς ἔπεσι Κεῖνος μὲν πανάριστος ὃς αὑτῷ πάντα νοήσῃ |
, ὥστε εἶναι τὸ κεφάλαιον τοῦ λόγου : προσήκει δὲ ἀδόλως εὐθὺ πράττειν , καθ ' ἣν εἴληχεν ἕκαστος φύσιν | ||
μεγίσταις : καὶ ἀρκεῖ [ ] γέ πως , εἰ ἀδόλως εἰς ἄμφω βλέπουσι : ἀγαθὰ γὰρ ὡς ἐπὶ τὸ |
ἥντινα ἰὼν παύσει ταῦτα καὶ τοῖς ἀνθρώποις ἀγαθὰ ἂν μείζω πορίσειεν . Ἄλλως . τὸ οὐκοῦν ἀποφαντικόν ἐστιν ὅτι ἐὰν | ||
? ? εὐταξίαν ? ? καί , φησίν , εὐδοξίαν πορίσειεν ? , τὸν ἐντεῦθεν ? ? ? κίνδυνον ? |
- γεῖν ἀναγκάζεται καὶ ἐπιβάλλεσθαι δι ' ἐπιθυμίην τοῦ τι πρήσσειν ἀνήκεστον ὧν νόμοι κωλύουσιν . διόπερ τὰ μὲν μὴ | ||
καθαροῖσι λόγοις : σπείσαντάς τε καὶ εὐξαμένους τὰ δίκαια δύνασθαι πρήσσειν , πίνειν δ ' ὁπόσον κεν ἔχων ἀφίκοιοι οἴκαδ |
κύριοι αὐτῶν , οὐδ ' ἄρα ἐφ ' ἡμῖν τὸ ἀγαθοῖς ἢ κακοῖς εἶναι . ὁ μὲν οὖν σύμπας λόγος | ||
τοὺς ἐθέλοντας ἐπ ' αὐτὰ ἰέναι καὶ διὰ τοῦτο τοῖς ἀγαθοῖς πλείοσιν οὖσι μᾶλλον ἢ τοῖς κακοῖς προσέχοντας : ἐνθυμηματικῶς |
οἴνου πινέμεν αἰεὶ μέμνεο πευκεδανῆς ἕνεκ ' ἀσπίδος , ὥσπερ ἔειπον . Καὶ πολυειδέα πῖνε μετ ' ἀκρήτου Βρομίοιο μορφὴν | ||
φορέουσι πάντας ἐπ ' ἀνθρώπους , πολλοί τέ μιν ἐσθλὸν ἔειπον . ” τὴν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς |
ὡς ἐγὼ ταύτῃ κράτιστός εἰμι . ὡς δὲ πάντ ' ἐπελήλυθεν κοὐδὲν παρῆλθεν , ὥστ ' ἔγωγ ' ηὐξανόμην ἀκούων | ||
, ἄρξεται δὲ οὕτω πως : θαυμάζω δὲ εἰ μὴ ἐπελήλυθεν ὑμῖν , ὦ παρόντες γονεῖς , ἐννοεῖν , ἅ |
τραχέως ἐσκευασμένη , οὐκ ἐγκατέμεινα τοῖς ὀλισθηροῖς , ἀλλ ' ὥρμησα ἐπί τῶν ἰσχυρῶς καθαιρόντων φαρμάκων : συνεξέπεσε δὲ καὶ | ||
θαλάσσης . ἐγὼ δὲ ὡς εἶδον , ἀνέκραγον οἰμώξας καὶ ὥρμησα ἐμαυτὸν ἐπαφεῖναι : ὡς δ ' οἱ παρόντες κατέσχον |
τριηράρχους καὶ τὸν ἡγεμόνα τοῦ στόλου παντὸς καὶ ξύλλογον ποιήσας ἔλεξε τοιάδε . „ ἄνδρες φίλοι καὶ τοῦ παρόντος ἀγῶνός | ||
τὸν Βροῦτον , τοὺς ἰδίους συνῆγον , καὶ ὁ Ἀντώνιος ἔλεξε : “ τὸ ἐχθὲς ἔργον , ὦ ἄνδρες , |
ἁπάντων [ οὐδαμῶς ] ὁ τῶν ἐπισταμένων ἔπαινος ἥδιστος τοῖς εἰδόσι καὶ πλείστης σπουδῆς ἄξιος : εἰς δὲ φρόνησιν καὶ | ||
Ῥωμαίων καὶ τῇ συγκλήτῳ , λέγων τοιάδε . ” ἐν εἰδόσι μὲν ὑμῖν τοῦ τε βίου μου τὴν ἐξ ἀρχῆς |
τειχίζειν , δεδιότες μὴ σφίσιν οἱ Ποτειδεᾶται καὶ οἱ ξύμμαχοι γενομένοις δίχα ἐπίθωνται . καὶ πυνθανόμενοι οἱ ἐν τῇ πόλει | ||
τὴν πόλιν ἀνέσωσα . τίνα γὰρ ἔδει πρὸ ἐμοῦ τοῖς γενομένοις πληγῆναι ; τίνα ἀλγῆσαι ; τίνα ἀγανακτῆσαι ; ποῖον |
ἄξομεν , ἀλλ ' οὐκ ἐκεῖνοι , ἀλλὰ καὶ μάλα στρατεύσονται ἐπὶ τὴν ἡμετέρην , εἰ χρὴ σταθμώσασθαι τοῖσι ὑπαργμένοισι | ||
. Πῶς ; ἦ δ ' ὅς . Ὅτι κοινῇ στρατεύσονται , καὶ πρός γε ἄξουσι τῶν παίδων εἰς τὸν |
. πρὶν ] ὅτε τὸ πῦρ κέκλοφας . αὐθαδίσμασιν ] κομπάσμασιν : ἔλεγ ' ὡς δικαίως κέκλοφε . . ἐς | ||
ἔκρυψεν . ἀλλὰ βορεάσιν [ πνοαῖς ἐκεῖ διεσπαράχθη συμμέτρωι [ κομπάσμασιν πατὴρ ἁμαρτὼν εἰς θεοὺς [ τιμωρίαι . ἐγὼ δ |
στρατευσόμεθα εἰς τὴν Ἀρκαδίαν καὶ σὺν τοῖς τὰ ἡμέτερα φρονοῦσι πολεμήσομεν . Ὡς δὲ ταῦτα ἀπηγγέλθη πρός τε τὸ κοινὸν | ||
. “ εἰ δὲ καὶ τῆς ἐλευθερίας ἐγκρατῶς ἑξόμεθα καὶ πολεμήσομεν ἐξ ἴσου , Πύρρον ἐξ Ἠπείρου τὸν βασιλέα καλῶμεν |
τίπτέ μοι ἠθείη κεφαλὴ δεῦρ ' εἰλήλουθας καί μοι ταῦτα ἕκαστ ' ἐπιτέλλεαι ; αὐτὰρ ἐγώ τοι πάντα μάλ ' | ||
τὰς τοῦ Φιλίππου , καὶ τοὺς καιροὺς ἐφ ' ὧν ἕκαστ ' ἐξηπάτησθ ' ὑπομνήσω , ἵν ' εἰδῆθ ' |
πρὸς σφίσιν αὐτοῖς καὶ τήνδε προσαπολοῦσιν καὶ τίσιν οὐκ ἂν δόξαιμεν κακοδαιμονᾶν , εἰ τὸ συμφέρον ἡμῖν παντὸς μᾶλλον εἰδότες | ||
. σελαγεῖται ] καταλάμπεται : διὸ καὶ ἡμεῖς δῆλαι πᾶσι δόξαιμεν . ⌈ μαρμαραίῃσιν [ μαρμαρέαισιν / ] ] λαμπραῖς |
' εἱμαρμένην πάντα συμβαίνειν νομίσαντες καὶ τὴν ψυχὴν ἀπροαιρέτως τοῖς πλημμελήμασι περιπίπτειν ὑπολαμβάνουσι . διδόναι δὲ δίκην τὰς πονηροτέρας τῶν | ||
μιᾷ προϋπηργμένων ἀδικημάτων ὑπεραίρῃ τὴν ἀπὸ μιᾶς τῆς ἀκολούθου τοῖς πλημμελήμασι τιμωρίας ἀποπλήρωσιν : εἰ δέ τις καὶ ἄλλους προστιθείη |
καὶ πρὸς Διόδωρον ἰόντας τὸν σοφὸν ἐγκρατέως μετ ' ἐκείνου πυθαγορίζειν . ἀλλὰ παρεὶς μώρων λῆρον πολὺν ἀστακὸν ὠνοῦ , | ||
Οὐδεὶς κρέως παρόντος ἐσθίει θύμον , οὐδ ' οἱ δοκοῦντες πυθαγορίζειν . * * * * Τίς γὰρ οἶδ ' |
πάθη : ὅθεν καὶ τὰ κωμικά , καίτοιγ ' εἰς ἀπιστίαν ἐκπίπτοντα , πιθανὰ διὰ τὸ γελοῖον : ἀγρὸν ἔσχ | ||
, οὐκοῦν , ἔφησεν . εἰ τὸ πεπονθέναι κακῶς τὴν ἀπιστίαν περιποιεῖ , τὸ παθεῖν ἄρα εὖ ποιήσει τὰς πόλεις |
τρόπῳ τοιούτῳ καὶ ζεύξι τοιαύτῃ χρεώμενοι ἐλαύνουσι ἐπὶ τὸν χρυσὸν λελογισμένως ὅκως [ ἂν ] καυμάτων τῶν θερμοτάτων ἐόντων ἔσονται | ||
φιλοσόφως , φιλολόγως , φρονίμως , συνετῶς , εὔνως , λελογισμένως , ἐμφρόνως , καρτερῶς , καρτερικῶς , ἐγκρατῶς , |
δ ' ἡμάρτομεν . στείχωμεν ὡς τάχιστα ναυστάθμων πέλας . σώιζει γὰρ αὐτὸν ὅστις εὐτυχῆ θεῶν τίθησιν : ἡμῖν δ | ||
γυναικὸς χρηστὸν ἕδνον λαμβάνειν : αὕτη γὰρ ἡ προὶξ οἰκίαν σώιζει μόνη . ὅστις δὲ † τρυφῶς τὴν γυναῖκ ' |
ἤδη κάμνοντες ταῖς ψυχαῖς οἱ πολιορκούμενοι πάλιν ἀνεθάρρησαν καὶ κρίναντες συμφέρειν ἐπιθέσθαι ταῖς μηχαναῖς τῶν πολεμίων πυρφόρων τε πλῆθος παρεσκευάσαντο | ||
, ἀλλ ' ὑπὲρ ὑμῶν εἰπεῖν ἃ πέπεικεν ἑαυτὸν μάλιστα συμφέρειν , καὶ συνειπεῖν ἃ καλῶς λέγουσιν ἀμφότεροι , καὶ |
ταὶ δὲ γυναῖκες ἀμφίπολοι γοάασκον ἐπισταδόν : αὐτὰρ ὁ τήνγε μειλιχίοις ἐπέεσσι παρηγορέων προσέειπεν : “ Μή μοι λευγαλέας ἐνιβάλλεο | ||
δὲ πεσεῖν αὐτὴ μαλερῷ πυρί . τοῖα δ ' Ἰήσων μειλιχίοις ἐπέεσσιν ὑποδδείσας προσέειπεν : “ Ἴσχεο , δαιμονίη : |
σαπρὸν ] παλαιόν : γέρων γὰρ ἦν . ὑφειλόμην ] ἔκλεψα ἀπὸ τῶν συμποτῶν . μέλλουσαν ἤδη λεσβιεῖν τοὺς ξυμπότας | ||
σιγᾶν μὲν , ὅτι μὴ βουλομένου τοῦ Διὸς τὸ πῦρ ἔκλεψα , λέγειν δὲ ὅτι τοῖς βροτοῖς γέρα παρέσχον καὶ |
πανώλεις ] παντελῶς ἠφανισμένοι . θ παγκάκως ] πανωλεθρίως . παγκάκως ] λίαν κακῶς . Ξ ὀλοίατο ] διαφθαρῶσι . | ||
θεῶν , αὐτοῖς ἐκείνοις ἀνοσίοις κομπάσμασιν : ἦ τἂν πανώλεις παγκάκως τ ' ὀλοίατο . ἔστιν δὲ καὶ τῷδ ' |
τὸν ὑπὸ τῶν Μοιρῶν αὐτῷ ἡτοιμασμένον . ἢ τὸν τοῖς ᾑρημένοις κινδυνεύειν ἐκκείμενον . ἀνεφρόντισε δὲ , ἐπεὶ ἠθέλησε γῆμαι | ||
Ἀθηναῖοι , καὶ σχέτλιον τοῖς μὲν τὰ Φιλίππου πράγμαθ ' ᾑρημένοις θεραπεύειν οὕτως ἀκριβῆ τὴν παρ ' ἐκείνου πρὸς ἑκάτερ |
οἱ δ ' ἀποδείξαντες ἑαυτοὺς συμμάχους Χῖοι καὶ Βυζάντιοι τοῖς ἀτυχήμασιν αὐτῶν οὐ βεβοηθηκότες , ὑμεῖς δ ' , οὓς | ||
συλληφθῆναι . ” ὁ μῦθος δηλοῖ , ὅτι ἐπὶ τοῖς ἀτυχήμασιν ἀνόνητος ἡ μετάνοια . βουκόλος βόσκων ἀγέλην ταύρων ἀπώλεσε |
δὲ βλάπτεται . πάλιν σὸν ἔργον τὸ ἀπολογηθῆναι εὐσταθῶς , αἰδημόνως , ἀοργήτως . εἰ δὲ μή , ἀπώλεσας καὶ | ||
οὖν . Τί δέ , τῇ αὐτῇ φωνῇ ἔστι καὶ αἰδημόνως καὶ θρασέως φθέγγεσθαι ; Πάνυ μὲν οὖν . Τί |
κακουργήσωσιν . τὰ μὲν οὖν περὶ γαστέρα ἱστᾶσιν , ὥστε ἐλπίδα εἶναι καλήν : ἐξαπατῶνται δέ : οὐ γὰρ ἀναλίσκεται | ||
καὶ ἰϲχυρῶϲ νοϲοῦϲι καὶ τὴν ἐκ τῶν ἄλλων βοηθημάτων ἀφῃρημένοιϲ ἐλπίδα . δοτέον οὖν αὐτὸν ὑδρωπικοῖϲ ἐλεφαντιῶϲι καχέκταιϲ παραλελυμένοιϲ χρονίοιϲ |