πρὸς τὴν ἑαυτοῦ αἰτίαν συναφή : καὶ διὰ τοῦτο ἡμεῖς εὐχόμεθα συναφθῆναι Θεοῖς . Ἐπεὶ τοίνυν ζωὴ μὲν πρώτη ἡ | ||
ῥέοι ὡς ὅδε οἶνος , καὶ εὐκτικά , ἅπερ λέγοντες εὐχόμεθα , ὁποῖόν ἐστι : Ζεῦ πάτερ , Ἴδηθεν μεδέων |
πρόσκρουσμα , διαφορά , δυσμένεια , δύσνοια , κακόνοια , ἀλλοτρίωσις , ὑποψία . τῶν δ ' ἐπιρρημάτων τὰ πλεῖστα | ||
οἰκείωσις ἡ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους εἰσάγει δικαιοσύνην , ἡ δὲ ἀλλοτρίωσις καὶ καταφρόνησις τοῦ κοινοῦ γένους ἀδικίαν ἐμποιεῖ . ταύτην |
δὲ δήπουθεν ὑμᾶς ὥσπερ καὶ τότε , ὥστε πῶς οὐ συγχωρήσουσιν ; ἀλλ ' εἰ δεῖ προαρπάζειν τὸν καιρὸν , | ||
ὑμᾶς ἐάσουσιν οἱ πολέμιοι ταύτην ὑπολογιζόμενοι τὴν εὐεργεσίαν , καὶ συγχωρήσουσιν ὑμῖν τὴν πατρίδα καὶ τὴν ἐλευθερίαν καὶ τὴν ἡγεμονίαν |
δὲ πρὸς ἀλλήλους βεβαρβαρώμεθα , ἐπεὶ φύσει πάντα πάντες ὁμοίως πεφύκαμεν καὶ βάρβαροι καὶ Ἕλληνες εἶναι . σκοπεῖν δὲ παρέχει | ||
καὶ τίσι λυπούμεθα . εὑρόντες δὲ πρὸς ποῖον τῶν ἄκρων πεφύκαμεν , ἐπὶ τὸ ἐναντίον αὐτοῦ διὰ σπουδῆς ἡμᾶς αὐτοὺς |
ἡμερῶν . κᾆθ ' ὅταν θύειν δέῃ , στρεβλοῦτε καὶ δικάζετε , πολλάκις δ ' ἡμῶν ἀγόντων τῶν θεῶν ἀπαστίαν | ||
ὑμᾶς ἐροίμην ἐπὶ τούτοις ἅπασι , κατὰ ποίους νόμους ὀμωμοκότες δικάζετε , πότερα κατὰ τοὺς τῆς πόλεως ἢ καθ ' |
τε δακρυούσας εἰσάγουσι καὶ τὰς ἐκείνων γινώσκουσι κατοικίας ὅπῃ εἰσὶ κἀξ οἵων ποταμῶν ἀπορρύονται ὕδατα Πιμπλείας καὶ Λειβηθρίας λέγοντες καὶ | ||
ἐγὼ δὲ τούτου πάππος , ὥσπερ εἰ λέγοις Ἱππόνικος Καλλίου κἀξ Ἱππονίκου Καλλίας . Καλλίας ἄρ ' οὗτος οὕρνις ἐστίν |
καὶ τοὺς ἀποκτείναντας φανεροὺς καταστῆσαι : ὅμως δὲ καὶ τοῦτο ἐπιχειρητέον : οὐδὲν γὰρ πικρότερον τῆς ἀνάγκης ἔοικεν εἶναι . | ||
, τετράγωνος καὶ αὐτὸς μεσότητα πρῶτος ἔχων . τούτοις ἄρα ἐπιχειρητέον ἁρμόζειν τὸν περὶ δικαιοσύνης λόγον ἀκολούθως τῷ Πυθαγορικῷ περὶ |
ὦνδρες , ἥκει ἄγων ὁ δεσπότης , ὃς ὑμᾶς πλουσίους ποήσει . Ὄντως γὰρ ἔστι πλουσίοις ἡμῖν ἅπασιν εἶναι ; | ||
ἐνημμένῳ κάλλιστα χρήσομαι τάλας ; Οὗτος μὲν οὐ μή σοι ποήσει ζημίαν . Ἀλλ ' αἶρέ μοι τοῦτόν γε τῆς |
κἀκείνην ἑλέσθαι τὰ συνοίσοντα : καὶ εἰ δέχονται ταῦτα , προκαλούμεθα . ἐπεὶ δὲ οὐ δέχονται , οὐδ ' ἂν | ||
δοκεῖ , περὶ μὲν εἰσόδου Ταρκυνίων οὐδὲν ἔτι λιπαροῦμεν , προκαλούμεθα δ ' ὑμᾶς εἰς ἕτερόν τι δίκαιον , ὑπὲρ |
σοι δοκῇ ταῦτα διαγράφειν Ἡσιόδου , καὶ ἡμεῖς τὴν ἐπιτίμησιν δεξόμεθα . δείξεις δὲ δή που πρότερον ὡς ἀντάξιος εἶ | ||
φήμην ἐπ ' αὐτὸν Χοάσπην Ἀντιοχεῖς ἀπολελόγηνται λέγουσαν ; οὐ δεξόμεθα τὴν ἐκεῖθεν βασιλεὺς διήλλακται λέγουσαν ; Τούτων εἰ λέγοι |
τὸν χρόνον καὶ οἷα πρὸς τὸν τῶν ἀμεινόνων ἄγγελον τουτονὶ διελέχθης , ὅτι ὦ σὺ δείξας σεαυτὸν ἐν οὐκ ὀλίγαις | ||
Ἐγὼ δὲ θαυμάζω τί παθὼν ἐξιοῦσι μὲν ἡμῖν οἴκοθεν τοιαῦτα διελέχθης , ὥστε πεισθῆναί με μηδὲν ὧν διελέχθης πεπλάσθαι σε |
ὑπὸ τοῦ σάλου καὶ τῶν κυμάτων ταρασσόμενοι ναυτιῶσι καὶ ἀηδῶς ἀφορῶσι πρὸς τὴν θάλασσαν , οὕτω καὶ ὁ δῆμος ναυτιᾷ | ||
εἰσι μάλιστα οἱ προέχοντες . ἐπείπερ οἱ πολλοὶ πρὸς ἡδονὰς ἀφορῶσι μάλιστα καὶ ταύτην κρίνουσι τέλος τῆς οἰκείας ζωῆς , |
' , οἷς ἐστιν ἀμφότερα ταῦτα παρὰ πάντων ὁμολογούμενα , ἀξιώσετε μόνους ἀκλήρους ποιῆσαι τῶν ἐκείνου . Καὶ εἰ μὲν | ||
ἁμαρτάνετε . εἰ γὰρ τοιοῦτοι ἔσεσθε κἂν ὀργισθῆτέ τῳ τηλικαύτην ἀξιώσετε τιμωρίαν λαμβάνειν , ὥστ ' εὐθὺς μετὰ τῶν παίδων |
συνεχῶς τὴν γυναῖκα εἰς ἄστυ κατιοῦσαν ἀποπέμπεται , καὶ εἰ πειρώμεθα αὐτὸ ἀποδεικνύναι ὡς ἔγκλημα τὸ εἰς ἄστυ κατιέναι ἀπερίστατον | ||
; σκοπῶμεν οὖν δὴ καὶ τὰ νῦν ἡμεῖς πότερα ταύτῃ πειρώμεθα λέγειν διανοηθέντες περὶ νόμων , εἴτ ' οὖν δυνάμεθα |
τοῦτο καὶ ὅταν δέῃ ὄνομα ἀναμνησθῆναι , ἄλλου μὲν παρομοίου μνημονεύομεν , εἰς δὲ ἐκεῖνο σολοικίζομεν . ὁ γὰρ βουλόμενος | ||
φωνὴν ἄνευ τῆς ἐκφυσήσεως , ὡς στοιχεῖόν τι τοῦ λόγου μνημονεύομεν : ὄργανα δ ' αὐτῆς οἱ μεσοπλεύριοι μύες εἰσίν |
Κἀγώ , ἔφη , αἰσχύνομαι ζημιουμένων ὑμῶν . αὔριον οὖν φέρετε τοὺς στεφάνους : τοῦτον γὰρ ὡς ἂν ἔχῃ ἐξοίσω | ||
' οὕτως ὁ ῥήτωρ : θαυμάζω δὲ εἰ μὴ βαρέως φέρετε ὅτι Κι - νησίας ἐστὶν ὁ τοῖς νόμοις βοηθός |
ἂν γένῃ μάτην φρονῶν . ἡ συκάμινος συκαμίνῳ ῥύπτεται . μάταια τἄλλα παρὰ Κρότωνά γ ' ἄστεα . βαρύς , | ||
μὴ εὑρεθῶμεν καὶ ψευδόμενοι καὶ ἀδολεσχοῦντες καὶ παρέλκοντά τινα καὶ μάταια λέγοντες . ποῖα δὲ ταῦτα ὑπάρχει , ἤδη μεμαθήκαμεν |
, διότι παῖς ὢν Ἡρακλέους οὐκ ἀπέκρυψε τὸν πατέρα . μαντεύομαι δὲ καὶ οἷς χρήσεται πρὸς σέ : καλὸς μὲν | ||
ἐπακούσωμεν αὐτῶν πρῶτον ἃ τῷ καταφρονεῖν ἡμῶν προσπαίζοντας αὐτοὺς λέγειν μαντεύομαι . Ποῖα δή ; Ταῦτα τάχ ' ἂν ἐρεσχηλοῦντες |
τε : “ ὦ Ὀδυσεῦ , ἐπεὶ ἵκευ ἐμὸν ποτὶ χαλκοβατὲς δῶ , ὑψερεφές , τῶ ς ' οὔ τι | ||
δέ , καὶ τότ ' ἔπειτά τοι εἶμι Διὸς ποτὶ χαλκοβατὲς δῶ , καί μιν γουνάσομαι καί μιν πείσεσθαι ὀΐω |
' ἁγίων ἱερῆας τεύχει , μαντοσύνας ζαθέης φαίνοντας ἀπ ' ὀμφῆς . σὺν δ ' Ἄρηι Κύπρις καὶ ἅμ ' | ||
ὢν αὐτῆς , ἀλλ ' ἀπὸ τῆς ἀναδιδομένης ἐν αὐτῷ ὀμφῆς , ἥτις ἐστὶ θεία φωνή . λοξῶν δὲ καὶ |
κυρίου , ὅτι παρώργισαν αὐτόν . τοὺς δὲ ἑτέρους οὓς ἑώρακας πολλοὺς κειμένους , μὴ ὑπάγοντας εἰς τὴν οἰκοδομήν , | ||
βοθύνους μὲν γὰρ οἵους ὀρύττουσι τοῖς φυτοῖς οἶδ ' ὅτι ἑώρακας , ἔφη . Καὶ πολλάκις ἔγωγ ' , ἔφην |
ἔχουϲι τῆϲ κατὰ τὸ ξηρόν τε καὶ ὑγρὸν κράϲεωϲ , ἐπεγείρειν τε αὐτῶν καὶ ῥωννύναι τὴν θερμαϲίαν . ἐν δὲ | ||
ἀλλὰ καὶ ϲπέρμα γεννᾶν πεπίϲτευται καὶ τὰϲ πρὸϲ ϲυνουϲίαν ὁρμὰϲ ἐπεγείρειν . κεφαλαλγὲϲ δέ ἐϲτι καὶ μᾶλλον εἴ τιϲ αὐτὸ |
περιοίκους ἅπαντας ἱκανὸν εἰς τὴν ἑαυτῶν χρείαν συντιθέναι τάριχος . Θαυμαστὸν δέ ἐστι τὸ μὴ παραλλάττειν τὸ τοῦ Ὀλύνθου μνημεῖον | ||
μόνα : πεπαίδευται γὰρ αὐταύτας ὕπο . Καὶ πάλιν : Θαυμαστὸν ὦν οὐδὲν ἐμὲ ταῦθ ' οὕτω λέγειν , οὐδ |
ὧν ὁ πάππος κατέλιπε , μηδ ' ἀποστερηθέντα , ἀλλὰ βοηθήσατε καθ ' ὅσον ὑμῶν ἕκαστος τυγχάνει δυνάμενος . Ἔχετε | ||
αὑτοῦ τῶν λῃτουργιῶν ἐσόμενον . βοηθήσατ ' οὖν ἡμῖν , βοηθήσατε , καὶ τοῦ δικαίου καὶ ὑμῶν αὐτῶν ἕνεκα καὶ |
καὶ ἐνστῇ τὸ τιμωρηθῆναι ἡμᾶς ὡς εἰς αὐτὸν ἀσεβοῦντας , ὑπομενοῦμεν τότε : ἐπὶ μέντοι τοῦ παρόντος οὐδεμία ἀναβολὴ τῆς | ||
ἔσται τῶν συμφορῶν , καὶ μέχρι τίνος χρόνου ταῦτα πάσχοντες ὑπομενοῦμεν , καὶ πότε τὴν πάτριον ἐλευθερίαν ἀνακτησόμεθα ; ὅταν |
, ἢ ὁ κατὰ πάντα τέλειος : ἢ πρὸς τὸ ἄρηξον οὕτω , ἄρηξον παντελὲς , ἤγουν διόλου . πάντως | ||
θ ἄρηξον ] βοήθησον ἡμῖν . ἄρηξον ] ἀποσόβησον . ἄρηξον ] βοήθησον ἡμῖν εἰς τὸ μὴ ἁλωθῆναι ὑπὸ τῶν |
οὐ καλὸν νόμον παλαιὸν βοηθοῦντα ῥήτορσιν ἐπὶ τῆς ἀρχῆς λυθῆναι πεῖθε τῶν πολιτευομένων τοὺς θρασυτέρους ὡς οὐ πάντα αὐτοῖς ἐξέσται | ||
τοῖς ἀθυμοτέροις τὰ πένθη , εἰ δὲ ὑπομείναιμι ἁπτόμενον , πεῖθε καὶ Δάμιν ζῆν τέ με καὶ μὴ ἀποβεβληκέναι τὸ |
τὸ τετρωβολιαῖον , τουτέστι τὸ τετρωβόλου πωλούμενον . ἅμα “ φείδου ” , φησί , “ τῶν ἀττικῶν κατὰ πόλεμον | ||
φιλοθεάμονα εἶναι . ἀλλ ' ἔχου μου τῆς δεξιᾶς καὶ φείδου μὴ κατὰ τοῦ ὀλισθηροῦ πατεῖν . εὖ γε , |
πορσυνῶ : σὺ δὲ ἀνὴρ καθ ' ἡμᾶς ἐσθλὸς ὢν ἐπίστασο . Ἀλλ ' ἤθελον μέν : εἰ δὲ μή | ||
ἐκφέρει πρὸς ἕνα ἕκαστον , λέγουσα , ὦ φίλοι , ἐπίστασο ὅτι φιλεῖ καὶ εἴωθεν ἐκεῖνος ὁ ἄνθρωπος ὅστις ἔμπορος |
' ὅσοι ταῖς μὲν ἀρχαῖς ταῖς πρώταις τὴν εἰρημένην προεδρίαν ἀπονέμουσιν , ἀριθμοῖς δὲ καὶ γραμμαῖς καὶ τοῖς τούτων πάθεσιν | ||
ἅπαντα δυσχεραίνουσιν , ἀλλὰ τοῖς μὲν κατορθώμασι τὴν προσήκουσαν μαρτυρίαν ἀπονέμουσιν , εἰ δέ τι διημάρτηται μέρος ἐν αὐτοῖς , |
ἐπὶ πολὺν χρόνον θερμᾶναι βουλόμεθα ἢ ἀναξηρᾶναι καὶ στῆσαι ῥεῦμα προαιρούμεθα . μάλιστα μὲν οὖν συνεχέστατα χρώμεθα τοῖς ἀνύδροις ἐφ | ||
δέ , ὅστις οὐχ ἧττον ἀπόλλυσιν ἢ σεισμός , αὐτοὶ προαιρούμεθα καὶ τοῖς αἰτίοις τούτων ἀνθρώποις οὐκ ἐγκαλοῦμεν οὐδέν , |
' ἐστι γῆρας καὶ γάμος . τυχεῖν γὰρ αὐτῶν ἀμφοτέρων σπουδάζομεν , ὅταν δὲ τύχωμεν ὕστερον λυπούμεθα . Τὸν τῇ | ||
, τὰ σημεῖά ἐστι τὰ ἐξεταζόμενα : δι ' ὧν σπουδάζομεν ἀποδεῖξαι , καὶ συστῆναι τὸ ἔγκλημα , ἐν δὲ |
ποδῶν καὶ τοῦ τολμήματος τὴν ἐλευθερίας πορίσας ἀτραπόν . Σχέτλια πεπόνθαμεν : τοῖς γὰρ ἄλλοις οὖθαρ καὶ μῆτραι καὶ ἧπαρ | ||
Αἰσχίνης ἐν τῷ κατὰ Κτησιφῶντος βαρύτερον τῶν ἔργων , ὧν πεπόνθαμεν , τὸ ἀκρόαμα γίνεται . καὶ Ξενοφῶν δέ , |
καὶ πνεῦμα περιέχεται . οὐ πειθόμεθα γὰρ Ἐρασιστράτῳ , μὴ νομίζοντος αἷμα ἐν ταῖς ἀρτηρίαις . ἐπειδὴ οὖν πολὺ αἷμά | ||
, καὶ θαῤῥῆσαι αὐτὸν θέλων , ὡς ἀπατωμένου μου καὶ νομίζοντος ἀνῃρῆσθαι : καὶ τὸν μοιχὸν ἀνεπίφθονον δὲ λαμβάνειν τοὺς |
τὸ αἴτης ὁ πτωχός : ἡ διὰ βίας αἱρεθεῖσα τοῦ αἴτου . τὰν βαίταν : τὴν μηλωτήν : ἡ διὰ | ||
τὸ αἴτης ὁ πτωχός : ἡ διὰ βίας αἱρεθεῖσα τοῦ αἴτου . τὰν βαίταν : τὴν μηλωτήν : ἡ διὰ |
: οὐ γὰρ ὅσιον ἐπὶ τὴν αὐτὴν ἑστίαν τοὺς ταῦτα διατιθέντας καλεῖν καὶ φιλοτησίας προπίνειν καὶ ὄψων τῶν αὐτῶν ἅπτεσθαι | ||
ἀγῶνας ἐπιτελεῖν οἷόν τε . ἤδη δέ τινες καὶ τοὺς διατιθέντας τοὺς ἀγῶνας ἐπῄνεσαν , εἰ ἄρα ἔνδοξοί τινες οὗτοι |
καὶ εὐχῶν καὶ μαντειῶν . καίτοι τούτῳ πειθόμενοι ποίοις θεοῖς ἡγήσεσθε κεχαρισμένα ποιεῖν ; μὴ γὰρ οἴεσθε , ὦ ἄνδρες | ||
χρόνῳ , καὶ εἰς ὅσην ἀπορίαν κατέστη οὗτος , τότε ἡγήσεσθε τὸν μὲν πατέρα τὸν ἐμὸν βέλτιστον γενέσθαι περὶ Τιμόθεον |
ἡμᾶς εὑρίσκειν , ὑπομνήσομέν σε τὰ παρὰ Ἀντιφάνει λεγόμενα ἐν Ποιήσει τόνδε τὸν τρόπον : μακάριόν ἐστιν ἡ τραγῳδία ποίημα | ||
φαμέν , ἡνίας τε γράψει καὶ χαλινόν ; Ναί . Ποιήσει δέ γε σκυτοτόμος καὶ χαλκεύς ; Πάνυ γε . |
: καὶ τότε , ὡς ἔοικεν , ἡμῖν ἔσται οὗ ἐπιθυμοῦμέν τε καί φαμεν ἐρασταὶ εἶναι , φρονήσεως , ἐπειδὰν | ||
: καὶ τότε , ὡς ἔοικεν , ἡμῖν ἔσται οὗ ἐπιθυμοῦμέν τε καί φαμεν ἐρασταὶ εἶναι , φρόνησις , ἐπειδὰν |
οἰόμεθα δικαιότατα ἂν αὐτὸν εἰπεῖν ; ἀλλ ' ὅμως οἱ μάταιοι καὶ βοῶσι καὶ μεταστειλάμενοί τινα θρήνων σοφιστὴν πολλὰς συνειλοχότα | ||
ἀνέστιοι βιοῦντες . ἐξ ὧν ἁπάντων ἀλλότριοι μὲν ἀρετῆς , μάταιοι δὲ ἐστὲ εἰς τὸ τοῦ βίου χρήσιμον . οὐδὲν |
, καρύδι ' , ἐπιφορήματα . Ἕλκειν τὸ βέδυ σωτήριον προσεύχομαι , ὅπερ μέγιστόν ἐστιν ὑγιείας μέρος , τὸ τὸν | ||
ἂν κελεύη [ ἐναντίον σου [ ὦ φιλτάτη [ γῆ προσεύχομαι [ πόλλ ' ὃν σε ! [ πάρειμι τῆι |
ὦ Ἰσχόμαχε , ἀφ ' ὧνπερ ἤρξω , πῶς ὑγιείας ἐπιμελῇ ; πῶς τῆς τοῦ σώματος ῥώμης ; πῶς θέμις | ||
εὐθὺς ἐλθὼν πρὸς τὸν Ἀρχίδαμον εἶπεν : Ὅτι μὲν ἡμῶν ἐπιμελῇ ἤδη ἴσμεν : εὖ δ ' ἐπίστω , Ἀρχίδαμε |
? [ ] ε [ ⌋ ! γάρ , ὦ πολυτίμητοι ? ? [ θεοί ] [ ] πως ? | ||
ἐκ τούτου . τί φήις ; ἐκ Μοσχίωνος ; ὦ πολυτίμητοι θεοί , ἐρρωμένου πράγματος . Ἄπολλον , νοῦν [ |
εἰ μὴ γέλωτα ποιεῖν ἐθέλοντες ὑπὲρ οὗ λέγουσι ταῦτα καὶ ἀλαζονεύονται ; καὶ ὁ Κῦρος , Εὐφήμει , ἔφη , | ||
ἕκτον ὅτι τὴν αἰσχύνην δεδιότας χρὴ φυλάσσεσθαι τοὺς ἐρῶντας : ἀλαζονεύονται γὰρ πρὸς τοὺς ἄλλους δεικνύντες ὅτι οὐ μάτην ἐπόνησαν |
. τί δ ' οὐχὶ μιᾷ χρώμενοι γνώμῃ ἢ πάντα πιστεύετε αὐτοῖς ἢ περὶ πάντων ἀπιστεῖτε ; ἀλλὰ προβουλεῦσαι μὲν | ||
εὐδαιμονικόν , ὅπου οὐκ ἔστιν , οὐδ ' ἄλλου δεικνύοντος πιστεύετε . τί αὐτὸ ἔξω ζητεῖτε ; ἐν σώματι οὐκ |
μὴ προσδέχεσθε , πρῶτον μὲν τῶν ὅρκων ἕνεκα , οὓς ὠμόσατε , δεύτερον δὲ ὑπὲρ τοῦ μὴ παρακρουσθῆναι ὑπὸ ἀνθρώπου | ||
ἐμπεδώσεως τῶν ὅρκων , οὓς ἀφ ' ἡμῶν ἀρξάμενοι πάντες ὠμόσατε , ἢ τῆς συγχύσεώς τε καὶ ἐπιορκίας ; καὶ |
καὶ ἤδη δυνάμενον σπείρειν , * * * κἂν ἐκεῖνος εὐχάριστος ὢν πρὸς τὰ παιδεύματα , δι ' ὧν ἀρετῇ | ||
. Λύει δὲ λύπην παντὸς ἀνθρώπου λόγος . Λόγος τις εὐχάριστος ἀπόδοσις καλή . Μηδέποτε πλούτει , θάνατον εὐλαβούμενος . |
] * Τοῖς Λητοῦς παισίν , Ἀπόλλωνι καὶ Ἀρτέμιδι . Δίκαιον γὰρ ἐν τοῖς τῶν νικώντων ὕμνοις γεραίρεσθαι καὶ Ἀπόλλωνα | ||
ἃ χρὴ αἱρεῖσθαι . Σῶφρον τὸ κόσμιον τῆς ψυχῆς . Δίκαιον νόμου τάγμα ποιητικὸν δικαιοσύνης . Ἑκούσιον τὸ αὑτοῦ προσαγωγόν |
πάλαι τοῦτον ἀμφιγνοῶν ἠπίστουν ὅμως . ἐπεὶ δὲ σαφῶς αὐτὸν ἔγνωκα , δεινόν μοι δοκεῖ , μᾶλλον δὲ ἀσεβές , | ||
ἐφ ' αὑτὰς τὴν σελήνην κατάγειν , νῦν δὲ ἐπιμελῶς ἔγνωκα . καὶ τὸν Ἀριστοτέλην ἐνίοτε ἐμακάριζον , ὅστις Σταγειρίτης |
' , ὦ πάτερ Πόσειδον , ἃς ἐμοί ποτε ἀρὰς ὑπέσχου τρεῖς , μιᾶι κατέργασαι τούτων ἐμὸν παῖδ ' , | ||
τὰ δὲ τῶν ἄλλων σοῦ κινοῦντος καὶ συναγωνιζομένου . Ἣν ὑπέσχου μοι προθυμίαν ἐπὶ τοὺς ἐχθρούς , ταύτην ὑπὲρ ἀνδρὸς |
πρὸς αὐτούς : Ταρκύνιος μὲν ἡμῖν ὁ βασιλεύς , ὦ Τύλλιε , παρ ' ᾧ τροφῆς καὶ παιδείας ἔτυχες , | ||
ἕτερον τῶν ἑαυτοῦ γαμβρῶν , τὸ σὸν εἰποῦσα , ὦ Τύλλιε , ὄνομα ἔσται δ ' οὐκ ἄκουσι Ῥωμαίοις , |
τῶν αἰσθήσεων ἔλεγεν ἀγάπησιν : διὰ τοῦτο γὰρ τὰς αἰσθήσεις ἀγαπῶμεν , ἵνα γινώσκωμέν τι . φαίην δ ' ἂν | ||
τὸν ψυχικὸν οἶκον ἀναπιμπλᾶσαι φιλονεικιῶν : τούτων τὴν μὲν ἑτέραν ἀγαπῶμεν χειροήθη καὶ τιθασὸν καὶ φιλτάτην καὶ οἰκειοτάτην αὑτοῖς νομίζοντες |
τοὺς θεούς . Ὦ Βλεψίδημ ' , ἄμεινον ἢ χθὲς πράττομεν , ὥστε μετέχειν ἔξεστιν : εἶ γὰρ τῶν φίλων | ||
τοῦ μακαρίως ζῆν ἐστι τέλος . τούτου γὰρ χάριν πάντα πράττομεν , ὅπως μήτε ἀλγῶμεν μήτε ταρβῶμεν . ὅταν δὲ |
χαλεπαίνεις ; μέχρι δ ' ἂν ταῦτα θαυμάζῃς , σεαυτῷ χαλέπαινε μᾶλλον ἢ ἐκείνοις . σκόπει γάρ : ἔχεις καλὰ | ||
ναιομένην ἀπένεικας νόσφι φίλων πάντων . ὃ δ ' ἐπεγρόμενος χαλέπαινε ῥιπτάζων κατὰ δῶμα θεούς , ἐμὲ δ ' ἔξοχα |
φαυλότατοι πάντων ἀνθρώπων , εἴποιμ ' ἂν αὐτοῖς , ἃ διδάσκετε , οὐ προεμάθετε ; ἢ προκαλεῖσθαι μὲν εἰς ἔλεον | ||
' , ἔφη , ὑμεῖς , ὦ Ἡριππίδα , καὶ διδάσκετε αὐτὸν βουληθῆναι ἅπερ ἡμεῖς . οἱ μὲν δὴ ἀναστάντες |
ἐκ χειρὸς τύψαι . ἐλαφηβόλος κυνηγός . ἐλεαίρει ἐλεεῖ . ἐλέγξεις ἐλέγχῳ περιβάλῃς , ὀνείδει περιβάλῃς . ἐλεγχείη ἡ αἰσχύνη | ||
οὖν αὐτὸν ὁ Ἀπολλώνιος , οὐδὲ γὰρ πικρὸς πρὸς τὰς ἐλέγξεις ἦν , „ ἀλλὰ μὴ τοῦτο „ ἔφη ” |
προμολὰς εἴρηκε τοὺς ἐκτὸς τοῦ ἄντρου τόπους . παρμέμβλωκε : πάρεστι . φαέεσσιν : ἀντὶ τοῦ φωτισμοῖς , φύσει γὰρ | ||
πρός τι , δείκνυσιν οὕτως : εἰ τὰ δοξαστὰ αὐτὰ πάρεστι κατὰ τὸ ὑποκείμενον σὺν τῇ δόξῃ , οὔτ ' |
καὶ οἱ παῖδες θεωροῦσι . καλὰ παρ ' ὑμῖν τὰ ἀκροατήρια κηρύττοντα πάνθ ' ἅπερ ἐν νυκτὶ μοχθηρῶς πραγματεύεται καὶ | ||
ἐπιστήμης : ἐπεὶ καθ ' ἑκάστην σχεδὸν ἡμέραν τά τε ἀκροατήρια καὶ τὰ θέατρα πληροῦται , διεξέρχονται δὲ ἀπνευστὶ συνείροντες |
τοι πᾶσα μὲν ποίησις ἡ παρ ' ὑμῶν ἀρίστη καὶ τελεωτάτη , καὶ ὅση σεμνότητος καὶ ὅση χαρίτων προέστηκεν . | ||
καὶ δι ' ἧς τὰ τέλη ταῖς ἀρχαῖς συνάψει . τελεωτάτη γὰρ ἡ τοιαύτη ζωὴ καὶ εὐδαιμονία , οὐκέτι διωρισμένως |
καὶ δικαστὴν ἐπέστησε τὸν δικαιότατον ἅμα καὶ οἰκειότατον , τὸ συνειδὸς αὐτὸ καὶ τὸν ὀρθὸν λόγον καὶ αὐτὸν ἑαυτῷ , | ||
. ἄλλοι τῇ μνήμῃ τῶν ἡμαρτημένων τομώτερον τοῦ ξίφους τὸ συνειδὸς νυττόμενοι τὸν ἀναλωθέντα χρόνον ἐπὶ ματαίῳ ἀνεκαλοῦντο μεταμελούμενοι . |
νῦν ὑμᾶς εὑρήσειν , τῷ λόγῳ ἑπομένους ὃν ὀλίγον ἔμπροσθε προυθέμεθα , τῆς τῶν βασιλέων τε φθορᾶς καὶ ὅλου τοῦ | ||
ὧδε κείσθω . νῦν δὲ ἐπεὶ περὶ οὔρων διαφορᾶς εἰπεῖν προυθέμεθα , περὶ διαφορᾶς χρωμάτων πρώτως εἰπόντες καὶ περὶ τῶν |
. Πρὸς ταῦτα δὲ εἶπεν ὁ Ἰσχόμαχος : Σὺ μὲν παίζεις , ἔφη , ὦ Σώκρατες : ἐγὼ δὲ καὶ | ||
με δίδασκε . Καὶ ὁ Ἰσχόμαχος γελάσας εἶπεν : Ἀλλὰ παίζεις μὲν σύγε , ἔφη , ὦ Σώκρατες . εὖ |
ἵνα μὴ κλάῃς . Ἀκροῶ δή , καὶ τὰς χεῖρας πειρῶ κατέχειν . Ἀλλ ' οὐ δύναμαι : χαλεπὸν γὰρ | ||
θεοῦ . Γλώσσης μάλιστα πανταχῆ πειρῶ κρατεῖν . Γαστρὸς δὲ πειρῶ πᾶσαν ἡνίαν κρατεῖν . Γίγνωσκε σαυτὸν νουθετεῖν ὅπου τρέχεις |
ἐκ τούτων συγκείμενον , εἰ καὶ καθ ' ἕκαστον ἀληθεύειν δοίημεν ; οὐ γὰρ πάντα τὰ ἰδίᾳ τινὸς κατηγορούμενα καὶ | ||
τὸν κατ ' οὐσίαν : κατὰ συμβεβηκὸς γὰρ κἂν ἡμεῖς δοίημεν . ἀλλ ' εἰ ἔστιν ἡ οὐσία τῆς ψυχῆς |
, μηνύσατε ἐπαοιδήν : εἰ μὴ ἔχω , τί με θέλετε ποιεῖν ; οὐ δύναμαι τὸν θάνατον ἀποφυγεῖν : τὸ | ||
τῆς θαλάσσης ἀπέχομεν . χωρίον δὲ ὑμῖν δίδομεν , ὃ θέλετε , ἐπιλέξασθαι καὶ μετελθοῦσιν αὐτονόμοις εἶναι . τοῦτο δ |
Ὀνηγήσιον ἀπεκδέξασθαι τὰ δῶρα κομιούμενον , ἅπερ ἡμεῖς τε διδόναι ἐβουλόμεθα καὶ βασιλεὺς ἀπεστάλκει . συνέβαινε γὰρ αὐτὸν σὺν τῷ | ||
ἦμεν ἄρτι ἐγώ τε καὶ σὺ τοιαῦτα στρέφεσθαι , εἰ ἐβουλόμεθα μὴ δοκεῖν ἐναντία ἡμῖν αὐτοῖς λέγειν . εἰ μὲν |
γενόμενοι φοβοῦνται καὶ ἀγωνιῶσι καὶ τοὺς ἀναξίως δοκοῦντας περιπίπτειν τούτοις ἐλεοῦσι καὶ τοῖς κατὰ προαίρεσιν περιβάλλουσιν ὀργίζονται καὶ θυμοῦνται καὶ | ||
ἄνθρωποι τὰ μὲν φιλικά : δέονταί τε γὰρ ἀλλήλων καὶ ἐλεοῦσι καὶ συνεργοῦντες ὠφελοῦσι καὶ τοῦτο συνιέντες χάριν ἔχουσιν ἀλλήλοις |
πλευρίτιδές τε πολλαὶ , αἵ τε ὀξεῖαι νομιζόμεναι νοῦσοι . Ἀνάγκη δὲ ὧδε ἔχειν , ὁκόταν κοιλίαι σκληραὶ ἔωσιν : | ||
αὐτὸ εὐθὺς γίγνεσθαι καὶ ὑπεξιέναι καὶ μηκέτι οὕτως ἔχειν ; Ἀνάγκη . Πῶς οὖν ἂν εἴη τὶ ἐκεῖνο ὃ μηδέποτε |
λάβω ; ζῆν δ ' ἔστι μοι τάλαντον ὑπεριδόντι ; τεύξομαι δ ' ὕπνου προέμενος ; οὐ δώσω δὲ κἀν | ||
πωλεῖν ; βλέπε , πόσου ἀξίων . Ἀλλ ' οὐ τεύξομαι τοιούτου τινὸς ἀντ ' αὐτοῦ . Βλέπε καὶ τυγχάνων |
” ὅταν δὲ λέγῃ “ Σκύλλην δ ' οὐκέτ ' ἐμυθεόμην , ἄπρηκτον ἀνείην , ” πρὸς ἣν οὐδὲν ἔστι | ||
. τί τοι τάδε μυθολογεύω ; ἤδη γάρ τοι χθιζὸς ἐμυθεόμην ἐνὶ οἴκῳ σοί τε καὶ ἰφθίμῃ ἀλόχῳ : ἐχθρὸν |
. καὶ γάρ τις εἶπεν προφήτης ὧν προεγράψαμεν , ὀνόματι Ὠσηέ : ” Τίς σοφὸς καὶ συνήσει ταῦτα , συνετὸς | ||
Ἱεζεκιήλ λγ = γ ἐρώτησον Δανιήλ λδ = ξη ἐρώτησον Ὠσηέ λε = οϚ ἐρώτησον Ἰωήλ λϚ = ν ἐρώτησον |
χρεμπτομένοιϲι γὰρ εὐθὺϲ ἐπὶ τὴν γλῶϲϲαν ἔρχεται ϲτρογγύλον , ῥηϊδίωϲ ἀπολυόμενον : ἢν δὲ καὶ τὴν ὑπερώην καθορέῃϲ , δαϲυτέρην | ||
ἵνα ἐκ παντὸς τρόπου τούτους τε ἐπιβουλεύοντάς μοι ἐμαυτόν τε ἀπολυόμενον ἐπιδείξω τῆς ὑποψίας . Τὴν μὲν οὖν ἀτυχίαν ᾗ |
καὶ γῆν πολλὴν δοὺς πρὸς ᾗ ἐκέκτησθε . ὧν οὐκ ἐοίκατε χάριν ὀφείλειν : οὐ γὰρ ἄν ποτε Ἑρμόδωρον φίλον | ||
καὶ πάλιν ἀλλὰ μανδραγόραν πεπωκόσιν ἤ τι φάρμακον ἄλλο τοιοῦτον ἐοίκατε ἀνθρώποις . [ , ] καὶ λαμπρότητι ἡ ἀκμὴ |
καὶ ἀνοσιότης καὶ ὀλιγωρία περὶ τὸ θεῖον καὶ θεοβλάβεια καὶ ἀθεότης . ῥήματα δὲ εὐσεβεῖν , ὁσιοῦν , σέβειν , | ||
ἀτόπων τὸ σμῆνος τό τε τῆς ἀνομίας ταύτης κεφάλαιον , ἀθεότης . εἰ δὲ φθείροιτο μὲν τὸ σῶμα καὶ χωροίη |
περὶ ὧν ἤρκει μὲν τὰ προειρημένα ἀρτίως εἰς διάλυσιν ὧν ἐπεζήτησας . Ἀλλ ' ἐπεὶ δεῖ τὰ καλά , ὥς | ||
τελευταῖος ὁ περὶ εὐδαιμονίας λόγος , περὶ οὗ σὺ ποικίλως ἐπεζήτησας , τὰ μὲν πρῶτα ἐπιστάσεις ὑποτείνων ἔπειτα ἀπορῶν καὶ |
οὐ ς ' , ἀλλ ' ἐμαυτὴν τοὐπὶ τῶιδ ' ἐρήσομαι : τί δὴ φρονοῦσά γ ' ἐκ δόμων ἅμ | ||
γῆς ὡραῖα ἀποδεικνύων ὅτι πλεῖστα ὥσπερ σὺ σαυτῷ , οὐκέτι ἐρήσομαι περὶ τούτου εἰ ἔτι τινὸς ὁ τοιοῦτος προσδεῖται : |
. τὸ γὰρ ᾔομεν ἀχνύμενοι καὶ τὸ ἤμβροτες οὐδ ' ἔτυχες καὶ σχεδὸν ὅλη ἡ χρῆσις τοῦ βίου , πλήρης | ||
. . πικροῦ ] λυπηροῦ , ἀηδοῦς . ἔκυρσας ] ἔτυχες . . μνηστῆρος ] ἀνδρός . . σοὶ μηδέπω |
, καὶ ὅσα λογιζόμεθα , αὐτοῦ τὰς ἀρχὰς ἡμῖν ἐνδιδόντος διανοούμεθα , πράττομέν τε τοιαῦτα οἷα ἂν αὐτὸς ἡμῖν ἐπὶ | ||
ὁρῶμεν , ὅτε ὁρῶμεν καὶ διανοούμεθα [ καὶ ] ὅτε διανοούμεθα καὶ βαδίζομεν καὶ γράφομεν ὅταν βαδίζωμεν καὶ ὅταν γράφωμεν |
τὰ δίκαια παρ ' ἡμῶν , ἃν ᾖ δίκαια καὶ εὔορκα , ταῦτα ψηφίσησθε . τὴν μὲν οὖν παραγραφὴν ἐποιησάμεθα | ||
τῶν εἰρημένων ὑπὲρ τοῦ πράγματος , τὰ δίκαια καὶ τὰ εὔορκα κατὰ τοὺς νόμους ψηφίσασθε . Ἄνδρες δικασταί , ὁ |
κλίνην , ἐγὼ γὰρ ὑμᾶς τῶν ἐπὶ τῇ κόρῃ δακρύων παύσω . „ καὶ ἅμα ἤρετο , ὅ τι ὄνομα | ||
δ ' ἐμὴ ἐμόν . ἐγὼ οὖν τὸ μὲν ἐμὸν παύσω ἐξ ἅπαντος , ἐπ ' ἐμοὶ γάρ ἐστιν : |
τὸν λόγον ποιησαμένων , ἀλλ ' ὡς καὶ ἡμεῖς τε ἀδικοῦμεν καὶ αὐτοὶ οὐκ εἰκότως πολεμοῦνται , μνησθέντας πρῶτον καὶ | ||
ὁ Κυαξάρης εἶπεν : Ἐμοῦ μὲν τοίνυν ἀκούετε ὅτι οὐκ ἀδικοῦμεν τὸν Ἀσσύριον οὐδέν : ἐκείνου δ ' , εἰ |
, ἀλλ ' ὅπως πόλιν δι ' ὀλιγαρχίας ἐπιβουλεύουσαν ὀξέως φυλαξόμεθα . Καὶ μεμνῆσθαι χρὴ ἡμᾶς ὅτι νεωστὶ ἀπὸ νόσου | ||
δὲ παρ ' ἡμῶν αὐτῶν οὐδ ' ἐπὶ τῶν θεάτρων φυλαξόμεθα μὴ οὐ δυσχερεῖς εἶναι . καὶ τοῖς μὲν τῆς |
καὶ πρὸς ἑαυτούς ; ἢ βούλει , ὥσπερ Ὅμηρος , εὐχώμεθα ταῖς Μούσαις εἰπεῖν ἡμῖν ὅπως δὴ πρῶτον στάσις ἔμπεσε | ||
πολλοὶ μὲν οἱ φάσκοντες εἰδέναι , οἶδε δὲ οὐδείς . εὐχώμεθα δὴ μετ ' εὐμενείας Ἀλεξάνδρᾳ παραστῆναι τὰς Εἰλειθυίας , |
αἰσχρὰ ταῦτα , ἀλλὰ κἀκείνοις ὑπεναντία : εἰ δὲ ψεύδεσθαι φήσετε , οὐχὶ πρέπονθ ' ὑμῖν αὐτοῖς ἀναθήσετε . μὴ | ||
οὐ γὰρ ἂν δεηθείην ἄλλων ἢ ὑμῶν . καὶ τότε φήσετε δεινὰ πεπονθέναι με , ἀκριβῶς οἶδα , ὅτ ' |
τελευταῖον τρόπον φασὶν ἀδιάφορον τὸ μήτε πρὸς εὐδαιμονίαν μήτε πρὸς κακοδαιμονίαν συμβαλλόμενον , καθ ' ὃ σημαινόμενόν φασι τήν τε | ||
μεμφόμεθ ' ἀλλήλους , εὐαρεστοῦμεν , ἁπλῶς ὃ λεληθὸς μὲν κακοδαιμονίαν ποιεῖται , τυχὸν δ ' ἐπιμελείας εὐδαιμονίαν . Τὸ |
ὀφείλοντας χρέα καὶ μὴ δυναμένους διαλύσασθαι πάντας ἀφεῖσθαι τῶν ὀφλημάτων δικαιοῦμεν : καὶ εἴ τινων ἤδη τὰ σώματα ὑπερημέρων ὄντων | ||
τῶν ὑποσχέσεων , αὐτοί γέ τοι λαβεῖν τοῦτ ' οὐ δικαιοῦμεν , ἀλλ ' ἐπειδὴ παρὰ δόξαν ἡμῖν ἀπήντηται πρᾶγμα |
λέγω γε σπαρτίδα τὴν σπάρτινον . μόλ ' ὦ Ζεῦ ξένιε καὶ μακάριε . Ψύρα τε τὴν Σπάρτην ἄγεις . | ||
λέγω γε σπαρτίδα τὴν σπάρτινον . Μόλ ' ὦ Ζεῦ ξένιε καὶ μακάριε . Ἀλλὰ μὰ Δί ' οὐκ οἶδ |
ἄλλα τὰ παραπλήσια ; Φεῦ τῆς πολλῆς πλάνης , ὦ Ἀσκληπιέ . τὰ μᾶλλον πληρέστατα καὶ μεστότατα ὄντα , ταῦτα | ||
κινεῖται τὸ πᾶν , τί εἴπομεν ; Ἀσώματον , ὦ Ἀσκληπιέ . Τὸ οὖν ἀσώματον τί ἐστι ; Νοῦς ὅλος |
“ δεῦθ ' ἵνα ἔργ ' ἀγέλαστα καὶ οὐκ ἐπιεικτὰ ἴδησθε . ” ἔνιοι δὲ γέλωτος ἄξια . βέλτιον δὲ | ||
: αὐτὰρ ἐπὴν ἔλθητε , Διός τ ' εἰς ὦπα ἴδησθε , ἔρδειν ὅττι κε κεῖνος ἐποτρύνῃ καὶ ἀνώγῃ . |
: εἰ δὲ τούτων ἠπόρησας , τὴν πολιτείαν καὶ σιωπῶν ὁμολογεῖς : ἡ γὰρ τῶν ἑτέρων ἀναίρεσις τυγχάνει τῶν λειπομένων | ||
τῆς τοῦ φαρμάκου δόσεως . αὐτὸς οὖν μοι εἰπὲ πότερον ὁμολογεῖς τῷδε καὶ φῂς ἱκανῶς ἤδη σωφροσύνης μετέχειν ἢ ἐνδεὴς |
; Ναὶ , ἤκουσα : ὅπερ δὲ βούλομαι μαθεῖν , Συνέσιε , τοῦτο με δίδαξον τὸ ποίημα . Πάντως αὕτη | ||
κατάρρους ἐστὶν ἐκ τῶν ποταμῶν πάντοθεν περικλυζόμενος ; Ἀληθῶς , Συνέσιε , ἔφρασας , καὶ ηὔφρανάς μου τὴν ψυχὴν σήμερον |
δουλεῦσαι τῇ ἐπιθυμίᾳ τῇ ἀγαθῇ . Ἄκουε , φησίν : ἔργασαι δικαιοσύνην καὶ ἀρετήν , ἀλήθειαν καὶ φόβον κυρίου , | ||
γίνεταί τις γαλήνη . τήν τε οὖν γαλήνην ταύτην ἡμῖν ἔργασαι καὶ λόγον τόν τε νῦν τόν τε πρὸ τοῦδε |
, ἢ τί βούλεται ἡ γυνή ; τί δὲ καὶ πράττετε , ὅταν συνῆτε ; ὁρᾷς ; οὐ φιλεῖς με | ||
' ἡγού - μενος προαγορεῦσαι . ἴστε δέ , ἃ πράττετε : καὶ τί με δεῖ λέγειν , ἃ αἰσχύνομαι |
ἄφθαρτος , ταμιεύεις καὶ θησαυρίζεις , ὦ διάνοια , ἐν σαυτῇ , ἀλλ ' οὐκ εἰς μέσον προφέρεις , ἵν | ||
; Οὐδ ' ὡς σὺ τῆς δούλης τεκούσης ἄρρεν εἶτα σαυτῇ τοῦθ ' ὑπεβάλου , τὸ σὸν δὲ θυγάτριον παρῆκας |
λόγῳ δὲ δὴ τὰ νῦν , καὶ οὐχ ὅπλοις , κριτέον τοὺς ἄνδρας : καὶ οὐκ εὐλαβητέον οὔτε Ὅμηρον μαρτυροῦντα | ||
τοῦ λόγου , τὰ πρεσβύτερα τοῖς νεωτέροις : ἐπείπερ ταύτῃ κριτέον . Ὁ γὰρ δὴ μέγας ἐν οὐρανῷ Ζεύς , |
εἰσελθόντες πρὸς αὐτὴν ἱκετεύομεν . ὡς γὰρ ἐκείνη ἡμῶν ὀδυρομένων προσποιήσεται μὲν δακρύειν , χαρήσεται δὲ κατὰ ψυχήν , οὕτως | ||
ἀντι πρόθεσις καὶ δηλοῖ τὸ ἀμύνεσθαι δεύτερον . Πότε ῥήτωρ προσποιήσεται σχεδιάζειν ; τριῶν οὐσῶν ἰδεῶν ῥητορικῆς ἐν τῇ συμβουλευτικῇ |
περιπίπτειν τούτοις ἐλεοῦσι καὶ τοῖς κατὰ προαίρεσιν περιβάλλουσιν ὀργίζονται καὶ θυμοῦνται καὶ ὑφορῶνται : καὶ οὓς μισοῦσι , τούτους ὁρῶντες | ||
δὲ καὶ τούτοις τὸ πρὸς ἀφροδίτην ἐπικαὲς καὶ φιλόθηλυ , θυμοῦνται γοῦν ὁπόσαι ἡμέραι , καὶ ἀναφλέγονται πρὸς ἐπιθυμίαν μίξεως |
ὑποβεβλήκασιν ἡμῖν οἱ τὰ περὶ τῶν νεῶν συγγράψαντες : οἷς ἀκολουθοῦμεν , ὅταν οἰκεῖα λέγωσι πρὸς τὴν ἡμετέραν ὑπόθεσιν . | ||
ἐπὶ τὸ ἐπέχειν δύνασθαι διατείνοντος , αἵρεσίν φαμεν ἔχειν : ἀκολουθοῦμεν γάρ τινι λόγῳ κατὰ τὸ φαινόμενον ὑποδεικνύντι ἡμῖν τὸ |
Εὐπάτωρ Μιθριδάτης ἔκτισε καὶ Εὐπατορίαν ὠνόμασεν ἀφ ' ἑαυτοῦ , ὑποδεξαμένην δὲ Ῥωμαίους καθῃρήκει καὶ ὁ Πομπήιος ἐγείρας Μαγνόπολιν ἐκάλει | ||
ἀπόρροιαν αὐτοῦ . Λῆμνον δὲ πρῶτον οὐκ ἀλόγως ἐμύθευσε τὴν ὑποδεξαμένην τὸ θεόβλητον πῦρ : ἐνταῦθα γὰρ ἀνίενται ἐγγυγηγενοῦς πυρὸς |
ἐδώδιμα , ταῦτα μὲν πάντα πολύγονα πεποίηκε , ἵνα μὴ ἐπιλίπῃ κατεσθιόμενα , ὅσα δὲ σχέτλια καὶ ἀνιηρά , ὀλιγόγονα | ||
φύσεως , ἢ ἀπὸ ἔθους : ἢ ὅτ ' ἂν ἐπιλίπῃ νόμος . ἐκ τῆς τοῦ ἐναντίου ἀντιφάσεως , τοῦτον |
μέθης χρείᾳ τὸν κολοφῶνα πρῶτον ἐπιθῶμεν , εἰ καὶ σφῷν συνδοκεῖ . Ποῖον δὴ καὶ τίνα λέγεις ; Εἰ μέν | ||
τῶν δούλων , χωρὶς δὲ τὰ τῶν δεσποτῶν , εἰ συνδοκεῖ . Πῶς δ ' οὐ συνδοκεῖ νῦν γε οὕτως |