' ἣν ὥραν καὶ ὁ δρυτόμος ἀριστοποιεῖται , ἤγουν ὁ ὑλοτόμος , ὁ ξυλοτόμος : δρῦν γὰρ ἐκάλουν οἱ παλαιοὶ | ||
καὶ τὸ μετάφρενον ἐμὲ καὶ ἐμοῦ ὅπως καὶ ὥσπερ τις ὑλοτόμος ἐργάτηςἀπὸ κοινοῦ τὸ ῥήσσει καὶ κόπτειπεύκης πρέμνον ἢ στύπος |
ἁδρότατοι ἔσονται καὶ διάπυροι , τὴν δὲ σποδιὴν καὶ τὴν μαρίλην ἐν τῷ βόθρῳ καταλιπεῖν : ὁκόταν δὲ ὁ χύτρινος | ||
? κα ? ! [ ! ! ] ! ας μαρίλην ἀνθράκων [ σέλας ] δὲ καὶ ? [ ] |
ῥίζαν , ὅμως ἔτι καρποφορήσω , ὅσον ἐπιλεῖψαί σοι , τράγε , θυομένῳ . “ ” ἀσκωλιάζειν “ μὲν καθ | ||
πρότερον τὸ πῦρ καὶ προσελθόντι φιλῆσαι : μὴ ἅψηι , τράγε : ἁψάμενος γάρ σου ἐμπρήσεις τὰ γένεια . . |
διογενὴς ἥρως ξανθὸς Πολυνείκης πρῶτα μὲν Οἰδιπόδῃ καλὴν παρέθηκε τράπεζαν ἀργυρέην Κάδμοιο θεόφρονος : αὐτὰρ ἔπειτα χρύσεον ἔμπλησεν καλὸν δέπας | ||
δῶκε φέρεσθαι μήτηρ Αἰακίδαο δαΐφρονος , ἥν ποτ ' Ἀχιλλεὺς ἀργυρέην κτεάτισσε βαλὼν ὑπὸ δουρὶ Μύνητα , ὁππότε Λυρνησσοῖο διέπραθεν |
τοῦτον τὸν τρόπον τὸν οὐρανὸν ἅπαντα διοικεῖν ἀεὶ λεγομένης , ὑπερεχούσης μὲν τῷ κρείττονι , δύναμιν δὲ τὴν ἐσχάτην εἰς | ||
καὶ συγκομιδῆς ὥραν ἔχουσαι : διεξιὼν δὴ διὰ τούτων τῆς ὑπερεχούσης ἀεὶ μήκωνος τῷ σκήπωνι παίων τὴν κεφαλὴν ἀπήραττε . |
τοῦτο ἀνεβόησα , ὡς θᾶττον ἂν ἀποθάνοιμι ἢ περιΐδω Λευκίππης φίλημα ἀλλοτριούμενον . “ Οὗ τί γάρ , ” ἔφην | ||
Ἰνδῶν κρατήσας τὴν κεφαλὴν τοῦ πρεσβευτοῦ Ῥωμαίων , δεδωκὼς εἰρήνης φίλημα , ἀπέλυσεν ἐν πολλῇ θεραπείᾳ . Κατέπεμψε γὰρ καὶ |
διὰ τοῦτο οὖν εἶπε τήξας , ὡσανεὶ ἀναλύσας νέμοις ] δός ἐνὶ βάμματι οὖν τήξας : ἀντὶ τοῦ ἐν ὄξει | ||
εἴρηκά σοι πρὸς τὴν θύραν μὴ προσιέναι ; τὸν ἱμάντα δός , γραῦ . μηδαμῶς , ἀλλ ' ἄφες . |
, οὐκέτι κεῖνον , ἀλλὰ θυγατρὸς ἑῆς προῖκά τε καὶ θάλαμον . ἔγνω δ ' , ὡς οὐκ ἔστι κακῶς | ||
δεῖπνον κατεσκεύασεν ὁ Κότυς ὡς γαμουμένης αὐτῷ τῆς Ἀθηνᾶς καὶ θάλαμον κατασκευάσας ἀνέμενεν μεθύων τὴν θεόν . ἤδη δ ' |
ἢ δυνάστην ἢ τύραννον στέργειν ἢ θεραπεύειν τοῖς λόγοις ἐγὼ δύναμαι , μὴ παρ ' ἐμαυτῷ πρότερον αὐτὸν ἐπαινέσας καὶ | ||
καὶ ἐπισκώψαντος : ” ὁρᾷς , ὦ Πλάτων , ὅτι δύναμαι ἀτιμοῦν ” ἔφη : „ ἀλλ ' οὐχ ὁ |
μέγεθος μὲν ὁ ἀὴρ ὅλος , ὅσον μου καταλαμβάνει τὸ πτερόν , κάλλος δὲ αἱ τῶν λειμώνων κόμαι : αἱ | ||
τὸν βοῦν : Ἔρως , μικρὸν παιδίον , ἡπλώκει τὸ πτερόν , ἤρτητο φαρέτραν , ἐκράτει τὸ πῦρ : μετέστραπτο |
δίαιτα χρηστὴ ἔστω , ὡς μὴ τὸ οὖρον δριμὺ γενόμενον δάκνῃ τε καὶ ἐρεθίζῃ τὰ ἕλκη . Παρηγορεῖν δὲ καὶ | ||
. Οὕτω δὲ ἰσχυρά ἐστιν , ὥσθ ' ὁπόταν τι δάκνῃ , τιτρώσκει οὐκ ἀνθρώπου δέρμα μόνον , ἀλλὰ καὶ |
προσενεγκόντος , ἐξαίφνης ἀνακαίεται καὶ περισχεθεὶς ὅλος ἐκ ῥίζης εἰς ἀκρέμονα πολλῇ φλογὶ καθάπερ ἀπό τινος πηγῆς ἀνομβρούσης διέμενε σῷος | ||
, οὕτω . τὴν εὐθὺς αὐξανομένην πρώτην κληματίδα , ἤτοι ἀκρέμονα τῆς κολοκύντης , ἢ τοῦ σικύου , κατόρυξον εἰς |
τὴν πόλιν , ἐὰν ἀπόσχωνται τοῦ τῶν πολεμίων βασιλέως , νοήσας τὸν χρησμόν , ἀναλαβὼν ὑλοτόμου ἐσθῆτα καὶ ἐντυχὼν τοῖς | ||
οὐδ ' ἂν ἐκπλαγείης Δεινὸν ἀπ ' ἀκροτάτης κορυφῆς νεύοντα νοήσας οὐδὲ μορμολύττεταί σε ἀνὴρ σιδηροῦς φανταζόμενος , ὃν καὶ |
' ἴσθ ' , ἄν , εἰ μὴ τοῦ θεοῦ πρώτιστ ' ἔχρῃζον ἐκμαθεῖν τί πρακτέον . Ἀλλ ' ἥ | ||
καίτοι πόθεν ληνοὺς τοσαύτας λήψομαι ; Ὅτε τοῖσι θεοῖς θύετε πρώτιστ ' ἀποκρίνετε * * * τὸ νομιζόμενον * * |
τῶν θείων ψυχῶν δυνάμεις , καὶ προνοοῦσι τοῦ κόσμου . Ἀμβροσία δέ ἐστιν ἡ ἐνιδρύουσα τοῖς θεοῖς τὴν ψυχὴν κατὰ | ||
: διὰ τῆς θείας νυκτός , . * . . Ἀμβροσία : θεία τροφή , ἧς βροτοὶ οὐ μετέχουσιν : |
διανιστάμενοι ἐκκρίνουσιν οὐδὲν ἄξιον λόγου . ὅταν ταῦτα τὰ συμπτώματα ὄψῃ παρόντα , ἀποδιόριζε τὴν ὀργανικὴν νόσον ἐκ τῆς ὁμοιομεροῦς | ||
τὴν ἀδελφήν , ἀποκαλύψας δὲ τὸ μυθικὸν παραπέτασμα τὸ ἴσον ὄψῃ κληθὲν ἀδελφήν . ἐπεὶ δὲ Ἀχιλλέως ἐμνήσθην , εἰσῆλθέ |
ἄρα δηθὰ Λύκον , κείνης πρόμον ἠπείροιο , καὶ Μαριανδυνοὺς λάθον ἀνέρας ὁρμισθέντες αὐθένται Ἀμύκοιο κατὰ κλέος ὃ πρὶν ἄκουον | ||
δυσηχέος ἄγχι θαλάσσης δαίμοσιν εἰναλίοις . Ἐμὲ δ ' οὐ λάθον , ἀλλ ' ἀλεγεινὰς σπονδάς τ ' οὐλοχύτας τε |
τριῶν . ὡς δὲ ἀνελόμενος τὸ ξίφος ὁ Μενέλαος ἔλαθε μεταστρέψας κατὰ τὸ τοῦ σιδήρου μέρος , τὸ μικρὸν ἐκεῖνο | ||
ήραξε ] [ ] ιου ? [ δακτύλους ] ? μεταστρέψας : [ ] ος τε καὶ ῥύδην [ ] |
, αὐτίκα δὲ ἐκοιμήθη ὁ ἄνθρωπος . Μετὰ δὲ τὸν κλυστῆρα καὶ τὰ ἐνέματα καὶ ἐγκαθίσματα καὶ ἐμβροχὰς καταπλάσσειν ταῖς | ||
ἀλγηδὼν τῶν τόπων , ἐπέχεται δὲ καὶ κοιλία καὶ τὸν κλυστῆρα παραδέχεσθαι οὐ δύναται , ἐὰν μὴ ἐπὶ γόνατα σχηματισθῶσιν |
ἀπιὼν βαρύς μέλας γὰρ αὐταῖς οὐ πεπαίνεται βότρυς βραχὺν λίνου κύπασσιν ἐς μηρὸν μέσον ἐσταλμένος ὅταν δὲ πόντου πεδίον Αἰγαῖον | ||
. . οἱ γλωσσογράφοι χιτῶνος εἶδός φασιν αὐτὸν εἶναι τὸν κύπασσιν , οἱ μὲν γυναικείου , οἱ δὲ ἀνδρείου . |
ἢ τῷ σημαινομένῳ . Δικαίως ταῦτα πάσχεις : μᾶλλον δὴ θέλεις ἀγαθὸς αὔριον γενέσθαι ἢ σήμερον εἶναι . Πράσσω τι | ||
ἐσχάτη ῥίζα τοῦ ἠρυγγίου , ἤγουν ἡ κεφαλή , καὶ θέλεις αὐτὴν εὐλήπτως ἐπιτυχεῖν , ποίει οὕτως : λαβὼν σπέρμα |
κολοκυνθίδα ἀγρίαν τρυπήσας κάθαρον τὰ ἔσω εὖ μάλα . εἶτα πλήρωσον αὐτὴν ἐλαίου δαφνίνου καὶ πρόβαλλε ὑοσκυάμου λευκοῦ σπέρματος μὴ | ||
βάθους καὶ πλάτους τοῦ αὐτοῦ , ἢ καὶ πλέον , πλήρωσον χώματος μετὰ κόπρου μεμιγμένου ἀπὸ αἰγῶν , ἀπολιπὼν ἡμιπηχυαῖον |
ὑγιές . τρὶς μὲν ἔπειτ ' ἤυσεν , ὅσον κεφαλὴ χάδε φωτός : ὅτι παρῆκε τὸ τί φωνῶν , οἷον | ||
παρισταμένη φάτο μῦθον ἀθανάτων ἀπάνευθε : χόλον δέ οἱ οὐ χάδε θυμός : Ζεῦ πάτερ , οὐκέτ ' ἀνεκτὰ θεοῖς |
, ὡς καταμανθάνειν μή πη ἄρα ἐξετράπην τῆς ὁδοῦ : ἰδοῦσα δὲ καὶ ἐπιμειδιάσασα αὖθις αὖ πρόεισιν . εἰ δὲ | ||
πρόεισιν ἐπίκλησιν ὡς ἔθος τῶν θεῶν ποιησαμένη : ἀπροόπτως δὲ ἰδοῦσα τὰς Ἐριννύας κύκλωι τοῦ Ὀρέστου καθευδούσας πάντα μηνύει τοῖς |
, ὥσπερ καὶ Θεόπομπος ἐν Εἰρήνῃ χλαῖναν σοι λαβὼν παχεῖαν ἐπιβαλῶ Λακωνικήν : Ὅμηρος δὲ καὶ τὰ λεπτὰ χλαίνας καλεῖ | ||
, ἔσθιε καὶ σὺ μετ ' αὐτοῦ : ἐγὼ δὲ ἐπιβαλῶ τὸ πνεῦμά μου τὸ ἅγιον ἐπὶ τὸν υἱὸν αὐτοῦ |
ἐξ ἐχθιζινοῦ . Οὗ δὴ λέγεται πρώτη Σαπφὼ τὸν ὑπέρκομπον θηρῶσα Φάων ' οἰστρῶντι πόθῳ ῥῖψαι πέτρας ἀπὸ τηλεφανοῦς : | ||
οὑτωσὶ καλῶς . οὗ δὴ λέγεται πρώτη Σαπφὼ τὸν ὑπέρκομπον θηρῶσα Φάων ' οἰστρῶντι πόθῳ ῥῖψαι πέτρας ἀπὸ τηλεφανοῦς ἅλμα |
φονεὺς δρά - κωνλέγει δὲ τὸν Διομήδηνλαιμοτομήσας ῥαίσει τριπάτρου φασγάνῳ Κανδάονος . καὶ γὰρ Κανδάων καὶ ὁ Ὠρίων παρὰ Βοιωτοῖς | ||
λαιμίσας ποιμανδρίαν στεφηφόρον βοῦν δεινὸς ἄρταμος δράκων ῥαίσει τριπάτρῳ φασγάνῳ Κανδάονος , λύκοις τὸ πρωτόσφακτον ὅρκιον σχάσας . σὲ δ |
ἐλέγχεσθαι , ὁ διδάσκαλός σου ὁ βέλτιστος ὃν εἶχε σκύφον Νεστόρειόν τινα καταφέρει αὐτοῦ πλησίον κατακειμένου , καὶ οὕτως ἐκράτησεν | ||
ἐλέγχεσθαι , ὁ διδάσκαλός σου ὁ βέλτιστος ὃν εἶχε σκύφον Νεστόρειόν τινα καταφέρει αὐτοῦ πλησίον κατακειμένου , καὶ οὕτως ἐκράτησεν |
βασιλέα βάρβαρος ποιμήν : πολλοὶ Πάριδες ἐν Πέρσαις . οὐχ ὁρᾷς τοὺς κινδύνους , οὐ τὰ προοίμια ; πόλεις ἡμῖν | ||
δ ' ἔστι ; πρὸς χορὸν γὰρ οἰκείων ἐρεῖς . ὁρᾷς τὸν ὑψοῦ τόνδ ' ἄπειρον αἰθέρα καὶ γῆν πέριξ |
ὄρχος χρύσεος ἦν . ἔστι δ ' ὅτε δὴ καὶ κῆπον δηλοῖ . Ἀπίων δὲ ἐτυμολογεῖ παρὰ τὸ ὄρνυσθαι τὴν | ||
, καὶ ὁσάκις σοι τούτων δεῖ , ὡς εἰς οἰκεῖον κῆπον βαδίζων λάμβανε ” . Μεθ ' ἡμέρας πάλιν εἰς |
, ὡς λέγεται , οὐκ ἂν ἠνέσχετο ῥᾳδίως τινὸς μαχαίριον ὀνομάζοντος ἢ τομὴν ἢ ἐκτομὴν διὰ τὸ εὐνοῦχος εἶναι . | ||
κατὰ τὴν Ὁμήρου φήμην , πατέρα αὐτὸν θεῶν καὶ ἀνθρώπων ὀνομάζοντος : ἀποδεξάμενος δὲ τοῦ μαντείου , ἄλλο μὲν ἠξίωσεν |
ἐγώ ς ' ἀλείψω . καὶ ταινίη δὲ μασθῶι καὶ μάργαρον τραχήλωι καὶ σάνδαλον γενοίμην : μόνον ποσὶν πάτει με | ||
σε τῶν σοφῶν λόγων πλέον , Οὐ χρυσὸν , οὐ μάργαρον , οὐ λαμπροὺς λίθους , Οὐ βασιλείας ὕψος , |
β . ω . πρῶτα μὲν ἐς Πύλον ἐλθὲ καὶ εἴρεο Νέστορα δῖον κεῖθεν δὲ Σπάρτηνδε . Κρήτην Σπάρτην . | ||
' οὐ θέμις ἔστ ' ἀλιτέσθαι , ἀμφαδίην ἀγόρευε καὶ εἴρεο , μηδέ με τερπνοῖς φηλώσῃς ἐπέεσσιν , ἐπεὶ τὸ |
ἡμέραι γεννηθέντα τῶν ἐξ ἑαυτοῦ βασιλεύσειν . Ἥρα δὲ ζηλοτύπως διατεθεῖσα τὰς μὲν Ἀλκμήνης ὠδῖνας ἐπέσχεν , Ἀντιβίαν δέ , | ||
ἢ ὑγροῦ ἢ ψυχροῦ καὶ ξηροῦ ἅμα τε ἔπαθεν ὑλικῶς διατεθεῖσα , θερμανθεῖσα καὶ ψυχρανθεῖσα , καὶ τὸ εἶδος ἐγνώρισε |
εἰς οὓς ἐξεμάνη καὶ ἐπαρῴνησεν , οὐ πρόσθεν ἄρα τοῦ κλόνου ἐπαύσατο καὶ τῆς ὑποψίας ἕως ἐπεῖδε τοῖς ὀφθαλμοῖς πάντα | ||
! ! ! ! ! ! ! ! ! ] κλόνου καὶ ἀναλθήτων ὀδυνάων σπρεσιαο ? [ ! ! ! |
εὕδων καὶ κεκρυμμένος νέκυς ψυχρός ποτ ' αὐτῶν θερμὸν αἷμα πίεται , εἰ Ζεὺς ἔτι Ζεὺς χὠ Διὸς Φοῖβος σαφής | ||
, μεθύων τε ταῖς πόρναισι λοιδορήσεται , κἀκ τῶν βαλανείων πίεται τὸ λούτριον . Εὖ γ ' ἐπενόησας οὗπέρ ἐστιν |
μάθε ὅτι Ἀντιφάνης μὲν ἐν Ἁρπαζομένῃ οὕτως ὠνόμασε : λαβὼν ἐπανάξω σύαγρον εἰς τὴν οἰκίαν τῆς νυκτὸς αὐτῆς καὶ λέοντα | ||
[ ] γέγονε [ [ παῖ παῖδες [ ] : ἐπανάξω [ ] ? : ψοφεῖ ? [ ] αὐτῶν |
, σὲ δὲ ὁ Πρωτεσίλεως ἱστορίας τε δι ' ἐμοῦ ἐμπλήσει καὶ ἡδίω ἀποφανεῖ καὶ σοφώτερον . τὸ γὰρ πολλὰ | ||
: ὁ δὲ τρίτος , ὃν ζοφόεντα κεκλήκασι , μεγάλων ἐμπλήσει τοὺς πληγέντας κακῶν : ὀδυνῶνταί τε καὶ πάνυ σφόδρα |
κολοκυνθίδα ἀγρίαν τρυπήϲαϲ κάθαρον τὸ ἔϲω εὖ μάλα , εἶτα πλήρωϲον αὐτὴν ἐλαίου δαφνίνου καὶ πρόϲβαλε ὑοϲκυάμου λευκοῦ ϲπέρματοϲ μὴ | ||
μέλανα καὶ ϲανδαράκην ἴϲα λεάναϲ μετ ' ἐλαίου ἀναλαβὼν ἐρίῳ πλήρωϲον τὸν μυκτῆρα . Ἄλλο . χαλκοῦ ἄνθοϲ καὶ ἰὸν |
ἐοίκαμεν γὰρ ἀντὶ περιστερᾶς ἔχειν φάτταν , ὑπὲρ οἰκίας εὑρόντες πανδοκεῖον . Λόγος τις διεφοίτα λέγων τοὺς Σωκράτους λόγους ἐοικέναι | ||
. Πανδοχεῖον οὐκ ἐρεῖς , ἀλλὰ διὰ τοῦ κ , πανδοκεῖον καὶ πανδοκεύτρια καὶ πανδοκεύς . Τὴν φθεῖρα λέγουσί τινες |
„ τοῦ δὲ λύκου αὐλοῦν - τος καὶ τῆς ἐρίφου ὀρχουμένης οἱ κύνες ἀκούσαντες τὸν λύκον ἐδίωκον . ὁ δὲ | ||
τοιαδί : Ὦ χρυσοχόε , τὸν ὅρμον ὃν ἐπεσκεύασας , ὀρχουμένης μου τῆς γυναικὸς ἑσπέρας ἡ βάλανος ἐκπέπτωκεν ἐκ τοῦ |
' ὁ Διόνυσος ἐκλήθη πότερον ὡς τὸ δίθυρον τοῦ στόματος ἀναφαίνων καὶ ἐκφερομυθεῖν τὰ ἀπόρρητα ποιῶν ἢ ὡς δι ' | ||
. ἔστι δὲ τοῦτο περίφρασις , πιφαύσκων καὶ δεικνύων καὶ ἀναφαίνων τὸν φάλαρον καὶ τὸν λόφον τῆς βασιλικῆς τιάρας καὶ |
. Ποῦ γὰρ ἶσον ἰχθύν τε ἀνελκύσαι τοῦ βυθοῦ καὶ ὄρνιν ἐξ ἀέρος ἐπισπάσασθαι , καὶ θηρσὶν ἀγρίοις μάχην ἐν | ||
' ἄλλο σῶμα εἰς γῆν κύψασαι ποιοῦσι προσιέναι ὡς πρὸς ὄρνιν ὁμόφυλον , καὶ εἶτα ἐπιθέμεναι κτείνουσι . τοὺς δὲ |
τι σμικρὸν οὐδ ' ὑπὲρ τῶν τυχόντων τὸ κινδύνευμα : παραθεῖ μὲν γὰρ τῇ λεωφόρῳ τοῦ περὶ ἔρωτος λόγου κρημνὸς | ||
. . χρυσὸν ? ? [ ] δ ' εὐδικίη παραθεῖ : κα ? ? ! ! τὸ δικη ! |
μετρίαν γὰρ ἐλήλυθεν ὁδόν . ταῦτα εἰπόντος τὸ παιδισκάριον ἡ Παλαίστρα ἄγει με καὶ δείκνυσί μοι κάλλιστον οἰκημάτιον : καί | ||
ἑαυτοὺς εὖ πρὸς τὴν νύκτα , λέγει πρός με ἡ Παλαίστρα : Τοῦτο μὲν πάντως δεῖ σε μνημονεύειν , ὦ |
παιδείαν ζητήσεις καὶ λόγους , καὶ ὅπου ποτ ' ἂν εὑρίσκῃς , ἐνταῦθα ἀγαπήσεις μένειν καὶ ἐμπίπλασθαι τοῦ πόθου , | ||
τοῖς ἔργοις , ἀλλὰ καὶ τῷ βλέμματι , κἂν ὀκνοῦντα εὑρίσκῃς ὑπ ' αἰδοῦς , πάνυ γὰρ τὸ αἰδεῖσθαι ἤσκηκεν |
ταχύβουλον ἀστασίην , μίσει δ ' ἐρατῆς καὶ ἀκηράτου εὐνῆς κουρίδιόν τε λέχος προλιπεῖν πόσιός τε λαθέσθαι τεύξει ὁμοφροσύνην : | ||
ταχύβουλον ἀστασίην , μίσει δ ' ἐρατῆς καὶ ἀκηράτου εὐνῆς κουρίδιόν τε λέχος προλιπεῖν πόσιός τε λαθέσθαι τεύξει ὁμοφροσύνην : |
. οὑτωσὶ καλῶς . οὗ δὴ λέγεται πρώτη Σαπφὼ τὸν ὑπέρκομπον θηρῶσα Φάων ' οἰστρῶντι πόθῳ ῥῖψαι πέτρας ἀπὸ τηλεφανοῦς | ||
ἐπ ' ὀφθαλμοῖς πέσοι , τῷ τοι φέροντι σῆμ ' ὑπέρκομπον τόδε γένοιτ ' ἂν ὀρθῶς ἐνδίκως τ ' ἐπώνυμον |
ἀλλ ' ἑκάτερον αὐτῶν ἰδία σχηματίζεται : τὸ μὲν γὰρ νηλεής ἀπὸ τοῦ ἐλεῶ γέγονε καὶ τοῦ νή στερητικοῦ ἐπιρρήματος | ||
ἐδέξαντο κρᾶσιν ἀλλὰ συναίρεσιν : τὸ νηλής οὐκ ἀπὸ τοῦ νηλεής γέγονε κατὰ κρᾶσιν , ἀλλ ' ἑκάτερον αὐτῶν ἰδία |
: μονοσυλλάβως οἱ σῶοι καὶ παρὰ Θουκυδίδῃ . οἱ δὲ συνηθέστερον γράφουσι σῶοι . σῶς : εὕρηται καὶ θηλυκῶς . | ||
ἄστρα τε ἡγεῖσθαι εἶναι ὑπὲρ τοῦτον τὸν οὐρανὸν ἢ ἵνα συνηθέστερον εἴπω , τὰς νοερὰς τῶν ἄστρων ζωάς , ὧν |
καὶ γενέσθαι γαστρός , οὐ γὰρ ἔχει εὐθεῖαν , ἵνα μιμήσηται , ἔστιν εἰπεῖν ὅτι τὸ γαστήρ παραλόγως ὠξύνθη : | ||
ἐκεῖνο δὲ ἄξιον δεῖσαι μὴ καὶ ἡ μετὰ ταύτην ταύτην μιμήσηται . καίτοι τί μαθὼν οὐκ ἐπιτελεῖς ἅ γε ὑπέσχου |
ἔοικεν οὖν ἐξ Ἰνδῶν τὸ μυθολόγημα ἐπ ' ἄλλου μὲν ὄρνιθος , ἐπιρρεῦσαι δ ' οὖν καὶ τοῖς Ἕλλησιν . | ||
καὶ ἐς γῆν κύψασαι τὴν κέρκον ἀνατείνουσιν ὥσπερ οὖν τράχηλον ὄρνιθος : αἳ δὲ ἀπατηθεῖσαι προσίασιν ὡς πρὸς ὄρνιν ὁμόφυλον |
, καὶ αὐτὸς ὁ ἀκούσας ἠρέμησεν . εἰ γὰρ μὴ ἐσήμαινέν τι καὶ ἐδήλου τὸ ῥῆμα , οὐκ ἂν τοῦτο | ||
, καὶ αὐτὸς ὁ ἀκούσας ἠρέμησεν . εἰ γὰρ μὴ ἐσήμαινέν τι καὶ ἐδήλου τὸ ῥῆμα , οὐκ ἂν τοῦτο |
ἀπαθὴς γὰρ ὑπὸ τοῦ ψύχους : ὁ δὲ χαῦνος καὶ μανὸς ὥσπερ ὁ καγχρυδίας , ἐν τοῖς ἐπόμβροις : τροφῆς | ||
ἥλιος ἐφικνεῖται : πλὴν ἐάν που τόπος εὐδίοδος ᾖ καὶ μανὸς καὶ κενός . μὴ γὰρ τούτου συμβαίνοντος ἀπορήσειεν ἄν |
: ὕμνοι δὲ καὶ ἀθανάτων γέρας αὐτῶν . Ἴδαν ἐς πολύδενδρον ἀνὴρ ὑλατόμος ἐλθών παπταίνει , παρεόντος ἄδην , πόθεν | ||
οὐδ ' ἄν τις αὐτὴν φαίη πολύκαρπον μὲν εἶναι καὶ πολύδενδρον καὶ πολύβοτον , ἐνδιαίτημα δ ' ἀνθρώποις ὑπάρχειν ἄχαρι |
ἐπὶ τούτοις μετὰ βαρύτητος καὶ ἀνακλήσεως τὸν λοιμὸν , οὐδαμοῦ διηγουμένου σου τὰ ἐκ τοῦ λοιμοῦ κακὰ , οὐδὲ ἐκφράζοντος | ||
: πρὸς ὃν ἀποκρίνασθαί τινα τῶν ἀκουσάντων αὐτὸς δὲ σοῦ διηγουμένου ἀκούων πεπονεκέναι τὴν πλευράν . ἐν Κρότωνι δὲ σκάπτοντί |
. ἔχαιρον αἱ ἐπὶ τῆς πίδακος Νύμφαι . ἡνίκα δὲ ἀναστᾶσα κατωρχήσατο καὶ τὴν ὀσφῦν ἀνεκίνησεν ἡ Πλαγγών , ὀλίγου | ||
ὄμμ ' ἐγείρει . ὁ δὲ νοῦς : ἀλλὰ πάλιν ἀναστᾶσα καὶ διαφανὴς γενομένη οὕτω τὸν χρῶτα λάμπει , ὥσπερ |
μία καὶ γυμνή , φανερωτέρα τοῦ περικειμένου σοι σώματος ; γεύσῃ ποτὲ ἆρα τῆς φιλητικῆς καὶ στερκτικῆς διαθέσεως ; ἔσῃ | ||
ῥομφαίᾳ τῇ στρεφομένῃ φυλάττειν αὐτὸ διὰ σέ , ὅπως μὴ γεύσῃ δι ' αὐτοῦ καὶ ἀθάνατος ἔσῃ εἰς τὸν αἰῶνα |
ὦ παῖ , τὰς τύχας ἐκ τῶν πόνων θηρᾶν : ὁρᾶις γὰρ πατέρα σὸν τιμώμενον . πατρὸς δ ' ἀνάγκη | ||
' ἐπιφέρει : τὰ δυσχερῆ γὰρ καὶ τὰ λυπήσοντά σε ὁρᾶις ἐν αὐτῶι , τὰ δ ' ἀγάθ ' οὐκ |
αἰεὶ ἐνστηρίζειν τὸν πρίονα , θαμινὰ σκοπούμενος , καὶ πειρᾶσθαι ἀνακινέων τὸ ὀστέον ἀναβάλλειν , ἀφελὼν δὲ , τὰ λοιπὰ | ||
τὸ παχύτατον ἀεὶ τοῦ ὀστέου τὸν πρίονα ἐνστηρίζειν , καὶ ἀνακινέων βούλεσθαι ἀφελέειν τὸ ὀστέον . Ἢν δὲ τρυπάνῳ χρῇ |
μὴ μάζαις χρωμένη ἀλλὰ κρέασιν . ἢ ὅτι τὴν μίαν θηλὴν ἔκαιον , τὴν δεξιάν , ἵνα μὴ ἐμποδίζωνται τοξεύουσαι | ||
τεθνηκὸς ὁρῶσα , ἐνηγκάλιστο δὲ καὶ παῖδα νήπιον καὶ τὴν θηλὴν τοῖς χείλεσιν αὐτοῦ προσῆγε τὰς τροφίμους ἐπιστάζουσα πηγὰς τοῖς |
πάνδημον Ἔρωτα τὸν Ἀφροδίτης , ἀλλὰ τὸν οὐράνιον , τὸν γενεσιουργόν , οὗ καὶ Πλάτων μέμνηται ἐν τοῖς Σωκρατικοῖς διαλόγοις | ||
φιλόσοφος σοφιστὴς ὡς μιμούμενος τόν τε οὐράνιον δημιουργὸν καὶ τὸν γενεσιουργόν . καὶ ἡ διαιρετικὴ μιμεῖται τὴν ἀπὸ τοῦ ἑνὸς |
ἀπορηθεὶς οὖν καὶ ἐπὶ πλέον ὁμιλεῖν καταιδεσθεὶς ἀπῆλθεν εἰς τὴν ἔπαυλιν , φλεγόμενος ἤδη τῷ ἔρωτι . μετ ' οὐ | ||
Ἐξελάθετο καὶ Χλόης πρὸς ὀλίγον : καὶ ἐλθὼν εἰς τὴν ἔπαυλιν ἐσθῆτά τε ἔλαβε πολυτελῆ καὶ παρὰ τὸν πατέρα τὸν |
, ἀλλὰ πρὸς τὸ μυθευόμενον ἔπαιξεν . ] πρὸς τὸ μυθευόμενον ἔπαιξε : οὐ γὰρ ὄντως ἤσθιεν . δὸς μᾶζαν | ||
αὐτοῦ παρόντος ἄξιος εἴης τῶν φιλημάτων κριτής , καὶ τὸν μυθευόμενον Λύδιον λίθον τοῦ χρυσοῦ τῆς ὕλης [ ὄντως ] |
συγγράμματος λέγει ὧδε : ” οὐ μὰ τὸν ἀέρα τὸν ἀναπνέω , οὐ μὰ τὸ ὕδωρ τὸ πίνω , οὔ | ||
συγγράμματος λέγει ὧδε : οὐ μὰ τὸν ἀέρα , τὸν ἀναπνέω , οὐ μὰ τὸ ὕδωρ , τὸ πίνω , |
: ὤμοσε ? [ ] [ γὰρ θεός ] , γέρονθ [ ] ? ' ὅτι ? [ ] Πˈρίαμον | ||
. πράξας ἀρωγήν : ἄγγελον δ ' οὐ μέμψεται πόλις γέρονθ ' , ἡβῶντα δ ' εὐγλώσσῳ φρενί . ἰὼ |
καὶ τευτλὶς καὶ τὸ λάπαθον καὶ ἡ ἀκαλύφη καὶ τὸ παρθένιον : τὸν δὲ στρύχνον καὶ ὠμὸν ἐσθίουσιν , ὃν | ||
ἢ τὴν τῶν αἰσχρῶν ἡδονῶν φθορὰν , ἵνα αὐτοῦ τὸ παρθένιον καὶ ἄδολον δηλοῖ : [ βοτὰ δὲ λέγει τὰ |
τὴν οἰκίην ξύμπασαν , ἐν ᾗ καὶ κτήματα καὶ φίλοι πολιῆταί τε καὶ ξένοι εἰσί : καὶ ἀπεριεργίῃ τὸ σκῆνος | ||
τὴν οἰκίην ξύμπασαν , ἐν ᾗ καὶ κτήματα καὶ φίλοι πολιῆταί τε καὶ ξένοι εἰσί : καὶ ἀπεριεργίῃ τὸ σκῆνος |
μελλόντων : ἀρτηθεῖσα γὰρ καὶ ἐκκρεμασθεῖσα ἐλπίδος χρηστῆς καὶ ἀνενδοίαστα νομίσασα ἤδη παρεῖναι τὰ μὴ παρόντα διὰ τὴν τοῦ ὑποσχομένου | ||
ἐπὶ κακοποιΐᾳ ἐπέσχεν ὥσπερ φειδομένη ; ῥητέον οὖν ὅτι ὥσπερ νομίσασα πάντα ἐξεληλυθέναι τὰ κακὰ τὸ πῶμα τῷ πίθῳ ἐπέβαλεν |
χθὲς ἄδικοι χεῖρες ἐνέπρησαν , τόνδε σοὶ τὸν ἄνδρα ἀναστῆσαι πέπρωται . ” θαυμάσαντος δὲ τοῦ βασιλέως τὸν λόγον ” | ||
νῦν λυθῆναί με ἀλλὰ μετὰ πολλὰς πημονάς κρᾶναι ] τελέσαι πέπρωται ] μεμοίρασται μυρίαις ] πολλαῖς πημοναῖς ] βλάβαις δύαις |
ἀναφανεῖν σεαυτόν . Ἐρωτικόν τι τὸ πρᾶγμά ἐστιν , ὦ Πόσειδον , ὥστε μὴ ἔλεγχε : ἠράσθης δὲ καὶ αὐτὸς | ||
καὶ προσέτ ' ἀπεψησάμην . Ἀνδρεῖά γ ' , ὦ Πόσειδον . Οἶμαι νὴ Δία . Σὺ δ ' οὐκ |
θαλάσσης πέτρην παιπαλόεσσαν ἀπειρεσίης ἁλὸς ἅλμη δάμναθ ' ὑποτμήγουσα μάλα στερεήν περ ἐοῦσαν , τῆς δ ' ἄρα θεινομένης ἀνέμῳ | ||
θαλάσσης πέτρην παιπαλόεσσαν ἀπειρεσίης ἁλὸς ἅλμη δάμναθ ' ὑποτμήγουσα μάλα στερεήν περ ἐοῦσαν , τῆς δ ' ἄρα θεινομένης ἀνέμῳ |
: ἐπεὶ προθυμεῖσθ ' , οὐκ ἐναντιώσομαι τὸ μὴ οὐ γεγωνεῖν . τὸ καταστάς ἀντὶ τοῦ εἰς κατάστασιν ἐλθών : | ||
ὑμνεῖν καὶ βοᾶν . ἢ τὸ ἑξῆς : πράσσοντί με γεγωνεῖν . γεγωνεῖν : προσυπακουστέον τὸ πράσσει με ἐκ τοῦ |
Καὶ πρόμος Ἠελίοιο , προάγγελος αἴθοπος Ἠοῦς , ἀστερόεις ἀνέτειλεν Ἑωσφόρος ἡδὺ φαείνων , λαμπάδα λαμπομένην Ὑπερίονι χειρὶ κομίζων , | ||
Ἀπόλλωνος ἀστήρ . πέμπτος ὁ τῆς Ἀφροδίτης παρὰ μὲν Ἕλλησιν Ἑωσφόρος . . . πρῶτος δὲ Ἴβυκος εἰς ἓν συνέστειλε |
εἰρηναῖον μὲν τὰς ὁλκάδας καὶ τὴν διὰ τούτων ἐμπορίαν , πολεμιστήριον δὲ τὰς τριήρεις , ὥσπερ ἅρμα ἁμιλλητήριον καὶ πολεμιστήριον | ||
σάλπιγγι σαλπίζειν πονηρόν : οὐ γὰρ ἱερὸν τὸ ὄργανον ἀλλὰ πολεμιστήριον , καὶ ὅσα τῷ στόματι λέγει ὁ τῷ ὀργάνῳ |
φέροντας , τήνδε μὴ φεύγειν χθόνα , ] λεπτόν τε πέπλον καὶ πλόκον χρυσήλατον : κἄνπερ λαβοῦσα κόσμον ἀμφιθῆι χροΐ | ||
καὶ τὰ φάρη ὡς διαφέροντα , εἰ καὶ ἀλλαχοῦ τὸν πέπλον οὕτως προσηγόρευσεν , ε , . . : ὅτι |
δέ ποτε τοῦ Διὸς πρὸς τὴν Ἥραν καὶ λέγοντος πλείονα πόθον ἔχειν ἐν τῇ συνουσίᾳ τὰς γυναῖκας ἤπερ τοὺς ἄνδρας | ||
λόγων καθ ' ἡδονήν ἐστι καὶ ἡ ἄκανθα πρὸς μείζονα πόθον τῆς φιλίας ἐκκαίουσα . Εἰ ταῦτα γλώττης ἀργοτέρας , |
, Ἄν γ ' ἐλᾳδίου ταρτημόριά μοί , φησι , προσενέγκῃς τρία κόμισαι : τὸ κωλῦον γάρ ἐστι τοῦτό με | ||
: ἄν γ ' ἐλᾳδίου ταρτημόριά μοι , φησί , προσενέγκῃς τρία , κόμισαι . τὸ κωλῦον γάρ ἐστι τοῦτό |
Ἀττικοὶ καὶ τὸ ἰδέ ὀξύνουσι καὶ τὸ λαβέ καὶ τὸ φαγέ , ὁμοίως τῷ ἐλθέ , εὑρέ , εἰπέ . | ||
ἰδέ ὀξυνόμενα Ἀττικά , Ἀθηναῖοι γὰρ αὐτὰ ὀξύνουσιν , οἷον φαγέ πιέ καὶ ὅσα τοῦ δευτέρου ἀορίστου . Τύπτου : |
, ἣ ἐκείνου πᾶσαν τὴν οἰκίαν ἐλυμήνατο καὶ χρήματα πολλὰ διώλεσε καὶ αὐτὸν τοῖς οἰκειοτάτοις εἰς διαφορὰν κατέστησεν . Ὅθεν | ||
ὄλεθρον ἕρδει . καὶ συνεκλύσθη πόρος Ἐρυθρᾶς Θαλάσσης καὶ στρατὸν διώλεσε . * * κράτιστε Μωσῆ , πρόσσχες , οἷον |
γὰρ ἀφ ' ὧν οἱ Χαλδαίων σοφοὶ παραδεδώκασι τὰς ἐπιστάσεις προσάγει : τὰ δ ' ἀφ ' ὧν Αἰγυπτίων οἱ | ||
τοῦ “ ἀρτίως ” . ἐν ἐρωτήσει τὸν λόγον νῦν προσάγει . ἐκείνου γὰρ αἰτήσαντος μᾶζαν ἑτέραν φησὶν αὐτός : |
' ἀξιῶ , ἢ πατρὸς ἄλλου σεαυτὸν παραγράφειν , ἢ τοὔνομ ' ἔχειν ὃ ' κεῖνος ἔδωκέ σοι . νὴ | ||
βάρβαρος Θόας , ὃς ὠκὺν πόδα τιθεὶς ἴσον πτεροῖς ἐς τοὔνομ ' ἦλθε τόδε ποδωκείας χάριν . ναοῖσι δ ' |
μαστίγιον ἔχον , οὗ κατὰ τὸ δεξιὸν μέρος ὁ τὸ λεβήτιον ἔχων κίων ἕστηκεν . Ὅταν οὖν ἄνεμον συμβῇ πνεῖν | ||
οὐδ ' ἔχων κλητῆρας , ἀλλ ' αἰτησόμενος λεβήτιον . λεβήτιον ; λεβήτιον . μαστιγία , θύειν με βοῦς οἴει |
πλείους λόγους . Ῥόμβος ὁ κοινῶς στροῦμβα , ἥτις καὶ βέμβιξ λέγεται καὶ στρόμβος , ἀφ ' οὗ τὸ στρομβηδόν | ||
διαφέρειν : Εὔστροφον καὶ εὐκίνητον δεῖ εἶναι . ὁ δὲ βέμβιξ ἐργαλεῖόν ἐστιν , ὃ μάστιγι στρέφουσιν οἱ παῖδες . |
' εὐθὺς οὕτω τὰς τραπέζας αἴρετε , μύρα , στεφάνους ἑτοίμασον , σπονδὰς ποίει . ἡδὺ τὸ μύρον , παιδίον | ||
: σπεῦσον καὶ εὐτρέπισον τὴν οἰκίαν μου καὶ δεῖπνον μέγαν ἑτοίμασον , διότι Ἰωσὴφ ὁ δυνατὸς τοῦ θεοῦ ἔρχεται πρὸς |
. ἀρηίφιλος . μαλθακὸν αἰχμητήν , . οὐκ ἄν τοι χραίσμῃ κίθαρις τά τε δῶρ ' Ἀφροδίτης : ἡ διπλῆ | ||
' οἵου φωτὸς ἔχεις θαλερὴν παράκοιτιν : οὐκ ἄν τοι χραίσμῃ κίθαρις τά τε δῶρ ' Ἀφροδίτης ἥ τε κόμη |
εὔφραινε σαυτόν , πῖνε , τὸν καθ ' ἡμέραν βίον λογίζου σόν , τὰ δ ' ἄλλα τῆς τύχης . | ||
βοηθήσας ἐκπλήσεις τὰς ἁπάντων εὐχάς . κἀκεῖνα ἔτι πρὸς τούτοις λογίζου , ἔξιμεν δὴ αὐτίκα μάλα ἐκ τῆς σκηνῆς , |
σηπόμενον καὶ διαρρέον τὸ τειχίον τοῦ δεσμωτηρίου , ἀναμένοντα τὴν ἔκδυσιν καὶ τὴν ἐλευθερίαν τοῦ Ἑρμοῦ , ἵνα ἐκ πολλοῦ | ||
εἰδώς ὦ γέρον , ὦ Πύρρων , πῶς ἢ πόθεν ἔκδυσιν εὗρες λατρείης δοξῶν κενεοφροσύνης τε σοφιστῶν , καὶ πάσης |
. Ἀλλ ' , ὦ Σώκρατες , ἔφη , οὐ φθονήσω : ἀλλὰ πότερον ὑμῖν , ὡς πρεσβύτερος νεωτέροις , | ||
ἀριστεῦσαι : εἰ μὴ δύναμαι κατορθῶσαί τι αὐτός , οὐ φθονήσω ἄλλῳ τοῦ ποιῆσαί τι γενναῖον : ἔστω ταῦτα ὑπὲρ |
ἐστ ' ἰσάργυρον ; Ὡς σκαιὸς εἶ κἄγροικος αἰσχροεπῶν : ἔα , ἐπαρίστερ ' ἐν τῷ στόματι τὴν γλῶτταν φορεῖς | ||
ἀπίστασθαι , Ἑκαταῖος δ ' ὁ λογοποιὸς πρῶτα μὲν οὐκ ἔα πόλεμον βασιλέϊ τῷ Περσέων ἀναιρέεσθαι , καταλέγων τά τε |
ἐστι σκεῦός τι ἐν κύκλῳ ἔχον κέρατα , ἔνδον δὲ λύχνον ἡμμένον , διὰ τῶν κεράτων τὸ φῶς πέμποντα . | ||
τούτους λέγεις ; Προσκάλει μοι , ὦ Ἑρμῆ , τὸν λύχνον αὐτοῦ καὶ τὴν κλίνην : μαρτυρήσουσι γὰρ αὐτοὶ παρελθόντες |
ἄρα ᾔδη ἰφθίμην ἄλοχον Σθενέλου Περσηϊάδαο . ἣ δ ' ἐκύει φίλον υἱόν , ὃ δ ' ἕβδομος ἑστήκει μείς | ||
κόλπον καρπὸς μὲν ἐκεῖνος ἦν αὐτίκα ἀφανής , αὐτὴ δὲ ἐκύει : τεκούσης δὲ τράγος περιεῖπε τὸν παῖδα ἐκκείμενον . |
καὶ τραχὺ καὶ ὑψηλὸν ἦν , ἐπὶ δὲ τοῦ ἀκροτάτου καθημένην γυναῖκά τινα δεῖξαι , ἥτις ἔσχε φυσικὸν κάλλος , | ||
μὴ καλῶς ἰδεῖν : ἠμβλυώπει γάρ : καθημένην καὶ οὐ καθημένην διὰ τὸ ἀνεπιστρόφως κρέμασθαι : ξύλον τε καὶ οὐ |
τριῶν κελεύθων Ποτνιάδας ἠμείβομεν δέσποιν ' Ἑκάτη , τῶν βασιλείων πρόδομος μελάθρων κοινὸν τύχη , γνώμη δὲ τῶν κεκτημένων ὁ | ||
καλοῦσι , τὸ δὲ τοῦ πυλωροῦντος οἴκημα πυλώριον . εἶτα πρόδομος καὶ προαύλιον : εἶτα αὐλὴ τὸ ἔνδον , ἣν |
σκάρον ἢ ' κ τῆς Ἀττικῆς γλαυκίσκον , ὦ Ζεῦ σῶτερ , ἢ ' ξ Ἄργους κάπρον ἢ ' κ | ||
τοὺς παρεληλυθότας ; τοιούτων ὦ δέσποιν ' Ἀθηνᾶ καὶ Ζεῦ σῶτερ συμβούλων καὶ ἡγεμόνων ὤφελον τυχεῖν οἱ πολεμήσαντες τῇ ⌈ |
στέγει ἐπιτηδείῳ περιεχόμενον τὸν πνεύμονα , τοῦτο δὴ χαλεπὴν καὶ δυστέκμαρτον ἐργάζεται τὴν αἰτίαν αὐτοῦ τῆς κινήσεως . φέρε γοῦν | ||
ὅπου δυσεξέλικτα κυματούμενος σήραγξι πετρῶν σκολιὸς εἱλεῖται κλύδων . ὦ δυστέκμαρτον πᾶσιν ἀνθρώποις τέλος , ὡς εἰς μάτην σε πάντες |
, τοιοῦτό τι : φιλοτησίαν δὲ τήνδε σοι προπίομαι : δέξαι , πιοῦσα δ ' ὁπόσον ἄν σοι θυμὸς ᾖ | ||
ἄλλα τε παιδιᾶς καὶ γέλωτος ἐχόμενα καὶ εὐφημοῦντας ἐπιλέγειν : δέξαι τὰν ἀγαθὰν τύχαν , δέξαι τὰν ὑγίειαν , ἃν |
δ ' ὅτε πίνοιεν μελιηδέα οἶνον ἐρυθρόν , ἓν δέπας ἐμπλήσας ὕδατος ἀνὰ εἴκοσι μέτρα χεῦ ' , ὀδμὴ δ | ||
ὅπως μεταδῶ τῶν ἑταίρων τοῖς δεομένοιςἱκανὸν εἰ ταυτηνὶ τὴν πήραν ἐμπλήσας παράσχοις οὐδὲ ὅλους δύο μεδίμνους χωροῦσαν Αἰγινητικούς . ὀλιγαρκῆ |
μοι δραχμῆς . οὐ φιλοτάριχος οὐδαμῶς εἰμ ' , ὦ κόρη . οἷα δ ' ἡ χώρα φέρει διαφέροντα πάσης | ||
Ἄρτεμιν . ἐλάμβανε δὲ τὴν ἱερωσύνην τῆς θεοῦ τότε ἔτι κόρη παρθένος . Ἀριστοκράτης δέ , ὥς οἱ πειρῶντι τὴν |
ἐς τὸ μέσον ἀναστᾶσαν ὀρχήσασθαι αὐτοῦ διακωλύοντος καὶ μετὰ ταῦτα φιλῆσαι Λαμπρίαν τὸν ἑταῖρον αὐτοῦ , καὶ ἐπεὶ ἐχαλέπηνέ σοι | ||
' Ἔρως ἔχ ' αὐτό φησιν . Χαλεπὸν τὸ μὴ φιλῆσαι , χαλεπὸν δὲ καὶ φιλῆσαι : χαλεπώτερον δὲ πάντων |
, ἣν καλοῦσι χρυσείην , μεθ ' ἣν γενέσθαι φασὶν ἀργυρῆν ἄλλην : τρίτη δ ' ἀπ ' αὐτῶν ἐσμεν | ||
' ἐς Ἅιδην οὔτε χρυσὸν οὔθ ' ἵππον οὔτ ' ἀργυρῆν ἅμαξαν ᾠχόμην ἕλκων : σποδὸς δὲ πελλὴ χὠ μιτρηφόρος |