| τριῶν κελεύθων Ποτνιάδας ἠμείβομεν δέσποιν ' Ἑκάτη , τῶν βασιλείων πρόδομος μελάθρων κοινὸν τύχη , γνώμη δὲ τῶν κεκτημένων ὁ | ||
| καλοῦσι , τὸ δὲ τοῦ πυλωροῦντος οἴκημα πυλώριον . εἶτα πρόδομος καὶ προαύλιον : εἶτα αὐλὴ τὸ ἔνδον , ἣν |
| βοῆς : φωνῆς . Ἀλόχοις : κοίταις . Λεχέων : κοιτῶν . ἐντύνεσθαι : ποιεῖν , φυλάσσειν . Ἀσσυρίους : | ||
| τὴν ἔνδοξον χεῖρα αὐτῇ ἐπενεγκεῖν ἆρα , καὶ ἐκ τῶν κοιτῶν ἡδεῖαν βοτάνην ἀποκεῖραι ; ἀντὶ τοῦ διαπαρθενεῦσαι αὐτήν . |
| ἡ τοιαύτη ψυχή . ἕπεται δὲ αὐτῇ καὶ ἀρετῶν συμφύτων μυρίος θίασος , ὕψος ψυχῆς , μεγαλοπρέπεια γνώμης , ἐλευθέρα | ||
| καὶ ῥημάτων σύγκειται , μηδὲν ἱκανῶς βεβαίως εἶναι βέβαιον : μυρίος δὲ λόγος αὖ περὶ ἑκάστου τῶν τεττάρων ὡς ἀσαφές |
| ἀλεγεινὰ πάθη λεπιδωτὸς ἀμύνει . Δοιὼ δ ' Ἠελίου χρυσότριχε λᾶε πέλονται , ἄμφω θεσπεσίω : θάμβος δέ τοι ἔσσετ | ||
| δρυὸς ἢ πεύκης : τὸ μὲν οὐ καταπύθεται ὄμβρῳ , λᾶε δὲ τοῦ ἑκάτερθεν ἐρηρέδαται δύο λευκὼ ἐν ξυνοχῇσιν ὁδοῦ |
| πάροιθεν ἐνὶ κτερέεσσιν ἐλυσθείς νειόθι γαίης κεῖτο , κακῶν ἔτι νῆις ἀέθλων . ὣς ὄφελεν καὶ Φρίξον , ὅτ ' | ||
| Καπανήιος υἱὸς κάμψαι ἐπέσθενε χερσίν , ἐπεί ῥ ' ἔτι νῆις ἀέθλων ἵππος ἔην : γενεῇ δὲ μάλ ' οὐ |
| τὸ ἀναγκαίη γὰρ ἐπείγει καὶ παρθενικῇ εἰκυῖα καὶ τὸ Αἰτωλός Αἰτώλιος , κάπρος κάπριος , ἄπειρος ἀπείρων , καὶ τὸ | ||
| πρότερον δὲ Ὑαντὶς ἐκαλεῖτο . τὸ ἐθνικὸν καὶ Αἰτωλίς καὶ Αἰτώλιος . ἔστι καὶ Αἰτωλία πόλις Πελοποννήσου , ἣν συγκαταλέγει |
| κύπασσιν ἐς μηρὸν μέσον ἐσταλμένος ὅταν δὲ πόντου πεδίον Αἰγαῖον δράμω τύπτου τὸν αὑτοῦ κρᾶτα οὐ γὰρ λόγοις Λάκαινα πυργοῦται | ||
| βακχείῳ , οἷον Τίν ' ἀκτάν , τίν ' ὕλαν δράμω ; ποῖ πορευθῶ ; οὗτοι δώδεκα ῥυθμοί τε καὶ |
| [ ] ? . τῷ δὲ μέλας ? βοέοιο ? φερώνυμος [ ] [ ] πορφυρέει κ [ ! ! | ||
| τόργοισιν αἰώρημα φοινίοις δέμας . σπιλὰς δ ' ἐκείνη σῆς φερώνυμος τύχης πόντον προσαυγάζουσα φημισθήσεται . Οἱ δ ' αὖ |
| καὶ ἄγριον , δὶς μὲν ἀπεώσαντο Ῥωμαίους , ἔτεσί που ἀγχοῦ εἴκοσιν , Ἀκυληίαν δ ' ἐπέδραμον καὶ Τεργηστόν , | ||
| * . Ἄγχι : σημαίνει τὸ πλησίον : παρὰ τὸ ἀγχοῦ ἀγχόθι ἄγχι κατὰ συγκοπήν , . , . * |
| [ ] ἀνήλυσιν : ἠελίου δέ [ αὐγὴ πρῶτον ] ἔλαμψε [ ] βοώπιδος οἷα σελήνης , [ ! ! | ||
| γὰρ κατέλιπεν αὐτὸν τὸ κάλλος οὐδὲ φοβούμενον , ἀλλ ' ἔλαμψε μὲν ὑπὸ τοῦ δέους ἡ παρειά , τὸ βλέμμα |
| καὶ Μῆδοι καὶ Ἀρμένιοι καὶ Βαβυλώνιοι . τὸ δὲ δὴ μέζονος λόγου ἄξιον , τοῦτο ἀπηγήσομαι : λίθον ἐπὶ τῇ | ||
| τῷ μέζονι ἀπὸ τοῦ μείονος καὶ τῷ μείονι ἀπὸ τοῦ μέζονος , αὐξάνεται καὶ τὸ μέζον ἀπὸ τοῦ ἐλάσσονος , |
| δὲ ποιηταῖς θηλυκῶς . ἐκδεκτέον οὖν καὶ τὸ παρὰ Ἐρατοσθένει βαθὺς αὐλῶν θηλυκῶς εἰρῆσθαι , ὡς θῆλυς ἐέρσα . πᾶν | ||
| πολιῆς ἁλὸς ἄσπετον ὕδωρ . κολπώθη δ ' ὤμοισι πέπλος βαθὺς Εὐρωπείης ἱστίον οἷά τε νηὸς ἐλαφρίζεσκε δὲ κούρην . |
| „ σπείρω δ ' ἄρουραν δώδεχ ' ἡμερῶν ὁδόν , Βερέκυντα ” χῶρον , ἔνθ ' Ἀδραστείας ἕδος Ἴδη τε | ||
| : σπείρω δ ' ἄρουραν δώδεχ ' ἡμερῶν ὁδόν , Βερέκυντα χῶρον . . . , οὗτος εἰ μὴ μόνον |
| κυανώπιδες [ ] ἤρυσαν [ ὕδωρ ] κάλπισι [ ] κυανέαις καὶ ἔσβεσαν ἀκάματον [ ] πῦρ . Φιλίννης Θεσσαλῆς | ||
| συμπαθὼν δὲ τῇ Ἀνδρομάχῃ ὀδύρεται τὴν ἅλωσιν τῆς Τροίας : κυανέαις ἵπποισι : μελαίναις . ἐπὶ γὰρ ἵππων μελαινῶν λέγουσι |
| ἄλοχον ὡς πατρὸς βίαι ; οἰκεῖος αὐτὸν ὤλες ' ἁρμάτων ὄχος ἀραί τε τοῦ σοῦ στόματος , ἃς σὺ σῶι | ||
| Ὄχθαι . τὰ χείλη τῶν ποταμῶν τὰ ἐξέχοντα . ἔχω ὄχος ἔξοχος , καὶ θηλυκὸν ὄχη , καὶ πλεονασμῷ τοῦ |
| . ἀλλ ' ἴομεν : μάλα γὰρ νὺξ ἄνεται , ἐγγύθι δ ' ἠώς , ἄστρα δὲ δὴ προβέβηκε , | ||
| ἀπήμονα φορβήν : ὀψὲ δέ μιν νόος ὦρσε καὶ ἤγαγεν ἐγγύθι πότμου : αὐτίκα δὲ τρέσσας ἀνεχάσσατο : πολλάκι δ |
| [ νεῖται ] πνεῖται . κούραν κασίας ἀπὸ γᾶς ἁγίας ἁλίας Συρίας ὀσμὴ σεμνὴ μυκτῆρα δονεῖ λιβάνου , μάρου , | ||
| τὸν παρὰ ἅρματος υων ? ! ! ? ? * ἁλίας . θαλασσίας * ἀγόμαν . ἐπαγομένη * περιβαλοῦσα ἑαυτῇ |
| , τὸ ἐργάζεσθαι ἄμεινον , εἴ κεν ἀπ ' ἀλλοτρίων κτεάνων ἀεσίφρονα θυμὸν ἐς ἔργον τρέψας μελετᾷς βίου , ὥς | ||
| ἠπεροπευτάς , ἀλλοτρίου πλούτοιο λιλαιομένους κτεάνων τε : πολλάκι καὶ κτεάνων πίστεις , ὧνπέρ τις ἔδωκεν λάθρῃ παρθέμενος , κακομητίῃ |
| τάλας , ἔμελλες χρόνῳ στερεόφρων ἄρ ' ἐξανύσσειν κακὰν μοῖραν ἀπειρεσίων πόνων . Τοῖά μοι πάννυχα καὶ φαέθοντ ' ἀνεστέναζες | ||
| δὲ δαίνυται ὅν κ ' ἐθέλῃσι , κρινάμενος τὸν ἄριστον ἀπειρεσίων παρεόντων . Ἀλλ ' ἔμπης καὶ τοῖσιν ἀνάρσιοι ἀντιφέρονται |
| τέ μιν εἷλε παρειάς , καὶ ἄραβος δὲ διὰ στόμα γένετ ' ὀδόντων . μηνύει δὲ μάλιστα ἐναργῶς τὸ ταῦτα | ||
| γενεὴ μερόπων ἀνθρώπων , ἐξ οὗ δὴ κατακλυσμὸς ἐπὶ προτέρους γένετ ' ἄνδρας , καὶ βασίλευσε Κρόνος καὶ Τιτὰν Ἰαπετός |
| τοῖς ἄλλοις μέρεσι τῆς πόλεως ἢ ἀγνοίᾳ τῶν κατασκηψάντων κακῶν ἀγρόθεν παρεγένοντο , πολυτρόπων ἀπέλαυον συμφορῶν , ἢ καταλευόμενοι ἢ | ||
| χρυσὸν ἁπάντων κοίρανον ἀνδρῶν . Ἠελίῳ γὰρ ἄγων ἱερήιον ἀντεβόλησα ἀγρόθεν ἄστυδ ' ἰόντι περίφρονι Θειοδάμαντι : καί μιν ἑλὼν |
| ⌊ τάδε μὲν λεύσσεις , φαίδιμ ' Ἀχιλλεῦ , ⌋ δοριλυμάντους ⌊ Δαναῶν μόχθους , ⌋ οὓς σὺ προπιν ? | ||
| Μυρμιδόνων Αἰσχύλος τάδε μὲν λεύσσεις , φαίδιμ ' Ἀχιλλεῦ , δοριλυμάντους Δαναῶν μόχθους , οὓς * * * εἴσω κλισίας |
| , Χεροννήσοιο γένεθλα , αἰπεινὴν τοὶ Πέλλαν ἐΰκτιτον ἀμφινέμονται , αἴθωνες , κρατεροί , μεγαλήτορες , εὐρυμέτωποι , ἄγραυλοι , | ||
| Ἄσιος ὄρχαμος ἀνδρῶν , Ἄσιος Ὑρτακίδης ὃν Ἀρίσβηθεν φέρον ἵπποι αἴθωνες μεγάλοι ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος . Ἱππόθοος δ ' ἄγε |
| ἐφ ' ᾗ Δημήτηρ ὅτε τὴν κόρην ἐζήτει ἐκάθισεν . Ἀγαθῶν θάλασσα : καί : Ἀγαθῶν θησαυρός : καί : | ||
| προδοὺς , ηὐπόρησεν . Ὅμοιον , Ἀπὸ νεκρῶν φορολογεῖν . Ἀγαθῶν θάλασσα : ἐπὶ πλήθους ἀγαθῶν . Ὡς καὶ τὸ |
| δύο συλλαβὰς , εἰ μὴ ἐπίθετα εἴη , προπαροξύνεται : βούβρωστις ἄγρωστις . ὀξύνεται τὸ Κεραστίς Λιγυστίς Λιβυστίς ὡς ἐπιθετικά | ||
| εἰσέρχεται καὶ τὸν βουβῶνα τύπτει . * τυπήν : τύψιν βούβρωστις δὲ κυρίως ἡ τροφή , νῦν δὲ ἡ ἀνία |
| οὐδ ' ἀπέληγον ὑσμίνης . Πάντων δὲ καρήατα δεύετο λύθρῳ θεινομένων ἀνὰ δῆριν ἀμείλιχον , ὡς ἐτεόν περ : οἴνῳ | ||
| Θεινόντων : οὐταζόντων . ἄμοτον : ὁμοῦ , ἀκατάπαυστον . θεινομένων : οὐταζομένων . Ἕλῃ : λάβῃ . ἑτεραλκέα νίκην |
| κελεύει . οὐκ ἀθεεὶ ὅδ ' ἀνὴρ Ὀδυσήϊον ἐς δόμον ἵκει : ἔμπης μοι δοκέει δαΐδων σέλας ἔμμεναι αὐτοῦ κὰκ | ||
| , γινώσκω δὲ καὶ αὐτός , ὅ τοι πινυτὴ φρένας ἵκει , τοὔνεκά τοι ἐρέω καὶ ἐπὶ μέγαν ὅρκον ὀμοῦμαι |
| τοὺς ἀνάντεις τόπους . οὐρίαχοι ὁ οὔραχος τοῦ δόρατος . οὖρος ὁ φύλαξ , καθὸ συνήθως : “ οὖρος Ἀχαιῶν | ||
| , ἀλλὰ προσεπισφραγιζόμενος τὸ τῆς ἐξουσίας προσέθηκεν , Ἧι λιγὺς οὖρος ἐπιπνείῃσιν ὄπισθεν , τῇ νηὶ δὴ λέγων τῇ πλεούσῃ |
| Ἐχῖνον τὸν χερσαῖον ζῶντα βαλὼν εἰς ἔλαιον ἕψε μέχρις οὗ τακερὸς γένηται , εἶτα ἀνασπάσας αὐτὸν ἐπίβαλε τῷ ἐλαίῳ ἀδάρκης | ||
| οἰνοπότις γυνή , ῥαδινοὺς πώλους ῥεραπισμένωι νώτωι σαῦλα βαίνειν , τακερὸς δ ' Ἔρως φόρτον Ἔρωτος , ἁβρός : Ἀθαμαντίδα |
| ἦν καὶ ἀέξετο ἱερὸν ἦμαρ , τόφρα μάλ ' ἀμφοτέρων βέλε ' ἥπτετο , πῖπτε δὲ λαός . ἦμος δ | ||
| φέβωνται . Πάντῃ δ ' αἰγανέαι τε καὶ ἔγχεα καὶ βέλε ' ἀνδρῶν ἄλλυδις ἄλλα χέοντο κακοῦ μεμαῶτα φόνοιο : |
| . κἀπεί σε τίκτω , συγγόνους αἰδουμένη καὶ παρθενείαν , ἧκ ' ἐς εὐύδρου πατρὸς δίνας : τρέφειν δέ ς | ||
| : ὅς ῥα , τιναξάμενος πτέρυγας κατὰ νῆα θέουσαν , ἧκ ' ἐπὶ οἷ πτερὸν ὀξύ . τὸ δ ' |
| γε ; δύσμορον : ὅν που τῆλε φίλων καὶ πατρίδος αἴης ἠέ που ἐν πόντῳ φάγον ἰχθύες , ἢ ἐπὶ | ||
| εἵνεκα πολλοὶ Ἀχαιῶν ἐν Τροίῃ ἀπόλοντο , φίλης ἀπὸ πατρίδος αἴης . ἀπὸ τούτου ἕως τοῦ ἐν Τροίῃ ἀπόλοντο ἀθετοῦνται |
| ἐστί μοι βουλεύματα . εὖ τόδ ' ἴσθι , γῆς ἄνασσα τῆσδε , μή σε δὶς φράσειν μήτ ' ἔπος | ||
| τῆμόσδε τάμοιο . εἰ δ ' ἄρα Τοξευτῆρι φάοι ταυρῶπις ἄνασσα , μὴ σύγε πυροῖσιν βαλέειν χθόνα βωτιάνειραν , μηδὲ |
| παῦρος ὑπουργῶν ταῖς ψευδομέν ? [ – ˘˘ – – ˘˘˘˘ – – – ] αραπέμψει τὸν ἀπ ' ὀθνείας | ||
| ˘˘˘˘ – – – ] ˘˘˘˘˘˘ – – ] άλλεται ˘˘˘˘ – – ] ν χρόνον ὀρνύει – – ˘ |
| τὰ τετράπλευρα χηρεύῃ ἄστρων καὶ μάλιστα ἀγαθῶν φράζεο τούσδε γονῆς ἐπιδευέας αἰὲν ἐόντας . εἰ δὲ τὰ ζῴδια τὰ παρέχοντα | ||
| δ ' ἔσθενε τόσσα διεῖλεν ἀρχῶν ὡς διέθηκ ' ἀρχὰς ἐπιδευέας ἄλλων . τοῖς δ ' ἔνι κοκκυστής , ὀχλολοίδορος |
| τε καὶ ἀνέρας ἀσπιδιώτας . . ἰητρὸς γὰρ ἀνὴρ πολλῶν ἀντάξιος ἄλλων ἰούς τ ' ἐκτάμνειν ἐπί τ ' ἤπια | ||
| ἐκείνου : ὁ μὲν γὰρ ἑνός , ὁ δὲ πολλῶν ἀντάξιος ἑτέρων , μηνύων τὴν τῶν ἄλλων τοῖς ἄρχουσιν ἀδικίαν |
| καὶ εὐρυχωρίαν ἔχουσιν οὗτοι , καὶ εἰσὶν ἀνώτεροι : καὶ ἕρκος δὲ περιβάλλουσι τούτοις , οἱονεὶ τεῖχος εἶναι καὶ περίβολον | ||
| τῶν ἄλλων κρατεῖν ἀριθμῶν ὁ δέκα φαίνεται πάντων τε λόγων ἕρκος τι καὶ περίκλεισις καὶ δοχεῖον διόπερ καὶ κλειδοῦχος ἐκαλεῖτο |
| ἀλλ ' εἴη τοι σχῆμα περίτροχον , ἀμφιελικτόν , πάσης Κασπίης μεγάλης ἁλός : οὐκ ἂν ἐκείνην νηῒ περήσειας τριτάτης | ||
| . Τὰ μὲν δὴ πρὸς ἑσπέρην τῆς θαλάσσης ταύτης τῆς Κασπίης καλεομένης ὁ Καύκασις ἀπέργει , τὰ δὲ πρὸς ἠῶ |
| ἱκέσθαι εἵνεκα πυγμαχίης : πολέμου δ ' οὐ πάγχυ δαήμων ἔπλετο λευγαλέου , ὁπότ ' Ἄρεος ἔσσυτο δῆρις . Καί | ||
| , οὕτως λέγων : ἠύτε βοῦς ἀγέληφι μέγ ' ἔξοχος ἔπλετο πάντων ταῦρος : ὁ γάρ τε βόεσσι μεταπρέπει ἀγρομένῃσι |
| τοῦ αὐτῆς . Ὀρχομενοῖο : τῆς Βοιωτίας . ἠὲ καὶ Αἰαίης νήσου : ὅτι νῆσος ἐν τῷ Φάσιδί ἐστιν ἡ | ||
| θυμῷ μάντιος ἀλαοῦ , Θηβαίου Τειρεσίαο , Κίρκης τ ' Αἰαίης , ἥ μοι μάλα πόλλ ' ἐπέτελλε νῆσον ἀλεύασθαι |
| τούτου τάττουσι , καθότι Ὅμηρος ἐπὶ τοῦ Θερσίτου : φοξὸς ἔην κεφαλήν . καὶ ἔστιν οἷον φαοξός , ὁ πρὸς | ||
| ' ἀμείνων : καὶ πάλιν Ἀνδρῶν αὖ μέγ ' ἄριστος ἔην Τελαμώνιος Αἴας , ὄφρ ' Ἀχιλεὺς μήνιεν : ὁ |
| ὁ ποιητὴς πρὸς τῇ Ἀρίσβῃ ῥεῖν , εἴπερ ὁ Ἄσιος Ἀρίσβηθέν τε ἧκε καὶ ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος : ὁ δὲ | ||
| ὁ ποιητὴς πρὸς τῇ Ἀρίσβῃ ῥεῖν , εἴπερ ὁ Ἄσιος Ἀρίσβηθέν τε ἧκε καὶ ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος : ὁ δὲ |
| ζῶντας εὖ δρᾶν : κατθανὼν δὲ πᾶς ἀνὴρ γῆ καὶ σκιά : τὸ μηδὲν εἰς οὐδὲν ῥέπει . τερπνὸν τὸ | ||
| ὅτι δοκεῖ νῦν οὐδὲν ὑπάρχειν . πότνια τ ' Οἰδίπου σκιά : σκιὰν Οἰδίποδος αὐτὸν καλεῖ τὸν Οἰδίποδα : τυφλωθεὶς |
| ἀναβαινούσης μὲν τῆς πλημυρίδος ἀνοίγουσιν , εἰς δὲ τοὐναντίον μεταπιπτούσης κλείουσιν . εἶτα τῆς μὲν θαλάττης διὰ τῶν τῆς θύρας | ||
| , ἔργ ' ἀνδρῶν τε θεῶν τε , τά τε κλείουσιν ἀοιδοί . Τὸ δὲ ἔθος τοῦτο καὶ παρὰ τοῖς |
| τῶν κατηγοριῶν κοινὸς ὁ λόγος ὑπάρχει . ὥσπερ γὰρ ἡ χαλκῆ σφαῖρα γίνεται , ἀλλ ' οὐ τὸ εἶδος τῆς | ||
| τὸ ἐπίγραμμά τινες τὸ ἐπὶ Μίδᾳ τοῦτόν φασι ποιῆσαι : χαλκῆ παρθένος εἰμί , Μίδα δ ' ἐπὶ σήματι κεῖμαι |
| ἔλεγεν αὐτὸς γελῶν : καὶ τῶν παρόντων δ ' ἅθρους ἐξεχύθη γέλως καὶ διαγωγὴ πλείων ἐνέπεσεν καὶ διατριβή , ὥστε | ||
| , οὐκ ἂν τοσούτων συμφορῶν κῦμα ἐπέκλυσε καὶ δίκην κατακλυσμοῦ ἐξεχύθη καὶ ἐπλημμύρησε καὶ ἡμᾶς κατεπόντωσεν . τὸ δὲ δὴ |
| στόμα κακοὶ γὰρ εὖ πράσσοντες οὐκ ἀνασχετοί τὸ γὰρ βρότειον σπέρμ ' ἐφήμερα φρονεῖ , καὶ πιστὸν οὐδὲν μᾶλλον ἢ | ||
| , βοηθοί , μάρτυρες , συνοικίαι . Τὸ γὰρ βροτεῖον σπέρμ ' ἐφημέρια φρονεῖ , καὶ πιστὸν οὐδὲν μᾶλλον , |
| , ὧν ἑτέρη , θάμβος περιώσιον ἀνδράσι λεύσσειν , κίνυται ἠχήεντος ὑπὸ πνοιῇ Βορέαο . καὶ τὰ μὲν ὧς ἤμελλε | ||
| , Λυκάονος ὁππότε θυμὸν νοσφίσατ ' ἐκ μελέων ποταμοῦ σχεδὸν ἠχήεντος , Ἕκτορά θ ' ὡς ἐδάμασσε , καὶ ὡς |
| ! ! ! ! ! ! ! ] εων ? ἐπιδευέα κηδεμονήων [ ] τοῖς [ ! ! ! ! | ||
| αὐτοῖς οὐδὲ ἄκρως μαντεύεται , εἴγε διὰ τοῦτο ἐβλάβη . ἐπιδευέα : μὴ τέλεια , ἀλλ ' ἔτι τι ἐνδέοντα |
| Φιλόξενος . θηλὴ καὶ θῆλυς , ὡς κάρη κάρυς καὶ κόρυς . εἴρηται δὲ καὶ κάρη , φησὶν ὁ Καλλίμαχος | ||
| δέδεντο δὲ δαίδαλα πάντα . Τῇ δ ' ἄρα παρκατέκειτο κόρυς μέγα βεβριθυῖα : Ζεὺς δέ οἱ ἀμφετέτυκτο μέγ ' |
| μοιρῶν θ ' ὅρι ' ἀλλάξωσιν ἀλλήλων Κύπρις τε καὶ εὐφεγγὴς θοὸς Ἑρμῆς , αὐλῶν ἢ κιθάρης ἢ ἀοιδῆς εὐρύθμοιο | ||
| καθίστατο : ἐπεί γε μέντοι λευκόπωλος ἡμέρα πᾶσαν κατέσχε γαῖαν εὐφεγγὴς ἰδεῖν , πρῶτον μὲν † ἠχῇ κέλαδος Ἑλλήνων πάρα |
| ἥδιον ἀμφοῖν ἐμὲ τὸν συνάγοντα εἶναι . Μάλχος μὲν οὖν πλήρης ὢν τῶν περὶ σοῦ λόγων ἔρχεται τοὺς μὲν παρ | ||
| τῶν σύνεγγυς ἀγρῶν τὸ δημοτικὸν πλῆθος καὶ ἦν ἐξ ἑωθινοῦ πλήρης ἡ ἀγορά . τῆς δὲ βουλῆς συναχθείσης , ἵνα |
| φησι : καὶ δημόκοινος ἐπεχόρευσε δαψιλὴς θέρμος , πενήτων καὶ τρικλίνου συμπότης . Δίφιλος : οὐκ ἔστιν οὐδὲν τεχνίον ἐξωλέστερον | ||
| κρατίστων τρεῖς καὶ χρυσίου τάλαντα δύο καὶ κυλίκιον ταλάντου καὶ τρικλίνου πᾶσαν κατάστρωσιν . Ἔπεμψε δὲ καὶ τῷ Ἐλεαζάρῳ μετὰ |
| τέσσαρες ῥίζης μιᾶς ἐπώνυμοι γῆς κἀπιφυλίων χθονὸς λαῶν ἔσονται , σκόπελον οἳ ναίους ' ἐμόν . Γελέων μὲν ἔσται πρῶτος | ||
| βαθεῖαν , ἐξ ἧς ἀνέτεινε λισσὴ πέτρα πρὸς ὀρθὸν ἀνατείνουσα σκόπελον : περὶ δὲ τὴν ῥίζαν αὐτῆς ἄντρον ἦν εὐμέγεθες |
| Ἐσσυμένως : ὁρμητικῶς , προθύμως . τάχα : ἴσως . πανύστατος : ἔσχατος . ἔπλετ ' : ἤως ὑπάρξει : | ||
| ἀποπρολιπόντες ἵκοισθε ; ” Ὧς ἔφατ ' : Αἰήτης δὲ πανύστατος ὦρτο θύραζε , ἐκ δ ' αὐτὴ Εἰδυῖα δάμαρ |
| τὸ δεν παρέλκει . . . . μέλιτος γλυκίων ῥέεν αὐδή : ὅτι Ζηνόδοτος χωρὶς τοῦ ν γράφει γλυκίω . | ||
| οἷς λέγει : Τοῦ καὶ ἀπὸ γλώσσης μέλιτος γλυκίων ῥέεν αὐδή : ταῦτα δ ' ἐγκωμιαστικά εἰσι : πλὴν δείκνυσιν |
| ] Τὴν ὑψηλόνωτον , ἢ τὴν τραχεῖαν , παρὰ τὸ αἶπος . * : Δωδώνη ὄρος , ἐξ οὗ καὶ | ||
| . κυρίως ἐπὶ τῶν ἀλόγων . Παιπαλόεντα . παρὰ τὸ αἶπος , αἰπαλόεν , τὸ τραχὺ , καὶ παιπαλόεν . |
| δὲ ὁ Ἴφικλος ἦλθεν : οὐ πολὺν χρόνον ἔμεινεν ἐν Φυλάκῃ . μήτρως : ὁ θεῖος . κασιγνήτην γὰρ ὄπυιεν | ||
| Ὀϊλῆος θείοιο ἔσκε Μέδων Αἴαντος ἀδελφεός : αὐτὰρ ἔναιεν ἐν Φυλάκῃ γαίης ἄπο πατρίδος ἄνδρα κατακτὰς γνωτὸν μητρυιῆς Ἐριώπιδος , |
| αὐτὴν φυλάττει γραφήν : οἷον , ἀκλινής : εὐκρινής : ἄφθιτος : κατάκριτος . Κοίτη ἀπὸ τοῦ κῶ ῥήματος , | ||
| τόσσον ἐλαφρότατοισι περιπροφέρουσι πόδεσσιν Κάσπειροι μετὰ φῦλα τά τ ' ἄφθιτος ἔλλαχεν ἠώς . ἔδει οὖν ὡς Στάγειρος Σταγειρίτης , |
| ὁ Εὐριπίδης ἐν Κρεσφόντῃ [ . ] : καὶ δὶς ἕπτ ' αὐτῆς τέκνα Νιόβης θανόντα Λοξίου τοξεύμασιν . ὁμοίως | ||
| μυρίαι τὸν αὐτὸν ἐξήντλησαν ὡς ἐγὼ βίον . καὶ δὶς ἕπτ ' αὐτῆς τέκνα Νιόβης θανόντα Λοξίου τοξεύμασιν † ὠνητέραν |
| καὶ ἤ . τρίτος δ ' ἦν Ἄσιος ἥρως Ἄσιος Ὑρτακίδης : ἡ διπλῆ ὅτι πλεονάζει ἐν Ἰλιάδι τὰς ἐπαναλήψεις | ||
| καὶ Ἄβυδον ἔχον καὶ δῖαν Ἀρίσβην , τῶν αὖθ ' Ὑρτακίδης ἦρχ ' Ἄσιος ὄρχαμος ἀνδρῶν , Ἄσιος Ὑρτακίδης ὃν |
| στὶξ ἐκ λʹ , λόχος ἐκ δέκα ἢ ιεʹ , πύργος ἐξ ἑκατὸν , λεγεὼν ἐκ μυρίων . λόχοισιν : | ||
| πεποιήμεθα παρ ' αὐτοῦ Καλλίππου διδαχθέντες . Ἄσκρης μὲν δὴ πύργος εἷς ἐπ ' ἐμοῦ καὶ ἄλλο οὐδὲν ἐλείπετο ἐς |
| τεύχεα μέν οἱ κεῖται ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ , αὐτὸς δὲ κτίλος ὣς ἐπιπωλεῖται στίχας ἀνδρῶν : ἀρνειῷ μιν ἔγωγε ἐΐσκω | ||
| Τίμων περὶ αὐτοῦ φησιν οὕτως : τίς δ ' οὗτος κτίλος ὣς ἐπιπωλεῖται στίχας ἀνδρῶν , μωλυτὴς ἐπέων φίλος Ἄσσιος |
| ἀπωλόμεθ ' ἀφραδίῃσιν καὶ ὃς δέ μοι οἶος ἔην , εἴρυτο δὲ ἄστυ καὶ αὐτούς οὐ μετρίως ἂν μεμψαίμεθα , | ||
| ἤνυτο ἐκτετάσθαι . οὕτως ἀξιοῦμεν καὶ ἐπὶ τοῦ εἴλυτο καὶ εἴρυτο . Π : ὣς πολέας πέφνοντα Μενοιτίου ἄλκιμον υἱὸν |
| εἰς Ἀΐδεω ἰέναι δόμον εὐρώεντα . ἔνθα μὲν εἰς Ἀχέροντα Πυριφλεγέθων τε ῥέουσι Κώκυτός θ ' , ὃς δὴ Στυγὸς | ||
| ] . φανερὸν δὲ πόθεν καὶ ὁ Κωκυτὸς καὶ ὁ Πυριφλεγέθων τὴν κλῆ - σιν ἔσχον , πάλαι καιόντων τοὺς |
| τ ἀρθέντος . Ἡσίοδος : ἳν δ ' αὐτῷ θανάτου ταμίης . ἔστι καὶ ἡ ἑΐν ἀπὸ τῆς τεΐν παρὰ | ||
| ' , οἷστε φανεὶς τεύχει πολυχρήμονας ἄνδρας : Ὑδροχόος , ταμίης νεφελώδεος Οὐλύμποιο , Αἰγόκερως , γαίης τε καὶ ὕδατος |
| πρὸς τάδ ' ὁπλίζηι χέρα ; φεύγοντας αὐτοὺς κἀπιθρώισκοντας νεῶν λόγχηι καθέξω κἀπικείσομαι βαρύς : αἰσχρὸν γὰρ ἡμῖν , καὶ | ||
| ; μᾶσσον [ ἢ ταῦρος ] βοᾶι . χωρεῖτε , λόγχηι [ δ ' ἥδ ' ἴτω φρουρουμένη ] : |
| , σάκος σάκεϊ προθελύμνῳ : ἀσπὶς ἄρ ' ἀσπίδ ' ἔρειδε , κόρυς κόρυν , ἀνέρα δ ' ἀνήρ : | ||
| * * ὡς εὖ καλυμματίοις τὸν οἶκον ἤρεφεν . μέσην ἔρειδε πρὸς τὸ σιμόν . ἐννεύει με φεύγειν οἴκαδε . |
| ἐτυμώτερον δὲ οἱ Δωριεῖς λέγουσι „ Μῶς ' ἄγε Μῶσα λίγεια „ . . , : μῶμος : παρὰ τὸ | ||
| ! | λίγεια τοῖον γὰρ ὑπώρορε ⌊ ⌋ | Μοῦσα λίγεια ? ? ? | καὶ Ἀλκμὰν | Μῶς ' |
| ὧν εἶ ; καὶ λέληθας ἐχθρὸς ὢν τοῖς σοῖσιν αὐτοῦ νέρθε κἀπὶ γῆς ἄνω . Καί ς ' ἀμφιπλὴξ μητρός | ||
| δὲ βρόντησε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε ὑψόθεν : αὐτὰρ νέρθε Ποσειδάων ἐτίναξε γαῖαν ἀπειρεσίην ὀρέων τ ' αἰπεινὰ κάρηνα |
| νῦν δέοὐ γὰρ ἐδόκει τῇ τύχῃ πολλῶν ἀνθρώπων : ἴδεν ἄστεα , πλανᾶται δὲ κατὰ ζήτησιν βίου , καὶ τὴν | ||
| , Νεῖλος ἀναβλύζων διερὰν ὅτε βώλακα θρύπτει , οὐδέ τις ἄστεα τόσσα βροτῶν ἔχει ἔργα δαέντων . τρεῖς μέν οἱ |
| , ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ Δαρδανίης προπάροιθε πύλης ἐρικυδέα φῶτα πυρκαϊῆς καθύπερθε βάλον . Τὸν δ ' αὐτὸς Ἀπόλλων ἐκ πυρὸς | ||
| στήθεσσι φαεινὸς ἄντην βαλλομένων : μάλα γὰρ κρατερῶς ἐμάχοντο λαοῖσιν καθύπερθε πεποιθότες ἠδὲ βίηφιν . οἳ δ ' ἄρα χερμαδίοισιν |
| χαίρουσιν ἐπ ' ἀντολίῃσιν ἐόντες , ὡς ἐν ἑοῖσιν ἕκαστος ἀγαλλόμενος βασιλείοις : καί ῥά τ ' ἐπ ' ἀντολίης | ||
| τίον δ ' ἄρα κηρόθι μᾶλλον . ζῶε δ ' ἀγαλλόμενος σὺν ἐυσφύρῳ Ἠλεκτρυώνῃ , ᾗ ἀλόχῳ : τάχα δ |
| ἔστιν ὡς σὺ φῄς : μόνος μὲν οὖν σύ γε ἑπταβόειον περιέρχῃ τεῖχος προβαλλόμενος ἑαυτοῦ : ἐγὼ δὲ ἄοπλος οὐ | ||
| ὦρσε : στῆ δὲ ταφών , ὄπιθεν δὲ σάκος βάλεν ἑπταβόειον , τρέσσε δὲ παπτήνας ἐφ ' ὁμίλου θηρὶ ἐοικὼς |
| ! ! τος ἐλούσατο παρθένος Ἥρη [ [ Οὐλύμπωι ] παστὸν ὑπερχομένη ? [ [ ] ! δεοντος ἐμῶν ἀπιθήσετ | ||
| ἔφαγον , ἐκ κυμβάλου ἔπιον , ἐκερνοφόρησα . ὑπὸ τὸν παστὸν † ὑπερεδύοντο ” καὶ τὰ ἑξῆς . κέρνον : |
| ἔβραχε , μαίνετο δέ σφιν ἶσον θυμὸς Ἄρηι , τόσον σθένος ἀμφοτέροισι δῶκεν ἐπειγομένοισι σακέσπαλος Ἀτρυτώνη . Ἀργεῖοι δ ' | ||
| λυσόμενος χαλκέων Ἰξίονα νειόθι δεσμῶν , ῥύσομαι ὅσσον ἐμοῖσιν ἐνὶ σθένος ἔπλετο γυίοις , ὄφρα μὴ ἐγγελάσῃ Πελίης κακὸν οἶτον |
| ὣς ἐπιπωλεῖται στίχας ἀνδρῶν , μωλυτὴς ἐπέων φίλος Ἄσσιος , ὅλμος ἄτολμος . καὶ σκωπτόμενος ὑπὸ τῶν συμμαθητῶν ἠνέσχετο καὶ | ||
| . εἶτα ἄροτρον , βωλοκόπος , σφῦρα , σκαλίς , ὅλμος , ὕπερον , κάρδοπος , ἡ καὶ θυΐα , |
| κακὴ καὶ ἀτάσθαλος Αἶσα . Τῶ νύ μ ' ἀκηχεμένην πολυτειρέος ἐκ βιότοιο νοσφίσατ ' ἐσσυμένως μηδ ' εἰς ἑὰ | ||
| . Οὐδέ τι Περσεύς , οὐδέ τι ἄκρα κόρυμβα μένει πολυτειρέος Ἀργοῦς : ἀλλ ' ἤτοι Περσεὺς μὲν ἄτερ γουνός |
| , τὰ κταμένων ἀποαίνυμαι : οὐ γὰρ ὀΐω ἀνδρῶν δυσμενέων ἑκὰς ἱστάμενος πολεμίζειν . τώ μοι δούρατά τ ' ἔστι | ||
| τόν γε κύνες τε καὶ οἰωνοὶ κατέδαψαν κείμενον ἐν πεδίῳ ἑκὰς ἄστεος , οὐδὲ κέ τίς μιν κλαῦσεν Ἀχαιϊάδων : |
| ἀφθόνους τῶν ἐν χερσὶ περιουσίας , αἳ καθάπερ ἀπ ' ἀενάων πηγῶν τῶν τοῦ θεοῦ χαρίτων ῥέουσαι βαθὺν πλοῦτον ἰδίᾳ | ||
| ὄμματος ἀτρέπτοιο βολὴν ἐπὶ γαῖαν ἐρείσας , ἄφνω δ ' ἀενάων ἐπέων ὠδῖνας ἀνοίξας δεινὸν ἀνεβρόντησε καὶ ἠερίης ἅτε πηγῆς |
| ἢ παρὰ τὸ ἄω , τὸ πνέω , οἷον : Βορέης [ καὶ ] Ζέφυρος , τώ τ ' ἐκ | ||
| , φωτὸς δ ' ἀπενόσφισαν αὐγάς . Αὐτὰρ ἐπεὶ ζαμενὴς Βορέης στροφάδεσσιν ἀέλλαις ἁρπάξας ἐκύλινδεν διὰ δρυμὰ πυκνὰ καὶ ὕλας |
| , πυκνοῖσι καλυπτόμενος νεφέεσσιν . πόντος μὲν πρώτιστος Ἰβηρικὸς ἀρχομένοισιν ἀγκέχυται , ὅσπερ τε καὶ Εὐρώπης πέλει ἀρχὴ καὶ Λιβύης | ||
| , ἂμ πεδίον Λειμώνιον : ἔνθ ' ἔτι νῦν περ ἀγκέχυται τόδε σῆμα καὶ ὀψιγόνοισιν ἰδέσθαι . οὐδὲ μὲν οὐδ |
| ἐγγὺς ἱκάνει , στὰς δὲ κατὰ προβλῆτος ὑπερφίαλον πόνον ἀνδρῶν φυλόπιδος βυθίης θηήσατο καὶ τέλος ἄγρης εὐπάγλου : τοὺς δ | ||
| “ οὐ μέν τοι κείνω γε πολὺν χρόνον ἀμφὶς ἔσεσθον φυλόπιδος κρατερῆς , ὁπότε μνηστῆρσι καὶ ἡμῖν ἐν μεγάροισιν ἐμοῖσι |
| , κατὰ τὴν Ὁμηρικὴν χρῆσιν σημαῖνον τὸ ἀκούομεν ἢ τὸ ἠκούετο ἐν τῷ πευθόμεθ ' ᾗχι ἕκαστος καὶ πεύθετο γὰρ | ||
| καὶ ἀκοῦσαι καὶ ἰδεῖν : μαστίγων τε γὰρ ὁμοῦ ψόφος ἠκούετο καὶ οἰμωγὴ τῶν ἐπὶ τοῦ πυρὸς ὀπτωμένων καὶ στρέβλαι |
| λίαν φοβοῦ : τὸ δὲ ἕκη - λος γράφεται καὶ εὔκηλος , τὸ δὲ υ μέτρου αἰτίας ἕνεκά ποτε παραλαμβάνεται | ||
| ἴδμεν . καὶ τὸ πλεονάζειν ἔν τισιν , ὡς τὸ εὔκηλος ἀντὶ τοῦ ἕκηλος καὶ αὐτὰρ ἀντὶ τοῦ ἀτὰρ καὶ |
| νόμος τὸν ἀποκαθευδήσαντα τῶν φρουρῶν θανάτῳ ζημιοῦσθαι , πόλεως πολιορκουμένης φύλαξ τις ἀποκαθευδήσας εἶδεν ὄναρ , ᾧ χρησάμενοι περιγένοιντο τῶν | ||
| γὰρ μικρὸν τῶν βασιλέων ἁμάρτημα μέγα δοκεῖ τοῖς ἄλλοις . φύλαξ ἤτοι ἄρχων . ἤτοι τοῖς καλοῖς καὶ κακοῖς . |
| μέλαν καθάπαξ τοῖς φυτοῖς λυμαινόμενον σιτηβόρου ] σιτοφάγου ὀδώδῃ ] ὀδώδει , ὄζῃ δέξαιο ] λάβοις χυτῇ ] ὑγρᾷ ῥώθωσιν | ||
| πυρῇ μέλιτος θέσαν ἠδὲ καὶ οἴνου ἡδέος οὗ μέθυ λαρὸν ὀδώδει νέκταρι ἶσον : ἄλλα δὲ πολλὰ βάλοντο θυώδεα θαῦμα |
| . κραυγῆς δὲ γενομένης ᾑμαγμένην ἔχων τὴν σφαγίδα καὶ αὐτὸς ἀνάμεστος αἵματος γενόμενος , ᾧ προσέφυρεν αὐτὸν ἡ σφαγὴ τῆς | ||
| κισθοῦ , μίνθου . τοιάδε δόμους ὁμίχλη κατέχει πάντων ἀγαθῶν ἀνάμεστος . ἆρ ' οἶσθα , ὁτιὴ πρὸς ἄνδρας ἐστί |
| τῶν ἐσθιομένων καὶ μηκέτι ὑγιῶν ὄντων . . , : βλωθρή : ὡς παρὰ τὸ λάμπω λαμπρός , οὕτως καὶ | ||
| παρὰ τὸ φλύω , τὸ ἀναδίδωμι . . . . βλωθρή : μακρά , μεγάλη . εἴρηται παρὰ , εἰς |
| καὶ ὀνοσάμενος ἐκφαυλίσας . ὀνομάκλυτος Ἄλτης τῷ ὀνόματι ἔνδοξος . ὀξυόεντι ὁ μὲν Ἀπίων ὀξεῖ ἔγχεϊ . ὀξυόεντι δὲ ὀξυΐνῳ | ||
| θεοὶ τούτοισιν ἀρήγειν , μή κέ τις ὑμείων τρωθῇ βέλει ὀξυόεντι : εἰσὶ γὰρ ἀγχέμαχοι , εἰ καὶ θεὸς ἀντίον |
| τὸν Μίνων . μνησθεὶς γὰρ αὐτοῦ τοῦ ὀνόματος φησίν ὃς βασιλεύτατος γένετο θνητῶν βασιλήων , καὶ πλείστων ἤνασσε περικτιόνων ἀνθρώπων | ||
| [ καιν [ . . . . , . ὃς βασιλεύτατος † γένετο θνητῶν βασιλήων καὶ πλείστων ἤνασσε περικτιόνων ἀνθρώπων |
| ὁμοίως δὲ οὐδὲ τῶν ἄλλων οὐθέν , οἷον εἰ ὁ οὐδὸς θέσει , οὐκ ἐκ τοῦ οὐδοῦ ἡ θέσις ἀλλὰ | ||
| οἱ ὄφεις εἰς τὸ χωρῆσαι τὸ σῶμα ὥσπερ ἔλυτρον : οὐδὸς δ ' ἀμφοτέρους ὅδε χείσεται . . . πύργῳ |
| , τετράδα καμπτομένην ἑτέρων ἔσφιγξεν ἑλίξας , δεσμῶι ἀναγκαίωι μεμερισμένα δάκτυλα βάλλων , ὅττι πολὺ σκηπτοῦχος ὑπέρτερος εἰς σθένος ἄλλων | ||
| καὶ σκαιὴν παλάμην ὑψούμενος ἄσπετος Αἰὼν παλλομένην ἐτίταινεν ἐς αἰθέρα δάκτυλα κάμπτων , φάρεος ἄκρον ἔχουσαν ἐπήορον : ἰσοπαλὴς γὰρ |
| : περιεβέβλητο δὲ ἱμάτιον πορφυροῦν χρυσοποίκιλον . Προέκειτο δὲ αὐτοῦ κρατὴρ Λακωνικὸς χρυσοῦς μετρητῶν πεντεκαίδεκα καὶ τρίπους χρυσοῦς , ἐφ | ||
| ὥστε κατὰ λόγον τρίτον τῷ Διὶ σπένδεταί τε καὶ ὁ κρατὴρ τρίτος τίθεται . Σοφοκλῆς Ναυπλίῳ καὶ Διὸς σωτῆρος σπονδὴ |
| ταρφέα κινυμένοιο πέλει κτύπος , ἀμφὶ δὲ χαῖται ῥώοντ ' ἐσσυμένοιο , κάρη δ ' εἰς ὕψος ἀείρει φυσιόων μάλα | ||
| Βοῇ δ ' ἀμφίαχεν ἄστυ καί τινος αἰζηοῖο διὰ φλογὸς ἐσσυμένοιο φθεγγομένου : τοὺς δ ' ἔνδον ἀμείλιχος Αἶσα δάμασσεν |
| οὗτος καὶ ὅδε , κεῖνος ἀνήρ , ὅτ ' ἐμεῖο κυνώπιδος : οὗτος ὁ Κροῖσος , Ἡρόδοτος : τούσδε δ | ||
| κυμάτων ῥοῦνχος , βαλλάντιον : κυνωτὸς , βώλου ὄνος : κυνώπιδος , ἀναιδοῦς : κύνειρον ἁπαλόν : κυνοθρασὺς , ἀναιδής |
| αἰπεινὴν ἑλέειν κτάσθαι τε πολίτας . Ὣς εἰπὼν ὃ μὲν ἦρχ ' , ὃ δ ' ἅμ ' ἕσπετο ἰσόθεος | ||
| μεγάλη δὲ ποθὴ Δαναοῖσι γένηται . Ὣς εἰπὼν ὃ μὲν ἦρχ ' , ὃ δ ' ἅμ ' ἕσπετο ἰσόθεος |
| ἀφυσσόμενος χαμάδις χέε , δεῦε δὲ γαῖαν ψυχὴν κικλήσκων Πατροκλῆος δειλοῖο . ὡς δὲ πατὴρ οὗ παιδὸς ὀδύρεται ὀστέα καίων | ||
| ὅτι ἀπ ' εὐθείας τῆς ὁ Πατροκλῆς . καὶ τὸ δειλοῖο δειλαίου . . θάπτε με ὅττι τάχιστα , πύλας |
| γλυκύτατον [ ] ! οτρ ? ? ? [ ] καλ [ εἰ τὸ ? καλὸν ς [ ὥσπερ λύκος | ||
| ἰδὲ ] θνητῶν ? ἀνθρώπων ! ! ! [ ] καλ ? ? ἄλγος ἐπ ' ἄλγει Ζεὺς ? [ |
| τοῖσιν τὰ μέμηλεν , αἰόλα παντοίης ἐρατῆς μυστήρια τέχνης , ἱμείρων τάδε πάντα Σεουήρου Διὸς υἱῷ ἀείδειν : σὺ δέ | ||
| δ ' ἀπ ' Οὐλύμποιο , δόλον φρεσὶ βυσσοδομεύων , ἱμείρων φιλότητος ἐυζώνοιο γυναικός , ἐννύχιος : τάχα δ ' |
| φρεσὶ θυμὸς ἰάνθη . Σπερχόμενος δ ' ὃ γεραιὸς ἑοῦ ἐπεβήσετο δίφρου , ἐκ δ ' ἔλασε προθύροιο καὶ αἰθούσης | ||
| χαμᾶζε θορὼν ἔναρα βροτόεντα ἐν χείρεσς ' Ὀδυσῆϊ τίθει , ἐπεβήσετο δ ' ἵππων : μάστιξεν δ ' ἵππους , |